BRAMOS sel_Final_Layout 1 13/05/2013 1:57 ΜΜ Page 13
Επανεκκίνηση
Α ΑΝΑφΕΡΘΩ σ’ αυτήν γιατί απ’ αυτήν άρχισαν όλα και εκεί
Θ σταμάτησαν τα πάντα. Τα θυμάμαι στιγμή στιγμή. Το πλοίο έφτασε στο νησί αργά το βράδυ, με μεγάλη καθυστέρηση. Ήμα-
σταν ερείπια γιατί είχε πολλή φουρτούνα. Όταν κατεβήκαμε στο λιμάνι, ήτανε διάφορες γυναίκες που φωνάζανε όλες μαζί, «Δωμάτια, καθαρά δωμάτια». Μερικές λέγανε και «Room to let». Έπεσα κατευθείαν πάνω της. Με τράβηξε η μυρωδιά της; Η μεταφυσική δεν είναι του γούστου μου, αλλά ο λεμονανθός που ανάδινε το σώμα της ανέσυρε τη σκοτεινή μνήμη. Γιατί η Ελένη, το κορίτσι που ακινητοποίησε τη ζωή μου, έραινε τις μασχάλες, το λαιμό και το στήθος της με άρωμα από άνθη λεμονιάς. Η ξανθιά νέα γυναίκα που νοίκιαζε δωμάτια και με μαγνήτισε –με τον απρόσμενο τρόπο που μαγνητίζουν τους παραιτημένους άντρες οι νέες γυναίκες– είχε δεμένα κότσο τα μαλλιά και φορούσε μακό μπλούζα και μπλουτζίν. Δεν είχε καμιά άλλη ομοιότητα με τη δική μου Ελένη, εκτός από το άρωμα. Όπως οι σκύλοι ακολουθούν τις μυρωδιές των θηλυκών, έτσι κι εγώ αγνόησα τις προσφορές από τις άλλες γυναίκες κι ακολούθησα αυτήν. «Πόσο;» την ρώτησα, περισσότερο από συνήθεια. «Τόσο», απάντησε, «αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Το θέλετε για πολλές μέρες;» ρώτησε. «Μπορεί μία μέρα, μπορεί εκατόν μία», της είπα.