Geen Commentaar. Mario Gutiérrez Cru

Geen Commentaar is het een onderdeel van het project plaats-specifieke Breaking News Voorbereid voor de stad Breda.

Met het idee van een nieuwe wereld zonder commentaar, de kunstenaar Mario Gutierrez Cru huidige The Last Work die bestaan in de opening conferentie met de medewerking van de performer Adriaan Muller, meer dan 30 internationale kranten deken van de kunstenaar en het publiek dat andere kruis hond Ze over zichzelf, en ten minste tonen ons deze krant dan 400 foto’s gemaakt in het oude centrum van Breda, de 15e februari van 2011.

Dit alles is verwijderd beelden en lijkt de Breda nieuws Center, zoals een lege stad, na de nieuwe internationale wetgeving is bij ons gebracht.

CONCEPT Het werk is een onderzoek naar communicatiemedia, met name de pers, als representatieve bron van betrouwbare informatie. Het proces van doorgestreepte kranten wordt gepresenteerd als antropologisch museum, met een performance van dit proces tijdens de opening van de expositie.

IDEE Doorstrepen, ontkennen, sluiten, niet kijken, stoppen, vergeten, verbergen, niet toestaan, niet zeggen, niet voelen, blokkeren, nutteloos maken, afgelasten, verzachten, terugroepen, vervolgen, opmerken, plunderen, irriteren, verstillen, positioneren, vals spelen, benoemen, versimpelen, sluiten verdraaien, ontkennen...

Het is de benadering van een nieuw project, het illustreren van verandering, een nieuw leven, het verleden, een onzekere toekomst. Het besef van alles om heen dat onopgemerkt gaat.

Dat de actualiteit niets meer is dan een beperkte blik op wie je bent en wat je voelt.

Het leven voltrekt zich terwijl je erin zit, achtervolgd door pijn en leed welke we onophoudelijk gebruiken voor het smeden van banden, vormen van eenheid en het verbinden van een inhoudsloos netwerk. Een eindeloze herhaling van calamiteiten waarin het individu vervaagd tot groepen, steden politieke partijen, rijken of armen, kapitalisten of onderontwikkelde. Waar de samenleving niets meer is dan een optelsom van collectieve pijn en gemeenschappelijke angst in plaats van een stimulering om te creëren, veranderen en herontdekken. Het doet ons afsluiten terugtrekken, gevoelloos.

Vervreemd van ons gevoel, verwijderd van het idee van geluk. Een bewegen-

de en onbeweeglijke massa mensen om te manipuleren met de vraag; wie, wat en waar...waarom is niet belangrijk. De waarde daarvan is verdwenen op het moment dat geld en macht het heeft overgenomen van individuelen en groepen die nog enige verandering nastreefden in de wereld, simpelweg door ze voor te houden dat die verandering zich al had voltrokken. Dat het heden al veel beter is dan het verleden, met niets, om van die ontwikkeling te getuigen.

Het werk gaat over ontkenning, censuur en zelf-censuur van het dagelijkse leven. Een samenleving die zichzelf herhaald en ontkent.

Waarom lezen wat ze schrijven? Waarom luisteren naar wat ze zeggen?

Waar kunnen we schuilen om niet te zien, niet te doen... “op een ochtend had ik een krant en begon ik dingen weg te strepen.

Misschien om het niet te zien, of om het juist te zien terwijl de woorden verdwenen in het niets.” vormen, structuren, posities, navigatie, geometrische visie en abstractie.

De rede verdwijnt en maakt gelijk. Milaan verschilt niet van Madrid, Parijs, Lissabon of Breda. Het verschil zit in de mensen die het nieuws lezen, het beseffen en weer vergeten.

De wereld geeft ons ideeen die we wellicht nooit hoeven lezen. Misschien is het de onwetendheid die ons weerhoud van de gevolgen.

Kritiek wordt gegeven maar op wie is het gericht?

Deze continue censuur weerhoud ons van een blik op de ware realiteit. Of hebben wij haar zelf opgelegd om ons zelf er niet mee te confronteren. Waar ligt de oorsprong van dit probleem?

Hoe lossen we dit non-probleem op?

Misschien is dit alles een onsamenhangende positionering die nergens toe leidt.

ONTWIKKLING Hhet werk bestaat uit het onderzoek naar een bepaald systeem dat ons van informatie verschaft die op een andere manier artistiek kan worden toegepast.

Het idee is simpel, voor een deel bestaat het uit een installatie van 30 kranten uit diverse plaatsen, van diverse momenten. Van april 2009 tot aan de opening maart 2011, waar ook het proces zal worden gepresenteerd in de vorm van een projectie.

Voor het andere deel bestrijkt het de documentatie van diverse locaties in Breda waarvan de logo’s en teksten worden gecensureerd. Dit levert een beeld op ontdaan van inhoud. Winkels die ons niets verkopen, teruggebracht tot de kale essentie, een basale structuur. Interne en externe architectuur die de vrijheid geeft om zelf een functie te interpreteren.

Op deze manier, zonder informatie, weergegeven in het werk met de kranten is de toeschouwer genoodzaakt de informatie zelf opnieuw te construeren. Ze wordt meegenomen op een reis door een tekstloze stad waar het verschil ligt in de verpakking en niet meer de inhoud.

Een niet bestaande stad waar Italië, Spanje, Portugal, de Dominicaanse Republiek, China, Cuba, Marokko, Ierland, Nederland en België allen ruimte bieden aan een niet bestaande plaats.

Deze expositie wordt gecomplimenteerd door een actie in de publieke ruimte, een ontsnapping, dat is in ieder geval de intentie.

Geen Commentaar - Colofon

Ideeën, teksts en fotografie: Mario Gutiérrez Cru Engelse vertaling: Cristina Barroso Durán Nederlandse vertaling: Miranda Kronenberg & Marlies van Weelden Performer: Adriaan Müller Shoot: February 15th, 2011 Editie van fotos, videos en kranten: 16-29 februari, 2011 Druk: 1 maart, 2011 door IDFX Mede mogelijk gemaakt door IDFX, met speciale dank aan Paul Hagenaars en Dorien Eggink.