001 ink designs full collection sm issuu

Iordanis Stylidis

the full collection 1975-2015 DESIGNS • IDEAS • RESTORATION of PERSONAL PERSPECTIVES

ink designs and essays the ethos of creating (producing reality)

Iordanis Stylidis

the full collection 1975-2015 DESIGNS • IDEAS • RESTORATION of PERSONAL PERSPECTIVES

the ethos of creating (producing reality)

iordanis stylidis on design and motivations

Web Addresses

www.iordanisstylidis.gr (choose video to con https://www.facebook.com/iordanis.stylidis http://issuu.com/stylidis

https://www.youtube.com/channel/UCvcUVi http://iordanisstylidis.tumblr.com/ http://www.arch.uth.gr/DDW2014/ http://www.arch.uth.gr/PAW2015/ http://6-days-in-eutopia.blogspot.gr/ istylidis@arch.uth.gr

about

about living and acting, specifically and in general

Born in Edessa, the prefecture of Pella at the well known Hellenic administrative territory of the Balkan peninsula and the European Union. Following a playful collective living in a post civil war northern village and the nearby forests result to the formation of its essential stochastic features in his premature years. The peach tree fruits drive him in understanding pleasure, the snake twist drive him in comprehending fear and follow curiocity, the waterfal power drive him in a demanding envisagement of the near landscape. He learn to learn. Spent most of his schooldays exploring, somehow, through custom visual experience collections, the meaning of lines forming fingures and forms.

Continuously designing and wondering about the ways people explore and expose reality through pencil traces and ink singularities. Eventually, at the age of 55 he stop designing shifting dramatically to writing. A discipline he is still contacting publicly through multiple editions of hybrid multi-purpose cross reference essays, books and multimedia video exhibitions in the digital continuum.

Iordanis Stylidis have curate and launch two video art exhibitions “Topiographia“ and “Still Life” (2014-2015) critically contemplating about the content of these two unique art genres. Accelerating and enriching their thematic theory field tightly connected to the contemporary analytical debade on how to approach, criticize and revive past expressional patterns. Indicating the social interpretation of reality.

In the past 35 years he present more than 20 exhibitions either solo or collaborating with local visual and concept activists and participate (in his early youth) to Biennale and Triennale international events. The visual and ideology elements of these exhibitions is the primary content of this collection. He wrote eight books, multiple essays, papers and nnect) consept educational manuals. His last two books, Issuing meaning and Countless details (both in greek language) are issued exclusively to internet platforms.

The clarification, in depth analysis and the in situ research of the fundamental bedrocks iB6qQh8mXgy80YCryw of social-cultural meaning, including the urban and natural landscape, the multi-cultural urban expressions and the co-existence of social collective entities into a constantly changing environment redifining and producing new robust regional identities and, nevertheless, the detect methodologies of the very core of the contemporary urban life, are the tools and the practices used to activate and upload meditation aiming to a profound understanding of these phenomena.

He is living in cities of the Hellenic territory and elsewhere. Constantly traveling.

4

5

Topiographia Still life

Issuing Meaning Countless Details

iordanis stylidis on design and motivations

books

2017 • the Countless details • ISSUU platform https://issuu.com/IordanisStylidis/docs/___________________________________

2017 • Issuing meaning • ISSUU platform

https://issuu.com/IordanisStylidis/docs/001________________________________

2013 • the Urban square • reviewed for digital uploading

2009 • Transporting memories • CANNOT NOT DESIGN, Thessaloniki 2009 • Defecators / 12 designs, 12 texts • ISSUU platform https://issuu.com/IordanisStylidis/docs/deficators_2016_issuu_

2006 • the Geography of water • reviewed for digital uploading 2004 • India, through Jordan • NISIDES, Thessaloniki 2001 • Visual Communication and Design

visual essays

2017 • Sculpture mechanics • ISSUU platform https://issuu.com/IordanisStylidis/docs/001_sculptural_mechanisms_

2015 • FLIGHTS an essay for for the visionaries • ISSUU platform https://issuu.com/IordanisStylidis/docs/flights_1__

2014 • Showcase • ISSUU platform

https://issuu.com/home/statistics/publications/showcase_issuu_

2015 • Still life • ISSUU platform

https://issuu.com/iordanisstylidis/docs/2015_issuu_still_life_

2014 • TOPIOGRAPHIA • ISSUU platform

https://issuu.com/home/statistics/publications/topiographia2_2014__full_edition_

Web Addresses

www.iordanisstylidis.gr (choose video to con https://www.facebook.com/iordanis.stylidis http://issuu.com/stylidis

https://www.youtube.com/channel/UCvcUVi http://www.arch.uth.gr/DDW2014/ http://www.arch.uth.gr/PAW2015/ http://6-days-in-eutopia.blogspot.gr/ istylidis@arch.uth.gr

nnect)

iB6qQh8mXgy80YCryw

producing

solo exhibitions

2015 • Topiographia • DIGITAL in webpage http://iordanisstylidis.gr/video_arts.php

2015 • Still life • DIGITAL in webpage

http://iordanisstylidis.gr/video_arts-2.php

2010 • digital diaries • about, athens http://iordanisstylidis.gr/arts-10.php

2009 • Defecators • ZitaMi art gallery, Thessaloniki

http://iordanisstylidis.gr/designs_defecators.php https://issuu.com/home/statistics/publications/deficators_2016_issuu_

2008 • Green Design Festival • athens, digital visual redefinitions http://iordanisstylidis.gr/arts-8.php

2008 • Memories Transference • ENAOLI (Legambiente), Tuscany, Italy http://iordanisstylidis.gr/arts-7.php

2000 • Farewell to the machine • SAHARA bar, Thessaloniki, digital visual redefinitions http://iordanisstylidis.gr/arts-6.php

1998 • Youth Portraits • AUTh University Gallery, Thessaloniki, digital visual redefinitions http://iordanisstylidis.gr/arts-5.php

1997 • Vanity Fair • entos ton tehnon Gallery, Thessaloniki, digital visual redefinitions http://iordanisstylidis.gr/arts-4.php

6

7

ink designs 1975-2015

DESIGNS • IDEAS •

• RESTORATION of PERSONAL PERSPECTIVES

the ethos of creating (producing reality)

iordanis stylidis on design and motivations

2018 life in Equator ink on paper. Digital assemblage of separate designs. text explaning a standard variation of its meaning

2018 life in Equator

6

7

iordanis stylidis on design and motivations

2018 η ζωή στον Ισημερινό Καθώς, όποτε συμβεί, προφέρω διστακτικά, σαν να μην νιώθω βέβαιος για το εύρος του περιεχομένου της ή χαράσσω στην έκταση της αξιόλογης σημασίας της τη φράση η ζωή στον ισημερινό σε μία λευκή εξαιρετική επιφάνεια χαρτιού, χωρίς ορατές άκρες και ασφαλή περιθώρια, χωρίς σημειώσεις και διευκρινίσεις, ορίζω ακαριαία τον τρόπο και την προσανατολισμό της ενατένισής μου. Στην εύπλαστη έννοιά της, στη σημασία της, στην γεωγραφία της έκτασής της, στον ήχο της, τις φήμες και τις εγγυήσεις της διαπερατότητάς της. Ο τρόπος, οφείλει και ακολουθεί την πειθαρχία των μέχρι τώρα ανιχνεύσεων του κόσμου όπου γυμνάζω και υπερασπίζω τις υποθέσεις μου, ενίοτε στοχαστικά ασθενής άλλοτε έμπειρος χειριστής και κήρυκας της τακτικής εννόησής του, προσφέροντας κάθε μία και όλες τις ειδικές ζωτικές και τις γενικές ανούσιες συστατικές φράσεις εισόδου στις επικράτειες των νοημάτων του. Ο προσανατολισμός προστατεύει το βηματισμό και την σκέψη μου καθώς παρασύρεται, κυλάει, τροχοδρομεί και περιπλέει, εκδίδεται, υπερσκελίζει και υπερίπταται πάνω από τις ακτές και τις χέρσες εκτάσεις από όπου, κάθε στιγμή, σε κάθε θέση, σε κάθε κυματισμό ή έκτακτη ροή του ανέμου, θέτει στο τραυματισμένο σώμα μου και την αιχμαλωτισμένη αεί συνείδηση το ερώτημα, την υπόθεση, τη λογική σχέση, την επιμελημένη διάταξη προτάσεων ώστε να προκύψει η αναγκαία διευθέτηση, το εκεί της επιθυμίας, το αμέσως της αναχώρησης, το ακριβώς της δαιμονισμένης πεποίθησής μου ώστε το τραυματισμένο σώμα και η αιχμαλωτισμένη αεί συνείδηση να μετρήσουν και να εγκαταλείψουν την μετρημένη θέση τους. Στέκομαι ακόμη και για πολύ στην κορυφή ενός λόφου, σηκώνω τα χέρια και χώνω τις παλάμες στο άπλαστο ακόμη στόμα, το πρωί, το μεσημέρι και το δειλινό. Συλλογίζομαι. Την καίρια λέξη που παραμορφώνει τον εκεί μακριά ορίζοντα και σημειώνει στο θώρακα τη διεύθυνση του αιτήματος και του φόβου μου. Ο φόβος μου περιγράφεται πια σε ένα σχέδιο που διατρέχει τον ισημερινό μου. Στέκομαι στην άστατη ακτή καθώς η πλημμυρίδα αποσύρει την άμμο και έτσι το βαρύ σώμα μου βυθίζεται στο ρηχό βυθό. Από εκεί, στο μέγιστο βάθος του ρηχού βυθού, ανταποκρίνομαι, μιλώ. Φτιάχνω μια φράση, μόνος, σκοτεινός και υποβρύχιος, με τις λεξεις που

θα αναγκάσουν τους αστερισμούς να εκδώσουν την προβολή του ίχνους μιας πορείας. Το νερό γεμίζει του πνεύμονες αλλά, ήδη, βρίσκομαι κάτω βαθιά, προστατευμένος από τους βαρείς κυματισμούς των ωκεανών. Η πορεία μου περιγράφεται πια χωρίς λέξεις και σχήματα. Σκοπεύει στο βέβαιο εκεί όταν έρθει η στιγμή του. Στέκομαι στην όχθη μιας λίμνης, προχωρώ και κατασπαράσσομαι από το μεγάλο ερπετό που μεταφέρει την αιχμαλωτισμένη αεί συνείδησή μου έως τους ξερούς λειμώνες και την άνυδρη γη μακρύτερα από το ακριβώς της δαιμονισμένης πεποίθησής μου. Το ερπετό εκβάλλει τα χέρια μου, εκβάλλει τον κορμό και τη φωνή μου, εκβάλλει τη μνήμη μου και τις σημασίες που ορίζουν το πού και το πώς της διεύθυνσής μου. Το ερπετό διαπλάθεται και περιορίζεται εγκαταλείποντας τα υπόλοιπά μου που σέρνονται από την ισχύ του ανέμου. Κυλώ στη θάλασσα. Ολισθαίνω ανάποδα και, μετά από πολύ, εκλύω την επιθυμία μου στη μέρα και τη νύκτα, το πρωί, το μεσημέρι και το δειλινό. Διαπερνώ ανάποδα τον μακρινότερο φαρδύ και βαθύ ποταμό. Χτυπάω και ονομάζω τις ρίζες των παρόχθιων συνοικισμών δένδρων. Οι ρίζες και τα δένδρα ανταποδίδουν. Προστατεύουν και χωνεύουν το φαγωμένο και υποβρύχιο σώμα μου, διαβάζουν και διορθώνουν το σύνταγμα της περιπέτειάς μου. Δεν μπορούν να κατανοήσουν τι είναι ο φόβος, τι είναι η διεύθυνση, τι είναι ο ισημερινός, τι θα πει και πώς συμβαίνει η ζωή στον ισημερινό. Τα χρόνια έχουν περάσει αλλά το τραυματισμένο σώμα και η αιχμαλωτισμένη αεί συνείδησή του, θηλάζουν ακόμη από τις ρίζες τις σημασίες, τα νοήματα, τις μεταβολές και τις ποικιλίες των εκφράσεων στις εκτάσεις του χώρου αλλά και στις εκφράσεις του χρόνου. Θηλάζουν όμως, το σώμα και την αιχμαλωτισμένη αεί συνείδησή μου, και οι ρίζες των δένδρων. Ξέρουν, πια, αρκετά για τον ισημερινό των διευθύνσεων και των γεωγραφικών παθών μου, ξέρουν πολλά για τους τρόπους και τους προσανατολισμούς της ζωής μου, δεν ξέρουν ακόμη το είναι εδώ τώρα του φόβου μου. Αλλά και εκείνα τα πολλά που ακόμη απομένουν ώστε, πια, να μην είμαι εγώ αλλά η ρίζα που συγκρατεί το χέρι και τον ώμο μου. Να μην είμαι εγώ αλλά η φυλλωσιά που περιέχει τον θώρακα και τα μάτια μου, να μην είμαι εγώ αλλά ο μεγάλος και πλεκτός κορμός που περιέχει τα σωθικά και τα πόδια μου, να μην είμαι εγώ αλλά το ζεστό νερό της λιμνοθάλασσας όπου ησυχάζει η αιχμαλωτισμένη αεί συνείδησή μου.

2018 η ζωή στον Ισημερινό

Περνάει το σμήνος των αποδημητικών πουλιών και παρασέρνει λίγες λεπτομέρειες από την κατεύθυνση προς τον ισημερινό και τη ζωή που απλώνεται και ολοκληρώνεται στην έκτασή του. Ρέει ο βαθύς και ισχυρός ποταμός και παρασέρνει το στίγμα της ημέρας και το στίγμα της νύκτας που ορίζουν ακριβώς την έκταση και τις παραδοξότητες των φυσικών χαρακτηριστικών της γεωγραφίας εκείνου του ισημερινού των κατευθύνσεων. Τα μεγάλα κύματα του ωκεανού σπρώχνουν και μεταδίδουν τα ονόματα των πόλεων, τα ονόματα των λιμνών, τα ονόματα των δρόμων και των ορεινών λειμώνων όπου ησυχάζουν οι άνθρωποι καλλιεργητές και στοχαστές, οι σχεδιαστές και οι κατασκευαστές των διαμορφώσεων των αλλεπάλληλων πολιτισμών και των αντανακλάσεών τους στο βορρά και τον νότο. Ο άνεμος διατρέχει και γεννά τις ποικιλίες των περιδινήσεων που σκορπίζουν τις λεπτομέρειες για τις ετήσιες καλλιέργειες, για την σπορά και τον τρόπο λάξευσης του ξύλου. Είτε για την κατασκευή μιας στέγης είτε για την κατασκευή ενός πλοιαρίου για να φτάσουμε, εμείς, εκείνοι, εγώ, η αιχμαλωτισμένη αεί συνείδησή μου, είτε στα εύκρατα, είτε στα θερμά είτε στα κατάψυκτα κλίματα που δοκιμάζουν τις πρακτικές και τις σχέσεις των πολιτισμών καθώς γεννιούνται, ακμάζουν και διαμοιράζονται σε κομμάτια. Σε θώρακες, σε σωθικά, σε χέρια, σε ώμους. Καθώς δοκιμάζονται και συνθέτουν σφιχτά τις έκτακτες και άτακτες συμπλέξεις τους. Έτσι, λοιπόν, με τα διάσπαρτα μέλη μου που μεταφέρθηκαν από τα κύματα του ωκεανού, τον κορμό και τα σωθικά μου που φαγώθηκαν και θηλάστηκαν από ερπετά και δένδρα, τις σκέψεις και τις διατάξεις του εργατικού και παραγωγού νού και της αιχμάλωτης αεί συνείδησης που δεσμευμένα εις ένα εξέθεσαν το απέραντο κείμενο της περιπέτειάς μου, έφτασα, γράφω και γράφομαι, διακινούμενος αυστηρά στην γραμμή του ισημερινού μου. Εγώ και τα δένδρα που θήλασαν τις πρόσκαιρες και τις διαρκείς θεάσεις των τόπων και των στιγμών και των σχέσεων. Εγώ και τα ερπετά που κατανόησαν την φλεγόμενη φύση μου, την αρχιτεκτονική της κατασκευής μου, την επιθυμία και την ανακάλυψη της επιθυμίας μου, τις συντεταγμένες και τις προοπτικές των ποικίλων ταξιδιών μου επειδή ακριβώς ταξίδεψα και παιδεύτηκα στα σωθικά, στις ακτές, στα ρυάκια, στους κυματισμούς και στις ισχυρές ριπές των ανέμων καθώς γεννούν τις ποικιλίες των περιδινήσεων και σκορπίζουν τις λεπτομέρειες κάθε πολιτισμού στην επιφάνεια και τα βάθη της

γεωγραφίας. Εφτασα, γράφω και γράφομαι, κυλώ, βυθίζομαι, πλέω, σπέρνομαι και φυτρώνω, ριζώνω και αναγνωρίζω το βάθος μου, σαπίζω και χωνεύομαι. Συλλέγω σπόρους και φήμες, ψιθυρισμούς και γραπτά σημειώματα που φέρνουν οι αληγείς άνεμοι και οι τυφώνες. Συμπληρώνω, διασπώ και διατάσσω τα διαστήματα και το ρυθμό της νηνεμίας ώστε να συλλογιστώ και να προετοιμάσω την πλεύση μου. Η ζωή στον ισημερινό συναπαρτίζεται και συνδέεται με ό,τι και κάθε μικρή και συχνή ιδέα, με την ιδέα για το φθαρτό σώμα και την αιχμάλωτη αεί συνείδησή του, με την ιδέα για το ζεστό διαυγές νερό, με την ιδέα για τα χέρια που χώνονται βαθιά στο στόμα, με την ιδέα του ερπετού που διαμελίζει και χωνεύει την ευχαρίστησή του, με την ιδέα της πλεύσης και της εφόρμησης από το ύψος ενός καταρράκτη, με την ιδέα του θηλασμού μιας ιδέας, με την ιδέα της φλόγας και της σποράς, την ιδέα των λειμώνων και των ετήσιων βροχών, την ιδέα του ισημερινού που εισπνέει και εκπνέει τη γνώση του, τέμνει και συρράπτει την έκτασή του, βάλλει και συλλέγει τα τακτικά και έκτακτα χαρακτηριστικά του. Η ζωή στον ισημερινό είναι η ζωή των ιδεών και των χειρισμών τους, η γενναία ενατένιση της γέννησης και της διασποράς τους, η απόλαυση της μετατροπής τους, σε σχέδια, σε ήχους, σε συγκεντρώσεις και σε αλλαλαγμούς νοήματος και σημασίας, η πλέξη τους και η διακλάδωσή τους. Καθως διακινούν και προστατεύουν τα αποτελέσματα της ανεξέλεγκτης επιθυμίας να δοκιμάζουμε, ξανά και ξανά, την αιχμάλωτη αεί συνείδησή μας.

12

13

iordanis stylidis on design and motivations

2009 the Defecators ink on paper.

12 designs and 12 narrations 12 important snapshots about a glorius western society

2009 Defecators

14

15

iordanis stylidis on design and motivations

2009 Defecators

16

17

iordanis stylidis on design and motivations

2009 Defecators • The phrase appeared on the screen.

• He saw his face on tv this afternoon. He wasn’t behind or

He moved his body on the chair, as if hungry or aching … as if warmth came down from his brain and filled his feet. He has just sent a polite letter; he had just proved he can think the way he’s supposed to, worth what’s expected of him. Whatever happened, it wasn’t enough, silence still covered the place, filled with hints of body scents, of wet spots and fluids that drip down the skin and are removed quickly by the rules of impeccable social conduct …

in front of the woman speaking … that specimen of immense and calm beauty. No, he was far behind, between lots of other people that arrived fast and filled the narrow road in order to see the two bodies found in pieces … a young couple. He arrived relatively late so the space between him and the two chopped bodies was filled by other people. Thankfully the crowds shifted in a way that the camera, caught for a moment, behind the unyielding beauty of the girl, a small piece of his own reflection.

Whatever is desired, is whatever is worth.. Because that the way he lives. That’s the way he’s allowed to live… he lived through the length of the hours where his body is clean, his fingers do not get dirty with stains and fluids that drip down the skin and are removed quickly by the rules of impeccable social conduct.

He paused for a moment and removed his hands from the keyboard, the screen remained white while a question mark that indicated the system was on standby appeared at the bottom right corner… as he looked at the question mark, he noticed a small stain on the fabric.

Never mind, he’d find a way to cover it up by nightfall.

The girl talked, yet no sound reached his ears ... he laughed, was it a technical problem? It was ok though, this could be fixed.

fluids He was killing people… he created small letters, letters that could not be too kind, he hit keys as if they were small cheerful bells that rang with each new letter, each new word, big pretentiously polite sentences. Today he had sent out dozens of those letters. He was worth what was expected of him. There were very important reasons as to why those invisible people should pay him back. The stains on the fabric became more and greater; his medicine was in the pocket of his jacket. Two years ago this fluid begun to drip and stain the floor. The management noticed and there was a memo. He managed to get through this odd situation. He placed a felt blanket on the floor and that way nothing stained the floor. Those who lived and filled this compartmentalized space with hints of body scents came by regularly and smelled the blanket on the floor.

There are yet dozens of letters to be sent out … and the night is coming.

food Within the crowd there were people who were eating; drops of ketchup matched the pools of blood. Someone from the crowd kneeled and soon his pants were one big stain… a girl was saying how she got there “yes, he found me on the street… he told me…. Then I turned back… I also got stained” He did not to move from where he stood. Right in front of him, by the bleeding bodies, first a boy, and then a girl touched a part of the body, allowed their feet to step on the blood, get stained by it… Then in the most odd kind of quiet the parts of the bodies were pulled on different directions in that narrow road. Nothing felt weird or slippery, nothing was too red or too moist and nothing stained bodies and clothes. Teeth sunk eager in the bread that was offered. The sound turned off, the red girl was talking… that specimen of immense and content beauty moved towards the end of the narrow road. For a moment, something seemed to track a path of pain on her hand; she seemed to break, to follow some distant possibility … a certainty in the time as she controls it.

No, no…

Her belly felt hungry or aching … it seems that the scent had spread through her body and aroused the brain, a message gave birth to a twitch, a reaction caused by this odd gathering. Many of the men around her had not washed a long time, some of the women had pungent smells. They all were alive and they would continue being so for a long time. Alive within this world of scents and fluids.. Whispers that will never be detected by audio receivers.

2009 Defecators

• At night and early in the morning she stares at her naked body. She never gets to wash before going to bed. The surface of her hands is covered with a thin layer of greasy sweat and dried saliva. She smells and every trace, every tiny molecule in a list of molecules that come with living, weights on her body… so much, she feels like crying or jumping up to wash fast what she considers able to reveal parts of a different self. She is alone; she has gotten so fat she is betrayed in the eyes of others. She constantly eats, leafs, sounds, small expressions, dreams and lives that get magnified in an instant and devour her, small paper surfaces that make promises, she eats her friends, eats whispers and sentences, every small green desire, she eats wooden houses by the sea and eats the salty water of the oceans.

She raises her arm and wipes her mouth.. there .. two pink drops fell on the floor… she is reminded of an old text, an instruction in life “this is what you must do, do not allow yourself to be thin, your skin, your eyes… your eyes”…eyes that look expecting to see that immense orange desire blow up and shred her body. Construct molecule by molecule a new body that smells like sugar and its fluids are emitted into the universe smelling the scent of lavender. Feces seize to exist in her underbelly every time she strokes its flesh; saliva is an unexpected gift in the cavity of her mouth that accumulates to create a shiny placenta in every space available inside her body.

chemicals

That’s the way things are… she will never step on the mud on the road, she will never look white or like velvet under the touch of a man or a woman. In her bed there are left wet traces of sleep, the bed itself looks to have expanded… it’s infinite, her hands trace her body again, she looks for two spots, a small cavity, her hands become eyes, her small fingers are like pink cables, she’s out of pills for a while now… all mirrors are broken… whatever has been written about her, has been burned… two small dirty underwear are expecting to be washed. All she’s left is this tinny moment when her eyes are filled by the light of day.

•

Just before fear erupted she realized that something was born and increasing inside her. It has happened many times before. She leaned to wait for a row small symptoms. When it begins she is overcome by an infinite fatigue… she can’t scrap herself off the chair, she can’t step out of the bus where she’s in, so she travels with it in long routes through the town.

Once, years ago, the fear came in a ship as it crossed the Mediterranean sea… she hid cause she felt ashamed and that turned her back years ago… she ate anything she could reach from the leftovers of the sailors. She dressed with pieces of fabrics that happened to fall out as they loaded or unloaded the cargo, she screamed only when the great storms hit before Japan… she wiped with diligence her moist stains and any leftovers from her pain as she moved through the hallways without bothering anyone. She was afraid, afraid of this rising tension… of what was born within her, the way the others would look at her in the morning, her odd figure, her thinning hair, those two dark marks on her hand… every morning she set out to wander in her town, she went by the big stores with books and magazines that splashed on her the same words , the same phrases, the same thoughts, the thoughts of others… they ejected on her their juices, the smell of chocolate worked out bodies, chiseled in their frozen image, their white healthy teeth, their thin hands, faces declaring that nothing will lead them slowly to death, that will never hold her … shake her. Make her speechless till she finds herself surrendering her body in reality … a reality that when completed, will begin all over again, her own in the turn of her time.

fear

As time passed and this condition became the fabric of her reality, she begun to notice the same thing happening to many others, men and women bending their body to hide its details, wear more clothes when it’s hot, feel conscious on places with many other people… fearing to be asked to stand up, speak in front of others watching , much preferring to hide behind concrete dark surfaces when the gardens are filled with people and music.

One morning she realized just how great the number of those people really is… a great number… a number as great as the time of her travels …a really great number.

20

21

iordanis stylidis on design and motivations

2004 a tour to Utopias ink on paper.

18 designs

2004 Utopias

22

23

iordanis stylidis on design and motivations

2004 Utopias

24

25

iordanis stylidis on design and motivations

2004 Utopias

26

27

iordanis stylidis on design and motivations

2010 the EARTH FESTIVAL ink on paper.

15 designs

2010 the EARTH FESTIVAL

28

29

iordanis stylidis on design and motivations

2010 the EARTH FESTIVAL

30

31

iordanis stylidis on design and motivations

2010 the EARTH FESTIVAL

32

33

iordanis stylidis on design and motivations

2006 PASSPORT VENEZIA ink on paper.

2 designs

2006 PASSPORT VENEZIA

34

35

iordanis stylidis on design and motivations

2005 the FAIRY TALE ink on paper.

15 designs

2005 the FAIRY TALE

36

37

iordanis stylidis on design and motivations

2005 the FAIRY TALE

38

39

iordanis stylidis on design and motivations

2005 the FAIRY TALE

40

41

iordanis stylidis on design and motivations

2001 2009 FAREWELL to the MACHINE of the 20th CENTURY ink on paper.

6 designs

2001-2009 FAREWELL to the MACHINE of the TWENTIETH CENTURY

42

43

iordanis stylidis on design and motivations

2001 2009 FAREWELL to the MACHINE of the TWENTIETH CENTURY

44

45

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 ACRO magazine • Packaging/συσκευασία ink on paper.

4 designs

8

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

46

47

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 ACRO magazine • trap / παγίδα ink on paper.

4 designs

11

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

48

49

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 ACRO magazine • cover / εξωφυλλο ink on paper.

6

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

50

51

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 ACRO magazine • architecture / αρχιτεκτονική ink on paper.

2

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

52

53

iordanis stylidis on design and motivations

2011 floated hamam / life at the shores / πλωτό χαμάμ, η ζωή στις ακτές ink on paper.

10

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

54

55

iordanis stylidis on design and motivations

2011 floated hamam (1992) / life at the shores / πλωτό χαμάμ, η ζωή στις ακτές ink on paper.

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

56

57

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 ACRO magazine • φανταστικές μηχανές ink on paper.

12

2005-2010 ACRO magazine, Thessaloniki

58

59

iordanis stylidis on design and motivations

2015 COMIX • προσχέδια ink on paper.

2015 COMIX, προσχέδια Thessaloniki

60

61

iordanis stylidis on design and motivations

2005 AUTh mural • προσχέδια ink on paper.

2005 AUTh Mural, Thessaloniki

62 63

iordanis stylidis on design and motivations

θεολογία

θεατρολογία

πολεοδομία

μουσικολογία

1997 KANON ink on paper.

1997 KANON, Thessaloniki

64 ποίηση

χημεία

ιστορία

παιδαγωγική

γλωσσολογία

65

iordanis stylidis on design and motivations

δασολογία

εικαστικά

ηλεκτρομηχανολογία

γεωπονία

1997 KANON ink on paper.

1997 KANON, Thessaloniki

66 67

εικαστικά

γεωδεσία

ηλεκτρομηχανολογία

οδοντιατρική

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 SVOURA ink on paper.

2005-2010 SVOURA, Thessaloniki

68 69

iordanis stylidis on design and motivations

2005 - 2010 SVOURA ink on paper.

2005-2010 SVOURA, Thessaloniki

70

71

iordanis stylidis on design and motivations

φιλόλογος

αστροναύτης

2005 SVOURA ink on paper, Photoshop coloring.

2005-2010 SVOURA, Thessaloniki

72

μουσικός

πρεσβευτής

φυσιοδίφης

73

iordanis stylidis on design and motivations

2012 Landscapes ink on paper.

2012 Landscapes, Thessaloniki

74 75

iordanis stylidis on design and motivations

• not you...!

• not you...!

2012 Comics, Design surveilance ink on paper, Photoshop rework.

2012 Comics design surveilance, Thessaloniki

• the taxi driver shout at him

• at once he understood that there was a shif in dimentions...

76

77

iordanis stylidis on design and motivations

1986 Comics, Design surveilance ink on paper

1986 Comics design surveilance, Thessaloniki

78 79

iordanis stylidis on design and motivations

1999 the FIBONACCHI exhibition, allipoli ink on paper

1999 the FIBONACCHI exhibition, allipoli, Thessaloniki

80

81

iordanis stylidis on design and motivations

2004 LightHouse at the city of Volos ink on paper

2004 LightHouse at the city of Volos, Thessaloniki

82

83

iordanis stylidis on design and motivations

2005 on Architecture ink on paper

2005 on Architecture, Thessaloniki

84

85

iordanis stylidis on design and motivations

on Architecture ink on paper

on Architecture, Thessaloniki

86

87

iordanis stylidis on design and motivations

covers ink on paper

covers, Thessaloniki

88 89

iordanis stylidis on design and motivations

covers ink on paper , Photoshop coloring

covers, Thessaloniki

90 91

iordanis stylidis on design and motivations

Το εξοχικό μας στην Ουτοπία

portraits

92 93

Το εξοχικό μας στην Ουτοπία Ζητήματα δημόσιας έκφρασης και συλλογικές επιδείξεις της σκέψης

Στην εξοχή. Εκεί που φάνηκε, για μια στιγμή, πως θα κατοικήσουμε με τις τελικές και πλήρεις ιδέες μας, αναμένοντας τις ειδήσεις για τις νέες περιοχές σημασίας. Ήρεμοι/ες, πρόσχαροι/ ες και διαθέσιμοι/ες. Φορείς και υπερασπιστές των αποκλειστικών ιδεών μας. Έτοιμοι/ες να τις παραδώσουμε στη λήθη καθώς θα διαγνώσουμε μια νέα έκτακτη διακλάδωση νοήματος. Εκεί, που ήδη έχουμε αποθηκεύσει όλες τις εξαιρετικές κατακτήσεις της συλλογικής συμπεριφοράς αλλά και τα προνόμια των απεριορίστων κοινοχρήστων υποθέσεών μας. Εκεί, όπου εξαπολύσαμε τις παθιασμένες χειρονομίες που πρόδωσαν το αδιάκοπο ενδιαφέρον μας. Εκεί, όπου συγγράψαμε τους καταλόγους των διαθέσεων του σώματος στα γιορτινά δειλινά, τις φράσεις και τα υποδείγματα του λόγου που κατηύθυναν τη ζωή μας μέχρι εδώ. Τους θησαυρούς μας. Τις ισχυρές συστάσεις της συνείδησης, που επιμένει να διαβιώνει χωρίς την κάλυψη μιας προστάτιδας στέγης και ενός φράχτη ελεγχομένου νοήματος, χωρίς τη φωτιά που απωθεί το σκοτάδι όπου, εμείς, εκεί, συνηθίζουμε να χάνουμε τους εαυτούς μας για να επιθυμήσουμε και πάλι την θέρμη της, χωρίς την παραμικρή επίσκεψη και διαμονή στα περίκλειστα οχυρά της προπαγάνδας. Εκεί, όπου κατευθύναμε την προσοχή μας, όπου τακτοποιήσαμε την ιδέα μας για το προσωρινό πεδίο των εκδόσεών μας.

iordanis stylidis on design and motivations

portraits

94 95

Σε αυτή την μυθική και πραγματική περιοχή που ονομάστηκε, προ πολλού, Ουτοπία περιλαμβάνονται και προστατεύονται όλες οι τακτικές ασκήσεις της σκέψης, όλα τα επιτεύγματα της συνείδησης, του ήθους, των συλλογικών, δηλαδή, στάσεων για την κοινή και εύρωστη ζωή που διαχέει τα επιτεύγματά της, παρακολουθεί και γιορτάζει τις εξελίξεις, διανέμει και συγκρατεί, αν και όποτε χρειάζεται, τα πολύτιμα εκφραστικά της υποδείγματα. Η Ουτοπία, οι εξοχές και οι λαμπυρισμοί της, δείγματα και διαβεβαιώσεις της ατέρμονης προσπάθειας των εργατών και των οδηγών-κατασκευαστών της, των επιμόνων ταξιδιωτών που προσέρχονται διαρκώς και γιορτάζουν στις ελευθεριακές εκτάσεις της προσφέροντας τα ζωτικά κείμενά τους, τα εικονογραφημένα εγχειρίδια και τους χάρτες με τα ίχνη των πορειών τους, τα μηχανικά γλυπτά και τις πολύπλοκες ευφυείς δυνατές κατασκευές που μπορούν και συγκρατούν σωστά και διαρκώς την δομή των αφηγήσεών τους, μετακινείται διαρκώς σε χώρο και χρόνο, πλάθοντας και αναπλάθοντας τις σχέσεις των προσωρινών και ποικίλων μεταφορέων του εφήμερου, εύπλαστου και διαρκώς διαφεύγοντος νοήματός της. Εκεί, στο μεγάλο και καλοχτισμένο κτίριο που απέμεινε στους αιώνες να σκιάζει τον σταθμό και το λιμάνι των υποθέσεων και των εγκαταστάσεων του νοήματός της. Εκεί, στην κορυφή του λόφου, στο σημείο όπου ξεσπούν οι δυνατότεροι άνεμοι και δοκιμάζουν των αντοχή των δρομέων που μεταφέρουν και διαλαλούν τα ειδικά και γενικά κτήματά της. Εκεί, στα νησιά και τις πόλεις, που υπάρχουν και ευημερούν από τις αποθέσεις των σκέψεων, από τις

iordanis stylidis on design and motivations

portraits

συγκεντρώσεις και τις γιορτές για χάρη των αφηγητών, των ποιητών, των ικανοτάτων αναγνωστών και εκφωνητών των κειμένων που περιέχουν, ξανά και ξανά, όλες τις ουσιαστικές καθοδηγήσεις, τα σχέδια, τις υποδείξεις, τις αναγκαίες λεπτομέρειες γραμμένες στα περιθώρια των σελιδων, τις καίριες εξηγήσεις ανάμεσα στις γραμμές των στίχων. Εκεί, στις ηλιόλουστες αλλά και στις παγωμένες ακτές που υποδέχονται τους έμπειρους ναυτίλους και τους επιβάτες των οχημάτων τους. Διαγνώστες της μακρινής καταιγίδας που ίσα που φαίνεται να σκοτεινιάζει τον μακρινό ορίζοντα αλλά σίγουρα θα ξεσπάσει. Που προσφέρουν τα απότομα βραχώδη μέτωπά τους και τις βαθιές στεγνές σπηλιές ώστε να διασωθούν οι άνθρωποι και οι εργασίες τους, η μνήμη που μεταφέρουν, τα σημειώματα, οι καταγραφές, τα δελτία και τα σχέδια που απεικονίζουν αρκετά τις ιδιότητες των νέων περιοχών σημασίας. Η Ουτοπία φαντάζει ακόμη στη σκέψη μας σαν μια μακρινή και απαιτητική στην απόστασή της πόλη στο εσωτερικό των κειμένων της. Λαμπρή και διαθέσιμη στους ταξιδιώτες που θα φτάσουν στις παρυφές και το κέντρο της, στις πρώτες γραμμές της ανακοίνωσής της αλλά και στο εσωτερικό των αναλυτικών περιγραφών που εκτείνονται στα αλλεπάλληλα κεφάλαιά της. Όμως, η Ουτοπία δεν περιέχεται μόνο στο μέγεθος των απεριορίστων στην έκτασή τους μυθικών πόλεων. Ανθίζει και στο εσωτερικό μιας αγροτικής κατοικίας όπου γιορτάζεται το τέλος του τρύγου, στο υπόγειο των συμβατικών εγγραφών μιας πόλης όπου δοκιμάζεται η διαγωγή μας καθώς χρειάζεται να κατευνάσουμε την αγωνία πολλών ναυαγών. Στα άλση γύρω από τα χωριά που ξαφνικά γεμίσαν με επισκέπτες, με αιτήματα, με άγνωστες και γνωστές φράσεις, με νοήματα, με χειρονομίες και τελετές ενός συντακτικού που χρειάζεται να αποκρυπτογραφήσουμε. Στα σημαντικά και τα ασήμαντα κτίρια γύρω από τα λιμάνια, όπου, αν χρειαστεί να πλησιάσουμε, θα δούμε μισοντυμένους νεαρούς και πολλά παιδιά να ετοιμάζονται για ένα ταξίδι. Στους χώρους που διαθέτουν την μισοφωτισμένη ύπαρξή τους στην ησυχία. Εκεί, σε εκείνους τους αμυδρούς χώρους και σε εκείνη την ησυχία τους που χρειάζεται να φωτίσουμε, διατυπώνοντας ισχυρά τις σημαντικές προτάσεις μας. Ας μαζευτούμε, λοιπόν, για όσο χρειάζεται. Ας διαθέσουμε το δείγμα της δυνατότητάς μας. Ώστε να διαμορφώσουμε μία και πολλές διακλαδώσεις σημασίας. Σειρές από έργα. Κείμενα, εικόνες, φράσεις, κινήσεις, ήχους. Ας φτιάξουμε την πρόσκαιρη Ευτοπία, τον πηρύνα και το περιθώριό της. Το ‘’μέχρι που’’ και το ‘’μέχρι πότε’’ της...’’ Και, αμέσως, ας αναιρέσουμε το πρόσκαιρο όριό της. Ας ρωτήσουμε: ‘’...γιατί μέχρι εδώ..’’ και ‘’...γιατί ως τότε...’’ και ας απαντήσουμε ‘’...ούτε ως εδώ, ούτε εδώ...’’ και ‘’...ούτε ως εκεί, ούτε εκεί...’’. ‘’...Επειδή, πέρα από όλα, ορίζουμε και καθορίζουμε την κοινή επιθυμία, την αναμονή για τις απολαύσεις των επερχομένων διαλόγων και γεγονότων, στην επικράτεια του ανήσυχου υποθάλποντος χώρου και του παράριζου πιθανοτέρου χρόνου. Προετοιμάζουμε, δηλαδή, ήδη την μετακίνηση της Ευτοπίας προκαλώντας ταυτόχρονα την εξάτμισή της αφού και η δημιουργία της προκλήθηκε από την εξάτμιση της λέξης που τελειοποιήθηκε στον αχνό της εκφοράς της, στο αχνό και φευγαλέο σημάδι του ήχου της που πάντα διαφεύγει. Γιατι η ευτοπία είναι πάντα μια εύθραυστη συνθήκη, ένα φευγαλέο φαινόμενο, μια συλλογική πράξη που διαπερνά κάθε στοιχειώδη ή μεγαλύτερη πλήρως θεαματική συνθήκη, ένας συσχετισμός χώρου, χρόνου και σχέσεων που δεν ανήκει, δεν δεσμεύεται από κανένα παρατηρητή αλλά ορίζεται από και ορίζει τον χειριστή, τον μάστορα, την ομαδα των μετόχων, την κοινή στιγμή τους, στο ίδιον τότε και το περιέχον εκεί τους...’’

96 97

iordanis stylidis on design and motivations

portraits

98 99

www.iordanisstylidis.gr