INTRO Dit semester begon ik vol goede moed aan mijn stage.
Deze duurde maar liefst twee dagen. Als je van veel hiërarchie houdt, weinig vrijheid en graag ja en amen zegt was deze stage best te doen. Voor mij waren twee dagen al te lang. Maar zou ik nu mijn semester vergooien? Absoluut niet. Ik moest in zeer korte tijd gaan nadenken over een eigen project dat ik het komende semester zou gaan doen. Ik kwam al gauw op het onderwerp AD(H)D. Hierover zou ik tenslotte mijn scriptie al gaan doen. De weg naar dit boek is een lange geweest. In het begin ging ik als een gek documentaires kijken, boeken en bronnen zoeken. Ik wou alles weten. Ik verloor mijn creativiteit hierin. Ik moest weer doen waar ik van hield. Tekenen, experimenteren, bedenken en creëren. Ik verloor mijn aandacht onderweg op allerlei fronten. Ik maakte logo’s en posters voor bedrijven, ik ging werken en nog meer werken want ik wou tenslotte een keer uit huis, ik begon plotseling met een ander project omdat ik daar zin in had, ik bouwde mijn medicatie af (concerta), ik onderschatte het afbouwen en raakte een klein beetje de weg kwijt, ik was niet meer te stoppen en was een storm die overal en nergens was, ik begon weer met medicatie, ik dacht uren na over mijn project, ik moest allerlei lastige keuzes maken, uiteindelijk kwam ik twee weken voor de deadline op een best lekker idee, en zo kwam ik hier. In dit boek ontmoeten we vijf AD(H)D’ers met ieder een eigen verhaal. Ik had de eer om deze mensen een dag te volgen. We zochten samen hun favoriete plek en bezigheid op. Naderhand heb ik ze gevraagd of ze twee vragen wouden beantwoorden. Samen met deze vijf inspirerende AD(H)D’ers heb ik dit boek kunnen maken. Zij hebben mij toegelaten in hun leven en laten zien hoe het is om AD(H)D te hebben. Zelf weet ik hoe het is om AD(H)D te hebben, maar er zijn veel mensen om ons heen die dat niet weten. Vaak wordt er een stereotype AD(H)D’er neergezet. Namelijk druk, ongeconcentreerd en vaak jongens. Dit boek laat door de ogen van de AD(H)D’er zelf zien dat iedere AD(H)D’er anders is en er meer problematiek achter ligt dan echter druk zijn en je niet kunnen concentreren. In dit boek kun je lezen en zien hoe ik de dagen met de AD(H)D’ers heb beleefd, maar ook hoe ik mijzelf als AD(H)D’er door het leven worstel. In dit boek heb ik bewust gekozen om geen spelfouten en andere slordigheidsfouten te verwijderen. Omdat ze maken wie wij zijn, Puur. Wij denken, praten en schrijven hetzelfde.
More of Jessie von Piekartz jessievonpiekartz.tumblr.com For inquiries mail to: jesjuul@hotmail.com or call +31 (0) 631991749
13.0
3.17 HENGELO
16.0
3.17 HENGELO
24.0
3.17 HENGELO
27.0
3.17 HENGELO
05.0
4.17 ENSCHEDE
MET DANK AAN De vijf leukste AD(H)D’ers, Bas KÜnning, Bert Teunissen, Ina Bode, Rikkert Harink, Olav Wissink en ook wil ik mijn ouders bedanken voor al het gevloek dat ze tijdens het maken van dit boek van mij hebben moeten aanhoren, voor het geduld die ze met mij hebben en voor alle liefde en steun die ze mij geven.
Eerste editie, 2017 Art direction, fotografie, design, typografie conceptueel, storytelling en redactie Jessie von Piekartz Š 2017 Alle rechten voorbehouden, niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieÍn, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.