Jaargang 17 - Editie 2

Interview

Met Anneleen Van Bossuyt

7

5 Wonen betaalbaar houden

9 De NMBS op een zijspoor

Den Borluut - ledenmagazine van Jong N-VA UGent, gemaakt voor en door (ere)leden, sympathisanten en geïnteresseerden.

V.U. Greg Snoeck greg.snoeck@n-va.be

Richting een veerkrachtig Europa

Interview Anneleen Van Bossuyt 13

Vormgeving- Greg Snoeck

Beelden - Jong N-VA UGent, N-VA, Anouk Vandenhaute, Inventaris van de VNSU (UGent)

Dit nummer werd afgesloten op zaterdag 25 mei 2024.

In deze editie

Voorwoord

Door Praeses Lars De Coster

Editoriaal

Door Scriptor Greg Snoeck

Europa

Door Emma Casteleyn

Door Tomas Roggeman

Voorwoord

Beste leden en sympathisanten

Het tweede semester loopt op zijn einde en zo ook mijn praesesschap van onze mooie vereniging Het was een voorrecht om na bestuurslid, webmaster en ab actis te zijn geweest, mijn vierde jaar als lid van Jong N-VA UGent te mogen aanvangen als voorzitter Een zalig jaar waar we met de vereniging zoals steeds hebben ingezet op onze kernwaarden: politiek, geëngageerd en studentikoos

Afgelopen semester organiseerden we een debattraining, brachten we een bezoek aan de NAVO, organiseerden we een cantus samen met LVSV en CDS en ontvingen we N-VA-kopstukken Anneleen Van Bossuyt (eveneens onze meter) en Geert Bourgeois. Uiteraard dachten we opnieuw aan de innerlijke student en organiseerden we ook voldoende caféavonden. Ons jaarlijks weekend bracht ons naar het mooie Leke (Diksmuide) van onze Quastor, Joren. Dat was traditioneel weer een schot in de roos!

Kortom, een zalig tweede semester en bij uitbreiding een fantastisch academiejaar. Het is echter niet zo dat nu de activiteiten op hun einde lopen alles stilvalt. Zo zijn er binnenkort de nationale verkiezingen op 9 juni waarbij ook (oud-)leden van Jong N-VA UGent kandidaat zijn Meer info volgt in deze speciale editie van de Borluut

Bedankt aan iedereen die van Jong N-VA UGent de mooiste studentenvereniging van Gent maakt. Bedankt aan iedereen die er het afgelopen jaar bij was en in het bijzonder aan mijn praesidium. Met spijt in het hart neem ik na vier jaar afscheid maar laat het in uitstekende handen achter van mijn opvolger en het opkomend praesidium. Ik wens onze kandidaten voor de nationale en lokale verkiezingen bijzonder veel succes. Jong N-VA UGent gelooft in jullie! Hetzelfde geldt voor onze blokkende studenten, even doorzetten en een zalige zomer wacht op jullie. Heel veel succes!

Lang Leve Jong N-VA UGent!

Vlaamse, studentikoze groet

Lars De Coster

Praeses Jong N-VA UGent

Editoriaal

Best lezer, voor u ligt de nieuwe editie van Den Borluut. Het is helaas de laatste editie waarvoor ik als scriptor instond voor de redactie. Het is ook deze keer weer een rijkgevulde editie geworden die u hopelijk zal bekoren Ik wens u dan ook veel leesplezier toe

In deze editie

Deze editie kwam tot stand door de hulp van heel wat leden en sympathisanten. Door hun bijdragen kan u opnieuw genieten van een rijkgevuld magazine

Den Borluut start met twee bijdragen van praesidiumleden en kandidaten voor de komende verkiezingen Anouk Vandenhaute en Emma Casteleyn Anouk schreef een opinie over hoe we wonen betaalbaar kunnen houden voor de toekomstige generatie Emma Casteleyn heeft het in haar opinie over hoe we kunnen evolueren naar een veerkrachtig Europa Dan volgt een artikel geschreven door Tomas Roggeman over de NMBS, de spoorsector, waar het misloopt en hoe het daar beter kan. Deze editie bevat ook een interview met meter van onze afdeling Anneleen Van Bossuyt. Ik sprak met haar over haar studententijd, haar tijd als Europarlementariër, het federaal parlement en de politiek in Gent.

Op 9 juni zijn het federale, Vlaamse en Europese verkiezingen. Op de Vlaamse en federale lijsten in Oost- en West-Vlaanderen staan heel wat huidige en voormalige Jong N-VA UGent’ers. In deze editie is er dan ook een overzicht toegevoegd van alle kandidaten die een link hebben met Jong N-VA UGent. Hopelijk kunnen zij op uw stem rekenen.

Dankwoord

Tot slot wil ik iedereen bedanken die een bijdrage heeft geleverd aan deze editie Ik wil Anneleen van Bossuyt bedanken voor het interessant interview en dat ze tijd kon vrijmaken in deze drukke periode Ik wil ook al mijn collega praesidium- en bestuursleden bedanken voor de toffe jaren bij Jong N-VA UGent

Op 15 mei werden de nieuwe praesidium- en bestuursleden verkozen Mijn opvolger als scriptor is dan ook reeds gekend. Vanaf volgend academiejaar zal Toulouse Clemens deze functie opnemen. Ik ben er zeker van dat hij dit goed zal doen en dat Den Borluut bij hem in goede handen is. Ik wens hem dan ook veel succes toe.

Tot slot wil ik ook u, de lezer bedanken, voor de tijd die u neemt om deze editie van Den Borluut te lezen.

Vlaamse groet

Greg Snoeck Scriptor Jong N-VA UGent

Wonen betaalbaar houden, pijnpunt voor toekomstige politici en de komende generatie

Door

Anouk Vandenhaute, 12de opvolger Vlaams parlement (Oost-Vlaanderen)

Er wordt weleens gezegd dat de Vlaming een baksteen in de maag heeft en ik denk ook dat niemand dit kan ontkennen

Iedereen droomt wel vroeg of laat van een eigen stek. Maar de betaalbaarheid van een eigen woning blijkt hoe langer hoe meer het pijnpunt van onze maatschappij te worden. Er worden steeds hogere eisen gesteld voor het verkrijgen van een lening en de huizen waren nog nooit zo duur. Wanneer je dan overweegt om te verbouwen loop je dan weer letterlijk tegen een muur aan. De EPC-labels worden je naar het hoofd gegooid en verbouwen schrikt af door de talloze regels Zeg nu zelf, wie ziet het nog zitten om aan een verbouwing te beginnen wanneer de deadlines en risico’s op boetes dreigen?

Wat zou er dan kunnen gebeuren om een huis kopen of bouwen weer betaalbaar te maken?

Als eerste moeten we gaan kijken naar de huidige woonvormen Iedereen heeft in zijn droombeeld een vrijstaand huis met grote tuin, maar grond wordt alsmaar schaarser dus moeten we hier duurzaam mee omspringen Daarom moeten we dus de switch maken van lintbebouwing naar wonen in kernen zoals woonwijken maar ook hoogbouw Op het platteland moet meer ingezet worden op het aanleggen van woonwijken In een woonwijk leeft iedereen veel dichter bij elkaar en staan de huizen op veel kleinere stukken grond waardoor de prijs ook veel lager ligt Ook moet er in de steden meer ingezet worden op hoogbouw zodat iedereen veel dichter bij elkaar kan wonen Deze switch naar andere woonvormen zal in de toekomst noodzakelijk zijn maar er ook voor zorgen dat wonen meer betaalbaar wordt.

Renoveren aantrekkelijker maken

Door de bouwshift die eraan zit te komen zal er nog veel meer overgeschakeld moeten worden naar het kopen van renovatieprojecten. Daarom moet het renoveren van een huis aantrekkelijk worden gemaakt in plaats van mensen af te schrikken. De gemiddelde Vlaming heeft niet genoeg verstand van renovaties en laat zich daardoor afschrikken om tot een renovatie over te gaan. Men hoort allerlei cowboy verhalen van verborgen gebreken die naar voor komen in een huis, EPC labels die moeilijk te verbeteren zijn, asbest die onverwacht tevoorschijn komt, monsterboetes omdat de renovaties niet snel genoeg gaan en ga zo maar door Daarom is het noodzakelijk dat het EPC-label herzien wordt waardoor het realistischer wordt en vooral beter begrijpelijk Het EPC-label moet heel duidelijk worden waardoor zelf mensen die geen ervaringsdeskundigen zijn inzake renovaties goed weten waaraan ze zich kunnen verwachten. Daarom heeft de N-VA dan ook de herziening van het EPC-label opgenomen in haar verkiezingsprogramma. Zo willen we dit label herzien zodat het heel realistisch is en mensen weten of er een renovatieverplichting is op het onroerend goed dat ze aankochten en hoe verregaand de renovatie zal zijn

Renoveren voor iedereen mogelijk maken

Een renovatie kost heel veel geld, zeker voor jonge mensen zijn deze kosten bovenop de aankoop van een woning heel afschrikwekkend Daarom is het zoals hierboven reeds gezegd heel belangrijk dat het EPC-label een correcte voorstelling van de werkelijkheid is zodat mensen weten waaraan ze zich

kunnen verwachten en een correcte inschatting kunnen maken van het vereiste budget Ook wil de N-VA blijven inzetten op verbouwpremies en de verbouwlening. Zo blijft het brede publiek in staat om een verbouwing te financieren en kunnen we samen met de overheid ervoor zorgen dat ons patrimonium op een duurzame manier gerenoveerd wordt Ook wil de N-VA vasthouden aan het 6 procent BTW-tarief voor sloop en heropbouw, zodat een renovatie aantrekkelijker wordt Door een renovatie financieel aantrekkelijker te maken, gaan deze ook sneller binnen de termijn gedaan raken omdat de financiële middelen minder snel op raken Nu ligt een renovatie vaak stil omdat mensen de facturen gewoonweg niet meer kunnen betalen, waardoor ze dan nog eens het risico lopen om beboet te worden omdat de renovatie te lang op zich laat wachten. Er moeten dus voldoende premies voorzien worden voor de duurzame renovatiemiddelen en een lening verkrijgen voor een renovatie moet via de overheid ook kunnen

Drempel naar eigendomsverwerving verlagen

Het verkrijgen van een lening voor een woning kan al heel stresserend zijn en vaak is het dan een opluchting wanneer je eindelijk een woning hebt kunnen kopen Maar dan komen ineens die registratierechten om de hoek loeren en schiet de paniek je te binnen omdat je dit bedrag nog los van je woning moet kunnen financieren. De realiteit is natuurlijk dat wanneer je net een woning gekocht hebt je geen geld meer aan de kant hebt staan om dit te betalen. Daarom heeft de N-VA een verlaging van de registratierechten naar één procent in haar verkiezingsprogramma staan. Zo willen we de drempel verlagen om een woning te kopen en dit voor iedereen haalbaar maken.

Woonbeleid zal in de toekomst een harde noot blijven om te kraken. Alles zal in de toekomst nog veel duurzamer moeten en de bouwshift komt eraan dus het is noodzakelijk dat we erop toezien dat een eigen woning kopen betaalbaar blijft. Met de N-VA garanderen we dit en zetten we maximaal in opdat iedereen betaalbaar een eigen woning kan verwerven. Dit is namelijk hét wapen tegen armoede en het begin van de Vlaamse Welvaart!

Anouk Vandenhaute is 21 jaar en studente rechten aan de UGent. Ze is afkomstig uit het landelijke Brakel en heeft haar hart verloren aan deze streek. Anouk is de media verantwoordelijke van Jong N-VA UGent en bestuurslid sinds 2022. Als grote dierenvriend kan je haar meestal vinden bij haar paard of hond. Op 9 juni kan je haar ook vinden op de kieslijst vanop de 12e opvolgers plaats voor het Vlaams Parlement vanuit Oost-Vlaanderen.

Richting een veerkrachtig Europa

Door Emma Casteleyn, 2de opvolger Vlaams

In een tijd waarin de uitdagingen van klimaatverandering, landbouwinnovatie en migratie ons dwingen om actie te ondernemen, is het cruciaal dat we een debat voeren over de toekomst van ons continent. Europa staat voor complexe vraagstukken die vragen om een verstandige benadering, gebaseerd op stabiliteit, samenwerking en innovatie.

Allereerst dienen we te erkennen dat landbouwers de ruggengraat van onze samenleving vormen en dat we ondernemerschap in de landbouw moeten aanmoedigen Vaak wordt de waarde die onze landbouwers aan onze maatschappij leveren, onderschat Net zoals zovelen zijn het ondernemers in hart en nieren die bovendien heel wat mensen te werk stellen. Daarnaast zijn ze niet weg te denken uit ons dagdagelijks leven waarbij ze een bron zijn aan voedselproducten, zorgen voor vruchtbare landbouwgrond en hun steentje bijdragen aan extra groen in de natuur. Daarom moeten zij worden ondersteund op verschillende manieren Te beginnen met een stabiel vergunningskader, zodat zij met vertrouwen kunnen investeren in hun – en onze – toekomst Economische stabiliteit is essentieel om de landbouw te stimuleren en vooral te ondersteunen

Een ander urgent probleem waarmee Europa geconfronteerd wordt is de klimaatcrisis We moeten niet alleen doelen stellen, maar ook durven stappen zetten om die doelen te bereiken Innovatie moet worden aangemoedigd en dogma's moeten worden losgelaten om nieuwe oplossingen te vinden. Elk goed onderbouwd voorstel moet worden overwogen, aangezien dit essentieel is voor het vinden van effectieve oplossingen voor de klimaatcrisis Kleine modulaire kernreactoren kunnen een deel van de oplossing zijn, aangezien energie betrouwbaar en vooral betaalbaar moet zijn, in combinatie met hernieuwbare bronnen zoals windenergie. Eveneens essentieel is de noodzakelijkheid van renovatie en vooral innovatie Durven innoveren laat ons toe grote stappen te zetten richting minder CO2-uitstoot.

Terwijl we ons richten op de toekomst van onze energievoorziening en landbouw, mogen we de druk op landelijk Europa niet negeren We moeten realistische doelstellingen stellen, rekening houden met de complexe realiteit van migratie en samen aan hetzelfde zeel trekken

parlement (West-Vlaanderen)

Grenzen zijn noodzakelijk, niet om iedereen buiten te houden, maar om de instroom te reguleren en mensensmokkelaars buiten spel te zetten Hiervoor dient een duidelijk kader opgesteld te worden. Het is dan ook de hoogste tijd dat de Europese Unie zijn migratiebeleid evalueert en optimaliseert Een actief beleid in plaats van de gekende passieve reacties op de migratiestromen, is wenselijk Dit betekent dat we asielprocedures extern moeten laten plaatsvinden om het businessmodel van mensensmokkelaars te ondermijnen Tegelijkertijd moeten we een sterk terugkeerbeleid invoeren, zodat het voor personen zonder legaal verblijfsstatuut niet langer mogelijk is om hier een regulier bestaan op te bouwen

Aan de andere kant staat arbeidsmigratie dat de nodige aandacht verdient. Verplichte inburgering moet echter gelden voor alle nieuwkomers, ongeacht de reden van migratie Hierbij is het van belang dat immigranten die zich wensen te vestigen in Vlaanderen een basis van de Nederlandse taal verwerven, maar evengoed wegwijs worden gemaakt in ons onderwijssysteem, werkbeleid en cultuur Het is cruciaal voor een goede start in een nieuw land dat volop ingezet wordt op de inburgering Het is belangrijk dat immigranten onze waarden en normen leren kennen en begrijpen wat essentieel is voor een goed functionerende gemeenschap Terwijl we volop streven naar een geactiveerde arbeidsmarkt, moeten we ook het verschil tussen werken en niet werken vergroten Aan het werk zijn moet meer lonen waardoor het voor mensen aantrekkelijker wordt en ze gemotiveerd geraken om een job te vinden Enkel op deze manier kan onze economie gestimuleerd worden en blijven groeien.

De toekomst van de Europese Unie wordt gevormd door actie en visie, niet alleen door loze beloften Laten we samen streven naar een Europa dat stabiel, innovatief en rechtvaardig is voor al zijn inwoners, ongeacht hun afkomst

Emma Casteleyn is 21 jaar en woont in Zedelgem. Ze studeert voor handelsingenieur aan de UGent en was dit academiejaar als Ab Actis actief bij Jong N-VA UGent. Daarnaast heeft ze nog een passie voor dansen, tennis, padel, hardlopen en wielrennen. Ze is op 9 juni te vinden op de tweede opvolgersplaats voor het Vlaams Parlement in West-Vlaanderen.

De NMBS op een zijspoor

Door Tomas Roggeman, 4de plaats Vlaams parlement (Oost-Vlaanderen)

De spoorsector die als ruggengraat voor het mobiliteitsbeleid zou fungeren. Dat was het opzet van de Regering De Croo I. Deze voorspelling is echter door de waarheid ingehaald. De beleidsverklaring van spoorminister Gilkinet stond bol van de grote groene beloftes, maar het werd eerder een getouwtrek met de gedelegeerde bestuurders van de NMBS en Infrabel, een record aan afgeschafte en vertraagde treinen en nog nooit eerder zoveel agressiegevallen. Er lijkt ook geen beterschap op komst. Kamerlid Tomas Roggeman, spoorexpert binnen de N-VA fractie, fileert het spoorbeleid van de afgelopen jaren.

De federale regeerverklaring stond inzake mobiliteit vol met grote beloftes De ambitie was niet min: in de grote stations zou elke tien minuten een trein vertrekken in alle richtingen In de kleine stations zou dat om het half uur zijn Er moesten extra vroege en extra late ritten komen, extra verbindingen in het weekend, zo snel mogelijk alle stations toegankelijker maken, gratis wifi op de trein, elektrificatie van alle dieselspoorlijnen, meer internationale treinverbindingen, de aankoop van nieuwe treinstellen, extra steun aan het goederenvervoer, meer railinfrastructuur De budgetten stegen navenant: de spoorwegen zagen hun dotatie groeien met honderden miljoenen euro’s per jaar Bovendien gaf de regering carte blanche aan NMBS om opnieuw massaal extra geld te lenen. De ecologisten hadden dus alles in handen om hun groene dromen om te zetten in de praktijk. De sky leek de limit, maar daar kwam de realiteit

‘Gelieve ons hiervoor te verontschuldigen’

Wat heb je nodig voor een drastische verhoging van het aanbod? Treinstellen, infrastructuur en personeel Alle drie hebben ze hun beperkingen. Vooral dat laatste is een chronisch probleem Al jaren raakt het personeelskader niet gevuld, waardoor werknemers overuren moeten kloppen die niet gecompenseerd raken Het gevolg is frustratie bij alle partijen Het groene beleid van aanbodverhoging maakt het probleem nog prangender Voor de groene minister, en bij uitbreiding de hele federale regering, telde er maar één ding: meer treinen. Maar hoe kan je een verdubbeling van het aanbod organiseren wanneer er nog niet eens genoeg mensen zijn om het huidige aanbod te bedienen? Een blinde ziet dat dit niet kan lukken Toch wordt het vanuit de regering doorgeduwd, tot frustratie van werknemers en gebruikers

Syndicale blokkades

Werken er dan te weinig mensen bij NMBS? Wel integendeel Internationale benchmarks tonen dat NMBS een spoorbedrijf is met relatief grote tewerkstelling voor de geleverde dienstverlening Het probleem zit bij de zware midden- en hogere kaders. Een modern en flexibel personeelsbeheer is bij NMBS onmogelijk vanwege de statutaire benoemingen Dit spoorstatuut heeft de invulling van elke functie vastgegoten in beton dat sinds de jaren ’90 amper veranderd werd Het resultaat is dat NMBS vandaag eerder de arbeidscultuur kent van een ministerie uit de jaren stillekes, dan van een modern industrieel bedrijf. Hieraan raken is den boze voor vivaldisten en syndicalisten: de minister die de woorden “spoorstatuut” en “modernisering” in dezelfde zin durft te gebruiken, heeft binnen de kortste keren een spoorstaking aan zijn broek Toch schieten de vakbonden daarmee in eigen voet, want door de verouderde structuur in stand te houden is er amper marge voor vergroting van het aantal treinbestuurders en -begeleiders De vakbondsmantra’s “meer personeel” en “geen contractuele arbeid” sluiten elkaar uit

Agressie alom

Alsof de druk op het rijdend personeel door de achterhaalde organisatie al niet erg genoeg is, komt daar in toenemende mate een agressieprobleem bovenop De afgelopen jaren zagen we een forse toename aan verbaal en fysiek geweld. Zo was het NMBS-personeel in 2024 maar liefst 2298 keer slachtoffer van agressie Opnieuw een pijnlijk record De oorzaken zijn divers, maar wat allicht niet geholpen heeft, was de besparing op de bezetting bij Securail, dat haar personeel met 10% zag dalen

Deze cijfers zouden in elke normale beleidsomgeving alle alarmbellen doen afgaan Niet zo binnen het spoorbeleid van de Vivaldi-regering. Alle vorstellen van N-VA om opnieuw een veiligheidscultuur bij NMBS te installeren, ten bate van reizigers én medewerkers, werden weggestemd. Zo werd onder andere opgeroepen tot het uitrusten van Securail-agenten met bodycams. Ook de bevoegdheden van Securail zouden onder de loep moeten genomen worden, want vandaag mogen zij zelfs geen persoon vasthouden, wat de uitoefening van hun taken bemoeilijkt

In de plaats beperkte de regering zich tot een schoorvoetend terugdraaien van de besparing bij Securail, en twee affichecampagnes om de reizigers bewust te maken van het probleem

Stiptheid crasht

Al deze onbeantwoorde problemen laten zich voelen in de dienstverlening. Jaar na jaar daalden de stiptheidscijfers. Het jaar 2023 is het slechtste sinds het begin van de metingen, en het eerste kwartaal van 2024 toont geen structurele verbetering Amper 80% van alle treinen reed op tijd in de laatste maand van vorig jaar. Op tijd moet in het NMBS-lexicon begrepen worden als: met minder dan 6 minuten vertraging bij aankomst in het eindstation Tussentijdse vertragingen die hoger oplopen, worden niet geteld Afgeschafte ritten evenmin De afschaffingen zitten eveneens op een historisch record Dagelijks worden gemiddeld 115 treinritten afgeschaft! Wie ook de afschaffingen in rekening brengt, komt uit bij een stiptheidscijfer van amper 76%. Het is al lang geen uitzondering meer dat reizigers in het station te horen krijgen: “Deze trein rijdt vandaag uitzonderlijk niet, wegens het uitvallen van het boordpersoneel ” Geen leuk bericht als je net om 7u bent opgestaan om de trein te nemen naar werk of school. Medewerkers ontevreden, reizigers ontevreden

Wat brengt de toekomst?

Waar België niet in staat blijkt om te hervormen, is het vaak Europa die de koevoet hanteert Uiterlijk in 2032 moet onze binnenlandse spoormarkt volledig opengesteld worden voor concurrentie Dit gebeurt ten gevolge van de uitvoering van het zogenaamde ‘Vierde Europese Spoorpakket’, gestemd door het Europees parlement in 2016 Dit betekent dat binnen acht jaar het monopolie van NMBS verdwijnt. Dit is tegelijk een zeer grote uitdaging en een opportuniteit

De hervormingen die de EU van ons vraagt, impliceren de grootste hervorming van de spoorwegen in de afgelopen eeuw. Hoe langer we zoals de vakbonden en de vivaldi-regering doen alsof we zoals nu kunnen aanmodderen, hoe korter de termijn om de NMBS op een grondige manier te hervormen Europese lidstaten staan veel verder in de liberalisering van hun spoorwegen. Dat onze regering omwille van interne verdeeldheid geen initiatief wil nemen, bedreigt de toekomst van ons spoorvervoer. Als de voorbereidingen nu niet starten, stevenen we af op het Sabena-scenario waar verschillende NMBS-CEO’s in het verleden voor gewaarschuwd hebben.

N-VA wil de spoorwegen hervormen naar Zwitsers model

Er is geen tijd meer te verliezen. In het belang van de spoormedewerkers en de reiziger, moet er dringend een hervorming doorgevoerd worden. De hoeksteen van het plan van N-VA is de verbetering van de dienstverlening aan de klant

Elke structurele uitbreiding van het aanbod of verbetering van stiptheid stoot op hetzelfde probleem: de centralisatie op de Brusselse noord-zuid as als flessenhals van het hele spoornet De overbevraging van de noord-zuid-as is eigen aan het zeer gecentraliseerde aanbod van het IC/IR-vervoersaanbod Het IC/IR-plan is ingevoerd in 1984. Sindsdien zijn we heel wat inzichten rijker over een functioneel vervoersaanbod In de plaats van massieve transnationale lijnen die de vertragingsgevoeligheid van het netwerk drastisch verhogen, hebben we meer nood aan een decentraal aanbod dat afgestemd is op het pendelverkeer Niemand pendelt van Oostende naar Eupen of van Antwerpen naar Charleroi. Het treinaanbod en de infrastructuur moeten zich aanpassen aan de vervoersvraag, niet omgekeerd.

Zo’n decentraal, gecadanceerd aanbod met knooppunten naar Zwitsers model wordt al langer bepleit door middenveldorganisaties zoals Agoria en Integrato (een platform met vertegenwoordigers van o.a. TreinTramBus). Zo’n model bestaat uit diverse interagerende netten in plaats van 1 concentrisch, radiaal spoornet waarbij als in een spinnenweb alle spoorwegen leiden naar Brussel

Decentrale spoorpaketten

Een organieke decentralisering van het spooraanbod sluit aan bij de meest wenselijke manier van aanbesteden. Liberalisering mag niet uitmonden in cherry picking, waarbij private maatschappijen de rendabele verbindingen in handen krijgen en verlieslatende spoorlijnen achterblijven in een restmaatschappij van de overheid Daarom is het belangrijk om geen individuele spoorlijnen in concessie te geven, maar grote pakketten van spoorlijnen, die zowel rendabele en onrendabele lijnen in verstedelijkte en landelijke gebieden combineren.

Vandaag is België een van de meest gecentraliseerde spoorlanden van de EU Er zijn amper Europese landen te vinden waar de regionale inbreng zo klein is als hier. Regionale spoorlijnen of -netwerken bestaan in Duitsland, UK, Zweden, Zwitserland, Nederland, Polen, Finland, Italië, Frankrijk, Spanje, Oostenrijk en Tsjechië Zelfs in kleine unitaire landen als Nederland is het spoorvervoer deels geregionaliseerd.

Aangezien het mobiliteitsbeleid voor auto, fiets, scheepvaart, bus, tram en metro wel geregionaliseerd is, ligt het voor de hand om samen met de decentralisering van het vervoersaanbod ook de besluitvorming te decentraliseren. De Gewesten kunnen dan optreden als aanbestedende overheid voor het geheel van spoorverbindingen op hun grondgebied. Als gevolg daarvan kan het aanbod niet enkel vergroten, wordt het ook mogelijk om één geïntegreerd openbaar vervoersaanbod uit te tekenen met betere aansluitingen met tram of bus De reiziger zal dus bediend worden met betere verbindingen en vlottere overstappen.

Regionalisering

Dit vraagt dat NMBS en Infrabel ook functioneel opgedeeld worden in gewestelijke infrastructuurbeheerders en exploitanten. De regionalisering is een hoeksteen van het succesverhaal van Zwitserland, waar er 3 grote infrastructuurbeheerders bestaan en meer dan 20 vervoersbedrijven Het plan van N-VA vertaalt dit naar de Belgische institutionele context en Europese regelgeving. Dit zou dit betekenen dat ook hier drie infrastructuurbeheerders actief worden, die de rijpaden samen toekennen De openbare dienst wordt in concessie gegeven, naast open markttoegang voor kleinere spoorbedrijven

Dit heeft verschillende voordelen Het verdwijnen van het monopolie stimuleert de spoorvervoerders om een betere prijskwaliteitverhouding te leveren aan de reizigers Gewesten kunnen rechtstreeks investeren in hun eigen railinfrastructuur, wat vooral in Vlaanderen een voordeel ten bate komt aan het goederenvervoer, de overslag in de havens en dus aan de economie en de modal shift De gewesten kunnen dan ook hun eigen beleid voeren met stationsparkings, die aansluiten bij het mobiliteitsbeleid en waarvan het betalend parkeren kan aangepast worden. Tegelijk betekent regionalisering het einde van de achterhaalde wafelijzerpolitiek Megalomane projecten van stationsbouw, zoals in Luik of Bergen, zullen dan voor rekening zijn van de gewesten zelf

Een dergelijke grondige spoorhervorming biedt voordelen bij de organisatie van de liberalisering zelf De Europese richtlijnen laten veel meer organisatievrijheid op regionaal niveau dan op niveau van de lidstaat De verplichting tot liberaliseren vervalt immers op regionaal niveau. Vooral in Wallonië is het draagvlak voor liberalisering gering Regionalisering is daarom ook voor hen een opportuniteit.

Na een regionalisering van het spoorvervoer, krijgen deelstaten de mogelijkheid van de EU om de liberalisering niet toe te passen, te blijven werken met een unitair spoorbedrijf dat het monopolie krijgt, zonder beperkingen in de tijd Partijen die de verplichte Europese liberalisering niet zien zitten, opteren dus best voor een regionalisering van het spoorvervoer Als Wallonië zou verkiezen om de opportuniteiten van een liberalisering niet te grijpen, kunnen ze op hun eigen niveau het monopolie handhaven.

Vlaanderen is daarentegen als innovatief gewest klaar om de kansen te grijpen die een vrijgemaakte spoormarkt biedt voor de toekomst, ten dienste van de reizigers, van het goederenvervoer en van de omslag die onze mobiliteit nodig heeft

Interview met Anneleen Van Bossuyt

Door Greg Snoeck

Op 10 mei interviewde ik Anneleen Van Bossuyt, meter van onze afdeling. Ze is federaal parlementslid en lijstrekker voor de kamer in Oost-Vlaanderen. Daarnaast is ze ook fractieleider en lijstrekker voor N-VA in Gent. Ik sprak met haar over haar studententijd, haar tijd als Europarlementariër, het federaal parlement en de politiek in Gent.

U hebt Europees recht gestudeerd in Gent en Rennes. Wij van Jong N-VA UGent kennen uiteraard het studentenleven in Gent. Maar hoe hebt u het studentenleven ervaren in het Franse Rennes?

Dat is een vree wijze vraag, die ik nog nooit heb gehad Eerst en vooral Gent en Rennes zijn twee te vergelijken steden qua grootte Rennes is ook een studentenstad en daarnaast ook historisch Het is een stad die leeft Het is niet zoals Leuven waar in het weekend of als de studenten er niet zijn, niets te doen is. Ook qua inwonersaantal is dat te vergelijken. Dat vond ik supertof Het is daarom dat ik bijvoorbeeld niet naar Parijs ben gegaan. Ik kon ook in Parijs beginnen, maar dat heb ik expres niet gedaan Omdat ik dacht dat het daar te groot ging zijn en ik bovendien vooral Engels zal moeten spreken en niet veel Frans

Wat ik vooral ervaren heb is dat de manier van lesgeven helemaal anders is. Het is meer het Amerikaanse systeem waar er van de studenten zelf meer input verwacht wordt Waardoor je ook meer met uw medestudenten optrekt. Ik herinner mij mijn tijd in Gent waar het vooral ex cathedra lesgeven was Dat was 18 uur per week en we hadden ook maar één keer per jaar examens Groepswerken en zo dat was er toen helemaal niet Waardoor dat je minder uw medestudenten leert kennen Je hebt wel je eigen vriendengroep, maar minder zo de ruimere groep Dat was daar wel Je mag het natuurlijk ook niet vergelijken, dat was een bijkomende opleiding. Wij zaten met een dertig- of veertigtal in de klas Dus dat was eigenlijk een grote middelbare schoolklas, bij wijze van spreken. Dus dat vormt wel echt een zeer toffe groep Het waren ook vooral Fransen die in mijn klas zaten. Ik en een Griek waren de enige buitenlanders Ik was dan altijd ‘la petite Belge’ Dat was gewoon zeer tof om te doen.

Ik herinner mij ook dat we toen naar de Europese instellingen zijn gegaan. Toen heeft zo goed als de hele klas bij mij thuis in Gent geslapen We hadden toen allemaal matrassen op de grond gelegd. Je vormt zo echt wel meer een groep vind ik. Ook door de grootte van de groep natuurlijk Ik heb dat als een fantastische ervaring gezien.

Bent u tijdens uw periode als student actief geweest in een studentenvereniging?

Ik ben nooit zelf actief geweest in een studentenvereniging Mijn lief toen ik student was deed economie en vrienden van hem waren vrij actief in het VEK. Ik trok toen misschien meer met de VEK-mensen op dan met de VRG-mensen Maar iedereen kende wel het praesidium en zo. Isabelle Heyndrickx die nu schepen is in Gent, is van mijn jaar in de rechten en heeft in het praesidium gezeten. We kennen elkaar al van in onze studententijd Het was ook niet zo dat je in een studentenvereniging moest zitten om op die manier ook van studentenleven te genieten

Was u al van jongs af aan geïnteresseerd in de politiek?

Ik ben altijd van jongs af aan geïnteresseerd geweest in politiek Ik weet nog toen ik in de lagere school zat dat er zoiets bestond als de kidskrant Dat was iets Nederlands Daar had ik een abonnement op Ik keek ook altijd met mijn zus, die een jaar jonger is, naar het jeugdjournaal. Dat was ook op Nederland, want Karrewiet en zo dat bestond toen nog niet Dus dat deden wij wel. Ik weet ook nog dat mijn juf van het derde leerjaar zei van: jij gaat ooit in de politiek gaan Terwijl ik daar nooit over sprak. Maar zij dacht dit waarschijnlijk door dingen die ik zei Maar ik ben nooit politiek actief geweest bij Jong N-VA of zo. Maar wel altijd politiek geïnteresseerd geweest

Na uw studies werd u assistent (bij het Europees Instituut van de rechtsfaculteit) van de Universiteit Gent. In 2010 maakte u dan de overstap naar de studiedienst en in 2014 zette u de eerste stappen in de politiek als Europees parlementslid.

Toen u startte als politicus, had u dan een bepaald doel voor ogen van dat wil ooit bereiken of dat wil ik ooit veranderen?

Ik heb nooit zoiets gehad van dat wil ik ooit worden of zo Je hebt mensen die zeggen ik wil ooit minister of premier worden, dat heb ik totaal niet Waarom heb ik dat niet? Ik denk als je dat dan nooit wordt, dan moet je al bijna zeggen dat je leven mislukt is Ik wou dat en ik heb dat niet bereikt Dat betekent niet dat je niet ambitieus kan zijn, want ik ben wel ambitieus Het gaat dan meer over wat we als team kunnen bereiken.

Voor mij zullen bijvoorbeeld de verkiezingen nu geslaagd zijn als we in Gent in de meerderheid geraken Wie of wat, dat doet er niet toe. Ik wil gewoon dat we in Gent in de meerderheid geraken Het zou de allereerste keer zijn dat we als N-VA mee kunnen besturen in een stad als Gent. Wat niet echt voor de hand liggend is Dat zijn dan eerder de doelen die ik voorop stel. Dat is eerder mijn ambitie dan voor mezelf iets te willen.

Ik heb trouwens ook altijd gezegd dat ik niet ben getrouwd met de politiek Als het niet meer in de politiek zou zijn, zal het wel ergens anders zijn Maar ik doe het super graag en zolang dat ik het gevoel heb dat ik het graag doe, dat ik mezelf kan blijven ontplooien en supertoffe mensen kan ontmoeten, dan blijf ik het doen. Ik zeg ook altijd: het is geen job, het is een ervaring.

In de periode dat u Europees parlementslid was, werd u uitgeroepen door Votewatch tot invloedrijkste Belg op het Europese digitale en telecombeleid. Hoe slaagde u erin om u als een van de 750 parlementsleden te onderscheiden van rest?

Dat is een heel goede vraag. Je denkt inderdaad als je daar toekomt van wat kan je in godsnaam als individueel parlementslid doen in zo een grote groep. Maar eigenlijk vind ik zelf dat je meer kan doen dan in ons nationaal parlement Waarom? Je hebt geen meerderheid en oppositie Dus op die manier gaat het echt wel over de inhoud en niet zozeer om van welke partij je bent Het is ook zo dat er voor elk dossier per groep één iemand wordt aangesteld die verantwoordelijk is voor dat dossier Er zijn ongeveer een zevental groepen in het Europees Parlement. Dus van elk dossier wordt dat van 750 herleidt naar een zevenof negental mensen die voor hun groep alle onderhandelingen doen voor dat dossier Waardoor dat je eigenlijk superveel invloed kan uitoefenen.

Wij zaten toen, zoals nu, in de ECR. Maar dat was een ECR waar ook nog de Britse Tories inzaten Wij waren toen de op twee na grootste groep in het Europees parlement.

Het voordeel aan de ECR is, en was, dat ze groot genoeg zijn om invloed uit te oefenen, maar niet te groot om als parlementslid zelf maar een nummer te zijn Waardoor de kans dat je rapporteur of schaduwrapporteur van een dossier werd vrij groot was Waardoor dat je dan ook effectief die invloed kon uitoefenen. Het was fantastisch om vanop de eerste rij de onderhandelingen rond het energiepakket van energieefficiëntie en hernieuwbare energie voor de ECR te mogen doen Maar ook de onderhandelingen rond Horizon Europe, wat vroeger Horizon 2020 was, het Europees onderzoeksprogramma. Dus dat is echt super.

Er is dus eigenlijk veel meer kans om invloed te kunnen uitoefenen in het Europees parlement dan in het federaal parlement, vind ik zelf.

U bent voorzitter geweest van de commissie interne markt en consumentenbescherming in het Europees parlement. Wat was voor u het belangrijkst onderwerp/discussie dat in die commissie aan bod is gekomen?

Ik ga misschien niet zeggen de zwaarste, maar wel hetgeen waar het voor mij duidelijk werd dat als het erop aankomt, het ieder voor zich is Op het Europees niveau wordt er geacht dat je in het Europees belang handelt De interne markt is super belangrijk. Het is de hoeksteen van de Europese samenwerking Dus iedereen heeft daar altijd de mond van vol

Maar ik herinner mij een voorstel vanuit de commissie dat op tafel lag rond een soort van Europese dienstenkaart. Waardoor dat mensen die diensten aanbieden makkelijker in de verschillende Europese lidstaten zouden kunnen werken. Dan viel het heel erg op dat iedereen die altijd voor de interne markt was, die pleitte voor vrij verkeer van goederen en diensten, dat daarbij ineens heel veel protectionisme naar bovenkwam Dat concrete voorstel kon dan weer niet. En oké, er waren daar wel wat dingen over te zeggen die voor verbetering vatbaar waren, maar het uitgangspunt was dan meteen van dat, dat en dat kan niet Daar zag je die protectionistische reflex wel naar boven komen Walk your talk zou ik zeggen en dan zie je dat dit niet altijd gebeurt. Vandaar dat dit een dossier is dat mij heel erg is bijgebleven Omdat je dan ziet dat er nog altijd verschil is tussen wat mensen zeggen dat er moet gebeuren en wat er effectief gebeurt

U zat de afgelopen jaren in de kamer, waar N-VA in de oppositie zit. Maar zijn er zaken waarvan u denkt, daar hebben we als oppositiepartij toch een kiezel kunnen verleggen?

Wij als N-VA hebben goed oppositie kunnen voeren ten opzichte van Vivaldi. We hebben kunnen blootleggen waar dat het fout liep en loopt Ik had eerlijk gezegd wat schrik om van het Europees Parlement naar het Federaal Parlement te gaan. Omdat er soms wordt gezegd dat dit een krabbenmand is, een wespennest. Maar ik moet zeggen dat ik helemaal dat gevoel niet heb na die vijf jaar Wij gingen allemaal samen als één team tegen Vivaldi Waardoor je ook wel het gevoel hebt dat we dat echt als ploeg hebben gedaan

Wat was voor u het hoogte- of dieptepunt van de afgelopen regeerperiode?

Het hoogtepunt is wat ik daarjuist gezegd heb Dat we er als ploeg in geslaagd zijn om Vivaldi het vuur aan de schenen te leggen En dat we toch ook het ballonnetje hebben kunnen doorprikken dat alles zomaar kan en dat het geld niet op kan. Dat is voor mij het hoogtepunt

Het dieptepunt is zonder twijfel het feit dat het spel van meerderheid en oppositie op een manier gespeeld wordt die eigenlijk alle verbeelding tart We hebben daar verschillende voorbeelden van, van zaken die eigenlijk no brainers zijn Denk maar aan het asbestdossier dat Valerie Van Peel trok Iets waar iedereen het over eens was dat het er moest komen, maar dat er dan toch niet komt. Trouwens ook het dossier rond de partijfinanciering, waar alle partijen de mond vol van hebben, maar als wij dan voorstellen op tafel leggen om die partijfinanciering aan te pakken en te verlagen, dan gebeurt er niets.

Dus voor mij is het dieptepunt de schijnheiligheid gewoon. Ze zeggen van alles maar als het er dan op aankomt, gebeurt het niet. Nog zo'n voorbeeld is het dossier rond de kernuitstap. Dat is ook een absoluut dieptepunt, dat we die kerncentrales hebben gesloten terwijl we weten dat dit niet de goede beslissing was

U hebt al in het Europees parlement en in het federale parlement gezeten en u bent nu opnieuw lijsttrekker voor de kamer in Oost-Vlaanderen. Maar zou u ooit ook nog in het Vlaams parlement willen zetelen?

Ik vind dat een moeilijke vraag Waarom? Omdat onbekend is onbemind zeggen ze. Maar bon, nu ga ik terug voor een legislatuur in de kamer Als ik dan heel eerlijk mag zijn, stel binnen 5 jaar, als ik dan zou moeten kiezen voor het Vlaams parlement omdat ik dat nog niet gedaan heb of bijvoorbeeld terugkeren naar het Europees parlement, dan zou ik toch eerder voor het Europees Parlement kiezen

Omdat ik toch het gevoel heb dat de kennis die ik heb en de dingen waarover ik het meest gepassioneerd ben toch wel die Europese dossiers blijven Dan zou ik eerder terugkeren naar het Europese parlement.

Is er een dossier in het Vlaams parlement waarvan u denkt, ook al zit ik er niet, daar zou ik graag aan willen meewerken of aan meegewerkt hebben?

Dat is een moeilijke vraag Ik zal misschien eerder op het vlak van een thema kijken. Dan zal het eerder zijn rond alles wat met kinderen en het welzijn van kinderen te maken heeft Waarom? Mijn mama is directrice geweest van een pleeggezindienst Mijn papa is jeugdrechter in beroep geweest Ik hoorde daar thuis heel veel over praten. En Ik ben ervan overtuigd dat als kinderen een goede thuis kunnen hebben, dat dat ook belangrijk is op vlak voor hun toekomst. Want je wordt natuurlijk geboren in het nest waarin je geboren wordt en je kiest daar niet zelf voor. Dus vind ik dat toch belangrijk dat die kinderen goed opgevangen worden Mijn eerste ‘vakantiejob’ was affiches gaan ronddragen in de winkels met daarop ‘Pleegouder gezocht!” Ik heb ongelooflijk veel respect voor pleegouders en voor het feit dat zij dat willen doen Want het is een groot verschil met adoptie Je weet dat die kinderen ooit zullen terugkeren naar hun ouders, of toch vaak Dus heel veel respect en bewondering voor mensen die dat doen. Ik denk dat het dan rond zo'n thema zou zijn

U bent ook lijsttrekker in Gent. Maar wat zijn de grootste uitdagingen voor Gent of zaken die u graag zou willen veranderen?

Ik denk dat de uitdagingen in Gent gigantisch groot zijn Wat ik heel jammer vind is dat Gent heel erg gepolariseerd is. Ik herinner mij dat Mathias De Clercq de verkiezingscampagne in 2018 is ingegaan met ‘ik wil de mensen verbinden’. Dit kwam in elke zin die hij zegde Het kwam ook heel vaak in het bestuursakkoord terug Maar we moeten vaststellen dat, na 6 jaar, Gent nog nooit zo gepolariseerd geweest is Het is echt zo de fietsers tegen de automobilisten Iedereen wordt tegen elkaar opgezet. Terwijl dat helemaal niet zou moeten. Vandaar dat ik vind dat wij als gemeenschapspartij juist effectief willen dat we allemaal kunnen samenleven. Dat we daar voor een grote uitdaging staan Maar een uitdaging waar we met N-VA Gent echt wel het verschil in kunnen maken.

We schuiven vijf speerpunten naar voor in het kader van de verkiezingen Deze gaan rond de onderwerpen: mobiliteit, financiën (want dat is ook wel een ramp in gent), wonen, ondernemen en samenleven

Op elk van die domeinen is onze visie toch wel heel sterk verschillend van de huidige visie van het stadsbestuur Daarom zijn de doelstellingen niet anders, maar de manier waarop is anders Om nu mobiliteit als voorbeeld te nemen Een onderwerp waar toch veel rond te doen is in Gent We willen allemaal meer verkeersveiligheid en een meer bereikbare en leefbare stad Maar wat we zien bij het stadsbestuur is dat ze mensen verbieden om nog de auto te gebruiken, door parkeerplaatsen te schrappen, enz Maar wij zeggen net dat je mensen moet verleiden om minder de auto te gebruiken. Maar het moet wel nog altijd ieder zijn eigen keuze zijn Zorg bijvoorbeeld voor meer alternatieven.

Op het vlak van samenleven zien we net hetzelfde. Daar wordt bijvoorbeeld aangemoedigd om op scholen uw thuistaal te kunnen gebruiken. Wat wij absurd vinden, want één kind op drie spreekt in Gent thuis geen Nederlands De enige plaats waar die kinderen de kans krijgen om het Nederlands te leren is op school Dus je zou daar volop moeten op inzetten en dan moet je niet zeggen van je mag uw thuistaal op school spreken

Op vlak van ondernemen zien we dat er met heel wat wantrouwen naar ondernemers wordt gekeken. Denk bijvoorbeeld aan de praktijktesten die in Gent plaatsvinden, terwijl er een arbeidskrapte is.

Dus je zou als werkgever al zot moeten zijn om nu te discrimineren op bepaalde gronde Je hebt natuurlijk altijd rotte appels en die moeten eruit Maar om daarom met een wantrouwen naar die ondernemers te kijken Dat vinden wij absoluut niet de correcte houding

Op vlak van financiën wordt er met geld gestrooid alsof dat er geld over is. Terwijl dat de schulden verdubbeld zijn en de belastingen verhoogt Het is echt belangrijk dat daar een beetje als een goede huisvader met het geld van de Gentenaren wordt omgegaan En zo kunnen we nog eindeloos doorgaan Dus Ik denk dat er heel veel uitdagingen zijn waar dat wij als N-VA Gent tocht wel het verschil willen en moeten maken

Dit waren alle vragen, maar is er nog iets dat u aan onze lezers zou willen vertellen?

Ik zou willen zeggen aan al diegenen die in politiek geïnteresseerd zijn, en het feit dat ze lid zijn van Jong N-VA UGent zal dat wellicht wel het geval zijn, van absoluut die interesse te behouden en er ook mee aan de slag te gaan We kunnen zeker jongeren gebruiken in de politiek Ik vind het zelf ook super interessant om de visie van jongeren op politiek en wat er leeft te horen Dus ik zou dat zeker behouden en daarmee aan de slag gaan.

Jong N-VA UGent’ers op de kieslijsten

Op deze pagina vindt u alle huidige en voormalige Jong N-VA UGent’ers die op 9 juni terug te vinden zijn op de Vlaamse en federale lijsten in Oost- en West-Vlaanderen, alsook onze meter en peter van de afdeling, onze ereleden, de lijsttrekkers en personen die meewerkten aan deze editie van Den Borluut

Oost-Vlaanderen

Vlaams Parlement 1. Matthias Diependaele

Koen Daniëls

Tomas Roggeman

Opvolgers

Jonathan Goossens

Anouk Vandenhaute

Charlotte Coucke Federaal Parlement

Anneleen Van Bossuyt

Mathieu Cockhuyt

Elke Sleurs

Opvolgers

5. Adeline De Clercq

West-Vlaanderen

Vlaams Parlement

Sander Loones

Opvolgers 2 Emma Casteleyn

Federaal Parlement

Jean-Marie Dedecker

Axel Ronse

Glen De Waele

Semesterkiekjes

VormingsavondmetAnneleenVanBossuyt

KermisSint-Pietersplein

InterneLezingGeertBourgeois

Eindetentje

MeterAnneleenVanBossuyt

Wil je zelf ook (ere)lid worden? Voor meer info, stuur een e-mail naar ugent@jongnva be of neem contact op met ledenverantwoordelijke Julie Vandenbossche via sociale media of op een volgende activiteit.

Koen Daniëls Arnout Verstraete Adeline De Clercq

Viktor Rooseleer

Elke Sleurs

Nicolaas Vandenabeele

Thomas Lansens Maikel Parmentier

Josse Verdegem

Adhemar Stijn Vandamme

Robbe Cognie

Elke De Grande

De Vlaams-Nationale Studentenunie

De Vlaams-Nationale studentenunie (VNSU) was een Vlaamsgezinde studentenvereniging die gelieerd was aan de Volksunie (VU). Ze werd in 1957 opgericht en bestond tot 1984. In 1991 werd de vereniging heropgericht onder dezelfde naam. In de einddagen van de VU steunde ze de factie rond Geert Bourgeois. Na de splitsing werd de VNSU een afdeling van Ronduit N-VA (Jong N-VA) en werd de naam uitgebreid naar ‘VNSU - Jongeren van de Nieuw-Vlaamse Alliantie’. De vereniging kende haar einde in 2003. Deze vereniging kan gezien worden als de voorloper van Jong N-VA UGent. Jong N-VA UGent werd opgericht in 2007.

Bron: Archiefpunt