94
Okruchy dobra
wyjeżdża do Hiszpanii i bierze udział w wojnie domowej
w bazylice w Asyżu doznaje objawienia i modli się po raz pierwszy w życiu
wyjeżdża z Francji i wstępuje do Wolnych Francuzów
Andrzej Wielowieyski
S
imone Weil urodziła się w 1909 roku w Paryżu w zlaicyzowanej rodzinie żydowskiej. Miała kochających rodziców i brata, który był wybitnym matematykiem. Gdy miała piętnaście lat, znajomi gratulowali rodzicom dzieci: geniusza i piękności. Od tego momentu przestała dbać o swój wygląd. Po ukończeniu studiów filozoficznych uczyła w liceach, angażując się równocześnie w działalność związków zawodowych. W 1937 roku przez kilka miesięcy służyła w batalionie syndykalistów walczącym w ogarniętej wojną domową Hiszpanii. Za życia nie wydała żadnej książki, ale publikowała artykuły i opracowała ważną broszurę „Rozważania o przyczynach wolności i ucisku społecznego”, o której Albert Camus pisał po latach, że „od czasów Marksa myśl polityczna i społeczna na Zachodzie nie wydała nic bardziej przejmującego i proroczego”. Dotyczyła ona zwłaszcza wyniszczających warunków pracy w przemyśle. Kluczowymi sprawami były według Weil
1943
1942
przez rok incognito pracuje fizycznie w fabrykach
1937
1934
uzyskuje dyplom z filozofii na École Normale Supérieure
1936
przychodzi na świat w Paryżu
1931
1909
Simone Weil
umiera w Ashford
praca i edukacja rozwijające osobowość człowieka. Zaangażowana w środowiskach lewicowych, prowadziła długie rozmowy z Lwem Trockim. Była jednak zdecydowanie niechętna komunizmowi. Przed trzydziestymi urodzinami przeżyła wstrząs spotkania z chrześcijaństwem, które wciągnęło ją w pełni. Bardzo pragnęła chrztu i dostąpienia do sakramentów, ale odrzucała niemal całą tradycje starotestamentową – oprócz Ksiąg Hioba i Izajasza oraz niektórych spośród Psalmów – z jej okrutnym Bogiem plemiennym. Wytykała Kościołowi zarażenie się władzą od „ateistycznego” Rzymu oraz zasadę anathema sit i inkwizycję. Odnosiła się z szacunkiem do tradycji gnostyków i langwedockich Albigensów. W jej przekonaniu prawdziwa cywilizacja chrześcijańska zaistniała tylko raz w dziejach: w XII wieku w krajach Langue d’Oc. Krucjata przeciw Albigensom i inkwizycja położyły tej cywilizacji kres. Bóg jest dobrem – to pewne. Dobro jest jednak całkowicie przeciwne światu, który pozostaje poddany matematycznej konieczności przyczyn i skutków,