BRIEF: Zoeken naar je plek in onderwijs

Hey Els

Je hebt dus de job. Na de herfstvakantie start je voltijds in de derdegraadklas van de school waar je weloverwogen solliciteerde. Ik weet het, je vindt het eng. Had liever de ‘veilige’ optie gekregen van de directeur: een kortere, meer ondersteunende betrekking. Zodat je kan vluchten als het nodig is. Maar ze zei: ‘We geloven in jou.’ Nu jij nog.

Het was ook een ferme deuk die je net opliep bij je eerste stappen in het onderwijs. Het begon met de waarschuwing voor die moeilijke vijfde klas bij je aanwerving. En met het gespannen sfeertje op de personeelsvergadering die je vooraf bijwoonde ... Heel de zomer heb je je opgejut, tegen 1 september was je op van de zenuwen. Na een week had je je ontslagbrief al klaar. Zelfvertrouwen onder nul. Je liet je nog ompraten, kreeg goedbedoelde tips over klasmanagement, maar even later stond je huilend aan je fiets. Je verdween met stille trom.

Is onderwijs wel iets voor mij, vraag je je nu af. Maar je moet jezelf een nieuwe kans gunnen, Els! Het ligt niet aan jou, of aan de job. In een school als deze lukt het je vast beter. Eentje zonder bel en zonder rijen, waar je getriggerd wordt door de thema’s en projecten die vanuit de leerlingen ontstaan. Waar je jezelf kan zijn vooral. Want weet dat dát de sleutel is tot blij leraarschap! Die korte vervanging die je intussen deed was toch al een aangename ervaring? Wel dan …

Vind die creatieveling terug, die een jaar zonder inkomen leefde om de switch naar leraar te maken. Die afstudeerde met grootste onderscheiding. Die koos voor lager onderwijs, omdat ze ‘van alles een beetje’ wil weten. Die een verschil wil maken voor leerlingen en een warme band wil smeden met hun ouders. Zoals met dat Bulgaarse gezin, waar je niet alleen huiswerkbegeleiding gaf maar ook hielp met de subsidieaanvraag voor hun verbouwingen. Jullie sturen nog steeds elk jaar kerstkaartjes.

Op een dag ben je dankbaar dat je zo snel je buik hebt gevolgd. Want in deze school zal je vertrouwen krijgen. Zelfstandig kunnen werken, maar je toch gesteund weten door je team. Een poos co-teachen, wat denk je daarvan? En jij, die elk jaar een nieuwe hobby kiest: hier zal je die naar hartenlust kunnen oefenen in telkens andere projecten, en zo ook je leerlingen er warm voor maken. Zodat jij over een paar jaar zegt: ‘Kinderboeken lezen, zingen, Chinees leren én ervoor betaald worden. Waar kan je dát?’

Tekst Nele Beerens Beeld Tine Schoemaker

• juf van De IJsbrekers (graadklas 3-4),

Freinetschool De Loods, Gent • werkte als sociaal assistent zeven jaar in het jeugdwerk • volgde een verkort traject leraar lager onderwijs • behaalde een postgraduaat Leescoach, start nu een postgraduaat Freinet