10. De Fab Four van de Belgische muziekindustrie

euro, in 2005 was dat zelfs ­1 miljoen euro, maar in 2006 ging het resultaat plots naar 1,3 miljoen euro. "Toen onze eigen producties te verlieslatend werden, beslisten we om ze met externe steun te maken. We hebben ook gereorganiseerd. Rik De Nolf nam de aandelen over van Mercator en we beslisten op korte termijn een grote stenen investering te doen. (90 % van de activa van Music Hall Group zit in gebouwen, nvdr) De bankiers geloofden er niet in en leenden daarom op tien jaar en tegen hoge kosten. Ondertussen moesten we wel de producties voor de komende jaren boeken. Daardoor hebben we het twee jaar moeilijk gehad. De komende seizoenen komen we opnieuw op kruissnelheid."

De verhuur van de zalen ­ Capitole en Vorst Nationaal zijn eigendom van de groep, voor de Stadsschouwburg kreeg ze een honderdjarige concessie ­ brengt behoorlijk wat in het laatje: zo'n 20 % van de ticketprijs. "Ons deel is de jongste twintig jaar niet gestegen", vertelt Allaert. "We verlaagden het zelfs omdat de garanties die de artiesten vragen, stegen. De marges behouden we door meer shows naar onze zalen te halen." De zalen worden opnieuw ongeveer 200 keer per jaar verhuurd aan Music Hall Promotions. Music Hall zal vanaf volgend jaar zelfs voor 20 % van de omzet van Vorst Nationaal zorgen. De promotoren Live Nation, C­Live en AJA tekenen ook elk voor dat percentage. "De zwakkere tussenpersonen zullen stilaan verdwijnen, enkel de grote promotoren blijven overeind", voorspelt Allaert. "Er komt een toenadering tussen de artiest en de zaal. Enkel grote promotoren als Live Nation blijven noodzakelijk omdat ze het kapitaal, de professionaliteit en het netwerk hebben om artiesten garanties te geven. Dat kan een zaal geen 280 keer per jaar."

Dankzij het vestzak­broekzakprincipe hoeft het volgens Allaert ook niet langer een ramp te zijn wanneer bijvoorbeeld Stage Entertainment, een Nederlands entertainmentbedrijf dat veel producties in België speelt, een jaar wat minder naar zijn huizen zou komen. Toch werd de afgelopen jaren een goede band met de onderneming gesmeed. Zo verdeelt Music Hall alle tickets via Sherpa.be, dat deel uitmaakt van Stage Entertainment. Allaert: "Het is gewoon goed dat de verdeling van de tickets wordt bewaakt door een betrouwbare externe partij. Maar het klopt dat iedereen een beetje rekening houdt met iedereen. Als Stage Entertainment naar onze zalen komt, is dat in ons voordeel. En wij verkopen via Sherpa.be tot één miljoen tickets."

Afgaande op omzet gaat het de ticketverdeler Sherpa.be voor de wind, met dank aan de hoge ticketprijzen. Bijna 54 miljoen euro omzet noteerde de onderneming vorig jaar op de balans. "Dat is ook het gevolg van het grotere aantal projecten dat we beheren", nuanceert gedelegeerd bestuurder en medeoprichter Bernard Denys.

"Bovendien is de omzet de som van de volledige prijs van de verkochte tickets, niet uitsluitend het aandeel dat wij aanrekenen Een reële omzet zou 10 % van dat bedrag zijn." De winst na belastingen bedroeg 696.493 euro in 2007. Het jaar voordien werd 116.000 euro verlies geleden, maar dat is volgens Denys te verklaren door een verkort boekjaar na de overname door het Nederlandse Stage Entertainment. 2005 was dan weer een goed jaar met 744.000 euro winst.

33 euro kost een ticket gemiddeld bij Sherpa.be. Dat is zo'n twee of drie euro meer dan enkele jaren geleden. Het bedrijf, dat huisverkoper is van de producties van Studio 100 en Music Hall, verkoopt jaarlijks 1,6 miljoen tickets, een aantal dat blijft groeien. "De groei is uitsluitend te danken aan het feit dat we nu ook tickets verkopen voor bijvoorbeeld beurzen en tentoonstellingen. Dankzij dit grote volume kunnen we het bedrijf draaiende houden, want de gemiddelde marge per ticket ligt tussen twee en drie euro. Al drie jaar lang hebben we niet geïndexeerd.

Doen we dat toch, dan moet dat in samenspraak met de producenten", zegt Denys. Omdat de producenten een steeds hogere ticketprijs bepalen, voelt Sherpa.be een grotere druk om minder extra aan te rekenen voor zijn diensten. "Werken op basis van een procentuele, variabele vergoeding zou onlogisch zijn", vindt Denys. "De consument zou dan nog meer moeten betalen wanneer zijn ticket al duur is, en wij zouden marge moeten inleveren wanneer we goedkope tickets verkopen."

Zijn de oorlogskas en de hoge financiële opbrengsten die opduiken op de balans dan een manier om de winst te verhogen? "Die oorlogskas is geld van de promotoren die hun tickets via ons verkopen. Enkel het eigen vermogen wordt gebruikt als investering", verklaart Denys. De druk om de marges niet te verhogen, wil Sherpa.be compenseren door zijn werking verder te automatiseren en de verkoopkanalen verder te laten evolueren van de kostenintensieve callcenters naar het goedkopere internet.

Cijfers zeggen niet alles, maar er vallen wel enkele conclusies uit te trekken. En dat moet maar als Herman Schueremans zijn visie op de concertindustrie niet geeft. Schueremans is de zaakvoerder van Live Nation bvba en bestuurder van diens dochteronderneming Live Nation Festivals ­ de nv boven Rock Werchter, TW Classic en nu ook Werchter Boutique. Live Nations aandeelhouder is Live Nation Holdings, dat op zijn beurt de melkkoe is voor de internationale holding die in Nederland is gevestigd.

Live Nation Festivals kun je als kerngezond omschrijven. De operationele winst bedroeg in 2006 bijna 30 % van de omzet, wat als erg winstgevend te vertalen is. De festivalorganisator heeft bovendien een mooi potje liquide