මලනෝ ල ොන්ලසේකා
566
යටත් වූලේ නැත. එදිරිවාදීන් මුලිනුපුටා දැමීම ඔහුලේ ප්‍රතිපත්තිය විය. ලවෝල්ටේ තමා ත් තීරණයක් කිසිම දවසක කිසිම ලහේුලවක් නිසා ලවනස් ලකොට ලනොමැත. එලහත් අද දුෂානිලේ දැඩි ස්ථාවරය සහ තේජනය නිසා ඔහු ත් තීරණය ලවනස් කිරිමට සිදු විය. එක් අතකින් ලම් නිසා ඔහුට සියුම් සුලටක් ඇති විය. ඒ ඔහුලේ ධාුල වලින් උපත ෙද සිය දියණිය තමා ලමන්ම දැඩි සිතකින් යුුල තරුණියක කව ලත්රුම් ගිය නිසාය. එලහත් තම දියණිය ඉදිරිලේ තම ආධිපතයය බිඳ වැටීම ඔහුට දරා ත ලනොහැකි ලදයක් විය. තම අත තිබූ ජිං ම දුරකථනය ලදස සෑලහන ලේොවක් කො සිටි ලවෝල්ටේ, එම දුරකථනය පලසක දමා ලම්ස ොච්චුව විවෘත කල ේය. "රශ්මි..." ඔහු සිය පුේ ලික ලල්කම් වරිය ඇමතීය. "කමින් සේ...." රශ්මි පුටුලවන් නැගිට ලවෝල්ටේ ලවත පැමිණි ඔහුලේ උකුෙ මත වාඩිවී ල ෙ වටා අත් දමා ත්තාය. "රශ්මි.. ඔය වැලඩ්ට ලනලමයි මම කතා කලේ... ඔයා ලපොඩ්ඩක් එළිලයන් ඉන්න.. මට ප්‍රයිවේ ලකෝල් එකක් න්න තිලයනවා..." "ලසොරි සේ..." ලමලසේ කියූ රශ්මි කාමරලයන් පිටතට ගියාය. ලම්ස ොච්චුලේ තිබූ ඔහුලේ අතිශයින්ම ලපෞේ ලික ජිං ම දුරකථනය අතට ත් ලවෝල්ටේ එහි තිබූ අිංකයකට ඇමුලමක් ෙකා ත්ලත්ය. "ඔේ සේ... කියන්න...." ඇමුලම ෙැබූ පුේ ෙයා පැවසීය.