III „Дньовка” (2000

III „ДНЬОВКА” – „МИ ТУ НЄ ГОСЦИ” 3. СЕПТЕМБЕР 2000. РОКУ

ЧЕРВЕНА САЛА ДОМА КУЛТУРИ РУСКИ КЕРЕСТУР

У рамикох тей „Дньовки” була вистава фотоґрафийох Терезки Рацовей и вистава стрипох Ярослава Колбаса.

Соня Сопка и водитель Владимир Бодянец

СЛАВКО ВИНАЇ ВИНКО

КУХНЬОЧКА

Раз у кухнї чул сом бешеду: – Нє знам цо будзе? – А думаш же я знам!? – Секирам ше зоз милион глупима стварами, а вона лєм єдна з нїх Та сом записал: Тельо ствари мож поробиц, чуда видзиц еденски загради пред нами, а ми нє робиме нїч!

ВОДА, ВОДА, ВОДА

Задумовал сом морйо и корабель, алє розтрешени Я на нїм брадати лапам риби и пиєм дижджовки уста ми сухи коло мнє лєм птици и вода

АНАМАРИЯ РЕГАК

Чи я тота котра годна пирхнуц охабиц празни конар, так нємилосердно Чи будзем мац моци праве я буц тота? Умерам за шлєбоду Путуюци, намагам ше отаргнуц моцним маґнетним силом котри ме врацаю до того центру швета, алє ми добре док одпочивам видлїцу Чиста вода, швижи воздух Можебуц будзе глупе кед повем же ше я наисце мержим купац у устатей и шмердзацей бари, котра полна зоз шмикачами, дзе ґушенє зоз метаном скоро нєминовне Мержим удиховац котри тисячи предо мну удиховали У кишенки ми останю лєм даскельо каменьча, котри стално ношим и котри бим сцела же би ми раз постали єдна вяза зоз тим ту Кед бим ше дакеди пожадала врациц, Алє чи єство ма тельо моци, же би пирхло и же би на драги охабяло чапаши власних талпох

Анамария Регак и Славко Винаї Винко

Олеґ Колбас Колби, Александар Поґрмелич, Мирко Горняк Коле и Павле Малацко

ДЮРА ГАРДИ

Кед же увидзиш чловека як каждей яри оре єдно польо на часци хотара хтора ше ище вше наволує Жобрача гора Подпиш же то цалком звичайне –параст и його робота Лєм же вон нє обични параст, будзем шмели и повем же тот чловек єдна окремна файта археолоґа У часу одпочивку, Упадлїво схопно зашулькуюци циґар зоз слоновскима гарсцами пове ци податок же на подручу катастарскей општини находза ше два археолоґийни находзиска у форми правокутнїка и кирилскей букви „Т”, потераз су нєсондирани и нє мож повесц з хторого су часу Вербас ище у штреднїм вику бул векше населєнє, Топоним хтори походзи од латинского кореня Urbs urbis. А як сом го упознал: у моїх длугих рочних Преходзкох по польох и дильовох З часом сом замерковал же мой будуци познанїк Роками оре свою жем на вше исти и цалком окремни способ Сцерпезлїво и домерковано вон зоз свою твару На хторей ше одчитовало слунко Провадзел наставанє каждей бразди шлїмакового На вичней дланї желєней богинї

Дюра Гарди и Златко Грубеня Треньо

ОЛЕҐ КОЛБАС КОЛБИ

Симо нїґда нє видзе на варош Облєчени цали у целовим Файчи „Партнер” одкеди го познам Безконєчно є допити, То чежко и описац – тот чловек безконєчно допити Симо хова симпатиї ґу свойому трактору И спрам своєй дипломи Хтора шведочи же закончел курс за котлара За инше я нє знам Симо нїґда нє поєбе найлєпшу пичку на варошу Анї я нїґда нє поєбем найлєпшу пичку на варошу, А нє поєбеш анї ти Уж зоз тим же слухаш писню о Симови Алє нє бануйме Ми нє препичкали швичкара у церкви, А то добри препоруки за горе Можеш буц: Ошлєбодзени ураниюм Нина ґдовица на салашу Дунай на улїву до Чарного моря Нєбо зоз безконєчну ґалаксию, Добродзечни прилог за будованє шпиталю, Шветови шампион у мечованю, Єден од милиярди инсектох, Рахунок за потрошену струю, Колєсар Джонсон лєбо Шмит, Найлєпша пичка у малим месце, Найлєпши фраєр у малим месце Остатнї ваґон у композициї, Руска шалата за Нови рок, А можеш буц и: Чувар на будовалїщу, Фосил стари тисячи роки Лїва цицка Памели Андерсон, Моя жена, Мой сушед, Мала часточка материї, Плазма кекса у бебових устох, Добитнїк безвредних плакетох, Штучна видлїца бувшого боксера, Промотер кока-коли за Ватикан, Розєбана неонска реклама, Алє нїґда нє пожадай же биш бул дахто

ТРЕНЬО ЗЛАТКО ГРУБЕНЯ

СОН МОКРЕЙ УЛЇЧКИ

перше войдзеш ти вецка видзе вона на концу останє цихосц мокрей улїчки и дим циґара хтори однєше мой перши лєбо остатнї сон о тебе!

ШИВИ РАНА

зобудзел ше рано, облєкол ше, щезнул медзи першим швитаньом зоз поспанима очми перша кафа знала розбудзиц було то рано лєм єдно з велїх хторе го дочекало зоз ище єдну гужву у шерцу

Мирон Хрин Стево, Звонимир Кочиш Цоле и Таня Бодянец

PARADOX

IN YOUR HEAD

When you see the sky is falling down, When you see that something’s not alright, Don’t be afraid it’s all in your head! In your head!

When you see the sun is melting down, When you see the ground is moving all around, Don’t be afraid it’s all in your head! In your head!

Don’t be afraid you’re just losing your mind! Don’t be afraid you’re just losing your brain Lying still down on the grass No muscle movements on your pale face!

…and I see down lying on the ground screaming loud my name leaving me no choice, and I don’t know why, but I can’t hear your voice!

(Текст: Сашо Палєнкаш)

Тогорочна Дньовка Кеди ? 3.9.2000. на 21.00 г Дзе ? У Дому култури (червена сала) Цо ? Концерт,поезия и вистава роботох младих нєафирмованих челєднїкох Уход: добра дзека

Paradox, Михайло Колошняї и Мирослав Фейди