I
VIER UDEN SPORTIEF 1985 Voor de negende maal namen we deel aan de sportmanifestatie VIER UDEN SPORTIEF. Begon het met een driemans demo, de laatste jaren groeide het uit tot een wedstrijd met meer dan honderd deelnemers die elk vijf sprongen moesten maken. Ook in 1985 was het aantal aanmeldingen weer groot. Met name onze Belgische vrienden meldden zich in grote getale. Maar omdat we maar één weekend kunnen springen is de limiet 35 teams van drie man die elk vijf sprongen. moeten maken. Ook dit jaar waren het weer de vertrouwde onderdelen Provincie Team PA, Internationaal Team PA en Internationaal CRW, maar als extra wedstrijdonderdeel hadden we dit jaar negen landskampioenen PA waaronder de oudwereldkampioen Dirk Boidin en zij kwamen uit België, Engeland, Duitsland, Denemarken en Nederland. Zij gingen met elkaar een PA wedstrijd aan voor de "Super Kampioen". Een opgeblazen motor van een Cessna-206 noodzaakte ons om drie dagen voor de
wedstrijd een vervangend vliegtuig te vinden. Gelukkig vonden we twee Cesnna's172 die goede vervangers waren. Vrijdags was het weer aanmelden geblazen in het hockeypaviljoen. De camping vlakbij de lokatie van vorig jaar was weer groter geworden maar toch bijna weer te klein; wat brengen die mensen een spullen mee! Ook in het Retraitehuis bij de nonnetjes waren weer veertig kamers met ontbijt voor ons gereserveerd en ze waren allemaal bezet. Zaterdag om klokslag negen uur startte de wedstrijd en met onze geweldig goede manifestor Ab de Rijk en de grote jury onder leiding van René Boidin waren al snel twee ronden versprongen. Maar toen begon het weer ons parten te spelen. Het terrein midden in het sportpark geeft meer turbulentie dan een wedstrijddropzone en sterk variabele bovenwinden maakte het de jury erg lastig met het uitvoeren van een nieuwe regel in het wedstrijdreglement, namelijk: is de springer wel of niet ernstig gehinderd tijdens zijn afdaling en geeft dit recht
op een rejump. Ondanks de hoge kwaliteit van de springers en de nullen die werden getrapt, werd de rangvolgorde door de variabele wind ongunstig beïnvloed. Omstreeks vier uur 's middags werd dan ook besloten de wedstrijd voor die middag voor gezien te houden en voor de puntentelling waren er twee ronden volledig versprongen. Die zondag was het de eerste zondag in al die jaren van VIER UDEN SPORTIEF, dat regen en bewolking het springen onmogelijk maakte. De enige troost was dat alle deelnemers in de tweemaal twee uur stand-down voldoende gelegenheid kregen en ook benutten, om naar al die andere takken van sport te kijken en van het optreden van de artiesten te genieten. Gelukkig waren de kleine 300 sprongen van de eerste dag voldoende om de prijzen uit te reiken en kon een ieder op tijd de thuisreis aanvaarden. Volgend jaar hopen we weer iedereen terug te zien in Uden op 9 en 10 juni en er wordt alweer druk aan het wedstrijdreglement gesleuteld want
één ding is zeker: het is fantastisch om boven een sportpark met 70.000 bezoekers en 10.000 deelnemers te springen. En de verleiding is altijd groot om niet op het wedstrijdterrein maar in de "bierstraat" te landen. Het blijft echter een springveld met kuren: blaast de wind hard, dan wordt het onrustig maar is het heet, dan wordt het thermisch. Ieder jaar is het anders en onze altijd deskundige jury mag oordelen of onze deelnemers wel of niet nadelig door het weer en de wind zijn gehinderd. Nogmaals alle vliegers (Charles, Henk en Emiel) die nooit aanwezig kunnen zijn op de prijsuitreiking, wedstrijdleiding, luchtverkeersleiding, chauffeurs, jury, mevrouw met de hond, kommentatoren, EHBOsters, helpsters, helpers en para's, bedankt voor jullie inzet, kameraadschap en gezelligheid en tot 1986 als we voor de tiende maal deelnemen aan VIER UDEN SPORTIEF.
koppeling mogelijk. Het gevolg is een forse landing in een draai. Betrokkene rapporteert dit bijna ter plekke aan een instrukteur. Deze trekt het release met gemak uit de housing. Het onderzoek, waarin mogelijkheden worden bekeken en nagebootst, leveren niets op. Het blijft bij gissingen. De enige manier om het flexibele draad te blokkeren, is het einde uit de borging van de riser
te halen en daarna achter de sluitloop en het einde van de housing te steken.
Koos Verhaar
CONELOCK
uitrusting Wonderhog met driering lease hoofd koepel Cloud reserve 26' Lopo
re-
ervaring springvergunning letsel geen voorval Tijdens een massadrop
32 SPORTPARACHUTIST
van
een hoogte van 3500 ft opent betrokkene zijn koepel op de afgesproken hoogte. Na de opening konstateert betrokkene dat zijn linker stuurlijn is afgebroken. Omdat hij de koepel niet genoeg onder kontrole heeft, besluit betrokkene zijn main te ontkoppelen. Het rode kussentje van zijn release met de daaraan verbonden flexibele kabels krijgt hij niet verder dan ca. 20 cm uit de housing. Zodoende is er geen ont-
opmerking Natuurlijk moet de oorzaak van het bovenstaande ergens liggen. Mogelijk was het beter geweest als de springer meteen na de landing zelf de inspektie had verricht met deskundige begeleidirig van de aanwezige instrukteur. Technische Commissie