PRACE POGLĄDOWE
Operacja przepukliny pachwinowej sposobem Szareckiego 100 lat po wprowadzeniu nadal aktualna The inguinal hernia operation using Szarecki’s method is still valid a hundred years after its introduction Małgorzata Goworek1, Henryk Goworek 2, Zbigniew Wierzbicki3 1 Izba
Przyjęć, Międzyleski Szpital Specjalistyczny w Warszawie; kierownik: lek. Maciej Lejczak Oddział Ratunkowy, Szpital Powiatowy w Wołominie; kierownik: dr n. med. Włodzimierz Wieteska 3 Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej WUM; kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Andrzej Chmura
2 Szpitalny
Streszczenie. Doceniając zasadnicze znaczenie struktury anatomicznej i funkcji fizjologicznej kanału pachwinowego w leczeniu przepuklin pachwinowych, Szarecki opublikował w 1912 r. wyniki swojej pracy badawczej na 130 zwłokach, jako jedyne tego typu badanie fizjologiczne kanału pachwinowego. Dzięki tym badaniom rzucił nowe światło na etiologię i patogenezę przepuklin i przedstawił własny sposób operowania tego schorzenia. Odsetek nawrotów wyniósł 0,5% na 2000 wykonanych operacji. Niewielki procent nawrotów wykazał jej szczególną przydatność w praktyce. Na podstawie własnego doświadczenia był za wzmocnieniem przedniej i tylnej ściany kanału pachwinowego oraz zaszyciem otworu w powięzi poprzecznej. Są to główne założenia, operowania przepuklin sposobem Szareckiego. XVII Zjazd Chirurgów Polskich w 1949 r. nie powziął przychylnej uchwały w stosunku do jego stanowiska. Metodę tę stosowaną od lat 1910–1912 przedstawiono w 1932 r. Brak akceptacji jaki okazano w czasie XVII Zjazdu Chirurgów Polskich uniemożliwił jej powszechne wprowadzenie pomimo szczególnych zalet. Słowa kluczowe: operacja przepukliny pachwinowej metodą Szareckiego Abstract. Appreciating the principal significance of the anatomical structure and physiological function of the inguinal canal in the treatment of hernias, in 1912, Szarecki published the results of his research work on 130 corpses that was, as a physiological examination of the inguinal canal, unique in its nature. Owing to that research, he shed new light on the etiology and pathogenesis of hernias, and presented his own method of operating this disease. The percentage of recurrences was 0.5% per 2000 operations. Such a small percentage of recurrences proved its usefulness. On the basis of his own experience he was in favor of strengthening of both front and rear wall of the inguinal canal, and suturing the opening in the transverse fascia. The 17th Congress of Polish Surgeons in 1949 did not take any resolution in favor of his standpoint. The method, applied since 1910 1912, was announced in 1932. The lack of acceptance manifested at the 17th Congress of Polish Surgeons prevented its common introduction despite its particular advantages. Key words: hernia repair using Szarecki method Nadesłano: 30.07.2012. Przyjęto do druku: 3.12.2012 Nie zgłoszono sprzeczności interesów. Lek. Wojsk., 2013; 91 (1): 76–81 Copyright by Wojskowy Instytut Medyczny
Wstęp Spośród ponad 150 sposobów operacji przepuklin pachwinowych nieliczne tylko zasługują na przypomnienie ze względu na oryginalność sposobów w nich przedstawionych oraz niski odsetek nawrotów. Bolesław Szarecki był jednym z pierwszych autorów polskich zajmujących się zagadnieniami leczenia przepuklin pachwinowych [1-3].
76
Adres do korespondencji: mgr Małgorzata Goworek ul. Zesłańców Polskich 60B, 04-439 Warszawa, tel. +48 503 074 309, +48 22 673 59 57, e‑mail malgorzata.goworek@gmail.com
Burzliwy rozwój chirurgii operacyjnej datuje się od końca XIX wieku. Należy przyjąć, że Lucas Championier we Francji w 1881 r., otwierając jako pierwszy kanał pachwinowy w czasie operacji istniejącej przepukliny zapoczątkował jej właściwe leczenie. W 1884 r. Wood i Bali wprowadzili podwiązanie worka w kanale pachwinowym. Czerny w Niemczech w 1887 r. i Banks w Anglii podwiązywali i obcinali worek bez nacinania rozcięgna m. skośnego, tylko go marszcząc. Metody te były równie nieskuteczne jak poprzednie (Celsus). Statystyki ośrodków LEKARZ WOJSKOWY 1/2013