Holland Côte d'Azur Magazine 1/2023

Welkom 2023

De Nederlandse Club kan terugkijken op zeer geslaagde laatste maanden van het verenigingsjaar 2022. In november werd samen met de Nederlandse school De Gouden Klomp de intocht van Sinterklaas georganiseerd. Ruim 130 aanwezigen, waarvan meer dan 50 kinderen, hebben in Théoulesur-Mer Sinterklaas en zijn pieten een warm onthaal gegeven. Het feest werd verder glans gegeven met de show Tic Tac Tac van magiër Theo Rozanski en kinderen die hun grootste talent aan Sinterklaas toonden.

December stond in het teken van kerst. De maandelijkse Holland Huis borrel werd afgesloten met een Foute Kersttruien-Borrel in Les Adrets-de-l'Estérel waar vele leden streden om de meest lelijke trui.

Het laatste evenement van het jaar was de Muzikale Kerstlunch, voor het eerst samen georganiseerd met onze partnervereniging ANM. De lunch werd opgeluisterd met de Franse muziek van zanger Peter Derksen, met een gastoptreden van zangeres Micheline. Gezien de vele enthousiaste reacties van de aanwezigen viel alles zeer in de smaak.

Achter de schermen blijft het bestuur bezig om processen te verbeteren. Zo zijn we overgestapt van Mailchimp naar een nieuw nieuwsbrieven-programma Laposta. Een Nederlands bedrijf dat ons meer functionaliteiten biedt en gebruiksvriendelijker is. Mocht u overigens problemen ondervinden bij het ontvangen van nieuwsbrieven, laat het ons weten dan proberen we het op te lossen.

Zoals eerder aangekondigd is Robert Keijzer gestopt met het organiseren van rando’s voor DNC. Er werden twee wandelingen per maand georganiseerd en van elke rando werd een verslag met foto’s gemaakt. U zult ze ongetwijfeld wel eens gelezen hebben in ons magazine. Hij heeft dit 8 jaar lang met een groot enthousiasme gedaan. We danken Robert voor zijn jarenlange inzet.

Een vereniging kan enkel bestaan door de inzet van enthousiaste en betrokken vrijwilligers. Evenementen en activiteiten worden voor leden maar ook door leden geïnitieerd en georganiseerd. Wij blijven dan ook op zoeken naar mensen die een steentje hieraan willen bijdragen. Momenteel is er tevens een vacature voor de functie van penningmeester. Verderop in het magazine leest u hier meer over. Bent u geïnteresseerd in deze functie of wilt u zich aanmelden als vrijwilliger, laat het ons weten.

Ik hoop u allen weer te ontmoeten bij de Nieuwjaarsreceptie op zaterdag 14 januari op het Royal Mougins Golf Resort, waar we het nieuwe jaar 2023 gezamenlijk zullen inluiden! ●

Voorwoord van de voorzitter

Redactioneel Nieuwe schrijvers welkom.

Column Wim Trouw Dagboek van een Sint

Column Catharine Majzel Fietsbel.

Kunst: Villefranche-sur-Mer Museum Goetz-Bouwmeester.

Sortir Waar gaan we naar toe in het nieuwe jaar?

Nederlander in de Provence Bauke Geersing over stikstof.

Column Renée de Gans Herinneringen met een glimlach aan 20 jaar Ondersteuningsfonds.

Tuin & Bos Over sproeien en snoeien.

Column Jon van Eerd Een serenade voor Jean Serre: Le Temps des Cerises.

Clubzaken

Van Kerstlunch tot de Rally delle Langhe. En alles wat er verder was en komt ...

Le Choix de Sophie Een heerlijke maaltijd.

Column Bregje van der Kam Franglishdeutsch.

C'est Fab Fabienne van Dillen belicht 5 podcasts voor francofielen.

Interview honorair consuls Willem-Hein Couwenberg en Camille Trillat.

Provençaaltje Een eigenaardig bouwsel.

Van Stamppot tot Sterren Cor en Davina Glorie bezochten weer twee restaurants.

Les Petits Voyages Hilde van der List bezocht een authentieke olijfoliemolen in Bargemon.

Wijn! Tijd voor vernieuwing.

Column Henk Breukink Slangen!

Sortie Surprise Micheline Van Hautem neemt u mee uit.

Toegevoegde Waarde Vooruitkijken naar belastingjaar 2023.

Vraag het de Makelaar Rob Brink over de uitvoering van een energie-audit.

La Vie Professionnelle Interviewreeks van WillemHein Couwenberg.

Column Frans Schoon Workation, de nieuwe trend.

Schaken Over de rol van pionnen.

Souvenir Musical Goede herinneringen aan Je Ne Regrette Rien van Édith Piaf.

Waar leest u het Holland Côte d'Azur Magazine?

Kuiper De Internationale Verhuizer verzorgt uw internationale verhuizing tot in de puntjes. Wekelijks rijden er luchtgeveerde verhuiswagens naar en vanuit onder meer Frankrijk, Spanje, Portugal, Zwitserland en Italië.

• Eigen (Nederlandstalige) vestigingen in heel Zuid-Europa

• Wereldwijd betrouwbaar en ervaren agentennetwerk

• Moderne opslagfaciliteiten in Nederland en op de bestemming

• Tevens frequent op andere Europese en Overzee bestemmingen

• Door combinatielading gunstige en concurrerende tarieven!

Wacht niet op bijzondere momenten, maak ze samen!

Je zou het niet zo een-twee-drie zeggen, maar wat is er veel gebeurd het afgelopen jaar! De voortdurende Covid-pandemie en vaccinaties, oorlog in Oekraïne, Rutte IV, apenpokken, Macron herkozen, het overlijden van Koningin Elizabeth, hoge inflatie, de heetste en droogste zomer ooit, de Formule 1-titel voor Max Verstappen, hoge energierekeningen, en het WK voetbal met Frankrijk op plek 2 ...

Als u deze editie leest, regeert de winter weer. Sommigen van ons vertoeven in Nederland, andere blijven aan de Côte d’Azur, weer anderen zijn in verre oorden. Waar u ook bent, ik wens u allen het beste voor 2023, met veel geluk en gezondheid.

In deze editie zien we de terugkeer van onze redactiemedewerkster Bregje van der Kam, en verwelkomen we nieuwe: Renée de Gans (Herinneringen aan het Ondersteuningsfonds), Hilde van der List (Les Petits Voyages) en Frans Schoon (Villaverhuurtips). Tevens nemen we, met een laatste bijdrage in deze editie, afscheid van Marlies Bensdorp-de Labaca (Schaken) en Anne Boerkoel (Wijn). Bedankt voor jullie bijdragen! Via deze weg wil ik alle vaste redactie-

medewerkers en gastschrijvers bedanken voor hun bijdragen. Zonder jullie hebben we geen Holland Côte d’Azur Magazine. En natuurlijk onze vormgever Marcel Reimer die met deze editie weer zijn talent en engelengeduld heeft laten zien.

De samenstelling van deze editie was ietwat hectisch, omdat alle decemberevenementen nog een plaats moesten krijgen; zoals de intocht van Sinterklaas, de foutetruien-kerstborrel, en de muzikale kerstlunch. Met passen en meten is het gelukt.

Veel plezier met deze Wintereditie van het Holland Côte d’Azur Magazine, en … wacht niet op bijzondere momenten, maar maak ze samen! ●

Eddy

Al meer dan 50 jaar zet het Nederlands Ondersteuningsfonds zich in om permanent in Zuid­Frankrijk gevestigde landgenoten, die hulp nodig hebben, de helpende hand te reiken. In deze periode hebben wij aan vele mensen die geen of onvoldoende een beroep kunnen doen op Nederlandse of Franse instanties, die geen familieleden hebben en voor wie terugkeer naar Nederland geen optie is, praktische of financiële steun verleend.

Meer informatie over de werkwijze van het fonds: www.nederlandsondersteuningsfonds.fr

U kunt ook contact opnemen per email of telefoon: nlondersteuningsfonds@gmail.com Kick Roodhuyzen de Vries – 04 92 92 23 33 Jeannine van Iperen – 06 23 30 21 04

Dagboek van een Sint

Genietend van een koel wit wijntje krijg ik in Nederland een telefoontje. Het Sinterklaas organisatiecomité van de DNC aan de Côte d’Azur heeft een probleem. De Hulp-Sinterklaas die ons jaren heeft gediend is niet meer beschikbaar. Was hij soms met de pakjesboot ten onder gegaan? De vraag is of ik dit jaar deze zware taak op mij wil nemen. Nooit gedacht dat mij dat dilemma voorgelegd zou worden. Zo oud als Methusalem ben ik nog niet. Misschien met wat hulpmiddelen zoals make-up, toupet en baard kan het wat worden. Een paard berijden is voor mij ook niet weggelegd. Gelukkig verplaatst Sinterklaas zich dit jaar met de auto naar de Salle des Fêtes in Théoule-sur-Mer.

Ook zal de nieuwe Sint zich moeten voorbereiden op alle verontrustende bewegingen in de maatschappij en samenleving. Zoals: mag de stoomboot nog wel op kolen varen, of moet het een op fossiele brandstof varend jacht zijn? Of wordt het een stroomboot? Moeten de Pieten zwart of blank zijn? Welk geslacht moeten de Pieten hebben of worden het regenboogpieten? Mag de Sint nog wel van de Partij voor de Dieren op een gedomesticeerd paard rijden en verontreinigt het paard niet de openbare weg? Hoeveel stikstof en CO2 stoot de Sint met zijn gevolg uit en moet dit niet eerst eens onderzocht worden door een daartoe gespecialiseerd bureau?

Kortom, tal van vragen die mij nachten wakker hebben gehouden. Uiteindelijk is er maar één ding belangrijk waarvoor je Sinterklaas zou moeten zijn en dat zijn die altijd vriendelijke en verwachtingsvolle kinderen, ouders en grootouders. En deze kinderen kun je niet in de kou laten staan. Wat dat betreft veel gelijkenis met de Nederlandse boeren die veel vragen hebben over regels die de overheid hen oplegt, maar toch voedsel voor ons allen blijven produceren. Dus na al deze overwegingen heb ik de zware taak om mij genomen. Op richting Sinterklaas!

De voorbereiding voor zo’n Sinterklaasfeest is geen sinecure. Al eind september begon het comité bestaande uit bestuursleden van de DNC en de Nederlandse school de Gouden

Klomp met de eerste bespreking en taakverdeling. Voor de locatie dook al een probleem op. De bekende zaal aan de haven was door wisseling van eigenaar niet beschikbaar. Ook het motorjacht van de Sint was niet beschikbaar. Als vervoer voor de Sint en Hoofdpiet heeft de consul zijn Jeep ter beschikking gesteld. Dan nog de Sint- en Pietenpakken passen en met z’n allen het draaiboek doornemen. De Sint zit ondertussen nu al 10 dagen het Sinterklaasjournaal te volgen en raakt bijna in een depressie van alle ellende die met de stoomboot en het pakjesvliegtuig aan de hand zijn.

Als u dit leest zal de Sint alweer vertrokken zijn en heeft kans gezien de kinderen te trakteren op een fantastisch feest. De Sint wenst u fijne feestdagen en een fantastisch 2023. ●

Fietsbel

De techniek schrijdt voort in ras tempo en dat is handig, vooral als je gek bent op gadgets. Nu zit er een enorme tijdspanne tussen de tijd dat ik op mijn fiets naar school ging en de huidige fietsgeneratie, maar wat een verschil. Van de week vroeg manlief mij of ik de oplader had gezien van zijn fietsbel. ‘Pardon, de wát schat?’ ‘Nou’, zei hij, ‘de oplader van de fietsbel.’ Ja, die kende ik nog niet. Hadden wij vroeger niet gewoon zo’n lieflijke fietsbel op het stuur van onze fiets, soms zelfs met zo’n leuk plakplaatje van een bloemetje erop. Tja, mijn man is nu eenmaal een fanatieke VTT-er, oftewel een mountainbiker. Zo’n dapper typetje dat in de omgeving met een noodgang over bergen en door dalen raast. Om dit in zijn ogen goed te kunnen volbrengen heeft hij zijn fiets uitgerust met een hele reeks aan computers. Ik denk dat de medewerkers van het programma Best of Bright er een hele kluif aan zouden hebben om alles te analyseren. Van snelheidsmeter, hoogtemeter, hartslagmeter, cadanssensor, route GPS, tot calorieënverbruiksmeter, en ga zo maar door, een droom van iedere mountainbiker. En niet alleen in de fiets wordt geïnvesteerd, maar ook in manlief zelf. We hebben hem inmiddels uitgerust met een soort van Spidermanpak, alles om hem te beschermen tijdens vallen. Een rijkelijk late zet, want hij was al eens gevallen met als gevolg een gebroken sleutelbeen, de andere keren had hij de nodige blauwe plekken en wondjes opgelopen. En ja, op zijn leeftijd kun je hem niet genoeg inpakken tegen potentieel schadelijke manoeuvres. Verder is er op zijn fiets nog net plaats voor waterflessen, gelletjes en zijn telefoon. Zijn fietshelm heb ik uitgebreid beplakt met lichtgevende stickers in de

hoop dat de jagers hem niet voor een stuk wild aanzien. Want helaas bestaat er in het jachtseizoen in dit land geen tijd dat men zich zorgeloos door de bossen kan bewegen. De jagers hebben vrij spel en bij hen geldt de regel, als je iets ziet bewegen, ook al word je verblind door de zon, niet nadenken maar schieten. Met soms dramatische gevolgen. Dus als manlief dan weer veilig is thuisgekomen, slaak ik een diepe zucht van opluchting. En ik weet dat ik een rustige avond tegemoet kan zien. Hij geniet van zijn welverdiende rust, en ik geniet van de rust die over ons is gekomen. Een absolute win-win situatie. Als ik dan ’s avonds het licht uitdoe in de woonkamer, dan kijk ik naar een zee van kleine ledlampjes afkomstig van diverse opladers. Ze zijn de stille getuigen van een leven dat bol staat van nieuwe ontwikkelingen. En mocht de stroom bij ons weer eens uitvallen en de opladers volkomen nutteloos liggen te wachten op betere tijden, dan mag manlief gerust mijn oude fietsbel even lenen. ●

Villefranche-sur-Mer de musea in

Toen de hertog van Savoye in 1554 een fort in Villefranche-sur-Mer liet bouwen had hij vast niet kunnen bevroeden dat er een paar eeuwen later kleine musea in zouden worden gehuisvest. Hoewel de Citadel zelf al het bezoeken waard is, loont het ook de moeite om Musée Goetz-Bouwmeester te bekijken, alsmede Musée Volti. Beide musea worden nu gerenoveerd; desalniettemin is het goed om in de gaten te houden wanneer ze weer voor het publiek geopend worden.

Behalve de twee genoemde musea herbergt de Citadel in Villefranche-sur-Mer ook Collection Roux (kleine beeldjes geïnspireerd door en gebaseerd op documenten over het leven tijdens de Middeleeuwen en de Renaissance). In deze editie vertel ik u meer over Musée Goetz-Bouwmeester, en dan in het voorjaar over Musée Volti.

Henri Goetz (New York 1909-Nice 1989)

Geboren uit een Frans-Amerikaanse familie komt Henri, na een ingenieursstudie aan Harvard en privé-cursussen tekenen en schilderen, tot de conclusie dat zijn toekomst bij de kunst ligt. Hij volgt

lessen aan de Grand Central School of Art in New York. In 1930 besluit hij Amerika te verlaten. Hoewel hij zich eerst toelegt op portretschilderen, gaat hij in Parijs, waar hij van 1930-1936 verblijft, verschillende genres uitproberen. Hij gaat bewust niet naar de Ecole National des Beaux Arts maar naar de kleinere kunstopleidingen, zoals de Académie Colarossi, de Académie Julian en de Académie la Grande Chaumière. Zijn eigen atelier is een ontmoetingsplaats voor andere kunstenaars.

Zijn werk mondt uit in figuratieve doeken met kubistische vormen en heftige kleuren, zoals toen ook te zien was tijdens het expressionisme, een stroming in de kunst in het begin van de twintigste eeuw

waarin de kunstenaar zijn gevoel en ervaringen probeert weer te geven (afb.1).

In 1935 ontdekt hij het surrealisme, hetgeen leidt tot non figuratieve kunst. Bizarre ongebruikelijke landschappen met fantasiefiguren en zwevende objecten, ontsproten aan het onderbewuste, bedekken zijn doeken (afb.2). Rond 1920 is deze stroming in de literatuur ontstaan. De Franse schrijver André Breton stelt zijn ideeën te boek in zijn Manifeste du Surréalisme, waarin de vrije associatie, het onderbewuste en de droom centraal staan. Uiteraard is Freud voor deze stroming een geliefde bron. Ook in de schilderkunst, de beeldhouwkunst en de fotografie zal het surrealisme zijn sporen nalaten.

Aangezien Goetz ook zeer geïnteresseerd is in oudere bekende meesterwerken, gaat hij deze op basis van zijn eigen inspiratie bewerken en komt aldus tot ‘gecorrigeerde meesterwerken’ (term van de surrealist André Breton).

in de MuseumCitadelle

Zo ontstaat bijvoorbeeld in 1939 zijn Portrait de Bossuet, chef d’oeuvre corrigé op basis van het schilderij Jacques Bénigne Bossuet van Hyacinthe Rigaud uit 1702. (afb.3 en 4).

Tijdens de Tweede Wereldoorlog (hij verblijft dan in de Alpes-Maritimes) verdwijnen de dromerige subjectieve elementen alsook de persoonlijke penseelstreek uit zijn lyrisch abstracte werk. Ze maken plaats voor eenvoud, helderheid, hetgeen vanaf 1948 tot abstractie leidt. In deze periode verkrijgt hij de Franse nationaliteit. Hij gaat na de oorlog terug naar Parijs, maar zal ook veel in zijn appartement in Villefranchesur-Mer verblijven. Hij geeft les aan verschillende academies in Parijs, waaronder nota bene de Ecole National des Beaux Arts, waar hij zelf indertijd geen onderwijs wilde volgen.

Goetz-Bouwmeester

Rond 1970 worden zijn vormen strakker, krijgt zijn werk meer structuur en wordt het geometrisch. Zwevende figuren drijven rond in de kosmos op het doek. Hij heeft zijn eigen beeldtaal gevonden, los van welke representatie dan ook (afb.5).

Henri Goetz beheerst alle mogelijke technieken (tempera, olieverf, acrylverf, pastel, tekenen, grafiek). Hij probeert van alles uit (verwarmde pastelverf, werken op papyrus). Hij is in 1952 de uitvinder van de carborundum-gravure, een graveertechniek die het gebruik van een schurende grond vereist om een korrelig en gestructureerd oppervlak te creëren. Er zijn vele exposities van zijn werk over de hele wereld.

Op 12 augustus 1989 pleegt hij zelfmoord door uit het raam van een ziekenhuis in Nice te springen. Hij ligt op Montparnasse in Parijs begraven, naast zijn vrouw Christine Bouwmeester.

In 1935 ontmoeten Henri Goetz en de Nederlandse Christine Bouwmeester elkaar op de Académie Chaumière in Parijs, waarna ze spoedig trouwen. Christine heeft er dan twee jaar Koninklijke Academie in Den Haag, waar haar ouderlijk gezin woont, op zitten. Ze behaalt haar onderwijsdiploma, maar zal nooit lesgeven. Ze vertrekt daarentegen in 1925 kortstondig naar Nice om daarna terug naar Amsterdam te gaan waar ze haar eigen atelier opent. Haar conventionele mondaine werk oogst alom bewondering (afb.6), maar ze is meer geïnteresseerd in vooruitgang en nieuwe wegen inslaan. In 1935 verhuist ze daarom naar Parijs en in 1949 laat ze zich tot Française naturaliseren.

Christine Bouwmeester (Jakarta 1904-Parijs 1971)

Hoewel het in die tijd niet makkelijk is als vrouwelijke kunstenaar, lukt het haar toch om in de avant-gardekringen geaccepteerd te worden. De bekende Galerie Jeanne Bucher vertegenwoordigt haar. Hier exposeert ze onder andere met Hans Hartung en Wassily Kandinsky. Ook de vooruitstrevende Colette Allendy zal haar werk in haar galerie tonen.

Zowel haar vroeg-realistische werk als haar latere surrealistische en meer abstracte composities getuigen van een stille gevoeligheid. Ze schildert gekleurde massa’s met een oneindig perspectief, blinkt uit in een subtiele en delicate precisie, die haar innerlijke droomwereld weergeeft (afb.7). Haar man Henri zegt hierover: ‘elk van haar werken heeft een mysterieuze, ondefinieerbare aanwezigheid, bedrukt met haar eigen unieke poëtische expressie.’

Tijdens de Tweede Wereldoorlog sluiten Goetz en zij zich aan bij het verzet en vervalsen papieren voor Joden. Ze moeten Parijs uit en vluchten naar de Provence. Hier raakt ze onder andere bevriend met Hans Hartung (onder zijn invloed gaat ze over op abstractie), Ubac, Julio Gonzales, André Breton, Picasso (door hem beginnen Goetz en Bouwmeester keramiek te maken) en César Domela. In Nice krijgt ze contact met Nicolas de Staël, Francis Picabia, Jean Arp, Miro en Alberto Magnelli. Haar werk wordt in de bekendste galerieën en in musea in binnen- en buitenland getoond.

Vanaf haar jeugd houdt grafiek (litho’s en gravures) haar bezig. Ze maakt vele illustraties bij gedichten en andere publicaties. Ze moedigt Goetz aan zich ook met dit medium bezig te houden. Hij op zijn beurt

zal haar weer stimuleren met grafiek te experimenteren.

Haar grootste voorkeur gaat echter uit naar aquarelleren, meer dan naar olieverven, collages en grafiek. De lichtheid en transparantie van deze techniek valt volkomen samen met haar zachte aard (afb.8).

De laatste jaren van haar leven bracht ze deels door in hun huis aan de Rue de Grenelle in Parijs en in hun appartement in Villefranchesur-Mer. In 1968 wordt ze ziek. Na drie jaar zal ze op 10 januari 1971 overlijden. De dagboeken die zij tijdens haar leven had bijgehouden worden door haar man Henri Goetz gepubliceerd (Christine Bouwmeester notebooks). ●

SORTIR

17-18 januari

3S, een dans creatie van Sidi Larbi Cherkaoui – Théâtre de Grasse theatredegrasse.com/la-saison/danse/3s-22-23

21 januari

One Night of QUEEN – Palais Nikaia, Nice nikaia.fr/programmation/one-night-of-queen-2

8 februari

l’Orchestre national de Cannes: Rachmaninov par Nikolaï Luganski orchestre-cannes.com/rachmaninov-luganski

8-12 februari Fête du Mimosa – Mandelieu mandelieu-tourisme.com

10-16 februari Carnaval de Nice nicecarnaval.com

3-5 februari

Truffel Festival – Grimaud visitgrimaud.co.uk/plan/events/highlights/the-truffle-festival-market

11-26 februari

89e Fête du Citron – Menton fete-du-citron.com

4-5 maart

Fête des Violettes – Tourrettes-sur-Loup tourrettessurloup.com/event/fete-des-violettes

17-18 maart

Fête de la Bière – Gassin mairie-gassin.fr/fr/animation/distractions-et-loisirs/ gassin/fete-de-la-biere-6310792

19 maart

Bloemencorso – Le Lavandou ot-lelavandou.fr/mon-sejour/agenda/ les-temps-forts/corso-fleuri

28 maart

Eros Ramazzotti – Palais Nikaia, Nice nikaia.fr/programmation/eros-ramazzotti

31 maart-16 april

Paas Festival, Klassieke muziek – Aix en Provence festivalpaques.com/en

STIKSTOFCRISIS?

Zo’n 20 jaar geleden zei Annemarie Jorritsma, destijds minister van Verkeer en Waterstaat,: ‘Frankrijk is een prachtig land. Jammer alleen dat er Fransen wonen.’ Deze oprisping blijkt de gedachten van Nederlanders te hebben beïnvloed. Ik heb Jorritsma eens ontmoet en gesproken. Op basis van dat gesprek bleek mij dat zij het ‘normaal’ vond standpunten in te nemen ook al ontbrak er een behoorlijke onderbouwing.

Wellicht denkt u dat dit nu eenmaal politici eigen is. Dat is echter een gedachte die niet past in de uitgangspunten van onze democratische bestuursstructuur.

Daarin wordt ervan uitgegaan dat niet alleen de kiezers maar ook de verkozenen beschikken over een portie gezond verstand en intelligentie. De gedachte is dat een land moet worden bestuurd door capabele politieke bestuurders. Voor het evenwicht is er dan de scheiding van machten: de wetgevende, de bestuurlijke en de rechterlijke macht. Dat is de basis waarop Frankrijk en Nederland worden bestuurd. Zoem ik in op stikstof dan blijkt dat er in Frankrijk geen stikstofprobleem bestaat, laat staan een stikstofcrisis. In Nederland is daar wel sprake van. Hoe is dat verschil tussen Frankrijk en Nederland te begrijpen? Een korte verkenning.

Aanwijzing Natura2000gebieden

De hele heisa gaat over de stikstofdeposito in enige tientallen ‘overbelaste’ Natura2000 gebiedjes, die vaak maar een paar hectares groot zijn. Afgezien van de Veluwe en de strook Noordzeeduinen inclusief de Waddeneilanden, zijn de Nederlandse Natura2000 gebieden postzegeltjes natuur in een land dat zelf een postzegel op de Europese landkaart is.

Frankrijk is een groot land en daar zit er veel meer ruimte tussen de landbouwbedrijven en natuurgebieden.

Het gevolg is dat de kritische depositowaarde er minder makkelijk wordt overschreden.

Eco-obsessie

De echte ramp voor Nederland is dat Nederlandse ecologen zijn geobsedeerd door ‘schrale’ natuur: overbelaste Natura2000 gebieden bestaan uit heide en veen, die hun bestaan danken aan een nijpende schaarste aan meststoffen. Die zijn daarom buitengewoon kwetsbaar voor stikstofdeposito. Dat is specifiek voor Nederland.

EU

De gedachte dat de EU ons zou hebben opgezadeld met het stikstofprobleem is onjuist. De zogenoemde Habitat-richtlijn verplicht slechts dat Nederland moet streven naar een ‘gunstige staat van instandhouding’ van de Natura2000 gebieden. Een termijn wordt niet genoemd. Het is niet duidelijk of het gaat over alle dieren plantensoorten in zo’n gebied, of alleen de soorten die oorspronkelijk de reden waren om het als Natura2000 gebied aan te wijzen. Andere EU-landen interpreteren dat heel verschillend.

van stikstofdioxiden in Nederland met een factor drie teruggedrongen. Oorzaken: schonere auto’s, schonere industrie en milieumaatregelen in de landbouw. Door de technologische ontwikkeling zal die dalende trend zich doorzetten.

Computermodel geen feiten De stikstofdeposito in Natura2000 gebieden wordt niet gemeten. In het computermodel AERIUS van het RIVM worden gegevens ingevoerd als men iets doet dat in principe stikstof uitstoot (bouw van huizen bijvoorbeeld). Dat model rekent dan uit of die activiteit leidt tot overschrijding van de stikstofnorm in een Natura2000 gebied twintig kilometer verderop.

Het model houdt geen rekening met structurele en incidentele overschrijding. Zelfs een tijdelijke overschrijding tijdens de bouw, die na afloop terugloopt naar ongeveer nul, is reden om het hele bouwproject te verbieden.

De stikstofadviescommissie, de commissie-Hordijk (2020), vindt dat computermodel ongeschikt. Het biedt schijnzekerheid en detaillering die wetenschappelijk niet te verantwoorden zijn. Zij heeft het over de ‘politisering’ van AERIUS dat is verworden tot een beleidsmatige stok om de hond te slaan.

Feitelijke

stikstofsituatie sterk verbeterd Sinds de jaren negentig is de uitstoot

Stikstof geen ramp voor de natuur De gedachte dat stikstof een ramp is voor de natuur klopt niet. De schrale en dunbevolkte gebieden zullen door de stikstof vol groeien met weelderig bos, struiken en grassen. De totale biomassa en het totaal aantal dieren zal flink toenemen, al zal dat

ten koste gaan van enkele zeldzame plant- en diersoorten. Het kan zijn dat het aantal gentiaanblauwtjes, een fraai gekleurd vlindertje, afneemt in Nederland. Het kan ook zijn dat in natuurgebied Lemselermaten, ongeveer drie voetbalvelden groot, minder zeggekorfslakken zullen voorkomen.

Nederland is zelf de oorzaak van de stikstofcrisis

Door het aanwijzen van de Natura2000 gebieden heeft Nederland zichzelf dus de das omgedaan. Volgens wetenschapsjournalist Arnout Jaspers is ruim baan gegeven aan milieuclubs en fundamentalistische ecologen, die principieel ontkennen dat natuurwaarden moeten worden afgewogen tegen sociale en economische kosten. Deze eco-lobby heeft niet alleen grote invloed gehad op de keuzes van de overheid, maar heeft ook een bijna monopolie op de publieke opinievorming.

De rode draad in Nederlands ‘natuurherstel’ ís de nooit eindigende strijd tegen ‘vergrassing’ en ‘verboming’. Jaspers schetst het volgende beeld: bomen worden met zware graafmachines verwijderd, de vruchtbare toplaag wordt met bulldozers afgegraven – dat heet afplaggen – en voor wat dan overblijft is ook nog intensief waterbeheer nodig. Staatsbosbeheer heeft de afgelopen jaren enige duizenden hectaren gezond omgehakt, die bomen zijn opgestookt in biomassacentrales. Jaspers noemt dat de realiteit van woke natuur in Nederland.

Rutte IV en stikstof: de gekkigheid ten top De gekkigheid neemt zelfs grote proporties aan. Rutte IV heeft 25 miljard euro gereserveerd voor een illusoire strijd tegen bramen en brandnetels. Boerenbedrijven worden in hun voortbestaan bedreigt. Dat wil zeggen dat de eigen voedselproductie ook wordt bedreigd. Met een legalistische aanpak wordt door singuliere actievoerders of belangengroepen de hulp van de rechter ingeroepen om ervoor te zorgen dat de strikte stikstofnormen worden nageleefd.

‘Tot de uitspraak van de Raad van State d.d. 29 mei 2019 was 14 gram stikstof per hectare in nabijgelegen

natuurgebieden de grenswaarde waarbij geen milieuvergunning nodig was. Na die uitspraak van de Raad van State werd de grenswaarde 0,7 gram per hectare per jaar, een onmeetbare kleine hoeveelheid, aldus de wetenschapsjournalist Arnout Jaspers.’

De Land en Tuinbouw Organisatie Nederland (LTO), die de belangen behartigt van agrarische ondernemers, wil die 14 gram vasthouden, de Nederlandse ecologen roepen in koor dat dit niet kan omdat het water de natuur aan de lippen staat.

Nederland wordt door ‘groene’ politici ‘geframed’ als de viezerik van Europa. De uitstoot per hectare is in Nederland hoger, maar dat komt omdat in Nederland vrijwel geen natuurgebied met een lage uitstoot bestaat dat het nationale gemiddelde omlaag brengt. Frankrijk heeft wel veel grote natuurgebieden met een lage uitstoot.

Nederland speelbal van ecofundamentalisten

Nederland is een speelbal geworden van een fundamentalistische ecolobby en serieprocedeerders. Politici, beïnvloed door de media, volgen hen. Het is de hoogste tijd dat bij de politici het realiteitsbesef terugkeert, dat de eigen voedselproductie, een geloofwaardige defensie en een betrouwbare energievoorziening, een eerste levensbehoefte is.

Daarvoor is wel een voorwaarde dat zij kennis nemen van de feiten en de resultaten van onderzoek.

Voor de framing van de Nederlandse boeren als gifspuiters, natuurvernietigers en dierenmishandelaars, dat de moderne landbouw moreel en ecologisch failliet is en dus moet verdwijnen, te beginnen in Nederland, bestaat volgens Jaspers echter geen snipper bewijs, ook niet dat de boeren daar schuld aan hebben.

Deze opvattingen worden onderbouwd door te beweren dat de biodiversiteit met 90 procent is verdwenen, méér dan in elk ander Europees land. Het referentiepunt blijkt echter 1900 te zijn. Deze ecologen willen blijkbaar terug naar de situatie van 1900. Onze biodiversiteit is sedert 1990 stabiel. Zo blijkt het stellen van onhaalbare doelen om een soort onwerkelijk

natuurherstel te verwezenlijken, en te leiden tot absurditeiten die inmiddels in de media opduiken.

Hoe is het mogelijk?

Hoe is het mogelijk dat het bestuur van een land bezig is de positie van het eigen land zo te verzwakken, zoals dat in Nederland gebeurt met het stikstofbeleid?

In Frankrijk heb ik een dergelijke desastreuze aanpak in het stikstofdossier niet aangetroffen. De Fransen denken niet zo klein zoals de Nederlandse moralisten en eco-ideologen doen. Zij onderkennen de belangen van het eigen land wel.

Nederland dat het beste jongetje van de Europese eco-klas wil zijn, zonder oog voor de concrete omstandigheden, de beperkte eigen mogelijkheden en de eigenbelangen.

Ik herken dat aanmatigende moralistische gedrag ook in het optreden richting wereldmachten als China, dat door de Nederlandse politici met opgeheven vinger voor de laatste keer wordt gewaarschuwd voor de situatie van de mensenrechten. Zouden ze wel eens van geopolitiek hebben gehoord?

Waar halen deze Nederlandse moralisten van diverse pluimage het vandaan om als de religieuze zedenmeesters anderen de les te lezen? Dan te bedenken dat het land zelf tal van crises kent die het niet kan oplossen. Het zou mij niet verbazen als dit kan gaan leiden tot de uitspraak van Fransen: ’Nederland is een prachtig land. Jammer alleen dat er nog steeds van die moralistische Nederlanders wonen.’

Als Nederlander in de Provence heb ik in Frankrijk geleerd dat zelfkritiek een goede eigenschap is. ●

Herinneringen met een glimlach aan 20 jaar Ondersteuningsfonds

Opwinding in de kathedraal en geladen geweren onder het bed

De volgende dag hoorde ik dat de priester een pacemaker had gekregen en gelukkig snel zou herstellen. Het was een dag vol emoties, maar ik denk er met een glimlach aan terug omdat Anna’s halfbroer mij influisterde: ‘Ik weet zeker dat Anna in haar kist heeft gelachen …’

Nadat vele jaren geleden cliënte Anna* op hoge leeftijd was overleden, was ik tezamen met haar vrienden en familieleden bij haar afscheid in de kathedraal van Menton. Een Belgische priester sprak ons toe met zoveel emotie dat het leek alsof hij Anna goed had gekend, wat niet het geval was. Ik had mij juist voorgenomen hem na afloop van de mis te danken voor zijn mooie woorden toen ik hem opeens ‘Je ne peux plus’ hoorde zeggen en in elkaar zag zakken. Samen met Anna’s halfbroer rende ik langs de kist en de grote brandende kaarsen om de priester op de grond te leggen.

De organist riep van boven dat zich achter het altaar een keuken bevond waar ik water kon vinden. Toen ik terugkwam met een fles riep hij heel hard: ‘Nee, niet die fles, dat is spiritus!’ Terwijl ik terugliep om water uit de kraan te halen hoorde ik sirenes die dichterbij kwamen.

De priester werd afgevoerd door de pompiers en de begrafenisondernemer sprak haastig een gebed uit en maakte een kruis met de wierookschaal, waarna ook de kist snel werd afgevoerd. Zelden heb ik zo’n vreemde dag meegemaakt! Het was net een film.

Mijn tweede herinnering is aan Bert*, een oudere, verwarde man. Op een dag vertelde Bert één van mijn collega’s trots dat hij geladen geweren onder zijn bed had liggen. Toen zij mij belde om te vragen wat te doen, kon ik maar één advies geven: ‘Niet meer naar binnen en de politie bellen!’ De politie was er snel, de geweren werden in beslag genomen en Bert werd overgebracht naar een psychiatrisch ziekenhuis.

Omdat Bert door voortschrijdende dementie de Franse taal steeds minder goed machtig was en in een gesloten afdeling verbleef, vereenzaamde hij. Tot onze verrassing bleek het vrij gemakkelijk om in Nederland een zorgindicatie te krijgen en een plaats voor hem te vinden in een verpleeghuis in Friesland, niet ver van familieleden. Wij waren er blij om dat wij dit voor hem hadden weten te regelen, maar kwamen al snel van de koude kermis thuis. Bert had daar namelijk hetzelfde probleem omdat hij geen Fries sprak! Daaraan hadden wij geen moment gedacht. Of het daardoor kwam of doordat hij steeds meer in de war raakte weten wij niet, maar Bert is in de tweede week van zijn verblijf een gevecht begonnen met een andere patiënt, die daarbij zijn heup brak. Zelf is hij daardoor zo uit zijn doen geraakt, dat hij kort daarna is overleden.

Een triest verhaal, maar ik moet bekennen dat ik ook aan deze ervaring met een glimlach terugdenk. ●

*De namen in dit artikel zijn om privacyredenen gefingeerd.

Basiliek Saint Michel in Menton

Hoera, het jaar zit er weer bijna op, we hebben de droogte overleefd (een aantal planten niet) en zien de eindafrekening van de waterleverancier met enige buikpijn komen.

Wat te doen het komend jaar? Begin in de eerste plaats zo laat mogelijk in het voorjaar met sproeien. Zodra er met de arrosage is aangevangen, geef dan de planten water wat ze werkelijk nodig hebben. Sproeiers die in 360° werken maken vaak overbodig veel vierkante meters nat en belangrijker, ze geven teveel water aan groepen planten die het niet nodig hebben, sterker nog, die er slechter van worden. Dit geldt voor vrijwel alle grijsbladige planten (grijs blad is weinig water). Denk aan lavendel, stachys, convolvulus, festuca glauca, veel distelachtige, maar denk ook aan een olijfboom of iets heel anders: het helmgras in de duinen.

Beter is dus een druppelsysteem, je bepaalt per plant de hoeveelheid die nodig is, er gaat letterlijk geen druppel verloren. Wat heel zinvol is: een kommetje om de stam (bij heesters en bomen) heen, zodat het water zich concentreert en niet weg loopt, zeker op taludbeplantingen. Neem iemand in de arm met verstand en kennis van planten en een loodgieter met verstand van het aanleggen van een goed arrosagesysteem en bepaal zo wat er gedaan gaat worden.

De beste manier van sproeien (tenminste als de tuin niet al te groot is) is altijd nog met de hand; planten geven zelf aan wanneer ze dorst

hebben; opkrullende blaadjes of naalden, hangend blad, geel wordend gazon, vallend blad, allemaal geen punt, het is gewoon het sein om de groene familie te drinken te geven. Behalve de bewatering controleren in de winter zal er ook het nodige snoeiwerk op stapel staan.

De rozen flink terugsnoeien, dit kan al eind december, maar is het beste in januari/februari. In maart zijn de rozen al uitgelopen en in april snoeien we bloeiende takken. Dus: snoeien in januari is verreweg het beste .

Bij de klimrozen natuurlijk de flinke lange doorgroeiers laten zitten tot de gewenste lengte en ze dan toppen zodat ze mooi breed uitwaaieren. Na een aantal jaren kunnen er bij de aanvang al flinke dode takken zitten die ongemerkt door de hele plant zijn gekomen, radicaal weg snoeien dus.

Gelijk met de snoei kan er een flinke doses mest gegeven worden, korrelmest is prima maar het mooiste is een flinke klap wat oudere stalmest. Het officieel mesten gaat op de navolgende wijze: om de rozen heen wordt in het najaar de grond wat opgehoogd zodat de oculatie onder het grondniveau zit, dan wordt in de ontstane weggegraven ruimte een hoeveelheid stalmest gegooid en in het vroege voorjaar wordt de in het najaar aangebrachte grond om de voet van de rozenstruik weer weggehaald en daarmee de mest toegedekt.

Een andere belangrijke groep aangaande het snoeien zijn de steenvruchten. De bekendste zijn alle prunussoorten zoals bijv. perzik,

abrikoos, kers enz. Soorten die één enkele pit hebben en geen hele bubs aan pitjes zoals een appel of een mandarijn. Buiten de prunussoorten zijn er natuurlijk nog heel wat andere soorten, neem bijvoorbeeld de olijf. Voor alle soorten steenvruchten geld; snoeien in het najaar, bij voorkeur niet laat in de winter en zeker voor de bloei en voor het uitlopen van het blad als het een olijf of amandel betreft. Voor de perzik, abrikoos of pruim is het aan te raden direct na de oogst te snoeien. Snoei niet tijdens een regenachtige periode. De zon bevordert het opdrogen van het snijvlak na de snoei.

Vruchtbomen zijn gevoelig voor ziektes waarvan enkele gemakkelijk te voorkomen zijn door een behandeling met ‘Bouillie bordelaise’, een zogenaamde fungicide op koperbasis.

Hou de mooie phoenix palmen en eveneens de chamerops palmen goed in de gaten; de slag met de kever en de vlinder is nog steeds niet gewonnen en we zien nog steeds de bruine kronen van aangetaste exemplaren en met de komende warmte in het voorjaar zal deze ellende zeker weer opleven. Ik wens een ieder een gelukkig en voorspoedig 2023 toe. ●

Klimroos snoeien

Le Temps des Cerises

Een paar kilometer van ons dorpje ligt op een splitsing met twee wegen een klein café. Zo op het eerste gezicht is het een doorsnee Provençaalse kroeg waar vooral de jagers en lokale weduwnaars een pastis weggieten. Maar schijn bedriegt. De mensen komen van heinde en ver naar het etablissement dat door uitbaters Jean en Chantal wordt bestierd, voor de ervaring en het eten. In die volgorde. Eten kan alleen ’s middags voor de lunch en je moet eten wat de pot schaft. Dat valt de ene keer wat smakelijker uit dan de andere, maar voor 15 Euro krijg je een voorgerechtje, een hoofdgerecht en een toetje. De prijzen zijn vooroorlogs. Net als, zo ik vermoed, Chantal’s receptenboek. Konijn of lam met rijst. Soms kip met pasta of koteletjes met brood. Er komt een door kalkaanslag versleten karaf met rosé op tafel en een oude fles gevuld met water. De ambiance zorgt ervoor dat het lijkt alsof je nog nooit zo verwend bent geweest. Voorgerechtje, toetje, koffie in de schaduw van oude takken en grote groene bladeren.

Het terras staat vol met verschoten, ijzeren tafeltjes uit de jaren vijftig. Op de tafeltjes staan glazen asbakken die stuk voor stuk al eens flink op de grond zijn gevallen. Er liggen flinterdunne papieren tafelmatjes die als ze nat worden meteen verstuiven en samenballen tot plakkerige bolletjes. De tafeltjes worden geflankeerd door groene, blauwe en gele afgebladderde ijzeren stoeltjes. Ze zijn een beetje verwrongen, dus je moet ze diep in het grind wroeten om stabiel te zitten. Een stokoude plataan strekt haar vermoeide takken traag kronkelend bultig uit tot laag boven de hoofden. Een aantal wordt gestut door rechtopstaande houten palen. Een andere tak heeft een bordje ‘Attention la tête.’ Maar het is totaal nutteloos, want als je het wilt lezen stoot je onherroepelijk je hoofd.

De atmosfeer is buitengewoon en fantastisch! Je verwacht elk moment dat Louis de Funès tierend en gierend in een oude eend voorbijkomt scheuren op zoek naar de kortste weg naar Saint-Tropez. Met name de zinderende zomerzondagen zijn onvergetelijk. Dan komt Jean naar buiten met zijn gammele accordeon

en speelt antieke Franse liedjes. Het hele terras doet mee; À la Claire Fontaine, Il était une Bergère, Les Filles de la Rochelle. En bij het deinende Le Temps des Cerises wiegt de clientèle zacht heen en weer en zingt ingetogen mee.

Ieder jaar weer zat ik er met mijn Hollandse kaaskop een beetje te grijnzen en baalde ik dat ik niet mee kon zingen omdat ik de tekst niet kende. Ieder jaar weer nam ik mij voor het tenminste één lied van buiten te leren zodat ik er de volgende zomer echt bij zou horen. En ieder jaar weer dacht ik ‘verdorie, weer niet gedaan!’ Ik leer per seizoen minstens zo’n 400 pagina’s tekst uit mijn harses en dan ben ik te beroerd om zo’n simpel liedje over de kersentijd in te studeren? Ik vergeet simpelweg er eens goed voor te gaan zitten. Waarschijnlijk omdat de gedachte aan de zwoele Franse kersentijd ver te zoeken is als ik in een kil, miezerig buitje met beslagen ruiten door het Nederlandse polderlandschap richting Maastricht rijd om een voorstelling te spelen. De begoocheling van het artiestenleven is veelal een ontgoocheling. Soms kwam Jean met zijn accordeon uitdagend naast mijn tafeltje staan. Ik had hem meerdere malen de belofte gedaan mee te zingen. Terwijl hij speelde keek hij me dan verwachtingsvol aan. Als het lied ten einde was liep hij mompelend weg en riep hij in de deuropening met een brede glimlach naar me ‘Alors Jon, Je t’attends.’

Luister tijdens het lezen naar Le Temps des Cerises van Yves Montand:

Cerises

Maar tijdens de vermaledijde Corona-periode was er tijd genoeg! We zaten allemaal gedwongen thuis onze relaties te amenderen en ik vond dat als we eindelijk weer eens naar Jean en Chantal mochten, ik het aan hem verplicht was op z’n minst een coupletje mee te kunnen zingen. Zogezegd zo gedaan. Yves Montand, Zizi Jeanmaire en zelfs de twijfelachtige Maurice Chevalier zouden trots op me zijn. In de artiestenbus werden ze gek van me. ‘Ja, Jon! Geeft niet hoor. Wij hebben ook een leven, maar zing het vooral nog een keer.’ Ik kende het hele lied van voor naar achter en kon niet wachten tot de terrasjes weer open gingen.

De wereld brak open. Eindelijk mochten we weer. De zon scheen en de mondkapjes waren verleden tijd. En toen die grote dag was aangebroken togen wij naar ons stamineeke. Het terras zat vol met blije mensen en Chantal rende als vanouds haar benen onder haar bips vandaan. Altijd vriendelijk, altijd een glimlach en altijd efficiënt. Haar lamlendig luie zoon was nog steeds lamlendig en lui. De verweerde spiegel hing er nog steeds, alsmede de slingerende verzameling sleutelhangers. Het leek alsof de tijd had stil gestaan. Maar de oude Jean, die normaal vriendelijk met wat jagers achter de bar stond te brommen, was in geen velden of wegen te bekennen.

Ik weet niet waarom. Maar er bekroop mij een onaangenaam voorgevoel. Ik wilde het wegdrukken, maar het bleef terugkomen. Er was geen enkele reden voor. Jean was in het verleden wel eens vaker niet aanwezig. Voorzichtig vroeg ik aan Chantal waar hij was. Ze schoof een stoel aan en ging naast me zitten. Jean was ziek, zei ze, zo ziek dat hij niet meer beter zou worden. Ze keek discreet om zich heen omdat ze de andere tafeltjes niet wilde belasten met haar verdriet. Maar iedereen voelde het, wist het. Chantal wees naar boven naar een open raam dat tot op een kier afgeschermd was door een paar verweerde luiken. ‘Hij houdt van het gelach van de mensen op het terras. De klinkende glazen en het geluid van het bestek maken hem rustig. Hij geniet van het geroezemoes dat zijn kamer binnendringt.’

Ik zweeg verdrietig en pakte haar hand vast. Plotseling keek ze me doordringend aan. Haar wenkbrauwen gingen speels omhoog. ‘Ah, non! Tu n’vas pas me dire! … Enfin? Tu connais les mots?’ , zei ze met een mengeling van weemoed

en plezier. Ik kreeg een brok in mijn keel en knikte. ‘Ah, chérie, le temps des Cerises. Il n’aura plus de temps.’ Die tijd heeft hij niet meer. Ik keek naar de luiken boven me en begon zacht te zingen ...

Quand nous chanterons le temps des cerises Et gai rossignol et merle moqueur Seront tous en fête

Als ware het een scène uit een film noir viel het terras in. Zacht en zoet ... voor Jean.

Les belles auront la folie en tête Et les amoureux du soleil au Cœur Quand nous chanterons le temps des cerises Sifflera bien mieux le merle moqueur ●

Mettre à Jour

Chez Jean et Chantal is nog steeds open. De lamlendige zoon is niet lamlendig meer. Samen met zijn sympathieke vriendin runt hij nu de zaak met verve en plezier. De geest en de ziel van Jean Serre zijn nog steeds te voelen. Ga er eens heen als u in de buurt van Fox-Amphoux bent.

VOOR OPTIMAAL WOONCOMFORT & VEILIGHEID

Wenst u graag op afstand uw huis in de gaten kunnen houden? Of wilt u een ideaal leefklimaat in uw woning waarbij u snel de ruimtes kunt koelen of juist verwarmen?

JM Solutions kijkt graag met u mee naar uw persoonlijke situatie en wensen.

Wij installeren o.a. domotica, beveiligingssystemen, camera’s en airconditioning van topkwaliteit. In samenwerking met het atelier Brand van Egmond kunnen wij ook een unieke lichtbeleving in uw woning creëren

Vraag vrijblijvend een offerte aan.

JM-Solutions.nl info@jm-solutions.nl

Colofon & Contactgegevens

BESTUUR

Voorzitter: Martijn Buter 06 22 59 22 70 – voorzitter@nedazur.org

Secretaris: Wouter Rombach secretaris@nedazur.org

Penningmeester: Diederik Schwaanhuyser – 06 18 16 90 06 penningmeester@nedazur.org

Communicatie: Eddy van der List 06 37 23 52 72 – magazine@nedazur.org

Evenementen: Davina Glorie 06 52 42 41 78 – davina@nedazur.org

Beste leden,

HOLLAND CÔTE D’AZUR MAGAZINE

35E JAARGANG, NR. 1

WINTER 2023

Hoofdredacteur: Eddy van der List

Tekstredacteur: Connie Soetens

Art director: Marcel Reimer Medewerkers aan dit nummer: Albert Mulder, Anne Boerkoel, Astrid Beukers-Tazelaar, Bauke Geersing, Bregje van der Kam, Catharine Majzel, Cor Glorie, Davina Glorie, Fabienne van Dillen, Frans Schoon, Gerard de Bos, Henk Breukink, Hilde van der List, Isis Buter, Jan Karel Bout, Jon van Eerd, Lèneke Knipscheer-Hamburger, Marlies Bensdorp-De Labaca, Martijn Buter, Mechelien van Gaalen, Micheline Van Hautem, Renée de Gans, Rob Brink, Sophie Breukink, Willem-Hein Couwenberg, Wim Trouw en Wouter Rombach

Druk: Koninklijke Drukkerij Em. de Jong

Holland Côte d’Azur Magazine is een driemaandelijkse uitgave van De Nederlandse Club, met hierin opgenomen het clubnieuws voor de leden.

Redactionele bijdragen van de leden zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor zonder opgave van reden ingezonden stukken niet of in gewijzigde vorm te plaatsen al dan niet met vermelding van de bron. De redactie streeft objectiviteit en neutraliteit in de berichtgeving na. Redactie en bestuur achten zich niet verantwoordelijk voor informatie van derden.

©2022-2023 – De Nederlandse Club

Het is niet toegestaan om zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever de in dit magazine gepubliceerde artikelen of gedeelten daarvan over te nemen, te (doen) publiceren of anderzijds openbaar te maken of te verveelvoudigen. Aan alle artikelen wordt de grootst mogelijke zorg besteed maar fouten zijn menselijk. Daarom kan geen verantwoordelijkheid worden aanvaard voor eventuele onvoorziene gevolgen, veroorzaakt door onjuiste gegevens in dit magazine en/of onze website/nieuwsbrieven. We doen ons uiterste best om de rechten van de gebruikte teksten en afbeeldingen vooraf te controleren en voor zover mogelijk de namen van auteurs te vermelden c.q. toestemming voor publicatie te vragen. In een aantal gevallen is het echter niet mogelijk gebleken de oorspronkelijke rechthebbende te traceren.

Evenementen & IT: Willem-Hein Couwenberg 06 50 06 16 74 – willem@nedazur.org

E-MAILADRESSEN

Algemeen: contact@nedazur.org Ledenadministratie: ledenadministratie@nedazur.org Magazine: magazine@nedazur.org Website: www.nedazur.org

CONTACTPERSONEN

DNC Business Network: Willem-Hein Couwenberg 06 50 06 16 74 – willem@nedazur.org

Tennis Alpes-Maritimes: Véronique Wijnolst – 06 74 33 58 29 Tennis Var: Wolfgang Gehrke 04 94 83 95 19

Jeu de Boules Alpes-Maritimes: Frans Verwer – +31 (0)6 22 38 10 14 Jeu de Boules Var: Fred Geerts – 06 53 33 31 80

Golf: Maria van Dooren en Connie Soetens – +31 (0)6 37 28 69 58  Rando: Jan van Unnik – +31 6 57 78 47 71 Bridge: Irene van den Boogaard –06 03 15 20 38

Klassieke Autogroep: Cor Glorie 06 52 98 53 41 – cor.glorie@orange.fr Skicommissie: Marina Stibbe – ski@nedazur.org

POSTADRES

De Nederlandse Club 63 chemin de Beaume-Granet Cidex 64 06330 Roquefort-les-Pins

LIDMAATSCHAP & CONTRIBUTIE

Individueel lidmaatschap: € 40,–/jaar Gezinslidmaatschap: € 52,–/jaar Eenmalig inschrijfgeld: € 10,– per persoon, Kinderen t/m 18 jaar zijn inbegrepen in beide lidmaatschappen. Het lidmaatschap is voor onbepaalde tijd en kan worden opgezegd vóór 1 december van het lopende verenigingsjaar, dat loopt van 1 januari tot 31 december. Opzeggen per e-mail aan ledenadministratie@nedazur.org Bankrekeningen t.n.v. De Nederlandse Club:

ING

IBAN: NL45 INGB 0008 0722 29 BIC: INGBNL2A

CAPCA

IBAN: FR76 1910 6006 1600 9705 5201 487 BIC: AGRIFRPP891

Hopelijk ontvangt en leest u de met grote regelmaat verschijnende elektronische nieuwsbrieven van De Nederlandse Club. Dan ziet u wat een verscheidenheid aan activiteiten voor u georganiseerd wordt! Deelnemen kan heel eenvoudig: door het aanklikken van de knop ‘aanmelden’ via de website nedazur.org Gelukkig hebben zich ook in het afgelopen kwartaal weer heel wat leden aangemeld. We heten ze onderstaand van harte welkom! Kent u Nederlanders in uw omgeving die nog geen lid zijn? Laten ze zich dan nu spoedig aanmelden. Dan profiteren ze meteen van de leuke activiteiten die we in de eindejaarsperiode organiseren en zijn zij ook heel 2023 verzekerd van de mogelijkheid tot deelname aan een ruime keuze aan activiteiten; Nieuwjaarsreceptie, Koningsdag, Autopuzzelevenement, Haringparty, Golf, Tennis, Bridge, Jeude-boules, Sinterklaas, om slechts een greep te noemen én krijgen zij viermaal per jaar een nieuwe editie van het fraaie blad dat u thans in handen heeft. ●

Welkom voor onze nieuwe leden:

Ons ledenbestand is onlangs met de volgende personen uitgebreid:

• Guido Veenstra en Esther Verweij

• Francis en Lilian van Haaff

• Julius Kousbroek

• Joost de Bruijne en Arjanneke Teeuw

• Saskia Friso

• Dick Noort en Petra Brusche

• Bernard Kroon en Monique Kroon-Roos

• Marja Jochemus en Hans Romijn

• Hans Pleiter

• Teus van Eck en Yvonne van Eck-van der Stroom

• Junior Zegger en Ingrid Zegger-van der Loo

• Pieter Hartmans en Yolande Brattinga

• Petra Trommel-Ober en Bart Jan Trommel

Nieuwe penningmeester gezocht

De huidige penningmeester gaat stoppen en daarom is het bestuur op zoek naar een opvolger. Wilt u zich graag inzetten voor De Nederlandse Club en heeft u affiniteit met financiën dan is dit wellicht wat voor u. Ervaring met computers en (elektronisch) boekhouden is gewenst.

Wilt u meer informatie over de functie of u uw interesse kenbaar maken, dan kunt u contact opnemen met een van de bestuursleden (zie vorige pagina). ●

Winnaar laatste prijsvraag ‘Direction Le Nord’

De winnaar van de laatste prijsvraag van de reeks ‘Direction Le Nord’ is Lokke de Leeuw! Zij wist het antwoord op de vraag: ‘Welk soort varken wordt gebruikt bij het zoeken naar truffels?’ namelijk ‘Het vrouwelijk varken’. Als prijs ontvangt zij een zoete zwarte truffelsiroop, zelfgemaakt door meester-kok Caspar Bürgi. Lekker een paar druppels in de champagne, op ijs of in zoete baksels. ●

ONZE

ERELEDEN:

Paul van Cuyk, Ermert Wissink, Mieneke Lips, Jacques van Eck, Joke Warris en Cis Smits

Rally delle Langhe, 31 mei, 1 en 2 juni 2023

Ook in 2023 zal er een editie plaatsvinden van de sinds 2014 tot traditie verheven jaarlijkse meerdaagse DNC-autopuzzelrit. Noteert u alvast de data: van woensdagmiddag 31 mei tot en met vrijdagmiddag 2 juni 2023. Net als bij voorgaande edities gaat het hierbij om de volgende elementen:

1. rijplezier: lekker toeren over onbekende slingerwegen door fascinerend mooie landschappen; 2. intellectuele inspanning: vind de juiste antwoorden op uiteenlopende en verrassende vragen; 3. gezelligheid: onderling sociaal contact onderweg, bijvoorbeeld tijdens de lunch en op de overnachtingslocatie tijdens het aperitief, en het diner.

WAAR GAAN WE HEEN EN WAT GAAN WE DOEN?

Voor de derde maal in de historie van de puzzelrally’s begeven wij ons op Italiaans grondgebied. Vanuit een verblijfplaats in de Ligurische Alpen zullen we een fraaie toer maken door de regio ‘Langhe’, het prachtige heuvelgebied ten zuiden van Turijn. Een gebied dat wijnen van wereldfaam voortbrengt, alsook hazelnoten en de witte truffel. Op elke heuveltop – en daarvan zijn er

best veel – ligt een oude burcht of een kerkje te pronken, met daaromheen een vlechtwerk van middeleeuwse straten en stegen waarin het plezierig rondlopen is. En dat rondlopen doet u met een missie: het beantwoorden van een set leuke, uitdagende vragen, die u spelenderwijs met tal van historische facetten van de plaatsen die u verkent doet kennismaken. En voor het overige? Ontspannen rondrijden over verrassende wegen door een weids landschap, gezellig lunchen en dineren met uw mededeelnemers, comfortabel overnachten. Kortom: er wordt twee etmalen lang gezorgd voor uw onderdak, uw vermaak, uw voedsel, en uw drank.

AANMELDING EN KOSTEN

Binnenkort zult u via de DNC-website en via de nieuwsbrieven op de hoogte worden gesteld van het exacte programma, de prijs voor deelname en de inschrijvingstermijn. Maar dan weet u nu alvast dat u de laatste dag van mei en de eerste twee van juni in uw agenda moet reserveren voor de ‘Rally delle Langhe’! ●

Met vriendelijke groet, de organisatoren: Ronneke Kieboom; Paul van Kerkum; Jozien Obèr; Wouter Rombach

Holland Huis Speciaal: Foute Kersttruien-Borrel

Tijdens de laatste Holland House Borrel op 16 December was er wederom een hoop gezelligheid, met een hoop foute kersttruien. De winnaar was Paul van Kerkum (op de foto rechts) met zijn Feyenoord-Kersttrui. Echt fout, omdat Paul een Ajaxfan is! Holland Huis is de laatste-vrijdagvan-de-maand-borrel. De borrel wordt samen met onze partnervereniging ANM georganiseerd en is een leuke en relaxte mogelijkheid om andere leden te ontmoeten. De borrel wordt afwisselend in de

Alpes-Maritimes en de Var georganiseerd. Dus er is altijd wel een borrel in de buurt. Ideaal om elkaar beter te leren kennen. Introducés zijn ook van harte welkom. Toegang is gratis, drankjes zijn voor eigen rekening. Wij regelen de borrelhapjes of bitterballen. De volgende borrels zijn 27 januari omgeving Antibes, 24 februari omgeving Coeur du Var, en 31 maart in Monaco. Meer details over de locaties volgen in de komende Nieuwsbrieven en op onze website. We klinken erop! ●

Muzikale Kerstlunch

Deze lunch werd samen met de ANM georganiseerd op een schittrerende locatie in Mandelieu-la Napoule. We werden verwelkomd met een welkomstdrankje of glas wijn. Hierdoor was het al snel gezellig rond de bar. Tijd om aan tafel te gaan. De ronde tafels waren prachtig gedecoreerd in kerstsfeer. Het was even zoeken waar je mocht gaan zitten, want er was een tafelschikking gemaakt met je persoonlijke menu. Zanger Peter Derksen verzorgde de muzikale begeleiding deze middag. Hij begon met het tranentrekkende kerstverhaal Het meisje met de zwavelstokjes, waarna hij prachtige kerstnummers in de Franse taal ten gehore bracht. Als verrassing had Peter samen met Micheline Van Hautem een duet ingestudeerd. Ook zongen ze samen het prachtige La Montagne (in het Frans en in het Nederlands). De gerechten van de lunch waren voortreffelijk. Het was een heerlijke middag om vast in de kerststemming te komen. ● Astrid

Beukers-Tazelaar

In de loop van de tweede helft van januari ontvangt u per e-mail de contributiefactuur voor het verenigingsjaar 2023. De contributie is ongewijzigd gebleven. U wordt vriendelijk verzocht de contributie te betalen NA ontvangst van de factuur, het liefst niet eerder. Zoals voorgaande jaren kunt u elektronisch betalen via de link in de e-mail. Dit maakt de administratieve verwerking stukken sneller en makkelijker. Indien u ervoor kiest om per bankoverschrijving te betalen, vergeet dan niet het factuurnummer erbij te vermelden.

Als u een automatisch incasso hebt ingesteld, dan hoeft u uiteraard niets te doen. Het bedrag wordt dan in de loop van februari van uw rekening afgeschreven. In de e-mail zal worden uitgelegd hoe u kunt zien of u een automatische incasso hebt ingesteld. Wenst u alsnog een automatische incasso in te stellen dan kunt u dat zelf in orde maken via uw profiel op de website via Mijn DNC > Mijn profiel > Personalia of stuur een e-mail aan penningmeester@nedazur.org dan wordt het in orde gemaakt voor u. Op dit e-mailadres kunt u ook eventuele vragen stellen. ●

Contributie verenigingsjaar 2023

Cleveringa-lezing 2022

Welk land wint de Oekraïense oorlog? Deze prangende vraag kwam aan de orde bij de jaarlijkse Cleveringa-lezing. Op 19 november gaf de Leidse hoogleraar Rob de Wijk, dit keer op de zonovergoten Royal Mougins Golf Club, voor de derde maal in successie deze voordracht.

Traditioneel ondersteunt de Leidse Universiteit in november elk jaar deze lezingen. Dit om de herinnering aan de dappere stellingname van hun Professor Cleveringa in de tweede wereldoorlog levend te houden. In een opmerkelijk college verdedigde deze hoogleraar zijn door de Duitse bezetter ontslagen Joodse collega Meijers. Nog dezelfde dag werd Cleveringa door de bezetters opgepakt en weggevoerd.

Professor de Wijk moedigde bij aanvang van zijn lezing de toehoorders aan om vragen te stellen. Interrupties waren welkom. Dat werd opgepakt. Er ontstond een voortdurende levendige dialoog tussen de toehoorders en deze kundige defensiespecialist.

De zaal interviewde als het ware de spreker. Daarbij werden de

belangrijkste thema’s rondom de oorlog belicht.

Grote geopolitieke macht verschuivingen in de wereld hebben door Covid, Trump, China en de klimaatcrisis, plaatsgevonden. Ook komt de vraag naar voren of de Verenigde Staten verzwakt zijn.

Sommige landen, zoals Rusland, dachten van het vermeende ontstane machtsvacuüm te kunnen profiteren.

De Russische inval in Oekraïne kwam voor de meeste deskundigen onverwacht. Weliswaar vond er een grote troepenopbouw plaats van Russische zijde. Maar zo onverstandig om een inval te doen kon Poetin toch niet zijn?

Dat was de verwachting van westerse waarnemers. Een veel grotere troepenmacht is nodig om een zo groot land als Oekraïne te bezetten. Rusland heeft de Oekraïense weerstand onderschat.

Zo leefde aan Russische zijde de verwachting dat een derde van de Oekraïense krijgsmacht de kant van de Russen zou kiezen. Slechte informatie en organisatie, gebrekkige strategie, open communicatie die kon worden afgeluisterd. Dit

alles leidde ertoe dat het grote Russische leger de aftocht moest blazen. De poging om de hoofdstad Kiev in te nemen mislukte. Zware verliezen werden door de Russen geleden. Een van de sterkste legers van de wereld moest op de terugtocht. Poetin had daarbij, na zijn onbelemmerde annexatie van de Krim in 2014, ook niet voorzien dat het ‘moreel zwakke’ westen Oekraïne zo massaal te hulp zou schieten. Het Westen ondersteunde het gevecht voor vrijheid en democratie.

Oekraïne heeft zich verrassend goed geweerd. Zelfs eerder verloren terrein is teruggewonnen. Volgens de Wijk past hier overigens geen euforie. Zoveel terrein is het niet gezien de grootte van het land. Inzet van moderne wapens, aangevoerd vanuit het westen, doet de kansen op het slagveld wel keren. Maar Rusland is nog lang niet verslagen.

Rusland heeft de bezette gebieden bij Rusland gevoegd. Ingelijfd, tot onderdeel van Rusland gemaakt . Wil Poetin daardoor rechtvaardiging voor de inzet van kernwapens scheppen?

Hij verdedigt, in zijn redenering, na de inlijving immers Russisch grondgebied.

Eind november, zo’n negen maanden na de inval, is de uitkomst op het slagveld ongewis. Gaat Oekraïne winnen? Hoe ver is Rusland bereid te gaan? Wordt een verdere Russische afgang vermeden door de inzet van kernwapens?

Volgens de Wijk is er achter de schermen contact tussen de Amerikanen en de Russen. Onverbloemd is duidelijk gemaakt dat gebruik van kernwapens grote consequenties voor de Russen zal hebben. Totale ontregeling, door de Amerikanen, van de Russische digitale infrastructuur is een van de mogelijkheden.

Poetin heeft zich vast gemanoeuvreerd. En geïsoleerd. Met grote meerderheid veroordeeld in de Verenigde naties. En vervreemdt zich van de Europese Unie. Voor de oorlog met 40% zijn voornaamste handelspartner.

En waarom? Eerst de denazificatie van Oekraïne. Later, bestrijding van het satanisme van het westen. Bescherming van

de Russische levensstijl. Verovering van gebied dat tot Rusland behoort en waar Russisch wordt gesproken, dat is de redenering. En ontregeling van de westelijke wereld. De motivering verandert voortdurend, en de prijs wordt steeds hoger.

EN WAT KAN POETIN DOEN?

Opvoering van de Russische gevechtskracht is risicovol. Volledige mobilisatie stuit op weerstand in de Douma. De wapenvoorraden verminderen snel. Benodigde raketten worden aangekocht van Iran. Kan het westen het transport ontregelen? Er wordt door Poetin met harde hand geregeerd. De media zijn gecensureerd en liggen volledig aan banden. Daardoor, alsmede door de leugenachtige propaganda, is de steun in het land nog aanwezig. Hoe lang nog, als de ‘body bags’ blijven komen?

Na de Amerikaanse ‘midterm’ verkiezingen is het risico van weifelend westers optreden verminderd. Wat doet de koude winter en de energieschaarste, met de standvastigheid van Oekraïne en haar bondgenoten?

Voor het begaan van oorlogsmisdaden schrikt Poetin niet meer terug. Zal de Russische dictator doorgaan met de vernietiging van de infrastructuur van Oekraïne?

Dit ten koste van de lijdende burgerbevolking. En wordt Europa daardoor verder overspoeld met vluchtelingen uit Oekraïne?

De Wijk twijfelt in het algemeen aan de effectiviteit van sancties. Bovendien zijn deze door het westen op het verkeerde moment ingezet. Bij mogelijk verminderde Russische levering van olie en gas hadden deze dreigend boven het conflict moeten hangen. En niet eerder moeten worden ingezet. Nu is er geen sanctiewapen meer tegen de door Rusland veroorzaakte energiecrisis.

Een eventuele totale Russische nederlaag in Oekraïne brengt grote risico’s met zich mee. Zal Rusland ter voorkoming kernwapens inzetten? De herovering van de Krim door Oekraïne lijkt een brug te ver. Vermoedelijk zal de VS het niet zover laten komen. De VS wil niet verder bij de uitbreiding van de oorlog betrokken worden. Voor Amerika is China de grote uitdaging.

ELK CONFLICT KOMT EENS TOT EEN EINDE. De voorlopige einduitkomst zou een ‘bevroren’ conflict kunnen zijn. Oekraïne behoudt de heroverde gebieden. Rusland staakt de agressieve acties. Officiële vrede wordt niet getekend. Dit naar Koreaans voorbeeld? Partijen zijn daar nu nog niet rijp voor. De koude komende winter zal bar zijn voor Oekraïne en beperkt de offensieve mogelijkheden. Rusland heeft de tijd om zich te hergroeperen. Bovendien worden binnenkort mogelijk ballistische raketten uit Iran aan Rusland geleverd, hiertegen heeft nog Oekraïne geen afweermogelijkheid. Dit is een redelijk gevaar voor Oekraïne.

Vanwege tijdsdruk moest Lisette Tiddens-Engwirda de vraagstelling stoppen. Warm applaus van de aanwezigen voor Rob de Wijk voor zijn uitermate energieke inzet en heldere beantwoording van de vele vragen. En bloemen waren er voor Lisette zelf. Zij draagt na zeven jaar de organisatie van de Cleveringalezing aan Judith Veraart en Warmold van den Wall Bake over. Echte Leienaren, opgeleid aan de Leidse Universiteit. De belangrijke Cleveringa-traditie is bij hen in goede handen.

Tijdens de aangename lunch werden de geanimeerde gesprekken aan de diverse tafels nog geruime tijd voortgezet. ●

Sinterklaasfeest!

De bevolking in Théoulesur-Mer keek haar ogen uit toen op zondagmiddag 27 november het bonte gezelschap van de Sint met zijn Pieten bij de lokale ‘Salle des Fêtes’ aankwam. Staand in een open jeep, gereden door onze nieuwe consul, werd de Sint buiten al uit volle borst toegezongen door zo’n 50 feestelijk uitgedoste kinderen. Even later in de zaal bleek de Goedheiligman nog verbazingwekkend vitaal door mee te zingen en te dansen met optredens van de kinderen,

die door de juffen van de Gouden Klomp waren ingestudeerd. Gezien de ontberingen tijdens hun reis uit Spanje had de organisatie zelfs voor een open haard gezorgd op het podium, waardoor Sint en zijn Hoofdpiet er behaaglijk bijzaten. De sfeer was geweldig, ook tijdens het optreden van een Franse magiër als intermezzo.

Hij kreeg de zaal eventjes muisstil… Maar daarna ging het snel weer helemaal los met swingende Pietjes, cadeautjes en pepernoten. Zoals gewoonlijk was de

verzorging van de inwendige mens uitstekend verzorgd met volop hapjes en drankjes voor zowel groot als klein. Veel dank aan de Gouden Klomp voor de mede-organisatie en vanzelfsprekend ook aan alle DNC-vrijwilligers in de keuken, aan de bar, bij de opbouw en voor het licht en geluid! En natuurlijk dank aan onze sponsoren; JM-Solutions, Association Néerlandaise du Midi, Siebe Huisman Expeditie & Transport en RCN Domaine de la Noguière. ●

WERKEND IN DE REGIO

PROVENCE-ALPES-CÔTE D’AZUR.

DNC richt zich met het Business Network speciaal op de actieve Nederlanders die werkzaam en/of ondernemend zijn in Zuid-Frankrijk. Een groep die de afgelopen jaren is opgebouwd door netwerkborrels en diverse seminars. We sparren graag met u over wat er gaande is op de tweemaandelijkse DNC Business Netwerk bijeenkomst waarbij we steeds een interessante lezing, bedrijfsbezoek of een workshop organiseren.

2023 NIEUW JAAR NIEUWE NETWORK EVENTS

KAMER VAN KOOPHANDEL NICE & TEAM CÔTE D’AZUR & BUSINESS PUB QUIZ

In het komende jaar staan er weer interessante zaken op de planning. We organiseren een ontmoeting met netwerkborrel en een ontmoeting met Team Côte d’Azur en de CCI Nice (Kamer van Koophandel Nice) over ondernemen aan de Côte d’Azur. Van tevoren versturen we een enquête waarbij u ook zelf vragen kunt indienen voor deze twee instanties. Daarnaast is er een business Pub Quiz in de maak. Het bedrijfsbezoek aan Nice op de fiets en een bezoek aan een wijngaard blijft in het vat zitten dat niet verzuurt. Meer details volgen via Linkedin, Facebook en de nieuwsbrieven.

DNC BUSINESS NETWORKLEDEN ONDER DE LOEP

DNC Business Network zet in deze editie weer een nieuw werkend DNC-lid in de kijker. Deze keer geen jeune arrivé maar een gesprek met de ervaren ondernemer Bob Kramer die sinds 25 jaar aan de Côte d’Azur werkzaam is. Dat leverde weer een boeiende andere kijk op dan we gewend zijn. Lees meer over de 3 tips met kennis die Bob hebben geholpen zijn bedrijf succesvol te maken en te houden in Zuid-Frankrijk verderop in dit magazine onder de titel ‘La vie Professionelle’.

NETHERLANDS BUSINESS COUNCIL FRANCE

De NLBC is het netwerk voor Nederlandse ondernemers die zich willen vestigen, groeien en hun connecties willen uitbreiden in Frankrijk.

Om de nieuwe ambassadeur van Nederland in Frankrijk, Jan Versteeg, te verwelkomen organiseerden Euronext en NLBC begin november

een ontbijtsessie op het kantoor van Euronext in Parijs. De ambassadeur benadrukte de Frans-Nederlandse handelsrelatie: ‘Er is geen andere weg dan Europese samenwerking waarbij we onze twee visies moeten combineren.’

Niet alleen bedrijven maar ook studenten vinden hun weg naar Frankrijk. NLBC organiseerde een studiereis voor Hogeschool Windesheim uit Zwolle. 90 studenten van de studie Commerciële Economie bezochten Lille en Parijs. Zij bezochten EY in La Tour First in La Défense waar ze presentaties kregen over buitenlandse investeringen in Frankrijk en het succes van Cashbee, een nieuwe spaarapp uit de Franse Fintech startup scene. Daarnaast organiseerden we een vierdaagse studiereis voor de Hogeschool van Amsterdam. Studenten van de Master Urban Development Commercial kwamen naar Parijs en bezochten MVRDV, Sogaris, Espaces Ferroviaires, de Nederlandse Ambassade, Choose Paris Region en La Cite Fertile. Op 20 januari 2023 kan je deelnemen aan het Webinar Meet the Expert: Arbeidsrecht in Frankrijk. NLBC organiseert dit in samenwerking met verschillende Franse advocatenkantoren bureaus en een salarisadministratiekantoor en een HR-specialist.

HEB JE ZELF EEN INTERESSANT IDEE OF EEN SUGGESTIE?

De leden maken de club! Ben je werkend in Zuid-Frankrijk en wil je betrokken zijn bij DNC Business Network, of heb je een interessant idee of suggestie, stuur dan een mailtje naar willem@nedazur.org

VOLG ONZE LINKEDINPAGINA

Maak zakelijk contact met andere werkende Nederlanders in de regio Provence-Alpes-Côte d’Azur via de LinkedIn-pagina van DNC Business Network: linkedin.com/company/ dnc-business-network

Netwerkborrel

Bob Kramer en Didin Baron

Skiën in Auron en Isola 2000

één dag te komen skiën, twee, drie of alle dagen. De skicommissie is uiteraard aanwezig vanaf woensdagavond tot en met zondag.

Na onze oproep in het vorige magazine hebben zich al een paar enthousiaste skiërs aangemeld, waarbij de jongste 5 jaar is! We kunnen in groepjes gaan skiën, afspreken op de terrasjes voor de lunch en gezellig samen dineren. U bent vrij om aan te haken waar u wenst.

Nieuwjaarsreceptie 2023

De DNC-skicommissie organiseert deze winter twee meerdaagse ski-activiteiten.

Deze vinden plaats op 2-5 februari 2023 in Auron en 9-12 maart 2023 in Isola 2000. De periodes zijn buiten de schoolvakanties gekozen om de drukte op de pistes te vermijden en de kosten voor de overnachtingen lager te houden. Donderdag en vrijdag zijn naar verwachting de rustigere dagen. U kunt kiezen om

Kinderen kunnen lessen volgen vanaf 4 jaar. Lessen zijn mogelijk in de ochtend en in de middag. Voor wie het leuk vindt kunnen wij de kinderen gezamenlijk inschrijven, zodat ze in dezelfde groep komen te zitten. De aanmelding zal binnenkort worden geopend op de website van DNC. De overnachting boekt u zelf. Wilt u graag mee, wacht hier dan niet te lang mee. Wenst u suggesties voor een hotel, stuur ons dan een e-mail: ski@nedazur.org ●

DNC Skicommissie, Iris Hochsticher, Karin Hoornaert, Marina Stibbe, Yvette Stricker en Jan van Unnik.

Randonnee met DNC

komen. Daarbij werd ook regelmatig opgetrokken met onze zusterclub ANM.

Het bestuur van de Nederlandse Club aan de Côte d’Azur nodigt u uit om het nieuwe jaar gezamenlijk in te luiden. De jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie zal worden gehouden op zaterdag 14 januari 2023 op het Royal Mougins Golf Resort. De receptie begint om 11.30 uur. U dient zich verplicht vooraf aan te melden via de website, uiterlijk woensdag 10 januari. Introducés zijn ook van harte welkom. Van hen vragen wij een bijdrage van € 25. Bij aanmelden ontvangt u een QR-code die u zal moeten tonen bij aankomst aan de ingang. ●

De Nederlandse Club wandelt al 25 jaar in Zuid-Frankrijk. Zolang al verkent een bont gezelschap van enthousiaste randonneurs het mooie achterland van de Var en de Alpes-Maritimes, in gebieden waar je anders niet kunt

Acht jaar geleden heeft Robert Keijzer binnen DNC een officiële rando-vereniging opgericht die op zijn initiatief werd aangesloten bij de FFR, de Franse wandelfederatie. Er kwamen 2 wandelingen per maand, op dinsdag en op donderdag. Onder zijn bevlogen leiding vroeg hij aandacht voor wat er langs de paden groeide en gaf hij uitleg over de geologie van het gebied. Van iedere wandeling werd een uitgebreid verslag gemaakt met foto’s. Helaas heeft Robert besloten om te stoppen en was er niemand beschikbaar om hem op te volgen. Daarom heeft DNC aansluiting gezocht bij ANM Randonnée. Dit is

een onafhankelijke vereniging en anders dan de naam doet vermoeden geen onderdeel van ANM. ANM Randonnée organiseert iedere week een rando van verschillende niveaus. Hierdoor zijn continuïteit en diversiteit van de rando’s gewaarborgd. Vanuit DNC zijn er drie gidsen die op de derde donderdag van de maand een wandeling verzorgen. Wilt u meewandelen, dan dient u wel lid te worden van ANM Randonnée. Dit kost slecht €15 per jaar. Meer informatie kunt u vinden op de rando-pagina van onze website en op de website van ANM Randonnée (anmrando.nl). ●

Jan van Unnik - j.g.vanunnik@xs4all.nl Met dank aan Ruud Gökemeijer en Anton Varekamp.

HeerlijkeMaaltijd

aan tafel de hete bouillon overheen. Bewaar de overgebleven bouillon voor de saus van het hoofdgerecht.

Zo na de feestdagen van december komen de ideeën over minderen en calorieën tellen. Dit hoofdgerecht bevat groenten en ongeveer 80 gram vlees per persoon. Het nagerecht is een stukje Brie met wat noten en druiven. Vegetariërs kunnen het vlees weglaten en vervangen door een vleesloos, eiwitrijk ingrediënt als tofoe.

Dit is de trend voor het komend jaar. Niet alleen vlees, maar vooral van eiwitten. Ook wordt gekeken naar de prijs van ons voedsel op de markt of in de winkels aangezien de prijzen hiervan vanaf de zomer met meer dan 20% zijn gestegen.

INGREDIËNTEN

Voor de bouillon: diverse groenten o.a. courgette, rode ui, pastinaak en wortelen.

Voor het hoofdgerecht: 200 gram shiitake, 2 zijden spareribs, 2 peren, 4 stengels bleekselderij, 1 oranje paprika, 1 courgette, 1/4 kool, 400

gram wortelen alles in blokjes, 200 gram mais, 100 gram boontjes, kaneelstokje, eetlepel gemberpoeder en 4 tenen knoflook, 50 gram cashew- of pecannoten fijngehakt. Voor het nagerecht: 30 gram Brie, een handje noten, dadels in kleine stukjes en druiven.

WERKWIJZE

Het nagerecht als eerste maken. Op dessertbordjes rangschikt men de kaas, druiven, noten en dadelstukjes. Koel bewaren.

Voor de bouillon de uien en paprika licht bakken met een beetje olie en daarna met de overige groenten in een ruime pan doen, 2,5 liter water toevoegen en laten trekken: in de snelkookpan (1 uur) of in een gewone pan (2 uur). Zeef de bouillon en gooi de uitgekookte groenten in de groenbak. Gebruik 1 liter voor de vier koppen soep en voeg kruiden naar smaak toe. Proeven! Snijd verse groenten en leg deze in de soepkom en doe er

De ‘côtes de porc’, ook bekend als spareribs, geven door de bijzondere saus veel smaak. Snijd de ribbenzijde in 3 stukken en leg deze in 1,5 liter bouillon. Sluit de pan met de deksel, nadat de bouillon kookt, het vuur zachter zetten en afgedekt met bakpapier in de pan op het vlees, nog ongeveer 30 minuten tegen de kook aan verwarmen. Haal daarna het vlees uit de pan, zeef de bouillon en laat inkoken met 75 gram bruine suiker, 60 ml sojasaus, 1 kaneelstokje, 1 eetlepel gemberpoeder en 4 tenen knoflook uit de pers. Laat tot 2/3 inkoken. Doe deze saus (het glazuur) in een schenkkannetje.

Verwarm de oven voor op 220°C en leg de stukken rib op een rooster onder het midden en bak ze gedurende 20 minuten tot ze een bruin korstje hebben. Controleren, ze mogen niet aanbranden. Elke 5 minuten met een kwastje glazuren met de helft van de saus.

Alle groenten en de peer in kleine stukjes snijden, leg eventueel asperges of andere ingrediënten naar keuze in zijn geheel op de schaal samen met de gebakken paddenstoelen. Snijd de ribben los en leg ze op de schotel en voorzie ze aan tafel ruim van de heerlijke saus. Strooi de nootjes over de groenten.

Per persoon voor dit totale menu: ca. 475 kCal, 40 gram eiwit, 30 gram vet, 25 gram koolhydraten, 30 gram vezels. Inkoopprijs voor 4 personen: € 24. ●

Franglishdeutsch

Het fijne van leven in een internationale gemeenschap is de diversiteit aan culturen, ideeën en meningen. Manlief en ik wonen in een klein dorp in de Var en zijn omringd door echte Varois, met een vleugje Noord-Franse, Duitse, Deense en Nederlandse import in de directe omgeving, de zgn. Noord-Europese Alliantie.

Hoewel lang geleden in percelen opgesplitst en verkocht, behoort onze berg toch echt nog steeds alleen die ene echte Varoise familie toe. Met enige melancholie verhaalt die ene echte Varoise buurman regelmatig over de tijd dat hij in ons zwembad – toen nog een bassin – heeft leren zwemmen. Hun terrein heeft de uitstraling van een uitdragerij met oude verroeste spullen die zelfs op een vide-grenier niets meer opleveren; de jachthonden veilig opgesloten in een ren. Regelmatig word ik onderhouden over de uitdagingen waar hij zich voor gesteld ziet bij de reparaties van oude auto’s. Dat ik nog geen Opel Carrera van een Ferrari Astra kan onderscheiden is tegen dovemansoren gezegd.

Aan de andere kant van het dorp woont die andere echte Varoise familie, volgens de buurman ‘des voyous’, want die hebben zich een dusdanige positie in de Mairie verschaft dat veel genomen beslissingen in hun voordeel uitvallen. Voor het gemak vergeet hij dat zijn, inmiddels weggestemde, familielid jarenlang niet anders heeft gedaan en menig zone naturelle op onze berg tot bouwgrond heeft weten te verheffen.

De Noord-Europese alliantie schudt meewarig het hoofd bij zulk onmiskenbaar nepotisme en haalt gelaten de schouders op. Zodra Duitsland op Varoise bodem landt, schuift de alliantie aan tafel voor een onvervalst potje discussiëren op lokaal Europees niveau. Dit alles in het Franglishdeutsch, een universele taal. Ik weet zeker dat de donderende lachsalvo’s tot in Keulen te horen zijn. Drank & spijzen overtreffen elk verschil. De economische kracht van Duitsland (la France est vraiment nulle en economie) vormt een prima aanvulling op het militaire overwicht dat Frankrijk kenmerkt. Nederland verzorgt de communicatie, bewaakt de neutraliteit en kalmeert de gemoederen. Gesprekken over WOII worden daarbij niet geschuwd, we hebben namelijk geen tijd voor gevoeligheden, er zijn dringender zaken op te lossen. Poutine staat aan de poort te rammelen, die is schuldig aan de huidige Europese malaise.

De Noord-Europese alliantie en die ene echte Varoise familie zijn echter unaniem in hun mening ten aanzien van die andere buurman, een vrai Cassos (cas sociale) die in zijn onnoemelijke wijsheid besloten heeft een heuse boerderij (geiten, kippen, konijnen, varkens) te beginnen op nog geen 4000 m² terrein, dat de uitstraling heeft van een bouwput! De enorme stank en dito vliegen maken het de Deense buurman onmogelijk om te genieten van terras en zwembad. Iedereen spreekt schande van de hond die 24/7 onbeschermd aan de ketting ligt. Een prachtig, lief beest, dat met de dag in conditie verslechtert. Alle gesprekken, bemiddelingen en suggesties ten spijt, de hond kan bescherming bij een oude roestige auto zoeken, dus is er geen probleem. De regels zijn namelijk onverbiddelijk: wanneer de ketting 2,5 meter lang is, er een vorm van abri is (de oude roestige auto is inmiddels vervangen door een houten tafel) en hij gevoed wordt, zijn de verschillende Associations aan handen en voeten gebonden. Uit pure wanhoop overwegen Duitsland en Nederland draconische maatregelen.

Maar er gloort hoop aan de horizon. Denemarken heeft de Mairie ingeschakeld. Onze eigen Tony, politieagent van twee dorpen, is de situatie komen beoordelen en heeft Cassos gesommeerd zijn hoeveelheid boerderijdieren met meer dan de helft te verminderen en de omstandigheden waaronder de hond leeft te verbeteren. Op straffe van de SPA (Société Protectrice des Animaux)!

Nederland staat te trappelen van ongeduld. Mocht er iemand zijn, die de zorg voor een 3-jarige, onopgevoede doch intelligente hond wil aangaan, schroom niet en mail. ●

5 podcasts voor francofielen

De meeste lezers van dit blad hebben waarschijnlijk al aardig wat levenswijsheid opgedaan. Net als ik zijn jullie ook jong van geest, vol avonturiersdrift en geïnteresseerd in nieuwe trends. En ook al denken we soms dat we alles al hebben gedaan, gezien en meegemaakt, toch valt er nog van alles te ontdekken. Zoals podcasts bijvoorbeeld. Het is raar, maar er is geen goede Franse vertaling. Deze moderne vorm van media wordt nog maar door een handjevol avant-gardisten met enthousiasme geconsumeerd. Het woord ‘podcast’ klinkt misschien heel innovatief, eigenlijk zijn het doodgewone, ouderwetse radioprogramma’s. Het enige verschil is dat je ze kunt beluisteren op het moment dat jij er zelf zin in en tijd voor hebt.

Sinds kort luister ik af en toe naar podcasts en het is een onverwacht genoegen. Ik word er ontspannen van. Ik ben iets te jong om me nog de hoorspelen op de radio te herinneren, maar het heeft er iets van weg. Je wordt meegenomen in een verhaal of een interview en net als met het lezen van een boek valt er een heleboel met je fantasie in te vullen. Bovendien kun je met je mobiele telefoon en oortjes overal luisteren; tijdens het wandelen, autorijden, poetsen, koken of in de tuin werken.

Er is er een overvloed aan aanbod. Je weet gewoon niet waar je moet beginnen en wat leuk is

om te luisteren. De promotie van de podcast staat nog in de kinderschoenen. Ze moeten het hebben van ‘bouche-à-oreille’-reclame. Daarom geef ik je hieronder vijf podcast-tips die ik met plezier geluisterd heb en die je gemakkelijk op Spotify of op Google kunt opzoeken. Misschien kunnen we, als francofielen onderling, elkaar de pareltjes gaan toespelen? Hier komen die van mij:

1. Notaires de Normandie

Het klinkt misschien saai, maar de verhalen van deze notarissen worden op een bijzondere en smeuïge manier gebracht. Zo vertelt een Maître (notaris) over een oudere dame die aandrong op een snelle afspraak voor het aanpassen van haar testament en onmiddellijk na de ondertekening in elkaar zakte voor de deur van het kantoor; dood! Alsof ze voorvoelde dat ze niet meer lang te leven had. Een ander verhaal gaat over een Brit die in Frankrijk een huis wilde kopen en met een koffer vol cash (argent liquide) wilde betalen. Bijzondere en misschien soms ook leerzame interviews.

2. Panorama van APRR

Jullie kennen de APRR van de tolwegen in Frankrijk. Deze organisatie biedt ook interessante podcasts met verhalen over historische personages die onderweg zijn. Opgeluisterd door muziek en speciale geluidseffecten stap je in de geschiedenis en neemt een fijne stem je mee op

reis met o.a. Napoléon, Vercingétorix, César of Coco Chanel.

3. Classé F

Classé F is een serie van audiothrillers, spannende griezelverhalen dus. In samenwerking met WWF (het Franse Wereld Natuur Fonds) hebben de makers een serie van 6 afleveringen gemaakt met het thema ‘ontbossing’. Gelauwerde acteurs spreken de verhalen in en daarmee wordt het heel onderhoudend om naar te luisteren.

4. Génération ‘Do It Yourself’

GDIY is de podcast van Matthieu Stefani die het succes ontleedt van mensen die de sprong naar zelfstandigheid hebben gewaagd. Of het nu ondernemers, atleten of zelfs kunstenaars zijn, hij biedt je de ongefilterde interviews van hun geschiedenis. Je duikt in hun dagelijkse leven. Het is zijn doel om hun manier van denken, hun organisatie en zelfs hun tools te begrijpen. Je krijgt een kijkje in de keuken van de mislukkingen en successen van de gasten.

5. La Poudre

Twee keer per maand praat journaliste Lauren Bastide met schrijvers, kunstenaars, onderzoekers en activisten over hedendaagse feministische en antiracistische onderwerpen. Het zijn intieme en diepgaande gesprekken die al miljoenen luisteraars hebben gefascineerd.

Veel luisterplezier! Ik kijk uit naar jullie tips. ●

WILLEM-HEIN COUWENBERG (VENCE): ‘Soms ga ik iets te snel’

‘Het is een geduldig vak,’ zegt hij. Niet dat hij dat van nature is. Zijn stijl is Nederlands: direct, snel en uitvoeren. Willem-Hein Couwenberg vertelt met enthousiasme over de functie van honorair consul die hij sinds anderhalf jaar vervult. Hij ondersteunt de Nederlanders in de departementen Alpes-Maritimes, Hautes-Alpes en Alpes-de-Haute-Provence. Hij heeft inmiddels ervaren en geleerd dat je geduld moet hebben met de Fransen, bepaald als ze worden door hun bureaucratie en hiërarchische structuren.

Honorair consul is een functie waar je voor wordt gevraagd. ‘Ik heb tweeeneenhalf jaar geleden samen met andere ondernemers vanuit de ambassade in Parijs The Netherlands Business Council France (NLBC) opgezet. Vanuit dat contact heeft de ambassade me hiervoor gevraagd. Ik moest er wel diep over nadenken. Het is toch een hele verantwoordelijkheid en ik moest ook mijn Frans bijspijkeren. Maar in de praktijk leer je dat snel. En het kost best veel tijd’, zegt hij. ‘Niet zozeer de hulpverlening aan Nederlanders voor bijvoorbeeld verloren paspoorten en reisdocumenten. De meeste tijd gaat zitten in het verdiepen en verbreden van mijn netwerk met het Nederlandse en Franse bedrijfsleven en met de

Franse overheidsinstanties. Dan gaat het ook over culturele belangen, over wat is typisch Nederlands. Geen clichés als klompen of tulpen, maar ik ben nu bijvoorbeeld bezig om samen met de gemeente Nice een tentoonstelling te organiseren over wonen en water. Over de Amsterdamse School (bouwstijl) in de bouwontwerpen van Berlage in de Amsterdamse Rivierenbuurt en de nieuwbouw die er nu wordt gepleegd, waarbij sterk wordt ingezet op duurzaam bouwen. Zo kunnen Nederlandse bedrijven die hier willen investeren, zich profileren.’

GEEN CURSUS

Een belangrijk verschil tussen Nederlandse en Franse bedrijven is de hiërarchische werkomgeving. ‘In Nederland kan iedereen zeggen wat hij of zij wil. Hier in Frankrijk voert in een vergadering de chef het woord. Dat is wel jammer, want dan kun je belangrijke inbreng missen. Ook zijn Nederlanders heel direct, zeggen onomwonden waar het om gaat. De Fransen vinden dat wel amusant en waarderen ’t steeds vaker.’

De Nederlandse ambassade geeft geen cursus over het zijn van honorair consul. ‘Mijn voorganger heeft me natuurlijk wel ingewerkt, maar het meeste leer je in de praktijk en van je collega’s. We

hebben eenmaal per maand een bijeenkomst, van het internationale Corps Consulaire Nice, waarin we ervaringen uitwisselen. En in Lyon is het Netherlands Business Support Office (NBSO) gevestigd dat onderzoek doet en enquêtes houdt om in kaart te brengen wat er speelt op zakelijk gebied in jouw regio en ook praktische ondersteuning biedt aan de Nederlandse Consuls.’

Prioriteit heeft de hulpverlening. Een voorbeeld: ‘Een psychiatrisch patiënte, voor de derde keer in Nice, was haar paspoort en geld kwijt. Ze was helemaal in de war en werd opgenomen in een kliniek. Daar heb ik haar opgezocht en gezorgd voor een reisdocument om haar terug te brengen naar Nederland. Ik raad trouwens aan om altijd een kopie of een scan van je paspoort bij je te hebben.’

PERSOONLIJK

Willem-Hein (53) is getrouwd met Micheline van Hautem. Ze hebben twee zoons van 15 en 13, die hier op de publieke scholen zitten. Het gezin woont in Vence. Hij heeft een eigen bedrijf dat websites maakt en online applicaties voor een internationale klantengroep van particulieren en ondernemingen.

En voor wie het niet weet: Couwenberg is ook het contactadres voor het DNC Business Network en stelt in elke aflevering van dit Magazine in de rubriek La Vie Professionnelle een Nederlandse ondernemer in deze regio aan u voor. ●

Contact: consulatpaysbas.nice@yahoo.com +33 (0)6 50 06 16 74.

CAMILLE TRILLAT (MARSEILLE)

‘Rajeunir et féminiser’

Ze spreekt geen Nederlands, volgt wel een cursus maar vindt het erg moeilijk. Toch is ze sinds begin 2020 honorair consul voor ons land in Marseille. Ze werd gevraagd na een bezoek van de plaatsvervangend ambassadeur aan een bedrijf in de zuidelijke metropool. Nadat de consulaten werden gesloten en er vervolgens honorair consuls werden benoemd wilde Buitenlandse Zaken verjongen, meer Fransen en meer vrouwen als honorair consul: ‘Rajeunir en féminiser’. Een goede vriend bij dat bedrijf noemde haar naam, ze solliciteerde en werd benoemd.

Camille (43) is financieel consultant bij een private organisatie en geeft adviezen over investeren in onroerend goed en bijvoorbeeld levensverzekeringen. Ze is getrouwd en heeft vier kinderen (17, 14, 11 en 7). Ze werkt meestal vanuit huis: ‘Zo is er altijd iemand thuis als de kinderen uit school komen.’ Toen ze klein waren hadden we een nounou, Ze heeft een Nederlandse tante en neven die in Amsterdam wonen. ‘Zo ken ik een beetje Nederland, maar ik zou graag eens met mijn gezin een grote fietstocht door het hele land maken.’

BRAND EN VOETBALLERS

Over haar functie als honorair consul zegt ze: ‘Ik begeleid Nederlanders in de Var, de Bouches-duRhône en de Vaucluse, waartoe Marseille behoort. Bijvoorbeeld

deze zomer toen vakantiegangers geëvacueerd moesten worden door de branden hier. Gelukkig spreken de meeste Nederlanders Engels. Omdat ik de instanties hier goed ken, kon ik ze goed bijstaan. De ouders van de Feyenoordsupporters, die hier door de politie waren gearresteerd na de wedstrijd tegen FC Marseille, hebben mij gevonden via email. Ik heb vervolgens contact opgenomen met de ambassade en de officieren van dienst van de politie.’

Een ander voorbeeld van haar hulp betreft een vrouw die in Brignoles verbleef en daar vroegtijdig beviel: ‘Haar baby woog slechts 1 kg en werd overgebracht naar een gespecialiseerd ziekenhuis in Marseille. De ouders werden ondergebracht in een Ronald McDonald Huis. Toen de baby na tweeëneenhalve maand kon worden getransporteerd naar Nederland, heb ik de reispapieren (Laissezpasser) voor de baby in orde gemaakt. Het was een heel leuk contact. Ze waren zo dankbaar.’

COMPETITIES VOOR SCHOLIEREN

Camille heeft veel contact met haar collega honorair consuls en ‘gewone’ consuls. ‘Marseille is de grootste consulaire stad van Frankrijk en gezamenlijk organiseren we allerlei activiteiten. Zo hebben we een competitie voor de lycéens gehouden voor het inzamelen van gedragen kleding om ze

bewust te maken over het verspillen en het hergebruik ervan. In november organiseerden we de week van het klimaat voor de collégiens om ze te laten zien wat de gevolgen hier in de omgeving zijn van de klimaatverandering. Een gids leidt ze door de bossen en ze brengen een bezoek aan een kazerne van de pompiers die uitlegt waarom er meer branden zijn nu.’

Ook is Camille bezig met het leggen van contacten met het Nederlandse bedrijfsleven in de aanloop naar de Olympische Spelen in 2024.

Een interessante functie, honorair consul in Marseille. Over de tijd die het haar kost zegt ze: ‘Vooral in het toeristenseizoen is het wat drukker, maar nu is het goed te doen.’ Over de Nederlanders: ‘Dat horizontale in het werk, maakt het makkelijker om je mening te geven.’ Over de vele uitnodigingen voor recepties en officiële bijeenkomsten: ‘De ambassadeur zegt altijd: “Jullie zijn supervrijwilligers.” We maken zelf de keuzes.’ De invloed op haar gezin: ‘Voor de kinderen zijn al die contacten ook zeer verrijkend. Ze leren dat er meer is op de wereld dan Marseille, Frankrijk en hoe belangrijk het is om Engels te leren ... hoop ik’, glimlacht ze. ●

Contact: consulatpaysbasmarseille@yahoo. com, +33 (0)6 60 98 13 29.

Voor meer informatie over de aanstelling en functie van onze honorair consuls scant u de QR-code.

Zorgeloos en e ectief uw huis verkopen? Met ons stappenplan vinden we de juiste kopers!

new home, makelaar en erkend taxateur, is de grootste Nederlandse makelaar in Zuid-Frankrijk, met kantoren in Lorgues, Fayence en Sainte-Maxime. Door ons uitgebreide netwerk in Frankrijk en in Centraalen Noord-Europa, in combinatie met een gerichte marketingaanpak geheel afgestemd op uw woning, zijn we in staat om snel een geschikte koper voor uw woning te vinden.

Ons verkoop-stappenplan begint met een professionele taxatie. Wij informeren u tevens over verplichte diagnostische onderzoeken en helpen u met het samenstellen van een volledig en overtuigend verkoopdossier. Ook weten wij hoe u met eventuele kleine aanpassingen uw huis optimaal kunt presenteren. Even belangrijk is de online presentatie. Denk daarbij aan professionele fotografie, de inzet van drones voor luchtfoto’s en geavanceerde 3D-technologie voor een virtuele rondleiding in uw woning.

Hebt u een Provençaalse mas, een bastide, een appartement, een chateau of een villa met zeezicht, new home verkoopt het voor u! Kijk op www.new-home.fr of bel met een van onze kantoren.

Provençaaltje

EEN EIGENAARDIG BOUWSEL

bak was een grote wasbak, dit blijkt ook wel uit de vormgeving; de tweede rechthoekige bak was bedoeld om de paarden uit te laten drinken. De eigenaardige ronde bakken hadden een duidelijk agrarisch doel; namelijk ter bereiding van de bestrijdingsmiddelen. Met name in de oorlogsjaren was er veel last van mildiou, een verwoestende bladziekte waarbij de bladeren en de jonge druiven in snel tempo verdroogden met als resultaat een mislukte oogst. In de cilinders werden de benodigde liters geprepareerd en vervolgens uitgereden over de velden. Een van de middelen die daarvoor gebruikt werd is bouillie bordelaise in Nederland bekend als Bordeauxse pap (niet verkrijgbaar in de zuivelhandel). Een fungicide die bij overmatig gebruik een blauwe gloed legt op blad en takken.

In het begin van de 20e eeuw bevond zich een 23 hectare groot wijnchateau in het centrum van Draguignan. Aan het eind van die 20e eeuw werden o.a. op deze plaats de gevangenis (1984/2010 ) en de Carrefour supermarkt gebouwd en kwamen er allengs een hele schare aan kleine en middelgrote ondernemers in plaats van wijnvelden. Het wijngoed is geheel verdwenen, er resten de oude gebouwen, een fraaie oude bastide en de sporen van een oude glorie van een tuinaanleg, zoals een rij forse cyprès florentins Maar waar mijn oog eigenlijk op viel, was een wat vreemd ogend bouwwerkje; was het een waterreservoir, een wasplaats of iets agrarisch?

Wel, de oorsprong is inderdaad agrarisch; op de foto zien we cilindervormige betonnen bakken, zo’n twee en een halve meter hoog, geschakeld met enkele rechthoekige bakken, waarvan de drie type bakken heel verschillenden functies hadden. De eerste rechthoekige

Bordeauxse pap werd door de Franse plantkundige Pierre-Marie-Alexis Millardet in 1885 ontdekt. Bordeauxse pap wordt toegepast als fungicide. Het mengsel wordt bereid door het neutraliseren van 2 delen koper(II)sulfaat met 1 deel gebluste kalk in 100 delen water. Het mengsel werd oorspronkelijk ingezet door wijnboeren die hun druiven met blauwe vitriool behandelden om de druiven minder aantrekkelijk te maken voor dieven. De bescherming die de wijnstok vervolgens tegen meeldauw kreeg is een blijvende toepassing van de stof. De stof bleek vervolgens ook werkzaam te zijn tegen andere schimmelinfecties (roest) en tegen een aantal bacteriële infecties van de wijnstok. Tegenwoordig is Bordeauxse pap nog steeds te vinden in tuincentra. ●

Les Vieilles Canailles, aix-en-pce

neer toen ik aangaf een glas witte wijn als aperitief te prefereren boven het glas champagne (€ 8) dat Davina zich liet inschenken. Na zijn uitleg koos ik voor een volle, vette bourgogne: Domaine de Villaine, Rully les Saint-Jacques 2020, natuurlijk niet de goedkoopste van de vijf (€ 10), maar wat een geweldig glas! Ach, je leeft maar een keer tenslotte ...

Als wij eens een dagje naar ’de grote stad’ willen, hebben wij niet alleen Cannes, Nice of Monaco op ons lijstje staan, maar zeker ook Aix-en-Provence. Een gezellige studentenstad met een heel aantrekkelijk historisch centrum vol met leuke terrassen, restaurants en winkels in allerlei variaties. Als er plannen voor zo’n dagje ontstaan, is eigenlijk het eerste wat Davina doet: het zoeken naar een voor ons onbekend maar veelbelovend restaurant. Daar heeft zij een heel fijn neusje voor en op deze woensdag half november bleek haar keuze wederom een schot in de roos. Terwijl de kerstmarkt en het lunapark(je) op de Cours Mirabeau al vol in bedrijf bleken, vonden wij zonder veel moeite de Rue Isolette en openden vol verwachting de deur op nummer zeven. Gelukkig hadden we gereserveerd, want het zaakje bleek piepklein en heel wat latere spontane ’binnenlopers’ werden teleurgesteld. Een overenthousiaste gérant/cuisinier heette ons van harte welkom en zette vijf flessen voor me

Op grote krijtborden stonden zowel de menu- als de (enorme!) wijnkaart volledig uitgeschreven, maar dat weerhield gastheer Pierre er niet van om vol bravoure en in razendsnel Frans alles nog eens luidkeels toe te lichten voor alle aanwezige smulpapen. Er was die dag keuze uit vijf voorgerechten (€ 6 tot € 10), vier hoofdgerechten (€ 15 tot € 24) en vijf desserts (€ 6 tot € 11), waarvan er enkele in de lunchformule van tweeof driegangen (respectievelijk € 21 en € 25) pasten. Davina ging voor de formule met Brioche perdue met worst uit Morteau en pistache noten, en vervolgens de Sauté de taureau met grote witte bonen, maar ik liet me voor de tweede keer kostbaarder verwennen met Cervelle d’agneau en persillade (€ 10) en Langue de boeuf met paddestoelen (€ 22). Ach, je leeft maar een keer tenslotte ... Ik ga dat Cervelle niet vertalen, want er lezen misschien tere kinderzieltjes

mee, maar lekker was het wel! Het leek qua structuur wat op zwezerik maar verfijnder van smaak. ‘De oude schurken’ van dit restaurant gaan er prat op om gerechten met vlees, vis, abats, of vegetarisch te serveren, al naar gelang het dagelijkse aanbod. Dat abats ga ik ook niet vertalen (ook nog tere maagjes misschien), maar ik waardeer die Franse gewoonte om alle delen van een dier te gebruiken wel. Dus geen vooroordelen meer, beste lezers, gewoon eens proberen! Van het imposante wijnkrijtbord hadden we, na ruim overleg met Pierre uiteraard, een Morgon ‘Vieilles Vignes’ 2021 van Jean-Paul & Charly Thévenet laten openen. Een vol smakend en ouderwets stevig glas beaujolais, die zijn prijs (€ 44) meer dan waard was. Zeker als je weet dat hij op het domein zelf voor zo’n € 25 over de toonbank gaat. Ach, je leeft maar een keer tenslotte ...

Mijn tafelgenote genoot al van een heerlijke chocoladecrème met noten uit Piemonte (uit de formule), toen bij mij als afsluiting een riant kaasplateau (€ 10) werd neergezet. Alweer een prachtig bord vol gevarieerde smaken. Deze schurken uit Aix zijn vol passie bezig om u een echte Franse bistro-ervaring te laten beleven met originele en soms zelfs gedurfde gerechten. Maar wat is er mis met een beetje lef in de keuken? Ach, je leeft maar een keer tenslotte ... Of had ik dat al gezegd? ●

L’Oustaou, flayosc

Als je al bijna elf jaar tot volle tevredenheid à la campagne in de Var woont, werp je af en toe nog weleens een belangstellende blik in de vitrines van makelaars in de buurt, maar houd je je niet dagelijks meer bezig met prijsontwikkelingen en vraag en aanbod van onroerend goed. Je hoort dan wel links en rechts dat de Var ‘booming’ zou zijn sinds de Corona-pandemie, maar toch gaat dat grotendeels aan je voorbij. Totdat we op een zaterdagmiddag begin oktober nog een tafel voor vijf voor het diner op diezelfde avond probeerden te reserveren … Na zes telefoontjes zonder succes zakte de moed ons echt in de schoenen: bij La Maison Bleue in Ampus, Le Saint-Marc in Aups, Le Saint-Pierre in Draguignan, La Table du Moulin in Lorgues, en Château Mentone en ook Lou Cigaloun in Saint-Antonin-du Var was het telkens: ‘Désolé, complet.’ En dat toch niet echt in het toeristische hoogseizoen … Le Var est vraiment chaud! Maar goed, uiteindelijk hadden we beet bij het zevende telefoontje en konden we bij l’Oustaou in Flayosc aanschuiven. Vanwege een annulering, ook nog puur geluk dus.

Zonder een duidelijke reden waren we daar al jaren niet meer

geweest en het restaurant is in die periode overigens ook enkele keren in andere handen overgegaan. Tegenwoordig wordt het uitgebaat door een enthousiast jong stel: Clément Euvrard in de keuken en Pauline Le Gal in de eetzaal. Beiden hebben hun culinaire sporen ruimschoots verdiend in diverse gerenommeerde horecagelegenheden en dat bleek ook wel uit het verdere verloop van de avond.

Een in stemmig zwarte oberkledij gestoken puber van ogenschijnlijk 15 jaar opende professioneel de eerste fles wijn, een heerlijke witte Jas d’Esclans (€ 35) en serveerde die vervolgens vakkundig met keurig netjes een handje op zijn rug. Misschien familie van de uitbaters? Maar nee, even gevraagd: hij was een leerling van de hotelschool en voor een stage in Flayosc beland. Zijn fooitje van de gastheer verdween trouwens ook uiterst professioneel meteen in zijn broekzak. Snelle leerling, die komt er wel!

Drie gasten aan onze tafel gingen voor het Menu Gourmet van € 35 met een keuze aan gerechten als: linzen gesmoord met girolles, gerookte paling en een zachtgekookt eitje, of ceviche van kabeljauw met kokos en verse pruimen als entree, en forelfilet

uit het meer van Valcluse met amandelpesto, of op lage temperatuur gegaard gevogelte met kreeftensaus en polenta als hoofdgerecht bijvoorbeeld. Maar zelf had ik geroosterde scheermessen met pesto (€ 18), en zwezerik met een saus van morieljes (€ 32) op de kaart zien staan en dat leek me nog lekkerder. Davina’s gastronomische oom bestelde een vissoep, ook à la carte, dus even later verscheen er een rijke dwarsdoorsnede van het kunnen van de kok op onze tafel. Ik heb bijna overal van mogen proeven en kan dus met een gerust en objectief hart zeggen: het was allemaal overheerlijk. Mooie borden, vol van smaak, goed afgestemde porties, gewoon perfect. Het chocolade dessert met echte truffel (!) was zo lekker, dat we zelfs een paar extra proeflepels hebben laten aanrukken.

Tijdens de zomermaanden zit je natuurlijk op het terras, maar bij winterse temperaturen is het ook binnen behaaglijk toeven: een sfeervolle ruimte, een soort keldergewelf met meerdere ‘kamers’, waar je je meteen welkom voelt. Wij hadden hier een superavond, gaat dat proeven! Misschien dan wel wat eerder reserveren dan wij deden ... ●

L’OUSTAOU 5 PLACE JOSEPH BREMOND 83780 FLAYOSC 04 94 70 42 69

molid’oli

Na vele jaren in het buitenland te hebben gewoond, met de nodige verre reizen, zijn we neergestreken in Frankrijk en dat midden in de Covid lockdown. Daardoor werd reizen lastig en werden we gedwongen in de omgeving rond te kijken. En wat is die naaste omgeving toch mooi! Er zijn zoveel mogelijkheden voor een leuk uitstapje, met of zonder overnachting. Dat gaf mij het idee om een serie te schrijven over de dagtrips en korte vakanties die wij recent hebben gemaakt en die we u van harte kunnen aanbevelen.

Onze ouders waren op bezoek uit Nederland en het was begin oktober, met redelijk weer, dus ideaal voor een uitstapje. Het besluit viel op Bargemon, niet te ver rijden en altijd leuk daar met een bakje koffie op het dorpsplein. Een heerlijk plein (eigenlijk een doorlopende straat met terrasjes) waar in oktober nog steeds de verdwaalde toerist voorbij komt rijden en de oude mannetjes alles gadeslaan met een late koffie of een vroege pastis. In de zomer is er nog meer vertier want dan proberen grote SUV’s met nog grotere caravans de krappe bochten te nemen; richting Draguignan, richting Fayence, of naar de Gorges du Verdon. Een kruispunt voor de gemiddelde toerist, afgewisseld door de voertuigen van de inwoners van Bargemon, die ook vaak gewoon stil blijven staan voor een praatje. Het is maar goed dat ik niet in Bargemon woon, want

ik zou vaak op deze leuke terrasjes te vinden zijn, voor dit oogstrelende vertier en een wijntje.

Het middeleeuwse Bargemon is een van de mooiste en meest pittoreske plaatsen in de Dracénie en wordt ook wel ‘de parel van de Haut Var’ genoemd. Overvloedige stromen, ondergronds of niet, voeden het dorp en zijn omgeving. Fonteinen en wasplaatsen zien we op elke straathoek. In deze omgeving stonden enkele decennia geleden nog meerdere olijfmolens. De verbouw, de oogst, het malen en persen van olijven waren de belangrijkste activiteiten van het dorp, samen met veeteelt en een levendige schoenenindustrie. Een van deze olijfmolens is Le moulin de Bargemon, beheerd door Association Moli d’Oli. De molen is gelegen in de vallei van de Riou rivier en was een van de grote molens die de extractie van olijfolie met een ‘ressence’ (tweede persing) combineerde.

Wat geschiedenis

Toen de olijfpersen nog handmatig werden bediend, bleef na de eerste persing nog ongeveer 30% van de olie in de ‘pulp’ achter. Deze pulp werd toen overgebracht naar de tweede molen (de ‘ressence’). Hier werd heet water toegevoegd, om de olijfpulp van de pitten de scheiden. De gemalen pitten werden ‘le grignon blanc’ genoemd en gingen naar de lokale bakkers als toevoeging aan het meel, of naar schuurpapierfabrieken in de omgeving. De olijfolie die op het water kwam drijven werd ervan afgeschept met een ‘feuille’ (blad), en het restwater werd buiten opgeslagen in grote bezinkingstanks. De olie van deze tweede persing werd gebruikt voor het maken van zeep, waaronder het beroemde Savon de Marseille, maar ook smeermiddelen en olie voor verlichting.

Helaas, nieuwe methodes voor olie-extractie maakte de tweede persing niet meer nodig. Daardoor sloten veel tweedepersing-molens (moulins à ressence) hun deuren en verloren de molenaars de helft van

Met deze voorkennis over Bargemon en Moli d’Oli trokken we eropuit. Eerst maar even de molen, daarna dorpje met koffie en gebak.

Matten waar de pulp op wordt gedaan die vervolgens onder hoge druk geperst wordt

Molenaar Jean Louis (r) en leerling Jerôme

hun inkomen. Daarbovenop kwam de strenge vorst van 1956, waardoor 200.000 olijfbomen stierven in de Provence, het duurde ruim 15 jaar eer de olijfoogst weer iets op gang kwam. Intussen waren vele olijfmolens dichtgespijkerd of omgebouwd tot woningen.

De molen vandaag Na de ontbinding van de coöperatie werd in april 2021 de vereniging Moli d’Oli opgericht in samenwerking met de gemeente van Bargemon. De vereniging streeft ernaar de oude molen en de apparatuur te behouden en weer in werking te stellen volgens de traditionele methode met een waterkanaal, waterrad en met de grote steenmolen en de tweede ‘ressence’-molen. Ook geeft de vereniging advies aan eigenaren van olijfbomen, helpt indien nodig met de oogst, waarna men de opbrengst ontvangt in de vorm van olijfolie.

Momenteel zijn het waterwiel en de grote as naar de grote molen niet bruikbaar en hebben grondige restauratie nodig. Tijdelijk wordt de molensteen elektrisch aangedreven. Het verder persen van de olie gebeurt handmatig. De tweede molen, voor het malen van de ‘ressence’, en de voorraadbak-

ken voor de pulp zijn allen nog te bezichtigen.

De vereniging geeft ook rondleidingen (even bellen voor een afspraak). Wij hadden het geluk dat een heel prettige Nederlandse dame (Tonia) ons onder de hoede nam. Veel geleerd over de geschiedenis van de molen, maar ook over het traditionele proces van olijfolie persen. Maar dat proces gaan we hier niet vertellen, daarvoor moet u even de molen bezoeken. Een bezoek aan de molen met rondleiding en wat leuke dingen kopen in het boetiekje is aan te bevelen,

zeker gecombineerd met een dorpswandeling.

Oh ja, terug naar onze koffieplannen … Het lukte ons gemakkelijk een leuke tafel te bemachtigen voor heerlijke koffie, helaas geen gebak. Maar de bakker aan de overkant bracht uitkomst en we mochten onze zoete hap op het terras nuttigen. Ook geen dikke caravans te zien, wel een groepje mannen met een spel kaarten en een fles pastis. ●

Donaties welkom

Het zeer gemotiveerd team van Association Moli d’Oli kunt u ondersteunen door uw eigen olijven te brengen. Heeft u heel veel bomen, dan komt het team bij u oogsten. De ‘betaling’ wordt voldaan in flessen olijfolie.

De vereniging accepteert ook donaties (die voor 66% aftrekbaar zijn van de belasting). De donaties komen allemaal ten goede aan de renovatie van de molengebouwen en de apparatuur, de voortzetting van de winning van olijfolie volgens de traditionele methode met de grote molensteen, het waterrad en watertoevoerkanaal. Daarnaast zijn er plannen voor het openen van een olijfboom-museum en het organiseren van culturele en erfgoedactiviteiten rond de molen.

Bargemon

Tijd voor vernieuwing

Wijnbouwers in de Provence zijn vorige maand bijeengekomen in Les Arcs sur Argens om hun ervaringen met het testen van nieuwe druivenrassen in de regio te bespreken. De proeven maken deel uit van een poging om de gevolgen van de klimaatverandering in de wijngaard tegen te gaan, waarbij telers experimenteren met droogte- en ziekteresistente druiven, zowel autochtone als buitenlandse.

Volgens de wijnnieuwswebsite vitisphere.com is er getest met ‘de klassieke Grenache en Cinsault, zeven buitenlandse variëteiten (Calabrese, Agiorgitiko, Tempranillo, Touriga Nacional, Pinotage, Zinfandel en Mavrud), 12 lokale variëteiten (Mourvaison, Téoulier, Carignan Blanc, Grenache Blanc, Grenache Gris, Barbaroux, Clairette Rosée, Plant Droit, Colombaud, Counoise, Brun Fourca en Rousseli), twee nieuwe toevoegingen (Mourvèdre Blanc en Mourvèdre Gris), 25 Zuid-Franse hybriden en 13 klonen van Cinsaut’.

Veel van deze druiven zijn toegestaan in het regionale register voor de Appellation Côtes de Provence; waarvan de Agiorgitiko, Calabrese, Moschofilero, Verdejo en Xinomavro alleen met uitdrukkelijke toestemming van de regionale autoriteiten.

Gezien de hittegolven en de droogte die zich dit jaar in een groot

deel van Frankrijk hebben voorgedaan, hadden veel van de bevindingen betrekking op droogtebestendigheid. Calabrese, bijvoorbeeld, deed het naar verluidt goed, ondanks langdurige hete, droge omstandigheden en ‘drie gevallen van temperaturen van meer dan 40 graden.’

Rousseli, ook bekend als Rosé du Var, deed het ook goed, ondanks zijn hoge alcoholgehalte en vaak lage zuurgraad. Dit ras werd in 1986 geschrapt van de officiële lijst van toegestane druiven in de regio.

‘Studies hebben aangetoond dat het ras goed is aangepast aan de klimaatverandering’, aldus regionaal wijnbouwadviseur Clémence Boutfol over het ras. ‘Dit maakt de weg vrij voor de herregistratie van een kloon in de officiële catalogus van druivenrassen en de herintegratie als bijkomend druivenras in de appellation dit jaar.’

Mourvèdre Blanc en Mourvèdre Gris – beide afgeleid van spontane (natuurlijk voorkomende) mutaties van het rode wijnras Mourvèdre in de Côtes du Rhône – zijn ook veelbelovend.

Over enkele jaren kunnen wij waarschijnlijk de eerste resultaten gaan proeven, ik ben benieuwd.

Dit was mijn laatste bijdrage voor het DNC magazine. Ons restaurant La fromagerie Laitable et son Restaurant gaat uitbreiden, en dat heeft nu al onze aandacht nodig. Ik wens u veel gezondheid en voorspoed voor 2023 en wellicht tot ziens. ●

Sinds 2018 heeft Anne Boerkoel fijne columns geschreven over wijn, de drank die ons allen begeesterd en nieuwsgierig maakt naar meer. Na 16 edities heeft zij aangegeven te stoppen als redactiemedewerkster en dit is dan ook haar laatste column. De redactie wil Anne hartelijk bedanken voor alle bijdragen.

Anne draagt het (wijn)stokje over aan wijnexpert Hans Pleiter. Hij zal zichzelf in de volgende editie voorstellen.

ANNE LA FROMAGERIE LAITABLE ET SON RESTAURANT 25 BOULEVARD JEAN MOULIN FLAYOSC

Anne Boerkoel, Vinoloog

Slangen

Tijdens een wandeling in de omgeving van ons huis stuitten we op een groepje opgewonden Fransen die iets zagen liggen aan de rand van een wijnveld naast de weg. Dichterbij gekomen wezen ze ons op het voorwerp van de opwinding: een slang. Het dier lag keurig opgerold in de zon met de kop in het midden van de cirkel, ons oplettend aankijkend. Wij trokken de bewering dat het vast en zeker een giftige slang betrof enigszins in. Twijfel in de wetenschap dat giftige slangen in onze buurt zeldzaam zijn en doorgaans in hogere gebieden voorkomen. Onze twijfels werden door de overige omstanders minachtend terzijde geschoven; wat weten vreemdelingen nu van de Franse fauna. Toen we na de wandeling weer langs de rustplaats van de slang kwamen, bleek dat deze de ontmoeting met zijn landgenoten niet had overleefd. De kop was ingeslagen en de slang lag in zijn volle lengte langs de weg. We kregen nu een goed beeld van de ongeveer één meter lange slang. Het was volgens ons inderdaad een couleuvre à collier, een niet-giftige slang, die veel lijkt op de ringslang die we in Nederland kennen.

Frankrijk kent 7 soorten niet-giftige slangen die soms algemeen en soms in bepaalde regio’s voorkomen. Daarnaast zijn er vier addersoorten (vipères) die wel giftig zijn, Drie daarvan hebben de typische addertekening op de rug. Tenslotte is er nog een couleuvresoort die wel giftig is. Deze komt in onze streken voor, is grijsachtig bruin en leeft in kreupelhout en wijngaarden. Hij is uitzonderlijk snel. Bij gevaar richt hij zich op als een cobra en valt naar voren om te bijten. Die beet is bijna nooit schadelijk omdat zijn giftanden helemaal achter in de bek staan en het slachtoffer zelden raken. Ook de beten

van de andere giftige slangen, de vipères, zijn haast nooit levensbedreigend. Bij de meeste beten wordt er geen gif gebruikt. De beten worden vaak niet eens opgemerkt, tenzij er wel gif in de wondjes komt. Men voelt dan een stekende pijn en wordt na een paar uur ziek met overgeven, diarree en buikpijn. Er moet in dat geval zo snel mogelijk een arts gebeld worden, terwijl het slachtoffer moet gaan liggen en gerustgesteld worden. Verder niet aan de wond komen, niet uitzuigen, afknellen of in de wond snijden.

Bij het optillen van een grote steen in onze tuin kronkelde een klein slangetje razendsnel het gras in. Het was ongeveer 15 cm lang en had een gladde donkere huid. Ik had een dergelijke slang al vaker gezien en wist dat het geen slang was maar een hazelworm (orvet in het Frans). Hazelwormen zijn geen slangen maar pootloze hagedissen. Een volgende keer zal ik nader ingaan op dit zeer interessante dier.

Slangen zijn een belangrijk onderdeel van de natuur. Ze houden bijvoorbeeld de muizenpopulatie onder controle. Daarnaast eten ze kikkers, insecten en hagedissen. Jammer dat de mens bij het zien van een slang meestal angstig reageert, waar dus eigenlijk weinig redenen voor zijn. ●

Couleuvre à collier

sortie surprise!

Welkom bij de eerste ‘Sortie Surprise’ waarbij mijn eega (uitgaan is altijd leuker met z’n twee) en ik je vertellen over onze kunstzinnige uitjes aan de Côte d’Azur. Met de aanbeveling deze ook eens te bezoeken. Voor deze eerste keer drie concerten: de avant-première van een Piaf-hommage, een legendarische pianobar, en een terugkerend jazz-concert.

Hôtel Martinez

Piaf

Het begon half november met een whatsapp van bevriend jazz-percussionist Laurent Sarrien: ‘Is dit niet iets voor jou? Ik denk dat je de stem van Anne zeer zal appreciëren.’ Dus wij naar een uithoek van Nice, waar het gevaarlijk parkeren is en we blij waren het laatste plekje te bemachtigen op de bewaakte parking van het Théâtre Lino Ventura voor Anne Carrere – Non je ne regrette rien. Deze chanteuse heeft het hele land (en delen van de wereld) afgeschuimd met de hommage Piaf, le spectacle, gebaseerd op de succesvolle bioscoopfilm La Môme (La Vie en Rose) uit 2007. Maar dit is haar eigen kindje, haar eigen ode aan de trots van Pigalle. Met vier muzikanten, bewegende projectie van originele Piaf-beelden en

een op maat gemaakte lichtshow die iets meer de warmte van een cabaret zou mogen omarmen, zingt Carrere haar favoriete liederen van ‘de kleine mus’. Ze kopieert de stem van Piaf, haar intonatie en manier van doen. De accordeon/arrangeur, geweldige pianist, warme contrabas en inventieve drummer-xylofonist volgen haar armen, ondersteunen haar vocale escapades en sterke stem. Soms miste ik wat finesse, wat gevoeligheid, een chanson dat niet voluit gezongen werd, doch dat kon het 400-man sterk publiek niet deren dat haar trakteerde op een ovatie. Zeker de moeite waard om te gaan zien. ●

Op de Croisette ligt Hôtel Martinez, al jaren een lichtpunt op de levendige Boulevard van Cannes. Imposante ontvangsthal, mooie kamers, heerlijk restaurant waarvan de geëquipeerde bar meer flessen sterke drank bevat dan je gedurende het opdrinken van een fles bourbon kan tellen. We zijn er niet voor de cocktails, alhoewel ik er een van het 15-pagina’s rijk menu uitkies, maar voor de gezelligheid en voor de beroemde pianobar. In de zomer is op deze hippe plek, uitkijkend op La Mer Méditerranée, elke avond muziek. In de winter is het enkel op donderdag, vrijdag en zaterdagavond. Je kan hier met je partner naartoe voor een sjieke romantische avond. Er zijn hoekjes om je af te zonderen, de stoelen hadden iets meer loungy zetels mogen zijn. De kleur blauw en het hout maken het warm en gezellig.

Thierry is de zanger-pianist die hier elke avond van oktober tot juli op de gitzwarte Bösendorfer kwartvleugel mag bespelen, een prachtig instrument dat blinkt van de goesting. Z’n playlist heet Jazz & soul en hij laat ons genieten van The Bee Gees, Oleta Adams, Michael McDonald, Marvin Gaye met Mercy, Mercy me, Otis Redding, etc.

Om de songs wat aan te dikken heeft Thierry een begeleiding met wat licht swingende percussie. Hij

heeft een aangename stem, zingt in dienst van het lied. Hij is duidelijk gewend om niet te veel op te vallen maar geniet van zijn performance. Z’n baardje doet ’m ouder lijken, z’n stem klinkt jonger dan dat ie eruit ziet in z’n sjofel grijs jasje. Een duidelijk Frans accent komt door en ja, daar is Gilbert Bécauds Et maintenant, que vais je faire, met meer emotie en diepgang in z’n zang.

Michael Jackson’s Billie Jean herken ik aan de triangel, maar hoe hij de akkoorden legt, zo op een meer jazzy manier, neemt de song verrassend weg van de pop. Hij kan niet alle noten halen, maar draait de melodie naar zijn eigen kunnen. Als een echte performer drinkt ie warme thee, je ziet de damp uit z’n thermoskan komen.

De klank is niet te hard, je kan je laten meevoeren door de muziek maar je kan ook een gesprek hebben met elkaar – je hebt keuze. Er zijn best wel wat habitués, er zitten mensen te kaarten, je ziet koppeltjes kletsen met elkaar aan de bar, of een eenzame ziel die zijn heil zoekt bij de barman. ●

MEER INFORMATIE OP MARTINEZ.CANNES-HOTELS.NET

Jazzconcert

Onze derde sortie surprise wordt georganiseerd door een dokter die zijn hart verloren heeft aan de jazz. Vijftien jaar geleden start M. Benattar in hartje Nice zijn Association Art en Partage, waarbij hij de kans geeft aan eigenzinnige jazzcats om hun nieuwe projecten en eigen composities te spelen in zijn prachtig appartement wat nog net uitkijkt over de zee tegenover Jardin Albert 1er.

En dan zit je daar te genieten van een jazzconcert, in de grote living van een gevierd medicus die een innoverend trio loslaat op zijn podium en zijn mooie Kawai kwartvleugel. Ze spelen eigen composities van hun nieuwe album en enkele reprises. Vanavond: Pierre Marcus (contrabasse/compositions), Simon Chivallon (piano) en Thomas Delor (batterie/percussie). Een gevoelige snaaraanslag, dan harde trom, een intense solo, een warm applaus, doch een Satie-antwoord en dan de stuwende contrabas die met z’n muzikaliteit z’n kompanen bij elkaar bast.

De muzikanten hebben elkaar leren kennen in Parijs waarvoor Marcus zijn geboorteplaats Nice geruild

heeft. Hij brengt zijn veroveringen mee naar ‘Nissa’ en hij wordt erom geëerd. Het publiek luistert met veel aandacht naar de warme klanken van de Parijse jazz, gepunt en dan weer rollend over de toetsen, wit en zwart. Een pauze, een adem, en dan weer hollend inhalen. Drumsticks die percussief over het ijzer van de statieven gaan, om te eindigen met een mooi, allesomvattend cymbaal. Anderhalf uur genieten van talent en vakmanschap.

De band is 4 jaar samen, hun 4e album Second Life is net uit. We maken een praatje na het concert met bandleader Pierre, hij zegt het geluk te hebben om bijna altijd met dezelfde pianist en drummer te spelen, hij kan ze genoeg werk geven.

Voor het geld hoeven ze hier niet te zijn. Alle inkomsten van de aanwezigen (€ 12) gaan naar de Association die de muzikanten minimaal € 80 uitbetaalt. Is er te weinig volk, dan legt Art en Partage bij, is er overschot, dan wordt dat verdeeld onder de artiesten met een kleine opzijleg om bijvoorbeeld de piano te stemmen.

Op zondagavond word je ontvangen vanaf 18.30 uur, iedereen brengt een gerecht of een fles wijn mee voor het buffet partagé alvorens het concert begint. ● MEER INFORMATIE; STUUR DAN EEN BERICHTJE OM OP DE MAILINGLIJST TE KOMEN: JMBEN58@YAHOO.COM

We hebben genoten! Mijn eega en ik maken van deze nieuwe bijdrage aan het Holland Côte d’Azur magazine een gelegenheid tot een avondje uit. Wat het de volgende keer wordt, weten wij ook niet ... Sortie Surprise!

‘DIRECTION LE NORD’ EST MORT, VIVE ‘SORTIE SURPRISE’!

De afgelopen 2 jaar heeft Micheline Van Hautem ons getrakteerd op de interviews met Nederlanders die teruggingen naar – of een sterke band hadden met – Nederland. De afgelopen edities waren dit Patricia ten Have, de Familie Koudijs, Jens & Erik Panneman-Van Grierveld, Aad de Grund, Liz Snoijink, Nico Knapper, Herman van Veen, Mart Visser en Caspar Bürgi. Dank je wel Micheline voor de bijdrage.

vooruitkijken het belastingjaar

Jarenlang was de inflatie in Europa heel laag, maar dat is sinds eind 2021 echt anders. De inflatie is in Nederland nog niet eerder zo hoog geweest en bedroeg in de maand oktober zelfs 14,3%. Dat is een cijfer om stil van te worden. Frankrijk doet het op papier veel beter met een inflatie van rond de 5,3% in 2022 en een te verwachte inflatie van 4,2% in 2023. De sterke inflatie houdt uiteraard direct verband met de oorlog in de Oekraïne en de gestegen energieprijzen.

De Franse overheid beschermt huishoudens en bedrijven tegen de directe gevolgen van de energiecrisis en stijgende prijzen met zeer ambitieuze steunmaatregelen. Zij heeft daar blijkbaar de middelen voor, want de economische groei zal volgens de Franse regering voor 2022 uitkomen op globaal 2,6% en in 2023 rond de 0,8%. De benodigde Franse overheidsuitgaven voor 2023 worden geschat op globaal 480 miljard euro en dat zou een daling betekenen van 2,6% ten opzichte van 2022. Als klap op de vuurpijl is de verwachting van de regering dat de Franse staatsschuld zelfs wat zal dalen van 111,5% van het BBP in 2022 naar 111,2% in 2023. Niet veel, maar alle beetjes helpen, nietwaar? Als we de cijfers van de regering dus moeten geloven zetten de steunmaatregelen niet al te veel druk op de Franse overheidsuitgaven. Dat klinkt als een discrepantie. De Franse nationale bank is, zoals gebruikelijk, véél voorzichtiger en haar verwachting is een economische groei van tussen de +0,8% en –0,5%. Dat er überhaupt nog groei komt in 2023 is dus onzeker want het kan net zo goed negatief uitvallen.

Is het een economisch feit dat de gevolgen van de inflatie in Frankrijk minder zichtbaar zijn of alleen een gevoelsmatige kwestie? De stijgende prijzen zijn over het algemeen het meest zichtbaar aan de pomp. Meerdere keren in het afgelopen jaar is de prijs van een liter benzine door de symbolische grens van 2 euro geschoten. Gelukkig profiteerden we in Frankrijk van een brandstofprijskorting van 18 eurocent per liter sinds de invoering van een korting op de accijnzen op 1 april 2022 (geen grap!), die werd verhoogd naar 30 cent in september en oktober en vervolgens is verlaagd naar 10 cent voor de maanden november en december. Dit is een voorbeeld van een zéér directe belastingmaatregel die iedereen positief raakt. Ongeacht of iemand arm of rijk is en het staat geheel los van het klassieke draagkrachtprincipe zoals we dat in de inkomsten- en vermogensbelasting zien. Vervolgens dwong de Franse regering TotalEnergies om een korting te geven van 20 cent per liter tussen 1 september en 1 november 2022. Dat scheelde in totaal 25 euro op een tank van 50 liter.

Een interessante vraag is welk gedeelte van een liter benzine of diesel daadwerkelijk naar de Franse staat gaat. Het grootste gedeelte wordt toegewezen aan de binnenlandse verbruiksbelasting op energieproducten (TICPE) want die vertegenwoordigt globaal 40%. De belasting over de bruto toegevoegde waarde (BTW) bedraagt 20%. De BTW wordt niet alleen geheven over de grondstofprijs, transportkosten en overige kosten, maar vreemd genoeg ook over de TICPE. Feitelijk dus een heffing van een toegevoegdewaarde-belasting over een andere belasting. Het

element van de Franse belastingen maakt dus meer dan de helft uit van de totale prijs. De overheid heeft dus wel wat marge om meer of juist minder te heffen. Naar mijn mening is de achterliggende gedachte van de Franse overheid niet alleen het aan de praat blijven houden van de Franse economie, maar met name de zéér grote angst voor de terugkeer van de gele hesjes (les Gilets jaunes). Er is President Macron erg veel aan gelegen om de gele hesjes ook in 2023 van de straat te houden.

Los van de accijnzen heeft Frankrijk nog andere middelen om de energiecrisis enigszins te beteugelen. Het land beschikt over 56 kernreactoren verdeeld over 19 locaties. Meer dan 70% van de elektriciteit wordt geproduceerd door die kerncentrales. Halverwege mei 2022 lagen 30 van de 56 Franse kerncentrales echter stil voor o.a. werkzaamheden en veiligheidsonderzoek. De warme zomer hielp niet echt mee, want het koelwater bleek te warm te zijn geworden door de eerste hittegolf van het jaar. Zonder koelwater kan een kerncentrale niet veilig draaien en de watertemperatuur in de rivieren liep ook te hoog op. Los van het feit dat er in Frankrijk uiteraard een (ecologische) discussie bestaat

toegevoegde waarde

naar belastingjaar 2023

over de voordelen en nadelen van kernenergie is het een feit dat het Franse elektriciteitsbedrijf (EDF) dringend gerenationaliseerd moet worden. De redenen daarvan zijn een veel te zware schuldenlast (60 miljard euro) en het moeten lanceren van een nieuw kernreactorprogramma.

De kosten van de nationalisatie van EDF worden geschat op een slordige 9,7 miljard euro. En dan is er nog het absolute debacle van de kerncentrale in aanbouw in Flamanville. De oplevering daarvan moet eind 2023 gaan plaatsvinden, maar wordt steeds opnieuw uitgesteld. Het project gaat niet de oorspronkelijk begrote 3,3 miljard euro kosten, maar wordt nu geschat op 12,7 miljard euro. Feit is dat de teller nog steeds niet stilstaat. De realiteit is dat het verschrikkelijk veel geld kost om kernenergie te produceren. Feitelijk laat de Franse overheid de schuldenlast van EDF willens en wetens oplopen om daarmee de energieprijs van huishoudens en bedrijven laag te houden. EDF werd dit jaar gedwongen om de stijging van de energieprijzen te plafonneren maar dat resulteerde meteen in een verlies van 5,8 miljard euro. De grote vraag is uiteraard of dit in 2023 en daarna nog langer is vol te

houden en ik heb daarover zo mijn twijfels. Op enig moment zal de belastingbetaler de dupe worden van dit ietwat gevaarlijke spel. Het is mijn inschatting dat de Franse overheid op enig moment in de toekomst wel een beroep moet gaan doen op de belastingbetalers (met als argument uiteraard het draagkrachtprincipe)!

De Franse overheid blijft in de tussentijd niet stilzitten want voor het jaar 2023 beoogt zij om de prijsverhoging van gas en elektriciteit te blijven beperken. De kosten worden in dit kader voor volgend jaar geraamd op 45 miljard euro. Zonder toepassing van al deze maatregelen waren de Franse huishoudens en bedrijven al lang geconfronteerd met een verdubbeling van hun maandelijks energielasten. In Nederland is dat voor vele huishoudens en bedrijven al lang de harde realiteit.

Er is ook goed nieuws te melden want in de sfeer van de inkomstenbelasting worden de tariefschijven voor het belastingjaar 2022 (waarover u in 2023 aangifte gaat doen) geïndexeerd met 5,4% aan de inflatie. De inkomstenbelasting druk gaat daarmee dus iets omlaag. Het is wel wat vreemd om te moeten constateren dat de tariefschijven van de Franse vermo-

gensbelasting, schenk- en erfbelasting vooralsnog niet worden aangepast. Dat is m.i. niet logisch want een (groot) gedeelte van de inflatie komt terecht in de waardeontwikkeling van onroerend goed. Blijkbaar ligt het aanpassen van deze belastingen politiek gevoelig.

Het jaar 2023 betekent de definitieve afschaffing van de taxe d’habitation, maar alleen voor de hoofdwoning van fiscaal inwoners van Frankrijk. De taxe foncière blijft gewoon van kracht. De lokale gemeenten verhogen – en dat is geen verrassing – de taxe foncière nu met kleine of grote stappen. In de gemeente Cannes bijvoorbeeld is het gedeelte van de commune in 2022 met 3,42% gestegen en de taxes spéciales met 14,29%. Dat valt nog mee, want de gemeente Parijs heeft aangekondigd dat de taxe foncière volgend jaar met 52% gaat stijgen! Eigenaren van een tweede woning in Frankrijk worden dus dubbel hard geraakt want zij blijven de taxe d’habitation verschuldigd en gaan de stijging van de taxe foncière voelen.

Al met al lijkt het wat op dweilen met de kraan open en op een gegeven moment zal de Franse overheid naar alle waarschijnlijkheid moeten bekennen dat zij niet in staat is om de realiteit van de inflatie te verbergen. De rekening voor alle steunmaatregelen wordt een keer gepresenteerd. Economisch dan wel politiek. Of misschien zelfs beide. Maar laat ik vooral niet te kritisch en negatief zijn want het is uiteindelijk goed toeven onder de Franse zon. Met de hulp van EDF is het thuis lekker warm en de straten in de dorpen en steden zijn volop verlicht in een mooie kerstsfeer! Ik wens u een heel gelukkig nieuwjaar! ●

WELKOM IN DE WONDERE WERELD

Vroeg of laat krijgt u er ongetwijfeld een keer mee te maken: de verkoop van uw Franse woning. U wilt misschien ooit kleiner gaan wonen of zelfs terug naar Nederland. En of het nu gaat om een vrijstaande villa of een appartement, tijdens het verkoopproces van uw Franse woning loopt u tegen allerlei vragen aan. Niet zo vreemd, want een huis verkopen doet u niet elke dag. En daarbij is het ook nog eens zo dat de regels omtrent de verkoop van een Franse woning regelmatig veranderen. Ook deze keer ontving ik weer heel gevarieerde vragen die ik zo goed mogelijk zal proberen te beantwoorden.

zijn dat de vastgoedmarkt eerder behoefte heeft aan stabiliteit,’ benadrukte de minister. Hij gaf aan dat een dergelijke hervorming ‘Een zeer belangrijke inkomstenderving voor de overheidsfinanciën’ zou zijn.

Het huidige belastingstelsel is erop gericht speculatie tegen te gaan door lange termijnbeleggingen/ bezit te bevorderen. Maar volgens de auteur van het amendement, Vincent Delahaye, ‘Lijkt dit systeem niet langer in staat om te reageren op zowel de huisvestingscrisis als de bouwcrisis waaronder een groot deel van de bevolking lijdt.’

Zit er een hervorming aan te komen van de vermogenswinst (taxe sur la plus value) belasting bij verkoop van mijn tweede woning?

Dat is nog niet helemaal zeker. Eind november heeft de Franse Senaat (die wordt gedomineerd door de rechtse oppositie) tot groot ongenoegen van de regering gestemd voor een hervorming van de plus value-belasting op onroerend goed.

Dit gebeurde tijdens de eerste behandeling van de concept begrotingswet 2023. De senaat stemde voor een aanname van een amendement op de ontwerpbegroting voor volgend jaar en was gericht

op een algehele hervorming van de vermogenswinstbelasting op de verkoop van onroerend goed. De beoogde belastinghervorming verandert de logica volledig, met een afschaffing van de jaarlijkse belastingverlaging voor de duur van het bezit en tevens een zeer belangrijke verlaging van het belastingtarief al na slechts twee jaar bezit en een afschaffing van de belasting op de hoge vermogenswinsten.

De minister die belast is met de overheidsfinanciën, Gabriel Attal, was hier absoluut niet blij mee en omschreef deze tekst als ‘Een echte klap voor de vastgoedmarkt. Het moet gezegd dat het een kleine revolutie is, waarbij wij van mening

Of het belastingstelsel rondom de plus value inderdaad op de schop gaat is nog maar de vraag. De regering heeft nog de mogelijkheid om het amendement te verwerpen.

De koper van mijn huis heeft een financieringsvoorbehoud en spreekt over een ‘Taux d’usure’. Wat is dat precies?

De taux d’usure is de maximale rente die banken of andere kredietinstellingen in rekening mogen brengen wanneer zij u een lening verstrekken. Een renteplafond dus eigenlijk.

Haar voornaamste taak is een kredietnemer te beschermen door te voorkomen dat hij of zij een hypothecaire lening afsluit tegen een te hoog rentepercentage. Deze

vraag het de makelaar

VAN DE FRANSE MAKELAARDIJ

de verplichte verzekering en de garantiekosten. Om een idee te geven van de hoogte van de vastgestelde taux d’usure, hier de percentages van November 2022: - 3,05% voor een hypotheek met een looptijd van meer dan 20 jaar; - 3,03% voor een hypotheek met een looptijd tussen 10 en 20 jaar; - 3,40% voor een overbruggingskrediet.

limiet die aan de kredietgevers wordt opgelegd, wordt bepaald door de Banque de France. Dit beschermt niet alleen particulieren en professionals in Frankrijk tegen buitensporige tarieven, maar houdt ook het financiële evenwicht in stand.

Het renteplafond wordt elk kwartaal berekend door de Banque de France en gepubliceerd in het Staatsjournaal. De manier waarop het wordt berekend is wettelijk geregeld en bevat het nominale rentepercentage, de dossierkosten,

Mijn woning staat te koop bij 1 makelaar. Toch word ik nog belaagd door vele andere makelaars of ze mijn huis in de verkoop kunnen nemen. Maar hoe hebben ze me kunnen opsporen? In geen enkele advertentie staat mijn adres vermeld!

Haha, welkom in de wondere wereld van de Franse makelaardij! Dit verschijnsel komt helaas heel veel voor en heeft te maken met het feit dat de Fransen gewend zijn om met meer dan 1 makelaar

te werken. En zeker momenteel in een markt waar er meer vraag dan aanbod is en er eigenlijk een tekort aan woningen op de markt is. De vastgoedbemiddelaars gaan steeds creatiever te werk. Het ouderwetse prospecteren met flyers in de brievenbus is inmiddels verboden. Toch wordt de gemiddelde brievenbus nog steeds overladen met flyers van allerlei lokale makelaars die allemaal pretenderen een klant te hebben die staat te springen om uw huis te kopen! Veel gerichter wordt er gespeurd door foto’s uit advertenties nauwkeurig te analyseren om zoveel mogelijk referentiepunten in de nabije omgeving te vinden. Ligt het huis aan een weg, aan het water, op een hellend terrein, zendmast vlakbij of een wijngaard. Met behulp van Google Earth kan een ervaren lokale makelaar vervolgens redelijk eenvoudig een huis opsporen. Er zijn zelfs speciale apps beschikbaar waarbij op perceeloppervlak kan worden gezocht in combinatie met gegevens zoals of er al dan niet een zwembad op het perceel aanwezig is. De app geeft dan alle percelen door in een bepaalde kadasterkaart of in een bepaald dorp of stad die aan de zoekcriteria voldoen. Aan de hand van de foto’s kan de configuratie van een woning worden ‘gematched’ met de voorgestelde kadastrale percelen waar de woningen zijn ingetekend. En aan de hand van een kadasterperceel is uw adres zo achterhaald ... ●

Rob Brink is directeur van makelaarskantoor New Home, met kantoren in Lorgues, Fayence en Sainte-Maxime. www.new-home.fr

BOB KRAMER & DIDI BARON

Voor deze editie van La Vie Professionnelle sprak ik met oud Ducati motorcoureur Bob Kramer en zijn vrouw Didin Baron over het werkende leven aan de Côte d’Azur. Bob woont al 25 jaar in het Zuiden van Frankrijk. Didin en haar zoon Dylan wonen sinds 15 jaar in de regio en staan regelmatig klaar voor de DNC als vrijwilligers bij het Sinterklaasfeest, Koningsdag en de Haringparty. Ik was benieuwd wat ik kon leren van deze ondernemer die na zoveel jaar toch wel door de wol geverfd is met zakendoen in deze regio.

In welke leeftijdsgroep vallen jullie?

Didin en ik vallen in de leeftijdsgroep 45-56, we zijn beide nog zeer actief, Bob als ondernemer, Didin als vrijwilliger onder andere bij de Nederlandse school in Opio, De Gouden Klomp.

Waar wonen jullie?

We wonen op de heuvel net onder het oude dorp van Mougins met uitzicht op de baai van Théoulesur-Mer.

Hoe ziet jullie huis eruit?

Ons huis is een oude stenen Mas die we van binnen helemaal hebben gemoderniseerd. In de tuin hebben we bloemen, fruitbomen en een heerlijk zwembad met houten terrassen. Didin is gek op tuinieren, die is met alle aspecten van de tuin bezig.

Hoe ben je hier gekomen?

Het klimaat trok me aan om hier naartoe te komen, zowel de zon, de zee als de sneeuw. Daarnaast had ik al een band met Frankrijk doordat ik een boot in de regio had liggen. Voor mijn werk als motorcoureur voor team Ducati moest ik in heel Europa zijn, Zuid-Frankrijk was daarvoor centraal gelegen.

Toen mijn dochter Bodine (26 jaar) werd geboren leek het ons een goed idee om meteen hier naartoe verhuizen, zodat zij een goede kans had om hier te integreren. Dat was vóór mijn relatie met Didin, zij heeft een zoon, Dylan (24 jaar).

Wat doe je voor de kost?

Ik heb een bedrijf, ConnectAzur, dat security-systemen maakt, gericht op beveiliging van personen. Voor dit bedrijf heb ik zelf een combinatie van een camerasysteem dat samenwerkt met een beveiligingssysteem ontwikkeld. Dus voor de beveiliging ben ik niet zozeer met de beveili-

gers bezig, maar met de techniek erachter. Dit systeem kan verdachte personen detecteren door middel van een combinatie van thermische detectie en artificial intelligence. Het registreert bewegingen die als verdacht aangemerkt kunnen worden en daarmee een alarm af laten gaan. Het systeem stuurt vervolgens een video hiervan naar de beveiligers of naar mij.

Op woensdagmiddag doet Didin vrijwilligerswerk bij de Gouden Klomp, bij de kleintjes. Zij is zeer creatief en werkt ook ad-hoc bijvoorbeeld met bloemdecoratie voor feesten.

Waarom heb je ervoor gekozen om hier te ondernemen?

Ik ben hier als professioneel sporter naartoe gekomen, ik was motorcoureur en heb me eerst in Monaco gevestigd. Dat heb ik gedaan tot zo’n 17 jaar geleden. Daarna heb ik mijn bedrijf ConnectAzur opgezet.

Welke kennis of tip heeft je echt geholpen om je bedrijf hier op te zetten?

1. Als startende ondernemer heb ik nooit aan adverteren gedaan, mond-tot-mondreclame werkt voor mijn bedrijf het beste;

2. Voor andere bedrijfstakken hoeft dat niet zo zijn, een vriend van mij adverteert op Riviera Radio in

Uitzicht op de baai van Théoule-sur-Mer

Monaco en dat heeft hem snel op de kaart gezet;

3. Buitenlandse klanten hebben veel aan mij omdat ik de taal goed beheers. Ik kan zo bijvoorbeeld ook contact opnemen met officiële instanties voor hen. Ik spreek Frans, Nederlands, Engels, Duits en beetje Italiaans en Spaans. Ik heb erop gelet dat ik ook de jargonstaal goed beheers.

Hoe zou je het leven in Frankrijk in maximaal 10 woorden omschrijven?

Frankrijk heeft een typische cultuur met een duidelijke mentaliteit, die je niet moet negeren maar als je er goed mee kan omgaan is er hier heel prettig leven.

Heb je en leuke tip voor de omgeving?

In het voorjaar is er de jaarlijkse gastronomische week in Mougins, Les Étoiles de Mougins. Van over de hele wereld komen chef-koks die de lekkerste dingen koken, een buitenkansje voor de bezoeker om de meest verrassende hapjes te mogen proeven. ●

Gemoderniseerde, stenen mas

Workation de nieuwe trend

uit; chatten, Netflixen, social media en gaming is niet alleen bij de jeugd maar eigenlijk ook bij steeds meer ouderen helemaal in. De steeds grotere databundels ten spijt, het gemak van snel en stabiel internet is een absolute must.

Toen in het vorige Holland Côte d’Azur Magazine een oproep stond voor gastschrijvers heb ik mij enthousiast aangemeld. Als regelmatige deelnemer van de DNC Golfwedstrijden liep ik in Opio Eddy van der List tegen het lijf waarna het snel was beklonken. Et voilà, mijn eerste bijdrage!

Eerst even voorstellen: Frans Schoon (53) en, in tegenstelling tot de meesten van u, mag ik me geen officiële inwoner van de Côte d’Azur noemen. Toch voelt het bijna wel zo omdat ik hier vaak en met veel genoegen al ruim 30 jaar beroepshalve vertoef. Omdat ik in deze fascinerende streek ook de meeste vakanties doorbreng, maakt dat de scheidslijn tussen werk en vakantie flinterdun. Niet verwonderlijk als het faciliteren van vakanties ook je beroep is. Vanuit mijn métier als verhuurspecialist van luxe villa’s deel ik in dit magazine graag anekdotes en tips voor diegenen onder u die hun huis aan vakantiegasten verhuren of

dit wellicht overwegen te gaan doen.

Het verhuren van een vakantiehuis gebeurt meestal vanuit financieel oogpunt. Een aantrekkelijk rendement als alternatief voor periodes dat het huis niet is bewoond. Dit kan op diverse manieren: sommigen vinden het prettig om alles van A tot Z zelf te regelen, anderen willen liever ontzorgd worden en geven de verhuur in handen van een professionele verhuurorganisatie. De gemene deler: een aantal basisvoorzieningen die in het vakantiehuis aanwezig moeten zijn om succesvol te kunnen verhuren. Daarvan wil ik nu de essentie van snel en stabiel internet uitlichten.

‘Hoeveel Mbps heeft de internetverbinding?’ is de vraag die wij als verhuurorganisatie steeds meer krijgen. Wifi is een cruciaal zoekcriterium en huizen zonder wifi worden aanmerkelijk minder geboekt. Ieder gezin gaat tegenwoordig op vakantie met meerdere devices zoals smartphones, laptops en tablets. Ouderwets tv-kijken is

Maar er is een veel interessantere trend. Die scheidslijn tussen vakantie en werk die ik eerder al bij mezelf benoemde, is sinds corona steeds meer gaan vervagen. Het telewerken tijdens de vakantie, het zogenaamde workation, is enorm in opkomst en lijkt een blijvertje. Afgelopen jaar steeg het aantal aanvragen naar accommodatie met aparte werkruimte inclusief snelle wifi opvallend en voor 2023 neemt deze trend alleen maar verder toe. Een huurperiode van drie maanden of meer is daarbij echt geen uitzondering. En zeg zelf, hoe aanlokkelijk is het combineren van online vergaderingen met het plezier van een privé-zwembad in een vakantieomgeving met een fijn klimaat? En hoe gunstig is deze ontwikkeling voor het rendement voor verhuurders?

Tip: zorg altijd voor adequate beveiliging en maak bij voorkeur een gastnetwerk aan met makkelijk te onthouden inloggegevens. Plaats range extenders, zodat ook in de tuin of op het terras het signaal krachtig genoeg blijft. Neem deze gedachte mee als u verhuurt en maak deze informatie ook duidelijk als de gast zich oriënteert. Tevreden gasten zijn tenslotte de beste reclamemakers. ●

Frans Schoon is eigenaar van Etoiles du Sud, een professionele verhuurorganisatie van luxe vakantievilla’s ; www.etoiles-du-sud.com/nl

Klein plan : deel 2 (niveau gevorderd)

Dit is mijn laatste stukje in het Holland Côte d’Azur Magazine. Ik heb met veel plezier over schaken geschreven en ik hoop dat jullie er iets van geleerd hebben. Ik sluit af met het tweede deel van het klein plan: de rol van pionnen.

DE ROL VAN PIONNEN

Pionnen zijn vaak sterk als ze naast elkaar staan, want dan bestrijken ze vier velden op een rij. Zodra een van de pionnen naar voren gaat verdwijnt de ideale samenwerking. Uiteraard staat de voorste pion wel gedekt. De achterste pionnen zijn meestal zwak. Een dubbelpion bestrijkt ook 4 velden, maar die liggen niet mooi naast elkaar. Ze kunnen elkaar niet dekken. De pion aan de rand is de zwakste want hij kijkt maar naar één veld. Hoe kwetsbaar de pionnen zijn hangt altijd af van de stand van de andere stukken.

In het voorbeeld hieronder staan twee pionnen naast elkaar en ze zijn sterk. Ze bestrijken samen 4 velden. Zodra één van beide pionnen naar voren wordt gespeeld, loopt de beheersing terug naar 3 velden. De pion van d4 wordt aangevallen. Het opspelen is de makkelijkste oplossing. Het nadeel is dat de pionstructuur verslechtert en dat zwart met zijn paard onaangetast op het veld e5 kan gaan staan. Verder heeft de loper op c2 last van de pion d5. De correcte zet is : Ke3.

In het voorbeeld hieronder kan Wit een pion winnen met 1. dxc5.

Helaas blijft er van de pionstructuur niet veel over na het slaan. Zwart kan de pion ook snel weer terug winnen met 1. …, Tc8. De vraag is dus hoe moet wit de pion dekken ?

De beste zet is 1. Ke3.

De toren van a1 heeft al andere taken. Hij kan actief op de b-lijn worden. Stukken moeten samenwerken en de taken verdelen.

OPGAVE 1: WIT AAN ZET

OEFENING:

Jullie mogen nu zelf aan de slag ! Hieronder vinden jullie 2 oefeningen met het thema : klein plan. De pionstructuur is van groot belang. De eigen pionstructuur kun je verbeteren of in ieder geval niet verslechteren. Die van je tegenstander moet je verslechteren. De winst die je boekt is niet direct winnend maar helpt wel in je eigen partijen.

Oplossing: 1. e4-e5 – d6xe5 2. Lf3xb7

De zwarte pionnenstructuur is enorm verzwakt.

OPGAVE 2: WIT AAN ZET

Oplossing: 1. c3xb4

De aanval op c7 is belangrijker dan naar het centrum slaan.

Un grand merci! Sinds het voorjaar van 2021 hebben we mogen genieten van de schaakrubrieken van Marlies. Velen vonden het leuk om het magazine te lezen en te eindigen met wat puzzelen en nadenken, inclusief deze schaakrubriek. Dank je voor je bijdragen, Marlies. We wensen je het allerbeste!

Q Home en Lemon Tree Interior, de professionele en betrouwbare partners voor de verhuur en inrichting van uw woning in de Provence en aan de Côte d’Azur! www.qhome.fr www.lemon-tree-interior.com

+31 (0)6 30 61 44 44

Persoonlijke begeleiding bij aan-en verkoop van uw onroerend goed.

Persoonlijke begeleiding bij aan-en verkoop van uw onroerend goed.

Persoonlijke begeleiding bij aan-en verkoop van uw onroerend goed.

Persoonlijke begeleiding bij aan- en verkoop van uw onroerend goed.

aan-en verkoop goed.

Persoonlijke begeleiding bij aan-en verkoop van uw onroerend goed.

Portefeuille van meer dan 2000 buiten gewone woningen en kastelen verdeeld over de 20 agentschappen in geheel Frankrijk.

Portefeuille van meer dan 2000 buiten gewone woningen en kastelen verdeeld over de 20 agentschappen in geheel Frankrijk.

Portefeuille van meer dan 2000 buiten gewone woningen en kastelen verdeeld over de 20 agentschappen in geheel Frankrijk.

Portefeuille van meer dan 2.000 buitengewone woningen en kastelen, verdeeld over de 20 agentschappen in geheel Frankrijk.

Portefeuille van meer dan 2000 buiten gewone woningen en kastelen verdeeld over de 20 agentschappen in geheel Frankrijk.

Bel of mail ons voor een afspraak.

Bel of mail ons voor een afspraak.

Bel of mail ons voor een afspraak.

van meer dan buiten kastelen over agentschappen Frankrijk. of mail ons voor afspraak.

Bel of mail ons voor een afspraak. groupe-mercure.com

Bel of mail ons voor een afspraak.

Groupe Mercure Côte d’Azur

Groupe Mercure Côte d’Azur Meta Looij +33 (0)6 15 52 14 61 cotedazur@groupe-mercure.fr

Groupe Mercure Côte d’Azur

Groupe Mercure Côte d’Azur Meta Looij +33 (0)6 15 52 14 61 cotedazur@groupe-mercure.fr

d’Azur Looij +33 52 14 61

Meta Looij +33 (0)6 15 52 14 61 cotedazur@groupe-mercure.fr

Groupe Mercure Côte d’Azur Meta Looij +33 (0)6 15 52 14 61 cotedazur@groupe-mercure.fr

Meta Looij +33 (0)6 15 52 14 61 cotedazur@groupe-mercure.fr

groupe-mercure.com

groupe-mercure.com

groupe-mercure.com

groupe-mercure.com

souvenir musical

Door Iris Hochsticher

Het was 1995. Ik was au pair in Ilkley, een klein, pittoresk plaatsje in het noorden van Engeland. Het was daar dat mijn liefde voor de Franse chansons ontstond.

Ilkley had toen twee pubs, een theehuis en de Trav, een nachtclub die eens per week de deuren opende. Veel te beleven was er niet voor een begin twintiger. Toch had ik dit landelijke dorpje bewust verkozen boven de grote stad om meer kans te maken om met de lokale bevolking in contact te komen. Dat ging echter niet gemakkelijk, want die plaatselijke bevolking leek aanvankelijk stug. Er was wel een andere au pair in het dorpje werkzaam, een meisje uit Frankrijk, maar ik had niet echt interesse om haar te ontmoeten.

Souvenir Musical is een kort verhaaltje over uw meest dierbare chanson van Franse bodem. Vertel ons waar u aan denkt, als u dit chanson hoort. Maakt het u blij, of juist weemoedig? Welke mensen speelden een rol, een jeugdliefde misschien?

De redactie zou het bijzonder op prijs stellen als u uw eigen Souvenir Musical schrijft voor de volgende editie. Stuur uw bijdrage van ongeveer 500 woorden via e-mail naar: magazine@nedazur.org

Luister naar Je Ne Regrette Rien:

Na veel aandringen van een moeder in de straat werden wij toch aan elkaar voorgesteld. Stéphanie heette ze en ze had even weinig zin in deze kennismaking als ik. Ik Duits, zij Frans, dus hadden wij nogal veel vooroordelen over elkaar. Daar zaten wij dan, in een woonkamer zo ver mogelijk uit elkaar met een mok thee met melk die we niet snel genoeg konden opdrinken, zodat wij er weer gauw vandoor konden gaan.

Toch was het ijs gebroken en omdat wij op kinderen in dezelfde leeftijd pasten en ook nog in de buurt van elkaar woonden, namen wij onze verschillen voor lief en spraken wij af. Na ons au pair-werk gingen wij samen naar de Honest Lawyer, de lokale pub die onze stamkroeg werd, schreven ons in voor een taalcursus in Leeds en het duurde niet lang of Stéphanie en ik waren onafscheidelijk. Als een van ons alleen op stap was, werd bezorgd gevraagd of er iets aan de hand was met de ander.

In 1995 gingen de pubs in Engeland al om 23 uur dicht. Wij waren jong en nog lang niet moe, maar in deze kleine gemeente in West Yorkshire viel verder niets meer te doen. Terug naar onze gastouders was geen optie en zo gingen wij in mijn VW Golf zitten om naar muziek te luisteren. Uren en dagenlang …

Cd-spelers in de auto waren er nog nauwelijks, maar ik had radio en een cassettespeler en wij luisterden naar alles. Tot de dag, die ik mij nog herinner als de dag van gisteren, dat Stéphanie een bandje van Édith Piaf had meegenomen. Het was buiten donker en het regende cats and dogs, de verwarming van de auto draaide op volle toeren. De kou was echter onmiddellijk vergeten toen de krachtige stem van la Môme Piaf door de speakers klonk en mij volledig inpakte, vooral met het gepassioneerd gezongen ‘Non, je ne regrette rien’. Ik kende geen Frans en ons Engels was matig, maar wij hadden de tijd, en zo hebben wij ons keer op keer door de teksten van haar prachtige chansons gewurmd, tot ik in de kleinste details wist wat zij zong.

In 1997 ging Stéphanie terug naar Parijs en ik trok naar Amsterdam om te gaan studeren. Het zou nog twee decennia duren voor ik, zonder het ooit gedacht te hebben, naar Frankrijk verhuisde en Frans ging leren. Met als resultaat dat ik nu niet alleen weet waar Édith Piaf over zingt, maar het ook daadwerkelijk kan verstaan. Wij wonen nu een aantal jaren in het zuiden, op slechts een kwartiertje rijden van Plascassier. Daar staat het huis waar Édith Giovanna Gassion op 47-jarige leeftijd, net zo oud als ik nu ben, overleed. ●

Stephanie and me

Waar leest u het Holland Côte d’Azur Magazine?

Beste lezer, waar leest u het Holland Côte d’Azur Magazine? Op het strand, bij het zwembad, ’s avonds in bed, lekker op de bank met een kopje thee? Of zijn er andere, originele, vreemde, leuke, aparte plekken waar u ons magazine leest en die u met iedereen wilt delen? Stuur uw foto – in hoge resolutie en in verticale stand –vóór 15 februari naar magazine@nedazur.org, en wie weet staat u volgende keer op deze plek!!

Ik lees mijn Holland Côte d’Azur Magazine op ons terras met ondergaande zon, heerlijk genieten met een glas wijn.

Petra Brusche

Uw aankoopmakelaar aan de Côte d’Azur

Toen ik in de jaren ’90 in Amsterdam als aankoopmakelaar werkzaam was, was het heel normaal voor potentiële kopers om een eigen makelaar in te schakelen. Met een woningmarkt die toen ook al ‘over de top’ was gaf het voor zowel de koper als de makelaar veel voldoening om op zoek te gaan en uiteindelijk te slagen. Nu, na alweer meer dan 10 jaar werkzaam te zijn aan de Côte d’Azur, zijn we als makelaar ter plaatse genoeg door de wol geverfd om deze diensten weer actief aan te bieden. Ons werkgebied ligt aan de Côte d’Azur, tussen Saint-Tropez en Menton, de regio tot ca. 15 km uit de kust, met een variabele prijsklasse.

Bel me eens of stuur mij een berichtje, ik leg het u graag persoonlijk uit. A bientôt in la douce France!

Astrid Segaar

Wij begeleiden vanaf de eerste bezichtiging, doen de prijsonderhandeling, geven bouwkundige informatie, bespreken de zogenaamde diagnostieken en zorgen voor een volledige begeleiding ín en dóór de Franse juridische bureaucratie.

Het inschakelen van een eigen makelaar kan in Frankrijk helemaal gratis zijn. Door de samenwerking die wij ter plaatse met vele makelaars hebben, biedt dit voor u een groot voordeel!

Over Azur Pavillon

Azur Pavillon Holiday Rental & Real Estate Agency, sinds 2010 op locatie in Zuid-Frankrijk. Bent u op zoek naar, of heeft u, een woning aan de Côte d’Azur? Of het nu gaat om het kopen, verkopen, huren of verhuren van een villa, huis of appartement, wij zijn ter plaatse! Wij leven en werken in dit gebied en het spreken van onze talen is voor onze vakantiehuurders, verhuurders, kopers en verkopers een geruststellende gedachte.

Enkele van onze vakantieverhuur woningen:

AGAY/ST-RAPHAËL – 2- tot 6-persoons appartement in Villa ‘Etoile d’Esterel’ va. € 80 p. nacht – 5 appartementen –loopafstand van dorp & zee.

LES ISSAMBRES – Villa Bon Heur va. € 490 per nacht – tot 8 personen. Modern, ruimtelijk & stijlvol – met fraai zeezicht.

SAINTE-MAXIME – Villa Aubanel va. € 895 per nacht – tot 12 personen. Rustige, groene omgeving – beveiligd domaine.

Enkele van onze te koop staande

Het heerlijke klimaat, de natuur en de cultuur maken dit deel van Zuid-Frankrijk een populaire plek. Als geregistreerde Franse makelaardij hebben we een optimale kennis van de regio, de lokale markt en de toepasselijke wet- en regelgeving. Wij begeleiden tot en met de sleuteloverdracht en helpen kopers en verkopers door de Franse bureaucratie.

Verkocht

4-kamer appartement op 4e etage. Lift aanwezig. 85 m2 + 25 m2 terras –2 badkamers. Modern gebouw – met privé parkeerplaats.

ROQUEBRUNE-S-ARGENS

Met meer appartementen, huizen en villa’s dan ooit tevoren, kunnen we bijna garanderen dat we ook voor jou de perfecte vakantie woning hebben! Alle villa’s, huizen en appartementen zijn persoonlijk door ons bezocht en goed bevonden voor onze website www.azurpavillon.com. Je kunt direct reserveren of ons een berichtje sturen zodat wij een persoonlijk advies kunnen geven.

woningen:

Ref.2377 – € 369.000. Hoekwoning met tuin. 2 slaapkamers, privé parkeerplaats. Op luxe golfdomaine met tennis & zwembad.

SAINTE-MAXIME

SAINT-RAPHAËL – Golf de Valescure

Ref. 2369 – € 2.250.000. Ruime (300 m2) en lichte villa met zeezicht op golfbaan. Dubbele garage, 4 slk., 4 badk., sauna en verwarmd zwembad.

Ref. 2331 – € 2.500.000. Ruime, authentieke villa, deels ‘en pierre’ met bijgebouwen (+ 500 m2). Terrein van 3.630 m2 . Veel privacy – Instapklaar!

www.azurpavillon.com

astrid segaar immobilier - Holiday Rental & Real Estate

Astrid

de specialist in het nationaal en internationaal transporteren van uw waardevolle bezittingen

S i e b e Huisman

moves you!

Siebe Huisman is de specialist in het nationaal en internationaal verhuizen en transporteren van uw waardevolle bezittingen. Of het nu gaat om een compleet interieur, een schilderij, koffers, motor of bijzondere bouwmaterialen, van een eerste gesprek tot daadwerkelijke uitvoering; met Siebe wordt het een zorgeloos gegeven.

Zo rijdt hij elke week naar de Cote d'Azur voor al uw kleine en grote goederen. Snel, betrouwbaar, met kennis van zaken én met begrip voor de privacy van de klant.