مجله فایل شعر 7

Page 1

‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪1 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪2 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪3 /‬‬

‫سرمتن‬ ‫ساا اررا و ی ش ا‪ ،‬جهان اررا تغییر ی کند ریا رگر ت تغییر وکن هیچچیز ع ض وخ رهد شد‪ .‬تنها تغییر ت ست که ی ت رود‬ ‫پارهری رز جهان رر تغییر اهد‪ .‬گذشاته سانیت ست‪ ،‬گذشتهی ت بخش رز سنیت ت ست‪ ،‬اورش بریز که فرار بیاید‪ .‬رگر رز ارستان‬ ‫زودگ ت ررضا ویتت برری رینکه زیربِ اروای کل رر بزو باید رز گذشته‪ ،‬رز یاض بکن ‪ .‬اروای کل رز فرار هیچ وم ارود‪ ،‬رو‬ ‫فقط رستااِ گذشتهست‪ ،‬یدرم رز رو رع و رقتام فعل گذشته س ا ی برا‪ ،‬ار حال که ت بیدهری تا فارس رر ار بینده پرتاِ کن ‪،‬‬ ‫رو رع و رقتاام فعل یاضا ‪ ،‬فارسا رر رواار کراهست‪ .‬یاض سااه‪ ،‬یاض وقل و بعید‪ ،‬پدر زبان فارس رر اربوراهست؛ همین‬ ‫گذشاتهی رستمررری ساب شده حاال حا ودرشته باشیم و فرق بین بیندهی وزایک و بعید ار کار وااشد‪ .‬سنیت ببشخ ر گذشته‬ ‫ست؛ رین لعنت ه یت و شخصیت‪ ،‬شجاعت و ار وهایت هتت رت رر غصب کراه و هن ز خ شحال ! خ شحال چ ن فقط بر‬ ‫بوچه گذشات ورقف ! سافت چتایدهری به گذشته‪ ،‬چ ن گذشته تنها چیزیست که ی شناس و وم ارو بوچه ی ارو پیشتر‬ ‫یرگ خ اش رر رعالم کراه‪ .‬حا رگر رسااتمررر پیدر کند شااع زرساات‪ ،‬چ نکه پرتابت ی کند ار بینده‪ ،‬بینده خطرواک رساات‬ ‫چ نکه بن رر وم شاناس و وم ارو تنها ریتکِ اروتتن رست که زودهرت وگه ی اررا‪ .‬سنیت ها تنها تظاهر به زودگ ی کنند‪،‬‬ ‫وگروه قرنهاست یراهرود‪ ،‬بدون خطر‪ ،‬بدون ریتک زودگ یمکن ویتت‪.‬‬ ‫ساا اررا و ی ش ا ریا ت هن ز ا خ ش کراهری به غز ‪ ،‬ار وهایت به شعر و ‪ .‬ویما و شایل و فروغ هم ایگر قدیم رود‪ ،‬تا‬ ‫ی ت رو تازهتر بن یس! تازه بارس ودررا‪ ،‬برری چه ی پرسا ؟ تازه تنها خ ات ‪ ،‬ار خ اِ ت ست‪ ،‬شاعر یتتقل ویازی به یرجع‬ ‫ودررا‪ ،‬یحتاج رساتاا‪ ،‬یررا و ار وهایت سنیت که ه ی گ ید رین رر بُکن بن رر وه‪ ،‬ویتت‪ .‬ه وگرا که یک بیاید رره رر وشاوت‬ ‫اهد‪ ،‬ررهنما یراهست‪ ،‬ایگر جااهری ار کار ویتت‪ ،‬جااه رگر جای ارشت پیشتر به کت اراه و ایگر جای برری ت ودررا که‬ ‫رگر غیر رز رین ب ا وایش جااه وا ا‪ .‬بوکه وشاو ی اهد هیچ رز شعر وم ارود‪ .‬هیچ شاعری رز ررهِ ررست وم روا‪ ،‬کج کن! بپیچ‬ ‫به چپ! ررسااتها هرگز روررساات وا اهرود‪ ،‬روکار کن! حاال برری رینکه بگ ی وه! فقط باید بدرو و بخ رو ‪ ،‬وگروه یجا ری تا‬ ‫ربد قا‬

‫کن !‬

‫یتأسافاوه یعدوای ب سا را که ت همم رستاای اررود‪ ،‬هن ز وم اروند که عنتر و ینتر کران چهارتا بام عایى‪ ،‬شقرلقمر ویتت! هم‬ ‫خررسااوى‪ ،‬هم ریررو ها همه رز ام شاه تِ پرسااتش اررود‪ ،‬بیه اه ویتاات وج ا بنهمه بقعه و ریایزراه و سایمدساارر ار گ شااه‬ ‫گ شاهی سارزیینیان‪ ،‬یرایى ارریم به شادمت یقلد‪ ،‬رینکه یکى جایشاان فکر کند خ ررکشاان رسات‪ ،‬بیخ ا ویتت که جان‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪4 /‬‬

‫ی اهند بررى شااارالتانپناهرى که رُ قهریانشااان ریفا ی کند‪ ،‬کافىساات او تا قر پهل روى بدهى ار زورخاوه‪ ،‬بنوقت ی ت رو‬ ‫زرایان بزوى بر سار و کلهی یرایان و همچنان عزیز و قهریان باقى بماوى‪ .‬یچل کران خیل یُنگل و ای روهبازی رساسن یکى رز‬ ‫شگراهاى تمام رجا ریررو ‪ -‬خررساوى رز رسر ب اه‪ ،‬باالخره باید یک جایى ک تاه بیاییم‪ ،‬باید یاا بگیریم که رعالم کنیم فقط ار‬ ‫همان بارهری ی ارویم که کار کراهریم و شاایزوفروى هنرییان رر که رز پیایاررن خ ا به ررث براهریم بیش رز رین رپیدیى وکنیم‪.‬‬ ‫رگر برساد بن روز که و چهگرى و یریدبازی رز یُد بیفتد و ایگر اور ک ن کتاى خیل بتیجى ی سی س وکند؛ شک ودررم که‬ ‫هم ار ریررن و هم خررساان شعر و شع ر رتفاق خ رهد رفتاا و ایگر رینهمه رز بالهت رجتماعى ختارت وخ رهیم اید‪ ،‬یشکل‬ ‫فقط خیل یرید و و چه و بتیجى ویتت بلکه یا بیشتر رز خدعهی یال و یررا و یرشد زخم برارشتهریم‪.‬‬ ‫سا اررا و ی ش ا و کالج شعر هم باز پ ست ع ض خ رهد کرا‪ .‬سا بینده سا کتاِ شاعررن کالج ست‪ .‬همکاررن ج روم‬ ‫گرچه ساال ساخت و پریشاغله رر تجربه کراهرود ریا اساتاورای ارشاتهرود که ار تاریخ شعر فارس ب یثا رست‪ .‬و یتش و‬ ‫رجرری یازاه بروایهی ررای ی که ریضاای خ اش رر اررا و بهط ر شاااوهروزی ار فضای وت جاریست‪ ،‬کار ک چک ویتت‪.‬‬ ‫سااخت بیش رز اویتت ویدی که ار بن یااح‬

‫تازهی وظری رر طرح کراهریم و همرکن ن ی ت روید ار وِسایتهای ی تی ِ‬

‫و بپاررت باینید‪ ،‬یا تهیهی بیش رز پاوصاد فایل وا ت و بارگذرریشاان ار وِسایت ساوودکالوا‪ ،‬وتیجهی تالش شااوهروزی‬ ‫شااعررن کالج سات‪ ،‬تاکن ن بیش رز هزرر یطلب رز شاعررن و ینتقدرن ج رن ار وِسایت کالج شعر ینتشر شده که یخاطااو‬ ‫خ اویژه اررود‪ .‬اوساتان ج روم عالوه بر روزوایهی شعر‪ ،‬چند وفحهی شل غ رینتتاگرری و گروه تلگرری رر رارره ی کنند که‬ ‫هر شااه ار بنها بروایههای بوالین برگزرر ی ش ا‪ .‬وشر کالج ویز سا ی فق رر سپری کراه و بیار ارول اها وشان ی اهد که با‬ ‫رساتقاا شاما روبهرو ب اه‪ .‬رینها همه تنها گ شاهری رز فعالیتهای فرهنگ شااعررن و ینتقدرن کالج ست‪ .‬کالج شعر تریا ن‬ ‫فرارست‪ ،‬گرچه هن ز زوا رست وهال که کاشتهریم به بار بنشیند ریا ط همین فعالیت یازاه یاهه تأثیرش رر همهجا ایدهریم‪.‬‬ ‫ساا اررا و ی شا ا و یجلهی فایل شاعر به پلهی هفتم رسایده ریا حر‬

‫و رر تنها ودری و ار سا و خ رهد زا‪ ،‬بهارتان‬

‫زیاا!‬ ‫علی عبدالرضایی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪5 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪6 /‬‬

‫يك توضيح‬ ‫رابیات و ى فارسا ب طیقا ودررا؛ ارباره تاریخ شاعر یعاوار‪ ،‬زودگى شاعرروش‪ ،‬بتیارروى قلم زاهرود ریا هن ز کتى به و رت‬ ‫بکااییک به تألی‬

‫و تشریح ی لفههاى تازه شعرى و فنی شاعرى وپرارخته و یرجعى ار است ویتت تا رز رین طریق‪ ،‬شاعررن و‬

‫یخاطاان حرفهرى با تعاری‬

‫و یفاهیم شاعرى بشانا ش ود‪ .‬کالج شعر تریا و ست که عل عادرلرضای رز طریق بن‪ ،‬تئ ریهای‬

‫راب خ ا رر به بهترین بیان ار رختیار عم م قررر ی اهد؛ تا بنها که عشاق رابیات اررود‪ ،‬بیشاتر بدروند‪ .‬رو گاه سخنررو های‬ ‫برری کالج ها ترتیب ی اهد که "ویهیلیتاام ار رابیات و یدرویتاات " یک رز بنهاساات و ار رین بخش رز یجله به و ا رت‬ ‫یکت ِ رررئه شاده رسات‪ .‬رو همچنین ارسگفتارهای رر به وا رت خصا و برری رایینهای کالج رررئه ی اهد که "رو رع‬ ‫روریت" یک رز بن ارسگفتارهاسات‪ .‬گاه هم پرساشهایى ار کالج یطرح ی شا ا که رز ا پاسخهای و تى عادرلرضای‬ ‫یطالب تئ ریک و رساس پیااه شده و به یتن بد ی ش ود‪" .‬رسط ره زاری " و "فریت وقد"‪ ،‬وم وهری رز رین یطالب هتتند که‬ ‫ار رین بخش وظریات رابیات ‪ -‬عملیات بیدهرود‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪7 /‬‬

‫نيهيليسم و ادبيات نومدرنيستی‬

‫ی برا کاه ت روای خ ا رر ار اریافت بوچه ی بیند و حس‬ ‫ی کند واکاف بدرود؛ یعن رحتاااس کند به یک «غیریمکن»‬ ‫رسایده رست‪ ،‬وروگه پرسش که یطرح ی ش ا رین رست‬ ‫کاه غیریمکن کجاا رتفااق ی رفتد؟ ار حقیقت هنگای که‬ ‫فرا اری یااباد یجم عاه اراه هاایش باا یجم عهی جهان‬ ‫واهمخ رن رسات به غیریمکن ی رساد؛ ار رول رین پ چ‬ ‫جهان ویتااات‪ ،‬بلکه پ چ روتااااو و حاوااال عدم ارک‬ ‫روسات‪ .‬جهان یمکن رسات اراههای ارشته باشد که کایلن‬ ‫برربر با اراههای روتاااو وااشااد؛ زیرر رین اراهها بتااته به‬ ‫یحدواهی سن هر فرا و یطالعه و شناخت رست که به بن‬ ‫است یافته‪ ،‬ول هنگای که شما با جهان طر‬

‫هتتید‪ ،‬باید‬

‫بادرویاد کاه جهاان باا تاریخ و عمر خ ا رویاروی اررا و‬ ‫گتترهی «وم ارومها» ار بن بتیار یتفاوت رست‪.‬‬ ‫ریا قضیهی پ چ جهاو کجا رتفاق ی رفتد؟ رین حاول عدم‬ ‫وظم سااات که ار جهان وج ا اررا‪ ،‬ینظ ر رز وظم یعنای‬ ‫فیزیک بن ویتاات‪ ،‬بلکه وظم یعنای یدوظر یاساات‪ .‬برری‬ ‫رینکه ارک بهتری رز پ چ ارشااته باشااید‪ ،‬ار وهلهی رو‬ ‫چرر پ چ روتاااااو یاادرم ار ی رجهااه و تقاااباال بااا پ چ‬

‫بااید به چند سااا ر یهم پاساااخ اهید‪ ،‬سااا رالت که ار‬

‫جهاو ساات؟ برری رساایدن به اریافت عمیق و ارساات رز‬

‫روزیرگ سااخته ی شا ود و «ویچه» پیرری ن رین س رالت‬

‫یفه م «ویهیلیتم»‪ ،‬باید به وکتهی ی ج ا ار رین پرسش پ‬

‫بتااایار کار کراه رسااات؛ برری یثا ربتدر باید به رین ارک‬

‫باریاد‪ ،‬زیرر بدون ارک بن هرگز وم ت روید به ارک جهان‬

‫برسید که ار جهان‪ ،‬حض ر و وج ا یعنای ودررا‪ ،‬به همین‬

‫«هیچ» و فلتافهی ویهیلیتم رز ایدگاه رشخاو چ ن ویچه‪،‬‬

‫سااب پیدر کران هر پاسخ غیریمکن و ب یعناست‪ ،‬یعن‬

‫کای ‪ ،‬ش پنهاور‪ ،‬فیخته و ‪ ...‬برسید‪.‬‬

‫حدرقل ار وضاااعیت که شاااما ار بن قرررگرفتهرید یعنای‬

‫به یتائلهی ویهیلیتام بتیار پرارخته شده‪ ،‬گرچه رغلب بُعد‬

‫وم یابید‪.‬‬

‫عم ی و جایعهشناخت بن رر ار وظر گرفتهرود؛ ار رین بین‬

‫ار وهلهی اوم باید به ارک یناسا رز ت لید برسید‪ ،‬ت لیدی‬

‫«ویچه» هنر رر یعناسااااز تلق ی کند و بنابررین رز رین وظر‬

‫که پاسااخ و یعنای فرع رر برری بوچه ج رِگ ی تمایزها‬

‫یتیر ارست رر ار پیش گرفته رست‪.‬‬

‫ویتات بتاازا‪ ،‬ینظ ر همان تمایزی رساات که ساب شد تا‬

‫هیچ‪ ،‬پ چ‪ ،‬خال و ب یعن رز کجا بغاز ی ش ا؟ هر روتاو‬

‫شااما یت جه وات رو تان شاا ید و اریابید که تضاااای بین‬

‫عالقه اررا که به یعنای اروو یا بیروو زیتااات خ ا پ‬

‫هتت یعنای شما و هتت جهاو وج ا اررا‪ ،‬رین ی ض ع‬

‫بارا و تا زیاو که زیتااات وااشاااد‪ ،‬هیچ عالقه و یعنای‬

‫بتایار وابرربرروه و غیرینطق سات که شاما بهعن رن عض ی‬

‫وج ا وخ رهد ارشاات‪ ،‬زیرر که طایعتن یک روتااان یراه به‬

‫بتایار واچیز رز تمای کائنات یحت ِ ی ش ید و کل رین‬

‫اواا یعنا وم روا‪ .‬روتاان حاضار به یثابه کت که زیتت‬

‫کائنات تمرکزی اررا و همان رطالعات ست که به شما اراه‬

‫خالق اررا ار پ تعری‬

‫ررزشهاای خ ا باه اواا یعنای‬

‫زودگ سااات و رین فرا تنها هنگای پ به پ چ روتاااان‬

‫شاااده رسااات‪ ،‬ریا رز وظر علم به رین تمرکز اسااات پیدر‬ ‫وخ رهید کرا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪8 /‬‬

‫یتاائلهی بعدی که ساااب پیدریش ویهیلیتاات ی ش ا ا رین‬

‫تتااالیم وظم عم ی شاااده و رز اریره ویهیلیتااات خارج‬

‫رساات که شااما قدرت «وه» گفتن ارشااته و به یک عدم باور‬

‫ی شااا ا‪ ،‬رلاته به وظر ی رساااد «ت رگین » برری ار ریان‬

‫برسااید‪ ،‬عدم باور به هر یتاالک و وگاه که قصااد اررا‬

‫یاودن رز حملهی ینتقدرن‪ ،‬شااخص ایتهای ریاوش رر به رین‬

‫چیزی رر با عن رن «پاسخ وهای » به شما رررئه اهد‪.‬‬

‫سااامتوساا براه رسااات‪ ،‬ول تعریف که رز «ب ان» رررئه‬

‫باید ارک رز «فرایت» ارشاااته و بدروید که چیزی به رساام‬

‫ی اهد‪ ،‬و ع حض ر به یعنای حض ر ریاو ست و کایلن‬

‫«همگاان» وج ا وادررا‪« ،‬رو» یاا «بن ایگری» باه هیچ وجه‬

‫ینطق رسات که با حضا ر ریاو ی رجه باشیم ریا ار رول‬

‫یطرح ویتااات‪ .‬هنگای که شاااما «همگان» یا چیزی تحت‬

‫تمام هتت ویز به همین شکل رست‪.‬‬

‫عن رن «جایعه» رر را ی کنید به یک فرایت رسا ایده و رین‬

‫ساا ر ایگری که ی ت رن یطرح کرا رین رساات که شااما‬

‫فرایت بهعن رن «ربژهری رودیشااانده» شاااروع به یک زودگ‬

‫بهعن رن یک ریررو ‪ ،‬طاق رویکرا ویهیلیتاام ساایاساا کجا‬

‫خالق ی کند‪.‬‬

‫قرررگرفتهرید؟ بارها گفتهرم که وزایک به واد سا ی ش ا‬

‫رودیشامندرن بتیاری ار رین زیینه کار کراهرود‪ ،‬رفررای یثل‬

‫که وضعیت سیاس ار ریررن شایه به کمدی رست‪ ،‬زیرر ط‬

‫«ک یرکهگارا» یا «ش پنهاور» که ار ی را «ویهیلیتت ینفعل»‬

‫قرن رخیر‪ ،‬بوجا یضاااحکهری یدرم ار حا تکررر ب اه‪ ،‬یثل‬

‫کراه و «بلارکااای » کااه یعم لن «هنر باااور» ب اه و‬

‫روقالِ یشاروطه‪ ،‬روقالِ ساافید‪ ،‬روقالِ رسالی ‪ ،‬ح راث‬

‫اروهاایات ایادگاه یشاااابه «ویچه» اررا‪ .‬رز وظر ویچه و‬

‫ک ی اروشاگاه و جناش سااز‪ .‬تمام رین جناشها هد شان‬

‫بلارکای هنر تنها چیزی رسات که یعناسااز و سارچشمهی‬

‫ویل به ایکررسا ب اه ریا هر بار وضاع فجیعتر شده‪ ،‬چرر؟‬

‫زودگ ست‪.‬‬

‫روقالِ فرروتاه یا روسیه یک بار رتفاق رفتااه چ ن بنها رز‬

‫ار رینباره «ری رن ت رگین » ریاو به وام «پدررن و پتااررن»‬

‫گذشااته عارت ی گیرود و رز رین لحاظ تاریخ غرِ رز فرم‬

‫و شته که ار بن چند شخصیت کلیدی ساخته رست‪ ،‬ار رین‬

‫تررژای تاعیت ی کند و ایگر تجربه قرون وسااطا رر تکررر‬

‫ریان «برراررن کیرسااو » که ومایهری رز لیارر ها هتتند‪ ،‬رز‬

‫وم کناد ریا یرام ار ریررن هن ز به ریدئ ل ژی یذها باور‬

‫جنتلمنهاا و ایتااایپلین روگلیتااا تاعیات ی کنند و ار‬

‫اررود و برری تحقق بن پای وندوق رأی ی روود و عالقهی‬

‫عینحا ومایندهی وتل گذشته بهحتاِ ی بیند‪ .‬ار یقابل‬

‫ورفر به تکررر رشتااه اررود که یک رز ی لفههای بنیااین ژرور‬

‫رینها شخصیتهای چ ن «بازرر » و «برکاای» قررر اررود‬

‫کمدی رست‪.‬‬

‫که ومایندهی وتل جدیدود و ویهیلیتت یحت ِ ی ش ود‪.‬‬

‫ریروزه یرام رز حک یات رساااالی روزجاار اررود ریا برری‬

‫«بازرر » ار رین ریان‪ ،‬ار «تقابل» با وتاال گذشااته‪ ،‬یدرم‬

‫بقایش باز جانفشاااو ی کنند‪ ،‬چرر؟ بهعن رنیثا روتخابات‬

‫س ر ی کند‪ ،‬ار حقیقت رو تادیل به یک یرکز رودیشنده و‬

‫ریاسات جمه ری سا ‪ ۲2‬که خیل عظیم رز یرام با علم‬

‫علمباور شااده رساات که عل رغم هنرسااتیزیرش‪ ،‬یاهیت‬

‫به رینکه ی اروتتند رین کار تأیید حک یت فعل ست‪ ،‬ول‬

‫شاااعرروه اررا‪ .‬وی بتاایار پرسااشگر ب اه بهط ریکه ار‬

‫باز پای وندوقهای رأی رفتند‪ .‬رینجاست که یا با یک و ع‬

‫ایال گهای را و بد شااده به یتااائل قابل تأیل رشاااره‬

‫ویهیلیتاام روفعال طر‬

‫هتااتیم‪ .‬رین وریاودهها برری تأیید‬

‫ی کند؛ رگرچه «ت رگین » ساااع کراه گاه «بازرر » رر‬

‫بالهتشااان یدرم االیل رر پیش ی کشااند رزجمله رینکه یا‬

‫زیر سا ر بارا ریا اروهایت ی فق وم ش ا‪ .‬روگار ت رگین‬

‫رأی ی اهیم تا رئیسجمه ری بدتر رز قال روی کار ویاید‬

‫رز غ ل که خ اش سااخته ی ترسد و اروهایت رو رر یاتال‬

‫و روضاع زودگ یان بیشتر رز رینکه هتت به هم وریزا‪ ،‬رز‬

‫به یک بیماری کراه و به کام یرگ ی کشاود‪« ،‬برکاای» ویز‬

‫طرف ی اروند که رین هم و ع حقه رست‪ .‬س ر رینجاست‬

‫«بازرر » ب اه ار‬

‫که ار شرریط کن و و باوج ا تمای وعدههای ت خال که‬

‫بحا‬

‫که بهو ع یتأثر رز رودیشههای ویهیلیتت‬

‫پایان ریان عاشااق زو شااده و با رو رزاورج ی کند‪ ،‬یعن‬

‫به یرحلهی عمل ورسایدهرود ار رول چه چیزی عاید یرام‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲ /‬‬

‫ریررن شااد؟ بیا وضااعیت رقتصاااای یرام تغییری کراه و یا‬

‫غیرینطق سااات‪ ،‬رز طرف بااه ق‬

‫«ویچااه» یااا بااا ررراهی‬

‫وعدههای که ار رین زیینه اراه شده ب ا تحقق یافتند؟ رلاته‬

‫یعط‬

‫شااید تغییررت جزئ ریجاا شده باشد ریا هن ز ار شرریط‬

‫رست‪ ،‬ارورقع رساس ویهیلیتم غرب بر ارک و رشرر‬

‫یشااابه قال هتااتیم‪ ،‬با رین تفاوت که ار گذشااته ریاکاری‬

‫ب ریده ب ان‪ ،‬ب یعنای و ب هدف رین زودگ سااات و رگر‬

‫کمتر ب ا و حاال بیشتر شده رست‪.‬‬

‫هم هدف ار کار باشد بای رز ارک بن فعلن وات رن رست‪.‬‬

‫یثاالم رر ط ر ایگری یطرح ی کنم‪ :‬بامهاا رأی ی اهند و‬

‫ار ریان «برراررن کارریازو » و شاتهی ارستای فتک ‪ ،‬تمام‬

‫ی اروند ار رشتااهرود و کاری که روجام ی اهند ب یعناست‪،‬‬

‫شاخصایتها اچار ویهیلیتت روفعال هتتند و هیچکدرم رز‬

‫ول تن به رین کار ی اهند که خ ا‪ ،‬عمل ویهیلیتات ست‪.‬‬

‫قدرت یعناساااازی برخ رارر ویتاااتند‪ ،‬ارسااات برخال‬

‫شاااما ویهیلیتااام ینفعل رر ار تمام ربعاا زودگ پیرری نتان‬

‫شااخصاایت یثل «بازرر » ار ریان «پدررن و پتااررن» که‬

‫ی ت روید یشاهده کنید‪.‬‬

‫ویهیلیتت رکتی و خالق رست‪.‬‬

‫یعادواواد ویهیلیتااات هاای فعاا ریررو کاه ار یقابله با‬

‫«ویچه» تیزه شااااوه ویهیلیتااام رر به او گ وهی «ینفعل» و‬

‫بالماساکهی روتخابات‪ ،‬فکر ی سازود و االیل رر برری عدم‬

‫«فعااا » تقتااایم بناادی کراه و ارورقع تفاااوت بین رو و‬

‫شااارکتشاااان ار روتخابات یطرح ی کنند تا رز رین طریق‬

‫«شا پنهاور» همینجاسات‪ ،‬شا پنهاور یدرم ام رز ویهیلیتم‬

‫ش ا ود جناح رز حک یت (روااالحطلبها) بهعن رن‬

‫ینفعل ی زود و «ویچه» پای ویهیلیتااام خالق و فعا رر به‬

‫باع‬

‫به قدرت طرفیم و رین یک و ع ویهیلیتااام غرب‬ ‫روی‬

‫رپ زیتی ن ریررو ار جهان یطرح وش ا و ایگر تریا نهای‬

‫ییان ی کشد‪.‬‬

‫چ ن ب ب سا و وادری بیریکا ار رختیارشان قررر وگیرا‬

‫عملکرا بامها رر باید بر رساس او وجه که «ویچه» یطرح‬

‫ریا ویهیلیتااات ینفعل رین رر وم فهمد و بهرتفاق باوریندرن‬

‫کراه ار وظر گرفت‪ ،‬برری یثا «بازرر » علیه ساانت و وگاه‬

‫یذها بِ به بسیاِ بالهت ی ریزود‪ ،‬رلاته بنها هم که ار‬

‫پ چ ی جنگاد‪ ،‬حتاا ارجاای وررا یاک اوئل ی شااا ا‪،‬‬

‫روتخابات شااارکت ی کنند یعنا ی ساااازود ینتها یعنای که‬

‫ارحاال کاه ار ریاان «برراررن کاارریاازو » اوئل رتفاق‬

‫ت لید ی کنند به چیزی جز تدروم کمدی سااایاسا ا ریررو‬

‫وم رفتد‪ ،‬زیرر هیچ جنگ و عالقهری برری یعناسااازی وج ا‬ ‫کراه و همه ویهیلیتت‬

‫ینجر وم ش ا‪.‬‬

‫ودررا‪ ،‬بنها سارو شت خ ا رر قا‬

‫پس ینظ ر رز یعنا‪ ،‬هر یعنای ویتت؛ وقت رز یعنا وحات‬

‫ینفعالرود و اروهایت خ اکشااا ی کنند‪ ،‬رینجاسااات که‬

‫ی کنیم ینظ ریان همان یعنای تازه و خالق رساات‪ ،‬ارست‬

‫«کای » ی گ ید‪« :‬خ اکشااا وهایت ویتااات»‪ ،‬زیرر رو هم‬

‫رسااات که هیچ یعنای یکه ویتااات و هیچ حقیقت یکهری‬

‫رویکرای رز و ع ویهیلیتم فعا رر ار پیش گرفته ب ا‪.‬‬

‫وج ا ودررا ریا بهو رت اورهری بعض رز یعناها ینطق تر‬

‫«هایدگر» بحث اررا که ی گ ید‪ :‬رزوظر ویچه‪« ،‬هیچروگاری»‬

‫و رز چاشن ه ش به یررتب باالتری برخ راررود‪.‬‬

‫یاک ریدئ ل ژی و جهانبین ویتااات‪ ،‬بلکه رو فضاااای رر‬

‫ویهیلیتام اقیقن رز جای شروع ی ش ا که شما به یاورر و‬

‫ی سازا و رین فضا رر بد به تاریخ و وضعیت یشابه بوچه‬

‫یتافیزیک و ویروی برتر باور ودررید و رلاته یهم رست به رین‬

‫ار عصر یدرن ار غرِ رتفاق رفتااه ی کند‪ ،‬یعن ار رول‪،‬‬

‫ارک برس اید و بدروید چیزی به وام همگان‪ ،‬وحدت جهاو ‪،‬‬

‫ویچه ررزشها رر ساارک ِ کراه و رینجاساات که ویهیلیتاام‬

‫خدری یکتا و اروای کل وج ا ودررا‪ .‬هیچ پاساااخ ‪ ،‬وهای‬

‫جایگزین یتیحیت ی ش ا‪.‬‬

‫ویتت و رگر خدر پاسخ وهای شما باشد جهان اچار ریتت‬

‫رینهاا یجم عاه گفتماانهاای رسااات که باید با ت جه به‬

‫ی شااا ا؛ چگ واه یاکچیز‪ ،‬یک یرکز‪ ،‬ی ت رود عالوه بر‬

‫رویکرا فلتااف شااان اواا شا ود‪ ،‬وقت بهط ر عمل وررا‬

‫خ ا‪ ،‬کل جهان رر به وج ا بوراه باشد؟ رگر چنین یق لهری‬

‫شاعر یا هنر ی شا ید به چیزهای تازهتری ی رسید‪ ،‬کاری‬

‫ارسات باشاد‪ ،‬رسااس علم زیر سا ر ی روا و رین بتیار‬

‫که یک ویهیلیتاااتِ فعا روجام ی اهد اروهایت پ چ ب اه‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪11 /‬‬

‫زیرر قصد وظم بخشیدن به چیزی رر اررا که یاهیتش ب وظم‬

‫خالوه رینکه ت جه ویژه ویچه به هنر بهعن رن وجه یعناساز‬

‫رساات‪ .‬رگر به جهان وحشا اقیقتر شا ید و بهعن رن یثا‬

‫زودگ بتایار یهم رست و رز رین لحاظ حت بر علم برتری‬

‫ساااختمانها رر وگاه کنید‪ ،‬اری یابید که همه تصاانع رود و‬

‫اررا‪ .‬رگر تاریخ علم رر بررس ا کنید‪ ،‬ی بینید که ار روج به‬

‫وظم کاه رز بن تاعیات ی کنناد با وق ع واگهاو حااثهری‬

‫ت لیاد بماب رتم ینجر ی شااا ا کاه وهایتش چیزی جز‬

‫طایع یااونااد زلزلااه‪ ،‬سااایاال و‪ ...‬رز بین ی روا‪ ،‬ار ورقع‬

‫وااب ای زیین و زودگ ویتااات‪ .‬ایدگاه قابلتأیل ار رین‬

‫هیچچیز قابلکنتر ویتاات و شااما ار وهایت وم ت روید به‬

‫زیینه وج ا اررا که ی گ ید‪ :‬هنر ار جهت حرکت ی کند‬

‫سیتتم یکه و پایدرر برسید‪.‬‬

‫که جهت عکس علم رسات‪ ،‬یعن علم به سمت ی روا که‬

‫ریااا هنر چااه ی کنااد؟ رز رین هیچ‪ ،‬رین پ چ بزرگ چیزی‬

‫به واب ای زودگ ینجر ی شاا ا‪ ،‬ارواا رت که هنر یحل‬

‫ی ساااازا کاه ار جهااان بیرون وج ا وادررا‪ ،‬وقت بحا‬

‫ت لیاد زودگ سااات؛ ویهیلیتاااتترین هنریند ویز وهتنها به‬

‫ررزشگذرری یطرح ی ش ا باید بدروید که ررزش عال ترین‬

‫سامت وف و روکار زودگ وم روا بلکه قصد اررا با واب ا‬

‫ی لفهی قدرت رست که روتاو ی ت رود بن رر کتب کند و‬

‫کران ررزشهاای خررف ‪ ،‬ررزشهاای ایگری رر جااایگزین‬

‫روتااان ایگر ی ت رود بن رر رز اساات بدهد‪ ،‬رینجاساات که‬

‫کناد‪ ،‬یعن رز هنر باهعن رن یک قدرت و ویروی یحرک ار‬

‫و وساایله» رر یطرح ی کنند که‬

‫جهاات ت لی ادِ زواادگ بهره ی برا‪ .‬ویچااه ار ی را رین‬

‫کم ویتااتها بح‬

‫«هد‬

‫بهعن رن یک رویکرا ویهیلیتت قابل بررس ست‪.‬‬

‫ررزشگذرری ی گ ید‪ :‬هر بوچه فاقد حقیقت غای ساات رز‬

‫رگر اقت کنید یت جه ی شا ید که تقاطع بین ویهیلیتم و‬

‫وظر یک هنریند یحک م به واب ای رست و چ ن یحک م به‬

‫بوارش ایتاام وج ا اررا‪ ،‬پیشتر گفته شااد ویهیلیتااتها به‬

‫واب ای شااده‪ ،‬بعد رز واب ای یک «هیچ» رتفاق ی رفتد که رز‬

‫ویروهای برتر همچ ن خدر‪ ،‬رودیشاااهی برتر و تمامکننده یا‬

‫بن «هیچ» باید ت لید لذت کرا‪.‬‬

‫رهار رعتقاای ودررود‪ .‬وقت ویروی برتر رر قا‬ ‫ریاسات رفررا هم برری شاما قابل قا‬

‫ودررید یعن‬

‫ویتت‪ .‬ویهیلیتتها‬

‫بارها شاده که رز ین بپرسااند ترت هنر چیتاات؟ ار پاسااخ‬ ‫بااید گفت که ترت هنر همان ترت زودگ سااات و زودگ‬

‫«همگان» رر را ی کنند و به جایعه رعتقاا ودررود‪ ،‬رینجاست‬

‫پرش ر و سریتت رست‪ .‬یا رز طریق هنر با ت لید جهانهای‬

‫که به بوارشایتااتها وزایک ی شا ود زیرر بوارشایتااتها‬

‫ییکروساااک پیک و البیروت ‪ ،‬زودگ رر بتاااط ی اهیم‪ ،‬رز‬

‫ضاامن باور به جایعه برری «فرایت» ررزش ویژه قائلرود و‬

‫قصااه و اروغ حر‬

‫ی زویم‪ ،‬ار رفتاااوهها زودگ ی کنیم‪.‬‬

‫رین تمرکز روی «فرایت»‪ ،‬وقطهی رشااتررک ویهیلیتااتها و‬

‫ارورقع یا اروغ ی سازیم زیرر شعر و ارستان اروغ رست و‬

‫بوارشااایتاااتهاسااات‪ .‬ار وقطهی ایگر ویهیلیتاااتها به‬

‫عینه رتفااق وم رفتند و یا عین بوچه رتفاق رفتااه ویتاااتند‪،‬‬

‫رگزیتتاوتیالیتتها وزایک ی ش ود‪ .‬بنها ریا سع ی کنند‬

‫پس هنر ورالتر رز حقیقات رسااات‪ ،‬یاک حقیقات یتن که‬

‫باه ویهیلیتااام وحشااا ویچااه ورکس بزوناد‪ ،‬ارحاال کااه‬

‫حقیقات ورقع رر روکاار ی کند‪ ،‬چ ن حقیقت ورقع یک‬

‫بوارشایتتها چنین قصدی ودررود و رینجاست که ترسناک‬

‫اروغ زیتاات ساات که یا بن رر تجربه کراهریم‪ ،‬ول ار هنر‬ ‫هتاااتیم که ت لید‬

‫و خرربکار جل ه ی کنند‪ ،‬ارواا رت که هیچ بوارشاایتاات‬

‫یا با یک حقیقت یا اروغ ت لیدی طر‬

‫خررِکار ویتااات و یتفکررن بوارشااایتااات به هیچ عن رن‬

‫زواادگ ی کنااد؛ ار کتاااِ رو ویچااه ار بخش «ررراهی‬

‫رینگ واه رفتاار وم کنناد‪ ،‬برری وم وه فرای یثل «ییشااال‬

‫یعط‬

‫به قدرت» عل رغم هشاادررهای که اراه شااده با‬

‫ف ک » روحیهی برری ارشاته یا «و رم چایتاک » که چندرن‬

‫تشاریح ویهیلیتام روبهرو ی شا یم‪ ،‬رو ررزشهای گذشاته‬

‫ا خ ش رز رو ودررم بوارشیتت ست ولحطلب‪.‬‬

‫یاوند یتایحیت و هر ررزشا رر که ار تهنها وهااینه شده‬

‫رز وظر رجتماع و ریدئ ل ژیک ویز بوارش ایتاام و ویهیلیتاام‬

‫رسااات‪ ،‬وقد و روکار ی کند و ار سااا یین بخش رز کتاِ‬

‫فعا به هم وزایک اررود‪.‬‬

‫س ا یش سااع اررا رز پرَوت ایپهای جدید ررزش بتااازا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪11 /‬‬

‫تصا ر بتایاری رز رفررا‪ ،‬قررر ویتت رین ررزشها‬

‫یاک ویهیلیتااات فعا بتااایار حائز رهمیت رسااات‪ .‬یک‬

‫برخال‬

‫غاای بااشاااناد‪ ،‬رینهاا هم باید واب ا شااا ود ول ررزش‬

‫ویهیلیتت هرگز ت جه به ایروز وم کند و یدرم ی خ رهد‬

‫زیاو شااان باق رساات و رین کاریساات که هنریند روجام‬

‫حقیقت ریروزی و یدوظر خ اش رر بتازا‪.‬‬

‫ی اهد؛ برری یثا ریررو ها هن ز به «حافظ» عالقه وشاااان‬ ‫ی اهناد و رین یعن یعناای تفکر خالق رر وم اروند‪ ،‬حتا‬ ‫بعضاا رز شاااعررن که راعای یدرن ب ان اررود «حافظ» رر‬ ‫سااتایش ی کنند‪ ،‬ارواا رت که حافظ یتعلق به قرن هفتم‬ ‫رسات و ربط به قرن حاضر ودررا‪ ،‬ریا ار عین حا ررزش‬ ‫«ار زیاو » اررا‪ .‬طایع رساات رگر ارئم شااعر حافظ ی کد‬ ‫ش ا ایگر یعنای ت لید وخ رهد شد و رین یتالهریست که‬ ‫ویچه و بعضا‬

‫رز فیلت فان غرب بن رر ارک کراهرود‪ ،‬ول‬

‫ار ریررن رین رتفاق ویفتااه رسااات‪ .‬بتا ایاری رز شااااعررن و‬ ‫روشنفکررن ریررو هن ز ار پ رین هتتند تا تفکری قدیم‬ ‫رر که تاریخ یصارفش به پایان رسیده رحیا کنند‪ ،‬ار حال که‬ ‫فکرهاای ایگری بااید ت لید شااا ا‪ .‬چرر ار ریررن کتااا‬ ‫شااجاعت حر‬

‫زان رز ریروز رر ودررا‪ ،‬چرر هن ز یهمترین‬

‫شاعررن ریررو ‪ ،‬شاعررن یراهرود؟‬ ‫چیز ایگری که رز وظر یک ویهیلیتت ررزش اررا «طایعت»‬ ‫رساات و طایعت چیزیساات که شااما رز بن هنر رر کش ا‬ ‫ی کنید و به ط ر روحصاااری وج ا اررا‪ ،‬یثل ینظرهری زیاا‬ ‫یا ه ری خ ِ که هر او زودگ زر هتاااتند‪ .‬زودگ یاهیت‬ ‫باه روز اررا و یدرم به سااامت فرار حرکت ی کند‪ ،‬رز رین‬ ‫لحاظ یک رز ی لفههای رول رابیات و یدرویتت ت جه به‬ ‫رین لحظه و رکن ن رساات‪ .‬رواالن برری همین رساات که بثار‬ ‫تازهری رر که ریروزه ت لید ی ش ا و یدرن ی وایم وه یدرن!‬ ‫پیشتر ویز گفتم که یدرن یعنای رکن ن و ار حا حاضااار‬ ‫ی اهد وه و !‬ ‫یدرن یعن هر چیزی که ریروز و شته ی ش ا‪ ،‬حتا شاعررن‬ ‫کالسایک که ریروز غز ی و یتند و تکیه بر سنت اررود‪،‬‬ ‫یدرن یحتا ِ ی ش ود ار حال که کارشان تازه و و ین‬ ‫ویتت‪ .‬ی گ یم یدرنرود چ ن ریروز و شته شدود‪ ،‬و یدرن‬ ‫ویتااتند چ ن تازه و خالق ویتااتند‪ ،‬یعن شااعر و ارسااتان‬ ‫و یدرن چیزیست که ریروز و شته شده و تازه رست‪ ،‬یعن‬ ‫یشاابه بوچه حافظ و فراوسا و شتند ویتت و رین رز وظر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪12 /‬‬

‫انواع روايت‬

‫روریت رررئه ی کند‪ .‬بیا رروی که با ضااامیر رو شاااخم‬ ‫ی و یتاد خ اِ قهریان ارساتان رست یا شاهد یاجرر ب اه؟‬ ‫بیا به ق‬

‫«فل بر» بهیثابهی خدر یک رروی غیرشااخص ا و‬

‫همهچیزارن رساات و بر کل رتفاقات رشاارر‬

‫اررا؟ یا رینکه‬

‫رروی خ ا ویز یثل شاااخصااایت های ارساااتان‪ ،‬رطالعات‬ ‫یحدوای رز یاجرر اررا؟‬ ‫ژررر ژوت فاوااالهری بین روریت و بیان رروی قائل رسااات؛‬ ‫رینکه روریت یتاااتقیم باشاااد یا بزرا برریش یهم رسااات و‬ ‫همچنین بر ینطق روریت با ت جه به زیان یتن تأکید ی کند‪.‬‬ ‫یک شکل قدیم روریت وج ا اررا که ار بن رروی‪ ،‬اروای‬ ‫کل رساات یعن تمام رخدراها‪ ،‬رتفاق رفتااه و حاال رروی‪-‬‬ ‫خدر که به همهچیز بگاه رساات‪ ،‬با رسااتفااه رز فعل گذشااته‪،‬‬ ‫یاوقع رر شارح ی اهد؛ یثل خاطرهو یت و یا زودگ وایه‪.‬‬ ‫چنین و یتااندگاو یعم لن رز رروی اروای کل غیریحدوا‬ ‫یا رساسن ار ی رجهه با هر یتن با روریت سروکار ارریم ریا‬

‫رستفااه ی کنند که سرو شت همه رر رقم ی زود‪.‬‬

‫ارک تخصاصم رز روریت‪ ،‬کمک ی کند که یتن رر ارست‬

‫رساااس روریت بر حرکت رساات؛ یثلن ار شااعر تمهیدی‬

‫تاأویال کراه و بن رر طاقهبندی کنیم‪ .‬یا ار هر یتن راب با‬

‫روتخاِ ی ش ا و سپس یک رتفاق‪ ،‬وظم یتن رر بههم زاه و‬

‫طرز و شی ه رررئه روبهرو ی ش یم که و ع روریت یهمترین‬

‫بن رر وایتعاا ی سااازا‪ .‬پس وقش و یتاانده یا شاااعر‬

‫وقش رر ار بن بازی ی کند‪ .‬رینکه بدرویم زرویه اید چیتت؛‬

‫چیتت؟ رو باید بشفتگ رخ اراه رر کمروگ کراه و فضا رر‬

‫و رروی کجای کار ریتاتااه و چقدر رز شخصیتها ی ارود‬

‫به ساامت تعاا بکشاااود‪ .‬ار ارسااتان‪ ،‬شااعر و یا یتن که‬

‫ب اه؛ یهم رسااات‪ .‬رینکه فریت‬

‫روری ساات‪ ،‬یعم لن ج می پایدرر وج ا اررا که یک حااثه‬

‫روریت رر شاااناساااای کنیم؛ یثلن رینکه با خاطره طرفیم یا‬

‫و رویدرا‪ ،‬باع‬

‫ب وظم ار بن ی ش ا و و یتنده ار راریه‬

‫رروی اررا برری چااه کتااا ی و یتاااد و بیااا اررا بیااان‬

‫باید شاارریط رر به حالت طایع و وریا خ ا بازگرارود‪.‬‬

‫سارگذشت ی کند؛ رز رهمیت بتیار برخ رارر رست‪ .‬رروی‬

‫یثلن ار یک فیلم سااینمای ‪ ،‬خاو راهری هتاات که جریان‬

‫رز چه بازهی زیاو ی گ ید؟ گذشته؟ حا یا بینده؟ رینها‬

‫زودگ شان عاای رست ول واگهان خاوهشان رر ازا ی زود‬

‫همه‪ ،‬و ع روریت رر یشااخم ی کنند و ار روریتشااناس‬

‫و حالت واپایدرر ار زیتتشان پدید ی بید‪ .‬ار راریه پلیس‪،‬‬

‫بتایار یهم هتاتند‪ .‬یعم لن به تناسب شخص که ار حا‬

‫ازا رر استگیر ی کند و یا و ری ر یتروقه رر پس گرفته‪،‬‬

‫شاارح یاجررساات‪ ،‬رو رع روریت وج ا اررا‪ .‬ار رین زیینه‬

‫به بنها باز ی گرارود و زودگ شاان اوباره پایدرر ی شا ا‪.‬‬

‫یتفکررو یاوند «روالن بارت»‪« ،‬تزوتان ت اورو »‪« ،‬ژرن‬

‫رین و ع سااااهی روریت رساات یعن بر رساااس فاوکشاان‬

‫ب اریار»‪« ،‬والایمیر پررپ»‪« ،‬ژررر ژوت»‪« ،‬ژولیا کریتاات ر»‬

‫(کارکرا‪ ،‬عمل) ارستان‪ ،‬ی ت رن رین فری‬

‫رر بهکار گرفت‪.‬‬

‫و‪ ...‬وظریهپرارزی کراهرود‪ .‬یثلن ب اریار با بررس کُنشهای‬

‫ار رُیان ویز روریت حرکت بلترواتی (باال و پایین ) اررا‪ .‬و‬

‫رورنشناساوهی روریت‪ ،‬بح های جالا ار رین باره اررا یا‬

‫ار بن یدرم با کنش تعاا ‪-‬عدمتعاا ار بازسااازی روریت‬

‫بارت با ت جه به رینکه ارسااتان رز زبان رو شااخم و یا‬

‫روبهروییم‪ .‬یعن رتفاقات به شاکل سین س ار ط‬

‫رُیان‪،‬‬

‫قهریان یا یک ایگر وقلشاده‪ ،‬تقتیمبندی خ ا رر رز رو رع‬

‫ریجاا ورقعه و تغییر روریت ی ش ود‪.‬‬

‫و بیا بر کل ارساااتان ورق‬

‫باع‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪13 /‬‬

‫شاهر حت رجازه ودرریم گ شهری چاار بزویم‪ .‬حاال ول چه‬

‫انواع راوی‬

‫ررحت خ ربیده زیر چاار‪ ،‬بیدررش وکرام‪ .‬بررم بیدم بیرون‪،‬‬ ‫هماه جا به وظر بشااانا ی بید‪ ،‬جااه ری که رز کنار چاار‬

‫‪1‬‬ ‫یااا سااااه و ع رروی اروااای کاال ارریم‪ ،‬رول رز لحاااظ‬ ‫ررزشگذرری خنثاساات‪ ،‬یعن هر رتفاق ار جناح خیر و یا‬ ‫جاههی شاار ب رفتد‪ ،‬رو واررحت یا خ شااحا وم شاا ا و‬ ‫برعکس «فراوساا » بعد رز یرگ سااهررِ ار «شاااهنایه»‪،‬‬ ‫ی یه وم کند‪.‬‬ ‫رروی ارواای کال چنادگااوه هم ارریم که بهعن رن یک رز‬ ‫شاااخصااایتهای ارساااتان روریت ی کند و یدرم تغییر جا‬ ‫ی اهد‪ .‬یا رروی اروای کل که خدری یتن رست و همهچیز‬ ‫رر رتفااق رفتاااه فرض ی کند و با رفعا گذشاااته یاجرر رر‬ ‫شرح ی اهد‪.‬‬

‫ی گذشاات شااایهِ رره ب ا که خاوهیان رر اور ی زا‪ .‬چاهِ‬ ‫بِ‪ ،‬چرخخیاط ‪ ،‬بن طشت‪ ،‬رولن رین ارختِ برگریخته‬ ‫رر هم که خ ام کاشته ب ام‪ ،‬رینجا که حیاطِ خاوهی خ ایان‬ ‫رست پس خ اِ خاوه ک !؟ ترسیده ب ام‪ ،‬با عجله برگشتم به‬ ‫چاار‪ ،‬یاار بیدرر شده ب ا‪ ،‬زُ زاه ب ا به عکت رز پدر که‬ ‫پارسا رودرخته ب ا و البهالی هایهای گریهرش به زیین و‬ ‫زیان فحش ی ارا‪ .‬پدر باالخره کار خ اش رر کراه ب ا‪،‬‬ ‫خاوه رر براه ب ا که بفروشد»‬ ‫ارستاوک «زلزله»‪ ،‬رز کتاِ تختخ رِ ییز کار ین رست‬ ‫ار رین و ع روریت‪ ،‬یا رو رع «ین» ارریم یعن ارساااتان رز‬ ‫طریق ضامیر رو شخم تعری‬

‫ی ش ا‪ .‬کِ چنین رتفاق‬

‫ی رفتد؟ او حالت اررا ‪:‬‬

‫‪2‬‬

‫‪ )1‬رو شخم ار حا شرح یاجرری ست که برری ایگررن‬

‫رروی رو شااخم یعم لن همان قهریان ارسااتان رساات‪ ،‬رو‬

‫رتفاق رفتااه رست‪.‬‬

‫گااه رز طریق ین و گاه رز طریق یا روریت ی کند‪ .‬رین‬

‫‪ )2‬رو شااخم هم بخش ا رز روریت ی ش ا ا یثلن وقت‬

‫و ع روریت ی ت رود ار هیئت اروای کل ویز حاضاار شاا ا‪،‬‬

‫قهریان‪ ،‬خ ا روست‪.‬‬

‫بهگ وهری که بر کل ارسااتان رشاارر‬

‫ارشااته باشااد ریا رین‬

‫گاه هم با روریتگرارو ی رجه هتااتیم و چند کاررکتر ار‬

‫بگاه رر به خ رونده ل ودهد‪:‬‬

‫یقاطع یختل ‪ ،‬هر بخش رر رز زبان خ ا روریت ی کنند‬

‫«وقت بیدرر شاادم کم ارا ارشااتم که وم اروتااتم رز کجا‬

‫یاوند ریان «خشم و هیاه » یا «شازاه رحتجاِ»‪.‬‬

‫ی بید‪ ،‬پاوتاماو هم بر سینهرم ایدم که قدری وگرروم کرا‬

‫برخ روقات یمکن رساات رروی‪ ،‬اوربین باشااد یعن بر‬

‫ریا تا وگاهم رفتاا به سااقف که ایگر ساافید وا ا و فهمیدم‬

‫شاوههای یک وفر قرررگرفته و هر بوچه ی بیند‪ ،‬روریت کند‪.‬‬

‫تمام شااب ت ی چاار خ ربیدم‪ ،‬رز شاااای ت ی پ سااتم‬

‫رروی ین واارر هم هتااات کاه تاک تک پیش بیدها رر‬

‫وم گنجیدم‪ .‬ساارروجام پدر به ق لش عمل کراه ب ا و بیده‬

‫عکسبرارری و تعری‬

‫ی کند‪.‬‬

‫ب ایم پیکویک! بن طر تر یاار خ ربیده ب ا تنها‪ ،‬پدر هم‬ ‫رحتمالن رفته ب ا بیرون که ه ری بخ را‪ .‬طفل برری رینکه‬ ‫یاارم رر خ شااحا کند حاضاار شااده ب ا تن به رین ساافر‬ ‫بدهد‪ .‬پریشب بح شان شده ب ا‪ ،‬پدر ی خ رست خاوه رر‬ ‫بفروشاد و رره شاهر ش یم‪ ،‬ی گفت یک سا ایگر سارر‬ ‫باید بروا یدرسااه‪ ،‬اوساات ودررم اخترم ار اهات ارس‬ ‫بخ رود‪ .‬یاار ول زیر بار وم رفت‪ ،‬ی ترسید خاوه به اوش‬ ‫شا یم‪ ،‬ی گفت رینجا الرقل ساقف باالی سریان ارریم‪ ،‬ار‬

‫‪3‬‬ ‫ار روریات خطاب ‪ ،‬رروی یتاااتقیمن یخاطب رر وررا یتن‬ ‫ی کناد و رینجاا با ضااامیر ت ساااروکار ارریم و رینگ وه‬ ‫و یتنده سع ی کند یخاطب رر تحریک کند تا ار و یتش‬ ‫یتن شررکت ارشته باشد‪:‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪14 /‬‬

‫« ‪...‬ه ت که پشات رین یاویت ر وشتته ی خ ره ارستاو‬

‫بخشاا رز ارسااتاوک «ار ودررا اریا»‪ ،‬رز یجم عه ارسااتان‬

‫بن یت ا که جملهی رولش گم شااده‪ ،‬اواا فعل ی گرای‬

‫«بدکاری»‬

‫فررری که وقت ت رر اید‪ ،‬بزود به چاک و زیر خ اکارت‬ ‫یثل شایطان اواالش بدوی‪ ،‬برسا به ته‪ ،‬تهِ رین ارستان که‬

‫‪5‬‬

‫جملهی رولش یثل ت گمشااده پ فرار ی گراا! پیش رز‬

‫ار رین و ع روریات‪ ،‬رروی یدرم تغییر ی کند و یعم لن ار‬

‫بوکه بیای پدربزرگت رفته ب ا‪ ،‬یااربزرگ هم کم ایرتر‪،‬‬

‫رُیانهای پُتتیدرویتت بتیار رز بن رستفااه ی ش ا‪ .‬رینجا‬

‫بعد عم ها‪ ،‬عمهی یهربان و خالههات‪ ...‬همه رفتند! فقط ت‬

‫گاه رروی اروای کل رساات‪ ،‬گاه سا م شخم و گاه‬

‫رینجا زودگ ی کن ‪ ،‬ه کلمه!»‬

‫رو شاااخم یعن یک رز قهریاانهای رُیان اوربین رر بر‬

‫بخش رز ارستاوک «ه کلمه»‪ ،‬رز کتاِ «تختخ رِ ییز کار‬

‫شاااوهرش ی گذررا و ورقعه رر رکررن ی اهد‪ .‬ار ضاادم رُیان‬

‫ین رست»‬

‫«هریافروایت» بتایار رز رین شی ه ار روریت رستفااه کرام‪،‬‬ ‫ار رین ضادم رُیان‪ ،‬ربتدر شهریار شروع به روریت ی کند ریا‬

‫‪4‬‬

‫واگهان بد به شااهال ی شاا ا و ار راریه‪ ،‬اروایکل یحدوا‬

‫یعم ترین شاکل روریت با رساتفااه رز رروی س م شخم‬

‫روریاتگری ی کناد و رین تغییر رروی ار هر بخشااا که‬

‫شاکل ی گیرا‪ .‬رینجا رروی یدرم شخصیتها رر‪ ،‬رو و بنها‬

‫رور زیاو به هم ی خ را راریه اررا‪.‬‬

‫ی واید و خ ا وقشاا ار ارسااتان ودررا و یدرم رز فکرها و‬

‫رینها تنها کلیات سااات ارباره رو رع رروی و بعدتر ی ت رن‬

‫ی زود و فاعل یتن ویتااات‪.‬‬

‫اقیقتر باه رین یق لاه پرارخت یثلن شاااکل روریت یا و ع‬

‫رروی سا ا م شاااخم ویز به ساااه گ وهی تهن و عین و‬

‫رروی ار شاعر چندودری کایلن یتفاوت رست‪ .‬رساسن یا‬

‫بلترواتی (تهن ‪-‬عین ) تقتیم ی ش ا‪:‬‬

‫ار شاعر با شکتت و گاه با تعلیق روریت روبهروییم‪ ،‬رز‬

‫«زیر بفتاب که بر همهجا رفتااه ب ا عم ا‪ ،‬با یاارش بیده‬

‫رین جهت که ار شاااعر قررر ویتااات به یخاطب رطالعات‬

‫ب ا لب اریا‪ ،‬وشاتاته ب ا روی ارغ یاسهها‪ ،‬ی ج بیده‬

‫اقیق بدهیم یا ینطق ارساتاو رر رعایت کنیم‪ .‬ار ارستان رز‬

‫ب ا و خ اش رر یاالوده ب ا یَلس به پاهای تا زرو برهنهرش‪،‬‬

‫بوجاای که ی خ رهیم شااارح یاجرر اهیم بیشاااتر به یجاز‬

‫یثل یرای که ار ییهماو یجللی اع ت به رقم بکند‪،‬‬

‫یُرسَل و روربط هم وشین کلمات ت جه ارریم و خط سیری‬

‫بنقدر وقار ارشات که اختر وت روتاته ب ا ج رِ را بدهد‪،‬‬

‫ارسااتاو که و یتاانده وم ت رود بدون طرح تمهید قطعرش‬

‫پا شاد‪ ،‬شل رری که پاچهرش رر تا زرو باال زاه ب ا اربورا‪،‬‬

‫کند ریا ار شاااعر با رساااتعاره و روربط جاوشاااین کلمات‬

‫ت شاارتِ وا رت رش رر کند و حاال یاوده ب ا رز کجا وررا‬

‫ساااروکار ارریم و شااااعر یجا ر ویتااات به تمام جزئیات‬

‫شاا ا‪ ،‬وم اروتاات که ار ودررا اریا‪ ،‬ویموگاه به یاار‬

‫بپرارزا و رگر رین کار کند؛ شعریتِ یتنرش رز است خ رهد‬

‫رودرخت و اساات تکان ارا و با ی ج که بیده ب ا رفت‪،‬‬

‫رفت و یثل فراوساا ‪ ،‬شاااهنایه یا چ ن ی ل ی‪ ،‬یثن ی و‬

‫یاارک به تن تررشایدهی اختر زُ زاه ب ا که کمکم ارشت‬

‫یعن ی خ رهد و شات‪ .‬ارورقع شاکتت و تعلیق روریت رز‬

‫ار بِ گم ی شد‪ ،‬ی جهای ب شماری بیده ب اود و است‬

‫یهمترین تکنیکهای شعریست که پیشتر بدرن پرارختهریم‬

‫خال برگشااتند‪ ،‬حاال بفتاِ رفتااه ب ا رُریب روی بِها و‬

‫و باز خ رهیم پرارخت‪.‬‬

‫ویژگ هاای رو و بنها حر‬

‫اخترک ویایده ب ا هن ز‪ ،‬یااَرک یاوده ب ا رز کجای وااحنه‬ ‫خارج ش ا‪»...‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪15 /‬‬

‫کرا پیاام یعن ی و تهنیت رثر رر حفظ کند ریا حجاِ رر رز‬

‫اسطورهزدايی‬

‫راهر رفتاوهها برارشته و بدرن هیئت ریروزین اراه رست‪.‬‬ ‫بای ار ط‬

‫تاریخ یدرم ار ت ضیح وااروتتههای که عاجز‬

‫رز ارکشاااان ب اه؛ به یتافیزیک و واییدههای فررورقع پناه‬ ‫براه رسات ریا ریروزه که پیشرفت علم ‪ ،‬ارک تازهری رر رز‬ ‫یفاااهیم رررئااه اراه و فیزیااک‪ ،‬بخش بزرگ رز یاااورر رر‬ ‫تصاار‬

‫کراه‪ ،‬رینگ وه حجاِها رز روی رفتاااوه برارشااته‬

‫شاده و یاهیت تازهری پیدر کراهرود‪ .‬رفتااوه ت ضیح ی اهد‬ ‫چگ واه هر چیزی پادیاد ی بیاد و باه زوادگ خ ا راریه‬ ‫ی اهد یعن ارورقع یک و ع ارستان رست با رین تفاوت که‬ ‫ارستان رر ی شن یم و تمام ی ش ا‪ ،‬ریا رفتاوه با روتان راریه‬ ‫پیدر ی کند و پایاو ودررا‪ .‬به عاارت بهتر رز رَسَر(بدون سر‪،‬‬ ‫بدون بغاز) بیده و تا رپد(بدون پا‪ ،‬بدون پایان) با یا ی یاود‪،‬‬ ‫گرچه یدرم تغییر شاکل ی اهد‪ .‬بهعن رن وم وه‪ :‬سایاووشان‬ ‫کاه بیین ریررو سااات‪ ،‬باه یرور لااس ع ض ی کند و به‬ ‫عاشاا رر بد ی شاا ا؛ حتااین بن عل جای ساایاوش رر‬ ‫ی گیرا و تاا ریروز رین جریاان راریاه پیادر ی کند‪ .‬ارورقع‬ ‫رساط رهشناس اروش ست که وضعیت ریروز رر با ت جه به‬ ‫رساط ره‪ ،‬کلمهریست سای که ریشهی هندورروپای اررا؛‬ ‫راهرن رز «سا ترر» که ورژه ری ساااوتااکریت رست و یا رز‬ ‫‪ History‬و ‪ Story‬که ار روگلیتاا یعنای تاریخ و ارسااتان‬ ‫ی اهند و ریشاهری التین اررود؛ ی بید‪ .‬به هر و رت‪ ،‬ین‬ ‫ار رین بح‬

‫بیشاتر رز رفتااوه یعن یعاا فارسا رسط ره‬

‫رساتفااه ی کنم‪ .‬یعم لن شخصیتهای رفتاوه‪ ،‬فررطایع رود‬ ‫و ریروزه باورپذیر ویتاتند‪ .‬بام وختاتین‪ ،‬برری ارک هتت‬ ‫رز رت ارستانپرارزی کراه که رین ریر به یرور زیان بد به‬ ‫باور شااده و حا با پیشاارفت علم‪ ،‬خال شااان به رثاات‬ ‫رسااایاده و بتااایاری رز بن رعتقاارت و ری ر یقدس‪ ،‬باطل‬ ‫شاادهرود‪ .‬وختااتینبار «کار ب لتمان» که رربطهی وزایک با‬ ‫«یارتین هایدگر» ارشات؛ سع کرا عصر کن و رر با ت جه‬ ‫به رویکرای رگزیتاتاوتایالیتت بازتعری‬

‫کند‪ .‬ب لتمان ار‬

‫بثارش ار ی رجهه با رفتاااوههای سااای و یتاایح ‪ ،‬تالش‬

‫گذشته ی را بررس ساختاری قررر ی اهد‪.‬‬ ‫یثلن ار زبانهای هند و رروپای که اررری زیریجم عههای‬ ‫یتن ع یثل روگلیتاا ‪ ،‬فرروتاا ی‪ ،‬فارساا و هندیساات‪،‬‬ ‫رساط رهشاناسا بتایار رریج رست؛ بهعن رن وم وه ار زبان‬ ‫هندی ورژهی «کایاس ترر» رر ارریم‪ .‬کلمهی کایاس ترر رز او‬ ‫ورژهی «کایا» به یعنای عشق و «س ترر» که رفتاوه و رسط ره‬ ‫یعن ی اهد تشاکیل شاده رسات پس یعنای بن‪ ،‬رفتاوهی‬ ‫عشااقبازیساات‪ .‬رگر ار گ گل اربارهی رین ورژه جتااتج‬ ‫کنید یت جه ی ش ا ید که به پ زیشاانهای عشااقبازی گفته‬ ‫ی شا ا‪ .‬رین یک علم و اروش رست؛ علم که رز گذشته و‬ ‫تقریان ربتادری تااریخ ی بیاد و هن ز راریه اررا‪ .‬هر بخش‬ ‫کاایاااسااا ترر‪ ،‬یااک خاادر و یصااادری اررا کااه وح ه یااا‬ ‫پ زیشنهای یختل‬

‫سکس رر وشان ی اهد یعن هندیها‬

‫رساتاا رین کار هتتند یا یثلن ژرپن ها که گیشاها رر بهعن رن‬ ‫روساااپ هاای رشاااررف پرورش ی اراود‪ ،‬بنها رر رز ییان‬ ‫بهترین‪ ،‬باه ش ترین و زیااترین زوان روتخاِ ی کراود‪ .‬ار‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪16 /‬‬

‫ریررن هم ساااریال به وام «ساااا های اور رز خاوه» پخش‬

‫همهچیز رز جمله شاعر‪ ،‬ارساتان‪ ،‬سایاست و‪ ...‬کاربرا اررا‪.‬‬

‫ی شد که رین سریا ‪ ،‬یاجرری گیشاها رر به تص یر ی کشد‪،‬‬

‫یثلن بشنای زاری ‪ ،‬و ع رسط رهزاری ست بنابررین رین او‬

‫ریا ارستان رین سریا رر کایلن تغییر اراهرود‪.‬‬

‫بااهم ررتاااط تنگااتنگ اررواد و ار هم تنیاده هتاااتند و‬

‫ار رسااط ره و یا ارسااتان که ی واو ها بن رر ‪ Historia‬تلفظ‬

‫همااه چیزشااااان بااه هم ربط اررا‪ .‬زیاااو کااه ررجع بااه‬

‫ی کنند‪ ،‬با تاریخ و ارستان ی رجه هتتیم‪.‬‬

‫رسااط رهزاری وااحات ی کنیم باید رز هر وظر بن رر ی را‬

‫رسااط رهشااناسهای جدید به علم رفتاااوهها «ییت ل ژی»‬

‫بررساا قررر اهیم‪ .‬یثلن ار برخ را با شااعر «بتاام رلمهر‬

‫ی گ یند و رسط ره رر به «یی » بد کراهرود‪ .‬ار ییت ل ژی‬

‫رلمهررن رلمهیر» کااه ار کتاااِ «ین ار خطرواااک زواادگ‬

‫با تط مر یا حرکت تاریخ رساط رهها طر‬

‫هتتیم و رینکه‬

‫ی کرام» ینتشاار شااده‪ ،‬وقاِ رز واافات ر برارشااتهرم‪.‬‬

‫چگ وه به ریروز رسااایدهرود‪ .‬رین‪ ،‬علم یطالعه رسااات یعن‬

‫هماانط ر که ی اروید رحیم رز رَحَمَ ی بید و رَحَمَ قلب یا‬

‫چگ واه اگرایتااا اررواد و ار واخ ابگاه جمع یا ثات‬

‫یعک س شادهی یهر رست‪ ،‬به همین الیل ار بن قتمت رز‬

‫شاادهرود‪ .‬ارورقع یجم عهی رطالعات هتااتند که رز رساار‪،‬‬

‫شااعر به جای رحمان‪ ،‬یهررن و به جای رحیم‪ ،‬یهیر بورام‪.‬‬

‫واخ رسااته ار فکریان ضاااط شااده‪ ،‬وررا زیرساااختهای‬

‫یا ار پایان شااعر رز «یارساال اوشااان» یاا ی شا ا بوجا که‬

‫تهن یان شااادهرود و یا واخ ابگاه وتاااات به بنها رز خ ا‬

‫کاساهی ت رلتش رر بهعن رن تابل ی وقاشا ار ومایشگاهش‬

‫ورکنش وشان ی اهیم‪ .‬یثلن زیاو که وام رستم به گ شیان‬

‫قررر ی اهد‪ ،‬رین ویز و ع رساط رهزاری رز وقاشا رست‪.‬‬

‫ی رسااد‪ ،‬یا بهعن رن یک ریررو ‪ ،‬واخ رسااته تصاا ررت رز‬

‫همانط ر که گفته شاااد ار همهچیز رساااط رهزاری وج ا‬

‫شخص ق ی و ویرویند پیدر ی کنیم‪ .‬ار رول رسط ره‪ ،‬یک‬

‫اررا‪ .‬ار جای ایگر رز همین شعر‪ ،‬رسط رهزاری رز وام ویما‬

‫رفتااوه و ارساتان تاریخ سات‪ .‬رفتااوه به یعنای رفت ن یا‬

‫وج ا اررا؛ جای که به رساام «عالیه خاوم» رشاااره شااده که‬

‫چیزی جااوی ست؛ جااوی به یعنای غیرقابلباور ب ان وه‬

‫زن ویماست و و ع وگاه ویما به عالیه خاوم رر وشان ی اهد‪.‬‬

‫رینکه لزوین وج ا ارشته باشد‪ .‬حا یا بهعن رن یک شاعر‬

‫رز قررر یعل م یک رز کاارهاای روزروهی عالیه خاوم فررهم‬

‫چگ وه با رساااط رهها بازی ی کنیم؟ ار روااال کار یا رین‬

‫کران بتاااطِ تریاک همتاارش ب اه و رین‪ ،‬ویمای ریررو و‬

‫کنیم؛‬

‫پدر شاعر و و تفکر یدرن یاست‪ .‬ار بن شعر‪ ،‬و ع رفتاری‬

‫رسات که ار ی رجهه با رساط رهسازی‪ ،‬رسط رهزاری‬

‫یعن هر چیز ساانگ شااده رر تغییر اراه‪ ،‬به اواا جایگزین‬

‫رر که ویما با عالیه خاوم ارشاات‪ ،‬وقد کراه و رینگ وه‪ ،‬شااعر‬

‫برری بن بااشااایم و رگر وت رویم بن جاای خال رر پُر کنیم‪،‬‬

‫یاهیت رساط رهزار پیدر کراه رست‪ .‬ار ورقع یک رز رهدر‬

‫گرفتار تکررر و تاعیت رز سانیت ی ش یم‪ .‬هماوط ر که قالن‬

‫رساط رهزاری ‪ ،‬ساتیز علیه اوبلیزی ست که ار جایعهی یا‬

‫گفتم یک رز کتااااو که ار رین زیینه یطالعات بتااایاری‬

‫وج ا اررا و رساااساان وگاهِ خیر و شااری ترت یا ریررویان‬

‫ب لتمان یتفکر بلماو سااات‪ .‬رو‬

‫رسااات و ترتن رویکرای زرتشااات یح ر و اوبلیتااات به‬

‫یک رله ارن ب ا که بر رسااس فلتفهی هایدگر به یطالعه و‬

‫پادیادههاا ارریم‪ .‬زرتشااات وه به یثابهی یک پیایار‪ ،‬چ ن‬

‫تحقیق ار زییناهی رساااط رهزاری پرارخات و کتااِهای‬

‫هیچکس هرگز زرتشات رر پیایار وم اروتته‪ ،‬بلکه رو رولین‬

‫زیاای و شات یثل «عهد جدید و رساطیر»‪« ،‬ریید یتیح و‬

‫فیلتا‬

‫ِ اوبلیتت رست که ار بی زههایش‪ ،‬شیطان بندهی‬

‫یتاائلهی رسااط رهزاری » یا «عیتااا یتاایح و رساااطیر»‪.‬‬

‫خدر ویتااات‪ .‬یا ار روساااتا با «رهریمن» یا خدری شااار و‬

‫رساالههای یختلف که رو و شاته‪ ،‬بر خیل ها تأثیر گذرشت‪.‬‬

‫«ره رریزار» که خدری خیر رساات روبهرو هتااتیم که هیچ‬

‫ب لتمان ار رساااط رهزاری ‪ ،‬یتفکر بتااایار یهم رسااات و‬

‫وربتااتگ به هم ودررود و یثل سااایر رایان‪ ،‬یک بندهی بن‬

‫کتاااو که ی خ رهند ار رین زیینه رطالعات کتااب کنند‪،‬‬

‫ایگری ویتات‪ .‬ار ورقع یاوند ایگر رایان ویتت که شیطان‬

‫باایاد تاألیفااتش رر بخ روند‪ .‬حاال رلاته رساااط ره زاری ار‬

‫به اساتب سا خدر رفته باشاد و خدر هم چاپل س رو رر‬

‫روجاام اراه‪ ،‬کار رواول‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪17 /‬‬

‫قا‬

‫وکراه باشاد و رز ارگاهش رروده باشد‪ .‬زرتشت رولین‬

‫کالسیک رست چ ن رسط رهزاری با یا رینهمان‪ ،‬یعاور و‬

‫یتفکریسااات کاه شااار رر باا خیر برربر قررر ارا و جالب‬

‫همرره رسااات‪ .‬هنگای که به ارک باالی رز رساااط رهزاری‬

‫رینجاست که رو رودیشهی بد رر شیطان ی پندرشت‪ ،‬برعکس‬

‫برسایم‪ ،‬ایگر ویازی به بوران رسم ویتت‪ .‬یا تقریان بعد رز‬

‫ایگر رایان که برری شاایطان یا خدر شااکل و شاامایل یا بت‬

‫« یارک اوساااا» با رسااط رهزاری ارگیر هتااتیم یعن رگر‬

‫ی سااختند‪ .‬زرتشاات همچنین ره رریزار رر رودیشااهی ویک‬

‫پیش رز یارک اوساا‪ ،‬کایاس ترر یقدس ب ا‪ ،‬ساا کایلن بن‬

‫ی اروتت ارحال که رایان ایگری که روی کار بیدود برری‬

‫رر زیین و زیتااات ی کناد و ار کتاِ «فلتااافه ار رتاق‬

‫خدر و شیطان جتمیت و وج ای قائل ب اود‪.‬‬

‫خ رِ» ار رین باااره ی و یتااااد‪ .‬رین هااا همااه و ع‬

‫«ویچه» ار برخ بثارش به وقد یتیحیت ی پرارزا و رز رین‬

‫رسااط رهزاری ار رابیات رسااات‪ ،‬بنابررین رابیات‪ ،‬کُنشاا‬

‫بابت با ب لتمان وزایک اررا‪ .‬ویچه ارودا ب ا یتیحیت رر‬

‫رفتاااوهزار ار خ اش اررا‪ .‬هر تصاا یر و تخیل تازهری که‬

‫غلطخ رو کند‪ ،‬وقت که یتاایح غلطخ رو شاا ا ار ورقع‬

‫ت لید ی شا ا به وح ی رساط رهزارسات‪ ،‬یعن تا رو‬

‫و‬

‫ت ررت غلطخ رو شاده رست‪ ،‬یعن رسط رهها غلطخ رو‬

‫ق روین قال رر وشکند‪ ،‬وم ت رود زوده ش ا‪.‬‬

‫شدهرود‪ .‬ویچه ار فلتفه‪ ،‬هنگای که با یتیح برخ را ی کند‬

‫خالوه رینکه رگر یعنا‪ ،‬ینش و ریشهی ساوتکریتِ رسط ره‬

‫یک رسط رهزارست‪ .‬رز رین ینظر‪ ،‬ب لتمان هم یک ست یثل‬

‫رر اوااا کنیم باه سااا ترر ی رسااایم که ی واو ها بن رر به‬

‫ویچه‪ .‬اروتیجه با خ رودن کتاِ های ب لتمان که ار ریررن ویز‬

‫‪ ،Historia‬روگلیتااا ها به ‪ History‬و عرِها به رسااااطیر‬

‫ترجماه شااادهرواد ی ت رویم باه ارک باالی رز یتااائلهی‬

‫تادیل کراهرود‪ .‬رلاته ار رین ییان‪ ،‬رز همه ارساااتانساااازتر‪،‬‬

‫رسااط رهزاری و رینکه چه وقشاا ار پیشاارفت شااع ری‬

‫عرِها هتااتند چ ن بدوی ب اهرود و با ت تم و بت ساار و‬

‫فرهنگ جایعه اررا‪ ،‬برسااایم‪ .‬رساااط رهزاری ربعاا یختلف‬

‫کار ارشتهرود‪ .‬اروتیجه هر چیز تازه و جالا ی ایدود‪ ،‬بن رر‬

‫اررا که ی ت رود ار رابیات ویز اواا شاا ا یثلن ار شاااعر‬

‫تادیل به ریری یقدس ی کراود‪.‬‬

‫فارس ا ‪ ،‬غز ‪ ،‬یا ایگر قالبهای کالساایک و حت قاعدهی‬

‫وقت رساات که باز رز و فکر کنیم به رینکه رفتاااوه چقدر‪،‬‬

‫تررزوی وزن‪ ،‬یک رسااط ره ب اه که ار رواال‪ ،‬رز «رلمُعجم»‬

‫چگ واه و چرر ار هماهجاا وقش اررا؟ چرر هرکادرم رز یااا‬

‫گرفته شااده و رز اه قرن پیش یعن تقریان همزیان با وروا‬

‫ارستاو ارریم و هرکدرم رز رین ارستانها وتات به رفتاوهها‬

‫رسااالم به ریررن با یا ب اه رساات‪ .‬ویما ار ی رجهه با شااعر‬

‫یا ییتهای قال ‪ ،‬تعری‬

‫ی شا ود‪ .‬چرر یتئلهی روتان که‬

‫کالساایک رسااط رهزاری ی کند و قاعدهی تررزوی وزن رر‬

‫ساکس رسات‪ ،‬رینقدر یخف ی شا ا؟ قضیهی کایاس ترر‬

‫باطل ی کند‪ .‬شایل ویز همین کار رر با رسط رهی و پا‪ ،‬یعن‬

‫چیتاات؟ بیا ریشااهی رین همه جنگ و تقتاایم قدرت به‬

‫ویما ی کند‪ .‬بعدها ایگررو ساااررغ شاااعر ینث ر ی روود و‬

‫خاطر اساتیاب به ساکس ب اه رسات؟ بیا رایان و سیاست‬

‫ب خیاا وظاام بوری ی شااا ود و رینگ وه رز شاااایل ویز‬

‫رینگ وه کاساا ی کنند و هدفشان بهو ع پنهان کران ریر‬

‫رساااط رهزاری ی کنند‪ ،‬ی خ رهم عن رن کنم که ار شاااعر‬

‫یمن ع رست؟ ارک رسط ره و اروهایت رسط رهزاری کمک‬

‫یدرم با رسط رهزاری ی رجه هتتیم‪ .‬تا ریروز فروغ‪ ،‬یک رز‬

‫ی کند که الرقل یتتقلتر فکر کنیم‪.‬‬

‫ارخشانترین ستارههای شعر یعاور ب ا‪ ،‬ریا بعد رز جناش‬ ‫کالج شعر‪ ،‬فروغ زاری ویز بد به ریری یعم‬

‫شده رست‪.‬‬

‫رگر یااک رابیااات رز خ ا رساااط ره زاری وکنااد‪ ،‬هرگز و‬ ‫وم ش ا ا‪ .‬رگر قالن ریر و بعد رز وااد سااا کهنه ی شااد‪،‬‬ ‫ریروزه بالفاوله بعد رز و شتن‪ ،‬کهنه ی ش ا‪ .‬تمام چیزهای‬ ‫که قالن خلق کرایم وتااات به چیزی که رالن ی و یتاایم‪،‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪18 /‬‬

‫فرمت نقد‬

‫باه ربعااا اروو و بیروو بثار ی پرارزا‪ .‬رویکرا تأویل‬ ‫گرریااواه‪ ،‬زیریجم عه ری رز برخ را رساااتتیک و زیاای‬ ‫شااناساااوه ار وقد رساات‪ ،‬یعم لن وقت رثری رر به تأویل‬ ‫ی وشاااینیم‪ ،‬رویکرای هرین تیک رر برگزیده ریم‪ .‬ار وقد‬ ‫بههیچوجه وااید رثر رر ررزشگذرری کرا و بن رر شااعری‬ ‫خ ِ یا بد وایید چرر که ررزشگذرری ار وقد و اروری‬ ‫رویکرای کالسایک رست و رلاته وریفهی یک ینتقد‪ ،‬وشان‬ ‫اران و شااکافتن رثر رساات بهط ریکه فاواالهی بین یتن و‬ ‫یخاطب رز بین بروا و خ رونده خ ا رر ار و یتاااش رثر‬ ‫سهیم بدرود‪ .‬رز رین طریق‪ ،‬با ارک که رز طریق ه شگرارو‬ ‫ینتقد پیدر ی کند رز وقد تأثیر بگیرا‪.‬‬ ‫یک ینتقد ار وقد و یقالهی خ ا سااخن رز «بایدها» به ییان‬ ‫وم بورا و تنها پیشاانهاارت خ ا رر رررئه ی اهد‪ .‬اروری‬ ‫کران یک رز رشااتااهات یتاالم یک ینتقد رساات و هیچ‬ ‫ررتاااط با برخ را هرین تیک یا رساااتتیک با رثر ودررا‪.‬‬ ‫ی خ رهم بگ یم کااه کااار روااال ینتقااد رز بین بران‬ ‫فاولهریست که بین یتن و یخاطب وج ا اررا‪ ،‬و همچنین‬ ‫طرح پیشنهاا به ی ل‬

‫برری و یتش رثر بعدی ست‪.‬‬

‫روشهای زیاای برری وقد یک رثر راب وج ا اررا و رلاته‬ ‫ی ت رن با روشهای خالقاوه‪ ،‬یتن وقد رر ویز به رثری هنری‬ ‫تادیل کرا که ین ار اههی هفتاا چنین رویکرای ار چند‬ ‫یتنرم ارشتم‪.‬‬ ‫وم ت رن ار وقد‪ ،‬روش خاوااا رر پیشااانهاا کرا و به‬ ‫بعد رز وظریه پرارزی فریالیتااات ها‪ ،‬یااو وقد به ط ر کایل‬ ‫اگرگ ن شاااد‪ .‬رگر تاا پیش رز بن هاا‪ ،‬با ت جه به روااا‬ ‫رخالق ‪ ،‬تاریخ‪ ،‬فلتفه و ییزرن ررتااط رثر با بثار قال به وقد‬ ‫ی پرارختنااد یااا زواادگ ی ل‬

‫رر ار و یتاااش رثر ی ثر‬

‫ی اروتااتند و یتن راب رر واارفن بازتاب رز زودگ ی ل‬ ‫تلق ی کراواد حااال ایگر تمام رین ی ررا روگ باختهرود و‬ ‫ییزرن لاذتاه رثر باا ت جاه به تأویلهای که به اسااات‬ ‫ی اهد ار رأس قررر گرفته رست‪.‬‬ ‫رساااس وقد ریروز‪ ،‬زیاای شااناساا رساات که او یح ر‬ ‫ربژکتی یته و سا بژکتی یته رر شایل ی ش ا؛ به رین یعن که‬

‫یحدوایت بن ارین زا چرر که وقد‪ ،‬رویکراهای بتااایار‬ ‫زیاای رر شاایل ی ش ا و هر ینتقدی با ت جه به رثر‪ ،‬یُجاز‬ ‫به روتخاِ روشا یناسب برری وقد رست‪ ،‬گاه فضای رثر‬ ‫ریجاِ ی کند رویکرای فریالیتات ارشاته باشیم؛ و گاه‬ ‫ساااختارگرریاوه‪ ،‬زبانشااناساااوه‪ ،‬وشاااوهشااناساایک‪ ،‬تکنیکا ‪،‬‬ ‫جغررفیای و تاریخ ‪...‬‬ ‫وقد هم یاوند هر و شااتهری‪ ،‬زباو یخصاا‬

‫به خ ا رر‬

‫ی طلاد‪ .‬یک ینتقد باید ار وثر وقد خ ا لحن رر رارره کند‬ ‫چررکه رین لحن رست که ینظ ر رر به یخاطب رلقا ی کند و‬ ‫با ت جه به رینکه رسااتفااه رز زبان گفتاری ار و شااتن وقد‬ ‫وااحیح ویتاات‪ ،‬بهترین روش پرارختن به بثار رسااتفااه رز‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪1۲ /‬‬

‫زباو خط و و شاتاری ست‪ .‬زباویدن ار وقد با زباویدن ار‬ ‫شاعر و ارساتان یتفاوت رسات؛ ار وقد برخال‬

‫وتیجهری عین رر که رز هر وشاوه گرفته ی ش ا یدل‬

‫تعایر‬

‫بثار ایگر‪،‬‬

‫ی کنیم‪ .‬به عن رن یثا وقت رز کلمهی «ساایب» رسااتفااه‬

‫بُعد بپ ل و و یتاانده وقش فعا تری ریفا کراه و بتاایار‬

‫ی ش ا‪ ،‬سیب رر ار و فکر و ارک که رین یفه م ار تهن‬

‫ق یتر رز بعد ای ویزوساا عمل ی کند‪ .‬تمای سااطرها با‬

‫هر شااخص ا ریجاا ی کند‪ ،‬تفتاایرکننده تلق ی شاا ا و‬

‫تعقل و ینطق خاو هدریت ی ش ود و اوری رز کل وگری‬

‫ار وظر‬

‫بااعا‬

‫ی شااا ا یخاطب به ینتقد رعتماا کند و پ به‬

‫رویکراهای یعق ل که باع‬

‫ی شکاف رثر شده بارا‪.‬‬

‫یصادرق وهای و بیروو رز سیب رر بهعن رن یدل‬ ‫ی گیریم‪ .‬یدل‬

‫برری هر شاخم بنا به تفتایر و برارشت‬

‫که رز وشاوهها اررا با ایگری یتفاوت رست‪.‬‬

‫ار راریه به ت ضااایحات ار ی را وقد سااااختارگرریاوه و‬

‫هر یخاطا یمکن رست برری یثال که رز سیب زاه شد بنا‬

‫وشاوهشناسیک ی پرارزم‪:‬‬

‫به تفتایر خ ا به یدل‬

‫وقد سااختارگرریاوه به او روش کل وگر و جزئ وگر تقتیم‬

‫اختری زیاارو و ایگری ساایب رر یی هی ارخت ی ارود‪.‬‬

‫ی شا ا و ار بن ی ت رن با ت جه به تکنیکها و روشهای‬

‫تا چه حدی به افریه کران ار ها‬

‫یک ینتقد به رینکه ی ل‬

‫یختلف یثل زبانشاناسا ‪ ،‬وشاوهشناس ‪ ،‬هرین تیک و‪ ...‬به‬

‫برری کش‬

‫بررساا رثر پرارخت‪ .‬ار رین روش‪ ،‬ار ربتدر بهترین کار‪،‬‬

‫بتزری ی کند‪.‬‬

‫یافتن ی تی‬

‫یقید و ی ضا ع رواال رثر رساات‪ ،‬ار راریه با‬

‫پیدر کران ی تی های بزرا به ی ضااا عات که ح‬ ‫حرکت ی کند پرارخته و با کشاا‬ ‫ی تی های بزرا و ی تی‬

‫رثر‬

‫خاوا است یابد؛ یک سیب رر‬

‫یدل های تازه و خالق رهمیت ی اهد‪ ،‬ت جه‬

‫ار وقد ساامی ل ژیک‪ ،‬رربطهی بین ار و تفتاایرکننده و‬ ‫یدل‬

‫به کشا ا‬

‫جهان رثر و پ بران به تهنیت ی ل‬

‫رربطههای ی ج ا ییان‬

‫کمک بتاازری ی کند؛ گاه ار ار حیطههای ایگر با وام‬

‫یقید به سااختار شعر است پیدر‬

‫با وام «یصاادرق» بیان ی شاا ا‪ .‬هر چه‬

‫ی کنیم‪.‬‬

‫«یفه م»‪ ،‬و یدل‬

‫تعادرا کلماات یفه م زیااا شااا ا رز تعدرا یدل‬

‫ار بررس ا رثر رز بعد هرین تیک‪ ،‬ی تی‬

‫های‬

‫یقید‪ ،‬حکم یرکز‬

‫وهای (یعناهای بن) کاسااته ی شا ا و بالعکس! یثلن رگر رز‬

‫اریره و ی تی های بزرا رر ی ت رن شااعاعهای که به یرکز‬

‫یفه م «رؤیا» رسااتفااه کنیم‪ ،‬یصاادرق‪ ،‬تمام اختررو رر که‬

‫ختم ی ش ود ار وظر گرفت به وح ی که رز طریق هر شعاع‬

‫رؤیا وام اررود‪ ،‬شااایل ی ش ا ا ول رگر رز «رؤیای ریررو »‬

‫وهایتن به ی تی‬

‫یقید و ی ض ع رول پ ی بریم‪.‬‬

‫رساتفااه کنیم شایل تمام رؤیاهای که ریررو هتتند خ رهد‬

‫روش ایگری بهجز یعناشاناسا برری پرارختن به ساختار‪،‬‬

‫شااد‪ .‬ی خ رهم بگ یم که با رفزریش تعدرا کلمات یفه م‪،‬‬

‫برخ را سامی تیک و وشااوهشاناسااوه رسات‪ .‬ار رین روش‬

‫رز تعدرا یدل ها کم ی شا ا ا‪ .‬حا رگر بگ ییم «رؤیای‬

‫ررتااط بین وشاوههای ی ج ا ار شعر رر بیرون کشیده و ار‬

‫گروه تلگرری کالج» فقط به یدل‬

‫وهای که اختری ار‬

‫ی را رینکه چط ر جهاو ارون رثر شااکل ی گیرا بح‬

‫کالج رست ختم ی ش ا‪ .‬رین الیل برری ریتناع رز بکار بران‬

‫ی کنیم‪ .‬برری تشااخیم وح هی شااکلگیری جهان شااعر‪،‬‬

‫تتابع رضاافات ار رشعار سپید رست و ار چند تأویل شدن‬

‫رضالع جهان فرض رر پیدرکراه و رربطهی ینطق بین ار ها‬

‫هر رثر وقش زیاای اررا چرر که رثر تک تأویل فتتف ای‬

‫و یدل ها رر به وض ح وشان ی اهیم‪.‬‬

‫ست و با یک بار خ روش ررزش خ ا رر ار وظر یخاطب رز‬

‫همانط ر که پیشتر ار بح‬

‫وشااوهشاناس ار یجله فایل‬

‫اسااات ی اهد و با بازخ رو وم ت رن ار ارون یتن به‬

‫شااعر شااماره یک به بن رشاااره شااد‪ ،‬ار ها‪ ،‬همان کلمات‬

‫کش‬

‫هتااتند که با ت جه به بنها به شااناخت یدل ها با همان‬

‫ار راریه برری روشاانتر شاادن یاح ‪ ،‬به ی ررای رشاااره‬

‫یصاادرقها ی رساایم‪ .‬یعم لن ارک و برارشاات رر که رز‬

‫ی کنم که باید ار وقد کتاِ ار وظر گرفته ش ود‪:‬‬

‫کلمات (ار ) ار تهن یخاطب شکل ی گیرا تفتیرکننده و‬

‫تازهری رسید‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪21 /‬‬

‫وقد کتاِ بتایار ساااهتر رز وقد یک شاعر رسات و طایعتن‬

‫برخ راررید‪ .‬ار رابیات‪ ،‬ت جه به رین ی ض ا ع رلزری ساات‬

‫ط الو تر رز وقد تک شااعر خ رهد ب ا‪ .‬برری وقد کتاِ‪ ،‬بن‬

‫که رشاعار رز ینطق زباو و تص یری برخ رارر باشند‪ .‬گذر‬

‫رر برری رولین بار با وگاه رجمال یطالعه کراه تا با جهان‬

‫رز زبان و شااتاری به زبان گفتاری و برکائیک‪ ،‬بدون ریجاا‬

‫بشنا ش یم‪ .‬بنقدر که با بتتن‬

‫یک یجم عه شعر رست که‬

‫ارون کتاِ و تفکررت ی ل‬

‫تمهید یناساب رز وقاط ضاع‬

‫کتاِ و قررر گرفتن پشت بن بت رویم به بگاه کایل وتات‬

‫بهتر رست ار وقد هر یجم عه شعری به بن ت جه کنیم‪ .‬رین‬

‫به جهان شاااعر که حاواال پایهریزی تفکررت رو ار یتن‬

‫ی ض ع ار رعایت ینطق زباو ویز ودق ی کند‪.‬‬

‫رسات برسایم‪ .‬بعض رز شاعررن به الیل تجربهی زیاا و به‬

‫ار وقاد کتااِهاا ی ت رن بحررو جل رفت و االیل و‬

‫کار بران تخیل به خ ب قاار به روتااجام جهان وهفته ار‬

‫خصایصاههای خاوا رر برری زیر سا ر بران رشعار تکر‬

‫کتاِ خ ا هتااتند‪ .‬رلاته شااعر‪ ،‬یاوند رُیان تعری کنندهی‬

‫کرا‪ .‬رین خصاایصااهها رر ی ت رن ار حیطهی رجرر و کاربرا‬

‫ی جب‬

‫تکنیکهای راب ار شااعرها یاابوری کرا تا رز طریق بن به‬

‫سااخت هندساهری ار تهن ی ش ا که ار تمهید وقد خ ا‪،‬‬

‫فرم بثار پرارخته ش ا‪ .‬رینها که گفتم تنها خالوهریست رز‬

‫عالوه بر تعیین گارا پرارزش به رشعار‪ ،‬به رین یاهیت رشاره‬

‫روشهای یختلف که ی ت رویم ار یتن وقد رستفااه کنیم‪.‬‬

‫یک روریت ویتااات ول یاهیت پرارزش ی ل‬

‫ی کنیم‪ .‬تمام وکات یثات و همینط ر ساااهلروگاریهای‬ ‫ی ج ا ار بثار رر یااارشاات کراه و با ت جه به تئ ریهای‬ ‫راب ‪ ،‬با الیل و برهان به وقد تجرب بنها با تکر یثا های‬ ‫شااعری ی پرارزیم‪ .‬ار وقد کتاِ ویازی به شااکافتن تمام‬ ‫رشاعار ویتات بلکه با ت جه به تکنیکهای رزجمله(ساختار‬ ‫رشااعار‪ ،‬رربطههای ترریتن ی ج ا ار بثار‪ ،‬رجرر و فرم رثر‪،‬‬ ‫ینطق زباو بهکاررفته ار بنها و‪ )...‬وقاط ق ت و ضااع‬ ‫کتاِ رر بیان ی کنیم‪ .‬سااپس برخ رز شااعرها رر رزلحاظ‬ ‫پررکندگ یا روتاجام سااختاری بررس کراه و رگر به وقاط‬ ‫ضااعف برخ رایم با قید کران وام رشااعار‪ ،‬ت ضاایح بنها و‬ ‫رررئهی ررهکارهای تجرب به ی ل‬

‫پیشااانهااهای ی ثری‬

‫ی اهیم‪ .‬به عن رن یثا رگر رزلحاظ زباو ‪ ،‬رجرر و یا با ت جه‬ ‫به رویکراهای فریالیتت کتاِ رر زیر ترهبین قررر ی اهیم‬ ‫به حشا ‪ ،‬تتابعرضاافات و سکته ار لحنگرارو و پرهیز رز‬ ‫وافت‪ ،‬چینش واحیح ورجها و‪ ...‬رشارهکراه و با ت جه به‬ ‫رین وکات چند وم وه رز وقمها رر ضاامیمهی روتقاا خ ا‬ ‫ی کنیم تا یخاطب با وقد ررتااط برقررر کند‪.‬‬ ‫ار بخش ارونیتن کتاِ‪ ،‬همانط ری که قید شاااد‪ ،‬ار‬ ‫تمهید وقد‪ ،‬جهان شاااعر رر ورشااکاف کراه و و ع وگاه رو‬ ‫وتااات به پیرری ن و جهان رر ی را بررساا قررر ی اهیم‪.‬‬ ‫کارری فلتاافه ار رین قتاامت به غن شاادن وقد کمک‬ ‫بتااازری ی کند که رلاته کم و بیش همهی شاااما رز بن‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪21 /‬‬

‫عليه سنّت‬

‫همیشاه رز رین سامت‪ ،‬ضربهها خ راه و بیینهی یهتر ومای‬ ‫سابق حاال فقط عنتر ومایش ی اهد‪.‬‬ ‫سا هفتااوهشت ب ا‪ ،‬رزش پرسیدم حاال چرر تن اراهری به‬ ‫رین ساک ت یعص یاوه و بیژن رر اور رودرخته رینقدر رلهى‬ ‫شادهری؟ گفت همین بال سر ت هم ی بید! شعر هفتاا‪ ،‬هم‬ ‫ساارو ش اتِ شااعر ایگر رساات و پشاات رین پیشااروى یک‬ ‫پسرَوی بزرگ ار کمین!‬ ‫بیژن رز رین لحاظ حق ارشاات‪ ،‬بیخ ا که غز پتااتیدرن‬ ‫وشاد‪ ،‬باالخره باید ساااه زیتتى ریایان به شعر هم سرریت‬ ‫ی کرا تا یتن یرایى شااده تفکر جاى خ ا رر به بالهت‬ ‫بادهد‪ .‬رز طریق تل یزی ن و ینار هر یدیایى یحک یمان‬ ‫کراود به ب یعنای ‪ ،‬به یعناسااتیزی! قریب او اهه ساات که‬ ‫ییدرن خالى کراهریم تا یعنا بیاورود‪ ،‬چى شااد؟! یعنى همین‬ ‫ب ا یعناشان؟!‬ ‫رینکه ار تقابل با هر کار تازه‪ ،‬پشات عینک تهرساتکاو شان‬ ‫ساانگر گرفته؛ ریررا رخالقى‪-‬رسااالیى ی گیرود ایگر قابل‬ ‫تحمل ویتات‪ ،‬ی گ یند شااعر شأن اررا وااید فالن کار رر‬ ‫روجام اهد! و رینگ وه ارحال که فکر ی کن اررود بهت‬ ‫رحتررم ی گذررود واگهان ی بین که یحدواترت کراهرود‪.‬‬ ‫ی گ یند ار ومایشااگاه کتاِ تهررن برخى رز شاااعرها ار‬

‫‪1‬‬

‫غرفهها حاضار ی شادود تا کتابشان بیشتر فروش بروا! ین‬

‫هر وقت ی بیم به یتاائلهری بپرارزم که چ ن ای رر بر س ار‬

‫ورقعن وم فهمم رشکا رین کار چیتت‪ ،‬یکى بیده‪ ،‬کاالیى‬

‫رره فرهنگ و رابیات قرررگرفته یک عده ی پرساااند چرر‬

‫فرهنگى رر که خ اش ت لید کراه تالیغ ی کند‪ ،‬یکى بیده‬

‫رینگ وه؟! چرر ورکس ودررى؟ چرر رینهمه خشن؟!‬

‫تا خ روندهرش بایند که شااااعر ایگر بن چنپلى برج عاج‬

‫رساا ریى رز رین بیش ایگر ار زوایل جا وم شاا ا؛ کار رز‬

‫وشااین سااابق ویتاات‪ ،‬لطفن یکى بگ ید رشااکا رین کار‬

‫برریش گذشاته؛ خشا وتى هم ار کار ویتت‪ .‬ین فقط وقتى‬

‫چیتت؟ چرر وااید ج رن ریرروى با شاعرش که بیینهی شع ر‬

‫ی و یتام که ریکان ایگرى وج ا ودرشته باشد‪ ،‬حاال ایگر‬

‫رساات رواررو شا ا؟! یعنى ارساات رین رساات که رو رع و‬

‫یجا رم بررى فرار هم کااه شاااده فریاااا بزوم‪ .‬رز طرفى‬

‫رقتام ک نوش ر‪ ،‬رز خ رونده و هنرپیشه گرفته تا ف تاالیتت‬

‫رویکراهااى تیپیک روشااانفکرى ریرروى حالم رر به هم‬

‫و ک لکافیس به رو خط فکرى بدهد؟!‬

‫ی زود؛ یعنى با رینکه رحتررم ویژهری بررى سنیت روشنفکرى‬

‫یکى رز اسااتاوراهای یهم تاعید رشاارر‬

‫قائلرم رز رفتارزوى روشانفکرروه و بن ژست یکُش یرگ یا‬

‫ست‪ ،‬ار رین تنهای ها یاا گرفتهرم اوباره باینم‪ ،‬باز بپرسم و‬

‫که تمام ب ساا رای و وات رو رش رر پشاات رخالق پنهان‬

‫هیچ یهملى رر بهعن رن یک روااال قا‬

‫وکنم‪ ،‬هیچ چیز‬

‫ی کند روزجار اررم و یعتقدم رابیات پیشاااروى فارساااى‬

‫بنقدرها هم که فکر ی کنند ولب و ثابت ویتت‪ ،‬رگر رفقا‬

‫بر فرهنگ تنهایى‬

‫ساعى کنند با چشامهای ارشت ریروز باینند ایگر وه خ ا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪22 /‬‬

‫رتیت ی شا ود وه به ایگررن بزرر ی رساوند‪ ،‬ار اهه هفتاا‬

‫ی و یتااند! کالج شااعر تهِ خط رساات‪ ،‬کالس ارسااى لب‬

‫اوربینها رر ع ض کراه ب ایم‪ ،‬حاال لنز رر! چشااام رگر‬

‫پرتگاه! رینجا کارخاوهی لیدرساازیست‪ ،‬بچه یُرشد و ه رر‬

‫ودررید الرقل ال ش ید!‬

‫کش وم خ رهم‪ ،‬ین اروهایت بت روم چند یاهِ ایگر رینجا رز‬ ‫جیب بگذررم تا چند تجربهی واِ رر رین است و بن است‬

‫‪2‬‬

‫کنیم‪ ،‬رگر استى ار کار ودررید بروید استبهبِ و رینجا رر‬

‫هنر و رابیات فارسااى با هجمهی سااطح‪ ،‬روارروساات‪ .‬ار‬

‫رلکى شاال غ وکنید‪ ،‬ار رین کالج باید ساارو شاات رابیاتِ‬

‫شااعر یعاواار فارسااى گاواررى بازکراهرود‪ ،‬ار ارسااتان‬

‫پیشااروى فرار رقم بخ را‪ ،‬رینجا رر ایگر با بیات رها ساار و‬

‫ارمپروری! وقد رر هم پاالن کراه تن یاب هایى کراهرود که رز‬ ‫ربتادری ترین ی لفاه های رساااتتیکى ب خارود! یعنى ویتِ‬

‫کار ویتاات‪ ،‬رینجا پات ق پارتیزرنهای فرهنگى ساات‪ ،‬رگر‬ ‫حا خ رودن ودررید رینجا وقت تل‬

‫وکنید‪.‬‬

‫رحمادیوژرای و بزکِ ب فاال ى جدید که روی هم رفته‬ ‫اورزاه ساا فرهنگ رر تل‬

‫‪3‬‬

‫کراهرود کار خ ا کراه و ایگر‬

‫جز بره ت ار ریررن به چشااام وم بید‪ .‬ساااطح وگری‪،‬‬

‫هنر‪ ،‬فنی بن ایگری ب ان رست؛ ونعت رفشاست‪ ،‬رسم ایگر‬

‫سااهسازی و سااهو یت ‪ ،‬رینها همه س غاتِ رتاقهای فکر‬

‫لخت ساات‪ ،‬هنر ومایاودن رساات و یا هن ز ارریم یخف‬

‫جمه رى رساالیىست‪ ،‬پ پ لیتمى که حاال ایگر چ ن وَبا‬

‫ی کنیم‪ .‬سایاسات یا یخف سات‪ ،‬ایاوتِ یا یخف ست ریا‬

‫ار تمام زیینهها جارىست‪ ،‬ارخل و خارج‪ ،‬زن و یرا‪ ،‬چپ‬

‫هن ز رز رو وم رویم و وم ارویم هنر چیزی جز خیاوت به‬

‫و ررساات ودررا همه یغز خر خ راهرود‪ ،‬کتاِهای ت سااط‬

‫یخف ها ویتت‪.‬‬

‫واشااررن رساامى ریررن ینتشاار ی ش ا ا فاجعه! واشاارروى که‬

‫اریغا حت بنها که یرر خ ِ ی اروند رین رر وم اروند‪.‬‬

‫یشااااورروى رغلب خ ِ خ روده اررود و خ ِ ی اروند؛‬

‫بنها شااوس ودرشاتند خ اشاان باشاند‪ ،‬سنیت خ اشان رر‬

‫اررود فیک رر تأیید و تالیغ ی کنند! شاااوزاه سااا رساات‬

‫کشته‪ ،‬رز تازه سر ار وم برود‪ ،‬رلاته خ ِ ی ت روند رز تازه‬

‫ودیدهرم ار ریررن شاااعرى بیاید زبانبور‪ ،‬شاای ه تازه کند و‬

‫بگ یند ریا خ اشاااان رر وم گ یند‪ .‬بنها وم خ رهند که‬

‫طرز بیاورا؛ یگر ی ش ا ا رز هش اتاا ییلی ن وفر او شاااعر‬

‫یعم ل بن یتاام ریا ت قیع اررود که یعم ل باشاام‪ ،‬یثل‬

‫بوروگارا ارویاید؟! روگار اکان یغزها رر بتاااتهرود‪ ،‬فکرها‬

‫خ اشان! شعار ی اهند که رز طاق یعم‬

‫بدشان ی بید ریا‬

‫تعطیلشده‪ ،‬شع ر تاعید!‬

‫به طرز فجیع یعم ل رود! عمل بامها رر ق رت اراه کتا‬

‫یارو یطرِ رسات؛ خ روندهست‪ ،‬کاسِت اراه بیرون! عش ه‬

‫فکر وم کند‪ .‬شنیدهرود که ین بهشت ار برزخرم! با رین همه‬

‫و غمزه و چُسواله کراه و وزاِ ع رم رسااامى شاااده‪ ،‬بعد‬

‫به بتش وزایک ی شا ود چ ن گریشااان ی کند‪ ،‬ریا بنقدر‬

‫بلغ ریاتِ ساه خطى ش رر کتاِ کراه و بازرر گرفته‪ ،‬واشر‬

‫ت ی بتش ی یااوند که ی سااا زود و رین اراشاااان رر‬

‫بیشتر‪ ،‬ینتقد رجیر کراه و وقد‬

‫اری بورا! زن و یرا هم ودررا؛ همه رینگ وهرود و همین‬

‫پشاتِ وقد چیز تُپل ه ر اراه ار روزوایهها‪ ،‬یک شان کایایز‬

‫جهان یرر تنها کراه! تا بخ ره رز ویچه ی اروند‪ ،‬ریا رر‬

‫رست‪ ،‬یک شان کایررن! با ورى بیا یرر بُکن و رَبروى برارشته‬

‫سااتایش ی کنند‪ ،‬گاه یثل یاریای ربر شاال ررپ ش ورم‬

‫و گ واههای بندرودرخته و لبهای رُژى غمیش ی بید و‬

‫ی شا ود ریا یایاک فتک رر ریررو وم خ رهند‪ ،‬ریررو باید‬

‫ی ش ا ا شاااعر یعرو ! ریررن هم که پر رز بچهباز! بنهای‬

‫یثل خ اشاان باشاد یعم ل ! یا همه قارساتاو هتاتیم ار‬

‫هم که خراه رساتعدراى ار شعر اررود جاى رینکه رینها رر‬

‫یک زودگ یراه! ار رین گ رسااتان همه کمین کراهریم که‬

‫بگیرود بگایند رزشاااان تقلید ی کنند و یفتخرود ساااااه‬

‫زوده یا تازهری بیاید و رو رر بُکشااایم‪ ،‬چرر؟! یگر یرض‬

‫هم که جان ی اهد بررى پ‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪23 /‬‬

‫اررید؟! رینجا یرگ ی ل‬ ‫بوجا فقط یرگ ی ل‬

‫رر بدون بوکه بدروند ی اروند‪ ،‬ریا‬

‫رر ی خ روند‪.‬‬

‫‪4‬‬ ‫ه ت !‬

‫ین عاشااق ریررو ها هتااتم ریا رز همهشااان ی ترساام‪ ،‬بنها‬

‫وکند خیا کراهری ش ینرم که پیررهنم رر ار یأل ی کنم؟ یا‬

‫فقط یرر به یاام ی بورود و ارئم تصاامیم ی گیرود بدون‬

‫که رحمق رز رینها که فکر ی کنند بیدهرود اویا رر ع ض‬

‫بوکه تکهری رز یغز رر ار بن اخالت اهند چ ن فقط سانیت‬

‫کنند؟ شااید هم فکر کراهری ریررن و ریرروى رر وم شاناسم‬

‫ینطق ست؛ فقط یرگ ینطق ست‪ ،‬فقط یخف ینطق ست‪.‬‬

‫که سااا هاساات خ ازوى ی کنم؟ ت که رینهمه ساانگِ‬

‫یا به طرز فجیع یعم ل هتااتیم ریا جر ی اهیم خ ایان‬

‫هادریات رر باه ساااینه ی زو ؛ فروغ رر رز برى‪ ،‬ورقعن‬

‫رر که غیریعم‬

‫بن یتاایم‪ .‬یا همهیان عمل هتااتیم ریا به‬

‫ی خ ره بدروى چرر لخت ی و یتم؟!‬

‫بوچه فکر ی کنیم عمل وم کنیم چ ن به ساانیت یعتاایم!‬

‫ار ریررن رگر بخ رهى وایى پیدر کنى رو باید وقاِ رت رر‬

‫ساانیت یا رر ار خ ایان یخف کراه و کتاا وم ارود که‬

‫روتخاِ کنى‪ ،‬روتخاِ کنى خ ات وااشى‪ ،‬یثل همه باشى و‬

‫ایروز ویتت‪.‬‬

‫کلهی ساایاهت رر ار بن ساایاهى یکدساات هى تکان تکان‬

‫چند سااال ب ا که رو رر ودیده ب ام‪ ،‬ایروز ایدیش! گفتم‬

‫بدهى‪ ،‬رگر خ رساتند برى باشااى‪ ،‬رگر وخ رساتند وه! یک وهِ‬

‫بروم ار گ اترین بغ شاا که تاکن ن ارشااتم اوباره غرق‬

‫یزخر ! یرر رز یرام وترسان! رکثریت ب ریشهست‪ ،‬رکثریت‬

‫هاش بهتر شده‬

‫کلیشاااه! ین رز یثال همه بدم ی بید؛ یرام ارری به ین‬

‫شا م‪ .‬خط ط بدوش بهتر شاده ب ا‪ ،‬حر‬

‫ب ا‪ ،‬بشااپزیش بهتر شااده ب ا‪ ،‬ریا رینکه ایگر رو وا ا‪ ،‬ین‬

‫وم بید‪ ،‬همیشه ار همهجا فقط یت سطها ار پى خ شوای‬

‫ع ض شده ب ام! رز رین ع ض خ رستم به رو وزایک ش ا‪،‬‬

‫و شاهرت ب اهرود‪ .‬ین شاعرم! یکى رز شاعررن ریرروى! یکى‬

‫وشد! خ رستم رو رر بغل کنم‪ ،‬وشد! یعن ایگر وم خ رستم؛‬

‫رز بنها که فرهنگشاان‪ ،‬رابیاتشاان و اروهایت شع رشان رر‬

‫یعن ی خ رساااتم و وم خ رساااتم‪ .‬خ رسااات رز ایروز‬

‫حجاِ برارشاته‪ ،‬حجابى که چ ن چاار سر شع ر کراهرود‪،‬‬

‫بری خاسات و اوری اقیقن ریروزین ب ا‪ .‬رین شاید یشکل‬

‫شع رى که بربیندی رز فرهنگ‪ ،‬سیاست‪ ،‬رابیات و اروهایت‬

‫ین رساات‪ ،‬سااینمای ضااربان ا ین رساات ریا ین ع ض ا‬

‫شااعرى وقاِارر رساات؛ شااعرى که جز یحصاا‬

‫ویتااتم فقط ع ض ی شاا م‪ ،‬چ ن زیین یدرم ی گراا و‬

‫ریاکار ویتت‪ ،‬ین شاعرم! یکى رز شاعررن ریرروى‪ ،‬ریرروى که‬

‫ی روا؛ وم ریتتد تا بوجا که ب ایم بماوم! حت ارا ی زوند‬

‫هم زودروى و هم زودروااوش هر او شاااعرود‪ ،‬خمینى غز‬

‫تهنیتى‬

‫سااارم‪ ،‬بااز «پااریس ار رو » ی خ رهند که یک ایروز‬

‫ی و شات‪ ،‬خاینهری غز ساررسات‪ ،‬ار چنین کش رى تنها‬

‫وحشاتناک رست! ین با بن غریاهرم چرر بن یتم؟! چرر حاال‬

‫شاااعررن قرباوى ی شاا ود‪ ،‬تنها شاااعررن قهریان! ختاارو‬

‫رر همانط ری که حاالساات رفشااا وکنم؟! هنر واانعت‬

‫گلتاارخى یکى رز بنهاساات‪ ،‬یحمد یختارى یکى ایگر!‬

‫رفشاست‪ ،‬رسم ایگر لخت ست‪ ،‬چرر بپ شاوم؟! گاه زیاای‬

‫ی بین ؟! یگر ی ش ا همزیان‪ ،‬هم رالم و هم یظل م ب ا؟!‬

‫لُختم‪ ،‬گاه لَخت ! چ ن همان لحظه بن بن ی خ رست که‬

‫شاعر فارساى رواار اروغ و ریاسات‪ ،‬شااعررن فارسى رز ام‬

‫بنط ر باشام که و شتم‪ ،‬سیاستِ یا ول یخف ست‪ ،‬ایاوتِ‬

‫ریاکارود‪ ،‬ین یتأسفاوه یکى رز بنهام! یکى که برعکس بنها‬

‫یا یخف سات و هر او رابیات ی خ رهد‪ ،‬بیخ ا ویتت که‬

‫فهمیده جاى گ اِ ارا کجاست‪ .‬خ ام رر رس ر ی کنم چ ن‬

‫رابیاتِ یا جای جز گ رساتاو یخف ویتت‪ ،‬پرف رینس یا‬

‫یعتقدم بررى رینکه رتفاقى ار شعر و شع ر فارسى بیفتد رو‬

‫رارسات‪ ،‬شاعر یا رارست‪ ،‬هنر یا تقلیدیست و حت همین‬

‫باید شاعررن خ اشان رر رس ر کنند‪.‬‬

‫تقلید رر هم یخف ی کنیم‪ .‬رگر رز رین زودرن فررر کنیم؛ رگر‬ ‫همه خ ایان باشیم همهچیز ارست ی ش ا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪24 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪25 /‬‬

‫برگشت‬

‫سرچشمه رز روز ی گیرا‬ ‫خ رب که شب ی ریزا‬ ‫ار بالش که به خ ا تکیه‬ ‫پلک ی پرا سمتِ‬ ‫باز ی ش م رز بالش‬ ‫رز خاوه‬ ‫رز بینه حت بازتر‬ ‫که پنجرهری ب ا اربتته‬ ‫سفر رز استم فررریست‬ ‫و جااهری ار خاطرم ب قررر‬ ‫با وشاو که رز هفته ی گیرم‬ ‫خاوه ی خ را خاک‬ ‫که استش رر بگیرم‬ ‫بعد هم پالت ی که تازه رز جلدش‬ ‫زاه باشد بیرون‬ ‫و کفش که قدری تنگ‬ ‫ی روا گراش‬ ‫ار خیاباو که یاام ویتت‬ ‫به رین خاوه ی رسیم باز‬ ‫و پالت‬

‫الش ی گیرا‬

‫ایوب احراری‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪26 /‬‬

‫کابوس‬

‫و رت ست چینارر‬

‫‪.1‬‬

‫کاب س ست‬

‫خیا بینه تخت رست‬

‫که پایان ودررا!‬

‫با یالفهری چرکتاِ‬ ‫که خ ربیدهرم الی واکای‬

‫و ین‬

‫چروک ی ش م‬ ‫خط ط که تزریق ی ش ا ار پ ست‬ ‫س تفاهم ویتت‬ ‫چکیدهی لاخند ببک ست‬ ‫تزریق که باش‬ ‫فرو ی روی‬ ‫و طناب که ی کشدت بیرون‬ ‫پاره ی ش ا بین رره‬ ‫خال‬

‫وم ش ا رین تیر‬

‫رین اراها‬ ‫که ریخته ار رستخ رن‬ ‫و حایله ی کند بینه رر‬ ‫چکیدهرم‬ ‫وه یثل بِ‬ ‫یثل زو‬ ‫که عصا ق رت ی اهد‬ ‫ارینش ریا‬

‫سمیه ابراهیمی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪27 /‬‬

‫اعتصاب‬ ‫‪.2‬‬ ‫جا یاوده جااهری‬ ‫ار رعتصاِ‬ ‫و رِیروزش‬ ‫غذری ته گرفته ار اهان ل ارهاست‬ ‫پیچ بعدی‬ ‫اررز شده یثل رواه و رفتااه ایر‬ ‫ته گرفتهرم‬ ‫ار رعتصاِ کایی نها‬ ‫و بسفالتم رر قاشق ی کشند‬ ‫رز ل ارها چرر وگرفتند چنگ‪/‬بل‬ ‫که وپیچد ار اهاوشان رواههام‬ ‫با رینکه خیاباو وا اهرم‬ ‫رین رسپاگت‬ ‫باکِره خ شمزهست‬

‫سمیه ابراهیمی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪28 /‬‬

‫‪.1‬‬

‫‪.2‬‬

‫به جای تنت ییله بورای‬

‫یرایست ب رحم‬

‫که ها کند‬

‫که ار بینه ررست وم کند‬

‫شیشهری رر که ب یالقات رست‬

‫برری زو که رز جاسیگار سینههاش‬

‫بغلم ی کن‬

‫فرو رفتااه تا به اویا ویاورا‬

‫با استهای که وولهی ت ویتت‬

‫ک اکان ای روهتری‪...‬‬

‫رز گ ش تلفن ب ق‬

‫ریا هن ز‬

‫زوم!‬

‫غر وم‬

‫که تنت تررفیک عجیا ست‬

‫هر یاهِ زوم‬ ‫با زخم که ریا ودررا‬

‫و رز اهان بل اهتر‬

‫و هیچ ریل‬

‫سینههای ین رست‬

‫رز الی پاها ف رره ی زود خ ن‬

‫که ایگر وم یک‬

‫رز کرسترم پریده شیر‬

‫گاز به سیب ی اه‬

‫و کاشته ار فاضالِ‬

‫و رز اودهی ت لیال ی زود بیرون‬

‫جنین ای روهتری‪...‬‬

‫بام وم ش ی‬

‫هر یاه‬

‫و روی زباوت کاودوی ی ی کشند خارارر‬

‫یرای ب رحم‬

‫زودرن‬

‫زوده ودررا‬

‫زیر شکم‬

‫که ب ی پری ا ی اهد ینم‬

‫و هرچه ها کن‬

‫و با سیگاری ار بینه‬

‫زوگ ی زود‬

‫اواا سینههام ی گرام‬

‫استهای که به ین یتصل ویتت‬ ‫نگین بابایی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪2۲ /‬‬

‫روزمرگی‬

‫ربرها ختته وم ش ود؟‬ ‫بیدررم وکن‬

‫زوان غمگین غروِهای زیااتری هتتند‬

‫بگذرر بنقدر بخ ربم تا غروِ‬

‫غروِهای غمگین زوان زیااتر‬

‫غروِ ش ا‬

‫و قلبها تحمل بیشتری اررود برری غرق کران‬

‫بیدررم وکن‬

‫غرق کران زنها‬

‫بیدررم وکن‬

‫شرج یری ز رین ساحل کالفهرم کراه‬

‫پت رر ط ری تنم کن که هیچ واح وت رود بیدررم کند‬

‫شرج یری ز رین ساحل کالفهرم کراه‬

‫و به ین بگ‬

‫هر شب رینجا یک جیغ ی کشد‬

‫رگر خ رشید روزی غمگین باشد‬

‫هر شب یک رینجا جیغ ی کشد‬

‫ی ت رود بیشتر بخ ربد‬

‫ین تنها رز شعر فروغ تکررر رر یاا گرفتهرم‬

‫بنقدر که هیچ واح وت رود بیدررش کند‬

‫یا تنها رز شعر فروغ تکررر رر یاا گرفتهریم‬

‫پنجرهها رر باند‬

‫خ اکار ین ک ؟‬

‫پنجرهها رر باند‬

‫خ اکار ین ک ؟‬

‫ه ر رولن خ ِ ویتت‬

‫کجاست رین لعنت ؟‬

‫رین ج یری ز واپایدرر ریههایم رر بزرر ی اهد‬

‫پس چرر وم بید؟‬ ‫چرر برگهای رین افتر خیسرود؟‬ ‫کاغذ که چشم ودررا‬ ‫وکند اوباره روی کاغذم خ اکش کراه خ اکار؟‬ ‫بلندش‬ ‫بلندش‬ ‫ین وجات اهنده ویتتم‬ ‫ه ر اررا خفهرم ی کند‬

‫بهار توکلی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪31 /‬‬

‫نقطه سرخط‬

‫باید اهناره باش که ویفت به سق ط‬

‫‪.1‬‬

‫و شعر روتهای سفر ریتتااه تا بغلت‬

‫خدرحافظ‬ ‫یعن خ ات باش و ارخت کنارت قدم بزود‬ ‫که وقطه ش ی‬ ‫بد بیاوری رز اور‬ ‫استها یعن برو‬ ‫و ک چه رر بتپار‬ ‫خاوه رر به ترس‬ ‫تا ک اکان به اویا برسند‬ ‫سقط شدی‬ ‫ار ارهها که خمیازه ی کشند‬ ‫رز اور‪..‬‬ ‫استها یعن برو‬ ‫همه رفتند تمامرت بکنند‬ ‫با رفتنرت‬ ‫تمام‬ ‫شهر که سریا بخ را‬ ‫شعر ام وم کن‬ ‫یرام یااشان ویتت‬ ‫بسمان روعکاس ت ب ا‬

‫پس برو‬ ‫خدرحافظ‬ ‫یعن خ ات باش‬ ‫ارختها کنارت قدم بزوند‬ ‫رز بنها که اررزت کراهرود جااه رر بگیر و بپرس‬ ‫خاو راه کجاست‬ ‫همه خ رستند بروی‬ ‫رز اور‪...‬‬ ‫استها یعن برو‬ ‫تا بد ویاوری‬ ‫و ارختها کنارت قدم بزوند‬ ‫که وقطه ش ی‬ ‫سر خط‬ ‫شعر روتهای سفر ریتتااه تا بغلت‬ ‫پس خدرحافظ وااش‬ ‫تا کت به یاات ویتت‬ ‫ریضا کن‬ ‫بر وم گرای‬ ‫رز اور‬

‫جااه ریضات‬ ‫رئوف دلفی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪31 /‬‬

‫بيستوهفتم ِتقويم‬

‫س وچند سا تحریم کاف ست‬

‫‪.2‬‬

‫که بفهمید‬

‫رز ربرها که بگذریم‬ ‫الم گرفتهتر رست‬ ‫و باررن ای قررر ویتت‬ ‫بیتتوهفتم تق یم‬ ‫س وچند سالگ رم رر که هیچکس ویتت‬ ‫خار بکند‬ ‫باشد‬ ‫سیگار که تمام شد‬ ‫تمام ی ش م‬ ‫و تازه ربرها ی بینند‬ ‫رز بسمان گرفتهترم‬ ‫کاش یغازهری هن ز سیگار رر رریگان بدهد‬ ‫تا بدهکارتان وش م‬ ‫بزهکار شدن پیشکِش‬ ‫و چ ِخطم وزوند ‪ ..‬یرام‬ ‫باشد‬ ‫سیگار که تمام شد‬

‫چقدر وم فهمید‬ ‫بیتتوهفتم ای‪ ،‬یاه رز ربرها گرفتهتر رست‬ ‫و قارها سک ت‪...‬‬ ‫ربرها ار تق یم و شته شدود‬ ‫ین به اویا وم بیم‬ ‫باشد‬ ‫سیگار که تمام شد‬ ‫تمام‬ ‫و رعترر‬

‫ی کنم‬

‫به جنگ‬ ‫که ک اک رم رر گرفت و شما رعترر‬

‫کنید باق یاجرر چرر‬

‫تا بخ ره چرر اررا؟‬ ‫و ج رِ رر به ین ودهید‬ ‫بگذررید سرطان کار خ اش رر بکند‬ ‫شما خ اتان رر‪...‬‬ ‫رز ربرها که بگذریم‬ ‫باز زیتتان رست‬ ‫و زودرن برریم جای خ ب ست که فکر کنم به اختررو که‬

‫تمام ی ش م‬

‫ی سازم‬

‫تا جشن بگیرید‬

‫و رز ربرها که ی گذرود‬

‫بیتتوهفتبار تق یم‬

‫باررن رست‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪32 /‬‬

‫بیتتوهفتم ای یاه‬ ‫س وچند بار به تختشان بروم‬ ‫که رعترر‬

‫کنم‬

‫«تختخ رِ ییز کار ین رست»‬ ‫هن ز یغازهاررها سیگار رر رریگان ی اهند تا بدهکارتان‬ ‫وش م‬ ‫بزهکار شدن پیشکش‬ ‫رز ربرها که بگذریم‬ ‫ای یاه رست‬ ‫و ین به اویایتان وم بیم‬

‫رئوف دلفی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪33 /‬‬

‫قاب‬

‫قطارى که اررا‬ ‫بر عکس یىروا ت ى قاِ‬ ‫ت ول زاه ار خاطررت‬ ‫که ار گرا چشمهاش‬ ‫س ت ی کشد یدرم‬ ‫ار حلق یهای باکرگ‬ ‫تا قطاری‬ ‫که قر‬

‫خ راه روی ریل‬

‫پرت کند‬ ‫تنش رر روی زن‬ ‫تا بعد له شدن تنهای ش‬ ‫زیر ورگنهای یعش قههاش‬ ‫برگراا به قاب‬ ‫که بر وم گراا با هیچ چمدرن‬

‫مجتبا دارابی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪34 /‬‬

‫جااه با ین بد رست‬

‫رانندگی‬

‫ت رز ین تندتر ی روی‬ ‫ت رز ین تندتر ی روی‬

‫پس چرر‬

‫و جااه برری ت ست‬

‫ین تصاا‬

‫ی کنم ه !؟‬

‫که کش ی روا‬ ‫هرچه ی خ رهم ی ج ع ض کنم‬ ‫ت ی که ار ررای ی ج رم ی کن‬ ‫فرکاوس ع ض ی کن که چه!؟‬ ‫ین وم شن م‬ ‫جااه با ین رست‬ ‫ه وگ تندتر‬ ‫وم رسم!‬ ‫ت رز ین تندتر ی روی و خندهری ودرری‬ ‫که رز پشت شیشه‬ ‫تقدیم کن !‬ ‫روقدر گاز وده!‬ ‫هر که رز پشت سر بید ینم‬ ‫یرر رز گراِ پیررهنم‬ ‫اور بزن که خال‬ ‫حتا ال‬

‫بیدهری!‬

‫وم زوم که عاشقم‬

‫ین هم ال اررم‬ ‫یا یشکل اررم‬ ‫که تندتر ی روا!‬

‫ایمان رحمانی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪35 /‬‬

‫بی خودی‬

‫با زوگهای یتعدا تلفن‬ ‫با ی ییرم بررت ار افعات بعد‬

‫ار فاولهی او ستاره‬

‫برریت‬

‫یاه ی ت رود‬

‫برریت‬

‫ب الیل بورز بخ رود‬

‫برریت ار افعات بعد‬

‫و ودریش رگر چند‬ ‫چند اقیقه‬ ‫برری هذیان کشیدهی ساعت‬ ‫به وقت وقت رسیدهری‬ ‫به وقت هماهنگ با‬ ‫به وقت یک اقیقهی ایگر‬ ‫به وقت حافظهرم ار رحاطهی جمجمهرم‬ ‫س ر طرح ی کند برری‪...‬‬ ‫پروودهی روز بتتهست‬ ‫برری رین فاوله شعر بخ رن‬ ‫برری خطر رستعما ‪...‬‬ ‫لطفن رین سیگار رر خای ش کنید‬ ‫و شیدو لطفن‬ ‫یا رر تح یل بگیرید‬ ‫لطفن‬ ‫لطفن تح یلم بگیر‬ ‫با فکرهای اوتای ‪ ،‬چندتای ‪ ،‬ودتای‬ ‫چگ وه ین شدم‬

‫مریم زمانی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪36 /‬‬

‫سطر قبلی‬ ‫‪.1‬‬ ‫کت که ار سطرهام‬ ‫پى وا ا ی گشت‬ ‫برگشت‬ ‫و ی هاش رر به باا ارا‬ ‫تا بگرام پ چیزی که ویتت‬ ‫برگشتم‬ ‫کت ریا وا ا جز ین‬ ‫وا ام‬ ‫و ار ی هام‪...‬‬ ‫ار ین‬ ‫همیشه چیزی هتت‬ ‫که چیزی هتت بماود‬ ‫ارست یثل ین‬ ‫که چندین وفرم‬ ‫ول هن ز بین او سطر‬ ‫او تار‬ ‫وه! ین سطر بعدیرم‬

‫پویان فرمانبر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪37 /‬‬

‫مادر‬

‫یاار ین رست بیا‬

‫‪.2‬‬

‫که هى تُک یىزود به رفتارم؟‬

‫اری که بیده ای ررى کند‬ ‫به چه ارام ی خ را؟‬ ‫و یا پرودهری که پر ودررا ار سرم‬ ‫سروگ ب روگترین تالش ست‬ ‫که تزریق ی کند لاخند‬ ‫به رفتارم که پا ودررا‬ ‫پروده ارئم قدم ی زود رین رطرر‬

‫زور رست یگر‬ ‫برومىبید رز ین خ ِ‬ ‫بدم ی بید رز وصیحت‬ ‫که هى تجاوز یىکند به ین‬ ‫ریا وم پرا‬ ‫یثل رین پروده که ار رفت‬ ‫رز ار‬

‫ریا برری ایدن‬ ‫پویان فرمانبر‬

‫چیزى‬ ‫جز ک اک که اررا سایل‬ ‫و گلهای که ودررا عطر‬ ‫ویتت‬

‫وگرا!‬

‫چیزی ویتت‬ ‫جز خندهری که ی خ رَا به ار‬ ‫یا زخمى که بری خ رَا به ت‬ ‫وقتى که پرتش ی کند زبان‬ ‫پشتِ اری که ای رر رست‬ ‫جاى فضاى باز‬ ‫ار ایگرى بتتهست‬ ‫پرودهری که اوره ی کند یرر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪38 /‬‬

‫ريل‬

‫به رفتارم گیر ی اهد‬

‫‪.3‬‬

‫چندسال ی ش ا که «ت بیماری!» رسم فاییل ین رست ریا‬ ‫وم اروم وایش رر چه بگذررم که به گاو بروخ را‪ ،‬ین رز ت‬

‫ار خاوهری که ساختهرود برریم‬

‫تنها پ خ ام ب ام که ودیدى!‬

‫چگ وه تنهای کنم؟‬

‫یکى که رز سمتم‬

‫یا برقصم یثل و ر‬

‫به س ى ایگر بروا‬

‫ار بِ‬

‫خاوهریست‬

‫خررِ کنم خ ام رر‬

‫که هرگز وا اه ریا خ راه به ای رر‬

‫خاوهرى شَ َم یتروک؟‬

‫چنان که شب یا گل رست هن ز‬

‫حتا رگر یترو شَ َا سَرم‬

‫رگر رین فکر ب ی اهد‬

‫تا رره اراه باشم به همه‬

‫چرر پر رست رز رو‬

‫ار پارتى‬

‫یا رو؟‬

‫هن ز یحتاج قطرهرى ببم‬

‫چرر اکتر‬

‫که یثل و ر‬

‫به بنکه شلیک یىکند به یاه‬

‫وشکند یرر‬

‫رز رین قر‬

‫تر تج یز ومىکند؟‬

‫چرر همیشه روزروهست ررز‬ ‫و ین که رز بسمان لختترم‬ ‫چرر همیشه یجرم رست تنها؟‬ ‫و تنهای‬ ‫بیمارى زو‬ ‫که ایگر سرم سُر ومىخ را‬ ‫سَرخ راهرم رز اکتر‬ ‫که جای شتتوش ی بالهت‬

‫شب؟‬

‫پویان فرمانبر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪3۲ /‬‬

‫جنگل اتاق‬

‫باید زیر برگهای پت‬ ‫پنهان ش م‬

‫ار بشیاوهی چ ِلااس‬

‫کالغها‬

‫تخم ج ررِها‬

‫جنگل رتاقم رر‬

‫تنها رها شدهرود‬

‫یحاوره کراهرود‬

‫یاوت ها ز زاهرود‬ ‫و روسری خفاش ست‬ ‫چتایده به کمد ای رری‬ ‫وری چه وزوزی ی بید‬ ‫رز الوهی کتاِها‬ ‫الیپ شبتاِ‬ ‫باالی سرم‬ ‫وو ی خ را‬ ‫جغد ساعت تیکتاک ی خ رود‬ ‫رز اوا سیگارم‬ ‫سق‬

‫یهبل ا رست‬

‫فررر ی رچهها‬ ‫با بیتک ییت ازای‬ ‫ار حا رکرروى شااوهست‬ ‫روى ییز‬ ‫ل رزم برریش‬ ‫عجب یی ههاى ه س روگیزی‬ ‫ول وه‬

‫معصومه محققی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪41 /‬‬

‫باالخانه‬

‫گرسنه‬

‫‪.1‬‬

‫‪.2‬‬

‫گراوم رودرختهری‬

‫ج ج ی ب رستخ رن‬

‫رجارهی باال‬

‫هفده ساله باش‬

‫خاوهری لخت‬

‫هفت ک چه بلد‬

‫و گ شهایت‬

‫که و ک بزو به رشتهایم‬

‫گ ش ررهریست‬

‫با ررو که بررود جفت‬

‫که چکهچکه ی رفتد‬

‫گاز بگیرا رین زبان وفهم یک اوده‬

‫ارست فرق سرم‬

‫پا وم اه چرر‬

‫هر شب رز اورها‬

‫به خیال که تخت وم ش ا پدر سگ!؟‬

‫به پتتاوم بویخته ررنهایم‬

‫که خیتم کن سرخ‬

‫به گ شههای ج یدهی او لام‬

‫تا روارهای سرباال‬

‫ییان اودروت‬

‫«ه ی با ت رم‬

‫که رز سطرهای رین فاحشه ی ترسند‬

‫روگار ویتت ت باغ؟‬

‫ق رتم وم اه چرر؟‬

‫اِوَخ بده الیصب»‬ ‫ یتاسفم بقا‪...‬‬‫غذر تمام شد‬

‫زهرا هاشمی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪41 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪42 /‬‬

‫مقدمه‬ ‫هر یکشااناه و پنجشااناه‪ ،‬رأس ساااعت ‪ ،17‬ار س ا پرگروه‬ ‫کالج شاااعر‪ ،‬کارگاه شاااعر برگزرر ی شا ا ا‪ .‬گاه عل‬ ‫عادرلرضاای ار رین جلتات شرکت ی کند و به بررس و‬ ‫رایت شعرهای که ار گروه پتت ی ش ا ی پرارزا‪ .‬کارگاه‬ ‫شعر رین شماره یجله فایل شعر رختصا‬

‫اررا به یتن پیااه‬

‫شده شش فایل و ت عل عادرلرضای که ار بن به تحلیل‬ ‫و ویرریش شش شعر پرارخته رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪43 /‬‬

‫فاطمه قهرمانی‬

‫با همان پیررهن که الغری ی کند به تنم‬

‫تنها یک وم بید‬ ‫پشت رین وِ کم؟‬

‫نقد شعر‬

‫و لنگه پای که رره وم روا ایگر‬ ‫ررهِ خاوه رر گمکراهرم‬

‫به وظر ین شااعر «فاطمه قهریاو » رز وظر رجرر ی فق عمل‬

‫رولن خ اِ خ ربم ار رین یهماو‬

‫کراه رسات و ترجیح ی اهم بیشتر رز لحاظ یتن و ی زیک‬

‫که ایگر وم پرم رز بیدرری‬

‫یتن ار ی را رین شااعر وااحات کنم‪ .‬بدون رینکه شااما به‬

‫حتمن ار رین ح رل‬

‫جهان ارون یتن و یعنای یتن ت جه کنید یا ساااع کنید‬

‫زو کمر باخته‬

‫ساختار یعنای کار رر اریابید‪ ،‬خ رودن رین شعر لذتبخش‬

‫ال قِر اراه ریز‬

‫رسات؛ بدین یعنا که یخاطب رز خ رودن شاعر لذت و ت‬

‫که یثل یاارم‬

‫ی برا‪ .‬جالب رینجاسااات که ی بیند لحن چگ وه ار رین‬

‫خاک خ راه زیاای ش‬

‫شاااعر تاعیت رز وزن تکیهری ی کند‪ ،‬یعن برری یثا رگر‬

‫و ار خ رِ پدر‬

‫شااما او سااطر «ال قر اراه ریز» و «زو کمر باخته» رر ار‬

‫به وضع طایع‬

‫وظر بگیرید‪ ،‬با ت جه به وزن تکیهری و هاری و ‪ ،‬سطر «زو‬

‫حمل کراه قفس‬

‫کمر باخته» رز ریتم «تتق تتق تق تق» پیروی ی کند؛ ریا ریتم‬

‫با خیال که باخته پشت ییلهها‬

‫ساااطر «ال قر اراه ریز»‪« ،‬تتق تق تق تتق» رسااات‪ .‬وزن‬

‫وشتته اررا رشک ی سابد‬

‫عروضاا سااطر «زو کمر باخته» ویز «یفاعلن فاعالت» و‬

‫که غذر ی س زا رز غصه‬

‫«ال قر اراه ریز»‪« ،‬یفاعیلن فع » رست‪.‬‬

‫و ین که یثل پیاز‬

‫ینظ رم رین رسات رگر وزن عروض سطر سطر رین شعر رر‬

‫الیهالیه رز خ رِ ی پرم‬

‫ار وظر بگیریاد‪ ،‬ی بینیاد رز تقطیع یتفاوت تاعیت ی کنند‬

‫ار ارستان سیاوش‬

‫ارحاال کاه وزن تکیاهریشاااان چندرن باهم تفاوت ودررا‪.‬‬

‫که قه ه بار گذرشته قجری‬

‫ی خ رهم بگ یم که است شاعر ار بکار بران وزن تکیهری‬

‫بنقدر طاقتم چاق رست‬

‫باازتر رسااات و با ت جه به بن ی ت رن ار شاااعر لحنهای‬

‫که رز خیا وحی ترم‬

‫تازهری ت لید کرا‪ .‬یا بر رسااااس تقطیع تکیهری «ت و تق»‬

‫زیر چتر خ رهرم‬

‫ی ت رویم ریتم هاای یختلف بتاااازیم؛ ار تقطیع تکیه ری‪،‬‬

‫با وموم رین الالی‬

‫سایالِهای تکیهارر رر با «تق» و سیالِهای ب تکیه رر با‬

‫خ ربم وم برا ایگر‬

‫«ت» وشاااان ی اهیم‪ .‬رز رین طریق شاااما ی ت روید با هر‬

‫که پدر بگیرم رز بِ‬

‫هندساه یا هر ریاضاایات و چینشا رز «ت و تق» یک ریتم‬

‫ار پیررهن که الغرم کراه‬

‫بتازید یثل «تتق تق تتق» یا سرعت سطر رر بر همین رساس‬

‫زو کمر باختهرم‬

‫زیاا کنید‪ ،‬یثلن رز ریتم قال بروید سمت ریتم «تقتق تتق»‪.‬‬

‫الم قر اراه ریز‬

‫رینگ وه کلمات هاری و ی گیرود و به وظر خاوم قهریاو‬

‫کمکم چرر یک‬

‫شاااعر باال رر با ت جه به ترکیب لحنها و ریتمهای وزایک‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪44 /‬‬

‫و شاته و وگاه به وزن تکیهری ارشته که ار کالج اربارهی‬ ‫بن بتیار حر‬

‫زاهریم‪.‬‬

‫وشتته اررا رشک ی سابد‬ ‫که غذر ی س زا رز غصه‬

‫شااعر ی ت رود یدرم تغییر لحن اهد و شااما ی بینید که ار‬

‫و ین که یثل پیاز‬

‫رین رثر لحنها ب بوکه سااکتهری رحتاااس شاا ا ع ض‬

‫الیهالیه رز خ رِ ی پرم‬

‫ی شاا ود‪ .‬رزلحاظ یعنای هم طنز تلخ ار شااعر وج ا‬

‫ار ارستان سیاوش‬

‫اررا‪ ،‬هرچند رین طنز به گروتتااک وم رسااد ریا رز تلخ‬

‫که قه ه بار گذرشته قجری"‬

‫تأثیرگذرری برخ رارر رست‪ .‬یثالً ار سطر «با همان پیررهن‬

‫غصااه رینجا ی ت رود قصااه ویز خ روده شاا ا‪ ،‬قصااهری که‬

‫که الغری ی کند به تنم»‪ ،‬بالفاوااله رین تصا یر رر به تهن‬

‫رشکش رر اربوراه و حاال الیهالیه رز خ رِ ی پَرا و با پیاز‬

‫یتااار ی کند که بعضا ا ها ار پیررهن تیره الغرتر به وظر‬

‫پ ساات کندن یااری ی رجه ی ش ا ا که اررا گریه ی کند‪.‬‬

‫ی بیند و رین رلاته وجه عین سطر رست؛‬

‫«پیاز» رستعاره رست و حالت البیروت رحم یاار رر ار تهن‬

‫"و لنگه پای که رره وم روا ایگر‬

‫یتااار ی کند‪ .‬ییان قه ه قجری با ارسااتان ساایاوش که بد‬

‫رره خاوه رر گمکراهرم‬

‫به حتااین وااحرری کربال شااده ررتااط وج ا اررا به رین‬

‫روالً خ ا خ ربم ار رین یهماو‬

‫یعنا که هراوی بنها قرباو ی خ رهند‪.‬‬

‫که ایگر وم پرم رز بیدرری"‬

‫"بنقدر طاقتم چاق رست‬

‫ار راریه رین ساطرها یشخم ی کند که رروی اررا خ رِ‬

‫که رز خیا وحی ترم‬

‫ی بیند و ار خ ربش زو کمر باریک ار حا رقصااایدن‬

‫زیر چتر خ رهرم‬

‫رست که یثل یاارش یک زیاای رز ید رفتااه اررا‪ .‬شاید بن‬

‫با وموم رین الالی‬

‫زن ج ری برریشکراه که گ ی بر واا رتش گراوخاک‬

‫خ ربم وم برا ایگر‬

‫وشااتااته! ی ت رویم بپرساایم چه رتفاق رفتااه که حاواال‬

‫که پدر بگیرم رز بِ"‬

‫همخ ربگ پدر و یاار‪ ،‬قفت ا ساات که به اویا بیده؛ یعن‬

‫ار سااطر رو رین رپیزوا بهجای طاقتم طاق شااده‪ ،‬چاق رر‬

‫رو رز بدو ت لد زودرو ب اه و هن ز هم اررا همان خ رِ رر‬

‫بوراه زیرر رروی حایله رسااات؛ بهعالوه ار رین ساااطرها‬

‫ی بیند و اورهی حاس رش به سر ویایده‪.‬‬

‫تتاالتاال وج ا اررا‪ .‬رز بِ گرفتن پدر ار رواال همان رز‬

‫" با خیال که پشت ییلهها"‬

‫خ رِ گرفتن روساات؛ یعن همان پدری رر که ار خ رِ‬ ‫حض رش شده بغل ی کند‪.‬‬

‫با ت جه به رین سطر که ار پ بیده اری یابیم که حدس یا‬

‫باع‬

‫ارسات ب اه و رین خ رِوخیا ‪ ،‬ار زودرن و پشت ییلهها‬

‫شااما ی بینید که شاااعر ار رین شااعر یدرم تص ا یر پشاات‬

‫ار حا رتفاق رفتاان رست‪ ،‬یعن شاعر ت لد رر تنها تع یض‬

‫تص یر بوراه رست زیرر رینجا زبان کارگرارن رست و همین‬

‫زودرن رز رحم یاار به رحم اویا ی ارود که رلاته رین هر او‬

‫یتائله چنین تصااویری رر یمکن ی سازا و قابلیت تأویل‬

‫زودرن ار خ رب ی ج ایت اررود که اررا ی بیند‪ .‬برخ را‬

‫شاعر باال ی روا‪ .‬ینظ رم رین رست که رگر رجرر و ریتم ار‬

‫شاااعر با ساا ژه کایلن رسااتعاریساات؛ یعن خ رِ یک‬

‫شاااعر باه ارسااات ار بیاید و رز وظام خ روشااا خالق‬

‫بتااتهبندی و حیطهی یحدوا رساات که شااما ار بن رختیار‬

‫برخ رارر بااشاااد‪ ،‬یعنا ویز بهوااا رت رت یاتیک ار تهن‬

‫خ ا رر ودررید و خیا رساات که ار خ رِ‪ ،‬شااما رر به‬

‫خ رونده خالق ساخته ی ش ا‪.‬‬

‫هرکجا که بخ رهد ی برا‪ .‬زودگ ار خ رِ و یا به یثابه‬

‫"ار پیررهن که الغرم کراه‬

‫یرگ ک چک ار خ رِ رتفاق ی رفتد و جالب رینجاساات‬

‫زو کمر باختهرم‬

‫که شاعر رین خ رِ رر پشت ییلههای زودرن ایده رست‪.‬‬

‫الم قر اراه ریز"‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪45 /‬‬

‫ار رین سااطرها باز به حالت وختاات بازی گراا یعن رز‬ ‫خ رِ بیرون ی بید یا وررا خ رِ ی ش ا؛ بنابررین ار یک‬ ‫وقطه تأویلهای یختلف رتفاق ی رفتد‪ .‬شااعر حرکت ط ل‬ ‫ودررا ول ار همان وقطهی ریتتا ارئم ورژنهای یختلف رز‬ ‫ورقعه ت لید ی شا ا و چ ن فرم بن ینش ری رست شما بن‬ ‫رر رز وج ه یختل‬ ‫تأویل خا‬

‫وگااه ی کنید و هر وجه شاااما رر به‬

‫ی رساود‪.‬‬

‫"ار پیررهن که الغرم کراه‬ ‫زو کمر باختهرم‬ ‫الم قر اراه ریز‬ ‫کمکم چرر یک‬ ‫تنها یک وم بید‬ ‫پشت رین وِکم؟"‬ ‫شااعر ار پایان ل ی روا و یت جه ی شاا ید رروی ینتظر‬ ‫رساات تا کتاا بیاید و بت رود با رو چت کند‪ .‬بنقدر رین‬ ‫روتظار ط الو شااده که خ ربش براه و پروسااهری رر خ رِ‬ ‫ی بیند و ارسااتان پشاات ارسااتان رساات که به یتن حمله‬ ‫ی کند‪ .‬چرری تمام رتفاقات شاعر رین رست که فرم رجرری‬ ‫شااعر با پرف رینس رثر رینهمان شااده رساات؛ یعن رگر با‬ ‫ودری بلند شعر رر بخ روید یت جه ی ش ید که ار خ روش‬ ‫بتاایار لذتبخش رساات و رز طرف ار ساایالِ گرارو‬ ‫رجرری خ ب اررا‪ ،‬پس شعری رست که شما عالوه بر لذت‬ ‫خ روش‪ ،‬با وروا به الیههای بن تصااااویر زیاای شاااکار‬ ‫ی کنید و همین ریجاا جذربیت کراه رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪46 /‬‬

‫زهرا هاشمی‬

‫رللهم کن ل لیک رلفرج‬ ‫بقا‬‫یکلحظه وار کن‬ ‫ین گ شهی بن عکس خال رم‬

‫ار وفحهی هفتاا و چندیم؟‬ ‫یکلحظه وار کن‬ ‫ورق وزن‬ ‫ین‬ ‫رز رتاق گ شهی بن عکس ‪/‬ها ‪...‬پُرم‬ ‫سرم‬ ‫خاوم رجازه؟!‬‫خاطرهرم ارا ی کند‬ ‫وام ک چکت چه ب ا؟‬‫بنقدر البهالی رین سطرها وپر‪ ،‬اختر!‬ ‫پایین بکش‬ ‫تندتر‬ ‫بلند بگ برررررر‬ ‫هر بار وُه‬ ‫و ا بار رگ به رگ شدم‬ ‫بقای خاورهرم‬‫رجازه ی اه ؟‬ ‫خال رست‬ ‫جارو کشیدهری چار گ شهرش‬ ‫اهنت سرویس‬ ‫تقصیر ک کب رست خاوم‬‫حاال شروع کن‬‫هزرر بار بن یس‬ ‫ار کاسههای شتته ‪ /‬وشتته‬ ‫رت ی کشم‬ ‫بخاررررررر رز کلهرم بلند‬ ‫رقاوهری که لخت‬ ‫کارر بپ ش‬‫زواتر‬ ‫بهو‬

‫وم رس‬

‫نقد شعر‬ ‫شاعر شاما رین پتاوتایل رر اررا که با بن رفتار زباو ارشته‬ ‫باشاااید‪ ،‬یتأسااافاوه ساااطرهای شاااعرت یثل وتهای جدر‬ ‫رفتااهسات‪ ،‬ررتااط بین بنها برقررر ویتات‪ ،‬شعر شما خام‬ ‫رست‪ .‬به رجرر ورسیده‪ ،‬رز شه ا و اریافت برخ رارر ویتت‪،‬‬ ‫روگار اررید شعر کالسیک ی و یتید‪ ،‬عم ین ار غز برری‬ ‫تزیین و جذِ یخاطب رفتاری رفق و سااطر‪-‬یح ر با یتن‬ ‫اررود و رز قافیه و وزن رستفااه ی کنند؛ چ ن ریتم یکه اررا‬ ‫و ی زیاک بشااانایش یخاطب ودید بدید ریررو رر جذِ‬ ‫ی کناد‪ .‬یخااطب فریب بن ریتم و هاری و تکررری رر‬ ‫ی خ را کاه ار بن باازی زباو وج ا ودررا و رینگ وه‬ ‫خ رونده گیج شده ت جه به ررتااط الیههای شعر وم کند‪.‬‬ ‫حاال ار شاعر ساپید شاما بهجای قافیه و وزن‪ ،‬تص یرهای‬ ‫پررکنده رر به کار بتاااتهرید و رگرچه خاری رز وزن و قافیه‬ ‫ویتاات ریا باز عاری رز شااعریت و زیرساااخت تهن یدرن‬ ‫رساات و تنها تص ا یرهای پررکنده رر جایگزین وزن و قافیه‬ ‫کراهرید‪ .‬چرر یا ایگر غز وم و یتاایم؟ رواالن چرر ویما‬ ‫وزن رر کنار گذرشاات یا شااایل رز رینهم فررتر رفت؟ به‬ ‫خاطر رینکه ت جه ساارطاو به فرع‪ ،‬یا رر رز رواال که همان‬ ‫شاعریت رست غافل وکند‪ .‬رلاته رین تنها یشکل شما ویتت‪،‬‬ ‫و اوپنج ارواد شعرهای سپید فارس ‪ ،‬وزن و قافیه رر کنار‬ ‫گذرشااتند ریا باز چیزی جایگزین بن کراود که شااعریت‬ ‫ودررا‪ .‬یثلن روا ه تصاا یرهای که ار شااعرها وج ا اررا‪،‬‬ ‫تصاااویر راهرن زیاای هتااتند که هیچ ررتااط با همدیگر‬ ‫ودررود‪ .‬ریروز رز وااحنهی شااعر چیزی بنام وزن و قافیه‬ ‫رخررج شااده ول بوچه جایگزین کراهرود یطلقن ربط به‬ ‫شاعریت ودررا‪ .‬شاعریت ار ررتااط‪ ،‬شه ا‪ ،‬تمرکز‪ ،‬تخیل و‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪47 /‬‬

‫ی شا ا و بن فضای ساختمندی که‬

‫کند‪ .‬ار رین شاعر شما ی خ رهید رز یک رربطه بینایتن ار‬

‫تفکر شااعرروه تعری‬

‫ار وفحه پیااه ی کنید‪ .‬رتفاق که ار شعر یعاور رفتااه رین‬

‫ارس ابتاتاو تصمیم کارر رستفااه بکنید؛ ریا هیچ تمهیدی‬

‫رساات که خیا رر جایگزین وزن و قافیه کراود‪ .‬خیا یک‬

‫برری بن وم چینیاد‪ ،‬یاا زیاو که رز ک کب خاوم حر‬

‫بن رز تص ر تهن و یک پاره تص یر رست‪ ،‬پاره تص یرهای‬

‫ی زوید رربطهری بینایتن با کارر ودررا‪ .‬ار حقیقت رین شااما‬

‫که هیچ ربط به همدیگر ودررود‪ .‬شااما وقت یک فضااا رر‬

‫هتااتید که باید رین روربط رر بتااازید و تمهید ریجاا کنید‪.‬‬

‫ی کنید‪ ،‬باید رز بن فضاا بهگ وهری وحات کنید که‬

‫تفکر شاااعرروه یطرح ی شاا ا‪ .‬تفکر‬

‫کشا‬

‫برری یخاطب تازه باشااد و شااهری بتااازید که جذربیت‬ ‫خ روشا‬

‫ارشاته تخیل سااز باشاد‪ .‬شهری که شما ار رین‬

‫رینجاساات که بح‬

‫شاااعرروه رین ویتاات که حر های بزرگ بزوید و یا شااعر‬ ‫ساایاس ا بن یتااید‪ .‬تفکر شاااعرروه به یعنای ریجاا ررتااط‬

‫شاعر ساختهرید هیچ وشاوهری رز شهریمت ودررا و فضای ار‬

‫خالق بین سااطرهای شااعر رساات و بوران تصاااویری ار‬

‫بن ت لید وم ش ا‪.‬‬

‫ررتااط باهم تا یتن رر رز رین پررکندگ خارج کند‪ .‬هر شاعر‬

‫"ار وفحهی هفتاا و چندم؟‬

‫یهم رز رین بابت رهمیت ی یابد؛ یعن شاااعر یکج ر‬

‫یکلحظه وار کن‬

‫بتتهبندی رست که قاِ و ساختار اررا‪.‬‬

‫ورق وزن‬

‫رین رلاته تنها یشکل شما ویتت‪ ،‬بلکه یشکل رغلب شاعررن‬

‫ین‬

‫ریررو رسااات‪ .‬ین بارها ار کالج ت ضااایح ارام که علت‬

‫رز رتاق گ شهی بن عکسها پرم"‬

‫پرارختن یا به سااختار‪ ،‬فرم و بافت ار شاعر چیتت‪ .‬تمام‬

‫ار شاروع شااعر خ رونده ار واافحهی هفتاا و چندم ینتظر‬

‫رین بح ها بهو ا رت یکت ِ ار یجلهی فایل شااعر و یا‬

‫رسات تا بدرود قررر رساات چه رتفاق ب رفتد‪ .‬شااما ار رتاق‬

‫فایلهای وا ت بی زشا ار کارگاههای کالج شعر وج ا‬

‫هتااتید‪ ،‬ار بن رتاق عکت ا وج ا اررا که شااما ارون بن‬

‫اررواد کاه ی ت رویاد به بن ها رج ع کنید‪ .‬یااگیری رین‬

‫عکس پر و ار روتهای شااعر خال ی شاا ید‪ .‬بعد واگهان‬

‫بح ها به شما کمک ی کند که رز تخیل بهجای خیا و رز‬

‫عکس رر رها کراه و شعر رر رینط ر راریه ی اهید‪:‬‬

‫تفکر ار ع ض یک تم اسااتیال شااده رسااتفااه کنید‪.‬‬

‫"سرم‬

‫همانط ر که گفتم تفکر شاااعرروه با تفکر فلتااف و غیره‬

‫‪-‬خاوم رجازه؟!‬

‫تفاوت اررا‪ .‬تفکر شااااعرروه ارورقع همان کشااا ها و‬

‫خاطرهرم ارا ی کند‬

‫ریزبین های شااعر رسات‪ .‬شااعر باه ش‪ ،‬شااعریست که‬

‫‪-‬وام ک چکت چه ب ا؟"‬

‫ررتااطهای خاوا رر پیدر ی کند و ضد عاات رست‪ ،‬برری‬

‫ساطر «خاطرهرم ارا ی کند»‪ ،‬سطر خ ب ست ریا ب ررتااط‬

‫یثا شاااعری ار و شااتن سااطرها و ریجاا ررتااط بین بنها‬

‫با تمهیدی رسات که شاما ریجاا ی کنید‪ .‬ار راریه باز سااطر‬

‫باع‬

‫خلق فضای ی ش ا که یخاطب ارعینحا که بارها‬

‫«وام ک چک شااما چه ب ا» رر رها ی کنید و سااطر بعدی رر‬

‫بن رر تجربه کراه رست‪ ،‬ی فق به کش‬

‫که ب ررتااط با بن رست ی بورید‪.‬‬

‫رست و رساسن رفتار سهلیمتنع یتن رر جذرِ ی کند‪ .‬فرق‬

‫ار حقیقت شااما سااطرهای رر ار رین شااعر‪ ،‬کنار هم قررر‬

‫یک شاعر ورقع با ایگر شاعررن ار ه ش هنری باالی ست‬

‫اراهرید که ربط به هم ودررود و کشاااف ار بنها وج ا‬

‫کاه رو اررا و رزبوچه برری یخاطب بدیه سااات چیزی‬

‫ودررا و جای تکتک رین ساااطرها ی ت روید ساااطرهای‬

‫وایمکن ی ساازا؛ یعن ساختن فضای رز چیزی که وج ا‬

‫ایگری بگذررید بدون رینکه هیچ خلل ار ساااختاری که‬

‫چنین فضای وشده‬

‫ودررا و بن فضا ار ررتااطها رست که تعری‬

‫ی ش ا‪.‬‬

‫یقید ودررا و رثری که ی تی‬

‫یقید و‬

‫ودررا ریجاا ش ا ا؛ یعن رین شااعر همینط ر ی ت رود راریه‬

‫شااعر شااما ی تی‬

‫پیدر کند و جای رین سطرها رر هر سطر ایگری ی ت رود پر‬

‫تخیل ودرشااته باشااد شااعر خ ب ویتاات‪ ،‬هرچند که شااما‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪48 /‬‬

‫تصاااویر پررکنده و زیاای بوراه باشااید کمک به کارتان‬ ‫وم کند‪ .‬بتایاری رز شاعررن یعرو‬

‫یعاور رینط ر یطرح‬

‫شاادود‪ ،‬برری یثا سااهررِ سااپهری و یا بخش بزرگ رز‬ ‫رشعار فروغ فرخزرا یمل رز سطرهای زیاای وایرتاط رست؛‬ ‫همیشاه شعرهای قابلیت یاودگاری اررود که خ شساخت‬ ‫هتاتند و ار بنها کشا‬

‫وج ا ارشااته یا فرم تازهری رر به‬

‫اسات اراه باشاند‪ .‬ار رینگ وه شعرها حت رگر رز ساخت‬ ‫یأل ف برخ رارر باشااند روربط تازهری پیدر ی کنید که رین‬ ‫تازگ به یعنای تغییر جای ربژهها ب اه و رستفااه رز تکنیک‬ ‫و است بران ار زبان رست‪.‬‬ ‫تمام رین ی ررا به ه ش هنری یرتاط رسات اروتیجه بتیار‬ ‫یهم رسات که بت روید شعرتان رر با رعایت ریجاز‪ ،‬بتتهبندی‬ ‫کنید‪ .‬شااما رگر ی خ رهید خ روندهی حرفهری به شااعرتان‬ ‫بپرارزا و یاودگار شا ید باید به رین روربط ساختاری ت جه‬ ‫کنید و حتیت و ه ش هنری به خرج اهید‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪4۲ /‬‬

‫ايمان رحمانی‬

‫برا!‬ ‫بیدرر وم ش یم که واح‬ ‫عاشقاوه ویتت‬

‫شب روی خاوررن اررز!‬

‫نقد شعر‬

‫شب کمین کراه باز‬ ‫تا تیری بزود به بسمان‬ ‫که رز بن باال وم رفتد هرگز!‬ ‫حر‬

‫اربوراهرود‪ ،‬خیابان خاوررن‬

‫رز جن ِ شرق های های گریه هام‬ ‫به گ رستاو سرک کشیده رست‬ ‫روی خط طِ ترس‪ ،‬کت ارا زا‪ ،‬وارا!‬ ‫باید خطر کرا‪ ،‬پس اوباره ارا؟‬ ‫رخاار خار ارا‪ ،‬قتلعام شدهریم‬ ‫یاهِ تمامشدهریم‬ ‫تمام رش کنید!‬ ‫تمام رین اشتِ ارودشت رر گشتم‬ ‫حاال بیایید اواالم‬ ‫حالم رر بگیرید‬ ‫بدتر رز رین وم ش ا!‬ ‫ار سرم بل رست‪ ،‬بل ر‬ ‫پس رین خدر کجاست؟‬ ‫خدری گریه‪ ،‬یاار ب ا‬ ‫خدری شی ن‪ ،‬خ رهر‪...‬‬ ‫خدری شکنجه‪ ،‬بررار!‬ ‫بررار؟ چرر برراریرت وم رسد به کت ؟!‬ ‫چرر همیشه با گل له ی رس ؟‬ ‫وقت که یاار‬ ‫ودری گل له ار گ ش رش‬ ‫تکررر ارر یجن ن رست‪ ،‬تکررر خ ن!‬ ‫پس رین خدری اروغ کجاست؟‬ ‫حی ‪ ،‬هر چه ی شن م باا ه رست‬ ‫شب‪ ،‬چشمبتته رست‬ ‫خ ربمان بارا‬

‫شعر ریمان رحماو رینط ر شروع ی ش ا‪:‬‬ ‫"شب روی خاوررن اررز‬ ‫شب کمین کراه باز"‬ ‫ار همین ربتدر‪ ،‬با کلمات اررز و باز روبرو ی شا ا یم که‬ ‫قافیههای اساتمال شده و تصنع هتتند و بنابررین رستفااه‬ ‫رز بنها جالب ویتاات‪ .‬شااب روی خاوررن اررز کشاایده و‬ ‫کمین کراه تا به بسمان شلیک کند ریا وم ت رود بن رر چ ن‬ ‫پرودهری شکار کند‪.‬‬ ‫"حر‬

‫اربوراهرود‪ ،‬خیابان خاوررن"‬

‫بوران ویرگ‬

‫و تقطیع رین ساطر بههیچوجه خ ِ ویتت‬

‫و بهتر ب ا ار او سطر و شته ش ا‪ .‬ار سطرهای بعدی یعن‬ ‫رین او سطر‪:‬‬ ‫"رز جن ن شرق های های گریههام‬ ‫به گ رستاو سرک کشیده رست"‬ ‫یا باز ار همان وقطه هتااتیم و هن ز هیچ حرکت ار شااعر‬ ‫رتفاق ویفتااه و و ار سطر بعدی‪:‬‬ ‫"روی خط ط ترس‪ ،‬کت ارا زا‪ ،‬وارا!‬ ‫باید خطر کرا‪ ،‬پس اوباره ارا؟"‬ ‫بههیچوجه یشااخم ویتاات که خط ط ترس به چه چیزی‬ ‫رشاره اررا‪ .‬ار راریه‪:‬‬ ‫"رخاار خار ارا‪ ،‬قتلعام شدهریم"‬ ‫رین سطر بههیچوجه به شعریت ورسیده رست‪ .‬سطرهای ار‬ ‫راریااه ویز کااایلن ب هااد روااد و جز وررج یحتااا ِ‬ ‫وم ش ا ود‪ .‬چ ن هیچ رتفاق یا فضااای رر وم سااازود و ار‬ ‫شاعر شاما با چیزی ی رجه وم شا یم بلکه تنها ت وی‬

‫و‬

‫واله ارریم‪ .‬یرثیهسارری جدید رینط ر ویتت‪ ،‬شما باید رو‬ ‫فضاای یتن رر بتاازید یا رگر قصد اررید تخاطا بن یتید‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪51 /‬‬

‫باید فاعلشناس تان یشخم باشد‪ ،‬وه رینکه ار ربتدر بارس‬ ‫یشاخصا بدهید و ار راریهی شعر کاری به تمهید ودرشته‬ ‫باشاید و تنها وررج کنید‪ .‬شعرهای شما ارگذشته رزلحاظ‬ ‫هاری و و ریتم و زبان رز هیئت خ ب برخ رارر ب ا‪ ،‬الرقل‬ ‫رز پس بوچه قصاد بیان بن رر ارشتید بری بیدید ریا ار رین‬ ‫شااعر تنها رشاااره به چیزهای ی کنید که همه ی اروند پس‬ ‫ک بن تفکر و کشا‬

‫شااعرروه؟! رین شاعر فضاای خاو‬

‫ودررا و تنها ار بن شاعار ی اهید‪ .‬بتیار یهم رست که شما‬ ‫ار شاعر ربتدر به کشا‬

‫برساید و یک پالن ارشته باشید تا‬

‫بدروید قررر رسات چه رتفاق ار شعر شما ب رفتد‪ .‬شعر شما‬ ‫پالن و تم ودررا‪ ،‬تنها چند سااطر بوراهرید که بنها رر با‬ ‫قافیههای رو به هم وول کراهرید و تص ر ی کنید رین شعر‬ ‫رسات‪ .‬ارورقع رینجا یا رولن شعر ودرریم‪ .‬شما رین شعر رر‬ ‫ار لحظهی وانعت و بازی با کلمات و شتید و ار بن هیچ‬ ‫طرح‪ ،‬تخیل و ریدهری ودررید‪ .‬شااعر ب ه ر شااروعشااده و‬ ‫ب ه ر تمام ی شا ا و یاجرری خاوررن و قتلعام بن بتاایار‬ ‫بدیه رسات‪ .‬ی ت روتتید ار ی را فاجعهی خاوررن‪ ،‬الرقل‬ ‫یک شعر سیاس فاش بن یتید و همهچیز رر ورضح بگ یید؛‬ ‫ریا یتأسفاوه شما حت رین کار رر هم وت روتتید بکنید زیرر وه‬ ‫جرئت گفتن ورقعیت رر اررید و وه حت شعریت رر ار رین‬ ‫کار تزریق ی کنید‪ .‬بتاایار خ ِ رساات که رین اغدغهها رر‬ ‫اررید ریا رین ی ررا باید ار شعر رجرر ش ود‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪51 /‬‬

‫نقد شعر‬

‫مصطفا صمدی‬

‫شعر شما رز لحاظ ساختار یعنای ‪ ،‬خ ابتنده و خ رودو رز‬ ‫هر چیز وهایت اررا‬ ‫وهایت قلکهای پنج اهسالگ‬ ‫تفنگ ست‬ ‫که بِ ی خ را خشاِ خشاِ‬ ‫وهایت جنگ‬ ‫حماقت ست ار لااس کابل‬ ‫ایناییت ار بغ ش ب ار‬ ‫و تفنگ ست بر پیشاو غزو‬ ‫که سرش وم ش ا‬ ‫با شقیقهرت بازی کند‬ ‫یا ک اک رت‬ ‫به جاتبه سیب‬ ‫ار است یعش قهری‬ ‫فکر کراهری بیا؟‬ ‫واروجک ست‬ ‫که بنهم وهایت اررا‬ ‫یثل همان قلک‬ ‫همان تفنگ‬

‫بِ اربیده ریا فرم گتاتتهری اررا‪ ،‬بارها گفتهرم بهتر رست‬ ‫شاعری که بیش رز سا سطر ودررا یثل یک جمله خ روده‬ ‫شااا ا یعن همینکه کلمه رو شاااعر روی زباوت ی رفتد‪،‬‬ ‫ب هیچ لکنت برسد به بخرین کلمه‪ .‬شعرت یکپارچه ویتت‬ ‫و ار بن گتااتااتگ ایده ی شاا ا؛ به عاارت شااعرت‬ ‫قطعهقطعه شااده رساات؛ همچنین لحن غلط که رسااتفااه‬ ‫کراهرید‪ ،‬طایعت شاعر رر رز بن گرفته رست‪ .‬بهط ر یثا ار‬ ‫سطر‪:‬‬ ‫«هر چیز وهایت اررا‬ ‫وهایت قلکهای پنج اه سالگ‬ ‫تفنگ رست‬ ‫که بِ ی خ را خشاِ خشاِ»‬ ‫بااارینکااه هیچ رتفاااق ار ساااطر رو ویفتااااه ریااا وروایااه‬ ‫خ ب ساات و رز حتاایت برخ رارر رساات‪ .‬سااطر بخر رین‬ ‫رپیزوا رر هم ی ت روتت بکن «که بِ ی خ را رز خشاِ»‬ ‫تا سطر بهتری رر ساخته باش ‪.‬‬ ‫ترجیح ین رین ب ا که رز ورژههای خش و بِ بیشااتر کار‬ ‫ی کشاایدی و رینگ وه ه ش بیشااتری واار‬

‫زبان شااعر‬

‫ی کرای‪ ،‬همچنین ی ت روتت قال رز سطر «وهایت جنگ»‪،‬‬ ‫کلمهی «حتا» رر بیاوری که ربط لحن خ ب بین او سااطر‬ ‫قال و بعد ریجاا کن تا خ روش یتن رورنتر ش ا‪.‬‬ ‫ار ساطر «با شاقیقهرت بازی ی کند ک اک رت»‪ ،‬بهتر رست‬ ‫که «رت» رز ورژهی «ک اک رت» حذ‬

‫ش ا ا؛ زیرر «رت» ار‬

‫رینجا رضااف رسات‪ .‬کلمهی «یعشا قه» فضای کالسیک و‬ ‫سااااوت یاوتا به شاااعر ی اهد بنابررین «اختر» جایگزین‬ ‫یناساا برری بن رسات‪ .‬جاتبهی سیب ویز هرچند رشاره به‬ ‫کشا‬

‫جاتبه اررا و رینگ وه ی خ رست بن رر به جذربیت‬

‫یعشا ق ربط اه ریا با کلیت شعر وم خ رود و روتجام و‬ ‫تمرکز رر رز یتن ی گیرا‪ .‬خ روش شعری که ساختار یتمرکز‬ ‫اررا باید یثل بب که ار سررزیری جاریست رورن باشد و‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪52 /‬‬

‫ریجاا ربط خ روش بین قطعاتش بتیار یهم رست خش وت‬ ‫ی تی‬

‫یقید رین شعر رست و خ شاختاوه تمام ی تی‬

‫های‬

‫بزرای کاه باه کاار ی بری رربطه یعنای یحکم با ی تی‬ ‫یقیاد اررواد‪ ،‬عکس شاااعرت خ ِ اربیده ریا قاِ ودررا‬ ‫چ ن ار رجرر اچار سکتهست‪.‬‬ ‫شعری که ساختار یتمرکز اررا باید یثل یک جمله خ روده‬ ‫شا ا؛ بنابررین پیشنهاا ی کنم وقت شعر تازهری ی و یت‬ ‫بن رر با وادری بلند بخ رو تا سکتهی خ روش یا تتکین‬ ‫کاه ار بن رتفااق ی رفتاد بر ت یعل م شااا ا؛ رینگ وه ار‬ ‫بتاایاری رز ی ررا با حذ‬

‫بعض ا ورژهها شااعر یکدساات‬

‫ی ش ا‪.‬‬

‫ويرايش شعر‬ ‫هر چیز وهایت اررا‬ ‫وهایت قلکهای پنج اه سالگ‬ ‫تفنگ ست‬ ‫که بِ ی خ را رز خشاِ‬ ‫وهایت جنگ حت‬ ‫حماقت ست ار لااس کابل‬ ‫ایناییت الی پای ب ار‬ ‫و تفنگ ست بر پیشاو غزو‬ ‫که سرش وم ش ا‬ ‫با شقیقه بازی کند‬ ‫یا ک اک‬ ‫هرگز به سیب‬ ‫ار است اختری‬ ‫فکر کراهری بیا؟!‬ ‫واروجک ست‬ ‫که بنهم وهایت اررا‬ ‫یثل همان قلک‬ ‫همان تفنگ‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪53 /‬‬

‫ليالل‬

‫یگر چیزی‬ ‫که ی ت رود جای خال هر چیزی رر‬ ‫پر کند‬

‫زودگ ارستان رست‬

‫نقد شعر‬

‫عاشقاوه‬ ‫ول ب لیل‬ ‫هر وفحه رر که ی خ رو‬ ‫ح مری تازهری گم ی ش ا‬ ‫بعد کتاِ ورق ی خ را‬ ‫و زن که لماراه روی کاواپه‬ ‫ه ی روا رز رین کاوا‬ ‫به بنیک‬ ‫که خاوه رز رین بیش وماود خال‬ ‫اختر اوسالهرش‬ ‫چشمهای وازش رر‬ ‫ه باز ی کند و بتته‬ ‫خ ربش وم بید‬ ‫بیرون باا ی بید‬ ‫برق گاه قطع ی ش ا‬ ‫گاه وول‬ ‫پنجره بازی ی کند‬ ‫با ار رتاق‬ ‫وقت باز ی ش ا‬ ‫که برگشته باشد باا‬ ‫و بتته باشد پنجرهها رر‬ ‫همه ار حا رفت و برگشتند‬ ‫که جای کت رر خال‬ ‫کت که یعش قرت وا اه هرگز‬ ‫زو که ار رین کتاِ ویتت‬ ‫یا رین رتاق‬ ‫که جای چیزی‬ ‫یا کت ار بن خال ست‬ ‫عشق هیچ ویتت‬

‫قصااد اررم به همان شاای هی شااعرهای قال‪ ،‬با رین شااعر رز‬ ‫خ ام که شما برری وقد ار کارگاه قررراراید برخ را کنم‪.‬‬ ‫"زودگ ارستان رست‬ ‫عاشقاوه‬ ‫ول ب لیل "‬ ‫زودگ ارسااتاو رساات که یعش ا ق ودررا زیرر لیلی‬

‫یعن‬

‫یعش ا ق ورقع بام رر شاایطان خطاِ کراهرود و فررریرش‬ ‫اراهرود‪ .‬ح مر رینجا همان زن ریروزیست که رز اودهی چپ‬ ‫بام بفریده شده و ررتااط ییان رو و لیل وج ا ودررا‪ ،‬پس‬ ‫ینظ ر رز لیل بن عشاق وهای و ربدی رسات‪ ،‬بن عشق که‬ ‫رز بام اریغ شده و بهجای بن بام رر ورارر به رستمنا کراود؛‬ ‫یعن رز تن بام زو رز جنس خ اش رر ساااختند؛ ریا رین‬ ‫زن وم ت رود عشاق رر ررضاا کند‪ ،‬شعر زباو خط اررا و‬ ‫شاااعر روگار تمام تالشااش رر بر رین گذرشااته تا بین فرم و‬ ‫تفکر شاعرروه ریجاا رینهماو کند‪.‬‬ ‫"هر وفحه رر که ی خ رو‬ ‫ح مری تازهری گم ی ش ا"‬ ‫رینکه ار شاعر‪ ،‬ه ح ر گم ی شا ا به رین الیل رست که‬ ‫فقط رز زیاای و راهر لیلی‬

‫برخ رارر رسات‪ .‬با طرح سطر‬

‫«هر وفحه رر که ی خ رو »‪ ،‬یت جه ی ش یم که رروی اررا‬ ‫ریان ی خ رود و بن رر ورق ی زود‪.‬‬ ‫"و زن که لم اراه روی کاواپه‬ ‫ه ی روا رز رین کاوا‬ ‫به بن یک‬ ‫که خاوه رز رین بیش وماود خال‬ ‫اختر اوسالهرش‬ ‫چشمهای وازش رر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪54 /‬‬

‫ه باز ی کند و بتته"‬

‫تمهیدها بوراه شده تا بن فضا ساخته ش ا که با ویت ی ل‬

‫همانط ر که ار باال گفتم‪ ،‬رروی ار رتاق‪ ،‬کتاب رر ی خ رود‬

‫رینهماو اررا‪.‬‬

‫و زو که کنار روست روی کاواپهری لم اراه رست‪ .‬هماوط ر‬

‫«کت که یعش قهرت وا اه هرگز‬

‫که یرا اررا کتاِ رر ورق ی زود‪ ،‬زن ویز یدرم کاوا های‬

‫زو که ار رین کتاِ ویتت‬

‫تل یزی ن رر ع ض ی کند و رین رفتار زن اقیقن یشااابه‬

‫یا ار رین رتاق‬

‫همان ورق زان کتاِ رساات‪ ،‬یعن رروی واافحه ع ض‬

‫که جای چیزی‬

‫ی کند و زن کاوا تل یزی ن رر ع ض ی کند تا خاوه ار‬

‫یا کت ار بن خال ست»‬

‫ساک ت غرق وش ا و اخترکشان هم پلک هاش یثل همان‬

‫لیل زو سات که گرچه هرگز یعش قه کت وا اه ریا شما‬

‫کتاب که ورق ی خ را یدرم ی پرا و چشامهایش رر باز و‬

‫عاشقش هتتید؛ و برری رینکه ار رین تشنگ تل‬

‫ش ید رو‬

‫بتته ی کند‪.‬‬

‫رر تاعید کراود‪ .‬ار سطر بعدی رین رپیزوا‪ ،‬کتاِ رستعارهری‬

‫ار رین شاااعر یا با ویررژ راهری زبان ی رجه ویتاااتیم ریا‬

‫رز زودگ و ینظ ر زو ساات که هرگز ار رین زودگ وا اه‬

‫ی بینیم که تمهیدی ریجااشااده که جز یال رکررن وم اهد‬

‫رست‪.‬‬

‫و روربط ار بن وج ا اررا کاه یخااطب جدی ی ت رود‬

‫«عشق هیچچیز ویتت‬

‫بهررحت کش‬

‫یگر چیزی‬

‫رش کند‪.‬‬

‫«خ ربش وم بید‬

‫که ی ت رود جای خال هر چیزی رر‬

‫بیرون باا ی بید‬

‫پر کند»‬

‫برق گاه قطع ی ش ا‬

‫پس ار رین شااعر با یتافیزیک عشااق روبهرو هتااتیم؛ یعن‬

‫گاه وول‬

‫عشااق هیچ ویتاات جز بن چیزی که ی ت رود هر ارای رر‬

‫پنجره بازی ی کند‬

‫رلتیام اهد‪ .‬شااما وقت عاشااق هتااتید یت جه اراهایتان‬

‫با ار رتاق‬

‫وم شا ید‪ .‬عشاق پر رز ارا رست ریا رین ارا با خ ا لذت‬

‫وقت باز ی ش ا‬

‫یازوخیتاات ویز به همرره اررا‪ .‬وقت رز یعش ا ق خ ا جدر‬

‫که برگشته باشد باا‬

‫ی شاا ید حت فکر کران به رو همانقدر به شااما لذت‬

‫و بتته باشد پنجرهها رر‬

‫ی اهد که هماغ ش رش‪.‬‬

‫همه ار حا رفت و برگشتند‬

‫ار رین حالت یا با و ع گروتتااک رز اساات اران لیلی‬

‫که جای کت رر خال »‬

‫ی رجه هتتیم‪ ،‬لیلی‬

‫همانط ر که ی بینید رین سااطرها و اروهایت تمام شااعر‪،‬‬

‫بعضا شعرها هتتند که زباو و تکنیکا رود یعن زبان ار‬

‫سیتتم رفت و برگشت اررا‪ .‬برری یثا باا رز پنجره وررا‬

‫رینگ وه رز شعرها کارگرارن رست‪ .‬بعض ایگر رز شعرها با‬

‫ی شا ا‪ ،‬ار رر باز ی کند و وقت برگشت‪ ،‬بن رر ی بندا و‬

‫کشا‬

‫فضای تازه همرره هتتند‪ .‬باید بدرویم که بن کش ‪،‬‬

‫کشا‬

‫فکری یا رودیشهگاو رست؛ یعن یا بهتناسب و ع‬

‫باع‬

‫بتته شدن همان پنجره ویز ی ش ا‪.‬‬

‫بهیثابه شیطان‪.‬‬

‫ار حقیقت همهی رین رفتوبرگشاااتها رتفاق ی رفتد تا‬

‫که شاعر ار بن رتفاق ی رفتد باید بت رویم اساتگاه وقد شعر‬

‫اررا‬

‫رر روتخاِ کنیم‪ .‬برری یثا باید بررساا کنیم تمهیدی که‬

‫گ شاازا کند‪ .‬جای کت ا رینجا خال رساات و بن شااخم‬

‫شاااعر ار ربتدر ی بورا با وتیجهی شااعر رینهماو اررا یا‬

‫همان لیل سات که ار سطر رو به بن رشاره شد؛ یعن رین‬

‫خیر‪.‬‬

‫یالل رر کاه حکاایت رز غیاِ عشاااق یا همان لیلی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪55 /‬‬

‫ار شاعر لیال ‪ ،‬همهچیز ار فضاای یال روگیز ترسایمشده؛‬ ‫زیرر جای عشاااق یا لیلی‬

‫خال رسااات‪ .‬پس هیچ چیز‬

‫وم ت رود یاودگار باشاااد‪ ،‬یثل باا که ی بید و ی روا یا‬ ‫تصاااویر تل یزی ن که یدرم ع ض ی شاا ود‪ ،‬کتاِ ورق‬ ‫ی خ را تا عشاااق بوجا رتفاق ب رفتد ریا هرگز یمکن‬ ‫وم شاا ا چ ن عشااقها هم یثل زودگ ک تاهرود‪ .‬رز رین‬ ‫زرویه شاعر ار ی را ربژهشدگ روتان یعاور و یدرویزیشن‬ ‫حر‬

‫ی زود‪ .‬ار رین شااعر قررر ویتاات که زبان واا ری‬

‫ک الک کند بلکه فضاست که وقش اررا‪ ،‬به همین الیل گفته‬ ‫ی ش ا که کار شعر ورقع ت لید فضای تازه رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪56 /‬‬

‫نقد شعر‬

‫خزان زندی‬

‫شعر رینط ر شروع ی ش ا‪:‬‬ ‫«مارماهی»‬ ‫یاه ار ودررا‬ ‫یاار ودررا یار‬ ‫و یا که ار یا ار ارریم‬ ‫ی رچه ار زیتتان ی گیریم‬ ‫وه خزرن‬ ‫که رشک رز ارختم برگ ی ریزا‬ ‫یاری ار بستینارری هفت شب‬ ‫که رگر خطش بزوم‬ ‫ی کشم رز خ ا‬ ‫تا خ ن بچکد رز یاه‬ ‫با کرهی خ شمزه الس‬ ‫ی زوم به الی پام که سر بخ را‬ ‫رگر رینکه لمار اراه زیر شکم‬ ‫کم و کند‬ ‫تا جنگ اربگیرا‬ ‫و خ ن گِل کند بین رلنهر‬ ‫که بام و کند‬ ‫پراه ی اوزم‬ ‫برری پنجرهی است هات‬ ‫که فرو شده ار یاه‬ ‫تا ب یااری کند یار‬ ‫ب یاریاه یاار‬ ‫چرر لب وم اوزا‬ ‫لاههای بدوم‬ ‫رز شرِّ رین یاریاه‬ ‫که تیر ی کشد‬ ‫زیر شکمم‬

‫«یاه ار ودررا‬ ‫یاار ودررا یار‬ ‫و یا که ار یا ار ارریم‬ ‫ی رچه ار زیتتان ی گیریم»‬ ‫ار شااروع شااعر با چند تمهید روبهرو هتااتیم‪ .‬تمهید رو‬ ‫شااعر رینکه شاااعر سااطر «یاه ار ودررا» رر ار ربتدری شااعر‬ ‫بوراه رساات‪ .‬بیا ینظ رش خ ا یاه رساات که ار ودررا؟ یا‬ ‫روالن ار یاه کجاسات؟ بیا ینظ ر شااعر رز رین ساطر رین‬ ‫رست که برری یثا اویا یا زیین ار ودررا؟ ار حقیقت یتئله‬ ‫رینجاسات که چ ن خیا شعر‪ ،‬خیا بزرگ رست؛ بنابررین‬ ‫اراههای یشخص رر وم ت رن تعیین کرا‪ .‬پس یاه ار رینجا‬ ‫یک گزررهی بزرا رساات و یا قصااد ارریم که بدرویم یاه ار‬ ‫رینجا رساتعاره رز چیتات و جای چه چیزی وشاتته رست؛‬ ‫زیرر وقت شاااعر سااطری رر ی بورا باید ار راریه به بن‬ ‫ج رِ اهد و روربط ساختاری خلق کند‪.‬‬ ‫شعرخ روش زیاای اررا و ریتمیک رست‪ .‬ار شعر کالسیک‬ ‫رگر یک سااطر با وزن اوری «یفتعلن» یا «فاعالتن» ارشااته‬ ‫باشاایم‪ ،‬باید ار سااطر بعدی ویز همین وزن تکررر شاا ا‪.‬‬ ‫رزلحاظ بوری بعض ا رز ررکان به هم وزایک هتااتند‪ ،‬یثلن‬ ‫ار وزن اوری فعالتن‪ ،‬جای فعالتن ار رکن رو ی ت رن‬ ‫کلماه یاا عااارت باا وزن فااعالتن بورا‪ ،‬پس فعالتن با‬ ‫فاعالتن وزایک اررا یا ار وزن اوری یفتعلن‪ ،‬طاق قاعده‬ ‫تتااکین ی ت رن جای او هجای ک تاه یفتعلن یک هجای‬ ‫بلناد قرررارا؛ به عاارت یفتعلن ی ت رود بد به یفع لن‬ ‫شااا ا؛ با رین ت ضااایح‪ ،‬ی خ رهم بگ یم بعضااا ررکان‬ ‫عروضاا رر ی ت رن بهجای ررکان ایگری به کار برا؛ رلاته‬ ‫غز سازها یتأسفاوه رز رین تکنیک رستفااه وم کنند و قاض‬ ‫و بتاط وزو ار کارشاان رتفاق وم رفتد یااار که شعرشان‬ ‫اچار ساکته شا ا‪ .‬رین جماعت رساسن رز شع ر ی سیقای‬ ‫برخ رارر ویتااتند‪ .‬رگر رز رین روش یاهرروه رسااتفااه ش ا ا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪57 /‬‬

‫شاعر کالسایک فارسا رز ارم وزن یتلط رهای پیدرکراه‬

‫بوراه شااد‪ ،‬سااطر بعدی ویز باید بر وزن یفاعیلن یفاعیلن‬

‫وررا وزن های ترکیا ی شااا ا‪ .‬ین ار کتاِ رولم غزل‬

‫یفاعیل باشااد و ت جه به بن اسااته رز ررکان عروض ا که‬

‫ارشاااتم که رز وزن اوری یفتعلن برخ رارر ب ا و به خاطر‬

‫باهم همتااایهرود ودررود یعن شااعر فارساا اچار فقدرن‬

‫رینکه ی زیک شاااعر با کارهای ی ل ی وزایک وکند ار هر‬

‫ی زیک و سمف و ست و وم اروند تکنیکهای وج ا اررا‬

‫بیت چندین بار رز قاعده تتااکین رسااتفااه کرام یعن بارها‬

‫که ار بنها با ترکیب وزن هجای و تکیهری و عروضا ا‬

‫یفع لن رر جای یفتعلن بورام و یاام رسااات بتااایاری رز‬

‫ی ت رن به یک لحن و ی زیک یتفاوت رسید و رولن همین‬

‫شاعررن کالسیک یطرح رز بن ریررا وزو ی گرفتند و وقت‬

‫حرکت ی زیکا رساات که کلمات رر به ساامت ساامف و‬

‫ت ضایح ی ارام روگشت به بوجا سک ت ی کراود‪ ،‬یک رز‬

‫س ق ی اهد‪.‬‬

‫بیتهای بن غز رین ب ا‪:‬‬

‫بهط ر یثا به او سطر رو همین شعر ت جه کنید‪ ،‬رزلحاظ‬

‫«بیشتر رز هرجای رینجا تر بوجا تر‬

‫عروضاا ج رِ وم اهد ول ی بینید که شاااعر ریتمیک‬

‫بیشتر رز ب جای ین جای جا شدهرم»‬

‫رساات و شاااعر ب بوکه بدرود ار بن رز وزن تکیهری تاعیت‬

‫یثلن سااطر «یاه ار ودررا» رزوظر وزن تکیهری رز ریتم «تق‬

‫کراهسااات‪ .‬ار او ساااطری که یثا زام هرچند سااارعت‬

‫تق تتق تق» پیروی ی کند و ار سطر بعد «یاار ودررا یار»‪،‬‬

‫سااطرها کم رساات؛ ریا همچنان خ روش بن جذربیت اررا‪.‬‬

‫ریتم باه «تق تق تتق تق تق» تاادیل ی شااا ا که ی بینیم‬

‫الیل رین ریر اقت لحن شاعر ب اه زیرر تهن رو کمکم اررا‬

‫عینه تکررر شده ریا رگر بخ رهیم رزوظر وزن عروض شعر‬

‫به ارک‬

‫سامف ویک ی رساد‪ .‬رسااسان رغلب شاعررو که‬

‫رر تقطیع کنیم‪ ،‬سااطر «یاه ار ودررا» بر وزن «فاعلن فع لن»‬

‫بهط ر فعا ار کالج شاغر کار کراهرود یحا رسات شعری‬

‫و سااطر «یاار ودررا یار» بر وزن «یتااتفعلن فاعل» رساات؛‬

‫بن یتند که رز زباو فاقد هاری و و خط تاعیت کند‪.‬‬

‫یعن شااعر رزلحاظ تقطیع عروضا ج رِ وم اهد و وزن‬

‫حاال سااع ی کنم بیشااتر به بُعد یعنای شااعر بپرارزم و با‬

‫عروضااا رش عینه تکررر وم شااا ا ارحال که رز وزن‬

‫ت جه به تمهیدی که ار ربتدری شااعر بوراه شااده‪ ،‬پیدر کنم‬

‫تکیهری برخ رارر رسااات‪ ،‬ی خ رهم بگ یم که رگر ی زیک‬

‫ینظ ر شااااعر رز یار چیتااات‪ .‬بهورقع یار ار رین شاااعر‬

‫یتن یا لحن بهارساات ار شااعر بزرا به رجرر اربیاید بهط ر‬

‫حضاا ری رسااتعاری اررا‪ .‬ار راریه شاااعر ی رچه رر ار‬

‫تقریا رز وزن تکیاهری برخ رارر خ رهد شاااد‪ ،‬ارحال که‬

‫زیتااتان بوراه رساات که رفتاری غیریتعار‬

‫رساات‪ .‬ورژهی‬

‫یحا رساات وزن عروضاا رش تکررر شاا ا و رین وشااان‬

‫«خزرن» ار شعر ریهام اررا؛ زیرر عالوه بر رشارهری که به وام‬

‫ی اهد که شاااعر بزرا ریتم یح ر رسااات و رگر شااااعر رز‬

‫خ ا شااعر ی کند‪ ،‬به فصل پاییز ویز رشاره اررا‪ .‬ار رینجا‬

‫یهارت الزم برخ رارر باشاااد ی ت رود رز ررکتاااتر کلمات‪،‬‬

‫شاااعر «خزرن» رر به شااکل ومایش اراه رساات که ریجاا‬

‫سمف و خالق به است اهد‪.‬‬

‫فضاای او بعدی کراه رست؛ بنابررین چند ورژگاو ار رین‬

‫یتأسافاوه شاعررن ریررو ارک رز سمف و یتن ودررود و بر‬

‫سااطر رتفاق رفتااه و رینگ وه شااعر و یتااش ا چند تأویل‬

‫ی زیک و پتاوتایل کلماتشاان رشرر‬

‫ودررود و رگر یک رز‬

‫ساطرهایشاان با ی زیک بغاز ش ا همان رر ار بقیه سطرها‬

‫اررا‪ .‬تمام ورژگان ار رین رپیزوا خصلت تادیل پیدرکراهرود‪.‬‬ ‫یثلن «خزرن» ی ت رود پاییز و یا خ ا شاعر باشد‪ .‬بهط رکل‬ ‫رینجا برخ رای تکنیکا با رثر اررا‪.‬‬

‫تکررر ی کنند یعن با تکررر و ریتاااتای ‪ ،‬هاری و ریتاااتا‬

‫ی ل‬

‫ی ساااازواد وه با حرکت ی سااایقای و رفتاری ایناییک و‬

‫"یاری ار بستین ارری هفت شب‬

‫پیش رووده با بوری کلمات‪ .‬یثلن رگر ار ساااطری رز وزن‬

‫که رگر خطش بزوم"‬

‫تکیهری تق تق تتق رستفااه کنند ار سطر بعدی هم عین بن‬

‫یار ار رین سااطر به رپیزوا رو و سااطر «یاار ودررا یار»‬

‫تکررر ی شاا ا یا رگر ار سااطری یفاعیلن یفاعیلن یفاعیل‬

‫بری گراا‪ ،‬پس یار ار بسااتین ارشااتن وشاااوهی ت طئهری‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪58 /‬‬

‫رساات؛ زیرر شاااعر بهجای یار هفتخط‪ ،‬یار هفت شااب رر‬

‫لاههای بدوم» همان لاههای ورژن رست و یاه رگر رستعارهری‬

‫بوراه رست‪.‬‬

‫رز ورژن باشد‪ ،‬ار رینجا یعنای باکره گ ی اهد‪.‬‬

‫"ی کشم رز خ ا‬

‫شعر راهر پیچیدهری اررا ول یا بهو رت عم ای شعر رر‬

‫تا خ ن بچکد رز یاه‬

‫اواا کرایم و به الیل رجرری ارساات ت روتااتیم به یعنا‬

‫با کره خ شمزه الس‬

‫برسیم؛ زیرر با یک یتن خ ابتنده ی رجهیم‪ .‬شعری رروتیک‬

‫ی زوم به الی پام که سر بخ را"‬

‫کاه ررجااع باه ارونیتن اررا و تمام عناوااار بن باهم ار‬

‫ار رین رپیزوا رز شااعر ی ساایق ی شااکند‪ .‬یاه ار رینجا‬

‫رربطهرود‪.‬‬

‫وشاوهی ورژن اختر رست‪« .‬با کره» ویز او یعن پیدر ی کند‪.‬‬ ‫یک اختر باکره و ایگری همان کره رساات که خاواایت‬ ‫چرِ کران اررا‪.‬‬ ‫ررتااطها ار رین سااطرها زیاا ب اه و رین یتاائله وشاااوهی‬ ‫عالقه زباو شاعر رست‪ ،‬ار حقیقت رین ررتااطها بتیار ریز‬ ‫هتتند ریا خ رونده اروهایت به یک ج رِ ی رسد‪.‬‬ ‫"رگر رینکه لمار اراه زیر شکم‬ ‫کم و کند‬ ‫تا جنگ اربگیرا‬ ‫و خ ن گِل کند بین رلنهر‬ ‫که بام و کند‬ ‫پراه ی اوزم‬ ‫برری پنجرهی است هات‬ ‫که فرو شده ار یاه"‬ ‫شاعر ار ربتدری رین رپیزوا به شکم بزرگ رشاره ی کند و‬ ‫بعاد قاعدگ و جاری شااادن خ ن بین ررنها رر پیش‬ ‫ی کشااد و شااکا‬

‫بین روگشااتها وقش پنجرهری رر پیدر‬

‫ی کند که ار ورژن فرورفته رست‪.‬‬ ‫"تا ب یااری کند یار‬ ‫ب یاریاه یاار‬ ‫چرر لب وم اوزا‬ ‫لاههای بدوم‬ ‫رز شرِّ رین یاریاه‬ ‫که تیر ی کشد‬ ‫زیر شکمم"‬ ‫ار راریه ی بینید که یار ار شااعر یعنا پیدرکراه و رُ بلت‬ ‫یراروه رر ریفا ی کند‪ .‬ینظ ر رز سااطر «چرر لب وم اوزا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪5۲ /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪61 /‬‬

‫يك توضيح‬ ‫رز رین شامارهی یجلهی «فایل شاعر» تصمیم گرفتیم بخش‬ ‫تازهری تحت عن رن «شاب رایین» رر به بن رضافه کنیم‪ .‬پس‬ ‫باه ساااررغ یصاااطفاا وااامدی و یهدی وااری‪ ،‬او تن رز‬ ‫قادیم ترین رایین هاای کاالج شاااعر رفتیم که رویکرای‬ ‫خ اویژه وتااااات باه رابیات اررود و همگ تالش کرایم‬ ‫رشعارشان رر رز زوریای یختل‬ ‫اهیم‪.‬‬

‫ی را تحلیل و ورکاوی قررر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪61 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪62 /‬‬

‫دريا‬

‫است ین روا‬ ‫ا به اریای که ینم بزن‬ ‫تا ک سههای سینهرم خ اکش‬ ‫و جاکش کنند چشمهام‬ ‫ار خندههات‬ ‫پراه رودرخت الى ین و ساحل؟!‬ ‫ی ج شدهرم که بیایم‬ ‫است رز رین پراه برارر‬ ‫رین پراه بکارت وم بید!‬ ‫برری ین که قا تر رز زیاای ت رم‬ ‫یراى که ت باش‬ ‫و حتا زو که زرییده رم رزت رز رز‬ ‫زریش‪/‬گاه ت رم‬ ‫و پتتانهات‪ ...‬هات!‬ ‫اهاوم‬ ‫وم‬ ‫و ب سههات هن ز‬ ‫جا بده با‪/‬رروم باارروم‬

‫قاب عکس‬ ‫یثل تلفن که زوگ وم خ را هرگز‬ ‫کش بیدهرم روى وندلى‬ ‫یثل کالهِ "ب"‬ ‫و چشمهایم که وم گیرود قررر‬ ‫او او ی کنند‬ ‫ت ی گ رهای که روی ای رر‬ ‫لب کندهرم رز خنده‬ ‫بهس ی کدرم ی روود پلکهام‬ ‫که رتاقم‬ ‫خ اش رر رز ار رودرخته بیرون‬ ‫و بارینکه وه پنجره اررا وه بفتاِ‬ ‫رز هر طر‬

‫ی رسد به و ر‬

‫یشایم سگ ست‬ ‫که ی اوا س ى قریه سازی‬ ‫حتى پیتزری ویمپزی که ت ى رجاق‬ ‫سق‬

‫ودررا رتاق‬

‫جای پا باریده گلهای قالیچه بازکراهرود غنچه‬ ‫و است رودرخته یاه رر جای ساعت ای ررى‬ ‫رثرروگشت یجری روی کتاِ‬ ‫یرر شریک کراه حتى به جرم تنهای‬ ‫خاوه پر رز ورى رست ورى‬ ‫به هر طر‬

‫که ی روم‬

‫رطرر ِ ین رست و رینهمه یرام‬ ‫ار رستعمار او یرایک گیرکراهرود‬ ‫پراه رر ی زوم کنار‬ ‫پلک رر‬ ‫چه ب سههای !‬ ‫کش بیدهرم یثل لب‬ ‫رفتهرم ت ى گ رى که کندهرود بر ای رر‬ ‫خاوه رر بیرون کنید!‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪63 /‬‬

‫پارک‬

‫خواب‬

‫رز سطر بعدی هم شروع وم ش ا رین شعر‬

‫جان اراهرم الی‬

‫خ اکارم پا ودررا‬

‫ریختهرم ار اره‬

‫باید که ار فکر ایگری‬

‫اررم تل تل ت وَ َرای ی کنم شاید‬

‫به ایگری فکر کنم‬

‫باید که لیس‬

‫رینکه ایگری ی بید پشت فکر‬

‫تا لیز بروم پایین‬

‫بازی زباو ست‬

‫پایینتر‬

‫ین که ار فکر ایگری هتتم‬

‫و لب بزوم به ارخت سیب‬

‫روی ویمکت پارکى‬

‫تا کا وماود کا ای‬

‫رئیتم رر قا گذرشتهرم ار پارکینگ‬

‫رین پت هم که بدج ر رفته رز رو‬

‫که فکر کنم به خیاوت‬

‫برری ین که جای ب‬

‫و با هم به سطر بعدی برسیم‬

‫بیدر ارا ی زود بر تخت‬

‫ار پارک‬

‫خ شبیدی عزیزم‬

‫یا پارکینگ‬

‫هیچ شاوهری ایگر یُجابم وم کند‬

‫به سطرى که هرگز شروع‬

‫پس وع ا ی کنم پایین‬

‫حتى ومىش ا‬

‫پایینتر‬ ‫روی او بتشفشاوت‬ ‫پس چرر ف ررن ینم؟‬ ‫که ریختهرم ار اره‬ ‫هریز‬ ‫حتى هریز که بنهمه اع ر اررا‬ ‫ودررا تنگه به رین باریک‬ ‫تاریکى‬ ‫ام واح رست‬ ‫یا که اررا‬ ‫س تین باز ی کند پلکهام؟‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪64 /‬‬

‫خودکشی‬ ‫ویل رست چاه‬ ‫رره اراه اربهاری‬ ‫و ی روم‬

‫رفتهست‬

‫به سمت که س ودررا‬ ‫با خیاباو‬

‫ار چمدرن‬

‫و زو‬

‫حجله‬

‫که چکه کرا رز یاه و اررا به چاه‬ ‫یثل ویاای که گمکراه ت ر‬

‫هن ز زودهرم‬

‫وم رسد‬

‫و رین حجله برری ین ویتت‬

‫یا حت وم رسد‬

‫که چررغاو ست‬

‫سنگ روی سنگ‬

‫یک پس رز ایگری‬

‫بند بیده ایگر‬

‫وم بیند اری که ویتت باز کنند‬

‫"چرر به رره وم ش ی لعنت ؟!"‬

‫پدر که پیرتر رز پدربزرگ‬

‫که لنگ لنگ‬

‫و یاار که البهالی زیتتان الالی‬

‫کش رفتهرم تا ل ال‬

‫حت خ رهرروم‬

‫تا لاه رز بیابان بزوم باال‬

‫همه یثل وخلهای سرباال‬

‫و بیده باشم ار به ار‬

‫کاف وا اود‬

‫تا پشت رین ار‬

‫که جنگ تمام کند یا رر‬

‫زیر پنکهری برقصم‬

‫قدبلند وا ام که ی شک شکار کنم‬

‫که اررا بعدیرم رر چا‬

‫تا یثل عقاِ شکار وکند خاوه‬

‫ار بعدن که جا اررا هن ز‬

‫ریتتااه روی سیال ب ام که پرورز ی کرا‬

‫حت ار‬

‫و چند وفر وخل‬

‫که بر پاشنه ار به ارى وم‬

‫برری ج جههاش برا‬

‫اررا به فرار ی اهد خ رِ‬

‫رین حجله بر خرربه‬

‫تقتق‬

‫سررب رز ین ویتت‬

‫تتقتق!‬

‫برری بزرایست‬ ‫که چررغاو ست‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪65 /‬‬

‫آدم ديگر‬

‫آنوشکا‬

‫ین که است اراهرم به رز است ی‬

‫ار کنیته تکیه ارا به شناه‬

‫ی اوم ار به ار‬

‫ویل رز ریملش رفت پایین‬

‫سمت همین سطر‬

‫چشمهاش هیتلر ارشت‬

‫و است و پای که برارشتهرم رز خاوه‬

‫بیا برگرایم بو شکا!‬

‫ی برم زیر خ اکار‬

‫تلم ت ی اوا زیر روگشتهات‬

‫ی چینم الی کلمات که بام بتازم‬

‫ی س هم که ودرشت رین ت ررت‬

‫یک بهتر رز ت‬

‫کم رز ین هن ز ینتظر رست‬

‫که شنا کند بیرون وفحه‬

‫که سرزیین ی ع ا رر پشت ار بگذرریم‬

‫لااسهام رر بپ شد‬

‫و یاودهی رورشلیم رر زیر تخت چا کنیم‬

‫و باز ار به ار ش ا‬

‫کراه ب ایم!‬

‫سطرها رر بام کند‬

‫ربلیس یهرباو شده ب ام الی پتتانهاش‬

‫یک بهتر رز ت‬

‫ی س ویاید با عصا‬

‫که ار بینه ویتت ایگر‬

‫کنیته رر ویل برا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪66 /‬‬

‫متأسفانه درد را خيلیها میدانند!‬

‫ارریم‪ .‬بارها رتفاق رفتااه رسااات که همدیگر رر بهشااادت‬ ‫ی راوقد قرررارایم؛ ریا همگ ی ارویم که رین وقدها برری‬ ‫پیشارفتِ هرچه بیشتر خ ایان و اروهایت کالج شعر رست؛‬

‫گفتگ ی با «یهدی وااری»‬

‫همین برخ راها باع‬

‫ی ش ا تا ین رز پیشرفت اوستان و‬

‫همکارروم بتاایار خ شااحا ش ا م و رین رربطهی به اور رز‬ ‫یاشار امانی‬

‫بغض‪ ،‬کینه و حتاااات(برخال‬ ‫حاکم هتت) باع‬

‫بوچه ار رابیات یعاواار‬

‫ریجاا فضای اوستاوه بین رعضای کالج‬

‫شده رست‪.‬‬ ‫همؤان طور که می دانید فعالیت کالج شؤؤعر از وروهی‬ ‫تلگرامی آغاز شؤؤد و طی پروسؤؤهی زمانی کمتر از یک‬ ‫سؤا به سؤیتؤتمی متشک از رادیو‪ ،‬مجله و وبسایت‬ ‫دسؤؤت پیدا کرد؛ به عقید ی شؤؤما یه عواملی سؤؤب‬ ‫پیشرفتهایی ینین سریع و جریان ساز شد است؟‬ ‫وُه یاه پیش کالج شاعر فعالیت خ ا رر با یک گروه تلگرری‬ ‫بیتااتوفره بغاز کرا‪ ،‬ریا عل عادرلرضاای ‪ ،‬ریده و پروژهی‬ ‫سیتتم رریزوی کالج شعر رر با رایینها یطرح کراود و رین‬ ‫شاااروع کار ب ا‪ .‬به وظر ین یک رز علتهای پیشااارفت‬ ‫ساا وای ورر کالج و ساااخت تریا نهای یختل ‪ ،‬رربطهی‬ ‫یتقابل کالج شااعر و رایینهای بن رساات‪ .‬رفررا بتاایاری رز‬ ‫یهدی وااری ‪ 24‬ساااله‪ ،‬ساااکن کرج و یت لد ره رز هتااتم‪.‬‬

‫بی زشهای رریگان کالج شااعر بهره ی برود و ار رزری بن‬

‫تحصاایالتم یهندس ا عمررن رساات و حدوا هفت سااال‬

‫ار پیشاارفت و ویل به رهدر‬

‫ی ش ا که ار زیینهی شعر بزرا فعالیت ی کنم‪.‬‬

‫شااعر سااازیاو یراموهاا رساات که یطلقن بدون اریافت‬

‫درود مهدی جان‪ ،‬بیهیچ مقدمهای سؤؤلا هایم را مطرح‬

‫هزینهری پیشارفت ی کند و رین پیشرفت بدین یعناست که‬

‫می کنم‪ .‬قبؤ از هر یی می خواهم کمی از خؤانواد ی‬

‫کالج شااعر با گفتمان تازهری تصاامیم اررا فضااای رابیات‬

‫کالجی و رابطهای که با اعضای این خانواد دارید برای‬

‫یعاور رر جان تازهری باخشد‪.‬‬

‫ما بگویید؟‬

‫دربار ی ادبیاتِ «شعری» معاصرِ ایران یه نظری دارید؟‬

‫رو رز همه باید بگ یم که به وکتهی خ ب رشاره کراید‪ ،‬یا‬

‫برای بهبود وضعیت فعلی یه باید کرد؟‬

‫ار شا رری یرکزی کالج شعر پیش رز رینکه همکار باشیم‪،‬‬

‫یتأسفاوه ارا رر خیل ها ی اروند؛ ریا روگار که عمدی ار کار‬

‫رربطهری اوسااتاوه‪ ،‬واامیماوه و بهو ع خاو راگ با رعضااا‬

‫باشاد؛ سک ت کراهرود‪ .‬رگر یصاحاهی تمام شاعررن یعاور‬

‫رختصاو برری‬

‫رر ار ساااا هاای رخیر بخ روید‪ ،‬یت جه خ رهید شاااد که‬

‫پیشااارا تریا نهای کالج رعم رز یجله‪ ،‬وِسااایت‪ ،‬تلگررم‬

‫هیچکس رز وضعیت حاکم بر شعر یعاور ررض ویتت؛ ریا‬

‫و‪ ...‬با یکدیگر بهوا رت شاااوهروزی ار تااا رطالعات و‬

‫ارعینحا کت ا هم برری تغییر شاارریط تالش ا وم کند‪.‬‬

‫بی زش یتقابل هتاتیم؛ یعن همیشاه ار فضاای شعر قررر‬

‫همه یثل پیریرا و پیرزن های که ار خاوه ی ساااالمندرن‬

‫ارریم‪ .‬بهی رزرت همکاری و روجام ورای‬

‫کالج‪ ،‬همکاری ی کنند‪ .‬کالج‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪67 /‬‬

‫وشااتااتهرود‪ ،‬فقط به زیین و زیان غر ی زوند و یا شاااهد‬

‫واحاتهایشاان تأثیر گرفته و شاعرهایشان رر با ی لفههای‬

‫کُنش ا برری تغییر رز س ا ی بنها ویتااتیم‪ .‬بسااانو یت ا ‪،‬‬

‫کالج هماهنگ ی کنند‪ .‬رلاته واگفته وماود که با ب شااری‬

‫سااوت یاوتالیتم یتن ‪ ،‬عدم ت جه به ی لفهی قدرتمندِ زبان‪،‬‬

‫تمام و کما ‪ ،‬تکر یناع وم کنند و تنها وشاااخ ررکنندگان‬

‫عدم وج ا تفکر شاااعرروه و ساااختار ار شااعر بزرا و عدم‬

‫هتتند‪.‬‬

‫وج ا ب طیقا برری شااعر بزرا یعاواار و بتاایاری رز ع ریل‬

‫با توجه به اینکه قرار اسؤت مدتی طوالنی از کالج شعر‬

‫ایگر ار وضاعیت وابتاایان شاعر یعاوار اسات اررود ریا‬

‫دور باشؤؤید و نمی توانید فعالیت ها را دنبا کنید؛ آیا‬

‫بدبخت بزرگتر شااعر بزرا‪ ،‬همان کتاااو هتااتند که ار‬

‫امکؤان دارد که دوبار به کالج بروردید و فعالیت های‬

‫واحاتهایشان بر همین یشکالت تأکید ی کنند ریا قدی‬

‫سابق را دنبا کنید؟‬

‫ار ررسااتای بها ا رین وضااعیت رساافناک بروم اررود‪ .‬پس‬

‫الاته! ار رین ی را شااک وکنید! هرکتاا یمکن رساات ار‬

‫یشااکل رساااساا رابیات یا اقیقن همین رفررا هتااتند که‬

‫شرریط واخ رسته قررر بگیرا که یدت رز یعش ق خ ا اور‬

‫بدبختاوه غالب بنها رر شاااعررن ینزویشاادهی اهه هفتاا‬

‫باشااد‪ .‬کالج شااعر‪ ،‬خاوه و خاو راهی ین رساات‪ .‬با بزرگتر‬

‫تشکیل ی اهند‪ .‬ین بنها رر یقصر ی اروم و برریشان حق‬

‫شاادن کالج‪ ،‬ین هم بزرگ شاادهرم‪ ،‬با ح رشا رش به جنگ‬

‫برری روتقاا قائل ویتااتم‪ ،‬چررکه با روزوری خ اخ رسااته ار‬

‫رفتم‪ ،‬برری پیشااارفتهایش کاله رز سااار برارشاااتم و به‬

‫وضعیت ی ج ا است ارشتهرود‪ .‬ین یک کالج هتتم‪ ،‬یک‬

‫رحترریش ریتااتاام‪ .‬یگر ی ش ا ا بام به تاریخ خ ا خیاوت‬

‫کالج یعن عملگرر‪ ،‬یعن برخ رای شااع ری با پیرری ن‬

‫کند؟! پس شاک وکنید که بعد رز رتمام رین شرریط باقدرت‬

‫خ ا ارشتن‪ ،‬کالج یعن کت که کمتر غر ی زود و بیشتر‬

‫و کارهایم رر با عشااق بیشااتر روجام‬

‫بری گرام و ورای‬

‫عمل ی کند‪ .‬بهررساات کدرمیک رز یا ار تاریخ رابیات ثات‬

‫خ رهم ارا‪.‬‬

‫ی ش یم؟‬

‫یه نظری در مورد شؤؤعر و نقدهایتان دارید؟ با توجه به‬

‫با توجه به اینکه شؤؤما از ادمینهای قدیمی کالج شؤؤعر‬ ‫عبدالرضؤؤایی هتؤؤتید و از ابتدا در پیشؤؤبرد فعالیتها‬

‫اینکه همزمان هردو را دنبا میکنید‪ ،‬به عقید ی خود‬ ‫در کدامیک موفقتر عم کرد اید؟‬

‫همکاری داشؤؤتید‪ ،‬فکر میکنید کالج و مباحث تئوریکی‬

‫خاب ین وم ت روم ار ی را شاااعرها و وقدهای خ ام‬

‫آن که طی مدت فعالیتاش توسؤؤع علی عبدالرضؤؤایی‬

‫قضاوت کنم؛ ریا هیچوقت وخ رستهرم یک رر بر بن ایگری‬

‫مطرح شد تا یه انداز بر می ان سطح شعور و آواهیتان‬

‫ترجیح اهم‪ .‬ورقعن چه الیل وج ا اررا که شااعر رر بهوقد‬

‫در عرصهی ادبیات تأثیر وذاشته است؟‬

‫یا برعکس ترجیح اهم؟! شاعر کشا‬

‫همانط ر که ی اروید با گتاااترش کالج شاااعر‪ ،‬اریرهی‬

‫کش ! و بنقدر جاهطلب هتتم که رز لذت هیچکدرم پرهیز‬

‫یخاطاان یا هم رفزریش پیدر کرا‪ .‬یا فقط پنج هزرر عضاا‬

‫وم کنم‪.‬‬

‫یک سا پر گروهِ تلگرری ویتتیم‪ ،‬خیل عظیم رز یخاطاان‬

‫ما یه زمانی میتوانیم منتظر مجموعه شؤؤعر یا کتابی از‬

‫یا ار وِسااایت‪ ،‬ررای ‪ ،‬ساااوودکل ا‪ ،‬رینتااتاگررم‪ ،‬ی تی ِ‬

‫مهدی نادری باشؤیم؟! آیا از نویتؤ‬

‫نقدها و شعرها به‬

‫و‪ ...‬کالج شااعر رر اواا ی کنند و باید با رطمینان بگ یم که‬

‫دنبا انتشار مجموعه هتتید؟‬

‫کالج ار یدتِ کمتر رز یک سااا ‪ ،‬ار عروااهی روشاانگری‬

‫رست و وقد‪ ،‬کش ِ‬

‫بدون شاک هر شاعری ی خ رهد که کتابش رر ینتشر کند‪.‬‬

‫رابیات بتاایار تأثیرگذرر ب اه رساات که رین رر ی ت رن رز‬

‫شاااعر باید یدرم ت لیدکننده باشااد‪ .‬به وظر ین یک شاااعر‬

‫یصاحاهی شاعررن یعاور با خارگزرریها فهمید زیرر که رز‬

‫حرفهری هرساااله باید کتاِ تازه ت لید کند و وقد بن رر به‬

‫یجلهی فایل شاعر که برری ب طیقاو یت تالش ی کند؛ ار‬

‫ینتقدین بتااپارا‪ .‬رگر شاااعری یدرم ار حا ت لید وااشااد‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪68 /‬‬

‫کمترین تأثیر رر ار فضااای راب وم گذررا‪ .‬رلاته برخ رز‬ ‫وقدهایم ار کتاِ یجم عه وقدِ «رین ساا ر ربدی» ت سااط‬ ‫وشار کالج ینتشر شدهرود‪ .‬رین رحتما وج ا اررا که بعد رز‬ ‫رولین کتاِ شعرم‪ ،‬یجم عه وقدهایم رر ویز ینتشر کنم‪ .‬رلاته‬ ‫ترجیح ی اهم تا ار ی را بروایهی بلندیدتم فعلن وااحات‬ ‫وکنم‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪6۲ /‬‬

‫است رز رین پراه برارر‬

‫نقد شعر دريا‬

‫رین پراه بکارت وم بید!‬ ‫برری ین که قا تر رز زیاای ت رم‬ ‫مریم زمانی‬

‫یرای که ت باش‬ ‫و حتا زو که زرییدهرم رزت رز رز‬ ‫زریش‪/‬گاه ت رم‬ ‫و پتتانهات‪ ...‬هات!‬ ‫اهاوم‬ ‫وم‬ ‫و ب سههات هن ز‬ ‫جا بده با‪ /‬رروم باارروم»‬ ‫عشاقبازی همیشه ی ض ع جذرب برری شاعررن ب اه رست؛‬ ‫ریا کمتر شاااعر فارس ا زباو ت روتااته با شااجاعت و بدون‬ ‫ساوت ر خ ا‪ ،‬بن رر به تص یر بکشد‪ .‬ار رین شعر ویز شاعر‬ ‫رین یتاائله رر یتااتقیمن بیان وم کند؛ بلکه با رسااتفااه رز‬ ‫وشاوهها و کلمات او وجه به رین ی تی‬

‫پرارخته رست‪.‬‬

‫به وقد ساااختاری رین شااعر ی پرارزم تا ررتااط بخشها و‬ ‫قطعات بن با یکدیگر یشاخم شا ا و وشاوهها رر ویز بهتر‬ ‫بیابیم‪:‬‬ ‫«است ین روا‬ ‫ا به اریای که ینم بزن‬ ‫یهدی وااری رزجمله شااعررو ست که رز زیان شروع کالج‬

‫تا ک سههای سینهرم خ اکش‬

‫شاعر حض رارشته رست‪ .‬ی ت رن گفت ار رکثر شعرهای رو‬

‫و جاکش کنند چشمهام‬

‫رگههای رروتیتاام وج ا اررا و رلاته قدرت بتاایاری ار‬

‫ار خندههات»‬

‫سروان چنین شعرهای اررا‪ .‬شعر رو سرشار رز وشاوههاست‬

‫ار رین چند ساطر‪ ،‬رروی خ ا رر همچ ن اریا و استش رر‬

‫که همین ریر حاک رز ه ش شاعرروهی روست‪ .‬برری روشن‬

‫یثل روای ی ارود که به هم یتصال شاده و رز یعش قهرش‬

‫کران رین ریر به بررس یک رز شعرهای رو ی پرارزیم‪:‬‬

‫ی خ رهد به رین اریا بپی ودا‪.‬‬

‫«است ین روا‬

‫ار سااطر «تا ک سااههای سااینهرم خ اکشاا کنند» ک سااه‬

‫ا به اریای که ینم بزن‬

‫وشاوهریست که رحتمالن االلت به یعش قههای قال که ار‬

‫تا ک سههای سینهرم خ اکش‬

‫قلب رو هتاتند؛ اررا‪ .‬ار ساطر «جاکش کنند چشمهام‪/‬ار‬

‫و جاکش کنند چشمهام‬

‫خندههات» چشامهای شااعر فقط خندههای یعش قهرش رر‬

‫ار خندههات‬

‫ی بیند‪.‬‬

‫پراه رودرخت الی ین و ساحل؟!‬

‫«پراه رودرختهری الی ین و ساحل؟!‬

‫ی ج شدهرم که بیایم‬

‫ی ج شدهرم که بیایم‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪71 /‬‬

‫است رز رین پراه برارر‬

‫ساااختمند رساات؛ چررکه بخشهای یختل‬

‫رین پراه بکارت وم بید»‬

‫سااخت روال رثر ب اه و شااعر ی فق شده ررتااط بنها رر‬

‫ار ساطر رو ‪ ،‬کلمهی پراه ریهای رست که او یفه م رر به‬

‫بهخ ب برقررر کند‪.‬‬

‫تهن رلقا ی کند‪ :‬پراه و پراهی بکارت‪ ،‬ریا ار راریه با کش‬ ‫وشاااوهها به یعنای حقیق بن پ ی بریم‪ .‬ار سااطرهای‬ ‫ربتدری یشخم شد که شاعر خ ا رر چ ن اریای ی ارود‬ ‫ریا ینظ ر رو رز سااحل چیتات؟ ساحل ی ت رود االلت بر‬ ‫بلت تناسال رو باشاد و رینجا یشاخم ی ش ا که ینظ ر‬ ‫رروی پراهی بکارت ب اه؛ زیرر همین پراه یاوع رساایدن رو‬ ‫به ررگاساام شااده رساات‪ .‬شاااعر رز سااطر «ی ج شاادهرم»؛‬ ‫کارکرا خ ب ی گیرا‪ ،‬چررکه ی ت رود هم به یعنای ی ج‬ ‫اریا و هم عصاا شادن شااعر باشاد؛ پس به او و رت‬ ‫ی ت رن پ به یصااادرق رین ساااطر برا‪-1 :‬همچ ن ی ج‬ ‫یخرب که ی خ رهد پراهی بکارت یعشاا ق باکرهرش رر‬ ‫بزود‪-2 .‬رروی عصااا شااده رساات و پراهی بکارت رو رر‬ ‫ی زود‪ .‬ار سااطر «رین پراه بکارت وم بید» هم بکارت او‬ ‫یفه م ریجاا ی کند‪-1 :‬کاربرا ارشتن ‪-2‬پراهی بکارت؛ ریا‬ ‫یفه م کل سطر ب رستفااه ب ان پراه رست‪.‬‬ ‫«برری ین که قا تر رز زیاای ت رم‬ ‫یرای که ت باش‬ ‫و حت زو که زرییدهرم رزت رز رز‬ ‫زریش‪/‬گاه ت رم»‬ ‫ین ار سطر رو چند ورژگاو اررا و هم ی ت رود به یعنای‬ ‫«ین » و هم ضمیری که به شاعر بری گراا باشد‪ .‬رروی با‬ ‫هر عشقبازی یعش ق رر اوباره ی بفریند و جان تازهری به‬ ‫رو ی بخشد و بهو ع یحل زریش روست‪.‬‬ ‫«و پتتانهات‪ ...‬هات‬ ‫اهاوم‬ ‫وم‬ ‫و ب سههات هن ز‬ ‫جا بده با‪ /‬رروم باارروم»‬ ‫ار ساااطرهای بخر با کلمهی هات و باررن بازی زیاای‬ ‫ریجااشااده رساات‪ .‬رو ب سااههای یعشا ق رر ‪ Hot‬و ی جب‬ ‫بارش خ ا ی ارود‪ .‬اروهایت باید بگ یم که رین شااعر رثری‬

‫بن ار خدیت‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪71 /‬‬

‫وااری ار وقدهای که بر شااعرها و ارسااتانها ی و یتااد‪،‬‬

‫شعرهای بینقاب‬

‫یاوند ایگر ینتقدین کالج رز اساتگاههای تئ ریک یشخص‬ ‫رساااتفااه ی کند و با الیل و برهان به ی شاااکاف بثار‬ ‫سمیه ابراهیمی‬

‫ی پرارزا‪.‬‬ ‫برری روشانتر شادن ایدگاههایم بهط ر یختصر به بررس‬ ‫شعرهای رو ی پرارزم‪:‬‬ ‫شاااعری که کم ی و یتااد ریا گزیده‪ ،‬بهیرور به جایگاه‬ ‫ویژهی خ ا ی رسااد‪ .‬یهدی وااری رر ی ت رن یک رز رین‬ ‫رفررا به شامار بورا‪ .‬شعرهای رو که غالان ب وقاِ و بدون‬ ‫خ اساااوتا ری و شااتهشااده رساات و رز ساااخت ینتااجم‬ ‫برخ رارر ب اه و کماکان ح‬

‫ی تی‬

‫یشااخصاا ساایر‬

‫ی کند‪ .‬ارورقع یَنشا که ار شاعرهای وااری وهفته رساات‪،‬‬ ‫بین ارون و یحیط پیرری ن‪ ،‬خیر و شاار ار حالت خنث به‬ ‫سااار ی برود و ی ت رود وم اِ روحیه ی سااارا و گاهن‬ ‫کتاالتبار وی باشد‪ ،‬یثل‪« :‬تلفن که زوگ وم خ را هرگز‪/‬‬ ‫کش بیدهرم روی وندل ‪ /‬یثل کاله ب»‬ ‫کش بیدن روی وااندل به الیل یاللت‪ ،‬وجه عین اررا و‬ ‫وجه تشااابه که با «ب» اررا بهخ ب ومایاوگر رین ی ض ا ع‬ ‫رست‪.‬‬ ‫رو با رعایت ینطق شااعری و تصاا یری به چینش رجزر‬ ‫پرارخته و به پرف رینس وااحیح اسااتیافته که رز وکات‬ ‫یثات شاااعری روساات‪ ،‬بهوح یکه لحن قابل قا ل حین‬ ‫برری شاااعر شاادن‪ ،‬تنها و شااتن کاف ویتاات‪ .‬یطالعه رز‬ ‫رلزریات رساات که ار حیطهی رابیات‪ ،‬یاوند تمای زیینهها‬ ‫باع‬

‫ی شا ا تا فقر فکری و وظری به سمت و ع ثروت‬

‫و غنای تئ ریک پیش روا‪ .‬ط اه یاه که یهدی وااری‬ ‫ار کالج شاااعر حضا ا رارشاااته و بهط ر یدروم با ایگر‬ ‫رایینهای کالج همکاری کراه؛ رز بی زشهای شااااوهروزی‬ ‫عل عادرلرضاای بهره براه رست و بثار رین تالش پ ارپ‬ ‫ار شااعرها و وقدهای رو یشااه ا رساات‪ .‬رو یک رز بهترین‬ ‫ینتقدین و شاعررن کالج ب اه و یطمئنن رگر به همین ین ر‬ ‫پیش روا ط یدتزیان ک تاه ‪ ،‬یک رز شاعررن و ینتقدرن‬ ‫برتر یعاور خ رهد شد‪.‬‬

‫خ روش بثارش رلقا ی ش ا‪.‬‬ ‫ساپید خ رو ‪ ،‬ی لفهری رسات که ار بعضا رز شعرهایش‬ ‫حض ری پرروگ ارشته و به خالقیت یخاطب ارین ی زود‪:‬‬ ‫«جان اراهرم الی‪ /‬ریختهرم ار اره‪ /‬اررم تل تل ت و رای‬ ‫ی کنم شاید‪/‬باید که لیس‪ /‬تا بروم پایین‪»...‬‬ ‫همچنین رز خ رودن وقدهای که بر شاعرهای سپید ی کند؛‬ ‫به ساایطرهی وساایع فکریرش پ ی بریم و تالش رو برری‬ ‫و یتش چنین وقدهای با ینش کایلن تئ ریک قابلتحتین‬ ‫رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪72 /‬‬

‫باید که ار فکر ایگری‬

‫خندهای منزوی‬

‫به ایگری فکر کنم‬ ‫رینکه ایگری ی بید پشت فکر‬ ‫پویان فرمانبر‬

‫بازی زباو ست‬ ‫ین که ار فکر ایگری هتتم‬ ‫روی ویمکت پارک‬ ‫رئیتم رر قا گذرشتهرم ار پارکینگ‬ ‫که فکر کنم به خیاوت‬ ‫و باهم به سطر بعدی برسیم‬ ‫ار پارک‬ ‫یا پارکینگ‬ ‫به سطری که هرگز شروع‬ ‫حتا وم ش ا‬ ‫ار شاعر «پارک» چیزی تمام وم ش ا‪ ،‬شروع هم وم ش ا‪،‬‬ ‫یثل زودگ که اریرهری بیش ویتت‪ .‬ارورقع یهدی وااری با‬ ‫ت جه به تکنیک فاوالهگذرری‪ ،‬یشخصن زودگ رر بد به‬ ‫و شاته کراه رست‪ .‬رز ایگر تجربههای که یهدی وااری ار‬ ‫زبان کراه رسات ی ت رن به تکههای رز شاعر «اریا» رشاااره‬ ‫کرا که با شااناخت پتاوتاایل زباو کلمات‪ ،‬فضااای حتا‬

‫شاااعر ی ت رود جهاو ایگر رر تعری‬

‫کند‪ .‬ی ت رود پُل‬

‫باشاد که یرگ رر به زودگ ی رساود؛ و یا تعاری‬

‫روزیره‬

‫رر تغییر اراه و تازگ به بن باخشد؛ رین ریر ییتر وم ش ا‬ ‫یگر با زبان! زباو که با بن بازی ش ا و یعنا رر اچار تعلیق‬ ‫کند تا تهن یخاطب به کار بیفتد و جهان خ اش رر ترسیم‬ ‫کند‪.‬‬ ‫یهدی وااری شاعریست که به «زبان» رهمیت ی اهد و به‬ ‫کمکِ بن تالش ی کند که یرگ رر‪ ،‬تجربه کران زودگ ار‬ ‫یختصات ایگر تعری‬

‫کند‪ .‬رو به زودگ فکر ی کند(چیزی‬

‫که ریروزه کمیاِ شاااده!) و یتاااتقیم البیروتهای تهن‬ ‫یخاطب رر ار تقابل با جهان ی لرزرود‪:‬‬

‫خلق کراه رست‪:‬‬ ‫«و پتتانهات‪ ...‬هات!‬ ‫اهاوم‬ ‫وم‬ ‫و ب سههات هن ز‬ ‫جا بده با‪/‬رروم باارروم»‬ ‫باهعن رنیثاا ار بناد باال فضاااای پ رن به کمک زبان‬ ‫ترسیمشده رست‪.‬‬ ‫همچنین وااری شااعریسات که ی ت رود رز زبان به شه ا‬ ‫خ ا جاو تازه باخشد و بن رر ار رتهان یاودگار کند‪:‬‬ ‫«حتا هریز که بنهمه اع ر اررا‬ ‫ودررا تنگه به رین باریک »‬

‫«پارک»‬

‫رین قتامت رز شعر «خ رِ»‪ ،‬با تنگهی هریز و ورژن تنگ‪،‬‬

‫رز سطر بعدی هم شروع وم ش ا رین شعر‬

‫شه ای خلقشده رست که ت سط زبان با یکدیگر ار ررتااط‬

‫خ اکارم پا ودررا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪73 /‬‬

‫هتااتند‪ .‬همچنین رو ار رجرری رورن سااطرها رز خ اِ زبان‪،‬‬ ‫تص یری عین بیرون ی کشد‪:‬‬ ‫«یثل تلفن که زوگ وم خ را هرگز‬ ‫کش بیدهرم روی وندل‬ ‫یثل کالهِ «ب»‬ ‫و چشمهایم که وم گیرود قررر»‬ ‫بهعن رنیثا ار رین قتمت رز شعر «قاِ عکس»‪ ،‬شاعر ار‬ ‫کنار سارعتِ باالی ساطرها‪ ،‬تصا یری رر شکار کراه رست‬ ‫(کاله «ب») که ار خدیت ی تی‬

‫یقید قررر ارشته باشد‪.‬‬

‫بازیهای رو به رینجا ختم وشااده و رز زبان به هرین تیک‬ ‫ی رسد‪:‬‬ ‫«ین که است اراهرم به رز است ی‬ ‫ی اوم اربهار»‬ ‫یثل رین او سااطر رز شااعر «بام ایگر» که یهدی وااری با‬ ‫رساتفااه رز بوری «ی » خاویت تأویلپذیر به شعر بخشیده‬ ‫رست‪ .‬ارورقع یهدی وااری شاعر زودگاو ست؛ رین جزوهی‬ ‫ک چاک‪ ،‬خاری بزرگ رر باه یاا ی اهاد که شااااعری‬ ‫زودگ خ ره بیده رست تا بتاط یالغان یرگ رر به هم بریزا!‬ ‫یهدی وااری به چیزی ی رودیشااد که یا وج ا ودررا و یا‬ ‫بنقدر وزایک رسات که برری یرام یشاه ا ویتت‪ .‬رو یدرم‬ ‫پ ررههای یختل‬

‫زباو ست بلکه زودگ رر وجات اهد و‬

‫ت لید یعنا کند‪ .‬چنین شاااعری فقط ی خندا و ریر بازی رر‬ ‫یهم تلق ی کناد‪ .‬رو باه یرای ی خندا که ار اریرهی‬ ‫ب ررزش خ ا بااه اور هیچ ی چرخناد‪ .‬یرام عصاااااااو‬ ‫ی شا ود‪ ،‬خ اکشا ی کنند و یک شاااعر ژو یثل یهدی‬ ‫واااری تنهاا باه رین یرام ی خندا! جایعه‪ ،‬رفررا رحمق‬ ‫ی خ رهد وه روتاااو یتفکر که زودگ رر بلد رساات و به‬ ‫اواا یعنای زودگ خ ا ی گراا‪ .‬ارورقع رین جزوه وش اان‬ ‫ی اهد که یهدی وااری خنده کنان با روا ه رز رحمق ها‬ ‫بیااهی وارا رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪74 /‬‬

‫ریروزی ویز باید همگام و همس با رین تغییررت و جهشها‪،‬‬

‫شعر‪ ،‬آينهی زندگی‬

‫و ش ا تا بت رود رسالت رول رش رر که فکرسازی و شع ر‬ ‫بفرین رسات‪ ،‬به روجام رساود‪ .‬رین بدرن یعناست که ریروزه‬ ‫محمد مروج‬

‫به شعری بوروگارا ی گ ییم که هم راهر(فرم رستررکچر) و‬ ‫هم ارووش(ساامنتیک رسااتررکچر) تازه و و باشااد‪ .‬رین‬ ‫تمهیدیست برری پرارختن به شعر یک رز رعضای کالج که‬ ‫رز ربتدری تأسایس بن‪ ،‬همرره و همفکر یاسات و سع اررا‬ ‫اید و وگاه خ ا رر همزیان و همررساتا با گتترش فیزیک‬ ‫و تئ ریک کالج‪ ،‬تغییر اهد تا بت رود ار رین جناش عظیم و‬ ‫ب سابقه(وه کمسابقه) وقش ارشته باشد‪.‬‬ ‫یعیار ین ار رین وقد‪ ،‬هفت شاااعری رسااات که ار یک‬ ‫یجم عه رز یهدی وااری گرابوریشاااده و بهیثابهی یک‬ ‫کتاِ شعر به بررس بن خ رهم پرارخت‪.‬‬ ‫رین وقد شااایل او بخش رساات‪ .‬ار بخش رو به یک رز‬ ‫ی لفههای تئ ریکِ شعر سپیدِ ریروزی به وام قافیهی اروو‬ ‫و رسااتفااهی یهدی وااری رز رین تکنیک ار شااعرهایش‬ ‫ی پرارزم و ار بخش اوم با ت جه به فضااا و یحت ری کل‬ ‫رین شااعرها‪ ،‬خ رهیم اید که بیا رو ار بیان و روتقا یفاهیم‪،‬‬ ‫اغدغههای تهن و یتاائ لیتهای شاااعرروهرش ی فق عمل‬ ‫کراه رست یا خیر‪.‬‬ ‫«قافیهی درونی»‬

‫شااعر یهمترین‪ ،‬ی ثرترین و پیچیدهترین رره برری بیان و‬

‫ریتم و بهنگِ بوری یک رز ع ریل یهم ار عالقهی یخاطب‬

‫روتقا رحتاااسااات رز تهن به تهن ایگر رساات‪ .‬باگذشاات‬

‫به شعر رست‪ .‬یخاطب عام اوست اررا هنگام خ روش یک‬

‫ساالیان اررز رز ت لد رولین شعر یکت ِ و گذر رز سدههای‬

‫یتن‪ ،‬ریتم و لحن بن رر پیدر کند تا وقت برری خ ا و یا‬

‫یختل ‪ ،‬رین ی ل ا حتااس به اسات یا رسیده رست‪ .‬ط‬

‫ایگررن شااعر ی خ رود؛ بنها رر تحت تأثیر قررر اهد‪ .‬به‬

‫رین ساا ها‪ ،‬همیشاه فضاای اروو و بیروو شعر یتأثر رز‬

‫همین خاطر شاااعررن کالساایک‪ ،‬قالبهای تعیین کراود تا‬

‫رتفاقات و رویدراهای رجتماع ‪ ،‬فرهنگ ‪ ،‬سایاس و‪ ...‬ب اه‬

‫ار بن هاا باا رساااتفاااه رز ورژه های که ار یک یا چند‬

‫رست؛ یثلن ار زیان وق ع روقالِ یشروطه و سا های پس‬

‫حر (قافیه) و یا تمام حرو (رای ) باهم یشااترکرود‪ ،‬به‬

‫رز بن‪ ،‬به الیل رتمتااافر حاکم بر جایعهی بن روز ریررن‪،‬‬

‫ساارواههایشااان ریتم اهند؛ یثلن ار غز ‪ ،‬بیت رو با تمام‬

‫رکثر شعرها به سمت بزرای و بزرایخ ره ی روا؛‬

‫یصاارعهای زوج همقافیه رساات؛ ریا با و بوریهای ویما ار‬

‫ی تی‬

‫چ ن شعر باید بینهی تمامومای زودگ یرام باشد‪.‬‬

‫شکتتن یصرعها‪ ،‬قافیه جایگاه رول خ ا رر که ار روتهای‬

‫رکن ن یا ار عصار پتتیدرن‪ ،‬پیشرفت سرسامبور عل م و‬

‫یصارع ب ا‪ ،‬رز اسات ارا‪ .‬پس شاعررن و گرر باید به اواا‬

‫اویای فنبوری و رطالعات هتااتیم‪ ،‬بنابررین شااعر بوروگاراِ‬

‫ررهکاری ی گشااتند تا بت روند ار هیئت جدید رز پتاوتاایل‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪75 /‬‬

‫قافیه برری ریجاا هاری و ار یتن بهره بگیرود‪ .‬رین شااکل‬

‫(خ رِ)‬

‫جدید‪ ،‬قافیهی اروو وام اررا که سااع ی کنم ار راریه با‬

‫قافیهی اروو ‪:‬‬

‫تشااریح چند وم وه رز قافیههای اروو ار شااعرهای یهدی‬

‫«اررا‪-‬ودررا» و «باریک ‪-‬تاریک »‬

‫وااری و تکر یثا ‪ ،‬یفه م بن رر وشان اهم‪.‬‬ ‫قافیهی اروو رو رع اررا که به بعضاا رز بنها رشاااره‬ ‫ی کنم‪:‬‬

‫رشتررک ار حرو‬

‫‪ )1‬رستفااه رز ورژههای که حرو‬ ‫ار قتمتهای یختل‬

‫‪ )2‬بعضا ورژهها هتاتند که ار چند حر‬

‫روتهای یشترک اررود و‬

‫یتن پررکنده شدهرود تا وقش زوگ رر‬

‫یشترکرود(رین‬

‫بخر کلمات ویتت) و رز لحاظ بوری و‬

‫لحن بیان یمکن رساات شااایه هم رار ش ا ود‪ .‬رین ی ررا ویز‬ ‫شااعر رر ریتمیک و بهنگین ی کنند؛ پس ی ت روند بهو ع‬

‫ریفا کنند‪ .‬ار قالبهای کالسایک‪ ،‬رین زوگ ار روتهای ربیات‬

‫قافیهی اروو یحت ِ ش ود‪ .‬یثلن‪:‬‬

‫قررر ی گیرا ول ار شاعر ساپید یکان یشاخصا ودررا و‬

‫«روی ویمکت پارک‬

‫شااااعر با ت جه به ه ش و تکاوت خ ا بنها رر به کار‬

‫رئیتم رر قا گذرشتهرم ار پارکینگ‬

‫ی بندا تا شاااعر لحن پیدرکراه‪ ،‬ساااطرها اررری ریتم و‬

‫که فکر کنم به خیاوت‬

‫هاری و ش ود‪ .‬ارورقع شاعر یل ای گرارو ی کند‪ .‬یثلن‪:‬‬

‫و باهم به سطر بعدی برسیم‬

‫« پتتانهات‪ ...‬هات‬

‫ار پارک‬

‫اهاوم‬

‫یا پارکینگ»‬

‫وم‬

‫(پارک)‬

‫و ب سههات هن ز‬

‫قافیهی اروو ‪:‬‬

‫جا بده با‪/‬رروم باارروم»‬

‫«پارک ‪-‬پارکینگ‪-‬پارک»‬

‫(اریا)‬ ‫قافیهی اروو ‪:‬‬

‫«باید که لیس‬

‫«پتتانهات‪-‬هات‪-‬ب سههات» و «اهاوم‪-‬وم‪-‬بارروم‪-‬باارروم»‬

‫تا لیز بروم پایین‬ ‫پایینتر‬

‫«و چشمهایم که وم گیرود قررر‬

‫و لب بزوم به ارخت سیب»‬

‫اواو ی کنند‬

‫(خ رِ)‬

‫ت ی گ رهای که روی ای رر‬

‫قافیهی اروو ‪:‬‬

‫لب کندهرم رز خنده‬

‫«لیس‪-‬لیز‪-‬سایب» ار حر‬

‫بهس ی کدرم ی روود پلکهام»‬

‫هم خ روده ی ش ود‪.‬‬

‫«ی» یشاترک هتتند و شایه به‬

‫(قاِ عکس)‬ ‫قافیهی اروو ‪:‬‬

‫«سنگ روی سنگ‬

‫«قررر‪-‬ای رر» و «کدرم‪-‬پلکهام»‬

‫بندبیده ایگر‬ ‫چرر به رره وم ش ی لعنت ؟!‬

‫«حتا هریز که بنهمه اع ر اررا‬

‫که لنگ لنگ«‬

‫ودررا تنگه به رین باریک‬

‫(خ اکش )‬

‫تاریک »‬

‫ورژههای «سنگ‪-‬بند‪-‬لنگ» قافیهی اروو و ع اوم هتتند‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪76 /‬‬

‫‪ )3‬ار شااعر سااپیدِ پیشاارو و بوروگارا‪ ،‬لحن و پرف رینس‬

‫«تا پشت رین ار» (تا‪/‬پُشْ‪/‬تِ‪/‬رینْ‪/‬ارْ)‬

‫بتاایار رهمیت اررا پس شاااعر باید بت رود با ار وظر گرفتن‬ ‫رلگ ریتم هجای ‪ ،‬رز ریجاا سااکته یا تشاادید جل گیری کند‪.‬‬

‫«که اررا بعدیرم رر چا » (کِ‪/‬ار‪/‬راْ‪/‬بعْ‪/‬ای‪/‬یمْ‪/‬رر)‬

‫(سکته‪ :‬وقت چند هجای بلند و کشیده پشت سرهم بیایند‪.‬‬ ‫تشاادید‪ :‬وقت چند هجای ک تاه به اواا هم ار یک سااطر‬ ‫قررر گیرواد‪ ).‬به همین علت‪ ،‬ی ل‬ ‫ی تی‬

‫‪ )4‬یک ایگر رز رو رع قافیهی اروو که باع‬

‫ریجاا لحن و‬

‫ی ت رود با ت جه به‬

‫ریتم ار شااعر ی ش ا ا‪ ،‬ورجبرری رساات؛ یعن تکررر یک‬

‫رستفااه‬

‫وااایت یا یصاا ت ار یک یا چند سااطر‪ .‬قال رز پیدریش‬

‫یقید‪ ،‬و یا بزرا یتن خ ا رز هجاهای یختل‬

‫کند یثلن رگر ارونیایه‪ ،‬حماس یا وحنهری رروتیک رست؛‬

‫کلمات‪ ،‬رین روااا رت و بورها ب اود که وریفه ی روتقا‬

‫ی ت رود با چند هجای ک تاه ار سااطر‪ ،‬رین رحتاااس رر به‬

‫یفااهیم رر بر عهده ارشاااتند؛ یعن هر ورژه با ت جه به‬

‫یخاطب ینتقل کند‪ .‬یا رگر ی ض ا ع شااعر اربارهی یرگ یا‬

‫خ رسااتگاه و ویژگ های بوری رش ساااختهشااده رساات‪.‬‬

‫یال زودگ روزیره رست‪ ،‬بوران چند هجای بلند و کشیده‬

‫بهعن رنیثا تلفظ واایت «خ» با و ع رحتاس واخ شایند‬

‫ی ت رود بهخ ب رلقاکنندهی حس رخ ت و ب ح واالگ‬

‫و وایطل ِ همرره رسات؛ پس رکثر ورژههای که رین وایت‬

‫رروی بااشاااد‪ .‬پس یک ایگر رز رره های ریجاا زوگ و‬

‫ار بن هااا وج ا اررا رزلحاااظ یعنااای یعم لن کلمااات‬

‫هاری و ار شعر سپید‪ ،‬رلگ ریتم هجای ست که به یدیریت‬

‫بزرراهنده هتااتند یثل زخم‪ ،‬خ ن‪ ،‬یازوخیتاات‪ ،‬خنجر‪،‬‬

‫لحن ت ساط شاعر کمک ی کند‪ .‬حا به چند یثا ار شعر‬

‫تخریب و‪ ...‬بنابررین ورجبرری بهط ر غیریتتقیم و رز طریق‬

‫یهدی وااری رشاره ی کنم‪.‬‬

‫ریجاا بور ار سااطرهای شااعری‪ ،‬ریجاا زوگ ی کند پس‬

‫ار شاعر «اریا» که تم عاشاقاوه اررا‪ ،‬وااری ار چند سطر‬

‫ی ت رود و ع قافیهی اروو یحت ِ ش ا‪.‬‬

‫رز هجاهای بلند و کشیده رستفااه کراه رست‪:‬‬

‫چند یثا ار شعرهای یهدی وااری‪:‬‬

‫است رز رین پراه برارر (اسْ‪/‬تزْ‪/‬رین‪/‬پرْ‪/‬اِ‪/‬برْ‪/‬ارر)‬ ‫شعر «اریا»‪:‬‬ ‫«و پتتانهات‪...‬هات» (و‪/‬پسْ‪/‬تانْ‪/‬هاتْ‪/‬هاتْ)‬

‫«و حتا زو که زرییدهرم رزت رز رز‬ ‫زریش‪/‬گاه ت رم»‬

‫«جا بده با‪/‬رروم باارروم» (جا‪/ِ/‬اِ‪/‬با‪/‬رر‪/‬ومْ‪/ِ/‬با‪/‬رر‪/‬ومْ)‬

‫(تکررر حر‬

‫شعر «خ رِ» که حا و ه ری س رئال اررا‪ ،‬بازهم کاربرا‬

‫شعر «قاِ عکس»‪:‬‬

‫هجاهای بلند یشه ا رست‪:‬‬

‫«که ی اوا س ی قریهسازی‬

‫«بیدر ارا ی زود بر تخت» (بیْ‪/‬ار‪/‬اراْ‪/‬ی ‪/‬ز‪/‬ودْ‪/‬برْ‪/‬تخت)‬

‫حتا پیتزری ویمپزی که ت ی رجاق‬ ‫سق‬

‫«ز»)‬

‫ودررا رتاق‬

‫«س تین باز ی کند پلکهام »‬

‫جای پا باریده گلهای قالیچه بازکراهرود غنچه»‬

‫(س ‪/‬ت ‪/‬ینْ‪/‬بازْ‪/‬ی ‪/‬کُ‪/‬ودْ‪/‬پلکْ‪/‬هامْ)‬

‫(وااایتهای «ق»‪« ،‬گ» و «غ» که یحل تلفظشااان ار اهان‬ ‫وزایک به هم رست‪).‬‬

‫شعر «خ اکش »‪:‬‬ ‫«ویل رست چاه» (ویْ‪/‬لتْتْ‪/‬چاهْ‪)/‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪77 /‬‬

‫شعر «خ اکش »‪:‬‬

‫حا به بررس اویای اروو شعر یهدی وااری ی پرارزیم‪.‬‬

‫«که اررا بعدیرم رر چا‬

‫رو رز ربتدر با کالج همرره ب ا و سااع کرا ار شااعرهایش رز‬

‫ار بعدن که جا اررا هن ز‬

‫وکات بی زشا و تکنیکهای یطرحشاده ار سخنررو های‬

‫حتا ار‬

‫عل عادرلرضای رستفااه کند‪ .‬ورکاوی شعر رو وشان ی اهد‬

‫که بر پاشنه اربهاری وم‬

‫رسااتفااه رز ی لفههای راب رر بهخ ب یاا گرفته و ی ارود‬

‫اررا به فرار ی اهد خ رِ»‬

‫کجای یتنرش رز بنها بهره گیرا‪.‬‬

‫«ا»)‬

‫(تکررر حر‬

‫«یند واژوانی»‪:‬‬ ‫شعر «حجله»‪:‬‬

‫«‪-‬پراه رودرخت الی ین و ساحل؟!‬

‫پدر که پیرتر رز پدربزرگ‬

‫ی ج شدهرم که بیایم‬

‫(تکررر وایت «پ»)‬

‫رین پراه بکارت وم بید»‬‫ار او یثا باال رز شاااعر «اریا»‪ ،‬پراه‪ ،‬ی ج و بکارت‬

‫با ت جه به ت ضااایحات باال‪ ،‬ایدیم قافیه ی اروو رو رع‬

‫چندیعنا اررود‪.‬‬

‫یختلف اررا و لزوین ار رشااتررک یک یا چند وااایت و‬ ‫یصا ت بین چند ورژه ویتاات بلکه هر چیزی که یرب ط به‬

‫«تصویرهای ابژکتیو»‪:‬‬

‫لحن و هاری و شاااعر رسااات‪ ،‬ی ت رود قافیهی اروو‬

‫«کش بیدهرم یثل لب» (قاِ عکس)‬

‫یحت ا ِ ش ا ا‪ .‬رینها یااحث هتااتند که فقط و فقط ار‬ ‫کالج شاعر یطرح ی شا ود و شما هرگز وم ت روید بنها رر‬

‫«کش بیدهرم روی وندل‬

‫ار هیچ کتاِ و یا یقاله یا یدیای راب ریررو پیدر کنید‪.‬‬

‫یثل کاله «ب» »(قاِ عکس)‬

‫ی ت روید ار گ گل رین کلیدورژه رر سارچ کنید تا باینید تنها‬ ‫تعری‬

‫ی ج ا برری بن‪ ،‬قافیههای هتااتند که ار ییاوهی‬

‫یصاارع ی بیند و به بنها قافیهی ییاو یا اروو ی گ یند‪.‬‬ ‫رین تعری‬

‫فقط برری قالبهای کالسیک رست و برری شعر‬

‫«پس وع ا ی کنم پایین‬ ‫پایینتر‬ ‫روی او بتشفشاوت »(خ رِ)‬

‫ساااپید هیچگ وه ب طیقای برری قافیهی اروو وم یابید!‬ ‫علت چیتت؟! چ ن هیچکس یاا وگرفته تا فکر کند و همه‬

‫«فاصله وذاری»‪:‬‬

‫قدیم و کهن رکتفا ی کنند‬

‫«سنگ روی سنگ‬

‫تنها به تکر ط ط ورر تعاری‬

‫چ ن فکر پرارزی زحمت اررا‪ .‬برری همین‪ ،‬کالج شاااعر‬

‫بندبیده ایگر‬

‫تأسیس شد و فلتفهی کالجیتم‪ ،‬یک یکتب جدید و کایلن‬

‫«چرر به رره وم ش ی لعنت ؟!»‬

‫بوروگارا رسات که ار پ شکتتن تمام ساختارهای پ سیده‬ ‫و زوگارگرفتهی رابیات و تدوین یک ررهارا رساااساا و‬

‫«برهم زان قاعدهی یعنای »‪:‬‬

‫علم برری خروج رز رین ینجالِ یتعفن رست؛ بنابررین ار‬

‫‪-‬و جاکش کنند چشمهام (اریا)‬

‫بن‪ ،‬ج روان فعا و ج یای وای یثل یهدی وااری شروع به‬

‫‪-‬ار رستعمار او یرایک گیرکراهرود (قاِ عکس)‬

‫رشااد و فعالیت کراود تا بیندهی رابیات ریررن بیش رز رین‬ ‫تیره و یات وش ا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪78 /‬‬

‫بعد رز ساااکس و هم بخشاااندگ رروی)‪ .‬یهدی وااری‬

‫‪-‬س تین باز ی کند پلکهام؟ (خ رِ)‬

‫ی ت روتاات همان بغاز ارخشااان رر راریه اهد و یثلن رام‬ ‫ول رین بهتنهای برری خلق شعری ارخشان کاف ویتت‪.‬‬

‫تأویل سیاس رر گرفته و با شرح وحنهری سااه یا تص یری‬

‫رگر بخ رهیم سااختار یعنای رین شعرها رر بررس کنیم‪ ،‬به‬

‫یعم ل ‪ ،‬باه یخاطب یا ینتقد رین ریکان رر بدهد تا یک‬

‫رین وتیجه ی رسایم که وااری رز کالفگ و سرارگم روج‬

‫وتیجهگیری یعق‬

‫ی برا و رین ساارگرارو رر وررا فضااای شااعرهایش کراه‬

‫همین رتفاق ار شااعر «خ رِ» هم ی رفتد‪ .‬ی تی‬

‫رسات‪ .‬روااشاتن شاعر رز وشاوهها و و شتن سطرهای زیاای‬

‫همان او سطر ربتدری ل ی روا‪« :‬جان اراهرم الی‪ ،‬ریختهرم‬

‫یثل «ین که است اراهرم به رز است ی » یا «حتا خ رهرروم‪،‬‬

‫ار اره»‪ .‬رروی بین خیا و ورقعیت اچار ت هم شاااده و‬

‫همه یثل وخلهای ساارباال‪ ،‬کاف وا اود که جنگ تمام کند‬

‫راهرن کاری سااخت و طاقتفرسااا رر تا حدم جان اران به‬

‫یا رر» و یا «ویل رساات چاه‪ ،‬رره اراه اربهاری» فقط راهر‬

‫روجام رساااوده(رین کار ی ت رود سااکس‪ ،‬بفرینش هنری و‪...‬‬

‫یتن رر زیاا کراه و رگر رز اید یک ساااختارگرری جزئ وگر‬

‫باشد) و رکن ن ار رخ ت و و ع سرخ ش فرورفته رست‪.‬‬

‫یتن رر شاکتته و رجزری بن رر خراکنیم‪ ،‬ی بینیم چیزی رز‬

‫بعد خیا یک یعاشااقه ار تهنش یجتاام ی ش ا ا‪ .‬رز باال‬

‫شااعر باق وم یاود‪ .‬رو ار رکثر کارهایش کل گ ی ی کند؛‬

‫لیس ی زود‪ ،‬لیز ی خ را‪ ،‬به پایین وااع ا ی کند و واگهان‬

‫به همین الیل ار روتقا یفه ی که ار تهن ی پروررود‪،‬‬

‫اری یابد که فروتش تمام شده و واح رز رره رسیده رست‪.‬‬

‫واکام رسات‪ .‬ارورقع شاعر رو یصان ع ست‪ .‬ار شعر «اریا»‬

‫رروی وم ت رواد تشاااخیم اهاد رین جریااوات ورقعن‬

‫یک واحنهی عاشاقاوه رست‪،‬‬

‫رخاراهرود یا بنها رر ار خ رِایده‪ ،‬پس شاااعر ی ت رود‬

‫ربتدر خندههای یعش ق‪ ،‬سپس پتتانها و بعد ب سههایش رر‬

‫س ا رئا باشااد‪ .‬یخاطب عاای رز خ رودن سااطرهای «هیچ‬

‫شااارح ی اهد‪ .‬ار ربتدر رروی رز پراهی حائل بین رو و‬

‫شاااوهری یجابم وم کند»‪« ،‬حتا هریز که بنهمه اع ر اررا‪،‬‬

‫ساحل‪ ،‬گالیه اررا که رین ی ت رود تأویل سیاس هم ارشته‬

‫ودررا تنگه به رین باریک »‪« ،‬امواااح رساات‪ ،‬با که اررا‪،‬‬

‫باشااد‪ .‬رو خ ا رر یثل اریا‪ ،‬بزرگ و بخشاانده ی ارود و‬

‫سااا تین بااز ی کند پلکهام؟» لذت ی برا‪ ،‬ریا بیا رین‬

‫ی خ رهد یثل یک ی ج‪ ،‬ی ج شااده و تن ساااحل رر ار‬

‫ترفندها ی ت رود یک یخاطب باه ش یا ینتقد حرفهری رر‬

‫بغ ش بگیرا ول واگهان پراهری(هم به یعنای ربژکتی یعن‬

‫فریب اهد؟ وریفهی یک ینتقد‪ ،‬تأویل وشااااوهها و ربط‬

‫پراهی بکارت یعش ا ق و همیعن س ا بژکتی یعن ی روع‬

‫اراوشان به یکدیگر و بیان روریت رست که رز ا یتن بیرون‬

‫که قدرت ها بین روتاااان ها قررر ی اهند تا طاقه بندی و‬

‫ی کِشااد‪ .‬رگر یهدی وااری ار «خ رِ» قصااد ارشااته یرز‬

‫رؤیت پذیریشان رر بسانتر کنند) رین همبغ ش رر به هم‬

‫خیا و ورقعیت رر که ار بن به ساار ی برا وشااان اهد‪،‬‬

‫ی ریزا‪ .‬رو ار رین چند سطر ربتدری ‪ ،‬شعر خ ب سرواه و‬

‫ی ت روتات بیشتر رز عناور ت همزر و یهگرفته رستفااه کند‪.‬‬

‫رز وشاااوهها بهخ ب کار کشاایده رساات ول ار راریه‪ ،‬رف‬

‫کلمات بریدهبریده‪ ،‬ورژههای ویمهتمام و وایفه م‪ ،‬تصاااویر‬

‫شعر بغاز ی ش ا؛ رو سع اررا رز تکنیک رودروژو رستفااه‬

‫شایزوفرویک و‪ ...‬تمهیدرت هتاتند که به فضای ارون شعر‬

‫کند(رروی ربتدر یرا رست ول ار سطر «یرای که ت باش »‬

‫رودرم‬

‫که ی تی‬

‫یقید بن ت وای‬

‫رین تص ر رر برهم ی زود) و با بوران حر‬

‫«رز» و بازی با‬

‫ارشته باشند‪.‬‬

‫ت هم ی بخشااند‪ .‬یثلن ی ت روتاات بعد رز ت واای‬

‫یقید ار‬

‫بیدر‪ ،‬واگهان یک حی رن رر ار بغ ش خ ا بایند یا هنگام‬

‫بن‪ ،‬ساارگرارو رش رر وشااان اهد و بگ ید رروی_شاااعر‬

‫ساکس‪ ،‬خ ا رر لخت ییان روا ه جمعیت تص ر کند‪ .‬حالت‬

‫وم ارود «رز» کِ ْ و کجا باید شااروع کند‪ .‬بعد با ت واای‬

‫که ار رین شاعر وج ا اررا‪ ،‬عاایسات و یمکن رست هر‬

‫پتاتانها و ب ساههای یعش قش‪ ،‬یخاطب رر با خ ا همرره‬

‫شااه ار خلتهی قال رز خ رِ برری همه رتفاق رفتااه باشد‪.‬‬

‫ی کند و ار روتها ی خ رهد باارا!(هم رشااره به ررضاا شدن‬

‫پس بهتر رساات ار خلق هنر به وکات رشااارهکنیم که برری‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪7۲ /‬‬

‫یخاطب تازگ ارشته باشد تا بت رویم شع ر و ارک جدیدی‬ ‫رز یفاهیم تعری‬

‫کنیم‪ .‬بنابررین رز وظر ین بهتر رست یهدی‬

‫وااری ار سروان شعر تجدیدوظر کراه‪ ،‬بیشتر فکر کند و با‬ ‫ریده گرفتن رز واااحنه های عاای و روزیره‪ ،‬شاااعرهای‬ ‫ک تاهتری بن یتد تا بت رود یتنرش رر یدیریت کند؛ به رایت‬ ‫و بازو یت رهمیت بیشتری اهد تا بت رود شعر ارخشانتری‬ ‫ینتشر کند‪ .‬ار کنار شخصیت وااری شاعر‪ ،‬وااری ینتقد ویز‬ ‫حض ر اررا‪ .‬رو که بهخ ب رستفااه رز تکنیکهای شعری رر‬ ‫بی خته‪ ،‬ار وقد هم تاکن ن بتاایار ی فق ب اه و با شااعر‬ ‫ه شاامندروه برخ را ی کند‪ .‬وشاااوهها رر شااناسااای کراه و‬ ‫یعم لن تأویلهای ارساات رررئه ی اهد‪ .‬ارورقع رزوظر ین‬ ‫رز ربتدری فعالیت کالج تا ریروز‪ ،‬وااری ینتقد بتاایار ی فقتر‬ ‫رز وااری شاعر ب اه رست‪ .‬رییدورریم رو با تمرین‪ ،‬یمارست‬ ‫و خرج فکر بیشااتر‪ ،‬هم ار عروااهی شااعر و هم ار ییدرن‬ ‫وقد روزبهروز پیشرفت کند تا هم خ ا لذت بیشتری بارا و‬ ‫هم ار جناش شع ری کالج وقش پرروگتر ارشته باشد‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪81 /‬‬

‫برخوردهای نو با موتيفهای کهنه‬

‫یهدی وااری رلاته ار شاااعرهای ربتدری رش ویز بازیهای‬ ‫زباو و تکنیکهای تازهی شاعر سپید رر بهخ ب بهکاربراه‬ ‫رست‪ .‬برری یثا به شعر اریا رز سرواههای رو ت جه کنید‪:‬‬

‫خ ان زندی‬

‫«دریا»‬ ‫است ین روا‬ ‫ا به اریای که ینم بزن‬ ‫تا ک سههای سینهرم خ اکش‬ ‫و جاکش کنند چشمهام‬ ‫ار خندههات‬ ‫پراه رودرخت الی ین و ساحل؟!‬ ‫ی ج شدهرم که بیایم‬ ‫است رز رین پراه برارر‬ ‫رین پراه بکارت وم بید‬ ‫برری ین که قا تر رز زیاای ت رم‬ ‫یرای که ت باش‬ ‫و حت زو که زرییدهرم رزت رز رز‬ ‫زریش‪/‬گاه ت رم‬

‫کارگاه وقد شااعر رعضااای گروه‪ ،‬رز شااروع کار کالج شااعر‬ ‫برگزرر ی شااد‪ .‬یهدی وااری ار رین کارگاهها بهعن رن یک‬ ‫رز رعضاااای گروه‪ ،‬وقدهای خ ب ی و شااات‪ ،‬رین وقدها‬ ‫بنقدر خ ِ ب اود که ت جه عل عادرلرضااای رر جلب‬ ‫کراود‪ .‬یهدی وااری ار طرح بح ها و وقد کران بتاایار‬ ‫یشااابه عل عادرلرضااای رفتار ی کرا و رز لحظه ورواش‬ ‫ار جمع رایینها یت جه شدم رز اروش راب خ ب برخ رارر‬ ‫رست و ار ح زه وقد پیشتاز ب ا و رین شروع بشنای ین و‬ ‫یهدی وااری ب ا‪.‬‬ ‫بعدها بارها پیش ی بید که بنشاااینیم و ار ی را رابیات‬ ‫وحات کنیم‪ ،‬یهدی ار بح ها ویز چ ن وقدهایش همیشه‬ ‫تجزیهوتحلیلهای اقیق ارشت‪ .‬رو ترتن ریزبین و وکتهسنج‬ ‫رست‪ .‬ار حقیقت رو شاعریست ینتقد‪ ،‬و هر او رر ار تمام‬ ‫یدت حض رش ار کالج پابهپای هم جل برا و و شتن وقد‪،‬‬ ‫شعرش رر پختهتر کرا‪.‬‬

‫و پتتانهات ‪ ...‬هات‬ ‫اهاوم‬ ‫وم‬ ‫و ب سههات هن ز‬ ‫جا بده با‪/‬رروم باارروم‬ ‫ار رین شااعر تقطیع کلمات باع‬

‫ریجاا بازیهای زباو ار‬

‫شعر شدهرود؛ کلمات یثل بکارت و بارروم‪.‬‬ ‫ار سااطر «رین پراه بکارت وم بید»‪ ،‬کلمهی بکارت هم ار‬ ‫یعنای زواوهی خ اش و هم با تقطیع ار خ روش‪ ،‬به یعنای‬ ‫بیه اگ ست‪.‬‬ ‫وکته ایگر رین شااعر رین رساات که با تکررر بخر کلمات ار‬ ‫سطرهای پایاو شعر‪ ،‬وهتنها حالت شایه به روعکاس ودر رر‬ ‫ار وثر ریجاا کراه رسااات‪ ،‬بلکه رین ورج ها خ ا یعنای‬ ‫یتاتقل اررود؛ یاوند وَم که ار یعنایتر و خیت ویز هتت‬ ‫و ریجاا قافیههای اروو ویز کراه رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪81 /‬‬

‫ریا هرچه ار رشاعار رین شاعر و ینتقد کالج جل تر برویم‬ ‫پختگ شعرش و خارج شدن رز حالت تصنع بیشتر رست‪.‬‬ ‫گ ی رو و زبان کمکم به رفقای وزایک بد ی ش ود‪.‬‬ ‫ار شعر «بام ایگر» رو رین پیشرفتها رر بهخ ب وشان اراه‬ ‫رست‪:‬‬ ‫«ین که است اراهرم به رز است ی‬ ‫ی اوم اربهار‬ ‫سمت همین سطر‬ ‫و است و پای که برارشتهرم رز خاوه‬ ‫ی برم زیر خ اکار‬ ‫ی چینم الی کلمات که بام بتازم‬ ‫یک بهتر رز ت‬ ‫که شنا کند بیرون وفحه‬ ‫لااسهام رر بپ شد‬ ‫و باز اربهار ش ا‬ ‫سطرها رر بام کند‬ ‫یک بهتر رز ت‬ ‫که ار بینه ویتت ایگر»‬ ‫شااعر‪ ،‬بهجز ار رین شعر‪ ،‬ار ایگر رشعارش هم رز تکنیک‬ ‫فاولهگذرری رستفااه کراه رست؛ ریا ار شعر «بام ایگر» رز‬ ‫تصنعها کاسته و فاولهها رر چنان ورم ی گذررا که خ رونده‬ ‫رر ار شاعر غ طهور ی کند‪ .‬بهعالوه رگر شعرها و وقدهای‬ ‫یهدی وااری رر ط یکساله رخیر بررس کنیم یت جه تغییر‬ ‫رفق اید و تفکر رو ار برخ را با یتائل ی ش یم‪.‬‬ ‫ار همین شعر‪ ،‬یهدی وااری با ی تی‬

‫یقید جدری برخ را‬

‫تازهری ارشته رست و به خاطر رز است اران یعش ق‪ ،‬وهتنها‬ ‫یشاابه ایگر شاعررن ار شعرش واله وم کند؛ بلکه یعش ق‬ ‫تازهری رر برری خ ا خلق ی بفریند که رز قال بهتر رست‪.‬‬ ‫همین شای هی تازه ار ارک یتائل رز یهدی وااری شاعر و‬ ‫ینتقد خ شبتیهری ساخته رست و ین یقین اررم هرروز رین‬ ‫تغییر وگرش و عمیقتر شاادن رو ار برخ راهایش‪ ،‬ساااب‬ ‫بفرینش بثاری با فضای یتفاوت وتات به شعر عقبیاودهی‬ ‫رین روزهای رابیات فارس ی ش ا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪82 /‬‬

‫یا پارکینگ‬

‫نقد شعر پارک‬

‫به سطری که هرگز شروع‬ ‫حت وم ش ا‬ ‫ساح نوری‬

‫یخاطب جزئ رز شااعر رساات‪ ،‬رودیشااهری که ار خ روش‬ ‫شاعر‪ ،‬خ ا رر تجربه ی کند و با شعر یک ی ش ا و رثری‬ ‫تازه خلق ی کند‪.‬‬ ‫«رز سطر بعدی هم شروع وم ش ا رین شعر‬ ‫خ اکارم پا ودررا‬ ‫باید که ار فکر ایگری‬ ‫به ایگری فکر کنم»‬ ‫تکنیک غالب ار رین شااعر‪ ،‬فاواالهگذرری رساات‪ .‬ار سااطر‬ ‫ربتدری ‪ ،‬شاااعر ب روگیزگ و ب سا ژگ خ ا رر بیان کراه‬ ‫و رز همان ربتدر سااع ار ارگیر کران یخاطب با شااعر رر‬ ‫اررا و به رو رعالم ی کند که شعری بغاز وخ رهد شد‪.‬‬ ‫خ اکارم پا ودررا‬ ‫شااعر رز خ اکاری حر‬

‫یهدی وااری رز رایینهای برجتااتهی کالج شااعر‪ ،‬ینتقد و‬ ‫شاااعری اروا با تتاالط بر تئ ریهای راب رساات‪ .‬شاااعری‬ ‫تکنیکا که ار راریه به شعری زیاا رز رو ی پرارزم‪:‬‬ ‫«پارک»‬ ‫رز سطر بعدی هم شروع وم ش ا رین شعر‬ ‫خ اکارم پا ودررا‬ ‫باید که ار فکر ایگری‬ ‫به ایگری فکر کنم‬ ‫رینکه ایگری ی بید پشت فکر‬ ‫بازی زباو ست‬ ‫ین که ار فکر ایگری هتتم‬ ‫روی ویمکت پارک‬ ‫رئیتم رر قا گذرشتهرم ار پارکینگ‬ ‫که فکر کنم به خیاوت‬ ‫و باهم به سطر بعدی برسیم‬ ‫ار پارک‬

‫ی زود که قررر ویتات بن یتد و‬

‫ار سطر بعد رز ویازش به ایگری برری شعری تازه ی گ ید‬ ‫و ایگری رر یتتلزم وگرش و خ ا ی ارود‪.‬‬ ‫«باید که ار فکر ایگری‬ ‫به ایگری فکر کنم»‬ ‫که با رسااتفااه رز بازی زباو با ورژه «ایگری» بهخ ب بن‬ ‫رر بیان ی کند و رز ویازش به یعش قه جدید حر‬

‫ی زود‪.‬‬

‫«رینکه ایگری ی بید پشت فکر‬ ‫بازی زباو ست‬ ‫ین که ار فکر ایگری هتتم»‬ ‫ار رینجا شاااعر باز رز تکنیک فاواالهگذرری بهره جتااته و‬ ‫تأویل یخاطب رر به چالش ی کشااد و بیان ی کند که ورژه‬ ‫«ایگری» تنها بازی زباو ب اه و رو ار فکر ایگری رست‪.‬‬ ‫ار رین سااطرها باز شاااهدبازی زباو با ورژه «ایگری»‬ ‫هتتیم و رین بازی با ورژگان به چند تأویل شدن رین سطر‬ ‫کمک بتزری کراه رست که ار سطرهای بعد هم رین بازی‬ ‫زباو وج ا اررا‪:‬‬ ‫«روی ویمکت پارک‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪83 /‬‬

‫رئیتم رر قا گذرشتهرم ار پارکینگ‬ ‫که فکر کنم به خیاوت»‬ ‫شاااعر ار رینجا با ریماژهای زیاا به یخاطب خط ی اهد و‬ ‫تصا یری رز قا گذرشتن رئیسرش رر ار پارکینگ ی سازا‬ ‫که گ ی رین همان چیزیساات که فکر شاااعر رر ارگیر‬ ‫خ اکراه ریا ورژه خیاوت بُعد ایگری رز شااعر رر برری یا‬ ‫روشاان ی سااازا که ررتااط یعنای با ورژه «ایگری» ار‬ ‫ساطرهای قال برقررر ی کند‪ ،‬شاید بن ایگری همان رئیس‬ ‫رساات که شاااعر رو رر قا گذرشااته تا ار روی ویمکت ار‬ ‫پارک به رو خیاوت کند‪.‬‬ ‫ارساتان شعر ار پارک رتفاق ی رفتد و ریجااشده ول واتمام‬ ‫رها ی شا ا؛ گ ی شاعر راریه ارستان رر به یخاطب سپراه‬ ‫رساات‪ .‬تجاوس ورژگاو بین پارک و پارکینگ یخاطب رر به‬ ‫یک اید رساوده و ی جب شکلگیری فضای تهن یخاطب‬ ‫ی ش ا‪.‬‬ ‫«و باهم به سطر بعدی برسیم‬ ‫ار پارک‬ ‫یا پارکینگ‬ ‫به سطری که هرگز شروع‬ ‫حت وم ش ا»‬ ‫ار سااطرهای روتهای ‪ ،‬شاااعر بار ایگر یخاطب رر ارگیر‬ ‫کراه و ارساتان شاعر باز ورق ی خ را و شاعر رز پارک و‬ ‫پاارکینگ ی گ ید که گ ی هرگز رتفاق ویفتااه و حت‬ ‫شاروع هم وشاده رسات‪ .‬شعر ساختاری ینتجم و تکنیکا‬ ‫اررا و تصا یرساازیها و پرشهای تص یری به زیاای ار‬ ‫بن و رت گرفته که یخاطب رر با خ ا ارگیر ی کند و ار‬ ‫روتها یخاطب‪ ،‬جزئ رز شعر ی ش ا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪84 /‬‬

‫سطرها رر بام کند‬

‫يادداشتی کوتاه‬

‫یک بهتر رز ت‬ ‫که ار بینه ویتت ایگر‬ ‫عباس صادقی‬

‫رین تنها تعری‬

‫ویتت‪ .‬یک پشتکاری ق ی که همیشه با رو‬

‫ب اه و حقیقتش رر وشاان ی اهد‪ .‬وقت کت رر ی بین که‬ ‫ارک شااع ری رز جهان پیرری وش اررا و یتااائل رر چنان‬ ‫ارک ی کند که بین رینهمه شع ر ی یاو ‪ .‬یهدی وااری رر‬ ‫چند یاه سات رز وروام به کالج شاعر ی شناسم‪ .‬شاعر و‬ ‫ینتقدی که کمکم بهس ا ی یتااتعد و یتااتقل شاادن پیش‬ ‫ی روا‪ .‬خیل ها که رساامورساام اررود و چند کتاِ ار‬ ‫ریررن ینتشاار کراهرود‪ ،‬وم اروند پتاار ‪ 24‬سااالهری که قررر‬ ‫رساات ار بینده‪ ،‬شااع ر شااعری رر بین همه تقتاایم کند‪،‬‬ ‫باپشاااتکار عال و به ق‬

‫خ ایان «همهفنحری »‪ ،‬تمام‬

‫رطالعات راب پیرری وش رر اِرو ی کند و همچنین چیزی‬ ‫برری کالج و جریان بوروگارا بن کم وم گذررا‪ .‬شعرهای رو‬ ‫رر ار رینجا بتیار خ رودهریم؛ همچنین وقدهای ی شکافاوه و‬ ‫اقیقش که عمق شعرها رر بهارست ی شکافد‪.‬‬ ‫رییدورر ویتتم! بلکه یطمئنم ار بیندهی بتیار وزایک‪ ،‬یهدی‬ ‫عزیز رر ار جریان رابیات بوروگارا ریررن بتیار خ رهیم اید‬ ‫و کتاِهایش رر خ رهیم خ رود‪.‬‬ ‫«آدم دیگر»‬ ‫ین که است اراهرم به رز است ی‬ ‫ی اوم اربهار‬ ‫سمت همین سطر‬ ‫و است و پای که برارشتهرم رز خاوه‬ ‫ی برم زیر خ اکار‬ ‫ی چینم الی کلمات که بام بتازم‬ ‫یک بهتر رز ت‬ ‫که شنا کند بیرون وفحه‬ ‫لااسهام رر بپ شد‬ ‫و باز اربهار ش ا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪85 /‬‬

‫کراه ب ایم!‬

‫برای شاعری که فکر میکند‬

‫ربلیس یهرباو شده ب ام الی پتتانهاش‬ ‫ی س ویاید با عصا‬ ‫فاطمه قهرمانی‬

‫کنیته رر ویل برا‬ ‫یه ایاان‪ ،‬یرای کاه ار ط‬

‫تااریخ یتحمال رلم ها و‬

‫شااکنجههای بتاایاری شاادود و عالوه بر رین‪ ،‬ساارزیین‬ ‫یشاخصا ودرشته و ار سررسر جهان پررکنده ب اود‪ ،‬ق ی‬ ‫که هم رره به اواا ساارزیین ی ع ا خ ا هتااتند و برری‬ ‫رسایدن به رین سارزیین‪ ،‬فررز و فرواهای بتیاری رر پشتِ‬ ‫ساار گذرشااته که هن ز هم راریه اررا‪ .‬حا با رین یقدیه به‬ ‫بررسا شااعر «بو شااکا» ی پرارزم‪ ،‬شااعری ارونگرر که با‬ ‫رساتفااه رز وشاوههای یرب ط به این «یه ایت» و شته شده‬ ‫رست‪:‬‬ ‫«ار کنیته تکیه ارا به شناه‬ ‫ویل رز ریملش رفت پایین‬ ‫چشمهاش هیتلر ارشت»‬ ‫ار ربتدر با زو ی رجه هتاتیم که ار روز شناه(روز تعطیل‬ ‫و عااات یه ایان) به کنیتااه(عاااتگاه یرب ط به ق م یه ا)‬ ‫رفته و ار حین عااات بهشادت رشک(ویل رز ریملش رفت‬ ‫پایین) ی ریزا؛ ریا رین رشاکها وارفن رز روی رحتاسات‬ ‫یذها و شاخصا ویتات‪ .‬ار سطر س م به «هیتلر» رشاره‬ ‫«آنوشکا»‬ ‫ار کنیته تکیه ارا به شناه‬ ‫ویل رز ریملش رفت پایین‬ ‫چشمهاش هیتلر ارشت‬ ‫بیا برگرایم بو شکا!‬ ‫تلم ت ی اوا زیر روگشتهات‬ ‫ی س هم که ودرشت رین ت ررت‬ ‫کم رز ین هن ز ینتظر رست‬ ‫که سرزیین ی ع ا رر پشت ار بگذرریم‬ ‫و یاودهی رورشلیم رر زیر تخت چا کنیم‬

‫ی ش ا‪ ،‬شخص که وماا کینه‪ ،‬قتاوت و کشتار رست؛ پس‬ ‫رین رشکها بیشتر رز روی کینه و روتقام جاریشدهرود‪.‬‬ ‫«بیا برگرایم بو شکا!‬ ‫تلم ت ی اوا زیر روگشتهات‬ ‫ی س هم که ودرشت رین ت ررت‬ ‫کم رز ین هن ز ینتظر رست‬ ‫که سرزیین ی ع ا رر پشت ار بگذرریم‬ ‫و یاودهی رورشلیم رر زیر تخت چا کنیم‬ ‫کراه ب ایم!»‬ ‫ار رین قتاامت شااعر حالت تخاطا پیدر ی کند‪ ،‬به وظر‬ ‫ی رسااد یرای رین زن رر واادر ی زود‪ ،‬یرای که رز کینه و‬ ‫عاقااده هااای ریان زن خااار اررا‪/ ،‬تلم ت ی اوا زیر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪86 /‬‬

‫روگشااتهات‪ /‬ی س ا هم که ودرشاات رین ت ررت‪ /‬رین او‬

‫«بو شااکا» شااعری ومااین و پیچیده رساات‪ ،‬شااعری که با‬

‫سااطر کنایهری به رین زن رساات‪ ،‬زو که تلم ت(کتاِ اوم‬

‫یت سال شادن به ومااهای «یه ایت» ساع بر رلقای هدف‬

‫یه ایان) رر ط ری ی خ رود و ورق ی زود که حتا خ ا‬

‫خا‬

‫ی سا هم به رین اقت و سرعت ت ررت رر وخ روده رست‪.‬‬

‫رسااتفااهی رسااتعاری رز یه ایاو که عمری ب ساارزیین و‬

‫‪/‬کم رز ین هن ز ینتظر رست‪ /‬که سرزیین ی ع ا رر پشت‬

‫بورره زودگ کراهرود حس سرارگم و روزجار خ ا وتات‬

‫ار بگذرریم‪ /‬ار رین قتاامت به کنایه ار ی را ساارزیین‬

‫به خررفههای یذها رر بیان ی کند و ار سکاوس بخر شعر‬

‫ی ع ای که ار ت ررت(با ت جه به یشخصات که ار ت ررت‬

‫که با بو شاکا همبتاتر ی شا ا‪ ،‬ارورقع به سرزیین ی ع ا‬

‫بیده سارزیین «فلتاطین») وعده اراهشده وحات ی ش ا‪،‬‬

‫خ ا ی رسااد‪« .‬زن»‪ ،‬ساارزیین که هیچ ربط به ساارزیین‬

‫رینکه ساارزیین ی ع ا رر کنار بگذرر و به روتظار ین پاس اخ‬

‫ی ع ای که ار کتب یذها به بن رشاااارهشاااده ودررا و‬

‫بده‪/ ،‬و یاودهی رورشااالیم رر زیر تخت چا کنیم‪ /‬کراه‬

‫ارورقع وطن رول شاعر بوجاست‪.‬‬

‫ب ایم!‪/‬‬ ‫«رورشالیم» یرکز «فلتاطین» و شهری یقدس برری یه ایان‬ ‫ب اه و هم رره یحل ی رابح‬

‫و رختال‬

‫ییان فلتطین ها‬

‫و یه ایان رساات‪ ،‬بازهم طعنه به یقدسااات ار رین سااطر‬ ‫یشااهدهشده و عالوه بر بن شاهد «فضا زیان یتن » هتتیم‪.‬‬ ‫رستفااه رز فعل «چا کنیم» و سطر بعدش که «کراه ب ایم»‬ ‫بیده رساات؛ بهو ع رینهماو بین زیان گذشااته و بینده رر‬ ‫وشان ی اهد‪ .‬رین او سطر جناهی رروتیک ویز اررود‪.‬‬ ‫ربلیس یهرباو شده ب ام الی پتتانهاش‬ ‫ی س ویاید با عصا‬ ‫کنیته رر ویل برا‬ ‫ار رین رپیزوا یرا تادیل به رو شاااخم شاااده و با زن‬ ‫همبتاااتر ی شا ا ا‪ .‬رساااتفااه رز ترکیب «ربلیس یهربان»‬ ‫تدرع کنندهی رین رسات که یرا قصاد فریب زن رر ارشته‪،‬‬ ‫زو که رز یقدسات و خررفههای یذها به ست ه بیده و ار‬ ‫بغ ش یرای ی روا که گمان ی کند قصااد وجات رو رر‬ ‫اررا‪/ .‬ی سا ویاید با عصااا‪ /‬طعنه و تمتااخری به یاجرری‬ ‫عصاای ی ساا و شکافتن روا ویل رست‪/ ،‬کنیته رر ویل برا‪/‬‬ ‫سطر بخر بهو ع با سطرهای رو شعر ار ررتااط رست(زن‬ ‫یثل روا ویل رشااک ریخته ب ا ار کنیتاه)‪ .‬به وظر ی رسااد‬ ‫رین حس روتقام و سااارخ راگ رز یذهب بهو ع تادیل‬ ‫بهیقین شااده و خط بطالو بر تمام باورها و یقدسااات‬ ‫یذها کشیده ی ش ا‪.‬‬

‫اررا‪ .‬به برارشات ین شاعر با بوران رین ومااها و با‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪87 /‬‬

‫لااسهام رر بپ شد‬

‫نقد شعر آدم ديگر‬

‫و باز اربهار ش ا‬ ‫سطرها رر بام کند‬ ‫پژمان اسعدی‬

‫یک بهتر رز ت‬ ‫که ار بینه ویتت ایگر»‬ ‫تهن شااعر ار فضای خیا بزرا رست و هر بوچه ویاز اررا‬ ‫به کار ی گیرا؛ ریا خصاایصااهی یثات یهدی وااری وقطهی‬ ‫یقابل رین ریر رساات‪ .‬رو بهرودرزهری به خیا ی پرارزا که‬ ‫شاخصایت شاعر شکل بگیرا و به بل غ برسد‪ ،‬تاحرش ار‬ ‫رسااتفااه رز ربزررهای زباو ‪ ،‬سااطرهای پیررسااته و بدون‬ ‫رزاحام ی سااازا‪ .‬ار شااعر یهدی رز قطار کلمات خاری‬ ‫ویتات و بهجای بن وحنهی وفحه کارگرارو ی ش ا‪ .‬رز‬ ‫کلماات تاا جاای که وفس اررود کارکرا ی گیرا و رین‬ ‫جناش تا بخرین سطر باق ست‪.‬‬ ‫«ین که است اراهرم به رز است ی ‪ /‬ی اوم اربهار»‬ ‫بازیهای زباو با کلمات ربط و ریجاا ی زیک یتن وشان‬ ‫رز تهن ی ساایقای و رهمیت رو به وح ه ومایش شااعر اررا‪.‬‬ ‫او سطر رو با کلمات ربط رشااعشده و ارعینحا شروع‬ ‫یفاهیم هتااتند که ار راریه رشااد ی کنند‪ .‬پس شاااعر به‬

‫یهدی وااری رز یدیررن قدیم کالج شاعر رست که زحمت‬

‫زریش تص ا یر و تکایل تدریج بن رعتقاا اررا و برخال‬

‫فعالیت خ ا‬

‫روشهای کهنه‪ ،‬همهچیز رر سطر به سطر روریت وم کند‪.‬‬

‫زیاای برری رعتالی رابیات شااع ری ار ط‬

‫ار رین گروه کشایده رسات‪ .‬رز رینکه قررر رست برری یدت‬

‫«سامت همین سطر‪ /‬و است و پای که برارشتهرم رز خاوه‪/‬‬

‫رز حض رش ب بهره باشیم واررحتم و رییدوررم هرچه زواتر‬

‫ی برم زیر خ اکار»‬

‫به رینجا که خاوهی راب روساات بازگراا و برری رین عزیز‬

‫شااااعر ت جه زیاای به ریجاا ررتااط با یخاطب اررا و‬

‫برزوی سالیت و ی فقیت ار تمام لحظهها رر اررم‪.‬‬

‫ارعینحا ‪ ،‬رین رربطه رر رز طریق ت ضاایح ریجاا وم کند؛‬

‫باهم یک رز سرواههای ک تاهش رر یرور ی کنیم‪:‬‬

‫بلکه با ورژگاو یثل «همین» خ رونده رر به تفکر بیشا اتر‬

‫«ین که است اراهرم به رز است ی‬

‫فرری خ رود‪.‬‬

‫ی اوم اربهار‬

‫هنجارشکن زباو که وشان رز تخیل یاتکرش اررا‪ ،‬به خاوه‬

‫سمت همین سطر‬

‫استوپا بخشیده و بنها رر به حر‬

‫و است و پای که برارشتهرم رز خاوه‬

‫یطالعه شارط رو و رسااسا اررسایدن به چنین و یتش‬

‫ی برم زیر خ اکار‬

‫رسات و رینجاسات که ثابت ی ش ا تخیل بدون تئ ری ار‬

‫ی چینم الی کلمات که بام بتازم‬

‫حد رحتاااس باق ی یاود و به رثر یاد وم ش ا ا‪ .‬تتاالط‬

‫یک بهتر رز ت‬ ‫که شنا کند بیرون وفحه‬

‫یهدی وااری به یااح‬

‫وری اررا‪.‬‬

‫تئ ریک رز وتایج حضا ر یتتمر رو‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪88 /‬‬

‫ار کالج شاعر ب اه و کمک ی ثری ار بها ا رابیاتش ارشته‬ ‫رست‪.‬‬ ‫ی چینم الی کلمات که بام بتازم‪ /‬یک بهتر رز ت‬ ‫رفزوان یحت ری روتاااو به اسااتوپای که تعلق به خاوه‬ ‫ارشت ینجر به رشد یعنای شعر گرایده و لحظهبهلحظه به‬ ‫بل غ خ ا وزایک ی شاا ا‪ ،‬بای خلق خ رهد شااد که رز‬ ‫«ت » بهتر رساات‪ .‬یخاطب اومشااخم وررا ومایش شااده و‬ ‫باید شروع به بازی کند‪.‬‬ ‫«که شنا کند بیرون وفحه‪ /‬لااسهام رر بپ شد‪ /‬و باز اربهار‬ ‫ش ا‪ /‬سطرها رر بام کند»‬ ‫ی بینیم که شااعر رز «ت » کار کشیده و رین شخم ار بُعد‬ ‫ساا م شااعر‪ ،‬خارج رز واافحه راریه ی یابد «و باز» یک‬ ‫چرخش اوباره به ربتدری شااعر و اربهار شاادن‪ ،‬ریا رین بار‬ ‫سااطرها بام خ رهند شااد و حس و حا ایگری به شاااعر‬ ‫است خ رهد ارا‪ .‬شاعر به یک ومایش سااه بتنده وکراه و‬ ‫خلق و بوری همان چیزیسات که یتتقیم به بن رشارهکراه‬ ‫رست‪.‬‬ ‫«یک بهتر رز ت ‪ /‬که ار بینه ویتت ایگر»‬ ‫ار بخرین قتاامت شااعر‪ ،‬ی قعیت ایگری ار ومایش خلق‬ ‫ی کند و به زیاای یخاطب خ ا رر ار بینه و قتاامت رز‬ ‫وج ا خ ا ترساایم کراه و یفاهیم اگرایتاا اروو و‬ ‫رعتالی عرفاو رر وشاوهگذرری ی کند‪.‬‬ ‫حرکت ار ژرفای یعنا رز ویژگ شااعرهای یهدی وااری‬ ‫رست‪ .‬برری رو برزوی ی فقیت و سالیت ی کنم و رییدوررم‬ ‫هرچه زواتر به جمع کالج بازگراا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪8۲ /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲1 /‬‬

‫قاب‬

‫زن هار!‬

‫رین ینم‬

‫یثل حاال‬

‫با کری سمج ار چشم‬

‫جا خ ش کراه ار همیشه‬

‫رین هم خاو راه ین رست‬

‫روگشت ی گذررا بسمان‬

‫یاارم که خمیرش وَر بیده‬

‫تا اوقل ش ا کره‬

‫چایش ام‬

‫کابل ول تنهاست‬

‫با بررارم ار بغل‬

‫تا بگیرا یک استهاش‬

‫به رخت چرکها لاخند ی زود‬

‫و یالعمر‬

‫سالم خ رهر‬ ‫چه واشیاوه یىخندى‬

‫یرایست که عمرن‬ ‫همه رر به یک چشم‬

‫ی گذررا فرق‬

‫خ رهر؟‬

‫زن‪/‬هار‬

‫بس کن‬

‫زوهار‬

‫یرایان شهر‬

‫با ت رم‬

‫زوهار‬

‫هزرره اررا بلند‪...‬‬

‫جل ی خندهى بابا رر بگیر‬

‫ارست! هر چه ی گ ئ قا‬

‫بگ یثل قال‬

‫حا ین ول‬

‫قال قر‬

‫هایش عصا ش ا‬

‫بند رز روسریرت باز کن !‬ ‫شد‬

‫ایگر رز وم اروم سر ست‬

‫بگ که ررای رر ین شکتتهرم‬

‫رز گذشت‪ ،‬گذشتهرم‬

‫گذشتهترم‬

‫بگ که فحش اهد‬

‫و بینده یثل سطر قال‬

‫بعدن وم بید‬

‫ارا بزود‬

‫که اوباره ‪21‬ساله ش م‬

‫رز خاوه بیرووم کند‬

‫باید ال برری خ ام استوپا‬

‫خ رهر!؟ خ رهر جان! بگ وخندا‬

‫که بیشتر بروم رز پیش‬

‫رین ینم‬

‫و زودگ کنم‬

‫رین ای رر‬ ‫خدر‬ ‫یحمد‬ ‫ی س‬ ‫یک بیاید رین قاِ رر‬ ‫بیرون کند رز سرم‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲1 /‬‬

‫تق تق‬

‫تق تق تق‬ ‫ودری ار ویتت‬ ‫ی سیق بشپزخاوه ست‬ ‫که کفگیرش به تهایگ‬ ‫تق تق تق‬ ‫ودری کفگیر ویتت‬ ‫ودری ار رست‬ ‫و یرای با حکم تخلیه‬

‫عِرق ملی‬

‫با کلت و شل رر‬ ‫ار رژه پشت ار‬ ‫تق تق تق‬

‫رز رره که ساختهری‬

‫ودری ار ویتت‬

‫وتاختهرم بهتر‬

‫کفگیر ویتت‬

‫ه بخند ‪ /‬ه بخ ر‬

‫ودری کفشهای یرایست‬

‫ه هم بزن ‪ /‬برهم بزن‬

‫که بر پ ست سرت خزیده‬

‫او سیر رشته‬

‫بر یغز رستخ روت‬

‫کم روغن ‪ /‬کم بتش‬

‫و ه ی خزا‬

‫رز بش که پختهری تنها پیازش رز ت ب ا‬

‫ه زخم ی زود‬

‫و ین اهان س ختهتر رز بوم که بگ یم‬

‫تق تق تق‬

‫"وطن عشق ت رفتخارم"‬

‫ودری ار رست‬

‫و رز رره که وم روا‬

‫ودری کفگیر‬

‫رین جااه ار است تعمیر رست‬

‫ودری کفشهای ‪...‬‬

‫ورفتهرم بهتر‬ ‫و رز بش که خ راهری‬ ‫وخ راهرم بهتر‬

‫بروم‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲2 /‬‬

‫جهان‬

‫ارکسترا‬

‫جهان ی ت رود وابرربرى کند‬

‫هر چیز رقتضای خ اش رر اررا‬

‫غُصهری رر به س یال گره بزود‬

‫تیر برری رها شدن رز چله‬

‫ی شک رر به فلتطین‬

‫تفنگ‪،‬یقام گیتارست ار ی سیقى‬

‫ی ت رود‬

‫و طالب ار همین ررستا‬

‫زیر جهنم یرگ بریه استخط بگذررا‬

‫رهار ررکتتری ست‬

‫بگذررا ش یى ار بُرج رلعرِ‬

‫که پشت کراه به یرام‬

‫یا فنجاوى چای ساز‬

‫ی خ رهد اویا رر به وجد بورا‬

‫روى ییز ییلی ورى ار ا رقیاو س‬

‫روجرهای ساز هم بیدهرود‬

‫جهان یاوکن ست ار شاوزه لیزه‬

‫که بترسند بچهها‬

‫گُرگ ست ار ور رستریت‬

‫و بفرستد پیریرای‬

‫زو ست ار کابل‬

‫فحشهای رکیک به کاخ ریاست جمه ری‬

‫که روسریرش ار باا ی س زا‬

‫هر چیز رقتضای خ اش رر اررا‬

‫جهان ی ت رود وابرربرى کند‬

‫یثلن چاق تنها برری پ ست کندن یی ه ویتت‬

‫ی ت رود جهان‬

‫ی ت رو بنشاو‬

‫ت هم ی ت رو‬

‫عمیقتر‬

‫ی ت روى به جان جهان‬

‫کاریتر‬

‫جهان رین شعر بیفتى‬

‫اوستاوهتر‬

‫که فُرم خ ب ودررا‬

‫که رقتضای ت رین رست‬

‫ار سینهرم‬

‫و یثل ین که سا هاست‬ ‫فُرم خ ب ودررم‬ ‫است و الش ی لرزا‬

‫" رنجر " ماشینهای مخصوص پولیس افغانتتان‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲3 /‬‬

‫بيت الخال "ف "‬

‫تکاوم وم اهد غروِ‬ ‫به ارا وم خ را یاه‬ ‫روشن وم کند هیچ پنجرهری‬ ‫تکلی‬

‫جامعه‬

‫رتاقم رر‬

‫ی وزا باا‬ ‫و خاکى بلند وم ش ا رز خیابان‬ ‫که یا ینست‬

‫رز زو که ب ی قریه‬ ‫رز یرای که تار سایلش‬ ‫رینگ وه به اویا بید‬ ‫رینگ وه پا سفت‬ ‫و رینگ وه رست که زهرر ار الش رخت‬ ‫ار سرش سنگ‬ ‫و گل یحمد‬ ‫که ایناییت عمل وکراه ست‬ ‫خ شاخت شده با روفجار‬ ‫زو که ب ی قریه‬ ‫یرای که تار سایلش‬ ‫و اختری که‪...‬‬ ‫ت عاشق کدرم رین یک سه وفر ب ای گل یحمد!‬ ‫که زودگ وکرای‬

‫ب اه رست‬ ‫و ایگر ویتت‬ ‫که یااری کند بررم‬ ‫ار شهری که گیرکراه استهرم‬ ‫بریزا ارى‬ ‫باز ش ا پنجرهری‬ ‫یثل یک او هجا فحش‬ ‫یا قند‪/‬هاری ار الم‬ ‫یثل ه ری برلین‬ ‫که بلد ویتت خ ِ باشد‬ ‫اواا خ ام هن ز ب چارهرم‬ ‫یااری باید کنم برری کلمات‬ ‫برری خ ام‬ ‫و شهری که یا ین ویتت‬ ‫وا اه رست‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲4 /‬‬

‫جغرافيه‬

‫نهايت‬

‫روضاعم خررِ ست‬

‫هر چیز وهایت اررا‬

‫الم تنگ‬

‫وهایت قلکهای پنج اه سالگ‬

‫پیش رز بوکه س ررخ ار الم پیدر‬

‫تفنگ ست‬

‫ی خ رهم ار ت رتررق‬

‫که بِ ی خ را رز خشاِ‬

‫و قناری ش م ار جزریرت‬

‫وهایت جنگ حتى‬

‫که پنهان ست‬

‫حماقت ست ار لااس کابل‬

‫او پشت ن چشم رز قندهار‬

‫ایناییت الى پاى ب ار‬

‫و روار‬

‫و تفنگ ست بر پیشاو غزو‬

‫که پشت هندوکش رت‬

‫که سرش وم ش ا‬

‫تیز کراهرم اودرن‬

‫با شقیقه بازی کند‬

‫که رگر وم برا خ رِ‬

‫یا ک اک‬

‫وار برری چه؟‬

‫هرگز به سیب‬

‫الم تنگ‬

‫ار است اخترى‬

‫روضاعم خررِ‬

‫فکر کراهری بیا ؟!‬

‫و یک شهر طالام برری ت‬

‫واروجک ست‬ ‫که بنهم وهایت اررا‬ ‫یثل همان قلک‬ ‫همان تفنگ‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲5 /‬‬

‫ی ش ی‪ .‬رو لن رعتقاا به یک فکر همین پیایدها رر اررا به‬

‫جنگ و بنيادگرايی افراطی‬

‫همین الیل رکثر واراها ار چنین ساارزیینهای رخ ی اهد‪.‬‬ ‫پس رو ی فهمد تا زیاو که فرهنگ و رفکار هم طناوش‬ ‫محمد مروج‬

‫ع ض وش ا‪ ،‬رییدی برری بها ا روضاع ویتت‪:‬‬ ‫«رین جااه ار است تعمیر رست»‬ ‫(عِرق یل )‬ ‫بنابررین تصاامیم ی گیرا که رز ییهنش اور ش ا ا تا بت رود‬ ‫زودگ کند‪:‬‬ ‫«باید ال برری خ ام استوپا‬ ‫که بیشتر بروم رز پیش‬ ‫و زودگ کنم»‬ ‫(زن هار)‬ ‫پس ی ت رن اویای اروو رشاعار یصاطفا ومدی رر به او‬ ‫استهی عمده تقتیم کرا‪:‬‬ ‫‪-‬شاعرهای که به پدیدهی شا م جنگ بهعن رن یک یشکل‬

‫اویین شااب رایین کالج شااعر به بررس ا رشااعار یصااطفا‬ ‫وامدی رختصاا‬

‫اررا‪ .‬وامدی شااعریست ج رن(‪25‬‬

‫سااله) با رواالت رفغاوتاتاو که یت لد ریررن و بزرگشدهی‬ ‫هررت رسات که حدوا ‪ 2‬ساا پیش کشا رش رر به یقصد‬ ‫بلماان ترک ی کند‪ .‬علت روااال یهاجرت رو‪ ،‬تجربهی‬ ‫زیتات جدید و رویاروی با رتفاقات تازه ب اه رست‪ .‬رو رز‬ ‫ساارزیین ی بید که رز ایرباز ارگیر جنگهای ارخل و‬ ‫بینرلملل ب اه بنابررین ی تی‬

‫یقید رکثر رشااعار رو ح‬

‫یح ر جنگ و بنیااگرری رفررط ساات‪ .‬رو رز ارا و روج‬ ‫سخن ی گ ید که سا هاست کش رش رر بزرر ی اهد‪:‬‬ ‫«کابل تنهاست‬ ‫تا بگیرا یک استهاش»‬ ‫(زن هار)‬ ‫شااعر ی خ رهد کاری کند تا رفغاوتتان رز رینهمه بشفتگ‬ ‫رهای یابد؛ ریا چگ وه؟ تنها رره وجات‪ ،‬باال رفتن سااطح‬ ‫شاع ر و تغییر فکر یلت رست‪ .‬وقت ت فقط به یک این و‬ ‫کتاِ یعتقد باشاا ‪ ،‬پیرورن ایگر یذرهب رر باطل ی ارو‬ ‫پس به اواا همیتااالک کراوشاااان با بنها وررا جنگ‬

‫رساااس ا برری ج ریع بشااری ی پرارزا یثل «وهایت»‪« ،‬زن‬ ‫هار»‪« ،‬جهان»‪« ،‬ررکتترر»‬ ‫وقد بنیااگرری رفررط و فرهنگ ساانت یرام و وقش رین‬‫او ار عقبیاودگ تاریخ یلت رفغاوتااتان یثل «قاِ» و‬ ‫«جایعه»‬ ‫ار راریه بهوقد شااعر «قاِ» که ار اسااتهی اوم قررر اررا‪،‬‬ ‫ی پرارزم تا بیشتر به اغدغهی فکری و وگررو های یصطف‬ ‫ومدی وزایک ش یم‪:‬‬ ‫روریت رز رینجا بغاز ی شاا ا که رروی ار حا تماشااای‬ ‫عکتا قدیم رز خاو راهی خ ا رست‪ .‬شاعر رز رین تمهید‬ ‫رسااتفااه کراه تا یتاائلهری رر که بتاایاری رز یرام با بن‬ ‫ارگیرود‪ ،‬تشااریح کند‪ .‬رو ار شااعر «قاِ»‪ ،‬ومای رز یک‬ ‫خاو راهی سنت که بر پایهی روربط یشخم و خط ط قریز‬ ‫یعین تعری شاده‪ ،‬به یا وشان ی اهد‪ .‬خاو راهری با یااری‬ ‫زحمتکش که ار چارچ ِ زن بریاو و یطل ِ قدرتها‬ ‫یشغ‬

‫روجام ورایفش رست‪:‬‬

‫یاارم که خمیرش وربیده»‪ :‬ار ج ریع ساانت همیشااه زن‬ ‫یتئ‬

‫تهیهی غذر و خ ررک خاو رر رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲6 /‬‬

‫«چایش ام»‪ :‬وریفهی پذیرری و یهمانارری و فررهم کران‬

‫«ییشاال ف ک » ار کتاِ «یررقات و تنایه»‪ ،‬عقیده اررا که‬

‫بتاط اورهم‬

‫ریدهی سااررساار بین رز رورخر قرن هجدهم ت سااط «جری‬

‫«با بررارم ار بغل»‪ :‬ت لیدیثل و فرزودپروری‬

‫بنتام» فیلت‬

‫«باه رخت چرکها لاخند ی زود»‪ :‬شاااتاااتن لااسها و‬

‫بنها شکل گرفت ول به وظر ین‪ ،‬پیایاررن رله خالق چنین‬

‫بهط رکل کُلْفت خاوه‬

‫طرح ب اه رواد‪ .‬بن هاا باا یعرف خادر به عن رن چشااام‬

‫چنین زو باید رز بدو ت لد تحت بی زش های بنیاای و‬

‫پاو ررییک‪ ،‬چنین ار تهن پیروروشااان حک کراهرود که رو‬

‫سااختگیرروه قررر گیرا‪ .‬ساااوت ا ر رو رز همان رورن ک اک‬

‫همیشاه وارر و یررقب رعما شاما ار جمع و خل ت رست‬

‫بغاز ی ش ا‪ .‬رو باید ار ‪ ۲‬سالگ ‪ ،‬سن تکلیفش رر همزیان‬

‫و ه شاامندروه رز رین ربزرر برری رساایدن به رییالشااان بهره‬

‫با رولین قاعدگ رش جشان بگیرا؛ یعن خ شحا باشد که‬

‫براهرود‪ .‬حا به شااعر برگرایم‪ .‬ار قاِ عکس یصااطفا‬

‫تادیل به زن شاااده و باید کمکم ینیت و رساااتعدراهای‬

‫واامدی‪ ،‬خ رهری هتاات که بهعن رن اویین زن عضاا‬

‫فرایرش رر بُکشاد ول بیا چنین رلم بشکاری ار حق زن‬

‫خاو راه به تص یر کشیده شده‪:‬‬

‫جای خ شاحال اررا؟! سن تکلی‬

‫چیتت؟ رینکه یجا ر‬

‫بریتاویای ار زودرنها برری وظارت ارئم بر‬

‫«سالم خ رهر‬

‫باشااد زیاای و بدوش رر که یک رز یهمترین سااریایههای‬

‫چه واشیاوه ی خندی‬

‫روساات‪ ،‬پنهان وماید تا وایحرم وایند‪ ،‬رو رر رز وااحات و‬

‫خ رهر؟‬

‫خل ت با پتررن ینع ی کنند‪ ،‬ساعات بیرون رفتنش رز خاوه‬

‫بس کن‬

‫برری رفتن به یدرسه و یا خرید بهشدت تحت کنتر رست‪،‬‬

‫با ت أم»‬

‫رجازهی واحات ررجع به تناوگ ‪ ،‬عشق و یا رربطه با یرارن‬

‫رو واشیاوه ی خندا‪ .‬چرر؟ بیا بنقدر رز شنیدن و ایدن چنین‬

‫رر واادررا و رگر چیزی بگ یااد رو رر خیره سااار و هرزه‬

‫یحدوایتهای ختااته شااده که لاخند زان رر هم فرری ش‬

‫ی خ روند و پدر و بررارش چشمبهار اوختهرود تا یرای رز‬

‫کراه؟ یا رز بس رحتااساتش رر پنهان وم اه‪ ،‬بد به بازیگر‬

‫رره برساد و رو رر با خ ا بارا‪ ،‬جای شااای و جشن اررا؟‬

‫شااده و رکن ن ویز واشاایاوه ار حا اروغ گفتن رساات؟ و یا‬

‫تاریخ‪،‬‬

‫چ ن رز ارون شاااا ویتاات و رالن یجا ر رساات ار عکس‪،‬‬

‫ی ساااتاااان یکاتب یذها و سااایاسا ا با وضاااع رین‬

‫برعکس خ ا باشااد‪ ،‬رین کار رر به شااکل یصاان ع روجام‬

‫یحدوایتها‪ ،‬بنها رر ار واخ ابگاه فرای و جمع روتانها‬

‫ی اهد؟‬

‫وهااینه کراهرود تا رلم و سااتم و خ اخ ره شااان‪ ،‬قاو و‬

‫اختری که ار یک خاو راهی یذها رشااد ی یابد‪ ،‬چارهری‬

‫جل ه کند‪ .‬تأثیر رین بی زهها رر همهجا ی ت رن یافت‪ .‬یثلن‬

‫جز رطاعت ودررا چ ن ار و رت عصیان رز فرریین ت سط‬

‫ار چنین کشا رهای ودروسیما کایلن اولت و ار خدیت‬

‫خدر و بعد پدر که وماا یراساااالری رساات‪ ،‬ی رخذه و تنایه‬

‫رست و رین ررگان بهعن رن پریخاطبترین‬

‫ی ش ا‪ .‬ارورقع رو رره ودررا‪ .‬یا باید ررم ش ا و تمام عمر‬

‫یاوند‬

‫زیر رین سلطه‪ ،‬یرگ تدریج رش رر بایند و یا فررر کند و به‬

‫رین یتااائل بهیکباره رتفاق وم رفتند بلکه ار ط‬

‫یک قشار خا‬

‫رساااوهی قرن بیتاات و یکم‪ ،‬ار رَشااکا یختل‬

‫ساریا ها‪ ،‬بروایههای بی زش و این و وشر گزینش رخاار‬

‫سمت وایعل م بروا‪.‬‬

‫ساع ار رورج و گتترش ی ه یات و خررفهپرست اررود‪.‬‬

‫«جل ی خندهی بابا رر بگیر»‬

‫ک اکان ویز رین‬

‫رروی رز خندهی پدر واررضا ست‪ .‬شاید یدل لش رین باشد‬

‫بنها حت ار ساخت بروایههای یخص‬

‫سااوتا ر و تفکیک جنتایت رر وررا زیرساخت تهن شان‬

‫که پدر بهورسااطهی سااکس با یاار‪ ،‬زیینه رر برری ت لد رو‬

‫ی کنند‪.‬‬

‫فررهم کراه و ار وقش یک ایکتات ر خ ایآِ‪ ،‬یأی ر رجرر‬ ‫و وظارت بر اساات رهای قدرت حاکمه رساات‪ .‬یرا خاوه‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲7 /‬‬

‫هرروز باه سااارکاار ی روا‪ ،‬به خاوه ی بید‪ ،‬غذریش رر‬

‫رین رره ی خ رهد بگ ید یک رز یهمترین االیل یهاجرتش‪،‬‬

‫ی خ را‪ ،‬رخاار ررای رر ی شاان ا و ی خ ربد‪ .‬رین ومای‬

‫بیرون کران همین قاِ عکس رز ساارش و تجربه کران‬

‫کل یک یرا ریده ب رست‪ .‬یعم لن پدرهای سنت عالقهی‬

‫اویای جدید و تازه ب اه رسات‪ .‬رلاته ی ت رن تأویل ایگری‬

‫زیااای باه ررای اررواد و قتااامات عمدهی سااااعات‬

‫رز رین شااعر ارشاات؛ رگر قاِ رر رابیات ب ی رفغاوتااتان‬

‫خاوهوشااین شااان رر ار کنار یدیاها ی گذرروند‪ .‬رروی که‬

‫بدرویم‪ ،‬پدر ی ت رود وماای رز قدرت حاکمه و ساااوت ا ری‬

‫همین ق روین رو رر ختااته کراه‪ ،‬رعترر‬

‫ی کند رین شاا‬

‫باشاد که بر رابیات سایه رفکنده‪ .‬ار چنین شرریط یاار که‬

‫یحا ِ بابا رر شکتته تا پدر یجازرتش کند‪.‬‬

‫همان زبان رساات‪ ،‬ساانت و یهج ر یاوده و وهتنها پیشاارفت‬

‫«بگ ررای رر ین شکتتهرم‬

‫وم کنااد بلکااه روزبااهروز عقااب تر ی روا‪ .‬ار رین بین‬

‫بگ که فحش اهد‬

‫خ رهررو (رابیات بوروگارا) هتااتند که ی خ رهند وضااع‬

‫ارا بزود‬

‫ی ج ا رر تغییر اهند ول بن ها هم واکام ی یاوند چ ن‬

‫رز خاوه بیرووم کند»‬

‫بنقدر کشا ر ارگیر جنگ و خررفهپرسات رست که یجال‬

‫رو که ار رین شارریط بزرگشده‪ ،‬کِری سمج ار چشم اررا‬

‫برری عرضرودرم زبان تازه باق وم یاود‪ .‬با رین رووااا ‪،‬‬

‫که بزرری یازوخیتت برریش به همرره اررا‪:‬‬

‫یصااطفا واامدی تصاامیم ی گیرا ییهنش رر ترک کند تا با‬

‫«رین ینم‬

‫شااکتااتن رین قاِ و زیرساااختهای تهن رش‪ ،‬به فعالیت‬

‫با کِری سمج ار چشم»‬

‫راب و زودگ رجتماع خ ا راریه اهد‪ .‬بای همیشااه به‬

‫رحکام این ساخت و روجبور هتاتند ریا چ ن همیشه ارا‬

‫اواا کشا‬

‫کشایدن ار رره روجام عااارت‪ ،‬پاارشا وره بنام بهشت رر‬

‫که ار روتخاِ یتایر ارسات اقت بیشاتری کند یثل همین‬

‫ار پ اررا‪ ،‬پیرورن بن این کمکم تادیل به روتاااانهای‬

‫روودی که شااااعر ج رن کالج ‪ ،‬یصاااطفا وااامدی ار‬

‫یازوخیتاات ی ش ا ود‪ .‬حا رروی به ساان رساایده که رز‬

‫پیشگرفته رست‪.‬‬

‫لحاظ فکری اچار شک شده و بر سر اورره کفر و ریمان‬ ‫یراا رست‪ .‬یکطر‬

‫این و یذهب قررر اررا‪:‬‬

‫«رین ینم‬ ‫رین ای رر‬ ‫خدر‬ ‫یحمد‬ ‫ی س »‬ ‫و س ی ایگر ویهیلیتت و هیچروگاری که رو رر به قیام تهن‬ ‫اع ت ی کند‪:‬‬ ‫«یک بیاید رین قاِ رر‬ ‫بیرون کند رز سرم»‬ ‫یصطفا ومدی ت روتته بهخ ب رز پس رین شعر بربید و با‬ ‫تلفیق تصااویر ربژکتی و یفاهیم سا بژکتی ‪ ،‬قاِ عکت رز‬ ‫یتاائل جاری ار خاو راههای جهانس ی رررئه اهد‪ .‬شاید‬ ‫رین روریت‪ ،‬ارساتان زودگ شاخص خ اش باشد و رو رز‬

‫واشاناختهها و ررههای ورفته رست پس چهبهتر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲8 /‬‬

‫روضاعم خررِ ست‬ ‫الم تنگ‬

‫اميد‪ ،‬صلح‪ ،‬عشق‬

‫پیش رز بوکه س ررخ ار الم پیدر‬ ‫ی خ رهم ار ت رتررق‬ ‫نگین بابایی‬

‫و قناری ش م ار جزریرت‬ ‫که پنهانست‬ ‫او پشت ن چشم رز قندهار‬ ‫و روار‬ ‫که پشت هندوکش رت‬ ‫تیز کراهرم اودرن‬ ‫که رگر وم برا خ رِ‬ ‫وار برری چه؟‬ ‫الم تنگ‬ ‫روضاعم خررِ‬ ‫و یک شهر طالام برری ت‬ ‫رین شاعر یک رز لطی ترین شعرهای یصطفا ومدی ست‬ ‫که ا تنگ رر بهخ ب ینتقل ی کند و با وشاوههای رز قایل‬ ‫«هندوکش» که رشااتهک ه ساات ار رفغاوتااتان(همچنین‬ ‫اررری اریاهای یتعدای ویز هتاات) با رین ساا ر ی رجه‬ ‫ی شا یم که بیا شاعر برری بازگشت به رفغاوتتان اودرنتیز‬ ‫کراه رسااات(کناایاه رز حر‬

‫و طمع) یاا هندوکش رر‬

‫رسااتعارهری رز لااس یعشا ق خ ا ی ارود و برری کنار زان‬ ‫رین لااس و ایدن تن یعش ا ق خ ا حریم رساات؟ تا رگر‬ ‫رفغاوتاتان کشا ریست که با جنگ‪ ،‬پی ود خ راه و رشعار‬ ‫شااعرروش بیینهری رز زیتاتِ جنگزاه رسات‪ .‬فضای شعر‬ ‫رفغاوتااتان به علت همین تاریخ جنگ بل ا؛ هرچند پر رز‬ ‫رودوه‪ ،‬روج رسارت‪ ،‬ارا و یرگ رست ریا ار بن یضایین رز‬ ‫ریید‪ ،‬والح و بهودرت عشاق هم به چشم ی خ را‪ .‬عشق‬ ‫که گاه با وطن بهیثابه یعشاا قهری برخ را ی کند که تمیز‬ ‫اران بن رز هیات روتاو یشکل رست و یکدست ویتت‪.‬‬ ‫برری یثا ار شاعر «جغررفیه» ی «یصاطفا وامدی» شااعر‬ ‫رفغاوتااتاو که جنگ و یهاجرت رر رز وزایک لمس کراه‬ ‫چنین ی خ رویم‪:‬‬

‫خ ربش وم برا واار وکند و لااسا که یثل ک ه بلند رست‬ ‫و یاوع ایدن رو ی شاا ا رر کنار بزود‪ .‬ار سااطر بخر «یک‬ ‫شااهر طالام برری ت »‪ ،‬شااعر اوباره یعنای چندپهل به خ ا‬ ‫ی گیرا و خ رونده رر با تأویلهای یتفاوت روبهرو ی کند‬ ‫که بیا رین ی و ل گ‪ ،‬برزوی ساات برری یعش ا ق که با رو‬ ‫یهاجرت کراه و ب خاومان شااده یا برزوی ساات که برری‬ ‫کش ر خ ا ی کند و شهر بزرای رر ی خ رهد که رز تأثیر و‬ ‫تجاوز طالاان(طالام به وح ی یاابور طالاان رساات) ارریان‬ ‫یاوده‪.‬‬ ‫اوررن طالاان‪ ،‬اوررن ساایاه برری رابیات رفغاوتااتان ب اه‬ ‫رسات ریا شاعر‪ ،‬با جنگ و سیاه پرورش ی یابد و روزی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪۲۲ /‬‬

‫رز تهن شاااعر یت لد ی ش ا ا‪ .‬رز زیان ک اتای کم ویتاات‬

‫یصطفا ومدی رز رربطههای ترریتنیت جالب و یعناارری ار‬

‫رفغاوتاتان‪ ،‬رابیات رین کشا ر پیشارفت چشامگیری ارشته‬

‫شاعر خ ا‪ ،‬بهارسات و با کارکراهای یناسب رستفااه کراه‬

‫رساات و رشااعار یقاویت و یهاجرت زیاای ساارواه شااده‬

‫رست که ار رشعار رینچنین کمتر ایدهشده‪:‬‬

‫رسات؛ ریا وریفه شااعر بوروگارا رفغاوتتاو چیتت؟ بیا رو‬

‫«جهان یاوکن ست ار شاوزه لیزه‬

‫یاوند رکثر رشااعار یقاویت‪ ،‬شااعری ومااگرر و پر رز ساامال‬

‫گُرگ ست ار ور رستریت‬

‫بگ ید؟ وتات به رویدراها‪ ،‬بریانها و تهییج ستمدیدگان به‬

‫زو ست ار کابل‬

‫پایدرری ار یقابل وظامهای ساالطه ار جهان بتاانده کند؟ یا‬

‫که روسریرش ار باا ی س زا»‬

‫بنها رر به ش رش فرربخ رود؟‬

‫«گرگ ست ار ور رستریت» رربطهی پیرریتن با فیلم «گرگ‬

‫به وظر ین‪ ،‬تاکن ن‪ ،‬ی ضا ع جنگ بتیار استیال شده و‬

‫ور رساتریت» سااختهی «یارتین رسک رسیزی» اررا‪ .‬کمدی‬

‫رز ینظرهای زیاای بررسا شاده رسات‪ .‬ار ریررن‪ ،‬پاکتتان‪،‬‬

‫ساایاهِ گرگ ور رسااتریت ومایاوگر یرای(جران بلف رت)‬

‫فلتااطین‪ ،‬فرروتااه و هر کش ا ری که جنگ رر تجربه کراه‬

‫رساات که اروهایت رز پ‬

‫و وظام سااریایهارری شااکتاات‬

‫رست اررری رشعاری با رین یضم ن رست‪ .‬شعرهای بتیاری‬

‫ی خ را‪ .‬فیلم سررسر حاوی وحنههای جنت و رستفااهی‬

‫اررینباره ساارواه شااده که گاهن چیزی جز به و والهی‬

‫بزرری رز زن رسات‪ .‬زو ار کابل‪ ،‬ار جهاو که شایه گرگ‬

‫یخاطب پتاند وا اهرود‪ .‬خالقیت شااعر ار رینگ وه رشعار‬

‫رسااات‪ ،‬جهااو کاه یااوکن زیااسااات‪ ،‬ی را تجاوز و‬

‫ار فرم‪ ،‬لحن و ی زیک یتن وم ا پیدر ی کند و یحک‬

‫ساا رسااتفااهی جنتاا قررر ی گیرا و روسااریرش که‬

‫ی خ را‪..‬‬

‫ی ت رواد ومااای رز حریات‪ ،‬شاااخصااایت‪ ،‬حجاب که‬ ‫روست و رز بین ی روا تا رو رر تادیل‬

‫ار شعر «عِرق یل »‪:‬‬

‫وشااناهندهی عفا‬

‫«رز رره که ساختهری‬

‫به یک هرزه کند‪ ،‬ی سا زا و رز بین ی روا(کش‬

‫وتاختهرم بهتر‬

‫ت ساط ساربازرن و سا زرودن روساری رو)‪ .‬ار کش ری که‬

‫ه بخند ‪ /‬ه بخ ر‬

‫ی را اساتاررزی وظام سریایه و رستثمار جهاو قرررگرفته‬

‫ه هم بزن ‪ /‬برهم بزن‬

‫رست‪ ،‬جهاو که به شما یاا ی اهد یک خ اکار رر چگ وه‬

‫او سیر رشته‬

‫بفروشید(ایال گ رز فیلم)‬

‫کم روغن ‪ /‬کم بتش‬

‫ار رکثر شعرهای یصطفا ومدی بهرتفاقات تاریخ و تلخ‬

‫رز بش که پختهری تنها پیازش رز ت ب ا‬

‫که ار رفغاوتاتان رتفاق رفتااه؛ رشاره ی ش ا و هر بار هد‬

‫و ین اهان س ختهتر رز بوم که بگ یم‬

‫خاوا رر اواا ی کند و ساطرهای شاااعرروهری ی سااازا‪،‬‬

‫"وطن عشق ت رفتخارم "»‬

‫برری یثا ‪:‬‬

‫شاااعر ریتمیک عمل ی کند و یاوند عمل هم زان‪ ،‬تکررر‬

‫«نهایت»‬

‫حرکت ساات که یختم همین سااطرهای زیر رساات و ار‬

‫«هر چیز وهایت اررا‬

‫بقیهی شااعر رتفاق وم رفتد و شااعر تغییر لحن ی اهد و‬

‫وهایت قلکهای پنج اه سالگ‬

‫همچنین شعر رر رز حالت ینث ر خارج ی کند‪:‬‬

‫تفنگ ست‬

‫«ه هم بزن ‪ /‬ار هم بزن»‬

‫که بِ ی خ را رز خشاِ‬

‫ه ‪/‬هم‪/ِ/‬زن= یتتفعلن‬

‫وهایت جنگ حتى‬

‫ار‪/‬هم‪/ِ/‬زن= یتتفعلن‬

‫حماقت ست ار لااس کابل‬

‫ار «ه بخند ‪ /‬ه بخ ر» ویز همین رتفاق رفتااه رست‪.‬‬

‫ایناییت الى پاى ب ار‬

‫حجاِ‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪111 /‬‬

‫و تفنگ ست بر پیشاو غزو‬ ‫که سرش وم ش ا‬ ‫با شقیقه بازی کند‬ ‫یا ک اک »‬ ‫پاوزاه سااا پیش گروه طالاان رقدرم به تخریب تندیسهای‬ ‫ب ار ار واالصااا و شااهمایه کراود و او روز یت رل با‬ ‫ی شااک و گل له؛ رین یجتاامههای تاریخ رر فروریختد‪.‬‬ ‫بعدرزرینکه ب ار تخریب شد گروه طالاان وُه رأس گاو رر ار‬ ‫یقاابال یخروبههای ب ار قرباو کراود و ی گفتند که یا‬ ‫ربررهیم خلیل هتاتیم که بتها رر شکتتیم و همین گ شت‬ ‫رر (قرباو ) ییان رفرراشاان تقتیم کرا‪ .‬ار رینجا شاعر قصد‬ ‫ارشته رست تا خررفه رر ی راروتقاا قررر اهد و عاقات خررفه‬ ‫رر با ریجاز‪ ،‬ار یک سطر بیان کند‪.‬‬ ‫ار روتها یصطفا ومدی شاعریست که «کلمه» رر ی شناسد‬ ‫و روی هر کلمه تأیل ی کند تا کارکراهای یختلف رز بن‬ ‫بگیرا(قند‪/‬هار‪ ،‬بیت رلخال" " و‪ )...‬که با ت جه به اروش‬ ‫شااعری‪ ،‬تئ ریها‪ ،‬لحن و فرم تقریان یناسااب ی ت رود‬ ‫شااعری باشاد که رز ا جنگ‪ ،‬شاعری با ساک تازه بیرون‬ ‫بیاورا که شاایه رکثر شاعرهای رفغاوتتاو یا رشعاری که ار‬ ‫رواطالح رشعار یقاویت واییده ی ش ود؛ شعارزاه وااشد و‬ ‫خ رونده رر به شع ر ورقع یهمان کند‪ .‬هرچند برری رسیدن‬ ‫به فرم یناساب و شاعری یتمرکزتر باید تالش کند و بیشتر‬ ‫خ اش باشااد‪ .‬یک رز االیل که ار رین یتن رز رفغاوتااتان‬ ‫بیشااتر وااحات کرام رین رساات که شاااعر هم رویکرا‬ ‫رینچنین اررا و کشا ر رو بیش رز خ اش بر شاعر یتلط‬ ‫رساات‪ .‬عالوه بر رینکه عملکرای ینفعل ار برربر پ چ و‬ ‫ارا به تکررر ی رسد و الزم رست برری وااختن به رلم اویا‬ ‫رین سخن رز «ویچه» رر به یاا ارشته باشیم‪:‬‬ ‫«هنر و وه هیچچیز ایگر‪ .‬برری رینکه حقیقت باع‬ ‫وش ا‪ ،‬هنر رر ارریم‪».‬‬

‫یرگمان‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪111 /‬‬

‫یتاتمر رز جاوب گروهکهای تروریتات و بیریکای ست‬

‫کالبدشکافی يك شکاف‬

‫که رین قضاایه‪ ،‬قلب شاااعررن رفغاوتااتاو رر به ارا بوراه و‬ ‫حتا خیل زیاای رز بنها ا به یهاجرت اراهرود؛ ریا وکتهری‬ ‫پویان فرمانبر‬

‫که حائز رهمیت رساات برخ را سااطح شااان با رین یتاائله‬ ‫ب اه که رکثر بنها وقش فرم و زبان رر ار شعرهایشان واایده‬ ‫ی گیرود و به سامت شاعارهای سطری و سطح ی روود‬ ‫چرر که یرام همین رر ی خ رهند؛ و چه چیزی رِغ رگرتر رز‬ ‫یرام؟‬ ‫ریا جهان شااعرهای یصااطفا و امدی‪ ،‬تنها یختم راهر و‬ ‫ع رط ِ رویه وگر وا اه و خ ا رر به رحتاااس سااطح که‬ ‫ار سطرهای زیاا جا خ ش ی کند یحدوا وم سازا؛ یعن‬ ‫عالوه بر یحت ر و ی تی‬

‫یقید‪ ،‬به فرم‪ ،‬تخیل و ت لید فضای‬

‫تاازه رهمیات ی اهاد و تِم هاای یختل‬

‫رر باه ومایش‬

‫ی گذررا‪« .‬یصاااطفا وااامدی» یک رز همین شااااعررن‬ ‫رفغاوتتاو ست که رکثر شعرهایش رر ار غربت و شته و رین‬ ‫یهم ار البیروتهای یعنای ‪-‬وشاااوهری و فرییکِ شااعرش‬ ‫پیدرست؛ ارورقع با وگاه تیز‪ ،‬اراِ وطنش رر با غربتِ خ ا‬ ‫هیچگاه شااعر و شاااعر رز یکدیگر جدر وا اهرود و طاعن‬

‫رینهمان کراه‪ ،‬به ساررسر شعر تزریق ی کند‪ .‬بهعاارتایگر‪،‬‬

‫هیچیک رز رین او بهتنهای ت روای عا ر رز یرزهای هتاات‬

‫رین شاااعر کالج به کمک زیرساااخت تهن رش فضاااهای‬

‫شااناساااوه رر ودررود؛ رین تمهید ویز با تئ ری یرگ ی ل‬

‫بدیع خلق ی کند که ی جب ترروش یغشاا ش شااع ر‬

‫یتفاوت ب اه‪ ،‬جهان شااعر رر هد‬

‫قررر اراه رست و وااید‬

‫ی ش ا‪.‬‬

‫فرری ش کرا که جهان یک شاعر شایل شعر هم ی ش ا‪.‬‬

‫یصاطفا واامدی یک رز رایینهای باسااابقه کالج شااعر ویز‬

‫یتأسافاوه بتیاری رز شاعررن‪ ،‬رعم رز ریررو و رفغاوتتاو ‪ ،‬به‬

‫هتات؛ اَه یاه ی ش ا که رو هم رره همرره کالج ب اه و رین‬

‫الیل تزلز ار شناخت شعر و جذِ یخاطب‪ ،‬رسیر فال ور‬

‫جناش شااعری‪-‬شااع ری رر رها وکراه رساات‪ .‬ینتخا رز‬

‫و الیکهای یجازی ی شا ود و به ساامت تصاانع ی روود‪.‬‬

‫رشااعار رو ار جزوهری ‪ 17‬واافحه جمعبوریشااده که حاال‬

‫رینگ وه رسات که شاعر فارسا ارگیر سطرهای زیاا(و وه‬

‫روبروی یاست‪ .‬ار رین وروفتا چارهری جز زیتت ار تهن‬

‫ساااختار قدرتمند) ی شاا ا و ایگر به فرم و تخیل(ررتااط‬

‫ویتات و ورقعن اش رر رست که است رز همهچیز بکش و‬

‫تصااویر) وم رساد‪ ،‬رینگ وه رسات که فضاای شاعرروهری‬

‫به کِرمهای سمج که زیاو ار چشماوت زودگ ی کراود‬

‫برری زیتااتِ تفکر به وج ا وم بید و بالهت ار رابیات‬

‫فکر کن ‪ .‬چارهری جز برهم زان فضااا و زیان ویتاات تا‬

‫ج الن ی اهاد و زبان قدرت‪ ،‬فریااتر رز قدرتِ زبان به‬

‫خاطررت و خاو راه رت رر کنار خ ات بیاوری و ار رین‬

‫چشم ی بید و ررایکالیتم فرهنگ ار وطفه پنهان ی یاود‪.‬‬

‫غربت به رفتار خ رهرت شک کن و یا عصااویت پدرت رر‬

‫رساسن برری یاارزه با هر چیزی باید فرهنگ بن رر ار عمق‬

‫بطلا ‪ ،‬وه خندههای که هیچ شااهت به رو ودررا‪:‬‬

‫جتاتوج کرا و با ترروش یتشتت شع ر‪ ،‬قلب اشمن رر‬

‫«خ رهر؟‬

‫ینهدم کرا؛ چند سا ی ش ا که رفغاوتتان ارگیر جنگهای‬

‫بس کن‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪112 /‬‬

‫با ت أم‬

‫وم شا ا و ار شعر بعدی «عرق یل » ویز به کمک لحن و‬

‫جل ی خندهی بابا رر بگیر‬

‫رجرری رورن‪ ،‬شاااهد بن هتااتیم‪ .‬رجرری که باز ه س رین‬

‫بگ یثل قال‬

‫وطن رر کراه و بن رر به ودر اربوراه رست‪:‬‬

‫قال قر‬

‫رز بش که پختهری تنها پیازش رز ت ب ا‬

‫هایش عصا ش ا»‬

‫(قاِ)‬

‫و ین اهان س ختهتر رز بوم که بگ یم‬

‫گ یا غربت‪ ،‬تنها تقابل با زیان رر بروم تابد و سررغ بییزش‬

‫«وطن عشق ت رفتخارم‬

‫با زبان هم رفته رساات‪ .‬زباو که ینظ ر رر کنار ی زود تا‬

‫و رز رره که وم روا‬

‫خ اش رر لخت کند‪ .‬زوهار! زباو که یتتقیم باشع ر‪ ،‬تفکر‬

‫(عرق یل )‬

‫و ررایکالیتااام ار ررتااط رسااات‪ .‬زوهار! زباو که ورقعن‬

‫ریا رین ساطرها فقط ار رفغاوتاتان خالوه وم ش ا و گ یا‬

‫ب رحم رساات‪ .‬زوهار! ریا وطن چه؟ چرر رین تن هرگز رز‬

‫شااعر به یرزهای بزرگتری ی رودیشاد؛ به روتان‪ ،‬جهان و‬

‫بای جدر وم شا ا؟ چرر همیشه ه ری زو هار ی کند تا‬

‫وابرربری؛ به غصاهری که به س یال گره زاود و یا به گرگ‬

‫پ بن بدوا؟ زو هار که وج ا ودررا و تنها هدف ست که‬

‫ی رودیشاد که ار «ور رستریت» زوزه ی کشد‪ .‬همچنین ار‬

‫باید برری حرکت‪ ،‬شع ر‪ ،‬رین وطن و تن باشد‪:‬‬

‫راریه‪ ،‬شااعرش رر ت سااط تکنیک فاواالهگذرری برجتااته‬

‫بند رز روسریرت بازکن‬

‫«زن‪/‬هار!‬ ‫زوهار‬

‫یرایان شهر‬

‫زوهار‬

‫هزرره اررا بلند‪...‬‬

‫بروم»‬

‫ی کند و به رین ورقعیت طعنه ی زود‪:‬‬ ‫«ی ت رود جهان‬

‫شد»‬

‫ت هم ی ت رو‬

‫(زن هار!)‬

‫ی ت رو به جان جهان‬

‫هزرره رر که ومای رز رفغاوتاتان رسات؛ بلند کراود! ارست‬

‫جهان رین شعر بیفت‬

‫یثل رین خاوه که واادری کفشهای یرای با حکم تخلیه و‬

‫که فرم خ ب ودررا»‬

‫کلاات و شااال رر‪ ،‬زخم رش ی کنااد‪ .‬رین خاااوااه برری‬

‫(جهان)‬

‫واااحبخاوه رساات و واااحبخاوه کت ا جز خ ا خاوه‬

‫ریا رین طعنه قررر ویتاات به رتمام برسااد و ار «ررکتااترر» با‬ ‫هتتیم که شاید یعش ق شاعر باشد‬

‫ویتات! یعن باید تنت رر ب خیا شا ی تا رز رین خاوه ا‬

‫«ت » ی وایعل ی طر‬

‫بکن ‪:‬‬

‫یا وطنش و یا شاید هراو‪.‬‬

‫«تق تق تق‬

‫ارساات رساات؛ هر چیز رقتضااای خ اش رر اررا ریا رین‬

‫ودری کفگیر ویتت‬

‫«خ ا» ار کجا شااکلگرفته رساات؟ چرر تفنگ؟ چرر چاق ؟‬

‫ودری ار رست‬

‫روالن چرر همین یعش ق؟ رین س ر ها جهانبین شاعر رر‬

‫و یرای با حکم تخلیه‬

‫وشان ی اهد که کلیشه رر به تهنش رره وم اهد و همهچیز‬

‫با کلت و شل رر‬

‫رر زیر سا ر ی بَرَا؛ کت چه ی ارود شاید زن هار‪ ،‬همین‬

‫ار رژه پشت ار»‬

‫س ر هاست‪:‬‬

‫(تق تق)‬

‫«هر چیز رقتضای خ اش رر اررا‬

‫ار شااعر «تق تق» با فُری خ اویژه روبرو هتااتیم که با‬

‫یثل چاق که تنها برری پ ست کندن یی ه ویتت‬

‫ترجیعبندها و ترکیببندهای یتفاوت که بر واافحه کاغذ‬

‫ی ت رو بنشاو ار سینهرم‬

‫وقش بتااته و به کمک هرین تیک‪ ،‬ت لید فضااای یتفکرروه‬

‫عمیقتر‬

‫کراه رساات؛ ریا فضااای شاااعرروه‪ ،‬تنها به رین شااعر ختم‬

‫کاریتر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪113 /‬‬

‫اوستاوهتر‬

‫خالم رساات‪ .‬روگار وا رتکهای یختل‬

‫که رقتضای ت همین رست»‬

‫تا الیل زیتات شاعر باشد‪« .‬ت » ی که یثل س ر ‪ ،‬شاعر رر‬

‫(ررکتترر)‬

‫ی اورود تا‪ ...‬بهررست رینهمه وار برری چه؟ رینهمه وار‬

‫بری! جایعه‪ ،‬حجیم رسات و رقتضایش همین ررتااطهاست‪.‬‬

‫برری ال که ساا ررخ رساات به چه ارای ی خ رَا و یا‬

‫ررتااط بن ایگری با بن ایگری! ررتااط اسات با چشم و یا‬

‫روضاع که خررِ! برری ت ؟ «ت » ی که بن «روبرو ار بینه‬

‫پا و یا‪ ...‬رز زو که ب ی قریه ی اهد تا یرای که چیزی‬

‫ریتتااه رست؟‬

‫جز تار سااایل ویتاات‪ .‬رزرینگ وه به اویا بیدن تا زودگ‬

‫وار برری چه؟‬

‫وکران؛ و رز گل یحمد تا گل یحمد!‬

‫الم تنگ‬

‫زو که ب ی قریه ی اهد همان اختریساات که با روفجار‪،‬‬

‫روضاعم خررِ‬

‫رحتاس خ شاخت ی کند‪ .‬رین زن همان گل یحمد رست‪،‬‬

‫و یک شهر طالام برری ت »‬

‫همان تار ساااایل؛ ریا شااااعر چه؟ بیا چیزی جز همین‬

‫(جغررفیه)‬

‫زهررساات؟ بیا چیزی جز ایناییت رساات که اریافته رساات‬

‫بری! هر چیز وهاایت اررا(وهاایت) رز رین وقد گرفته تا‬

‫«باید ار کاغذ ینفجر ش ا؟‬

‫خاطررت که باز شااروع وم شا ود‪ ،‬رز جهاو که تنها جنگ‬

‫زو که ب ی قریه‬

‫رر فررگرفته رست و رز حماقت که روزبهروز بیشتر ی ش ا‪.‬‬

‫یرای که تار سایلش‬

‫یصطفا ومدی یاهیت جهان رر اریافته رست‪ .‬رو ی ارود که‬

‫و اختری که‪...‬‬

‫یرز خنده تا گریه رز تار ی هم باریکتر رست و ولح بررار‬

‫ت عاشق کدرم رین سه وفر ب ای گل یحمد!‬

‫جنگ رسات‪ .‬رو شااعر رینگ وه شاه اهاسات‪ ،‬شاعر یک‬

‫که زودگ وکرای»‬

‫کران اوبلیزمها و اروهایت‪ ،‬واب ای همهی بنها!‬

‫(جایعه)‬

‫ایگر فریاب وم خ رَا‪ .‬وه به «بیا رینجا» های یعشااا ق‬

‫تخیل و زبان‪ ،‬تنها ار «جایعه» خالوه وم ش ا و روگار ار‬

‫رعتماای اررا و وه به خ ا‪ .‬رو رزینده وا اه ریا ترکشهای‬

‫ه ری برلین‪ ،‬باز ه ری زبان به سر شاعر زاه رست تا خال‬

‫اررا که هر جا ی روا همررهش رساات‪ .‬بارینحا ‪ ،‬باز خطر‬

‫کراه باشااد! خالف که ار سااطح شااعر پیدر ویتاات ریا رگر‬

‫ی کند‪ .‬پ یعشا ق رر ی گیرا تا با چاق زخم ش ا؛ و یا‬

‫ج ری ایگر و عمیقتر باین یشه ا ی ش ا‪ .‬یثل رتاق که‬

‫اواا کابُل ی گراا تا ار رشک زودگ کند‪ .‬برری رو چیزی‬

‫هیچ پنجرهری تکلیفش رر روشااان وم کند و یا اری که‬

‫جز شااعر رهمیت ودررا‪ ،‬حاضاار رس ات که به خ ا‪ ،‬بمب و‬

‫وم ریزا بر خ ش ‪:‬‬

‫ایناییت باندا و ار کاغذ ینفجر بش ا‪:‬‬

‫«بریزا اری‬

‫«هرگز به سیب‬

‫باز ش ا پنجرهری‬

‫ار است اختری‬

‫یثل یک او هجا فحش‬

‫فکر کراهری بیا؟‬

‫یا قند‪/‬هاری ار الم‬

‫واروجک ست‬

‫یثل ه ری برلین‬

‫که بنهم وهایت اررا‬

‫که بلد ویتت خ ِ باشد»‬ ‫(بیت رلخال" ")‬ ‫رز جهان که به جغررفیه وظر کنیم باز با همان «ت » ی وایعل م‬ ‫طرفیم‪« .‬ت » ی که روگار ساایمای ودررا و تنها حتاایتِ‬

‫یثل همان قلک‬

‫همان تفنگ»‬

‫بر چهره ی زود‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪114 /‬‬

‫روشن وم کند هیچ پنجرهری‬

‫اندوه خاکستری‬

‫تکلی‬

‫رتاقم رر‬

‫ی وزا باا‬ ‫رئوف دلفی‬

‫و خاکى بلند وم ش ا رز خیابان‬ ‫که یا ین ست‬ ‫ب اه رست‬ ‫و ایگر ویتت‬ ‫که یااری کند بررم‬ ‫ار شهری که گیرکراه است هام‬ ‫بریزا ارى‬

‫یهمترین ویژگ رشااعار «یصااطفا واامدی» فضااای تازه و‬

‫باز ش ا پنجرهری‬

‫حسبییزی رسات‪ .‬برخ را شااعر با یفاهیم‪ ،‬روطکاک رو با‬

‫یثل یک او هجا فحش‬

‫وقایع و اریافتهای حت ا رش‪ ،‬چکیدهی کارهای روساات‬

‫یا قند‪/‬هاری ار الم‬

‫که تادیل به فری گاهن خ اویژه شده و بثارش رر رز حی‬

‫یثل ه ری برلین‬

‫لحن‪ ،‬هاری و و ریماژ به لحظات ینحصااربهفرا بد کراه‪.‬‬

‫که بلد ویتت خ ِ باشد‬

‫ب شک زیتت شاعر و رتفاقات پیرری ن وی ار شکلگیری‬

‫اواا خ ام هن ز ب چارهرم‬

‫جهان شااعریرش وقش بتاازری اررا و شاااید الیل رواال‬

‫یااری باید کنم برری کلمات‬

‫جذربیت کارها فضاای ساات که برری یخاطب ریررو تازگ‬

‫برری خ ام‬

‫اررا؛ چررکه اویای شاااعر و رتمتاافر کارهای رو با بدعت‬

‫و شهری که یا ین ویتت‬

‫همرره رسات‪ .‬یصاطفا وامدی شااعری رفغاوتتاو تاار که‬

‫وا اه رست»‬

‫خروج بثاارش یجم عاه ری رز حریان وی ار زودگ‬

‫شااعری یاس بل ا که رروی ار هیچ کجا رحتاااس خ ب‬

‫پرفررزووشاایا ساات که تجربه کراه و ار رشااعارش رزوظر‬

‫ودررا و رز شاکتات همیشگ و غم یمتد شِک ه ی کند‪...‬‬

‫ی زود‪ .‬غم‪،‬‬

‫رزریناسات واله سرری ها ار رشعار یصطف ومدی بهوف ر‬

‫رورو یک وهیلیتاات رساات که رز رودوه حر‬

‫رودوه‪ ،‬جار‪ ،‬شکتت‪ ،‬روزجار‪ ،‬پ چ ‪ ،‬شماتت‪ ،‬جنگ‪ ،‬تااه‬

‫ایده ی ش ا ا که گارای روفعال و یتااتأواال اررود ریا ار‬

‫و و ستالژی وم اهای بارزی ار کارهایش اررود‪.‬‬

‫شااعرهای وظیر «جغررفیه» و «وهایت» ارربتاات یحکمتری‬

‫شاعر یصطفا ومدی ی ضع روفعال اررا و رروی رشعارش‬

‫ی ساازا که رحتاس و خرا ار کنار هم حرکت ی کنند و‬

‫یعم الً وظارهگر و گاه ژوروالیتاات رساات که فقط گزررش‬

‫رفتار شاااعر با زبان به پختگ بیشااتری رساایده رساات‪.‬‬

‫ی اهد؛ گارای ار برربر رتفاقات ودررا و خنث و ب روُلته‬

‫اروهایت شااعرهای یصااطفا واامدی کارهای قابلتأیل با‬

‫رسات؛ همچنین پیشنهاای ودررا و رکتی ویتت‪ .‬رزرینجهت‬

‫فضاااسااازیهای یتفاوت و جهاو پر رز حسبییزی همرره‬

‫بزرگترین ضع‬

‫کارهایش بهحتاِ ی بید‪.‬‬

‫رساات‪ .‬شااعرها کمتر رگزوتیک و تصاانع هتااتند‪ ،‬هرچند‬

‫بهعن رنیثا ‪:‬‬

‫گاه ساایه رحتااس بر عقل ار کارها سنگین ی کند؛ ریا‬

‫بیت الخال "ف‬

‫بوت پات وم شاا ود‪ .‬کارهای یصااطفا ترکیا رز ویش و‬

‫«تکاوم وم اهد غروِ‬

‫و ش‪ ،‬زیاای و زشت ‪ ،‬خ ب و بدی‪ ،‬سیاه و سپیدی و‪...‬‬

‫به ارا وم خ را یاه‬

‫رست و ی ت رن گفت روگ شعرهای رو خاکتتری ست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪115 /‬‬

‫جهان رین شعر بیفتى‬

‫جهان نابرابر‬

‫که فُرم خ ب ودررا‬ ‫ساح نوری‬

‫و یثل ین که سا هاست‬ ‫فُرم خ ب ودررم‬ ‫استوالش ی لرزا‬ ‫«یصاطف وامدی» شااعر خررسااو رهل کش ر رفغاوتتان‬ ‫رساات‪ .‬ییل بهتازگ ار شااعرهای رو ی ج ی زود‪ ،‬بارینکه‬ ‫رغلب رشاعار وی تحت تأثیر جنگ و یهاجرت هتتند ول‬ ‫بهجرئت ی ت رن گفت رین شاااعر و پای خررساااو با بیاو‬ ‫بوروگارا گای و ار بازوگری ی ض ع تکررری برارشته و‬ ‫بن رر به زیاای هرچه تمامتر و با بیاو تازه رررئه ی اهد‪.‬‬ ‫ار شاعر «جهان» شاهد ی تی های بزرای هتتیم که جهان‬ ‫شاااعری رر ترسااایم کراه و یخاطب رر با رساااتفااه رز‬ ‫فضااساازیها و تصا یرهای عین به ارک ارست رز شعر‬

‫«جهان»‬

‫ی رساااود‪ .‬ار رین شااعر‪ ،‬شاااعر به یااحثه با جهان خ ا‬ ‫ی وشیند و با به تص یر کشیدن جهان وابرربر‪ ،‬غصه س یال‬

‫جهان ی ت رود وابرربرى کند‬ ‫غُصهری رر به س یال گره بزود‬ ‫ی شک رر به فلتطین‬ ‫ی ت رود‬ ‫زیر جهنم یرگ بریه استخط بگذررا‬ ‫بگذررا ش یى ار بُرج رلعرِ‬ ‫یا فنجاوى چای ساز‬ ‫روى ییز ییلی ورى ار ا رقیاو س‬ ‫جهان یاوکن ست ار شاوزه لیزه‬ ‫گرگ ست ار ور رستریت‬ ‫زو ست ار کابل‬ ‫که روسریرش ار باا ی س زا‬ ‫جهان ی ت رود وابرربرى کند‬ ‫ی ت رود جهان‬ ‫ت هم ی ت رو‬ ‫ی ت روى به جان جهان‬

‫رر به جنگ فلتااطین ربط اراه و رز کشااتاری که ار «بریه»‬ ‫رتفاق رفتااه سخن ی گ ید و رز رین وشاوهها زیینه ری برری‬ ‫به رخ کشایدن وظامهای کاپیتالیتات ی سازا و همهی رین‬ ‫یضایین رر با زو ار بغدرا که روسریرش ی س زا و بتش‬ ‫ی گیرید گره ی زود‪ .‬گ ی جهان یتن شااعر ی ساا زا و‬ ‫بتش ی گیرا؛ و ار روتها شااااعر با رساااتفااه رز تکنیک‬ ‫فاولهگذرری شعر رر به پایان رساوده و یخاطب رر رز جهان‬ ‫یاای به جهان شااعری پی ود ی اهد و رز رو ی خ رهد که‬ ‫ار ساخت جهان شعری با رو همرره ش ا‪.‬‬ ‫ترکیاات رساتعاری‪ ،‬ساطر ساازی‪ ،‬تقطیع یناساب‪ ،‬ساااختار‬ ‫یعنای و تِم که ار سااررساار رثر جریان اررا؛ همه و همه‬ ‫ی جب جذربیت رین شاعر ساپید شادهرود و وتیجهی رجرری‬ ‫یناسب رین ی لفهها ی جب پرف رینس یناسب شعر گرایده‬ ‫رسات‪ .‬با برزوی ی فقیت برری رین شاعر بوروگارا و به ریید‬ ‫بوکه شاهد ترویج رین جریان شعری‪-‬شع ری ار ییان ایگر‬ ‫شاعررن خررساو باشیم‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪116 /‬‬

‫اررا‪ .‬رز تاکنیااک هااای قاااباال ت جااه ار رین یجم عااه‬

‫بازيچهی تروريسم‬

‫«فاواالهگذرری»‪« ،‬لحنگرارو »‪« ،‬تقطیع یناسااب»‪« ،‬سااپید‬ ‫خ رو » و «بازی زباو » رساات‪ .‬شااعر «وهایت» فری خ ا‬ ‫نوید استاک‬

‫ویژه و سااااختااری یک جمله ری اررا و با رساااتفااه رز‬ ‫ی تی‬

‫هاای بزرای چ ن «تفناگ»‪« ،‬خشااااِ»‪« ،‬کاابُل»‪،‬‬

‫«ایناییت»‪« ،‬شااقیقه» و «واروجک» به فضااای جنگزاه ار‬ ‫و ستالژیهای ک اک رشارهکراه و با رین تص یرها است به‬ ‫خلق شعری ساختاریند زاه رست‪.‬‬ ‫رز ایگر وکات که ار رین یجم عه بیشتر به چشم ی خ را؛‬ ‫رساتفااه رز وام شاهرها یا یکانهای یعرو ِ جهان رست که‬ ‫شااعرها رر به ساامتِ روربط بینایتن براه و سااع ار خلق‬ ‫شعری جهاو ار جهان شعر ارشته رست‪.‬‬ ‫ار شااعر «جغررفیه» با شااعری عاشااقاوه و رروتیک روبهرو‬ ‫هتااتیم که رین فضااا رر با رسااتفااه رز تصاااویری چ ن‬ ‫«سا ررخ»‪« ،‬رتررق» و «روار» وشاان اراه و شاعری رروتیک رر‬ ‫روتاااان بازیچه رسااات؛ همه بازیچهریم‪ ،‬بازیچهی اولت‪،‬‬

‫خلق کراه رساات‪ .‬ار رین شااعر سااطر «قناری شاا م ار‬

‫جایعه‪ ،‬رهار‪ ،‬حاکم و حق ق بشر‪...‬‬

‫جزریرت» رستعارهری رز غرق شدن ار رودرم‪ ،‬رؤیا و یا خیا‬

‫حق ق بشااری یا بشااری حق ق ؟ که جز واحق ویتاات؛‬

‫یعش ق رست و با جزریر قناری رربطهی بینایتن اررا‪ .‬پنهان‬

‫قدرت ار اساتِ رُپ رت ویتتهای تروریتت رست که یثل‬

‫ب ان جزیره رسااتعارهری رز پیدر وا ان رودرمهای یعش ا قهی‬

‫گاو ار حا بزرگ شاادن هتااتند و وظام سااریایهارری رر‬

‫ی ل‬

‫رساات که با بازی زباو چنین سااطرهای زیاای رر‬

‫چاقتر رز قال ی کنند‪ .‬قدرت رر ار است اررود؛ یرام رر با‬

‫ساخته رست‪ .‬ار شعر «عرق یل » سطر «ه هم بزن‪ /‬برهم‬

‫سایاساتهای کثیفشان به جان هم رودرخته‪ ،‬جهان رر به گند‬

‫بزن» ی ساایق و قافیهی اروو ‪ ،‬ار رین سااطر زیاای ریجاا‬

‫کشایده و زیین رر گرفتهرود‪ .‬تروریتتهای که هزرررن سا‬

‫کراه رسات‪ .‬ساطر هشاتم «و ین اهان س ختهتر رز بوم که‬

‫رساات روتااان رر به قهقرر کشاااودهرود تا وام ونگشااان رر با‬

‫بگ یم» ار رینجا کلمهی «ین» حشاا ب اه که بهتر رساات‬

‫خ نهای که بر تاریخ ساایاه ریختهرود؛ روشاانتر بن یتاند‪:‬‬

‫حذ‬

‫ش ا تا شعر ار رجرر سرعتِ بیشتری ارشته باشد‪ .‬ار‬

‫رب بکر بغدرای(رهار ارعش که رو رر خلیفهی یتااالماوان‬

‫شاعر «تق تق» رز تکنیک فاوالهگذرری رساتفااهشده رست‪:‬‬

‫خطااِ ی کنناد)‪ ،‬یال یحماد عمر(رهار طاالاان که وام‬

‫«ودری ار رست‪ /‬ودری کفگیر‪ /‬ودری کفشهای»‬

‫ایگرش رییررلم ینین رست)‪ ،‬ودرم‪ ،‬هیتلر‪ ،‬رستالین و‪...‬‬

‫ی ل‬

‫ار رکثر شاعرهای رین یجم عه‪ ،‬تِم و ی تی ِ شعرها جنگ‪،‬‬

‫خشم و عصیان ارووش رر با و شتن شعر تخلیه کراه‪ ،‬به بن‬

‫وابرربری‪ ،‬رلم و سرخ راگ رز شرریط جایعه رست‪.‬‬

‫رییااد کااه روزی رین شاااعرهااا گل لااه ری بر پیشاااااو‬

‫شاعرها‪ ،‬جهان ارون و بیروو ی لفش رر وشان ی اهند که‬

‫سایاستیدرررن‪ ،‬تروریتتها و حک یتهای فاشیتت شان‬

‫رز شااارریط کشااا رش به تنگ بیده و واچار به تاعیدی‬

‫ش ا‪.‬‬

‫خ اخ رساته شده و رین تاعید‪ ،‬خالق شعرهای روست‪ .‬شعر‬

‫جناگ رر بغاز کراه رود‪ ،‬وم اروند که گل له پایان شاااعر‬

‫«زن هار» رربطه ری بینایتن با یال عمر‪ ،‬رهار گروه طالاان‬

‫ویتت‪...‬‬

‫رز شاارریطِ حاکم برجهان اریاوده و واررحت رساات؛‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪117 /‬‬

‫هرگز به سیب‬

‫زندگی در جنگ‬

‫ار است اخترى‬ ‫فکر کراهری بیا ؟!‬ ‫فاطمه قهرمانی‬

‫واروجک ست‬ ‫که بن هم وهایت اررا‬ ‫یثل همان قلک‬ ‫همان تفنگ‬ ‫رفغاوتااتان‪ ،‬کشاا ری که ار ط‬

‫تاریخ یتحمل جنگهای‬

‫زیاای شاااده‪ ،‬حک یت اه ساااالهی طالاان‪ ،‬حملهی وظای‬ ‫بیریکا و جنگهای ارخل بتیاری که هم رره زودگ یرام‬ ‫رفغاوتاتان رر تحترلشاعاع خ ا قررر اراه رست‪ ،‬یرای که‬ ‫ک چکترین ساالح افاع ودرشتند و ار رین ییان ک اکاو‬ ‫که تمای شایطنتها و برزوهای ک اک شان ار گ رستاو‬ ‫به وام جنگ قرباو ی شا ا؛ شعر «یصطفا ومدی» ح‬

‫و‬

‫یح ر فضااای جنگزاهی رفغاوتاتان رساات‪ ،‬شاااعری که رز‬ ‫وزایاک شااااهاد رین ح راث ب اه و باه و ع «جنگ» رر‬ ‫زودگ کراه رساات‪ ،‬با رین یقدیه به بررس ا شااعر «هرچیز‬ ‫وهایت اررا» ی پرارزم‪:‬‬ ‫«هر چیز وهایت اررا‬ ‫وهایت قلکهای پنج اه سالگ‬ ‫تفنگ ست‬ ‫هر چیز وهایت اررا‬ ‫وهایت قلکهای پنج اه سالگ‬ ‫تفنگ ست‬ ‫که بِ ی خ را رز خشاِ‬ ‫وهایت جنگ حتى‬ ‫حماقت ست ار لااس کابل‬ ‫اینایین الى پاى ب ار‬ ‫و تفنگ ست بر پیشاو غزو‬ ‫که سرش وم ش ا‬ ‫با شقیقه بازی کند‬ ‫یا ک اک‬

‫که بِ ی خ را رز خشاِ‬ ‫وهایت جنگ حتى‬ ‫حماقت ست ار لااس کابل»‬ ‫رروی ار ساااطر رو رز «وهایت» حر‬

‫ی زود‪ ،‬گ ی ینتظر‬

‫یک پایان رساات‪ ،‬پایاو که قابل پیشبین ساات و ار سااطر‬ ‫اوم‪ ،‬رین وهااایاات رر بااه قلااک هااای ک اک ربط ی اهااد‪،‬‬ ‫قلکهای که ار بخر تادیل به تفنگ ی شاا ود‪ ،‬رینجا با او‬ ‫روریت طر‬

‫هتتیم‪ :‬روریت رو ک اک ست که با پ های‬

‫کاه جمع کراه‪ ،‬تفناگ رسااااا ِبازی یحا ِ خ ا رر تهیه‬ ‫ی کناد و روریات اوم به ک اک رشااااره ی کند که قال رز‬ ‫شکتتن قلک و شاای واش رز جمع کران پ ‪ ،‬ار بمااررن‬ ‫جنگ کشته ی ش ا‪ ،‬رینجا قلک ی ت رود وشاوهی برزوهای‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪118 /‬‬

‫رزاساااات رفتااهی ک اک هم باااشااااد‪/ ،‬وهااایاات جنااگ‬

‫که بن هم وهایت اررا‬

‫حت ‪/‬حمااقت سااات ار کاابال‪ /‬کابل‪ ،‬یرکز رفغاوتاااتان و‬

‫یثل همان قلک‬

‫شاااهریسااات که هم رره ی را هج م ب اه و رز جنگهای‬

‫همان تفنگ»‬

‫ارخل و خاارج یصااا ن ومااوده‪ ،‬رینجا حماقت ی ت رود‬

‫رینجا رروی به ساایب رشاااره ی کند ساایا ار اساات یک‬

‫رشااااره به جنگهای ارخل و رویدراهای که روگ و ب ی‬

‫اختر‪« ،‬سایب» یی هریساات که ار کتب یذها باع‬

‫رروده‬

‫خررفاه ی اهاد ارشاااتاه بااشاااد‪ ،‬یثل یاجرری زو به وام‬

‫شادن روتاان رز بهشات شاده رست‪ ،‬رین سه سطر ی ت رود‬

‫«فرخنااده» کااه بااا تهماات «سااا زرواادن قربن» رو رر ی را‬

‫رشااارهری به بن ارسااتان باشااد و ار سااطر بعد که ی گ ید‬

‫شااادیدترین شاااکنجهها قررر اراود و ار فجیعترین حالتِ‬

‫«وااروجک سااات» تاأکید ی کند که رین سااایب یثل یک‬

‫یمکن به قتل رساودود؛ حااثهری که وشان ی اهد هن ز هم‬

‫واروجک باع‬

‫سرو شت روتان شده و حاولش‬

‫فقر فرهنگ ‪ ،‬زنستیزی و خررفهپرست شدید ار بوجا حاکم‬

‫جنگ و کشاتار ب پایاو ساات که ریروزه شاهدش هتتیم‪،‬‬

‫رست‪.‬‬

‫ریا روریت ایگری که ی ت رن رز رین سه سطر اریافت کرا‪:‬‬

‫«ایناییت الى پاى ب ار‬

‫«سایا ار اساات یک اختر» وشاااوگر یک و ع ریید رساات‪،‬‬

‫و تفنگ ست بر پیشاو غزو‬

‫رییدی که ار سطر بعد «رروجک ست» بد به وارییدی شده‪،‬‬

‫که سرش وم ش ا‬

‫رروی ار کاال رییاادی بااه بها ا رین زخم واادررا و یاااونااد‬

‫با شقیقه بازی کند‬

‫ساطرهای رو شاعر پایان بن رر پیشبین ی کند؛ او ساطر‬

‫یا ک اک »‬

‫بخر به ساااطرهای ربتدری شاااعر بازگشاااته و به یخاطب‬

‫«اینااییت الی پای ب ار» رشااااره به بمبگذرری طالاان ار‬

‫یاابوری ی کند که رین ارا‪ ،‬ارای تکررری‪ ،‬با پایاو تلخ و‬

‫سااا ‪ 2111‬اررا که ار حفرههای یجتاامههای ب ار بمب‬

‫پیشبین شده رست و جنگ هم رره ار کمین رست‪.‬‬

‫گذرشاته و ب ارها یا پیکرههای سنگ ‪ ،‬با ررزش تاریخ باال‬

‫ار حالت کل شاعر یصاطفا ومدی ویت شاعر رر بهخ ب‬

‫رر ار عرض ‪ 25‬روز‪ ،‬کایلن تخریب کراود؛‬

‫وشااان اراه و تأثیر خ ا رر بر یخاطب ی گذررا ریا به وظرم‬

‫ساطر بعدی «و تفنگ ست بر پیشاو غزو » باز هم به یک‬

‫شاااعر ی ت روتاات با رسااتفااه رز وشاااوههای جدیدتر‪ ،‬چند‬

‫رز شاااهرهای رفغاوتاااتان (غزو ) رشااااره ی کند‪ ،‬شاااهری‬

‫ساطر ایگر به شاعر رضاافه کند و ار عین حا شعر رر که‬

‫فقیروشااین که هماوند ایگر شااهرهای رین کشاا ر رز حمله‬

‫زباو وتااتن سااه اررا؛ چند تأویل تر کند‪ .‬به وظرم فضای‬

‫ب وصایب وماوده رسات‪« ،‬که سرش وم ش ا‪/‬با شقیقه بازی‬

‫«وارییدی» ار شاعر ی ت رود بد به یک فضای تازهتر ش ا؛‬

‫کند‪/‬یا ک اک » رینجا به ب رحم ب ان جنگ و رتفاقات واش‬

‫شعری که به ک اکان قرباو ار جنگ رشاره ی کند چرر رین‬

‫رز بن رشاارهشاده‪ ،‬جنگ که همیشه وابرربر رست و هم رره‬

‫ک اکاان رر باد باه زوادگ وم کند؟ ک اکاو که حتا ار‬

‫قرباویان رواال بن زوان‪ ،‬ک اکان و یرارو ب افاع هتااتند‪،‬‬

‫واا رت قرباو شااادن هم‪ ،‬به «زودگ » بیشتر رز «جنگ»‬

‫تفنگ که بدون فکر شاالیک ی شاا ا و برریش فرق ودررا‬

‫فکر ی کنند‪.‬‬

‫که رین فشانگ به شقیقهی زو یا ک اک خراسا برخ را‬ ‫کند‪.‬‬ ‫«هرگز به سیب‬ ‫ار است اخترى‬ ‫فکر کراهری بیا ؟!‬ ‫واروجک ست‬

‫فروپاشا‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪11۲ /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪111 /‬‬

‫نقد و بررسی‬

‫نقد شعر خزان زندی‬ ‫رئوف دلفی‬ ‫«ای بورر»‬ ‫ب لااس اراررم‬ ‫سپیدررم‬ ‫شب ودررم‬ ‫حتى رگر پت بکشم سر تختخ رِ‬ ‫ب اررم‬ ‫واز ودررم که ایگر بگیری رز است‬ ‫فروکن الى پای هارم‬ ‫و ار بروم رز ترس‬ ‫زیر چاار یریم‬ ‫که باکرهست ای بوررش‬ ‫ب لااس اراررم‬ ‫کج رگر بگذررم پا‬ ‫رز چهار ای ررم‬ ‫اوباره ی ریزا ترس‬ ‫و ی رفتم عقبتر رز چهارپا‬ ‫که استه کراه استهام‬ ‫پشت ای ارر خاوهیان‬ ‫چرر اوباره سر وم رسد روز؟‬ ‫شب هن ز پایارر رست‬

‫خفقان‪ ،‬تاریک ‪ ،‬وحشات و سایطرهی رلم و وات رو روتان‬ ‫ار یقابل شرریط‪ ،‬یفع‬

‫ب ان ار برربر هج م رتفاقات‪ ،‬حس‬

‫روزجااار رز شااارریط حاااکم و بزرای خ ره ‪ ،‬یهم ترین و‬ ‫بارزترین یتئلهی رین شعر رست‪ .‬شاعر سع کراه با تخیل‬ ‫زبااو و ریمااژی‪ ،‬رثر رر باه رکررن بکشاااد و یا رر به جهان‬ ‫خ یش بارا‪ .‬ار ورقع تماام تصااااویر‪ ،‬کلمات‪ ،‬ترکیبها و‬ ‫رتفاقات ارونیتن یاوند رگاار‪ ،‬یخاطب رر وشاااوه ی گیرود‪.‬‬ ‫رسام «ای بورر» که ارورزهی وروا یا به شاعر و شناسنایهی‬ ‫رثر رسااات‪ ،‬بتااایار ه شااامندروه و خالق روتخاِ شاااده‪.‬‬ ‫«ای بورر»‪ ،‬ای رریست خررِ شده یا ای ی بورره و یطروا‪.‬‬ ‫بهعاارت ایگر هج م ای ‪ ،‬بورر و ای ررها ارهم تنیده شااده‬ ‫رسااات‪ .‬واام شاااعر چند ریماژ رر به تهن یتااار ی کند که‬ ‫همهشاااان ار سااایاه ‪ ،‬واب ای و رلم با هم یشاااترکرود‪.‬‬ ‫رثر‪ ،‬اررری کلمات کلیدیست یاوند ای ‪ ،‬ای رر‪ ،‬شب‪ ،‬ترس‪،‬‬ ‫ارر‪ ،‬چهاار ای رر و‪ ...‬که ار یک شااااکهی یعنای به ریجاا‬ ‫فضاااای تااریاک‪ ،‬خ فنااک و گ تیک وزایک ی شااا ا‪.‬‬ ‫ساع ی کنم ار رین وقد‪ ،‬شاعر رر رز ینظر وشاااوهشناس و‬ ‫ساااااخاتااارگارری ی را تحلیاال و ورکاااوی قررر اهم‪:‬‬ ‫پارت رو ‪:‬‬ ‫ب لااس اراررم‬ ‫سپیدررم‬ ‫شب ودررم‬ ‫حتى رگر پت بکشم سر تختخ رِ‬ ‫ب اررم‬ ‫واز ودررم که ایگر بگیری رز است‬ ‫فروکن الى پای هارم‬ ‫و اربروم رز ترس‬ ‫زیر چاار یریم‬ ‫که باکرهست ای بوررش‬ ‫ار سطر بغاز شعر (ب لااس اراررم)‪ ،‬لااس ی ت رود رستعاره‬ ‫رز تماام گرفتااریهاای اوی ی و ب لاااس ب ان و برهنگ ‪،‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪111 /‬‬

‫وشاوهی رهای رز یشکالت و ار وتیجه بزرایست‪ .‬شاعر به‬

‫فضای شعر که رز ربتدر برهنه ی ش ا‪ ،‬شاعر رز زواوگ ‪ ،‬وگاه‬

‫«رهای » رشااره اررا که با ب لااس و برهنگ ‪ ،‬بزرا شدن رر‬

‫یراساالر و ت ویفات کلیشهری رز زن یثل رحتاسات ب ان‪،‬‬

‫وشاااان ی اهد‪ .‬به عاارت ایگر‪ ،‬ب لااسااا رر اری برری‬

‫واز کران و‪ ...‬بشنای زاری ی کند‪ .‬همچنین ار قتمت بعد‪،‬‬

‫خروج ی بیند‪.‬‬

‫اسااات باه قادرساااتزاری ی زواد و بر همهچیز که جز‬

‫ار راریهی شعر‪:‬‬

‫یحدوایت برریش وتاااختهرود‪ ،‬ی شاا را که رین ریر و ع‬

‫سپیدررم‬

‫اهنکج و طغیان رست‪.‬‬

‫شب ودررم‬

‫پارت اوم‪:‬‬

‫حتى رگر پت بکشم سر تختخ رِ‬

‫ب لااس ارا اررم‬

‫ب اررم‬

‫کج رگر بگذررم پا‬

‫ساپیدرر ب ان به سپیده‪ ،‬روشن و طل ع که رز پس ب لااس‬

‫رز چهار ای ررم‬

‫و رهای یحقق ی شا ا‪ ،‬رشاره اررا و اریست که بهس ی‬

‫اوباره ی ریزا ترس‬

‫ساپیدهام باز ی شا ا‪« .‬شب ودررم» یعن تاریک و رلم به‬

‫و ی رفتم عقبتر رز چهارپا‬

‫بخر ی رسد‪.‬‬

‫که استه کراه استهام‬

‫«حت رگر پت بکشم سر تختخ رِ‬

‫پشت ای ارر خاوهیان‬

‫ب اررم»‬

‫چرر اوباره سر وم رسد روز؟‬

‫رین ساطرها با ت جه بهوظام ار و یدل ل و وشاااوهشناس ‪،‬‬

‫شب هن ز پای ارر رست‬

‫ی ت رود تأویلهای یتفاوت ارشته باشد‪ .‬با رشاره به برهنگ‬

‫ویمهی اوم شااعر رینگ وه بغاز ی ش ا ا‪« :‬ب لااس اراررم‪».‬‬

‫ار بغاز شاااعر‪ ،‬پت بر سااار کشااایدن به زواوگ شااااعر و‬

‫رگر ار رر به کلمهی بعدی یتصل و سطر رر سرهم بخ رویم‪،‬‬

‫ی قعیتهای رجتماع یرب ط به بن یاوند حجاِ و‪ ...‬رشاره‬

‫رز وظر بوری ورژه ی «ارا» رر ار تهن تاادرع ی کنااد‪.‬‬

‫ی کند که زن ار بن قررر اررا و ی ت رود یک یطالاه باشااد‪.‬‬

‫شااعر برعکس ساطر رو پارت اوم شعرش رر ار تضاا با‬

‫رز «ب ارر» او تأویل یتفاوت حاوال ی ش ا‪ :‬یک بیدرری‬

‫یفه م رو رثر شاااروع ی کند که رین کار‪ ،‬تهن خ رونده رر‬

‫و ایگری بادون ارر ب ان که ار و ع خ ا‪ ،‬کاری خالقاوه و‬

‫اچار چالش ی کند و روگار حر رش رر پس گرفته رسااات‬

‫ار خدیت شااعر رساات‪ .‬همچنین ار ررسااتای فرمسااازی و‬

‫ار سطرهای بعد‪:‬‬

‫ی شا ا ا رثر عمق‬

‫کج رگر بگذررم پا‬

‫رتمتااافر کل شاااعر قررر اررا و باع‬

‫بیشااتری پیدر کراه و یخاطب رز زوریای یختل‬

‫به بن فکر‬

‫رز چهار ای ررم‬

‫کند‪.‬‬

‫اوباره ی ریزا ترس‬

‫ار راریه‪:‬‬

‫رروی‪ ،‬شعر خ ا رر یک جهان و یحیط پیرری وش رر اویای‬

‫واز ودررم که ایگر بگیری رز است‬

‫ایگر فرض کراه کااه بزرای ار بن وج ا وادررا و رتاااق رر‬

‫فروکن الى پای هارم‬

‫چهارای رری یا رستعارهری رز زودرن ی بیند که فقط ار همان‬

‫و اربروم رز ترس‬

‫سل‬

‫زیر چاار یریم‬

‫ساااال ا‬

‫که باکرهست ای بوررش‬

‫کج رگر بگذررم پا‬

‫ار رین قتاامت‪ ،‬شاااعر علیه تعاری‬

‫یتدرو زن عصاایان‬

‫ی کند‪« :‬واز ودررم که ایگر بگیری رز اسااات»‪ .‬با ت جه به‬

‫شخص ی ت رود بزرا باشد چرر که بیرون رز بن‪ ،‬یک‬ ‫باازرگ تاار و تاارسااااناااک تاار وج ا ا اررا‪.‬‬

‫رز چهار ای ررم‬ ‫اوباره ی ریزا ترس‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪112 /‬‬

‫ف بیا رز فضای بیرون رتاق‪ ،‬ترس رز سیاه ‪ ،‬وارین و وات رو‬ ‫رو بهعن رن یک روتان ار یقابل شرریط ار رین سطرها تکررر‬ ‫ی ش ا‪.‬‬ ‫ار راریه‪:‬‬ ‫و ی رفتم عقبتر رز چهارپا‬ ‫که استه کراه استهام‬ ‫پشت ای ارر خاوهیان‬ ‫رین سطرها رشاره به فضای پشت ای رر خاوه که رساسن یک‬ ‫ای رر بزرگتر یا به ق‬ ‫یخ‬

‫شاااعر «ای بورر» رساات‪ ،‬ی کند که‬

‫‪ ،‬رعببور‪ ،‬شااب زاه و همیشااه تاریک رساات‪ .‬ار‬

‫چنین ج می باایاد یثال یک چهارپا به زودگ گ سااافندی‬ ‫یلحق شاا ی که ار بن‪ ،‬خاری رز بزرای و رهای ویتاات‪.‬‬ ‫و پایانبندی شعر‪:‬‬ ‫چرر اوباره سر وم رسد روز؟‬ ‫شب هن ز پایارر رست‬ ‫شااعر‪ ،‬همچنان رییدورر رساات که روزی تاریک و سااتم به‬ ‫پایان برساد‪« .‬پای ارر ب ان شب» به یعنای یدروم ب ان بن‬ ‫رسات‪ ،‬ریا با تیزه ش رز پای ارر ب ان‪ ،‬ی ت رن رحتما ارا‬ ‫یمکن رست تاریک به پایان برسد که ار ا تمام سیاه ها‪،‬‬ ‫ک رس ا ی رز ریید وج ا اررا‪ .‬شااعر «ای بورر» به باور ین‪،‬‬ ‫رثریسااات ی فق و پختاه که بل غ شاااعری «خزرن زودی»‬ ‫وتات به تمای کارهای قال رو رر وشان ی اهد‪ .‬شاعر چه‬ ‫رز وظر برخ را بااا زبااان و چااه رز وظر یعماااری شاااعر و‬ ‫ه شامندی ار روتخاِ ورژهها و همچنین فضااسازی بتیار‬ ‫ی فق عمل کراه و شاااعری چندالیه‪ ،‬عمیق و قابل تأیل رر‬ ‫رررئه اراه رسات که ار ربژه و س بژهسازی ه شمندروه رفتار‬ ‫ی کند‪ .‬بازیهای زباو ار خدیت شااعر رساات و رگزوتیک‬ ‫وم شا ا‪ .‬هرچند یعتقد هتاتم که بعضا رز ساطرها یثل‪:‬‬ ‫«واز ودررم که ایگر بگیری رز اسااات« یا «که اساااته کراه‬ ‫اساتهام» ی ت روتاتند رجرری بهتری ارشته باشند‪ .‬ار روتها‬ ‫«ای بورر» شاعری خ شساااخت و خ شفرم رست که زیر‬ ‫الیههای بتاایاری اررا و به یخاطب رجازهی تأویل‪ ،‬کشا‬ ‫و تاأیال ی اهاد که هرکس بهرودرزهی ارک‪ ،‬شاااناخت و‬ ‫زیتت خ اش ی ت رود سهم ار رثر ارشته باشد‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪113 /‬‬

‫عشق هیچ ویتت‬

‫نقد شعر ليالل‬

‫یگر چیزى‬ ‫که یىت رود جاى خالى هر چیزى رر‬ ‫محمد مروج‬

‫پر کند‬

‫زودگى ارستان رست‬

‫علی عبدالرضایی‬

‫عاشقاوه‬ ‫ولى ب لیل‬

‫نقد و بررسی‬

‫هر وفحه رر که یىخ روى‬ ‫ح مرى تازهرى گم یىش ا‬ ‫بعد کتاِ ورق یىخ را‬ ‫و زن که لماراه روى کاواپه‬ ‫هى یىروا رز رین کاوا‬ ‫به بن یکى‬ ‫که خاوه رز رین بیش وماود خالى‬ ‫اختر اوسالهرش‬ ‫چشمهاى وازش رر‬ ‫هى باز یىکند و بتته‬ ‫خ ربش ومىبید‬ ‫بیرون باا یىبید‬ ‫برق گاهى قطع یىش ا‬ ‫گاهى وول‬ ‫پنجره بازى یىکند‬ ‫با ار رتاق‬ ‫وقتى باز یىش ا‬ ‫که برگشته باشد باا‬ ‫و بتته باشد پنجرهها رر‬ ‫همه ار حا رفت و برگشتند‬ ‫که جاى کتى رر خالى‬ ‫کتى که یعش قرت وا اه هرگز‬ ‫زوى که ار رین کتاِ ویتت‬ ‫یا رین رتاق‬ ‫که جاى چیزى‬ ‫یا کتى ار بن خالىست‬

‫حتمن برریتان پیشبیده رسات که ار تنهای یا خل ت خ ا‪،‬‬ ‫غرق رفکارتان شاا ید و به حقیقت رین زودگ فکر کنید‪ .‬به‬ ‫رین کاه هادفتاان رز زوادهب ان چیتااات؟ برری چه به اویا‬ ‫بیدهرید؟ برری رساایدن به شااخم یا هدف خا‬

‫‪ ،‬تالش‬

‫بتاایار ی کنید ول وقت به بن رساایدید‪ ،‬به خ ا ی گ یید‬ ‫بعد چه؟‬ ‫هر ثااویاه روادری بناام قلاب‪ ،‬یایع زودگ بخش خ ن رر رز‬ ‫طریق شاااکهی گتااتراهری رز رگها و ی یرگها به یغز و‬ ‫رعضااای بدوتان ی رساااود تا بنها رر به حرکت اربورید و‬ ‫فکر کنیاد‪ ،‬ول وهاایتن چه؟ رز خ رِ بری خیزید و تحت‬ ‫عنااوین گ وااگ ن‪ ،‬یتااائ لیتهای رجتماع خ ا رر روجام‬ ‫ی اهیاد و بعد اوباره ی خ ربید و اوباره و اوباره‪ ...‬تا بن‬ ‫روز برسااد که یرگ‪ ،‬شااما رر چ ن برگ ارختان ار فصاال‬ ‫پائیز بر خاک ساارا رودرخته‪ ،‬زیین و رفق که ار زیان حیات‬ ‫یثل او خط اربرتان گرفته ب اود‪ ،‬با یکدیگر رینهمان شده‬ ‫و زواادگ تااان رر ار وقطااه ری بااه پااایااان برساااااونااد‪.‬‬ ‫عاات‪ ،‬یخدری رساات که باع‬

‫ی شاا ا هر بنچه روزی‬

‫برری روتاان تازگ و جذربیت ارشت‪ ،‬کهنه و تکررری شده‪،‬‬ ‫رز چشااام بیفتاد‪ .‬وقت چنین رتفاق رخ ارا‪ ،‬یا رحتااااس‬ ‫تنهاای ی کنیم و تا پیدر کران لیالی و ‪ ،‬به کنج اوج خ ا‬ ‫پنااه ی بریم‪ .‬ارورقع تنهای زرییدهی عاات رسااات و برری‬ ‫رکثر بامهاای کاه ار گلایه‪ ،‬ریاهری زودهرود و بلد ویتاااتند‬ ‫یتااتقل فکر کنند‪ ،‬ورطهری ه لناک و اهشااتزرساات‪ .‬رلاته‬ ‫یفه م تنهاای باا خل ت تفاوت اررا (ررجع به رین یاح‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪114 /‬‬

‫ی ت رویاد باه ساااخنررو عل عادرلرضاااای ررجع به رین‬

‫رز ررگاسام تهن و غرق شدن ار وهم و خیا رست که به‬

‫ی ضاا ع یررجعه کنید)‪ .‬خل ت‪ ،‬اوری گزیدن رز ایگررن و‬

‫یاا کماک ی کند تا ار روقات که ایگررن رز وظر فیزیک و‬

‫ب ان ار یکاو عاری رز حضا ر روتاویتت‪ .‬بهعاارتایگر‪،‬‬

‫روح طرایان کراهرود‪ ،‬تنهای یان رر به اساات فرری شاا‬

‫«خل ت» یفه ی عین و ربژکتی رسااات ول ار یقاااباال‬

‫بتاپاریم؛ و اروهایت عشاق به رین وافحهی سفیدِ کاغذی‬

‫«تنهای »‪ ،‬به شاارریط رطالق ی شا ا که روتااان ار جمع و‬

‫جذرِ رساات که باع‬

‫زریش یت و خالق و شااع رساااز‬

‫حضا ر ایگررن‪ ،‬وج اشااان رر رحتاس وکند پس یفه ی‬

‫ی ش ا‪.‬‬

‫رین تنهای ی ت رود ع ریل‬

‫تکنیک و و تازهری که عادرلرضاااای ار رین شاااعر رز بن‬

‫تهن و سا بژکتی رست‪ .‬یدل‬

‫گ واگ و باشد‪ :‬پایین ب ان سطح شع ر و فرهنگ رطررفیان‪،‬‬

‫رساااتفااه کراه تا بت رود یفه م ی راوظر خ ا رر به یخاطب‬

‫‪ ،‬ارک وشاادن حر هایمان رز س ا ی‬

‫فعا رش ینتقل کند‪ ،‬تکنیک رفت و برگشااات رسااات‪ ،‬یثل‬

‫شاارریط روح خا‬

‫بن هااا‪ ،‬باح ا وجااد هااای تاکاررری و باایااه اه و‪...‬‬ ‫ی تی‬

‫یقید رین شعر‪« ،‬عشق و بووگ زودگ »ست‪ .‬عشق‬

‫حاالات جاارو ی قع تمیز کران زیین یاا حرکات پااودو‬ ‫ساعت‪ .‬وقت جای رزلحاظ فیزیک ‪ ،‬کثی‬

‫و وایرتب رست‪،‬‬

‫کاه ی ت رواد جای خال هر چیزی رر پر کند‪ .‬همهچیز رین‬

‫شما بوجا رر جارو ی زوید تا گرا و غاار رر زاواه‪ ،‬یحیط رر‬

‫جهان‪ ،‬عاشااقاوه و سااکت ا ساات‪ .‬با بیدن وام عشااق‪ ،‬تهن‬

‫خال کنید‪ .‬زودگ ورقع ویز همینط ر رست‪ .‬همه ار حا‬

‫همگان به سامت روتاو اگر جنس و یا همجنس یعط‬

‫رفتوبرگشااترود‪ .‬همگان باید روزی بمیرود و جتاامشااان‬

‫ی شا ا که یا اوساتش ارریم و به رو عشق ی ورزیم‪ .‬ول‬

‫واااب ا شااا ا تااا جااا برری وتااال هااای بعاادی باااشاااد‪.‬‬

‫رین یعنای حقیق عشاق ویتت‪ .‬ارورقع هر چیزی که رز بن‬

‫قاال رز شاااروع بدوه ی وقد‪ ،‬ررجع به وام شاااعر فکر کنیم‪.‬‬

‫لذت ی بریم و تهنیان رر ررضاااا ی کند و همرره با خ ا‪،‬‬

‫«لیال » ی ت رود ترکیا رز او ورژهی لیال‪+‬ال باشاااد؛ یعن‬

‫فکر یا ریدهی تازهری به ارشاتههایمان بیافزرید‪ ،‬عشق ورقع‬

‫لیالی که ال شده (اربارهی لیال یا لیل یا لیلی‬

‫همان رست‪ .‬وام رروتیتم با سکس و همبغ ش عجین شده‬

‫بن‪ ،‬باه وقد «لیالو» یررجعه کنید‪ .‬بنجا بهتفصااایل ررجع به‬

‫بن بتااایااار بزرگ و جااایع تر رز بن‬

‫ارسااتان و فلتاافهی لیال سااخن گفتهرم و یا با جتااتج ی‬

‫چیزیسااات کااه تاااکن ن بااه یااا بی ختااه روااد‪ .‬رین یااا رز‬

‫کلیادورژهی لیلی‬

‫ار گ گل ی ت روید به یقاالت اررینباره‬

‫ب س رایست یا عمد ارشتن ار رین همان کران رروتیتم با‬

‫اساترس پیدر کنید) و یا به بیان بهتر‪ ،‬ایکتات ری یراروه ار‬

‫ساکس (که یک تاب و یمن عه ار کش رهای بنیااگررست)‪.‬‬

‫ط‬

‫تاریخ رو رر ورارر به سااک ت کراه رساات‪ .‬شاااید هم‬

‫برری رینکه سااااوتا ا رش کنند و اروتیجه هر چیزی که رز‬

‫لیالی سااات که همیشاااه «ال» ی گ ید و ینظ ر رز بن‪ ،‬هر‬

‫شااا ا‪ ،‬بااه ط ر‬

‫روتان یتفکر و بوارشیتت رست که به همهچیز «وه» ی گ ید‬

‫سایتاتماتیک روبهزور ی روا تا وهایتن واب ا شا ا‪ .‬رینها‬

‫و برری رستقال تهن و رستعدراهای فرایرش رهمیت قائل‬

‫همه بروایهریزیشااده تا روتااانها به فکرشااان وپرارزود و‬

‫رسات‪ .‬لیالی «وه» گ ‪ ،‬رین همان شاادهی کتا ساات که ار‬

‫قدرتها بهررحت یطایعشان رر روزبهروز گتتراهتر کنند‪.‬‬

‫کناار رعتقااا به هیچ‪ ،‬ینفعل هم ویتااات یعن همانقدر که‬

‫شاااما هیچ روتااااو رر وم ت روید پیدر کنید که خأل روح‬

‫ویهیلیتاات و پ چگررساات‪ ،‬با همان قدرت فعا رساات و‬

‫ودرشااته باشااد‪ .‬همهی یا ار برهههای رز زودگ ‪ ،‬رحتاااس‬

‫رجازه وم اهد قدرتها باسایاساتها و تارهای وایرئ شان‬

‫تنهاای و ب کس ب ان ی کنیم و ی پندرریم هیچکس یا رر‬

‫رو رر ررم کننااد و بااه ویهیلیتااام روفعااال یاتال شااا ا‪.‬‬

‫وم فهمد‪ .‬ار بن لحظه فقط و فقط یکچیز قاار به پر کران‬

‫برری بررسا بهتر‪ ،‬ساطرهای شاعر رر جدرسازی کراه و با‬

‫رین گپ روح رسات‪« ،‬عشق»‪ .‬عشق رست که ی ت رود فقر‬

‫رپیزوا بندی‪ ،‬رز ایدِ یک سااختارگرری جزئ وگر به بررس‬

‫و تنگاست رر رز یاایان بارا‪ .‬خ رودن کتاِ و لذت حاول‬

‫اقیق و ی شکافاوهی بن ی پرارزیم‪:‬‬

‫ارحااال کااه تعری‬

‫اریره ی ورژگااان و گفتااار یلت حااذ‬

‫و یاجرری‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪115 /‬‬

‫رپیزوا رو ‪:‬‬

‫رپیزوا اوم‪:‬‬

‫زودگى ارستان رست‬

‫هر وفحه رر که یىخ روى‬

‫عاشقاوه‬

‫ح مرى تازهرى گم یىش ا‬

‫ولى ب لیل‬

‫بعد کتاِ ورق یىخ را‬

‫شاعر ار رپیزوا رو ‪ ،‬گزررهری رر یطرح ی کند و ار راریه به‬

‫ار راریاهی گزررهی «زودگ ارساااتان رسااات»‪ ،‬رپیزوا اوم‬

‫تشاااریح بن ی پرارزا‪« .‬زوادگ ‪ ،‬یثال یاک ارساااتاان ب‬

‫ی بیاد‪ .‬کتاِ زودگ وااافحات اررا که ار هر بخش بن‪،‬‬

‫لیل ست»‪ .‬همانط ر که ار وقد لیالو ت ضیح اراه شد و ویز‬

‫ح رهای هتتند که جناهی بازی و سرگری اررود و تاریخ‬

‫با ت جه به رشاعار سریال جدید عادرلرضای که همگ ار‬

‫یصاارفشااان ار همان واافحه رساات‪ .‬واافحه و کتاِ‪،‬‬

‫لیال یشاترکرود‪ ،‬رین زن که قال رز ح ر وج ا ارشت‪ ،‬عایل‬

‫ورژههای رود که وشااااناهندهی حالت رفت و برگشااات و‬

‫یحرک هر هنریناد برری خلق رثر یا به عاارت ایگر‪ ،‬ویمهی‬

‫پاودو ورر همهچیز رین جهان هتاتند‪ .‬وفحه‪ ،‬ارل ست که‬

‫گمشدهریست که وه تنها ت سط یرارن‪ ،‬بلکه حت رز س ی‬

‫یدل لش ی ت رود یک رز ی ررا زیر باشد‪:‬‬

‫زوان ویز یطروا شااده رساات‪ .‬بنها همیشااه ح ر رر یاار و‬

‫_ بازهی زیاو خاوااا رز زودگ یثلن ک اک ‪ ،‬و ج رو ‪،‬‬

‫رسااا هی خ ا ی اروناد و واابگااهاوه تن به تلت و خ رری‬

‫ییانسال و ‪...‬‬

‫ی اهند که چه بتااا برریشااان جذرِ ویز هتاات و رز بن‬

‫_ ی ت رود رشااره به ‪ 24‬سااعت شااااوهروز باشد که ار بن‬

‫لذت ی برود! وام چه کتاا ار تاریخ باق یاوده؟ ح ر؛ زو‬

‫رتفاقات تازه‪ ،‬روتظاریان رر ی کشند‪.‬‬

‫که فریانبرارر یرا ب ا‪ .‬روالن یرا ورساطهی خلقت رو شد‬

‫_ شااید ینظ ر‪ ،‬ربژهی وافحهی کاغذ باشد‪ .‬رروی ار حا‬

‫پس حیاتش رر یدی ن بام رسااات‪ .‬بنابررین شاااما زوان رگر‬

‫خ رودن کتاب عاشااقاوه رسااات که ار هر ورقش‪ ،‬یاجرری‬

‫ی خ رهید به سااارو شااات لیل اچار وشااا ید‪ ،‬باید یثل‬

‫روریت ی ش ا‪.‬‬

‫رمرلاشااار‪ ،‬ح ری یطیع‪ ،‬ررم بااشاااید و بهپاس رین رطاعت‪،‬‬

‫_ یمکن رساات ینظ ر‪ ،‬رویدرای خا‬

‫بهشااات رر زیر پاایتاان ی گاذرریم! رو رلگ و وم وهی زن‬

‫سارگری و یلعاهری بشانا ی ش یم و به یحض شناختن و‬

‫بریاو یاسات‪ .‬زو که ار خدیت یرا رساات‪ ،‬همیشه باید‬

‫عااات کران باه بن‪ ،‬کِناارش ی گاذرریم و به اواا ح ری‬

‫یک گام عقبتر رز رو باشااد‪ ،‬تمکین کند‪ ،‬بزرید و یتااتقل‬

‫تازهری ی رویم‪.‬‬

‫فکر وکناد‪ .‬ح ر بییناهی تماامومای یک زن ورقع سااات و‬

‫به زیان رفعا ار رین رپیزوا اقت کنیم‪« :‬ی خ رو ‪ ،‬ی ش ا‪،‬‬

‫همجنتاااان خلفش بااید به رو یتأسااا شااا ود وگروه به‬

‫ی خ را»‪ .‬تمای بنها یضارع رِخااری (به یعن خار اران‪،‬‬

‫سرو شت لیلی‬

‫یاتال ی ش ود‪.‬‬

‫باشااد که ار بن‪ ،‬با‬

‫بگاه کران) هتتند که رشاره به وق ع رخارای بهط ر یتتمر‬

‫شااعر ار همین سه سطر‪ ،‬بهرودرزهی یک جهان فکر ریخته‬

‫ار زیان حا و یا بینده ی کنند؛ یعن ارساااتان زودگ ار‬

‫و عشاق ورقع رر ار ورسایدن ی بیند‪ .‬عشاق‪ ،‬تالشا ست‬

‫حا ‪ ،‬جریان اررا و ار بینده ویز خ رهد ارشت؛ یعن رینجا‬

‫برری ورسااایدن‪ .‬تمای یکاتب راب و سااایاسا ا ‪ ،‬وعدهری‬

‫فرم ار خدیت یحت رساات و شاااعر با تیزه شاا رز زیان‬

‫ی اهند که ار کار ویتت‪ .‬همهچیز پ چ رست و بازی‪ .‬پس‬

‫رفعا ار ررسااتای ی تی‬

‫یقید کار ی کشااد‪ .‬یمکن رساات‬

‫کتاا بازودهری سااربلند رساات که بهتر بازی کند‪ .‬ار رین‬

‫یخاطب عاای بگ ید رین قتاامت‪ ،‬ینث ر رساات چ ن رفعا‬

‫بخش‪ ،‬ورژههای «ول ‪ ،‬ب لیل » قافیهی اروو هتتند که به‬

‫ار روتهای سااطرها بیدهرود ول رگر پشاات رین ینث ر ب ان‪،‬‬

‫سطر‪ ،‬ریتم و هاری و ی بخشند‪.‬‬

‫وکته و جهاو وهفته باشااد‪ ،‬شااعر رسااالتش رر روجام اراه و‬ ‫بقیهی یتاائل خ ابهخ ا حلشاده یحت ِ ی ش ود‪ .‬رین‬ ‫کشاا ها و وَر رفتن با یت ن خالق هتااتند که باع‬

‫رلتذرت‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪116 /‬‬

‫هنری ی شاا ود‪ .‬پس لیال همهجا هتاات‪ ،‬فقط باید اقیق و‬

‫حاضاار و رواال بهتر رساات زیرر شاااعر با جابهجای ررکان‬

‫جزئ وگر ب ا تا رو رر باینیم‪.‬‬

‫جمله و روتقا فعل رز روتهای سااطر به ییان بن‪ ،‬هموشاااین‬

‫رپیزوا س م‪:‬‬

‫کلمااات رر برهم زاه و اروتیجااه بااه بن لحن و حتااایاات‬

‫و زن که لماراه روى کاواپه‬

‫بخشیده رست تا بن رر رز حالت ینث ر خارج کند‪.‬‬

‫هى یىروا رز رین کاوا‬

‫رپیزوا چهارم‪:‬‬

‫به بنیک‬

‫اختر اوسالهرش‬

‫که خاوه رز رین بیش وماود خالى‬

‫چشمهاى وازش رر‬

‫ار رپیزوا ساا م‪ ،‬زو رر ی بینیم که پای تل یزی ن لماراه و‬

‫هى باز یىکند و بتته‬

‫کااوا ها رر پ ارپ ع ض ی کند‪ .‬ارورقع رین کار برری پر‬

‫خ ربش ومىبید‬

‫کران خل تش و برهم زان ساااک ت سااات کاه بر خااوااه‬

‫ار رین قتااامت‪ ،‬چشااامهای ک اک که راهرن اختر زن‬

‫حکمفریا شااده؛ ریا رین زن کیتاات؟ ح ری تازه رساات؟ به‬

‫رپیزوا سا م رساات‪ ،‬باز و بتااته ی ش ا ا یعن بازهم همان‬

‫اواا چه بروایهریست؟ پاسخ روشن ویتت‪ .‬همهچیز یاهم‬

‫حرکات رفات و برگشااات رر اررا‪ .‬رو که او ساااا اررا‪،‬‬

‫و وایعل م رسااات‪ .‬بهررسااات یدیاهای که رز طرق یختل ‪،‬‬

‫وم ت رود بخ ربد؛ ریا چرر؟ بیا رز ایدن رین جهان شگفتزاه‬

‫ساااع ار تغییر سااااااک زواادگ یرام و رورج فرهنااگ‬

‫شده؟ یا شاید زن لماراه روی کاواپه‪ ،‬عروسک با چشمهای‬

‫یصر گرری ار بین بنها اررود‪ ،‬ی ت روند تنهای یا خل ت‬

‫ک ک اررا کاه همادم روسااات و اررا با بن بازی ی کند؟‬

‫یا رر پ شش اهند؟ بنها بهجای بیننده فکر ی کنند و یتیر‬

‫شاید حت ینظ ر رز اختر اوساله‪ ،‬ک اک ارووش رست که‬

‫زودگ یطل ِ و بهینه رز اید خ ا و عایهی یرام رر وشان‬

‫باوج ا باال رفتن سان زن‪ ،‬بچه یاوده‪ ،‬رشااد وکراه و رکن ن‬

‫ی اهند‪ .‬پ شایدن فالن یارک لااس‪ ،‬ارشتن بهمان ید ی ‪،‬‬

‫ییان وشااوههای ریزبل ا پتاتیدرویتاام‪ ،‬سرگرارن شده و‬

‫اقت به ‪ Brand‬هنگام خرید‪ ،‬وتیجهگیری الخ ره و ی راوظر‬

‫خ رِ رر رز چشاااماوش رب اه؟! تمای رین رحتماالت یا رر‬

‫رسااااوهها رز رویاراهای سااایاسااا و‪ ...‬تل یزی ن‪ ،‬ی ل ا‬

‫به تأویلهای بیشتر ی رساوند‪.‬‬

‫سریایهارریتت و رگر وااشد‪ ،‬چرخهی کاپیتالیتم ی لنگد و‬

‫رپیزوا پنجم‪:‬‬

‫رز کااار ی رفتااد‪ .‬فکر کران و پ بران بااه کُنااه یفاااهیم و‬

‫بیرون باا یىبید‬

‫وشااوهها‪ ،‬ساخت رست و زحمت ی طلاد پس یدیاها‪ ،‬رین‬

‫برق گاهى قطع یىش ا‬

‫یغزهاای یصااان ع باهجاای یا فکر ی کنند و کار گلیه رر‬

‫گاهى وول‬

‫ررحتتر ی سازود‪ .‬فقط کاف ست لم اهید و کنتر جعاهی‬

‫پنجره بازى یىکند‬

‫جااو رر ار استاوتان بگیرید‪« :‬شما ایگر تنها ویتتید!»‪ .‬برری‬

‫با ار رتاق‬

‫همین رسااات که تمای پیایاررن رله و غیر رله ‪ ،‬تنهای رر‬

‫وقتى باز یىش ا‬

‫یذی م ی شمارود و بنقدر پیروروشان رر رز بن ی ترساوند تا‬

‫که برگشته باشد باا‬

‫بنها رر به روشهای یختل‬

‫و با ح رهای گ واگ ن یشغ‬

‫و بتته باشد پنجرهها رر‬

‫سازود‪.‬‬

‫وزیدن باا‪ ،‬قطع شدن برق و بازی ار و پنجرهها‪ ،‬وشاوههای‬

‫ار رین بخش ویز یاوند قتامت قال ‪ ،‬شاهد تقابل اوبلیتت‬

‫ینطق هتاااتناد که رحتااااس تنهای و اوررفتااگ رر به‬

‫رفاتوبرگشااات هتاااتیم (کااواا هاای که ارئمن ع ض‬

‫یخااطب ینتقل ی کند‪ .‬باا جای به رره ی رفتد که یاوع بر‬

‫ی ش ود)‪ .‬سطر بخر رپیزوا س م ی ت روتت به رین و رت‬

‫سااار ررهاش واااااشااااد‪ ،‬جااای خااال‬

‫رز همااه چیز‪.‬‬

‫هم باشاااد‪« :‬که خاوه بیش رز رین خال وماود»‪ ،‬ول شاااکل‬

‫رزلحاظ علم ‪ ،‬وقت باا ارون خاوهری ک ررن ی کند‪ ،‬بتتن‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪117 /‬‬

‫ی ش ا تا به اواا رره برری خروج بگراا‬

‫رر برری خاادیتکااار بعاادی خااال کنااد‪ .‬رین پرساااپکتی و‬

‫پنجرهها باع‬

‫بنابررین باا‪ ،‬ار رر باز ی کند و بالعکس‪ .‬رپیزوا پنجم کایلن‬

‫اورومای زودگ همهی یاست‪ .‬هر بیدو رفتن اررا‪ .‬شاعر‬

‫یقید قررر اررا‪ .‬ورژههای‬

‫ار رین رپیزوا‪ ،‬ب همتای لیل رر یاابور ی شا ا و ی گ ید‬

‫«برق‪ ،‬قطع‪ ،‬ووال» قافیههای اروو هتااتند که یل ای رین‬

‫که همه ار حا رفتوبرگشاترود تا جای خال یعش ق یا‬

‫ربژکتی رسات و ار ررستای ی تی‬

‫رر پار کانانااد ولا بیااا ی ت رونااد؟‬

‫بخش رر کارگرارو ی کنند‪.‬‬

‫هامااان لایالای ا‬

‫رتاق‪ ،‬با ت جه به شااکل راهری و چارچ بش‪ ،‬یمکن رساات‬

‫رپیزوا هفتم‪:‬‬

‫رستعارهری رز تهن روتان باشد‪ .‬رگر ار و پنجرهی فکریان رر‬

‫عشق هیچ ویتت‬

‫بتاااته باشااایم) فقط به یک این یا یکتب یعتقد و با یک‬

‫یگر چیزى‬

‫روش زودگ کنیم)‪ ،‬رفکار جزی یان ارون تهن و رودیشااه‬

‫که یىت رود جاى خالى هر چیزى رر‬

‫بااه جریااان ی رفتنااد و یثاال باااا یحا س شاااده رز ارون‬

‫پر کند‬

‫یتالشا یان ی کنند‪ .‬پس باید همیشه اریچههای فکر برری‬

‫وهایتن شاااعر‪ ،‬عشااق یا همان لیال رر تنها یقر و پناهگاه بام‬

‫وروا یفاهیم و و جدید باز باشااند تا رسیر ارم یطلقگرری‬

‫ار رین اویای یتالطم و پرهیاه ی ارود که قاار رست جای‬

‫وش یم؛ بنابررین چ ن ار رینجا رز رستعاره رستفااهشده‪ ،‬یا با‬

‫خاال هر کما ا و یشاااکل رر پر کند (بزرگترین کما ا‪،‬‬

‫تغییر ار یح ر جاوشااین کلمات ی رجه هتااتیم و هرکس‬

‫پ چ زودگ رست)‪.‬‬

‫ی ت رواد بناا به ارشاااتههای خ ا‪ ،‬تأویلهای یختلف رررئه‬

‫یک رز وکاات تاازه و جدید رین شاااعر که ی ت رود ی را‬

‫اهد‪.‬‬

‫رسااتفااهی شاااعررن ج رن قررر بگیرا‪ ،‬و ع ترجیع ساات که‬

‫رپیزوا ششم‪:‬‬

‫ار لیال بهکار رفته‪ .‬بعضاا شاااعررن فکر ی کنند رگر عین‬ ‫یقید و یا سااطری شااایه به بن رر ار ربتدر و روتها یا‬

‫همه ار حا رفت و برگشتند‬

‫ی تی‬

‫که جاى کتى رر خالى‬

‫وساط یتن بیاورود‪ ،‬به شاعرشااان ترجیع اراهرود‪ .‬ارحال که‬

‫کتى که یعش قرت وا اه هرگز‬

‫ی ت رن به اواا رشکا جدید ترجیع ب ا‪ .‬ار رینجا‪ ،‬یفه م‬

‫زوى که ار رین کتاِ ویتت‬

‫ترجیع رواال «زودگ ارسااتان رساات» بهخ ب ار خراه‬

‫یا رین رتاق‬

‫روریتها ایده ی ش ا ا بنابررین به شااکل غیریتااتقیم‪ ،‬فرم‬

‫که جاى چیزى‬

‫تهن شاعر رر ار فکر یخاطب باه ش خ ا ترسیم ی کند‪.‬‬

‫یا کتى ار بن خالىست‬

‫شااعر ار لیال برری طرح ارستان‪ ،‬رز ساختار «جعاه چین »‬

‫او تکنیک یهم ار سطر اوم رین بخش وج ا اررا‪:‬‬

‫رستفااه کراه یعن چند ییکرویتن یا خراهروریت که حکم‬

‫‪ .1‬برهم خ ران قاعدهی هموشین‬

‫ارستاوک اررود‪ ،‬ار ا هم جای گرفتهرود و تشکیل ساختار‬

‫‪ .2‬ساااپیدخ رو که اروتیجه ساااطر رر چند تأویل ی کند‪:‬‬

‫شعری رر ی اهند‪:‬‬

‫«جای خال کت ا رر پر کند» و «جای کت ا رر خال کند»‬

‫یخاطا که جنتایتش یشاخم ویتات و یشغ‬

‫رین سطر ی ت رود با رُیان «‪ »What‬و شتهی «سای ئل بکت»‬

‫کتاب عاشاقاوه رست‪ ،‬سپس زو که روی کاواپه لمیده‪ ،‬بعد‬

‫رربطهی بینایتن وایذک ر ارشته باشد‪ .‬بنجا شخصیت رول‬

‫اختری که خ ربش وم برا‪ ،‬برق قطع و وواال ی شاا ا و‬

‫کاه ورت )‪ (what‬وام اررا‪ ،‬برری کار به خاوه ی ررباِ خ ا‬

‫باای که با ار و پنجره بازی ی کند‪.‬‬

‫بقای وات )‪ (not‬رفته‪ ،‬بیرون ینز چمدرن به اساات ینتظر‬

‫لیال رز چند تصا یر ربژکتی تشاکیل شده که با او یفه م‬

‫رست خدیتکار فعل خارجشده تا جای خال رو رر پر کند‪.‬‬

‫سا بژکتی (زودگ ار ربتدر و عشاق ار پایان)‪ ،‬شعر رر یثل‬

‫ار روتهای ارستان‪ ،‬رین بار ورت خاوه رر ترک ی گ ید تا جا‬

‫یک قاِ عکس رحاطه کراه رود‪ .‬رین ریر ساب سرارگم و‬

‫خ رودن‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪118 /‬‬

‫بشافتگ تهن خ رونده وم ش ا بلکه چ ن رین تصاویر ار‬ ‫پ هم بیده و بهخ ب ارهم چفت شااادهرود‪ ،‬فکر خ رونده‬ ‫رر به یمین و یتار واراه‪ ،‬تعاالش رر روی خط ی تی‬

‫یقید‬

‫حفظ ی کنند‪ .‬لیال رزلحاظ سااااختاری‪ ،‬شاااعری ساااااه‬ ‫یحتااا ِ ی شااا ا که ار بن کمتر رز تکنیکهای راب و‬ ‫بازیهای زباو رساتفااه شاده‪ .‬ارورقع تکنیک رول ‪ ،‬همان‬ ‫«سامنتیک رستررکچر» رست که جای تأویل بتیار اررا‪ .‬تمام‬ ‫زودگ یک بازی رسا ات‪ .‬زن و یرا‪ ،‬هتاااتند تا با یکدیگر‬ ‫یشاغ‬

‫شا ود‪ .‬بهعاارت ایگر‪ ،‬جنتیت ب یعناست؛ یثلن‬

‫زن وسایلهریست برری سرگری و ررضای غریزهی جنت‬ ‫یرا و بالعکس‪ .‬رز ارون‪ ،‬همگان یک هتااتند و فقط راهر‬ ‫رست که تفاوت اررا ‪.‬‬ ‫رز طر‬

‫ایگر ار یعناشاااناسااا و رابیات‪ ،‬ی لفههای یثل‬

‫یرگ ی ل ‪ ،‬وشاوهشناس ‪ ،‬ساختارگرری ‪ ،‬رو رع یکاتب راب‬ ‫و ‪ ...‬همگ ربزرری هتاتند ار استان ینتقد و خ رونده برری‬ ‫لاذت بران رز شاااعر و ایگر ژرورهای هنری و وااید بهط ر‬ ‫یطلق‪ ،‬بنها رر باور ارشااات‪ .‬باید با بنها بازی کرا و بدین‬ ‫وح ‪ ،‬حا رر تادیل به گذشته کراه‪ ،‬ار پ بینده باشیم‪ .‬باید‬ ‫ار شااعر‪ ،‬وقد و به یعنای کل ار زودگ بزراباشاایم‪ .‬شااعر‬ ‫روال همین رسات‪ .‬زودگ ‪ ،‬ساختن جهان‪ ،‬فضا و سینمای‬ ‫یتن تاازه‪ .‬ررسااات فرری ش وکنید‪« :‬رین وقد هم یک بازی‬ ‫ب ا!‪».‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪11۲ /‬‬

‫کمکم چرر یکى‬

‫نقد شعر فاطمه قهرمانی‬

‫تنها یکى ومىبید‬ ‫پشت رین وِکم؟‬ ‫سمیه ابراهیمی‬

‫نقد و بررسی‬

‫با همان پیررهن که الغرى ی کند به تنم‬ ‫و لنگه پایى که رره وم روا ایگر‬ ‫ررهِ خاوه رر گم کراهرم‬ ‫رولن خ اِ خ ربم ار رین یهماوى‬ ‫که ایگر ومىپرم رز بیدررى‬ ‫حتمن ار رین ح رل‬ ‫زو کمر باخته‬ ‫ال قِر اراه ریز‬ ‫که یثل یاارم‬ ‫خاک خ راه زیاای ش‬ ‫و ار خ رِ پدر‬ ‫به وضع طایعى‬ ‫حمل کراه قفس‬ ‫با خیال که باخته پشت ییلهها‬ ‫وشتته اررا رشک ی سابد‬ ‫که غذر ی س زا رز غصه‬ ‫و ین که یثل پیاز‬ ‫الیهالیه رز خ رِ یىپرم‬ ‫ار ارستان سیاوشى‬ ‫که قه ه بار گذرشته قجرى‬ ‫بنقدر طاقتم چاق رست‬ ‫که رز خیا وحی ترم‬ ‫زیر چتر خ رهرم‬ ‫با وموم رین الالی‬ ‫خ ربم ومىبرا ایگر‬ ‫که پدر بگیرم رز بِ‬ ‫ار پیررهنى که الغرم کراه‬ ‫زوى کمر باختهرم‬ ‫الم قر اراه ریز‬

‫تخط رز یرزهاای عااات ار رابیاات‪ ،‬ینجر باه خلق رثری‬ ‫بوروگارا ی ش ا ا و رین ریر ار رابیات و یدرویتاات بتاایار‬ ‫حائز رهمیت رست‪ .‬شعر «فاطمه قهریاو » اررری ی تی های‬ ‫بزرای وظیر گم کران رره خاوه‪ ،‬خ رِ‪ ،‬بیدرری‪ ،‬رفتااراگ ‪،‬‬ ‫بارارری و زریمان رسات که ح‬

‫یقید «رضطررِ و‬

‫ی تی‬

‫حیررو » ی چرخند‪.‬‬ ‫برری شاااناخت بهتر ی تی های بزرا و کشا ا‬

‫ررتااط بین‬

‫بنها به بررس رپیزواها ی پرارزیم‪:‬‬ ‫رپیزوا رو ‪:‬‬ ‫با همان پیررهن که الغرى ی کند به تنم‬ ‫و لنگه پایى که رره وم روا ایگر‬ ‫ررهِ خاوه رر گم کراهرم‬ ‫شاااعر باا و ع وف گرری و ارینزان باه وررووگ ها بغاز‬ ‫ی شاا ا؛ «الغری کران پیررهن بر تن شااخصاا »‪ ،‬به وجه‬ ‫عین لااس تنگ یا لااس که پ شیدن بن ی جب ی ش ا که‬ ‫ار وظر ایگررن الغرتر جل ه کنیم‪ ،‬یعط‬

‫ی شااا ا‪ .‬رلاته‬

‫ی ت رود وشان رز شخص الغررودرم ویز باشد‪ ،‬پس رین بازی‬ ‫با کلمات ار همان ربتدری شاااعر به چند تأویل شااادن رین‬ ‫سطر کمک زیاای کراه رست‪.‬‬ ‫ار راریه با ربژه ی لنگه پای که رز فرط کتااالت و ختتگ ‪،‬‬ ‫ت رن رره رفتن رر رزاساااتاراه‪ ،‬روبرو ی شااا یم کااه رین‬ ‫تصاویر ار سطر س م به وتیجهی یطل ِ رهنم ن ی ش ود‪.‬‬ ‫وتیجاهری کاه چیزی جز تماایال به شاااناخت اروو خ ا‬ ‫ویتاات‪ .‬رینهمان شاادن رین سااطرها رز ینطق خ ب پیروی‬ ‫ی کند چرر که رز گزررههای‬

‫‪p&q‬‬

‫وهایتن به گزررهی ‪k‬‬

‫ی رسایم و گزررههای او سااطر رو یخت م به «ورساایدن به‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪121 /‬‬

‫خاوه» و ار رواال‪ ،‬واکای ‪ ،‬پریشاااو و ساارگرارو ی ل‬

‫گذر زیان و فرسا اگ ‪ ،‬یدل‬

‫ی ش ود‪ .‬با رین پیشزیینه به راریهی شعر ی پرارزیم‪:‬‬

‫ار قالب ی تی های بزرای خ اومای ی کند‪ .‬بهتر رست با‬

‫رپیزوا اوم‪:‬‬

‫ورشاااکااف رین ی تی هاا باه ررتاااط بنها رشااااره کنیم‪:‬‬

‫رولن خ اِ خ ربم ار رین یهماوى‬

‫رساااتفااه رز رفعا «باختن برری کمر و قر اران برری ا » رز‬

‫که ایگر وم پرم رز بیدرری‬

‫قاعدهی یعنای زبان فارس پیروی وم کنند و شکتتن رین‬

‫ی زیاک یتن وهفتاه ار رین رثر باه پرف رینس و رساااتتیک‬

‫ق رعد ار شعر‪ ،‬ی جب حتیت و فروا شعر رز بُعد راهری‬

‫شاعری کمک کراه و رلاته با وگاه ییکروسک پیک به بن‪ ،‬به‬

‫به بُعد یعنای ی ش ا‪ ،‬ار حال که رین او فعل ار او سطر‬

‫رربطههای رپیزوا رو و اوم و همینط ر وجهِ تشاااابه بنها‬

‫یت رل جاااوشاااین یکاادیگر شاااده روااد و رین ویز یک رز‬

‫ار تنهای پ ی بریم‪ .‬گم کران رره به یک یهماو تشاااایه‬

‫بشنای زاری های بهکار رفته ار رین رثر رست‪« .‬قراران کمر»‬

‫به الیل خ رِ عمیق که همان غفلت‬

‫و ومایهری رز ش ر روتان رست ار حال که با‬

‫شده رست که ی ل‬

‫وشان رز شع‬

‫وهای رپیزوا س م رست که‬

‫رسااات‪ ،‬رز لاذت رین یهماو ب بهره ی یاود‪ .‬ریا حاوااال‬

‫رسااتفااه رز رین فعل برری ا ‪ ،‬یدل‬

‫بیادرری همیشاااگ کتااا کاه رز لذرت اوی ی اور یاوده‬

‫و ع روتانگریزی رر به اواا اررا‪.‬‬

‫چیتت؟ با ررجاع به سطرهای ربتدری وم ت رن پاسخ جز‬

‫«باختن ا » ویز به عشاق و ا بتاتگ یعط‬

‫حیررو و سااارگرارو برری چنین شاااخصا ا یافت و رین‬

‫حال که «باختن کمر» وشان رز خمیدگ ‪ ،‬شکتتن کمر و ار‬

‫ی تی ‪ ،‬بین کلماات ی چرخاد تاا باا ت جاه باه خالقیت‬

‫رواال‪ ،‬رودوه عمیق رساات‪ .‬راغام رین او سااطر بهتنهای‬

‫یخاطب‪ ،‬رره خ ا رر پیدر کراه و با رسااایدن به یدل ل که‬

‫گ یای حس اروو شاعر رسات و رلاته رین حتیت با یثا‬

‫اریافت بن اور رز تهن ویتاات‪ ،‬یخاطب رر یشااع‬

‫ساارای و ب روح و‬ ‫ی ش ا ار‬

‫کند‪.‬‬

‫زان یاار‪ ،‬تکمیل ی شااا ا که باز هم پرارختن به بن برری‬

‫جاوشاااین تکنیکا بیدرری ار ساااطر «که ایگر وم پرم رز‬

‫روشاانتر شاادن الیل رین رودوه و ساارای رلزری رساات‪:‬‬

‫بیدررى» ینجر به بشنای زاری شده و رگر بگاه و بیدرری‪،‬‬

‫«خاک خ ران» به یعنای چشاایدن ساارای و گری روزگار‬

‫و ع خ رِ باااشااااد‪ ،‬پس الیاال اوری رز رجتماااع و‬

‫رساات و رلاته رگر رین فعل برری رجتااام بهکار روا‪ ،‬یعنای‬

‫خل تگزین ‪ ،‬همین بگاه رست‪.‬‬

‫عتیقاه ب ان ی اهاد‪ .‬رین ساااطر ویز پاا رر رز رین قاعدهی‬

‫رپیزوا س م‪:‬‬

‫یعنای فررتر گذرشته و با هم وشین خاک خ ران با زیاای ‪،‬‬ ‫پیری و و ع یال رر یادک ی کشاااد‪ .‬وشااااوهی‬

‫حتمن ار رین ح رل‬

‫یادل‬

‫زو کمر باخته‬

‫«قفس»‪ ،‬رساتعاره رز جنین رسات و وضع حمل کران چنین‬

‫ال قِر اراه ریز‬

‫وشااااوهری‪ ،‬تحمل و ع کنتر و زیر ترهبین ب ان رز طر‬

‫که یثل یاارم‬

‫ایگریتات و بن ایگری‪ ،‬کتا جز همتر رین زن ویتت‪.‬‬

‫خاک خ راه زیاای ش‬

‫روج که رکثر زوان یتأهل با بن اسااات و پنجه ورم ی کنند‬

‫و ار خ رِ پدر‬

‫ار حال که رین یکاویتااام برری جایعه‪ ،‬یک رز طایع ترین‬

‫به وضع طایعى‬

‫رویاادراهاااسااات (بااه وضاااع طایع ‪/‬حماال کراه قفس)‬ ‫«خ ربیدن» رر روتقا‬

‫حمل کراه قفس‬

‫«خ رِ پادر» رگرچاه رااهرن یادل‬

‫با خیال که باخته پشت ییلهها‬

‫ی اهد ریا ار باطن‪ ،‬وشاان رز رستادرایست که یرارن رر به‬

‫وشتته اررا رشک ی سابد‬

‫کنتر همتارروشاان و سالب بسایش بوان ورارر ی کند‪ .‬ار‬

‫که غذر ی س زا رز غصه‬

‫سطرهای روتهای رین رپیزوا‪:‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪121 /‬‬

‫«با خیال که باخته پشااات ییلهها‪/‬وشاااتاااته اررا رشاااک‬

‫رپیزوا پنجم‪:‬‬

‫ی ساابد‪/‬که غذر ی سا زا رز غصه» بازهم شاهد برهم زان‬

‫زوى کمر باختهرم‬

‫ق رعد یعنای و بشانای زاری ت ساط شااعر ار «سائیدن و‬

‫الم قر اراه ریز‬

‫رشک» با همان ت ضیحات قال هتتیم‪ .‬خیا پرارزی ار رین‬

‫کمکم چرر یکى‬

‫او سااطر وشااان رز ریید رهای باوج ا رودوه فررورن رساات‪.‬‬

‫تنها یکى ومىبید‬

‫رپیزوا چهارم‪:‬‬

‫پشت رین وِکم؟‬

‫و ین که یثل پیاز‬

‫او ساطر رو ‪ ،‬تکررر ساطرهای ربتدری بخش س م رست و‬

‫الیهالیه رز خ رِ یىپرم‬

‫رین ترجیع‪ ،‬باز تأکید بر ختتگ ‪ ،‬الترای و ریجاا ررتااطها‬

‫ار ارستان سیاوشى‬

‫االلات اررا‪ ،‬باا رین تفااوت کاه رین بار‪ ،‬کالفگ ار قالب‬

‫که قه ه بار گذرشته قجرى‬

‫روتظار پشاات وِکم روومای ی کند‪« .‬ریماژیتاام» ار رین‬

‫بنقدر طاقتم چاق رست‬

‫شااعر‪ ،‬ی ج ی زود و خیا ها با تخیل ساااختاریند ار هم‬

‫که رز خیا وحی ترم‬

‫گره خ راه رواد کاه رلاتاه ار وگااه رو ‪ ،‬تصااا ر پررکندگ‬

‫زیر چتر خ رهرم‬

‫تصااویر یاوع رز اریافت واحیح رز شااعر ی ش ا ول با‬

‫با وموم رین الالی‬

‫ت جه به ورشاکاف های ف ق‪ ،‬تأویل بن اور رز تهن ویتت‪.‬‬

‫خ ربم ومىبرا ایگر‬

‫همچنین تکنیکا ب ان یتن رز خصیصههای یثات بن رست‬

‫که پدر بگیرم رز بِ‬

‫ریا ینطق تصاا یری ار بن ضااعی‬

‫عمل کراه و پرشها رز‬

‫ار پیررهنى که الغرم کراه‬

‫تصا ا یری به تصا ا یر ایگر گاه بزرراهنده رسااات‪ .‬رلاته‬

‫رپیزوا چهاارم باا رپیزواهااای قال رزلحاااظ راااهری‪ ،‬تم و‬

‫ی تی های بهکار رفته ار شاااعر‪ ،‬همگ ار رختیار ی تی‬

‫ارونیاایاه یرتاط ب اه و تقریان به همان یدل ها پرارخته‬

‫رول که همان سرارگم و رودوه رست‪ ،‬اربیده و ی زیک‬

‫رست‪:‬‬

‫یتن و پرف رینس زیاای بن ویز بتااایار لذتبخش رساات‪.‬‬

‫«پریدن رز خ رِ» و تشااایه بن به الیههای پیاز‪ ،‬رلقا کنندهی‬ ‫رضااطررِ رساات و طاقت که طاق شااده که با وررووهگرری‬ ‫شااکلگرفته رساات )بنقدر طاقتم چاق رساات‪/‬که رز خیا‬ ‫وحی ترم)‪ .‬رین رپیزوا رربطهری بینایتن با ارساتان «سیاوش‬ ‫و رواربه» پیدر ی کند و یاابور پریدن رز خ رِ ار ارسااتان‬ ‫ساایاوش رساات که رلاته ی ت رود رشاااره به پتااری به وام‬ ‫سایاوش باشاد که ار حا امکران قه ه رست‪ .‬شاعر سع‬ ‫کراه چهار سااطر روتهای رین قتاامت با رپیزوا رو و سا م‬ ‫ررتااط راهری ارشااته باشااد و رلاته ی ت رن رین ررتااط رر تا‬ ‫حدوای ی فق اروتات چرر که بهوسایلهی بن‪ ،‬رز پررکندگ‬ ‫شعر کاسته شده رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪122 /‬‬

‫نقد و بررسی‬

‫نقد شعر نگين بابايی‬ ‫خ ان زندی‬ ‫لختتر رز تخت پیررهن ت ست‬ ‫پری اریای ررهرره‬ ‫که با ین قدم ومىزود‬ ‫و روی تنم‬ ‫گرم وم ش ی‪ ،‬هرگز‪...‬‬ ‫راریه رز ت شب گرفتهست‬ ‫ین رروتیکارم!‬ ‫که رز ریش ی تررشمت‬ ‫با کروک شاح روی یالفهها‬ ‫زوم یا یرا؟‬ ‫هر واح رحِمت رر‬ ‫لختتر رز شعر‬ ‫ی گرام‬ ‫رین خاورییاوهی خررِ‬ ‫که جنگ هفتروزه رست‬ ‫رز روی لااسهات وم پری‬ ‫و الی پاها‬ ‫عرق کراه بستینت‬ ‫ب اکمه‬ ‫خ ام رر روی ت ‪...‬‬ ‫با ی جهای ررهرره‬ ‫به عقب بری گرایم؟‬ ‫لام رر باال ی بوری‬ ‫شیارهای قریز که ررن یرر‪...‬‬ ‫با استهای ت ی کشند‬ ‫لختتر رز بدن‬ ‫کنار خ ات ریتتااهری‬ ‫و تخت ب ى یاه گرفتهست‬

‫«خلق ج ئی که ک است»‬ ‫شاااعر ار رین رثر برری به تصاا یر کشاایدن تمای بنچه رز‬ ‫جهاو که با بن ارگیری تهن اررا‪ ،‬با زیرک تمام یتئلهی‬ ‫خ ا رر ار تختخ رب خالواااه و فشاااراه ی کند‪ .‬ارورقع‬ ‫«وگین بابای » جهاو رر ار بتتر رروتیک خلق کراه رست و‬ ‫بنرر به چالش ی کشااد‪ .‬رو ار رین شااعر رز جزئ وااحات‬ ‫ی کنااد کااه کاال رر بااه تصااا یر ی کشاااد و برخ رای‬ ‫تمثیل _رساتقرری اررا‪ .‬برری کش‬

‫بیشتر و روشنتر شدن‬

‫رثر‪ ،‬بنرر باه چناد رپیزوا جادرگاوه تقتااایم ی کنم و با هر‬ ‫رپیزوا‪ ،‬برخ رای ساختارگرریاوه خ رهم ارشت‪:‬‬ ‫رپیزوا رو ‪:‬‬ ‫لختتر رز تخت پیررهن ت ست‬ ‫پری اریای ررهرره‬ ‫که با ین قدم وم زود‬ ‫و روی تنم‬ ‫گرم وم ش ی‪ ،‬هرگز ‪...‬‬ ‫شاعر رز سااختار خ ب برخ رارر رست و تمام رپیزواها ار‬ ‫ررتااط با هم‪ ،‬یجم عن شاعری یتخیل ساختهرود‪ .‬ار رپیزوا‬ ‫رو ‪ ،‬شاااعر که رروی ویز هتاات‪ ،‬جهان خ اویژهرش رر به‬ ‫روی تختخ رب پهن ی کند‪ .‬ارورقع رو ار شعرش‪ ،‬لخت رر‬ ‫وفت برری تخت‪ ،‬پیررهن و شعر قررر ی اهد‪ .‬رین هر سه‪،‬‬ ‫کلمات کلیدی رثر ی را بح‬

‫یا هتتند‪ .‬شاعر تختخ رِ رر‬

‫که رستعارهری رز جهان رست‪ ،‬عریان ار وظر ی گیرا‪ .‬ینظ ر‬ ‫رز عریاو ‪ ،‬همان شیشهری ب ان رست و یعش ق حت رز رین‬ ‫جهان شاااکننده ویز لختتر رسااات‪ .‬پری اریای رریف که‬ ‫پای برری قدم زان ودررا و حت ار لحظات همبغ ش ویز‬ ‫ساارا رساات‪ .‬همانط ر که گفته شااد شااعر رز وظر ساااختار‬ ‫ی فق عمل کراه رساات و ار رپیزوا اوم علت ساارایزرج‬ ‫یعشا قه (که بازهم ین بنرر رساتعارهری برری بیان تمایالت‬ ‫شااااعر ی اروم) و گرهی رین رربطاه که همان جهان بغروج‬ ‫شاعر رست‪ ،‬بیان ی ش ا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪123 /‬‬

‫رپیزوا اوم‪:‬‬

‫به عقب بری گرایم؟‬

‫راریه رز ت شب گرفته رست‬

‫ک رس ی رز ریید‪ ،‬همان چیزیست که رین رپیزوا رر ساخته‪.‬‬

‫ین رروتیکارم‬

‫ار سطر رو همین قتمت‪ ،‬شاعر با بهکار بران فعل پریدن‬

‫که رز ریش ی تررشمت‬

‫بهجای لااسها رر اربوران‪ ،‬ریجاا رتفاق زباو کراه رساات‪.‬‬

‫با کروک شاح روی یالفهها‬

‫«عرق کران بساتین الی پای که هن ز لااس اررا»‪ ،‬وشاوهی‬

‫زوم یا یرا‬

‫بخرین تالشهای رروی برری رساایدن به خ رسااتههایش و‬

‫هر واح رحِمت رر‬

‫رهای رز روجهاسات‪ .‬ار سطر پنجم رین بخش‪ ،‬حذ‬

‫لختتر رز شعر‬

‫به قرینهی یعن ی ساااب سااپیدخ رو و اع ت یخاطب به‬

‫ی گرام‬

‫خ روش راریهی رثر ار تهن خ ا شاده رست‪ .‬رپیزوا با طرح‬

‫رین خاورییاوهی خررِ‬

‫س رل به پایان ی رسد که پاسخ ینف به بنرر ار لحن خ ا‬

‫که جنگ هفتروزه رست‬

‫جای اراه و به و ع گِله رز وضعیت ی ج ا رست‪.‬‬

‫رین رپیزوا ار وگاه رو ‪ ،‬ساایتت ست که وتات به یک وفر‬

‫رپیزوا چهارم‪:‬‬

‫رور ی شا ا ریا با ایدی عمیقتر‪ ،‬رین سطرها روج ست که‬

‫لام رر باال ی بوری‬

‫شاااعر ار جهان بزرگتر خ ا یتحمل ی ش ا ا‪ .‬ار حقیقت‬

‫شیارهای قریز که ررن یرر‪...‬‬

‫رفتاری سااااویازوخیتاات رر به تصاا یر کشاایده رساات‪.‬‬

‫با استهای ت ی کشند‬

‫ار ریان رپیزوا بااا ترکیااب ورژگاااو‬

‫تااازه ری ی رجهیم‪.‬‬

‫لختتر رز بدن‬

‫«رروتیکار»‪ ،‬ارهمتنیدگ او کلمهی رروتیک و کار رسااات‪.‬‬

‫کنار خ ات ریتتااهری‬

‫رروتیک طنااز کاه ار ترکیاب باا ورژه ی یتناقض خ اش‪،‬‬

‫و تخت ب ى یاه گرفتهست‬

‫همان ساااایتاام رر وشااان ی اهد که رز بن بح‬

‫کرایم‪.‬‬

‫فعل‬

‫پایان شاعر با تنهای و ارا همرره رست‪« .‬باال بوران لبها»‬

‫رز ریش تررشایدن رشاارهری اررا به کنایهی بیخ ریش کت‬

‫که باز روتخاِ فعل ساااب رتفاق زباو شااده‪ ،‬بیان تنهای و‬

‫بند ب ان‪ ،‬یعن بعد رز هر همبغ ش و لذت‪ ،‬یعش قه رر به‬

‫اوریساات‪ .‬همان بسااتین ب اکمه که الی پاها عرق کراه‬

‫کناری اور ی رودرزا‪ .‬همان یعش ق که رورن جنس یخال‬

‫ب ا‪ ،‬حاال زخمها و خررشهای روی ررنها بهجا گذرشته و‬

‫روسااات‪ .‬به بیاو ایگر‪ ،‬شااااعر با خ اسااار ساااتیز اررا‪.‬‬

‫تنهای رویلتر رز لخت و شعر‪ ،‬پایان رین رثر و روتهای جهان‬

‫شااااعر کل رر ار جز یطرح ی کناد؛ باهط ر یثا ار رین‬

‫شااعر رست‪ .‬جهاو که پری اریای رپیزوا رو رین شعر رر‬

‫رپیزوا‪ ،‬عااات یااهاوهی زوان رر با جنگهای خاورییاوه رین‬

‫ار ساطر بخر ی کُشاد و تخت که جهان شاعر رست‪ ،‬ب ی‬

‫همان ی کند پس عدا ار رینجا وماا کثرت رست و ینظ ر‪،‬‬

‫یرگ ی گیرا‪ .‬شعر‪ ،‬یخاطب رر با تأویل و وشاوههای زیاای‬

‫واابتاااایاو شااارریط زودگ ار رین سااارزیین هاسااات‪.‬‬

‫روبهرو کراه رساات که روتااجام سااطرها‪ ،‬ارک وشاااوهها و‬

‫رپیزوا س م‪:‬‬

‫کشااا‬

‫رز روی لااسهات وم پری‬

‫سااطرسااازی و تعیین رفتار بنها ار بعض ا بخشها‪ ،‬ی فق‬

‫و الی پاها‬

‫عملوکراه و تقطیعهای شتاِ زاه روی سطرهای که هن ز‬

‫عرق کراه بستینت‬

‫خ روش بن به پایان ورسیده‪ ،‬روجام اراه رست‪ .‬پیشنهاا ین به‬

‫ب اکمه‬

‫شااعر‪ ،‬تنها بررسا رین سطرهاست ریا اریجم ع رین شعر‬

‫خ ام رر روی ت ‪...‬‬

‫رر رز وظر ساختار بتیار ی فق ی اروم‪.‬‬

‫با ی جهای ررهرره‬

‫یفه م رثر رر یمکن ی کنااد؛ ریااا شااااعر رز وظر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪124 /‬‬

‫به چشمهاى یاارى یىرسى‬

‫نقد شعر علفزار گريان‬

‫علی عبدالرضایی‬ ‫محمد مروج‬

‫نقد و بررسی‬ ‫تمام رواخاوهها سرچشمه رز جنگ یىگیرود‬ ‫که بازى یرارن رست‬ ‫علیه یااررن‬ ‫هرگز ودیدهرم‬ ‫هیچ زوى شلیک کند ار جاهه‬ ‫سربازها‬ ‫ری ر یااررنرود‬ ‫ریا بررى او یرا‬ ‫او رهار رز است یىروود‬ ‫که جز شطروج‬ ‫بازى ایگرى بلد ویتتند‬ ‫سا هاست که شطروج ومىکنم‬ ‫چرر با جان رشیا بازى کنم؟‬ ‫ایگر رز بتیجىها‬ ‫حتا پاسدررها‬ ‫رز هیچ شکنجهگرى یتنفر ویتتم‬ ‫بنها هم پتر یاارى هتتند‬ ‫وقتى بهاار رز جاهه بید رفقى‬ ‫ین شی ن یاار پتر رزاستاراه رر ایدم‬ ‫ورقعن بزنبهاار ب ا‬ ‫حتمن یکى رر کشته ب ا‬ ‫که شی ن یاارى‬ ‫رینگ وه یاارش رر یات کراه ب ا‬ ‫هیچ جنگى بروده ودررا‬ ‫ار هر او سمت‬ ‫یاارى یىگرید‬ ‫بیخ ا که رواخاوهها راریه ودررود‬ ‫اواالشان کنى‬

‫جنگ و پیایدهای بن‪ ،‬ی ضاا ع ساات که تاکن ن هنریندرن‬ ‫زیاای ار ژرورهای یختل ‪ ،‬ساااع کراهرود به بن بپرارزود‪.‬‬ ‫یاهیت‪ ،‬چیتات ‪ ،‬فلتفه‪ ،‬علت وق ع جنگ و ع رقب یاای‬ ‫و یعن ی رش کااه تااا سااااا هااا بعااد راریااه اررا‪ ،‬همگ‬ ‫پرساشهای هتاتند که تهن هر روتاان روشنفکری رر به‬ ‫خ ا یشغ‬

‫ی سازود‪ .‬رینکه عدهری ار گذشته برری تأیین‬

‫ینافع رقتصاااای و ررضااای حس قدرتطلا شااان و جهت‬ ‫ع رمفریا ‪ ،‬تعاریف رز قایل واسای والیتام‪ ،‬وطنپرست ‪ ،‬یام‬ ‫ییهن‪ ،‬خ ن پاک‪ ،‬وژرا برتر و ‪...‬به خ را یرایشان اراهرود و‬ ‫با کشااایدن یک ای رر بلند و وف تواپذیر تحت عن رن یرز و‬ ‫تعیین یحدواهری بهوام کشا ر‪ ،‬رجازهی وف ت و استاررزی‬ ‫ایگررن باه ری رلشاااان رر وم اهند تا تمای ینابع طایع و‬ ‫سااریایهی بن یملکت برری خ اشااان یحف ظ بماود و یا با‬ ‫هج م به کش رهای ایگر‪ ،‬بنها رر تاررج و اررری هایشان رر‬ ‫رساتثمار ی کنند‪ .‬بنها با رتخات سایاسااتهای خ اخ رهاوه‪،‬‬ ‫ساع اررود رز بدو ت لد و زرارن و حت قال رز بن‪ ،‬بر رشد‬ ‫و تربیت بنها وظارت کایل ارشااته باشااند تا ار ی رقع بروز‬ ‫بحررن‪ ،‬ویروهای کاربید و جانبرک‬

‫رز لحاظ جتااام و‬

‫عقیادت باه ییادرن وارا رعزرم وماایند‪ .‬تشااا یق ج روان به‬ ‫رزاورج‪ ،‬وظارت بر روربط جنت شان‪ ،‬تهیهی بروایهی جایع‬ ‫تغذیهری و کنتر ینحن های رشااد و زرارن رز ت لد تا بل غ‬ ‫و ‪ 12‬سا بی زش رجااری ار یدررس (که بیشتر کارخاوهی‬ ‫رحمق سازیرود تا یحل بی زش) و بعدرز بن ار اروشگاهها‪،‬‬ ‫تنها گ شاهری ک چک رز تالش اولتها برری بهنجارسازی‬ ‫و رؤیتپذیری یرام هتااتند؛ یعن ارورقع بنها ا سا ز و‬ ‫وگررن جان و یا شااهروودرن ویتااتند و هرگز رز خ ا یایه‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪125 /‬‬

‫وم گاذررود بلکه رین یرام عاایرود که باید یثل یک ای رر‬

‫ایده ی شا ا و رگر هم باشد‪ ،‬برری کمک و ریدرارساو به‬

‫روتاو رز کاپیتا و سریایهی بنها یحافظت کنند‪.‬‬

‫بسایبایدگان رساات وه شالیک کران‪ ،‬ول بازهم ضااربهی‬

‫اررینبین‪ ،‬ضااربهی رواال به یااررن وررا ی شاا ا که با‬

‫رول رر زن ی خ را‪.‬‬

‫خ نا و تحمل سخت های بتیار‪ ،‬پتررو بهاویا ی بورود‬

‫ار سااطر رو فعل «ی گیرود» یضااارع رِخااریساات یعن‬

‫و بزرگ ی کنند تا فدری رهارشان ش ود‪.‬‬

‫رواخاوهها‪ ،‬هم سارچشمه رز جنگهای ی گیرود که رکن ن‬ ‫ار حاا وق عرواد و هم واراهای که ار بینده رخ خ رهند‬

‫ی تی‬

‫یقید رین شاعر‪ ،‬وشان اران ارا و روج یاارروه رست‪.‬‬

‫ارا و رین چرخه راریه اررا‪.‬‬

‫وام شعر با فیلم «علفزرر گریان» ساختهی «تئ بوجل پ ل س»‬

‫رپیزوا اوم‪:‬‬

‫کاارگرارن ی وااو تااار رربطهی پیرریتن اررا‪ .‬بوجل پ ل س‬

‫سربازها‬

‫سااع ی کند ار فیلمش پاسااخ برری ساا ر اختربچهی‬

‫ری ر یااررنرود‬

‫ربتدری فیلم که رز اوستش ی پرسد‪« :‬ت ی ارو رواخاوهها‬

‫ریا بررى او یرا‬

‫باه کجاا ی روواد؟»‪ ،‬بیاابد؛ هرچند که بیننده پس رز پایان‪،‬‬

‫او رهار رز است یىروود‬

‫ج رب اریاافات وم کند‪ .‬حا شااااعر با ایدن رین فیلم و‬

‫که جز شطروج‬

‫اریافت حس بن ارگیر شه ا شعری شده‪ ،‬ی خ رهد پاسخ‬

‫بازى ایگرى بلد ویتتند‬

‫بن اختربچه رر بدهد‪ .‬شعر رر برری بررس بهتر رپیزوا بندی‬

‫ار رارررت و ررگانهای اولت روی وساایل و رشیا ‪ ،‬رتیکت‬

‫ی کنیم‪:‬‬

‫ی زوناد که برچتاااب ری ر وام اررا تا یالک بن وسااایله‬

‫رپیزوا رو ‪:‬‬

‫یشااخم باشااد‪ .‬ار رین بخش‪ ،‬شاااعر با رسااتفااه رز رین‬

‫تمام رواخاوهها سرچشمه رز جنگ یىگیرود‬

‫ی ضا ع‪ ،‬سرباز رر با رشیا رینهمان کراه و یاار رر واحب‬

‫که بازى یرارن رست‬

‫ورقع ساربازها ی ارود یعن رین یَرا وه فدری رهار رست‪،‬‬

‫علیه یااررن‬

‫وه فرزود یام ییهن‪ ،‬وه رزیندهی جانبرک‬

‫هرگز ودیدهرم‬

‫بلکه یی هی ا زویتااات که کنج خاوه‪ ،‬روتظار فرزودش رر‬

‫هیچ زوى شلیک کند ار جاهه‬

‫ی کشاد‪ .‬رهاررن او کشا ر ارگیر وارا‪ ،‬یثل او شطروجباز‬

‫ار رپیزوا رو ‪ ،‬شاعر سع ی کند تمهیدی برری پاسخ اران‬

‫ی یاوند که ررتششان بهیثابهی یهرههای بن‪ ،‬قابلتغییرود و‬

‫به سا ر بن اختربچه ریجاا کند‪« :‬سارچشمهی رواخاوهها‬

‫باا یرگ هر ساااربااز‪ ،‬یهرهری رز اسااات ی اهند‪ .‬بیا یک‬

‫جنگ رسات‪ ».‬ول چرر جنگ؟ چ ن سربازرو که ار جنگ‬

‫شاااطروج باز بعد رز یات شااادن‪ ،‬ی گرید؟! خیر‪ .‬رو هن ز‬

‫کشاته ی ش ود‪ ،‬جگرگ شهی یااررو هتتند که بنها رر با‬

‫فروااات بازی یجدا رر اررا؛ ریا یاار پتااار یراه چه؟ رین‬

‫شااایرهی جاوشاااان پرورش اراه‪ ،‬بزرگ کراهرود و حا به‬

‫وهایت ب رحم و خ اخ ره ساات‪ .‬رین‪ ،‬کار تمام رهاررن‬

‫خاطر ینفعتطلا و خ اخ ره رهارروشااان باید گ شاات‬

‫جهان رست‪ ،‬فرق وم کند‪ .‬سررن ریررن و رسررئیل و بیریکا‪،‬‬

‫ام ت پ ش ود‪ .‬ارورقع جنگ‪ ،‬بارزترین شکل تجاوز یرارن‬

‫همگ یک هتااتند‪ .‬رین وهایت بالهت رساات که بین بنها‬

‫به زوان رساات یعن یتااتقیمن و بهزور‪ ،‬بزرگترین اررری‬

‫فرق بگذرریم و به خ ِ و بد تقتااایمشاااان کنیم‪ .‬همه بد‬

‫یک زن رر رز رو ی ساااتاوند‪ .‬رگر حق زن ار ط‬

‫تاریخ به‬

‫و وه یدرفع حرم‪،‬‬

‫هتتند‪.‬‬

‫و ار پ شااشهای این و یکتا رز رو‬

‫ار رپیزوا اوم‪ ،‬ورژه هااای «سااارباااز» و «ری ر » اررری‬

‫سالب شده‪ ،‬ول قدرتها بهوض ح ار جنگ‪ ،‬عشق یااری‬

‫رلگ ریتم هجای یکتاااو هتااتند که به ریجاا لحن کمک‬

‫رر ی کُشااند‪ .‬باوج ا رینکه کمتر زو ار خط یقدم جاههها‬

‫ی کنند‪ .‬شااعر با رساتفااه رز سیتتم جاوشین ‪ ،‬شطروج رر با‬

‫شااکلهای یختل‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪126 /‬‬

‫جنگ رینهمان کراه تا ار راریهی شاااعر رز رین تمهید برری‬

‫رپیزوا چهارم‪:‬‬

‫بیان اغدغهی فکریرش بهره گیرا‪.‬‬

‫وقتى بهاار رز جاهه بید رفقى‬ ‫ین شی ن یاار پتر رزاستاراه رر ایدم‬

‫رپیزوا س م‪:‬‬

‫ورقعن بزنبهاار ب ا‬

‫سا هاست که شطروج ومىکنم‬

‫حتمن یکى رر کشته ب ا‬

‫چرر با جان رشیا بازى کنم؟‬

‫که شی ن یاارى‬

‫ایگر رز بتیجىها‬

‫رینگ وه یاارش رر یات کراه ب ا‬

‫حتا پاسدررها‬

‫ار بخش چهارم‪ ،‬شاعر خُراه روریت رر وررا یتن ی کند تا‬

‫رز هیچ شکنجهگرى یتنفر ویتتم‬

‫وشاااان اهد هیچکس ار هیچ جنگ پیروز ویتااات و همه‬

‫بنها هم پتر یاارى هتتند‬ ‫ار راریه رروی رز اروای کل به رو شخم تغییر ی کند‪ .‬رین‬ ‫تمهید‪ ،‬یخاطب رر به فضاای جدیدی ی برا که ار ررستای‬ ‫ی تی‬

‫یقید رست‪ .‬یقابله با زیان علم یا خط ‪ ،‬روشهای‬

‫گ واگ و اررا یثل تغییر ار زیان رفعا یا یکان روریت‪ .‬ار‬ ‫رینجا شاااعر‪ ،‬اساات خ رونده رر ی گیرا و واگهان رو رر رز‬ ‫وساااط ییادرن جناگ به ارون فکر خ ا ی بَرا‪ .‬رین و ع‬ ‫تکنیک برری تغییر فضاا_زیان یتن ست‪ .‬قالن یا ار شعر با‬ ‫بحررن سطرسازی ی رجه ب ایم ول یشکل و ضع‬

‫رول‬

‫شااعر سااپید ریروز‪ ،‬وات رو ار قطعهسااازیساات‪ .‬شااما با‬ ‫یتنهای روبرو ی ش ید که سطرهای ارخشاو اررود ول‬ ‫حذ‬

‫بنها هیچ تغییری ار روود روریت به وج ا وم بورا‪،‬‬

‫یعن ب ا و وا اشاااان فرق وم کند‪ .‬شاااعر پیشااارو باید‬ ‫یخااطاب رر باه تعمق وراررا تا یاا بگیرا با ووااال کران‬ ‫ساااروخها‪ ،‬تفکر کند‪ .‬ار رین شاااعر‪ ،‬قطعهها بهخ ب ارهم‬ ‫چفات شااادهرواد و باهرینترتیاب تهن یخااطب برعکس‬ ‫قالبهای کالسااایک ارئمن به رطرر‬

‫و ی ضا ا عات ایگر‬

‫وم پرا‪.‬‬ ‫رروی ار قتااامت سااا م‪ ،‬خ ا رر رز بازی کثی‬

‫قدرت و‬

‫الب های بن یاریر ی ارود و برری هر فرا زودهری حق حیات‬ ‫قاائل ی شااا ا‪ .‬یا ویز باید چنین عمل کنیم‪ .‬رگر با کتااا‬ ‫اشمن ارریم‪ ،‬خص یتیان یتن ‪ ،‬فکری و روی کاغذ باشد‬ ‫و هرگز وااید به حذ‬

‫فیزیک بن ایگری ررضا باشیم‪ .‬رو‬

‫حت رز ساااوتا رچ ها و شااکنجهگررن کینهری ودررا چ ن‬ ‫بنها هم برری یاارروشان عزیز و خ رستن هتتند‪.‬‬

‫بازودهرود‪ .‬ساربازی بهوام بهاار که بتایار الیر و شجاع ب اه‬ ‫(با ت جه بهرواااطالح بزنبهاار) ار جاهه کشاااته شاااده و‬ ‫یاااارش پس رز گریااه و زرری‪ ،‬رکن ن یااات و یاه ت بااه‬ ‫جناازه رش ی وگرا‪ .‬یادل‬

‫رین بهات زاگ ‪ ،‬شااای ن یاار‬

‫ساربازیسات که ار خط یقدم به اسات بهاار کشاتهشده؛‬ ‫یعن ارورقع ایدن ضجههای اراواک یاار رزیندهی اشمن‪،‬‬ ‫رو رر ش که کراه رست‪ .‬چ ن رو هم یک زن رست و ی ت رود‬ ‫حس یاار پتر یراه رر ارک کند‪« .‬یات» ار رینجا خصلت‬ ‫چند ورژگاو اررا‪:‬‬ ‫‪ .۱‬بازودهی شطروج‬ ‫‪ .۲‬حیررن و سرگشته‬ ‫‪ .۳‬به یعنای تیره و تار یعن یاار بهاار‪ ،‬سیاه پ شیده رست‪.‬‬ ‫پس ایاادیم چرر شااااعر ار او رپیزوا قال بااه شاااطروج‬ ‫رشاااارهکراه رسااات‪ .‬برری رینکاه بت رود بهخ ب رز یفه م‬ ‫یاتشادن رستفااه کند؛ یعن تمهیدی بیندیشد تا فرم تهن‬ ‫شاعر برری یخاطب شاکل بگیرا‪ ،‬چ ن فرم ار شااعر سپید‬ ‫یثل قالبهای کالساایک‪ ،‬فری‬

‫خا‬

‫و یعین ودررا و ار‬

‫هر یتن بوروگارا‪ ،‬جدید و تازه رسااات و یثل رثر روگشااات‬ ‫روتان‪ ،‬تکرررشدو ویتت‪.‬‬ ‫رپیزوا پنجم‪:‬‬ ‫هیچ جنگى بروده ودررا‬ ‫ار هر او سمت‬ ‫یاارى یىگرید‬ ‫بیخ ا که رواخاوهها راریه ودررود‬ ‫اواا شان کنى‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪127 /‬‬

‫به چشمهاى یاارى یىرسى‬

‫قرباو ساایاسااتهای تحمیقکنندهی قدرتها و ساایاساات‬

‫ار بخش پایاو ‪ ،‬عل عادرلرضااای هم پاسااخ س ا ر رِلن ‪،‬‬

‫هتااتیم و یمکن رساات بن یاار ارغارر‪ ،‬یاار یا باشااد‪ .‬پس‬

‫اخترک فیلم رر ی اهااد و هم بااه و ع اغاادغااه ی تهن‬

‫باایاد بیای زیم بهررحت گ‬

‫بوجل پ ل س رر‪ .‬رینکه رگر یتااایر رواخاوهها رر برری پیدر‬

‫وخ ریم و خ ایاان با تفکر‪ ،‬رره بهتر رر بیابیم تا بیش رز رین‬

‫کران سرچشمهشان اواا کن ‪ ،‬به چشمان یااررن عزرارری‬

‫یااررن رر بزرر ودهیم‪.‬‬

‫ی رسا که ار سا گ پتاارروشااان‪ ،‬رشااک ی ریزود‪ .‬حس‬ ‫یااری رر هیچکس حت پدررن وم ت روند ارک کنند‪ .‬یااری‬ ‫که گُل روییده بر یزرر فرزودش رر ی وگرا‪ ،‬به یاا روزهای‬ ‫ی رفتد که با چشاماو پر رز شا ق‪ ،‬قد کشاایدن پترش رر‬ ‫ی ایده ول رکن ن ار یک بازی ورقع ‪ ،‬رین ت پ رساات که‬ ‫جگرگ شهرش رر ش ت و تادیل به گُل کراه‪.‬‬ ‫جناگ‪ ،‬برواده و باازوده ودررا‪ .‬او طر‬

‫وارا یثل یهرههای‬

‫شطروج فقط روگشان فرق ی کند و ار یاهیت یک هتتند‪.‬‬ ‫ی ت رن رز رین شاعر تأویلهای ایگری هم ارشت یثلن رگر‬ ‫یاار رر بهجای زبان و سااربازها رر بهعن رن کلمات رینهمان‬ ‫کنیم‪ ،‬ی شا ا ارساتاو یتفاوت سااخت ول وشاوهها برری‬ ‫چنین تفتیری کم هتتند‪ .‬پس بهتر رست گاه پیچیده فکر‬ ‫وکنیم و حر‬

‫رواال شااعر رر که بهوااررحت بیانشااده‪،‬‬

‫اریابیم‪.‬‬ ‫هر چیزی که ار جهان اررری عناوار زیاای شاخت ست‪ ،‬به‬ ‫زن بری گراا‪ .‬عشاق‪ ،‬رحتااسات لطی ‪ ،‬زبان‪ ،‬شاعرروگ ‪،‬‬ ‫شاااعر و ‪ ...‬ول به هیچکس هم بهرودرزهی بنها رز سااا ی‬ ‫یرارن و حت خ ا زنها تجاوز وم ش ا ا‪ .‬رواال و رساااس‬ ‫تماام ریادئ ل ژی هاا و یاذرهاب بر پاایهی زنساااتیزی و‬ ‫سارک ِشاان بناشده رست‪ .‬بنها ی زریند و ویروی روتاو‬ ‫کاربید‪ ،‬یهمترین رکن تشااکیل یک حک یت کاپیتالیتاات‬ ‫کالساایک یا یدرن رساات‪ .‬پس بنقدر باید یحدوا و اربند‬ ‫باشااند تا به کاری ایگر یشااغ‬

‫وشا ود و فکر وکنند‪ .‬هیچ‬

‫حقیقات یطلق ار اویاا وج ا ودررا بنابررین هیچ رقتدرری‬ ‫هم غای ویتاات‪ ،‬چ ن علم بهقدر کاف پیشاارفت وکراه تا‬ ‫بت رود ج رِ قطع همهی پرسشهای بشری رر بدهد‪ .‬پس‬ ‫هرکس راعا کرا چنین حقیقت وزا روساات و یعنای زودگ‬ ‫رر فهمیده‪ ،‬بدروید اروغ ی گ ید و هدفش فقط یا رودوزی‬ ‫و کتاب شاهرت و قدرت رسات‪ .‬فرری ش وکنیم همهی یا‬

‫بازیهای یتاااخرهشاااان رر‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪128 /‬‬

‫نقد و بررسی‬

‫نقد شعر رئوف دلفی‬ ‫ایوب احراری‬ ‫استش رر فروخت‬ ‫ولگراها وگاه کراود‬ ‫استِ خیابان اررزتر شد‬ ‫بن استِ خیابان‬ ‫سایه رز است ی رفت‬ ‫سمت تاریکِ بامها‬ ‫کارتن‪ ،‬خ رِ ی اید باررن قطع خ رهد شد‬ ‫و سک ت با لااس گرم رحتما اررا ‪...‬‬ ‫یاشین به خیر گذشت‬ ‫ریا ‪...‬‬ ‫استِ خیابان اررزتر ب ا‬ ‫بن است ‪...‬‬ ‫ریتتاا‬ ‫چیزی ودرشت‬ ‫ولگراها ایدود‬ ‫رو‪...‬‬ ‫استش رر فروخت‬

‫قرن بیتاات و یکم‪ ،‬قرن ره ر فروشااندههاساات‪ .‬هرکس‬ ‫چیزی برری یعایله اررا و رگر اربازیشااان شاارکت وکن ‪،‬‬ ‫قطعن رز ایگری شاکتت ی خ ری‪ .‬روش ت لید‪ ،‬و ع کاال‬ ‫یهم ویتات چ ن یا همه فروشندهریم و‬

‫و کیفیت یحصا‬

‫جنس تقلا بنقاادر ار باازرر وج ا اررا کاه یجااال برری‬ ‫ساااارکشاااا‬ ‫تم و ی تی‬

‫جاانااس رواااالاا‬

‫یقید شعر «رئ‬

‫وجاا ا واادررا‪.‬‬

‫الف » فروشندگ ست‪ .‬تمام‬

‫ربژههای روتاااو ار رین شااعر بهو ع فروشاانده هتااتند و‬ ‫شااعر بر رساس همین ی تی ‪ ،‬شعر خ ا رر پیش براه و به‬ ‫بن یرکز اراه رساات تا یا به شااعری ساااختیند برساایم‪.‬‬ ‫با رسااتفااه رز ساااختارگرری جزئ وگر قصااد اررم شااعر رر‬ ‫بررس و زیرساخت تهن شاعر رر کش‬

‫کنم‪.‬‬

‫قطعهی رو ‪:‬‬ ‫استش رر فروخت‬ ‫ولگراها وگاه کراود‬ ‫استِ خیابان اررزتر شد‬ ‫وکتهری که وشاان رز ب ت جه شااعر ار سرریش رین قطعه‬ ‫اررا‪ ،‬ل اران تم و ی تی‬ ‫ربتادری سااات‪ .‬ی ل‬

‫یقیااد شاااعر ار همااان ساااطر‬

‫ار شاااعر ریروز بهتر رسااات ربتدر با‬

‫فضاسازی و تص یرسازی‪ ،‬یخاطب خ ا رر ارگیر یتن کراه‬ ‫و رو رر وررا جهان یتن کند تا رز رین طریق رثر ت لیدشاااده‪،‬‬ ‫خ رونده رر ترغیب به خ روش کند‪ .‬به همین الیل بهتر رست‬ ‫ساااااطاار ربااتاادریاا‬

‫شاااااعاار حااذ‬

‫شااا ا ا‪.‬‬

‫همانط ر که ار ربتدری وقد رشاااره شااد‪ ،‬رگر ار شااعر اقیق‬ ‫ش یم‪ ،‬ربژههای روتاو شعر همه بهگ وهری فروشنده هتتند‬ ‫یثلن «ولگراها» که ار رین شااعر وقش تماشاااچ رر بازی‬ ‫ی کنند‪ .‬روتاانهای که بهجای ارک شرریط و کمک کران‪،‬‬ ‫بیشاتر ار حا تماشاا و قضاوت هتتند و بالهت رر ارا و‬ ‫ستد ی کنند‪ .‬ار سطر س م ویز « اررزتر شدن است خیابان»‬ ‫وشااوهی استاررزی و خرید و فروش رست‪ .‬همچنین رین‬ ‫او سطر‪ ،‬تص یری رز روتظار ویز ی اهند‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪12۲ /‬‬

‫قطعهی اوم‪:‬‬

‫ریا ‪...‬‬

‫بن استِ خیابان‬

‫استِ خیابان اررزتر ب ا‬

‫سایه رز است ی رفت‬

‫بن است ‪...‬‬

‫سمت تاریکِ بامها‬

‫ریتتاا‬

‫ار رین قطعه‪« ،‬سایه» هم ی ت رود اختری به همین وام باشد‬

‫چیزی ودرشت‬

‫که رز است رفتن سایه همان خ افروش روست (اغدغهری‬

‫ولگراها ایدود‬

‫که شاااعر به بن ویز رشاااره اررا‪ ).‬همچنین رفتن سااایه به‬

‫رو ‪...‬‬

‫ساامت تاریکِ بامها‪ ،‬همان خ ی فروشااندگ روتااانها رر‬

‫استش رر فروخت‬

‫وشااان ی اهد که اچار تاریک شاادهرود و سااایه ار رینجا‬

‫ار رین قطعه ساطر «یاشاین به خیر گذشاات» سطری چند‬

‫یعن تاریک اروو ی اهد‪.‬‬

‫تأویل ست‪ .‬به خیر گذشتن رز یک ینظر به یعن پیروزی و‬ ‫رسایدن به یقصا ا رسات یعن رینکه یاشاین‪ ،‬شخص که‬

‫قطعهی س م‪:‬‬

‫کناار خیابان ریتاااتااه ب ا رر سااا رر کراه و به هد‬

‫کااارتان‪ ،‬خا رِ یا ایااد باااررن قطع خ رهااد شااااد‬

‫رسیده رست‪ .‬رز س ی ایگر ویز ی ت رن چنین تأویل کرا که‬

‫و سک ت با لااس گرم رحتما اررا ‪...‬‬

‫یاشین رز رو عا ر کراه رست‪ .‬ار راریه «است خیابان اررزتر‬

‫ساااطرهای رو و اوم رین بخش رزلحاظ زیاو با یکدیگر‬

‫ب ا» ی ت رود به یعن است باشد که برری خرید و فروش‪،‬‬

‫ی شاا ا یخاطب به‬

‫یدرم ار حا اررزتر شدن رست‪ .‬یعن هرروزه خیابانها رز‬

‫الیل رغتشاش زیاو که ار رین او سطر وج ا اررا‪ ،‬قاار به‬

‫رین تنفروشهاا پر ی شااا ا که وشاااان رز وضاااعیت بد‬

‫تصا یرساازی وااشد و فضای شعر ار تهن رو شکل وگیرا‬

‫رجتماع سات‪ .‬رز سا ی ایگر اررزتر شدن خیابان شاید به‬

‫(خ رِ ی اید‪ :‬یاضا رستمررری و قطع خ رهد شد‪ :‬رشاره‬

‫یعن رره ب پایان باشاااد‪ .‬یتااایری که یدرم ار حا اررزتر‬

‫به بینده و ار ساااطر بعدی رحتما اررا که یقطع زیاو ار‬

‫شدن رست‪ .‬ار سطرهای بعدی‪« ،‬بن است ریتتاا» ی ت رود‬

‫رین او سطر باهم تفاوت اررا)‪.‬‬

‫به او یعن باشد‪:‬‬

‫رز لحاظ وشااوهشاناس ‪ ،‬کارتن ی ت رود وشاوهی پ شال و‬

‫‪ .1‬روتظار برری یاشینهای بعدی‬

‫بعد رز کارتن رر‬

‫‪ . 2‬ریتتاان ار بن سمت خیابان‬

‫ررتااط ودررود و همین ی ضاا ع باع‬

‫باسمهری ب ان باشد‪ .‬همچنین رگر ویرگ‬

‫خ ا‬

‫برارریم‪ ،‬ی ت رن بن رر کااارتنْخ رِ ویز خ روااد‪ .‬ار راریااه‪،‬‬

‫ار چناد ساااطر بخر شااااعر باه ی تی‬

‫سطر اوم »و سک ت با لااس گرم رحتما اررا« تص یری رز‬

‫فروش ست‪ ،‬رشاره ی کند و شعر رر به پایان ی رساود‪.‬‬

‫روتظار به است ی اهد و با ت جه به سطرهای قال ی ت رن‬

‫ریا وکتههای که شاعر باید به بنها ت جه کند‪ ،‬سطرسازی و‬

‫باه رین تاأویل رساااید که یا با واااحنهری رز روتظار روبرو‬

‫تادروم زبااو _زیااو شاااعر رسااات بهگ وهری که یتن ار‬

‫هتاتیم؛ روتظار زن یا یرای کنار خیابان برری تنفروش ‪ .‬ار‬

‫خ روش‪ ،‬ررحت و رورن باشاااد و وهایتن بازیهای زباو که‬

‫رست و شاعر ی ت روتت‬

‫به کمک شاای گشاات ی ت رن به بنها رسااید؛ یعن رینکه‬

‫به ررحت سااطرها رر ار هم راغام کند تا بهتر خ روده ش ا ا‬

‫چگ وه با بهکارگیری تخیل‪ ،‬رز وشااااوههای اساااتِ اررز و‬

‫که ار راریه پس رز بررس ا کایل‪ ،‬رایت پیشاانهاای خ ا رر‬

‫خیابان رستفااه کنیم تا شعری چند تأویل ارشته باشیم‪.‬‬

‫راریه‪ ،‬شاعر رز لحاظ رجرر ضعی‬

‫ویز رررئه ی کنم‪.‬‬ ‫قطعهی چهارم‪:‬‬ ‫یاشین به خیر گذشت‬

‫ایگر خ ا که تن‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪131 /‬‬

‫ويرايش شعر‬ ‫وگاه ی کراود ولگراها‬ ‫به است خیابان‬ ‫که اررزتر ی شد‬ ‫و تا بن است خیابان‬ ‫سایه رز است ی رفت‬ ‫به سمت تاریک بامها‬ ‫کارتنخ رِ ی اید‬ ‫که قطع ی ش ا باررن‬ ‫و سک ت‬ ‫لااس گری ارشت‬ ‫یاشین به خیر گذشت‬ ‫تا اررزتر ش ا خیابان‬ ‫حاال ریتتااه بن است‬ ‫چیزی ودررا‬ ‫ولگراها ایدود‬ ‫که استش رر ی فروشد‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪131 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪132 /‬‬

‫اندروژنی و عملکرد غيرجنسی در‬ ‫ادبيات‬

‫شااخصاایت راهری رفررا‪ ،‬همان وقاب ساات که باع‬

‫پنهان‬

‫یاودن حاالت اروو بنها ی شا ا‪ .‬ار حال که شخصیت‬ ‫اروو رفررا ار جهت اویای واهشااایار حرکت ی کند‪ .‬بویما‬ ‫و بویم س ار ضااامیر وااهشااایاار یراهاا و زنها بهعن رن‬

‫سمیه ابراهیمی‬

‫شااخصاایت اروو پدیدرر شااده و پراهی راهری رر کنار‬ ‫ی زوااد‪ .‬چنین رفتااارهااای بااه الیاال رینکااه یکممل برری‬ ‫وقاِ(رفتارهای بیروو رشااخا‬

‫) یحتا ِ ی ش ا حائز‬

‫رهمیت رست‪.‬‬ ‫به بیان سااهتر‪« ،‬بویما» بُعد زواوهی یراها و همان رحتاسات‬ ‫زواوهری رست که ار وج ا یرارن قررر اررا‪ .‬جناهی واهنجار‬ ‫و رریجترین وم ا رین عنصااار‪ ،‬تخیالت شاااه رو یک یرا‬ ‫رسااات و زیااو شاااکال ی گیرا که یرای به ییزرن کاف‬ ‫ع رط‬

‫خ ا رر پرورش ودراه و زودگ عاطف رو ار یقطع‬

‫ک اک باق یاوده باشاد؛ ار رین وا رت رست که رررفت‬ ‫رفتاری زواوه رر ی ت رن ار یراها یشاهده کرا‪.‬‬ ‫یک رز جناههای یثات بویما رین رساات که به تهن رجازهی‬ ‫همساا شاادن باررزشهای ورقع اروو رر ی اهد تا فرا‬ ‫عمیقترین بخشهای اروو خ ا رر پیدر کند‪.‬‬ ‫وقت یرای به ط ر جدی به رحتااسات و ومایههای که رز‬ ‫رو ترروش ی کناد ت جه کراه و بن رر ساااازیانبندی کند؛‬ ‫بویماا‪ ،‬جنااهی یثات به خ ا ی گیرا؛ یاوند‪« :‬و شاااته های‬ ‫راب ‪ ،‬وقاش ‪ ،‬هنرهای تجتم ‪ ،‬ی سیق و حت رقم»‪.‬‬ ‫«بویم س» به عنصار یراروه ار وج ا زوان گفته ی ش ا که‬

‫آنيما و آنيموس‬

‫عم ین یتأثر رز پدر هتااتند‪ .‬رین عنصاار بهودرت به شااکل‬ ‫تخیالت جنتاا وم ا پیدر ی کند و بیشااتر جناهی رفتاری‬

‫همانط ر که ار جتااام هر روتااااو ه ری نهای زواوه و‬ ‫یراروه ترشااح ی شاا ود‪ ،‬ار رورن بنها ویز حاالت روح‬ ‫زواوه و یراروهری وج ا اررا و با وشاوههای بارز خ ا‪ ،‬وجه‬ ‫تمایز زن و یرا رر وشان ی اهند‪.‬‬ ‫ار یکتب رورنشاناسا «کار گ ستاو ی وگ» ت جه زیاای‬ ‫به بخش واهشایار(خ اِ اروو ررسااتین) شااده رست که ار‬ ‫یقابل وم ا بیروو شخصیت هر فرای قررر ی گیرا‪.‬‬

‫اررا‪ .‬ار حقیقات‪ ،‬رفکاار وااخ ابگاه که بویم س ی جب‬ ‫پیدریش بنها ی شا ا یمکن رست به رحتاس وارین شدید‬ ‫یا رحتاس پ چ ینجر ش ا؛ رین رفتار ار زو بروز ی کند‬ ‫کاه ع رط‬

‫زوااواهی خ ا رر کناار زاه و رفتااری خنث یا‬

‫یراروه رز خ ا بروز ی اهد‪.‬‬ ‫بویم س ار وج ا زن‪ ،‬ربتادر به وااا رت قدرت فیزیک و‬ ‫ویروی جتااامااو (یثلن ار قاالب یک ورزشاااکار) و ار‬ ‫یرحلهی بعد بهواا رت روح یاتکر با قابلیت بروایهریزی‬ ‫راهر ی ش ا‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪133 /‬‬

‫رین عنصر ار ورالترین یرحله با تجتم رودیشه همرره رست‬

‫رفررا رودروژن رز وظر بهدرشت رورو و کما شخصیت‪ ،‬ار‬

‫و باه زوادگ یفه م جدیدی ی اهد بنگ وه که زن اررری‬

‫وضاااعیات بهتری قررر اررواد‪ .‬رین رفررا ار ی قعیااتهااای‬

‫وااالبت روح بهعن رن و ع الگری برری جاررن رررفت‬

‫یختل ‪ ،‬ورکنش هااای بهتری رز خ ا بروز اراه و خ ا رر‬

‫راهری خ ا ی ش ا‪.‬‬

‫یحدوا وم کنند؛ فضای فکری گتتراهری اررود که ی جب‬

‫ی وگ عشاااق رر تمایل واخ ابگاه برری رسااایدن به تعاا‬

‫بزرای بیشاااتر بنها ی شااا ا و به الیل عزتوفس باال‪ ،‬به‬

‫ویژگ های زواوه و یراروه ار روتان ی ارود‪.‬‬

‫کما فرایت ی رسند‪.‬‬ ‫و‬

‫ی واگ یعتقاد ب ا کاه یراها باید بت روند ار کنار وااافات‬

‫وقت کتاا زن یطلق رساات (زو که بویم س ضااعی‬

‫بویماای قدرتمندی اررا) شااایفتهی یرای یطلق (یرای که‬

‫یراروهی خ ا‪ ،‬وااافات زواوهری ویز رز خ ا بروز بدهند که‬

‫و بویم س قدرتمند اررا) ی ش ا‪ .‬ارورقع‪،‬‬

‫همان بویمای وهفته ار یرارن رساات؛ همینط ر زوان‪ .‬چررکه‬

‫به الیل رینکه رورن روتان ویاز به تعاا اررا و رین تعاا رر‬

‫پاذیرفتن ویژگ هاای عاطف هر او جنس‪ ،‬ریجاا خالقیت‬

‫ی ش ا‪.‬‬

‫ی کناد‪ .‬فمینیتاااتهای لیارر ویز بر رین عقیدهرود که علل‬

‫«بودروژن» وام یک رز ه ری نهای جنت بدن روتان رست‬

‫وااکاای زنهاا ار برربر یراها ار ح زهی عم ی ‪ ،‬به الیل‬

‫پری ی ‪ ،‬بم‬

‫عادم وج ا ریکاانهاای برربر بین زنهاا و یراهای جایعه‬

‫بویمای ضعی‬

‫ار وج ا خ یش وم یابد یجذوِ جنس یخال‬ ‫که ت سط غدهی باروا ترشح ی ش ا و باع‬

‫شادن ودری زوان و همین ط ر رشد رودرم یراروه ار یراها‬ ‫ی شااا ا‪ .‬یاحا‬

‫روادروژو بر رسااااس همین ی ضااا ع‬

‫رسااات؛ برری رهاای زنهاا و یراها رز زواوگ و یراروگ‬ ‫سااااختگ جایعه‪ ،‬باید به شاااکلگیری شاااخصااایتهای‬

‫وامگذرری شده رست‪.‬‬

‫رودروژو کمک کرا‪.‬‬

‫رورنشااناسااان‪ ،‬زواوگ و یراروگ رر کرروههای یتضاااا یک‬

‫برری ارک بهتر یاح‬

‫بُعاد ینفرا ی اروند‪ ،‬یعن ‪« :‬زواوگ بهعن رن فقدرن یراروگ‬

‫وظریهی ک ئیر ی پرارزیم‪.‬‬

‫ار وظر گرفته شااده و زیاو بروز ی کند که رحتاااسااات و‬

‫طاق وظریهی ک ئیر‪ ،‬ه یتها ار ط‬

‫رفتار یراروه ار کمترین حد خ ا باشااد و رلاته یراروگ ویز‬

‫ویتتند و با ت جه به ی قعیتها و گرریشهای یتفاوت تغییر‬

‫به همین ین ر رست‪ .‬طاق یاح‬

‫رودروژو ‪ ،‬یفاهیم زواوگ‬

‫رودروژو ‪ ،‬به رربطهی تنگاتنگ بن با‬ ‫عمر رشااخا‬

‫‪ ،‬ثابت‬

‫ی کنناد؛ رفررا چناد ه یت هر باار یک رز بن ه یتها رر‬

‫و یراروگ ‪ ،‬رقااباتج ی و عادم رقابتج ی با ت جه به‬

‫بروز ی اهناد‪ .‬وظریهی ک ئیر بر رین وکته ویز تأکید اررا که‬

‫ی قعیات و سااا ای که برری فرا اررا یتغیر رسااات‪ .‬برری‬

‫ه یت و جنتاایت هر شااخم‪ ،‬او وجه یتمایز هتااتند و‬

‫ورضاااحتر شااادن روادروژو کم به ه یتهای جنتااا‬

‫وااید با ت جه به گرریشهای جنتااا رفررا‪ ،‬ه یت بنها رر‬

‫ی پرارزیم‪:‬‬

‫ررزشگاذرری یا بنها رر طرا کرا‪ .‬رین وظریه‪ ،‬رز رین وظر با‬

‫‪ .1‬وقش جنتاایت یراروه‪ :‬شااخص ا که ویژگ های زواوهی‬

‫رودروژو همس ی ش ا که زنها و یراها ی ت روند رز وظر‬

‫رودک و یراروگ زیاای اررا‪.‬‬

‫شخصیت ار جایگاه ایگری قررر بگیرود‪.‬‬

‫‪ .2‬وقش جنتاایت زواوه‪ :‬شااخصاا که ویژگ های زواوهی‬ ‫بتیار و یراروگ کم اررا‪.‬‬

‫اندروژنی در ادبيات‬

‫‪ .3‬وقش جنتایت وایتمایز‪ :‬شاخص که ویژگ های زواوه و‬ ‫یراروه ار رو بتیار ضعی‬

‫باشد‪.‬‬

‫‪ .4‬رودروژن‪ :‬شااخصاا که ویژگ های زواوه و یراروه ار رو‬ ‫وج ا اررا‪.‬‬

‫وروا بویمااا و بویم س ار رابیااات باااعا‬

‫ی شااا ا یااک‬

‫و یتاندهی خالق جنتیت خ ا رر کنار گذرشته و گاه ار‬ ‫وقش جنس یخال‬

‫است به خلق رثری بوروگارا بزود؛ رثری‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪134 /‬‬

‫که یخاطب رر ار تشااخیم جنتاایت ی ل‬

‫اچار رشااتااه‬

‫کند‪ .‬وقت شاااهد حض ا ر رودروژو ار رابیات هتااتیم‪ ،‬که‬ ‫بویما و بویم س اروو و یتنده ار تعایل سازوده به ییدرن‬ ‫بیده و یاوع ی شاا ا که یک و یتااندهی یرا رز باال به زن‬ ‫وگاه کند و حت رگر ساااک رروتیک رر روتخاِ ی کند فقط‬ ‫به فکر تجاوز و لذت بران رز رودرم زواوه وااشد و همینط ر‬ ‫یک و یتندهی زن!‬ ‫یاک و یتااانادهی رودروژن قابلیت قررر گرفتن ار جایگاه‬ ‫جنس یخال‬

‫رر اررا و ار یتن با رساااتفااه رز رین تکنیک‬

‫ار ربتدری شاعر ف ق‪« ،‬وفسهای یراروهری که سل‬

‫رر ل‬

‫زرویاههاای یتفاوت رر به رثر خ ا تزریق کراه و با طرح و‬

‫کراه ب ا‪ /‬یاا رو وا ا» باا ت جه به وشااااوهی «وفسهای‬

‫پایهریزی یناسب‪ ،‬بن رر یتفاوت ی سازا‪.‬‬

‫یراروه» سااخن رز اختری به ییان بیده رساات ول ار راریه‬

‫ار یثا زیر که شاعری رز عل عادرلرضاای رسات‪ ،‬شااهد‬

‫یت جه ی ش یم که رین اخترک به پتری تغییر جایگاه اراه‬

‫رستفااه رز رودروژو هتتیم‪:‬‬

‫رسات که ار ربتدری شااعر هیچ رشااارهری به وج ا رو وشااده‬ ‫ب ا‪:‬‬ ‫«لا که بر گران گنجشک ی وشتت‬

‫اندروژن‬

‫زباو که ی ریخت ار گ ش‬ ‫وفسهای یراروهری که سل‬

‫رر ل‬

‫کراه ب ا‬

‫و است که گیرکراه ب ا‬

‫یا رو وا ا‬

‫یا اوستاخترش وا ا»‬

‫لا که بر گران گنجشک ی وشتت‬

‫رین تغییر جایگاه ار رین قتامت رها وم ش ا و ار راریه با‬

‫زباو که ی ریخت ار گ ش‬

‫خ روش شاعر تا پایان یت جه رشتااه ار تشخیم خ ا شده‬

‫و است که گیرکراه ب ا‬

‫و با بیدن او زن ار واافحه بازهم شاااهد تغییر جایگاه و‬

‫یا اوستاخترش وا ا‬ ‫رز سل‬

‫روبهرو ودری ارا‬

‫جنتیت ی ل‬

‫ی ش یم‪:‬‬

‫«هم سل ل رش‬

‫یا اری که روبهروی ثاویه باز ی شد ی بید‬

‫قطره رشک رر که ا ودرشت ب رفتد‬

‫و ار سرش زیاای اوستاخترش که کش ر ک چک ب ا‬

‫رو رز یژگان چپش چید‬

‫یثل ی زیک یالیم گشت ی زا‬

‫بعد ار گ ش ررستش گفت‬

‫همسل ل رش‬

‫غصه وخ ر!‬

‫قطره رشک رر که ا ودرشت ب رفتد‬

‫کاری ویتت‬

‫رو رز یژگان چپش چید‬

‫که زو با زو ایگر وکند»‬

‫بعد ار گ ش ررستش گفت‬

‫رین یثاا شاااعری یک رز وم واههای رودروژو ار رابیات‬

‫غصه وخ ر!‬

‫رساات و رین تکنیک هم ار شااعر هم ار ارسااتاوک و ریان‬

‫کاری ویتت‬

‫کارری اررا و به خلق رثری بوروگارا و خالق کمک ی کند‪.‬‬

‫که زو با زو ایگر وکند‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪135 /‬‬

‫به خاوهری که ار بن زودگ ی کنید ت جه کنید؛ ساات نها‪،‬‬

‫زيرساخت ذهنی‬

‫و پنجرهها ار کنار هم‬

‫ای ررها‪ ،‬رتاقها‪ ،‬بشااپزخاوه‪ ،‬سااق‬

‫خااوهی شاااما رر تشاااکیل اراهرود‪ .‬پس یا ار رینجا با یک‬ ‫ایوب احراری‬

‫یجم عه روبهرو هتتیم‪ .‬به همین ینظ ر وم ت رن گفت که‬ ‫ار خاوهی شااما سااق‬

‫یهمتر رز ساات نهاساات یا وج ا‬

‫پنجرهها یهمتر رز وج ا ای ررهاست‪ .‬ار بررس زیرساخت‬ ‫تهن ویز با سااااختار روبهرو هتاااتیم و رینکه چه رودرزه رز‬ ‫ی ضا ع که ار ی را بن وحات ی کنیم شناخت ارریم و‬ ‫رجزری بن رر ی شااناساایم‪ .‬رین شااناخت فقط ار بررساا‬ ‫جزئ وگر به وج ا ی بید؛ و رین ی ضاا ع با کمک تفکر و‬ ‫تمرکزیست که خرج ی ض ع ی را وظر ی ش ا‪ .‬بخش رز‬ ‫رین شاناخت حاوال رطالعات ست که رز پیرری ن به است‬ ‫بیده رست و رربطهی رکتتاب با یطالعهی یا اررا ریا بخش‬ ‫رز رین شاناخت حاوال تفکر یاسات؛ حاول رشرر‬

‫یا به‬

‫ی ض ا ع ساات که ار ی را بن فکر کراهریم و زیرساااخت‬ ‫تهن ‪ ،‬اقیقن ار همین وقطاه رتفاق ی رفتد‪ .‬با رین تعری ها‬ ‫رگر باه یت ن کالسااایک ت جه کنیم یت جه خ رهیم شاااد؛‬ ‫عمدهی یفاهیم که شاااعرها و و یتااندهها ار ی را بنها‬ ‫وااحات کراهرود بهواا رت کل وگریساات یعن ار هیچ‬ ‫ی ض ع برخ را جزئ وگری وج ا ودررا‪ .‬ار عصر حاضر‬ ‫وقت ی خ رهیم رز زیرساااخت تهن وااحات کنیم؛ ربتدر‬

‫یعنااای تااازه ری کشااا‬

‫باید شاناخت رز سااختار ارشته باشیم و بن رر ی را بررس‬

‫جزئ وگری باا پدیدههاسااات که تازگ به وج ا ی بورا‪.‬‬

‫قررر اهیم‪ .‬رگر باه پیرری ن خ ا ت جه کنید همهی چیزهای‬

‫گاه رین برخ را حاوال بشانای زاری ست‪ ،‬یعن اوباره‬

‫یاا رز سااااختااری یختم به خ ا پیروی ی کنند‪.‬‬

‫کران رسااات و رینکه‬

‫رطرر‬

‫وگاه کران به رطرر‬

‫وم شااا ا بلکااه همین برخ را‬

‫و اوباره تعری‬

‫سل های بدن‪ ،‬خاوهری که ار بن زودگ ی کنید‪ ،‬رت یایل‬

‫یا چقدر ار یک ی ض ع عمیق ی ش یم و چقدر رز رجزری‬

‫کااه بااه وسااایلااه ی بن بااه یحاال کااارتااان ی رویااد و‪...‬‬

‫سااختاری که بن رر ی را بررس قررر ی اهیم بگاه هتتیم‪.‬‬

‫ار تماام رین یثا ها‪ ،‬سااااختارهای یتن ع وج ا اررود ریا‬

‫یثلن ار بررسا یک یجم عه شعر یا یک یجم عه ارستان‬

‫چیزی که ار همهی بنها یشااترک رساات ار ررتااط ب ان‬ ‫رجزر باا یکدیگر رسااات‪ .‬پس تعری‬

‫سااااختار رر ی ت رن‬

‫رینگ وه و شت‪ :‬یجم عهری رز رجزر که ار کنار و ار ررتااط‬ ‫باا یکدیگر هتاااتند و رِخال ار یک رز بنها باع‬ ‫یشکل ار کل سیتتم ی ش ا‪.‬‬

‫ریجاا‬

‫با زیرساخت تهن ی ل‬

‫روبهرو هتتیم و ینتقد باید سع‬

‫کند رین زیرسااااخت تهن رر کشا ا‬

‫کند و جهاو که ار‬

‫کتاِ ت لید شاده رسات رر ی را بررسا قررر اهد‪ .‬بررس‬ ‫زیرسااخت تهن ار رین ی ررا حتا ار ح زهی تکنیکا ویز‬ ‫ی ت رود رتفاق ب رفتد‪ .‬رینکه ی ل‬

‫تا چه رودرزه وتاااات به‬

‫تکنیک یا تکنیکهای که رساااتفااه ی کند شاااناخت اررا‪.‬‬ ‫یثلن ار ارسااتان «یغز ییم ن» رز کتاِ «تختخ رِ ییز کار‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪136 /‬‬

‫ین رساات» و شااتهی عل عادرلرضااای برخ را رودروژو‬ ‫و یتانده ار یتن رر ی بینیم؛ ار رین ارستان تکنیک با تفکر‬ ‫رینهمان شاااده رسااات‪ .‬تفکری که ار رین یجم عه کتاِ‬ ‫وج ا اررا ترویج زودگ ساات و و یتاانده چه ار ح زهی‬ ‫تکنیکاا و چه ار ح زهی برخ را با پدیدهها رین تفکر رر‬ ‫باه یخاطب خ ا وشاااان ی اهد‪ ،‬یثلن همین برخ راهای‬ ‫رودروژو ار ارساااتان یغز ییم ن وشاااان رز تن ع زیتااات‬ ‫ی اهد و و یتاانده سااع اررا با تغییر جنتاایت‪ ،‬یخاطب‬ ‫خ ا رر با تن ع که رسااتعارهری رز زودگ ساات بشاانا کند‪ .‬رز‬ ‫زرویااه ی ایگر رگر بااه رین یجم عااه وگاااه کنیم تن ع هااای‬ ‫زیتاات ینجر وم شاا ا که و یتاانده شااخصاایت رر ی را‬

‫شاجاعت ررتشا ار یحاورهی اشمن رست‪ .‬کت که سر‬

‫قضاااوت قررر اهد‪ .‬ار سااررساار کتاِ یا با رو رع زودگ ها‬

‫وترس اررا اشاامن ودررا‪ ،‬خطر وم کند‪ .‬هاای کارای ساار‬

‫روبهرو هتاااتیم که و یتااانده هیچکدرم رز رین زودگ ها رر‬

‫وترسا ارشاات‪ ،‬ی رفت به قه هخاوه و کاسااه ک زهها رر به‬

‫برتر رز ایگری وم ارود و به شاااخصااایتها رین بزرای رر‬

‫هم ی ریخت‪ ،‬با همه اع ر ی کرا‪ .‬رو شااجاع وا ا‪ ،‬رز ساار‬

‫ی اهاد کاه هرکادرم بازی و وقش الخ ره خ ا رر به رکررن‬

‫بیکاااری ی زا بااه سااارش‪ ،‬رین ج ری تفریح ی کرا‪ .‬بااه‬

‫اربورواد‪ .‬رز زرویهی ایگری ویز ی ت رن به وثرهای یتفاوت‬

‫تخمش هم وا ا که زودرن بروا‪ ،‬حاس بکشاد‪ ،‬رو بزرا وا ا‪،‬‬

‫که ار رین کتاِ وج ا اررا ت جه کرا‪ .‬یثل وثر ارساااتاوک‬

‫همیشاااه زوادرو ب ا‪ .‬بزرای؛ ب ان رسااات‪ ،‬رگر وااااشااا‬

‫«یدینه» که و ع تندی و خش وت رر به همرره اررا یا وثری‬

‫وم شاا ی؛ رز اساات ی روا ول به اساات وم بید‪ ،‬باید‬

‫که ار ارساااتانهای «روه » و «ار ودررا اریا» که به شاااعر‬

‫باشا چ ن رگر به استش بیاوری زوای رز است ی اه ؛‬

‫وزایک شااادهرود و رین تن ع ویز یا رر با زیرسااااخت تهن‬

‫رگر وااشد بزرای‪ ،‬یک جای یغز و تمام الت خال ی ش ا؛‬

‫شااعر و اغدغهی شاعر که زودگ ست روبهرو ی کند زیرر‬

‫باید الش رر ارشاته باش ‪ ،‬بن رر ار الت ارشته باش وگروه‬

‫وثرهای یتفاوت وشاااان رز عالقهی و یتااانده به جهانهای‬

‫خطر وم کن ‪ .‬برخ برری یعااده ی خااال‬

‫ی جنگنااد‪،‬‬

‫یتفااوت رسااات و هر زباان تاازه‪ ،‬تخیل تازهری رر یعرف‬

‫ی خ رهند پُرش کنند و وم اروند که یتتررح فرار خال رش‬

‫ی کند‪ .‬ار رینجاست که تکنیکها و تفکر ار یتن رینهمان‬

‫ی کناد‪ .‬فرار کاه رز خااوه زای بیرون‪ ،‬به خیابانهای ریررن‬

‫ی شاا ود‪ ،‬همین رینهماو با زیرساااخت تهن ار ررتااط‬

‫خ ِ وگاه کن! گرسنگ سر وترس اررا ریا شجاع ویتت‪».‬‬

‫رسااات‪ .‬ار یتن زیر که یتعلق به کتاِ «ایل گپ» رثر عل‬

‫یاا رطالعاات رز پیرری ن خ ا اریاافات ی کنیم و بن رر با‬

‫عادرلرضااای ساات بشاانای زاری رتفاق رفتااه‪ ،‬و یتاانده رز‬

‫رطالعااات خ ا ترکیااب کراه و بااه یااک و ع وتیجااه گیری‬

‫بزرای و شاجاعت‪ ،‬بشنای زاری کراه و به شی هی خ ا به‬

‫ی رسیم؛ وتیجهری که حاول تفکر یاست؛ تفکری که وشان‬

‫بن وگاه ی کند‪ .‬ار باور عایه‪ ،‬شاااجاعت یعن وترس ب ان‬

‫رز زیرساخت تهن یا ی اهد‪.‬‬

‫ریا ار رین یتن ی بینیم که رز وظر و یتنده شجاعت به یعن‬

‫ار وهایت باید گفت‪ ،‬زیرساخت تهن برری یک و یتندهی‬

‫خطر کران رس ات؛ رینکه رز تاریک بترس ا ریا باز هم وررا‬

‫خالق بتاایار یهم رساات‪ .‬و یتااندهری که قصااد اررا تازه‬

‫بن ش ی‪:‬‬

‫بن یتاد و تازه وگاه کند باید قاار باشااد وتات به یفاهیم‬

‫«برخ سار وترسا اررود‪ ،‬ریا شجاع ویتتند‪ .‬برری کت که‬

‫که بنها رر ی را بررسا قررر ی اهد شاناخت ارشته و ار‬

‫رولن وترسد خطر وج ا ودررا و زودگ یعم‬

‫رست‪.‬‬

‫بنها عمیق شده باشد‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪137 /‬‬

‫علم معناشناسی‪ ،‬مجاز‪ ،‬استعاره و تشبيه‬

‫ار ورقع یا جمله رر رز یعنای رول خ ا خارج و به یعنای‬ ‫ثاو ی ی بریم‪.‬‬ ‫گاه یک جمله بهوااا رت کایل ار یعنای غیرحقیق و گاه‬

‫رئوف دلفی‬

‫یک کلمه ی ت رود ار یعنای ثاو ی قررر بگیرا‪ .‬الیل رستفااه‬ ‫رز یجاز‪ ،‬ار ربتدر تأثیر کالم رست‪ .‬برری رینکه کالم یا ی ثرتر‬ ‫ورقع ش ا جمالت رر ار جایگاه یجازیشان به کار ی بریم‪.‬‬ ‫گاه یمکن رست یک جملهی خاری تأثیر بیشتری وتات به‬ ‫جملهی ریری ارشااته باشااد یثلن به ک اک بگ ییم‪ :‬شاانیدم‬ ‫پتار همتاایه شاااگرا رو شاده رسات؛ یعن ت هم ارس‬ ‫بخ رن‪.‬‬ ‫و الیل ایگر رین رست که اریره لغات ار هر زبان یحدوا و‬ ‫پاایاانپاذیر رسااات؛ بنابررین یجا ریم رز ررفیتهای زبان‬ ‫رستفااهی خالقتری بکنیم تا به تأثیر بیشتر ار روتقا یفاهیم‬ ‫است پیدر کنیم‪.‬‬ ‫یجاز‪ ،‬رو رع یختلف اررا‪ .‬رساسن هر یجاز با «قرینه» همرره‬ ‫رسات که وشااوهریست برری بوکه بفهمیم کلمه یا جمله ار‬ ‫یعنااای غیرحقیق رش باه کااار رفتااه رسااات‪ .‬یجاااز رر بااا‬ ‫عالقه(رربطه بین یعن حقیق و یجازی) ی شناسند‪.‬‬ ‫ار رین قتمت سع ی کنیم به یهمترین بنها رشاره کنیم‪:‬‬ ‫عالقهی کلیت و جزئیت که به او و رت رست‪:‬‬‫‪ )1‬کاال چیزی رر بگ ییم و ینظ ریااان جز بن باااشااااد‪:‬‬

‫ار بتاااتر زبان‪ ،‬چهار شاااکل جمله(خاری‪ ،‬ریری‪ ،‬عاطف ‪،‬‬

‫یثا ‪ :‬ساارم ساافید شااد(ینظ ر رز ساار‪ ،‬ی های ساار رساات)‬

‫سااا رل ) وج ا اررا و تماام جمالت که به کار ی بریم رز‬

‫یا اساتم برید)که یمکن رسات ینظ ر بریدن روگشت است‬

‫رین چهار حالت خارج ویتااتند‪ .‬گاه رین جمالت ار یعنای‬

‫باشد)‬

‫حقیق و گاااه ار یعنااای غیرحقیق یااا یجااازی قررر‬

‫‪ )2‬به جز رشاره کنیم ریا یقص ا کل بن باشد‪:‬‬

‫ی گیرواد یعن جمله رز یعنای روااال خ ا خارج و وررا‬

‫یثا ‪ :‬یفتعلن یفتعلن کُشت یرر‬

‫یعنای ثاو ی ی شا ا؛ رینجاست که علم یعنا و یعناشناس‬

‫به رکن «یفتعلن» رشااره اررا ریا یقص ا کل عروض و تمام‬

‫یطرح ی شااا ا و ارباارهی یعناای ثااو ی جمالت بح‬

‫ررکاان بن و باه سااات ه بیادن شااااعر رز عروض رسااات‪.‬‬

‫ی کنیم یثلن ی گ ییم‪ :‬خ ربم وم برا!‬

‫یا «چهار سطر و شت فکر کرای شاعر شدی»‬

‫رین یک جملهی خاریساات‪ ،‬ریا هد‬

‫رز بن رساااودن خار‬

‫که ینظ ر رز چهار سطر کل چیزهای ست که و شته رست‬

‫ویتات‪ .‬ار ورقع تهن یشغ ل ‪ ،‬رسترس‪ ،‬یال و تش یش رر‬ ‫ید وظریان ارریم یا به جای رینکه بگ ییم سااایل شااادیدی‬

‫‪-‬عالقهی علت و معلولی‪:‬‬

‫بیده و همهچیز زیر بِ رفته رست؛‬

‫‪ )1‬علت چیزی رر بگ ییم و یقصاا ایان یعل‬

‫ی گ ییم‪ :‬باررن رر باین!‬

‫یثا ‪:‬‬

‫بن باشااد‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪138 /‬‬

‫رو قلم خ ب اررا‬

‫ی شااا ا کاه یعناا رر به تأخیر و تحت شاااعاع خ ا قررر‬

‫یعن و یتندهی خ ب ست‪.‬‬

‫ی اهد‪.‬‬

‫‪ )2‬یثا ‪ :‬بِ رر باند‬

‫یثلن رگر به کت بگ ییم‪ :‬ین پیر شدم‬

‫یقص ا شیر بِ رست‪.‬‬

‫یمکن رسات یقصا ا یا ررهار تأس‬

‫و رودوه باشد وه خ ا‬

‫وفس خار‪.‬‬ ‫جملاهی خاری ی ت رواد یالیت و‬

‫‪-‬عالقهی ماکان و مایکون‪:‬‬

‫ار برخ ی رقع‪ ،‬هاد‬

‫‪ )1‬رسم یا وفت سابق کت یا چیزی رر بگ یید‪.‬‬

‫ت بیخ باشد‪.‬‬

‫یثا ‪ :‬به شررِ بگ ی روگ ر‪.‬‬

‫باهعن رن یثاا به ک اک که ومرهی خ ب وگرفته رز رح ر‬

‫‪ )2‬وفت یا بیندهی کت یا چیزی رر بگ یید‪.‬‬

‫اوست رو خار بدهیم‪ :‬پرویز بیتت گرفت! و گاه یقص ا‬

‫یثااا ‪ :‬بااه اروشاااج ی ترم یااک پزشاااک بگ ییاد‪ :‬اکتر‬

‫هشدرر اران رست‪.‬‬ ‫یثلن به کتااا که تا ایروقت خ ربیده بگ ییم‪ :‬رهر شاااد‪.‬‬

‫‪-‬عالقهی جنس‪:‬‬

‫گااه برری یفااخره و یا تحقیر ایگررن رساااتفااه ی شااا ا‪.‬‬

‫به جنس یک چیز رشاااره کنید ریا یقصاا ا خ ا بن باشااد‪.‬‬

‫ین یک سرلشکرم(وه ست رن)‬

‫یثا به یاشین بگ یید‪ :‬بهنپاره‬

‫ین یهندسم(ش فر ویتتم)‬ ‫ین ریررو رم‬

‫‪-‬عالقهی تضاد‪:‬‬

‫و‪...‬‬

‫کلمه رر ار یعنای کایلن یتضااش به کار باریم‪.‬‬

‫گاه برری ریجاا ترحم ار بقیه‪:‬‬

‫یثا ‪ :‬عال ب ا!‬

‫بدبختم (کمک کنید)‬

‫یعن رفتضاح ب ا‪.‬‬ ‫‪ )2‬معنای ثانوی در جمالت سلالی‪:‬‬ ‫عالقهی شباهت‪:‬‬‫ورژهری رر باه خااطر شاااااهت‪ ،‬جای ورژهری ایگر بیاوریم‬ ‫یثاا ‪ :‬به شاااخصااا به خاطر قدرت و‪ ...‬بگ ییم‪ :‬شااایر‬ ‫رین و ع یجاز یک رز یهمترین شااکلهای یجاز رساات که‬ ‫«رستعاره» واییده ی ش ا‪.‬‬ ‫تا رینجا پرکاربراترین رقتام یجاز رر بررس کرایم؛ حاال به‬ ‫تحلیال جملاههاای کاه ار یعناای یجاازی قررر ی گیرود‬ ‫ی پرارزیم‪:‬‬ ‫‪ )1‬معنای ثانوی در جمالت خبری‪:‬‬ ‫هد‬

‫رین شکل جمله‪ ،‬اران خار یا پیای به یخاطب رست؛‬

‫ریاا رز جمالت خاری برری یقصااا ا ایگری ویز رساااتفااه‬

‫هد‬

‫رواال پرسااش رساات ریا گاه برری تأثیر بیشااتر به‬

‫شکل یجازی رار ی ش ود‪.‬‬ ‫گاه برری ربررز عقیده بهوا ا رت غیریتاااتقیم و ی اباوه‪:‬‬ ‫برری یثا ‪ :‬بیا وم شا ا رین شاعر رر به شکل ایگری یعن‬ ‫کرا؟ یعن ی شاا ا و به وظر ین رینط ر ارساات رساات‪.‬‬ ‫گاه برری است ر اران بهو رت غیریتتقیم رستفااه ی ش ا‪.‬‬ ‫یثا ‪ :‬بهتر ویتت برویم؟‬ ‫(یعن برویم)‬ ‫گاه برری وه کران‪:‬‬ ‫چقدر حر‬

‫ی زو ؟ (یعن حر‬

‫گاه برری رستفهام روکاری‪:‬‬ ‫یثا ‪ :‬یگر ک ری؟‬ ‫(یعن قطعن ویتت )‬ ‫یا‪:‬‬

‫وزن)‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪13۲ /‬‬

‫چط ر چنین چیزی یمکن رسااات‪( .‬یعن حتمن ویتااات)‬

‫ساه جملهی خاری تادیل به جمالت عاطف شده رست ریا‬ ‫شاعر خار اران ویتت‪.‬‬

‫گاه برری ربررز برزو و بیا ‪:‬‬

‫هد‬

‫ک باررن ی بید؟(کاش بیاید)‬

‫بنابررین باید به یعنای ثاو ی و ار عالم یعنا به اواا رغررض‬ ‫ایگر جمالت ت جه کرا‪.‬‬ ‫که بیانگر حتاارت‪ ،‬رودوه و و سااتالژیساات که ار یعنای‬

‫‪ )3‬معنای ثانوی در جمالت امری‪:‬‬ ‫هد‬

‫رواال رین جملهها اساات ر اران رساات ریا ار یعنای‬

‫یجازی سطرها قرررگرفته رست‪.‬‬

‫یجازی هم به کار ی روود‪.‬‬

‫بعاد رز شاااناخت یجاز و رو رع بن به تشاااایه و رساااتعاره‬

‫بهعن رن یثا‬

‫ی پرارزیم‪:‬‬

‫برری عارت‪:‬‬

‫تشاااایاه یعن چیزی رر به چیزی یاوند کران که یعم لن با‬

‫سرروجام کارش رر باینید!‬

‫رغررق همرره باشد‪ .‬تشایه راعای هماوندی اررا‪.‬‬

‫برری تعریض‪:‬‬

‫هر تشایه چهار رکن اررا‪:‬‬

‫باید بامشان بکن (خطاِ به شخم خا‬

‫)‬

‫یشاااه(طر‬

‫رو )‪ ،‬یشاااه به(طر‬

‫س م)‪ ،‬رارت تشایه(طر‬

‫برری تش یق کران‪ :‬وترس!‬

‫اوم)‪ ،‬وجه شاااه(طر‬

‫چهارم تشایه)‪.‬‬

‫یشاااه‪ :‬کلمهری رساات که قصااد ارریم بن رر تشااایه کنیم‪.‬‬ ‫‪ )4‬معنای ثانوی در جمالت عاطفی‪:‬‬

‫یشااااه به‪ :‬چیزی رسااات که یشااااه رر به بن یاوند کراهریم‪.‬‬

‫جملاهی عااطف با ساااه و ع ایگر جمله ار زبان یتفاوت‬

‫وجه شااه‪ :‬وافت رسات که بین یشااه و یشااه به یشترک‬

‫رساات؛ به رین یعن که جملهی خاری‪ ،‬ساا رل و ریری رز‬

‫رست‪.‬‬

‫وظر ساااختار(رارت‪ ،‬فعل و وح ه رار) وضااعیت یشااخص ا‬

‫رارت تشاایه‪ :‬کلمهری رست که بهوسیلهی بن تشایه و رت‬

‫اررود‪ .‬ار جملهی پرساش رارت پرسش ی بیند یا وح هی‬

‫ی گیرا و االلت بر یعن تشااایه اررا(یثل‪ ،‬شااایه‪ ،‬شااکل‪،‬‬

‫رار تغییر ی کنااد‪ .‬ار جملاهی ریری رز فعال ریر رساااتفااااه‬

‫یاوند‪ ،‬همچ ن و‪)...‬‬

‫ی شااا ا و ار جمله خاری بار خاری ینتقل ی شااا ا ریا‬

‫یثا ‪:‬‬

‫جملهی عاطف وا رت یشااخصا ودررا و برحتب یعنا‬

‫چشماوش یثل رلماس ی ارخشد‪.‬‬

‫تشااخیم اراه ی شاا ا‪ .‬به هر جملهری که حاوی حس و‬

‫چشماوش‪ :‬یشاه‬

‫عاطفهی گ ینده و قصااد خار اران ودرشااته باشااد؛ جملهی‬

‫رلماس‪ :‬یشاه به‬

‫عااطف ی گ ییم‪ .‬یعم لن هاد‬

‫رز جملاهی عاطف بیان‬

‫ی ارخشد‪ :‬وجه شاه‬

‫رحتاااسااات‪ ،‬شاا ق‪ ،‬رودوه‪ ،‬برزو‪ ،‬شااگفت و رز رین قایل‬

‫یثل‪ :‬رارت شاه‬

‫رحتاااسااات رساات و تمام سااه شااکل جملهی (خاری‪،‬‬

‫بیشاتر روقات ار تشایه‪ ،‬وجه شاه تکر وم ش ا یگر رینکه‬

‫پرسااشا ‪ ،‬ریری) رین قابلیت رر اررود که به جملهی عاطف‬

‫تشاایه‪ ،‬بکر و و باشاد که برری فهمیده شاادن تشایه بن رر‬

‫بد بشا ود؛ ار ورقع شعر رساسن ار جمالت عاطف وم ا‬

‫تکر ی کنند‪.‬‬

‫پیدر ی کند‪.‬‬

‫رگر ار تشایه‪ ،‬وجه شاه تکر وش ا به بن‬

‫بهعن رن یثا ‪:‬‬

‫تشایه یجمل ی گ یند‪.‬‬

‫<<به خاوهری که قدغن رست‬

‫رگر ار تشاااایه‪ ،‬رارت تشاااایه ویاید به بن ی کد ی گ یند‪.‬‬

‫همه ط ری ی بیند‬

‫رگر رارت تشاااایاه بیاایاد یرسااال یا واااریح ی گ یند‪.‬‬

‫که ین رفتهرم>>‬

‫«عل عادرلرضای »‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪141 /‬‬

‫چنااوچاه واه وجاه شاااااه بیااید و وه رارت تشاااایه به بن‬

‫یثا ‪:‬‬

‫تشایه بلیغ ی گ یند‪.‬‬

‫«یاه بید»‬

‫یثا تشایه بلیغ‪ :‬چررغ اروش‬

‫یعشا ق رر رز حی‬

‫تشاایه تفضایل‪ :‬تشایه ری رست که ار بن شاعر‪ ،‬یشاه رر به‬

‫فقط یشاه به رر ار یتن ی بینیم‪.‬‬

‫یشاه به برتری بدهد‪.‬‬

‫رستعاره یکنیه‪ :‬بن رست که «یشاه» به همرره یک رز ل رزم و‬

‫زیاای و‪ ...‬به یاه تشاایه کراه رست ریا‬

‫یثا ‪:‬‬

‫ویژگ «یشااه به» تکر گراا و خ ا «یشاه به» حذ‬

‫«یک اختری ارشت خاقان چ یاه‬

‫یثا ‪:‬‬

‫کجا یاه اررا او چشم سیاه»‬

‫«با غروِ بروم‬

‫«فراوس »‬

‫که اهکدهها یااشان بروا‬

‫تشاایه یُضامر یا پنهان‪ :‬تشاایه پ شیده که ار کالم به چشم‬

‫پتری که شاخ ی زا به ییلهها ایگر ویتت»‬

‫ش ا‪.‬‬

‫وم بید ریا با کم ارریت و تأیل یت جه تشایه خ رهیم شد‪.‬‬

‫«رئ‬

‫یثا ‪:‬‬

‫شاااعر خ اش رر به گاوی تشااایه کراه ریا به جای بوران‬

‫«باا چشاااماان ت یرر به رلماس ساااتاره ها ویازی ویتااات‬

‫کلمه «گاو» به یک رز ویژگ های بن که «شاااخ زان» رست‬

‫با بسمان بگ »‬

‫رشاره کراه‪.‬‬

‫«شایل »‬

‫ار روتهاا باید بگ یم که رو رع یجاز‪ ،‬تشاااایه و رساااتعاره به‬

‫ستارهها به رلماس تشایه شدهرود که تشایه پنهان رست‪.‬‬

‫ار ورقع رستعاره تشایه ست که رارت بن حذ‬

‫شده باشد‪.‬‬

‫ار تشایه یا ی گ ییم «عل » یثل «شیر» رست ریا ار رستعاره‬ ‫راعااا ی ا کااناایاام «عاال ا » خ ا اِ «شاااایاار» رساااات‪.‬‬ ‫ار ورقع رساتعاره و ع تشاایه رسات که یشاه‪ ،‬وجه شاه و‬ ‫رارت تشااایه بن حذ‬

‫شااده و تنها یشاااه به بن باق یاوده‬

‫باشاد‪ .‬روال رستعاره بر تشایه رست رر رست و به الیل رینکه‬ ‫ار رساتعاره فقط یک رکن رز تشایه تکر ی ش ا و خ رونده‬ ‫رر به تالش تهن بیشااتری ور ی اررا؛ بنابررین رسااتعاره رز‬ ‫تشایه رساتر‪ ،‬زیااتر و خیا روگیزتر رست‪.‬‬ ‫رو رع رسااتعاره‪ :‬با ت جه به رینکه ار رسااتعاره یک رز طرفین‬ ‫تشایه تکر ی ش ا‪ ،‬بن رر بر او و ع تقتیم کراهرود‪:‬‬ ‫‪ )1‬رستعارهی یصرحه‬ ‫‪ )2‬رستعارهی یکنیه‬ ‫رستعارهی یُصریحه(بشکار)‪ :‬بن رست که «یشاه به» تکر ش ا‬ ‫ی ش ا‪.‬‬

‫یررتب بیشااتر رز چیزیساات که ار رین بح‬

‫عن رن شااد و‬

‫سع ارشتم با زباو سااه به ت ضیح رین بح‬

‫رکتفا کنم‪ .‬رز‬

‫رین رو به پرکاربراترین و خالقاوهترین شکل بنها پرارختم‪.‬‬

‫استعار ییتت؟‬

‫ریا «یشااه» حذ‬

‫الف »‬

‫گراا؛ ار ورقع یشااه به جاوشاین یشاه‬

‫ب شااک هر شاااعری باید رز علم یعاو و بیان بهقدر کاف‬ ‫بدرود چرر که ربزرر کار رو هتتند‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪141 /‬‬

‫فعل رش رسااات و تنهااا برری رضاااایاتِ قاادرت ی ه م‬

‫شعرِ آنارشيستی‬

‫ی و یتد‪.‬‬ ‫ریا شااعر بوارشاایتاات چط ر؟ چه خصاا واایات اررا؟‬ ‫پویان فرمانبر‬

‫همانط ر که شرح ارام‪ ،‬شعر بوارشیتت هم رره پ تازگ‬ ‫ساات و حتا رگر شاااعر بوارشاایتاات ار واافحه کاغذ‪ ،‬طال‬ ‫کشاا‬

‫کراه باشااد یدت بعد بن رر پس ی زود‪ .‬زیرر ایگر‬

‫تازه ویتات‪ .‬ارورقع بوارشایتم ار لغت خالوه وم ش ا و‬ ‫یفه ی روتزرع ساات؛ یعن حتا رگر روزی بوارشاایتاام یُد‬ ‫شا ا یک بوارشایتات ورقع رعالم ی کند که بوارشاایتت‬ ‫ویتاات‪ .‬برخ ی گ یند کتاا که ب وزن ی و یتااد و به‬ ‫حک یتها اشانام ی گ ید شاااعری بوارشیتت رست؛ رین‬ ‫باور غلط رساات‪ .‬ارورقع شااعر بوارشاایتاات هیچ قاعدهری‬ ‫ودررا و وریفهرش به حاشاایه بران عناور ی ج ا و یعرف‬ ‫عناواری تازه بر وافحه کاغذ رست زیرر رینگ وه رست که‬ ‫فضااااهاای بادیع برری تفکر و رسااایادن به سااارزیین‬ ‫اساااتویاافتن به وج ا ی بید‪ .‬به عن رن یثا کتااا که‬ ‫ریروزه ار رین بازرر ارغ ساااااهو یتااا ‪ ،‬شاااعری زباو و‬ ‫یتفکرروه ی و یتد شاعری بوارشیتت یحت ِ ی ش ا‪.‬‬ ‫کت که یاهیت زیان رر ار جهان شناخته باشد‪ ،‬هم رره پ‬

‫با رین تعاری ‪ ،‬یک شاعر بوارشیتت پ جذِ یرام ویتت‬

‫تاازگ سااات زیرر بهخ ب ی ارود که یعنا ار تازگ خلق‬

‫و برری بنهاا وم و یتاااد؛ زیرر رگر رینط ر باشاااد ایگر‬

‫ی شااا ا و زواادگ ررزش روجااام ری ر تکررری رر واادررا‪.‬‬

‫شاااعری پیشاارو قلمدرا وم شاا ا و پیروی ری ر تکررری‬

‫ارورقع زیان به ساارعت ی گذرا و قاتل ورقع بای ‪ ،‬خ ا‬

‫سات! ار راریه خ رهان بررس فرم خ ا ویژهی او شعر رز‬

‫روسااات‪ .‬بیاا ار رین برهاه ک تااه زوادگ وااید پ تازگ‬

‫«عل عادرلرضاای » هتاتم بلکه عناور بدیع بن رر ورکاوی‬

‫گشت؟ الرقل وااید ررجع به بن اروتت؟‬

‫کنم و وشاااان بادهم که چرر ریروزه (تأکید ی کنم ریروزه)‬

‫بوارشایتام و ع تفکر سارور ساتیز و فرا بوارشیتت ویز‬

‫شعرهای بوارشیتت به شمار ی بیند‪.‬‬

‫خ رهان سرزیین بدون رهار رست!‬ ‫بری! تقریان غیریمکن رساات ریا فرهنگِ همچین وگاه به‬

‫«ویرای‬

‫مرگ»‬

‫سمت بوروگارایتم ویتت؟ و تازگ رر بروم تابد؟ رساسن‬ ‫برری خلق یعنای تازه و رساایدن به ویهیلیتاام خالق‪ ،‬ربتدر‬

‫یا که رو ودرشتیم‬

‫باید زیرسااختها رر بررس کرا؛ به عن رن یثا زیرساخت‬

‫یک ار ییان‬

‫فرای یاذها ‪ ،‬رطااعات کران(رز قادرتهاای ی ه م و به‬

‫یک با یک تنها گذرشتهریم و گذشتهریم‬

‫رواطالح بسماو ) و یحافظهکارروه رفتار کران رست؛ چنین‬

‫یک ارییان‬

‫زیرسااااخت طاعن وم ت رود پ تازگ باشاااد زیرر خطر‬

‫پا ار ییاو کراه یک‬

‫وم کنااد؛ هم رره خ رهااان حفظ کران ی قعیاات و یکااان‬

‫ار ییان ییدرن و با ین گذرشته ار ییان‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪142 /‬‬

‫که رز بتتگان اور یک خیابان‬

‫بیا رز رو شروع کنیم‬

‫فاییل وزایک ک چهری‬

‫یا که بخر ودرشتیم‬

‫تازه برگشته رز جنگ‬ ‫که ایگر الش وم خ رهد‬

‫نقد و بررسی‬

‫الت رر ی خ رستم چکار؟‬ ‫رز بس که س ررخ س ررخ ب ا‬ ‫حتا به ارا سیخ هم وم خ را‬ ‫تا کاابش کنم سلطاو‬ ‫یک ارییان‬ ‫گ شت و گ جهی قفقازی‬ ‫که س خته باشد زیر بتش و تیررودرزی‬ ‫یک ارییان‬ ‫خ اش رر کراه باشد خال‬ ‫یثل بسمان بعد رز باررن‬ ‫که حاال پرش کراه باشند رز شب‬ ‫شا که پرشده باش‬ ‫رز سیاهترین تاریکش‬ ‫که ساعت ست پیش رز وروا روز‬ ‫و س خته ب ای و ین ساخته ب ام با ت‬ ‫رییدی ب ا هن ز‬ ‫که باراررت کند‬ ‫یک ار ییان‬ ‫با ت باید ارییان ی گذرشتم‬ ‫ییان یا هیچ ویتت‬ ‫جز همین ییدرو‬ ‫که ی ارو‬ ‫هن ز یاشینم اور بن اور ی زود که س ررت کند‬ ‫ت عابری ریا ین پیااهرم‬ ‫بین رین او سطر‬ ‫ب ی ت پیچیده‬ ‫پیچاودهری یرر‬ ‫اور رین ییدرن‬ ‫و ار وم بی‬ ‫یثل شعری که هرگز ون شتم‬

‫ریروزه کمتر کتا به فرمهای هندس رهمیت ی اهد و بن‬ ‫رر یهم ی شااامارا؛ زیرر هد‬

‫روااال که ت لید فضاااای‬

‫یتفکرروه رسات؛ گم شده رست و همه ا به جااهی شهرت‬ ‫اراهرود که ار بن هر چیزی پیدرسااات جز رابیات‪ .‬ار ورقع‬ ‫یحت ر بدون فری خ اویژه وم ت رود ت لید فضای یتفکرروه‬ ‫کند و تأثیر ژر‬

‫بر تهن یخاطب بگذررا‪.‬‬

‫ار شااعر «ویرریش یرگ» ویز با ت جه به زبان‪ ،‬فری شااکل‬ ‫گرفته رسات که یحت ر رر به وادر اربوراه و فضای خالق‬ ‫برری تفکر یهیا کراه رست ‪.‬‬ ‫بیا زودگ چیزی جز اریرهریست که وه شروع ی ش ا و وه‬ ‫تمام؟ بیا چیزی جز روتظار رست؟‬ ‫ار ورقع یا روتاانها شروع وم ش یم‪ ،‬تنها راریه ارریم و ار‬ ‫رودیشااهها خ رهیم یاود‪ .‬ارساات یثل عشااق که ومایهری رز‬ ‫زوادگ سااات‪ .‬عشاااق کاه تنها چرخ ی خ را تا تنهای‬ ‫حجیمتر ش ا‪.‬‬ ‫یا که رو ودرشتیم‬ ‫یک ارییان‬ ‫یک با یک تنها گذرشتهریم و گذشتهریم‬ ‫بری! عشاااق یدرم اور ی شاا ا‪ ،‬تا به چیزی که هن ز زراه‬ ‫وشااده رساات؛ وزایک شاا ا و تنهای ار رأس رین زودگ ‪،‬‬ ‫خ اش رر به شاعر ورگذرر کند و قلب تکهتکهی رو رر ربدی‬ ‫کند؛ یک ار ییان اور خ اش بچرخد تا شاعر‪ ،‬یک رر ار‬ ‫رین ییان حس کند‪ .‬یک که یثل شاااعر رساات‪ ،‬یثل همین‬ ‫تنهای ‪ ،‬همین عشق‪.‬‬ ‫ارورقع بااازی هااای زباااو ار رین شاااعر وقش ی ثری ار‬ ‫شاااکلگیری فرم هندسااا ریفا کراهرود و ترجیعبندِ «یک‬ ‫ارییاان» رثر رر یکپاارچه به سااا ی رین فرم براه رسااات‪.‬‬ ‫بهعاارتایگر‪« ،‬یک ارییان» ارسااات یثل قلب تکهتکهی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪143 /‬‬

‫شااعر ار ط‬

‫رثر پخش شااده رست تا ی تی های بزرا به‬

‫خ اش رر کراه باشد خال‬

‫یقید‪ ،‬پرروگتر ش ا‪.‬‬

‫یثل بسمان بعد رز باررن‬

‫بن یتصل ش ود و ی تی‬ ‫«یک ارییان‬

‫که حاال پرش کراه باشند رز شب‬

‫پاارییاو کراه یک‬

‫شا که پر شده باش‬

‫ار ییان ییدرن و با ین گذرشته ار ییان‬

‫رز سیاهترین تاریکش‬

‫که رز بتتگان اور یک خیابان‬

‫که ساعت ست پیش رز وروا روز‬

‫فاییل وزایک ک چهری‬

‫و س خته ب ای و ین ساخته ب ام با ت »‬

‫تازه برگشته رز جنگ‬

‫برری بقا و راریه ارشاتن‪ ،‬همیشاه رییدی رست؛ ریا کجا؟ ار‬

‫که ایگر الش وم خ رهد»‬

‫رین ک چهی کلیشهری و یا ار تهن؟ رولن هراو! ریا بیا بین‬

‫رز ساطرهای باال اری یابیم که یعشا ق شاعر با عشق‪ ،‬رین‬

‫او روتان زودگ رورج اررا؟ عشق ار حا چرخش رست؟‬

‫همان شده‪ ،‬به ک چهری که همان زودگ روزیره رست پی ود‬

‫زودگ رز بین ی روا تا زودگ زراه شااا ا‪ .‬ارسااات یثل‬

‫خ راه و ایگر ه س عاشااق ودررا تا یثل عشااق یدرم رز‬

‫عشاااق که رز واااحنه کنار ی روا تا رز جای ایگری وررا‬

‫واحنه اور ش ا؛ بلکه شاعر قلب تکهتکهی خ اش رر ار‬

‫واحنه ش ا! که رین یهم‪ ،‬هم رره ار حا چرخش رست و‬

‫قلب جندهی یعشا ا ق بایند و به فرم «ویرریش یرگ» بد‬

‫هرچه شاااعر ب ق ی زود یعشاا ق ساا رر وم شاا ا! گ یا‬

‫شا ا! و با روکار خشاامش به «الت رر ی خ رسااتم چکار؟»‬

‫رساالت شاعر ار رین ییدرن پیااه شدن رست‪ .‬پیااه شدن رز‬

‫روی بیاورا تا ار رین تخت خ رِ تهن با ساایخ و بتش و‬

‫زودگ ‪ ،‬رز عشق…‬

‫تیررودرزی به جان یعش قش ب رفتد‪.‬‬

‫«رییدی ب ا هن ز‬

‫«الت رر ی خ رستم چکار؟‬

‫که باراررت کند‬

‫رز بس که س ررخ س ررخ ب ا‬

‫یک ار ییان‬

‫حتا به ارا سیخ هم وم خ را‬

‫با ت باید ارییان ی گذرشتم‬

‫تا کاابش کنم سلطاو‬

‫ییان یا هیچ ویتت‬

‫یک ارییان‬

‫جز همین ییدرو‬

‫گ شت و گ جهی قفقازی‬

‫که ی ارو‬

‫که س خته باشد زیر بتش و تیررودرزی»‬

‫هن ز یاشینم اور بن اور ی زود که س ررت کند‬

‫رز شاااه ا و چناد تاأویل هاای رپیزوا بااال که بگذریم به‬

‫ت عابری ریا ین پیااهرم»‬

‫بساماو ی رسایم که حاال ررضاا شده و به سمت شب ار‬

‫همچنین الزم به تکر رست که ار سطرهای باال‪ ،‬زبان(ییدرو‬

‫حا حرکت رست؛ به سمت حقیقت‪ .‬حقیقت که به یعش ق‬

‫و ی ارو و ییاان و ار ییاان و‪ )...‬خااوااایت تهن رثر رر‬

‫و طاعن به عشااق رساایده و بن رر ساایاهترین تاریک کراه‬

‫پرروگ کراه رسااات و فرم رثر رر طایع تر جل ه ی اهد ریا‬

‫رساات! شااب‪ ،‬خ ا حقیقت رساات زیرر به هیچچیز وربتااته‬

‫فریاارس رین طایعت کیتااات؟ طایعت رین شاااعر‪ ،‬رز بس‬

‫ویتات و یاهیت جهان یحت ِ ی ش ا‪ .‬شاعر ویز با رینکه‬

‫خ ا رر به هر جا زاه رسات؛ کا ا شده و یثل شاعر ج رب‬

‫رز حض ر شب ار روج و عذرِ رست حقیقت بن رر پذیرفته‬

‫وگرفته رسات‪ .‬ول باز ینفعل وم وشیند! رین بار سررغ خ ا‬

‫و واگزیر ح‬

‫بن ی چرخد‪ .‬کت چه ی ارود شاید با سیخ‬

‫به جان خ ا رفتااه رست!‬ ‫«یک ارییان‬

‫شااعر رفته (فاواالهگذرری)‪ ،‬رز خ ن و جان خ اش حر‬ ‫ی زود‪ ،‬رز ساطرها‪ .‬سطرهای که حاال پر شده رست رز ب ی‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪144 /‬‬

‫عشق و زودگ ‪ .‬بنقدر پر که ایگر یثل همان بسمان بعد رز‬

‫که رین شعر رر به سمت بوارشیتم س ق اراه رست‪ .‬ارورقع‬

‫باررن وقت خال شدن رست‪.‬‬

‫زبان ار شاااعر «ویرریش یرگ» وقشا ا یکمل رر ریفا کراه‬

‫«بین رین او سطر‬

‫رسات ریا حاال ار شعر تن ین به خ اِ س ژه بد شده و رثر‬

‫ب ی ت پیچیده»‬

‫رر به سمت تخیل زباو براه رست‪:‬‬

‫و ار وهایت‪ ،‬شااعر پاسخش رر وم یابد و ایگر وقت رفتن‬ ‫رسات‪ .‬شاید رز ار ایگری وررا ش ا‪ .‬ارورقع رولن پاسخ‬

‫«تنوین»‬

‫وج ا ودررا و تنها چیزی که ی ج ا رساات یک اریره رست‬ ‫که همهچیز ح‬

‫بن ی چرخد‪.‬‬

‫هیچچیز رتفاق که ی رفتد رتفاقن ویتت‬

‫بیا یرگ چیزی جز اریره رساات که وه شااروع ی شا ا و وه‬

‫حتا به اویا که حتمن وم خ رستم‬

‫تمام؟ بیا چیزی جز روتظار رسااات؟ بیا یرگ همان زودگ ‪،‬‬

‫رتفاق ب ا‬

‫ار یختصات ایگر ویتت؟‬

‫باید برری قالن براررم‬

‫«پیچاودهری یرر‬

‫وقت برری بعدن ودررم‬

‫اور رین ییدرن‬

‫ورف ودررا وقتهای زیاای که ورفن ی ‪...‬‬

‫و ار وم بی‬

‫عمری ری ر خاوم برری فعلن ب ام‬

‫یثل شعری که هرگز ون شتم‬

‫یثلن به رسام عمرن سند وخ رام که خاومان ب سِمَت کنم‬

‫بیا رز رو شروع کنیم‬

‫هرکه با سمتهای ین برطر‬

‫شد‬

‫یا که بخر ودرشتیم»‬

‫ط ری طر‬

‫ار «ویرریش یرگ» تمای رتفاقها به یکدیگر بد شاادهرود‬

‫ار سطرهایم پیچ ی خ را‬

‫و وم ت رن رویدرای رر بدون ار وظر گرفتن سایر رخدراها‬

‫لطفن ودررا که هیچ هیچ ی برا‬

‫بررسااا کرا‪ .‬ارورقع هر تکهری بهط ر جدرگاوه خ ا رر با‬

‫رلاته عمرن زیاا ویتتم زیاای و شتم‬

‫فرم‪ ،‬رینهمان کراه رسااات و به رین اریره که وایش زودگ‬

‫بعدن یک ی بید و پاک ی کند چیزهای که ون شتم‬

‫ساات؛ طایعت بخشاایده رساات‪ .‬بهعاارتایگر‪ ،‬ررتااط رین‬

‫ار سمتهای سرگذشتم‬

‫رتفااقها‪ ،‬سااااختار وشااااوهری‪ ،‬ترجیعبند(یک ار ییان) و‬

‫ین رز لحاظِ خ ام خیل لحاظ شدم‬

‫ترکیببند (ساطر رو و بخر) به فرم هندس رین رثر کمک‬

‫بیه اه رزلحاظِ ایگر زن رر لحاظ ی کنم‬

‫کراه رست‪ .‬تا شکل اریره ار تهن یخاطب یلم ستر باشد‪.‬‬

‫ب شک زیاا وا ام زیاای ب اود‬

‫تمای رین ررتااطها و رینهماو ساختار وشاوهری با ساختار‬

‫یثل خ اکش کران‬

‫فرییکِ رثر‪ ،‬برری ت لید فضاای یتفکرروه ب اه رسات‪ .‬فضای‬

‫یا یثل خ اکش کران‬

‫که ریروزه کمتر ایده ی شااا ا‪ ،‬زیرر همانط ر که ار ربتدر‬

‫ار یثل خط کش کراه باشند جای جا کشیدهرم‬

‫شارح ارام هد‬

‫روال گم شده رست و ایگر کمتر کت‬

‫شد که روصافن ودررا که هیچ‬

‫جای اررز کشیدهرم‬

‫برری شاعر حقیق خطر ی کند‪ .‬ول یک شاعر بوارشیتت‪،‬‬

‫که شکهای یختل‬

‫با ت جه به رینکه پیروی یرام و ار پ کتب شهرت ویتت‬

‫ار حر های که رز یطمئن شنیدهرم‬

‫هم رره به سمت بوروگارایتم قدم بری اررا و ت لید فضای‬

‫وقت یطمئنن ودررم‬

‫تاازه ی کناد بلکاه خ اش رر رز رین بالهات و زودرن جدر‬

‫که لطف برری بعدن وگهاررم‬

‫کند‪ .‬ار شعر «تن ین» ویز با ریر بوروگارایتم روبهرو هتتیم‬

‫است به ساکِ لطفن ودررم‬

‫تشکیل ی اهد‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪145 /‬‬

‫که بر ی های وتاتن بگذررم‬

‫رتفاق ب ا»‬

‫رز قایل زن قالن زیاا ارشتم‬

‫شاعر رز همان ربتدر با بیاو چند تأویل شاروع ی ش ا؛ بیا‬

‫قلان زیاا ودرشتم‬

‫رتفاق ورقعن رتفاق ست؟ و یا خ ایان خ رستهریم که رتفاق‬

‫ایگر با ش خ ودررم‬

‫باشد؟ رولن خ اِ اویا چط ر؟ «حتمن» وقش ار رین رتفاق‬

‫ش خ با ایگر ودررم‬

‫ارشته رست؟‬

‫یثل با هرچه هتت حسی خاو ارشتم‬

‫گ یا ار راریهی رین س ا ر ها‪ ،‬شاااعر اریافته رساات که باید‬

‫با هرچه ب ا هتتِ خاو اررم‬

‫بیندهرش رر رز پشت سرش بایند‪ .‬بیندهری که به «قالن» بد‬

‫حال به حال وم کنم بخشیدن‬

‫شااده و باید برری بن‪ ،‬زیان یهیا کرا! ارورقع «قالن» یحتاج‬

‫وم گذررا حالم که یتت گذشته باشد رز ترسیدن‬

‫زیان رز اساات رفتهریساات بلکه «بعدن» رر ت جیه کند تا‬ ‫وش ا ‪.‬‬

‫رز وم ترسم که سرهای وترس ارشت ینجر شد‬

‫وقت شاعر رز رین بیشتر‪ ،‬ورفن ور‬

‫وترسیدو که ینجر به رین ترس شد‬

‫باید برری قالن براررم‬

‫ترس که رز ورقع وقت ی گذرا وقع وم گذررا‬

‫وقت برری بعدن ودررم‬

‫وم گذررا رز ورقعن جز ویتت‬

‫ورف ودررا وقتهای زیاای که ورفن ی ‪...‬‬

‫حااثهری که ار حا رتفاقن رست‬

‫ریا بین «قالن» و «بعدن» هم رره برری شاااعر «فعلن» وج ا‬ ‫اررا که ور‬

‫خاوم ی ش ا‪ .‬خاوم که همان بویمای شاعر‬

‫رسااات؛ و بویماای که شااااعر وم گذررا رینیتش به خطر‬

‫نقد و بررسی‬

‫ب رفتد‪ .‬زیرر ار رین گتاتتِ تهن ‪-‬زیاو ‪ ،‬چارهری جز پناه‬ ‫تخیل زباو یک رز سااختترین فرمهای رساات که شاااعر‬ ‫باید رشارر‬

‫کایل به چهره و حتایت کلمات ارشاته باشد؛‬

‫بران باه خ ا ار جای ایگر ویتااات‪ .‬ارسااات یثل همین‬ ‫زودگ ‪ ،‬همین رتفاق‪.‬‬

‫یعن زبان‪ ،‬وقش رواال رر ار شااعر ریفا ی کند و فضااای‬

‫«عمری ری ر خاوم برری فعلن ب ام‬

‫س بژکتی یتهری برری یخاطب ی سازا‪ .‬ار شعر «تن ین» ویز‬

‫یثلن به رسم عمرن سند وخ رام که خاومان ب سِمَت کنم»‬

‫با همچین فری روبرو هتااتیم‪ .‬ارورقع شاااعر با جابجای‬

‫گ یا هیچکس ار رین گتاتت تهن ‪-‬زیاو ‪ ،‬شاعر رر ررضا‬

‫کلمات‬

‫وم کناد و تنها چیزی که برری رو تتااال بخش ب اه همین‬

‫تن ینارر) ار جاایگااه و حاالت واایتعار ‪ ،‬یاهیت تازه به‬

‫ساطرهاسات‪ .‬ساطرهای که یعشا قههای شاعر رر به بازی‬

‫بنها بخشاایده رساات؛ بهط ری که کلمات ار رین شااعر رره‬

‫ی گیرا و با ک له باری رز هیچ بری گراود‪ .‬ار ورقع شاااعر‪،‬‬

‫ی روواد‪ ،‬ساااخن ی گ یند‪ ،‬اررری رحتااااس هتاااتند و‬

‫لطفن و روصااافن رر به واافحه اع ت ی کند بلکه وااشااند‪،‬‬

‫ی فهمند‪.‬‬

‫یثل یک بازی‪ .‬بازیری که همین زودگ سااات و بدون بن‪،‬‬

‫ررکاان‪ ،‬جمالت و رساااتفااه رز بنها (بخصااا‬

‫رین شاعر‪ ،‬ارسات یثل یک حااثه رست‪ .‬رتفاق که ی رفتد‬

‫رتفاق وج ا ودررا‪.‬‬

‫ول ار جای ایگر‪ .‬ار جای که شااااعر خ رساااته رسااات‬

‫«هرکه با سمتهای ین برطر‬

‫وااایتعااار‬

‫باااشاااد چررکااه رگر چیزی جز رین ب ا رتفاااق‬

‫ط ری طر‬

‫شد‬

‫شد که روصافن ودررا که هیچ‬

‫یحت ِ وم شد و رتفاقن وا ا!‬

‫ارسطرهایم پیچ ی خ را‬

‫«هیچچیز رتفاق که ی رفتد رتفاقن ویتت‬

‫لطفن ودررا که هیچ هیچ ی برا»‬

‫حتا به اویا که حتمن وم خ رستم‬

‫رز فاواالهگذرری او سااطر باال که بگذریم با چهرهی شاااعر‬ ‫روبرو ی شاا یم؛ چهرهری که ار کلمات‪ ،‬خ ا رر پیدر کراه‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪146 /‬‬

‫رساات تا ار جای ایگری زیتاات کند بلکه زیان رر رزبوجا‬

‫عایل فکر خ اکشا با وضاعیت زودگ رش باشد ریا شاعر‬

‫بایند‪ .‬بنقدر بایند‪ ،‬بنقدر بچرخد و بنقدر وااشااد که کت‬

‫یطمئنن رر ب خیا وم شاا ا زیرر بهخ ب ی ارود که برری‬

‫ایگر بیاایاد و رو رر پاک کند‪ .‬گ یا رین ترس رز زیان‪ ،‬تهن‬

‫یاافتن علت‪ ،‬ویازیند یاار تمام شاااکهاسااات همچنین رو‬

‫شااعر رر یالیخ لیای کراه رساات تا شاعر‪ ،‬جهان رر ط ری‬

‫چیزی رز بیناده یااش ویتااات زیرر بینده ی شااااعر همان‬

‫جهان بچرخد‪ ،‬ار رتفاق زیتااات‬

‫گذش اته رساات که ار فعلن‪ ،‬ار حا رخ اران رساات ریا بیا‬

‫ایگر بررودرز کند‪ .‬رطرر‬

‫کند و ار هیچ اواا خ ا بگراا تا شااید زیان است رز سر‬

‫ی فق ی ش ا؟‬

‫رو براررا؛ کتااا چااه ی اروااد؟ شاااایااد زواادگ ‪ ،‬همین‬

‫«وقت یطمئنن ودررم‬

‫فرررهاست‪.‬‬

‫که لطف برری بعدن وگهاررم»‬

‫«رلاته عمرن زیاا ویتتم زیاای و شتم‬

‫شااعر ار راریه رتعان ی کند که است به ساک لطفن ودررا‬

‫بعدن یک ی بید و پاک ی کند چیزهای که ون شتم»‬

‫کاه یطمئنن رر رز زرویهری ایگر جتاااتوج کند‪ .‬بری! رو‬

‫ریا رین فررر تا ک ؟ تا ک شاعر باید یعش قههایش رر برری‬

‫ی فق وشد؛ ریا بیا پایان همین رست؟‬

‫خ ا باه بازی بگیرا؟ بیا باالخره وااید به رین رتفاق شاااک‬

‫«است به ساکِ لطفن ودررم‬

‫کند؟ بیا «تن ین» وااید و شته ی شد؟‬

‫که بر ی های وتاتن بگذررم»‬

‫«ار سمتهای سرگذشتم‬

‫بار ایگر شااااعر به یتااائلهی یعشا ا قههایش بازی گراا؛‬

‫ین رز لحاظِ خ ام خیل لحاظ شدم‬

‫یعشااا قاه هاای که قلا وا اود بلکه فقط ب اود‪ .‬همچنین‬

‫بیه اه رز لحاظِ ایگر زن رر لحاظ ی کنم»‬

‫تاأکیاد ی کند که ایگر رز هیچ وظر شااا خ ودررا چررکه‬

‫گ یا شاااعر ار رین ساا ر ها بنقدر غرق شااده رساات که‬

‫ایگر وقت شک کران رست چررکه «تن ین» چیزی جز رین‬

‫هیچکس وم ت رود وجاتش بدهد‪ .‬ارساات یثل خ اکشاا‬

‫ویتات‪ .‬ارورقع «تن ین» روریت فرای سات که ار گتتت‬

‫کران که ار رر برری همه باز گذرشااته باشااد تا کتاا وررا‬

‫زیاان‪ ،‬خ ا رر باه ار و ای رر ی زواد تا رز بن فررر کند‪ .‬به‬

‫وش ا‪.‬‬

‫گذشاته سافر ی کند تا علت رین شکتتگ رر اریابد و ار‬

‫بری! خ اکشا ا همین رسااات زیرر زودگ چیزی جز رین‬

‫کاغذ خ اکش ی کند تا زوده بماود!‬

‫ویتت‪.‬‬

‫«رز قایل زن قالن زیاا ارشتم‬

‫«ب شک زیاا وا ام زیاای ب اود‬

‫قلان زیاا ودرشتم‬

‫یثل خ اکش کران‬

‫ایگر با ش خ ودررم‬

‫یا یثل خ اکش کران»‬

‫ش خ با ایگر ودررم»‬

‫شااعر کمکم شاعرش رر رز شاک به سمت یطمئنن ی برا؛‬

‫ترس رز زیاان‪ ،‬رواگ اویای شااااعر رر یاهم کراه رسااات؛‬

‫یطمئن که یاار همین شکهاست؛ یطمئن که شاعر رر ار‬

‫چیزهاای رر که وج ا اررا ایگر وم خ رهد و چیزهای رر‬

‫خط کش ها زودرو کراه تا شاعر بزرای کند‪.‬‬

‫که وج ا ارشت رکن ن ی خ رهد‪ .‬گ یا رین گتتت تهن ‪-‬‬

‫«ار یثل خط کش کراه باشند جای جا کشیدهرم‬

‫زیاو ار کل زودگ شاعر پخش شده رست و هتت بن رر‬

‫جای اررزکشیدهرم‬

‫ارگیر سا رل کراه رسات که پاساخش ار س ر های ایگر‬

‫که شکهای یختل‬

‫تشکیل ی اهد‬

‫رست‪.‬‬

‫ار حر های که رز یطمئن شنیدهرم»‬

‫«یثل با هرچه هتت حسی خاو ارشتم‬

‫الزم باه تکر رسااات که هد ِ شااااعر رز یرتاط سااااختن‬

‫با هرچه ب ا هتتِ خاو اررم»‬

‫خ اکشاا با خط کشاا ‪ ،‬ی ت رود ومایش ررتااط تنگاتنگ‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪147 /‬‬

‫شااعر بهررحت وم ت رود رز رین ترس اساات بکشااد و تنها‬ ‫چیزی که لحظهری رو رر به برریش ی رسااود شاررِ رست؛‬ ‫شااررِ کلمات که شاااعر رر یتاات کند و ه ری ترس رز‬ ‫سارش بپرا‪ .‬ترسا که رز وترسیدن زراه شده رست‪ ،‬ارست‬ ‫یثال همان شاااکهای که رز یطمئنن‪ .‬ترسااا که وقت رز‬ ‫ورقعیات ی گذرا ب ررزش ی شااا ا ریا همچنان ار جای‬ ‫ایگر حض ر اررا‪.‬‬ ‫«حال به حال وم کنم بخشیدن‬ ‫وم گذررا حالم که یتت گذشته باشد رز ترسیدن‬ ‫رز وم ترسم که سرهای وترس ارشت ینجر شد‬ ‫وترسیدو که ینجر به رین ترس شد‬ ‫ترس که رز ورقع وقت ی گذرا وقت وم گذررا»‬ ‫بری! شاااعر ی پذیرا که رین گتااتاات و رین ترس وج ا‬ ‫ارشااته و زودگ رش رر فرر گرفته رساات؛ و تنها کاری که رز‬ ‫اسااتان رو بری بید برهم زان زیان ار اویای کلمات رساات‬ ‫بلکه رره فررری برری خ ا است و پا کند‪.‬‬ ‫بهررست یتیح چرر یُرا؟ بیا روییان رو رر کشتند؟ خیر‪ .‬قاتل‬ ‫ورقع یتااایح‪ ،‬زیان ب ا‪ .‬ارورقع روییان‪ ،‬رو رر به وااالیب‬ ‫کشیدود و زیان جاوش رر گرفت‪ .‬یتیح رستعارهری رز تمای‬ ‫روتاانهاست‪ .‬قاتل ورقع همهی یا همین زیان رست‪ .‬بری!‬ ‫شااااعر‪ ،‬رین حااثهی رتفاق و یا به عاارت ایگر‪ ،‬شااااوس‬ ‫زودگ کران ا ر یقابل زجر کشاایدن رر پذیرفته رست و بن‬ ‫رر ار فری خ اویژه باا زبااو بوروگارا به وااادر اربوراه‬ ‫رست‪:‬‬ ‫«وم گذررا رز ورقعن جز ویتت‬ ‫حااثهری که ار حا رتفاقن رست»‬ ‫همانط ر که شارح ارام شااعر بوارشاایتات شاااخصااههای‬ ‫یشاخص ودررا ریا ی ت رن ررجع به بن سخن گفت و یثا‬ ‫زا‪ .‬ار «ویرریش یرگ» با فرم هندس طر‬

‫ب ایم که برری‬

‫تفکر‪ ،‬فضاای خالق ت لید شاده رست و ار «تن ین» ویز با‬ ‫تخیل روبهرو ب ایم که سررسر زباو رست‪ .‬ار رشعار سااه‬ ‫و ساااخی‬

‫ریروزی هم‪ ،‬چنین بثاااری ب ی تااازگ اررا و‬

‫فرمهای بدیع به شاعررن پیشنهاا ی اهد‪ .‬بهررست بیا شعر‬ ‫بوارشیتت چیزی جز همین پیشنهااهاست؟‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪148 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪14۲ /‬‬

‫یافته رسات و با علم به وشاوهشناس ی ت رن چیتت جهان‬

‫انواع نشانه‬

‫و ار وتیجه هتااات یتن رر اریافت کرا‪ ،‬به بیاو ایگر هر‬ ‫باور و رودیشااهری ی ت رود یک وشاااوه باشااد و هر وشاااوه‬ ‫ساح نوری‬

‫وربتته به وشاوهری ایگر رست‪.‬‬ ‫برری زریش رودیشه یا به سه رکن وشاوه‪ ،‬ش‬

‫و تفتیرکننده‬

‫ویاز ارریم‪.‬‬ ‫هر باور و رودیشهری بنیاا یک وشاوه رر تشکیل اراه و حایل‬ ‫بگاه رساات‪ ،‬پس هر چیزی که روگیزهی بروز تفتاایر ار‬ ‫تهن شا ا وشاااوه رساات‪ .‬شااعر وشاااوهری یتعال ساات‪ ،‬زیرر‬ ‫ب وهاایات یدل‬

‫اررا و به تعدرا یخاطبهای خالق برری‬

‫هر شعر تأویل و تفتیرهای یتعدای یمکن ی ش ا‪.‬‬ ‫پیرس وشااوهها رر به ساه بخش ومایهری‪ ،‬شمایل و ومااین‬ ‫تقتیم ی کند که ار راریه هر یک رر بهط ر یختصر ت ضیح‬ ‫خ رهم ارا‪.‬‬ ‫نشانهی نمایهای‪:‬‬ ‫ییاان ار و یدل‬

‫رربطهری علت و یعل ل برقررر رسااات‪.‬‬

‫بهعن رن وم وه‪ :‬اوا وشااان رز بتش رساات‪ ،‬پس اوا علت و‬ ‫بتش یعل‬

‫بن رست‪.‬‬

‫نشانهی شمایلی‪:‬‬ ‫ورژهی وشااوهشناس ار رورخر قرن و زاهم ت سط فیلت‬ ‫پررگماتیتت بیریکای «چالز سندرس پیرس» ربدرع شد‪ .‬ار‬ ‫حقیقت وشااوهشاناسا اروش بررسا وشاوههاست‪ ،‬پیرس‬

‫وشااوههای شامایل ‪ ،‬بن استه رز وشاوهها هتتند که شااهت‬ ‫بین بنها پل ییان ار و یدل‬ ‫تقلیدی رز یدل‬

‫رساات‪ .‬ار رین و ع‪ ،‬وشاااوه‬

‫رست‪.‬‬

‫فرریند پیدریش وشاوهها‪ ،‬شی هی االلت و بُعد عمل بنها رر‬ ‫ی را بررسا قررر ارا‪ .‬به باور رو تمام رودیشااهها و هرگ وه‬ ‫فرریند یعناساااازی رر ی ت رن بربیده رز وشااااوه اروتااات‪.‬‬ ‫پیرس وشاااوه رر همچ ن تار و پ اِ همهی وگرشها ار وظر‬ ‫ی گیرا‪ .‬بر رین رسااااس‪ ،‬حیات هر اروشاا و حت ررتااط‬ ‫ییان روتانها به وشاوهها وربتته رست‪.‬‬ ‫«عل عادرلرضاااای » ار جتاااتاری پیرری ن وشااااوهها بُعد‬ ‫ایگری رز بن رر برری یا روشاان ی کند و پس رز گتااترش‬ ‫بن باه شاااعر‪ ،‬ایدگاه تازهری رر پیش ی کشاااد‪ .‬به باور رو‬ ‫وشااوهشناس یا سمی ل ژی ار همهی ربعاا هتت گتترش‬

‫نشانهی نمادین‪:‬‬ ‫وشاوههای ومااین االلت ییان ار و یدل‬

‫رز و ع قرررارای‬

‫هتااتند که و ع رربطهی ییان ار و یدل‬

‫ار رین وشاااوهها‪،‬‬

‫وه رربطهری یاتن بر شاااهت (هماوند وشاوههای شمایل ) و‬ ‫واه رربطاهری علت و یعل ل (هماوند وشااااوههای ومایهری)‬ ‫رست‪.‬‬ ‫وشاااوهشااناس ا ار شااعر به یا کمک ی کند تا پ به جهان‬ ‫اروو شاعر براه‪ ،‬ع رلم یختلف رر ار شاعر کش‬

‫کراه و‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪151 /‬‬

‫با رساااتفااه رز چیدیان وشااااوهها و رربطهی بین بنها تأویل‬

‫ورژههاا رر باا ورژههاای طناِ‪ ،‬پ سااایده‪ ،‬تیر و ارا برقررر‬

‫خ ا رر ارشاته باشایم‪ .‬برری وم وه شااعری رز «سمیه‬

‫سااخته رسات‪ .‬بازتاِ یرارِ و بینه رربطهری شمایل باهم‬

‫خا‬

‫ربررهیم » رر ی را بررس قررر ی اهیم‪:‬‬

‫برقررر کراهرود و بهو ع وم ا یکدیگر هتتند‪.‬‬

‫"خیا بینه تخت رست‬

‫بنابررین ار بررس ا وشاااوهشااناساایک‪ ،‬اویای یتن شااعر و‬

‫یالفهری که ودررا ح رس‬

‫شاااعرهای ارون بن برری یا بشاااکار شاااده و فضااااهای‬

‫چرکتاِ رست‬

‫ینحصربهفرا رر پس رز خ روش شعر ار تهن پدید ی بورا‬

‫و ین که خ ربیدهرم الی واکای‬

‫که خ ا یدل های ب شماری رر ساب ی ش ا‪ .‬تمام بنچه‬

‫چروک ی ش م‬

‫گفته شاد‪ ،‬روشنکنندهی رین یطلب رست که شعر وشاوهری‬

‫خط ط که تزریق ی ش ا ار پ ست‬

‫خارقرلعااه با چندین جهان یتن رست‪.‬‬

‫س تفاهم ویتت‬ ‫تزریق که باش‬ ‫فرو ی روی ار بینه‬ ‫و طناب که ی کشدت بیرون‬ ‫پ سیده رست‬ ‫خال‬

‫وم ش ا رین تیر‬

‫رین اراها‬ ‫که ریخته ار رستخ رنهام‬ ‫بازتاِ یراربم ریا‬ ‫حایلهرم ی کند رین بینه"‬ ‫ار سطر رو شعر‪ ،‬رز ایدگاه سمی ل ژی بینه و تخت وشاوه‬ ‫هتااتند که وم ا بیروو و وج ای یتااتقل اررود و ی جب‬ ‫رودیشاه یا تصا یری ار تهن ی ش ود‪ .‬ار رین سطر بینه با‬ ‫ورژهی بعاد رز خ ا یعن «تخات» رربطاهری ومااین برقررر‬ ‫ی کند‪ .‬بینه شااکل وااا‬

‫اررا‪ ،‬زال و تخت رساات‪ ،‬رز‬

‫جهت ایگر رربطهی ییان بینه و خیا شااامایل ب اه و بینه‬ ‫وم ای رز خیا روتانهاست‪.‬‬ ‫با بررسا و چیدیان وشااوهها ار رین سطر ی ت رویم چنین‬ ‫تاأویل کنیم که شااااعر با رساااتفااه رز رین ورژهها روعکاس‬ ‫وج ای خ ا رر اروغ و خیا ی ارود‪.‬‬ ‫ار سطرهای بعد ورژههای چروک‪ ،‬تزریق‪ ،‬خط ط و پ ست‬ ‫همگ وشاوههای هتتند که یدل‬

‫بنها پیری و فرس اگ‬

‫شااعر رست‪ .‬ییان ورژههای چ ن خط ط‪ ،‬پ ست و چروک‬ ‫رربطهری عقالو وج ا اررا‪ .‬خط ط روی پ سات وشااان رز‬ ‫چروکیادگ و پیری اررواد و شااااعر باهخ ب ررتااط رین‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪151 /‬‬

‫کممیت وکنیم تا بت رویم ار ک تاهترین لفظ بیشاااترین تأثیر و‬

‫ايجاز‪ ،‬اِطْناب‪ ،‬مساوات‬

‫یعنااا رر ینتقاال کراه و کیفاات و شاااتااه رر باااالتر باریم‪.‬‬ ‫ریجازی که ی جب رخال ار یعن و ساب ربهام ش ا‪ ،‬ریجاز‬ ‫رئوف دلفی‬

‫«یخال» یاا «یراوا» واام اررا و به بن «تقصااایر» ویز گفته‬ ‫ی شا ا‪ ،‬ریا ریجازی که یخل یعنای یقصا ا وااشد‪ ،‬اررری‬ ‫ررزش بالغ رسااات و ار رواااطالح «ریجاز یقا » واییده‬ ‫ی شا ا‪ .‬رین ریجاز بر او و ع رست‪« :‬ریجاز قصر» و «ریجاز‬ ‫حذ »‪ .‬ریجاز قصار ساخن ک تاه و رسا رست که ک تاه‬ ‫بن رز حذ‬

‫ورژهها و جملهها پدید ویایده باشد‪.‬‬

‫اطناب‪:‬‬ ‫رطنااِ باه یعناای اررزگ ی ‪ ،‬حریرف و کشارر کران یاک‬ ‫یضاام ن‪ ،‬به شااکل که رلفاظ بیشااتر رز یعاو باشااند گفته‬ ‫ی شاا ا‪ .‬ار ورقع زیااهگ ی ‪ ،‬به اررزر کشااایدن یک یق له‬ ‫رست به شکل که خ رودن رثر یال بور ش ا و ار وتیجه بن‬ ‫رر رطناِ ی واییم‪ .‬برربری لفظ و یعنا بتایار یهم رست؛ رگر‬ ‫لفظ و کالم بیشاااتر رز ررفیت یعنای رثر باشاااد به رطناِ‬ ‫رفتااه و یخاطب رز خ رودن رثر ختااته ی ش ا و ار وهایت‬ ‫بن رر پس ی زود که رین باع‬

‫ی ش ا کالم‪ ،‬ب تأثیر ش ا‪.‬‬

‫رین وکته رر باید ار وظر گرفت که رطناِ با تط یل و حشا‬ ‫تفاوت اررا‪ ،‬بدین یعن که رگر رطناِ ار یقام خ ا بنشیند‪،‬‬ ‫هنر رسات‪ .‬ار تط یل و حش ‪ ،‬زیاای لفظ فایدهری ودررا و‬ ‫ریجاز‪ ،‬رطناِ و یتااورت‪ ،‬گ وههای یختل‬

‫راری یقص ا و‬

‫بیان یعاو تهن و یتااانده هتاااتند که رز یهمترین وکات‬ ‫رسااات که کالم رر بلیغ‪ ،‬رساااا و ی ثیر ی ساااازا و بن رر به‬ ‫یقتضاای حا یخاطب‪ ،‬یناسب با رح ر و ارخ ر ی ض ع‬ ‫بح‬

‫ی گرارود‪.‬‬

‫ایجاز‪:‬‬ ‫ریجاز به یعنای ک تاهگ ی و ار رواااطالح به یعنای «لفظ‬ ‫رودک و یعنای بتیار» رست که ار ک تاهترین کالم‪ ،‬یفه م و‬ ‫یعنای بیشاتری یتااار ش ا‪ .‬ریجاز به یا کمک ی کند که رز‬ ‫ت ضاایح رضااافات ار شااعر پرهیز کراه و کیفیت رر فدری‬

‫باع‬

‫بسیب زان به رثر ی ش ا‪.‬‬

‫متاوات‪:‬‬ ‫برربری لفظ و یعنا رر یتاااورت ی واییم که ار ورقع ییاوهی‬ ‫ریجااز و رطناِ رسااات‪ ،‬یعن وه ریجاز اررا و وه به رطناِ‬ ‫اچار شاده رست‪ ،‬بلکه بین رین او حرکت ی کند و اررری‬ ‫تناساب بین لفظ‪ ،‬یحت ر و برربری کایل بین یضم ن و کالم‬ ‫رساات؛ بنابررین بهرودرزه حر‬

‫زان‪ ،‬ارسااتگ ی و یتعاا‬

‫رفتار کران با یضم ن رول رر یتاورت ی واییم‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪152 /‬‬

‫که با بوروگارایتاام و رروتیتاام سااروکار ارشااته باشااد‪ ،‬به‬

‫سرخوشی و لذتِ متن‬

‫روادوه تهن ینجر ی شااا ا‪ ،‬زیرر یخاطب رر با فقدرن‬ ‫روبهرو ی کند که فاواالهی رین فقدرن رر تا فرهنگ یتعال‬ ‫پویان فرمانبر‬

‫تفکر پر ی کند؛ یاوند بثار «یارک اوساا» که طاقات تهن‬ ‫رفررا رر با رروتیتم پی ود ی زود و یا بثار پیشروی هر اوره‬ ‫که ار زیان خ ا یتن سرخ ش به شمار ی رفت‪.‬‬ ‫گ وهری ایگر که کمتر به بن پرارخته شااده؛ رینهماو لذت‬ ‫و سارخ شا رست‪ ،‬یعن لذت و سرخ ش ار یک و شته‬ ‫بهگ وهری با یکدیگر ترکیب شا ود که روگار خ ا زودگ بر‬ ‫واافحهی کاغذ جریان اررا‪ .‬ترکیب رین او‪ ،‬رو رع یختلف‬ ‫اررا که به خالقیت تهن و یتنده وربتته رست‪.‬‬ ‫رکن ن یتن رز کتاِ «ایل گپ» رثر «عل عادرلرضااای » رر‬ ‫که ت ساط وشر کالج شعر ینتشر شده رست‪ ،‬ورکاوی کراه و‬ ‫به شارح رینهماو لذت و سارخ شا ار رین یتن خ رهم‬ ‫پرارخت‪:‬‬ ‫متن ‪2۲‬‬ ‫یعل م رسااات کاه خ ِ ی خ رواد ول غلط! و شااات‬

‫ار قرن حاضااار ایگر کلیات‪ ،‬ررزش روفررای ودررود و ار‬ ‫رأس واااحناه جای خ ا رر به جزئیات اراهرود؛ یعن بن‬ ‫چیزی که وجه تمایز و یتندهری با و یتندهی ایگر ی ش ا‬ ‫تنها یرب ط به جزئیات رساات‪ .‬یتأساافاوه با رینکه ار رابیات‬ ‫گل بالیتاات بتایار ررجع به ساارخ شا و لذت یتن بح‬ ‫شده رست‪ ،‬رابیات فارس هن ز تعری‬

‫یشخص وتات به‬

‫رین او یفه م ودرشااته و تمای بح ها و و شااتهها پیرری ن‬ ‫رین ی ضا ع‪ ،‬به شاکل سخن ثقل و ترجمهری ینتشر شده‬

‫و شااتههای شااما رین روزها اررا ای روهرم ی کند‪ ،‬ری کاش‬ ‫شااما که رینهمه عمیق و پرفکر ی و یتااید رخالق رر هم‬ ‫رعایت ی کراید‪ .‬ج رِ ارام قا‬

‫یتفکر و شتهرم ریا حتا یک یتن ودررم که ی رزین رخالق رر‬ ‫رعایت وکراه باشاد‪ .‬ب شک رگر یک وفر ار رابیات یعاور‬ ‫ارشااته باشااید که رخالق بن یتااد عل عادرلرضااای سات‪.‬‬ ‫ررست بین شما کت هتت که بگ ید چرر با رین پاسخ ین‬ ‫یخال‬

‫رست؟!‬ ‫یارس‪2116‬‬

‫که تفکر خاو روی بن و رت وگرفته رست‪.‬‬ ‫«لاذت» باه بنچاه روتظار ی روا تا به وق ع بپی ودا گفته‬ ‫ی شا ا؛ یعن غ طهور شدن و خالو رز فرهنگ یأل‬ ‫که ار تهن ریجاا شاای و سرخ ش ی کند‪.‬‬ ‫بهعن رن وم وه‪ :‬ارساتاوک «ساگ ولگرا» رز «وااق هدریت»‬ ‫یتن لذتبخش رست‪ ،‬زیرر با اراههای رز قال یشخمشده‪،‬‬ ‫زودگ سگ ولگرا رر به تص یر ی کشد؛ ریا بن سرخ ش‬

‫ودررم که ارئم عمیق و‬

‫تا ییاوههای رین و شااتار‪ ،‬تهن خ رونده با اراههای رز پیش‬ ‫تعیین شدهری ارگیر ب اه که بهیثابهی لذت رست‪ ،‬ول بعد‬ ‫رز بن باا اراه هاای جادیادی که و یتااانده بن رر به ط ر‬ ‫واو شاااتهری تعری‬

‫کراه‪ ،‬ارگیر ی شا ا ا که باع‬

‫ریجاا‬

‫سرخ ش ار یتن ی ش ا‪ .‬یعن تا رورسط یتن با تعریف رز‬ ‫«رخالق» ی رجهیم که برری همه روشاان رساات‪ ،‬ریا رز بن به‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪153 /‬‬

‫بعد گارا و یتاانده واگهان ع ض شااده و تعری‬

‫تازهری رز‬

‫«رخالق» رر رررئاه ی اهاد و با رین اراه ی یتفاوتِ تهن ‪،‬‬ ‫سا ا رل رر یطرح ی کند که جناهی بشااانای زاری اررا تا‬ ‫خ رونده به ی تی‬

‫یقیدِ رین و شااته فکر کند و بن ی تی‬

‫رین رست که بهررست رخالق چیتت؟‬ ‫ار ورقع بدون بن که و یتااانده عقیدهرش رر تحمیل کند‪،‬‬ ‫خ رونده رر ورارر به تفکر ی کند بلکه ار جریان رسااایدن‬ ‫لذت به ساارخ ش ا ار یتن فضااای یتفکرروه خلق ش ا ا؛‬ ‫ارساات یثل خ اِ زودگ که ار جهان جزئیات‪ ،‬سااینمای‬ ‫بیش ویتت‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪154 /‬‬

‫یتناسااب با خالقیت شاااعر و یا و یتاانده ی ت رن به تعدرا‬

‫مجاز‬

‫عالقههای یجاز رفزواه ش ا ا؛ برری روشاانتر شاادن یفه م‬ ‫یجاز و تشریح بیشتر عالقهها به یثا های رز بن ی پرارزیم‪:‬‬ ‫مریم زمانی‬

‫مجاز با عالقهی ج ئیه‪:‬‬ ‫ار رین و ع یجاز‪ ،‬جزئ رز یک شا ا ‪ ،‬بهجای کل بن بهکار‬ ‫ی روا‪ ،‬یجاز با عالقهی جزئیه کاربرا بتااایار زیاای اررا؛‬ ‫بهعن رن وم وه‪ :‬به شاعر «تاریز» رز «عل عادرلرضای » ت جه‬ ‫کنید‪:‬‬ ‫"ایگر رز هیچ زو ار بابل روریت وم کنم برج ین‬ ‫چه زوا یقیم رین سینهی س یری شدی زن بتری؟‬ ‫چهقدر زیاا هر او س ی بینرلنهرین رر به هم اوخت ؟‬ ‫و هرچه رر که ار ا ارشتم س خت "‬ ‫ار ساطر بخر رین رپیزوا رز شعر‪ ،‬شاعر کلمهی ا رر بهکار‬ ‫براه رساات‪ ،‬ارحال که ینظ ر رو رز ا ‪ ،‬تمام وج اش ب اه‬ ‫که عشاق ار بن وف ت کراه و عاشااق شده رست‪ ،‬پس شاعر‬ ‫ار رین شعر‪ ،‬جزئ رر بهجای کل بیان ی کند‪.‬‬ ‫مجاز با عالقهی کلیه‪:‬‬ ‫ار رین و ع یجااز‪ ،‬کل رز یاک جز بهکار ی روا و بهجای‬ ‫بن ی وشاایند‪ .‬بهعن رن وم وه‪ :‬عل عادرلرضااای ار شااعر‬

‫یجاز یا شاای هی بیان یجازی‪ ،‬عاارت رساات رز بهکارگیری‬ ‫کلماه و ساااخن ار یعناای باهجز یعنای حقیق خ ا‪ ،‬ریا‬ ‫قطعن بین یعنای حقیق و یجازی ررتااط برقررر رسااات‪،‬‬ ‫وگروه یخاطب بههیچوجه وم ت رود ینظ ر و یفه م شاااعر‬ ‫رر اریافت کند‪ .‬به رین رربط و پی وداهنده‪ ،‬عالقه ی گ یند‪.‬‬ ‫یجاز باع‬

‫تصا یرساازی ار شاعر شااده و به همین الیل‪،‬‬

‫ی جب ی فقیت بیشاتر یا ار رسیدن به هد‬

‫سینمای یتن‬

‫ی شااا ا‪ .‬یجاز عالقههای زیاای اررا که ی ت رن رز یجاز‬ ‫باعالقهی جزئیه‪ ،‬کلیه‪ ،‬حالیه‪ ،‬یحلیه‪ ،‬سااااایه‪ ،‬بلیه و الزییه‬ ‫وام برا‪.‬‬

‫«چای سرا» رینگ وه ی و یتد‪:‬‬ ‫"ی زوم به ک چههای که ار سر اررم‬ ‫فکر ی کنم به بیدوت که ایر کراه‬ ‫چای که سرا شده "‬ ‫ینظ ر رو رز «ار سااار اررم» بخشااا رز تهن روسااات که‬ ‫خاطررت و رفکارش ار بن جا اررا‪.‬‬ ‫مجاز با عالقهی محلیه‪:‬‬ ‫ار رین و ع یجاز‪ ،‬رسم یکان بهجای رفررای که ار بن یکان‬ ‫هتااتند بهکار ی روا‪ ،‬رین و ع یجاز هم ار رابیات بتاایار‬ ‫یعرو‬

‫و پر کاربرا رست‪ .‬بهعن رن وم وه‪ :‬عل عادرلرضای‬

‫ار شعر «فرروته» رینط ر بیان ی کند‪:‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪155 /‬‬

‫"فرروته اررا کمکم خ ایاو ی ش ا با یا‬ ‫یا پاریس رر به کش ر ایگری براهرود‬ ‫که اریا هم سیاهم کراهست؟‬ ‫یاه به رین سیاه‬ ‫ک چ ل !"‬ ‫ار ساطر رو ‪ ،‬ینظ ر شااعر رز فرروته طایعتن یرام فرروته‬ ‫رسات‪ ،‬همچنین رز جهت ایگری ویز ی ت رویم به رین ساطر‬ ‫وگااه کنیم؛ یعن خ ایاو شااادن فرروتاااه با یا‪ ،‬ی ت رود‬ ‫جانبخش به بن و رستعارهی یکنیه بهحتاِ بید‪ ،‬پس رین‬ ‫او برریه وزایک زیاای با یکدیگر اررود‪.‬‬ ‫مجاز با عالقهی آلیه‪:‬‬ ‫ار رین و ع یجاز‪ ،‬ربزرر کاری بهجای خ ا بن بهکار ی روا؛‬ ‫بهعن رن وم وه‪ :‬ار شاااعر «ساااگها همه هم کارود» رز عل‬ ‫عادرلرضای ‪:‬‬ ‫"گ ش ویتتم ایگر‬ ‫ودرها همه ورگیر اررود‬ ‫گاه فکر ی کنم که اهان‬ ‫زخم ست بر و رت‬ ‫که هرگز خ ِ وشده رست "‬ ‫شااعر کلمهی گ ش رر که ربزرر شانیدن رست‪ ،‬بهجای خ ا‬ ‫شاانیدن بهکار براه رساات‪ .‬هرچه کاربرا برریهها ار شااعری‬ ‫بیشاتر باشاد قدرت شاعری رر به ومایش ی گذررا و وم ا‬ ‫رین یتئله رر ی ت رن ار شعر عل عادرلرضای یافت‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪156 /‬‬

‫خ ب برری بنهاساات‪ ،‬وقش خ رونده ار بفرینش یعنا ار‬

‫زبان و شعر‬

‫پایینترین ییزرن خ ا قررر اررا‪ ،‬ریا ار یت ن راب همچ ن‬ ‫شااعر‪ ،‬خ رونده باید با اقت و تأیل یعنای یتن رر اریافت‬ ‫کند و رره برری تأویلهای یتعدا باز رسااات‪ .‬با ت جه به‬ ‫خ ان زندی‬

‫اسااتهبندی یاا شااده‪ ،‬یاک بتااان ربهام ار یتن و یعنا رر‬ ‫یهمترین عنصر راب یتن ی ارود‪.‬‬ ‫رگر زبان رر به یثابهی ربزرری ار جهت برقررری ررتااط ار‬ ‫وظر بگیریم‪ ،‬بنابررین رینجا با وظام زبان پررتیک سااروکار‬ ‫ارریم ریا رگر هد‬

‫پررتیک رر تا حدوای ار وظر ودرشااته‬

‫باشایم بنگاه بیان زبانشناسیک رهمیت ی یابد‪ .‬بهترین یثا‬ ‫برری روشن شدن رین یطلب ت جه به زبان شعر رست‪.‬‬ ‫زبان پررتیک رز بیرون و ار ررتااطهاست که یعنا ی یابد ریا‬ ‫زبان شاعر یعنای اروو اررا و رز ارون خ ا یعنا ی ش ا‬ ‫یعن رز گتاترهی یعناشاناسایک و وشااوهشناسیک یتدرو‬ ‫خارج رساات‪ .‬شااعر رره برری رهای رز زبان روزیره و‬ ‫رساایدن به فررزباو رساات؛ بنابررین بح‬

‫رسااتقال زبان‬

‫شاعرروه یطرح ی ش ا‪.‬‬ ‫طاق وظر یاک بتان‪ ،‬شعر جناههای عاطف زبان یعیار رر ار‬ ‫خدیت خ ا ی گیرا بهعالوه رو ار بح‬

‫یعناشاناس شعر‬

‫رین وکته رر یطرح ی کند که وظام یعناشااناسایک ورژهها ار‬ ‫شاعر همان وظام ار و یدل ل بشنای زبان یعیار ویتت‪ .‬به‬ ‫زبان شاااعر با زبان هر روزه یا زبان طایع تفاوت اررا‪.‬‬ ‫یاک بتن کیمیا زبان راب و وظام زبان عمل که عناور زبان‬ ‫ار بن یتتقل ویتتند و تنها جناهی ربزرری اررود‪ ،‬تمایز قائل‬ ‫شااده رساات‪ .‬رگر یت ن رر به او اسااته تقت ایم کنیم‪ ،‬اسااته‬ ‫وختات یتنهای هتتند که تنها پیای رر به اور رز هرگ وه‬ ‫پیچیدگ روتقا ی اهند‪ .‬اساتهی اوم ریا یت و هتتند که‬ ‫پیچیدگ و اشاا رری زبان جز ریتیازرتشااان یحتاا ِ‬ ‫ی شا ا‪ .‬زیاو که شاما یت ن استهی وختت رر ی خ روید‪،‬‬ ‫وتات به زبان ت جه ودررید و زبان رینجا تنها یک وسیله‬ ‫رسات‪ ،‬ریا هنگام خ رودن یت ن اساتهی اوم زبان حض ری‬ ‫زواده اررا زیرر خ رونده رر ورارر به رودیشااایدن ی کند‪.‬‬ ‫همچنین ار یت ن اساااتهی وختااات که یت ن علم یثا‬

‫همین االیل یاک بتاان و فریالیتااتهای روس ا ترجمهی‬ ‫شاااعر به زباو ایگر رر وایمکن ی اروند؛ زیرر ار بح‬ ‫ترجمهی شعر‪ ،‬تأویل یترجم رز ورژه برگرارن ی ش ا و رین‬ ‫با خ ا ورژهی رواال یتفاوت رساات‪ ،‬بنابررین ار ترجمه‬ ‫خ رونده با شاااعری تازه ی رجه رسااات زیرر که طاق وظر‬ ‫یاک بتاان ورژه رر باید همچ ن خ ا ورژه ار وظر گرفت وه‬ ‫بهعن رن چیزی که به خارج رز زبان االلت اررا‪.‬‬ ‫یعنای شعر جز ار خ ا بن وج ا ودررا‪ ،‬رلاته رین بههیچوجه‬ ‫به یعنای واایده گرفتن ارونیایههای رثر ویتاات‪ ،‬پس برری‬ ‫رسایدن به شااناخت ارونیایهها باید رز خ ا شااعر شااروع‬ ‫کنیم وه رز چیزی که خارج رز بن رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪157 /‬‬

‫شا ا‪ .‬رسط ره رر ی ت رویم وقلکنندهی سرگذشت قدس و‬

‫اسطورهشناسی‬

‫یین ی بدرویم که روریتگر ورقعهری ار زیان بغازین رست‪.‬‬ ‫ار حقیقت رسااط ره به یا ی گ ید که چه چیز پدید بیده‪،‬‬ ‫ی ج ایت یافته و هتاات خ ا رر بغاز کراه رساات‪ ،‬یعن‬ ‫خ ان زندی‬

‫رساااطیر وروا و اخ های گ واگ ن‪ ،‬واگهاو و فاجعهبییز‬ ‫عنصر یین ی ار عالم رر وو‬

‫ی کنند‪.‬‬

‫ف ررن عناوار یین ی‪ ،‬عالم رر ی سازا و بن رر به شکل که‬ ‫ریروز هتت ار ی بورا‪ .‬بر رثر یدرخالت ی ج ارت یاف ق‬ ‫طایع یا همان عناواار یین ی رساات که روتااان بهو ا رت‬ ‫بنچاه ریروزه هتااات‪ ،‬اربیاده؛ یعن وج ای ییروده که‬ ‫وااحب جنس و فرهنگپذیر رست‪ .‬ح راث که ار رساطیر‬ ‫وقل ی شا ود به یثابهی ارستاو ورقع تلق ی ش ود؛ زیرر‬ ‫به ورقعیتها بری گراود و ینطق رر اواا ی کنند‪.‬‬ ‫رسااااطیر گاه ارساااتانهای رر روریتی کنند که بهراهر‬ ‫ح راث تاریخ هتااتند ریا بنچه ار رین روریتها رهمیت‬ ‫اررا وااحت تاریخ بنها ویتاات بلکه یفه ی رساات که‬ ‫برری یعتقدرن بنها اربراررا‪ .‬به بیاو جهانبین روتااانها و‬ ‫همچنین و ع وگرشا که به خ ا ارشاتند رر وشان ی اهد‪.‬‬ ‫رلاته تاریخ ویز ی ت رود به رسااط ره بد ش ا ا و رساااطیری‬ ‫ویمه تاریخ به وج ا بیند‪.‬‬ ‫باید ت جه ارشاات که رسااط ره با فابل و رفتاااوههای که‬ ‫رعمال خارج رز عاات ار قهریاوان بنها ایده ی شااا ا‬ ‫تفاوت اررا‪.‬‬ ‫تعریف اسطور ‪:‬‬ ‫رساط ره ورژهری یعرِ رست که رز ورژهی ی واو هیتت ریا‬ ‫به یعنای جتتوج ‪ ،‬بگاه و ارستان گرفته شده رست‪ .‬ار‬ ‫زبانهای رروپای برری روشاان شاادن یفه م رسااط ره رز‬ ‫بازیاودهی ورژهی ی واو ییت س به یعنای قصاااه رساااتفااه‬ ‫ی کنند‪ .‬ییت ل ژی ویز ریشه ار رین ورژه اررا‪.‬‬ ‫یافتن تعریف برری رسااط ره که قابل فهم برری همهی رفررا‬ ‫و همچنین ی را قا‬

‫یتخصاااصاااان باشاااد‪ ،‬بههیچوجه‬

‫کاربساو ویتت؛ بنابررین وم ت رن تعری‬

‫جایع یافت که‬

‫تمام کارکراهای رسط ره ار ج ریع بدوی تا ریروز رر شایل‬

‫دلی آفرین‬

‫اسطور ‪:‬‬

‫روتااان رز ربتدری حیات خ ا تا به ریروز هرگز قائم به ترت‬ ‫وا اه و همیشه وج ای بسماو رر ار ورکنش به وات رو های‬ ‫خ ا بفریده رساات‪ .‬ار رینجا وهایت قدرت تحلیل خ اش‬ ‫رر وشاان ی اهد‪ ،‬روتان خدریان رر خلق ی کند تا به هنگام‬ ‫ح راث واگهاو و رویدرا چیزهای که وتات به بنها اروش‬ ‫ودررا‪ ،‬به رین یخل ق خ ا پناه بارا و خ ا رر تتکین اهد‪.‬‬ ‫رین خدر که ساااختهی تهن خیا پرارز بای ساات تمای‬ ‫قدرتهای خارقرلعااه رر اررا‪ ،‬به عاارت رسااط ره تجتاام‬ ‫رحتااساات روتاان رست بهگ وهری واخ ابگاه برری کاهش‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪158 /‬‬

‫اراهای رعتررض وتات به ری ری که برریش وایطل ِ رست‬ ‫یا وتات به بن اروش ودررا‪ .‬رز طرف باید اروتت که تکررر‬ ‫رین ارساااتاانهای خیال سااااب برگزرری بیینهای این‬ ‫ی شااا ا و ار وهاایت به بنها رعتاار و ورقعیت ی اهد‪.‬‬ ‫رسااط رهباوررن هم رره رسااط ره رر به یثابه حقیقت تص ا ر‬ ‫کراهرود‪.‬‬ ‫فاید ی اسطور شناسی و اسطور زدایی‪:‬‬ ‫رسااط رهشااناساا وهتنها روشاان کنندهی بخشاا رز تاریخ‬ ‫رودیشااهی روتاااو ‪ ،‬بلکه روشاا برری ارک بارِ و رفتار‬ ‫ج ریع رست‪ .‬باید رین وکته رر اروتت که رسط ره رز زودگ‬ ‫روتان ریروز بههیچوجه رخت برواتته رست‪ ،‬بلکه حض ری‬ ‫پُرروگ اررا‪ .‬باید رین وکته رر ار وظر ارشااات که کارکرا‬ ‫رسط ره ار زودگ ریروز تغییر کراه رست‪.‬‬ ‫روتااان ریروزی اریافته رساات که ایگر رساااطیر پاسااخگ ی‬ ‫ویازهای رو ویتااتند و ت جیه برری علل وقایع به اساات‬ ‫وم اهند‪ ،‬پس ریروزه یا با رساااط رهزاری ار رایان و یا‬ ‫شا خ با یذرهب ی رجهیم؛ برری وم وه‪ :‬ار کشا ر هند ار‬ ‫هر لحظه شاهد ت لد بیینها و یذرهب جدید هتتیم‪.‬‬ ‫ار شاعر ریروز و فلتفه رشخاو چ ن «ویچه» ویز رسط ره‬ ‫حضا ری یتفاوت یافته رسات؛ برری وم وه‪« :‬ویمای شیج» با‬ ‫رساااط رهزاری ار شاااعر قاعدهی تررزوی رر باطل کراه‪،‬‬ ‫ساپس شاایل رز ویما رساط رهزاری ی کند و بعد رز شایل‬ ‫ویز رین جریاان راریاه اررا‪ ،‬لاذر یاا ار شاااعر یاادرم با‬ ‫رسااط رهزاری ی رجه هتااتیم‪ .‬رابیات تنها با رسااط رهزاری‬ ‫ی ت رود خ ا رر و کند و هر شااعری بعد رز و شااته شاادن‬ ‫قطعن کهنه خ رهد شااد‪ ،‬پس تمام بنچه شاااعر ار ایروز‬ ‫و شته وتات به بنچه ریروز ی و یتد کالسیک رست‪ ،‬زیرر‬ ‫رساط رهزاری با یا یعاوار رسات‪ ،‬ار وتیجه رابیات کنشا‬ ‫ضااد رسااط ره اررا و هر تصا یر تازهری که خلق ی شا ا‪،‬‬ ‫رسط رهزاری رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪15۲ /‬‬

‫پی ود اررا و رز س ی ایگر با بهکارگیری برخ رز عناور‪،‬‬

‫رئاليسم جادويی‬

‫به قصهها‪ ،‬ارستانهای عاییاوه و رسط رهری وزایک ی ش ا‪.‬‬ ‫ارورقع رئالیتم جااوی و ع یکتب راب رست که با وج ا‬ ‫عناور تخیل‪ ،‬ارستان رر بهو رت خشک و ب روح رررئه‬ ‫مهدی نادری‬

‫ی اهد و رینگ وه شناخته ی ش ا‪ .‬بتیاری رز و یتندگان‬ ‫بیریکای التین به رین ساک ی و یتند که شناخته شدهترین‬ ‫بنها «گابریل گارسیا یارکز» رست‪ .‬ریشهی رین روطالح به‬ ‫اهه ‪ 1۲21‬بری گراا‪ .‬هنگای که «جرج ل ییس ب رخس»‬ ‫برژروتین‬

‫برری ت وی‬

‫رفتاوهها و قصهها رز رین ساک‬

‫رستفااه ی کند‪ .‬رین ساک برری ت وی‬

‫بثار و یتندگاو‬

‫یثل گ وتر گررس بلماو ‪ ،‬جان ف لس روگلیت و همچنین‬ ‫ژوزه سارریاگ ی پرتقال‬

‫ویز بهکار ی روا‪ .‬همانط ر که‬

‫گفته شد و یتندگان ساک رئالیتم جااوی ح راث ارستان‬ ‫رر به شکل رئا و طایع‬

‫رررئه ی اهند‪ .‬ول‬

‫برری بیان‬

‫جزئیات ت ویف رتفاقات ارستان‪ ،‬بنها رر با عناور تخیل و‬ ‫رؤیا یاوند و با ی رای رز ررزها و رفتاوهها همرره ی کنند؛ که‬ ‫ی ت رن به «ودسا تنهای » یارکز و رتفاقات غیرطایع و‬ ‫رفتاوهورر بن رشاره کرا‪ ،‬همچنین ریان «ک ری» رثر ژوزه‬ ‫سارریاگ که ار بتتری ورقع و رئا با یکانهای ورقع و‬ ‫ار زیاو حقیق شاهد رتفاق هتتیم که وهتنها طایع ویتت‬ ‫بلکه ار بتتری رز ریر جااوی ار یتن ره ر ی کنند‪ ،‬یعن‬ ‫ی رجهشدن جایعه با یک ک ری همگاو‬ ‫برخال‬

‫وابینای‬

‫و ورگیرارر که‬

‫طایع و ورقع فرا ک رشده همهجا رر‬

‫سفید ی بیند‪.‬‬ ‫رئالیتم جااوی یک رز شاخههای ورقعگرری (رئالیتم) ار‬ ‫یکتبهای راب رست که ار بن ساختارهای ورقعیت اگرگ ن‬ ‫شده و اویای ورقع ریا با روربط علت و یعل ل خا‬ ‫بفریده ی ش ا‪ .‬ار ارستانهای‬

‫خ ا‬

‫که به ساک ورقعگرری‬

‫جااوی و شته شدهرود‪ ،‬تمای رویدراها طایع رود ریا یک‬ ‫عنصر جااوی و غیرطایع ار بنها وج ا اررا‪ .‬رئالیتم‬ ‫جااوی بیشتر ار کش رهای جهان س م رریج رست و رو لن‬ ‫به وام کش رهای بیریکای التین شناخته ی ش ا؛ که رز‬ ‫یکس با بیان حقایق و ورقعیتهای جایعه با یکتب رئالیتم‬

‫یک‬

‫رز علتهای رستفااهی و یتندگان رز ساک رئالیتم‬

‫جااوی‬

‫رر ی ت رن تاثیریپذیری بنها رز رویدراهای‬

‫رفتاوهری و رسط رهری اروتت که ار بتتری رئا و ریروزی‬ ‫وشتت ی کنند و یفاهیم رینزیاو‬

‫رر با ی لفههای‬

‫ارستانهای کهن رررئه ی اهند تا یخاطب‪ ،‬رین وقایع‬ ‫غیرطایع رر بهیثابه وشاوههای ار یتن رئا ی را تحلیل‬ ‫ساختاری قررر اهد‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪161 /‬‬

‫به هرکه هر چ رز ییان رزها به جمع تاها رفت»‬

‫آرايههایِ بيرونی و درونی‬

‫ار رین او سطر تناسب بوری (لفظ ) ییان کلماتِ (اربهار‪،‬‬ ‫ساار‪ ،‬ار‪ ،‬هر) طنین ی ساایقیای زیاای رر ار سااطرها ریجاا‬ ‫کراه رساات‪ .‬تکررر وااایتهای (ا‪ /‬ر‪ /‬ه) و یص ا تِ (ر) ار‬ ‫نوید اِستاک‬

‫رین سااطرها‪ ،‬به ی ساایق اروو و ساااختیندی بوری بن‬ ‫رفزواه رست و باع‬

‫گ شو رز شدن سطرها هنگام خ روش‬

‫شده و سرعت خ روش رر زیاا کراه رست‪.‬‬ ‫وم وهی اوم سطری رز «فروغ فرخزرا»‪:‬‬ ‫«چگ وه سایهی سیاه و سرکشم رسیر است بفتاِ ی ش ا»‬ ‫تکررر ورج (س) ساااب ریجاا هاری و و ی زیکِ اروو ار‬ ‫رین سطر شده رست‪« .‬سایه» رستعارهری رز تاریک و عصیان‬ ‫رست و «بفتاِ» ومااِ روشنای که ار رین سطر بین «سایه و‬ ‫بفتاِ» تناقض یا تضااااا رتفاق رفتااه رسااات‪ .‬بین «سا اایه‪،‬‬ ‫سرکش‪ ،‬رسیر» تناسب یعنای زیاای ریجاا شده رست‪.‬‬ ‫برریهها به او استه تقتیم ی ش ود‪ -1 :‬لفظ ‪ -2‬یعن ی‬ ‫اسااتهی رو بر پایهی تناسااب بوری (لفظ ) ییان ورژهها‬ ‫بهوج ا ی بید و اساتهی اوم بر پایهی تناسبهای یعنای‬ ‫بین ورژهها شکل ی گیرا‪.‬‬ ‫رو رع برریههای لفظ عاارترود رز‪:‬‬ ‫‪ -1‬ورجبرری ‪ -2‬سجع ‪ -3‬ترویع ‪ -4‬جناس‬ ‫آرایه ییتت؟‬ ‫به تناسبهای بوری (یعنای ) گفته ی ش ا که رعایت بنها‬ ‫ار رابیات بر زیاای و جناهی هنری رثر ی رفزرید‪.‬‬ ‫آرایهیِ درونی‪:‬‬ ‫کیفیت رسااات ار زبان که رز هموشاااین ‪ ،‬یجاورت‪ ،‬ترکیب‬ ‫روا رت ورم‪ ،‬رورن و خ شبهنگ حاواال ی شا ا‪ .‬ترتیب‬ ‫قررر گرفتن رلفاظ و ورژهها ار رین حالت بهگ وهریساات که‬ ‫ورژهها ب هیچ سااکته و رشااکال روی هم قررر ی گیرود و‬ ‫زباو ورم و بهنگین رر ریجاا ی کنند‪.‬‬ ‫بهعن رن وم وهی رو ‪ :‬به سطرهای رز شعر «رو کم کن » رثر‬ ‫«عل عادرلرضای » ی پرارزم‪:‬‬ ‫«و اربهار تا سر یک رز رهال ار اوباره برگشتیم‬

‫هر کدرم رز رین برریهها به چند استه تقتیم ی ش ود‪ ،‬به هر‬ ‫کدرم با تکر وم وهری شعری ی پرارزم‪:‬‬ ‫‪ -1‬واجآرایی‪:‬‬ ‫به تکررر چند ورج (واایت یا یص ت) ار شعر یا وثر گفته‬ ‫ی ش ا ا‪ ،‬بهگ وهری که باع‬

‫ریجاا هاری و یا خ شبهنگ‬

‫شدن شعر یا وثر ی را وظر ش ا و ار تهن باق بماود‪ .‬وقت‬ ‫ورجبرری بیانگر و یاابور وادری خاو ار طایعت باشد‪،‬‬ ‫به بن «نغمهی حروف» گفته ی شااا ا‪ .‬ورج به او اساااته‬ ‫تقتیم ی ش ا‪:‬‬ ‫‪ )1‬یص ت (ودرارر)‪ :‬یص تِ ک تاه و یص تِ بلند‬ ‫یصا تِ بلند‪ :‬شاایل «ب ‪ -‬ری ‪ -‬رو» و یص تِ ک تاه‪ :‬شایل‬ ‫«َ‬

‫ُ » (فتحه‪ ،‬کتره‪ ،‬ضمه) رست‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪161 /‬‬

‫‪ )2‬واایت (ب وادر)‪ :‬حروف که یصا ت وااشاند‪ ،‬وایت‬

‫کلماتِ «خاک‪ ،‬پاک‪ /‬ین‪ ،‬زن‪ /‬زرو ‪ ،‬چاق ‪ /‬شاااررِ‪ ،‬خررِ»‬

‫هتتند؛ یاوند ر‪ ،‬ن‪ ،‬ک‪ ،‬گ‪ ،‬و‪...‬‬

‫باهم برربر و هموزن هتتند و ساب ریجاا ترویع شدهرود‪.‬‬

‫بهعن رن وم وه به ساااطرهای رز شاااعر «یاگریه» رثر «و ید‬ ‫رِستاک» ت جه کنید‪:‬‬

‫‪ -4‬جناس‪:‬‬

‫«یاارم گریه‪ /‬یثل ربر همتااایهی پشاات ‪ /‬که زرر ی زود تا ‪/‬‬

‫هنگای که و یتاانده یا شاااعر ار و شااتهی خ ا کلمات رر‬

‫پدر ار گریه ی یى»‬

‫ی بورا که ار راهر «همبهنگ‪ ،‬همودر‪ ،‬هموزن و یکسان‬

‫تکررر وااایتهای (م‪ ،‬ر‪ ،‬ی) و یصاا تِ (ر) ار رین شااعر‬

‫ار و شتار»‪ ،‬ریا ار یعنا و یفه م باهم رختال‬

‫ساااب خ شبهنگ شاادن بن شااده رساات‪ ،‬با ت جه به رین‬

‫به بن جناس ی گ یند‪.‬‬

‫وم وه به ورجبرری ار رین سطرها پ ی بریم‪.‬‬

‫جناس به او اسااته تقتاایم ی ش ا ا‪ :‬رل ) جناس تام ِ)‬

‫ارشته باشند‪،‬‬

‫جناس واقم‬ ‫‪ -2‬سجع‪:‬‬ ‫باه کلمات که ار پایان او جمله‪ ،‬او عاارت یا او یصااارع‬

‫الف) جناسِ تام‪:‬‬

‫بوراه شااا ود و باهم «هموزن یا ار ورج پایاو یکساااان‬

‫زیاو رتفاق ی رفتد که او کلمهی جناس ار تلفظ یک ‪ ،‬ریا‬

‫باشااند» گفته ی شاا ا‪ .‬بهعن رن وم وه به سااطری رز شااعر‬

‫ار یعنا یتفاوت باشند‪.‬‬

‫«بو شکا» رثر «یهدی وااری» ت جه کنید‪:‬‬

‫به وم وهی زیر رز شاعر «شعاان ب یُخ» رثر عل عادرلرضای‬

‫«تلم ت ی اوا زیر روگشااتهات‪ /‬ی س ا هم که ودرشاات‬

‫ت جه کنید‪:‬‬

‫رین ت ررت»‬

‫«خ رهررن ار ک فه یتااجد غاار ی اراود‪ /‬و جای ساالمان‬

‫ار او سااطر باال ورژههای «روگشااتهات و ت ررت» سااجع‬

‫فارس‬

‫یحت ا ِ ی ش ا ود‪ ،‬چ ن ار ورجهای پایاو (هات‪ ،‬ررت)‬

‫ورژهی «ی اراود» ار رین سطرها او یعنا اررا‪ :‬ار سطر رو‬

‫یکسااان و همبور هتااتند و رز یک هجای کشاایده تشااکیل‬

‫به یعنای «پاک کران یا زاوان» رساات و ار سااطر اوم به‬

‫شدهرود‪.‬‬

‫یعنای «ک ن یا کُس اران» رساات‪ .‬رین وم وه یا رر با «جناس‬

‫به عممار ی اراود»‬

‫تام» بشنا ی کند‪.‬‬ ‫‪ -3‬ترصیع‪:‬‬ ‫به کلمات که ار او یصاارع یا او جمله‪ ،‬ار وزن و حرو ِ‬

‫ب) جناسِ ناقص‪:‬‬

‫پایاو یکسان‪ ،‬غیر رز کلماتِ تکررری‪ ،‬بقیهی کلمات برربر‬

‫وقت او کلمااه ار حرو‬

‫باشااند‪ ،‬ترواایع گفته ی شاا ا‪ .‬به وم وههای زیر رز شااعر‬

‫(یصاا تهای ک تاه) یتفاوت باشااند‪ .‬بهعن رن وم وه‪ :‬گِرا‪،‬‬

‫«ترور» رثر عل عادرلرضای ت جه کنید‪:‬‬

‫گَرا ‪ /‬یَرا‪ ،‬یُرا ‪ /‬تَن‪ ،‬تُن ‪ /‬سَر‪ ،‬سُر ‪ /‬کَر‪ ،‬کُر‬

‫«رز اور‬

‫پدرت رر خاک کن ‪ /‬رشاااکهای یاارت رر پاک‬

‫کن‬

‫رز اور»‬

‫آرایهی معنوی‪:‬‬

‫«رجرری جای خال ین‪ /‬ار بغ ش چند زن رست»‬ ‫«یرگ‬

‫به سا گم وشاتته چار زرو ‪ /‬به زودگ ین ایگر‬

‫کمک وم کند چاق »‬ ‫«که ایگر شررِ ودررا‪ /‬و زخم‬

‫برربر‪ ،‬ریااا ار کتاااره گااذرری‬

‫یک رز برریههای راب که ار رابیاتِ کالسیک ریررن و جهان‬ ‫کاربرا زیاای اررا «یررعاتِ وظیر (تناسب)» رست‪ .‬رز بوران‬ ‫او یاا چناد ورژه ار یاک جمله یا بیت‪ ،‬که ار خارج رز بن‬

‫که عمق خررِ اررا»‬

‫جمله یا بیت بین بنها ررتااط خا‬

‫وج ا ارشااته باشااد‪،‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪162 /‬‬

‫تشااکیل ی شاا ا‪ .‬همانط ر که تضااااها یا شااااهتها ار‬ ‫ح زهی بورهای زبان ی سااایقیای باع‬ ‫خا‬

‫ریجاا وااادرهای‬

‫موسیقیِ کناری‪:‬‬ ‫برخال‬

‫ی سیق بیروو که ار سرتاسر بیتهای یک شعر‬

‫ی شا ا‪ ،‬همین تضااها و تشابهات ار ری ر تهن و‬

‫وج ا اررا و رحتااس ی ش ا‪ ،‬ی سیق کناری ار ساختار‬

‫یعنای ‪ ،‬ی سااایق یعن ی رر پدید ی بورا‪ .‬بدیع‪ ،‬تضااااا‪،‬‬

‫ی سااایقیای شاااعر تأثیرگذرر رسااات ریا ار تمام بیت قابل‬

‫طااق‪ ،‬تشااایه‪ ،‬ریهام و‪ ...‬وم وههای رز رین ی ساایق یعن ی‬

‫یشاااهده ویتاات‪ .‬یاوند «قافیه و رای » ار یک شااعر‪ ،‬رز‬

‫رست‪.‬‬

‫وم وههای ی سیق بیروو رست‪.‬‬ ‫بهعن رن وم وه به او سطر زیر رز شعر «گ شهای بتتهی یا‬

‫آرایهی بیرونی‪:‬‬ ‫به ق رعدی که ار شااعر باع‬

‫رر گ ش ی اهد» رثر عل عادرلرضای ت جه کنید‪:‬‬ ‫ریجاا فرم و وزن شااعری یا‬

‫عروضا ی شا ود‪ ،‬برریهی بیروو گفته ی ش ا‪ .‬رین برریه‬ ‫بااع‬

‫ریجاا ی سااایق بیروو ار شاااعر ی شااا ا‪ .‬تمام‬

‫شاعرهای که بر وزن «شااهنایهی فراوس » سرواه شدهرود‬ ‫رز وظام بوری سااااختاریندی پیروی ی کنند که ی سااایق‬ ‫بیروو رر تشکیل ی اهد‪.‬‬ ‫باه وم واههای زیر که رز کتاِ «رین گربه ی عزیز» رثر عل‬ ‫عادرلرضای بوراه شده رست‪ ،‬ت جه کنید‪:‬‬ ‫«تنها ت بر ای رر رین غارها یرر وکشید»‬ ‫تَن‪ /‬ها‪ /‬تُ ‪ /‬بَر‪ /‬ای ‪ /‬ور ‪ /‬ر ‪ /‬رین | غار ‪ /‬ها ‪ /‬مَ ‪ /‬رر | نَ‪/‬‬ ‫کِ ‪ /‬شید‬ ‫_ _ ‪_ U U _ / U_ U_ / _ U _ _ / _ U‬‬ ‫وزن سطر‪ :‬یتتفعلن یتتفعلن فاعالت یفتعلن‬ ‫«یکگ شه رز روسریرش رر باا ی بَرَا»‬ ‫یاک‪ /‬گ ‪ /‬ش ‪ /‬رز ‪ /‬رو ‪ /‬سَ ‪ /‬ری ‪ /‬یش ‪ /‬رر ‪ /‬باا ‪ /‬ی ‪/‬‬ ‫َِ ‪ /‬رَا‬ ‫_ _ ‪U_ U / _ U_ _ / _ _ U_ / _ U‬‬ ‫وزن سطر‪ :‬یتتفعلن فاعالتن یتتفعلن فَعل‬ ‫ار وم وههای باال سطرهای ی زون و شته شدهرود که اررری‬ ‫ی سیق بیروو هتتند‪.‬‬

‫«روی ی ج که روی خ اش رفتااهست‬

‫ریتتااهریم‪ /‬و‬

‫به رین ررای گ شاراهریم»‬ ‫ورژههای «ریتاااتااهریم‪ ،‬اراهریم» ار رین ساااطر باع‬

‫ریجاا‬

‫ی سیق کناری شده رست و قافیه هم یحت ِ ی ش ود‪.‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪163 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪164 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪165 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪166 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪167 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪168 /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪16۲ /‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪171 /‬‬

‫وقتى خطر ی کنى‪ ،‬خطا هم چاشنى کار ی ش ا‪ .‬یا رز خطا‬

‫‪_11‬کاوا سخنررو های عل عادرلرضای‬

‫وم ترسایم و خ ِ ی ارویم رگر رشاتااه وکنیم یحا رساات‬

‫‪pUCzlE۳https://telegram.me/joinchat/DcC‬‬ ‫‪HuDjFvPPpDFw‬‬ ‫‪_11‬کاوا کارگاه شعر عل عادرلرضای‬

‫گایى به پیش برارریم‪ ،‬بتیار سعى کرایم که ب وقم باشیم‬ ‫ریا رشتااه یثل رتفاق رست‪ ،‬یىرفتد! پس هن ز یثل همیشه رز‬ ‫پیشنهااهاى شما رستقاا یىکنیم‪ .‬با یا ار تماس باشید‪:‬‬ ‫‪collegepublisher@kalejsher.com‬‬ ‫‪filesher@kalejsher.com‬‬ ‫چنااوچاه یایلید یطالاتان ار یجله فایل شاااعر و یا ار وِ‬ ‫ساایت کالج شاعر ینتشار شا ا‪ ،‬بن رر به ریمیل زیر ررسا‬ ‫کنید‪:‬‬

‫‪https://t.me/joinchat/AAAAAEGNFFSxnA‬‬ ‫‪Rq_Qhmrg‬‬ ‫‪_12‬کاوا سمینارهای کالج‬ ‫‪dbzEeK۲https://t.me/joinchat/AAAAAEG‬‬ ‫‪Eg9XUZFI‬‬ ‫‪ _13‬کاوا کالج شعر ار ی تی ِ‬ ‫‪https://www.youtube.com/channel/UCRXer‬‬ ‫‪qyVzr_A6CmDLmalXPD‬‬ ‫‪_14‬کاوا کالج شعر ار بپاررت‬

‫‪Rooz@kalejsher.com‬‬

‫‪http://www.aparat.com/Kalejsher‬‬ ‫‪_15‬کاوا کالج شعر ار ساوود کالوا‬

‫رگر یاایالریاد باه یا بپی ودید یا ایگر تریا نهاىیان رر ار‬

‫‪https://soundcloud.com/kalejsher‬‬ ‫‪_16‬فیتا ک کالج شعر‬

‫استرس ارشته باشید‪ ،‬به لینکهاى زیر رج ع کنید‪:‬‬ ‫وبتایت کالج شعر عادرلرضایى‬ ‫‪www.Kalejsher.com‬‬ ‫‪-1‬روزوایه_شعر‬ ‫‪/http://kalejsher.com/wordpress‬‬ ‫‪ -2‬ررای کالج شعر‬ ‫‪http://myradiostream.com/mobile/abdolreza‬‬ ‫‪eicollege‬‬ ‫‪ -3‬گروه کالج شعر ار تلگررم‬ ‫‪EGg7MprT6https://telegram.me/joinchat/B‬‬ ‫‪wOSKwHDA0C-A‬‬ ‫‪ -4‬خارهای یرتاط با کالج شعر‬ ‫‪/https://www.instagram.com/aliabdolrezaei‬‬ ‫‪-5‬وفحه کالج شعر ار رینتتاگررم‬ ‫‪http://instagram.com/kalej.sher‬‬ ‫‪-6‬وفحه ی ررای کالج شعر ار رینتتاگررم‬ ‫‪/https://www.instagram.com/radiokalej‬‬ ‫‪_7‬وفحه ی فایل شعر ار رینتتاگررم‬ ‫‪Www.instagram.com/file.sher‬‬ ‫‪ -8‬کاوا عل عادرلرضای‬ ‫‪https://telegram.me/aliabdolrezaie‬‬ ‫‪ -۲‬ارول ا پنج شماره ی یجله فایل شعر‬ ‫‪http://kalejsher.com/magazines.php‬‬

‫‪https://www.facebook.com/abdolrezaei‬‬ ‫‪_17‬ت ییتر‬ ‫‪https://twitter.com/Abdolrezaei‬‬ ‫‪_18‬ربات یجم عه بثار عل عادرلرضای‬ ‫‪Tlgrm.me/aliabdolrezaie۱bot‬‬


‫فایل شعر ‪ /‬شمارهی هفتم ‪171 /‬‬


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.