3 minute read

CANYONING Peloponnesos en het Eiland Evia

Advertisement

Volgens Wikipedia is canyoning een sport waarbij men de loop van een rivier door een kloof volgt door te klimmen, te springen, te zwemmen en te abseilen.

Voor mij is het altijd veel meer geweest. Het gaat over de intense momenten die je met je partner en vrienden beleeft. De ontdekking van een nieuwe plek, streek of land die je anders nooit gekend zou hebben, de cultuur, gastronomie, lokale bevolking en de plaatselijke canyoneers.

Wat begonnen is in 1992 door het lezen van een klein artikel, mij getoond door mijn vrouw in het magazine Cosmopolitan over een toen nog vrij onbekende sport “canyoning”, is ondertussen uitgegroeid tot een passie waarbij we elk vrij moment op canyon-trip gaan in Europa.

In die eeuwige zoektocht naar nieuwe bestemmingen kwamen we in 2013 op de Peloponnesos en later op het eiland Evia terecht, het op een na grootste eiland van Griekenland. Twee oorden ver weg van het Griekse massatoerisme.

In die periode vond men slechts summiere informatie over drie canyons: Kallithea en Fonissa op de Peloponnesos en Kambia op Evia. Een verdere zoektocht op internet en Facebook leverde ons uiteindelijk de namen van enkele andere canyons op: Lepida, Lagadiotissa en Anavryti, echter zonder duidelijke beschrijvingen. Begin 2014 vonden we toevallig op het internet veel foto’s over totaal ongekende canyons op de Peloponnesos gemaakt door Giannis Farsarakis. Ervaring leert ons dat het vaak niet evident is om de nodige complete informatie te krijgen van lokale canyoneers. Maar deze keer was het lot ons goed gezind en was het de start van een langdurige vriendschap. Alzo vertrokken we eind mei 2013 voor een eerste canyoning reis naar de Peloponnesos.

Op het programma stond de één maand voordien, ontdekte Mikros Helmos, één van de acht mooiste canyons van de Peloponnesos. Net als Milon, Kalamias, Vounaki, Vilivina met een prachtig kort gedeelte grot en de niet te missen canyon Fonissa met zijn lange, nauwe en donkere ingesloten secties.

De canyon Mikros Helmos komt uit op de spoorlijn Diakopto-Kalavrita. Daar waar het overal verboden is om op de spoorlijnen te wandelen, is de wandeling hierop een klassieker voor de lokale bevolking. De 22 km lange spoorlijn loopt door de prachtige Vouraikos-kloof. Drie maal per dag rijdt er ook nog een treintje, deze trein stopt na 12 kilometer bij het dorp Kato Zachlorou. De proef met de valiezen op de trein, in de aflevering van het programma De Mol, is hier opgenomen.

Giannis Farsarakis had in de periode 2010-2015 een vijftigtal nieuwe canyons op de Peloponnesos geopend. Er was echter in die periode weinig tot geen interesse voor deze canyons door de kleine canyon gemeenschap van Griekenland en 80% van zijn openingen bleef ongekend en werd nooit een tweede maal afgedaald. Na 2015 was zijn liefde voor canyoning grotendeels over en hield hij zich hoofdzakelijk bezig met zijn nieuwe passie: speleologie.

Al zijn nota’s over deze canyons verhuisden van Griekenland naar België. In 2022 besloot ik al de informatie die ik tussen 2016 en 2022 vergaard had, tijdens de herhaling van al zijn afdalingen, te bundelen in een topo over de Peloponnesos en Evia.

Praktische info: Het ideale moment om de canyons van de Peloponnesos en Evia te ontdekken is gedurende de winter- en lentemaanden. Voor slechts acht canyons wacht men beter tot de zomer, maar het zijn dan ook acht niet te missen afdalingen.

Lepida-Peloponnesos

Een van de mooiste en niet te missen canyons van de Peloponnesos. Het is tevens de meest technische canyon die je er aantreft. Te vermijden bij een hoge waterstand. Niet zo zeer vanwege een ingesloten karakter maar vanwege de complexiteit voor de installatie van een veilige afdaling van de watervallen van 50m en 72m. De ideale periode ligt tussen eind maart en half mei en is afhankelijk van de hoeveelheid sneeuw en regen in de winter.

Triton-Peloponnesos

Een canyon die je tot aan de zomer kan afdalen. Ideaal in de winter en het begin van de lente. Het is een canyon die geëquipeerd is om bij een hoge waterstand veilig te kunnen afdalen, wat de canyon interessant en fotogeniek maakt. Je treft er een zestal watervallen, de hoogste is 40m.

Pikrodafnes en Dipotama-Evia

Pikrodafnes en de parallel gelegen canyon Dipotama zijn twee afdalingen die weldra tot de bekendste afdalingen van Griekenland zullen behoren. Beide canyons komen uit op geïsoleerde parelwitte zandstranden aan een azuurblauwe zee, uniek in Europa. Pikrodafnes is een relatief gemakkelijke canyon, Dipotama is een meer technische canyon. De hoogste waterval is 25m.

Bijna alle canyons liggen op minder dan een uur rijden van één van de talrijke niet te missen Griekse archeologische sites zoals Olympia, Mystras, Delphi, Mycene, het amfitheater Epidaurus, Messina, het kanaal Van Korinthe, enz.

En voor wie interesse heeft in de topo, deze is te verkrijgen bij: https://www.canyonzone.com/ https://www.descente-canyon.com/boutique