Uitroepteken ! Een uitroepteken wordt gebruikt om iets van verbazing uit te drukken Het is gewoon belachelijk! of bij een uitroep Kijk uit! Tussen het einde van de zin en het uitroepteken komt geen spatie, maar bij sommige lettertypen is een kwart spatie noodzakelijk. In het Spaans begint een uitroepende zin met een omgekeerd uitroepteken ¡ en eindigt met een normaal uitroepteken. ¡Viva España!
¿Por què? ¡Viva España!
Het uitroepteken werd ooit geschreven als ‘Io’, wat in het Latijn een uitroep van vreugde was. Dat is in de huidige vorm nog te herkennen, waarbij de o een punt is geworden onder de I. Asterisk * Een asterisk of sterretje is een verwijzingsteken naar een voetnoot elders op de pagina. De asterisk staat direct achter de tekst, zonder spatie. In de noot zelf wordt eerst de asterisk gezet, gevolgd door een halve spatie en de noottekst. Bij meer noten op één pagina kan de asterisk tweemaal** of (maximaal) driemaal*** achter elkaar gezet worden. De Engelsen gebruiken in het geval van meer noten op een pagina allerlei oneigenlijke tekens: *† ‡ § ¶. Kruis † In Nederland in gebruik als overlijdensteken, in Angelsaksische landen is de ‘dagger’ een nootverwijzingsteken. De asterisk overigens wordt wel gebruikt als teken voor geboorte.
*1901 †1978 Dubbel kruis ‡ In Nederland niet gebruikt, in Angelsaksische landen is de ‘double dagger’ een nootverwijzingsteken. Alinea ¶ Het alineateken (¶) heeft dezelfde oorsprong als het teken voor paragraaf (§). De Grieken gebruikten het al in de vierde eeuw voor Christus in de vorm van een liggend streepje met als betekenis einde alinea. De vorm zoals we het alineateken nu kennen komt vooral voor in oude middeleeuwse boeken om aan te geven dat er, ergens midden in de regel, een nieuwe alinea begint. Tegenwoordig wordt het teken vrijwel niet meer gebruikt, maar begint men elke alinea op een nieuwe regel, waarbij de tekst bijvoorbeeld een stukje wordt ingesprongen of waarbij een hele regel wordt overgeslagen.
*** *†‡§ *1901 †1978 ¶ §
23