NHL Magazine 02 2008

02/08

2

HOT P8

TERSCHELLING P17

NHL goes international

Great expectations

In een andere wereld

REPROGRAFISCH CENTRUM Hempenserweg 29 - 8935 BD Leeuwarden Telefoon: (058) 251 1810 - Telefax: (058) 251 1811 E-mail: rc@nhl.nl - www.fac.nhl.nl/repro

t AFFICHE AARTJE to K E rijzen IT IS V n va SCHERPE p n e g te N E EUR in ALLE KL NT naf 3,8 CE CENT kopieën va n vanaf 35 e m e st sy d in b R gereed chillende in nen 24 UU in ZEVEN vers b : E IC V R E SCRIPTIES e stad!

OPSTE in d O K D E O G n de UR kopieë rijzen PECIALE p FULL COLO d g Vraa e S

COPYSHOP

Tesselschadestraat 12 - 8913 HB Leeuwarden Telefoon: (058) 251 1808 - Telefax: (058) 251 1813 E-mail: copyshop@nhl.nl - www.fac.nhl.nl/repro

www.nhlmagazine.nl

10 De top tien van selexyz de tille

NHL

MAGAZINE

Boekenprijsvraag Uit welk boek van de toptien komt het volgende openingscitaat: Zonlicht flitste in het vlindermes.

Stuur het antwoord én je naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres voor 14 maart naar: nhlmagazine@nhl.nl of NHL Magazine, Tesselschadestraat 12, 8913 HB Leeuwarden. Vermeld ook even wat je studeert of waar je werkt.

Onder de goede inzenders wordt een boekencheque van � 15,00 verloot, beschikbaar gesteld door boekhandel selexyz de tille. In het volgende NHL Magazine wordt de winnaar bekendgemaakt.

februari 2008 1 Jo Nesbo, De roodborst (De Bezige Bij)

� 4.95

2 Leendert Plaisier en Andries de Haan, Leeuwarden -

� 22.50

wat kwam, bleef en verdween (Friese Pers Boekerij) 3 Khaled Hosseini, De Vliegeraar (De Bezige Bij)

� 10,00

4 Pim van Lommel, Eindeloos bewustzijn (J.H. Kok B.V.)

� 24.90

5 Kees van Beijnum, Paradiso (De bezige Bij)

� 18.90

6 Martijn B. Katan, Wat is nou gezond?

� 14.95

Fabels en feiten over voeding (Uitgeverij Bert Bakker) 7 Khaled Hosseini, Duizend schitterende zonnen (De Bezige Bij)

� 19.90

8 Nelleke Noordervliet, Snijpunt (Atlas)

� 20.00

9 John Grisham, De aanklacht (A.W. Bruna Uitgevers)

� 19.95

10 Han van Bree, Het aanzien van 2007 (Het Spectrum)

� 16.95

Antwoord vorige prijsvraag: Norwegian Wood van Haruki Murakami Winnaar boekencheque: Hillie van der Veen, deeltijdstudent Maatschappelijk werk en Dienstverlening

02/08

2

•3

Colofon NHL MAGAZINE is een uitgave van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden

Het NHL Magazine is ook op internet te vinden:

WWW.NHLMAGAZINE.NL

Jaargang 6, nummer 2

Correspondentieadres:

INHOUD

Tesselschadestraat 12 8913 HB Leeuwarden Tel. 058 251 1572 nhlmagazine@nhl.nl

• nieuws • recensies • columns • digitaal prikbord

www.nhlmagazine.nl

Advertenties: Rebecca Veenstra 06-51665570

Redactie: Anita Terpstra Mattijs Tiggeler (stagiaire) Aleid Velthuis

Aan dit nummer werkten mee: Nynke Andringa Renske de Boer Christo Bijlsma Wim Bras Casper Ferwerda Johannes de Haan Klaas Jan Huizing Hanneke Hultink Marc Janson Marjolijn van Knippenberg Doortje van der Molen Inge Wietsma

Fotografie: Rien van Broekhoven Friso Bruins Stock.XCHNG

Illustraties: Jeroen Deen Ype Driessen (fotostrip)

Vormgeving: BW H ontwerpers

Redactiecommissie: Melchior van Benthem (voorzitter) Jelmer Bloembergen Sanne Steenbrink Martie de Vreugt Peter Wassenaar

Druk: NDC Print

Verspreiding: FRL/TNT POST Klachten over de bezorging?

Bel of mail de redactie!

Oplage: 13.700 exemplaren

Aan de inhoud van dit magazine kunnen geen rechten worden ontleend. © Stichting Noordelijke Hogeschool Leeuwarden

4 5 7 8 9 11 12 15 16 17 19 21 23 24

Tips & reacties

Nieuws NHL goes international Great expectations Hot: Andrew Sandelovich EX: Renske Hofman Dit doe ik erbij 100: Wilma van Dijk In een andere wereld Commercial Break Ontmoet Terschelling PLAY EXIT DOOR: ESN Student&Kamer

Heb je tips voor de redactie? Mail naar Nhlmagazine@nhl.nl of bel 058 – 251 1572.

Wil je reageren op artikelen in het NHL Magazine of ontwikkelingen binnen of buiten de NHL? Dat kan. Stuur je reactie naar Nhlmagazine@nhl. nl. Je bijdrage wordt in het volgende magazine geplaatst in de rubriek Mail. De redactie behoudt het recht stukken in te korten of te weigeren.

4•

NIEUWS

Onderzoek naar cybercrime Het lectoraat Integrale Veiligheid van de NHL voert een tweetal onderzoeken uit op het gebied van cybercrime. De medewerkers brengen verschillende vormen van cybercrime in kaart en onderzoeken mogelijkheden om kinderporno op internet te blokkeren.

Voor het Team High Tech Crime (THTC) van de Nationale Recherche maakt het lectoraat een criminaliteitsbeeldanalyse cybercrime (CBAC). Het doel is meer inzicht te krijgen in de aard en omvang van verschillende vormen van cybercrime, zoals identiteitsdiefstal, hacken en afpersing. Het THTC richt zich op de opsporing van bijzondere vormen van cybercrime, waarbij het gaat om zware en georganiseerde criminaliteit. Junior onderzoeker Rutger Leukfeldt: ‘Hierbij moet je denken aan criminaliteit die de Nederlandse samenleving kan ontwrichten. De recente cyberaanval op Estland door Russische hackers, na de verplaatsing van een oorlogsmonument uit de Sovjettijd, is hier een voorbeeld van. Door de aanvallen konden Estse parlementsleden en ambtenaren nauwelijks mailen of elektronisch bankieren. Andere websites waren beklad met teksten of foto’s van Russische soldaten. Een dergelijke aanval zou in Nederland ook kun-

nen plaatsvinden.’

Aan de hand van een media-analyse, literatuurstudie en analyse van politiedossiers willen de onderzoekers duidelijkheid krijgen over de daders en hun motieven, de organisatie en omvang van deze vormen van cybercrime. In juni presenteren zij hun bevindingen aan het THTC, zodat dit team effectieve strategieën kan ontwikkelen om cybercriminelen op te sporen en te ontmoedigen.

Daarnaast onderzoekt het lectoraat in samenwerking met het Instituut voor Informatica en Recht van de Vrije Universiteit in Amsterdam de mogelijkheden om kinderpornografisch materiaal op internet te kunnen filteren en blokkeren. In maart wordt een onderzoeksrapport overhandigd aan het Ministerie van Justitie met daarin de technische en juridische mogelijkheden en belemmeringen./AV

Onderzoek: niveau dienstverlening Housing Office moet beter Het onderzoek naar de tevredenheid van internationale studenten naar hun huisvesting is afgerond. Het Housing Office Friesland, een samenwerkingsverband van de drie Leeuwarder hogescholen, heeft in 2006 de huisvestingstaak voor internationale studenten van Corporatie Holding Friesland overgenomen.

Na een ruim een jaar was het tijd voor een evaluatie.

Na het afbreken van de complexen aan de Rengerslaan, kunnen de studenten nu terecht in kamers in de Kanaalstraat, Annie Westlandstraat, Mondriaanstraat, Egelantierstraat en in het voormalige asielzoekerscentrum Burmania aan de Troelstraweg.

Aan de hand van 93 vragenlijsten en 23 interviews met studenten en studentencoaches is door het onderzoeksbureau van de NHL gepeild hoe de studenten de verschillende locaties beoordelen.

Wim van de Pol, verantwoordelijk voor het Housing Office, geeft aan dat de studenten dit schooljaar voor het eerst hun voorkeur konden aangeven voor een kamer in een bepaalde prijs- en kwaliteitcategorie. ‘Uit het onderzoek blijkt dat de studenten hier inderdaad behoefte aan hebben, maar dat de spreiding van prijs en kwaliteit nu te ver uiteenloopt.

De meer luxe kamers zijn te luxe en te duur en de goedkopere flats worden als te eenvoudig beoordeeld. Vanwege contracten voor de complexen is dit niet op korte termijn op te lossen, maar in de toekomst zullen we meer

kamers in het tussensegment zoeken.’

Het niveau van dienstverlening van het Housing Office laat volgens de studenten te wensen over. ‘Hierbij moet je denken aan lange wachttijden op de aankomstdag, het afhandelen van klachten en beantwoorden van vragen. Bij de februari-instroom was de eerste opvang beter geregeld, maar we blijven er aan werken.’

De studenten konden ook hun mening geven over de veiligheid van de buurt en het complex zelf. ‘De Annie Westlandstraat werd als niet prettig ervaren. Dit is een probleem. Als Housing Office kunnen we niets doen aan de veiligheid in een buurt en goedkope flats staan nu eenmaal in dit soort wijken. We zijn hierover nog wel in overleg met de gemeente.’

Naast deze moeilijke kwestie kwamen uit het onderzoek nog wat ergernissen naar voren.

‘De studenten hadden klachten over de inventaris van de kamers. Ze wilden bijvoorbeeld een extra slot op de deur. Dat is natuurlijk geplaatst.’/AV

HET LAATSTE NIEUWS LEES JE OP WWW.NHLMAGAZINE.NL

Willem Smink nieuwe NHL-voorzitter Willem Smink is per 1 april de nieuwe voorzitter van het College van Bestuur van de NHL. Smink volgt Frans Kuipers op, die september vorig jaar aangaf het voorzitterschap na ruim veertien jaar neer te leggen.

Drs. Smink (50) is momenteel associé ruimtelijke investeringen bij Boer & Croon Strategy and Management Group. Daarvoor was hij veertien jaar wethouder in Groningen en locoburgemeester.

Door zijn achtergrond kent Willem Smink de noordelijke regio goed en heeft hij een uitgebreid netwerk opgebouwd in politiekbestuurlijke kringen. Hij is voorzitter van de Raad van Commissarissen van Euroborg N.V. Daarnaast is hij parttime docent aan de Faculteit Sociale Wetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen./AT

Studenten gaan maatschappelijk verantwoord ondernemen Maatschappelijk verantwoord ondernemen is hot. Laat daarom studenten zo vroeg mogelijk al in hun studie kennismaken met dit fenomeen, dachten ze bij de opleiding Financial Services Management, zodat ze later op de werkvloer goed beslagen ten ijs komen. Momenteel draaien ruim dertig eerstejaars studenten FSM een studieproject, waarbij ze een eigen bedrijf moeten beginnen dat producten uit Derde Wereldlanden verkoopt.

De studenten moeten er op letten dat deze producten onder redelijke omstandigheden zijn gemaakt. Er mag geen sprake zijn van uitbuiting of kinderarbeid. Ook moeten ze ervoor zorgen dat de makers een redelijke prijs voor hun werk krijgen. Een deel van de winst wordt geïnvesteerd in een onderwijsproject in Burundi. Het is de bedoeling dat de studenten 145.000 bij elkaar krijgen om een school te beginnen. Een school bovendien waar de leerlingen elke dag een ontbijt krijgen.

Op 22 april wordt een special event georganiseerd, van 16.00 tot 20.00 uur in de kantine van het Instituut Economie en Management.

Het event wordt georganiseerd samen met de opleiding Commerciële Economie en de minor duurzaam ondernemen, die ook hun bedrijven presenteren. Er zullen banken aanwezig zijn met hun beleggingsproducten en een aantal sprekers, waaronder Nico Roorda, schrijver van een aantal boeken over duurzaam ondernemen./AT

In 2009 weer NHL-aandelen De Friese aandelenbeurs FSE van de NHL gaat in 2009 weer van start. Studenten van de NHL-opleidingen Commerciële Economie (CE) en Financial Services Management (FSM) brengen aandelen van hun bedrijven uit. Deze bedrijfjes worden speciaal voor de Frisian Stock Exchange in het leven geroepen

en staan aan deze Friese beurs genoteerd.

Het studieproject werd in 2006 stopgezet omdat het niet lukte om de samenwerking tussen de twee afdelingen rond te krijgen.

Daarvoor draaide het project drie jaar lang met toestemming van het Ministerie van Financiën./AT

•5

NHL goes international De NHL is als hogeschool een belangrijke bron van kennis. Kennis die ook in andere landen van grote

door Inge Wietsma

betekenis kan zijn. Dat moeten ook de NHL-medewerkers in het volgende artikel gedacht hebben, die met kennisprojecten het onderwijs in Benin en Vietnam op een hoger niveau tillen.

Benin Twee jaar geleden won het lectoraat Water Services van de NHL een aanbesteding voor het opzetten van een centrum voor bij- en nascholing in watermanagement aan de Universiteit van Abomey-Calavi in Benin, Afrika. Het doel van dit Watermanagement Project is het onderwijsniveau middels het centrum op een hoger niveau te tillen, zodat studenten in de toekomst zelf in staat zijn de toegang tot drinkwater te verbeteren. Jan Piers van Leeuwen, vanuit de Thorbecke Academie gedetacheerd bij het lectoraat, fungeert als een van de projectleiders: ‘De toegang tot drinkwater is nu zeer slecht. Naast gezondheidsproblemen leidt dat ook tot sociale problemen. Vaak gaan meisjes niet naar school omdat ze water moeten halen, soms wel tien kilometer verderop.’

Het project loopt nog twee jaar. De Nuffic, de Nederlandse organisatie voor internationale samenwerking in het hoger onderwijs, is de geldschieter. ‘We voeren het project uit in een consortium waar ook de Universiteit van Wageningen, Van Hall Larenstein en enkele commerciële adviesbureaus in zitten.’

Aan de universiteit in Benin bleek men heel technisch georiënteerd. ‘Het niveau op dat vlak is hoog, maar juist daarom denken de meeste hoogleraren dat ze niet hoeven te vragen wat bedrijven van afgestudeerden verwachten.

De omslag naar vraaggericht onderwijs begint nu heel langzaam te komen.’ Het leerprogramma in Benin is erop

gericht een leersysteem op te zetten dat gelijkwaardig is aan de NHL-leermethoden. ‘Dit bestaat uit twee onderdelen: het opleiden van professionele docenten en het ontwerpen en inrichten van een cursusprogramma. Met dit cursusprogramma willen we de basis van het onderwijs op de universiteit gezond maken. Dit kan door onderwijsverbetering met behulp van didactische materialen en vakbeschrijving en het coachen en begeleiden van diegenen die de kennis moeten overbrengen.’

Crisismanagement De Beninse collega’s plukken de vruchten van Nederlandse kennis, maar andersom is dat ook het geval: Van Leeuwen heeft in de afgelopen jaren veel van zijn Beninse collega’s geleerd over crisismanagement. ‘Het is daar voortdurend crisis.’ Daarnaast ervaart hij de samenwerking in een consortium als bijzonder stimulerend, omdat daar ook een universiteit en commerciële consultancybureaus in zitten. ‘Het is spelen in een hogere divisie: harder lopen, de bal sneller rondspelen, hardere tackles krijgen én uitdelen, leren van anderen en ervaren dat anderen van ons kunnen leren. Een mooie mix van samenwerking en competitie.’ Begin januari hebben de universiteiten van Wageningen en Maastricht en de NHL een voorstel ingediend voor het opzetten van onderwijs in kwaliteitscontrole aan dezelfde universiteit. ‘Over een paar weken horen we of we dat doorgaat.’

Vietnam In 2005 raakte het Instituut Educatie en Communicatie actief betrokken bij het Education project Vietnam, een project om het hoger onderwijs meer beroepsgericht te maken. Doel van dit vierjarige project is het verbeteren van het leerplan van een lerarenopleiding Engels in het noorden van Vietnam en het professionaliseren van de kwaliteit van het onderwijs. Jaap Jongejan, afdelingshoofd Sociale Vakken, is vanaf het begin betrokken bij de implementatie van het project. ‘In van oudsher communistische landen als Vietnam is het onderwijs vooral gericht op kennisoverdracht. De leraar leest voor uit een boek, de kinderen schrijven en houden hun mond. Wij proberen over te dragen dat praktijkopdrachten en interactie minstens zo belangrijk zijn. Studenten moeten opgeleid worden voor een beroep.’

De NHL heeft een partnership met de University of Education in Thainguyen. Drie jaar geleden startte de projectgroep met een onderzoek naar de behoefte en de verwachtingen van Vietnamese universiteiten. ‘Praten kon alleen met docenten Engels en zelfs die konden zich moeilijk begrijpbaar maken.’ Uit het onderzoek volgde een missie; het opstellen van een curriculum om de opleiding op universiteiten te professionaliseren. Stap voor stap werden nieuwe werkvormen geïntroduceerd, zoals Language Village. Op het schoolplein van een school in Thainguyen werd een taaldorp ingericht met allerlei stands, waar kinderen fictief spullen konden kopen. De communicatie mocht alleen in het Engels. ‘Dit is een praktijkgerichte en natuurlijke manier om kinderen Engels te leren.’

Cultuurverschil Het curriculum bevat twee richtingen, een praktijkgericht deel (‘learning by doing’) en een conceptueel deel met vraagstukken als ‘wat is een goede docent?’. Hierbij wordt docenten geleerd om meer te redeneren en aan interactie te werken. ‘Een sterk cultuurverschil met Nederland is dat de docenten en studenten daar weinig aan interactie doen.

Ze zijn gewend dat informatie alleen medegedeeld wordt en zijn sterk geneigd om die informatie ook voor waar aan te nemen.’

Studenten werken in groepen aan projecten. ‘Zo moesten ze wel met elkaar en de buitenwereld praten. Dat was voor hen peentjes zweten en in het begin voelden ze zich ongemakkelijk. Maar al gauw zag je ze uit hun schulp kruipen en ervaren hoe leuk en leerzaam praktijkopdrachten kunnen zijn.’ De studenten maken zich op deze manier meerdere competenties eigen. ‘Ze moeten een project organiseren, in het Engels contact zoeken met de ‘buitenwereld’ en contact met andere studenten maken. Ze maken dan ook wel eens ruzie, maar dat hoort er allemaal bij.’

Eind februari komen drie Vietnamese docentes een maand naar Nederland om in de praktijk mee te draaien.

‘Dit zijn drie intelligente vrouwen met vooruitstrevende ideeën.’ De docentes moeten experts worden op het gebied van projectmanagement. ‘Wij hebben het ambitieuze plan dat zij als consultants het gebruik van Engels in de praktijk op de universiteit gaan stimuleren en in de toekomst hun kennis zullen overdragen op andere universiteiten.’

WIJ ZOEKEN V R OUWEN die mee willen werken aan een geneesmiddelenonderzoek (002).

In dit onderzoek worden verschillende doseringen onderzocht van een nieuw hormoonpreparaat waarbij bloedspiegels worden gemeten en wordt nagegaan of dit hormoon de eisprong stimuleert. Elke deelneemster krijgt slechts eenmaal een dosis van dit nieuwe hormoon en gedurende ongeveer 7 dagen twee geregistreerde geneesmiddelen die de groei van de eiblaasjes stimuleren en de eigen spontane eisprong afremmen.

U zou aan het onderzoek kunnen deelnemen als u: s een vrouw bent tussen 18 en 35 jaar en gezond bent, s bereid bent aanvullende anticonceptie (zoals condooms) te gebruiken tijdens het onderzoek.

Bezoeken Na een vooronderzoek volgen, op vastgelegde tijdstippen, gedurende 4 weken ongeveer 20 bezoeken voor bloedafname en/of inwendige echoscopie. Halverwege

deze periode verblijft u gedurende 2 dagen en nachten in het onderzoekscentrum van Xendo. Na-onderzoek volgt 1 week na de laatste bloedafname.

Vergoeding Elke vrijwilligster ontvangt een vergoeding voor deelname aan het volledige onderzoek van ongeveer ` 1.916,-. De hoogte van de vergoeding hangt af van het aantal bezoeken en het aantal bloedafnames.

Reiskosten worden vergoed (` 0,19 per km, met een minimum van ` 4,-).

Als u geĂŻnteresseerd bent om aan dit onderzoek deel te nemen en meer informatie wilt, kunt u contact opnemen met: Dr. Ingrid Duijkers, Dr. Christine Klipping, Dr. Ageeth Remmers en Dr. Marjan van den Berg.

Telefoon (tijdens kantooruren)

www.dinox.nl

jij wilt werken in het onderwijs

(050) 3610999

wij hebben de vacatures

www.xendovrijwilliger.nl

Dinox is een onderzoekscentrum in Groningen en Berlijn met ruim 15 jaar ervaring in geneesmiddelenonderzoek op het gebied van vrouwelijke hormonen (zoals anticonceptie, vruchtbaarheidsbehandelingen, premenstrueel syndroom en acnĂŠ) en seksuologie.

Dinox bevindt zich op het UMCG terrein: Hanzeplein 1, ingang 53, 9713 GZ Groningen

- , ĂŠ ĂŠ t

Groningen (050) 850 51 10 Leeuwarden (058) 286 05 13 Emmen (0591) 65 05 06

hoogst persoonlijk Wij bemiddelen docenten naar een (vaste) baan in het Onderwijs. Wil jij na je studie direct aan de slag, schrijf je dan bij ons in.

•7

door Inge Wietsma foto’s Friso Bruins

Clothilde

GREAT EXPECTATIONS Ieder jaar studeren er ongeveer tweehonderd internationale studenten uit alle windstreken aan de NHL. Vol verwachting vertrekken ze voor een semester, jaar of langer naar Nederland. Eenmaal in ‘ons koude kikkerlandje’ aangekomen, staan ze al snel voor de eerste verrassingen. De Chinese Zhao Wei (23), Halil Kaymaz (21) uit Turkije en de Françaises Clothilde LeCose (23) en Camille Wylleman (22) vertellen over hun bevindingen.

Camille

Halil

Wei

Halil doet een jaar Communicatie, Wei, Clothilde en Camille studeren alledrie International Business and Management. Alle vier kozen ze voor Nederland, maar om verschillende redenen. Halil: ‘I found the programme very interesting and noticed the many media and technical facilities you have in the school. Also my friends had a very good time here when they studied in the Netherlands.’

Ook voor Wei was het geen moeilijke keuze: ‘I came to the Netherlands for many reasons, but mainly for the advanced knowledge of water management and environment. For generations the Dutch have had to cope with the water and that inspires me.’ Camille en Clothilde wilden niet té ver buiten Frankrijk studeren. Clothilde: ‘We are here to learn English, mainly because after my studies I want to work abroad.’

Cultuurschok Nu ligt Frankrijk niet zo gek ver uit de buurt, maar voor iemand uit China is het behoorlijk ingrijpend om naar de andere kant van de wereld te verhuizen. Wei: ‘It was a big culture shock. All things in normal life are so different from what I know.’ Wei had de meeste moeite met de taal.

‘Before I came here I thought all foreigners in the West could speak English. But English is not the first language here in Holland. For instance when you take the bus, you’ll only hear the Dutch language. In the beginning I was a bit nervous to talk to someone.’

Halil vindt dit erg herkenbaar. ‘Eighty five percent of the people in the suburbs only speak Dutch and Frisian! But with the right body language you‘ll find a way to communicate.’ Wei vindt het relaxt wonen in Leeuwarden, iets wat je niet zou verwachten van een hoofdstad. ‘And I found it very remarkable that you can drive through the Netherlands from North to South in four hours, while in China that could be the distance to your next door neighbour!’

Haring en kroket De groep is best tevreden over hun studie aan de NHL. Het programma is gemakkelijk te volgen, ze zijn erg te spreken over de groepsactiviteiten en hebben meer vrije tijd dan ze gewend zijn. Voor vragen kunnen ze altijd bij leden van het Erasmus Student Network terecht. Op de vraag wat ze zoal in hun vrije tijd doen, antwoorden Camille en Clothilde in koor: ‘Party!’. Halil en Wei reizen door Nederland en Europa.

Of er dingen zijn die ze minder leuk vinden aan Nederland? ‘The food!’ Clothilde trekt er een vies gezicht bij. Vooral de kroket vindt ze erg vies. ‘The mixture of crumbly topping and smudgy filling makes it very strange to eat and not tasteful at all!’ De anderen zijn het er mee eens. De Nederlandse keuken is niet de meest geweldige die er bestaat. Ook het aloude prakken komt aan de orde.

Halil: ‘The Dutch mix their food and thereby also the flavours. In Turkey we use less food and more spices.’

Gelukkig is er wel iets typisch Nederlands waar vooral Wei erg weg van is: ‘I love haring!’

Behulpzaam En wat valt hen op aan de Nederlanders? ‘They’re so tall!’, zegt Wei. Dat was voor haar even wennen, want met 1 meter 56 is zij een lange Chinees. ‘And the Dutch people are very restrained.’ Wei heeft een treffend spreekwoord geleerd over de Nederlanders: ‘Don’t put your head above the cutting field.’ De anderen knikken. Allemaal vinden ze dat de Nederlanders enorm behulpzaam zijn, maar ook individualistisch leven. Voor de Turkse Halis is dat laatste een groot verschil met zijn eigen land. Halil: ‘In our culture we think it is better to be together than alone. When you share problems with others your worries get less. But here everybody seems to live a life of their own.’ Hij geeft een voorbeeld: ‘After class, you ‘ll see the foreign students talk about the lessons or other things. The Dutch students instantly spread around and then they’re off to do other things.’

Misschien omdat Nederlanders altijd druk en gehaast zijn?

Halil en Camille knikken. Ze vinden het opvallend dat Nederlanders altijd ‘op tijd’ willen zijn. ‘People from the Mediterranean countries have less time awareness. Dutch people are always scheduling their time.’ Halil moest er aan wennen: ‘Here I have an exam at 8.30 hour, in Turkey I would just have woken up!’

De omgangsregels zijn hier minder streng vindt Wei. ‘In China we wouldn’t dare to speak up against our teacher, but here there’s a lot of room for conversation.’ Het groepswerk binnen het Nederlandse onderwijs wordt als zeer positief ervaren, maar het lukt niet goed om contact te krijgen met de Nederlanders. Er is toch een taalbarrière.

‘The Dutch people mostly like to talk to their own group of friends’, vinden ze. ‘And it’s easier to talk to people who have the same thoughts and habits as you have.’

Huisdier Wat missen ze het meest van thuis? Clothilde: ‘The French weather. Here it’s always rainy or windy!’ Halil: ‘My friends who I grew up with. I share a lot with them. And some specific food, like real Turkish kebab.’ Camille mist vooral haar familie, net als Wei. ‘And French tv.’

De antwoorden op de vraag wat de studenten hun vrienden en familie over Nederland vertellen, zijn divers. Camille: ‘I’ll tell them about the rich art culture.’ Wei: ‘The Dutch people are smart and have a great deal of technological knowledge on water management.’ Halil: ‘That it’s a country of many possibilities. You don’t have to worry about basic needs. And I really enjoyed the free time, there’s a lot to see!’ Ook Clothilde ervaart Nederland als land van de mogelijkheden. ‘You can choose to live how you want to live.’ Wei: ‘And bring your pet to public places, I really love that about Europe.’

8•

HOTSPOT Andrew Sandelovich AGE : HOME IS :

FIELD OF STUDY :

CLOTHES :

ACCESSORIES : INCOME :

NIGHTLIFE: :

MUSIC :

21 years For this semester the residence for international students at the Kanaalstraat in Leeuwarden.

International Business at the Confederation College in Thunderbay, Ontario Canada.

Sneakers, on sale at Street Legal, € 35,Jeans, the Gap in Toronto, €30,Shirt, American Apparel, €30,Cardigan, from some store in Los Angeles, €40,Scarf, Le Chateau, €7,Glasses, Dolce & Gabbana, €300,Scholarship and at home I have two jobs. One at Lush Cosmetics and I’m a teacher assistant with Venezuelan children who have to learn English.

Doozo in Leeuwarden. In my home town I don’t go out often; I rather go to Los Angeles for the weekend.

Independent, not commercial, Canadian artist like Sara Harmer and Teagan & Sara.

BIGGEST EXPENSE :

It used to be cosmetics like moisturizers, but since I work at Lush I get a discount. Now my biggest expense is clothing; tops, shirts, cardigans.

SAVING UP FOR :

I want to move to the States after my graduation.

AMBITION :

Get a job in a big clothing or cosmetic company and be good at it.

by Aleid Velthuis picture Friso Bruins

EX

•9

De NHL telt naar schatting 30.000 alumni.

Welke studie volgden deze afgestudeerden?

Wat voor werk doen ze nu? Hoe kijken ze terug op hun studententijd? Het NHL Magazine spoort oud-NHL’ers op. Deze maand: Renske Hofman.

door Doortje van der Molen

Renske Hofman (30) is een EX die zeer actief is op het maatschappelijk vlak. Een enthousiaste dame die negen jaar geleden is afgestudeerd aan de opleiding Docent Drama aan de NHL. Daarna rondde ze de studie Docent Omgangskunde af aan de Hogeschool van Utrecht. Sinds juni 2006 is ze mededirecteur van Ubuntu Theatre Organisation: ‘Ik wil straatkinderen een gezicht geven, een stem. En daarmee uiteindelijk een betere toekomst. Want een straatkind heeft net zoveel recht op een kans als ieder ander kind.’

‘Mijn studententijd was een fijne periode. Met name mijn eerste twee jaar op de Wissesdwinger waren geweldig. Alles was mogelijk. Ik heb heel veel geleerd, veel leuke projecten gedaan. Ik had ook ongelooflijk veel lol met mijn klasgenoten. Met de meeste uit mijn lichting heb ik dan nog steeds contact’, vertelt Renske.

Na haar studie ging ze aan de slag als dramadocent en coach op de Friese Poort. Na acht jaar vond Renske het tijd worden voor iets nieuws. Ze wilde zich meer richten op de productie van theater en ‘iets doen wat er toe doet’.

Het idee voor Ubunto ontstond door haar vriendschap met Marieke de Lange, die ze tijdens het eerste jaar van haar studie ontmoette.

‘In het tweede jaar verhuisde Marieke naar Parijs om daar als au pair te werken. Ze is toen zelfs nog als model ontdekt en heeft een tijdje modellenwerk gedaan.’ De twee vriendinnen bleven contact houden. ‘We hebben altijd het gevoel gehad dat we samen iets wilden doen.’

Nadat Marieke in Afrika op reis ging, werden de plannen concreter. ‘Marieke belde me op een dag op en zei dat ik naar haar toe moest komen. ‘Het is hier zo fantastisch.

Hier moeten we theater maken!’ zei ze.’ Door omstandigheden kon Renske niet afreizen naar Namibië, maar bij terugkomst van Marieke zijn de twee naar de Prinsentuin gegaan om aan een beleidsplan te werken. ‘Binnen een halve dag hadden we dat klaar.’ Niet veel later volgde de naam: Ubuntu. Een Afrikaanse uitdrukking, met als betekenis: mens zijn doe je samen, dat kun je niet alleen.

‘Voor een stichting werken is een enorm risico’, vertelt Renske. ‘Het is een onzeker bestaan, omdat je nooit vaste inkomsten hebt. Bovendien is mijn vriend Ruben muzikant, wat ook een onzeker bestaan is. Maar we doen precies wat we het liefste willen en dat is voor mij het belangrijkste in het leven.’

Renske vertelt enthousiast over ‘haar’ Ubuntu. ‘Ik ben op mijn plek hier. Ik hou van reizen, van andere culturen.

Maar zodra ik ergens ben, begint het te kriebelen. Dan wil ik iets doen, creatief bezig zijn met de mensen ter plaatse.

Ook omdat het ontwikkelen van creativiteit soms helemaal niet gebruikelijk is in andere landen. Recent heb ik nog een project gedaan in Ankara. In Turkije is alles gericht op het vergaren van kennis, niet op creatief zijn. Terwijl dat juist voor kinderen uit de sloppenwijken zo goed is. Vooral omdat de stemming in het land op dit moment heel grillig is. Er zijn veel demonstraties. Ook kinderen uit groep acht gaan met spandoeken de straat op. Ik vond de sfeer op straat beangstigend.’

Ervaring leerde Renske en Marieke dat zij met Ubuntu de armoedeproblematiek aan willen pakken. Ze legt de gang van zaken uit. ‘Onze partner – bijvoorbeeld een lokale maatschappelijk werker – komt met een aanzet. Die heeft dan via via over ons gehoord of ons gevonden via internet.

Het voorstel kan kindsoldaten als thema hebben, maar ook lijmsnuiven of armoede. Zo hebben we in Ankara een project gedaan over het hebben van dromen, omdat de kinderen in de arme wijken bijna geen kansen hebben.

We kijken samen met de projectpartner naar wat de lokale gemeenschap nodig heeft. We willen aansluiten bij de hulpvraag ter plaatse. Met theater als hulpmiddel kunnen we samen dat doel bereiken. Zo leren we de mensen ook hoe ze zelf een voorstelling kunnen opzetten. Met weer een nieuwe groep, om het werk te kunnen voortzetten als wij weer weg zijn.’

Dit regisseren van voorstellingen, het creatief zijn met oplossingen en het zelfstandig aangaan van projecten heeft Renske ontwikkeld tijdens haar studie. ‘Maar het omgaan met de complexiteit van de projecten leer je gewoon in de praktijk, door tegen problemen aan te lopen, dat kan ook bijna niet anders.’

Ze vertelt over een ander project van Ubuntu, met straatkinderen in Namibië. Volgens Renske was de voorstelling daar zo’n succes dat de deelnemers nu door het land trekken, om anderen voor te lichten over de rechten van

het kind. ‘Er zijn nu een paar mensen die de kinderen opvangen, ze dingen leren maken met hun handen, die ze te eten geven, die zorgen voor scholing. Een straatkind is ook een kind, een kind met rechten. Doordat de kinderen hebben meegewerkt aan deze voorstelling hebben ze een gezicht gekregen, een stem. Ze krijgen de kans om iets op te bouwen. Diezelfde kinderen werden voordat ze meededen aan dit project uitgekotst. Ze werden met knuppels weggeslagen voor de supermarkt. Door het maken van de voorstelling krijgen deze kinderen zelfvertrouwen.

Ze groeien als mens en krijgen weer zin in het leven. Ze worden nu zelfs als een soort volkshelden beschouwd. Ook doordat hun project op de nationale televisie is geweest’, vertelt ze bijna hartstochtelijk.

Een ander voorbeeld van het verbeteren van de leefomstandigheden blijkt uit het verhaal van Ertan. Ertan is een jongen van dertien jaar uit Ankara die tijdens het maken van de voorstelling werd gespot door een theaterdocent. ‘Hij heeft de kans gekregen om een universitaire opleiding te volgen op het gebied van theater. Wat voor zijn thuissituatie ook heel gunstig is, omdat zijn oudere zus en broer eerder gestopt waren met de universiteit om voor de rest van de kinderen te zorgen. Dat hoeft nu niet meer.’

www.ubuntutheatre.org

10•

NHL

MAGAZINE NHL Magazine 2008 Data 2008: 26 maart, 23 april, 28 mei, 2 juli, 3 september*, 8 oktober, 12 november, 10 december * Eerstejaarsuitgave Adverteren?

Vraag naar de aantrekkelijke combinatiekortingen www.nhlmagazine.nl T. 058 - 251 1570 M. 06-51665570

NHL

MAGAZINE

Prijsvraag Win 2x2 vrijkaarten Vraag: Hoe heet het debuutalbum van Pete Philly & Perquisite?

Stuur het antwoord en je naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres voor 14 maart naar: nhlmagazine@nhl.nl of NHL Magazine, Tesselschadestraat 12, 8913 HB Leeuwarden.

Vermeld ook even wat je studeert of waar je werkt.

Onder de goede inzendingen worden 2x2 vrijkaarten verloot, beschikbaar gesteld door Stadsschouwburg De Harmonie. In het volgende NHL Magazine worden de winnaars bekend gemaakt.

Antwoord vorige prijsvraag: Twee keer Winnaars vrijkaarten: Heidi Stegman, vierdejaars student Culturele en Maatschappelijke Vorming en Christo Bijlsma, werkzaam bij Sociale Vakken.

•11

DIT DOE IK ERBIJ

door Anita Terpstra

Op de NHL ben je vooral docent, student of medewerker. Maar wist je dat die ene docent zanger is bij een band, en dat die studente een heel goede dartster is?

Job van ’t Veer (32) is docent psychologie bij het Instituut Zorg en Welzijn en zanger/gitarist van de band Lawn.

Het jaar 2008 is voor Lawn een belangrijk jaar. Niet alleen viert de band zijn tienjarige bestaan, ook verschijnt op 10 maart hun derde album ‘Silver’. De band ontstond na een bezoek aan Lowlands. ‘Het was het allereerste festival van Lowlands in Nederland, met veel bekende bands zoals Smashing Pumpkins. Helemaal te gek. We werden gegrepen door het ‘dat willen wij ook gevoel’. En dat is nooit weer weggegaan.’

Vanaf het begin speelde de band eigen nummers. In 1999

Drea Boerema (24) is zesdejaars student lerarenopleiding Engels en fanatiek dartster. Ze is Fries kampioen darten en staat in de Nederlandse ranglijst op de dertigste plaats.

Drea’s bijnaam is Stamper. ‘Als iets me niet lukt, word ik kribbig en begin ik te mokken’, verklaart ze. Ze begon twee jaar geleden met darten. Een vriend nodigde haar uit om een keer te komen kijken, waarna het begon te kriebelen. Ze begon met kleine toernooien in de kroegen van Leeuwarden, maar werd al snel gevraagd om mee te doen aan de competitie. ‘Darten is een kroegsport. Biertje erbij, peukje erbij. De competitie is dan ook een kroegencompetitie. In een team van vijf personen dart je tegen andere kroegen.’ Drea komt uit voor ’t Schuimkraagje. Het kroegdarten kent verschillende divisies, van de vijfde divisie tot de eredivisie, legt ze uit. Zelf gooit ze vijfde divisie.

Naast de kroegencompetitie doet Drea mee aan toernooien. ‘Er zijn geldtoernooien en rankingtoernooien, waar je punten mee kunt verdienen zodat je hoger op de ranglijst

stonden ze in de finale van de Grote Prijs van Amsterdam, die ze helaas niet wonnen. In 2004 verscheen de cd Backspace, die goede kritieken kreeg. Vooral het nummer Fix werd veel gedraaid op KinkFM en Radio 3. ‘Dat nummer deden we samen met Anneke van Giersbergen, die destijds in The Gathering zong.’ Na de release van de cd toerde de band door Nederland en Duitsland. ‘In Duitsland stonden we voor achthonderd man, het échte werk. Dan merk je dat je het aankunt, dat je er niet nerveus van wordt, maar het juist gaaf vindt.’

Daarna werd het stiller rondom Lawn. ‘We waren niet fulltime met de band bezig. Ik was bijvoorbeeld aan het promovoren. Meestal toer je na een plaat een jaar lang, produceer je een nieuwe plaat en ga je weer toeren. Op die manier blijf je in the picture. Dat is ons niet gelukt en we moeten weer opnieuw beginnen. Grote zalen willen je pas boeken als je een beetje bekend bent.’

Ook nu, met de release van de derde plaat in aantocht, is het niet de bedoeling van de bandleden om zich enkel en alleen op de muziek te richten. ‘Die stap maken, is lastig. Dan moet je echt op een houtje bijten.’ Dat willen de bandleden van Lawn niet. ‘Ik ga niet bij de NHL weg. Een cd opnemen is hartstikke duur. Dat verdien je pas terug met airplay en optredens.’

Voor de cd Silver heeft Lawn een bekende Britse producer kunnen strikken: Phil Vinall. Hij maakte albums met Placebo, Radiohead, Snow Patrol en dichter bij huis dEUS en Das Pop. ‘Vinall heeft het werk het uitkiezen, reist de hele wereld over. Hij pakt aan wat hij leuk vindt, hij doet

het niet voor het geld. Het is al een compliment dat hij met ons wilde werken. Hij legt de lat hoog. Af en toe was het ook niet gezellig in de studio. Dat geeft niet, dan heb je wel een betere plaat. Na het luisteren van de cd waren we zelf een beetje verbaasd over ons kunnen. Zijn wij dit?’

Job is degene die meestal de nummers, zowel tekst als muziek, schrijft. Zijn broer Titus is ook zanger/gitarist.

Dat levert geen strijd op tussen de twee. ‘Dat is er inmiddels wel uit’, lacht hij. De taakverdeling binnen de band is duidelijk: ‘Degene die de nummers schrijft, mag ze ook zingen. En nee, niet iedereen heeft evenveel inbreng. Dan help je een nummer om zeep. Je moet niet te democratisch zijn. Aanwijzingen zijn prima, maar iemand moet niet zoiets hebben van ‘oh, ik hoor geen drums, dus er moeten meer drums in’. Als het nummer dat niet nodig heeft, dan niet. Dan ga je maar met je armen over elkaar zitten’, klinkt het resoluut.

De ambitie van Job is: veel spelen. ‘Ik heb een rare tic. Ik ga het liefst in een busje overal heen om te spelen voor veel mensen. Het is te gek dat fans je nummers meezingen, dat ze je handtekening willen.’ Lawn is niet een hobbybandje van een docent, geeft hij aan. ‘Ik voel me eerder muzikant. We zijn eens helemaal naar Hamburg gereden voor een tv-optreden en interview van een paar minuten.

Dat geeft wel aan hoe gek we zijn.’

komt. De Friese Darts Bond organiseert zo’n twee keer per maand een rankingtoernooi, op verschillende plekken in Friesland. Aan het einde van het seizoen, na zestien wedstrijden, wordt gekeken wie de meeste punten heeft.’

Afgelopen jaar was dat Drea. Momenteel verdedigt ze haar titel.

Maar daar blijft het niet bij. Drea doet ook mee aan de toernooien die de Nederlandse Darts Bond organiseert.

‘En dan zit ik nog in het Friese team, het LaCoteam.

Zie het als een veredeld Nederlands elftal. We spelen tegen teams uit andere provincies en met je team kun je Nederlands kampioen worden.’

Met zo’n agenda zal het niemand verbazen dat darten heel veel tijd kost. ‘Ik train elke dag een uurtje. Dinsdag is er kroegencompetitie van zeven tot elf. In het weekend is er soms elke dag een toernooi. Per week ben ik er minimaal twintig uur mee bezig. Ik ben bijna geen weekend thuis. Als er geen toernooi is, dan zoek ik er eentje op.’

Ja, ze is fanatiek. ‘Ik heb even een dipje, maar daar kom

ik wel weer uit. Ik ben druk met school, heb last van m’n schouder, waardoor ik iets minder speel. En geen oefening, geen kunst.’

Er is nog een NHL-student die dart, vertelt Drea. ‘Helena de Vries, een vriendin van me en medestudent Engels.

Haar bijnaam is de Vleermuis. Omdat ze pas ’s avonds laat op gang komt.’ Ook Helena is Fries kampioen, alleen dan van het jaarlijkse toernooi dat de FDB organiseert, de zogenoemde ‘gesloten Fries’.

Voor Drea is darten een sport – ‘géén hobby’- waar ze zo goed mogelijk in wil worden. ‘Het is een concentratiesport waar veel bij komt kijken. Veel mensen denken dat je maar een beetje pijltjes staat te gooien, maar je moet letten op houding, techniek, je moet kunnen rekenen, je kop erbij houden en je oog-hand coördinatie moet goed zijn.’ Drea’s doel is internationale wedstrijden spelen. Ze is druk bezig met het zoeken naar sponsoren.

Op 20 maart vindt de cd-presentatie plaats in Poppodium Romein in Leeuwarden. De entree is 3 euro, entree inclusief cd is 10 euro. Meer info: www.lawn.nl

www.dreaboerema.nl

Oplossing vorige puzzel:

SUDOKU In bijgaand diagram is een aantal cijfers geplaatst. Aan jou de taak om in alle lege vakjes een cijfer in te vullen, zodanig dat in elke horizontale en verticale regel, en in elk van de negen blokjes van negen cijfers waaruit het diagram is opgebouwd, alle cijfers van 1 tot en met 9 eenmaal voorkomen.

12•

door Anita Terpstra foto’s Rien van Broekhoven

Wilma van Dijk Wilma van Dijk (49) is adviseur interne communicatie, een nieuwe functie binnen de NHL. Ze werkt zestien jaar op de hogeschool. Communiceren is haar toevertrouwd, want ze is een vrouw met een boodschap.

Waar ben je geboren en getogen?

In Leeuwarden, waar ik nog steeds woon. Al 49 jaar.

Dat hoor je niet vaak.

Het is er nooit van gekomen om elders te gaan wonen. Ik wilde logopedie in Groningen studeren, maar werd niet aangenomen. Toen ben ik naar de Pedagogische Academie in Leeuwarden gegaan, een voorloper van de Pabo.

Woonde je op kamers?

Ja. Voor die tijd was dat vreemd, als je ouders in Leeuwarden woonden en je toch op kamers ging. Ik woonde op de Spanjaardslaan met drie meiden.

En na je opleiding?

Ik heb een jaar met buitenlandse meisjes op de huishoudschool gewerkt, dat was geweldig. Het was vrijwilligerswerk. Er was geen werk te vinden nadat ik was afgestudeerd. Ik heb veel buiten Friesland gesolliciteerd, maar ik kwam er niet tussen. ‘Zo’n famke uit de provincie’, zullen ze wel gedacht hebben. Daarna heb ik vier jaar als assistent-conservator gewerkt in het Verzetsmuseum in Leeuwarden.

Dat is iets heel anders.

Niet echt. Op de Pabo had ik geschiedenis als specialisatie en bij het Verzetsmuseum deed ik veel educatief werk.

Lesmateriaal ontwikkelen, groepen rondleiden. Ik deed ook de publiciteit, onderhield de perscontacten, maakte exposities. In 1991 ben ik begonnen bij de PR-afdeling van het conservatorium, op de Eewal.

Hoe kwam je op de NHL terecht?

Met het herenakkoord verdween het conservatorium naar Groningen en solliciteerde ik bij TEM (Techniek, Economie en Management, red.) als PR-medewerker. Ik werk hier nu zestien jaar, eens in de zoveel jaar in een andere functie. In het Strategisch Plan staat dat personeelsleden iedere vijf jaar moeten kunnen switchen van

werkplek. Ik heb veel geswitcht. Ik ben zes jaar internetadviseur geweest en werk sinds augustus als adviseur interne communicatie.

Een nieuwe functie.

Het is eigenlijk vreemd dat er niet eerder een adviseur interne communicatie was. Er werd wel veel gedaan aan interne communicatie, maar er is nooit structureel nagedacht over wie, wat, waarom. Ik ga in kaart brengen wat er is en wat nodig is.

In het laatste medewerkerstevredenheidsonderzoek scoorde de interne communicatie niet goed. Is de functie daarom gecreëerd?

Het heeft er mee te maken, maar het heeft ook te maken met het Strategisch Plan. Studenten en personeel van verschillende opleidingen moeten meer bij elkaar gaan shoppen en dat betekent dat er grenzen verlegd moeten worden, dat er anders naar communicatie gekeken moet worden.

Hoezo?

Een voorbeeld. Voorheen werd je alleen geïnformeerd over je eigen opleiding. Nu moet je ook info krijgen over andere opleidingen.

Verliefd, verloofd, getrouwd?

Ik ben dertien jaar getrouwd, we zijn 28 jaar samen. Laatst zei een collega tegen me: ‘Ze bestaan nog, zulke mensen.’

Waarom viel je op hem?

Onze eerste ontmoeting vond plaats in de kroeg. Hij vroeg of ik wat wilde drinken. De maanden daarna heeft hij er veel moeite voor moeten doen. Ik had niet zo’n behoefte aan een relatie.

Toch ging je overstag.

Hij is een heel bijzondere man. Heel puur en authentiek.

Daar zijn er niet zoveel van.

Kinderen?

Stijn van zestien en Diede van veertien. Haar naam komt uit Sesamstraat. Er werd altijd voorgelezen uit een boekje dat Job en Diede heet. Dat is zo’n bekend figuur, dacht ik, dan gaat vast niemand haar kind Diede noemen.

Gelovig?

Nee. Huisdieren?

Een poes. Tico.

Sterrenbeeld?

Steenbok.

Klopt dat?

Weet ik niet.

Eigenwijs?

Ik denk het wel.

Ambitieus?

Nee, wat is dat? Ben jij ambitieus? Het is wel zo dat ik in mijn werk graag iets volledig nieuws doe. De functie van internetadviseur was zes jaar geleden helemaal nieuw en heb ik op poten gezet. Nu werken er zeven mensen bij Contentbeheer.

Wat is je beste eigenschap?

Ik kan goed luisteren, me goed inleven.

Slechtste?

Ik ben een twijfelaar, kan moeilijk keuzes maken.

Hobby’s?

Ik lees graag en ben een grote fan van het Noordelijk Film Festival en neem dan ook de hele week vrij. Ook zit ik in het bestuur van jeugdtheatergroep Theatro Tomato. Dat is maskertheater voor kleine kinderen. En ik maak installa-

•13

100 ties van afvalmateriaal. Dat loopt van april tot en met oktober bij een boerderij in Bears. We maken installaties met alles wat voorhanden is, zoals stofzuigerslangen, voetballen, tapijtrollen, fietssturen, pannendeksels, luxaflex. We werken buiten, het thema van dit jaar was ‘beesten’. We fotograferen het werk en breken het dan weer af. Van niets naar niets en daar ben je dan heel druk mee.

Afbreken, wat zonde!

Als mens ben je altijd zo doelgericht bezig, in huis, en met je werk. Dit heeft geen doel. Gewoon bezig zijn. Ik heb wel iets in de achtertuin nu. Een groot, hoogpotig ding met een staart van breinaalden en een kop van kapstokhaakjes.

Mooiste stad?

Rome.

In welke auto rijd je?

Een Citroën.

Droombaan?

Wat een aparte vraag zeg, aan iemand van 49 die hier al zestien jaar zit! Zo maar een woestig idee, hoor, maar ik zou het café in het nieuwe Fries Museum willen runnen.

Ik zou iets heel anders willen doen. Een ruimte waarin gastsprekers komen, waar kleine expo’s zijn, met avondopenstellingen, waar studenten van de NHL en Stenden dingen doen. Laagdrempelig. Zoveel kansen!

Hekel aan?

Mensen die onoprecht zijn en poeha als het niet nodig is.

Sterke punten van de NHL? Het brede aanbod aan opleidingen en dat we er in zijn geslaagd om dat te behouden. En dat studenten zich geen nummer voelen. Maar ook, en dat is tegelijk een minpunt… Ik weet dat er veel interessante dingen gebeuren op de NHL. Lessen, projecten, stages, noem maar op, maar we zijn niet zo in staat om dat aan de buitenwereld te laten

zien. Het is lastig om dat uit de organisatie te krijgen.

Rook je?

Parttime. Meer ga ik er niet over zeggen. Nee, dat mag je ook niet opschrijven.

Beste boek?

Land van Glas van Alessendro Barrico. Wist je trouwens dat we een boekenkast hebben op het Catsplein, waar medewerkers boeken in mogen zetten en weer uitpakken? Ik zag eens een lege boekenkast op de gang staan en heb toen enkele collega’s gevraagd om er boeken in te zetten die ze mooi vinden, zodat anderen ze weer kunnen meenemen en lezen. Het komt nog niet echt op gang, maar wie weet.

Ik weet dat er veel lezers zijn.

Sta je wel eens op de weegschaal?

Nee. Waar geef je veel geld aan uit?

Kleding.

Ben je ijdel?

Een beetje wel.

Wat vind je aantrekkelijk aan een man?

Vroeger viel ik op lange mannen met een grote bos krullen, maar nu ik tegen de vijftig loop, zijn die niet meer zo slank en is het haar uitgedund. Dan toch de uitstraling.

Wat lelijk?

Ik ben niet zo van de lelijk. Weet je, ik vind het onbelangrijke vragen. Het heeft te maken met hokjesdenken, daar heb ik een ontzettende hekel aan. Soms moet je de tijd nemen om iemand te leren kennen.

Op welke politieke partij stem je?

PvdA.

Wie zou je wel eens willen ontmoeten?

Minister Plasterk. Ik zou met hem wel eens een inhoudelijke discussie over het onderwijs willen voeren.

Wat vind je mooi aan jezelf?

Mijn ogen.

Aan welke huishoudelijke klus heb je een hekel?

Aan alles, eigenlijk. Ik heb een partner die heel veel doet, we doen alles samen. Als ik dat aan anderen vertel, hoor ik vaak dat ik het zo goed getroffen heb. Dat is raar. Ik doe het ook, toch? Blijkbaar is het nog steeds bijzonder wanneer een man zijn bijdrage levert aan het huishouden en de opvoeding. Dat vind ik erg. Wij doen alles fifty-fifty en dan bedoel ik ook alles. Hij zoekt ook mee cadeaus uit en koopt kleding. Anders is het niet samen. Op de afdeling ben ik de oudste en soms voel ik me net een feministe.

Heb je een boodschap voor studenten?

Het is meer een verhaaltje. Drie jaar geleden heb ik via een vriendin een vluchtelinge uit Togo leren kennen. Haar zoontje logeert een keer in de maand een weekend bij ons.

Ze was bijna 19 toen ze hier kwam, nu 22. Haar zoontje is vier en ze heeft nog een dochtertje. In haar geboorteland ging ze naar het lyceum en ze had plannen om een managementstudie te gaan doen. Nu woont ze in een asielzoekerscentrum, ze mag niets en de procedures zijn ingewikkeld. Cru gesteld: als je haar in de stad ziet lopen denk je misschien: daar heb je er weer zo eentje. Terwijl ze vanuit hetzelfde perspectief is begonnen als onze studenten. Dan zie je hoe anders een leven kan verlopen.

RSB uitzendbureau is met 6 vestigingen al ruim 30 jaar klein genoeg om u voldoende persoonlijke aandacht te geven.

RSB in4work is een nieuw begrip in de uitzendbranche in het Noorden. Wij staan voor kwaliteit en professionaliteit. Wij richten ons op diverse sectoren waaronder schoonmaak, horeca/ catering, administratie, productie en logistiek.

Ter inschrijving gevraagd: - Schoonmakers - Medewerkers specialistische reiniging en glazenwassers - Gebouwen coördinatoren - Administratief personeel - Horeca personeel - Productiemedewerkers - Call center medewerkers U kunt ons vinden aan het Zuidvliet 290b te Leeuwarden.

Heeft u vragen of wilt u informatie neem dan contact op met: Brigitte Wijnsma of Wendy de Vlas, tel. 058 299 1111

KOM NA AR DE OPEN DAG OP 8 MA ART OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Bij de universitaire deeltijdopleidingen van NIVRA-Nyenrode gaan beroep en studie hand in hand. Je werkt als assistent-accountant of -controller en daarnaast ben je gemiddeld één dag per week student. Je werkgever betaalt je studie en na de opleiding liggen de carrièrekansen voor het oprapen. Meer weten over Managerial Controlling en onze Masters of Science in Accountancy en Controlling?

Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 8 maart op Universiteit Nyenrode, waar een grote bedrijvenmarkt aanwezig zal zijn voor functies binnen accountancy en controlling, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

•15

In een andere wereld

door Mattijs Tiggeler

Hoe verder je van Nederland bent, hoe meer de omgangsvormen, normen en waarden verschillen van die in Nederland. Dat is goed om eens te ervaren, vinden NHL-studenten Maaike Hiemstra (23) en Uudzuu Kartodikromo (29). Zij namen voor een half jaar een duik in een andere wereld en raden dit iedereen aan.

Maaike Hiemstra is vierdejaars student Management, Economie en Recht. Vorig studiejaar studeerde ze samen met twee studiegenoten een semester aan de Universitas Andalas in Padang, West-Sumatra.

‘Het was wel even wennen. De meeste mensen in Indonesië zijn moslim, daar wilden we rekening mee houden. We letten bijvoorbeeld op onze kleding. In het begin trokken we sowieso veel bekijks; we waren de enige buitenlandse studenten op de universiteit. Soms schoten mensen je aan, alleen omdat ze met je op de foto wilden.’

Na een tijdje voelde Maaike zich helemaal ingeburgerd en kon ze zich meer op haar studie richten. ‘Ik heb gemerkt dat het studietempo lager ligt dan in Nederland. Soms denk je dat een groepsopdracht af is en dan vragen je medestudenten je wanneer de volgende bijeenkomst is.

Dat was erg wennen. Wij wilden met zijn drieën toch flink aan de slag, maar op een gegeven moment pas je je ritme toch wel aan.’

Maaike adviseert iedereen een periode in het buitenland door te brengen. Zelf was ze zo enthousiast over Indonesië dat ze afgelopen zomer terug ging naar de eilandenkolonie om er haar vakantie door te brengen. Ze trof daar NHLdocent Gerben Dijkstra, die als gastdocent een summer course op de Universitas Andalas verzorgde. Gerben liep rond met het idee om ministages op te zetten in Padang en vroeg aan Maaike of zij wilde meewerken. Dat hoefde hij geen tweede keer te vragen. Voor haar afstudeeropdracht doet Maaike nu een onderzoek naar de haalbaarheid van

de ministages, waarin naast de organisatorische ook de juridische aspecten aan de orde komen. ‘We proberen een manier te vinden om zonder teveel problemen studiepunten toe te kennen aan de ministage. Vooralsnog moet je eerst een aanvraag doen bij de examencommissie van je opleiding, wil je EC’s verdienen.’

Wat voor opdracht de studenten tijdens de stage van zes weken uitvoeren, spreken ze zelf af met hun opleiding. ‘Je doet dus iets voor school, maar het persoonlijke aspect is heel belangrijk. Het is toch een hele ervaring. Bovendien staat het goed op je cv. Voor eerstejaars vind ik het een absolute must. Je maakt kennis met het buitenland, bent in een andere cultuur en ervaart hoe leeftijdsgenoten in Indonesië studeren. Doordat je direct contact hebt met en deel uitmaakt van de lokale bevolking, leer je het land op een andere manier kennen. Het is de ideale mogelijkheid om buitenlandervaring op te doen voor studenten die niet te lang weg willen of alleen in de zomerperiode beschikbaar zijn.’

Bij de uitvoering speelt Maaike straks een belangrijke rol.

‘Ik ben de spin in het web. Ik ga eerder naar Indonesië, zodat ik de deelnemers kan ontvangen en wegwijs kan maken in Padang en op de universiteit. Daarnaast begeleid ik de studenten bij de voortgang van hun opdracht. Want die zes weken zijn zo maar voorbij.’

De ministages zijn van 15 juli tot en met 22 augustus.

Inschrijven kan tot 14 maart 2008. Meer informatie is te vinden op de Blackboardsite van Bureau Buitenland.

Uudzuu Kartodikromo, student Communicatie & Multimedia Design nam deel aan een project ter promotie van duurzame technologie in Afrika. Samen met vijf studenten van de Technische Universiteit Delft reisde hij met een jeep en drie motoren van Delft naar Kaapstad. Tijdens hun vijf maanden durende reis bezochten ze projecten in verschillende Afrikaanse landen. De hele reis hebben ze vastgelegd op film en foto’s.

In Afrika leerde Uudzuu dat het erg moeilijk was om wederzijds respect te houden. ‘Er is een groot verschil in welvaart. Als we ergens aankwamen, kochten we pakjes sigaretten voor een paar cent. Voor iets meer lieten we onze jeep en motoren wassen. Je wordt als koning behandeld, maar wil je dat ook? Ik probeerde op gelijkwaardig niveau te blijven, maar dat is erg moeilijk want de Afrikanen nemen zelf een ondergeschikte rol aan.’

Het reizen in Afrika bleek veel te vragen van het uithoudingsvermogen, de creativiteit en het improvisatietalent van de studenten. ’s Morgens in alle vroegte ging het team op pad en pas ’s avonds laat kwamen ze aan op hun volgende bestemming. ‘We hebben eigenlijk maar twee tegenslagen gehad, maar die waren dan ook heel vervelend.

Een van onze motorrijders kreeg een aanrijding met een taxi in Mali. Hij brak zijn sleutelbeen en verloor een paar tanden. Dit gooide onze tijdsplanning overhoop, al was dat niet het ergste. De doktoren geboden onze motorrijder rust te houden en het viel ons zwaar om een teamgenoot achter te laten. In een oud kloostertje met échte nonnetjes is hij hersteld, daarna voegde hij zich weer bij de groep.’

In een later stadium wilden de avonturiers over de Trans African Central Highway in Kameroen reizen. De aanhoudende regen veroorzaakte gigantische kuilen in de weg.

‘Het was een drama! Onze jeep liep vast en een motor verbrandde zijn koppeling. Maar we waren vastberaden om onze tocht voort te zetten. De ambassade, het leger en handelsreizigers op de route hebben ons er uiteindelijk van

overtuigd dat we het beter niet konden doen.’

Het aanpassen van de route zorgde voor vertraging van de reis, maar uiteindelijk is het team is toch in Kaapstad aangekomen. ‘We waren euforisch. We hadden ons einddoel gehaald! Het was lekker om weer in de beschaving terug te komen.’

Uudzuu had de ervaring voor geen geld willen missen.

‘Zo’n reis doet iets met je. Ik merk dat ik mijn normen en waarden heb aangepast en kleine dingen meer waardeer. Ik heb veel contrasten meegemaakt. Neem de Masaï - een traditionele stam waarvan de leden nog in kleien hutjes leven – die een mobiele telefoon hebben.’

Niet alleen Uudzuu en zijn team vonden de reis leerzaam.

De omroepen LLINK en Teleac zagen een educatief element in hun tocht. De reizigers hebben veel beeldmateriaal aan de omroepen geleverd. Eenmaal terug in Nederland willen ze hun ervaringen vastleggen op dvd en in een boek.

‘Nee, we zijn nog lang niet klaar.’ www.africalive.nl

16•

•16

Commercial Break

door Aleid Velthuis foto Friso Bruins

De rubriek waarin iedere NHL’er een persoonlijke boodschap kwijt kan. Mail naar nhlmagazine@nhl.nl en maak kans op gratis reclamezendtijd.

Fenna Westra (20) en Albertine Visbeek (20) zijn sinds hun stage in Ghana helemaal gek van ‘African Art’. Eenmaal terug in Nederland ontstond het idee om een webwinkel met Afrikaanse cadeauartikelen te starten. Dé manier om hun Ghanese vrienden te helpen en zelf met de Afrikaanse hebbedingen bezig te zijn.

Het begin van het buitenlandse avontuur van de twee vierdejaars studenten HBO-Verpleegkunde was niet om over naar huis te schrijven. Fenna: ‘We zouden drie maanden stage lopen in een ziekenhuis in Accra, de hoofdstad van Ghana. Meteen de eerste week werden we ziek en dat zijn we een dikke maand gebleven. In plaats van verplegen moesten wij nu verpleegd worden!’

Gelukkig herstelden de vriendinnen van het vage virus dat hen dwarsboomde en konden ze alsnog met hun stage beginnen. Ook hadden ze weer genoeg energie om leuke dingen te doen, zoals salsalessen nemen en rondstruinen in het Art Centre; een enorme markt met Afrikaans handwerk, waar Albertine en Fenna veel vrienden maakten.

De verpleegkundigen in spe waren meteen enthousiast over de typisch Afrikaanse artikelen, maar het plan om een webwinkel te starten ontstond pas toen zij weer in Nederland waren. Albertine: ‘Dat is typisch iets voor ons.

We hadden daar al veel kunnen doen, maar ja, de ideeën kwamen later pas.’

Na enkele maanden voorbereiding is de Ayo Giftshop nu een feit. Het assortiment bestaat uit onder andere tassen, sieraden, houtsnijwerk, muziekinstrumenten, schilderijen en beeldjes. Er wordt druk gewerkt om de naamsbekendheid van de cadeauwinkel te vergroten. Voor de kerst hebben de meiden hun waar op verschillende kerstmarkten

Twee Tranen ★★★★★

Twee Tranen is de debuutroman van onze stadsgenoot, de Leeuwarder Stadsdichter en ex-NHL’er Derwent Christmas. Het boek is met zéér vlotte pen geschreven en handelt over een indringend en boeiend thema: Wie je bent en wie de ander is. De kracht van dit boek zit hem in de opbouw. Moeiteloos verweeft Christmas flashbacks met het heden en toont hij de lezer de duistere kanten van het bestaan. De schrijver sleept je mee in het spanningsveld tussen wie je denkt te zijn en wie je werkelijk bent.

Het verhaal: Didier Dominique is een succesvolle reclameman. Hij beseft dat zijn rijkdom hem alles heeft gegeven wat hij zich kan wensen. Maar tevredenheid is de dood in de pot en Didier gaat op zoek naar een nieuwe uitdaging. Hij ervaart de macht en onmacht van het levensspel wanneer hij als hogeschooldocent aan het werk gaat en zich tot overspel laat verleiden door de onheilspellende aantrekkingskracht van een studente. Met noodlottige gevolgen.

Vanuit zijn dodencel vertelt Didier- een week voor de executie- over de verhouding die hem alles ontnam wat hij ooit dacht te bezitten.

Terwijl hij duidelijk maakt hoe hij overleeft in een wereld waar andere wetten gelden, wil je als lezer alleen maar doorlezen en word je bijna dwangmatig tot het einde gedreven. Je móet weten hoe het zover heeft kunnen komen.

Het boek kent een verrassend plot. Deze roman doet wat hij hoort te doen. Hij laat zien dat alles mogelijk is. Dat je leven op een ondoordacht moment kan kantelen en dat je als mens je eigen duisternis niet kent, laat staan die van een ander!

aan de man gebracht. De website www.ayogiftshop.nl is sinds september vorig jaar in de lucht en heeft ook al de nodige transacties opgeleverd.

‘Vooral in december liep het goed, veel mensen kochten cadeaus en een man wilde driehonderd spelletjes voor kerstpakketten’, vertelt Albertine. Bij zo’n grote bestelling nemen de dames contact op met hun leverancier Alex. Hij regelt in Accra dat de gevraagde goederen geleverd kunnen worden. ‘Alex laat de kunstenaars van het Art Centre de producten maken en verdeelt de opdracht over zoveel mogelijk mensen. Zo kunnen ze er allemaal iets aan verdienen.’

Ook krijgen de jonge ondernemers heel specifieke vragen.

Op de website staat een aantal Anrika symbolen, tekens van de Ghanese Ashanti stam, inclusief de betekenis.

Fenna: ‘Een vrouw wilde een zilveren hanger hebben van

B O E K Twee Tranen

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008

Derwent Christmas

Hans van der Heijde & Jeffrey Peck

Uitgeverij Nieuw Amsterdam

Uitgever Instituut voor Publiek en Politiek

1 16,50

1 14,90

door Nynke Andringa

door Christo Bijlsma

een van de symbolen. Dat product hebben we in Ghana speciaal voor haar laten maken. Het is een goed idee, misschien laten we er wel meer over komen.’

Als het mee zit, studeren Albertine en Fenna dit jaar in oktober af. Daarna willen ze voor langere tijd terug naar Ghana. Het plan is om daar vrijwilligerswerk te doen in een ziekenhuis en andere producten en leveranciers voor de Ayo Giftshop te zoeken. Voor die tijd hopen ze genoeg geld te hebben om de procedure op te starten die nodig is om het keurmerk van de Landelijke Vereniging van Wereldwinkels te krijgen. Fenna: ‘Met die certificatie mogen we ook producten leveren aan Wereld- en Fair Trade winkels. Dat zou geweldig zijn! We voldoen wel aan de voorwaarden, maar de procedure voor het keurmerk kost drieduizend euro. Daar moeten we toch echt nog wat meer voor verkopen.’

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008 ★★★★★

Sommige boeken zijn broodnodig. Dat van NHL’er Hans van der Heijde en Jeffrey Peck over de Amerikaanse presidentsverkiezingen is er een van. De schrijvers maken met dit werk de complexe realiteit van de Amerikaanse verkiezingen begrijpelijk.

Dit begrip valt niet te verkrijgen zonder historisch relevante informatie. Om deze reden leggen de schrijvers uit waarom de Framers, bij het opstellen van de Amerikaanse grondwet in 1787, kozen voor een verkiezingstelsel op grond van kiesmannen (zie pagina 19 voor uitleg). Een belangrijke reden hiervoor was dat democratie eerder werd geassocieerd met (Franse) terreur, dan met iets dat nastrevenswaardig was. Want wat als het onnozele volk een populistische dictator zou kiezen?

De Amerikaanse verkiezingen zijn dus geen directe verkiezingen op één persoon, iets wat voor Nederlandse begrippen vreemd is. Er zijn nog wat zaken die wij Nederlanders raar vinden. Het Amerikaanse stelsel heeft als belangrijk kenmerk het winner-take-all principe, wat betekent dat alle kiesmannen in een staat naar degene met de meeste stemmen gaan. Dit is van enorme invloed op het campagnevoeren, zo laat het boek zien. Daarnaast is er een strenge regelgeving voor de financiering van kandidaten en wie geen geld heeft kan het wel schudden.

Het boek helpt enorm om de berichtgeving in de kranten te volgen en te begrijpen. Het valt op dat journalisten niet altijd kaas van dit onderwerp gegeten hebben. Dat biedt mogelijkheden. Wat is er nu leuker dan tijdens een gesprek in een café, op school of het werk te laten zien dat je meer weet over de Amerikaanse verkiezingen dan er in de krant staat of op tv wordt verteld?

door Wim Bras foto’s Rien van Broekhoven

Het NHL Magazine belicht in de

•17

komende nummers het wel en wee van de ‘buitenposten’. Hoe vergaat het de buitenlocaties, waarom zitten zij zo ver weg en bestaat er bij hen zoiets als een NHL-gevoel?

Deze maand: op bezoek bij het Maritiem Instituut Willem Barentsz op Terschelling.

‘Ik heb hier ook op school gezeten, dus ik weet maar al te goed dat het een paar weken kost om terug aan de wal je studieritme weer op te pakken.’ In de eetzaal van het Maritiem Instituut Willem Barentsz op Terschelling begroet directeur Gerrit van Leunen een groep van zestig derdejaars die de afgelopen vijf maanden op zee hebben doorgebracht. Ondanks hun zeebenen en de gewenning aan onregelmatige werktijden maant Van Leunen hen zo snel mogelijk de draad van hun studentenleventje aan wal weer op te pakken. ‘Begin morgen, voordat je het weet, is het studiejaar om.’

Krap programma Het kan geen kwaad om daar nog eens extra op te wijzen, legt Van Leunen uit, want de vierjarige opleiding tot Maritiem officier (Marof) is krap. ‘De Marof studenten hebben een vol programma. Niet alleen volgen zij de twee in elkaar geschoven studies tot stuurman en werktuigkundige, maar om hun internationale vaarbevoegdheid te halen moeten zij ook nog eens driehonderd dagen hebben gevaren gedurende hun opleiding. Een normale stage duurt tweehonderd dagen, dus dat verschilt nogal. En bij ons ben je ook echt weg op stage, even een tentamen er tussendoor is er niet bij. Daarnaast zijn de cursussen Basic Safety en Firefighting verplichte kost.’ Overigens geldt dat ook voor studenten Hydrografie, de tweede poot van de zeevaartschool, voegt hij er aan toe.

Gerrit van Leunen is sinds oktober de nieuwe directeur.

Daarvoor was hij negen jaar hoofd opleidingen en een aantal jaren docent instructeur. Hij heeft zelf op de zeevaartschool gezeten – ‘Als eilander heb je nu eenmaal drie keuzes: boer worden, de horeca in, of je gaat naar zee’- en voer zes jaar op de koopvaardij, waarna hij de overstap naar het onderwijs maakte.

Baan aan de wal Het verloop van zijn carrière is exemplarisch voor wat zijn studenten zullen gaan doen, verwacht Van Leunen.

‘Driekwart vaart tot zijn dertigste en kiest dan voor een loopbaan aan de wal.’ Rederijen zijn volgens Leunen niet gelukkig met dit gegeven, vanwege het structurele tekort aan officieren. Ook in de zogenoemde tweede carrièreberoepen staan de nodige vacatures open. ‘Primair leiden wij natuurlijk op voor een varend beroep, maar de opleiding beslaat het hele maritieme veld.’ Ga wel varen, geeft Van Leunen zijn studenten mee, de praktijkervaring op zee zal hen in elke tweede carrière van pas komen, hetzij bij

NHL OP TERSCHELLING bijvoorbeeld de havenautoriteit, het loodswezen of bij een scheepsverzekeringsmaatschappij.

Varen is mooi werk, maar Erwin de Vries ziet zichzelf niet tot in lengte van dagen de wereldzeeën afschuimen. Dat was ook een belangrijke overweging voor de derdejaars student om na zijn mbo-opleiding door te studeren. ‘Formeel heeft een mbo’er dezelfde vaarbevoegdheid als iemand met het Marof-diploma, maar zonder vervolgopleiding moet je eigenlijk blijven varen. Als ik over een jaar of tien die leuke vrouw ontmoet en een gezin krijg, dan wil ik wel een baan aan de wal.’ Erwin heeft er net een stage van een paar maanden opzitten waarbij hij meevoer in de rang van 2e stuurman. Hij heeft een overeenkomst met rederij Feederlines die zijn studie betaalt en voor stageplekken zorgt. In ruil vaart Erwin nog twee jaar na zijn studie bij de maatschappij.

Mannenbolwerk Hoewel het aantal stijgt, blijft de aanwas vanuit het mbo vooralsnog beperkt, geeft Van Leunen aan. Het gros van de studenten komt van de havo of het vwo. ‘In verantwoordelijke functies aan boord moet je kunnen anticiperen op onvoorziene situaties en dat vergt het nodige abstractievermogen.’

De driehonderd studenten en de 45 medewerkers met hun gezinnen - ‘nogal wat docenten zijn ex-student en een aantal daarvan zijn ook aan een eilander meisje blijven hangen’ - maken zo’n tien procent van de eilander bevolking uit, schat Van Leunen. Toch is de invloed van de zeevaartschool op het eilander leven minder nadrukkelijk dan voorheen, meent hij. ‘Terschelling is geen kleine gemeenschap meer, maar een toeristeneiland dat het hele jaar door mensen trekt. Wij vallen niet meer zo op.’ Onveranderd blijft om het instituut echter het aura van mannenbolwerk hangen. Het aantal vrouwelijke studenten wil maar niet boven de 5% uitstijgen, klinkt het enigszins spijtig. De technische kant van de beroepsopleiding schrikt kennelijk af. Het instituut denkt er over na om toch weer een aparte stuurmansopleiding aan te bieden die wat meer gericht is op people management in de zeevaart.

NHL? In de beleving van de NHL mag het Maritiem Instituut dan een van de buitenposten zijn, andersom leeft dat sentiment niet. ‘De NHL? Krijgen we daar die stroom mailtjes met fout geparkeerde auto’s niet van?’ brengt een van de medewerkers grijnzend het NHL-gevoel op Terschelling

onder woorden. Ook een rondje onder de studenten maakt duidelijk dat de wikkels om het NHL magazine doorgaans ongeopend blijven. ‘In het zeevaartwereldje hebben we de naam Willem Barentsz’, verklaart Van Leunen enigszins schuldbewust. ‘Zeevaart associeer je nu eenmaal niet met Leeuwarden.’ Niettemin wijst hij op de synergievoordelen die de relatie met de moederhogeschool oplevert. De nieuwe opleiding Scheepsbouwkunde opent wat hem betreft perspectieven op termijn.

Virtuele machinekamer Vooralsnog heeft het Maritiem Instituut een innige verstandhouding met de opleiding Communication & Multimedia Design. Pim Werner, hoofd van het Maritiem Simulator Training Center (MSTC), demonstreert de virtuele machinekamer die in samenwerking met CMD is ontwikkeld. Op het control panel van de nagebouwde brug flikkert een storingsaanduiding, waarna een student het trapje afloopt en virtueel op het wandscherm zijn weg volgt door de immense machinekamer via een handbestuurde console. ‘Zo bootsen we een real time situatie na’, legt Werner uit. ‘In werkelijkheid kost het ook tijd om op de plek van onheil te komen. Ondertussen kan het defect weer de oorzaak zijn van opeenvolgende storingen. Dat effect bereik je niet met een beeldscherm alleen.’ Het concept van de virtuele machinekamer is uniek in de zeevaartwereld, volgens Werner. In het voorjaar verwacht hij dat CMD de visueel aangescherpte tweede versie klaar heeft voor de markt. Op een conferentie die afgelopen jaar op het instituut werd gehouden, toonden de tweehonderd congresgangers namelijk grote belangstelling voor het gezamenlijke project.

Naast de eigen studenten ontvangt het MSTC nog eens negenhonderd studenten van de andere zeevaartscholen in Nederland per jaar. ‘Een heel gerooster’, beaamt Werner.

In groepjes zet hij ze een week lang om beurten aan de ladingstabilisator, de machinekamer, of op de brug met een 360º projectie van de drukbevaren zeeroute door Het Kanaal of de toegang naar de haven van Singapore.

Instructeurs volgen de verrichtingen vanachter hun beeldschermen en simuleren naar believen een onstuimige zeegang, dichte mist, of een schuivende lading, waardoor de cursisten zich in het zweet werken. Ze oefenen man over boord, aan- en afmeren met een groot schip. ‘We kunnen het zo gek maken als we willen’, grijnst Werner, ‘maar het moet wel reëel blijven, anders merk je dat ze afhaken.’

18•

DHZ-NIEUWS

door Aleid Velthuis

Heb je een nieuwtje of ben je getuige van iets bijzonders? Maak dan je eigen nieuws! Stuur een foto met bijbehorende toelichting naar Nhlmagazine@nhl.

Turkije Een delegatie van het Instituut Zorg en Welzijn heeft samen met een tweetal mensen uit het werkveld een werkbezoek aan drie universiteiten in Turkije gebracht. Zorg en Welzijn wil graag samenwerken met de Turkse scholen op het gebied van studentenen docentenuitwisseling.

Het hoofddoel van de uitwisseling is de Nederlandse studenten te confronteren met

Dragons’ Den andere culturen. In hun toekomstige beroep als verpleegkundige, welzijnswerker of pastoraal werker, krijgen zij regelmatig te maken met verschillende culturen en achtergronden.

Het bezoek werd door de Turken zeer gewaardeerd, zo bleek uit een drietal krantenartikelen en aandacht in een televisieprogramma.

In juni brengt een Turkse delegatie een tegenbezoek aan de NHL.

en somatiek plaats, met als achterliggende vraag of somatiek bij psychiatrische patiënten onderbelicht is. Als patiënten met een psychiatrische achtergrond klagen over lichamelijke (somatische) klachten, worden deze namelijk vaak toegewezen aan de psychiatrische aandoening. Dit terwijl het juist bij deze groep belangrijk is uitgebreid lichamelijk onderzoek te doen en een goede anamnese af te nemen.

Met drie deskundigen uit de praktijk werd ingegaan op deze materie.

Beeldende Kunst en Vormgeving op 1 In het vorige NHL Magazine stond het bericht ‘NHL stijgt naar 3e plaats in hbo-klassement’. Eén opleiding werd niet genoemd, die van de opleiding Docent Beeldende kunst en Vormgeving. De lerarenopleiding behaalde een eerste plek, met als cijfer een 7,4. ‘De

lerarenopleiding in Leeuwarden laat alle andere ver achter zich, door op alle vlakken uitstekend te scoren, ook op loopbaanvoorbereiding’, staat er in de Keuzegids Hoger Onderwijs 2008.

STABLE STABLE, het gezamenlijke startercentrum van de drie Leeuwarder Hogescholen, is verhuisd naar het pand Emmastate aan de Emmakade in Leeuwarden. Door de groei van enkele bedrijven binnen STABLE is de vorige locatie aan de Tadingastraat te klein geworden.

Het startercentrum helpt studenten, oud-studenten en medewerkers van de Leeuwarder hogescholen bij het opstarten van hun eigen

bedrijf. De starters krijgen een jaar huisvesting en intensieve begeleiding van experts vanuit het bedrijfsleven en onderwijsinstellingen.

In mei dit jaar is de projectperiode officieel voorbij. Vanwege het succes en de nog steeds groeiende vraag van startende ondernemers, krijgt deze samenwerking tussen de hogescholen wel een vervolg.

Tegelijk met de naamswijziging van HBO Services in ASA Student BV, is het samenwerkingscontract tussen de NHL en de uitzendorganisatie vernieuwd. Als eerste hogeschool in Nederland ging de NHL eind jaren negentig een samenwerking aan met een uitzendorganisatie. De NHL wilde haar studenten laten werken in bijbanen op hbo niveau en benaderde het toenmalige AdRem om dit te verzorgen.

Hoewel de naam van het uitzendbureau door de jaren heen meerdere malen veranderde, werd aan het contract niet gesleuteld. Met de

Kenniscampus en bijhorende mogelijkheden in het vooruitzicht is de samenwerking onder de loep genomen. In het verleden waren het vooral studenten van het Instituut Economie en Management die via het uitzendbureau aan de slag gingen. Hoewel studenten uit andere studierichtingen de intercedenten inmiddels weten te vinden, zal ASA zich in de toekomst meer hogeschoolbreed profileren. Ook het doorspelen van vacatures voor stages en bijbanen over en weer, zoals nu al gebeurt, wordt voortgezet.

Slovenië Zeventig studenten Communicatie en vijf docenten zijn op excursie naar Slovenië geweest.

De laatste maand voor vertrek hebben de studenten intensief contact gehad met Sloveense studenten van de Universiteit in Maribor. Via skype en msn wisselden zij ideeën en kennis uit over de Europese Unie, Europese wetten, economie, toerisme, studeren en de toekomst.

Ook hebben de NHL’ers communicatieplannen geschreven voor Sloveense bedrijven, waaronder Gorenje, de ‘Philips’ van Slovenië.

Ute Vrijburg, docent Internationale Marketing & Communicatie en projectleider is erg tevreden over het verloop van de excursie. ‘De studenten hebben hun plannen gepresenteerd en kregen goede feedback. De bedrijven boden meteen stage- plekken aan! Onze studenten

kunnen daar echt met hun kennis aan de slag.’ De universiteit van Maribor had voor deze gelegenheid alle media in Slovenië opgetrommeld. ‘We hebben interviews gegeven en kwamen op een avond drie keer in het journaal van Slovenia TV1.’

Boek

Diploma Vier docenten van de afdeling Welzijnsopleidingen hebben onlangs hun diploma Pedagogische Didactische Bekwaamheid behaald. Het diploma toont aan dat de docenten binnen de desbetreffende afdeling bekwaam zijn om hun vak uit te oefenen.

Er zijn plannen om het behalen van de Pedagogische Didactische Bekwaamheid voor alle NHL-docenten te verplichten. Er zal een

juryleden hem ondersteunen bij het verwezenlijken van zijn plan. Binnenkort hoopt Henk zijn Pure Juicebar in Groningen te openen.

Een andere onderneming werd onderscheiden met een soort aanmoedigingsprijs. De studenten die de Stichting Speel oprichtten, een stichting ter bevordering van buiten spelen, werden geroemd vanwege hun ideële en maatschappelijk relevante concept. De jury wilde het feit dat zij zich met zoveel passie inzetten voor jonge kinderen niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Om deze reden is er een gesprek tussen de Stichting Speel en het VSB fonds geregeld. Er wordt onderzocht of dit fonds bij kan dragen aan de financiering van de plannen.

ASA Student BV

Symposia Verpleegkunde Onder invloed van maatschappelijke veranderingen wordt de zorg steeds intensiever en complexer. Mensen leven langer, er is medisch gezien meer mogelijk en mensen vrager gerichter om bepaalde zorg en verpleegkundigen moeten zich dus blijvend ontwikkelen. Reden genoeg voor de opleiding HBO-Verpleegkunde om de deskundigheid van de studenten te bevorderen aan de hand van een drietal symposia. Woensdag 6 februari vond het symposium Psychiatrie

Henk Rodenhuis, student Commerciële Economie, is uitgeroepen tot winnaar van de Dragons’ Den die in het kader van de hogeschoolbrede minor Ondernemersschap gehouden is. Van de 110 studenten kwam Henk zowel bij de vakjury als bij de publieksjury als beste uit de bus. Zijn plan voor een Pure Juicebar werd door de vakjury als meest doordacht en haalbaar beoordeeld.

Het idee voor de Pure Juicebar deed Henk op tijdens een reis door Australië. Meerdere malen bezocht hij hier bars met vruchtensappen, wraps en andere lekkere en gezonde producten. Met het winnen van Dragons’ Den, heeft Henk ook een versnelde en versimpelde financieringsprocedure voor zijn onderneming gewonnen. Daarnaast gaan de

professionaliseringstraject worden ontwikkeld door het instituut Educatie & Communicatie, samen met de onderwijsconsultants.

De vier docenten Marcha Hartman, Paula Korbach-Kaag, Frits Sieswerda en Hans Smit studeerden aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hogeschoolbreed hebben twaalf docenten hun diploma behaald.

Titia Lont, docent en accountmanager bij de Thorbecke Academie van de NHL, presenteerde 13 februari haar eerste boek in perscentrum Nieuwspoort in Den Haag. Samen met gemeentesecretaris Liane Pielanen schreef zij Nieuwe burgemeesters op weg; tips voor de sollicitatie en eerste 100 dagen.

Voor toekomstige burgemeesters bestaat weinig concreet opleidingsmateriaal. Een gemis, volgens Titia Lont, oud-burgemeester van

de gemeente Wieringen. In haar boek geeft Lont veel inzichten en praktische tips die burgemeesters in spe kunnen gebruiken bij de voorbereiding op hun ambt. In helder geschreven taal wordt de lezer door drie fasen geloodst; de sollicitatie, de voorbereiding en de eerste 100 dagen. Het boek is gelardeerd met informatieve en vermakelijke citaten en anekdotes van burgemeesters en andere betrokkenen.

•19 •19

UIT

play door Christo Bijlsma

door Casper Ferwerda

Lezingenreeks Amerikaanse verkiezingen

CD

Op 4 november 2008 kiezen de Amerikanen een nieuwe president. Deze verkiezing van het belangrijkste politieke ambt ter wereld wordt over de gehele bewoonde aarde gevolgd. Dus ook op de afdeling Sociale Vakken van het Instituut Educatie en Communicatie. En die afdeling doet meer. Om het inzicht in het hoe en waarom te vergroten en het verloop goed te kunnen volgen, worden gedurende het studiejaar enkele, vrij toegankelijke, open lessen georganiseerd.

De eerste vond plaats op 14 januari en werd verzorgd door Hans van der Heijde, docent bij de vakgroep maatschappijleer. Deze open les is mede naar aanleiding van het verschijnen van het boek dat hij samen met Jeffrey Peck schreef (zie ook BOEK, pagina 16): De Amerikaanse Presidentsverkiezingen van 2008.

In een bedompt, schools lokaal op de Hempenserweg laat de techniek het afweten. Helaas bekijken we dus geen filmpje van The Onion – een satirisch nieuwsblad/website – over Bullshit is most important issue for 2008 voters. De boeiend vertellende Hans van der Heijde compenseert dat echter ruimschoots met zijn kennis van zaken.

De Amerikaanse presidentsverkiezingen worden gekenmerkt door een aantal eigenaardigheden, aldus Van der Heijde. Wist je bijvoorbeeld dat Amerikanen stemmen op kiesmannen voor hun staat, niet op de presidentskandidaten zelf? Deze kiesmannen representeren een kandidaat, afhankelijk van de uitslag in de staat. 51 procent van de stemmen in een staat betekent dat je als kandidaat álle kiesmannen krijgt. Elke staat heeft een verschillend aantal kiesmannen, afhankelijk van inwoneraantal. Om president te worden, heb je 270 kiesmannen nodig (de helft plus één).

En wist je dat de kandidaat die de meeste stemmen van de kiezers heeft gekregen niet noodzakelijkerwijs hoeft te winnen? Amerika heeft vijftig staten. Stel, een kandidaat verovert in 25 staten, in totaal goed voor 268 kiesmannen, alle stemmen van de kiezers. In de andere staten, goed voor 270 kiesmannen, verliest hij met de marge van bijvoorbeeld 1 stem. In de helft van alle vijftig staten heeft hij dus nagenoeg alle stemmen. In de andere helft van de staten 49%. Dit komt neer op in totaal bijna 75% van alle stemmen. Toch verliest hij. Zijn tegenstander met iets meer dan 25% van de stemmen wint de verkiezingen.

Voor de Democraten zijn de belangrijkste kandiaten Hillary Clinton en Barack Obama en voor de Republikeinen John MacCain, Rudy Giuliani en Mike Huckabee. Voor het eerst in de geschiedenis behoren een vrouwelijke en een zwarte kandidaat tot de kanshebbers. De afgelopen maanden waren zij druk met campagne voeren. Is er iets leukers? De strijd om aandacht, geld en stemmen? Amerika is GROOT, zo stelt Van der Heijde. Er is geld noch tijd om het hele land te doorkruisen met de campagnetrein. In staten waar, in de peilingen, de stemmen voor een kandidaat elkaar in evenwicht houden, zal veel energie worden gestoken kiezers over de streep te trekken. Staten waar kandidaten volgens verwachtingen of van een meerderheid of minderheid van de stemmen verzekerd zijn, worden gelaten voor wat ze zijn. Californië, Texas, Florida, New York zijn samen goed voor 147 kiesmannen. Daar zijn dus goede zaken te doen bij het streven naar de 270 (de helft plus één) benodigde kiesmannen om president te worden.

De data voor de vervolglessen zijn nog niet bekend. Ga voor meer info naar de afdeling Sociale Vakken van het Instituut Educatie en Communicatie. Opgave bij H.maring@iec.nhl.nl

Ringo Starr Liverpool 8

★★★★★ Sinds het uiteenvallen van The Beatles is Ringo Starr, ofwel Richard Starkey, wellicht de meest productieve ex-Beatle. Hij leverde vanaf 1970 een groot aantal albums af, zij het met wisselend succes. Starkey is dan ook nog de enige exBeatle die niet als soloartiest is opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

Begin dit jaar verscheen zijn veertiende studioplaat; Liverpool 8.

Ondergewaardeerd De inmiddels 67-jarige Richard Starkey is vooral bekend als de drummer van The Beatles.

Starkey sloot zich in 1962 aan bij John Lennon, Paul McCartney en George Harrison als vervanger van Pete Best. Daarvoor drumde hij bij Eddie Clayton and the Clayton Squares en Raving Texans. Bij deze laatste band kreeg Starkey ook zijn bijnaam Ringo, omdat dit zo cowboyachtig klonk.

Als oudste lid van ‘the fab four’ leverde Starkey tot en met 1970 diverse legendarische Beatles-albums af. Desondanks is er altijd sterk getwijfeld aan zijn capaciteiten. Critici zagen in hem een zeer beperkte drummer. Maar volgens veel beroemde collega’s, waaronder Phil Collins en Dave Grohl van The Foo Fighters, is Starkey erg ondergewaardeerd. Zij noemen de Brit als een grote inspiratiebron.

Na zijn succes met The Beatles heeft Starkey zeker niet stil gezeten. Hij kwam in 1970 meteen met twee albums. Een jaar later verscheen Ringo, zijn grootste succes tot dusver.

Daarna ging het bergafwaarts met de roem van Starkey. Zijn platen - er verschenen na Ringo nog tien titels - verkochten niet spectaculair en Starkey wisselde regelmatig van platenmaatschappij. Wel won hij in 1989 aan aanzien met Ringo Starr and His All-Starr Band. Starkey ging in dit kader met een groep topmuzikanten veelvuldig op tournee, in 2006 voor de negende keer.

Come on Liverpool!

Liverpool 8 stond gepland om eind 2007 te verschijnen, maar werd uiteindelijk verschoven naar de tweede week van 2008. De opnames verliepen niet gemakkelijk. Zo kreeg Starkey ruzie met producer Mark Hudson, die daarop werd vervangen door Dave Stewart.

Het album zelf mag een terugkeer naar Starkey’s oude vorm worden genoemd. Hij is misschien niet de allerbeste drummer en zanger van de wereld, maar op Liverpool 8 bewijst de man uit Liverpool dat zijn sobere en eenvoudige stijl absoluut uniek is.

De titel van het album en het openingsnummer verwijst naar de buurt waarin Starkey opgroeide. Zangtechnisch en met name tekstueel is het niet echt hoogstaand (‘we went number one, yeah it was fun’), maar toch melodieus en oprecht. Dat is wat Starkey een topartiest maakt; hij is vooral sympathiek en charmant. In die zin is hij misschien wel de allerleukste Beatle. Al met al is het gehele album een autobiografie waarin Starkey ingaat op zijn jeugd, zijn periode bij The Beatles en natuurlijk op Liverpool zelf. Daarbij komen de jaren zestig idealen van Starkey, liefde en vrede, regelmatig (Give It A Try, Tuff Luve) terug.

Gezien het eerdere werk van Starkey zijn er de nodige verrassingen te ontdekken, zoals het zeer gevarieerde Harry’s’s Song en R U Ready. Echt supersentimenteel wordt het niet. Het album zit vooral vol positieve gevoelens en enthousiasme (Come on Liverpool!).

Hopelijk krijgt Starkey met dit album eindelijk de erkenning die hij verdient.

“Verandering is de enige constante factor waar ICT mee te maken heeft” 20•

De server ligt plat! Mijn account is opgeheven. Ik kan niet op het netwerk komen. Ik sta hier voor een groep studenten en mijn presentatie doet het niet. Gelukkig heeft de NHL een team van vijfentwintig ICT’ers die deze problemen kan oplossen. Flexibele werkplekken zodat je overal kunt inloggen?

Overal MSN? Gerealiseerd door ICT. Maar hoe ziet de afdeling eruit en waar houdt ICT zich nou eigenlijk mee bezig. Hoofd van de afdeling, Hans Oostland, vertelt.

NHL BELANG STAAT VOOROP De afgelopen tijd is er erg veel veranderd in de manier van werken van ICT. Niet alleen voor de medewerkers van de afdeling, ook voor de gebruikers. Ieder instituut had voorheen zijn eigen ICT’er. Had je een probleem dan belde je met die persoon. Nu is er een centrale afdeling Support, zij registreren en behandelen alle binnenkomende meldingen. En dat zijn er zo’n vijftig per dag. Hans: “Deze manier van werken is NHL-breed veel efciënter. Maar het is niet zo dat het ook automatisch effectiever is voor gebruikers. Het kan voorkomen dat een probleem minder snel wordt opgelost dan voorheen. Maar het grote voordeel is dat we de werkdruk kunnen verdelen. We stellen prioriteiten. Het NHLbelang staat altijd voorop. Een docent die geen les kan geven omdat zijn presentatie niet werkt, heeft bijvoorbeeld voorrang boven een individuele gebruiker.

900 400 600000

meldingen per maand bij supportcentre ICT nieuwe computers per jaar spammails per dag die worden tegengehouden

En heel veel virussen die geblokt worden!

ook grote zaken als een licentie voor een nieuwe leeromgeving, liggen bij licentiebeheer. Een groot team, maar dat is ook noodzakelijk gezien het enorme werkterrein.

VAN SPEELTJE NAAR PURE NOODZAAK ICT is nu een drijvende kracht achter het onderwijs. Het is van speeltje uitgegroeid naar een nuttig en noodzakelijk middel. Hans licht toe: “Zonder ICT-faciliteiten kun je geen onderwijs meer geven. Gebruikers moeten plaatsonafhankelijk kunnen studeren en werken. En daarvoor heb je een goed draaiend ICT-apparaat nodig. Verandering is de enige constante factor waar ICT mee te maken heeft. Het is de kunst om in die veranderingen mee te gaan. Je mag nooit denken dat je er bent, je moet altijd verder professionaliseren. ICT moet zorgen dat het onderwijs de ondersteuning krijgt die het verdient. De NHL biedt kwalitatief hoogstaand onderwijs en daar mag ICT geen knelpunt in zijn.”

NIEUWBOUW Ook de nieuwbouw is een grootschalig project voor de ICT afdeling. Hoe zorg je ervoor dat er zo weinig mogelijk problemen zijn met de verhuizing bijvoorbeeld. Hans: “We moeten tijdelijk twee netwerken in de lucht houden. Dat is een enorme nieuwe uitdaging waar we erg zorgvuldig over nadenken”.

SIGNALEREN EN ANTICIPEREN De afdeling is opgedeeld in verschillende projectteams.

Zo zijn er projectmanagers die zich bezighouden met grootschalige projecten, zoals onlangs de NHL-brede invoering van Windows XP. Dat is erg complex en vergt veel voorbereiding. Voor het melden van storingen kun je terecht bij het supportcentre. Zij kunnen veel voorkomende problemen signaleren en vervolgens daarop anticiperen. Technisch beheer bewaakt de centrale kant van het netwerk: server onderhoud en back up bijvoorbeeld.

Junior Technisch Beheerders houden zich bezig met onder andere werkplekken en software.

Licentiebeheer gaat onder meer over de aanschaf van nieuwe pc’s, licenties, gsm-toestellen en pda’s. Maar

STORING? Meld je loginnaam, rc-nummer van de computer en het kamernummer waar de pc staat.

Mail dit naar support@nhl.nl of maak gebruik van de SelfServiceDesk op www.mijnnhl.nl/ict/contact dan wordt je probleem zo snel mogelijk opgelost.

Hans Oostland, hoofd afdeling ICT

WAAR LIGT DE GRENS? Hans: “In principe gaan wij over de hardware en het netwerk. Maar je kunt bij ons terecht voor alle vraagstukken.

Als wij het antwoord niet weten, dan sturen wij de mensen naar de juiste instantie of persoon die wel een antwoord heeft.” Hans besluit: “Gebruikers zien alleen maar het topje van de ijsberg, de hele wereld eronder is niet zichtbaar. We doen ontzettend veel. Maar het is aan ons om dat zichtbare topje zo glimmend mogelijk op te poetsen!”

CONTACT SUPPORTCENTRE ICT • Balie Tesselschadestraat geopend van 8.00 tot 17.00 uur • Balie Hempenserweg geopend van 10.00 tot 14.00 uur Bel 1878 of mail naar support@nhl.nl of via de SelfServiceDesk op www.mijnnhl.nl/ict/contact

VRAAG OVER SOFTWARE? De ICT heeft een eigen plaats op intranet: www.mijnnhl.nl/ict. Daar kunnen gebruikers terecht voor onder andere kennisvragen en handleidingen.

www.mijnnhl.nl/ict advertorial

21•

•21

Exit NHL Vanuit Gobabis, Namibië Wat een wijds landschap en veel natuur! Je rijdt drie uur zonder dat je een huis tegenkomt, wel zie je wilde dieren. Bovenal heerst er een rare sfeer bij ons: is dit een ontwikkelingsland?

Het ziet er westers uit: mooie asfaltweg, hekken langs de weg ter bescherming van de dieren, schone straten. Niet echt het beeld dat je voor ogen hebt als je denkt aan een ontwikkelingsland. Wat ook opvalt, is dat veel mensen respect hebben voor de natuur en hun eigen land. Je ziet dit alleen al aan het aantal wildparken en beschermde gebieden waar je ook echt niet in mag.

Dit gevoel wordt echter anders wanneer een inwoner van Gobabis ons meeneemt op een rondrit om zijn stad te laten zien. Epako is één van de wijken die we bezocht hebben. Dit is het township van Gobabis en ook de plaats waar veel Aids voorkomt. Het is de bedoeling dat we met en vooral voor deze mensen onze film gaan maken.

Dit is overigens nog niet zo gemakkelijk.

De afgelopen periode is Namibië volgens de bevolking nog wel eens negatief in beeld gekomen. Denk hierbij aan programma’s als ‘Groeten uit de rimboe’. Dit heeft ook gevolgen voor ons.

Er is een commissie samengesteld die in de gaten houdt wat er zoal gefilmd wordt en wat hiermee gebeurt. Wij moeten officieel toestemming krijgen voor het maken van onze film. Je snapt dat door dit soort regels, die ik trouwens wel heel logisch vind, ons project wat vertraging oploopt.

Ook zijn de mensen terughoudend over HIV/Aids. Ze willen bijvoorbeeld liever niet dat we Aids-patiënten in beeld brengen.

Er zijn hier veel mensen geïnfecteerd met HIV/Aids, maar je ziet het nergens. Ja, overal zijn condooms vrij verkrijgbaar, staan billboards langs de weg en op scholen wordt aan kinderen vanaf tien jaar voorlichting gegeven. De échte zieke mensen zie je niet, tenzij je jezelf ervoor openstelt.

Je kunt aan de buitenkant niet zien of iemand geïnfecteerd is of niet, dat maakt het ontzettend lastig om de ziekte te erkennen.

Daarbij komt ook nog dat iemand met Aids overlijdt aan een andere ziekte, omdat hun weerstand zo laag is dat ze daar niet meer tegen bestand zijn.

Gelukkig lijkt het er op dat we volgende week kunnen beginnen met het geven van workshops. Tot die tijd zijn we druk bezig met alle voorbereidingen voor ons project. We hebben al veel gesproken met mensen die betrokken zijn bij ons project. De technische kennis over filmen en monteren hebben we geleerd tijdens onze opleiding. Door de gesprekken kunnen we ook inhoudelijk goed voorbereid de workshops ingaan.

Zonnige groet vanuit Gobabis, Hanneke Hultink

Hanneke Hultink Hanneke Hultink, Michel van Hillo en Anna Runia, drie studenten Communicatie en Multimedia Design, verblijven drie maanden in Gobabis in Namibië voor het project Videos on HIV/Aids.

De studenten geven workshops en maken een film. Vanaf deze maand houdt Hanneke je op de hoogte van het project. Kijk voor meer info ook op www.nhl2aids.nl.

< 200 km > Vanuit Windhoek, Namibië Wat? Is de deadline nu al!?!? Jeetje, wat ging deze maand snel zeg! Waar waren we in de vorige column ook alweer gebleven?

O ja, het afscheid. De vlucht was prima, de aankomst nog beter met 30 graden. Tijdens de rit naar ons guesthouse zagen we apen langs de kant van de weg zitten. We hebben de eerste twee weken in het guesthouse gewoond, daarna zijn we verhuisd naar een gastgezin waar nog zeven andere verpleegkundestudenten zitten, vijf meiden uit Noorwegen en twee meiden uit Finland. Erg gezellig! We hebben een soort van appartementje, waarvan we de keuken delen met de Noorse meiden. Daarnaast hebben we sinds deze week draadloos internet en dat is echt mega relaxt. Ook hebben we hier een heerlijk zwembad en komen er veel vrienden over de vloer waar we het goed mee kunnen vinden.

Johannes de Haan en Marjolijn van Knippenberg Johannes de Haan (22) en Marjolijn van Knippenberg (25), beide student HBO-Verpleegkunde, lopen stage in het Katutura State Hospital in Windhoek, Namibië.

Verder hebben we een week een auto gehuurd om het noorden van Namibië te verkennen en eens bij de Himba’s te kijken (zie foto). Dit was echt geweldig! Maar goed, ons verblijf hier is geen vakantie. Er moet ook gewerkt worden en dat hebben we de afgelopen weken ook gedaan. We hebben nu alle afdelingen van het ziekenhuis gezien en er één of een aantal dagen meegelopen.

Zo zijn we op Medical (interne), Surgery (chirurgie), Casualty (eerste hulp), Maternity (bevallingskliniek), Pediatrics (kinderen) en Operation Theatre (OK) geweest. Morgen gaan we met de ‘blood sister’ mee om op de verschillende afdelingen bloed te prikken. Zo hebben we al veel verschillende verpleegkundigen en plaatselijke studenten ontmoet en dus ook al heel veel indrukken

opgedaan. We hebben een weekenddienst op Casualty gedraaid, waar we hebben leren hechten. Hier kwamen we erachter dat de mensen naar volgorde van binnenkomst worden geholpen.

Het enige wat de verpleegkundigen doen, is de controles en zonodig het bloeden stelpen met een drukverband. Is dit klaar en is de patiënt dus ‘stabiel’ dan moet de patiënt op zijn beurt wachten voor de dokter. Dat dit voor de patiënt een uur of vier kan duren is hier heel normaal.

Daarnaast hebben we in de bevallingskliniek gezien dat je hier als vrouw niet graag wil bevallen, want de omgang met patiënten is heel anders dan bij ons. Er wordt niks overlegd, uitgelegd en geruststellen kennen ze hier niet. De patiënt moet gewoon naar de verpleegkundige of de dokter luisteren en even de tanden op elkaar zetten. Ja, ze kunnen hier nog veel van onze westerse mentaliteit leren. Desondanks doen de verpleegkundigen en de dokters hier echt hun uiterste best. Het valt niet mee om ergens je werk te moeten doen als de voorraad steeds op is of wanneer de materialen van ouderdom uit elkaar vallen. De studenten hier leren alles zoals wij het op school leren en proberen om zoveel mogelijk volgens de richtlijnen te werken. Al met al echt super om zelf eens te ervaren hoe je met zulke belemmeringen in je werk omgaat.

Komende weken gaan we op een vaste afdeling werken. Welke dat wordt, is nog niet helemaal duidelijk. Daarover volgende maand meer.

Wij duiken het zwembad nog maar even in…

Je zomer- int g vakantie boerg in de z

Online te reserveren!

Wij zijn een innovatieve zorgonderneming voor thuiszorg, verpleging en verzorging en dienstverlening.

En deze zomer kunnen we jouw hulp goed gebruiken. Dus reserveer nu alvast je vakantiebaan bij Palet!

Dan heb jij een vakantiebestemming en wij een zorg minder…

Je hebt de keuze uit: • Werken in de zorg (graag relevante opleiding en stage-ervaring) • Werken bij de facilitaire dienst (handen uit de mouwen gewenst) • Werken bij Maaltijdservice Fryslân (keuken, transportauto) Naast een leuke en uitdagende werkomgeving, bieden wij je een salaris in overeenstemming met de CAO Verpleeg- en Verzorgingshuizen en Thuiszorg (VVT). Daar kun je goed van op vakantie!

Kijk voor meer informatie op www.paletgroep.nl onder Werken bij Palet en vul het sollicitatieformulier in of bel 058 - 23 43 943.

DOOR

•23 Marc Janson

Erasmus Student Network Het was alweer mijn zevende introductieweek, bedacht ik me opeens toen ik laatst met de introductieweek bezig was. Hoe ik op dat aantal kom? Ik zit bij ESN, Erasmus Student Network, een organisatie die zich bekommert om het wel en wee van uitwisselings- en internationale studenten. Maar dan nog… zeven. Tja, aangezien er elk half jaar nieuwe studenten aankomen, hebben we elk half jaar een introweek.

Zo dus ook dit keer, van 28 januari tot en met 1 februari. Met een groep vrijwilligers aan de slag, studenten oppikken van het station, naar hun housing brengen en weer terug. ’s Avonds de International Student Night in Rumours, die voor de gelegenheid was omgetoverd tot Welcome to Holland Party. Dinsdag poolen en uit eten in het Pannenkoekschip, voor sommigen een vreemde gewaarwording, voor anderen een smulpartij. Woensdags een speech en de introductie op school en ’s avonds een besloten feest in de Mammaloe, wat weer geweldig was.

Donderdags besloten we onze stemmen niet meer te sparen en gingen naar Scooters voor een avondje karaoke. Dat heb ik geweten. Toen ik vrijdagochtend opstond om aan het werk te gaan, klonk mijn stem alsof ik vanaf geboorte af aan zware shag gerookt had. Toen kwam de vrijdag, in de middag glibberen en glijden op ijzers in de ijshal van

het FEC. Een van de Chinezen had dit duidelijk nog nooit gedaan of hij dacht dat er een smaakje aan het ijs zat, zo vaak lag hij voorover op het ijs. Ik heb de tel niet meer bij kunnen houden. Met nog een zwaar avondprogramma besloten we de introweek, weer een geslaagd festijn.

Mijn laatste introweek waarschijnlijk. Enkele weken geleden heb ik mijn functie als voorzitter van ESN neergelegd, na anderhalf jaar was het wel genoeg. Tijd voor iemand anders…

In mijn ruim drie jaar bij ESN heb ik veel internationale contacten opgebouwd en veel over andere culturen geleerd.

Ik zeg wel eens dat als ik nu een rondreis door Europa zou maken, ik in ieder land een slaapplek zou hebben.

Misschien heb je nog geen idee wat ESN is, daarom een korte uitleg. ESN is een Europese organisatie die zich inzet voor uitwisselings- en internationale studenten. Wij helpen ze integreren en brengen ze in contact met andere studenten. Ook organiseren wij activiteiten en feesten, bijvoorbeeld een weekend Terschelling, of een trip naar Den Haag. Misschien is ons grootste succes van de afgelopen jaren wel de International Student Night: elke maandagavond opent Rumours de deuren voor internationale en nationale studenten. Hier kunnen ze met elkaar kennismaken en vriendschappen opbouwen.

Ook wordt me regelmatig gevraagd of ESN groot is…

We hebben 274 secties in 34 landen, een hoofdkantoor in Brussel en meer dan 100.000 studenten die gebruik maken van onze diensten. Daarnaast hebben we elk jaar meerdere internationale bijeenkomsten, waarvan de leukste altijd in maart. Dan organiseert een sectie de AGM: annual general meeting. Een bijeenkomst waar alle secties van Europa komen. Vijf dagen vergaderen en natuurlijk ook feestjes. Dit jaar vindt het plaats in Besancon, vorig jaar was het Praag en het jaar daarvoor Krakau.

ESN bestaat uit allemaal vrijwilligers, studenten van allerlei opleidingen. We kunnen altijd hulp gebruiken, dus als je je Engels wilt verbeteren, contacten wilt opbouwen, of gewoon plezier wilt hebben: Je bent altijd welkom! Neem eens een kijkje op www.esn-leeuwarden.com of www.esn. org. Daarnaast ben je elke maandagavond vanaf 23:00 uur welkom in Rumours, zolang je maar je gezelligheid meebrengt!• Het schilderij is van Nikita Bosveld.

Marc Janson was tot voor kort voorzitter van ESN-Leeuwarden

PRIMAIR PROCES Springer Rood aangelopen komt mijn collega Gerrit op me af. Van een afstandje roept hij me al toe: ‘Zeg Klaas Jan, leer jij die studenten tegenwoordig nog een beetje Nederlands, of hoe zit dat?’ Ik hoor dit soort beschuldigingen vaker - elke blunder is in taal verwoord en dus zijn de Neerlandici altijd schuldig – en ik vraag dan ook vriendelijk: ‘Zeg Gerrit, wat is er aan de hand?’

Met veel poeha haalt Gerrit een geprinte mail tevoorschijn en leest op gedragen wijze een mailtje van een student Communicatie aan een bedrijf voor. ´Geacht meneer. Van onze docent Tinholt moeten wij een bedrijf analyseren met een slechte huisstijl, wij dachten gelijk aan uw bedrijf. Wilt u ons uw huisstijlhandboek vandaag mailen? Groetjes’.

Oei, dat is inderdaad flink fout. Zelfs een doorgewinterde Neerlandicus en docent als ik heeft daar niet van terug.

‘En weet je wat nu?’, vraagt Gerrit, ‘ze willen nooit meer een stagestudent van ons hebben.’ Ik kan me er iets bij voorstellen.

In het klassement: hoe jaag ik stageverlenende instellingen ver weg, komt deze mail met stip op één binnen. Op twee hebben we nog altijd mijn oud-student Jaap. Hij dacht zijn sollicitatiebrief te versieren met een mooie zwarte rand.

De symboliek van de rouwbrief was hem niet bekend. Zul je net zien dat de ontvanger recent een sterfgeval in de

familie had. Op drie in dit klassement Jetske. Zij stopte de sollicitatiebrief voor uitzendbureau Randstad in de envelop van Content en andersom. Dat was één actie en twee stagebedrijven minder.

Nadat mijn collega-neerlandici Klaarke, Lidy en Judith hun ‘brede schouders’ ter beschikking stelden en Gerrit hebben getroost, verlaat hij weer iets blijer ons kantoor. Ik loop naar ons afdelingsbureau, waar ook grote opwinding heerst, maar van een geheel andere orde. Het hele bureau kijkt met afgrijzen naar de Avéro-flat vlakbij. ‘We hebben een springer’, roept Iepie, die een beetje pips rond de neus is. ‘Wat moeten we doen?’ Volstrekt misplaatst opper ik: ‘Vangen misschien?’

Het blijkt dat er bovenop de Avéro-flat iemand staat die aanstalten lijkt te maken om te springen. Heen en weer lopen, beentjes over de rand, toch weer niet. Het is duidelijk niet de glazenwasser, maar echt goed kunnen we het ook niet zien.

‘We moeten de politie bellen!’ roep ik manhaftig en voeg direct de daad bij het woord. De politie kent me ondertussen, zo bedenk ik me. Trouwe lezers van Primair Proces weten dat ik eerder dit schooljaar een leerling redde door mijn kordate optreden. Twee ambulances rukten uit. En op een zondagochtend in december wandelde ik door

het Leeuwarder bos, toen bij de grafheuvel een verwarde zwerver het graf van een van zijn Franse voorouders had gelicht. Dat die grafstenen er uitsluitend ter versiering lagen, wist ik toen nog niet. Twee motoragenten en een politiewagen waren er maar druk mee.

Samen met mijn collega’s hield ik de springer in het oog.

Albert suggereert grijnzend: ‘Laten we een camera gaan halen. We leven toch in het tijdperk van de burgerjournalistiek? Als hij springt, dan halen we mooi Hart van Nederland!’ Ons afdelingsbureau loert wat door de luxaflex, maar al te veel is er inmiddels niet meer te zien. Hij zal zich wel bedacht hebben.

Albert en ik lopen even naar de hal, voor een bakje koffie. Door de hoofdingang komen twee studenten van ons binnen, Christiaan en Alfred. Ze lopen naar Albert toe en zeggen: ‘Weet je wat we net meemaakten? We wilden een filmopname maken van de school, dus hebben we toestemming gevraagd op de Avéro-flat te filmen. Mooi shot gemaakt: inzoomend van bovenaf. Komen we weer beneden, staat er allemaal politie op ons te wachten. Die dachten dat we gingen springen.’ Albert kijkt me aan en barst in een bulderende lach uit.

Klaas Jan Huizing

Klaas Jan Huizing is docent bij de opleiding Communicatie van de NHL

24•

STUDENT &KAMER door Renske de Boer

Naam: Ariane Jacobs.

Roots: België.

Studie: Ik volg een deel van de opleiding Docent Beeldende Kunst en Vormgeving. In België doe ik een soortgelijke lerarenopleiding.

Woont: In de Egelantierstraat in Leeuwarden.

Sinds: Ik woon hier net, sinds 1 februari.

Via: Het Housing Office in Leeuwarden. Zij verzorgen de accommodatie voor buitenlandse studenten. Ik mocht kiezen tussen een aantal woningen.

Daarvoor: Bij mijn ouders in Antwerpen.

Verschil: Ik moest vooral wennen aan het verkeer. In België hebben fietsers altijd voorrang op een rotonde.

Nou, ik ben er inmiddels wel achter dat dat hier niet zo is, haha!

Oppervlakte: Mijn kamer is ongeveer 13m2, maar er is ook nog een gemeenschappelijke woonkamer met een keuken.

3HOOG olivier@nhl.nl

pien@nhl.nl

karlijn@nhl.nl

Huur: 1395 inclusief alles, van stookkosten tot meubels.

Huisgenoten: Er woont hier nog een Spaans meisje, maar haar heb ik nog niet ontmoet.

Weekend: Ik ben van plan om in de weekenden vooral de toerist uit te hangen, zoals bezienswaardigheden bekijken en winkelen. Maar natuurlijk ook studeren.

Tv-programma: Belgische televisie en het nieuws.

Voordeel: De kamer is lekker ruim. Dat is erg praktisch, omdat ik veel ruimte nodig heb voor praktijkopdrachten.

Er staat een grote tafel in de woonkamer, waar ik aan kan schilderen. En de supermarkt is vlak naast de deur.

Nadeel: Het huis is nogal leeg. Als je rondloopt, klinkt het heel hol.

Veranderd: Er hing niets aan de muren toen ik hier kwam. Ik heb daarom meteen een prikbord, wat schilderijtjes en bloemen gekocht. Ook heb ik in de woonkamer een paar zelfgemaakte schilderijen opgehangen.

Wensen: Ik wil in de woonkamer nog graag een tapijtje

en wat plantjes. Dat maakt het toch wat huiselijker.

Vrije tijd: In België speelde ik toneel en was ik animator voor kinderen op vakantie. In Nederland ga ik vooral veel lezen.

Kookkunst: Mijn vader is kok, dus hij kookt bij ons thuis altijd. Ik vind het geen enkel probleem om nu voor mezelf te koken. Ik houd vooral van Italiaans en Chinees. Lekker uitgebreid koken, heerlijk!

Gemis: Het klinkt gek, maar ik mis nu vooral mijn vier oppaskindjes. Tijdens het weekend mis ik mijn vrienden, maar ik hoop hier snel nieuwe vrienden te maken.

Huisdier: In Antwerpen hebben we kippen, eenden en twee beagles. Op deze kamer mag ik geen huisdieren houden.

Brand!: Als er brand uitbreekt, neem ik mijn laptop mee en het nieuwste boek van Nicci French dat ik nu aan het lezen ben, want ik ben erg benieuwd hoe het afloopt.

door Ype Driessen