Zdrowie kobiety i dziecka - Q2 2023

Zdrowiei dzieckakobiety

NIE PRZEGAP:

EKSPERT

Dlaczego powinno się suplementować witaminę D cały rok? s4

SPRAWDŹ

Co zrobić, by mikrobiota naszych najmłodszych była prawidłowa? s6

WAŻNE

Niedokrwistość z niedoboru żelaza dotyka głównie kobiet s12

ZDJĘCIE POCHODZI Z KAMPANII MAGDALENY RÓŻCZKI TOPESTETIC

Anna Karczmarczyk

O seksie, seksualności i sensualności kobiet w Polsce wciąż rozmawiamy szeptem albo wcale

Aktywność fizyczna i podróże w ciąży – co warto wiedzieć?

Anna Wawrzyniak-Strzelińska Jakakolwiek aktywność fizyczna jest lepsza niż brak aktywności: zalecenia WHO dla kobiet w ciąży

Ciąża to szczególny dla mamy i dziecka czas – wymaga rozwagi i ostrożności. Dlatego pod lupę wzięliśmy dwa najczęściej nurtujące kobiety w ciąży aspekty, czyli aktywność fizyczną i podróże. Czy można się nimi bezpiecznie cieszyć? Na co zwracać szczególną uwagę?

Panie doktorze, jakie są korzyści z regularnej aktywności fizycznej w trakcie ciąży dla matki i dziecka?

Joanna Pietrusiewicz

Standardy opieki okołoporodowej w Polsce – głos kobiet w zmianie na lepsze jest kluczowy

Dr n. med. Monika Szpotańska-Sikorska

W praktyce klinicznej ponad połowa kobiet przynajmniej raz w życiu doświadczy zakażenia dróg płciowych

Project Manager: Joanna Tailly (+48 570 135 500, joanna.tailly@mediaplanet.com) Senior Business Developer:

Magdalena Nędza Content and Production Manager: Izabela

Krawczyk Managing Director: Krystyna Miłoszewska Skład:

Mediaplanet Web Editor & Designer: Tatiana Anusik Opracowanie

redakcyjne: Aleksandra Podkówka-Poźniak Fotografie:

kampania Magdaleny Różczki i Topestetic, Aleksander Ikaniewicz, stock.adobe.com, zasoby własne Kontakt e-mail: pl.info@mediaplanet.com Adres: MEDIAPLANET PUBLISHING

HOUSE SP. Z O.O., ul. Zielna 37, 00-108 Warszawa

Umiarkowana aktywność fizyczna w ciąży jest wskazana i każda z kobiet w ciąży powinna o tym pomyśleć. Rodzaje aktywności różnić się będą zależnie od trymestru ciąży. Korzyści płynących z uprawiania aktywności fizycznej w ciąży jest wiele, o ile jest ona dobrana do pacjentki indywidualnie. Ruch w ciąży odbije się pozytywnie nie tylko na mamie, ale wpłynie korzystnie na stan płodu. Pozytywnie oddziałuje na stawy, kości, mięśnie, układ sercowo-naczyniowy, ale też samopoczucie psychiczne. Dla płodu korzyścią będzie poprawa m.in. przepływów naczyniowych w łożysku. Dzieci mam aktywnych są oceniane po porodzie jako silniejsze i zdrowsze.

Czy istnieją jakieś ograniczenia lub przeciwwskazania do wykonywania określonych rodzajów ćwiczeń w trakcie ciąży? Przeciwwskazania istnieją, dlatego tak ważna jest ocena lekarska. Są nimi te czynności, które mogą narazić na upadek czy urazy brzucha. Ostrożności wymagają również, zwłaszcza w II i III trymestrze ciąży, wszystkie te aktywności, które angażują tłocznię brzuszną – np. robienie brzuszków czy skłony. Niebezpieczne mogą być też zbyt intensywne sporty. Najkorzystniejsze są zawsze te określane jako „dla ciężarnych”, np. aerobik, joga lub pilates, basen. Prowadzone przez doświadczonych profesjonalistów nie narażą na niebezpieczeństwo.

Kobieta mniej aktywna fizycznie przed ciążą powinna nabierać tempa powoli, rozsądnie, według własnych sił i możliwości. Intensywność i rodzaj treningów koniecznie musi uzgodnić ze swoim lekarzem.

Mamy obecnie sezon urlopowy. Jaki rodzaj aktywności kobieta może wykonywać na wakacjach, w podróży?

Zawsze warto zacząć od tego, co sprawia nam przyjemność. W prostocie siła. Jeśli lubimy spacery – trampki na nogi i w drogę! Pływanie w basenie? Znakomicie rozluźni i zrelaksuje. Gimnastyka? Wystarczy tylko chcieć!

Czy kobieta w ciąży może swobodnie podróżować samolotem, autem lub jeździć na rowerze? Czy powinna to z kimś konsultować?

Jazda na rowerze nie jest przeciwwskazana w ciąży. Oczywiście jest to zależne od stanu ogólnego ciężarnej, przebiegu ciąży i jej samopoczucia. Jazda samochodem nie powinna być kłopotem. W razie konieczności warto pamiętać o częstszych postojach w trakcie jazdy. Oczywiście zapinanie pasów jest zawsze obowiązkowe. Ciężarne mogą śmiało podróżować samolotem – przyjęło się, że najbardziej dogodnym terminem jest drugi trymestr ciąży. W pierwszym trymestrze, ze względu na jego specyfikę, z podróży tym środkiem transportu korzystać mogą kobiety w ciążach niepowikłanych. Z kolei w trzecim niektóre linie lotnicze wymagają specjalnego zaświadczenia od lekarza o braku obciążeń. Podróże, szczególnie te długie, wiążą się ze zwiększeniem ryzyka zakrzepowo-zatorowego, dlatego zalecane jest przemieszczanie się w samolocie podczas rejsu, a czasem wskazana będzie profilaktyka przeciwzakrzepowa.

Jak kobieta w ciąży może przygotować się do podróży?

Należy zawsze mieć przy sobie wodę i prowiant – zwłaszcza w gorących okresach pozwolą zachować dobre samopoczucie i siły. Konieczny jest także krem z wysokim filtrem UV. Podręczną apteczkę warto wyposażyć w podstawowe środki, np. leki rozkurczowe czy przeciwbólowe. Przewiewna odzież, nakrycie głowy to must have w słoneczne dni.

Lek. Maciej Chojnacki Specjalista ginekolog-położnik

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Karmienie miłością czy presja?

Karmienie piersią, czyli symbol macierzyństwa, w praktyce okazuje się dla dzisiejszych kobiet… trudne do zrealizowania. Brak wzorców i wcześniejszego przygotowania w społeczeństwie, presja społeczna, nierzeczywisty obraz macierzyństwa i fizyczne ograniczenia sprawiają, że to piękne doświadczenie, zamiast budować niepowtarzalną więź, staje się dla nowej mamy tak mocną frustracją, że powodować może depresję poporodową i na stałe obniżyć samoocenę.

Naturalnie, że nauka

Wiele naturalnych i „rdzennych” niegdyś zachowań było wpisanych w codzienność plemion i społeczeństw, w których ludzie żyli ze sobą bliżej, wzajemnie opiekowali się dziećmi i od dzieciństwa obcowali z dorosłymi rolami społecznymi, które tym samym stawały się dla nich naturalne i znane.

dążą do utrzymywania stałych bliskich relacji. Tak było już wcześniej, a pandemia tylko to nasiliła. Młode kobiety dziś szybko opuszczają dom rodzinny, często są z dala od domu, późno zakładają rodziny i podobnie jak ich koleżanki nie mają od kogo nauczyć się tego, co kiedyś było naturalne, kiedy najpierw dziewczynka, a potem młoda kobieta przebywała wśród wielu babć, cioć i sióstr, które wzajemnie się wspierały i towarzyszyły w podróży przez kolejne fazy kobiecości – mówi Ewelina Zych-Myłek, prezes fundacji Instytut Świadomości.

Kto bardziej kocha?

– W wysoko rozwiniętych społeczeństwach panują indywidualizacja i alienacja. Ludzie bardziej unikają siebie, niż

Używanie mleka modyfikowanego jest z pewnością prostsze i mniej czasochłonne niż karmienie piersią. Niektóre kobiety cenią tę wygodę, ponieważ mama karmiąca piersią musi być zawsze do dyspozycji dziecka i jest w tej kwestii niezastąpiona. Przy mleku modyfikowanym mamę wyręczyć może tata dziecka, babcia i właściwie każda osoba w otoczeniu malucha, łącznie z nim samym po jakimś czasie.

– Wiele osób uważa, że prawdziwa mama powinna karmić piersią, a wygoda

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

matki nie powinna zabierać dziecku cennych składników mleka kobiecego, których mleko sztuczne nie jest w stanie w pełni zastąpić. Również karmiąc dziecko butelką, nie da się doświadczyć tego samego, co piersią, to oczywiste, natomiast nie można rozpatrywać karmienia piersią lub nie jako jedynego lub głównego wyznacznika miłości do dziecka – uważa. – Są różne życiowe sytuacje, często trudne emocjonalnie, mama może nie mieć wystarczająco dużo pokarmu, musi pogodzić macierzyństwo z szybkim powrotem do pracy lub po prostu wybrać karmienie mlekiem sztucznym i każdą taką decyzję powinno się uszanować i wspierać młodą mamę w ogromie nowych obowiązków i odpowiedzialności – dodaje.

Jedyne takie chwile Jak podkreśla Ewelina Zych-Myłek, warto natomiast dopingować młodą mamę w niepoddawaniu się pierwszym niepowodzeniom w karmieniu piersią, kiedy mama chce w ten sposób karmić dziecko.

– Brak pokarmu na początku, nieumiejetność dobrania pozycji, krztuszenie się dziecka czy skrajne zmęczenie nowej mamy to ogromne wyzwania oraz duża presja psychiczna. Tu dużą rolę odgrywają partner i rodzina karmiącej, aby ją wspierać. Pomagać i… nie zarzucać radami czy ocenami, bo każda mama musi wypracować swój system karmienia i własną relację z maluchem. Badania naukowe dowodzą, że nawet u kobiet starszych i nierodzących można wywołać laktację, odpowiednio często przystawiając dziecko do piersi, potrzebne są cierpliwość, dobra wola i pozytywne podejście. Faktem jest, że karmienie piersią to jedno z najpiękniejszych doświadczeń macierzyństwa. Bliskość i więź z maluchem, satysfakcja i duma, które temu towarzyszą, już zawsze zostają z mamą w jej sercu i wspomnieniach – dodaje.

Nie można rozpatrywać

karmienia piersią lub

nie jako jedynego lub

głównego wyznacznika miłości do dziecka.

Ewelina Pańczyk Prezes fundacji Instytut Świadomości

Kluczowa rola witaminy D w naszym organizmie

Witamina D jest jednym z najważniejszych

związków w naszym

ciele, oddziałującym na poszczególne układy.

Jest potrzebna m.in. do prawidłowego rozwoju kości u dzieci.

Dlaczego suplementacja witaminy D jest szczególnie istotna u kobiet w ciąży, matek i dzieci?

Początkowo twierdzono, że witamina D głównie wpływa na gospodarkę wapniowo-fosforanową, w skrócie – na budowę kości. Z biegiem czasu coraz więcej badań pokazuje, że witamina ta ma tzw. plejotropowe działanie, czyli wpływa na wiele różnych układów w organizmie człowieka. Dlatego tak ważne jest, by ją suplementować u każdego człowieka. U dzieci już urodzonych dużą uwagę przywiązujemy do wzrastania kości, a witamina D odgrywa tutaj kluczową rolę, ponieważ jest potrzebna do ich prawidłowego rozwoju.

Skoro już mowa o zdrowych kościach – jakie objawy mogą wskazywać na krzywicę u dzieci?

Objawy krzywicy możemy podzielić na specyficzne i niespecyficzne. Do tych drugich, które mogą zwiastować rozwój choroby, należą: nadmierna potliwość, drażliwość, nadpobudliwość, zaparcia, osłabienie siły mięśniowej u dziecka,

co w konsekwencji prowadzi do osłabienia rozwoju psychomotorycznego. Następnie dochodzi do deformacji szkieletu – u niemowląt może to być np. efekt piłeczki ping-pongowej, czyli rozmiękanie potylicy. Lekarze mogą również zauważyć symptomy w postaci pogrubienia kości w nadgarstkach, przyczepach żeber (tzw. różaniec krzywiczy) itp. Rodzice mogą z kolei zobaczyć wyraźne guzy czołowe, deformacje kręgosłupa, koślawość/ szpotawość nóg, ale także opóźnienie wyrzynania się zębów mlecznych oraz późne zarastanie ciemiączka.

Wracając do witaminy D – dlaczego powinno się ją suplementować cały rok? Główna produkcja witaminy D odbywa się przez skórę z udziałem promieni słonecznych. Jednak bardzo często w okresie wiosenno-letnim, by chronić się przed słońcem, stosujemy filtry przeciwsłoneczne (choć warto wiedzieć, iż nie blokują one w pełni produkcji witaminy D), przebywamy w cieniu czy też osłaniamy się ubraniami. Warto też pamiętać, że osoby dorosłe, kobiety w ciąży, ale też seniorzy rzadko przebywają bezpośrednio na słońcu. Według europejskich wytycznych z 2023 roku można suplementować witaminę D przez cały rok – jest ona bezpieczna, skuteczna i mimo ekspozycji na słońce możemy ją przyjmować.

Jakie czynniki ograniczają przyswajalność witaminy D?

Istnieją grupy wiekowe (przede wszystkim osoby starsze) lub zawodowe (noszące odzież ochronną), które ze względu na małą ekspozycję na słońce powinny suplementować witaminę D. W produkcji witaminy D znaczenie ma

także karnacja – jeśli ktoś ma jasny fototyp skóry, znacznie mniej przebywa na słońcu i stosuje intensywną fotoprotekcję, to wiąże się to z większym prawdopodobieństwem wystąpienia niedoboru witaminy D.

Od czego zależy, jakie dawki witaminy D powinniśmy przyjmować?

Istnieją zalecenia ogólne co do dawkowania witaminy D, jednak wiele czynników, w tym niektóre choroby, oddziałuje na tę kwestię. Otóż np. osoby chore na otyłość powinny przyjmować podwójną dawkę, niż wyznaczono dla ich wieku. Dotyczy to zarówno dzieci, jak i dorosłych. Witamina D kumuluje się w tkance tłuszczowej, w związku z czym jest jej mniej w surowicy krwi do wykorzystania przez organizm.

Według europejskich wytycznych z 2023 roku

Dr Monika Działowska Lekarz pediatra, autorka bloga medycznego pediatranazdrowie.pl i książki „Zdrowy maluszek”

można suplementować witaminę D przez cały rok.

Wiele leków może też hamować wytwarzanie witaminy D oraz wpływać na zwiększone dawkowanie. Są to m.in. sterydy doustne, które oddziałują na nasze kości. W odniesieniu do zapotrzebowania istotna jest postać suplementu witaminy D oraz jej dawka.

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

NATURALNA WITAMINA D NAJWYŻSZEJ JAKOŚCI

D-Vitum to szeroka linia suplementów diety z witaminą D dla całej rodziny. Produkowana jest z naturalnego surowca – lanoliny i zanurzona w oleju lnianym, dzięki czemu dobrze się przyswaja.

dostępne także w wariancie wegańskim

DLA KOBIET W CIĄŻY I W OKRESIE LAKTACJI

Ciąża to wyjątkowy czas w życiu kobiety. Wymaga jednak szczególnej troski o zdrowie matki i dziecka.

W czasie ciąży istotne jest zapewnienie odpowiedniej ilości wapnia, który potrzebny jest do mineralizacji układu szkieletowego rozwijającego się płodu . Podstawową funkcją witaminy D jest udział w regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej.

Dlatego kobietom w ciąży i okresie laktacji zaleca się dzienną suplementację witaminy D w dawce 1500-2000 j.m.

DLA NIEMOWLĄT I DZIECI!

Szeroka gama dawek i form D-Vitum sprawia, że każda mama znajdzie produkt odpowiedni dla swojej pociechy, niezależnie od wieku.

Zadbaj o odporność oraz prawidłowy wzrost i rozwój kości swojego maluszka dzięki witaminie D!

twist-off kapsułka aerozol krople

ODPORNOŚĆ I ZDROWE KOŚCI NA OKRĄGŁO

PRZEZ CAŁY ROK DLA CAŁEJ RODZINY!

w składzie i funkcji mikrobioty może mieć wpływ na choroby cywilizacyjne, takie jak otyłość, alergia, cukrzyca itp. Jak na razie nie udowodniono ich ścisłej korelacji, jednak są ku temu przesłanki. Podobnie jest w przypadku wpływu nieprawidłowej mikrobioty na układ odpornościowy.

Probiotykoterapia u najmłodszych dzieci – dlaczego jest tak ważna?

Na skład mikrobioty w naszym organizmie oddziałuje wiele czynników, w tym m.in. rodzaj porodu oraz żywienia od pierwszych dni życia. Co zatem zrobić, by mikrobiota naszych najmłodszych była prawidłowa?

Czy poród przez cesarskie cięcie wpływa na rodzaj i liczbę bakterii nabytych przez noworodka inaczej niż poród naturalny?

Wiemy, że rodzaj porodu ma wpływ na skład mikrobioty dziecka. Jest to bardzo ważne, ponieważ wczesna kolonizacja drobnoustrojami wpływa na całe życie człowieka. Już w 2014 roku badacze wykazali, że na skład mikrobioty u noworodka znaczny wpływ mają czynniki zewnętrzne, takie jak m.in. rodzaj porodu czy też sposób karmienia dziecka. Kształtowanie się ilości i jakości dobroczynnych bakterii w przewodzie pokarmowym dziecka trwa do 2., a nawet 3. roku życia.

Jak w takim razie od pierwszych dni życia wspierać dziecko pozbawione oddziaływania korzystnych bakterii i uzupełniać je tak, aby rozwijać właściwą mikroflorę jelitową?

Od wielu lat pojawiają się artykuły, które mówią o tym, by wspierać mikrobiotę u noworodków, podając im probiotyki. Wiemy również, że mleko matki można zaliczyć do naturalnych synbiotyków, bowiem zawiera naturalne oligosacharydy i bakterie probiotyczne, wpływające na skład mikrobioty dziecka. Po cesarskim cięciu laktacja może być zaburzona, a niestety mleko modyfikowane nie posiada tych dobroczynnych właściwości, dlatego może wystąpić potrzeba zastosowania probiotyków u dzieci karmionych innym mlekiem niż mleko matki.

Z czym w przyszłości dla dziecka urodzonego przez cesarskie cięcie może wiązać się nieuzupełnianie mikrobioty? Jakie mogą być tego skutki?

Istnieją badania i mamy coraz więcej dowodów na to, że zaburzenie

Jakie konkretnie szczepy bakterii polecane są w odbudowie mikroflory jelitowej u dzieci urodzonych przez cesarskie cięcie?

Poród drogą naturalną prowadzi do zasiedlenia przewodu pokarmowego noworodka głównie przez Lactobacillus, Enterobacteriaceae i Enterococcus, które są charakterystyczne dla dróg rodnych oraz okolicy odbytu matki. Poród przez cięcie cesarskie skutkuje natomiast dominacją Staphylococcus oraz Propionibacterium, pochodzących ze skóry matki. Poprzez zabieg, jakim jest cięcie cesarskie, na ciele noworodka mogą znajdować się także bakterie szpitalne.

Biorąc ten fakt pod uwagę, u dziecka urodzonego poprzez cesarskie cięcie należy uzupełnić przede wszystkim dobroczynne bakterie, takie jak bifidobakterie, lactobacilus itp.

W jakich przypadkach powinno stosować się suplementację kulturami bakterii u noworodków?

W 2020 r. opublikowano zalecenia Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) oraz Amerykańskiego Stowarzyszenia Gastroenterologów (AGA) dotyczące stosowania probiotyków u noworodków. W przypadku noworodków urodzonych o czasie warto rozważyć suplementację probiotykami w sytuacji, gdy urodziły się drogą cięcia cesarskiego, nie są karmione mlekiem matki czy były leczone antybiotykami w okresie okołoporodowym. W dotychczas opublikowanych badaniach wykazano korzyści z zastosowania probiotyków u wcześniaków w celu poprawy funkcji przewodu pokarmowego, szczególnie Lactobacillus rhamnosus GG.

Dr n. med. Alicja Karney Pediatra, Oddział Hospitalizacji Jednego Dnia, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Wsparcie brzuszka Twojego maluszka

Czy wiesz, że...?

Sposób porodu wpływa na rodzaj i liczbę bakterii nabytych przez noworodka, a dzieci urodzone przez cesarskie cięcie mają odmienną mikroflorę jelitową.

ColoFlor Cesario

probiotyk w kroplach

3 szczepy żywych kultur bakterii

Bezpieczny od pierwszych godzin życia

P robiotyki zawarte w nakrętce uwalniane są do roztworu oleju w momencie otwarcia buteleczki

Skład opracowany z myślą o potrzebach noworodków urodzonych przez cesarskie cięcie.

ColoFlor Baby probiotyk w kroplach

5 miliardów żywych kultur bakterii w dziennej porcji

Najlepiej przebadany szczep bakteryjny na świecie

Unikalne opakowanie zaprojektowane w celu ochrony dobroczynnych bakterii przed czynnikami zewnętrznymi

5mld żywych kultur bakterii

Szczęśliwa mama to dobra mama

W obecnych czasach niełatwo jest odnaleźć się w roli rodzica. Pęd życia, nadmiar pracy, chroniczny stres, przebodźcowanie... To wszystko sprawia, że nie potrafimy skupić się na byciu po prostu tu i teraz. Jak zatem możemy się tego nauczyć? Czy zawsze musimy być wielozadaniowi? W jaki sposób możemy nauczyć się nie tylko odpoczywać, ale też spędzać czas z dziećmi?

Wiele kobiet, zachodząc w ciążę, a później rodząc dzieci, oddaje się tej roli absolutnie, zapominając o tym, że one również potrzebują, aby ktoś o nie zadbał. Jak więc, będąc mamą, zadbać o siebie, nie mając przy tym wyrzutów sumienia? Jak wygląda to u pani?

Staram się nie udzielać rad, ale jedyną, jaką chciałabym przekazać, to aby żyć w zgodzie ze sobą, wsłuchać się w siebie. Każdy tak naprawdę podświadomie wie, czego potrzebuje w danym momencie swojego życia czy też na określonym etapie macierzyństwa.

Według mnie ilość czasu

spędzanego z dziećmi

nie jest tak ważna jak

jego jakość. Przez te wszystkie lata nauczyłam

się robić poszczególne

rzeczy na 100 procent.

A gdy czujemy, że obrałyśmy nie ten kierunek, który chciałyśmy, czego symptomami może być np. ból w kręgosłupie, zmęczenie, chwilowy brak radości z bycia mamą, warto zastanowić się nad swoim postępowaniem i próbować je zmienić.

Jestem mamą od 15 lat. Gdy miałam jedną córkę, nie potrafiłam odpoczywać.

Będąc świeżo po szkole, chciałam jak najwięcej pracować, a później każdą wolną chwilę spędzać z moim dzieckiem. Czymś niewyobrażalnym było dla mnie np. skorzystanie z godzinnego masażu. Od razu dostawałam skurczy i natrętnych myśli, że nie powinnam tam być. Teraz, po 15 latach, jestem dumną mamą trzech córek i nadrzędne stało się dla mnie powiedzenie „szczęśliwa mama to dobra mama”. Nauczyłam się relaksować bez wyrzutów sumienia.

Wspiera pani wiele inicjatyw na rzecz kobiet, np. dotyczących tego, jak znaleźć dla siebie czas, będąc np. aktywną zawodowo mamą. Wzięłam udział w kampanii Topestetic „Znajdź dla siebie czas, to bardzo ważne”. Od tamtego czasu szczególnie wzięłam sobie do serca te słowa. Uważam, że gdy angażuję się w projekt, który według mnie jest bardzo ważny, sama powinnam stosować się do wartości w nim promowanych. I tak jest na co dzień. Przykładowo: wczoraj miałam słabszy dzień, od rana wiele rzeczy mi nie wychodziło. Obowiązki się piętrzyły, a ja nie mogłam się do nich zabrać. Jednak w pewnej chwili zatrzymałam się i dałam sobie chwilę na podziwianie prozaicznego zjawiska, jakim była chmura na niebie. Przyniosło mi to niesamowity relaks i ukojenie. Dzięki temu, że dałam sobie przyzwolenie na gorsze samopoczucie, zatrzymanie się i zrelaksowanie, spędziłam cudowny wieczór z moimi dziećmi. Zasnęłyśmy wcześnie, by na następny dzień wstać z energią i zaangażowaniem. Z chęcią nadrobiłam wszystko, co miałam wcześniej przeczytać i wykonać. Dlatego według mnie tak ważne jest odpuszczenie sobie czegoś, co w danej chwili po prostu nam nie sprzyja. Wtedy po pewnym czasie możemy do tego wrócić i zrobić więcej, niż zamierzałyśmy.

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Jak zatem godzi pani rolę kobiety pracującej, niezależnej z rolą kochającej i wspierającej mamy?

Według mnie ilość czasu spędzanego z dziećmi nie jest tak ważna jak jego jakość. Przez te wszystkie lata nauczyłam się robić poszczególne rzeczy na 100 procent. Co to oznacza w praktyce?

Otóż gdy wracamy do domu, wyłączamy dźwięki w telefonach i naprawdę bawimy się z dziećmi. Gotujemy, żartujemy, wygłupiamy się. Myślę, że nieporównywalnym dobrem dla dzieci jest bycie z nimi w pełni, a nie odrywanie się co chwilę do innych czynności. Dotyczy to wielu kwestii w moim życiu. Gdy cokolwiek robię, wykonuję to w 100 procentach. Jeśli mam tylko godzinę na wypoczynek, to naprawdę odpoczywam. Jeśli pracuję – to też na 100 procent, bez tęsknoty za dziećmi, skupiam się wtedy tylko na pracy. Kiedy jestem z dziećmi, nie zajmuję się niczym innym. A gdy odpoczywam – kładę sobie maseczkę na twarz i robię tylko to.

A jak to wygląda u was podczas wakacji? Jakie macie plany, w jaki sposób je spędzacie? Czy przygotowujecie się do nich w jakiś szczególny sposób? Podczas rodzinnych wakacji najczęściej stawiamy na spontaniczne działania. Głównie uprawiamy lenistwo i cieszenie się z bycia razem. Rzadko zdarza nam się zwiedzać, a jeśli już, to niewiele. Zawsze staramy się wyjechać na dłuższy urlop w okresie zimowym, ponieważ po długiej jesieni i świętach brak słońca najbardziej nam doskwiera. Mamy też w tym czasie mniej pracy. Latem zwykle wybieramy polskie morze, wieś, ale też nasz dom. Wakacje to również czas, w którym wiele dzieje się w Warszawie. W tym roku nagrywam nowy serial i nie ukrywam, że bardzo się z tego powodu cieszę. Mój zawód jest moją pasją. Dlatego grafik na lato mamy zaplanowany w kratkę – dwa dni pracy, później tydzień wolnego. Myślę, że będziemy ten czas spędzać razem w okolicach Warszawy. Może uda nam się pojechać nad polskie morze.

ZDJĘCIE POCHODZI Z KAMPANII MAGDALENY RÓŻCZKI TOPESTETIC

Magdalena Różczka Polska aktorka filmowa i dubbingowa; prywatnie szczęśliwa mama trzech córek

W świecie kobiecej seksualności

O seksie, seksualności i sensualności kobiet w Polsce wciąż rozmawiamy szeptem albo wcale. Żyjemy w kulturze, w której dziewczynki od małego są zawstydzane za pomocą własnej seksualności. „Sexperience” to podcast, który powstał po to, aby przełamywać tabu. To przestrzeń, w której kobiety rozmawiają o seksie, o doświadczeniach i potrzebach z nim związanych. Znana aktorka i ambasadorka fundacji „Projekt Kobiety” Anna Karczmarczyk prowadzi ze swoimi gościniami rozmowy odarte z głęboko zakorzenionych blokad moralnych, wstydu i pruderii. Rozmowy tak potrzebne i ważne. Szczególnie dla młodych mam.

Kobieta, matka, kochanka – jest wiele ról, które pragniemy spełniać w naszym życiu, a każda z nich niesie ze sobą nie lada wyzwania. Urodziłam się kobietą. Proste, przynajmniej w moim przypadku.

Kiedy odkryłam fizjoterapię uroginekologiczną, miałam poczucie, że oszaleję ze szczę ścia.

ANNA KARCZMARCZYK

Targają mną emocje, rządzą hormony, zapamiętuję momenty, zdarzenia i chłonę świat takim, jakim go widzę. Gdy byłam w ciąży, to, co było mi znajome, mechanizmy, które zarządzały moim ciałem i głową,

zaczęły się zmieniać. Pod sercem nosiłam nową istotę, która zmieniała wszystko to, co dotąd było mi znajome. Moje poczucie własnej seksualności falowało i spadało, myślę, że zna to uczucie każda ciężarna. Bogini zmieniała się w ociężałego ludzika Michelin, a ludzik w boginię. Czasami ciężko było nad tym zapanować – tak samo jak nad euforią, która w sekundę potrafiła zmienić się w rozpacz. Nie jestem fanką gloryfikowania ani demonizowania, lubię nazywać rzeczy po imieniu, a ciąża to prawdziwy rollercoaster, który każdego dnia każe ci odpowiedzieć na pytanie: „kim dzisiaj jesteś?”. Kim zatem stajesz się po wykonaniu tytanicznej pracy, jaką jest powicie dziecka? Z własnego doświadczenia i zasłyszanych historii wiem, że wszystko zależy od tego, jak przebiegał twój poród. Hardcorowy poród, strach o dziecko, zła opieka medyczna skutecznie potrafią zamknąć naszą seksualność w puszcze na lata. Ja się bałam i ten strach pozostał ze mną jeszcze na długie miesiące, skutecznie wykluczając mnie z odczuwania przyjemności z bycia kobietą. Po żmudnym połogu czułam się jedynie jak krowa dojna. Świat

wirował i ostatnie, o czym myślałam, to moje życie seksualne. Później zaczęła się długa droga odzyskiwania siebie i stawiania na nogi ciała, które przeżyło coś niesamowitego i rozdzierającego jednoczenie. Mój poród był całkowicie wywoływany, a ciało pozamykało się na wszystko. Fizjoterapia stała się drogowskazem do ponownego odczuwania przyjemności z seksu. Masaże, uczenie sie na nowo spinać i rozluźniać. Musiałam wgrać w siebie komunikat „seks to przyjemność, nie ból”. Nasze ciało zapamiętuje każdy dotyk, co w takim razie zapisuje się w naszych komórkach przy skurczach, parciu, cięciu czy akcji trwającej 20 godzin. Kiedy odkryłam fizjoterapię uroginekologiczną, miałam poczucie, że oszaleję ze szczęścia.

Na warsztatach duchowych i szeroko pojętej terapii zajęłam się regeneracją mojej głowy i podjęłam próbę odpowiedzi na pytanie, kim jestem teraz i czego chcę od siebie, od życia. Dzięki wybraniu tej drogi i skupieniu się na własnych potrzebach mogę budować siebie i swoją seksualność na nowo, świadomie i bez zbędnej pruderii. Bo szczęśliwa matka to szczęśliwe dziecko.

Anna Karczmarczyk Aktorka i gospodyni podcastu

Joanna Kozdrowska Dziennikarka fundacji „Projekt Kobiety”

SŁOWEM WSTĘPU

KOMENTARZ SPECJALISTY

Z badań naukowych wiemy, że jedna piąta kobiet nie podejmuje aktywności seksualnej przez 3 miesiące po porodzie, a wielu objawy, takie jak ból w trakcie stosunku, trudności z lubrykacją czy zanik pożądania, towarzyszyć

będą jeszcze nawet przez 18 miesięcy. Te statystyki to jasna informacja, że powrót do aktywności seksualnej sprzed ciąży wcale nie jest prostym zadaniem i na wstępie nie warto narzucać sobie presji, że musi się on odbyć jak najszybciej. Wręcz przeciwnie, danie sobie przestrzeni na to, by poprzyglądać się zmianom, jakie zaszły w moim ciele i odkryć – na nowo – które jego obszary sprawiają mi przyjemność i jaka ona jest, wymaga czasu.

Dr Aleksandra Plewka Psycholog i seksuolug

Trudności seksualne rzadziej

dotykają par, które otwarcie

wymieniają się uczuciami i są

chętne do dzielenia się obawami

np. dotyczącymi samopoczucia

dziecka czy przystosowywania

się do roli rodzica.

DR ALEKSANDRA PLEWKA

Nie bez znaczenia jest tu sfera psychologiczna – wejście w nową rolę życiową to czasem odnalezienie się w rzeczywistości, w której swoje zasoby będę dzielić między siebie, dziecko i, jeżeli ją mam, osobę partnerską. Warto postawić na szczerą komunikację – trudności seksualne rzadziej dotykają par, które otwarcie wymieniają się uczuciami i są chętne do dzielenia się obawami np. dotyczącymi samopoczucia dziecka czy przystosowywania się do roli rodzica. W praktyce seksuologicznej wiemy, że u podłoża wielu zaburzeń sfery seksualnej kryje się lęk i obawa przed bólem. Tym samym powrót do aktywności seksualnej sprzed ciąży to przede wszystkim uważność na swoje uczucia poparta stopniowym wprowadzaniem do gry miłosnej w parze kolejnych elementów (od pieszczot i rozluźnienia, do pełnego stosunku) – tak, by dyskomfort był jak najmniejszy.

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Wypadają ci włosy?

Dotyczy ona około 20 proc. populacji i dotyka przede wszystkim kobiety, w szczególności te miesiączkujące, mające obfite krwawienia, a także te będące w ciąży.

Jak objawia się niedokrwistość z niedoboru żelaza?

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Właściwie tak samo jak ta występująca z innych przyczyn, czyli m.in. ogólnym zmęczeniem, osłabieniem, zmniejszeniem wydolności wysiłkowej, ponadto może pojawić się bladość powłok oraz tachykardia. Dodatkowo mogą być również zauważalne objawy niedoboru żelaza jako pierwiastka śladowego, takie jak nadmierne wypadanie włosów, łamliwość paznokci, a nawet zaburzenia odporności.

Gdy już chory trafia do lekarza – jak diagnozuje się niedokrwistość z niedoboru żelaza?

Konieczne jest wykonanie specjalistycznych badań – i tak na początku należy

Niedokrwistość w ciąży

Niedobory żelaza w ciąży są bardzo niebezpieczne. Jak wygląda charakterystyka i leczenie tego schorzenia?

Charakterystyka niedokrwistości Niedokrwistość w ciąży stanowi istotny oraz powszechny problem położniczy – także w Polsce. Najczęściej pojawia się w II oraz III trymestrze, kiedy występuje największe zapotrzebowanie na żelazo ze względu na wzrastający płód oraz kiedy najbardziej nasilają się fizjologiczne dla ciąży przemiany w procesach wytwarzania krwinek czerwonych. Zwiększenie objętości osocza o ok. 50 proc. i wzrost całkowitej masy erytrocytów o ok. 25 proc. prowadzą do obniżenia stężenia hemoglobiny

ocenić gospodarkę żelazową, czyli przede wszystkim oznaczyć stężenie ferrytyny, które jest znacznie ważniejsze niż oznaczenie stężenia żelaza. Ważne jest także, aby w przypadku niedokrwistości sprawdzić, czy u chorego nie występują zaburzenia w obrębie innych parametrów morfologii krwi, krwinek białych czy płytek krwi. Następnie należy poszukać przyczyny niedokrwistości (np. przeprowadzić diagnostykę przewodu pokarmowego) i dopiero wtedy można zastosować konkretne leczenie.

Który z jonów żelaza występujący w pożywieniu oraz lekach dostępnych na rynku wchłania się lepiej – żelazo Fe 2+ czy Fe 3+? Zdecydowanie lepiej wchłania się żelazo hemowe, czyli mające formę dwuwartościową (Fe2+), którego jest w pokarmach znacznie mniej niż niehemowego. Warto jednak pamiętać, że istnieje wiele czynników, które wpływają na wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego. Istotne jest przede wszystkim to, co konkretnie jemy z produktami zawierającymi żelazo. I tak: warto pamiętać, by nie popijać ich mlekiem, kawą czy

poniżej 11g/dl, czyli niejako fizjologicznie prowadzą do niedokrwistości u kobiety ciężarnej.

Uzupełnienie niedoborów żelaza Wedle najnowszych wytycznych

PTGiP uznaje się, że niedobór żelaza powinien być uzupełniany zgodnie ze wskazaniami w zależności od zaawansowania ciąży oraz nasilenia niedoboru żelaza, określanego za pomocą wyniku morfologii oraz badań dodatkowych. Niedobory żelaza najlepiej uzupełniać pod nadzorem lekarza za pomocą leków, a nie suplementów diety, ponieważ lek ma ściśle regulowane procesy produkcji oraz musi spełniać wszelkie normy jakościowe i ilościowe. Warto przy tym sięgać po leki o kontrolowanym uwalnianiu – dzięki temu obniżamy niekorzystne działanie żelaza na śluzówkę jelit i tym samym minimalizujemy ryzyko

wystąpienia działań niepożądanych (jak bóle brzucha czy zaparcia). Pamiętajmy, że najlepiej wchłania się żelazo w formie jonu Fe2+, czyli takiej, która występuje w cząsteczce hemu (spotykane głównie w podrobach czy czerwonym mięsie). Wielokrotnie gorzej wchłania się żelazo w formie utlenionej (Fe3+), tzw. niehemowe, spotykane najczęściej w produktach roślinnych. Aby zapobiegać utlenianiu żelaza do formy trójwartościowej, warto wybierać leki, które zawierają w swoim składzie dodatkowo antyoksydanty, np. witaminę C, która istotnie poprawia wchłanianie żelaza w przewodzie pokarmowym.

Rola współpracy specjalisty z pacjentką Żelazo powinno być uzupełniane w odpowiednim czasie oraz w odpowiedniej dawce. Nadmiar

herbatą, lecz wodą oraz by spożywać je w towarzystwie produktów zawierających witaminę C.

Czym może skutkować nieleczona niedokrwistość z niedoboru żelaza? Jak długo powinno trwać leczenie niedokrwistości doustnymi preparatami żelaza?

O czym pamiętać po zakończeniu leczenia, aby objawy nie powróciły?

Należy pamiętać, że w leczeniu niedokrwistości najważniejsze jest znalezienie przyczyny jej występowania. Chociaż w większości wynika np. ze zwiększonego zapotrzebowania na ten pierwiastek, jak chociażby u kobiet w ciąży, to zdarza się, że może być pierwszym objawem groźnych chorób, takich jak chociażby choroba wrzodowa czy nowotwory przewodu pokarmowego. Dlatego też tak ważna jest skrupulatna diagnostyka, a nie tylko wdrożenie preparatów zawierających żelazo. Gdy jednak już znamy przyczynę, leczeniem z wyboru jest doustne uzupełnienie żelaza, które zwykle stosuje się przez kilka miesięcy. Istotne jest także to, by po zakończeniu leczenia kontrolować stężenie ferrytyny.

Prof. dr hab. n. med.

Iwona Hus Prezes Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów

żelaza u ciężarnych bez wskazań do jego stosowania zwiększa stężenie reaktywnych postaci tlenu, co może potencjalnie prowadzić do rozwoju insulinooporności i cukrzycy ciążowej. Opieka specjalisty nad pacjentką ciężarną z niedokrwistością umożliwia również przeprowadzenie prawidłowej diagnostyki i zlecenie badań dodatkowych, co pozwala, w przypadku stwierdzenia innej niż niedobór żelaza przyczyny niedokrwistości, na zmianę postępowania terapeutycznego.

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Prof. dr hab. n. med. Mirosław Wielgoś Kierownik Kliniki Położniczo-Ginekologicznej w Uniwersyteckim Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Lek. Jacek Tatur Rezydent położnictwa i ginekologii w UCZKiN WUM

Masz słabą odporność?

To może być niedokrwistość z niedoboru żelaza

WHO dla kobiet w ciąży

Chciałabyś ćwiczyć w ciąży, ale trochę się boisz, teściowa odradza, lekarz jakoś specjalnie nie zachęca?

Poznaj „Wytyczne WHO dotyczące aktywności fizycznej i siedzącego trybu życia” i ćwicz na zdrowie!

Zalecenia są jednoznaczne: ćwiczyć powinna każda ciężarna bez przeciwwskazań. Wytyczne opierają się na przeglądzie badań naukowych , a nie na osobistych preferencjach czy przekonaniach osób przygotowujących raport (jest to „zdrowie publiczne oparte na dowodach”).

Anna Wawrzyniak-Strzelińska Promotorka zdrowia, prezeska Stowarzyszenia „Dbamy o Mamy” promującego aktywność fizyczną w ciąży

Raport wskazuje udowodnione korzyści z aktywności fizycznej w ciąży. Obniża ona ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego, nadciśnienia ciążowego, cukrzycy ciążowej. Zapobiega nadmiernemu przyrostowi masy ciała, komplikacjom porodowym, depresji poporodowej, powikłaniom noworodkowym.

I uwaga! To bardzo ważne: badania dowodzą, że aktywność fizyczna nie jest związana ze wzrostem ryzyka poronienia ani z przedwczesnym porodem, ale wręcz pełni funkcję ochronną, redukując takie ryzyka.

Większość ludzi niestety wyobraża sobie, że jest odwrotnie…

Co konkretnie powinny robić kobiety w ciąży?

Według WHO „jakakolwiek aktywność fizyczna jest lepsza niż brak aktywności ”, a konkretnie:

1. Ciężarna powinna podejmować przynajmniej 150 minut aktywności aerobowej o umiarkowanej intensywności na tydzień. Wskazana jest też aktywność wzmacniająca mięśnie i ćwiczenia rozciągające.

2. Co do częstotliwości, to nie ma jednoznacznej odpowiedzi w badaniach, ale sugeruje się ćwiczyć 3 razy w tygodniu po 30-60 minut.

3. Jeśli przyszła mama nie była wcześniej aktywna, powinna zacząć od małych dawek ruchu, stopniowo zwiększając częstotliwość, długość i intensywność ćwiczeń.

4. Kobiety, które przed ciążą uprawiały sport lub intensywnie ćwiczyły, w ciąży mogą kontynuować te aktywności.

5. WHO zaleca również codzienny trening mięśni dna miednicy w celu zapobiegania nietrzymaniu moczu.

Raport zawiera również zalecenia zdroworozsądkowe:

• nie ćwicz w czasie upałów,

• nawadniaj się odpowiednio,

• unikaj sportów kontaktowych, a także urazowych,

• zasięgnij porady lekarza, jeśli bierzesz udział w zawodach lub bardzo przekraczasz zalecaną dawkę ćwiczeń,

• po pierwszym trymestrze ciąży unikaj ćwiczeń w leżeniu na plecach.

WHO poruszyła też kwestię wpływu siedzącego trybu życia w ciąży na zdrowie. Rozróżnianie wpływu aktywności fizycznej i siedzącego trybu życia ma dość krótką historię w badaniach naukowych. Wcześniej interesowano się raczej aktywnością, obecnie coraz częściej mówi się o tym, że nie będziemy zdrowi,

chodząc np. dwa razy w tygodniu na fitness, jeśli cały pozostały czas spędzimy przy biurku, w samochodzie i na kanapie. Dla naszego zdrowia liczy się też suma całodziennych ruchów, np. pójście na zakupy, wejście po schodach, 20 sekund rozciągania w przerwie na kawę itp.

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

powinny ograniczać siedzący tryb życia! W ich przypadku zachodzi taki sam związek między brakiem aktywności a śmiertelnością i występowaniem chorób jak w przypadku reszty populacji.

Ciężarne

Wracając do rekomendacji WHO: ciężarne powinny ograniczać siedzący tryb życia! W ich przypadku zachodzi taki sam związek między brakiem aktywności a śmiertelnością i występowaniem chorób jak w przypadku reszty populacji. Czyli mniej ruchu równa się zwiększonej śmiertelności i zwiększonej zachorowalności na choroby układu krążenia, nowotwory i cukrzycę typu 2. Pomyśl o tym, gdy ktoś zaproponuje ci siedzenie zamiast spaceru.

Jakakolwiek aktywność fizyczna jest lepsza niż brak aktywności: zalecenia

Standardy

opieki

okołoporodowej w Polsce – na jakim poziomie są przestrzegane?

W Polsce mamy dość dobrze ustanowione prawo dotyczące standardów organizacyjnych opieki okołoporodowej. Obowiązuje specjalne rozporządzenie Ministra Zdrowia oraz ustawa o prawach pacjenta. Czy są one przestrzegane?

Jak wyglądają w Polsce standardy opieki okołoporodowej?

Standardy opieki okołoporodowej dotyczą lekarzy, położnych, przychodni i szpitali w całej Polsce – niezależnie od tego, czy są to ośrodki publiczne, czy też prywatne. Dzięki nim pacjentka może sprawdzić, czy w jej przypadku opieka jest dobrze zorganizowana, czy zlecone są odpowiednie badania itp. Jednym ze standardów w opiece nad kobietą jest skierowanie jej w 21. tygodniu ciąży do położnej POZ. To położna ma za zadanie przygotować kobietę do porodu, poprowadzić edukację, a potem wspierać po porodzie. Standard też mówi o tym, jak powinna wyglądać opieka podczas porodu – kobieta ma prawo chodzić, wybierać komfortową dla siebie pozycję, pić, a w niektórych przypadkach także jeść. Również pierwsze godziny po narodzinach dziecka są chronione prawem. Dlatego też kolejnym, bardzo ważnym aspektem zawartym w standardzie opieki okołoporodowej jest kontakt skóra do skóry, czyli położenie dziecka zaraz po narodzinach na brzuchu mamy na ok. 2 godziny, jeśli nie medycznych przeciwwskazań. W standardzie zapisane są też kwestie związane ze wsparciem laktacyjnym. Wszystkie standardy są dokładnie opisane na naszej stronie internetowej rodzicpoludzku.pl. Oczywiście standard to minimum, zatem jeśli jest taka potrzeba, należy na przykład zlecić dodatkowe badania. Oczywiście to lekarz może to zrobić. Jeśli zaś chodzi o przestrzeganie ustawy o prawach pacjenta, to warto wspomnieć, że pacjent musi zgodzić się na każdą procedurę medyczną. Podstawą takiej zgody musi być informacja udzielona przez personel medyczny.

Jak zatem przedstawia się to w praktyce? Skąd kobiety mogą czerpać wiedzę na ten temat?

W Fundacji doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że żaden szpital nie jest idealny. Ochrona zdrowia boryka się obecnie z wieloma problemami, w tym z kryzysem kadrowym. Dlatego istotną rolę w całym procesie odgrywa szkoła rodzenia. Dzięki uczestnictwie w zajęciach kobiety mogą przygotować się na konkretne sytuacje. Wtedy też pozyskują wiedzę, dzięki której stają się partnerem w rozmowie z lekarzem lub położną. Nie można bać się zadawania pytań i komunikowania swoich potrzeb. Bardzo ważna jest osoba towarzysząca przy porodzie, która daje kobiecie oparcie i pomaga w trudnych momentach. Taką osobą jest ktoś bliski, ale jednocześnie też położna (choć wiemy, że niekiedy w trakcie porodu może nie być cały czas dostępna).

Z samą realizacją standardów opieki okołoporodowej w każdej placówce bywa różnie. Tutaj z pomocą przychodzi fundacyjny portal gdzierodzic.info, na którym można sprawdzić ranking szpitali. Kobieta może wybrać konkretne województwo, miasto, by zobaczyć, jak ten standard w szpitalu w najbliższym otoczeniu jest przestrzegany.

Ranking jest tworzony przez pacjentki, które dzielą się swoimi doświadczeniami na temat opieki na poszczególnych etapach. Wiemy, że różne placówki, m.in. na podstawie opinii naszych pacjentek, na bieżąco reagują na ewentualne nieprawidłowości. Zatem głos kobiet w zmianie na lepsze jest kluczowy.

Co w tym aspekcie powinno ulec zmianie?

Kryzys w ochronie zdrowia sprawia, że czasem położna ma pod swoją opieką kilkanaście pacjentek, dla których (nawet jeśli bardzo się stara) nie znajdzie odpowiedniej ilości czasu. Natomiast nam w Fundacji zależy na jakości opieki zdrowotnej przejawiającej się w kontakcie z drugą osobą i w czasie, jaki się tej świeżo upieczonej mamie poświęci. Czas na wsparcie, rozmowę, ukojenie, ale też na sprawdzenie, w jaki sposób mama radzi sobie z karmieniem piersią. Tego, jak na razie, nam brakuje.

Kiedy mamy do czynienia z  infekcją intymną ?

W praktyce klinicznej ponad połowa kobiet przynajmniej raz w życiu doświadczy zakażenia dróg płciowych.

Dr n. med. Monika Szpotańska-Sikorska Ginekolog, specjalista w prowadzeniu ciąży, diagnostyce płodu, specjalista ultrasonografii w dziedzinie badań prenatalnych

Postawienie

trafnego rozpoznania

i włączenie odpowiedniego

leczenia często zależy od

pacjentki i szybkiego zgłoszenia

się do lekarza specjalisty.

Więcej informacji na stronie: poradnikdlarodziny.pl

Fizjologicznie w niewielkiej ilości wydzieliny pochwowej znajdują się miliardy bakterii, których podstawą są pałeczki kwasu mlekowego utrzymujące na właściwym poziomie pH pochwy. Do najczęstszych infekcji należą zapalenia pochwy i szyjki macicy, objawiające się świądem, uczuciem pieczenia oraz upławami, czyli nieprawidłową, nadmierną wydzieliną z pochwy. Warto podkreślić, że upławy nie zawsze świadczą o infekcji dolnych dróg płciowych, ale mogą być objawem poważniejszych zakażeń, obejmujących górne piętro narządów płciowych. Do innych, często występujących infekcji dróg płciowych należą niespecyficzne bakteryjne zakażenia pochwy zwane waginozą bakteryjną. Rozpoznanie to stawia się po wcześniejszym wykluczeniu innych przyczyn infekcji. Waginoza bakteryjna wynika z zaburzeń biocenozy pochwy związanych z ilościowym zmniejszeniem pałeczek kwasu mlekowego, z czym wiąże się wzrost poziomu pH pochwy i zwiększenie patogennych bakterii głównie beztlenowych. Pomimo istniejących zmian ponad połowa pacjentek może nie odczuwać żadnych dolegliwości. Objawowa waginoza bakteryjna charakteryzuje się występowaniem obfitej, jednolitej wydzieliny z pochwy o nieprzyjemnym („rybim”) zapachu, nasilającym się po współżyciu płciowym bądź w trakcie miesiączki. Postępowanie zarówno w waginozie bakteryjnej, jak i zakażeniach grzybiczych wymaga wdrożenia leczenia pacjentki i nie wymaga terapii u obojga partnerów. Wśród infekcji dróg płciowych należy zawsze pamiętać o szerokiej gamie chorób przenoszonych drogą płciową. Część z nich to infekcje, które mają charakterystyczne objawy, tj. opryszczka płciowa, kłykciny kończyste, kiła wczesna, niektóre zaś wymagają dodatkowej diagnostyki, jak oznaczenie wymazów z pochwy i/lub kanału szyjki macicy (m.in. rzęsistkowica, rzeżączka, chlamydiozy, mykoplazmozy). Postawienie trafnego rozpoznania i włączenie odpowiedniego leczenia często zależy od pacjentki i szybkiego zgłoszenia się do lekarza specjalisty.

Joanna Pietrusiewicz Prezeska Fundacji Rodzić po Ludzku, ekspertka ds. praw kobiet w opiece okołoporodowej