Παραμύθι η αγάπη νικάει το σκοτάδι

Σχολικό έτος : 20122012-13

3ο ∆ηµοτικό Σχολείο Κερατσινίου ΣΤ΄1 Τάξη

   

1

Η αγάπη νικάει το σκοτάδι

Κάποτε στο Πράσινο Ακρωτήρι της µυστηριώδους και ανεξερεύνητης ακόµα Αφρικής κυριαρχούσε η φτώχεια και η δυστυχία λόγω σηµαντικών κλιµατικών αλλαγών στο οικοσύστηµά τους. Στα φτωχικά τους σπίτια απλωνόταν η µελαγχολία και η απογοήτευση ψάχνοντας απεγνωσµένα λύσεις για να σταθούν στα πόδια τους από την έλλειψη τροφής. Τα παιδιά αδύναµα και καχεκτικά µε πρησµένες κοιλίτσες, κουρελιασµένα ρούχα και ξιπόλυτα, πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή. Όλοι είχαν χάσει κάθε ελπίδα για καλύτερη ζωή. Άρχισαν να αισιοδοξούν, όταν κάποιοι επιχειρηµατίες έκαναν την εµφάνισή τους για να εγκαταστήσουν στη γη τους εργοστάσια. Τους υποσχέθηκαν βέβαια ότι θα τους εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας και φυσικά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Οι κάτοικοι δέχτηκαν µε ανακούφιση τις ιδέες τους και άρχισαν να χαίρονται µε την νέα τροπή που θα έπαιρνε η ζωή τους. Γρήγορα όµως οι προσδοκίες τους διαψεύστηκαν. Συνειδητοποίησαν ότι τους εκµεταλλεύονταν και τους αντιµετώπιζαν σαν δούλους. Η ζωή τους όχι µόνο δε βελτιώθηκε αλλά αντιθέτως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Παρόλο που δούλευαν από το χάραµα ως το σούρουπο δεν εξασφάλιζαν ούτε τα απαραίτητα για την οικογένειά τους. Για να επιβιώσουν αναγκάζονταν να 2

δουλεύουν σκληρά και τα παιδιά. Αν κάποιος διαµαρτύρονταν ή δεν έκανε σωστά τη δουλειά του κινδύνευε να χάσει όχι µόνο την δουλειά του αλλά και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του. Ήταν αδύνατο να διαφύγουν από την δυσβάσταχτη αυτή κατάσταση, επειδή τα σύνορα της χώρας φυλάσσονταν από τον Σουγκαµάµα, τον ανίκητο γίγαντα. Ήταν ψηλός όσο µια εξαώροφη πολυκατοικία, µε δύο κεφάλια. Ένα µεγάλο γύριζε κυκλικά και ένα πιο µικρό που προειδοποιούσε για κίνδυνο κραυγάζοντας: «ΦΙ ΦΑΪΝ ΦΟ ΦΑΒ». Έπινε ένα µαγικό βότανο που τον κρατούσε ξύπνιο και του έδινε µαγική όραση για να καταγράφει όλες τις κινήσεις των ανθρώπων. Μέσα στην δυστυχία επίσης ζούσαν και τα τρία ορφανά αδέρφια, ο δεκατριάχρονος Κερίµ, ο δωδεκάχρονος Μορουάνε και η εφτάχρονη Γιασµίν. Έµεναν σε ένα εγκαταλελειµµένο σπίτι µε σπασµένα παράθυρα, ξεχαρβαλωµένη πόρτα, µισογκρεµισµένη σκεπή. Μια µέρα περνούσε τυχαία από το σπίτι τους ο Σοφιλέµ, ένας σοφός γέρος της περιοχής, ο οποίος αντικρίζοντας τα θλιµµένα πρόσωπά τους πλησίασε και τους έπιασε κουβέντα. Όταν τα ρώτησε για την οικογένειά τους εκείνα διστακτικά στην αρχή του αφηγήθηκαν για το κακό που τους βρήκε. Έχασαν και τους δυο γονείς τους από σοβαρή ασθένεια. Δεν είχαν χρήµατα για γιατρούς και φάρµακα και δεν άντεξαν. Εκείνος έµεινε άφωνος από την απίστευτη ιστορία τους και δάκρυα κύλισαν στα µάγουλά του.

- Πόσο καιρό µένετε µόνοι σας; τους ρώτησε σκουπίζοντας τα δάκρυά του.

- Εδώ και τρεις µήνες, απάντησε ο Κερίµ απορηµένος από την έκφραση του άγνωστου επισκέπτη.

-Λυπάµαι πολύ παιδιά µου. Συγκινήθηκα, γιατί και εγώ µικρός είχα χάσει τους γονείς µου.

3

-Καθίστε κοντά µας να µας διηγηθείτε την περιπέτειά σας, πρότεινε η Γιασµίν ντροπαλή αλλά αποφασιστική.

-Ευχαριστώ, παιδιά µου, είπε ο Σοφιλέµ σκεφτικός.

- Φαίνεστε πολύ καλόκαρδος και έµπιστος, συµπλήρωσε ο Μορουάνε.

-Είστε πραγµατικοί ήρωες που τα καταφέρνετε µόνοι σας, ανακοίνωσε ο Σοφιλέµ. Θα σας βοηθήσω µε όλη µου την ψυχή να ξεπεράσετε τις δυσκολίες. Ο Σοφιλέµ λυπήθηκε τα ταλαιπωρηµένα παιδιά και έβαλε στόχο να τα βοηθήσει να βγουν από το αδιέξοδο. Τους πρόσφερε τρόφιµα και τους συµπαραστεκόταν. Ανησυχούσε για το µέλλον τους. Τους υποσχέθηκε ότι θα τα απαλλάξει από τις δυσκολίες που περνούσαν αρκεί να τον εµπιστευτούν. Ο σοφός γέρος, προβληµατισµένος για την τραγική κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει όλοι, κινητοποίησε µυστικά τους ταλαιπωρηµένους και δυσαρεστηµένους κατοίκους µε σκοπό να βρουν τρόπους διαφυγής από τη µιζέρια και την καταπίεση που βίωναν. Συνεργάστηκαν για να συντονίσουν το σχέδιο απόδρασης. Ο Σοφιλέµ πλησίασε τον γίγαντα µε δέος στοχεύοντας να αναπτύξει µια σχέση εµπιστοσύνης και να τον καλοπιάσει. Εκείνος τον αναγνώρισε ποιος ήταν. Είχε ακούσει για την σοφία του και τον σεβασµό που του 4

είχαν όλοι.

- Ήθελα να σε γνωρίσω από κοντά, µεγαλοδύναµε γίγαντα, Σουγκαµάµα, είπε ο Σοφιλέµ µε ενθουσιασµό και αποφασιστικότητα.

- Χαίροµαι που σε συναντώ, µεγάλε σοφέ. Έχεις µεγάλη δύναµη στο µυαλό σου και δίνεις πάντα σωστές λύσεις.

- Είσαι ο πιο ισχυρός φύλακας όλων των εποχών. Ακόµα και από τον Τάλω που φύλαγε την Κρήτη.

- Το εκτιµώ πολύ, γιατί το ακούω από Το στόµα ενός σοφού.

- Σου προτείνω να γράψω ένα βιβλίο µε τα κατορθώµατά σου. Ενώ συζητούσαν για αρκετές ώρες οι υπόλοιποι έσκαβαν µανιωδώς να κατασκευάσουν µια µικρή υπόγεια σήραγγα, ώστε να τη χρησιµοποιήσουν ως έξοδο για την ελευθερία τους. Όταν τελείωσαν επιτυχώς την σήραγγα ο Σοφιλέµ εκµεταλλεύτηκε την συµπάθεια του γίγαντα προς το πρόσωπό του και του πρόσφερε ένα µαγικό ποτό λέγοντάς του πως θα τον έκανε πανίσχυρο. Το ποτό όµως τον αποδυνάµωνε σιγά σιγά µε αποτέλεσµα να τον πάρει ο ύπνος. Έφτασε η µεγάλη στιγµή της απόδρασης. Τα τρία αδέρφια αγχωµένα µε οδηγό τον γέρο σοφό και τους λιγοστούς γείτονες επέλεξαν τη σήραγγα παρά να ρισκάρουν να φύγουν από τον απροστάτευτο πια δρόµο που φύλαγε ο κοιµισµένος Σουγκαµάµα. Ενώ ο γίγαντας κοιµότανε, οι υπόλοιποι φρουροί αντιλήφθηκαν ύποπτες κινήσεις των κατοίκων και κατάφεραν να τους εγκλωβίσουν και να τους αιχµαλωτίσουν.

5

Ευτυχώς όµως τα τρία αδέρφια µε το Σοφιλέµ πρόλαβαν να ξεφύγουν και να βγουν στην Αγαπία, τη γειτονική χώρα όπου κυριαρχούσε η αγάπη για τον συνάνθρωπο και η µεταξύ τους συνεργασία. Μαγεύτηκαν από την οµορφιά και την ηρεµία που επικρατούσε. Ο Σοφιλέµ όµως δε σκόπευε να µείνει σ’ αυτή παρόλο που οι συνθήκες ζωής ήταν πολύ ευνοϊκές. Ζήτησε βοήθεια από τον βασιλιά της χώρας να µετακινηθούν στην Ελλάδα. Είχε ακούσει πολλά για τον αρχαίο πολιτισµό της και ήταν ανυπόµονος να τον γνωρίσει από κοντά. Ήταν το καλύτερο µέρος για να ζήσουν ελεύθερα και ανθρώπινα.

6

Κατάφεραν να φτάσουν στην πόλη Θυµαιτάδαι, η οποία φηµίζονταν για την καλοσύνη και την φιλοξενία της. Ήταν όλοι τους φοβισµένοι για τον τρόπο που θα τους αντιµετώπιζαν. Αντικρίζοντάς τους όµως σ’ αυτήν την τραγική κατάσταση όλοι τους φέρθηκαν µε αγάπη, µε κατάνόηση και ενδιαφέρον χωρίς να δώσουν βάση στο χρώµα τους, την ενδυµασία τους, τη θρησκεία τους, τη φυλή τους. Τους βοήθησαν να βρουν στέγη, τρόφιµα, τον απαραίτητο εξοπλισµό, να τους µάθουν τη γλώσσα. Δίπλα τους έµενε η κυρία Γαλανή, η οποία συγκινηµένη από την περιπέτειά τους και την ταλαιπωρία τούς βοηθούσε αδιάκοπα στην καινούρια τους ζωή. Στον καλόκαρδο αυτό κόσµο όµως ζούσε µια δύστροπη µάγισσα, η µάγισσα Ρατσίστρω. Ήταν κοντή, χοντρή, µε καµπούρα, ρυτιδιασµένο πρόσωπο, µε µια µεγάλη ελιά στη γαµψή µύτη της,µοχθηρά µάτια, σατανικό χαµόγελο. Κρατούσε πάντα ένα χρυσό σκήπτρο που το πάνω µέρος είχε σχήµα κόµπρας. Εκεί µέσα κατοικούσε ένα φίδι, το φίδι Ναφίγι. Η µάγισσα δεν συµπαθούσε τους µετανάστες και έκανε ό,τι µπορούσε να τους διώξει, γιατί πίστευε πως δεν είχαν καµία αξία και τους θεωρούσε κατώτερους. Η µάγισσα Ρατσίστρω ανακάλυψε ένα σατανικό τρόπο να δηλητηριάζει τις ψυχές των ανθρώπων και να σπέρνει στην καρδιά τους ανεξέλεγκτο µίσος

και αποτροπιασµό για τους ανθρώπους που διέφεραν. Καθώς

πλησίαζε τους ανθρώπους, έβγαινε από το σκήπτρο της ο Ναφίγι και απελευθέρωνε από το στόµα του ένα δηλητηριώδες αέριο που πάγωνε τις καρδιές τους και τους µετέτρεπε σε σκληρόκαρδους και µοχθηρούς µε τους µετανάστες. Ο Κερίµ, ο Μορουάνε και η Γιασµίν παρατήρησαν ότι είχε αλλάξει η συµπεριφορά των φίλων τους και αποφάσισαν να το συζητήσουν µε τον Σοφιλέµ.

- Οι συµµαθητές µου µε αγνοούν ή µε κοιτάζουν ειρωνικά, είπε ο Κερίµ 7

απορηµένος.

- Με κοροϊδεύουν πίσω από την πλάτη µου, πετάχτηκε ο Μορουάνε απογοητευµένος.

-Δε µε παίζει πια κανείς και δε µε έχουν φίλη, πρόσθεσε η Γιασµίν λυπηµένη. Επειδή ο Σοφιλέµ δεν τα πίστεψε, σκέφτηκαν να ανακαλύψουν µόνα τους το µυστήριο. Καθώς η νύχτα άρχισε να ρίχνει το µαύρο της πέπλο, τα δυο αδέρφια κατευθύνονταν προς το σχολείο. Πίσω από τον τοίχο διέκριναν µια µάγισσα να κρατά ένα χρυσό σκήπτρο και από µέσα να ξεπροβάλει ένα φίδι. Τα παιδιά µαρµάρωσαν και αισθάνονταν το αίµα τους να παγώνει από τον φόβο τους. Όταν συνήλθαν τρεµάµενα και σιωπηλά να µην τους αντιληφθεί κατευθύνθηκαν προς την κυρία Γαλανή, την αγαπηµένη τους γειτόνισσα. Εκείνη, όταν τα αντίκρισε κιτρινισµένα τρόµαξε και ζήτησε αµέσως εξηγήσεις. Με κοµµένη την ανάσα της

εκµυστηρεύτηκαν το

ανατριχιαστικό περιστατικό. Εξιστορώντας της όµως τα γεγονότα η κυρία Γαλανή έµεινε άφωνη, γιατί διαισθάνθηκε ποια ήταν. Η κυρία Γαλανή µίλησε µε τον Σοφιλέµ και εκείνος πείστηκε επιτέλους ότι τα παιδιά είχαν δίκιο. Τους φανέρωσε ότι η µάγισσα ήταν αδελφή της, η οποία διάλεξε το δρόµο του σκότους και του κακού. Όταν ήταν µικρή η Ρατσίστρω, είχε πάει σε µια Σχολή Μαγισσών και είχε αγοράσει ένα βιβλίο µε ξόρκια κατά της σκοτεινής µαγείας. Όταν είχαν τσακωθεί, η Γαλανή έσκισε µια σελίδα µε αντιξόρκια µε τα οποία µπορούσες να λύσεις τα µάγια. Την είχε στο µπαούλο καλά κρυµµένη, για να τη χρησιµοποιήσει όταν χρειαστεί. Σχεδίασαν την κατατρόπωσή της. Έµαθαν το αντιξόρκι και πήγαν στο σπίτι της Ρατσίστρως, στην κορυφή του βουνού.

8

Σέκτουµ σέµπραµ, διώξε το πνεύµα το κακό από το φίδι το µαγικό. Η µάγισσα να γίνει καλή και να αγαπάει όλους τους ανθρώπους στη ΓΗ! Το φίδι εξαφανίστηκε µέσα στους θάµνους και η µάγισσα έχασε τη δύναµή της. Όλοι τους αισθάνθηκαν µεγάλη ικανοποίηση, περηφάνια και ανακούφιση.

Αγκαλιάστηκαν

όλοι µαζί χαρούµενοι. Ο Σοφιλέµ συγκινηµένος ζήτησε από τη Γαλανή να παντρευτούν και να βοηθήσουν όλα τα παιδιά της πόλης. Η κίνησή τους αυτή έγινε παράδειγµα για πολλούς ακόµα ανθρώπους. Η αγάπη νίκησε το σκοτάδι.

9

3o Δηµοτικό Σχολείο Κερατσινίου ΣΤ1΄ Τάξη

Η αγάπη νικάει το σκοτάδι Συγγραφείς – Εικονογράφοι: Βέρα Τζώρτζη Βιόλατζης Νικόλαος Γεωργακόπουλος Γεώργιος Γκίκα Φεντίνα Γογιού Θεοδώρα Διαβολάκη Καλλιόπη Εγγλέζου Ευαγγελία Ζενέλι Αλέξανδρος Καλαµίδας Βίκτωρας Κετσέ Μαρία Κουντουνάκος Γεώργιος Κυριακόπουλος Αλέξανδρος Λεµοντζής Παντελής Μαλάκη Παναγιώτα Μιτόγλου Αναστασία Μόνος Νικόλας Μουτάφης Σπυρίδων

H δασκάλα της τάξης: Γκαναβία Μαρία

10