Weronika Rychta Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Problematyka edytorska Parchatki Franciszka Dzierżykraja-Morawskiego w świetle nowo odkrytych rękopisów
„Poeta epoki przełomu”1. Stan badań nad świadomością literacką Franciszka Dzierżykraja-Morawskiego Niemal w ogóle niewydawana współcześnie spuścizna pisarska Franciszka Dzierżykraja-Morawskiego jest właściwie nieznana w powszechnym odbiorze czytelniczym. Jego postać przywołuje się przeważnie w opracowaniach zbiorowych, pozbawionych analizy i interpretacji jego utworów2. Morawski zasłynął głównie jako autor wydanej anonimowo w 1829 roku rozprawy Klasycy i romantycy polscy. W dwóch listach wierszem, w której zajął stanowisko mediatora i dystansującego się od obu grup krytyka, silącego się na bezstronną obserwację. Taka postawa groziła oczywiście narażeniem się obu stronom konfliktu, jednak z perspektywy dzisiejszego czytelnika i badacza świadczy, jak sądzę, o głębokiej świadomości artystycznej autora rozprawy3 i rzuca światło na zagadnienie jego przynależności do klasycystycznego – a może (pre)romantycznego? – nurtu w polskiej literaturze. Piotr Żbikowski w monografii poświęconej klasycyzmowi postanisławowskiemu zaznaczał, że Morawski należał do grona twórców oświeceniowych, którzy może nie tyle kwestionowali, 78
Weronika Rychta