doen. Medisch-technisch gezien kunnen we heel veel. De échte vraag is wat onze patiënten er elke dag van merken.” Anouk Giesberts, NOV-secretaris, vult aan: “We willen dus weten wat de zin en de kwaliteit is van onze behandelingen. Dat willen we ook wetenschappelijk onderbouwen. Daarvoor gebruiken we metingen, zoals foto’s en scans, om te zien of een prothese goed zit, of hoe de slijtage is gevorderd. We kunnen ook m eten hoe goed iemand een knie kan buigen of hoever een arm wordt opgetild. Sinds enkele jaren beschikken we ook over steeds meer informatie van de patiënten zelf, doordat we hen geregeld een vragenlijst voor leggen. Daarmee meten we hoe mensen het resultaat van de behandeling ervaren. Daar leren we veel van.” Registreren voor zinnige zorg Vertrouwen op vakkennis alleen is voor een orthopedisch chirurg dus niet meer genoeg, zegt Giesberts: “De patiënten, de samenleving, vragen waaróm we dingen doen en bij wie wel en bij wie niet.” Schuppers: “Bovendien hebben we voor ons vak gekozen om mensen te helpen. We willen dus ‘zinnige’ zorg bieden, zorg waarvan we zeker weten dat de patiënt er wat aan heeft. Het kan zijn dat we na kritische beschouwingen ontdekken dat we een tijdlang op de verkeerde weg zaten. Dan is er dus aanleiding om te verbeteren.” De orthopedisch chirurgen registreren al meer dan tien jaar de gegevens rondom orthopedische implantaten, zoals knieen heupprothesen, en de bijbehorende operaties. De NOV wil de komende jaren die registratie uitbreiden met gegevens over andere orthopedische ingrepen, zoals kruisbandoperaties en ook met de
ORTHOPEDIE HOUDT NEDERLAND IN BEWEGING
resultaten van niet-operatieve behandelingen zoals bij klompvoetjes. Schuppers: “Zo leren we hoe we patiënten het beste kunnen behandelen.” Beste behandeling voor iedereen De orthopeed wil natuurlijk iedere patiënt de beste behandeling bieden. “Daarvoor gebruiken we richtlijnen”, aldus Giesberts. “Dat zijn documenten waarin staat wat vanuit de wetenschap en de praktijk bekend is over een aandoening en de behandeling. Bij het opstellen van een richtlijn zijn ook patiënten betrokken. Een richtlijn vormt de basis voor hoe artsen hun zorg verlenen. Maar een richtlijn is geen wet; er zijn altijd patiënten of omstandigheden waardoor de richtlijn minder goed past. Een arts mag daarom afwijken van de richtlijn wanneer daar een reden voor is. Hij moet dan wel aangeven waarom.”
Anouk Giesberts is NOV-secretaris: “We hebben nu veel meer behandelmogelijkheden, specialistische kennis en ervaring dan vroeger. Daardoor hebben patiënten en wij steeds meer te kiezen.”
Schuppers voegt daaraan toe: “Wees dus niet bang dat straks een robot uw lijstje afvinkt waarna er een behandeling uitrolt. Dat gaat nooit gebeuren. De arts kijkt niet alleen naar een knie, maar naar de hele patiënt, leeftijd, gezondheidstoestand, werk, sociale omstandigheden en bijvoorbeeld sportambities. Is de patiënt schilder en moet hij nog plafonds kunnen witten? Alles speelt mee in de te kiezen behan deling. Een richtlijn is de basis om tot een optimale keus te komen en geeft arts én patiënt inzicht in de voor- en nadelen van
17