Issuu

PARACHUTIST

appyouwill find everythingyou need togetthe best outofyour CYPRES. Tryit! lt'sfree, it'seasy, it'suseful!

Nr.❸/❷ ❷❺

Springstof 04

Sportnieuws 05

Kalender 15

Clubnieuws 16

Fotopagina 18

CC&C 34

De Keerzijde 36

EN VERDER

Head-Down record 174 way 06

Wingsuit World cup 2025 24

Interview Agavni 30

Wingsuit Safety 32

SUNSET BOVEN HOOGEVEEN TIJDENS DE VIKING BOOGIE 2025. FRANK STAVAST

Deadline kopij SP4

De deadline voor het inleveren van kopij is nog niet bekend, dit omdat de volgende SP’s alleen online en vaker zullen verschijnen. Hou berichtgeving op de facebookpagina in de gaten.

Mooie foto’s zijn ook welkom. Deze moeten wel van afdruk kwaliteit zijn – tenminste 1 MB. Geef ze een naam als volgt: ‘Exit Jan Foto Pietje Puk’ Ik zie graag jullie bijdragen tegemoet sportparachutist@knvvl.nl

PATRICK CUSTERS

VAN DE VOORZITTER

Beste mensen,

Met het najaar voor de deur gaan we ongetwijfeld een periode in waarin het weer ons meer parten gaat spelen en de balans “hangen op de dz/clubhuis vs. skydiven” wat gaat verschuiven naar de verkeerde kant. Misschien wel goed voor wat welverdiende rust voor lijf, geest en portemonnee.

Op bestuursvlak is het wel een heel interessante periode. Zo stellen we binnenkort de begroting van de afdeling voor. Die wordt kritisch bekeken door KNVvL hoofdbestuur en penningmeesters van de andere afdelingen. En natuurlijk ook door onze eigen ledenraad, die bestaat uit door de leden gekozen vertegenwoordigers. Het zal je niet verbazen dat – in een tijd waarin alles fors duurder wordt – de begroting onder druk staat. Als afdelingsbestuur zijn we geen voorstander van standaard contributieverhogingen. Tegelijkertijd willen we blijven investeren in breedte- en topsport (het grootste deel van onze begroting) en dus zal het een interessante discussie worden met alle betrokken partijen.

Het overleg in de komende maanden met de Ledenraad is erg belangrijk, want de Ledenraad moet de begroting en jaarplannen van afdeling en commissies goedkeuren. Daarnaast legt het Afdelingsbestuur, zoals beschreven in onze reglementen, verantwoording af aan de Ledenraad.

Later in het jaar zitten we samen met de voorzitters van alle commissies, om het jaar te evalueren en de jaarplannen voor 2026 te bespreken. Ik ben erg onder de indruk van het werk van de vrijwilligers in de commissies (zonder alle andere vrijwilligers in kader, besturen etc. tekort te willen doen). Ik denk dat juist binnen de afdeling Para een enorme meerwaarde wordt gecreëerd met relatief weinig middelen door de commissies, zonder hen geen opleidingen, examens, BVR, wedstrijden, scheidsrechters en nog veel meer. Lees er eens over op parachute.nl, dan heb je een idee wat je terugkrijgt voor je bescheiden contributie.

Ik mis nog de jaarlijkse bijeenkomsten in november en december op de CI/CD/VM-dag en overleg met de voorzitters van de centra & clubs. Misschien daarover later meer. Voor nu, een fijne ‘Indian Summer’ gewenst!

Namens het Afdelingsbestuur Parachutespringen, Patrick Custers

Voorzitter

SPRING ST F

OPLEIDINGS EN EXAMEN REGLEMENT 2025

De OPEX heeft per 1 augustus een nieuwe versie van het Opleidings en Examen Reglement (OER) vastgesteld. Hierin wordt reikwijdte en doel van het document, het opleiden, testen en examineren, het beoordelingssysteem, eindwaardering en ook de beroep- en bezwaarprocedure beschreven. Ook wordt

per brevet dan wel bevoegdheid doelen, eisen, vorm en inhoud van de relevante opleiding benoemd, naast de examenonderdelen en de richtlijnen voor het afnemen ervan. Al met al een uitgebreid en relevant document. Het is hier te lezen: https://parachute.nl/wp-content/uploads/2025/07/OER-01-08-2025.pdf

OVERZICHT BREVETTEN & BEVOEGDHEDEN SP 2025-3

(m.i.v. medio juni tot begin september 2025)

De afdeling parachutespringen wil de volgende springers feliciteren met het behalen van hun brevet of bevoegdheid sinds medio juni 2025:

A Jim Meijdam, Sandro Gomes, Dennis Haxe, Jana Geerts, Dirk Kronemeijer, Michiel de Bruin, Wiyanna van Setten, Simone van Wijk, Jasper Pouw, Brenda Schot, Ingrid van der Stal, Danny den Hartog, Mathijs Krol, Jeltsje Steenbeek, Jesse Dijkstra, Ismael Talens, Robert Zonderman, Miguel de Backer, Miriam van der Velde, Vincent Warnders, Jasper Schouten, Arjan Hofsteenge, Hans Vreeburg, Alexandros Tokatlis, Karsten Krueger, Franka Wigman, Reem Sedawi, Mike Bakker,

B Yordy Spoor, Joey Terwindt, Pieter Verweij, Rosalie Sijbesma, Jolin van Eijck, Anna Hoek, Oscar Nijhof, Marko Treskes, Agavni Jessaijan, Ismael Talens, Wesley Koop, Maarten aan de Stegge, Vincent Warnders, Bas Kuipers, Robbert Schop, Bakko Kadir, Erwin Driever, Wesley Mulder, Tim Canters, Melanie Jonker, Henk van der Naald,

D Kim op de Beek

Tandemmaster Robin de Ridder (herkregen), David Udo, Jeran van Scherpenseel

Hulpinstructeur Jacco Cliteur (herkregen), Tessa van Kuik, Thijs Snel, Erik Nadorp, Harm-Jan Roubos, Ruben Witte,

Instructeur Georges Belderbos

Jumpmaster Static-line Ruben Witte

Sportnieuws

WORLDCUP EK SPEEDSKYDIVING

Ingrid en Thomas voor het vliegtuig.

Van 25 t/m 30 augustus vond de Worldcup / EK speedskydiving plaats te Hohenems, Oostenrijk. De Nederlandse delegatie bestond uit Ingrid van Deelen, Thomas de Raat en teammanager Margriet Ham-Vermeer. Ingrid en Thomas zijn beiden Nederlands kampioen en hebben al indrukwekkende valsnelheden op hun naam staan. De verwachtingen mochten dan ook aan de hogere kant zijn, maar je moet het natuurlijk op de wedstrijd zelf nog wel doen. Het deelnemersveld was ook het grootste ooit

Head-Down record 174 way

Vertical World Record 2025 – Inside view

Van 16-22 Augustus 2025 kwamen in Chicago, USA een groep van ruim 200 vertical big way fanaten uit 20 landen bij elkaar om deel te nemen aan het 2025 Vertical World Record (VWR) event. Doel: het ondertussen 10 jaar oude VWR van een 164 persoons formatie (164 way) uit 2015 verbeteren. Na eerdere mislukte pogingen in 2018 en 2022, waren de organisatie en alle deelnemers gebrand om met een nieuw wereldrecord naar huis te gaan. En dat is gelukt: een 174 way, en wel op 22 Augustus 2025! Een insiders view over deze unieke prestatie en al het onverwachtte dat bij een magistraal head down record komt kijken!

174 way view. Foto: Joris Betjes

Head-Down

Big Way Virus

Al sinds eind 2024 zijn er verschillende camps over de hele wereld georganiseerd om mensen klaar te stomen en selecteren voor dit VWR - 200 way event. Hoewel het “slechts” een 1-point skydive is, is er absoluut training nodig om veilig, maar toch efficient, in head down een formatie van deze grootte te bouwen. Ik heb training camps in Empuriabrava, Klatovy, Soest en Chicago bijgewoond, allemaal multiplane events geijkt op >30 ways. Wat mij persoonlijk is opgevallen in m’n “journey to the 200 way”, is de gemeenschappelijke deler: het befaamde big way virus is. Als dat virus je eenmaal te pakken heeft, laat het je niet meer los. De vertical big way community is een subgroep van de freefly community die, ondanks hun individuele specialismen (VFS, Angle, tunnel), bereid is om stad en land af te reizen op zoek naar die zeldzame momenten om 1-point head down skydives te ervaren, en, waar mogelijk, grenzen te verleggen. De aantrekkingskracht van de community en het magische doel (200 way!) is ook deze keer weer sterk genoeg gebleken om jong (baby birds) en oud (orignal gangsters) bij elkaar te brengen. Een noemenswaardige groep van vijf deelnemers uit de Nederlandse scene kreeg een uitnodiging voor de 2025 VWR attempts: Becky Stevens, Sebastiaan Mulder, Kim van der Horst, Naomi Kotzee en ondergetekende.

#Dreambig2025

Rook Nelson (eigenaar Skydive Chicago) en Matthew Fry (architect van de 2025 VWR), beiden hun strepen verdiend in skydiving, vormden het organisatorisch koppel. Ten opzichte van vorige VWR pogingen waren een aantal significante wijzigingen met positieve impact op de deelnemers: (1) De formatie architectuur was omgegooid van de klassieke pods naar spines/ ribs structuur. Een ontwerp dat al jarenlang succesvol is toegepast binnen de belly big ways, en waar nu ook de freeflyers in zijn gaan geloven! (2) Geen reservebank met vliegers die bij de minste fout je plaats in de formatie innemen, waardoor er typisch veel onrust meegebracht werd bij elke sprong. Ik vond dit persoonlijk een heel krachtig signaal naar de deelnemers:

we vertrouwen de skills en kwaliteiten van de deelnemers en dit si de groep waarmee we het gaan doen. (3) Parallel aan de VWR 200 ways was er een belly 250 way georganiseerd (All American Big Ways – Illinois State record). Hierdoor konden de kosten voor de extra vliegtuigen/piloten worden gedeeld met een grotere groep, en was het dus mogelijk om 200 ways “back-to-back” te doen. Wat een logistieke operatie!

Geoliede machine

En een logistieke operatie was het! Ik was zelf al een aantal keer in Chicago geweest, maar ook deze keer stond ik versteld van het ogenschijnlijke gemak waarmee deze geoliede machine draait. Ik kan mij nog de eerste indrukken van Sebastiaan en Becky herinneren toen ze de machine voor het eerst op stoom zagen komen. Speachles, haha. Maar goed, het is misschien wel de grootste commerciele dropzone ter wereld – en zeker eentje met een bijzondere historie: Sugar Alpha Chronicles (zoek maar op). Voor dit evenement waren ter beschikking waren gesteld : 11 vliegtuigen (1 Sherpa, 2 Casas, 2 Skyvans, 6 Twin Otters), meerdere 3000 ft+ hangars voor packing/debriefs, een cafeteria en bar, een camping waar 150 campers/RVs geplaatst kunnen worden, een meertje met kabelbaan(!) en natuurlijk een gras landingsterrein van (slechts..) 60 hectare. Hoewel het skydiving seizoen in Chicago maar de helft van het jaar is (~Maart t/m September), het weer in de zomer door de hoge

Exit.

luchtvochtigheid/wolkvorming nog wel eens tegen kan vallen, draait deze dropzone geolied en hard als het zonnetje schijnt. Werkelijk een all-inclusief skydving dropzone!

South Sector

Alle 200 deelnemers kregen hun plek/nummer in de formatie op 13 augustus 2025 gedeeld – een hele 3 dagen voor het evement zou beginnen. Voor sommige onder ons was dit een gezonde spanningsopbouw, voor de ander iets minder. Om de (de)briefs te vergemakkelijken, is de formatie opgedeeld in verschillende sectoren. De “Europese sector” was het zuidelijke deel van de formatie. Het overgrote deel van de deelnemers is Amerikaans, maar als Europeanen waren we voornamelijk geconcentreerd in het zuidelijke deel van de formatie. Amy Chemelecki en Kati Hanssen hadden zich als sector en plane captain ontfermt over dit deel van de formatie.

Build Up! Head Down!

Zoals bij eerdere grotere big way events (Project 19, Upright World Record) was er bewust gekozen voor een rustige opbbouw. De eerste 2 dagen (16 en 17 Aug) bestonden uit verschillende 40 ways eerst vanaf 13 kft en vervolgens naar 16 kft (met O2) om op te warmen. Hier werden we al direct geconfornteerd met het risico van big ways: bij te weinig grondzicht kan er niet gesprongen worden, en zullen we uiteindelijk moeten landen

met het vliegtuig. Dit blijft natuurlijk altijd een risico afweging, maar het team van Skydive Chicago heeft zich continu ingezet om het maximale te halen uit de weather windows, maar soms betekende dat dus dat we moesten landen met het vliegtuig.

Dag 3 (18 Aug) was de eerste keer dat we met de volledige 200 way hebben gesprongen. 9 vliegtuigen (1 Lead Skyvan, 2 trail Casa-212, 4 trail TwinOtters, een way back TwinOtter en een way back Skyvan) vanaf ruim 19 kft (uiteraard met O2). De volgende tegenslag kwam helaas naar voren: de way back Skyvan had problemen. Als Nederlandse delegatie zaten we allemaal in hetzelfde vliegtuig: de way back Skyvan. Gelukkig hadden we nog een paar extra vliegtuigen staan voor de belly 250 way, dus zijn we voor dag 3 overgeplaatst naar een TwinOtter. Op zich geen probleem, maar Skyvans zijn gewoon een stuk comfortabeler, zeker als de vlucht naar exit altitude zo’n 50 minuten duurt voor dit soort formaties vanaf >19 kft. We hebben 2 sprongen gemaakt die dag. Voornaamste take away van die sprongen: (1) it’s all about levels! (2) naast de skydivers, zijn ook de piloten actief aan het werk om hun formatievliegen te verbeteren. (3) it’s a marathon and show must go on - ook als je een reserve hebt, of je niet meer kunt springen door een opgelopen blessure. Vervelend voor de mensen die het betreft, maar wel de realiteit. Gelukkig was het teamgevoel sterk en hielp men elkaar waar mogelijk met extra gear.

Dag 4 (19 Aug) was een slecht weer dag, te veel wolkendekking. Die avond hebben we wel kunnen genieten van een donder/ bliksem natuurspektakel zoals je die alleen in de MidWest geserveerd krijgt door de weergoden. Gelukkig is onze skyvan gerepareerd die dag zodat we die weer beschikbaar hadden op dag 5 (20 Aug), wat was dat een verademing! Helaas was dag 5 ook relatief traag, slechts 1 sprong. De progressieve opbouw was nog altijd gaande, meer en meer ribs/spins mochten docken maar nog altijd niet de gehele formatie. Ondertussen kon iedereen wel gewend raken aan de visuals, de approach, en zuiver en kalm slot flying. Daar kwam verandering in toen op dag 6 (21 Aug), met nog 2 dagen te gaan, de eerste (pijnlijke)

Head-Down record

keuzes zijn gemaakt om de formatie kleiner te maken. Het weer bleef wat onzeker voor de rest van het evenement, waardoor is besloten om met de beperkte kansen die er nog over waren om eerst een record te vliegen om later weer op te bouwen. De formatie werd ingedikt tot een 180 way door voornamelijk de buitenste ring vliegers weg te nemen. Na twee onsuccesvolle pogingen op dag 7 (21 Aug) is de formatie nog verder ingedikt tot een 174 way. Dit was eerste sprong van de laatste dag, en we wisten allemaal toen we landen dat dit de recordsprong was. Uiteindelijk bleek na video analyse dat de formatie voor 0.3 seconden vloog. Hoewel er nog geen officiele bevestiging was, is door de organisatie direct besloten om de formatie groter te maken: eerst naar een 182 way (onsuccesvol) en als allerlaatste sprong van het evenement een 188 way. Helaas waren er al meerdere mensen uitgevallen of uitgevlogen dus de 188 way was een mooie afsluiter van het evenement door iedereen die er nog was weer aanboord te brengen. Je merkte echt dat het team steeds sterker en kalmer ging vliegen, wat er

toe heeft geleid dat we op de laatste sprong voor 6 (!) seconden een 187 way vlogen – helaas raakte 1 persoon onstabiel bij de benadering van de formatie, maar de rest van de formatie vloog perfect! Hoewel het geen officieel record is, was de 187 way misschien nog wel de kers op de taart alszijnde grootste (niet-record) head down formatie ooit gevlogen.

Het evenement werd die avond afgesloten met verschillende dankwoorden aan het adres van de dropzone, organisatie, piloten, sponsoren, camera flyers en de deelnemers. Het feestje duurde tot in de vroege uren!

Conclusie

We kunnen absoluut terugkijken op een zeer geslaagd evenement waar het Vertical World Record team een bijzonder resultaat heeft geboekt: een 174 way! Het illustere doel van de magische 200 way blijft nog even staan, maar we kunnen wel concluderen dat het nieuwe design van een daisy chain basis met ribs & spines een groot succes is gebleken en dat de 187

187 way close Full size.

Alle deelnemers voor de hangaar. Foto: Seth Robinson

way bewijst dat groter dan een 174 way absoluut nog mogelijk is met deze architectuur. Voor zowel Kim als Naomi was de 174 way een broodnodige verbetering van hun oude record uit 2015, zij waren ook absoluut blij dat deze stap (eindelijk) gezet is, getuige ook Kim’s beschouwing van dit record. Legendes als Olav Zipser waren zelfs aanwezig om dit evenement aan te moedigen. Hoewel hij zelf recent een medische ingreep heeft ondergaan, waardoor hij nu door het leven gaat als Freefly Piraat, was zijn aanwezigheid als founding father of free fly illustratief voor hoe breed gedragen dit evenement wel niet was. Ook voor hem geldt zelfs: als big way virus grijpt je, laat het je niet meer los!

Team

Namens Nederland waren de volgende personen onderdeel van de 174 way op 22 augustus 2025:

Naomi Kotzee

Sebastiaan Mulder

Becky Stevens

Kim van der Horst

Joris Betjes

Over de auteur

Joris Betjes

Eerste sprong: 31 July 2017

Aantal sprongen: >1100

Aantal uren in de windtunnel: >360

Een wereldrecord, leiderschap en één voor één zieltjes terugwinnen

Om nou te zeggen dat ik stond te springen om na tien jaar weer naar Chicago af te reizen om een verticaal wereldrecord te springen? Nee… Na twee eerdere pogingen zonder resultaat [2018 en 2022] en de organisatie en sfeer die ik toen had meegemaakt, was er bij mij – en velen met mij – de nodige scepsis. Had ik zin om wéér zoveel tijd en geld te investeren, zonder te weten of er lessen uit het verleden waren getrokken?

Met een half oog volgde ik de communicatie rondom het record. Op de lijst van uitnodigingen stonden weliswaar een aantal ervaren springers (Original Gangsters), maar de bigway community leaders schitterden vooralsnog door afwezigheid. Eigenlijk had ik mijn besluit al genomen: ik ging niet. Geen zin, geen tijd, geen geld. Als die mensen er niet in geloofden, waar moest ik mijn vertrouwen dan vandaan halen?

Hoewel de cijfers uit 2022 laten zien dat ongeveer 50% van de springers eerdere records had gedaan, was de beleving destijds dat veel OG’s het hadden laten afweten. Ik miste in 2022 in ieder geval flink wat namen, mensen die er in mijn ogen altijd bij waren. Daar kwam nog bij dat velen door de pandemie waarschijnlijk minder current waren dan in voorgaande jaren. Het resultaat: een van de meest chaotische formaties waarop ik ooit heb mogen/moeten docken. Na 2022 was de scepsis in de bigway-gemeenschap groot. Er móést iets veranderen.

Separatie.

KIM VAN DER HORST

Die verandering kwam in de vorm van Matt Fry, die met zijn bigway-formaties – geleend van de belly flyers – naam had gemaakt. Mijn ervaringen met Matt waren altijd positief geweest. Wanneer we met elkaar in gesprek raakten, konden we eindeloos nerden over de verschillende manieren waarop je de talloze aspecten van bigway kon aanpakken. Ik volgde de ontwikkelingen daarom zijdelings en besloot een camp in Klatovy mee te pakken om de nieuwe formatie in actie te zien. Vanaf de zijlijn stelde ik af en toe een vraag of deed ik een observatie. Meer dan eens nam Matt de tijd om te bellen, mijn vraag te beantwoorden, zijn keuzes toe te lichten of onderwerpen te bespreken waar nog geen besluit over was genomen.

Met elk gesprek groeide mijn waardering voor hem. De grootste uitdaging waar het VWR naar mijn mening voor stond, was dat het traditionele top-down systeem van de sterke leider – waar iedereen naar moest luisteren – niet meer werkte. De formatie was te groot, en het team pikte het simpelweg niet meer. Hier stond duidelijk een nieuw soort leider.

In juni kreeg ik de kans om de formatie in actie te zien tijdens een van de Euro-trainingen in Klatovy. Nou ja, we deden drie sprongen… Maar het was net genoeg om het waakvlammetje weer iets aan te wakkeren. Toen vervolgens het Californische record werd verbroken onder leiding van Matt en Andy Malchiodi, en ik hoorde dat mensen niet alleen enthousiast waren over de formatie maar ook over de sfeer, begon ik te twijfelen. Toen uiteindelijk ook de namen van Sara Curtis en Amy Cmelecki op de lijst verschenen, KLM met goedkope vluchten naar de VS kwam, hakte ik de knoop door: ik ging naar Chicago. En meer nog: ik had er zin in.

In het verslag van Joris Betjes staat prachtig beschreven hoe de week verliep. Ik kan dat alleen maar beamen: het was een fantastisch evenement, dat zich voor mijn gevoel kan meten met het Verticale Vrouwenwereldrecord – oftewel Project 19 – uit 2022.

Deelnemers

Exit uit de vliegtuigen

Separatie close up.

Maar wat maakte het nou precies anders?

Formatie

De ribs en spine hebben de pods en bridges vervangen.

Positief:

• Snellere bouwtijd doordat de ribs simultaan kunnen bouwen.

• Meer gelijke en makkelijker te vliegen slots.

• Level-issues blijven lokaal en vertalen zich minder naar de rest van de formatie.

Nog aan te werken:

• Break-off van de eerste wave.

Bench

Er was geen reservebank en mensen werden niet gecut, tenzij de veiligheid in het geding was.

Positief:

• Doordat fouten niet meteen werden afgestraft, ontstond ruimte om er open over te zijn en ervan te leren.

• Betere sfeer en een hecht teamgevoel.

Organisatie

Voor het eerst werd er echt gebruikgemaakt van team captains. Sector/plane captains waren er altijd wel geweest, maar buiten de organisatie van de kisten, was hun rol voornamelijk achter de schermen. Dit jaar werden debriefs de eerste dagen per sector uitgesplitst en geleid door de sector captains.

Positief:

• Issues konden direct worden besproken en opgelost, zodat iedereen ervan kon leren.

• De fysieke samenkomst maakte het eenvoudig om onderling video’s te bekijken en bijvoorbeeld approach, dock of separatie te finetunen.

• Persoonlijkere communicatie, ook op lastige momenten.

• Een sterker teamgevoel binnen de sector.

Pie Crust

De formatie werd dit jaar veel eerder en strategischer ingekrompen, in plaats van in paniek voor de laatste sprong.

• Meer rust in communicatie en uitvoering.

• De mogelijkheid (en tijd) om na het verbreken van het record weer mensen toe te voegen aan de formatie.

Leiding

Het dubbele leiderschap van Matt en Rook werkte. Matt had met zijn inzet en persoonlijke benadering stap voor stap het vertrouwen van de gemeenschap teruggewonnen. Als bruggenbouwer kreeg hij het zelfs voor elkaar om enkele OG’s als captain aan boord te halen, mensen die zich al jaren afzijdig hielden van de organisatie van het VRW.

Door die omslag te maken en Matt aan boord te halen, liet ook Rook zien dat hij – ondanks zijn lange staat van dienst – nog steeds flexibel genoeg was om verandering te omarmen en zijn positie als enige leider van het VWR te delen. Dat zal geen makkelijke beslissing zijn geweest, en daar heb ik alleen maar ontzettend veel waardering voor.

Kalender

Datum start Datum eind Organisator Evenement / wedstrijd Webinfo

7-9-2059 14-9-2025 ISC Worldcup CP, CP freestyle, Eloy, USA https://www.fai.org/events

11-9-2025 14-9-2025 KNVvL / VVP NKP outdoor, Temploux, Namen, België www.parachute.nl

15-9-2025 19-9-2025 Skydive Zeeland Zeeland Boogie (uitwijk 22-26 september) https://www.skydive-zeeland.nl/

18-9-2025 19-9-2025 Hilversum High over Hilversum www.skydivehilversum.nl

19-9-2025 20-9-2025 ISC/Handifly Handifly Race World Series 2025 Poitiers, Frankrijk

19-9-2025 21-9-2025 KNVvL / VVP BeNeLux HD recordpoging, Moorsele, België

24-9-2025 27-9-2025 KNVvL NL HD recordpoging, Hoogeveen

https://www.facebook.com/handiflyinternational

https://www.facebook.com/KNVvLAfdelingParachutespringen/

26-9-2025 28-9-2025 ENPC Legends of the fall https://www.enpc.nl/

15-10-2025 15-10-2025 Hoogeveen Eindfeest https://skydivehoogeveen.nl/

24-10-2025 30-10-2025 ISC Worldcup PA&ST, Jiangxi, China https://www.fai.org/events

2026

29-01-2026 14-02-2025 Airboss Skydiving in Marokko www.airboss.nl

31-03-2026 05-04-2026 ISC EK Worldcup indoor AE, DY, Marseille, Frankrijk https://www.fai.org/events

08-04-2026 12-04-2026 ISC EK Worldcup indoor FS, Lille, Frankrijk https://www.fai.org/events

20-06-2029 29-08-2026 Airboss Skydiven Frankrijk (Royan) www.airboss.nl

29-08-2026 05-09-2026 ISC WK PA&ST, Spišská Nová Ves, Slowakije https://www.fai.org/events

05-10-2026 15-10-2026 ISC WK CF, WS, Elsinore, USA https://www.fai.org/events

okt 2026 okt 2026 ISC WK AE CP, CP freestyle, FS, SP, Eloy, USA https://www.fai.org/events

CLUB NIEUWS

Zomerkamp - vol hoogtepunten SKYDIVE ROTTERDAM

Skydive Rotterdam viert jubileum én zomerkamp in stijl

Deze zomer kreeg voor Skydive Rotterdam een gouden randje. In de laatste week van juli streken we neer op vliegveld Hoogeveen voor het jaarlijkse zomerkamp. Een week lang stonden leuke sprongen, prachtig weer en veel gezelligheid centraal. Nieuwe springers zetten hun eerste stappen in de lucht tijdens de AFF opleiding en de rest vermaakte zich tijdens coaching sprongen, bigways, hybridesprongen en alles wat verder nog kan op een zomerkamp. Natuurlijk werd alles vastgelegd in de befaamde dagvideo’s zodat er meteen -en tot en met voor altijd- nagenoten kon worden van alle belevenissen.

60 jaar Skydive Rotterdam

Skydive Rotterdam bestaat dit jaar 60 jaar en dat kon natuurlijk ook tijdens het zomerkamp niet ongezien voorbij gaan. Een indrukwekkende formatie van het getal 60 werd in één poging neergelegd en, minstens zo belangrijk, prachtig vastgelegd op beeld. Een perfect eerbetoon aan 60 jaar lief en leed binnen de Rotterdamse springvereniging, op de grond en in de lucht.

Een week voor in de boeken

Het zomerkamp in Hoogeveen bewees

opnieuw waar de kracht van skydivers ligt: samen genieten van de sport, nieuwe ervaringen op doen en dat alles in een heerlijk relaxte vakantiesfeer. Met een geslaagde opleiding, een spectaculair jubileum en veel nieuwe herinneringen, kan ook deze week weer de boeken in.

Heel veel voorbereidingen SKYDIVE TEUgE

Druk, druk, druk. Dat zijn de woorden die passen bij dit clubnieuws. En dan heel veel met de voorbereidingen van de Worldcup/Ek formatiespringen en artistic events. En dan moest het normale springen ook gewoon doorgaan natuurlijk. Er komt écht heel veel kijken bij zo’n grote internationale wedstrijd. De infrastructuur van tenten moest geregeld worden, inschrijvingen en betalingen van de teams, internet, scores, hotel en voeding van de scheidsrechters, vrijwilligers, de vliegtuigen, etc. oh ja, heel veel etcetera’s. Als jullie dit lezen is de wedstrijd afgelopen, en in de volgende SP komt uiteraard een groot artikel hierover. Maar hierbij alvast wat foto’s.

Ewan Cowie )

Een geslaagd seizoen CLUB NIEUWS

Hoewel de zomer van 2025 zich liet kenmerken door wat wisselvallig weer, heeft dat de sfeer bij Skydive ENPC allerminst gedrukt. Er werd er volop gesprongen, gelachen en gebouwd – letterlijk en figuurlijk. Aan het clubhuis, maar ook aan de mensen binnen de vereniging; zo begonnen we met meerdere staticline opleidingen. En jawel hoor: heel wat enthousiaste nieuwelingen hebben hun eerste sprongen gezet. Altijd weer een feest om te zien hoe het bij de meesten begint met lichte zenuwen op de grond en eindigt met een gigantische grijns bij de landing. En... voor sommigen eindigde het nóg natter: wie z’n eerste vrije val maakt, kan bij ENPC rekenen op een warm onthaal – of nou ja: een emmer ijskoud water over je heen. verfrissend, zullen we maar zeggen ;) tradities zijn er tenslotte om in ere te houden! En

SKYDIVE ENPC

eerlijk is eerlijk: iedere geslaagde eerste sprong voelt stiekem ook nog een beetje als onze eigen overwinning.

Het hoogtepunt van het seizoen was zonder twijfel de Summerboogie, die dit jaar een daverend succes bleek. t ijdens dit jaarlijkse evenement, dat traditioneel de clubkalender kleurt, werden meer dan 1000 sprongen gemaakt. Dankzij de tomeloze inzet van onder meer Rick verbunt, t om de Waal, Mechie en Fanny, die als load organizers het beste uit elke lift wisten te halen, werd het een event vol progressie, plezier en spectaculaire formaties. van belly tot freefly, iedereen kwam aan zijn trekken – precies zoals een boogie bedoeld is. De mix van ervaren springers en kersverse leden maakte de sfeer weer extra bijzonder. Nieuwe vriendschappen, heel veel lachmomenten en dat echte clubgevoel dat je niet kunt kopen – dat is precies waar ENPC om draait.

o ndertussen vordert ook de nieuwbouw van ons clubhuis gestaag. Waar eerst vooral fundamenten zichtbaar waren, begint het nieuwe hart van onze dropzone nu echt vorm te krij -

gen. De bovenverdieping is inmiddels nagenoeg klaar, en biedt een prachtig uitzicht over het veld – perfect om na een sprong nog even na te genieten met een drankje en een goed verhaal op het dakterras.

Al met al kijken we bij ENPC terug op een geslaagd zomerseizoen. De sprongen, de community en de zichtbare groei van onze faciliteiten geven ons alle reden om met vertrouwen en enthousiasme naar de rest van het jaar te kijken. Hopelijk werkt de nazomer daar ook nog even in mee!

Blue skies en tot in de lucht!

Springen, vliegen, genieten SKYDIVE HOOgEVEEN

Bij Skydive Hoogeveen zijn we volop bezig. De bezetting in de weekenden wisselt wat door het weer, maar zodra de kisten draaien is er volop gezelligheid en vaak afgesloten met een heerlijk kampvuur.

De opleidingen voor zowel AFF als SL zijn dit jaar goed gevuld en leveren veel nieuwe para’s op die ook na hun opleiding actief blijven springen. Mooi om te zien hoe groot de groep verse sporters inmiddels is.

Evenementen zijn er ook genoeg: Rotterdam hield hun jaarlijkse zomerkamp weer bij ons wat een bak gezelligheid, lekkere drukte en veel activiteit in de lucht bezorgde. De vikingboogie ging dit jaar met één kist door, maar leverde alsnog een indrukwekkend aantal sprongen op. De clubwedstrijd FS4 kreeg wat regen te verwerken, maar liet zich daardoor niet stoppen.

ook aan belangstelling geen gebrek: de tandems van 15.000 ft zijn populair, en er draaien meerdere weekenden vol met de Summer Academy. ondertussen werken we hard aan de uitbouw van de hangaar. De officiële procedures vra-

gen wat geduld, maar de doneeractie is een groot succes. Mocht je dit project ook willen steunen: Doneren kan nog steeds!

https://skydivehoogeveen.nl/help-onsvliegtuig-aan-onderdak/

tot slot zijn Skydive Hilversum en Hoogeveen weer bijgekomen van een fantastische week in Stadtlohn. Elders in deze SP staat hier een apart stukje over. Aankomende 2 maanden staan er nog 2 opleidingen en het eindfeest (!!) op de planning.

kortom, het seizoen is nog volop bezig en er staat nog genoeg op de agenda. We zien elkaar in de lucht!

tHIRz A A NNEMA Sjo ERD t E SLAA & F RAN

CLUB NIEUWS

PARACHUTE gROUP HOLLAND

Ro LAND P RINSEN

SANNE PE t ERS

PGH Jumps Into History

Als rondebolspringers trekken we op de verschillende springcentra altijd wel wat bekijks en dit kijken is meestal in combinatie met een hoog opgetrokken wenkbrauw. terwijl wij omhangen, zien we de vraagtekens in de ogen van de reguliere springers: wie zijn toch die lui die met die ‘oude rommel’ omhoog gaan? Nou ja hoog, slechts 2.000 voet is de afspringhoogte meldt het manifest.

Hoog tijd om ons nog eens voor te stellen. Parachute group Holland (PgH) is een stichting met een bijzondere missie: het uitvoeren van historische militaire parachutesprongen met rondebol parachutes, met name ter herdenking van gebeurtenissen uit de tweede Wereldoorlog. Dit doen wij door het organiseren van herdenkingssprongen op plaatsen waar tijdens de tweede Wereldoorlog van parachutes gebruik is gemaakt.

Dat is naast de bekende operatie Market garden dropzones ook het springen op plaatsen waar bijvoorbeeld geheim agenten of wapendroppings plaatsgevonden hebben, of plaatsen waar vliegtuigbemanningen succesvol uit een crashend vliegtuig zijn gesprongen. Want Nederland was liggend tussen Engeland en Duitsland qua luchtoorlog een ‘high impact zone’. zodoende zijn er op land zo’n 5.000 crashsites te vinden. Met ook nog 180 geheim

agenten die gedropt zijn is er heel wat ‘into history’ te springen in Nederland.

tijdens onze sprongen hechten wij waarde aan het historische bewustzijn: daarom springen wij veelal in uniformen passend bij de Wo2 periode. Mede omdat wij tijdens ons hoofdevenement uit een C-47 Skytrain (lijkt héél sterk op een DC3 Dakota) springen draagt het gros van onze springers een replica Wo2 pak, net zoals je een gepaste retro outfit zou aantrekken wanneer je een klassieke rally gaat rijden. Naast het springen op historische dropzones organiseert PgH ook trainingen en opleidingen voor parachutespringen met deze ronde bollen en onderhoudt deze vaardigheden door goed opgeleide instructeurs en een duidelijke structuur van commissies. We volgen hierbij als enige rondebolclub de richtlijnen van de kNvvL. We hopen zo de kennis en kunde omtrent het rondebol springen te bewaken en bewaren. Niet geheel toevallig dat wij onderdak vinden bij de Eerste Nederlandse Parachutisten Club, nu beter bekend als Skydive ENPC op Breda International Airport (Seppe). In 1948 opgericht door de eerste militaire parachutisten die terugkwamen uit voormalig NederlandsIndië en parachutespringen als sport wilden blijven beoefenen. Naast het reguliere springen op Seppe zie je onze springers ook veel op teuge vanwege de strate-

gische ligging voor demosprongen. En soms op Hoogeveen of texel. onze club telt zo’n 120 donateurs, waarvan er 90 actief springend zijn. ongeveer de helft heeft het springvirus met ronde bol als militair opgelopen. geen wonder dat er veel (oud) mariniers, luchtmobiel of kCters bij PgH te vinden zijn. En sommige springers hebben een verbinding met het Wo2 springen door een familiegeschiedenis, ‘opa die toen…’ of door in de regio van een Market garden dropzone te wonen. Bindende factor is de interesse voor de parachutisten geschiedenis van de tweede Wereldoorlog. Naast onze Nederlandse donateurs zijn er ook tientallen Belgische, Britse, Amerikaanse en Canadese springers in ons midden. Alles tezamen maakt het PgH een gezellige en kleurrijke club waarbij het om iets meer gaat dan springen alleen.

kijk voor meer informatie gerust op onze website: paragroupholland.nl

AIRBOSS

De zomer, de vibe, de verhalen

Dit jaar verruilden we Mimizan voor Royan. Nieuwe dropzone, nieuwe energie, nieuwe gezichten aan tafel. Spannend? ja. Maar het bleek precies wat we nodig hadden. Royan gaf ons zon, zee, ruimte en een frisse start. Wat bleef? Het Airboss-gevoel. Dat zit niet vast aan een plek, het reist gewoon mee.

We kregen een zomer vol zon, blauwe luchten en eindeloos veel sprongen. Soms was het zo heet dat we vroeg moesten beginnen en ’s middags even pas op de plaats maakten. Liters water gingen erdoorheen, maar de sfeer bleef. van de eerste load tot de laatste sprong hing er een goeie sfeer op de dropzone.

voor veel mensen was dit hun eerste stap in de sport. AFF gehaald, solo gesprongen, brevetten behaald. Sommigen gingen naar huis met een A-brevet, anderen vinken nu de B-eisen af. Maar de echte winst zat niet in cijfers.

Het zat in de lach na de landing. In een klop op je schouder. In het eerste biertje na een lange dag springen. In exits die niet gingen zoals gepland, en landingen die nét iets minder stijlvol waren dan bedoeld. juist dát gaf het karakter. Fouten waren geen probleem, maar gewoon het begin van een goed verhaal. Serieus trai-

nen en werken aan veiligheid gingen hand in hand met ruimte voor plezier. Dat maakte het seizoen waardevol.

Een hoogtepunt was weer onze Dutch Week begin augustus. vele oude en nieuwe Airbossers kwamen naar Royan voor een volle week springen, eten, leren, lachen en soms ook een beetje feesten. Het werd een week die laat zien waar Airboss voor staat: samen beleven, samen groeien.

velen kwamen alleen. Sommigen kenden niemand. Maar dat duurde nooit lang. Eén sprong, één avond op het terras, en je hoorde erbij. zo gaat het hier. je tent kan net staan, je bent meteen deel van iets. geen gedoe. gewoon welkom.

Winter in Marokko

We gaan weer. Deze winter zitten we opnieuw in Marokko. Springen boven het Atlasgebergte, blauwe lucht, zon op je gezicht en de drukte van thuis even ver weg. We slapen in een goed hotel net buiten de stad. overdag springen we, ’s avonds eten we samen en kletsen we na. Alles relaxed, alles geregeld. Maar wél met die typische Airboss-vibe. De data staan online. ga je mee?

www.instagram.nl/airbossnl www.tiktok.com/@airbossnl www.facebook.com/airboss.nl www.airboss.nl

(Advertentie)

AFF cursist Pepijn Tierolff

Thewayonly is (Air) Up

EVEN VOORSTELLEN:

Voor de mensen die ons nog niet kennen: wij zijn team Air Up, bestaande uit Joost, Sieger en Erik. Als Nederlands Wingsuit Acrobatic team hebben wij deel mogen nemen aan de World Cup Wingsuit Flying gehouden van 16 t/m 22 augustus in Prostejov (Tsjechië). De World Cup Wingsuit Flying bestaat uit twee onderdelen: Acrobatic en Performance.

Nederlandse delegatie

Wat is Wingsuit Acrobatics?

Wingsuit Acrobatics, ook wel acro genoemd, is een teamsport waarbij twee springers en een cameravlieger samen formaties uitvoeren in een wingsuit. Het doel: zoveel mogelijk punten scoren binnen het wedstrijdwindow van 7500 ft.

De competitie bestaat uit zeven rondes: vier verplichte routines en drie vrije routines. De verplichte routine bestaan uit 3 figuren (sequences) die door middel van loting worden bepaald. In de vrije routine hebben teams alle vrijheid om hun creativiteit en vaardigheden te laten zien.

De jury beoordeelt de sprongen uit de verplichte routine op basis van het aantal punten dat gemaakt wordt en op de stijl van het vliegen. In de vrije routine worden de stijl, het vluchtplan en het camerawerk beoordeeld. Wingsuit Acro lijkt qua opzet dan ook veel op andere artistieke disciplines, zoals FreeFly. Hoewel Wingsuit Acrobatics NL acro team na de landing.



Thewayonly is (Air) Up

Sieger in de landing.

pas sinds enkele jaren een officiële FAI-competitiediscipline is, groeit de sport wereldwijd in populariteit. De combinatie van technische uitdaging, teamdynamiek en het visuele spektakel maakt deze discipline dan ook aantrekkelijk voor zowel wingsuiters als toeschouwers.

Wingsuit Performance

Wingsuit Performance is een individuele discipline waarbij springers op 3 afzonderlijke taken (tijd, afstand en horizontale snelheid) worden beoordeeld, om zo te bepalen wie de beste allround wingsuiter is. De scores worden gemeten door middel van een FlySight in een window van 2500 tot 1500. Iedere springer krijgt vooraf een target toegewijzen waar hij/ zij naar toe moet vliegen. Dit is vaak een punt wat vanuit de lucht (eenvoudig) te herkennen is, zoals een boerderij, een kruising van een weg, of een ander herkenningspunt.

De weg naar de World Cup

Na het Nederlands Kampioenschap van vorig jaar kregen we de vraag of we dit jaar wilden deelnemen aan de World Cup. Omdat we alle drie een enorme passie voor wingsuiten hebben was die keuze redelijk snel gemaakt. Maar om goed voor de dag te komen op een grote internationale wedstrijd waren nog wel de nodige trainingssprongen noodzakelijk. Een week voor het NKP vorig jaar, was namelijk pas de eerste keer dat we als team met elkaar hebben gesprongen.

Begin dit jaar hebben we diverse trainingsweekenden gehouden op Hoogeveen en Teuge. Na elk weekend keken we met een goed gevoel terug op de progressie die we hadden geboekt. We raakten steeds beter op elkaar ingespeeld en er

kwam een bepaald ritme in de sprongen. Wingsuiten blijft een uitdagende discipline, waarbij timing, positionering en communicatie allemaal tegelijk moeten kloppen. Juist die complexiteit maakt het zo boeiend.

Helaas hebben we tijdens de latere trainingsweekenden ook wat slechter weer gehad. Hierdoor hebben we minder sprongen kunnen maken dan we hadden gehoopt en we hebben niet een keer onze vrije routine volledig kunnen vliegen. Bovendien wijkt de normale jumprun af van de jumprun tijdens wedstrijden waardoor we genoodzaakt waren om meer bochten te vliegen tijdens onze trainingssprongen. Toch waren we tevreden met de progressie die we dit jaar hebben gemaakt en reisden we vol goede moed richting Tsjechië.

De wedstrijd

De aankomst bij de dropzone was een beetje chaotisch. Door wat onduidelijkheid in het wedstrijdprogramma waren we eigenlijk net iets te laat met de officiële registratie op de dropzone. Het eerste bulletin is namelijk nog gewijzigd waardoor niet alle juiste informatie bij ons terecht is gekomen. Gelukkig werd daar niet zo moeilijk over gedaan en konden we na de papiercontrole onze officiële trainingssprongen maken.

Tijdens de officiële trainingssprongen konden we voor het eerst onze volledige vrije routine oefenen. De jumprun bij wedstrijden is namelijk haaks op de normale jumprun met een offset van 2,5 – 3 mijl. Hierdoor hoef je maar 1 bocht van 90 graden te maken om richting de dropzone te vliegen.

Alle sprongen werden gemaakt uit een Turbolet L-410, een groot tweemotorig vliegtuig waar ongeveer 20 springers in passen. De Turbolet heeft een hele grote deur, waarin je bijna rechtop kunt staan, maar de propwind is anders en veel steviger dan bij een caravan. En met je wingsuit is het onmogelijk om bij de stang te komen. Nadat de cameraman van het Franse Team tijdens het naar buitenklimmen van de camerastep afwaaide, hebben we maar besloten om onze exits aan te passen.

Op zondag was het dan zover, onze eerste sprong op de World Cup. Sprong 1 was de vrije routine en verliep goed. En omdat we wingsuiters blijven, werd de sprong afgesloten met een bijbehorende buitenlanding ��. Gelukkig kon je bijna overal in de omgeving landen en werd iedereen netjes opgehaald door de DZ. Ook de tweede sprong verliep goed en we hebben (ons eigen) Nederlandse record verbroken door een score van 15 grips neer te zetten.

Na twee rondes stonden we op de vierde plaats in het algemene klassement en derde voor het Europese Kampioenschap. Hoewel we stiekem een beetje begonnen te hopen op een podiumplek, al wisten we zelf natuurlijk ook dat dit heel lastig zou worden.

Vanwege wat bewolking, voor Nederlandse begrippen niet veel, werd op jumprun besloten om met het hele vliegtuig weer naar beneden te gaan. Lachend zeiden we tegen elkaar dat we tijdens onze trainingen met veel meer bewolking te maken hadden en dat het weer was waar we alleen maar van konden dromen. Maar in andere

Erik in het vliegtuig.



Thewayonly is (Air) Up

landen, waaronder Amerika, zijn ze niet zo gewend om met bewolking te springen. Een paar uur later zijn we dan toch omhoog gegaan voor de derde ronde. Helaas voor ons verliep deze ronde iets minder goed waardoor we weer een aantal plaatsen zakten in het klassement. Toch konden we met een tevreden gevoel terugkijken op de eerste dag.

Op maandag begon ook Wingsuit Performance aan hun wedstrijd. Namens Nederland, nam ik (Erik) ook deel aan deze wedstrijd. Het was de eerste keer dat ik aan twee onderdelen heb meegedaan tijdens een World Cup. Voor mij lag de focus dit jaar meer op Acrobatic, maar ik wilde natuurlijk wel een zo goed mogelijke prestatie wegzetten. Wingsuit Performance draait niet alleen om het maximale uit jezelf te halen, maar het is ook het onderdeel waar veel innovatie binnen het wingsuiten plaatsvindt. De competitiepakken zijn tegenwoordig allemaal uitgerust met gripper-extensies die prestaties van het pak verhogen. Het nadeel hiervan is dat het openen een stuk lastiger is. We hebben op de maandag uiteindelijk drie sprongen gemaakt met Performance en zijn daarna weer verder

gegaan met Acro. Tussen het wisselen van de onderdelen zit minimaal een uur waardoor je voldoende tijd hebt om je voor te bereiden op de nieuwe sprongen.

Ronde 3 en 4 met Acro gingen helaas iets minder, terwijl onze concurrenten juist wel goede scores wisten te halen. Hierdoor zakten we iets in het klassement. Desondanks bleef de sfeer binnen het team en ook met de andere teams uitstekend. Het was mooi om te zien dat iedereen elkaar aanmoedigt en enthousiast is over de sprongen die gemaakt worden. Het mooie van Acro is dat de sprongen inclusief de beoordeling op een groot scherm worden getoond. Aan het einde van elke dag werd op het terras samen met alle teams de sprongen en de scores van elkaar bekeken.

Dinsdag begon weer met 3 rondes Performance waarna in de middag de twee laatste sprongen van Acro op het programma stonden. In sprong 6 zat een oefening die we nog niet een keer getraind hadden. Desondanks verliep de sprong goed en haalde we een mooie score ten opzichte

Joost na de landing.

van onze directe concurrenten. De laatste sprong was wederom de vrije routine. We hadden een kleine wijziging aangebracht in onze sprong die goed tot z’n recht kwam. Ook de timing van het einde bleek achteraf perfect te kloppen. En net als onze eerste sprong van de wedstrijd werd deze sprong in stijl afgesloten door een buitenlanding waar zelfs de mensen van de dropzone onder de indruk van waren ��.

We zijn op een keurige 6e plek geëindigd en zeer tevreden met het resultaat. Aangezien we maar 30 trainingssprongen als team hebben kunnen maken dit jaar was dit

Een mooi compliment was ook dat de andere teams onder de indruk waren van het niveau dat we hebben laten zien.

Op woensdag werden ook de laatste sprongen voor Performance gemaakt en was de wedstrijd na 4 dagen ook afgerond. Ik ben uiteindelijk op de 26e plek geëindigd, exact dezelfde positie als vorig jaar.

Officieel heb je nog de mogelijkheid om tot twee uur na de laatste sprong protest in te dienen bij de jury. Maar door hier van af te zien konden nog mooi wat fun jumps worden gemaakt. Uiteraard werd het record zo ver mogelijk buitenlanden nog even verbroken onder leiding van de wereldkampioenen (Team Frankrijk) ��

We zijn met een tevreden gevoel teruggekeerd naar Nederland en hebben talloze ideeën opgedaan voor onze volgende sprongen. Wat precies blijft nog geheim maar volg ons op onze socials en wie weet komt er wat voorbij.

We hopen dat we met onze deelname Wingsuit Acro en Performance verder op de kaart hebben gezet binnen Nederland. We hebben in ieder geval veel lol beleefd. Tot slot willen we iedereen bedanken die ons heeft gesteund. Zonder jullie was dit niet mogelijk geweest!

- advertentie-

NL acro team voor de kist.

Challenge: Boek signeren

Agavni Jessaijan, ook wel bekend als Raf - sprong dit voorjaar met haar boek uit het vliegtuig om het te signeren voor haar 100ste sprong. Iets waarvan we bijna zeker weten dat het nog niet eerder is gedaan!

Al op haar 16de kwam het parachutespringen in haar leven, ze had zelfs al toestemming gekregen van haar stiefvader Dick. Vele jaren later, tijdens Kamp van Koningsbrugge (KvK) seizoen 2, kwam het onderwerp weer terug. Waar ze in seizoen 1 een tandem parachutesprong maakten, was dat in seizoen 2 niet het geval. Dus Raf besloot dat het er nu wel van moest komen. Ze was verkocht na het maken van haar tandemsprong op haar 40e verjaardag.

“Het voelde zo relaxed en tegelijk kicken tijdens de sprong! Ik had verwacht behoorlijk zenuwachtig te zijn toen we in zouden stappen, maar dat was niet het geval. De vrije val was megavet en onder de parachute riep ik: “ik wil nog een keer!!”. De optie om een AFF opleiding te gaan volgen werd gelijk verteld en daarna heb ik de opleiding geboekt. De keuze was gemaakt op die dag: hoewel ik ook mijn motor rijbewijs wilde halen, ging ik toch echt voor mijn AFF,” lacht Raf.

“Ik ben iemand die van actie en uitdagingen houdt, vroeger wilde ik bij Defensie en ik heb aan het begin gestaan van Mudmasters en Spartan Races. Ik heb de uitdaging nodig, dat was ook een van de redenen dat ik heb meegedaan aan KvK. Ik heb wel afgezien hoor. De rivierenmars op dag twee vergeet ik nooit meer, want daar kwam ik onder-

fanny hopmans a gavni Jessai

Challenge:signeren in vrije val!

koeld uit na 6,5 uur banjeren. De pendulesprong die we hebben gemaakt was een groot hoogtepunt, waarbij ik heb laten zien dat ik over actie-intelligentie bezit: het 15 cijferige coördinaat dat we vlak voor de sprong in 10 seconden moesten memoriseren, heb ik als enige volledig kunnen onthouden en kunnen opdreunen. Ja, zelfs ook nog ná mijn vreugdegil (mocht je het gezien hebben:).”

Boek

Hoe kwam je erbij je boek in vrije val te signeren?

“Het is een ongeschreven regel dat je voor je 100ste naakt uit het vliegtuig springt. Toch? Sommigen zijn zo gek. Haha. Ik had een beter idee! Mijn boek ben ik gaan schrijven omdat ik door het halen van het einde van Kamp van Koningsbrugge tot grote inzichten kwam. Er is veel gebeurd in mijn leven en in mijn boek ‘No Matter What’ neem ik je mee hoe je van innerlijke strijd naar innerlijke kracht kunt gaan en je leven in eigen handen neemt. Deze bizarre strijd had ik nog nodig om het laatste puzzelstuk te leggen. Tijdens mijn 100e sprong heb ik in vrije val het boek gesigneerd. Erwin van Hooijdonk had het boek vast en ik heb de voorkant gesigneerd met een dikke stift. Met nog negen skydive buddies maakten we deze sprong. Nadat mijn handtekening stond, liet ik iets te snel los, hield Erwin het boek nog maar nét vast - vlogen er allemaal stukken kaft af en pagina’s uit - te hilarisch voor woorden. Ja, dat staat op video! Daarna konden de anderen aandocken en lagen we in een ster, vlak voor separatie. We hebben allemaal zoveel lol gehad, zó genoten van het moment. “Dat is echt iets wat je met het springen kunt ervaren: je bent hier, in het nu volledig aanwezig met fantastische mede-sportspringers.”

Ongemak en storing

Er valt even een stilte. Raf zegt: ‘Ik wil even stilstaan bij Gijs van der Werf. Hij deed ook mee met mijn 100ste jump. 9 juni jl. is hij overleden. Ontzettend triest. Zijn pretoogjes en knuffels missen we allemaal. De lieverd. Dat zijn ongemak zó groot was dat hij geen andere uitweg meer zag brak mijn hart en dat van vele anderen. Ik heb goedkeuring van zijn ouders om hem hier te benoemen en daarom draag ik dit artikel aan hem op. Opdat we niet vergeten dat we niet alleen zijn met onze interne ongemakken of uitdagingen die ook vaak genoeg storingen opleveren in ons lijf en geest - of in ons leven - en we dus soms geen uitweg meer zien. En ik weet als geen ander dat je dat niet aan de buitenkant ziet. In mijn boek pleit ik voor je ongemak aan te kijken en aan te gaan voordat het een storing wordt. Laten we elkaar wat dieper in de ogen kijken en vragen hoe het écht met iemand is. En misschien net even wat langer stilstaan bij de vraag: “waarom spring jij?”

We leven in een wereld waarin we hard achteruitgaan met onze mentale gezondheid en veerkracht. Mijn 100ste sprong was geen stunt, maar een statement met een boodschap. Ik geloof dat we er wat meer mogen zijn voor elkaar. Vanuit compassie. Dat is ook mijn werk als coach: onderzoeken wat er speelt en sneller tot de kern komen. Je hoeft niet heel je leven met je demonen rond te lopen. Ga ermee aan de slag en vraag hulp. Zet die eerste stap. Je bent echt niet alleen.”

“Je hebt letterlijk de touwtjes in handen en maakt zelf de keuzes. Ik vind het krachtig als mensen bescheiden blijven, de eeuwige student durven te blijven en hierdoor blijven leren en ontwikkelen. Dat is ook iets wat deze sport je kan bie-

den. Of je nu 40 of 10.000 sprongen hebt! Ik ben dankbaar voor deze mooie skydive community, hoe hulpvaardig iedereen is en dat ik zoveel mooie mensen mag ontmoeten en te gekke jumps mag maken. “En dit is pas het begin.”

Voor Gijssie. Dat hij altijd in onze harten mag blijven.

(advertentie)

Wingsuit veiligheid

De wingsuit-discipline heeft wereldwijd – en ook in Nederland – de afgelopen jaren een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Nieuwe disciplines zoals XRW (Extreme Relative Work) en AWF (Airplane Wingsuit Formation) winnen aan populariteit en op het gebied van materiaal volgen innovaties elkaar in rap tempo op.

Denk bijvoorbeeld aan foils, wingtips en gripper-extensies. Nieuwe materialen en verbeterde aerodynamica zorgen ervoor dat we verder en sneller kunnen vliegen dan ooit. Dat klinkt natuurlijk geweldig - en dat is het ook - maar helaas zien we tegelijkertijd ook een toename van het aantal incidenten/voorvallen met wingsuiters.

Oorzaken van incidenten

• De meeste voorvallen zijn terug te voeren op een combinatie van:

• Gebrek aan kennis of ervaring

• Onvoldoende technische vaardigheden

• Verkeerd of ongeschikt materiaal

• Groepsdruk of overmoed

• Invloed van social media (“cool over safe”)

We kennen het allemaal: na een incident is iedereen weer even alert. Helaas zakt dat bewustzijn vaak snel weg. Begrijpe

plezier. Met andere woorden, het is enorm lastig om continu scherp en alert te blijven. Toch zijn er een aantal zaken op het gebied van veiligheid die we als wingsuiters (maar ook andere springers) beter moeten doen om het aantal incidenten te verminderen, en daarmee ook het springplezier te vergroten. Hoog tijd dus om de basisprincipes van veiligheid binnen het wingsuiten opnieuw onder de aandacht te brengen.

Pas je uitrusting aan

Wanneer je hebt besloten om echt met wingsuiten verder te gaan, hoort ook je uitrusting te worden aangepast. Let daarbij in elk geval op de volgende onderdelen:

RSL / MARD / Skyhook: Voor de eerste 50 wingsuitsprongen is een RSL verplicht. Maar ook daarna zijn systemen zoals RSL, Skyhook of MARD sterk aan

Hoofdkoepel: de regel is hier: hoe groter hoe beter. De meeste fabrikanten hebben specifieke wingsuitkoepels. Dit zijn 7-cells koepels die betrouwbaar openen. Vaak zijn ze (gedeeltelijk) gemaakt van semi-doorlatende stof. De optimale wingload ligt rond de 1.1 met een maximale wingload rond de 1.5. Voor de eerste 25 sprongen geldt overigens een wingload van maximaal 1.3

Reserve: Kies een reserve die ongeveer even groot is als je main en ook een lage wingload heeft. Je wil natuurlijk ook nog veilig kunnen landen onder je reserve. Reserveprocedures in een wingsuit hebben een verhoogd risico op complicaties. Vaak wordt er te luchtig gedaan wanneer iemand een reserve heeft gehad!

Bags: Semi-stowless bags zorgen voor betere openingen dan de standaard bags met elastiekjes

Bridle: Vanwege de grote burble die door de wingsuit wordt gecreëerd is een 8 tot 9 voet lange bridle noodzakelijk (gemeten vanaf de pin tot de pilotchute).

Pilot chute: De minimale afmeting van de pilot chute is 26-30 inch, afhankelijk van de grootte van je wingsuit. Niet alleen de omvang van de pilot chute, maar ook het ontwerp en de staat van de pilot chute zijn hierbij belangrijk.

Open corners: Opening in een wingsuit zijn meer horizontaal dan verticaal. Daarom dienen ook de hoeken van het rig te worden aangepast; de zogenaamde open corners. Elke rigger kan deze aanpassing doen.

AAD: Vanwege de lagere daalsnelheid van een wingsuit is er een reële kans dat in geval van bewusteloosheid of een flat spin een normale AAD niet activeert. Er is daarom een speciale wingsuit Cypres ontwikkeld die is aangepast aan de snelheden bij het wingsuiten.

veiligheid

Progressie is geen wedstrijd

De trend die we binnen het wingsuiten zien is dat mensen te snel upsizen in een wingsuit. Je kunt dit vergelijken met het downsizen van je main. Elke fabrikant heeft voorschriften voor het aantal benodigde wingsuitsprongen van een type wingsuit. Een groter wingsuit (= groter oppervlakte) betekent echter niet altijd dat een wingsuit moeilijker is om te vliegen, maar wel dat de exit, de opening en het oplossen van instabiliteit complexer zijn dan in een kleiner wingsuit. Uiteraard zijn sprongaantallen een indicatie. Sommige springers zullen meer sprongen nodig hebben om de benodigde vaardigheden onder de knie te krijgen. Zorg daarom dat je een goede basis hebt en je wingsuit volledig onder controle hebt in elke hoek en snelheid voordat je aan een volgende stap begint. Vaak kun je meer uit je wingsuit halen dan je denkt!

Wanneer je in een nieuw wingsuit gaat vliegen, maak dan een aantal aangepaste sprongen. Zeker wanneer je in een groter wingsuit gaat vliegen is het belangrijk om eerst je wingsuit volledig onder controle te hebben voordat je met andere wingsuiters samen gaat springen. Besteed extra aandacht aan de exit, maak een of meerdere dummy pulls tijdens je vlucht zodat je niet voor verrassingen komt te staan tijdens het openen, en open iets hoger dan je normaal doet om wat extra marge in te bouwen.

Bereid je voor:

Sprongvoorbereiding blijft een cruciaal onderdeel van onze sport waar ook veel incidenten mee voorkomen kunnen worden. Zorg dat je op de hoogte bent van de regels op de desbetreffende

specifieke regels voor wingsuiters. Daarnaast dient elke springer op de hoogte te zijn van de actuele (en toekomstige) weersomstandigheden. Met name windcondities en bewolking hebben een grote invloed op ons vluchtplan. Door een goede voorbereiding verkleinen we de kans op een buitenlanding. Helaas zien we dat wingsuiter toch nog te vaak een buitenlanding maken. Buitenlandingen kunnen gevaarlijk zijn, leiden tot overlast van de omgeving en verstoren de hele springoperatie.

Maak afspraken met de andere springers over de exitvolgorde en je vluchtplan tijdens het boarden. Het is altijd een goede gewoonte om op de hoogte te zijn van wat andere springers doen, ook al zitten we elkaar niet in de weg. Vergeet ook niet om de piloot in te lichten welke kant je op gaat vliegen.

Tijdens de vlucht

It’s not an exit, it’s an entry Tailstrikes en instabiliteit zijn de grootste gevaren tijdens de exit. Je hoeft bijzonder weinig moeite te doen als je de tail zou willen raken. Zeker de wat grotere wingsuits vullen zich snel met lucht en door de grotere oppervlakte is het vaak niet eens mogelijk om alles volledig in te klappen. Zorg daarom dat je stevig in de deuropening staat en duik naar buiten (zoals een pinguïn die het water in duikt). Denk dus aan een lage Angle of Attack en kies een hoek van

springers die nog na je komen.

Separatie

Flairen in een wingsuit is leuk, maar in een groep is kan dit juist heel gevaarlijk zijn. Wanneer je gaat aanduiken om uiteindelijk een paar meter hoogte te winnen, kunnen gevaarlijke situaties ontstaan, vanwege de grote blinde vlek die zich achter en boven ons bevindt. Vlieg voorspelbaar, maak langzame draaien en separeer volgens de afgesproken volgorde. Het spreekt voor zich dat carven tijdens separatie geen goed idee is.

Onder de koepel

Ook hier geldt: vlieg voorspelbaar en zorg voor een goede staffel tijdens het landen. Ondanks de veel langere vrijevaltijd landen we vaak tegelijkertijd met tandems of AFF-studenten.

Blijf vragen, blijf leren

Wingsuiten is een prachtige discipline, maar ook eentje die niet zo vergevingsgezind is. Neem geen shortcuts en help elkaar scherp te blijven.

Heb je vragen over materiaal, progressie of wingsuitveiligheid in het algemeen? Stuur me gerust een bericht.

Fly safe!

(advertentie)

Clubs en Paracentra in Nederland (eigen dropzone)

ENPC

Eerste Nederlandse Parachutisten Club ( 0165-320955 i www.enpc.nl

* info@enpc.nl

Skydive Rotterdam the Flying Dutchmen ( 010-4159450 i www.skydiverotterdam.com * jump@skydiverotterdam.com

Paracentrum Texel ( 0222-311464 i www.paracentrumtexel.nl * info@paracentrumtexel.nl

Nationaal ParaCentrum Teuge ( 055-3231604 i www.skydiveteuge.com * info@skydiveteuge.com

Skydive Hilversum

Parachutistencentrum Midden Nederland ( 035-5771849 i www.skydivehilversum.nl * info@ skydivehilversum.nl

Skydive Hoogeveen ( Hoogeveen: 0528-271150 i www.skydivehoogeveen.nl

* info@skydivehoogeveen.nl

Paracentrum Ameland ( 0519-554880 i www.skydive-ameland.nl * info@skydive-ameland.nl

Paracentrum Zeeland ( 0113-612910 i www.skydive-zeeland.nl * info@skydive-zeeland.nl

Clubs en Paracentra in Nederland (geen eigen dropzone)

Parachute Group Holland ( 06-22600621 i www.paragroupholland.nl * paragroupholland@live.nl

CPV

Cadetten Parachutisten Vereniging ( 076-5416146

Clubs en Paracentra in buitenland (geen eigen dropzone)

Airboss Skydiving ( 085-4014647 i www.airboss.nl * spring@airboss.nl

Airmoves Skydiving ( 06-48765810 i www.airmoves.nl * info@airmoves.nl

ISSN 0921-8017, Jaargang 55

nummer 3 - September 2025

Viermaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen.

VERSCHIJNING: maart, juni, september en december

ABONNEMENTEN

Abonnementen € 24,00 per kalenderjaar. Digitale verzending aan leden, aspirant leden en relaties. Gratis in te zien op www.issuu.com

SPORTPARACHUTIST INBINDMAPPEN

SP inbindmappen € 8 + verzendkosten NL87 RABO 0161417256

REDACTIE

Afdeling Parachutespringen

ART DIRECTION & VORMGEVING: Ramses Meering en Michael van Zijl

ADVERTENTIES: sportparachutist@knvvl.nl

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART AFDELING PARACHUTESPRINGEN

BESTUUR:

Patrick Custers (voorzitter)

Esther Stolk (secretaris) Roald de Leest (penningmeester) Sofia Verbunt (lid)

SECRETARIAAT

PARACHUTESPRINGEN:

Ronald Overdijk, Houttuinlaan 16-A, 3447 GM Woerden, Telefoon: 0348-437060 E-mail: para@knvvl.nl Website: www.parachute.nl

Windtunnels

Indoor Skydive Roosendaal ( 0165-520547 i www.indoorskydive.com * info@indoorskydive.com

City Skydive ( 030-2074141 i www.cityskydive.nl * service@cityskydive.nl

LIDMAATSCHAP 2025:

Alle leden € 128,50 per jaar FAI-licentie is bij lidmaatschap aan te vragen onder voorwaarden FAI, kosten € 15,00

Aanmeldingen te richten aan de Ledenservice , tel: 0348-437060, E-mail: ledenservice@knvvl.nl

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd.

Foto’s: minimaal 1 MB en de oorspronkelijke bestandsnaam van de foto’s veranderen in “onderwerp, maker foto” . (bijvoorbeeld: tandemsprong van Dik en Annemiek, Max Koot)

De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/ of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

Subscriptions to SP

Digital mailing to members, aspirant members and relations. Readable on www.issuu.com