Onbekende Helden: Dominique Schreinemacher

‘Ik ben al twintig jaar militair vlieger, wat aan het begin van mijn carrière echt uniek was. Vrouwelijke vliegers die missies meedraaien waren er amper. Ik vond gelijk al dat er heel weinig bekend is over de kwaliteiten van militairen en wat je als militair nou eigenlijk doet. Zo’n vijftien jaar geleden was dat het duidelijkst. Ik weet nog dat ik in de kroeg stond en iemand een fles cola over me heen gooide, omdat hij zo tegen Defensie en “Afghanistan” was. Ik vond dat zó jammer. Iedereen mag natuurlijk zijn ideeën hebben, maar bijna niemand had kennis van onze kwaliteiten en taken. Volgens mij dachten ze allemaal dat we alleen maar zandzakken aan het vullen waren. Daarom ben ik er zo op gebrand om ons verhaal te vertellen. ‘Dat heb ik eigenlijk altijd voor Defensie gedaan. Tien jaar lang, waar en wanneer ze maar wilden. Ik werd steeds vaker gevraagd, maar Defensie vond niet alle plekken geschikt om te spreken. Ik mocht het wel doen, maar dan in mijn eigen tijd. Op een gegeven moment was ik daar zoveel avonden en weekenden mee kwijt, dat ik erover begon na te denken om iets voor mezelf te beginnen. Toen kwam ik een zakenman tegen die me het advies gaf of mijn verhaal te “verkopen”. Zo ben ik The Boost Company gestart. Ik had geluk, want voor mijn allereerste lezing werd ik gevraagd voor het Topvrouwen Diner Nederland. Dat heeft mijn bedrijf echt een lift gegeven. Naar aanleiding van mijn inspirational speeches, waarin ik vertelde over de kwaliteiten en het gedachtegoed van militairen, vroegen bedrijven of ik ook trainingen kon geven. Ik vind dat je alle kansen moet aangrijpen, dus daar heb ik ja op gezegd. Nu zijn we tien jaar verder, bestaat The Boost Company uit tien mensen en geef ik op wekelijkse basis lezingen.’

‘Verschillende groepen militairen hebben ook verschillende kwaliteiten. Veel militairen die ook een bedrijf hebben zijn infanteristen. Die hebben dat doorzettingsvermogen en werken keihard om alles uit zichzelf te halen. Vliegers zijn een ander slag mensen. Het militair vliegerschap heeft namelijk ook veel te maken met een andere vorm van leiderschap, die niet altijd hiërarchisch is. Je moet supergoed samenwerken en heel strak rekening houden met planningen. Die combinatie zorgt

ervoor dat vliegers anders denken dan veel andere militairen. We zijn nu bezig om andere militairen en burgers te trainen in diezelfde skills.’

‘Wij zetten altijd dat extra stapje op de momenten waarop het ertoe doet, om voor anderen in te staan. Het maakt daarbij niet uit of je die ander wel of niet leuk vindt. In het bedrijfsleven zie je veel meer strijd. Je hoeft mensen die je niet leuk vindt echt niet op de barbecue uit te nodigen, maar tijdens een missie sta je er en doet iedereen zijn taak voor de volle honderd procent. Dat is een hele grote kwaliteit. Daarnaast denken militairen heel sterk in oplossingen en kansen. Bij ons is het antwoord nooit “Nee, het kan niet”, maar “Het kan wel, dit heb ik ervoor nodig”. Dat is een hele andere mindset. Daarnaast is onze manier van communiceren heel direct en helder. We vragen bijvoorbeeld altijd “Hoe heb je het ontvangen?” in plaats van “Heb je het begrepen?”. Ik kan nog wel twintig van dit soort voorbeelden noemen, maar het gaat om dit soort specifieke kwaliteiten.’

‘Ik was volgens mij dertien toen ik een militair vliegtuig, de Starfighter, zag vliegen op de televisie. Ik zei gelijk tegen mijn ouders dat ik dat ook wilde doen. Mijn moeder vond het allemaal prima, maar mijn vader zei: “Dat gaat niet gebeuren.” Hij heeft ongelijk gekregen, want vanaf dat moment ging ik naar vliegshows kijken en was ik er heel veel mee bezig. Ik ben wel een beetje anders dan andere vliegers. Veel van hen zijn echt vlieger in hart en nieren. Dat ben ik niet echt. Ik wilde graag een heel tof beroep doen, waarbij je het uiterste uit jezelf en het team haalt. Dat besefte ik toen nog niet, maar dat voelde ik wel heel erg. Dat heb ik nog steeds. Met een team van bekenden en onbekenden op pad gaan, een missie volbrengen en vervolgens highfivend het succes vieren, geeft me een heel bijzonder gevoel. Ik vind het supergaaf om het allerbeste uit een team te halen.’

‘Het moment dat je voor het eerst alleen in een helikopter vliegt, vergeet je nooit meer. Dat gebeurt na zo’n korte trainingsperiode dat je je bijna niet kan voorstellen dat iemand toelaat dat jij in je eentje aan het vliegen bent. Je bent wel gewend om te vliegen, maar een helikopter is zo’n fenomeen qua controle. Je moet hele andere handelingen doen en je handen én voeten gebruiken. Die coördinatie moet je echt leren. Aan het begin heb je een half voetbalveld nodig en aan het eind land je bij wijze van spreken op een dubbeltje. En als je dan op uitzending bent in Afghanistan en geraakt bent door de Taliban, dan komt het erop aan. Dan blijk je als team goed te functioneren en weten we de helikopter veilig aan de grond te zetten. Dan is al die training niet voor niets geweest en voel je je heel trots.’

‘Onze manier van trainen is niet op basis van uitputting, zoals dat bij veel bedrijven van militairen wel het geval is. Onze trainingen focussen vooral op people skills. Alle elementen en kwaliteiten die ik eerder al noemde zijn eigenlijk menselijk gedrag. Ik doe nu een opleiding gedragsbeïnvloedingspsychologie en daar zie je dat heel sterk in terugkomen. Uiteindelijk bepalen je gedragingen en de manier waarop je iets doet hoe jij sociaal gezien wordt in een groep. Als je je people skills heel goed op orde hebt en in staat bent om je te verbeteren, dan verbetert dat ook bijna altijd je succes en sociale leven.’

‘Ja, absoluut! Ik ben er honderd procent van overtuigd dat bedrijven dat moeten doen. Ik denk dat je met iemand van Defensie echt een sterke, stabiele kracht binnenhaalt.’

‘Ik denk dat het idee dat wij als militairen geen papieren hebben en weinig kunnen, echt weggehaald moet worden. Ik zou militairen die iets anders of iets ernaast willen doen ook echt stimuleren om dat op te pakken. Het verruimt je geest. Dat is ook gezond voor Defensie zelf.’