NHL Magazine 05 2008

05/08

5

DELICIOUS! P17

100 P12

Insjallah Ambitieuze moslima’s

Delicious!

Internationaal eten

Frisian Solar Challenge Hopen op zon

100 Greet van Terwisga

KOM NA AR DE OPEN DAG OP 7 JUNI OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Bij de universitaire deeltijdopleidingen van NIVRA-Nyenrode gaan beroep en studie hand in hand. Je werkt als assistent-accountant of -controller en daarnaast ben je gemiddeld één dag per week student. Je werkgever betaalt je studie en na de opleiding liggen de carrièrekansen voor het oprapen. Meer weten over Managerial Controlling en onze Masters of Science in Accountancy en Controlling?

Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 7 juni op Universiteit Nyenrode, waar een grote bedrijvenmarkt aanwezig zal zijn voor functies binnen accountancy en controlling, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

05/08

5

•3

Colofon NHL MAGAZINE is een uitgave van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden

Het NHL Magazine is ook op internet te vinden:

WWW.NHLMAGAZINE.NL

Jaargang 6, nummer 5

Correspondentieadres:

INHOUD

Tesselschadestraat 12 8913 HB Leeuwarden Tel. 058 251 1572 nhlmagazine@nhl.nl

• nieuws • recensies • columns • digitaal prikbord

www.nhlmagazine.nl

Advertenties: Rebecca Veenstra 06-51665570

Redactie: Anita Terpstra Mattijs Tiggeler (stagiaire) Aleid Velthuis

Aan dit nummer werkten mee: Nynke Andringa Renske de Boer Wim Bras Willeke Dijkstra Astrid Ellens Casper Ferwerda Baukje Hofman Klaas Jan Huizing Halil Kaymaz Doortje van der Molen Inge Wietsma

Fotografie: Rien van Broekhoven Friso Bruins Stock.XCHNG

Illustraties: Ype Driessen (fotostrip)

Vormgeving: BW H ontwerpers

Redactiecommissie: Melchior van Benthem (voorzitter) Jelmer Bloembergen Sanne Steenbrink Martie de Vreugt Peter Wassenaar

Druk: NDC Print

Verspreiding: FRL/TNT POST Klachten over de bezorging?

Bel of mail de redactie!

Oplage: 12.400 exemplaren

Aan de inhoud van dit magazine kunnen geen rechten worden ontleend. © Stichting Noordelijke Hogeschool Leeuwarden

4 5 7 8 9 12 14 15 17 18 19 21 23

Tips & reacties

Nieuws Insjallah 23.950m2 Hot: Erwin de Vries EX: Marjo Vonderman 100: Greet van Terwisga Frisian Solar Challenge Student&Kamer Delicious!

NHL in Groningen EXIT NHL-Anadolu BIJ: Ekelyne Snijder 3 Hoog

Heb je tips voor de redactie? Mail naar Nhlmagazine@nhl.nl of bel 058 – 251 1572.

Wil je reageren op artikelen in het NHL Magazine of ontwikkelingen binnen of buiten de NHL? Dat kan. Stuur je reactie naar Nhlmagazine@nhl.nl.

Je bijdrage wordt in het volgende magazine geplaatst in de rubriek Mail. De redactie behoudt het recht stukken in te korten of te weigeren.

4•

NIEUWS

HET LAATSTE NIEUWS LEES JE OP WWW.NHLMAGAZINE.NL

Techniek introduceert instroomjaar Het instituut Techniek start met ingang van het schooljaar 2008 – 2009 met een instroomjaar voor alle opleidingen. Hiermee wil directeur Jan Steenmeijer meer studenten enthousiast maken voor een technische opleiding en zo een bijdrage leveren aan het oplossen van het tekort aan hoogopgeleid personeel in de techniek.

Het instroomjaar is bedoeld voor scholieren die geen bètaprofiel hebben, maar wel een techniekopleiding willen volgen. De NHL is de eerste hogeschool in Nederland die met dit onderwijsconcept start. Vwo’ers en havisten met de profielen Economie & Maatschappij en Cultuur & Maatschappij kunnen met deze nieuwe regeling hun kennis van bètavakken bijspijkeren. Ook mbo-cursisten van niveau 4 komen in aanmerking voor de regeling.

Landelijk is er een tekort aan technisch hoogopgeleid personeel. Het instituut wil met het instroomjaar inspelen op de vraag vanuit de arbeidsmarkt. Hiermee hoopt zij ook de slagingskansen te vergoten voor mensen die eerder in hun studieloopbaan niet voor de techniek of bètakant hebben gekozen. Steenmeijer voelt zich gesterkt door de goedkeuring van het ministerie van OCW en de steun van het Platform Bèta Techniek./MT

Eeke Vriesema schrijft beste betoog De betogenwedstrijd voor de eerstejaars studenten Social Work is gewonnen door Eeke Vriesema. Van de circa 150 betogen is haar epistel over de rol van de overheid bij schuldhulpverlening als beste beoordeeld.

‘Schrijf een betoog over een actuele ontwikkeling over een sociaal of maatschappelijk probleem’, dat was de opdracht van een van de professionaliseringstaken voor de Social Work studenten. De betogen die zij vervolgens aanleverden hadden uiteenlopende onderwerpen, zoals kinderopvang, de invloed van tv-series voor kinderen en scheldende ouders langs het voetbalveld.

De studenten die in elf groep verdeeld zijn, kozen uit hun eigen groep het beste betoog.

Docenten benoemden vervolgens de vier finalisten, waarna een jury bestaande uit twee docenten en een redacteur van het NHL Magazine de uiteindelijke winnaar koos.

Eekes betoog met als titel ‘De overheid moet mensen met schulden beter beschermen tegen verdere financiële problemen’ viel zeer

in de smaak bij de jury. ‘Het maatschappelijke probleem is duidelijk beschreven en goed uitgewerkt, wat het betoog zeer informatief maakt. Ook bevat het een duidelijke visie van de student en zijn de opbouw en het taalgebruik prima in orde.’ Eeke won met haar betoog een boekenbon van 1 25,- en een NHL-tas./AV

Om medewerkers op de hoogte te houden van de vorderingen van de nieuwbouw, wordt er in juni een aantal rondleidingen verzorgd. Voor studenten zijn er vooralsnog geen rondleidingen gepland.

Op vier avonden kunnen er steeds vier groepen onder begeleiding én met helm op door de Bouhof dwalen. Alle medewerkers krijgen een uitnodiging met de data en tijdstippen en kunnen zich vervolgens aanmelden.

Per rondleiding, die ongeveer drie kwartier

EVC Centrum erkend voor ervaringscertificaat Het door het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen (OCW) geïntroduceerde ervaringscertificaat mag ook door het EVC Centrum van de NHL uitgegeven worden. Met dit certificaat kunnen werknemers versneld een hbo-opleiding volgen.

Met het ervaringscertificaat worden competenties, kennis en vaardigheden van werknemers of werkzoekenden in beeld gebracht, erkend en gewaardeerd. Om het certificaat te bemachtigen, doorlopen de deelnemers een traject dat begeleid wordt door de werkgever of het Centrum voor Werk en Inkomen en een erkende EVC-aanbieder, zoals het EVC Centrum van de NHL. Met zijn of haar werkervaring kan een deelnemer in aanmerking komen voor

Met helm op door de Bouhof

vrijstellingen in een vervolgopleiding.

Projectleider van het NHL EVC Centrum, Christiane van Hardeveld: ‘Ik vind het belangrijk dat mensen zich kunnen blijven ontwikkelen. Stilstand is achteruitgang. EVCkandidaten kunnen en weten al heel veel. Ze krijgen een opleidingsprogramma op maat waarbij de opdrachten zoveel mogelijk binnen hun reguliere werkzaamheden vallen. Zo kunnen ze in korte tijd een hbo-diploma halen.’/AV

duurt, kunnen er twintig medewerkers mee.

Voorafgaand vindt er een introductie plaats, waarin de bouw wordt toegelicht. Er wordt onder andere aandacht besteed aan de ring rond de oude Bouhof en het glazen dak boven ‘de kuil’, waarvoor het gat al gemaakt is./MT

Zomerfeest voor studenten De adviesgroep studentenvoorzieningen (Stuvo) verzorgt woensdagavond 11 juni een zomerfeest voor alle NHL studenten. Het feest maakt deel uit van een serie vernieuwingen die binnen de Stuvo worden doorgevoerd.

Stuvo bestaat uit vertegenwoordigers van studenten van de NH en heeft als taak het gevraagd en ongevraagd adviseren van het College van Bestuur over studentenvoorzieningen en de organisatie van zogenoemde buitenschoolse activiteiten.

Friso Visser, lid van Stuvo en organisator van het zomerfeest, legt uit dat de vernieuwingen binnen de Stuvo vooral de rol van de adviesgroep betreffen. ‘In het verleden stelde de Stuvo zich passief op. Het is de bedoeling dat we een actievere rol gaan spelen. In de toekomst zullen we meer activiteiten organiseren

die het groepsgevoel op de NHL versterken.’

Het zomerfeest met de titel ‘Olala’ staat in het teken van genieten van de zomer. Bekende DJ’s geven het feest een typisch zwoel, zomers sfeertje. Aangevuld met vlammende vuurspuwacts ‘s avonds buiten op de gracht en met opzwepende percussie en capoeiradansers in NOA belooft het een lange, hete nacht te worden.

De voorverkoop is 26 mei gestart op de NHL locaties in Leeuwarden. Meer informatie en de laatste nieuwtjes over het feest zijn te vinden op www.nhlolala.hyves.nl./AV

•5

Insjallah Onderdrukt, belemmerd in hun ontwikkeling en streng bewaakt door de familie. Het zijn enkele van de vele niet te verslijten vooroordelen over moslima’s. Rabia Rekhaoui en Aliye Nur Çakıllı bewijzen het tegendeel. Zij zijn ambitieus, studeren en gaan voor een carrière als lobbyist en copywriter. Insjallah.

Rabia Rekhaoui Rabia Rekhaoui (21) volgt de Hogere Europese Beroepenopleiding, ook wel European Studies genoemd. Na het mbo ging haar belangstelling uit naar talen, politiek en het bedrijfsleven. ‘Ik zocht een internationale opleiding, want ik ben erg geïnteresseerd in Europa en de Europese Unie. Bijna automatisch kom je dan op bedrijfsleven en politiek uit, twee branches die veel invloed hebben op de ontwikkelingen in Europa. In de opleiding European Studies kan ik mijn interesses mooi combineren.’

Rabia komt uit een ambitieuze familie. Ze heeft één zus en twee broers. Haar oudste broer werkt als ambtenaar bij een gemeente, de andere is jurist. Rabia’s zus studeert Franse taal en literatuur. Familie is belangrijk voor de jonge moslima. ‘Ik heb een sterke thuisbasis waar ik altijd op terug kan vallen. Dat voelt goed. Ik krijg veel steun van mijn broers en zus. Misschien omdat ik de jongste ben. Ik wil ook graag iemand worden waar mijn familie trots op is. Mezelf ontwikkelen is wel een streven, maar mijn ouders verwachten niets van mij. Zij vinden het belangrijk dat ik leuk vind wat ik doe.

Dat ik er voldoening uit kan halen.’

Haar familie komt oorspronkelijk uit Marokko, vlakbij het plaatsje Agadir, waar ze nu een paar keer per jaar vakantie vieren. ‘Marokko is zo mooi. Het heeft een grote rijkdom aan cultuur en nationaliteiten. Agadir is een stad in ontwikkeling. Ik zie er ieder jaar meer gebeuren. Marokko groeit, vooral het toerisme en de handel. Daarnaast maakt de dienstensector een enorme sprong vooruit. Er is veel vraag naar ‘buitenlandse’ producten, zoals kleding en je ziet steeds meer winkels als supermarkten en drogisterijen.’

Ook rond de Marokkaanse vrouw is er volgens Rabia een sterke ontwikkeling gaande. ‘Ik denk dat alles wat met de vrouw te maken heeft daar momenteel een gat in de markt kan zijn, van cosmetica en mode tot babyspullen.’

Rabia ziet Marokko als haar tweede thuis. ‘Ik ben iemand die in Nederland is geboren en woont, maar een Marokkaanse

achtergrond heeft. Daar voel ik mij goed bij. Ik houd mij aan de Nederlandse en Marokkaanse normen en waarden die ik meekrijg van mijn ouders en de samenleving. Misschien is het voor mij gemakkelijker, omdat ik Marokkaanse en Nederlandse vrienden heb. In steden in het westen van Nederland is dat vaak heel anders onder de Nederlandse Marokkanen. Twee culturen vormen voor mij een verrijking. Ik hoop het beste van twee werelden te leren.’

Hoewel Rabia pas in het eerste jaar van de opleiding zit, weet ze precies welke richting ze uit wil. Ze wil aan de slag als lobbyist in de politiek en het bedrijfsleven.

‘Zo kun je als tussenpersoon invloed uitoefenen op de besluitvorming. Je bent een belangenbehartiger. Hiervoor moet je strategisch kunnen handelen, onderzoek doen en van regels- en wetgeving afweten. Dat ligt me wel goed.’

Rabia vindt de ‘wat-doe-je-over-vijf-jaar-vraag’ een lastige.

‘Poeh, dat duurt nog zo lang. Misschien een master in internationale betrekkingen halen. Ik hoop ook dat er dan ruimte is in mijn leven voor huisje-boompje-beestje. Ik zou graag een man vinden met een goed hart. Een goed persoon, het liefst met islamitische achtergrond. Dat is toch waar ik voor sta, het is mijn basis. Maar verder sta ik er heel neutraal tegen over. Je weet toch maar nooit wie je tegenkomt.’

Aliye Nur Çakıllı Aliye Nur Çakıllı (22) is an exchange student from Turkey. For three months she studies at the institute for Education and Communication. Aliyes programme mainly contains classes like Dutch Culture and Intercultural Communication. ‘Turkish teachers recommended me to go to the Netherlands because the classes are taught in English. It’s a good practice.’

In Turkey Aliye studies at the Anadolu University in the city Eskisehir, where she is a third year student in

Advertising and Public Relations. ‘I chose this university because of the many extra facilities and services like a hairdresser, post office and bank on the campus. We even have a big swimming pool!’ The university is highly recommended throughout the country, which is an advantage for the Anadolu students’ career. ‘It is of great meaning when you have studied at the Anadolu University. In the future I want to work as a copywriter and screenwriter. I really like making life stories and observing people and their living patterns and habits.’

According to Aliye the living patterns and habits in Turkey are not that different from those in Europe. ‘There are a lot of similarities with countries like Greece, Spain and Italy. I think because of the Mediterranean aspects.

Furthermore the law system and economy are pretty much the same. Only the education in Turkey is more similar to the American structure. Lessons are more theoretically and based on sociology, psychology and life experience. Here the lessons are more practical. Our university tries to give a student liberal education and knowledge. But English is still less common in Turkey than in Europe. Only the well educated people speak English.’

Contrary to what Europeans often think, according to Aliye women are well developed in Turkey. ‘Being a woman in Turkey isn’t more complicated or difficult than in other countries. We are a Muslim country, but very modern. So there is not much difference, only we have the Islam as a religion. Turkey was one of the first countries in the world to give voting rights to women! Thanks to the efforts of Mustafa Atatürk, who was the founder of a modern Turkey.

Off course Turkey has some regions where the population is more conservative than in other parts of the country. The Western part is also more developed and educated then the Eastern part. Traditional women mostly wear a headscarf and women who come from modern areas don’t wear a scarf. The women can choose not to wear it, if they don’t want to.’

door Inge Wietsma foto’s Rien van Broekhoven

Rabia Rekhaoui

Aliye Nur Çakıllı

REPROGRAFISCH CENTRUM Hempenserweg 29 - 8935 BD Leeuwarden Telefoon: (058) 251 1810 - Telefax: (058) 251 1811 E-mail: rc@nhl.nl - www.fac.nhl.nl/repro

AFFICHE ARTJE tot A n K E IT IS V ERPE prijze van tegen SCH N E R U E L in ALLE K NT naf 3,8 CE CENT kopieën va n vanaf 35 e m e st sy d bin gereed chillende in en 24 UUR n in ZEVEN vers b : E IC ERV SCRIPTIES stad!

PSTE in de O O K D E O n de G UR kopieë rijzen PECIALE p FULL COLO Vraag de S

COPYSHOP

10

NHL

MAGAZINE

Boekenprijsvraag Uit welk boek van de toptien komt het volgende openingscitaat: 27 maart 2007. Slechts een datum, maar ook zoveel meer dan dat.

Stuur het antwoord én je naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres voor 16 mei naar: nhlmagazine@nhl.nl of NHL Magazine, Tesselschadestraat 12, 8913 HB Leeuwarden. Vermeld ook even wat je studeert of waar je werkt.

De top tien van selexyz de tille

Onder de goede inzenders wordt een boekencheque van � 15,00 verloot, beschikbaar gesteld door boekhandel selexyz de tille. In het volgende NHL Magazine wordt de winnaar bekendgemaakt.

mei 2008 1 Kader Abdolah, De boodschapper en de Koran (De Geus)

� 39,90

2 Thomas Ross, De marionet (De Bezige Bij)

� 18,50

3 E. Gilbert, Eten , bidden, beminnen (De Bezige Bij)

� 12,50

4 Arnon Grünberg, Tirza (Nijgh & Van Ditmar)

� 12,50

5 Khaled Hosseini, De Vliegeraar (De Bezige Bij)

� 10,00

6 Sara Macdonald, Zeemuziek (De Fontein)

� 4,95

7 Sophie van der Stap, Een blauwe vlinder zegt gedag (Prometheus)

Tesselschadestraat 12 - 8913 HB Leeuwarden Telefoon: (058) 251 1808 - Telefax: (058) 251 1813 E-mail: copyshop@nhl.nl - www.fac.nhl.nl/repro

� 14,95

8 Appie Baantjer, De Cock en de moord in de hondsdagen (De Fontein)

� 9,95

9 Douwe Draaisma, De heimweefabriek (Historische uitgeverij)

� 15,00

10 Kader Abdolah, Het huis van de moskee (De Geus)

� 20,00

Antwoord vorige prijsvraag: De vergeten tombe van Kate Mosse Winnaar boekencheque: Geen juiste inzendingen

•7

door Mattijs Tiggeler

Wie goed op let kan het niet zijn ontgaan, veel Leeuwarder panden hebben een poster met de tekst ‘tijdelijk bewoond’ op het raam. De tijdelijke bewoners zijn antikrakers die het pand behoeden voor krakers, vernieling en diefstal.

Vaak huren zij veel vierkante meters, voor weinig geld.

Dit is zeker het geval voor Janneke Elzinga (24) die in het 23.950 vierkante meter tellende Provinciehuis aan de Tweebaksmarkt woont.

Janneke is vierdejaars student Communication, Multimedia & Design (CMD). Toen ze zestien was, raakte ze geïnteresseerd in antikraak wonen. Door de verhalen van kennissen leek het haar erg avontuurlijk. In vergelijking met ‘gewoon’ huren is antikraak wonen erg goedkoop. Dat maakte het voor Janneke erg aantrekkelijk. Toen ze aan haar studie CMD begon schreef ze zich in bij verschillende bureaus die bemiddelden in antikraakpanden.

Deze organisaties, zoals Ad Hoc en Camelot Europe, beheren desgevraagd een leegstaand pand tot duidelijk is welke nieuwe bestemming het gebouw krijgt. Om te voorkomen dat krakers hun intrek in een pand nemen, of onverlaten ruitjes in gaan kegelen, worden de antikrakers benaderd om het pand te bewonen.

Antikrakers - ook wel kraakwachten genoemd - hebben minder rechten dan reguliere huurders. Zo hebben zij geen huurbescherming en is de opzegtermijn slechts twee weken.

Daar staat tegenover dat de kraakwachten weinig huur hoeven te betalen, meestal voor een grote woonoppervlakte.

Toen Janneke zich meldde bij de bemiddelingsbureaus, was er niets beschikbaar. Omdat ze toch woonruimte nodig had, besloot ze op een reguliere manier te huren. In een flat vond ze uiteindelijk een kamer. Na een tijdje bleek dat Janneke moeite had met de vaste lasten. De kosten van haar studentenkamer bleken hoger dan ze kon betalen.

Bemiddelingsbureau Ad Hoc bood redding.

Villa In juni 2006 werd ze gebeld met de vraag of ze nog interesse had om antikraak te wonen in de binnenstad van Leeuwarden. Ad Hoc had ruimte vrij in de villa aan de Leeuwarder Willemskade, tegenover het pannenkoekschip. Het grote witte huis is een voormalig kantoorpand. ‘Ik kan me nog herinneren dat ik met mijn moeder in de stad was. Toen had ik de poster van Ad Hoc al voor het raam zien hangen. Ik fantaseerde er over hoe het zou zijn om in die villa te wonen. Des te leuker is het om nu te kunnen zeggen dat ik dat ook daadwerkelijk gedaan heb. Welke leeftijdsgenoot kan nou zeggen dat hij in een villa heeft gewoond?’

In de villa had Janneke een huisgenoot. Hij had de volledige bovenverdieping tot zijn beschikking en Janneke voor 1 165,- per maand de benedenverdieping. Gas, licht en water waren bij de kosten inbegrepen.

Haar tijd in de villa heeft Janneke als heel bijzonder en vooral plezierig ervaren. ‘De benedenverdieping heeft een serre en een grote voortuin. Het was fijn om daar gebruik van te kunnen maken. Er was bovendien volop parkeergelegenheid. Als familie en vrienden langs kwamen konden ze allemaal hun auto kwijt op de privé-parkeerplaats.’

Verleiding Tegelijkertijd waarschuwt Janneke dat antikraak wonen niet alleen maar positief is. ‘Als bewoner van een antikraakpand heb je de verantwoordelijkheid over het pand waar je in woont. Het is daarom niet de bedoeling dat je grote feesten gaat organiseren. Al is dat soms wel verleidelijk in zo’n groot huis.’

Ook herinnert ze zich een minder leuke ervaring. ‘Een zwerver had zijn introk genomen in onze fietsenstalling. Hij had het slot geforceerd en er zijn optrekje van gemaakt. Zelfs nadat we het slot hadden vervangen is hij teruggekomen. Soms zag ik hem rond het huis dolen. Hij deed geen vlieg kwaad, maar het voelde niet lekker.’

In februari 2007 moest Janneke de villa verlaten. Ad Hoc bood haar vervangende woonruimte aan. Kort daarna nam ze haar intrek in het Provinciehuis aan de Tweebaksmarkt in Leeuwarden. Haar oud-huisgenoot uit de villa volgde snel, omdat ook hij nieuwe woonruimte nodig had. In het provinciehuis wonen in totaal tien mensen. Ze delen de keuken en de douche. Janneke heeft haar eigen toilet, omdat er meerdere toiletgroepen in het gebouw zijn. Alle ruimtes zijn toegankelijk, behalve de kamer van de voormalige Commissaris van de Koningin Ed Nijpels.

Bunker ‘Ik heb vaak verkenningstochtjes gedaan. Het is erg leuk om te ontdekken welke ruimtes er allemaal zijn. Zo is er een gigantische archiefkelder, een fitnessruimte en een bunker.

Ook de parkeergarage en de Statenzaal zijn toegankelijk. In het begin was het erg wennen.

Ik ben bijvoorbeeld vijf minuten onderweg om in de doucheruimte te komen. Omdat de technische dienst nog vaak aanwezig is in het pand is alles goed geregeld. Dankzij één van hen kunnen we nu ook op internet.’

Janneke kan antikraak wonen iedereen aanraden. ‘Je krijgt het snelst woonruimte als je wordt aanbevolen door iemand die al antikraak woont. Ken je niemand, dan kun je met een organisatie bellen. Zij nodigen je dan uit voor een intakegesprek. Bedenk je vooraf wel of je flexibel bent. Je gaat namelijk akkoord met een opzegtermijn van twee weken. Dat heeft ook zijn voordelen, want als ik weg wil, hoef ik ook maar rekening te houden met twee weken. Ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel is belangrijk. Want je bent toch een beetje de bewaker van het pand. Ten slotte moet je avontuurlijk aangelegd zijn. Maar verder is het fantastisch!’

23.950m

2

8•

HOTSPOT Erwin de Vries LEEFTIJD : UIT/THUIS : STUDIE : KLEDING :

ACCESSOIRES :

22 jaar

Thuis in Putten (aan de rand van de Veluwe).

Maritiem Officier aan het Willem Barentsz Instituut op Terschelling.

Sweater even op etiket kijken € 60,Schoenen Dutchy, € 60,Spijkerbroek merkloos van de Modeshop in Putten, € 55,Horloge eentje die een stootje kan hebben, € 80,Ketting merk en prijs weet ik niet meer.

INKOMEN :

Studiefinanciering en ik heb drieëneenhalve maand gevaren als tweede stuurman.

UITGAAN :

OKA 18 in West. Daar komen niet alleen studenten, maar ook veel Duitse meiden van de schuiten van de bruine vloot.

GEEFT MEESTE : GELD UIT AAN : SPAART VOOR :

AMBITIE :

Computergadgets en uitgaan.

Een auto en een eigen huis. Misschien in Putten, maar het kan ook Spanje worden. Een zeeman is ten slotte niet plaatsgebonden.

Kapitein worden op de grote handelsvaart.

door Wim Bras foto Rien van Broekhoven

EX

•9

De NHL telt naar schatting 30.000 alumni.

Welke studie volgden deze afgestudeerden?

Wat voor werk doen ze nu? Hoe kijken ze terug op hun studententijd? Het NHL Magazine spoort oud-NHL’ers op. Deze maand: Marjo Vonderman.

door Mattijs Tiggeler

Marjo Vonderman (36) studeerde tot 1999 Voorlichting & Communicatie aan de NHL. Na haar studie bleef ze nauw betrokken bij haar opleiding. Ze werkte aan het alumniblad en was lid van de werkveldadviescommissie van de opleiding.

Ook nu is ze nog verbonden aan de NHL. Ze volgt de flexibele lerarenopleiding Maatschappijleer en hoopt deze dit jaar af te ronden.

Marjo is opgegroeid in Heino, waar ze de mavo volgde.

Omdat ze even genoeg had van school, is Marjo daarna gaan werken in een winkel met huishoudelijke artikelen. Na drie jaar werken zocht ze een nieuwe uitdaging en startte op 21-jarige leeftijd met de meao-opleiding Bedrijfscommunicatie in Zwolle.

Nadat Marjo voor deze opleiding slaagde, waagde ze zich aan een vervolgopleiding. ‘Ik wilde nog een vervolgstudie op het hbo doen. Destijds waren er twee communicatieopleidingen; in Leeuwarden en Amsterdam. Ik koos ervoor om in Leeuwarden Voorlichting & Communicatie te gaan studeren. Leeuwarden vond ik gemoedelijker. Ik vind het een leuke, gezellige en dorpse stad. De opleiding zelf was ook klein. Er waren toen slechts veertig studenten.’

Marjo was 24 jaar toen zij in 1995 aan haar studie begon.

Ze kreeg een kamer in een studentenhuis met zes meiden, waar het erg gezellig was. Van de algemene studentenvereniging Atraxia werd ze passief lid. ‘Geen idee eigenlijk, of die vereniging nog bestaat.’

Tijdens de eerste twee jaar van haar studie had Marjo een bijbaan in een callcenter: ‘Ik verkocht pensioenen. Dit deed ik vijf avonden in de week. Als ik ’s avonds uit mijn werk kwam, ging ik vaak nog even in de kroeg kijken. Ik was toch al in de stad. Je kon mij heel vaak vinden in Coos,

Rock It en De Babbel. Dat is nu De Rus. Ik bedenk me nu dat ik het geld wat ik die avond verdiend had, meteen uitgegeven heb.’

Marjo vond dat haar mbo-opleiding goed aansloot op het hbo. Op het mbo heeft ze hard leren werken, wat haar op het hbo, met meer zelfstudie en minder les, goed van pas kwam. Haar derdejaarsstage is van grote invloed geweest op het verdere verloop van Marjo’s studie en carrière. ‘Ik begon in september aan mijn stage bij Friesland Vaart in Lemmer. Ik heb meegewerkt aan de organisatie van dit grote zeilevenement dat toen voor de eerste keer plaatsvond. Ik vond het jammer dat mijn stage in december afliep, terwijl het evenement in juni plaats zou vinden. In overleg met de opleiding ben ik de rest van het schooljaar 32 uur per week werkzaam gebleven bij Friesland Vaart.

Ik ging één dag in de week naar school. Mijn tentamens mocht ik soms via de fax doen.’

Met veel plezier kijkt Marjo terug op deze tijd. ‘Het evenement, dat destijds één miljoen gulden kostte hebben we succesvol afgerond. Tijdens deze periode heb ik erg veel praktijkervaring opgedaan en nieuwe derdejaars stagiaires begeleid. Dat vond ik erg leerzaam. Het schooljaar daarop moest ik natuurlijk weer de schoolbanken in. Dat was wel weer even wennen.’

Bij aanvang van het vierde jaar werd duidelijk dat Marjo een studieachterstand had. Om de achterstand in te halen bedong ze een stage van tweeëneenhalve maand, in plaats van de gebruikelijke vijf maanden. In een brief aan de opleidingscommissie beriep zij zich op de praktijkervaring die ze had opgedaan bij Friesland Vaart. Voor het leerbedrijf van de opleiding werkte ze aan een onderzoek voor de scheerapparatenafdeling van Philips uit Drachten. ‘In Drachten had Philips een showroom gemaakt voor haar nieuwe producten. Ik onderzocht of de showroom aansloot op de wensen van de bezoekers. Daarnaast heb ik nog diverse excursies georganiseerd. In tweeëneenhalve maand was die opdracht goed te doen. Ik kon mijn tijd gedurende het schooljaar flexibel indelen.’

In 1999 studeerde Marjo af. Haar eerste baan was bij een reclamebureau in Heerenveen. ‘Het was een klein familiebedrijf. Veel beslissingen werden thuis genomen.

Ik heb gemerkt dat de reclamewereld een harde wereld is. Alles gaat om de klant en het product.’ Twee jaar later werd Marjo traffic manager bij een reclamebureau in Leeuwarden. ‘Eigenlijk was ik een soort regelneef. Ik had het heel druk, maar vond het erg leuk. Ik was nog steeds werkzaam in de reclamewereld, waar alleen het product telde.’

In hetzelfde jaar veranderde ze opnieuw van baan. Ze kreeg werk aangeboden bij evenementenbureau Noordplan. ‘Bij Noordplan kon ik meer mensenwerk doen. Ik organiseerde evenementen zoals personeelsfeesten, congressen en publieksfeesten. In dit werk kreeg ik met allerlei facetten te maken. Van reclame tot voorlichting en techniek. Doordat ik veel voor bedrijven werkte, breidde ik mijn netwerk aanzienlijk uit. Toen ik vond dat de rek uit mijn werkzaamheden was, kreeg ik een nieuwe baan aangeboden.’

Marjo werkt sinds 2003 bij AOC Friesland. ‘Ik organiseer evenementen en doe de communicatie van diverse projecten. Een goed voorbeeld daarvan is het cultuurhistorisch festijn Wyldemerk. Na mijn aanstelling heb ik hier acht maanden fulltime aan gewerkt. De Wyldemerk heeft vanaf het jaar 1348 jaarlijks plaats gevonden, tot rond 1900 de Pest uitbrak. Om de agrarische sector in Zuidwest Friesland een nieuwe impuls te geven hebben we opnieuw dit festijn georganiseerd.’

Haar werkzaamheden voor dit evenement liepen ontzettend uiteen. Ze had contact met Tryater in verband met figuranten en acteurs, deed de PR, zocht sponsoren en deed zelfs historisch onderzoek. ‘Als eerste ben ik naar de Tresoar in Leeuwarden gegaan om meer te leren over de Wyldemerk. We wilden de bezoekers het evenement zo waarheidsgetrouw mogelijk laten beleven.’

Hoewel ze op haar plaats is bij het AOC Friesland, blijft ze nieuwe uitdagingen zoeken. Naast haar werk volgt Marjo de tweedegraads lerarenopleiding Maatschappijleer. ‘Dit jaar rond ik mijn docentenopleiding af. Ik geef al maatschappijleerles op het vmbo en lessen Communicatie op het mbo. De combinatie van mijn werk bij AOC Friesland en docent zijn bevalt me erg goed. Toen ik nog Communicatie studeerde had ik ook enkele docenten uit het werkveld en die geven wat mij betreft het beste les.’

SelfService via www.mijnnhl.nl/ict Snel een storing melden? Of een vraag stellen aan ICT? Dat kan nu via de SelfServiceDesk van het SupportCentreICT. Marcel Melchers, Coördinator van het SupportCentreICT, vertelt over de voordelen.

“Als gebruikers een storing melden, een vraag stellen of een bestelling doen, hebben wij via de SelfServiceDesk direct alle gegevens die we nodig hebben zoals kamernummer, naam en telefoonnummer,” legt Marcel uit. En dat is een groot voordeel voor zowel het SupportCentreICT als voor de gebruiker. Marcel vult aan: “De afhandeling van de vragen en storingen gaat zo sneller omdat alle gegevens automatisch geregistreerd worden. Dat scheelt ons een hoop uitzoekwerk.”

Tip! Voor een snelle afhandeling van je vraag of je probleem heeft Marcel nog een tip: “Als je wilt dat je probleem zo snel mogelijk wordt opgelost, speciceer je verzoek dan. Wij kunnen niet zo veel met een melding van: ‘mijn scherm gaat op zwart’. We willen bijvoorbeeld vooral weten wat de melding was voordat het scherm op zwart ging. Dus geef een zo helder mogelijke omschrijving! Vermeld ook altijd het RCnummer van je PC. Betreft de storing een printer, dan het RCnummer van de printer toevoegen. Des te sneller kunnen wij je helpen.”

Bezoek de SelfServiceDesk via mijnnhl.nl/ict voor storingen, vragen en bestellingen!

STORING? Ga naar www.mijnnhl.nl/ict en meld de storing via de SelfServiceDesk. Geef je loginnaam, rc-nummer van de computer en het kamernummer waar de pc staat door.

CONTACT SUPPORTCENTRE ICT • Balie Tesselschadestraat - geopend van 8.00 tot 17.00 uur • Balie Hempenserweg - geopend van 10.00 tot 14.00 uur

VRAAG OVER SOFTWARE? Kijk op www.mijnnhl.nl/ict voor vragen en handleidingen.

Bel 1878 of mail naar support@nhl.nl of via de SelfServiceDesk op www.mijnnhl.nl/ict/contact

www.mijnnhl.nl/ict

•11

DHZ-NIEUWS Heb je een nieuwtje of ben je getuige van iets bijzonders? Maak dan je eigen nieuws! Stuur een foto met bijbehorende toelichting naar Nhlmagazine@nhl.

International Week

Het instituut Economie en Management heeft vorige maand een International Week gehouden. Het doel van deze week was eerste- en tweedejaars studenten stimuleren om in het buitenland te gaan studeren of op stage te gaan. Tijdens de week hebben gastdocenten uit verschillende landen colleges verzorgd over hun vakgebied. De onderwerpen van varieerden van ‘Introduction to CRM’ tot ‘Global current events’ en van ‘Finnish lifestyle’ tot ‘Strategic Human Resource Management’. In totaal hebben 650 tot 700 studenten een of meerdere colleges gevolgd.

Ook voor de gastdocenten zelf was een veelzijdig programma opgesteld. ’s Ochtends gaven zij college en ’s middags gingen zij er onder begeleiding op uit. Ze brachten een bezoek aan Friesland Foods, gingen praamvaren en maakten een tripje naar de zeedijk. ’s Avonds was er gelegenheid om tijdens het diner te netwerken met medewerkers van de verschillende afdelingen van het instituut.

Betonkanorace Studenten van studievereniging SV Cocktail van de afdeling Built Environment hebben zaterdag 17 mei met overdonderend succes meegedaan aan de jaarlijkse betonkanorace.

Hiervoor bouwden zij vijf betonnen kano’s variërend van 50 tot 120 kilo zwaar. De 31e editie van dit evenement werd georganiseerd door studenten van de TU Delft en vond plaats in een recreatiegebied bij Delft.

In de stromende regen bleek dat het vele werk dat onder de bezielende leiding van projectleider Dirk Auke Brouwer de afgelopen maand is verzet, niet voor niets is geweest. De 250 meter voor de dames werd gewonnen door NHL-studentes Linda de Boer en Eefje Kuitert. Ook de 250 meter voor mixed teams werd een prooi voor de NHL. De tweeling Rikst en Hielke Dijkstra liet zien uit een echte watersportfamilie te komen; zij verpulverden de concurrentie. Harry de Ruiter en wederom Linda de Boer, die de eer op de 500 meter voor mixed teams verdedigden, behaalden de overwinning.

Videos on HIV/Aids

Lotte Dijkstra (23) en Ijen Kiekebosch (21), beide vierdejaars studenten Communicatie, lopen sinds eind januari stage bij Fundación del Río in Nicaragua. Deze organisatie richt zich op de ontwikkeling van het zuiden van Nicaragua door de inwoners van dit gebied te informeren over thema’s als seksuele educatie, natuurbehoud en jongerenwetten.

Lotte en Ijen werken aan de communicatie van verschillende jongerenprojecten van de Fundación del Río, maar ze zouden graag meer willen doen. Lotte: ‘Ons verzoek is heel simpel.

Omdat wij met eigen ogen hebben gezien dat de projecten van Fundación del Río erg goed zijn voor de ontwikkeling van de bevolking en vooral voor de vooruitgang van de jongeren, willen we graag wat bijdragen. We willen de jongeren een T-shirt geven waardoor ze zich meer één voelen en samen kunnen strijden voor een betere toekomst.’

Om de shirts te laten maken is geld nodig. Een bijdrage kan gestort worden op rekeningnummer 142951633, ten name van Ijen Kiekebosch en onder vermelding van T-shirts Nicaragua.

De studenten Communication & Multimedia Design die onlangs hun project Videos on HIV/Aids hebben afgerond, presenteren donderdag 5 juni hun werk. Eind januari vertrokken drie studenten en een docente naar het dorp Gobabis in Namibië. Hun doel was werken aan een van de millenniumdoelstellingen van de Verenigde Naties: het uitbannen van ziektes als aids en malaria. Samen met enkele CMD’ers die in Nederland bleven en kinderen uit de sloppenwijk van Gobabis hebben de studenten een tweetal films gemaakt.

Deze films worden in de toekomst uitgezonden door de Namibische televisieomroep. Ook tijdens de presentatie, waarvan de aanvangstijd en locatie nog niet bekend is, worden delen uit de films vertoond en vertellen de studenten over hun ervaringen. Met de presentatie willen de CMD’ers vooral andere studenten enthousiast maken. De insteek is volgens woordvoerster Hanneke Hultink: ‘Kijk, dit hebben wij gedaan en wat ga jij doen?’ www.nhl2aids.nl

Eén NHL-student heeft zich aangemeld voor de verkiezing Student Of the Year van de website Studenten.net. De 23-jarige Saïda Aamri, vierdejaars European Studies, liet zich overhalen door een vriendin. ‘Het was eigenlijk een weddenschap, een vriendin zei bluf dat je je aanmeldt. Daarop heb ik een profiel aangemaakt. Ik zie wel wat er verder gebeurt.’

De verkiezing van Student of the Year wordt elk jaar gehouden en draait volgens de organisatie om beauty én brains. In totaal hebben zich 54 studenten aangemeld, waarvan 41 van het vrouwelijk geslacht. Saïda maakt kans op een reisje naar Turkije en een uitgebreide fotoshoot. De digitale stembus is op 26 mei opengesteld op www.studentoftheyear.nl.

SUDOKU In bijgaand diagram is een aantal cijfers geplaatst. Aan jou de taak om in alle lege vakjes een cijfer in te vullen, zodanig dat in elke horizontale en verticale regel, en in elk van de negen blokjes van negen cijfers waaruit het diagram is opgebouwd, alle cijfers van 1 tot en met 9 eenmaal voorkomen.

T-shirts Nicaragua

Student of the Year

mei 2008

12•

door Aleid Velthuis foto’s Rien van Broekhoven

Greet van Terwisga Greet van Terwisga (48) is docent en trainer bij het instituut Economie en Management. Daarnaast vertegenwoordigt zij sinds 2001 de belangen van studenten en medewerkers in de Hogeschoolraad (HR), dit jaar voor het eerst als voorzitter.

Waar ben je geboren en getogen?

Ik ben in Leeuwarden geboren, maar heb hier niet gewoond. Ik kom uit een schippersfamilie en heb tot mijn vierde op het schip van mijn ouders gewoond.

Daarna is mijn moeder met mij in een flat in Rotterdam gaan wonen. Mijn vader werkte drie weken en was dan een week thuis. Toen ik tien was, zijn we verhuisd naar Deventer.

Bevalt het weer op je vakgebied?

Sociologie geven is geweldig. De studenten vallen van de ene verbazing in de andere. Ik richt me op de pareltjes uit de sociologie, niet op de grote holistische visies. Zal ik een voorbeeld geven? Mensen volgen zelden het advies op van familie en vrienden, maar juist van mensen die ze maar één keer ontmoeten. Zo voorkom je dat je je dierbaren een slecht advies kunt verwijten.

Waarmee kun je bij de HR terecht?

We houden ons niet bezig met individuele zaken. Een student die ruzie heeft met een docent, daar doen we niets mee. We behandelen uiteenlopende dingen waar groepen mensen hinder van ondervinden, bijvoorbeeld een examenreglement dat niet nageleefd wordt, de interne communicatie of dat de zomervakantie een week korter is dan normaal.

Welke studie heb je gevolgd?

Na het gymnasium in Deventer ben ik Natuurkunde gaan studeren in Groningen. Op het gymnasium was ik altijd het beste meisje van de klas. Nu moest ik ineens hard werken om een zesje te halen. Dat was ik niet gewend. Na twee jaar ben ik overgestapt naar Sociologie, met als specialisatie Arbeid en Organisatie. Toch nog de bètakant van de sociologie.

Gelovig?

Ik ben niet met het geloof opgevoed. Ik geloof niet zomaar iets wat iemand in een boekje schrijft, ga niet blind ergens achter staan. Wel geloof ik dat er meer is tussen hemel en aarde en ben ik nieuwsgierig naar hoe mensen beslissingen nemen.

Wat zijn actuele thema’s?

Er is een aantal vaste punten op de agenda, zoals financiën, onderwijsstatuten en strategie. Momenteel speelt de uitbesteding van de restauratieve voorziening. Daar hebben we eerst tegen gestemd, maar we zijn nu weer in dialoog met het College van Bestuur.

Heb je kinderen?

Twee zoons van 24 en 16.

Waar ben je trots op?

Op het instellen van het medewerkerstevredenheidonderzoek. Dat was een voorstel van de raad. Er is toen zelfs iemand vanuit de raad voorgedragen om plaats te nemen in de stuurgroep om het onderzoek vorm te geven. Dat is best bijzonder omdat de hogeschoolraad normaal alleen adviseert.

Wat deed je voor je NHL-tijd?

Tijdens mijn studie was ik al aan het werk. Ik begeleidde een reorganisatietraject bij een grote organisatie voor kinderopvang in Groningen. Daarna had ik een leidinggevende functie binnen een dienstverlenend bedrijf.

Hoe kwam je in het onderwijs?

Ik kwam tot de ontdekking dat een managementfunctie eigenlijk niets voor mij was. In 1990 kwam ik bij toeval terecht bij volwasseneneducatie in het mbo.

En? Kennis overdragen vond ik erg leuk. Toen ik dat vertelde tijdens een diner, kreeg ik spontaan een baan aangeboden.

Een tafelgenoot zocht een vervanger voor zijn baan bij het Van Hall Instituut, destijds nog in Groningen. Daar heb ik vier jaar als docent gewerkt en sinds 1996 ben ik in dienst van de NHL. Hier ben ik trainer managementvaardigheden en sinds dit jaar geef ik ook sociologie aan eerstejaars.

Ambitieus?

Ooit wel, maar dat heb ik achter me gelaten. Het is koud daar boven, lonely at the top. Om goed te functioneren als manager moet je een bepaalde afstand tot je personeel hebben. Daar moet ik mij toe zetten, het past niet bij mij.

Ook is er de angst dat je niet meer terug kunt als je eenmaal omhoog klimt op de ladder.

Maar je bent nu wel voorzitter van de HR. Deze school is zo belangrijk dat de inspanning de moeite waard is. Ik ben absoluut iemand van de dialoog en vond zeven jaar geleden dat het management te weinig hoorde van wat er leeft onder de medewerkers en studenten.

Waar houd jij je mee bezig?

Financiën, personeel en strategie.

Wat is de macht van de HR? Sommige zaken hebben formeel de instemming van de raad nodig, zoals begrotingen, organisatieveranderingen, nieuw beleid en regelingen. De macht bestaat dan uit niet instemmen. Beleid afdwingen is geen optie, serieus adviseren wel. Op tal van zaken hebben we invloed.

Op wat voor zaken?

Belangrijke benoemingen, samenwerkingsverbanden en interpretaties van onderzoeksresultaten, om maar eens wat te noemen.

•13

100 Waar strijd jij zelf voor?

De stijl van leidinggeven zou ik graag veranderen. Die is nu te eendimensionaal. Binnen de NHL zijn er veel medewerkers die net zo goed, of beter, opgeleid zijn dan hun leidinggevende. Dat vergt een andere manier van leidinggeven. Ik ben er van overtuigd dat we met de doorstroming van mensen vanaf de werkvloer naar leidinggevende posities meer kunnen als hogeschool. Dan gaat onze productiviteit omhoog.

Wie is je held?

Ik ben niet zo van de helden, meer van grote voorbeelden.

Mijn moeder bijvoorbeeld, die in 1963 besloot om met mij in Rotterdam te gaan wonen. Zij heeft een groot offer gebracht. In die tijd was een vrouw alleen toch een bedreiging voor getrouwde vrouwen. Mijn moeder is vrij fel en tegen dictatuur. Ze komt voor haar mening uit en heeft mij bijgebracht dat het normaal is dat je staat voor wat je vindt.

Eigenwijs?

Nou en of!

Hoe uit zich dat?

Dat ik dingen doe die eigenlijk niet goed voor me zijn.

Mijn mond niet houden wanneer het beter is dat wel te doen. Of me bemoeien met dingen waar ik niet goed in ben.

Zoals?

De communicatie van verenigingen op me nemen door een clubblad te maken of een website te ontwerpen. Daar ben ik twee keer ingestonken en het was twee keer geen succes.

Geen derde keer dus?

Nee! Alhoewel, ik heb net toegezegd om mee te denken over een website voor de vereniging van de volkstuinierders in Leeuwarden.

Hobby’s?

Tuinieren. Sinds vier jaar woon ik in Leeuwarden. Ik dacht ik schiet meteen maar wortel en heb een volkstuin gehuurd. Er staat van alles in; artisjokken, worteltjes, rabarber. Superverse suikermaïs is echt een aanrader. En reizen, backpacken is een hobby.

Wat is je favoriete land?

Spanje, niet de kust maar het binnenland. In 1983 kwam ik daar per ongeluk terecht en sindsdien ben ik er zeker wel twintig keer geweest. Ik heb er vrienden gemaakt en de taal geleerd.

Zenuwtrek?

Ik ben altijd bang om te laat te komen. Dan word ik heel paniekerig. Nergens voor nodig, want ik ben altijd de eerste.

Waar heb je een hekel aan?

Onoprechtheid. Aan mensen die laten blijken dat ze iets verbergen.

Grootste ondeugd?

Mijn dropverslaving en dat ik liever lui zou zijn.

Beste boek?

Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel Garcia Marquez heeft me het meest overrompeld en verbaasd. Het is een rare mix van metafysica en slapstick. Ik heb daarna nooit meer een boek gelezen wat zo kolder was.

Wat vind je het leukst aan je werk?

Het contact met studenten.

En het minst leuk?

De bureaucratie. Maar ik doe braaf wat er van me gevraagd wordt.

Waar geeft je het meeste geld aan uit?

Reizen.

Waar kun je je over opwinden?

Machtsvertoon. Als ik in de gelegenheid ben, zeg ik er meteen wat van.

Waar kun je niet zonder?

Ik houd erg van mensen die een goed verhaal vertellen.

Levensmotto?

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Ofwel blijven relativeren.

Wanneer heb je voor het laatst gebloosd?

Toen ik me ontzettend heb versproken. Nee, dat ga ik niet herhalen.

Wat wil je studenten meegeven?

Ik hoop dat ze nieuwsgierig blijven. Dat ze blijven willen weten en onderzoek blijven doen.

De NHL over vijf jaar?

Een heerlijke, grote, gonzende en zonovergoten bijenkorf met mensen die bij elkaar en bij de NHL willen horen.

14•

Frisian Solar Challenge

Het is heerlijk weer, de terrasjes worden op straat getrokken en zonnebrillen kunnen uit de la. Wie onderweg is, zal tot zijn ergernis weer op openstaande bruggen stuiten: het bootjesseizoen in Friesland is weer begonnen. Ook voor de deelnemers van tweede editie van Frisian Solar Challenge.

Met de zonnebril op (‘Ja sorry, het was gisteren gezellig op het terras’) schuift Erik Bos (22), student Technische Bedrijfskunde en teammanager van de zonneboten, aan bij zijn medestrijders: Donald de Zeeuw (21, Elektronica), Robin Hoekstra (22, Werktuigbouwkunde) en Johan van Althuis (22, Telemetrie; het op afstand meten via draadloze telecommunicatie). Samen met elf andere studenten werken zij aan twee boten voor de Friese zonnebootrace; de Frisian Solar Challenge (FSC).

Strijders kunnen deze mannen zeker genoemd worden.

Tot diep in de avond en tijdens het weekend werken de studenten aan hun boten die voortgedreven worden op zonneenergie. Van 23 tot 28 juni nemen zij het op tegen andere hogescholen, universiteiten en mbo-instellingen, maar ook tegen teams uit Polen en Brazilië.

Voor het project krijgen de jongens ieder twintig studiepunten. ‘Nooit genoeg’, volgens teamleider Erik, ‘om alle tijd die we er in stoppen te compenseren.’ En dat voor een groep jongens die pas achteraf van de eerste FSC in 2006 had gehoord. Wel goed op de hoogte van de eerste zonnebootrace is Anton Wachter. Hij is coördinator van het Kenniscentrum jachtbouw & lichte constructies, dat met de zonneboot Phoenix meedoet in de Open klasse van de race.

Anton is betrokken vanaf het eerste moment en vertelt dat het idee destijds ontstaan is tijdens een brainstormsessie bij Provinciale Staten. ‘Meerdere mensen claimen het idee te hebben geopperd. Maar het is hoe dan ook een groot succes.’

Mythische vogel Dat is voor verschillende partijen mooi meegenomen, aldus Anton. ‘Het is belangrijk voor de provincie Friesland, die wil zich promoten als watersportprovincie, zich bovendien wil onderscheiden in schone energie, en ook elektrisch varen wil stimuleren.’ Waar deze race ook mooi bij aansluit is de wens om meer jongeren te betrekken bij duurzame energie.

De meeste deelnemers van de zonnebootrace zijn studenten van hogescholen of universiteiten verspreid over de hele wereld. En fanatiek zijn ze, want op de vraag of de Phoenix

– heel toepasselijk vernoemd naar de mythische vogel die uit haar as herrijst: een verwijzing naar de brand aan boord twee jaar geleden – kans maakt om te winnen in de C-klasse, wordt instemmend geknikt door de NHL’ers.

Werktuigbouwkundige Robin neemt enthousiast het woord: ‘Ja waarom niet! Bij onze concurrent de Technische Universiteit Delft is de kennis van de experts dan wel hoger, het zijn nog steeds de studenten die het uitvoerende werk doen. Bovendien hebben wij een meer praktische achtergrond. Ik denk dat wij zeker een goede kans maken met onze technische oplossingen.’

Maar de TU Delft – met 1 400.000 ook de speler met het grootste budget – is volgens teamleider Erik toch wel een kanshebber. De ‘challenge’ moet volgens hem eigenlijk anders gezien worden. ‘We zijn zeker aan elkaar gewaagd, maar winnen is niet onze enige doelstelling. Belangrijk is het uitwisselen van kennis op het gebied van jachtbouw. Met het Kenniscentrum, maar ook tussen de deelnemende en sponsorende bedrijven zelf. Daarnaast zijn we al een heel stuk verder dan in 2006, door alle verbeteringen die zijn aangebracht voor de komende race.’

Oververhitte accu Deze veranderingen aan de boot zijn mogelijk doordat de C-klasse boot twee jaar geleden door een oververhitte accu vlam vatte en binnen tien minuten volledig afbrandde en er een nieuwe romp gebouwd moest worden.

De Phoenix heeft dit jaar een zonnepaneel met zeshonderd A-300 Silicium zonnecellen, geproduceerd in de Filippijnen.

Deze cellen hebben een hoger rendement dan de standaard cellen waarmee de boten in de A- en B-klasse zijn uitgerust.

Bovendien is de boot aanzienlijk lichter dan de vorige versie.

‘Dat scheelt in snelheid’, vertelt Robin. De boot is acht meter lang en slechts 2,2 meter breed. ‘Dat is strategisch, vanwege het inhalen tijdens de race’, grapt elektronicus Donald.

‘Handiger voor het vervoer’, vult Robin aan.

Anton verwacht vooral snellere tijden dan tijdens de voorgaande editie. ‘En een eervolle tweede plaats voor de

door Doortje van der Molen foto Rien van Broekhoven

Phoenix’. Wat volgens hem ook wordt beschouwd als een overwinning, gezien het budget en de expertise van de TU Delft, die met hun duurdere zonnepanelen waarschijnlijk de titel opeisen. Belangrijker vindt hij het dat studenten bewust worden van de toekomstige problemen met energie. ‘Er komen veel technologische problemen op ons af en de oplossing moet van techneuten komen. Daarom is het belangrijk studenten bewust te maken van dit fenomeen.’

Ook student Johan is positief over het project. ‘We hebben iets gedaan buiten de beschermende muren van de school.

Als er nu iets niet af is, word je daar keihard op afgerekend.

Het is een serieus, extern project dat goed op je CV staat.

Dat was voor mij de motivatie om mee te doen.’

Op de vraag wat de jongens verwachten na afloop van de race antwoorden ze vastberaden: ‘Een voldaan gevoel. Én een knalfeest met veel bier. Dat hebben we wel verdiend.’

Hopelijk zal de kater, en bijhorende zonnebril op the day after, alleen van het te veel genuttigde goudgele vocht zijn. www.frisiansolarchallenge.nl.

Mini Sinneboatrace Naast de ‘grote race’ is er ook een Mini Sinneboatrace voor leerlingen van de Friese basisscholen. Hierbij starten er in zes wedstrijden van één uur elke keer twintig bootjes. Er zijn prijzen in de categorieën creativiteit, boottechnologie en duurzame energie. Het doel van deze race is de allerkleinsten ‘spelenderwijs’ in contact brengen met duurzame energie en hen enthousiast maken voor techniek. De droom van de organisatoren van de Mini Sinneboatrace is om in iedere plaats die de internationale zonnebootrace aandoet, een minirace te houden voor basisschoolleerlingen uit groep 7 en 8. Als de eerste editie van de Mini Sinneboatrace succesvol verloopt, wordt gekeken naar die mogelijkheden. Dit keer wordt de minirace gehouden tijdens de proloog op 22 juni in de Prinsentuin in Leeuwarden. De wedstrijd wordt begeleid door NHLstudenten.

•15

door Renske de Boer

STUDENT &KAMER Naam: Bas Kreleger Studie: Communicatie & Multimedia Design.

Bijbaan: Ik ben Multimedia Designer bij een platenmaatschappij. Dat houdt in dat ik onder andere websites en cd-hoesjes ontwerp.

Woont: In de Grote Kerkstraat in Leeuwarden. Ik heb hier mijn eigen woning met één slaapkamer.

Sinds: Ik woon hier al sinds december 2006.

Via: De woningbouw.

Daarvoor: Hiervoor woonde ik op kamers in een groot huis in de wijk Westeinde, samen met vier huisgenoten.

Verschil: Ik miste in het begin wel de drukte van mijn vroegere huisgenoten.

Oppervlakte: Ongeveer 34m2.

Huur: 1 354,- exclusief gas en elektra.

Voordeel: Dit is echt een geweldige locatie. Midden in het centrum en toch is het hier heerlijk rustig. Ook wonen hier veel jonge mensen waar ik goed mee op kan schieten.

Nadeel: Mijn huis is nogal donker, omdat ik geen raam aan de zuidkant heb.

Veranderd: De eerste drie maanden die ik hier woonde heb ik alleen een matras, een koelkast, een gasfornuis en een wasmachine in huis gehaald. Meer had ik niet nodig. Maar inmiddels is het huis helemaal ingericht en heb ik muurschilderingen gemaakt.

Wensen: Ik zou wel in een grotere woning in ditzelfde wooncomplex willen wonen, met twee slaapkamers en meer licht.

Huisdieren: Twee katten; Ruben Nicolai en Bouli.

Vrije tijd: Ik speel gitaar, vind het leuk om in mijn auto te rijden of in mijn bootje te varen. Ook voetbal ik graag, en ik pwn in het computerspel Counter-Strike Source.

Kookkunst: Mijn specialiteit is Spinazie alla Bassie.

Dat is pasta met bladspinazie, yoghurtdressing, gehakt, tomaat en mozzarella.

Brand!: Als er brand uitbreekt neem ik mijn katten mee en mijn externe harde schijf waar al mijn foto’s op staan.

16•

Commercial Break

door Astrid Ellens

De rubriek waarin iedere NHL’er een persoonlijke boodschap kwijt kan. Mail naar nhlmagazine@nhl.nl en maak kans op gratis reclamezendtijd.

Het Leeuwarder Kamerkoor Het Leeuwarder Kamerkoor is een koor dat zich wil onderscheiden door gedurfde muziek en combinaties van muziek. Peter Hogenhuis, onderwijsconsultant aan de NHL, is vaste zanger in het kamerkoor en hoopt op een uitbreiding van het aantal leden.

Al vanaf zijn twintigste is Peter actief bezig met zingen in een koor. ‘Ik ben begonnen in een studentenkerkkoor. Omdat ik zelf liefhebber van klassieke muziek ben, heb ik besloten om over te stappen naar het Leeuwarder Kamerkoor. De variatie in het repertoire en de gekozen combinaties van muziekstukken maken het koor echt uniek. We zingen klassieke stukken van de Middeleeuwen tot twintigste-eeuws. Van Bach via Brahms naar Britten om het zo maar te zeggen.’

Het koor wordt geleid door de Argentijnse dirigent Adrián Rodriguez van der Spoel. Hij brengt veel Zuid-Amerikaanse muziek in, waarin ritme een grote rol speelt. ‘Soms wordt met een begeleidend ensemble gewerkt, maar meestal zingen we a capella. Dat is minstens zo spannend om te doen, omdat je dan helemaal op elkaar bent aangewezen.’

Het koor oefent elke week in de Waalse kerk in Leeuwarden. ‘We werken aan drie programma’s per jaar. Meestal voeren we een programma op twee plaatsen uit.

Gemiddeld treden we vijf keer per jaar op. De optredens vinden vaak plaats in kerken in Friesland, soms ook buiten de provincie. We hebben ook op bijzondere locaties opgetreden, zoals in het Fries Natuurmuseum. Op dit moment zijn we bezig om een concert te organiseren in de ruïne van de Broerekerk in Bolsward.’

Met veel plezier denkt Peter terug aan een optreden met Greetje Bijma. ‘Dat was heel bijzonder. Greetje Bijma is een stemkunstenares, de enige in Nederland. Zij improviseert met geluiden en klanken. Een ander hoogtepunt was het uitvoeren van alle zes cantates van het Weihnachtsoratorium van Bach in twee concerten rond Kerst en Nieuwjaar.‘ Het Leeuwarden Kamerkoor is op zoek naar nieuwe leden. Met name mannen zijn zeer welkom, maar ook vrouwen zijn van harte uitgenodigd om te reageren. ‘De meerwaarde voor mij om bij het Leeuwarder Kamerkoor te zingen is het samen neerzetten van prachtige muziek op een goed niveau. Dat geeft een onderlinge band die bijna niet te omschrijven is. Dat moet je ervaren. Wat erg leuk is dat we in veel kerken optreden, waardoor je ook wat dat betreft een stukje cultuurhistorie meekrijgt.’

Wie zingen in koorverband leuk vindt en enige ervaring heeft, kan zich bij Peter melden.

Zowel docenten als studenten zijn welkom en worden uitgenodigd voor een stemtest.

Ongenade ★★★★★ Ongenade verhaalt over onmacht, verlangen, liefde en trauma’s.

Als zoon van een alleenstaande alcoholiste wordt hoofdpersoon Sil Maier al op jeugdige leeftijd wees. Na 27 jaar keert Sil terug naar zijn roots om te zoeken naar de fundamenten van zijn bestaan en de ware toedracht van zijn geschiedenis. Dat hij daarvoor zijn geliefde Susan aan de kant moet schuiven en hen beide in een levensgevaarlijke situatie laat belanden, komt niet bij hem op. In Zuid Frankrijk vindt Sil de man wiens afwezigheid een gat in zijn leven heeft geslagen. Ondertussen zit ex Susan vastgeketend in een anonieme wijk, met anonieme bewoners, zonder dik tapijt en een king size bed, te dienen als lokaas. Een heftige verrekening zal uiteindelijk plaatsvinden.

Ongenade is het laatste deel uit de trilogie over Sil Maier van het schrijversduo Esther en Barry Verhoef. Zij stellen de maatschappelijke problematiek van vrouwenhandel en gedwongen prostitutie aan de kaak. In twee in elkaar verstrengelde verhaallijnen wordt dit trieste gegeven knap uitgewerkt. Geen losse eindjes in dit boek!

Nou ben ik niet het type dat aandachtig en vol spanning mee gruwelt met de beschrijving van een honkbalslag tegen het scheenbeen waarbij botten veranderen in kartelige helften die langs elkaar schurken en over zenuweinden schrapen. En al zit deze thriller niet vol met vraagtekens, bloedstollende thrillercomponenten, onverwachte wendingen of een vette ‘aha Erlebnis’; Ongenade is uitgekookt, onderhoudend en zeer boeiend om te lezen. Een fantastische psychologische thriller.

Voor studenten heeft het koor een jaarplaats ter beschikking. ‘Dit houdt in dat je een schooljaar lang, van september tot juni, de repetities bijwoont. Natuurlijk werk je ook aan de uitvoeringen mee.’ Volgens Peter is dit een mooie gelegenheid om kennis te maken met de klassieke muziek en allerlei muziekstijlen door de geschiedenis heen. Hij heeft ook nog een tip voor studenten. ‘Probeer in overleg met de opleiding vrije studiepunten voor deze activiteit te krijgen.’

Meer informatie is te vinden op: www.leeuwarderkamerkoor.org en aanmelden kan via: p.b.hogenhuis@hetnet.nl.

B O E K Ongenade

Ik moest dit even kwijt

Escober

Katja de Bruin

Ambo / Anthos Uitgeverij

Uitgeverij Thomas Rap

1 19,95

1 19,90

door Nynke Andringa

door Mattijs Tiggeler

Ik moest dit even kwijt ★★★★★ Op de achterkant van de VPRO-gids is wekelijks een tiental brieven te lezen. De brieven zijn afkomstig van kinderen die in en rond de pubertijd zitten. De onderwerpen variëren van onschuldige liefdesverklaringen tot een noodkreet wegens mishandeling. De meeste brieven krijgen veel reacties, waarvan de meest bijzondere ook in de rubriek worden geplaatst.

Katja de Bruin is de redactrice die de brieven selecteert. Uit de periode van 1992 tot en met 2006 heeft zij een selectie gemaakt van ingezonden brieven. In Ik moest dit even kwijt zijn deze brieven gebundeld. Niet iedere brief was volgens Katja geschikt voor plaatsing. Daarom vertelt ze in het eerste hoofdstuk wat haar selectiecriteria waren.

De schrijvertjes delen intieme onderwerpen. Dit maakt het boek erg bijzonder. Maar het geeft ook een voyeuristisch gevoel. Zoals bij een meisje van twaalf dat beschrijft hoe zij onder haar T-shirt is betast door haar vriendje van achttien. In de reacties wordt zij van positieve en negatieve repliek bediend.

Sommige brieven verdienen extra aandacht. Annebregt van 18 uit Leeuwarden schreef in 1997 dat zij Moslim wilde worden.

Voor het boek blikt Annebregt terug en ze vertelt in een interview wat er sinds zij de brief schreef voor haar veranderd is. Negen andere schrijvertjes komen ook aan het woord in een interview.

Ik moest dit even kwijt is onthullend en vooral vermakelijk voor twintigers. Zij behoren tot de generatie die deel uitmaakte van veelbesproken onderwerpen. Gabbers, Take That en Jari Litmanen passeren bijvoorbeeld de revue. Zeker de moeite waard, maar geen echt leesboek.

Delicious!

•17

door Renske de Boer

Ingrediënten 5 Aardappels 5 Eieren 1 Ui

Snufje peper Theelepel zout Olie

Bereidingswijze

Tortilla Espagnol (Hoofdgerecht, 2 personen) Sonia Ripoll Carricondo studeert Business Management aan de Universitat de València in Spanje. Dit schooljaar is ze uitwisselingsstudent bij het instituut Economie en Management. Sonja vindt het heerlijk in Nederland.

‘It’s such a free country. I love it that there are so many different people here.’ Hoewel ze zich prima vermaakt in Nederland, is de Spaanse absoluut geen fan van de Nederlandse keuken. ‘I like the kroketten and the cheese, but the rest of the Dutch food doesn’t appeal to me that much.’ Ze wil dan ook graag het recept voor haar befaamde Tortilla Espagnol met ons Nederlanders delen. ‘My mother always made tortillas and they’re very easy to cook.’

Snijd de aardappels in kleine blokjes en snipper een ui.

Doe olie in een koekenpan en laat warm worden. Voeg de aardappelblokjes toe en laat deze in ongeveer 10 minuten bijna gaar worden. Blijf telkens goed omscheppen zodat de aardappelblokjes aan alle kanten worden gebakken. Voeg de gesnipperde ui toe en laat het geheel ongeveer 2 minuten bakken tot de ui glazig is. Schep het mengsel in een beslagkom of maatbeker en voeg de eieren en de peper en het zout toe. Roer dit goed door en giet het vervolgens weer in de pan.

De tortilla moet nu ongeveer 5 minuten bakken op middelhoog vuur. Dan moet hij omgedraaid worden. Dit doe je door een bord ondersteboven op de pan te leggen en vervolgens de pan om te draaien. De tortilla kan dan - met de bovenkant onder - vanaf het bord de pan weer ingeschoven worden.

Na nog eens 5 minuten bakken is de tortilla klaar. Hij kan zowel warm als koud gegeten worden.

Keukenweetje Ontbijten, lunchen en vooral dineren gebeurt in Spanje later dan in de rest van Europa. De eerste maaltijd, ‘esmorzar’, wordt genuttigd tussen negen en elf uur ‘s ochtends.

Dan wordt er tussen twee en drie uur ’s middags uitgebreid geluncht. Pas vanaf een uur of negen ‘s avonds wordt er gedineerd.

Ingrediënten 200 gram Schwaben spätzle 300 gram mager rundvlees.

Broccoli Cherry tomaatjes Pakje slagroom 100 ml water 1 vleesbouillonblokje Zout en peper Chilipoeder

Bereidingswijze

Schwaben spätzle (Hoofdgerecht, 2 personen) Julia Schweiger studeert Business Development aan de University of Applied Sciences Oldenburg/Ostfriesland/ Wilhemlshaven. Net als Sonia is Julia dit jaar uitwisselingsstudent bij het instituut Economie en Management.

Voor het NHL Magazine heeft ze de traditionele Schwaben spätzle bereid. Het gerecht is vernoemd naar Julia’s ZuidDuitse woonplaats Schwaben.

Julia heeft nog niet veel van de Nederlandse keuken geproefd. ‘I did try tosti’s and love them now. I really had to get used to the flavour of the kroketten and bitterballen but now I like them too.’

Julia houdt erg van de spätzle, die geserveerd kan worden met groenten en vlees. ‘I love this meal because it has everything that a good, healthy meal should have. And it’s very colorful. You can use any kind of vegetables and meat, but I like it with broccoli, tomatoes and beef.’

Kook de spätzle (of andere pasta) 10 minuten in ruim water. Bak het vlees met zout en peper zoals je het zelf het lekkerst vindt en kook de broccoli. Als het vlees en de broccoli klaar zijn, kun je de cherrytomaatjes in tweeën snijden en bestrooid met wat chilipoeder, zout en peper even kort bakken. Voor de saus neem je een pakje slagroom en 100 milliliter water. Dit meng je met het bouillonblokje. Laat het even kort koken. Serveer alles naast elkaar op een bord en giet de saus over het vlees.

Keukenweetje In Duitsland luidt het gezegde: ‘Morgens wie ein Kaiser, mittags wie ein König und abends wie ein Bettler essen, dann bleibt man schlank und gesund’. Ofwel ’s ochtends eten de Duitsers heel uitgebreid en ’s middags een grote lunch. ’s Avonds wordt er brood gegeten. Nog iets typisch voor de Duitse keuken, aldus Julia: ‘In Germany food is served with a lot of sauce. The meal literally has to float in sauce.’

18•

NHL in Groningen

Meer opleidingen, grotere aantallen studenten en een nieuwe master. Dat zijn de dromen van Jan Borkent, eindverantwoordelijke van de zeven eerstegraads lerarenopleidingen van de NHL in Groningen. Om dat mogelijk te maken moet er volgens hem wel wat veranderen in het beroepsveld. ‘De cultuur, het personeelsbeleid, is daar nog niet op ingesteld. Het is nu helemaal niet zo gangbaar om docenten te stimuleren om nog een master te gaan doen.

Langzaam begint het besef te komen dat er een probleem dreigt. Veel eerstegraads docenten gaan binnen een aantal jaar met de VUT en dat gat moet opgevuld worden.

Hopelijk hebben wij daar weer profijt van.’

Een kleine vooruitgang is al geboekt bij de herstart van de eerstegraads NHL-lerarenopleidingen op de locatie van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Die verdwenen in de jaren negentig toen het steeds slechter ging met de lerarenopleidingen. Er was volgens Jan een flinke terugloop door een desinteresse vanuit het beroepsveld. ‘De NHL heeft toen alle deeltijdopleidingen geschrapt. De eerstegraads niveaus worden alleen maar in deeltijd aangeboden en zo bleef er maar één locatie over: Leeuwarden.’

Samenwerking RUG Eind jaren negentig kwam er weer meer vraag vanuit de professie en is er een samenwerkingsverband ontstaan tussen de eerstegraads lerarenopleidingen van de NHL en de Universitaire Lerarenopleiding (ULO) aan de RUG. ‘Daaruit is voortgevloeid dat in 2001 de eerstegraads studies Engels, Nederlands en Wiskunde weer naar Groningen zijn verhuisd.’ Tegenwoordig zijn ook de opleidingen Duits, Algemene Economie, Natuurkunde en Fries op eerstegraads niveau volledig in Groningen gehuisvest.

‘Al is Fries nu alleen nog maar gereactiveerd, omdat we dit jaar geen studenten hebben. Maar voor volgend jaar staat er één student op de lijst.’

In totaal zijn er zo’n 150 studenten die een extra bevoegdheid halen in Groningen. ‘Dat is weinig, maar ook weer niet. Het is goed dat we hier al doceren met een dergelijke omvang na vier, vijf jaar. Bovendien lever je als onderwijsinstelling een bijdrage aan het oplossen van het tekort aan eerstegraads leraren in het voortgezet onderwijs.

Het NHL Magazine belicht het wel en wee van de ‘buitenposten’. Hoe vergaat het de buitenlocaties, waarom zitten zij zo ver weg en bestaat er bij hen zoiets als een NHL-gevoel?

Deze maand het laatste deel van de serie: op bezoek bij de eerstegraads lerarenopleidingen Groningen. door Doortje van der Molen

Tegelijkertijd is het weinig, omdat je bedrijfsmatig moet woekeren met de middelen die je hebt, je moet de kwaliteit hoog zien te houden.’

Die kwaliteit probeert de buitenpost te bewaken door bijvoorbeeld docenten uit diverse takken voor de klas te zetten. ‘Er wordt gedoceerd door mensen uit het vak, door docenten van de NHL zelf. Dankzij de samenwerking met de RUG wordt er ook college gegeven door docenten van deze universiteit.’

NHL-gevoel Dit laatste verklaart volgens Jan ook waarom het NHLgevoel vrij zwak is op deze buitenlocatie. ‘Ten eerste zijn de mensen hier maar één avond in de week. Deze groep komt hier heel functioneel. Voor hen maakt het niet zo veel uit wie de uitvoerende instelling is, wie zijn beeldmerk uiteindelijk op de syllabi staat. Het is in dat opzicht een heel typische doelgroep.’

Daarnaast is er op deze buitenlocatie, dat voor de buitenstaander bijna een doolhof is, geen enkel logo van de NHL te vinden. Zelfs de bordjes op de onderwijsruimtes zijn in de RUG-stijl. Ondanks dat vertelt Jan dat ze inmiddels wel ‘een gast zijn die een eigen plekje heeft gekregen op het grote Zernikecomplex’. ‘Na ongeveer vijf jaar zijn we hier wel geïntegreerd. In de praktijk van alledag heb je dan ook meer met de RUG te maken dan met de NHL. Bovendien is de inhoudelijke verwantschap groter bij de universiteit dan bij de hogeschool.’

Samen met diezelfde RUG, de Hanzehogeschool en de NHL is Jan bezig om de master Leren en Innoveren te ontwikkelen. De master is bestemd voor zittende docenten in het basis- en voortgezet onderwijs en de Beroeps- en Volwassen Educatie. ‘Deze mensen moeten dan voortrekkers worden in hun vakgebied op het vlak van onderwijsontwikkeling en innovatie.’ De aanvraag voor een onderwijslicentie wil hij deze zomer indienen. ‘Hopelijk is er behoefte aan vanuit de beroepspraktijk. Maar ook dan moet er een omslag komen in het ambacht.’

De groep studenten die nog een extra bevoegdheid wil halen verschilt in samenstelling. ‘De groep varieert van mensen tussen de 25 en 55 jaar.’ Allen moeten ze voldoen

aan twee voorwaarden die de NHL stelt om college te kunnen volgen aan de eerstegraads studies. ‘Ze moeten al een baan hebben in het onderwijs en ze moeten een tweedegraads bevoegdheid hebben. Daarnaast vragen wij van onze studenten dat zij een overeenkomst hebben met hun werkgever waarin staat dat zij na één jaar van de driejarige opleiding ook daadwerkelijk uren krijgen in het eerstegraads veld. Dit om de wisselwerking met hun huidige baan zo direct mogelijk te maken en zij meteen een bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling van hun beroepsgebied.’

Gemiste kans Het leeuwendeel van de leraren dat er voor kiest om nog een kopstudie te doen, wat soms best eenzaam kan zijn ’s avonds in een groot en leeg gebouw, maakt die keuze vanuit persoonlijke motivatie. ‘Ze zien het als een uitdaging om zichzelf te ontwikkelen. Daarnaast hebben zij natuurlijk de hoop om voor eerstegraads lessen ingezet te worden.’

Een grote kanttekening die de manager daarbij maakt, is dat er nog steeds te weinig gestimuleerd wordt door de werkgever om een extra graad te halen. Want eigenlijk zijn er drie stappen nodig om mogelijk te maken dat een docent zich verder laat opleiden. ‘Ten eerste moet het rooster zodanig aangepast worden dat de mensen, die uit het hele noorden van het land komen, in staat zijn om de colleges van vier uur ’s middags tot negen uur ’s avond te volgen. Ten tweede is een financiële tegemoetkoming in de studiekosten altijd prettig. Bovendien zou er een vergoeding in tijd moeten zijn. Vooral aan dit laatste schort het nog wel eens. Hierdoor wordt de druk onnodig groot en doen studenten soms vijf jaar over deze driejarige vervolgopleiding.’

Een gemiste kans volgens Jan. ‘Iedereen heeft er uiteindelijk baat bij, maar het personeelsbeleid op de langere termijn in deze sector is daar niet op ingesteld. De investeringscultuur is nog niet zo ontwikkeld. Het belang is er wel en dat besef dringt nu heel langzaam door.’

•19 Merhaba!

Baukje en Willeke Willeke Dijkstra (19, derdejaars Commerciële Economie) en Baukje Hofman (20, derdejaars Communicatie) studeren een semester aan de Anadolu Universiteit in Eskisehir, Turkije. In het NHL Magazine vertellen zij over hun ervaringen. Ook zijn de meiden te volgen op http://baaukje.waarbenjij.nu.

19•

Exit NHL/

Anadolu

Halil Kaymaz Halil Kaymaz is an exchange student from Anadolu University, Eskisehir, Turkey. This academic year he studies at the institute for Education and Communication at NHL University. He will inform you about his experiences in the NHL Magazine.

Veel mensen vroegen aan ons, waarom ga je studeren in Turkije? Waarom niet in Spanje of een ander land? Wij zijn juist erg blij dat we hier zijn! Turkije is een geweldig land om te studeren. Het weer is zeer aangenaam, de mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam en het leven kan hier erg goedkoop zijn.

Wij studeren aan de Anadolu Universiteit in Eskisehir. Deze universiteit is gigantisch groot! De universiteit heeft twaalf faculteiten met zestig verschillende majors en zeven scholen (school of arts, school of music and drama, etc). Ook beschikt de universiteit over een vliegbasis, een theater, zwembad, bioscoop, drie concerthallen, zes restaurants en veel pinautomaten.

Het leven op de universiteit is erg relaxed. Er is veel groen, parkjes, bankjes in het gras waar je op kan chillen en mooie grote fonteinen.

Turken hebben aardig wat andere gewoontes dan wij Hollanders. Het lijkt alsof zij nooit haast hebben. Vaak komen ze te laat in de les, soms zelfs anderhalf uur te laat, en ze lopen ongelofelijk traag. Als je een huis binnenkomt, moeten je schoenen uit. Bij elke maaltijd zeg je drie keer afiyet olsoen (eet smakelijk), worden afgescheurde stukken wit brood gegeten en messen gebruiken ze niet. Een andere grappige gewoonte is dat wanneer je in een restaurant eet en je hebt je bord leeg, deze nog geen seconde later van de tafel wordt gehaald. Het is hier niet netjes om lege borden te laten staan.

Het leven als Erasmusstudent is ‘duur en zwaar’! Voor elke gelegenheid wordt er wel een feestje georganiseerd, wat wij natuurlijk niet kunnen missen. Helaas is de alcohol redelijk prijzig hier, vanwege hoge accijnzen. Maar wij hebben onszelf geleerd hoe je goedkoop alcohol kunt krijgen. Je kan overal onderhandelen over prijzen, zelfs in de bar. Feestjes bij iemand thuis zijn ook erg normaal. Iedereen neemt zijn eigen eten en drinken mee en dan kan de pret beginnen.

Turkije is een land dat alles heeft. Woestijn, zon zee strand, bergen met sneeuw, veel historische plaatsen en dé cultuurstad van

de wereld, Istanbul. Wij zijn al meerdere malen naar Istanbul geweest en de stad is inderdaad erg mooi. De Blauwe Moskee, ook wel Sultan Ahmed genoemd, is erg indrukwekkend, net als de Haya Sophia die tegenover de Blauwe Moskee staat. Achter de Haya Sophia is een enorm park waar je niet op het gras mag staan.

De Basilica Cisterne is een erg mooie tempel onder de grond met een laagje water waar vissen in zwemmen en veel muntjes in liggen. Een boottochtje over de Bosporus kost niks. Voor minder dan een euro kun je met een boot van Azië naar Europa en andersom.

Tripjes in Turkije zijn leuk. Reizen wordt vooral in de nacht gedaan en het neemt veel tijd in beslag, omdat het land zo groot is. In Turkije kun je reizen met de bus of met de trein.

Wij zijn onder andere met de trein met negen personen naar Konya geweest. Deze reis duurde tien uren, omdat de trein gemiddeld dertig kilometer per uur reed. Op de terugreis gingen wij ons daarom maar vermaken door een gesprek aan te gaan met de niet Engels sprekende conducteurs. We mochten de motor van de trein zien en hebben thee met hen gedronken.

Ook zijn we met drie andere Erasmusmeiden een weekend naar de vakantiebestemming Alanya geweest. Onze busreis kostte 2 15 en ons hotel 2 8 euro per nacht. Een aantal weken geleden zijn we met onze vriendinnen, die hier een weekje vakantie kwamen vieren, nog naar Cappadocia geweest. De trip was georganiseerd door het Erasmus Student Network. Cappadocia was erg indrukwekkend. Het is een gebied met overal huisjes, stallen, kerken uitgehakt in tufsteenrotsen. Ook zijn er ondergrondse steden en veel piemels (kijk wikipedia).

In de volgende column meer verhalen over ons fantastische en drukke Erasmusleven in Turkije.

Güle güle Baukje en Willeke

Something to be done!

I feel that there should be something new to enlarge your vision, to make something different in your daily routing. While I was struggling with this matter a poster provided me with a possibility. On the poster was information about being an exchange student abroad. Would it be good to be there? The poster was arranged as ordinary as it could be, but some chances are not that clear if you can not realise it by yourself. I took five minutes to weigh myself and my life, my aims and then I decided to go, decided to be there. Yes, it is a fact and it was a risk but I wanted to be there, I have to be there.

Between some alternatives the country of freedom and the better education which is given by NHL made The Netherlands the best choice for me and the ten month long period began.

The procedures for all the applicants of the Erasmus exchange program are a bit of a nightmare. Normally it doesn’t take that much, but coming from a non-EU country it makes it as difficult as it can be. The visa and the other paper work took lots of time and it demands lots of patience on the applicant’s behaviour. But nothing is endless. At the end I received my acceptance letter, visa etc. and the song of ‘On my way to The Netherlands’ began to play in my mind.

I arrived in Leeuwarden in August last year. The first days were filled with first problems and first discoveries. Despite everything being considered to be done, accommodation and some other basic needs were a bit of a problem, but after a while everything became normal and I began to harmonize with the Dutch society. General Dutch habits like everything to be closed at 18.00 (generally), perfect traffic arrangements, eating habits, drinking habits, smoking (!) habits were a bit strange for each exchange student who has never been in The Netherlands before.

We had so many great experiences as well. Our trips to Amsterdam and Terschelling, organised by the Erasmus Student Network, were the first clues that showed us, that - despite being a small country - The Netherlands has lots of secrets to be discovered.

City of triple (xxx), The Amsterdam. Story of triple xxx has some different variations, according to one it symbolises the

three diseases; tuberculosis, Black Death, aids. According to another it means just sex. Amsterdam has lots of things to talk about. Which interests you? What do think of historical development of Amsterdam? Or would you like to have a look to the history of art in Amsterdam? Not interested? Would you like to have a look into the difficulties of 1940-1945, the story of Anne Frank? Or you only want to have a walk between the canals and want to have a perfect sightseeing? Things that you want to do are just limited by your imagination.

Terschelling is the biggest island of The Netherlands. It has a marvellous touch mood that effects people when they arrived at the island. The clean weather, sea, silence; Terschelling is the place where you can rest, you can have a perfect weekend by leaving all the stressful things where you live usual.

Only these? No of course not, there are lots of places that you can discover by yourself.

When we arrived the Erasmus Student Network organised an Orientation Week for all exchange students. It was the perfect chance to make new friends. After the first week I have made lots of friends from almost all over Europe. With these friendships I had the chance to learn more about the other cultures and it was the best option to observe the behaviour of different countries.

On the one hand the Dutch surrounds our life on the other hand we recognise an interior culture. Almost the capital of the most Northern province of Friesland - Leeuwarden also means another culture, name is Frisian. The language, history, foods, Dutch is a culture; Frisian is another culture totally. I understand the difference between Dutch and Fries. It really is a culture in a culture and a language in a language.

These are the points that make it charming, interesting for an exchange student, but an exchange student has his/her own experiences as well like making new friends and visiting different countries. It definitely is something to be done!

Halil

NHL

MAGAZINE 3 september 2008 verschijnt het eerste jaars nummer van het NHL Magazine.

Een uitgave die voor een groot deel in het teken staat van de nieuwe lichting studenten die hun studie zullen beginnen aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden.

Voor deze uitgave hanteren wij speciaal lage tarieven.

Voor u als bedrijf zeer interessant om deze doelgroep op een voordelige manier te bereiken.

Geïnteresseerd?

Vraag naar de interessante tarieven en combinatie mogelijkheden.

Overige data 2008 2 juli, 8 oktober, 12 november, 10 december T. 058-2511570 M. 06-51665570 www.nhlmagazine.nl

START JE RECHTENSTUDIE IN LEEUWARDEN! Want aan de Vestiging Friesland van de RUG studeer je efficiënt en in een kleine groep.

Na je propedeuse in Leeuwarden stap je zonder problemen over naar Groningen.

Wil je je eerst oriënteren?

Kom dan op 10 juni 2008 naar het

LAST MINUTE PROEFSTUDEREN

Informatie en aanmelding RUG Vestiging Friesland Fonteinland 7, V 009C 8913 CZ Leeuwarden Telefoon: 058 25 11 446 w.k.jonker@rug.nl

www.rug.nl/rechten/onderwijs

Op kamers?

Het begint bij

Æ>c ;VbZ hX]^ZiZc VaaZ hiZggZc kddgW^_ Ç

WoonFriesland

CG8 =VcYZahWaVY In Leeuwarden heeft WoonFriesland nog een flink aantal

WoonFriesland Leeuwarden

vierkante meters in de aanbieding. Vanaf € 200,- per

De Eenhoorn 4

maand kun je bij ons al een ruime kamer huren op een

Postbus 931

centraal gelegen locatie. Voor meer informatie over onze studentenkamers ga je naar www.woonfriesland.nl of bel je

8901 BS Leeuwarden Telefoon (058) 234 71 71

met WoonFriesland (058) 234 71 71. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon even bij ons langs komen op De Eenhoorn 4 in Leeuwarden. www.woonfriesland.nl

Samen bouwen aan beter wonen

ÆLZgkZaZcYZ XVhi ^c ;VbZ Ç YZ IZaZ\gVV[

Æ;VbZ heZiiZgi ^c oVc\ Zc YVchÇ He^ih

A^\]i je i]Z h`n a^`Z V ÓVbZ 9Z bjh^XVa È;VbZÉ \VVi dkZg hijYZciZc VVc YZ CZl Ndg`hZ i]ZViZghX]dda! Y^Z VaaZh de VaaZh oZiiZc db WZgdZbY iZ ldgYZc# Kda\ ]jc jeh Zc Ydlch de lZ\ cVVg YZ ide :Zc dckZg\ZiZa^_`Z bjh^XVa kddg ^ZYZgZZc Y^Z Ygddbi! d[ dd^i YgddbYZ! kVc ZZc eaZ` ^c YZ hedia^\]ih# De YdcYZgYV\ &. _jc^ ^h Zg ZZc ZmigV kddghiZaa^c\ kVc YZoZ CZYZgaVcYhiVa^\Z È;VbZÉ bZi d#V# ?^b 7V``jb# :g o^_c cd\ `VVgiZc! Yjh \g^_e _Z `Vch

Gj^iZgh`lVgi^Zg ) q lll#]Vgbdc^Z#ca q %*- '(( % '((

NHL

MAGAZINE

Prijsvraag Win 2x2 vrijkaarten Vraag: Wat zijn de namen van de vier winnaars van het televisieprogramma 'De weg naar Fame' die een rol hebben gekregen in de musical 'Fame'?

Stuur het antwoord en je naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres voor 20 juni naar: nhlmagazine@nhl.nl of NHL Magazine, Tesselschadestraat 12, 8913 HB Leeuwarden.

Vermeld ook even wat je studeert of waar je werkt.

Onder de goede inzendingen worden 2x2 vrijkaarten verloot, beschikbaar gesteld door Stadsschouwburg De Harmonie. In het volgende NHL Magazine worden de winnaars bekend gemaakt.

Antwoord vorige prijsvraag: Met het Coca Cola-spotje Ice Pick Winnaars vrijkaarten: Pieter Albada, vierdejaars Marketing Management en Frouke Leemhuis, vijfdejaars Lerarenopleiding Biologie.

•21 •21

BIJ

play door Astrid Ellens foto Friso Bruins

door Casper Ferwerda

Naam: Ekelyne Snijder (22) Studie: Culturele en Maatschappelijke Vorming (CMV), tweedejaars Werkt bij: Rij- en mencentrum Heechsân in Eastermar Doel: Organiseren van activiteiten in de culturele sector

CD

Al van jongs af aan is Ekelyne Snijder geïnteresseerd in paarden. Ze rijdt zelf ook paard en heeft in het verleden aan wedstrijden meegedaan. ‘Ik heb altijd mijn geld daarmee willen verdienen, maar die zon ging niet op. Ik heb er wel mijn bijbaantje van kunnen maken, maar de opleiding CMV biedt voor de toekomst een beter perspectief.’

Elke zaterdag geeft Ekelyne paard- en ponyrijdles aan kinderen in de leeftijd van 8 tot 15 jaar. De manege in Eastermar heeft sinds anderhalf jaar een binnenbak, zodat de lessen niet meer van factoren zoals het weer afhangen. Gedurende de hele dag komen de kinderen in groepjes van ongeveer drie een les volgen. ‘We oefenen dressuur en springen.

Daarbij let ik goed op de houding van de kinderen terwijl ze op de pony zitten.’

Om paardrijdlessen te geven op een manege is in verband met de verzekering een diploma vereist. Dat was voor Ekelyne geen probleem. ‘Nadat ik mijn diploma paardrijdinstructie had behaald, mocht ik een proefles geven. Die werd positief beoordeeld en ik was aangenomen.’

Naast het lesgeven zijn er nog meer werkzaamheden op de manege, zoals het verzorgen van de elf pony’s, zeven manegepaarden en vijf privépaarden. Ekelyne vertelt dat ze deze werkzaamheden met een aantal vrijwilligers doet. ‘Het samenwerken is erg gezellig en werken met dieren is absoluut niet vervelend.’

Ook het werken met de kinderen geeft Ekelyne voldoening. ‘Ik kan aan de kinderen merken dat ze tegenwoordig vaker binnen spelen. Ze zijn veel banger en vreemder met de dieren dan ik vroeger was. Deze bijbaan geeft me erg veel vrijheid. In de zomer van vorig jaar heb ik een ponykamp georganiseerd. De kinderen mochten een week lang op de manege allemaal leuke spelletjes doen en uitjes met de pony’s maken. Een ritje met paard en wagen of een picknick vulde dan een middag. Ook deden we spelletjes met de pony’s, zoals parcourslopen en voetballen. De pony’s deden dat met skippyballen. De volgende keer wil ik ook graag een polo wedstrijd organiseren.’ In de toekomst wil Ekelyne haar beroep maken van het organiseren van activiteiten in de culturele sector.

Het zaterdag bijbaantje bij de manege is niet Ekelynes enige bijbaan. ‘Ik ben ook steward bij het Abe Lenstra stadion in Heereveen. Ik heb een cursus moeten volgen en mag nu trots met een ‘v’ van veiligheid op mijn borst rondlopen. Ik fungeer als gastvrouw.’

Steward is iets totaal anders dan paardrijdles geven, maar net als bij paarden moet Ekelyne ook hier stevig in haar schoenen staan. ‘Het komt wel eens voor dat je mensen de toegang moet weigeren. Ik werk alleen als SC Heereveen een thuiswedstrijd speelt, dat is ongeveer één keer in de twee weken. Het voordeel aan deze bijbaan is dat ik ook elke wedstijd mag zien!’

Death Cab For Cutie Nar r o w St air s

★★★★★ Het Amerikaanse Death Cab For Cutie brak in 2005 eindelijk door met het zevende album Plans. Met name de single Crooked Teeth werd wereldwijd een enorme hit. Iedereen omarmde het viertal. Death Cab For Cutie was niet langer meer het underground indiebandje. Met het nieuwe album Narrow Stairs proberen ze nu de status van wereldartiesten vast te houden.

Wereldstatus Death Cab For Cutie begon in 1997 als eenmansproject van zanger en gitarist Ben Gibbard. In de kelder van zijn studentenwoning in Bellingham (Washington) knutselde hij zijn eerste album vol melodieuze en melancholische liedjes in elkaar.

Het in eigen beheer uitgebrachte You Can Play These Songs With Cords werd een onverwacht succes en resulteerde in een platencontract. Gibbard zag in dat hij het niet meer alleen afkon en besloot de band uit te breiden. Gitarist en toetsenist Chris Walla kwam de gelederen versterken. Hij werd gevolgd door Nick Harmer (bas) en Nathan Good (drum).

De vier maakten twee platen met elkaar, waarna Good in 2000 besloot om zijn drumstokjes erbij neer te leggen. Een jaar later werd Michael Schorr zijn vervanger. Maar ook die bleef niet lang. In 2003 nam de huidige drummer, Jason McGerr, plaats achter de drumkit.

McGerr speelde onder andere mee op Transatlanticism, het album waarmee Death Cab For Cutie echt serieus in populariteit steeg. De grote knaller werd Plans uit 2005, uitgebracht bij hun nieuwe platenlabel Atlantic. De singles Soul Meets Body en met name Crooked Teeth werden dikke hits. Het album kreeg daarnaast een nominatie voor een Grammy Award.

Na een uitgebreide wereldtournee dook Death Cab For Cutie in 2007 weer in de studio.

Dit met een flinke dosis zelfvertrouwen. Eindelijk waren ze niet meer het indiebandje van de kleine zaaltjes. Met hun gevoelige gitaarpopliedjes hadden ze de wereld veroverd. Dit komt ook naar voren op Last.FM, de sociale muzieksite die bijhoudt waar leden – inmiddels meer dan 15 miljoen wereldwijd - naar luisteren. Death Cab For Cutie sluit de toptien van meest beluisterde artiesten, achter Nirvana, Coldplay en Radiohead, maar voor The Killers, The Foo Fighters en Pink Floyd.

Tranentrekker Reikhalzend werd uitgekeken naar het nieuwe album. Halverwege maart was daar de eerste single, I Will Possess Your Heart. Met zijn lengte, ruim acht minuten, was het nummer op z’n minst verrassend te noemen. Het was veel te lang, vonden de fans. Zij vielen vooral over het eerste instrumentale gedeelte, dat ruim vier minuten voortkabbelt. Terecht.

Dat hadden er gemakkelijk twee kunnen zijn. Maar goed, op het moment dat Gibbard inzet ben je het alweer vergeten.

Zijn stem is weer glashelder, evenals de rest van de productie. Het album opent sterk en vertrouwd. Bixby Canyon Bridge zit vol gitaarloops en een stevige drum en klinkt veelbelovend. De verwachtingen worden volledig waargemaakt. Een van de hoogtepunten is zonder meer het Keane-achtige No Sunlight, het perfecte nummer voor deze zomerse dagen. Hier zullen weer heel wat mooie, lieve – en wellicht ook pijnlijke - herinneringen aan worden gekoppeld.

Aan lieve wegdroomnummers overigens geen gebrek op Narrow Stairs met Talking Birds, Cath… en afsluiter The Ice is Getting Thinner. Maar pas op, een gevoelige, melancholische snaar wordt snel geraakt. Gibbard’s oprechte teksten over menselijke fouten en diepe gevoelens weten wederom de tranen te trekken, zeker wanneer gebroken harten in het spel zijn. Maar gelukkig zijn er ter afwisseling een paar up-tempo nummers toegevoegd, bijvoorbeeld Long Division. Kort en krachtig: een prachtplaat.

Master in Bedrijfskunde, Communicatie, IT of ‌?

Kom naar de mastervoorlichting op 12 juni Locatie: campus Universiteit Twente, Enschede

kijk op: graduate.utwente.nl

PRIMAIR PROCES

•23

Jordaan De hele dag door lopen mailtjes mijn mailbox binnen, met de meest uiteenlopende strekking. Student Wouter mailt me dat hij zich heeft vergist. Hij had twee weken vakantie geboekt, maar er bleek slechts één week meivakantie te zijn. Hij meldt zich af. Mijn stagestudente Maureen nodigt me uit om een presentatie op haar stageplek bij te wonen.

Ik zeg toe te komen. Mijn collega Froukje stuurt me de verse indicatoren van de competenties. Spannend!

En dan in de categorie: erger ik me eraan of niet: Grietje mailt me om kwart voor vijf of ik het concept van haar afstudeerscriptie wil beoordelen, die de dag erop moet worden ingeleverd.

Maar soms loopt er ook een intrigerend mailtje binnen. Zo ontving ik een mail met als onderwerp New address +++ Bij ons in de Jordaan. +++. Kijk, zo’n Engelse tekst over een nieuw adres, gevolgd door de titel van een klassieker van Johnny Jordaan, die krijg ik niet elke dag. De afzender is Leon.

Aha, Leon. Een jaar of vijf geleden is hij afgestudeerd. Leon is een klein, druk mannetje, dat altijd door de lange rustige Steven werd gevolgd. Op de achtergrond liep dan nog David rond, die immer relativerende opmerkingen plaatste.

3HOOG olivier@nhl.nl

pien@nhl.nl

karlijn@nhl.nl

Leon en Steven waren ouder dan de andere studenten, voelden zich daardoor niet beter, maar praatten wel wat langer met mij door over de stof. Dat kun je van de doorsnee student niet zeggen, die is mij na anderhalf uur meer dan zat en wil snel naar de kantine, de koffie, naar huis of naar het bijbaantje.

De tekst van het mailtje luidt: Hallo, Ik ben na enige turbulentie neergestreken in het epicentrum van het levenslied: de Jordaan. Volgt een adres aan de Rozengracht in Amsterdam, met mobiel- en Skypenummer en de uitnodiging: Je ben zoals altijd van harte welkom om langs te komen!

Nou denk ik niet dat Leon me persoonlijk heeft gemaild.

Hij zal wel al zijn kennissen hebben gemaild en dat ik per ongeluk nog tussen zijn adressen sta. Regelmatig krijg ik nog mailtjes, die me op de hoogte houden van zijn avonturen. Ik heb alleen niet het idee dat alles ook voor mij bestemd is. Zo verhuisde Leon met zijn vriendin naar een woonboot in Amsterdam en kreeg ik een uitnodiging om te komen helpen verhuizen. Ik heb serieus overwogen te gaan helpen. Leek me prachtig, er opeens te staan in de vroege ochtend, kluskleren aan en dan die verbaasde blikken. Ik heb het toch niet gedaan.

Maar nu dus een mail met een heel andere strekking. Hij spreekt van enige turbulentie. Nou is turbulentie een term uit de luchtvaart, voor als het vliegtuig wat onplezierig gaat schudden. Wat zou dat zijn geweest. Een nieuwe baan? Ik denk het niet. Gedoe binnen de relatie? Dat lijkt me waarschijnlijker. En dan nog het woord epicentrum. Je spreekt van een epicentrum in een bericht over een aardbeving, de precieze plek waar het centrum van de beving was.

Turbulentie, epicentrum, en dan nog het levenslied uit de Jordaan erbij: het lijkt me toch een crisis in de relatie. Ik zocht nog even het refrein op van Bij ons in de Jordaan, om de tekstinterpretatie van dit mailtje compleet te maken: Bij ons in de Jordaan, Zing je van hela hola hoeladiejee, Bij ons in de Jordaan, Zie je de jongens en de meiden dansend gaan (Hatsjee). Maar nee, dat bracht me niks verder. In het liedje dansen de jongens en de meiden nog opgewekt in het rond.

Tja, zo bleef ik dus met flink wat vragen zitten. Maar, zoals je merkt ben ik wel erg nieuwsgierig. Dus, studenten, ben je afgestudeerd: verwijder mij direct uit je mailadressen!

Klaas Jan Huizing

Klaas Jan Huizing is docent bij de opleiding Communicatie van de NHL

door Ype Driessen

Alewijnse is een onafhankelijke groep elektrotechnische installatiebedrijven met 1000 medewerkers en een omzet van meer dan ďż˝ 125 miljoen. Alewijnse wil een sterke zelfstandige partij zijn in de top van de technische dienstverleningsmarkt, met een duidelijk profiel als slagvaardige probleemoplosser en integrator van innovatieve technische systemen. Het is een moderne onderneming die meer dan 100 jaar bestaat. De groep bestaat uit slagvaardige, marktgerichte werkmaatschappijen die binnen 2 divisies opereren; de divisie Marine Systems en de divisie Industrie & Utiliteit.

OP ZOEK? Z o e k j e e e n S TA G E P L A AT S o f B A A N i n d e e l e k t r o t e c h n i e k ?

Kom dan ’ns met ons praten!

Stuur je C.V. met motivatie naar: vacatures@alewijnse.nl

- Trainee - Engineer - Werkvoorbereider - Chef-monteur - Servicemonteur

www.alewijnse.nl

Empowering your business