2025 - 05 December

KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE MOTORBOOT CLUB

Roompot Zeeland

Makelaarzonderverkoophaven!

Smits Jach tmakelaardij

Fu ll -s ervi ce Yachti ng

U geniet van onze full-service yachting!

Medewerkers Smits Jachtmakelaardij

Smits Jachtmakelaardij BV bemiddelt bij de aan- en verkoop van uw motorjacht. Als u op zoek bent naar uw droomjacht, dan kunt u een ruime keuze maken uit een groot assortiment motorjachten die allemaal in uitstekende conditie verkeren. Daarnaast profiteert u van een perfecte begeleiding, goede prijsonderhandelingen en uitgebreide after-sales.

Met onze kennis en expertise weten we uw wensen doortastend te vertalen en een passende deal te maken. We kunnen ons beroepen op een groot netwerk, directe lijnen en een flexibele instelling om uw droomjacht te realiseren. De full-service yachting van Smits

Jachtmakelaardij BV zorgt dat alles voor u wordt geregeld. Neem direct contact met ons op!

Vivante 42 AK bouwjaar 2005

Afm. 12.77 m. x 4.32 m. x 3.10 m.

John Deere 6.8 liter Atmosferisch 150 PK 6 cilinder diesel

Vraagprijs € 279.500,-

Crown Cruiser 11.90 OK Bouwjaar 2002

Afm. 11.90 m. x 3.98 m. x 2.58 m.

Yanmar 4JH3-T75 PK 4 cilinder turbodiesel

Vraagprijs € 139.500,-

Smits Jachtmakelaardij BV - René Smits

Holterman Kotter 46 stablizers bouwjaar 2000

Afm. 14.50 m. x 4.30 m. x3.50 m.

Perkins 185C 185 PK 6 cilinder diesel

Vraagprijs € 274.500,-

Serious Yachts Genty Low Bridge bouwjaar 2014

Afm. 14.50 m. x 4.65 m. x 2.30 m.

Vetus Deutz DT66 170 PK 6 cilinder turbodiesel met electronische motorbediening

Vraagprijs € 399.500,-

Postadres: Noord-Linschoterzandweg 20A, 3425 EK Snelrewaard (0031) (0)6 22239207 / (0031) (0)10 5118000 info@smitsjachtmakelaardij.nl www.smitsjachtmakelaardij.nl

Colofon

De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.

HOOFDREDACTIE

Marjo Haitjema

EINDREDACTIE

Gabriël van Seumeren

REDACTIEMEDEWERKERS

Paul Graafland, Beate Brouwers

COLUMNISTEN

Don Bijl, Gabriël van Seumeren, Humphrey van der Laan, Jan-Willem van der Boom

POSTADRES KNMC EN REDACTIE

Hambakenwetering 15 5231 DD ‘s Hertogenbosch

E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl

De Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM).

De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd.

Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen.

SECRETARIAAT KNMC

QS10

Hambakenwetering 15 5231 DD ‘s Hertogenbosch

Telefoon: 0345 - 623100

E-mail: secretariaat@knmc.nl

Het secretariaat is dagelijks van 9.00 - 12.30 uur en 13.00 - 16.00 uur bereikbaar.

PRODUCTIE EN ADVERTENTIES

Ad de Graaf Media

Hoofdstraat 28

4265 HK GENDEREN

Telefoon: 0416 - 760400 info@addegraafmedia.nl

Inhoud

3 Voorwoord

4 Penningmeester

4 Save the date

4 Uitslag fotowedstrijd

5 Van wal steken

13

39 47 28

7 Zoek de 10 verschillen

9 Even voorstellen Sabine Struycken

12 Teak

13 Rondje Strepy-Thieu

17 Leer

22 Spetterend Rotterdam

24 Mosseltocht 1

28 Muzikale vaar- & fietstocht

32 Mosseltocht 2

37 Hondenverwentocht

39 Zeilen op de Kaag

41 Culturele en Culinaire tocht

45 Toertochtleidersvergadering

47 Eilandentocht

49 Nautisch Centrum Witsen

51 Moterboot Sneek

53 Werfbezoek Alumax Boats

58 Cursus AED en EHBO

58 Bezoek Loodswezen Europoort

59 Bezoek Ockhuisen

59 Bedrijfsbezoek Maatmetaal

60 EBA GA2 meeting Salzburg

62 De taal van de bruggen

67 Oplossing 10 verschillen

68 Clubartikelen

Foto voorblad: Christine v.d. Boor

SUPER VAN CRAFT

Klaassen Kotter 14.10 (1981)

2 DAF DD 575 motoren à 105pk. Generator, boeg- hekschroef en Kabola CV. In nieuwstaat. (€ 149.500,-)

Super Van Craft 14.95 m, (1991)

www.vink-jachtservice.nl

06-53837353 - info@vink-jachtservice.nl

Bezichtiging uitsluitend op afspraak

Super Van Craft type 14.45 (1999)

2 6 cyl. MAN Nanni motoren, Kabola CV, boegschroef en generator. In nieuwstaat. (€ 275.000,-)

2 x DAF DH825M motoren met 158Pk. Voorzien van vast stuurhuis, radar en FLIR camera. (€ 275.000,-) Wij weten veel van boten, omdat we zelf ook varen.

Voorwoord

‘Te veel om op te noemen’

Dit is alweer het vijfde en laatste clubblad van dit jaar. Ongelofelijk, wat vliegt de tijd. Dat je dat zo ervaart komt natuurlijk ook omdat er zoveel gebeurt. Zo zijn we het jaar begonnen met een mooie nieuwjaarsbijeenkomst en hebben veel leden genoten van alle activiteiten die de commissie Ledenservice voor ons had bedacht. Er volgde een zomer met fantastisch weer en heel veel mooie toertochten. Inmiddels zijn we alweer gestart met het winterprogramma en hebben we het vaarseizoen afgesloten tijdens het slotdiner in hotel Speulderbos. Ik kijk met heel veel plezier terug op het afgelopen KNMC-jaar en alle leuke activiteiten en ontmoetingen op en langs het water.

Dit was mijn eerste jaar als hoofdredacteur van ons mooie clubblad. Dankzij jullie inbreng valt het iedere keer toch op de afgesproken tijd op de mat. Het enthousiasme om een bijdrage te leveren door een artikel aan te leveren is groot. De een doet dat beknopt en informatief, de ander schrijft een uitgebreid verslag voorzien van alle details over wie, wat, waar en hoe. Ik krijg wel eens de vraag hoe groot

nu een verslag mag zijn. Daar is geen eenduidig antwoord op te geven. Want in een toertocht van vier dagen kan er veel gebeuren terwijl in een tocht van tien dagen naast meerdere vaardagen ook veel rustmomenten zitten. De een schrijft beeldend en naar hartenlust, de ander feitelijk en beknopt. Alles is goed.

Het is jouw artikel, maar… Het aantal pagina’s dat we tot onze beschikking hebben is beperkt tot 68. Met meer pagina’s kan het blad niet meer fatsoenlijk worden geniet. In die 68 pagina’s moet er voldoende ruimte zijn voor onze adverteerders - die de kosten van het blad dragen – en de vaste onderdelen, zoals de centerfoldfoto. Dan blijven ongeveer 40 pagina’s over voor de toertochten, de columns, de informatie vanuit de commissies, de vergaderingen, de clubactiviteiten, een in memoriam en voor wat verder ter redactie komt.

Een verslag kan tussen de 800 en 2.000 woorden bevatten.

Het aanbod aan artikelen voor dit clubblad was enorm, te veel om op te noemen. Heel veel dank hiervoor.

Reminder

Inleveren kopij clubblad

Deadline: 20 december 2025 Alvast dank vanuit de redactie.

Het aantal pagina’s dat we tot onze beschikking hebben is beperkt tot 68.

Helaas moeten we een aantal artikelen doorschuiven naar het volgende clubblad. Voor een aantal artikelen dat beslist in deze uitgave thuishoort, heb ik de schrijver gevraagd de tekst in te korten. Anders kon ik het echt niet plaatsen. Heel jammer, want er was veel tijd en energie in gestoken. Helaas was het noodzakelijk: het clubblad is van en voor ons allemaal.

Het resultaat is een superdik clubblad met mooie foto’s, artikelen, columns en nog veel meer; te veel om op te noemen. Dat doe ik dan ook niet, want ik wil mijn voorwoord graag kort houden.

Ik wens jullie allemaal gezellige feestdagen en… tot de volgende!

Marjo Haitjema

Foto’s van het internet plukken brengt claim-risico met zich mee, dat is waarom auteurs gevraagd wordt eigen foto’s mee te sturen.

Bericht van de penningmeester

Op dit moment heeft de club twee bankrekeningen in gebruik voor het ontvangen en doen van betalingen. Om de financiële administratie van de club te vereenvoudigen zal een

van de rekeningen in de loop van dit kalenderjaar worden gesloten. Dit betreft het rekeningnummer NL42 ABNA 0470 4436 93. De leden wordt verzocht om vanaf heden het rekeningnummer

NL57 ABNA 0414 2389 07 ten name van de KNMC te gebruiken voor het doen van betalingen aan de club.

Ed Capel

29 november 2025 Nieuwe ledendag 10 januari 2026 Nieuwjaarsbijeenkomst, Kasteel Maurik Vught

21 maart 2026 ALV, Van der Valk Vianen 17 en 18 april 2026 Opening KNMC-vaarseizoen Muiden

Foto voorpagina december 2025

Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door Christine v.d. Boor

met een opname van Zeeland Roompot 2025.

Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de KNMC fotowedstrijd 2025

uit te reiken op het openingsfeest 2026

Wij verwachten jullie inzendingen voor het juninummer vóór 121 december 2025 a.s. aan mailadres graafland17@icloud.com

Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte)

Namens de jury:

Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland

Van wal steken

Het jaar 2025 is voor mijn gevoel voorbijgevlogen. In dit decembernummer van ons clubblad kijken wij terug op de toertochten die in het najaar zijn gehouden. Toertochten die gevarieerd waren opgezet met vele deelnemende leden. Het is mooi om te zien hoe er genoten is van de tochten, die telkens uitblinken door gezelligheid. Elke keer lukte het een gevarieerd en interessant programma te realiseren. Met recht kunnen we zeggen dat de toertochten een belangrijk fundament vormen onder onze club. Hopelijk lukt het volgend jaar weer een vol programma samen te stellen. We weten natuurlijk dat dit samenhangt met de bereidheid van leden om toertochten te organiseren. Met de groei van het aantal leden stijgt ook de vraag. De bijeenkomst van 6 november met toertochtleiders en belangstellenden geeft de KNMC-burger moed, want er zijn weer de nodige aanmeldingen, gelukkig ook van nieuwe toertochtleiders. Het organiseren is soms puzzelen omdat er overlap kan zijn van de aangemelde tochten. De periodes waarin de tochten kunnen worden georganiseerd zijn eigenlijk niet zo lang. De nadruk ligt op de maanden juni en september. Mei en oktober zijn in feite aanloop- en uitloopmaanden. In de zomermaanden juli en augustus is het veel moeilijker accommodaties te reserveren, waardoor tochten (bijna) onmogelijk zijn. Hoewel: de KNMC gaat naar André Rieu…!

Onze commissie toertochten probeert samen met de toertochtleiders een en ander in goede banen te leiden. En ik zeg met overtuiging: het is een flinke klus, maar ontzettend leuk om te doen. De KNMC was de afgelopen tijd niet alleen actief met toertochten, maar was ook aanwezig tijdens de HISWA te water. Niet met een stand, maar wel bij diverse besprekingen. Tijdens een speciale bijeenkomst van Varen doe je Samen werd het Watersportonderzoek 2024 besproken. In het vorige nummer van ons clubblad heb ik aan dat onderzoek een artikel gewijd. In genoemde HISWA-bijeenkomst heb ik erop gewezen dat er veel positiefs te melden valt over de watersport, maar dat er ook zorgen zijn. Eén daarvan is de enorme stijging van liggelden in

meerdere gemeenten. Als voorbeeld: in de gemeente Súdwest-Fryslân, waar Sneek onder valt, is de stijging zo’n 40%. De havenmeester vertelde mij dat het aantal passanten zozeer is teruggelopen, dat de totale inkomsten minder zijn dan voorheen. Met andere woorden: de gemeente prijst zich uit de markt. Slecht voor watersportplaats Sneek, slecht voor de lokale economie en slecht voor de watersporters. Een ander punt van zorg is het voornemen van gemeenten om bij passanten vaartarieven in rekening te brengen. Voorbeeld: Zaanstad. Ook daarover hebben wij op de trom geslagen, ook bij de gemeente! Dit heeft de nodige publiciteit opgeleverd.

Overigens was het een genoegen om op de HISWA te water aanwezig te zijn. Er was van alles op watersportgebied te bekijken. Ook was het goed om contacten te onderhouden en ideeën op te doen. Het bestuur heeft bijvoorbeeld overwogen volgende keer met een stand aanwezig te zijn, maar het vaarseizoen is dan nog volop gaande en er is een samenloop met de Mosseltochten. Wij zijn natuurlijk afhankelijk van de beschikbaarheid van leden. Voorlopig dus maar niet.

In het kader van de ledenwerving was de KNMC weer aanwezig tijdens de najaarseditie van Motorboot Sneek. Fijn dat er leden bereid zijn onze stand te bemensen, want het is een mooie gelegenheid in contact te komen met geïnteresseerde motorbootvaarders. De ervaring leert dat die contacten vaak hun vruchten afwerpen. Bij die

gelegenheid hebben wij naast onze eigen flyer ook de nieuwe Marifoonkaart en de Vaarbewaarkaart van Varen doe je Samen uitgedeeld. Zo leggen wij verbinding met (potentiële) motorbootvaarders.

Zoals velen zullen weten houdt ons Schipperskoor na vele jaren op te bestaan. Er is geen aanwas meer van nieuwe leden. Kennelijk is er onvoldoende interesse bij de huidige leden van de KNMC. Het is niet anders. Voor een hele groep is het Schipperskoor jarenlang van veel betekenis geweest. Ook is er enige tijd geleden een mooie CD uitgebracht. Ongetwijfeld kijken de huidige leden van het koor en de oud-leden terug op een mooie tijd. Dank voor de mooie optredens waar wij van hebben kunnen genieten.

Hoewel het winterprogramma alweer van start gaat, was het slotfeest de afsluiting van het jaar. Fijn om te ervaren dat er weer veel leden hadden ingeschreven. De sfeer was vrolijk en feestelijk. De muziek droeg bij aan een heel gezellige avond. Precies zoals de organisatie en de deelnemers voor ogen stond.

Mijn conclusie: de KNMC verandert met de tijd, maar weet de waarden waarvoor de club is opgericht vast te houden. Ontmoetingen met vriendschap en gezelligheid. Zo kunnen wij verder.

Don Bijl Voorzitter

Zoek de 10 verschillen

Niet stiekem verderop kijken!

Sabine Struycken

‘een ondernemer met een ‘creabea’ geest’

Het is 1 oktober en de zon schijnt fel. Ik ben onderweg naar Voorburg. In deze periode worden appels geoogst. Als een appel rijp is komt deze met het steeltje door een lichte draai makkelijk los van de tak. Als ik binnenkom bij Sabine zie ik dat hier ook appels zijn ‘geoogst’: de grote eettafel ligt er vol mee. De steeltjes ontbreken echter. Haar man, Leo, voorziet met lijm en een lichte draai elke appel vakkundig van een steeltje Het betreft hier echter geen appels

voor op de fruitschaal, maar prachtige keramieken Delfts blauwe appels, waarover later meer.

De inrichting is warm: een houten vloer, warme stoffen en een blauwe muur. “Er hangt nog steeds geen schilderij boven de bank” zegt Sabine. “Maar dat komt nog wel”. Opvallend zijn de fraaie schuifdeuren met bronzen omlijsting en doorzichtig glas waardoorheen ik een imposant klassiek bureau zie. De ruimte was een slaapkamer maar doet nu dienst als kantoor.

We gaan zitten en Leo komt er gezellig bij. Sabine is sinds kort lid van de KNMC. Toen ze na de inschrijving de

vlag van onze vereniging ontving, gaf ze die aan Leo en zei: “zo, we zijn nu lid van de KNMC”. Lekker voortvarend, Sabine! Leo wist niet dat ze zich had ingeschreven en van hem hoefde het niet per se. Hij is een man die makkelijk met iedereen een praatje maakt dus daarvoor hoeft hij geen lid te zijn van een vereniging.

Sabines ouders waren vroeger ook een lange periode lid van de KNMC. Dat Sabine lid is geworden, komt mede door Elly van Kampen. Elly bleef maar vragen wanneer Sabine nou eens lid zou worden. Sabine had twijfels omdat zij met een sloep varen en niet met een boot van achttien meter. “Met een beetje geluk kan onze boot bij jullie in de davits hangen” zei Sabine tegen Elly. Ik ben visueel ingesteld en moet hard lachen omdat ik dit beeld voor me zie. Elly moet overtuigend zijn geweest om dit ietwat hardnekkige misverstand uit de weg te ruimen want Sabine is lid geworden en zij en Leo hebben als nieuwe leden deelgenomen aan ‘Spetterend Rotterdam’. Dat is ze erg goed bevallen.

Sabine en Leo wonen hun hele leven al in Den Haag of in die omgeving. Ze varen met hun sloep door heel Nederland, maar navigeren misschien het allerliefst in de grachten van Leiden. De sloep waarmee zij nu twee seizoenen varen heet GEM. De sloep die zij daarvoor hadden, heette ook GEM. Voor deze naam ‘geboren’ werd, is er nogal wat gebrainstormd. Ze wisten alleen dat de naam kort moest zijn. “En”, zegt Leo, “de naam mocht niet opvallen”.

Hier lachen we om want zoals je ziet op de foto, is dat niet gelukt. De naam pronkt in prachtig grote fuchsia roze letters op de sloep, een Seafury 800. De botenbouwer zei “dit meent u niet” toen Sabine begon over fuchsia roze letters. Zoals je op de foto ziet, meende ze het wel degelijk. GEM betekent edelsteen en mocht op de boot geplakt worden nadat zij Clint Eastwood dit woord in een film stoer hoorde uitspreken. Toen wisten ze beiden: GEM, dat moet het worden. Als ik aan Sabine vraag of ze wat met edelstenen heeft zegt zij nee en Leo tegelijkertijd ja. Als je dit koppel tijdens een reis ontmoet, mag je hen hier verder over bevragen.

“Met een beetje geluk kan onze boot bij jullie in de davits hangen”

Sabine is vijfenveertig jaar getrouwd met Leo. Ze hebben drie dochters en maar liefst negen kleinkinderen. Sabine heeft veertien jaar lang op dinsdagen op de kleinkinderen gepast in wisselende samenstellingen. Er waren periodes met drie boxen en meerdere kinderbedjes in huis. Een drukte van jewelste. Sabine vindt het belangrijk dat ze het voor alle dochters heeft gedaan en ze geniet van de band die dat met de kleinkinderen heeft opgeleverd. Nu springt ze vaak in als dat nodig is of gaat mee naar de zwemles, maar er is geen vaste oppasdag meer.

Ze geniet naast haar werk van meer tijd voor zichzelf en van varen. Deze zomer

Zonder zorgen uw schip verkopen.

Bootbemiddeling.nl voor tevreden kopers én verkopers!

Gelegen tussen de rivieren de Maas en de Waal, in het hart van een van de mooiste en toegankelijke vaargebieden in Nederland, vindt u onze makelaardij Bootbemiddeling.nl. Bootbemiddeling biedt een grote verscheidenheid aan kwaliteitsschepen en tevens beschikken wij over alle faciliteiten die u zich kunt wensen. U kunt kiezen uit tal van onafhankelijke bedrijven om uw technische of optische wensen te realiseren en hebben daarnaast toegang tot hijs-, transport- en opslagfaciliteiten. Zowel voor koop als verkoop bent u bij ons aan het juiste adres.

Neem geheel vrijblijvend contact met ons op

Bootbemiddeling.nl - Zandstraat 7 - 5331 PG Kerkdriel www.bootbemiddeling.nl - info@bootbemiddeling.nl - +31 (0)418 63 20 23 WhatsApp: +31 (0)6 82 97 31 41

Cranchi Eco Trawler 43 Long Distance

Ferretti 53 Fly

Altena 48 Excel

Galeon 325 Open

hebben ze voor het eerst vijf weken achter elkaar gevaren. Dat was een succes. Als de kap op de boot zit is het heerlijk slapen en rondvaren geeft haar vooral rust.

Rust in haar hoofd krijgt Sabine ook door alles ordelijk en netjes te houden. Zo worden de theedoeken, en jaja, zelfs de vaatdoekjes gestreken en krijgt ze het voor elkaar om na drie weken op de sloep Leo een kreukvrij linnen overhemd te geven. Doe dat maar eens na zonder kledingkast of strijkijzer. Het viel andere leden ook op, want de vrouw die naast Leo zat tijdens een van de etentje van ‘Spetterend Rotterdam’ vroeg: “hoe komt hij aan zo’n mooi gestreken overhemd”? Als je geïnteresseerd bent in de benodigde vaardigheden om dit ook te kunnen realiseren, kun je Sabine ook hierover bevragen, mocht je haar tegenkomen.

Soms eten ze een makkelijke salade aan boord, maar over het algemeen wordt er buiten de deur (lees: sloep) gegeten. De sloep is van alle gemakken voorzien maar heeft geen keuken. Er is dus geen discussie over wie er ’s avonds moet koken. Misschien een tip voor de lezers die niet van koken houden. En als ze niet op stap zijn met de sloep, gaan ze met de caravan naar het buitenland. Die caravan wordt trouwens ook weleens gebruikt als Sabine ergens een beurs heeft.

Sabine is beschermd opgegroeid. Het was duidelijk waar ze wel en niet mocht komen. Haar vader was conservatief maar modern als het ging om de opleiding van zijn dochters. Een diploma halen en (financieel) voor

jezelf kunnen zorgen was niet alleen belangrijk maar ook noodzakelijk. Sabine wilde naar de modevakschool, maar dat mocht niet en dus volgde ze een opleiding tot verpleegster. Toen ze eraan begon, wist ze al dat ze dat vak niet lang zou uitoefenen. De ziekenhuiswereld sprak haar ook minder aan. Ze ging werken bij een medisch bureau, waar ze de planning deed voor bevolkingsonderzoeken. Na dertien jaar wilde ze daarmee stoppen. Vervolgens heeft ze twee jaar niet gewerkt. Daarna is ze bij Leo in de zaak gaan werken, een familiebedrijf in woninginrichting. Eerst deed ze werkzaamheden op het gebied van personeel en organisatie. Later heeft ze het naaiatelier overgenomen en dat geëxploiteerd. Dit heeft ze weer verkocht toen bleek dat de kinderen, die inmiddels op de middelbare school zaten, meer aandacht nodig hadden. In die tijd volgde ze een opleiding interieurdesign. Tot Leo de zaak in 2008 verkocht heeft ze ter ondersteuning van Leo huizen ingericht. Dat verliep succesvol en zorgde ervoor dat ze ook huizen in het buitenland ging inrichten. Het gaf haar de mogelijkheid om naast het organiseren ook creatief bezig te zijn en zelf dingen te maken. Haar grote hobby is naaien. Dat kan ze erg goed: ze heeft zelfs de trouwjurken van haar dochters gemaakt.

Deze periode werd wederom opgevolgd door een periode van niet werken. Na twee jaar begon het weer te kriebelen en bedacht Sabine een concept voor een shop-in-shop met interieurartikelen. De economische situatie in Nederland gooide echter roet in het eten, in het hoge segment was het op dat moment

geen haalbare kaart. Jammer, maar Sabine ging door. Ze rolde van het een in het ander en kwam ze in gesprek met een leverancier van grote keramieken fruitobjecten in allerlei kleuren. Ze zag een kans en pakte door. Op een dag boekte ze een hotel en zei tegen Leo: “Pak je koffer, we gaan naar Hamburg want ik heb een date. Ik word dealer”.

Sabine en Leo: een leuk, gezellig en ondernemend stel met gevoel voor humor

Zo werd ze dealer binnen de Benelux. Jarenlang was dit leuk om te doen. Toen ze het idee kreeg om op de keramieken appels afbeeldingen in Delfts blauw te (laten) schilderen, eindigde de samenwerking en ging eenieder zijn eigen weg. Sabine werkte het concept verder uit. “Ideeën zijn niet knap” zegt Sabine. “Iedereen heeft ideeën. Je moet net het moment treffen dat je er wat mee kan”. Niet in de laatste plaats omdat iets uitrollen ook een financiële investering vraagt. Ze belde de Porceleyne Fles in Delft, de oudste nog actieve aardewerkfabriek. Zo ontstond een mooie samenwerking. Later is het idee ontstaan ook met gouddecoraties te gaan werken. Hiervoor werkt ze samen met kunstenaars. Haar creatieve ideeën, doorzettingsvermogen en haar gevoel voor ondernemerschap waren de basis voor de Royal Blue Collection.

De voorliefde voor Delfts blauw, elegantie en vakmanschap heeft ze van haar grootmoeder. Haar grootmoeder bezat Delfts blauw en had het goed voor elkaar.

Als kind linkte ze Delfts blauw daardoor onbewust hieraan. De generatie van haar ouders linkte Delfts blauw eerder aan ‘ouderwets’ en haar ouders hadden dan ook niets Delfts blauw.

We kletsen nog wat over de inrichting van hun appartement en de overwegingen die een rol hebben gespeeld bij de inrichting. De vensterbanken zijn zowel in de keuken als kamer verbreed waardoor gasten gezellig met een drankje in de keuken kunnen zitten als er gekookt wordt. Het is ook handig wanneer de kinderen en kleinkinderen er zijn, want dan zijn er maar liefst zestien mensen.

Sabine en Leo, ik zie dat ze het leuk hebben met elkaar, dat ze een team zijn. Ze werden elkaars maatje toen ze respectievelijk zestien en achttien jaar waren en dat zijn ze nog steeds. Als ik Leo vraag wat zijn beste eigenschap is, zegt Sabine: “Hij is sociaal en echt heel lief”. Als ik Sabine vraag wat haar beste eigenschap is, zegt Leo: “Jij bent ook lief en heel begaan met de mensen om je heen, je biedt altijd je hulp aan”. Sabine en Leo, een leuk, gezellig en ondernemend stel met gevoel voor humor. Welkom bij de KNMC!

Beate Brouwers

Schilderijen of beelden Dan toch schilderijen

Marketingplan bedenken of creatief bezig zijn

Appel of peer (om te eten)

Het kan altijd beter of goed is goed genoeg

Make-up en mooie kleding of lekker natuurlijk

Marketingplan bedenken

Appel

Het kan altijd beter

Make-up en mooie kleding

Zondag uitslapen of vroeg op Zondag uitslapen

Zelf varen of de taken van de ‘knecht’ Allebei, ik kan echt niet kiezen

Teak

Ik laat om de vijf jaar mijn boot keuren. De Renée begint met haar 35 jaren een dame op leeftijd te worden en ik wil graag weten hoe het onderhuids met haar is. Deze zomer was het weer zover. Op het droge werd mijn trots aan een grondige keuring onderworpen. Minutieus ging keurmeester André te werk. Al kloppend, metend en fotograferend was hij ruim twee uur druk bezig. Regelmatig goedkeurend knikkend en soms instemmend mompelend kroop hij in alle hoeken en gaatjes van mijn boot. Vorsend klopte hij op huid en dekken.

Toen de keurmeester klaar was, velde hij zijn kundig oordeel: “over het algemeen verkeert ze in goede gezondheid.” Ik voelde een ‘maar’ aankomen. En ja hoor: “Maar je teakhouten dek verdient weer wat aandacht.” Ik had het zelf ook al gezien. De naden worden minder.

Theoretisch is een dek van deze leeftijd wel versleten. Vijftien jaar terug is het geschuurd, opnieuw verlijmd en gekit. Toen kon het er weer even tegen. Dat

‘even’ is nu wel voorbij. De werf adviseert me het teakdek eraf te halen en voor kunststof hout te kiezen, een bevriend makelaar denkt dat het wel meevalt en adviseert het dek op te knappen. Hij kent de bouwer van mijn boot goed en weet de kwaliteit van het dek op waarde te schatten. Hoe dan ook, een stevige klus ligt in het verschiet. De boot ligt inmiddels in de winterstalling en ik heb de tijd om na te denken wat ik ga doen.

In mijn hart weet ik het eigenlijk al: het is zeer waarschijnlijk dat ik mijn dek ga behouden. Ik zal mijn Renée niet haar sieraad af kunnen nemen. Want dat is hoe ik het teakhouten dek zie. Net als de houten reling en mast. Ik heb al moeite met de roestvrijstalen vlaggenstokken. Ik probeer mijn boot in originele staat te houden en daar horen deze juwelen bij.

Ik gun mijn Renée haar pracht en praal, met wat sporen van vergankelijkheid.

Wie mooi wil zijn moet nu eenmaal pijn lijden. Voor mij nog geen kunststof dekken, hoe mooi en bijna echt ze ook zijn. Ik gun mijn Renée haar pracht en praal, met wat sporen van vergankelijkheid. Een rimpeltje op deze leeftijd mag tenslotte best.

Gabriël van Seumeren

Rondje Strepy-Thieu in 3 weken

22 augustus - 11 september 2025

“Een mooie, maar intensieve tocht in een kleine drie weken”

Waarom is nog steeds onduidelijk, maar op de een of andere manier hadden we dit jaar besloten dat het leuk zou zijn om de botenlift Strépy-Thieu te bezoeken. Voorzien van een nieuwe, beter presterende schroef, vertrok Switch op vrijdag 22 augustus 2025 richting België. Na een tussenstop in Terneuzen was de eerste bestemming Gent (Portus Ganda).

Op zondag hadden we hier een ontmoeting met André Bergen, die behalve auteur van het boek De spullen van de zeeman vooral een heel warme en vriendelijke persoonlijkheid is. De volgende stop was de vernieuwde passantenhaven van Oudenaarde langs de Boven-Schelde.

Op weg naar Antoing passeerden we de eerste sluis in Wallonië. Hier kwam een uiterst behulpzame en Engelssprekende sluiswachter naar de boot om ons

de formulieren voor het in Wallonië verplichte MET-nummer in te laten vullen. Het MET-nummer kregen we enige tijd later via de marifoon.

De botenlift Strépy-Thieu is erg indrukwekkend en voor Linda ook wel spannend (hoogtevrees enzo).

Bij Doornik (Tournai) is een versmalling, waar je middels een stoplicht moet wachten op tegemoetkomend verkeer. Deze plaats stond niet op ons lijstje van geplande stops, maar lijkt zeker een bezoek waard.

Wij overnachtten in Port de plaisance de Péronnes, gelegen aan het Grand Large de Péronnes. Een stop in Bergen (Mons) mocht niet ontbreken. We hebben hier leuk gewinkeld en ontdekt dat Bergen haar naam eer aandoet: fietsen is daar best vermoeiend.

Na een kleine week kwam ons doel in zicht en zouden we actief gebruik maken van de botenlift Strépy-Thieu. Erg indrukwekkend en voor Linda ook wel spannend (hoogtevrees enzo). Na slechts een korte wachttijd was de sluis gereed. We lagen er alleen in. Wat een techniek en een mooie ervaring! Aangezien alles zeer vlot verliep, hadden we tijd om Seneffe en het kasteel-museum uitgebreid te bezoeken. Een volgende keer plannen we hier ook een bezoek aan het plaatselijke sterrenrestaurant Au Gré du Vent, alhoewel we nu ook erg goed aten bij Le Petit Baigneur.

Van de Sambre naar Namen was een lange dag met 11 sluizen en ruim 70 kilometer. Alles zat mee: We vertrokken om 06.45 uur en meerden om 18.00 uur af in Namen. Dit deel van de tocht was overigens tot twee weken voor ons vertrek nog gestremd, doordat een brug was ingestort boven op een toevallig passerend schip.

Namen was een mooie plek voor een extra dagje rust en rondkijken. Aan de kade ontmoetten we Wout en Conny

met de Groenzoeter: een 60 jaar oude, op een beurtschip gebaseerde boot. Deze werd gebouwd in opdracht van de vader van Wout. Een mooi verhaal over hen en hun schip is opgenomen in het boek Bootmensen.

We zijn een paar dagen met elkaar opgevaren, via Hoei, Luik naar Maastricht.

Om de trip van in totaal ruim 700 kilometer te kunnen voltooien, moesten we een beetje tempo gaan maken. Een paar dagtochten van rond de 70 km brachten ons via Venlo (WSV de Maas) en Grave naar ‘s-Hertogenbosch. Een mooie gezellige stad, maar met 55 mm regen op de dag dat wij er waren, hebben we er niet veel van gezien. Dat levert een mooi excuus op voor een herhaalbezoek.

Onder invloed van het verslechterende weer, stopten we niet in Heusden en Breda, maar zijn we in anderhalve dag teruggevaren naar Sint Annaland. Onderweg ontmoetten we een aantal KNMC’ers waaronder de Dagmar, die zojuist de Mosseltocht hadden afgesloten.

Het was een mooie, maar intensieve tocht in een kleine drie weken.

Tips:

- Als je de Franse taal zoals ondergetekende niet machtig bent, maak dan een lijst met veel voorkomende zinnen die bij sluizen en havens handig zijn.

- Op visuris.be kun je de verplichte registratie en betaling doen voor het varen door Vlaanderen.

Strépy Thieu

De scheepslift van Strépy-Thieu is een indrukwekkende, moderne bootlift op het Centrumkanaal in Henegouwen (België). Het is de grootste scheepslift van Europa. De lift werd geopend in 2002 en overbrugt een hoogteverschil van ruim 73 meter. Dankzij de enorme caissons kunnen schepen tot 1.350 ton het hoogteverschil moeiteloos nemen.

- In Wallonië is het varen kosteloos, maar moet je je tijdens je reis wel melden met een MET-nummer.

- Check goed op stremmingen. Ook dit kan op Visuris.be. Op de Waterkaartenapp worden de stremmingen hier goed weergegeven.

- Zorg voor lange lijnen: er zijn meerdere sluizen met een groot verval, maar drijvende bolders of mogelijkheden om over te pakken zijn er vaak niet.

Jan Willem van der Boom

Al meer dan 45 jaar specialist. Wij bieden u de beste jachtverzekering.

Krammer 4, 3232 HE, Brielle

Telefoon Algemeen: 0181 - 32 32 11

info@datacombinatie.com

Telefoon België: 078 - 48 39 99 www.datacombinatie.nl

Uw jacht voor verkoop aanbieden, maar dan liever niet in een saaie en afgelegen haven? WIJ HEBBEN DE UNIEKE (VER)KOOPLOCATIE

CENTRUM ROTTERDAM

Afmeren in hartje Rotterdam met veel publiek en altijd passanten in de haven, uw jacht zal gezien worden.

Wij bieden u een mooie ligplaats en gunstige courtage bij verkoop*

Luxe ligplaatsen te huur 25 en 30 meter met zijsteiger en parkeervergunning.

I.Y.M. THUISHAVEN ROTTERDAM

GEEN WOORDEN MAAR DADEN

* Informeer naar de voorwaarden.

Leer

25 juli t/m 8 augustus 2025

Deelnemers:

NANNI Klaus en Suzanne Pieper (TTL en penningmeester)

LADY DULOULIN Peter en Renée Bezemer

ALLEGRA Teus en Anny Boele

GOLFINO Wim en Rina Brus

Wim en Anja Schipper (opstappers Golfino)

D’ANS Ans en Leo Entius-Deken

BELLA LUNA Frans en Ria Kaffa

NEW WAVE Jan en Riet Nome (verslag en kascontrole)

TEATSKE Doede en Douwina Rienks (bezemboot)

VOYAGE Dick en Elseliese Uittenbosch

DOLFIJN Haiko Veenstra

Als er één willekeurig overenthousiast clublid genoemd mag worden, dan denk je natuurlijk aan Klaus Pieper, de laatste KNMC-consul die ondanks alle tegenslagen nog immer gedreven is. Hij is ook een trouw lid van het KNMCSchipperskoor. Natuurlijk wordt hij bijgestaan door zijn Suzanne.

Voorbereiding en vertrek uit Irnsum Ja, dan Leer. Wie is er niet geweest om deel te nemen aan de feesten rond Leer Maritiem, georganiseerd door de gemeente en het Deutscher Motoryachtverband, dit jaar voor de 39e keer. De familie Pieper organiseerde de tocht met een maximum van tien

schepen. Dat aantal bleek snel bereikt, dus er was een wachtlijstje.

De deelnemerslijst is voor de meeste inschrijvers verrassend. Naast de oude bekenden zijn er ook enkele nieuwe namen. Daar hebben wij nog geen gezicht bij.

Onze toertochtleider Klaus Pieper, heette in Irnsum iedereen hartelijk welkom. Dankzij zijn goede relatie met KNMC-lid Henk Hokwerda kregen wij bij diens voormalige bedrijf vrije boxen aangeboden. Voormalig, want nu zwaait een van zijn dochters de scepter bij Bornstream. Zichtbaar gespannen vertelde onze

Het gezegde: “met passen en meten wordt de meeste tijd versleten” ging hier duidelijk op.

Klaus dat hij een busje had geregeld om ons naar restaurant Oostergoo in Grou te brengen. De uitbater had te kennen gegeven dat ondanks in maart gemaakt afspraken, het aanleggen voor ons onmogelijk was. Dit vanwege het Skutsjesilen. In drie groepjes werden wij door medevaarder Doede Rienks, die zich als gecertificeerd buschauffeur beschikbaar had gesteld, veilig van en naar het feestgedruis in Grou vervoerd. Hulde! Natuurlijk waren Henk en Houkje Hokwerda ook van de partij. We hebben lekker gegeten, fijn bij kunnen praten en natuurlijk enkele nieuwe leden nader leren kennen.

SLUIS GAARKEUKEN

LEER 2025

Eerste etappe: naar Gerkesklooster

Na een ontspannen donkere nacht was iedereen fris voor de eerste reis naar Gerkesklooster. Klaus bracht daar met de havenmeester het aanlegplan ten uitvoer, rekening houdend met de validiteit van enkele leden. Ook aan de hondenbezitters werd gedacht. Het gezegde: “met passen en meten wordt de meeste tijd versleten” ging hier duidelijk op. Het was achteruit invaren door een nauwe doorgang, met soms zuiging van passerende langsvarende vrachtschepen. Het duurde een uur voordat iedereen vastlag. Een schip wist met behulp van een van de spudpalen in het haventje te draaien, die vormen dan een welkome uitvinding. In het restaurant op loopafstand, met sommigen in korte broek want het weer was ons tussen de buien door genadig, werd er heerlijk gegeten en bijgepraat.

Op naar Groningen

Vanzelfsprekend werd er de volgende dag uiterst voorzichtig uitgevaren en gingen we op weg naar Groningen en de Oosterhaven, waar onze bekende Christa met haar koperen (roep)toeter ons zou opwachten. De reis verliep voorspoedig tot een beweegbare brug van 4,20 m. Een van de schippers voer zo ontspannen dat hij vergat dat zijn schip net zo breed als hoog is, maar met een hoogte die niet in overeenstemming was met de doorvaarhoogte van de brug Er volgde een noodstop, gevolgd door vol achteruitslaan. Het werd een warboel vanwege de oplopende schepen, maar alles verliep gelukkig schadevrij. De brug moest open! Toen kwam het voordeel van de nieuwe technieken

in beeld. De meeste deelnemende schepen beschikten over actieve (lees: zien maar ook gezien worden) AIS. De snelheid van de doorgevaren groep kon daardoor aangepast worden, zodat we uiteindelijk als één groep bij de Oostersluis aankwamen. Eerder aangekomen bootjes en een vrachtschip namen echter zoveel plaats in dat enkele leden op een volgende schutting moesten wachten. Uiteindelijk kwam iedereen in de haven aan. Natuurlijk leefden de leden die Groningen eerder aangedaan hadden mee met Christa. Het aantal ligplaatsen bleek sterk gedecimeerd door de komst van een pannenkoekenschip. Hiertegen hebben indertijd ook veel leden de protestbrief ondertekend.

Via Delfzijl naar Leer

Het vertrek uit Groningen verliep chaotisch. Doordat aan de binnenkant liggende en daardoor opgesloten schepen om 09.00 uur wilden vertrekken, werd onze vertrektijd aangepast. Toen de vloot voor de brug

lag, bleek dat die pas om 9.30 uur open zou gaan. Weer een voordeel voor de spudpaal-bezitters. De rest zocht een plekje of bleef dobberen. Na een tocht van 30 km in drieënhalf of vier uur (ook nu konden niet alle schepen tegelijk in de sluis) meerden wij af in de buitenhaven van Neptunis in Delfzijl. Tussen de buien door werden boodschappen gedaan, bezochten deelnemers elkaar en werden waar nodig de schepen voorbereid voor de tocht naar Leer. De vooruitzichten waren goed en de buiken werden die avond bij de Chinees goed gevuld.

Met een lichte bries, wat lichte regen, gunstige wind en rustig water verliep de voor sommigen nieuwe tocht naar Leer (te) voorspoedig. Met de gashendel op standje 12/13 km/u een snelheid van 19/20 km/u varen is vlot en lekker zuinig. Zo kwamen we meer dan een half uur voor de schutting aan. We troffen een uitnodigend openstaande sluis aan. Klaus zorgde tijdens de tocht voor de nodige informatie over de plaatsen die we passeerden: top! Wij kwamen aardig in de stemming en met opkomend water in de mond zagen wij de broodjes worst met Sauerkraut al voor ons.

Ondanks de voorbereidende gesprekken van Klaus met de organisatie, verliep het afmeren stroef. Snel werden kleine hindernissen zoals te hoge hekken, watertappunten en elektra genomen en het feest had kunnen beginnen. Maar nee, dat begon pas op de 31e.

Verkenning van Leer

Leer werd verkend onder positieve reacties uit de mond van de nieuwkomers. Er werden goedkoop inkopen gedaan en de vele terrasjes

DUITSE CONCURRENT VOOR HET KNMC-SCHIPPERSKOOR

TROTSE HEIKO MET BOKAAL

werden bezocht. Op de vrije woensdag nam iedereen de kansen waar. Enkelen kozen ervoor om voor € 1,80 heen en weer met de bus naar een groot winkelcentrum te gaan. Bijzonder was, dat er pepperspray werd gekocht om zich in ons thuisland weerbaar te voelen. Wellicht tegen aanvallen van agressieve wolven?

Omdat Klaus en Suzanne tasjes met informatie en hebbedingetjes hadden opgehaald, kon iedereen zich inleven in en voorbereiden op het Duitse programma.

Op voorstel van schnitzeljager Klaus en zijn Suzanne werd die avond met uitzicht op de haven gegeten in restaurant Schöne Aussicht. Dat was een genot, maar voor sommigen was het te veel. En wat een (prijs)verschil met de restaurants in ons kikkerlandje.

Feestdagen in Leer

Donderdag - opening Het feest begon met veel wateractiviteiten, snelle gemotoriseerde wakeboards en soms vrij hard varende

rubberboten met kinderen. Om 18.00 uur volgde de officiële opening door de burgemeester van Leer en de voorzitter van het Deutscher Motoryachtverband met het gebruikelijke hijsen van de vlag. Klaus, met KNMC-vlag over de arm, kreeg helaas geen kans om die zoals jaren gebruikelijk was te hijsen. Een teleurstelling voor onze toertochtleider en de aanwezige leden. Hoewel een shantykoor vrolijke liederen liet klinken, was de pret bij ons gedempt. Ook de aansluitende zogenaamde kroegavond in het bijzondere gebouw het ‘Zollhaus’ genoemd, ervoeren wij toch wat gelaten. Vreugde bij de Duitse vrienden die geëerd werden en bekers kregen voor de deelname met groepen. Klaus bleek voor niets in de startblokken te staan om direct na het roepen van zijn naam naar voren te gaan. Desondanks werd genoten van het lopend buffet en het onderlinge samenzijn.

Veel KNMC-leden weten dat onze helaas op 94-jarige leeftijd overleden nestor Ton v.d. Woerd altijd naast zijn langste aanlooptocht ook een beker kreeg als oudste deelnemer. Nu hadden wij een opvolger: de door ons

gewaardeerde 88-jarige Haiko Veenstra die bescheiden maar toch trots deze eer in ontvangst nam.

Vrijdag - bezoek Meyer werf en andere activiteiten

Op de ochtend van vrijdag 1 augustus konden wij verse broodjes en een krant halen in de tent van DMYV aan de haven.

Om 8.30 uur vertrok een aantal leden met de bus voor een rondleiding op de imposante Meyer-werf in Papenburg waar grote cruiseschepen worden gebouwd. Daar zagen ze hoe zo’n gevaarte van soms wel 375 meter lengte wordt gebouwd. Ook jachten tot 150 meter verlaten deze werf. Helaas waren zij geen getuigen van het uitdokken van de Disney Destiny.

De achterblijvers vluchtten de stad in omdat de niet geluidgedempte raceboten hun rondjes draaiden en onze boten lieten schommelen. Naast een uitgebreid kinderprogramma kon ook een lezing worden gevolgd, die werd verzorgd door Maritieme Techniek van de Hogeschool Emden/Leer. Daarna wisten de deelnemers meer over het weer en het ‘lezen’ van wolken. Ook nu was er weer een galabuffet en feestavond met dansmuziek. Het kon niet op.

Zaterdag – showvaarten en feestavond

Zaterdag was er de gebruikelijke gang naar de broodjes en de krant. Overdag zagen we fascinerende showvaarten met de Motorsurfboards en de formule 4/5 boten. Door de zware regen hield een aantal leden de receptie van de stad Leer voor gezien. Ook de Krimirondleiding Friesland ging aan velen voorbij. Toen het weer opknapte werd het gezellig op de ontmoetingsplaats met wederom een shantykoor, gratis

GEZELLIG GROEPJE

KLAUS ZINGT LIED VOOR JARIGE RINA BRUS

BOKAAL

GEZELLIGE TERRASJES IN OVERVLOED

broodjes worst en patat en natuurlijk een drankbon. Het feest werd die avond afgesloten met een buffet en een feest op de eerste etage. Dit vond wederom in het Zollhaus plaats, een totaal andere locatie in vergelijking met de grote tent uit het verleden. Om 22.00 uur gevolgd door een dansavond met een leuke band op de begane grond.

Zondag – Opbergen van de vlaggetjes

Op zondagochtend was het langer rustig in de haven, slechts een niet bij de tocht aangesloten clublid vertrok. Nadat het zonnetje voldoende droogkracht voor de vlaggetjes had, werden die weer opgeborgen.

Niet onvermeld mag blijven dat verschillende niet meer varende KNMC’ers naar Leer waren gekomen. Zij werden vanzelfsprekend door de KNMC-leden gastvrij ontvangen voor een hap en drankje.

De terugtocht

Maandag - Delfzijl

Op 4 augustus vertrokken we om 9.30 uur naar de sluis en vervolgens op weg naar de binnenhaven van Delfzijl, Abel Tasman genoemd. Zo hoefden wij dinsdag niet meer door de zeesluis. De spuisluis in de haven stond open, met als gevolg dat er een sterke stroming stond. Omdat er geen avondprogramma was gepland, besloten sommigen om aan de vaste wal tegenover de jachthaven een ligplaats te kiezen.

Dinsdag - Garnwerd aan Zee

Op 5 augustus via Groningen naar Garnwerd aan Zee, een bekende tussenstop tijdens vele KNMC-tochten. De vriendelijke havenmeester ving

met zijn helpers de schepen op en we lagen op één schip na, allemaal in brede boxen. Het voormalig vissersdorp dat vroeger aan zee lag, heeft leuke straatjes en er kan heerlijk worden gefietst. Ook nu werd weer culinair genoten in een restaurant.

Woensdag - Zoutkamp

Rustig meanderend bereikten we Zoutkamp. Klaus had zijn plan weer gereed. Iedereen kreeg snel de juiste ligplaats. De eerste groepsactiviteit volgde met een bezoek aan het Visserijmuseum. Gepensioneerde vissers vertelden vol vuur over het wel en wee in hun verleden. Met enige terughoudendheid keken de leden in het oude vissershuisje naar de kleine bedsteden. Met de deuren dicht zittend slapen, waar kwam de frisse lucht dan vandaan? “Van de voeten” was het antwoord. De ruimte onder het bed was óf voor opslag óf voor de baby. Daar komt ook het gezegde: “Een ondergeschoven kind” vandaan.

Donderdag - Dokkum

De volgende dag werd Dokkum, de Bonifatiusstad, bezocht. Met ‘t Dokkumer Lokaeltsje werd een stadsrondrit gemaakt die eindigde met een groepsfoto. Helaas nu al, omdat de Lady Dumoulin ons ging verlaten.

Vrijdag - Leeuwarden en afsluiting Helaas was het einde in zicht. Vrijdag naar Leeuwarden, waar Klaus ligplaatsen had gereserveerd. Het werd een mooie tocht langs een deel van de route van de Elfstedentocht. De tocht verliep voorspoedig en bij de rood-witte linten aan de schuin oplopende graskant maakten wij vast.

De jarige Rina Brus nodigde ons uit om voorafgaand aan het sluitingsdiner op het terras een drankje te drinken. Plots klonk O solo mio over het terras. Klaus bracht dit lied met volle overtuiging als ode aan Rina, waarna een daverend applaus klonk. Is Klaus de nieuwe solist van het KNMCSchipperskoor? Na zijn toespraak en het Lang zal ze leven voor Rina genoten wij van het diner.

Er volgde het gebruikelijke ritueel van de afsluiting. Ans had een passende toespraak voorbereid en overhandigde aansluitend het gezamenlijke cadeau. Klaus bedankte Doede, schipper van de bezemboot, Riet voor de kascontrole en Jan voor het verslag. Ook kreeg iedereen het gebruikelijke toertochtplaatje.

Met een lichte bries, wat lichte regen, gunstige wind en rustig water verliep de voor sommigen nieuwe tocht naar Leer (te) voorspoedig.

Het zat erop, ware het niet dat Jan een quizje in petto had. Iedereen kreeg met een drankprijs in het vooruitzicht de vragen voorgeschoteld over hoeveel kilometer gevaren was, wat het gemiddelde aantal motoruren en hoeveel de totale vaartijd bedroeg. Wim Bus zat met zijn antwoorden er heel dichtbij en mocht op zijn eigen bon een drankje bijschrijven.

In totaal werd er in 37,22 uur 316,4 km gevaren, met een gemiddelde van 38 motoruren.

Het werd een warm afscheid en op de Nanni keerde de rust die nacht weer.

Nawoord

Uw schrijver liet al mijmerend de tocht nog eens de revue passeren. Dankzij Doede leerden we meer over het mooie Friesland en sommige achtergronden van de leden en mooie technieken zoals Navigatie AIS en Spudpalen. Maar wat zou het mooi zijn als er ook een soort cruisecontrole met automatische afstandsregeling zou komen.

Klaus en Susanne hartelijk dank!

Jan Nome

Spetterend Rotterdam

26 t/m 28 augustus 2025

Deelnemers:

GEM Leo en Sabine Struycken

BLAUWE DRAECK Humphrey van der Laan

ENCORE Dirk Jan en Anneke Zwart

HAPPY DREAMS Ron van Breemen

URSUS Wijnand en Tiny van den Haak

BESTEVAER Bram en Marieke van der Linden

SMILE Aad en Ida Beemster

LINDE Peter van Beek en Trudy Geerlings

OMMESWAAIJ 2 Jan en Angelique van Swaaij

ZEEHEYM 4 Henk Fortuijn en Ymkje Feenstra

DAGMAR Jack en Lisa van Gent

AQUA DOMUS Marten en Marijke Poelman

BOTKIL Jan Nagtegaal en Mariëtte Smit

PANTA RHEI Thomas en Toos Kanters

Voorbereiding en aankomst Het evenement begon eigenlijk al op 15 augustus, met het openen van de groepsapp. Het enthousiasme spetterde er meteen vanaf.

Op maandag 25 augustus arriveerden de eerste schepen in de Rotterdam Marina. Vanaf de Blue Magic was het uitzicht op de Binnenhavenbrug een feestje. Dankzij wat wisselingen en aanpassingen vond uiteindelijk iedereen een passende ligplaats. Marjo en Ed hadden het er maar druk mee. Chapeau! Met 25 schepen vormden we de grootste groep ooit in de Rotterdam Marina.

Maandag ontstond spontaan het idee om te gaan eten met de deelnemers die al aanwezig waren. De opkomst was overweldigend: Restaurant La Gaetana werd bijna overspoeld. De kwaliteit van het eten leed er niet onder, net zomin

PEGASUS Leo en Machteld Houweling

JACOB Carel Schut en Josette

ZOETE ZEE André en Dowine Sterk

ALL SEASONS Andries en Els Bosma

CLOCHARD Frans en Willemien van Leeuwen

MARIN Anco en Trudy Bosch

MOOIE NEL Jan en Elly van Kampen

JANTJE VAN LEYDEN Peter en Petra Kempeneers

LA QROOZE Ed Capel en Marjo Haitjema

BONTEKOE Dick en José van der Pol

BLUE MAGIC Hans Zuiderwijk, Nelly van Veldhoven en Liesbeth

INSPIRATION Hans en Cathy van den Brink

als de sfeer. Het werd een feest van ontmoeting.

Dinsdag 26 augustus – Officiële start De officiële opening vond plaats bij restaurant Okay, gevestigd in het prachtige Entrepotgebouw De Vijf Werelddelen uit 1897. Marjo, ik snap waarom jij daar woont!

Elly en Marjo heetten ons allemaal welkom. Enthousiaste leden, nieuwe gezichten en ook nieuwsgierige snuffelaars zagen het trio Naar de Haaien optreden met vrolijke Rotterdamse liedjes vol humor over verliefde duiven en mannen met snorren. Hier werd Jan Nagtegaal het mikpunt van, vanwege zijn mooi behaarde bovenlip. Het liedje Strakke Billetjes zorgde eveneens voor een glimlach op de door de zon verhitte gezichten. Tot slot zongen we samen met 100 decibel volume het echte

Rotterdamse lied Ketelbinkie. Onder een heldere maan en met uitzicht op de prachtig verlichte haven zocht iedereen daarna zijn kajuit op.

Woensdag 27 augustus – Bezoek aan FENIX

Op woensdag stond een bezoek aan het nieuwe Fenix Museum of Migration op het programma. De wandelaars liepen erheen via een prachtige route: langs het Luxor Theater, Hotel New York en over de Rijnhavenbrug (bijgenaamd de Hoerenloper).

Tot slot zongen we samen met 100 decibel volume het echte Rotterdamse lied ‘Ketelbinkie’.

Uber en Marjo en Ed brachten de mensen die minder goed ter been waren. Binnen bleek de indrukwekkende wenteltrap De Tornado het middelpunt van het gebouw. Iedereen vond deze fantastisch. Onze gewaardeerde architect Henk Fortuijn sprak lovende woorden: “Topkwaliteit, te zien in de details. Knap hoe oud en nieuw elkaar versterken maar toch vrijlaten.” Vanaf de bovenverdieping genoten we van een schitterend uitzicht over Rotterdam.

De reflecties in het gebouw leken de stad zelfs te verdubbelen. Bijzonder aangrijpend vond ik de originele vluchtelingenboot uit Lampedusa en het kofferdoolhof met 2000 koffers, ieder met een eigen verhaal.

Na het museumbezoek brachten vier watertaxi’s ons met tien knopen snelheid over de Maas naar de halte bij de Kubuswoningen. In restaurant Stockholm

genoten we van een gezellige lunch met heerlijke gerechten, waaronder een ouderwetse kroket. De middag was verder vrij te besteden. Met de zon volop aanwezig was dat geen enkel probleem.

Donderdag 28 augustus – Stadstour en afsluiting

De laatste dag begon met een rondrit door Rotterdam, begeleid door woordkunstenaar Roel Pot (echwel.nl) en chauffeur Erik. Drie uur lang luisterden we naar Rotterdamse verhalen, dialect en grappige uitspraken – het werd een grote lachpartij. We leerden over de 179 nationaliteiten in de stad, Feyenoord (de voetbalclub van de wereld: dichter bij de hemel kun je niet komen) en de bouw van de Euromast in 1960 voor de Floriade: Rotterdammers doen aan groen. Ze zijn niet alleen nuchter, maar ook duurzaam: ze jatten geen fietsen maar doen aan hergebruik. Ken of kan hoef je niet te kunnen. Gele kanarie. Petat. Onderweg genoten we van een bakkie pleur met een punt taart en groene koffiemelk, geserveerd op een boot tegenover de Euromast.

Na heel veel gelachten te hebben waren we rond 14.00 uur weer terug in de haven.

Binnen bleek de indrukwekkende wenteltrap ‘De Tornado’ hét middelpunt van het gebouw.

’s Avonds sloten we het evenement feestelijk af met een diner in restaurant

De Maas. Er werd nagepraat, gelachen en we vonden het jammer dat het alweer voorbij was. Namens iedereen sprak Nelly dankwoorden uit voor Marjo en Elly, die het evenement met zoveel liefde en perfectie hadden voorbereid en begeleid. Elly en Marjo bedankten op hun beurt de groep voor de spontane deelname.

Er is genoeg reden om dit nog eens te organiseren! Spetterend Rotterdam 2025 was een zeer geslaagd evenement!

Nelly van Veldhoven

Mosseltocht 1

31 augustus t/m 9 september 2025

Deelnemers:

BONTEKOE Dick en Jose van der Pol TTL John en Jeannette Waleveld (Cineast)

DAGMAR Jack en Lisa van Gent TTL

RIO GRANDE Eddy en Adriana Dücker

BESTEVAER Bram en Marieke van der Linden

ENCORE Dirk Jan en Anneke Zwart

SARK Peter en Elly Adriaansen

MOOIE NEL Jan en Elly van Kampen

BLUE MAGIC Hans Zuiderwijk en Nelly van Veldhoven (Co writer)

BLAUWE DRAECK Humphrey van der Laan

Zondag 31 augustus

Numansdorp

Verschillende boten zijn al eerder gearriveerd en de laatste schepen arriveren vandaag in de haven van WSV Numansdorp. Onze toertochtleiders, Dick en José van der Pol en Jack en Lisa van Gent, nodigen ons vanwege de dreigende regenbuien uit om iets eerder dan gepland op de kade te verzamelen voor de openingsborrel. Met de bemanning van achttien boten zijn we compleet. Dick en Jack ontkurken de champagne om Mosseltocht 1 in te knallen en we toosten daarna feestelijk met elkaar op een mooie tocht door Zeeland. Het toertochtboekje wordt uitgedeeld, zodat iedereen weet waar we de komende dagen heen gaan. Om 15.00 uur kijken sommigen gezamenlijk op tv naar de GP van Zandvoort en om 17.30 uur verzamelen we in restaurant “Schippershuis” voor het openingdiner. Daar genieten we van een gezellige borrel en een heel gezellig walking dinner met heerlijke hapjes.

SIROCCO Ed Capel en Marjo Haitjema

BOTKIL Jan Nagtegaal en Mariëtte Smit

AQUA GUSTA Pieter en Hester Verboom

ZOETE ZEE André en Dowine Sterk (Verslag)

OMMESWAAIJ Jan en Angelique van Swaaij

AMAN DEEP David Saeys en Mireille Adriaansen

EENLING Eddy en Tanja Hessing

JANTJE VAN LEYDEN Peter en Petra Kempeneers

MAATJE Sjaak en Mirjam van Herwijnen (Bezemboot)

Top georganiseerd, TTL!

Maandag 1 september

Bruinisse

Vandaag staan drie sluizen op het programma. Op naar Bruinisse! TTL Dick neemt al vroeg contact op met de Volkeraksluis, die vanwege problemen slechts eens per twee uur schut. Al voor 8.00 uur klinkt de toeter en volgt er via de marifoon het bericht dat we nú moeten vertrekken om gezamenlijk de sluis in te kunnen. Binnen een kwartier zijn alle boten los van stroom en kade. Om 9.00 uur zijn we met de hele vloot door de Volkeraksluis. Daarna op naar de Krammersluizen. De sluiskolken moeten wel vier keer draaien voor de hele vloot van achttien schepen is geschut. Daarna passeren we de Grevelingensluis en rond 13.00 uur liggen alle schepen op de aangewezen plekken in de haven van Bruinisse. De middag is vrij te besteden. Sommigen relaxen, anderen poetsen hun schip.

Om 17.30 uur verzamelen we in het clubgebouw van WSV Bru. Omdat het weer wat wisselvallig is wordt er een tentzeil gespannen boven het feestelijk versierde terras. Het blijft gelukkig heerlijk zonnig tijdens de borrel en de verzorgde barbecue. Met een playlist van Elly komen oude rockers uit de kast. Er wordt gedanst en gezongen.

Dinsdag 2 september

Bruinisse

Het verslag van vandaag is geschreven door Nelly van Veldhoven, aangezien wij in Friesland waren voor een begrafenis. Vandaag wordt er niet gevaren. Er wordt een bezoek gebracht aan de Zoutziederij Zeeuwse Zoute. Per fiets, te voet of met een busje komt de groep bij de locatie aan, waar koffie met iets lekkers klaarstaat. De groep wordt in tweeën gedeeld. De ene helft krijgt als eerste een rondleiding met uitleg door de hal, de andere start met de zoutproeverij en een promotiefilm. Daarna draaien de rollen om. Twee zeer

vriendelijke en enthousiaste dames vertellen hoe Oosterscheldewater verandert in eetbaar zout. In de Middeleeuwen was het al een ambacht, dat nu weer in ere is hersteld door Zoutziederij Zeeuwsche Zoute. Er zijn nieuwe varianten ontwikkeld in samenwerking met topchefs zoals met zeekraal, wakamé en peper. Momenteel is dit de enige zoutziederij in Nederland. Na afloop koopt iedereen zijn favoriete zout en fietst, loopt of rijdt naar restaurant BRU 17. Hier worden heerlijke lunchgerechten geserveerd en wordt gezellig nagepraat. De middag en avond zijn ter eigen invulling.

Woensdag 3 september

St. Annaland

Het is vandaag bewolkt met zuidenwind, kracht vijf Beaufort. Voor vanmiddag wordt zelfs kracht zes of meer voorspeld. We varen vandaag maar een korte etappe. We maken ons klaar voor vertrek. De havenmeester neemt afscheid van onze groep en om 10.00 uur verlaten we de haven van WSV Bru. Helaas hebben Bram en

Marieke vanwege gezondheidsklachten de beslissing moeten nemen om de groep te verlaten en naar huis te gaan. Na de Grevelingensluis varen we via de Keeten en de Krabbenkreek naar WSV St. Annaland. Om 11.45 uur liggen we volgens het schema van de TTL afgemeerd in de haven. Na deze zoute tocht zijn er verschillende boten die een lekkere zoete douche krijgen. We verzamelen om 17.30 uur in restaurant Buutengaets, gevestigd in

een prachtig gebouw op de haven van WSV St. Annaland met uitzicht op de Krabbenkreek.

Na het borrelen genieten we hier van een heerlijk driegangendiner.

Al voor 8.00 uur klinkt de toeter en volgt er via de marifoon het bericht dat we nú moeten vertrekken om gezamenlijk de sluis in te kunnen.

Donderdag 4 september

Yerseke

Na het palaver van TTL Dick varen we de haven uit. Havenmeester Marc zwaait ons uit. We hebben weer een duidelijke indeling gekregen en kunnen straks in de goede volgorde de haven van Yerseke invaren. Via de Keeten, het Brabantse Vaarwater en de Oosterschelde gaan we richting Yerseke en bereiken we rond de middag de Prinses Beatrix/ Alexanderhaven. Ook vandaag spoelen we de boten na de natte tocht. Vanaf 17.00 uur kunnen we in het clubgebouw van de haven terecht.

Na de harde wind en regen schijnt het zonnetje weer en is het tijdens de borrel ook op het terras heerlijk vertoeven. Het thema vanavond is Hollandse Avond. Als voorgerecht zijn er zoute haring en salades. Daarna is er een buffet met o.a. stamppot andijvie met gehaktballetjes, kipsaté en witlof ham/kaas. Keuze genoeg. Als toetje krijgen we zelfs nog een Magnum. Daarna deelt Elly van Kampen de bingokaarten uit voor een muzikale bingo. Ze heeft een playlist met Hollandse liedjes gemaakt die wij moeten herkennen en afstrepen op onze bingokaart. Het is geweldig leuk en menigeen kan een leuk prijsje ophalen. De sfeer zit er goed in en nu komen speelkaarten, dobbelstenen en de sjoelbak op tafel. Met natuurlijk muziek van onze eigen DJ Elly. Het wordt een hele geslaagde, supergezellige avond.

Vrijdag 5 september Middelburg

Om 10.00 uur vertrekken we uit Yerseke. Via de Zandkreeksluis en de Grote sluis Veere varen we via het Kanaal door Walcheren naar Middelburg. Tegen 15.00 uur liggen we volgens schema afgemeerd in de Buitenhaven of Binnenhaven Middelburg bij WV Arne. Het zonnetje schijnt volop en het is genieten in de kuip of al wandelend door de stad. Om 17.00 uur verzamelen we in eetcafé De Kemel vlak bij de Spijkerbrug. Jammer genoeg is het terras niet open en borrelen we aan tafel, waar ook een driegangendiner wordt geserveerd.

Zaterdag 6 september Middelburg

De ochtend is vrij te besteden. Om 14.00 uur verzamelen we voor een

historische wandeling met een gids. In twee groepen verdeeld gaan we op weg. We leren dat de naam Middelburg verwijst naar de ligging midden op Walcheren en naar een verhoging in het landschap (burg). Van oudsher had het de naam Stad aan de Arne of Arnestad. In de vroege middeleeuwen werd al via Arnemuiden per schip wijn en bier geïmporteerd omdat het lokale water te zout was. Dat zelfs water moest worden geïmporteerd, betekende dat er veel accijnzen betaald moesten worden. In de 18e eeuw zijn bij veel grachtenpanden nieuwe stijlgevels geplaatst, wat een rijkere uitstraling gaf aan de panden. Veel panden in Middelburg hebben een naam die verwijst naar de functie van het gebouw of de professie van de eigenaar. In de oude binnenstad is aan de smalle straatjes nog te zien hoe de vaten wijn hier doorheen gerold werden en vervolgens via de hijsbalk en ringen in de straat in de kelders werden gehesen. Om te voorkomen dat de haven zou dichtslibben gebruikte men een stuw. Het water in de stuw werd met eb vrijgelaten, zodat dit een extra stroom water veroorzaakte. Daarnaast werden mollen (soort harken onder een plat schip) gebruikt om de bodem rul te maken, zodat de modder beter mee naar buiten zou spoelen. In Middelburg, vinden we dan ook een Spuistraat en een Molstraat.

De rondleiding eindigt bij het monumentale pand Het Vliegendt Hert. In de VOC-tijd werden in dit pand de wijnvaten van de schepen in het dok naar binnen gerold. Een van de VOCschepen heette Vliegendt Hert. Dit schip verging met man en muis voor

de kust van Vlissingen. In 1983 werd in het scheepswrak een kist met gouden en zilveren munten gevonden. Vanaf 2017 zijn hier een wijnkoperij en wijnbar gevestigd. In de gewelfkelder van het pand krijgen wij een wijnproeverij van wit, rood en port met daarbij een bijbehorende amuse. Velen slaan hun slag om een heerlijk wijntje mee te nemen uit de shop. We hebben genoten van het kijkje in de historie van deze stad. De rest van de avond is ter eigen invulling.

Zondag 7 september

Veere

Via het Kanaal door Walcheren en de Veerse Sluis varen we naar Veere. Om 13.00 uur liggen alle boten op hun plek. Het is een warme en gezellige zondagmiddag op de terrasjes en in de kuipen van de boten. Om 17.30 uur verzamelen we op het terras van Jachtclub Veere. We borrelen in het zonnetje en vallen daarna aan op de pannen met mosselen. Ze zijn heerlijk; de sausjes zijn eigenlijk overbodig. Nog een nagerecht en dan gaat de muziek volop aan. Er wordt gedanst en gezongen bij De Dames. Er wordt zelfs nog een stukje geroeid!

Maandag 8 september

Zierikzee

Om 9.45 uur houdt onze TTL Dick zijn laatste palaver! Want dit is niet alleen de slotetappe van Mosseltocht 1, maar ook van de laatste Mosseltocht die Dick en José hebben georganiseerd. Een emotioneel momentje! Via de Zandkreeksluis en de Oosterschelde varen we onder de Zeelandbrug door naar Zierikzee. Helaas voelt onze bezembootschipper Sjaak zich niet

goed en meldt dat hij besloten heeft naar huis te gaan. Om 14.30 uur liggen we in de haven van Zierikzee. Er is verder geen programma vandaag. Er wordt gezellig geborreld in verschillende kuipen.

Dinsdag 9 september

Zierikzee

De laatste dag van onze Mosseltocht. We verzamelen bij de oude werf waar Marc ons meeneemt in de geschiedenis van Zierikzee. Al wandelend krijgen we aan de hand van verschillende panden een historische tijdlijn te horen. Zierikzee kreeg in 1219 al stadsrechten die bevestigd werden door graaf Willem II in 1248. De 14e en 15e eeuw vormden een bloeiperiode voor Zierikzee. Koopvaardij, visserij, lakennijverheid en zouthandel floreerden. Zout werd gewonnen uit veen met een hoog zoutgehalte. Het veen werd na droging verbrand en het as werd met zeewater vermengd en in zoutketens verhit en ingedampt. Wat overbleef was zelzout. Dit was belangrijk voor het conserveren van vlees

“MIJN VADER WAS ERBIJ, JOHN”

en vis. Het werd verhandeld tot ver in het buitenland. Om de handel te bevorderen werd in de 16e eeuw een havenkanaal gegraven naar de Oosterschelde. De in Zierikzee werd ook gehandeld in meekrap. De wortels van de meekrapplant werden gedroogd en vermalen tot een rode verfstof. Alle meekrap moest in Zierikzee gekeurd worden. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd Zierikzee belegerd door de Spanjaarden. De stad gaf zich over, maar door achterstallige betalingen aan de Spaanse soldaten van Christiaan Mondragon ontstond muiterij en vertrokken de Spanjaarden. De stad werd daarna ingenomen door de geuzen.

Aansluitend kan ieder genieten van het zonnetje in het centrum van Zierikzee. Om 17.30 uur verzamelen we bij Brasserie Maritiem op het terras. Tijdens de borrel krijgen we heerlijke amuses geserveerd. Op de bovenverdieping genieten we van een heerlijk driegangendiner.

Onze TTL Dick sluit deze Mosseltocht af met een bedankwoordje aan Jack en Lisa voor hun hulp, aan Sjaak en

Mirjam voor hun taak als bezemboot en aan John voor het maken van een videoverslag van de tocht. MijDowine - bedankt hij voor het maken van het verslag van onze tocht. Daarna bedankt Elly namens ons allen Dick en José en ook Jack en Lisa voor hun jarenlange inzet bij het organiseren van de Mosseltochten. Dick meldt nog dat David en Mireille vanaf volgend jaar de Mosseltocht mede zullen organiseren.

Hulde voor hun initiatief!

We nemen afscheid van elkaar en morgen gaat ieder zijns weegs.

Het is een prachtige tocht geweest met interessante afwisselende bezoeken en rondleidingen. Dick en José en Jack en Lisa: bedankt voor jullie inzet.

Dowine Sterk

Er wordt gedanst en gezongen bij “de Dames” en er wordt zelfs nog een stukje geroeid!

John Waleveld kijkt in de groepsapp terug op deelname aan zijn eerste Mosseltocht als toertochtleider in 1997 en Ed Capel laat weten: “mijn vader was daarbij, John”

John schrijft:

Gisteren werd het begin van de Mosseltocht 1 2025 afgetrapt tijdens een gezellig samenzijn in het souterrain van restaurant het Schippershuis in Numansdorp. Als deelnemer keek ik rond in de gezellige theaterzaal waar we op allerlei lekkere hapjes werden getrakteerd. Ik bedacht me dat de eerste grote toertocht die ik als toertochtleider organiseerde, de Mosseltocht 1997 was en dat 28 jaar later het openingsdiner van die tocht geserveerd werd in hetzelfde Schippershuis waar we nu de start van onze Mosseltocht 2025 vierden. Sterker nog, In exact dezelfde ruimte, alleen toen was die ruimte niet zo mooi als nu. Ook toen was het een groep ongeveer zo groot als deze met deelnemers die er net als nu een leuke tocht van willen maken. Het programma was natuurlijk anders, met dien verstande dat we in die tijd steeds probeerden tijdens de tocht een bezoek aan Antwerpen te plannen, waar dan de zeer goedkope “ rode olie” getankt kon worden. Een leuke herinnering tijdens onze gelijknamige tocht 28 jaar na dato. Voor alle deelnemers nu een heel fijne tocht gewenst, net als toen.

John Waleveld

Muzikale vaar- & fietstocht

1 t/m 11 september 2025

Deelnemers:

MAATJES Rob en Marijke van Weezel Errens - Puck (TTL)

FERRO FORTISSIMO Arie en Mieke de Graaf (penningmeester +TTL)

MUCHO GUSTO René en Manon Ton

DUTCH FLOWER Mathieu en Coby Enthoven

JUPITER Aad Meijburg en Yvonne van Deursen

VROUWE JANNY Eddy en Janny van Bergen

HENDRIK Henk en Joke Vlot (kascontrole)

QUEEN ANITA Remco en Anita van Dijk

Maandag 1 september - Aankomst

We besloten op de laatste dag van de inschrijving spontaan mee te doen aan de geheel nieuwe muzikale fietsen vaartocht. De tocht viel precies op onze route richting de Culinaire en Culturele tocht, dus waarom ook niet? In de middag meerden we af bij WSV De Merwede in Gorinchem, waar de toertochtleiding ons al stond op te wachten. De havenmeester hielp vriendelijk met de trossen en heette ons welkom. We misten de kennismakingsborrel, maar bij terugkomst troffen we een gezellige drukte op de steiger. Onder het genot van een drankje volgde een geweldige, door Marijke zelf klaargemaakte maaltijd van Gado Gado aangevuld me de nodige bijgerechten. Het was fijn dat ook Karel Ton bij deze opening aanschoof en er zichtbaar van genoot.

Dinsdag 2 septemberStadswandeling Gorinchem Na een ontspannen ochtend verzamelden we om half twee voor een stadswandeling. Onze gids bracht

de geschiedenis van Gorinchem tot leven met humor, verhalen en kleine toneelstukjes waarin enkele KNMC’ers meespeelden (René als Corneel, Aad als Piet en Coby als Elsje). Een knap stukje straattoneel met het verhaal van Hugo de Groot in zijn boekenkist tot de dappere Jan van Arkel. Het werd een vrolijke en leerzame middag. We eindigden met een drankje op het terras van WSV De Merwede, waarna we genoten van een uitstekend verzorgd openingsdiner.

Woensdag 3 september - Stroming en wind

Na een onrustige nacht met het lawaai van luidruchtige Duitse passanten en het geschal van een vals klinkende trompet – wat achteraf de palen van de drijvende steigers bleken te zijn –begonnen we aan de eerste vaardag. Het waaide stevig en de voorspellingen beloofden nog meer wind. Het palaver vond vroeg plaats, waarna we koers zetten richting Rotterdam, een tocht van 41 km. De vaart was prachtig, over brede rivieren en een flinke

stroming mee. De communicatie via marifoon verliep soepel, en iedereen hield zich keurig aan de volgorde. Rond het middaguur bereikten we het Boerengat, waar de brug net op tijd openging. De havenmeester liet zich niet zien, waardoor het even zoeken was naar de juiste ligplaatsen. Voor de avond stond een diner op het programma bij De Gouden Wok onder aan de Euromast. Een grote ronde tafel nodigde uit om op aangeven van TTL Arie tussen de gangen door een informele voorstelronde te houden. Erg interessant en zo leer je elkaar beter kennen.

Donderdag 4 september - Tapas in Delft

De volgende ochtend vertrokken we richting Delft. Een mooie route van negentien km vol bruggen en een sluis, die we keurig in konvooi passeerden. In Delft stonden zelfs twee behulpzame havenmeesters klaar om onze lijnen aan te nemen. Een verademing na de chaos van gisteren. De voorgaande dag was door de toertochtleiding verzocht om

voor de steigerborrel een tapashapje te maken. Henk wilde graag zijn ruime achterdek hiervoor beschikbaar stellen en daar werd dankbaar gebruik van gemaakt. Iedereen had een tapashapje voorbereid. De variatie was geweldig, de sfeer uitgelaten. De bediening vanuit de bar op de Hendrik, die een flinke aanslag op de wijnvoorraad teweegbracht, liet niets te wensen over. Er werd geproost, gelachen en gezongen. Zelfs aan de muzikale omlijsting was gedacht, met Rob op de trekzak als hoogtepunt. De gezelligheid werd afgesloten met een dessert. Er was keuze uit Irish coffee of sorbetijs, verzorgd door de bemanning van de Queen Anita. Dat zag er zo lekker uit dat Joke er met de Irish coffee vandoor ging en ‘vergat’ dat er door haar ijs was besteld.

Vrijdag 5 september - Middeleeuws mael

De eerste ligdag in Delft. Henk en Joke hadden besloten om aan boord van hun schip te blijven, want dat had een grondige schoonmaakbeurt nodig na de uitbundige tapasavond. De overige deelnemers genoten van een rustige ochtend met koffie en gebak op een zonnig terras en van een voor de rest vrije middag. Tegen de avond

verzamelden we ons voor een diner bij Stadsherberg De Mol. We werden daar ontvangen door een in middeleeuwse kledij gehesen ‘gedienstige’. We kwamen terecht in een middeleeuws tafereel. Kaarslicht, houten banken en servies van aardewerk brachten ons terug in de tijd. De wijn smaakte middeleeuws, maar het koude bier, dat aan tafel in een glas werd opgeschonken uit een grote stenen karaf, smaakte gelukkig prima. De troubadour zong uit volle borst, zij het niet altijd zuiver, wat voor veel hilariteit zorgde. We aten met onze handen: bestek was er nog niet in de middeleeuwen. We lachten om de middeleeuwse gebruiken. Het eten was eenvoudig, maar goed. De sfeer was onvergetelijk. Complimenten voor de toertochtleiding die ons met dit ludieke concept alweer een gezellige avond had bezorgd.

Zelfs aan de muzikale omlijsting was gedacht met Rob op de trekzak als hoogtepunt.

Zaterdag 6 september - Scheveningen en MAATJES haring

De tweede ligdag stond in het teken van een uitstap naar Scheveningen. De meeste deelnemers stapten op de fiets, anderen namen de tram, samen met TTL Rob en zijn hond Puck. In Scheveningen bezochten we het Muzee. Marijke, zelf vrijwilliger in het mooie oude voormalige schoolgebouw, nam het woord en vertelde over haar verdienstelijke werkzaamheden aldaar. De beloofde rondleiding nam ze zelf ter hand en als volwaardig gids begeleidde ze ons langs de mooiste pareltjes die het Muzee te bieden heeft. Haar verhalen over de vissers, de klederdracht, de haven en het oude dorp en de ontwikkeling van het havengebied waren boeiend en persoonlijk. Daarna genoten we op de binnenplaats van een schitterende vislunch: zalm, paling, garnalen en

natuurlijk de beroemde Scheveningse MAATJES haring. Na de lunch volgde de terugreis. De rest van de dag was vrij te besteden.

Zondag 7 september - Naar Leiden en talentenjacht

Vroeg uit de veren vandaag: de tocht van Delft naar Leiden is maar 24 km, maar met 22 bruggen en een sluis. Dankzij goed teamwork verliep alles vlot. Rond 11.00 uur werd al afgemeerd voor de Sijtwendebrug, net voor de sluis van Leidschendam. Deze brug werd bediend door een sluiswachter die op zijn scooter na ongeveer 20 minuten aan kwam rijden. Dit stelde Aad met mondharmonica in de gelegenheid om deze muzikale tocht te omlijsten met een vrolijk deuntje. Met vrolijke muziek en grappen via de marifoon hield iedereen de stemming erin.

Een kleine motorstoring bij een van de deelnemers veroorzaakte nog wat tumult. Maar gelukkig wist de Queen Anita de boot op sleeptouw te nemen en tussen de palen door te laveren. Gelukkig bleek later dat het euvel snel opgelost kon worden. Rond 14.15 uur waren we in Leiden en daar wachtte ons een workshop ukelele spelen. Binnen een uur speelde de groep een herkenbaar deuntje. Niet altijd even

zuiver, maar wel met veel enthousiasme. ’s Avonds genoten we van een Italiaans shared diner.

Maandag 8 september - Lisse en Fietsverlichting

De tocht naar Lisse van negentien km verliep voorspoedig. Rond de lunch kwamen we aan bij WSV Lisse. Dat is een pareltje: rustig, groen en gastvrij. Hier werden we netjes opgevangen door de havencommissaris. De middag was vrij, iedereen gebruikte dat om even bij te komen. ’s Avonds fietsten of wandelden we naar theater Floralis, waar we genoten van de voorstelling Celebrating the Music of Steely Dan. De muziek, de verhalen en de verteller maakten indruk. De terugtocht in het donker leverde nog wat komische momenten op. Marijke had voor vertrek benadrukt dat voor ieders veiligheid de fietsverlichting in orde moest zijn en toen bleek dat juist die van haar niet werkte. Dat had natuurlijk een hoop gelach en gejoel tot gevolg.

Dinsdag 9 september - Kinderfiets

Na een heerlijke rustige nacht stond weer een langere fietstocht op het programma, van Lisse via de bollenvelden en Kasteel Keukenhof naar Noordwijk. Hoewel veel velden al gemaaid waren, kleurden de tuinen bij het kasteel nog volop. De

route voerde door de duinen met frisse zeewind en prachtige uitzichten. De lunch bij strandpaviljoen De Zeemeeuw was heerlijk: goed eten, prachtig uitzicht en veel gelach. Op de terugweg had TTL Rob op zijn Zündapp ‘kinderfiets’ door schakelproblemen moeite om de overige deelnemers bij te benen. Achteraf bleek dat de fiets een grondige onderhoudsen afstelbeurt kon gebruiken. Gelukkig wierp TTL Arie zich na terugkomst in de haven op als ervaren fietsenmaker en was dit probleem na enige inspanning verholpen.

Woensdag 10 september - Haarlem en Flitspaal

De laatste vaardag. Voor de tocht naar Haarlem van achttien km met tien bruggen werden weinig belemmeringen verwacht. De zon scheen en het water lag er glad bij. Onderweg passeerden we talloze bruggen. Bij een flitspaal langs de kade klonk een lachsalvo over de marifoon: zou hij ook schepen bekeuren? De bruggen in Haarlem worden door de havendienst bediend, waarbij er in konvooi van noord en zuid en andersom gevaren dient te worden. Daar moet echt rekening mee worden gehouden, want het kan wel twee uur in beslag nemen. Gelukkig viel dat deze keer reuze mee en waren we na bijna drie uur varen via de Spaarne in Haarlem. Daar kregen we prachtige ligplaatsen aan de Turfkade midden in het centrum. Mooi dat bij overnachting de kosten voor de doorvaart worden geschrapt en je alleen de overnachting hoeft te betalen. ’s Middags stapten we aan boord van een rondvaartboot voor een borreltocht met accordeonmuziek waar ook onze zangkwaliteiten op de proef gesteld zouden worden. Er werd uit volle borst meegezongen, op uitnodiging stapte Marijke naar voren om haar zangkunsten ten gehore te brengen en Aad en Yvonne gaven een verrassend optreden als duo op de melodie ‘diep in mijn hart’ van tante Leen. Bij terugkomst werden

we keurig bij onze schepen aan de kade afgezet. Het initiatief van de TTLcrew om de karige hapjes aan boord te compenseren met een bezoek aan de nabijgelegen Chinees werd door iedereen omarmd en na een telefoontje waren we met zestien personen welkom bij restaurant De Draak. De uitgebreide Chinees-Indische rijsttafel was van prima kwaliteit en het dessert naar keuze bleek de kers op de taart.

Donderdag 11 september - Varen over de baren

Helaas komt aan al het goede een einde: het was alweer de laatste dag. Sommigen verkenden Haarlem, anderen genoten van rust aan boord. ’s Avonds vond het slotdiner plaats bij restaurant Subliem, een sfeervolle locatie midden in de stad. Maar voordat we daar aankwamen moest

eerst een ingewikkelde letterpuzzel worden opgelost met een extra moeilijkheidsgraad door foutief genummerde vragen. Uiteindelijk lukte het om de naam van het etablissement te ontrafelen. Onder het genot van een uitstekend diner blikten we samen terug op elf dagen vol plezier, muziek en vriendschap. De kascontrole leverde alleen positieve berichten op: tot ieders vreugde bleek er zelfs een klein bedrag over. De kersverse organisatie – het was voor beide koppels de eerste toertocht die ze organiseerden - kreeg een groot applaus en werd bedankt voor hun inzet. Nadat het zeer smakelijke hoofdgerecht was gepasseerd nam Aad het woord. Op zijn eigen ludieke wijze bracht hij verslag uit over de gevaren tocht en diverse leuke belevenissen passeerden nogmaals de revue. Janny gaf als dirigente nog een muzikale

toegift. Zij spoorde op ludieke wijze de hele groep aan om de tekst Varen varen over de baren, zoals vermeld op de voorzijde van het toertochtboek, uit volle borst mee te zingen. Na het dessert werden door Marijke de alom bekende toertochtschildjes uitgereikt, voorzien van een bijzondere herinnering aan deze tocht, het Vrouwtje van Scheveningen in brons gegoten. Terug aan boord, met de regen zachtjes tikkend op het dek, blikten we terug op elf onvergetelijke dagen. We hadden gevaren, gefietst, gezongen, gegeten en vooral gelachen. Niet alleen de route of het programma maakten deze tocht zo bijzonder, maar vooral het gezelschap. Een groep mensen die samen plezier maakte, elkaar hielp en het beste uit elke dag haalde. Een tocht om nog lang over na te praten: muzikaal, ontspannen en vol herinneringen.

Wat we zeker niet mogen vergeten is dat deze tocht mede georganiseerd zou worden door wijlen Herma Zondag, samen met haar haar man Karel Ton van der Riet. De in het toertochtboek mooi omschreven kader In Memoriam over de dramatische wending waarmee men geconfronteerd werd, heeft een enorme impact gehad op de organisatoren en vele KNMC-leden. Het is mooi om te mogen vermelden dat de inbreng en ideeën van Herma en Karel Ton tijdens deze tocht in ere zijn gehouden. Mede hierdoor is deze tocht één groot succes geworden.

Verslag Mosseltocht 2

2 t/m 11 september 2025

Deelnemers:

DE PANDOER Kees en Ans van der Werf (TTL)

VITA NOVAV Rene en Kitty van Bemmel (Penningmeester)

AQUAMARIN Martin en Coby van Dijk

SEA YOU Anton en Helen van der Plas

LINDE Peter en Trudy van Beek (Bezemboot)

ANDANTE Aart en Toos de Smit

BLUE SKIP Wim en Patricia Wille

PAGANI Herman en Rosi Heiden

MIRROR Theo en Ria Spiegeler (Verslag)

BLUE HEAVEN Bram en Marja de Mooij

ZEEHEYM 4 Henk en Ymkje Fortuijn

MARIN Anco en Trudy Bosch

CEEMARE Cees en Marian Mooij

TEATSKE Doede en Douwina Rienks

MAIDEN Paul en Karin Laarhuis

JS Luuk en Joke Hilhorst

Wat een eer om dit verslag te mogen maken!

Dinsdag 2 september

We beginnen we aan de Mosseltocht. Als alle schepen binnen zijn worden we uitgenodigd op de kade voor een welkomstbubbel. Er wordt getoost op

een goede tocht en de toertochtboekjes worden uitgedeeld. ’s Avonds krijgen we lekkere hapjes tijdens het openingsdiner in het prachtig vernieuwde Schippershuis. Het programma voor de volgende dag wordt ter plekke gewijzigd vanwege de harde wind.

Woensdag 3 september

We blijven dus nog een dagje in Numansdorp. Een aantal mensen gaat een mooie plek zoeken om te gaan vliegeren: de speelgoedzaak in het dorp doet goede zaken.

’s Avonds gaan we in plaats van de geplande barbecue naar restaurant Gewoon in het dorp. Het diner is super geregeld en iedereen is het eens met de beslissing van de toertochtleiders.

Donderdag 4 september

Om 8 uur de trossen los en op naar Bruinisse. Na drie sluizen meren we af bij WSV Bruinisse en worden we opgevangen door de zeer attente havenmeester. We moeten haast maken vanwege de wijziging in het programma. Na aankomst moeten we dus gelijk door naar BRU-17 voor een heerlijke lunch naar keuze. Met een volle maag gaan we daarna op de fiets door naar de Zoutziederij Zeeuwse Zoute. Voor de niet fietsers heeft autoverhuurbedrijf van Gent uit Zwijndrecht een busje neergezet in Bruinisse (top geregeld). Na koffie met wat lekkers krijgen we een rondleiding en proeverij met uitleg over het ontstaan van dit bedrijf dat pas zes jaar bestaat. Ze zijn gestart met het droogkoken van zout water uit de Oosterschelde. Door er smaakjes aan toe te voegen krijgen we verschillende soorten zout te proeven. Na deze leuke rondleiding kunnen we de diverse soorten zout(cadeaus) kopen. Er wordt die middag goed zakengedaan voor het jonge bedrijf. De vraag die je veel hoort is: “welk soort zout doen we morgen op ons eitje?”

Vrijdag 5 september

We liggen dus op de Grevelingen en de meeste schippers vinden het een goed idee om een rondje over de Grevelingen

te varen voordat we naar Sint-Annaland vertrekken. De Pagani, de Mirror en de JS gaan met toestemming van de TTL alvast vooruit naar Sint-Annaland. Het rondje Grevelingen duurt ongeveer 3,5 uur. Daarna via de Grevelingensluis richting Sint-Annaland. De sluis ligt erg vol met schepen, waardoor de Aquamarin en de Linde een schutting moeten wachten. ’s Avonds in restaurant Buutengaets hebben we een heerlijk en gezellig diner. Die avond zijn er erg veel tongen gegeten.

Zaterdag 6 september

Om 10.00 uur gaan de trossen los en gaan we op weg naar Yerseke. Het is laag water en we kunnen zeehondjes spotten. Het blijft een mooi gezicht om die beesten lekker te zien zonnebaden. ‘s Avonds hebben we een gezellige Hollandse avond met een buffet en spelletjes. Er wordt gesjoeld, geklaverjast en het kezenspel komt op tafel. Dit alles voorafgegaan door een bingo met Hollandse hits. Er wordt volop meegezongen, de sfeer is super en zo’n avond is voor herhaling vatbaar. O ja, we hebben ook nog twee

bruidsparen in ons midden van 45 en 59 jaar getrouwd!

Zondag 7 september

Vandaag varen we naar Middelburg; een mooie tocht via het Veerse meer. We hebben deze dag twee sluizen. Op de sluis bij Veere staan twee deelnemers van groep 1 om te verwelkomen. Het is goed toeven in Middelburg. Om 17.00 uur hebben we een borrel op het terras bij eetcafé de Kemel en daarna het diner in het prachtige en gezellige pand.

Maandag 8 september

Vandaag kunnen we rustig opstarten. Er worden nog twee schepen verplaatst zodat er makkelijker op- en afgestapt kan worden. Om 14.00 uur verzamelen we bij het havenkantoor voor een historische wandeling met betrekking op de vele wijnhuizen die Middelburg rijk is. Na anderhalf uur wordt de wandeling afgesloten met een wijnproeverij in een prachtige kelder in het monumentale pand Vliegendt hert. Hierbij worden ook heerlijke amuses geserveerd.

Dinsdag 9 september

Om 11.00 uur gaan de trossen los en varen we richting Veere. Om 12.30 uur komen we daar aan en moeten de schepen om de beurt achteruit de haven binnenvaren. Een prachtig gezicht dat wordt gadegeslagen door de vele toeristen die op de kade staan.

Het programma voor de volgende dag wordt gelijk gewijzigd vanwege de harde wind.

Om 13.00 uur liggen we allemaal op de aangewezen plek. Iedereen heeft die middag tijd voor zichzelf en kan wandelen of op het achterdek genieten van de langslopende toeristen. Om 17.30 worden we verwacht in het clubhuis van de jachthaven. De sfeer is hier altijd goed en de bekende mosselmaaltijd is weer heerlijk. Voor de niet mosseleters is er heerlijke sliptong. Na afloop gaat de muziek wat harder en komen de voetjes van de vloer. Er wordt gedanst door jong en oud.

Woensdag 10 september

We varen rond 10.00 uur de haven uit en gaan naar Zierikzee. Van de havenmeester hebben we weer een mooie plek in de haven gekregen. De rest van de dag is voor iedereen vrij te besteden.

Donderdag 11 september

Vandaag is het de laatste dag van onze tocht. Om 11.00 uur verzamelen we voor een historische wandeling met een gezellige verteller over de stad. Het gaat steeds harder waaien, maar gelukkig is de wandeling net klaar

voor het gaat regenen. We moeten nog wel naar onze boten en daar is een paraplu wel bij gewenst. Om 17.30 uur is het tijd voor het afsluitende diner bij Brasserie Maritime. We hebben de gehele bovenverdieping voor onszelf. Kees spreekt iedereen toe en bedankt bezembootschipper Peter, penningmeester René en Ria voor het maken van het verslag. De toertochtplaatjes worden daarna uitgereikt. Kees en Ans worden namens ons allemaal ook nog in het zonnetje gezet met een mooi woordje van Ymkje, een bloemetje en mooie cadeaus. Ook Aart richt zich even tot Ans en Kees en overhandigt hen een door hem zelf gemaakt schilderij met de Pandoer als middelpunt.

Na het heerlijke diner komt er dan toch een eind aan deze fijne tocht. Iedereen neemt afscheid van elkaar en tot de volgende tocht of evenement van de KNMC.

Ria Spiegeler

Hondenverwentocht

12 t/m 15 september 2025

Deelnemers :

ADAGIO Marc en Mirelle Adriaansen met Luna (TTL)

BELLA LUNA Frans en Ria Kaffa met Doerak

CASA BLANCA Martin en Carla Kersten met Bobbie (Penningmeester)

MAATJES Robert en Marijke van Weezel Errens met Puck

FILOU Paul en Jenneke Graafland met Frenkie

KENNET Gerand Assink met Zinzi SLANE Rob en Ineke Hessing met Yuki (verslag)

NUOVA VISTA Walther en Ineke Kocken met Jackie MALOUISE Cees Ploeg en Christine van den Boor met Jip

ROYAL DUTCH Dion Vissers en Simone Verstreaten met Badr

Van vrijdag 12 tot en met zondag 15 september vond wederom de Hondenverwentocht plaats. Na een aantal jaren is het evenement sinds 2024 weer in het toertochtprogramma van de KNMC opgenomen. Na deze revival hebben Ron van de Happy Dreams en Marc van de Adagio samen met hun partners Santi en Mirelle besloten om na het succes in 2024, deze tocht in 2025 weer te gaan organiseren. Met succes kunnen we nu wel zeggen!

Het unieke evenement stond volledig in het teken van de trouwe viervoeters en hun baasjes. Gedurende vier dagen genoten tien honden met hun baasjes van de door de TTL’s georganiseerde belevenissen.

Op de eerste dag meerden de deelnemers af in de gemeentehaven van Huizen. Rond ‘borreltijd’ was door de TTL’s een samenzijn op de steiger georganiseerd, waar we door Marc

en Mirelle werden verwelkomd. Het was ontzettend jammer dat TTL’er Ron van Breemen door ziekte was verhinderd. Heel attent ontvingen alle deelnemers ter verwelkoming een goed gevulde Goodie-doggybag. Al met al een gezellig samenzijn waar alle baasjes (weer) uitgebreid kennis met elkaar konden maken. Door veel van de honden werd al driftig op de steiger gespeeld en ter kennismaking aan elkaar gesnuffeld. Gegromd werd er totaal niet en er ontstonden meteen vriendschappen. Tot onze verrassing kwam Ron, ondanks zijn ziekte, samen met zijn partner Santi langs om ons een fijne tijd toe te wensen. Voorafgaand aan een uitstekend en smakelijk diner in de Haven van Huizen, dat tegenwoordig wordt uitgebaat door Loetje, was er nog tijd om te wandelen en voor de honden om op een nabijgelegen veld te rennen en te spelen. Bij Loetje was een separate ruimte voor ons gereserveerd waar ook honden welkom waren.

De volgende dag, nog steeds in Huizen, gingen we met de roedel honden op weg naar hondenschool De Wolfskamer. Onderweg konden alle honden los. Het was prachtig om te zien hoe hard er achter elkaar aan werd gerend en hoe er werd gespeeld. De wat oudere honden deden hier zoveel mogelijk aan mee. Bij De Wolfskamer werden we verwelkomd door Flo. Onder een tent stond een tafel met een ruime keuze aan broodjes met allerlei beleg. Flo is sinds 2001 als trainer betrokken bij de hondenschool en sinds 2013 is ze ook voorzitter. De meeste honden

Door veel van de honden werd al driftig op de steiger gespeeld en ter kennismaking aan elkaar gesnuffeld.

waren door de wandeling gelukkig enigszins uitgeraasd. Wij kregen van haar informatie over het parcours en de disciplines die konden worden beoefend. Om iedereen te tonen wat er voor een hond op een parcours zoal mogelijk is, volgde een mooie demonstratie van Bea met haar Mechelse herder. Mezelf incluis kwamen we na afloop van dit evenement met elkaar tot de conclusie dat we nog even moeten oefenen… Helaas moest door een fikse hagel- en regenbui het programma enigszins worden bekort en moesten we even schuilen onder de tent. Iedereen ging na afloop terug naar de boot. De rest van de dag was ter eigen besteding.

Zondag gingen rond 10.30 uur de trossen los om op weg te gaan naar Spakenburg. Aangezien op zondag in Spakenburg alle horeca is gesloten, was Marijke de avond ervoor op het idee gekomen om op zondagmorgen bij de Lidl in Huizen proviand in te slaan. ’s Avonds kon dan gezamenlijk en informeel op de strekdam van de hapjes worden genoten. Iedereen werd verzocht om hier vrijwillig aan deel te nemen. Iedereen was enthousiast en zo werd spontaan onze avondmaaltijd geregeld. Eerst stond (ja ja, op zondag in Spakenburg) nog een interessante stadswandeling op het programma. Hierbij kwam het leven van de hechte bevolking uitgebreid ter sprake. De Damtapas was een succes. Uit de tien kombuizen werden heel gevarieerde tapas getoverd, inclusief soep vooraf. Natuurlijk kon niet uitblijven dat er werd ‘geproefd’ van de meegenomen drankjes. Kortom, het was allemaal supergezellig. Totdat Martin zo handig was om buienradar te raadplegen. Haast was geboden, want binnen een kwartier moest de hele uitgestalde boel op de dam worden opgeruimd. Hevige wind en regen bleken helaas een beetje de spelbreker.

De volgende dag – maandag - stond ons en de honden weer een vol

programma te wachten. Deze vierde en laatste, wat het weer betreft turbulente, dag met windkracht 5 - met in de buien uitschieters naar windkracht 7 - werden we veilig met onze viervoeters in de veerpont naar de tegenover Spakenburg gelegen Eemhof gevaren. Daar werden we om 11.00 uur door Titia Reijntjes, geassisteerd door Marion, verwelkomd. Titia, een van onze KNMC- leden, organiseert ook hondentrainingen. Bij de diverse disciplines kwam menigeen erachter dat ook trainingen voor baasjes overwogen kunnen worden. Ik ben erachter gekomen dat je nooit te oud bent om bij te leren over hoe je je hond ook kunt leren luisteren; belonen, belonen, belonen. Nadat iedereen met de hond een aantal keren het parcours had gelopen, was het tijd voor de lunch op de Eemhof. Vooraf een heerlijke soep naar keuze en wederom een keur aan broodjes met allerlei beleg. Na de lunch volgde er nog een vermakelijke en leerzame, door Titia georganiseerde pubquiz. Weet u toevallig hoeveel keer sterker het reukorgaan van een hond geuren waarneemt dan dat van een mens? Ze hebben 125 tot 300 miljoen reukcellen en een mens slechts 5 miljoen. Daarnaast is de unieke voorzijde van zijn neus de ‘vingerafdruk’ van een hond.

Na een dankwoord aan Titia en Marion vertrokken we om 15.00 uur weer met

de pont terug naar Spakenburg. Tijd om de honden weer op het naast de dijk gelegen grasveld te laten spelen en rennen.

Bij de diverse disciplines kwam menigeen erachter dat ook ‘baasjestrainingen’ overwogen kunnen worden.

Na een rustmomentje voor de honden en de bazen werd om 18.15 uur verzameld om naar Antonio’s eethuis te lopen. Daar vond het afsluitende etentje plaats. Alle deelnemers werden bedankt voor hun gezellige bijdrage. Extra aandacht was er voor Martin, die op het laatste moment als penningmeester aan de slag ging. Marc en Mirelle werden met een heerlijk pakket van de lokale traiteur in het zonnetje gezet. Nieuwe leden Dion en Simone bedankten hen namens alle deelnemers. Het was een geweldig georganiseerde toertocht. Ook Ron en Santi (als mede organiserend TTL-en) werden niet vergeten. Martin heeft hen een mooi pakket in Amsterdam overhandigd. Het was een geweldige tocht waar zowel de honden als de baasjes van hebben genoten.

Rob Hessing

Zeilen op de Kaag - een winderig, maar heerlijk gezellig evenement

16 t/m 18 september 2025

Deelnemers:

BONTEKOE Dick en José van der Pol

DAGMAR Jack en Lisa van Gent

ADAGIO Marc en Mirelle Adriaansen

AMAN DEEP Davic Saeys en Mireille Adriaansen

ENCORE Dirk Jan en Anneke Zwart

BOTKIL Jan Nagtegaal en Mariëtte Smit

John en Jeannette Waleveld

SMILE Aad en Ida Beemster

MOOE NEL Jan en Elly van Kampen

JANTJE VAN LEYDEN Peter en Petra Kempeneers

JACOB

EENLING

RUBY

Carel Schut en Josette

Eddy en Tanja Hessing

Peter Jan van den Broek en Grada van der Meer

VITA NOVA René en Kitty van Bemmel

CHAPEAU Pieter en Ellen van der Meer

DE PANDOER Cees en Ans van der Werf

Alhoewel het evenement officieel pas op dinsdagmiddag zou beginnen, konden we de eerste deelnemers al op zondag verwelkomen. Met een gunstige wind kwamen de Jacob en de Smile als eersten binnenvaren. Maandag liet de wind zich steviger voelen, met vlagen tot 35 knopen. Gelukkig lukte het, dankzij de hulp van de opvarenden van de al aanwezige boten, om ook de Bontekoe, de Botkil (met John en Jeannette), de Encore, de Dagmar, de Mooie Nel en als laatste de Pandoer veilig af te meren.

Dinsdag trotseerden Eddy en Tanja met de Eenling een flinke bui, waarna ook de Vita Nova, de Ruby, de Chapeau en de Adagio arriveerden. David en Mireille bleven aan boord van de Adagio slapen, en zo was de vloot compleet. ’s Avonds genoten we samen van een schippersmaaltijd in de ledenzaal, die speciaal voor ons hele evenement beschikbaar was. De avond werd extra gezellig toen een accordeonist halverwege het diner een paar nummers kwam spelen. Er werd uit volle borst

meegezongen. Het was de accordeonist meteen duidelijk: de KNMC is een club vol gezelligheid!

Eerste wedstrijddag

Woensdag begon spectaculair. Dirk Jan lag bij de start glansrijk op kop, maar omdat hij dacht dat hij op het één-minuut-sein was gestart, draaide hij een rondje van 360 graden voor het publiek. Pas toen er uit de toren geroepen werd dat hij moest doorvaren, ging hij als derde verder. Er werd een baan over het Joppe via de Warmonder Leede gevaren en vervolgens terug naar de starttoren. Bij de eerste bocht belandden David en Ans met hun boot in het riet. Ze moesten wel even wachten op de rescue met Mirelle en Mireille, die hen te hulp schoot. Uiteindelijk werd het een spannende finish, waarbij Carel met John, Dirk Jan met Grada en Aad met Jan bijna gelijktijdig over de lijn kwamen. Bij de tweede start werden de bemanningen gewisseld. Aad waagde met succes een riskante manoeuvre

door stuurboord voor het hele veld langs te gaan. Marc had minder geluk en moest iedereen voorrang geven. Hij startte uiteindelijk als een na laatste. Dick nam nog een boei mee, maar volgens Pieter lag die op de verkeerde plek. Protesteren doen we bij de KNMC echter niet wegens gebrek aan een protestcommissie. Gezelligheid staat voorop. Er zat ook weer een boot vast, maar deze werd gelukkig vijf minuten voor het startschot losgetrokken. Aad en Renée kwamen deze keer als eersten binnen.

’s Avonds stapte iedereen aan boord van de Encore of de Chapeau om ons naar Warmond te varen voor een diner.

Aad waagde met succes een riskante manoeuvre door stuurboord voor het hele veld langs te gaan.

Een pittige donderdag

Dag twee bracht typisch najaarsweer: veel wind en miezerregen. Het weerhield de zeilers er niet van om fanatiek van start te gaan. Aad was bijna gestart op de toeter van de SRV-wagen die zijn handel kwam brengen. Bij de eerste rakken streden Aad en Carel fel om de leiding. Dirk Jan begon opnieuw sterk, maar omdat eerst de mastvoet op het dek brak en daarna de korvijnagelbank, werd doorvaren onmogelijk en gevaarlijk. Daardoor moesten hij en Mireille opgeven. Dit tot grote teleurstelling van Mireille, die volop zat te genieten.

De strijd om de kop bleef spannend tot vlak voor de finish. Aad leek te winnen, maar een venijnige windvlaag waardoor hij bijna omsloeg, gooide roet in het eten. Daardoor kon Carel net onder hem door glippen en samen met Grada opnieuw de overwinning pakken. In de laatste race nam de wind nog verder toe. Het werd één groot

spektakel. Vooral bij de eerste boventon - die bakboord gerond moest wordenwas het chaos. Het filmpje is te zien op FaceBook. Gelukkig kwam iedereen weer heelhuids over de streep. Alleen Peter Jan moest door de volgers in de sloep teruggesleept worden. De laatste finish leverde een zinderend duel op tussen broer en zus: Marc en Mireille. Op een paar decimeters verschil wist Marc zijn zus net voor te blijven.

Na vier intensieve en winderige banen over de Kaag mocht Carel zich de grote winnaar noemen.

En de winnaar is…

Na vier intensieve en winderige banen over de Kaag mocht Carel zich de grote winnaar noemen. Grada werd tweede en Aad behaalde een mooie derde plek. Een prestatie van formaat, gezien de uitdagende omstandigheden. De prijsuitreiking vond plaats tijdens een gezellige slotavond met diner. Er werden bedankjes uitgesproken aan iedereen die het evenement tot een succes had gemaakt. En zo eindigde een zeilweek vol wind, water, sportieve strijd en vooral heel veel gezelligheid.

Elly van Kampen

Culturele en Culinaire tocht

16 t/m 25 september 2025

Deelnemers:

LADY DUMOULIN Peter Bezemer en Renée Pleysier (TTL)

‘n MOMENT Mike en Olga Welling - Fonteijn

PEGASUS Leo en Machteld Houweling (Bezemboot 2)

VROUWE JANNY Eddy en Janny van Bergen

AQUA GUSTA Pieter en Hester Verboom (Kascontrole)

QUEEN ANITA

Remco en Anita van Dijk (Assistent TTL)

OFF DUTY Jan Willem en José Ober

CASA BLANCA Martin en Carla Kersten (Penningmeester)

BLUESKIP Willem en Patricia Wille

FESTINA LENTE Peter en Luud de Jong

XQ’s ME Henk en Dolly van Hylckama Vlieg

TEATSKE Doede en Douwina Rienks (Bezemboot 1)

DOLCE FITA John en Jolanda van Marwijk

16 september

Op de eerste dag van de Culturele en Culinaire toertocht lagen al heel wat schepen in Haarlem. Sommige kwamen regelrecht vanuit eerdere toertochten. Andere hadden de voor hen lange tocht in een paar dagen gedaan. Langzaam maar zeker druppelden ook de laatste boten binnen. Wat betreft het weer spreken we helaas niet van druppels, maar over hele windhozen en slagregens. Windkracht 7 was hier geen uitzondering.

De briefing werd door Peter Bezemer en Renée Pleysier perfect verzorgd in drie etappes, want hoewel de Lady Dumoulin een statig groot schip is, vormen 26 man wel een hele grote groep om in een keer te ontvangen. Het toertochtboekje werd uitgereikt en daarmee de onthulling van het goed bewaarde geheim van het programma.

Het aanvangsdiner ’s avonds in restaurant Zuidam bij molen D‘ Adriaan was goed verzorgd en een warm weerzien voor de n en kennismaking voor anderen.

17 september

Zoals de TTL in het toerboek al aankondigde is een bezoek aan het Teylers Huis en Museum een must see als je in Haarlem bent. Op deze regenachtige (what’s new?) ochtend bezocht de KNMC het statige Teylers Huis en Museum. De rondleiding begon in het woonhuis van Pieter Teyler, waar behang en boekenkasten fluisterden over de Verlichting. Onze gids bleek een wandelende encyclopedie met flair en leidde ons vakkundig langs fossielen, schilderijen en mysterieuze instrumenten en voorzag ondertussen een en ander van

uitgebreide toelichting. De Ovale Zaal was het hoogtepunt: een ruimte waar wetenschap en esthetiek elkaar elegant omarmen. Na afloop verlieten we het museum met een hoofd vol kennis en een hart vol verwondering, om de rest van de middag dit even rustig te laten bezinken.

18 september

In Haarlem struikel je bijna over de hofjes verstopt achter oude gevels, alsof de stad geheimpjes fluistert uit vervlogen tijden. De eerste hofjes verschenen al in de 14e eeuw, toen rijke burgers dachten: “Wat doe ik met al dat geld? Ik bouw een schattig hofje

voor arme weduwen, dat is goed voor mijn zielenheil en voor mijn imago.” Uiteraard behoorde ook Pieter Teyler tot deze weldoeners. Zo ontstonden kleine gemeenschappen waar alleenstaande vrouwen samenleefden in een gezamenlijk hofje vol bloemen, stilte en waarschijnlijk een hoop geroddel over de heg. Neem nou het Hofje van Bakenes uit 1318, het oudste hofje van Nederland. Daar zaten de dames waarschijnlijk thee te drinken lang voordat dat hip werd in cafés met krijtborden en exposed brick walls. In de Gouden Eeuw schoten de hofjes als paddenstoelen uit de grond. Haarlem groeide en met haar ook de weldoeners. Tegenwoordig zijn de hofjes oases van rust en nostalgie in een stad vol fietsers, toeristen en koffiezaakjes. Ze zijn nog steeds bewoond, maar nu door moderne mensen die wel van een beetje geschiedenis houden, maar die liever hun Netflix streamen dan water halen bij de pomp.

Kortom, de Haarlemse hofjes zijn als tijdcapsules met een groen dakje. Een stukje verleden verstopt achter een poortje, waar je even terug kunt naar een tijd waarin burenliefde nog betekende dat je een ei leende – en geen WiFi. Deze dag werd afgetopt met een fijn diner in De Lachende Javaan. En gelachen werd er veel.

19 september

Deze vrijdag werd het roer letterlijk omgegooid. Na drie dagen Haarlem reisden we van Haarlem naar Amsterdam. Uiteraard over het water, want we zijn van de KNMC. De boottocht in twee konvooien en schuttingen richting Noordzeekanaal, met af en toe een fluks vrachtschip aan stuurboord uitvarend. De TTL, voor deze gelegenheid uitgebreid met een tweede TTL onder leiding van Remco en Anita,

hield koelbloedig stand en loodste ons onder intensief marifoonverkeer naar de Marina Amsterdam. Een steigerborrel volgde, net als alweer een fijn diner. We zijn tenslotte cultureel culinair. De avond was lang en zwoel. Wat een fantastische plaats aan de steiger met uitzicht op het IJ.

20 september

De volgende dag liepen we eensgezind naar de veerpont, die ons overzette naar het centrum van Amsterdam. Gratis varen blijft toch het beste koopje van Nederland. Via de Haarlemmerstraat naar de Noordermarkt. Ondertussen deden Eddy en Janny verslag van het echte Amsterdamse leven in vroeger tijden. Wie heeft er nu zo’n fantastische gids die kan verhalen uit eigen (jeugd-) ervaringen? Uw verslaggeefster was inmiddels lichtelijk high van de wietlucht uit de talloze koffieshops. We kochten een stuk kaas, een vintage mok en de illusie dat we nu écht minimalistischer gaan leven. Misschien zelfs zonder havermelk. Tegen de tijd dat we terugreisden, voelden we ons net echte Amsterdammers, maar dan zonder bakfiets.

Onze culturele honger was nog niet gestild, dus togen we ’s avonds naar het Bimhuis waar het Klezmer festival plaatsvond. Het Bimhuis is normaal een bastion van jazz en serieuze blikken. Het was voor een avond omgetoverd tot een vrolijke chaos vol Jiddische zigeunermuziek. Alles wees erop dat dit een avond zou worden waarop mensen spontaan zouden opstaan, hun innerlijke zigeuner zouden omarmen en de horah zouden dansen alsof hun leven ervan afhing. Maar nee: het publiek zat en bleef zitten. Vastgeplakt aan hun stoelen, alsof er stiekem secondelijm was uitgedeeld bij de ingang. De muzikanten deden hun uiterste best: ze speelden met

vuur, zweet en een tempo dat zelfs een marathonloper zou doen hijgen. De ritmes schreeuwden om voeten die stampten, armen die zwaaiden en hoofden die draaiden. Maar wat kregen ze terug? Beleefde knikjes en af en toe een voorzichtig klapje. Eén persoon wiegde mee, maar dat bleek later gewoon een poging om zijn jas uit te doen. Desalniettemin was het een zeer leuke avond, daar was iedereen het wel over eens.

21 september

Ondanks de voorgaande late avond was de TTL onverbiddelijk: om 9.30 uur, wat later werd verplaatst naar 9.15 uur, werd het gezelschap bij de ingang van de haven verwacht. Met de veerboot weer richting het bruisende centrum van onze hoofdstad, waar een bezoek aan het Rijksmuseum op het menu stond. Onder begeleiding van een gids die niet alleen veel wist, maar ook met enthousiasme vertelde over de hoogtepunten van de collectie. Van de indrukwekkende Nachtwacht tot het serene Melkmeisje van Vermeer; we hebben de verhalen achter de schilderijen gehoord en we zagen hoe tijdloos kunst kan zijn. Ook verrassend hoeveel symboliek er zit in ogenschijnlijk eenvoudige taferelen. Dank aan onze gids en het museum voor een inspirerende en leerzame ochtend. En ja, zoals het een culturele culinaire tocht betaamt, werd daarna op diverse locaties de inwendige mens versterkt.

Een stukje verleden verstopt achter een poortje, waar je even terug kunt naar een tijd waarin burenliefde nog betekende dat je een ei leende - en geen WiFi.

In de avond zochten we met de groep naar de opstapplaats voor een bijzonder diner op een luxe salonboot. Voorwaar een expeditie door een vrij troosteloos deel van de Amsterdamse Marina, waarbij we bijna op een hippe rave party belandden die uiteindelijk niet voor ons bleek bedoeld. Ergens achteraf kruip door sluip door, was daar dan toch de historische salonboot Adaline met haar schipper Joris! Wat we aantroffen

aan boord was direct feestelijk: prachtig gedekte tafels en een gastvrije bemanning stonden ons op te wachten. Terwijl de boot langzaam de grachten op voer, werden we getrakteerd op een adembenemend uitzicht over het historische centrum van Amsterdam. Het diner bestond uit meerdere gangen, die na zorgvuldige bereiding op diverse locaties in de stad aan boord werden gebracht om vervolgens stijlvol te worden gepresenteerd. De gerechten werden begeleid door bijpassende wijnen en drankjes. De service aan boord was uitstekend. Tijdens de vaart genoten we niet alleen van het eten, maar ook van elkaars gezelschap, van mooie gesprekken en van het unieke uitzicht op verlichte grachtenpanden, bruggen en karakteristieke Amsterdamse straatjes. De sfeer was uitbundig en de TTL hield niet alleen een gloedvolle uiteenzetting over de aanwezigheid van het bankwezen op de grachten, maar zorgde er ook voor dat onze schipper Joris de havenmeester trotseerde om ons in de vertrouwde Marina haven af te zetten. Rond 22.00 uur meerde de boot weer af en namen we afscheid van de bemanning. Met een voldaan gevoel en veel mooie herinneringen kijken we terug op een bijzondere avond.

22 september

Vandaag begaven wij ons min of meer vrijwillig in het hart van Neerlands financiële paradijs: de Zuidas. Denk: Manhattan aan de Amstel, maar dan met minder stijl en meer bakfietsen. Waar pakken sneller lopen dan mensen en koffie duurder is dan lunch. Met de metro naar station zuid, met bouwkranen die harder werken dan menig werknemer op maandagochtend. Onze gids Dick Uittenbosch, sloot zich aan in etablissement Dickys, niet toevallig met dezelfde naam: het wordt succesvol uitgebaat door zijn dochters. Dick vertelde enthousiast over torenhoge kantoorgebouwen met

namen als The Rock en Infinity en over hoe dit voormalige sportveld werd getransformeerd tot het zakencentrum van Nederland. Onderweg passeerden we een mix van strak beton, hippe horeca en mensen met haast, veel haast. Tussen de wolkenkrabbers door ontdekten we ook verrassend veel groen: blijkbaar mag een beetje gras niet ontbreken tussen al dat beton. We sloten af met een lunch bij Dickys en namen daar ook afscheid van onze gids. De Zuidas is indrukwekkend, ambitieus en een tikkeltje absurd, maar je krijgt wel een indruk van de kosmopolitische status van dit stadsdeel.

23 september

Niets zo heerlijk als een vrije ochtend in de Amsterdam Marina. Uitslapen, een rustige koffie bij de buren, even water tanken en geen haast. Alleen maar genieten. Daarna een stap terug in de tijd met een bezoek aan het Begijnhof: een oase van rust midden in de stad, waar de drukte even lijkt te verdwijnen. Historische huisjes, een eeuwenoude kapel en stilte die bijna hoorbaar is. Na deze dosis cultuur was er een adempauze naar eigen inzicht, voordat we aan het avondprogramma begonnen. Voor een aantal bestond deze pauze uit een bezoek aan café Luxembourg met bier en bitterballen, waar men het over eens was dat dit een uitstekende voorbereiding voor het diner was en een cultureel niet te onderschatten highlight van Amsterdam. Daarna op naar een ander historisch hoogtepunt: restaurant d’Vijff Vlieghen. Een diner vol sfeer, oude schilderijen, heerlijke gerechten én bediening met een mooie introductie van de geschiedenis van het in vijf panden gevestigde oudste restaurant van Amsterdam. Volgens de ober zelfs van Nederland, maar dat is waarlijk Amsterdamse overdrijving.

24 september

Met de club in konvooi varen is altijd een feest: Om organisatorische redenen deden we dit ook deze tocht naar Alkmaar in twee konvooien. Vanuit Amsterdam vertrokken we richting Alkmaar waar we onderweg de Zaanse Schans bewonderden zonder in de rij te hoeven staan tussen Chinese toeristen: heel comfortabel. In Alkmaar werd aangelegd op twee locaties vlak bij elkaar vanwege een betonnen drempel in het water, die de TTL bijna

een slapeloze nacht bezorgde. Contact met de havenmeester gaf uitsluitsel en zo kon de TTL toch een helder en coherent verhaal houden tijdens het palaver. Eenmaal in Alkmaar ging ieder zijns weegs. De fanatiekelingen doken de lappenmarkt op of bezochten Dolly in haar winkel, de rest vond een terras. Resultaat: volle tassen, volle magen en vooral veel plezier.

25 september

De laatste dag van onze culturele culinaire vaartocht begon zoet: een chocolade-bonbonworkshop waarbij bleek dat niet iedereen geboren is als meester-patissier, maar proeven kunnen we allemaal! Er werd geroerd, geproefd, gelachen en af en toe stiekem gelikt van een lepel. Ja, etiquette is flexibel wanneer er chocolade in het spel is. Na twee uur zat iedereen onder de chocolade. Niet figuurlijk, maar echt. Handen, mouwen, zelfs een verdwaalde vlek op een wenkbrauw. Tijd om terug te keren naar de boot: de drijvende kleedkamer met karakter. Omkleden voor het diner. De dresscode van Renée was: een beetje feestelijk. Daarna volgde het afsluitende diner, waar het glas vaak geheven werd en de sfeer minstens zo sprankelde als de wijn. In de speeches klonk dankbaarheid, een vleugje nostalgie en vooral veel humor door in anekdotes en verhalen, tot in een resume van de afgelopen tocht door de TTL. Vriendschappen zijn verdiept en nieuwe banden gesmeed. De conclusie is duidelijk: deze reis smaakt naar meer. KNMC vaart verder met een vleugje chocola!

Olga Welling - Fonteijn

Toertochtleidersvergadering 2025

Op donderdag 6 november vindt in Leerdam de jaarlijkse Toertochtleidersvergadering plaats. De opkomst is met 62 leden overweldigend. Niet alleen de vertrouwde toertochtleiders zijn aanwezig: ook een groot aantal toertochtleiders in spé is van de partij om meer te horen of mee te praten over het organiseren van toertochten. Heel belangrijk, want veel leden willen graag meevaren met toertochten, maar dan moeten er wel mensen zijn die zo’n tocht willen organiseren.

De vergadering Nadat iedereen een plekje heeft gevonden in de overvolle ruimte en is voorzien van een kopje koffie met het bijbehorende gebakje, opent Kees van der Werf de vergadering. Hij deelt mee dat Meine helaas niet aanwezig kan zijn omdat hij moet werken. Jos de Groot zal de commissie Toertochten gaan versterken en hij stelt zich voor. Jos heeft de afgelopen tijd niet stilgezeten. Hij is voornemens een vereenvoudigde versie van de handleiding voor het organiseren van een toertocht te maken en biedt aan om aspirant toertochtleiders te begeleiden als zij daar prijs op stellen. Beide ideeën kunnen het besluit om een toertocht

te organiseren wat aantrekkelijker maken. Wat ook helpt is dat ‘seniore’ toertochtleiders, die zelf geen tocht meer willen of kunnen organiseren, onervaren toertochtleiders graag een handje willen helpen.

De Eilandentocht zal het komende jaar weer voorafgaand aan het openingsweekend in Muiden worden gevaren. In dit clubblad zullen de toertochtleiders jullie informeren wanneer voor deze tocht kan worden ingeschreven.

Er wordt flink gediscussieerd over de hoogte van het inschrijfgeld (we noemen het inschrijfgeld, maar het is een aanbetaling op de kosten van deelname aan de toertocht).

Toertochtleiders krijgen in toenemende mate te maken met vooruitbetalingen bij het vastleggen van activiteiten een lunch of een diner. Vaak moet al een groot gedeelte of het hele bedrag bij de reservering worden betaald. De aangegane verplichtingen bedragen al snel duizenden euro’s. De huidige inschrijfgelden (lees aanbetalingen) zijn in veel gevallen ontoereikend om dergelijke vooruitbetalingen te dekken. Het is heel gebruikelijk om bij het vastleggen van een vakantie al het grootste deel daarvan te betalen.

Iedereen is het erover een dat we bij het inschrijven voor de toertochten ook meer die richting op moeten om toertochtleiders in staat te stellen aanbetalingen te doen bij reservering van activiteiten.

Nadat de gehele agenda is behandeld wordt nog de gebruikelijke foto gemaakt van de toertochtleiders die in 2025 een tocht hebben georganiseerd en wordt het toertochtplaatje uitgereikt.

Toertochtleiders krijgen in toenemende mate te maken met hoge aanbetalingen.

De afterparty

Natuurlijk vindt ook nog een hele gezellige afterparty plaats met een lekker drankje. Jack moet dan ook zijn best doen om rond 18.00 uur iedereen te bewegen richting de ‘Chinees’. Het toertochtjaar wordt daar op de gebruikelijke wijze afgesloten met een heerlijke rijsttafel en geanimeerde gesprekken.

Marjo Haitjema

Kooij Ship Operation BV Koelhuisdreef 1 4697 PJ Sint-Annaland t +31 (0)166-657 333 i info@jachtspuiterij.nl w www.jachtspuiterij.nl

Handelsdrukwerk

Printwerk

Vormgeving en ontwerp

Sponsored media

Advertentiewerving Magazines

Hoofdstelnummers

Veilingkaarten

Drukwerk laten maken is niet altijd eenvoudig. Soms gaat het over standaard visitekaartjes, briefpapier of enveloppen. Met maatwerkproducten zoals verenigingsbladen, catalogi en toegangskaarten voorzien van logo’s en variabele gegevens kan Ad de Graaf Media u ook ontzorgen. Bij het realiseren van al uw drukwerk werken wij samen met een uitgebreid netwerk aan partners. Wij zijn u graag van dienst. de beste kwaliteit - de beste prijs - op tijd geleverd

goed thuis

+31(0)10 217 03 18

info@addegraafmedia.nl website www.addegraafmedia.nl gra sch goed thuis

Eilandentocht

2 t/m 12 april 2026

Het varen op het getijdewater van de Waddenzee is en blijft een unieke ervaring, die wij graag met de deelnemers aan deze tocht delen. De Eilandentocht zal weer eens vroeg starten, namelijk op 2 april 2026 in mooi Hindeloopen!

De Eilandentocht is geliefd bij KNMCleden die een vroege start van het seizoen willen meemaken en al eens

eerder aan de Eilandentocht deelnamen. Ook dit vaarseizoen hopen wij weer nieuwe KNMC-leden te verwelkomen, die voor de eerste keer intekenen op een tocht over de Waddenzee en daarmee ervaring willen opdoen om hun vaargebied uit te breiden. Indien gewenst kunnen de toertochtleiders en andere deelnemers behulpzaam zijn om uitleg te geven over het varen op getijdewater en over wantijen.

Voldoende afstand houden van de andere schepen en alles goed vastzetten aan boord is altijd het advies bij het varen op open water.

Tijdens de tocht zal een aantal activiteiten ongetwijfeld een herhaling van voorgaande jaren zijn, maar we zullen ons best doen om nieuwe elementen toe te voegen. Vanwege onder andere duurdere havengelden zijn we in toenemende mate gedwongen om de diners en andere activiteiten inclusief de gezamenlijke kosten voor de drankjes te organiseren, hierdoor kan de Eilandentocht wat duurder uitvallen dan vergelijkbare tochten.

Tijdens de tocht kunnen de deelnemers er verzekerd van zijn, dat de toertochtleiders zich voortdurend zullen verdiepen in de weersomstandigheden en het tij, opdat we samen en met elkaar deze tocht op ruim water op een verantwoorde manier kunnen volbrengen.

Door het verplicht moeten volgen van de aangegeven vaargeulen, kunnen er bij een dwarswind tussen banken soms enigszins onaangename golven ontstaan. Voldoende afstand houden van de andere schepen en alles goed vastzetten aan boord is altijd het advies bij het varen op open water. Van de deelnemers verwachten we dat de schepen technisch goed onderhouden zijn en van de juiste uitrusting zijn voorzien voor het te varen traject. Na inschrijving zullen de SOLAS-verklaring en de KNMCrichtlijn voor zeegaande jachten aan de deelnemers worden toegezonden. Voor de toertochtleiders is deze tocht pas echt geslaagd en succesvol afgerond als we in gezelschap van alle startende deelnemers afscheid van elkaar kunnen nemen tijdens het sluitingsdiner op zondag 12 april 2026 in Den Oever.

Evenals voorgaande jaren gaan wij ons uiterste best doen om een leuke tocht voor te bereiden. Wij hopen samen met alle deelnemers, er een onvergetelijke Eilandentocht 2026 van te maken. Wij hebben er zin in!

Bent u geïnteresseerd om in 2026 deel te nemen, de toertochtvlag te hijsen en met ons koers te zetten naar de Waddeneilanden?

Inschrijven kan vanaf donderdag 8 januari om 10.00 uur.

Peter van Beek en Trudy Geerlings Dirk Jan en Anneke Zwart

EB EN VLOED - WANTIJZOUT WATERSTROMING EN WINDTERSCHELLINGVLIELAND - TEXELDROOGVALLENDE PLATENZEEHONDEN

Nautisch Centrum Nicolaas Witsen

Al jaren een begrip in de watersport

Wie enigszins thuis is in de watersport, kent Nautisch Centrum Nicolaas Witsen. Deze werf is al sinds 1853 gevestigd in Alkmaar. Nicolaas Witsen is ontstaan uit een bouwbedrijf dat zelf platbodems ging bouwen om eigen materialen te vervoeren. Toen er meer vraag kwam naar dergelijke schuiten is de werf opgericht, genoemd naar de voormalige burgemeester van Amsterdam, Nicolaas Witsen. Hij had een band met de scheepvaart. In de loop van de decennia heeft de werf vele schepen gebouwd. De documentatie hiervan is voor een belangrijk deel nog voorhanden. Rond 1960 verplaatste de onderneming zich van het centrum van Alkmaar naar de huidige locatie aan het Noord-Hollands Kanaal.

Nautisch Centrum Nicolaas Witsen is uitgegroeid tot een bedrijf dat een totaalpakket aan diensten aanbiedt. Samen met medelid Walther Kocken ga ik op bezoek. Eigenaar Remon de Nijs geeft ons uitleg over de veelheid aan activiteiten die op het terrein plaatsvindt. De jachtservice verzorgt jachtbetimmeringen, laken schilderwerk, motoronderhoud, installatietechniek en alle andere werkzaamheden die nodig zijn om een schip in goede staat te houden. Speciale aandacht krijgt het elektrisch varen. Alle expertise hiervoor is in huis. Er is veel plaats voor winterstalling. Op

het werfterrein van ruim 32.000 m2 passen 700 jachten. De overdekte winterstalling beslaat 18.000 m2 en is verdeeld over meerdere hallen, met en zonder verwarming. Jachten tot 300 ton kunnen worden gehesen en getransporteerd. Het is een bijzonder gezicht om te zien hoe al die jachten op de centimeter nauwkeurig in de hallen worden gestald. Alle ruimte wordt benut, want de vraag naar winterstalling is zeer groot geworden.

Wie interesse heeft in een ander schip, of wie zijn schip wil verkopen, kan bij Witsen Marine terecht bij de jachtmakelaardij. Zij hebben een ruim aanbod aan nieuwe en gebruikte merkschepen. Ook motoren en trailers worden geleverd. Als dealer levert het bedrijf elders gebouwde nieuwe schepen, maar ook de in eigen beheer gebouwde WB1 (Witsen Brutus 1). Die is er zowel elektrisch als in diesel uitvoering. In Noord-Holland is de belangstelling voor sloepen de laatste jaren enorm gegroeid.

Nautisch Centrum Nicolaas Witsen is een dynamisch en allround watersportbedrijf met een rijk verleden en een duidelijke visie op de toekomst.

In het centrum ontbreekt een ruim gesorteerde watersportwinkel niet. Naast de goed bezochte winkel is in 2003 Boodschappen Watersport opgericht als één van de eerste online watersportwinkels in Nederland.

KRAANWERK

REMON DE NIJS

Vanaf het begin was dit een succes en het is uitgegroeid tot een van de grootste online watersportwinkels in Nederland.

Remon de Nijs legt uit dat de huidige veelheid aan activiteiten alle aandacht opeist, waardoor anders dan in het verleden er geen ruimte is om nieuwe schepen te bouwen, behoudens de WB1. Het bedrijf heeft de rechten van Super van Craft, maar dergelijke schepen kunnen in de huidige tijd met de huidige eisen niet meer rendabel worden gebouwd, hoe fraai ze ook zijn. Het aanbod van schepen voor de stalling en de vraag in de markt hebben de afgelopen jaren flinke veranderingen laten zien. De sloepenmarkt heeft een enorme groei doorgemaakt, terwijl kajuitboten tussen acht en elf meter minder in trek zijn. Daarnaast is er veel vraag naar stallingsruimte voor grotere schepen.

Belangrijk voor het bedrijf is de geplande verhuizing naar een andere locatie langs het Noord-Hollands

Kanaal. De bedoeling is dat op de huidige locatie woningen worden gebouwd. De stad Alkmaar groeit en daar zijn bouwlocaties voor nodig. De eerste plannen zijn in 2017 opgesteld, maar realisatie laat nog op zich wachten. Het grote probleem is netcongestie waardoor aansluiting op het elektriciteitsnet nog steeds niet mogelijk is. Hierdoor kan men voorlopig niet verder, want voor de werkzaamheden van de werf is aansluiting op het net cruciaal. In de nieuwe opzet blijft Nicolaas Witsen een totaalpakket aanbieden, maar met een logischer en moderner logistieke opzet. Hierbij wordt gekeken naar de werkwijze in containerhavens voor bijvoorbeeld de stalling van sloepen. Het mag duidelijk zijn dat de vertraging bij het uitvoeren van de plannen als een teleurstelling wordt ervaren, naast mogelijke financiële consequenties.

Wat de ontwikkeling van de watersport betreft ziet Remon de Nijs een duidelijke

samenhang met de ontwikkeling van de economie. Ook ontstaat er meer onderscheid tussen dagrecreatie met sloepen en vakantierecreatie met grotere kajuitboten. Wat hem betreft is een punt van aandacht het beheer van de infrastructuur. Langere tijd was men slechter bereikbaar door een langdurige storing aan een brug. Gelukkig is deze inmiddels verholpen.

Nautisch Centrum Nicolaas Witsen is een dynamisch en allround watersportbedrijf met een rijk verleden en een duidelijke visie op de toekomst. Dit wordt in watersportkringen herkend want het bedrijf trekt niet alleen klanten uit de regio, maar zeker ook uit andere delen van ons land. Op mijn vraag of de KNMC een werkbezoek aan Nicolaas Witsen mag organiseren, kreeg ik een positief antwoord: zodra de nieuwe bedrijfslocatie gereed is zijn wij welkom.

Don Bijl

Motorboot Sneek

31 oktober, 1 en 2 november 2025

Ook in het najaar waren wij present tijdens de Motorboot Sneek, dat werd gehouden van 31 oktober tot en met 2 november. Zoals gebruikelijk hadden we een plaatsje toegewezen gekregen bij de makelaardij De Valk in Sneek.

Er zijn nog al eens wat obstakels op de weg naar Sneek, dus ik was vroeg vertrokken. De vorige dag was er onderhoud aan de tunnel in Sneek en werd ik keurig omgeleid via Leeuwarden. Ja, jullie lezen het goed. Als je de lokale situatie beter kent was er een andere mogelijkheid geweest en daar heb ik de dagen erna gebruik van gemaakt.

De tunnel was nu in orde, maar al na Urk werd geadviseerd om een omleiding te volgen omdat de A6 was afgesloten. Met de vorige keer in het achterhoofd dacht ik er verstandig aan te doen de weg gewoon te blijven volgen. Dicht bij Sneek zou er dan toch wel een beter alternatief zijn. En inderdaad was er in de beurt bij Langweer een omleidingsadvies. Het werd een mooie autotocht binnendoor. En daar kwam een geel bord met informatie over het pontje. Ik las iets over ‘gesloten. Dus helemaal weer terugrijden en wat dan? Maar na de bocht zag ik gelukkig dat de pont in werking was tot 5 november. Dus werd ik nu door een enthousiaste bediende met de auto over het water naar de andere kant gebracht. Zo zie je het water weer eens op een andere manier.

Aangekomen bij De Valk bleken Jos en Jacqueline ook net te zijn gearriveerd. Zij hadden overnacht in het Van der Valk Hotel. Even later voegde Andries zich ook bij ons gezelschap. Eerst maar eens koffiedrinken, dat weer op een vriendelijke wijze werd aangeboden door het De Valk-team. Met zijn vieren hebben we eerst de stand opgebouwd en al spoedig kwamen de eerste bezoekers langs.

Het was vrijdag slecht weer en daardoor was het minder druk dan de vorige keer. Er was ook een afspraak gemaakt met Watersport TV. Zij zouden een opname maken van de KNMC en het filmpje op zaterdag online zetten. Dat

ging best goed: ik kon nog eens uitleggen waarom het zo leuk is om lid te worden van onze club. Zaterdagavond werd ik opgebeld door de cameraman van Watersport TV. Hij had een trieste mededeling, namelijk dat zijn camera een gebreken vertoonde en hij de opname niet goed kreeg. Zonde van de tijd en moeite dus.

Maar onze energieke Jos had met zijn iPhone ook een opname gemaakt en die was prima gelukt. Jacqueline besloot om de opname van Jos op Facebook te zetten.

Het interview was door Jos vanaf de zijkant opgenomen, waardoor ik niet in zijn IPhone keek. Ik keek immers in de camera van de cameraman van Watersport TV. Een beetje jammer dat de officiële opname mislukte, maar we hadden in ieder geval een alternatief voorhanden.

Op vrijdag zijn ongeveer vijftien zeer serieuze gesprekken met bezoekers gevoerd en dat was een goede score.

De volgende dag bestond onze vertegenwoordiging uit Olga, Don, Walther en Remco. Ook zij vonden de belangstelling voor onze club groot.

Zondag stonden Ans,Leo, Winfried en ik op de beurs. Toch fijn dat Winfried in eerste instantie de Duitse bezoekers voor zijn rekening nam.

Er was wederom veel belangstelling bij onze stand. Nu is het afwachten welke mensen echt lid zullen worden.

Er is tijdens de toertochtleidersvergadering op 6 november in Leerdam nog een vraag gesteld rond de

hoogte van de inschrijfbedragen voor toertochten en over de contributie. Wij hebben tijdens onze gesprekken

met potentiële leden geen vragen of opmerkingen gehad over de hoogte van de contributie. Wij hebben steeds

uitgelegd dat de kosten van een toer bestaan uit liggeld, restaurantkosten en de kosten van de uitjes. De toertochtleiders zijn vrijwilligers van de club. Zij zijn met de voorbereidingen van een toertocht soms een jaar bezig, maar vragen daar geen geld voor.

Samenvattend:

Ondanks het slechte weer en daardoor weinig bezoekers, kijken we terug op een gezellige en waardevolle beurs. Onze stand trok geïnteresseerden die de moeite namen om langs te komen. We hebben goede gesprekken gevoerd over onze activiteiten en het belang van veilig varen. Het was een mooie gelegenheid om bestaande contacten te onderhouden en nieuwe relaties op te bouwen, ondanks de uitdagende omstandigheden. Dank aan iedereen die heeft geholpen bij de organisatie en bemanning van de stand. Samen hebben we laten zien waar de KNMC voor staat: passie voor watersport en verbondenheid binnen onze gemeenschap.

Pieter Verboom

Werfbezoek aan Alumax Boats en bouw van de Seacruiser

Datum: 4 februari 2026

Tijd: inloop 10.30 uur, aanvang 11.00 uur

Locatie: Setheweg 12 Meppel

Op 4 februari vindt een werfbezoek plaats bij Alumax boats, en ook een presentatie van de bouw van de Seacruiser 49.2. Ook gaan we de Seacruiser bekijken die dan in de afbouwfase is. Daarna kan nog over van alles en nog wat worden doorgepraat. We sluiten het bezoek af met een gezellige lunch.

Ter voorbereiding op het bezoek heeft Paul Dinant, ontwerper van de Seacruiser en lid van de KNMC, een artikel geschreven. Hij wil graag de kanten van zijn hobby belichten die meestal niet aan bod komen zoals het ontwerpproces, de keuzes die gemaakt moeten worden en de motivatie daarvan. Bij de keuzes is het als lezer leuk om te bedenken of je het ermee

eens bent of andere keuzes gemaakt zou hebben. Het is daarmee een lijvig artikel geworden, maar zeer de moeite waard om te lezen!

Seacruiser 49.2, een stoer schip met onbeperkte mogelijkheden

Inleiding

Als ontwerper wil ik jullie graag meenemen in het denkproces en de

achtergronden om tot het ontwerp van de Seacruiser 49.2 te komen. Over dit onderwerp vind je maar heel weinig terug in watersportbladen. Juist daarom lijkt het mij mooi om dat onder de aandacht te brengen.

Mijn inspiratiebron

De schoonheid van werkschepen zoals de loodsboten, marine patrouillevaartuigen, viskotters, enzovoort inspireert mij al heel lang. Deze boten zijn niet ontworpen om er zo mooi mogelijk uit te zien, maar vanuit de taken waarvoor ze bedoeld zijn. Deze eerlijke no-nonsense scheepsarchitectuur, wars van modetrends, maakt juist dat deze boten zo mooi zijn en blijven. Ik krijg daar een heel warm gevoel bij en dat is mijn vertrekpunt.

Bij een koper van een boot gebeurt net zoiets: die laat zich in eerste instantie leiden door liefde op het eerste gezicht en emotie bij het zien van een boot. Dit

moet in orde zijn, want je moet je voor lange tijd goed voelen op je boot. Naast de irrationele benadering zijn er ook veel rationele aspecten die maken of je boot tot in lengte van jaren goed zal bevallen.

Uitgangspunt

Het heeft geen zin om een boot toe te voegen aan het soort boten waarvan er al erg veel rondvaren. Ik wil graag iets unieks ontwerpen voor een doelgroep die iets anders wil en die zich ook aangetrokken voelt tot de no-nonsense architectuur van werkschepen. Een doelgroep die zich niet wil beperken tot het varen op de grote kanalen en de grote rivieren, maar die ook over het allermooiste gebied, van de Waddenzee van Texel tot Denemarken willen kunnen zwerven. De vaarders die de getijdehavens langs de Engelseen Franse kust aan willen doen en droogvallen waar ze maar willen.

Ook moet je de mooiste plekjes langs de kleine binnenwateren met vaak lage bruggen kunnen ontdekken. Dit is echter alleen mogelijk als de diepgang niet meer dan 80 cm en de doorvaarthoogte niet meer dan 2,45 m bedraagt. Je vaargebied wordt hiermee enorm uitgebreid. Deze gebieden hebben gemeen dat er nergens gebruik gemaakt kan worden van walstroom. De boot moet dus voor het stroomverbruik volledig zelfvoorzienend zijn, ook als je ergens wekenlang in the middle of nowhere wil blijven liggen.

De prijs

De prijs voor de boot moet wel binnen de perken blijven. Hiervoor moesten we anders gaan denken. Ieder detail is vele malen bekeken om te bepalen of er bespaard kon worden op de manuren, zonder in te leveren op de kwaliteit. Dit resulteerde in een bouwtijd van slechts een half jaar. Werkschepen zijn nononsens schepen. Ook de Seacruiser 49.2 wordt als een werkschip gebouwd. Dat is kostenbesparend. Voor de verkoopsom zijn we uitgekomen op € 450.000,- inclusief btw. Dat is een lage prijs voor een compleet uitgerust schip van vijftien meter lang.

De bouw

Voor de bouw is gekozen voor Alumax boats uit Meppel, een echte werf voor werkboten. Zij bouwen al tientallen jaren boten voor de marine, voor de brandweer, de geel-zwarte watertaxi’s voor Rotterdam en nog veel meer. Op werkschepen moet je ook onder de zwaarste omstandigheden kunnen rekenen, ze moeten degelijk en betrouwbaar zijn. Met deze doelstelling bouwt Alumax ook de Seacruiser 49.2. De boot moet groot genoeg zijn om er lang op te verblijven. De afmetingen moeten afgestemd zijn op de sluizen en bruggen van de Franse kanalen. Daarom zijn we uitgegaan van een lengte van 14,95 meter en een breedte van 4,53 meter. Een bijkomend voordeel hierbij is, dat de boot ook gevaren mag worden zonder vaarbewijs. Om goed te kunnen genieten van het uitzicht en het beste overzicht te hebben over je boot, heeft de Seacruiser

49.2 ook een flybridge gekregen. Om de doorvaarthoogte te beperken, zijn de zijwanden en het mastje van de flybridge in een handomdraai naar beneden te klappen. Dan is de doorvaarthoogte nog maar 2,45 meter.

Er is gekozen voor aluminium, voor dubbele skeggen, dubbele roeren en twee hoofdmotoren. Deze bouwwijze is wel duurder dan de bouw in staal met één hoofdmotor, maar daar staan zoveel voordelen tegenover dat we hier toch voor gekozen hebben. Wij gebruiken aluminium voor de scheepsbouw volgens ISO-norm EN AW 5083. Voor de vlakken en de dekken is de dikte 5 mm en voor ondergeschikte delen 4 mm. Op de dekken ribbels met een dikte van 1,5 mm. De spanten zitten om de 500 mm en zijn 5x100 mm. De langsverbanden - de stingers - zitten om de 200 tot 300 mm.

BRUGHOOGTE 2,50 M EN WATERDIEPTE 90 CM VORMEN GEEN BELEMMERING

Skeggen en roeren zorgen voor de grootste weerstand. Daarom worden daar de lasnaden van gladgeslepen. Alumax moest de weerstand van lasnaden onder water pijnlijk ervaren tijdens een oplevering van een patrouillevaartuig dat 30 knopen moest kunnen varen. De boot haalde dat bij lange na niet. Nadat de lasnaden gladgeslepen waren, werd opnieuw proefgevaren. De boot haalde nu een snelheid van 33 knopen!

De aandrijving en de stroomvoorziening In deze tijd zou je graag over willen gaan naar elektrische motoren, maar dan ben je afhankelijk van oplaadpunten en dat is veel te beperkend. Ik vind het niet meer van deze tijd om nog boten te bouwen die veel brandstof verbruiken en veel walstroom nodig hebben. Een zo zuinig mogelijk dieselverbruik en zelf de stroom opwekken die je nodig hebt, maakt je minder afhankelijk, het is minder belastend voor het milieu en beter voor je portemonnee.

De Seacruiser weegt 11,5 ton. Het motorvermogen moet minimaal 5 pk per ton waterverplaatsing zijn, dus 5 x 11,5 = 57,5 pk. Maar je zult ook wel eens op het IJsselmeer gevaren hebben met harde wind tegen. Dan is het maar wat fijn als je wat extra vermogen hebt. Daarom hebben we gekozen voor 2 x 65 pk. Het toerental blijft daardoor laag waardoor het geluidsniveau ook laag blijft. Twee motoren zijn efficiënter dan één motor. Immers, het brandstofverbruik loopt logaritmisch op bij een hoger toerental waardoor twee keer een laag vermogen zuiniger is dan één keer het dubbele vermogen. De scheepsmotoren zijn van Hyundai, gemariniseerd door Craftsman. Dit zijn heel bedrijfszekere, erg zuinige en rustig lopende motoren. Met een motor vooruit en de andere motor achteruit draait de boot om zijn as. Met hulp van de boegschroef wordt het manoeuvreren wel heel eenvoudig.

Grote gewichten wil je graag zoveel mogelijk in het midden van het schip concentreren; de boot gedraagt zich dan wat makkelijker in golven. Dit zou betekenen dat de motoren dan onder een luik in de kajuitvloer moeten worden opgesteld. De consequentie daarvan is, dat er veel meer motorlawaai in de kajuit te horen is, de doorvaarthoogte van maximaal 2,45 m niet meer mogelijk is en dat de uitlaatslang en de luchttoevoer ook onder de kajuitvloer moeten worden gemonteerd. Dat is iets wat we echt niet willen.

De motoren en de accu’s hebben we achter een waterdicht schot in het achterschip geplaatst. Dit is veiliger en we voorkomen daarmee de bovengenoemde problemen. Een nadeel van deze opstelling is dat veel gewicht zich achter in het schip concentreert.

maar heel weinig diesel nodig om de boot te verwarmen.

Het lijnenplan

Er is veel studie verricht door o.a. het Maritiem Research Instituut Nederland, om de meest ideale rompvorm voor het onderwaterschip te ontwikkelen. De studies waren er vooral op gericht om de weerstand van de boot in het water zoveel mogelijk te beperken, waardoor het brandstofverbruik ook zoveel mogelijk beperkt wordt. De uitkomsten hiervan en de conclusies uit de studies hebben we zo veel mogelijk verwerkt in het lijnenplan. Er is gekozen voor aluminium. Dat is veel lichter dan staal, waardoor de romp minder diep in het water zakt. Dat gecombineerd met twee kleinere skeggen in plaats van één grote skeg, leidt tot een diepgang die slechts 79 cm bedraagt. Het totale

Om dit te dragen moet de boot onder de waterlijn achterin iets meer volume krijgen, hetgeen een concessie aan het meest optimale onderwaterschip is.

De benodigde stroom wekken we op met zes zonnepanelen, elk met een Wp van 440 Wh. Door middel van een MPPT-regelaar worden de accu’s opgeladen en de zonneboiler verwarmd. Via een omvormer wordt de 12 volt accuspanning omgezet naar 230 volt. Koken en de oven werken op gas en de kachel werkt op diesel. De installatie voldoet voor de stroomvoorziening van half maart tot half oktober. De boot heeft dubbel glas en de wanden en het dak zijn geïsoleerd met 100 mm minerale wol. Daardoor is er ook in de winter

gewicht is 11,5 ton en dat is ongeveer 10 ton minder dan bij de bouw in staal. Vanwege het 10 ton lagere gewicht hoeft er 10 m3 water minder weggeduwd te worden. Dat scheelt enorm in het brandstofverbruik.

Bij een lange waterlijn (wl) kan de breedte en of de diepte van de romp minder zijn bij dezelfde waterverplaatsing als bij een schip met een kortere waterlijn. De slankere vorm leidt tot minder weerstand, dus minder brandstofverbruik.

De rompsnelheid wordt bepaald door de afstand tussen de hekgolf en de boeggolf. Hoe groter deze afstand is, des te hoger is de rompsnelheid. In het café aan de haven hoor je soms

verhalen als ‘lengte loopt’, we liepen met 10 knopen de haven van Hoorn binnen! Dat lengte loopt is waar en de 10 knopen kan je zelf achter op je bierviltje controleren met de formule 2,43 x V wl = kn x 1,85 = km/h. Om een lange waterlijn te krijgen is de boeg steil gemaakt, waardoor de wl lengte 14,45 m is geworden. De rompsnelheid is 2,43 x V 14,45 = 9,24 kn x 1,85 = 17,1 km/h. Als er gekozen zou zijn voor een veel schuinere boeg, dan zou de wl lengte ca. 13,30 m bedragen en de rompsnelheid is dan 16,3 km/h. Het verschil van 0,8 km/h krijgen we er nu gratis bij.

Bij de meeste motorjachten is de hoek tussen de middenas van de boot met de wl IE = 40 tot 70 graden. Bij dit soort boten zie je dat ze bij het varen met tegenwind, tegen de golven ‘botsen’. Voor de opvarenden is dit onaangenaam en het kost extra brandstof. In de studies wordt aangegeven dat een IE van 25 graden of kleiner ideaal is. In het lijnenplan ben ik uitgegaan van een hoek IE van 23 graden: een veel scherpere boeg dan gebruikelijk bij motorjachten. De boot snijdt veel meer door de golven in plaats van ertegen te botsen, de bewegingen zijn veel rustiger en het brandstofverbruik is minder dan bij boten met een grotere IE hoek. Vanuit het lijnenplan volgt de positie van het drukkingspunt (CB). Dit kan je zien als het zwaartepunt van de opwaartse kracht. Het gewichtszwaartepunt (CG) moet precies boven CB liggen, anders is er geen evenwicht. Het vergde vele dagen rekenen en vele slapeloze

nachten om dit voor elkaar te krijgen. Het spiegeloppervlak onder water

waarde. In ons ontwerp is CP 0,65. In combinatie met een IE van 23 graden krijgen we een heel mooi onderwaterschip.

Stabiliteit

In de tekening van de stabiliteitskromme (GZ), zie je dat bij 30 graden helling de arm van het oprichtend moment 0,86 meter is. Volgens de Wet Pleziervaartuigen moet de arm bij 30 graden minimaal 0,2 meter zijn. Meestal ligt de kenterhoek (AVS) bij motorboten bij 45 graden. In de tekening zie je dat de AVS in ons ontwerp bij 70 graden ligt. Deze cijfers geven wel een heel veilig gevoel. De boot wordt CE-C gekeurd, geschikt voor zee tot windkracht 6 en twee meter hoge golven. De boot kan veel meer aan, maar de bemanning meestal niet en daarom houden wij het bij categorie C.

hebben we klein gehouden om te voorkomen dat de boot veel water mee gaat zuigen, hetgeen tot extra weerstand leidt. Wij hebben het roeroppervlak iets groter gemaakt dan volgens de onderzoeken nodig is, om ook bij lage snelheden nog bij te kunnen sturen.

Een volledige rondspantboot gaat in de golven veel meer rollen dan een knikspant. Dat rollen vind ik erg oncomfortabel. Een rondspantschip veroorzaakt minder weerstand dan een knikspant. In ons ontwerp hebben we het voorschip semi-rondspant gemaakt, naar achteren overgaand in een knikspant, zodat we het rollen sterk verminderen.

Vanuit de spantoppervlakkromme wordt de CP-waarde berekend. De CP is de belangrijkste golf-veroorzakende

Afwerking

Met mooi weer stuur je op de flybridge, daar geniet je het meest van buiten zijn, heb je het mooiste uitzicht en het beste overzicht over je boot. Als je wat minder zon wilt, dan kan er een biminikap aangebracht worden

De indeling is heel scheeps: een eiken vloer, witte wanden en een wit plafond van sponningdelen. De hoofdkajuit is groot met een grote kombuis met een kooktoestel, een oven en een koelkast. In de tekening is de standaard indeling getekend, een andere indeling en de gehele stoffering kunnen in overleg bepaald worden. Binnen sturen doe je aan BB-zijde vanaf een verhoogde stuurpositie, zodat je een beter uitzicht hebt. Van een stuurrad voor je knieën krijg ik rugpijn, daarom is de positie van het stuur hetzelfde als het stuur van

mijn auto, zodat je urenlang ontspannen aan het roer kan zitten. Aan SB-zijde hebben we precies zo’n zelfde zitpositie gemaakt voor de navigator met een eigen werkblad en met hetzelfde uitzicht

als de roerganger. De navigator zit niet achter de roerganger, maar vaart echt mee.

De afwerking is als van een werkschip.

Het onderwaterschip en de opbouw worden gestraald en voorzien van vijf lagen epoxyprimer tot een laagdikte van 400 mu. Vervolgens krijgt het onderwaterschip twee lagen antifouling en wordt de opbouw in kleur gespoten. Er wordt geen plamuur gebruikt en de lasnaden blijven zichtbaar onder de coating.

De gangboorden zijn breed en de railing is hoog en solide. Ook bij flinke zeegang loop je dan veilig rond je schip. In het midden zijn het gangboord en het vrijboord verlaagd, zodat je makkelijker aan en van boord kan stappen.

One of a kind

De uitstraling is als van een stoer werkschip met een eigen identiteit. De identiteit wordt nog eens versterkt door de schuine rompversterkingen en de S-vormige kimlijn. De Seacruiser 49.2 is een uniek schip, hiermee vergelijkbare schepen zijn er niet. www.seacruiser.com.

Paul Dinant

Cursus en herhalingscursus AED & EHBO

Datum: 15 januari 2026 herhalingscursus

Datum: 17 januari 2026

AED- & EHBO-basiscursus

Tijd: 10.00 uur inloop, start 10.30 uur, einde 15.00 uur

Locatie: Meent 2a Leerdam

Sta altijd klaar om levens te redden en doe mee met onze EHBO & AED trainingen! Ook in 2026 zorgt de KNMC ervoor dat onze leden voorbereid zijn op noodsituaties.

15 januari 2026 organiseren we een herhalingscursus voor iedereen die vorig jaar heeft deelgenomen en voor

Tijd Oefening

10.00 Inloop/kennismaking

leden die hun kennis elders hebben opgedaan en deze graag willen opfrissen. EHBO en AED-vaardigheden zijn niet alleen waardevol, maar kunnen werkelijk het verschil maken tussen leven en dood. Door jaarlijks te herhalen sta je altijd paraat en voorkom je dat je denkt: Hoe ging dat ook alweer?

Ben je nieuw op dit gebied? Op 17 januari 2026 bieden we een nieuwe AED- & EHBO-basiscursus aan voor leden die nog niet eerder hebben deelgenomen. Het wordt een leerzame, interactieve dag vol praktische tips, levensreddende kennis en hands-on training met de AED.

Leerdoel

Waarom zou je meedoen?

• Je bent altijd voorbereid op noodsituaties

• Het vergroot je zelfvertrouwen en handelingssnelheid

• Je kunt letterlijk een mensenleven redden

• Het is een gezellige, leerzame dag met medeleden

Mis deze kans niet en meld je snel aan! Samen zorgen we voor een veilige omgeving binnen onze vereniging.

Materialen

10.30 Reanimatie - AED Reanimatie Reanimatiepoppen Vitale functies bewaken iPad t.b.v. feedback Gebruik van AED Trainer AED Samaritan

12.00 Onderkoeling Hoe te handelen bij onderkoeling, gebruik reddingsdekens

12.30 Lunch

13.00 Uitleg inhoud verbandkoffer Uitleg materialen, wat is waarvoor Gevulde verbandkoffer

13.15 Uitleg brandwonden Hoe te handelen bij brandwonden Verbandkoffer, brandwondenkompressen

13.35 Uitleg verwondingen, Hoe te handelen bij verschillende Verbandkoffer, bloedingen verwondingen, wonden verbinden extra verbandmiddelen

14.45 Uitloop, vragen, afsluiting

Bezoek aan het Loodswezen Europoort

Datum: vrijdag 16 januari 2026

Tijd: 14.30 - 17.00 uur

Locatie: Pistoolhaven, Europoort

Maximum aantal deelnemers: 40 (de middag is bijna vol, dus wees er snel bij!)

We hebben weer iets bijzonders voor jullie in petto! Op vrijdagmiddag 16 januari worden wij gastvrij ontvangen bij het Loodswezen op de Europoort. Een unieke kans, want hier komt niet iedereen zomaar binnen! Tijdens deze bijzondere middag krijgen we een presentatie en een uitgebreide rondleiding. We nemen een kijkje in de maritieme simulator en – als het lukt – mogen we zelfs plaatsnemen voor een demonstratie. Bovendien bezoeken we de helikopters waarmee loodsen onder soms extreme omstandigheden worden afgezet aan boord van zeeschepen. Tot windkracht 10 stappen deze mannen letterlijk het avontuur in. Echte mannen van staal,

die met 100% vertrouwen en teamwork hun gevaarlijke, maar onmisbare werk verrichten. Een indrukwekkende blik achter de schermen is gegarandeerd! Na afloop proosten we samen bij Paviljoen Stormvogel. Voor leden die niet direct de file in willen, is er de mogelijkheid om gezamenlijk te dineren.

Dankzij de inzet van Bram van der Linden en zijn zoon, die zelf loods is, kunnen we dit exclusieve bezoek brengen. Onze hartelijke dank hiervoor.

Het belooft opnieuw een onvergetelijke en leerzame KNMC-middag te worden.

Zorg dat je erbij bent! https://loodswezen.nl

Bezoek aan de Ockhuisen Mercedes-Benz Collectie

Datum: zaterdag 7 maart 2026

Tijd: inloop 10:00 uur, aanvang 10:30 uur

Locatie: Eemweg 74, 3755 LD Eemnes Parkeergelegenheid genoeg in de omgeving.

Wij nodigen jullie van harte uit voor een bijzonder bezoek aan een van de meest indrukwekkende privécollecties van Nederland: de Ockhuisen Mercedes-Benz Collectie.

Sinds 1964 heeft Nico Ockhuisen een unieke verzameling opgebouwd die inmiddels is uitgegroeid tot een vrijwel compleet overzicht van Mercedes-Benz automobielen uit de periode 1945–2011.

Wat ooit begon met de aankoop van zijn eerste Mercedes op 17-jarige leeftijd – een W136, type 170 SV uit 1954 – groeide uit tot een levenslange passie en een collectie van meer dan 130 voertuigen. Nico’s fascinatie voor techniek, design en kwaliteit begon al vroeg. Op tienjarige leeftijd zat hij voor het eerst achter het stuur van een Mercedes. Twee jaar later bezocht hij het MercedesBenz museum in Stuttgart. Deze ervaring wakkerde zijn liefde voor het merk voorgoed aan.

Zijn verzameling is geen gewone collectie, maar een zorgvuldig opgebouwd eerbetoon aan het erfgoed van MercedesBenz. Ockhuisen richt zich vooral op originele, niet gerestaureerde voertuigen die elk hun eigen verhaal vertellen. Sommige auto’s vond hij in verre landen, andere stonden jarenlang stil in een schuur of garage, wachtend op een nieuwe eigenaar die hun geschiedenis zou koesteren. Het is de grootste

Bedrijfsbezoek

Maatmetaal Rotterdam

Datum: vrijdag 20 maart 2026

Tijd: om 10:00 uur verzamelen

Locatie: bij De Pannenkoekenhut, Rottebandreef 10, Bergschenhoek

Maatmetaal Rotterdam B.V. Maximaal aantal deelnemers: 24

Op 20 maart zijn we met de KNMC

te gast bij Maatmetaal Rotterdam B.V., het voormalige bedrijf van Carel Schut. Sinds de oprichting in 1974 is dit bedrijf uitgegroeid tot een marktleider in het gieten en bewerken van metalen zoals brons, aluminiumbrons, gietijzer en overige non-ferrometalen. Maatmetaal staat bekend om zijn veelzijdigheid en precisie. Met vestigingen in zowel Nederland als Duitsland (Tauberbischofsheim, nabij Würzburg) bedienen zij klanten nationaal en internationaal. Dankzij moderne zaagcapaciteit en een ruime

privéverzameling van de wereld. Zo ontdekte hij een Ponton uit 1957, die negentien jaar lang in de garage van een weduwe had gestaan. Ook heeft Nico een 220D. Die was ooit van een gepensioneerde eigenaar uit Freiburg die er slechts een paar keer per jaar mee reed. Voor Ockhuisen zijn het niet zomaar auto’s, het zijn stukjes geschiedenis, zorgvuldig bewaard voor de toekomst.

Een unieke kans voor KNMC-leden! Tijdens ons bezoek krijgen we een exclusieve rondleiding door deze bijzondere collectie. Ockhuisen zal zelf aanwezig zijn om te vertellen over zijn levenswerk, zijn zoektocht naar bijzondere exemplaren en de verhalen achter de auto’s.

Kortom, dit wordt een dag vol passie, vakmanschap en automobiele historie. Een uitje dat geen enkele liefhebber mag missen!

https://www.ockhuisencollectie.nl/

voorraad kunnen zij vrijwel aan elke vraag voldoen. Het bedrijf heeft een uitgebreid kwaliteitszorgsysteem, waarbij elk binnenkomend en uitgaand product wordt gecontroleerd met moderne meetinstrumenten.

Wat maakt dit bezoek bijzonder? Tijdens ons bezoek krijgen we een kijkje achter de schermen in de gieterij en de bewerkingsafdeling. Hier zien we hoe maatwerkproducten tot stand komen – van gietijzeren blokken tot bronzen onderdelen. Wist u dat Maatmetaal ook de bronzen bussen heeft geleverd voor de cilinders die gebruikt zijn bij het lichten van de Koersk? Een mooi voorbeeld van hun vakmanschap en internationale reputatie.

https://maatmetaal.nl/

Samenvatting en impressie van EBA GA2 meeting Salzburg

10 en 11 april 2025

De oktobervergadering van de European Boating Association, waarbij het Oostenrijkse Zeil Verbond als gastheer optrad, werd bijgewoond door 22 afgevaardigden uit twaalf Europese landen. Zoals gebruikelijk begon de vergadering met een rondje langs de deelnemende organisaties, waarin gelegenheid was om de belangrijkste ontwikkelingen binnen de eigen organisatie te vermelden. Opvallend was, dat de meeste organisaties het aantal leden ziet dalen. Het ligt dus voor de hand dat de succesvolle initiatieven om deze daling te stoppen, onderling gedeeld gaan worden.

RCD (Recreational Craft Directive)

Om verschillende redenen is in de toekomst aandacht nodig voor de Wet Pleziervaartuigen of RCD. Maar eerst even een uitleg over deze wet.

Pleziervaartuigen die na 16 juni 1998 in Europa op de markt zijn gebracht moeten aan bepaalde vastgestelde Europese (CE) eisen voldoen. Bij het schip moet een verklaring van overeenstemming (conformiteitsverklaring) aanwezig zijn waarin wordt verklaard dat aan deze eisen is voldaan. Op het schip is dan een CE-markeringsplaatje en een bouwersplaatje gemonteerd. De Europese Unie streeft naar vrij handelsverkeer van goederen tussen de EG-lidstaten. Daarom stelde de Europese Gemeenschap in 1998 voor bepaalde productgroepen de CE Richtlijn Pleziervaartuigen in.

De richtlijn – stelt veiligheidseisen – stelt milieueisen – stelt gezondheidseisen – beschermt consumenten – regelt aansprakelijkheid

Lidstaten zijn verplicht de richtlijn om te zetten in nationale wet- en regelgeving. Die moet dezelfde strekking hebben als de richtlijn. Daardoor vallen de verschillen in eisen die lidstaten aan producten stellen weg. In Nederland is de nationale regelgeving vastgelegd in de Wet Pleziervaartuigen.

Een producent mag en moet zelf een CE-markering aanbrengen op zijn vaartuig. Maar alleen als hij kan verklaren en aantonen dat zijn vaartuig aan de eisen van de richtlijn voldoet. Om dat te onderzoeken is er een aantal keuringsregimes, afhankelijk van de ontwerpcategorie (CE-klasse) van het jacht.

Een pleziervaartuig kan onder meerdere richtlijnen vallen.

Er zijn richtlijnen voor: – drukvaten – gastoestellen – elektromagnetische comptabiliteit

– middelen voor persoonlijke bescherming

– randapparatuur voor telecommunicatie

Pleziervaartuigen volgens deze wet zijn:

– vaartuigen bedoeld voor sport en vrije tijd

– vaartuigen voor zowel binnenvaart als zeevaart

– ongeachte de wijze van voortstuwen

– met een lengte van 2, 5 tot 24 meter

De CE-certificering wordt verzorgd door een Notified body. Een Notified body is een door de overheid aangewezen instantie en wordt dus ook aangeduid met Aangewezen Keuringsinstantie. In Nederland zijn drie instanties bevoegd om de CE-certificering te doen.

De eerste reden is een initiatief van de aangewezen instanties.

In de Wet Pleziervaartuigen is een ingrijpende verbouwing (EN: Major Craft Conversion) een reden voor een herkeuring. De keuringsinstanties proberen de gedefinieerde ingrijpende verbouwing op te rekken door een lijst te maken met verbouwactiviteiten die aanleiding zouden zijn voor een herkeuring. De EBA verzet zich tegen dit initiatief, omdat een goede onderbouwing ontbreekt waarom dit soort verbouwingen gevaar zouden opleveren voor de veiligheid en gezondheid van personen, goederen of het milieu. Er zijn bij ons in Nederland nog geen gevallen bekend van een CE-herkeuring na een ingrijpende verbouwing. Maar in andere landen, zoals Finland, komt dit al regelmatig voor. De kosten van een herkeuring variëren van € 4.000,- tot wel € 10.000,-.

De CE-keuring is de verantwoordelijkheid van de werf, de bouwer van het vaartuig, de producent of de importeur. Bij een herkeuring lijkt de verantwoordelijkheid te verschuiven naar de eigenaar van het schip.

De Nederlandse Wet Pleziervaartuigen is een gevolg van de Richtlijn 2013/53 EU. Deze richtlijn wordt de komende jaren geëvalueerd en zal naar verwachting rond of voor 2030 omgezet worden in Europese Wet.

De tweede reden is het volgen van dit evaluatieproces.

De EBA is hierbij een vertegenwoordiger van de pleziervaarder en wil dat diens belangen zo goed mogelijk beschermd blijven. Ook moet hier opgemerkt

worden dat een richtlijn van de Europese Unie door de lidstaten via nationale wet ingevuld moet worden. Hierbij hebben de lidstaten dus nog wel enige vrijheid. Die vrijheid ontbreekt bij Europese Wet, want die is veel dwingender.

Tot voor kort trok de EBA op met de European Boat Industry (EBI) voor gezamenlijke standpuntbepaling ten aanzien van de Wet Pleziervaartuigen. Tegengestelde belangen maken deze samenwerking minder gepast. Dat betekent dat de EBA op korte termijn een eigen standpunt gaat ontwikkelen hoe een toekomstige RCD (Wet Pleziervaartuigen) of anders de Europese Wet moet worden.

UNECE ICC (groot pleziervaartbewijs) Het is (nog) niet mogelijk om een bevestiging te krijgen dat het groot pleziervaartbewijs (zijnde een International Certificate of Competence) via resolutie 40 van de UNECE ook geldig is in Duitsland voor het varen op niet risicovolle trajecten van de Rijn. Omdat de Rijnpatenten op de niet risicovolle trajecten niet meer verplicht zijn, zou het prettig zijn om dit bevestigd te zien. Op basis van eerdere contacten gaf het secretariaat aan dat het aandringen op een antwoord het alleen maar erger maakt, dus niet vragen en doen.

ES-TRIN Focus Group

Document Distribution

Het EBA-secretariaat bepaalt welke CESNI-documenten beschikbaar gemaakt worden aan de ES-TRIN Focus Group leden. Ook worden deze documenten alleen beschikbaar gemaakt op een manier waardoor verdere verspreiding binnen bijvoorbeeld de LVBHB Wet- en Regelgeving groep niet mogelijk is. Het secretariaat beroept zich op instructies van CESNI en is ongevoelig voor het feit dat de deelnemers aan het Nederlandse OTNB overleg vrij over de weliswaar ook hier beperkte documenten kunnen beschikken. De discussie over dit onderwerp werd bijgewoond door de voorzitter en twee van de vicevoorzitters. Het is redelijk om te veronderstellen dat de Exec hierover een besluit neemt.

Hull Survey diktemetingen van romp Een Belgisch voorstel (CESNIPT 2563) voor een methode voor het meten van de plaatdikte vereist het uitzetten

van een grid met diktemetingen op een groot aantal locaties. Op al die locaties moet het vlak vrijgemaakt worden van verf, roest en stof om een meting te doen. Dit voorstel komt niet overeen met de in Nederland gebruikelijke methode om via het afkloppen van het vlak de dunste plekken op te sporen en daar de metingen te verrichten.

De Belgische methode zal een groot aantal meetwaardes opleveren en daardoor kostenverhogend werken, zonder de zekerheid dat het zwakste punt gevonden is. In de Nederlandse methode wordt een poging gedaan om het zwakste punt op te sporen. Het EBAsecretariaat is verzocht om bij CESNI-PT een EBA-voorkeur voor de Nederlandse methode over te brengen.

Hoofdstuk 30 Brandstoffen vlampunt 55°C of lager

Een Duits voorstel om hoofdstuk 30 ‘Specifieke bepalingen voor vaartuigen met voortstuwings- of hulpsystemen die brandstoffen gebruiken met een vlampunt van 55 °c of lager’ ook van toepassing te maken op alle pleziervaartuigen, heeft na een onderlinge EBA-discussie geresulteerd in een verzoek van de ES-TRIN Focus Group aan het EBA-secretariaat om CESNI-PT te laten weten dat de EBA dit voorstel niet ondersteunt. De daarvoor benodigde onderbouwing was al per e-mail aangeleverd. Kennelijk had het secretariaat al CESNI-PT laten weten dat de EBA dit voorstel afwijst, echter zonder argumentatie waarom. Storend dat de Focus Groep hier niet van op de hoogte was.

EU Criteria 100 m3 en hoofdstuk 9 Stage V motoren

Uit een overzicht van de correspondentie over deze twee onderwerpen per juli 2025 wordt duidelijk dat het EBAsecretariaat voornamelijk mondeling communiceert over deze twee onderwerpen met de vertegenwoordiger van DG Move in CESNI-PT. Terwijl met name de Stage V motoren issue (2016/1628 EU) en de RCD (2013/53 EU) onder DG Grow resulteren. Tijdens deze bijeenkomst van de Focus Groep kon het secretariaat geen mededelingen doen over de voortgang op deze twee dossiers.

Voorstel belangenbehartiging LVBHB

Het doel van dit voorstel is om te komen tot een optimale belangenbehartiging,

waarbij meerdere EBA-lid organisaties een deel van de belangenbehartiging uitvoeren in plaats van één enkele. Momenteel de Royal Yacht Association (RYA) die ook de menskracht levert voor het EBA-secretariaat. Dit met name in die gevallen waarin kennis, vaardigheden en de bereidheid om dit in te vullen in hogere mate aanwezig is binnen de EBA-lid organisatie. Het voorstel leidde jammer genoeg niet tot diepgaande discussies en werd vertroebeld door een ad-hocactie van het secretariaat, waarbij werd uitgelegd welke taken het secretariaat uitvoert. De reactie hierop was, dat dit een ander vraagstuk is dat los staat van het voorstel. Verder werd door het EBAsecretariaat aangegeven dat er weinig budget is voor 2025 om dit voorstel van LVBHB te verwezenlijken . Afgesproken is dat de Exec (bestuur) het LVBHBvoorstel gaat bespreken, een zienswijze opstelt en deze voorlegt aankomend GA april 2026. De invulling bij CESNI-PT door vertegenwoordigers van LVBHB is hiermee nog niet gerealiseerd.

Fred van Beelen - LVBHB

Bouke Veltman - LVBHB

Dirk Jan Zwart - KNMC & VNM

Afkortingen, die tijdens EBA-vergaderingen veel gebruikt worden:

EBA - European Boating Association

EBI - European Boat Industry

AVL-GA - Algemene Leden Vergadering (General Assembly in EBA woordgebruik)

Exec - Executive Committe (Bestuur)

ICC - International Certificate of CompetenceInternationaal vaarbewijs

RDC - Recreational Craft Directive, Europese voorschriften voor pleziervaartuigen vanaf 2,5 tot 24 meter vastgelegd in richtlijn 2013/53/EU.

CESNI - Comité Européen pour l’Élaboration de Standards dans le Domaine de Navigation Intérieure

ES-TRIN - European Standard laying down Technical Requirements for Inland Navigation vessels

TRIWV - Technical Requirements for Inland Waterway Vessels zoals vastgelegd in richtlijn 2016/1629/EU

UNECE - United Nations Economic Commission for Europe

CEVNI - Code Européen des Voies de la Navigation Intérieure

ECDIS - Electronic Chart Display Information System

CCNR - Central Commission for the Navigation of the Rhine

OSPAR - Organisatie van 15 landen voor bescherming van de Atlantische Oceaan

HELCOM - Organisatie ter bescherming van de Baltische zee.

LVBHB - Landelijke Vereeniging tot Behoud van Historische Bedrijfsvaartuigen

KNWV - Koninklijk Nederlands Watersport Verbond

KNMC - Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club

VNM - Verbond Nederlandse Motorbootsport

De taal van de bruggen

“Ben net open geweest” kraait de brugwachter door de marifoon. Door de akoestiek lijkt het of hij op dat moment in een bubbelbad zit.

“Opening weer over twintig minuten.” Dat laatste kon ik slecht verstaan, want er zaten weer drie wachtenden doorheen op dat vermaledijde kanaal 18, in gebruik van Haarlem tot Gouda. Enfin, windje vier dwars op de vaart, maar voor een beetje boot is dat natuurlijk geen probleem. Ah, de eeuwige strijd tussen brugwachters, schippers en automobilisten: een Nederlands drama dat al minstens 60 jaar voortkabbelt op onze waterwegen!

Hier begint de chaos. Het is geen echt sprookje maar wel in de volgende alinea’s in mijn favoriete sprookjesvorm beschreven.

Het Sprookje van de ongeduldige schipper, de wijze brugwachter en de brug zelf.

Once upon a time, in een land vol water en wind, was er een kleine motorboot die al 60 jaar trouw ‘s lands rivieren bevoer. De boot was wijs geworden met de jaren, sprak vloeiend Frans, Duits en Engels, maar een ding vervulde hem nog steeds met twijfel: de taal van de bruggen. Elke brug had meerdere ogen: oranje, rood, groen en af en toe Groen/Rood. Dit betekent: “Wacht, reiziger. Mijn deuren zijn nog gesloten maar kom maar vast deze kant op.” Maar het groene deel fluisterde: “Vaar voort: de weg is vrij. Luister niet naar mijn rode collega.” Het

rode deel riep dan: “ho, even! Houd je wel aan de regels hè.” Dat was nogal verwarrend voor een ervaren motorschip.

Sommige brugwachters moedigen mij aan om alvast op te schuiven. “Kom op, schipper! Ik heb haast, mijn lunchpauze begint over vijf minuten!” Het Raadsel, of beter gezegd, het dilemma van de twee lichten gelijktijdig. “Roodgroen”, dacht de motorboot, betekent dat “bijna groen”? Of: “pas op, kom maar vast?” De schepen waren het al die jaren vaak totaal oneens. De haastige schepen gromden: “Doorvaren! De brugwachter wil snelheid en ik heb haast. We moeten het wegverkeer en de brugwachter te vriend houden.” De VV’s

(Voorzichtige Vletten) prevelden: “Nee, nee, wacht op groen. Het kan zomaar misgaan.”

Voorbeeldje: ik lig met acht schepen te wachten bij een drukke verkeersader in Alphen a/d Rijn. Boot één wacht heel lang op groen. Boot acht zit bijna op zijn voorganger en wil de meute voorbijvaren. Dit zorgt voor een gespannen situatie. Maar ja, dat doet windje vijf op je kont ook niet. Dus bijna gladiatoren en pikhaken-gevechten. Heel gebruikelijk op een steenworp afstand van het Archeon en ook nog eens een gratis schouwspel.

Zo gebeurde het dat de ene helft der boten voortjoeg en soms geïrriteerd

DMS Universal

Geavanceerd besturingssysteem voor alle jachten met bestaande vinstabilisatoren

DMS Anti Rolling Gyro

Voor iedereen die zero speed stabiliteit serieus neemt

DMS MagnusMaster

Voor langzaam varende en semi-displacement jachten tot 30 meter

DMS All-in-One

Maximale stabilisatie voor snelvarende jachten bij zero speed, lage snelheden én hoge snelheden

De eerste DMS All-in-One is gekocht door Van den Hoven Jachtbouw voor installatie op een Voyager 50.

ging passeren terwijl de andere helft stil op groen lag te wachten. De arme brug zuchtte en kreunde onder deze onduidelijkheid. Of was het onkunde of gebrek aan kennis? Zijn baas, de stille brugtovenaar, een man of vrouw met een pet vol wijsheid en een marifoon vol macht, sloeg hoog in zijn ivoren toren het waterige spelletje via een monitor gade. Wij zagen steeds weer het dilemma: Als ik te langzaam ben, scheldt het verkeer. Als ik te snel ben, komen er boten in gevaar. Vaak geef ik het verzoek aan schepen om alvast bij rood-groen door te varen, hopend dat ze het begrepen. Maar niet iedereen luisterde.

De wijze les van het oude kanaal. Op een dag sprak de motorboot het oude kanaal aan, dat dit al jaren zag gebeuren.

“Wat moet ik dan doen?” vroeg de boot. Het kanaal murmelde: “Het licht is pas

groen als de weg veilig is. Rood-groen is een belofte, maar geen toestemming om door te varen”. Wie te vroeg vaart, riskeert zijn mast, maar het geduld van die gemotoriseerde landrotten is toch ook iets om rekening mee te houden.” En de brug? Die glimlachte maar een beetje. Want eigenlijk werd zijn taal toch nooit precies begrepen.

Moraal:

Rood-groen licht is geen uitnodiging om door te varen, maar een uitnodiging om klaar te maken en op te varen. Jouw kant mag eerst dus kom maar vast deze kant op.

Wie wacht op groen, vaart het veiligst, maar kan rekenen op boze automobilisten.

Bij achterstallig onderhoud kun je de kous of in dit geval de brug op je kop krijgen. Het is je eigen verantwoording, want je vaart tegen beter weten in door

rood-groen. Achterstallig onderhoud of niet. Ja, ik heb het tegen jou, Domme Haastige Nederlander. (DHN) Conclusie: Het Is een GGP (Grote, Grappige Puinhoop). Degene die door rood-groen vaart is een DHN’er. Gelukkig hebben wij dat soort niet bij de KNMC, behalve ikzelf.

Hoe zit het?

Regeltechnisch: wachten op groen. Juridisch: wacht op groen

Vergeet de brugwachter groen te geven: wachten op groen.

Over de oplossing wordt gesproken, heb ik gehoord. Tot die tijd: geniet van de show! Want net zo lang als die brug open staat, duurt ook de discussie over wie er nu eigenlijk gelijk heeft, of wat de wetgever misschien moet veranderen. Wat mij betreft rood-groen: varen met die hap en liefst kanaal 18 vervangen door drie andere kanalen. Dan wordt ons vaarsprookje toch weer wat mooier en leuker. En zo kwam er nooit duidelijkheid en vrede terug. Vanaf die dag voer de motorboot alleen door bij volledig groen, hoe ongeduldig de brugwachter ook leek. Langzaam volgden andere schepen. En hoewel het verkeer soms nog steeds mopperde, wist iedereen: veiligheid is geduld, en geduld is wijsheid.

Paul Graafland

NEDERLAND WINT

Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen.

Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen.

Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.

Oplossing 10 verschillen

KNMC Clubartikelen

Vlaggen

x 180 / 100 x 150 / 80 x 120 cm.

Het KNMC Journaalboek

Standaard Clubwimpel

x 50 cm.

Grote KNMC Sticker Blauwe of witte letters

Toertochtvlag

Edge sticker KNMC voor op de auto

De nieuwe CD van het KNMC Schipperskoor

De clubartikelen kunnen besteld worden via de ledensite www.knmc.nl.

Clubsjaal

Luxe caps

Clubdas

Wij zorgen voor transparantie, zekerheid en resultaat. Zodat u zonder zorgen kan genieten op het water.

Ontdek wat wij voor u kunnen betekenen. 0888 - 33 82 22 www.devalk.nl