12ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών
Τεύχος 11ο, Δευτέρα 19 Απριλίου 2021 Αφιέρωμα: Παλιά επαγγέλματα!
Μπορείτε να διαβάσετε
Ο Ο Ο Ο
τσαγκάρης αμαξάς λατερνατζής ντελάλης
2
2 3 3
Ο σταθμάρχης
4
Ο εφημεριδοπώλης
4
Το ψιλικατζίδικο
4
Ο νερουλάς
5
Ο λούστρος Ο πραματευτής Η τηλεφωνήτρια Ο χορός Το πλοκάμι
5 6 6
Ο γαλατάς ήταν ένα
τέφερε με γαϊδουράκι. Εκτός από γάλα, πουλούσε επάγγελμα πλανόδιου μικροπωλητή παλαιότερων γιαούρτι ή βούτυρο. εποχών, που διατηρήθηκε Ο γαλατάς εργαζόταν στις πόλεις, μέχρι τις αρχές του 20ου καθώς οι άνθρωποι στα χωριά είχαν δικά τους ζώα, οπότε είχαν άμεση αιώνα και σήμερα έχει πρόσβαση στο γάλα. πάψει να υπάρχει. Ο γαλατάς περιφερόταν Εσύ, θα ήθελες να ήσουν γαλατάς; στους δρόμους και πουΓιάννης Σπυρόπουλος λούσε γάλατα. Τα γάλατα τα έβαζε σε ένα καροτσάκι σαν κι αυτό του παγωτατζή ή στο καλαθάκι του ποδηλάτου που είχε. Ακόμα πιο παλιά, τα με-
7 7
DEVEL SIXTEEN 8
Ο θυρωρός
ήταν το πρόσωπο που είχε το καθήκον να βρίσκεται στην είσοδο της πολυκατοικίας ή ενός μεγάλου κτηρίου για να επιτηρεί ποιος μπαίνει σ’ αυτό ή και να δίνει πληροφορίες στους επισκέπτες, καθώς και να έχει
τη γενική επίβλεψη του κτηρίου. Ο θυρωρός σταμάτησε να υπάρχει στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και το μόνο που απέμεινε για να τον θυμόμαστε είναι τα άδεια θυρωρεία στις εισόδους των παλιών πολυκατοικιών! Δημήτρης Γαβαλιάς
Σε λ ίδ α 2
Ο τσαγκάρης είναι ο τεχνίτης των παπουτσιών, λέγεται αλλιώς και μπαλωματής. Στα παλιά τα χρόνια γυρνούσε τις γειτονιές και μάζευε παπούτσια για επιδιόρθωση, έφτιαχνε όμως και παπούτσια που πουλούσε στον κόσμο. Ο χώρος, όπου ήταν στημένος ο πάγκος του με όλα τα σύνεργα, ήταν ανοιχτός από το πρωί μέχρι το βράδυ και λεγόταν τσαγκαράδικο.
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
Δεν υπήρχαν τότε κόλλες και μηχανές, η κατασκευή τους ήταν χειροποίητη, ήταν ραμμένα και καρφωτά. Ο πελάτης, για να παραγγείλει ένα ζευγάρι παπούτσια, τον έβαζε ο τσαγκάρης να πατήσει πάνω σε ένα χοντρό πετσί και ζωγράφιζε το πέλμα του! Δύσκολη η δουλειά του!
Εβίτα Ζώη (Γ’ τάξη)
Ο αμαξάς ήταν παλιά σαν τον σημερινό ταξιτζή. Εκείνη την εποχή τραγουδήθηκε πάρα πολύ από τον κόσμο. Τον αμαξά τον συναντούσε κανείς σε μεγάλες πόλεις, στα λιμάνια, στους σταθμούς των τρένων και αλλού.
Είχε ένα κουδουνάκι, που το χτυπούσε στη διαδρομή συνεχώς. Την άμαξά του την είχε πάντα στολισμένη και φρόντιζε πολύ τα άλογά του να είναι κι αυτά στολισμένα με διάφορες χάντρες.
Τα βράδια άναβε τα φαναράκια που είχε κρεμασμένα Εκεί περίμενε να μεταφέρει τους στις τέσσερις γωνίες της πελάτες του στον προορισμό τους. άμαξας, για να δημιουργεί Είχε μια άμαξα (ήταν ένα όχημα μια ιδιαίτερη εικόνα. με ρόδες), που την τραβούσαν ένα Στις μέρες μας δεν υπάρχει ή περισσότερα ζώα. το επάγγελμα του αμαξά, γιατί οι άνθρωποι μετακινούνται Ο αμαξάς ήταν καλοντυμένος και κρατούσε στο χέρι του ένα κα- με σύγχρονα μεταφορικά μέσα, όπως το αυτοκίνητο, τη μουτσίκι. μοτοσικλέτα κ.ά.
Άμαξες σήμερα συναντάμε σε τουριστικά μέρη και νησιά, με τις οποίες πολλοί τουρίστες κάνουν τις βόλτες τους! Αλέξανδρος Γιάννης
Τα δευτερακια!
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
Σε λ ίδ α 3
Ένα από τα πολλά ε-
Όταν τελείωνε το τραγούδι, παγγέλματα που έχουν εξα- αν ο λατερνατζής είχε βοηφανιστεί με την πάροδο του θό μαζί του, εκείνος πέρναγε από τον κόσμο κρατώχρόνου είναι αυτό του λαντας ένα ντέφι ή ένα καπέλο τερνατζή. Η λατέρνα ήταν ένα μου- ανάποδα και τους έριχναν σικό όργανο, που στα πα- λεφτά! λιότερα χρόνια ήταν πολύ γνωστό. Γιώργος Κοντονίκας Ήταν αρκετά μεγάλη και βαριά, γι’ αυτό ο λατερνατζής την κουβαλούσε στην πλάτη του με ένα μικρό τραπεζάκι, στο οποίο την ακουμπούσε, όταν σταματούσε για να παίζει μουσική. Οι λατερνατζήδες πήγαιναν σε μαγαζιά, σε πάρκα ή στους δρόμους και μαζεύονταν γύρω τους ο κόσμος και άκουγε τα τραγούδια που παίζανε. Συνήθως ήταν λαϊκά τραγούδια της εποχής.
Τα παλιά τα χρόνια, που δεν είχαν ακόμα εφεύρει το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, οι αρχές είχαν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους πουν πράγματα που τους αφορούσαν. Η δυνατή φωνή του ντελάλη ήταν ο τρόπος για να παρουσιάσουν τα νέα στους ανθρώπους. Ο ντελάλης έβαζε την παλάμη στο στόμα σαν χωνί και έπαιρνε τις γειτονιές φωνάζοντας. Έτσι ενημέρωνε για τα
νέα της πόλης, σαν κινητή εφημερίδα! Η αμοιβή του ήταν ένα ποτηράκι τσίπουρο ή κολατσιό! Κωνσταντίνος Ζώης
Σε λ ίδ α 4
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
Ο σταθμάρχης είναι ο επικεφαλής ενός σταθμού (τρένων, λεωφορείων, χωροφυλακής, μετρό). Είναι ένα επάγγελμα που σπάνια συναντάμε πια. Ο σταθμάρχης είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση του σταθμού και των άλλων υπαλλήλων του σταθμού και είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια και τη
Ο εφημεριδοπώλης ήταν ο πλανόδιος πωλητής, που το επάγγελμά του ήταν να πουλάει έντυπα, κυρίως εφημερίδες. Ο εφημεριδοπώλης πουλούσε εφημερίδες που έπαιρνε από το πρακτορείο διανομής τύπου. Γύριζε στους δρόμους ή πεζός ή με ποδήλατο.
Αρκετοί όμως προτιμούσαν στέκι και πάγκο. Κωνσταντίνα Σουχλέρη
Το
ψιλικατζίδικο είναι ένα μαγαζί που υπάρχει σε κάθε γειτονιά και είναι σαν μικρό σούπερ μάρκετ. Δηλαδή έχει μέσα διάφορα πράγματα, όπως ζάχαρη, καφέ, μακαρόνια και άλλα πολλά, που μπορείς να τα ψωνίσεις και από εκεί, αν είναι κλειστό το σούπερ μάρκετ. Αλλά έχει και πολλά πατατάκια, πε-
λειτουργία του σταθμού. Ο όρος «σταθμάρχης» είναι ιστορικός και προέρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου παραδοσιακά υπήρχαν σταθμάρχες. Πλέον στη σύγχρονη εποχή με τον τίτλο αυτό αναφερόμαστε στον διευθυντή του σταθμού.
Μελίνα Κοδέλλα
ριοδικά και τυχερές σακούλες. Με λίγα λόγια έχει πάρα πολλά πράγματα και πολύ ωραία. Εγώ τα θέλω όλα! Αγάπη Σημαιοφορίδου
Τα δευτερακια!
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
Σε λ ίδ α 5
Κυρίως στην Αθήνα
Ο νερουλάς έκανε πολλά τα παλιά χρόνια, επειδή δρομολόγια και πληρωνόταν μία δεκάρα για κάθε τενεκέ. δεν υπήρχαν βρύσες στα σπίτια και δεν είΑφού πέρασαν πολλά χρόχαν καθαρό νερό να νια, οι νερουλάδες άρχισαν πιούν και να πλυθούν, να χρησιμοποιούν τα τρίκυφώναζαν τον νερουλά. κλα (μηχανές με τρεις ρό-
δες). Ο νερουλάς πήγαινε σε κάθε σπίτι με κάρο ή Στέλλα Παπαζώτου γαϊδούρι για να μοιράσει νερό. Το νερό το έβρισκε από πηγές βουνών και το έβαζε σε τενεκέδες.
Τα παλιά τα χρόνια, επειδή υπήρχαν πολλοί χωματόδρομοι και τα παπούτσια γέμιζαν με χώμα, υπήρχε το επάγγελμα του λούστρου, ο οποίος γυάλιζε και καθάριζε τα παπούτσια των ανθρώπων. Ο λούστρος χρησιμοποιούσε κασελάκι, που μέσα είχε βερνίκια και βούρτσες για το γυάλισμα των παπουτσιών. Ο πελάτης άπλωνε το δεξί του πόδι σε ένα μεταλλικό σκαμνί και τότε ο λούστρος του δίπλωνε το μπατζάκι και έβαζε χαρτιά από τσιγαρόκουτα στην κάλτσα του, για να μην τον λερώσει. Έπειτα, του ξεσκόνιζε το παπούτσι με μια βούρτσα και
μετά το έβαφε. Στο τέλος, του το γυάλιζε με ένα πανί και μια ειδική αλοιφή. Συνήθως, τη δουλειά του λούστρου την έκαναν παιδιά ή έφηβοι και πληρωνόντουσαν με δύο δεκάρες!
Λευτέρης Παπαζώτος
Σε λ ίδ α 6
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
Πριν από πολλά χρόνια, υπήρχαν επαγγέλματα τα οποία στη σημερινή εποχή δεν υπάρχουν πια, γιατί όλα έχουν εξελιχθεί.
τσατσάρες, σφουγγάρια, κάλτσες, σεντόνια, κοκαλάκια, βελόνες, φορέματα, πουκάμισα και ό,τι άλλο του ζητούσαν.
Μόλις έφτανε στο μέρος που ήθελε, διαλαλούσε την πραμάτειά του με ένα καμπανάκι, που το χτυπούσε δυνατά για να τον Ένα από αυτά ήταν το επάγγελμα του πραματευ- ακούσουν όλοι και να ψωνίσουν. Ο γαϊδατή ή αλλιώς του γυρολόγου. ράκος του συνήθως ήταν στολισμένος με μαντίλες, με καπέλο ή με κολιέ, για να τραΤι ήταν; Μα φυσικά ήταν βά την προσοχή των περαστικών. ένας πλανόδιος έμπορος, Αν κάποιος δεν είχε χρήματα, τότε πλήπου γυρνούσε στα χωριά και στις γειτονιές, θέλοντας ρωνε σε είδος, δηλαδή έδινε αυγά, λάδι, να πουλήσει την πραμάτειά τυρί, αλεύρι κ.ά. Ο πραματευτής με τη σειρά του τα ξαναπουλούσε σε άλλος! του. Άλλοτε την κουβαλούσε μέσα σε κοφίνια το γαϊδούρι του και άλλες φορές το γαϊδούρι του έσερνε το γεμάτο κάρο του.
Μελίνα Κακλαμάνου πραματοσυλλέκτρια
Πουλούσε υφάσματα με τον πήχη, κουβαρίστρες,
Παίρνω τον τηλεφωνητή τηλέφωνο και του λέω να πάρει στο τηλεφωνή- νούμερο 67915516 (είναι ψεύτιτρια ή ο τηλεφωνη- κο το νούμερο). Εκείνος το παίρτής ήταν μια δουνει και, αν απαντήσει, μου μιλάει λειά που τώρα δεν αυτός ή αυτή. υπάρχει. (μην παίρνεις το νούμερο που Παλιά οι τηλεφω- έγραψα, είναι ψεύτικο, δεν ξέρω νήτριες και οι τηλε- σε ποιον παίρνει) φωνητές, όταν Αυτά! Θα τα πούμε στην πατους έπαιρνε κάσχαλινή εφημερίδα την επόμενη ποιος τηλέφωνο, εβδομάδα. ρώταγαν με ποιον Γεια σας! θα ήθελε να μιλήσει. Ελένη Γεωργίου Παράδειγμα:
Η
Σε λ ίδ α 7
Ο χορός είναι μια αγαπημένη μου ασχολία! Μ’ αρέσει πολύ το «λάτιν» και ήδη έχω γραφτεί σε ένα σχολείο χορού, όπου χορεύουμε και κάνουμε διάφορα. Μου αρέσει πολύ όταν κάνουμε γιορτές και χορεύουμε όλοι με σειρά! Επίσης, μ’ αρέσει
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
ο παραδοσιακός χορός, προσπαθώ να τον μάθω καλά! Κάθε φορά που μαζευόμαστε, χορεύουμε όλοι μαζί και μ’ αρέσει πολύ! Τον αγαπάω τον χορό, κάνουμε και τα Χριστούγεννα γιορτές και περνάω ωραία, μας δίνουν και δώρα! Τώρα δυστυχώς είναι κλειστά λόγω κορονοϊού, αλλά μπορείς να χορέψεις στο σπίτι σου.
ανοίξουν σύντομα και να χορεύουμε ωραία! Γεια σας! Γκρέισι Γκιόνι
Καλύτερα θα είναι να
Όταν με τσίμπησε αυτό
πολύ ρηχά, δεν μπορείτε να φανταστείτε το πλοκάμι, πονούσα πολύ! πόσο ρηχά ήταν, γι΄αυτό θα σας το πω εγώ: ήταν ακριβώς δίπλα στην άμμο, όταν Τι κάναμε; Άστα: Έβαλα έκανα το τελευταίο μου βήμα για να βγω κρέμες, πήγαμε στο φαρέξω από τη θάλασσα! μακείο, όπου μας έδωσαν μια κρέμα για να με κρατή- Τουλάχιστον, δεν ήμουν και πολύ μικρός, ήμουν 5 ή 6 ετών!!! σει να μην το ξύσω και μ’ έκανε λίγο καλύτερα! Α, και τουλάχιστον ήταν ένα πλοκάμι και δεν ήταν σαν τον θείο μου, που έκανε ένα Μετά πήγαμε στο σπίτι μακροβούτι και του ήρθε όλη η τσούχτρα που έχουμε εκεί στο Λουτράκι και βάλαμε αλόη και στα μούτρα του!!! έγινε πολύ καλύτερα! Ελπίζω να μην πάθετε τίποτα από αυτά. Με τσίμπησε κάτω από το γόνατο, πολύ λίγο πιο πάνω από το γόνατο και στο μπούτι μου. Με τσίμπησε πολύ-πολύ-
Αντίο!!!
Γιάννης Σπυρόπουλος
Σε λ ίδ α 8
Δε υτ έ ρα 1 9 Α π ρι λ ί ου 2021
Το γρηγορότερο αυτοκίνητο του κόσμου ονομάζεται DEVEL SIXTEEN (ντέβελ σιξτίν). Η ταχύτητά του φτάνει έως και τα 685 χιλιόμετρα ανά ώρα! Η τιμή του ξεπερνά το 1,5 (ενάμισι) εκατομμύριο. Το DEVEL SIXTEEN κατασκευάστηκε στο Ντουμπάι, αλλά ο σχεδιαστής του είναι άγνωστος. Το DEVEL SIXTEEN έχει πάρει βραβείο για το γρηγορότερο αυτοκίνητο. Για να κατασκευαστεί, βασίστηκε στο αυτοκίνητο APOLLO V12 (Απόλο βε12). Τέλος, αυτό το αυτοκίνητο είναι αγωνιστικό και υπεραυτοκίνητο ταυτόχρονα! Παναγιώτης Σπυρόπουλος (Ε’ τάξη) Racing driver
Αστεια αινιγματα !!! (απαντησεισ από το 9ο τευχοσ)
Έβερεστ!
Το «και»
Ίδρυμα Σταύρος Νιάάάάάρχος
Ο γαύ-ρος
Αλάχ πιπί
Σαματά κουνούπ
Γιάννης Σπυρόπουλος