IΩΑΝΝΑ ΑΣΣΑΝΗ Επεξηγηματικές εικόνες-Ακολουθίες και Παραπομπές

ΙΩΑΝΝΑ ΑΣΣΑΝΗ

Επεξηγηματικές εικόνες Ακολουθίες και Παραπομπές

"Επαλληλίες 5", 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

"Superimpositions 5", 76x56 cm., watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2014.

Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμος Αθηναίων

ΙΩΑΝΝΑ

ΑΣΣΑΝΗ

"Επεξηγηματικές Eικόνες" Ακολουθίες και Παραπομπές εικαστική έκθεση με εγκατάσταση

23 Οκτωβρίου - 7 Νοεμβρίου 2015 "Κέντρο Τεχνών" του Δήμου Αθηναίων Πάρκο Ελευθερίας

IOAΝΝΑ

ΑSSΑΝI

"Εxplanator y Images" Sequences and References

art exhibition with installation

October 23 - November 7, 2015 "Arts Centre" of the Municipality of Athens, at Eleftherias park Cultural, Sports and Youth Organisation Municipality of Athens

Η ομάδα επιμέλειας ευχαριστεί για τη συμβολή τους στην υλοποίηση της έκθεσης την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων κ. Νέλλη Παπαχελά. Από τον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων τον Πρόεδρο κ. Χρήστο Τεντόμα, την Αντιπρόεδρο κ. Άβα Χαλκιαδάκη, την Δ/νση Πολιτισμού κ. Λόλα Βελόνα, το Τμήμα Προβολής & Επικοινωνίας κ. Βιβή Χαρίτου. Η μουσική της εγκατάστασης ΜΝΗΜΗ είναι σύνθεση του Βασίλη Αβδελά Επιμέλεια του καταλόγου και της έκθεσης: Εμμανουήλ Μαυρομμάτης Μεταφράσεις: Κλειώ Πανουργιά Κατερίνα Κότιου Σχεδιασμός του καταλόγου και επιμέλεια: ΗΛΙΑΙΑ - Μιχάλης Κύρκος Εκτύπωση - Βιβλιοδεσία: Copyhouse Επιμέλεια έκδοσης Κατερίνα Σμαραγδή

The curatorial team wishes to thank for their contribution to the realisation of the exhibition the President of the City Council of the Municipality of Athens Mrs. Nelli Papahela.

From the Cultural, Sports and Youth Organisation of the Municipality of Athens the President Mr Ch. Tentomas, the Vice-President Mrs Ava Chalkiadaki, the Cultural Director Mrs Lola Velona, the Promotion and Communication Department Mrs Vivi Charitou.

The music for the installation MEMORY was composed by Vasilis Avdelas.

Catalogue and exhibition curation: Emmanuel Mavrommatis Translations: Klio Panourgia Katerina Kotiou Catalogue design and curation: ILIAIA – Michalis Kyrkos Printing – Binding: Copyhouse Editor: Katerina Smaragdi

[2]

"Aκολουθίες", σχέδιο αριθ. 1, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

"Sequences", drawing nο 1, series of French Institute of Thessaloniki, 32x24 cm., water-pensil, Indian ink, watercolor on paper, 2014.

[3]

"Aκολουθίες", σχέδιο αριθ. 7, σειρά, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

"Sequences", drawing nο 7, series French Institute of Thessaloniki, 32x24 cm., water-pensil, Indian ink, watercolor on paper, 2014.

[4]

Χαιρετισμός του Χρήστου Τεντόμα

Acknowledgement

by Christos Tentomas

Προέδρου του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων

President of the Cultural, Sports and Youth Organisation of the Municipality of Athens

Με την ατομική έκθεση της Ιωάννας Ασσάνη, ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, συνεχίζει την παράδοση πολλών χρόνων να συγκεντρώνονται και να παρουσιάζονται στο Κέντρο Τεχνών, νέες έρευνες στην τέχνη, σύγχρονα ενδιαφέροντα του ελληνικού εικαστικού πολιτισμού και των τεχνολογιών του. Καταρτίζεται ήδη ένας δημιουργικός προγραμματισμός προς αυτή την κατεύθυνση με πολλές σημαντικές εκθέσεις στο ενεργητικό του Κέντρου και την προοπτική να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο με το χρόνο. Η ατομική έκθεση της Ιωάννας Ασσάνη έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εκθέσεων του Κέντρου με εικαστικούς καλλιτέχνες από τη Θεσσαλονίκη, τη συμπρωτεύουσα και αυτό είναι παρα-πολύ σημαντικό. Αυτή είναι μια δημιουργική και πρωτοπόρα πολιτική του Κέντρου Τεχνών να λειτουργεί από το Δήμο Αθηναίων προς την περιφέρεια -ως ένα άνοιγμα ανταλλαγών. Αυτή η έκθεση έχει ένα μέρος από το τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε για το μέλλον: τον συνδυασμό της παράδοσης με τις νέες τεχνολογίες. Είναι η πρώτη ατομική έκθεση της Ιωάννας Ασσάνη στην Αθήνα και της εύχομαι κάθε επιτυχία: να μας εμπλουτίζει και να εμπλουτίζει τον εαυτό της με νέα συνεχώς, ερωτήματα και λύσεις. Η τέχνη είναι ένας μοναδικός χώρος στον οποίο οι άνθρωποι ακουμπούν τις αξίες τους

With the solo exhibition of Ioanna Assani, the Cultural, Sports and Youth Organisation of the Municipality of Athens, is continuing a long tradition of collecting and presenting new studies in art, the contemporary interests of Greek artistic culture and its technologies at the Arts Centre at Eleftherias park. We are establishing a creative programme in this direction with numerous important exhibitions at the Centre in the past and the prospect of enriching this all the more, in time.

Ioanna Assani’s solo exhibition is an addition to a series of exhibitions at the Centre by visual artists from Thessaloniki and this is very important. This is a creative and innovative policy of the Arts Centre to be operated by the Municipality of Athens towards the regions - as an opening out for exchanges. This exhibition contains a part of what we could imagine for the future: a combination of tradition and new technologies. It is Ioanna Assani’s first solo exhibition in Athens and I wish her every success; to enrich us and herself with continuously new questioning and solutions.

Art is the only area in which people can place their values with the expectation of them evolving. Every society is characterised first and foremost by the historical imprint of its cultural elements and then by its financial or geographic position. A healthy economy, the sciences, philosophical thinking, humanitar-

[5]

"Aκολουθίες", σχέδιο αριθ. 6, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 32x24εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

"Sequences", drawing, nο 6, series French Institute of Thessaloniki, 32x24 cm., waterpensil, Indian ink, watercolor on paper, 2014.

[6]

με την προσδοκία να εξελιχθούν. Κάθε κοινωνία χαρακτηρίζεται πρώτα ως το ιστορικό αποτύπωμα των πολιτιστικών της στοιχείων και ύστερα, από την οικονομική της ή τη γεωγραφική της θέση. Η υγιής οικονομία, οι επιστήμες, η φιλοσοφική θεώρηση, ο ανθρωπισμός γίνονται κομμάτια ενός συνόλου μέσα στο οποίο ο άνθρωπος μπορεί να λειτουργήσει θετικά ως άτομο. Με την αποτύπωση των νέων κάθε φορά συνθηκών η καλλιτεχνική εργασία δρα στο παρόν, προετοιμάζει το μέλλον, προκειμένου οι σύγχρονες κοινωνίες να αποκτήσουν λόγο και ουσία.

Βιντεο-εγκατάσταση, "Καμπυλότητες", 120x80 εκ., ελαστικό πανί σε τελάρο, και βιντεο-προβολέας, 2015.

ianism become part of an ensemble within which people can function positively as individuals. Through the presentation of new, every time, conditions artistic work acts in the present and prepares the future so that modern societies can find reason and essence.

Translation: Klio Panourgia

Video-installation, " Curvatures", 120x80 cm., elastic cloth on wooden frame and videoprojector, 2015.

[7]

"Xωροταξία", Γ.I. 1, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 77x56 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλα σε χαρτί, 2015.

"Spatial arrangement", F.I. 1, series French Institute of Thessaloniki, 77x56 cm., water-pensil, Indian ink, watercolor οn paper, 2015.

[8]

Νέλλη Γ. Παπαχελά

Nelli G. Papahela

Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων

President of the City Council of the Municipality of Athens

Η αναδόμηση ενός κόσμου μέσα από το βλέμμα

Reconstructing a world through the gaze

Εικαστικός είναι ο καλλιτέχνης που αναπαράγει τον κόσμο του σε μια νέα εικονική γλώσσα: τη γλώσσα της εποχής του. Το έργο του καλλιτέχνη συχνά γίνεται διαχρονικό, πολυπολιτισμικό και μετατρέπεται σε σημείο συνάντησης ενός ιδεολογικού, δημιουργικού διαλόγου, την ίδια στιγμή που γίνεται ένα ακόμα σκαλοπάτι μεθεπόμενων γενεών, πάνω στο οποίο θα στηρίξουν τις δικές τους εκδοχές, ιδέες και σκέψεις. Η Ιωάννα Ασσάνη είναι μια καλλιτέχνις η οποία με το έργο της μας προτείνει να δούμε τον κόσμο με νέα ματιά, σε ένα δομημένο περιβάλλον κάθε φορά τακτοποιημένο σε επάλληλες σειρές αρμονικής συνύπαρξης.

The visual artist is an artist who recreates the world in a new virtual language: the language of his/her era. The artist’s work often becomes timeless, multicultural and is transformed into a meeting point for an ideological, creative dialogue, at the same time as it becomes one more step for subsequent generations upon which they will support their own versions, ideas and thoughts. Ioanna Assani is an artist whose work suggests we view the world with a new gaze, in a structured environment always organised in successive layers of harmonious coexistence.

Οι αντιθέσεις των γραμμών, οι αμφίρροποι κόσμοι των μορφών, ο ποικίλος εκφραστικός πλούτος, η πολυφωνία των εικόνων, όλα μοιάζουν να είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μέσα στις αποσπασματικές της συνθέσεις, στις "λέξεις"που μας μιλούν για την αμφίδρομη σχέση, για την αποδοχή. Στο Κέντρο Τεχνών θα έχετε την ευκαιρία να συναντήσετε την εκδοχή ενός κόσμου, όπου όλες οι σκέψεις συμπεφωνημένα συγκλίνουν στην ιδέα της συμβίωσης, της ρέουσας αρμονικότητας, της αγάπης για ζωή. Είναι γεγονός ελπιδοφόρο που ο Δήμος Αθηναίων φιλοξενεί μια τέτοια έκθεση, σήμερα στους δύσκολους καιρούς, την ώρα που η συμφιλίωση και η αρμονική συμβίωση των αντιθέτων είναι τόσο επίκαιρη και τόσο αναγκαία. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια αλλά ζωτικής σημασίας μέθοδος επιβίωσης των ανθρώπων και διατήρησης των αξιών της κοινωνίας.

The contrasts of the lines, the ambivalent worlds of the figures, the varying expressive richness, the polyphony of the images, all seem intrinsically connected, within her fragmentary composition, to the "words" that speak of interrelationship, of acceptance. At the Arts Centre you will have the opportunity to encounter the version of a world in which all thoughts agree on the ideas of coexistence, of a fluid harmoniousness, of a love of life. It is promising that the Municipality of Athens is hosting this exhibition in these difficult times, when reconciliation and the harmonious co-existence of opposites are so timely and necessary. Culture is not a luxury; it is a human survival method of vital importance that helps preserve social values.

[9]

Translation: Klio Panourgia

"Aκολουθίες", σχέδιο αριθ. 2, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 32x24 εκ., νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλa σε χαρτί, 2014.

"Sequences", drawing, nο 2, series of French Institute of Thessaloniki, 32x24 cm. Water-pensil, Indian ink, watercolor on paper, 2014.

[ 10 ]

Εμμανουήλ Μαυρομμάτης

Emmanuel Mavrommatis

Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Emeritus Professor of the Aristotle University of Thessaloniki

Η εργασία της Ιωάννας Ασσάνη τα τελευταία χρόνια ακολούθησε ένα σύστημα ανάλυσης των εικόνων επάνω στις οποίες εργαζόταν η καλλιτέχνις, σε άλλες επιμέρους εικόνες που τις συνιστούσαν και που προέκυπταν διαδοχικά από το εσωτερικό τους. Από αυτές, µε τη σειρά τους και της καθεμιάς, ανέλυε την εικόνα σε επόμενες επιμέρους εικόνες, εκ νέου από το εσωτερικό τους κ.ο.κ, Έτσι προέκυπτε μια πολυπλοκότητα προς δύο κατευθύνσεις. Η µία ήταν ότι οι εικόνες παρέπεμπαν σε εικόνες μέσα από ένα κεντρομόλο σύστημα, του οποίου η προοπτική ανοιγόταν προς τις εκάστοτε συνιστώσες των εικόνων και προς τις επόμενες, τις αναδυόμενες συνιστώσες τους. Ήταν συνεπώς ένα σύστημα κλει­στό. Η άλλη ήταν ότι το σύστημα, αναφερόμενο από εικόνες σε εικόνες και αυτές επίσης σε εικόνες, απέκλειε την παρεμβολή μιας εξωτερικής συνθήκης που δεν θα υπαγόταν στις προηγούμενες και τις εµπεριεχόµενες εσωτερικές αναδύσεις εικόνων, µε αποτέλεσμα να αποκλείεται ο χώρος και το σύστημα να είναι επίπεδο. Η επιπεδότητα είναι η κατεξοχήν ιδεολογία της Ασσάνη, δηλαδή η αντίληψη ότι ο καλλιτέχνης δεν απασχολείται µε τη σύγκριση του φαινομένου που προσλαμβάνει µε εκείνο που δεν είναι αυτό όπως προϋποθέτει η κλασική αντίληψη της παραγωγής ομοιότητας (και της προοπτικής), αλλά αντίθετα, απασχολείται µε τη λογική της προέλευσης: πώς αυτό προέκυψε από εκείνο; Αυτή η λογική είναι το έργο, δηλαδή η αντίληψη ότι ο καλλιτέχνης βαδίζει σε έναν δρόμο του οποίου αποκαλύπτονται τα διαδοχικά επόμενα στάδια, που έχουν όµως ήδη προβλεφθεί και είναι ήδη εκεί, ώστε να είναι

Over recent years Ioanna Assani’s work has followed a system of analysis of images which she has been working into other individual images that constitute them and that occur successively from their interior. From these, as a series and individually, she analysed the image into subsequent individual images anew from their interior, etc. Thus occurred a two-directional complexity. One was that the images referred to images via a centrifugal system whose perspective opened out towards the current components of the images and towards their subsequent, emerging components. It was therefore a closed system.

The other was that the system, with references from images to images and again to images, excluded the intervention of an external condition that did not confirm to previous and internally contained emerging images; as a result space was excluded and the system was flat.

Flatness is Asslani’s ideology par excellence; the notion, in other words, that the artist does not become involved in the comparison of the phenomenon she receives with the one that is not compatible with the classic perception of the production of likeness (and perspective) but, on the contrary, she is preoccupied by the logic of origin: how did this occur from that?

This logic is the work, in other words the notion that the artist walks a road that reveals the successive next stages, which have however already been anticipated and are already there, so that she is obliged to discover them. For Assani, it was this internality of the artwork, its closed system, its forced freedom that was

[ 11 ]

υποχρεωμένος να τα ανακαλύψει. Αυτή η εσωτερικότητα του έργου, το κλειστό του σύστημα, η αναγκαστική του ελευθερία, ήταν για την Ασσάνη η πρόκληση να ερευνήσει, σε ένα επόμενο στάδιο, όχι πλέον τη σύγκριση της ομοιότητας και της παραπομπής, αλλά τη διαφορετικότητα ως προς το άλλο - ως προς εκείνο που δεν είναι η ίδια η εικόνα. Πώς θα μπορούσε, για παράδειγμα, να λειτουργήσει η επιπεδότητα ως προς την πλήρη της αντίθεση, δηλαδή τον χώρο και το βάθος του χώρου; Πώς θα μπορούσε να συμφιλιωθεί η πραγματική πρόσληψη ενός τρισδιάστατου κόσμου από ένα σφαιρικό µάτι, µε τη φωτογραφική του ή τη ζωγραφική του αποτύπωση σε μια επίπεδη επιφάνεια, που εννοεί ότι τον αντικαθιστά ή ότι είναι έστω το πιστό του αποτύπωμα (ή, η οµοιότητα); Αυτό το εύλογο ερώτημα της Ασσάνη ήταν και το κίνητρο για μια μικρή εφεύρεση στην εργασία της, να αντικαταστήσει την προοπτική πρόβλεψη που εκπέμπει από το βλέµµα (από το µάτι) ένα πεδίο σε μορφή γωνίας (χωνιού), το οποίο σαρώνει και προσλαμβάνει το τοπίο του κόσμου απέναντι, από την αντανάκλαση της σάρωσης της ίδιας ως ήδη καμπύλης (η σφαιρικότητα του µατιού) σε μια επίσης καμπύλη επιφάνεια που θα είναι και η πιο ακριβής αποτύπωσή της. Οι δύο καμπύλες, αντικριστές επιφάνειες καταλήγουν (και ενώνονται στο µάτι), αλλά δεν ξεκινούν από το µάτι, αποκλίνουν από το µάτι, γιατί η καλλιτέχνις δεν µας δείχνει τι (κάθε φορά) βλέπουμε, αλλά τον µηχανισµό της πρόσληψης. Αυτή η παράσταση του µηχανισµού εννοεί τις δύο πλευρές ανάμεσα στις οποίες κινείται η καμπύλη της πρόσληψης (το καµπυλοειδές χωνί) και µας παραπέμπει έµµεσα στον άξονα του κόσμου που περιέγραψε ο Maurice Merleau-Ponty στην μεταθανάτια έκδοση, Το ορατό και το αόρατο[1]: βαδίζoυµε προς το βάθος του κόσμου, ο οποίος δεν είναι

her challenge to investigate, to take to the next stage; no longer the comparison of the likeness and the reference but of the difference to the other – to that which is not the image itself. How could, for example, flatness function in relation to its absolute opposite, i.e. space and the depth of space? How could the true perception of a three-dimensional world by a spherical eye be reconciled with its photographic or painted representation on a flat surface that is meant to replace its or, at least, be its faithful imprint (or likeness)? world by a spherical eye be reconciled with its photographic or painted representation on a flat surface that is meant to replace its or, at least, be its faithful imprint (or likeness)?

Assani’s legitimate questioning was the motivation for the creation of a device in her work; she replaced the perspective anticipation transmitted by the gaze (by the eye) with an expanse in angle form (funnel), which scans and perceives the landscape of the world opposite, the reflection of the scanning of the curve itself (the curvature of the eye) with an also curved surface which is also a more precise representation. The two curved, opposite surfaces end (and come together for the eye) but do not start from the eye, they diverge from the eye because the artist does not show us what we see (every time), but the perception mechanism. This presentation of the mechanism means the two sides among which the perception curve moves (the curved funnel) and refers us indirectly to the axis of the world described by Maurice Merleau-Ponty in the posthumous book The visible and the invisible [1]: we walk towards the depth of the world which is not opposite but is revealed gradually (emerges) at the side as we traverse it and

[ 12 ]

απέναντι, αλλά αποκαλύπτεται προοδευτικά (αναδύεται) στα πλαϊνά µας καθώς τον διασxίζoυµε και αυτή η πρόσληψη δεν είναι η γεωμετρική, η προοπτική πρόσληψη. Στη φωτογραφική (και εννοεί επίσης: στη ζωγραφική) πρόσληψη, τα κοντινά αντικείμενα αποδίδονται πιο μεγάλα και τα µακρινά πιο μικρά από όσο προσλαμβάνονται στην πραγματικότητα. Αυτή η ανασύσταση του µηχανισµού στην εργασία της Ιωάννας Ασσάνη έχει το ενδιαφέρον ότι μεταθέτει από τη λεπτομέρεια της ζωγραφικής (το εκάστοτε διαφορετικό αντικείμενο), στη μέθοδο της εγκατάστασης της ζωγραφικής και από την μέθοδο εγκατάστασης, στην παραδειγματική (και στην υλοποιημένη) ανασύσταση της μεθόδου. Η καλλιτέχνις έχει κατασκευάσει μια μηχανή που παράγει χώρο και αυτός (σε αντίθεση προς την εικονογραφική και την εικονική παράσταση του χώρου) εντoπίζεται στο πεδίο ανάμεσα στις δύο πλαϊνές και αντικριστές προσλήψεις του: την καμπυλοειδή πρόσληψη του χώρου και την καμπυλοειδή του ακριβή αποτύπωση (ή την πρόσληψη της καμπυλοειδούς του αποτύπωσης). Στο πλαίσιο αυτών των ιδεών, η Ιωάννα Ασσάνη έχει προχωρήσει ένα βήμα προς την αντίστροφη ανάλυση των διαδικασιών της εργασίας της, γιατί μετακινεί από την ανάλυση της πραγµατοποιηµένης εικόνας στις συνιστώσες της (που πιστοποιούν την επιπεδότητά της), στις συνθήκες κάτω από τις οποίες η εικόνα θα μπορούσε να ανασυστήσει τον χώρο ως δικό της στοιχείο που της ανήκει, πριν από την αναγνώριση και την πιστοποίησή του από το βλέµµα. Ήδη, οι εμπειρίες αυτών των διαδικασιών είναι ένα δημιουργικό άνοιγα της Ασσάνη προς επόμενες, συστηματικές αναλύσεις, αυτής της πολύ σημαντικής ερευνητικής εργασίας.

this perception is not a geometric, perspective perception. In photographic (and we also mean painted) perception, nearby objects are represented bigger and further away objects smaller than perceived in reality. This reconstitution of the mechanism in Ioanna Assani’s work is of interest because it transposes from the detail of painting (of each different object), to the method of the installation of painting and from the method of installation to the exemplary (and materialised) reconstitution of the method. The artist has constructed a machine that produces space which (in contrast to the iconographic and virtual representation of space), is located in the expanse between its two sideways and opposite perceptions: the curved perception of space and its curved exact representation (or the perception of the curved representation).

Within the framework of these ideas, Ioanna Assani has taken a step towards the reverse analysis of the processes of her work because she has moved from the analysis of the materialised image to its components (that certify its flatness), to the conditions under which the image could re-establish space as its own element that it owned before its recognition and certification by the gaze. Already, the experiences of these processes is Assani’s creative opening to subsequent, systematic analyses of this very important research exercise.

Translation: Klio Panourgia

[1] Merleau-Ponty, Maurice, Le visible et l’invisible, 1963, Paris. [ 13 ]

Βιντεο-εγκατάσταση "Καμπυλότητες", 80x120 εκ., ελαστικό πανί σε τελάρο, βίντεο-προβολέας, 2015

Video- Installation "Curvatures", 120x80, elastic cloth on wooden frame, video projector, 2015

[ 14 ]

Βιντεο-εγκατάσταση "Καμπυλότητες", 80x120 εκ., ελαστικό πανί σε τελάρο, βιντεο-προβολέας, 2015

Video-Installation "Curvatures" 80x120, elastic cloth on wooden frame, video-projector, 2015

[ 15 ]

"Xωροταξία", Γ. I. 3, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 150x100 εκ. ακρυλικό, σινική, παστέλ σε μουσαμά, 2015.

"Spatial arrangement", F.Ι. 3, series French Institute of Thessaloniki, 150x100 cm. Acrylic, Indian ink, pastel on canvas, 2015.

[ 16 ]

Ιωάννα Ασσάνη

Ioanna Assani Explanatory Images Sequences and References

Επεξηγηματικές Εικόνες Ακολουθίες και Παραπομπές Ο τίτλος της έκθεσης "Επεξηγηματικές Εικόνες -Ακολουθίες και Παραπομπές" είναι εμπνευσμένος από την βασική ιδέα και τον τρόπο με τον οποίο δημιουργώ τα έργα μου. Ακολουθία είναι μια σειρά πραγμάτων σε καθορισμένη διάταξη, με άπειρες επαναλήψεις των επιμέρους στοιχείων τους. Σε ακολουθία βρίσκονται οι συνειρμοί των σκέψεων, οι πράξεις μας στη ζωή, η ιδέα της δράσης και της αντίδρασης. Παραπομπή είναι η μετάβαση από μια θεματική σε μια άλλη δημιουργώντας συχνά ειδικεύσεις. Η μνήμη λειτουργεί με παραπομπές. Τα έργα της έκθεσης βρίσκονται σε μια ακολουθία, ενώ με την ανασύσταση των εικόνων της κάθε σειράς δημιουργούνται πολλαπλές παραπομπές. Οι θεματικές τους υπόκεινται σε διαφορετικές αναγνώσεις, διατηρώντας ταυτόχρονα μια σχέση οπτική και νοηματική, της οποίας η ανάπτυξη προωθεί την κίνηση προς την επόμενη ενδεχόμενη θέση. Δεν υπονοούν τη μία και μόνη αδιέξοδη διαδρομή, αλλά την αμφίδρομή σχέση. Τα έργα λειτουργούν σε μία συνέχεια, ενώ γίνονται μέρος ενός ευρύτερου συνόλου παραλλαγμένων πυκνών ή αραιών εικόνων, εμπλουτισμένων κάθε φορά με νέα εικονοστοιχεία. Συγχρόνως καταλήγουν στα σημεία τους ως αυτοτελείς και ισορροπημένες μονάδες. Το κάθε έργο προλογίζει το επόμενο ή το μεθεπόμενό του προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο την γέννηση μιας ισχυρής ιδέας: την ιδέα της ροής.

The title of the exhibition "Explanatory Images-Sequences and References" is inspired by the basic mindset I follow when I create art. A sequence is a series of objects in a clearly defined order, with infinite repetitions of their individual components. Our thought associations, actions in life, the idea of action and reaction, are all in sequence. A reference is defined as the transition from one topic to another, often creating specializations in theme. Memory works in references.

The works in the exhibition are in a sequence, whereas by reconstituting the images of each series, multiple references are created. The thematic of the sequences are subject to different readings, while maintaining at the same time a visual and conceptual relationship; the development of this relationship promotes the movement to the next possible position. They do not imply the sole existence of just one dead-end path, but of a bidirectional relationship. The projects operate on a continuum, whilst being part of a broader set of variant dense or sparse images, enriched each time with new pixels. Simultaneously, as independent and balanced units, they return back to their own signs. Each project prefaces the next or the one after that, thus causing the birth of a powerful idea: the idea of flow.

[ 17 ]

Translation: Katerina Kotiou

"Xωροταξία", Γ. I. 4, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 140x105 εκ.ακρυλικό, σινική, παστέλ σε μουσαμά, 2015.

"Spatial arrangement ", F.Ι. 4, series French Institute of Thessaloniki, 140x105 cm.

Acrylic, Indian ink, pastel on canvas, 2015. [ 18 ]

Εμμανουήλ Μαυρομμάτης

Emmanuel Mavrommatis

Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Emeritus Professor of the Aristotle University of Thessaloniki

"Μεταβάσεις"

"Transitions"

Μετά από μια μακριά περίοδο εργαστηριακών ερευνών σχετικών με τη λειτουργία του στατικού, αναπαραστατικού σχεδίου στο εσωτερικό των χρωματικών ζωγραφικών χώρων που είναι όμως επίπεδοι και δεν είναι προοπτικοί (δεν είναι χώροι), η Ιωάννα Ασσάνη ξαναβρίσκει σήμερα και εγκαθιστά, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, την πρώτη της διαίσθηση των αρχών των χρόνων 1990: να εργαστεί με τρόπο ώστε το σχέδιο να λειτουργεί ως η παράσταση πραγματικών συμπεριφορών, αλλά αυτή τη φορά στο εσωτερικό ενός τρισδιάστατου χώρου.

After a long period of research on the function of static, representational drawing on the interior of coloured painted spaces that are however flat and not perspective (they are not spaces), Ioanna Assani recovers and installs, at the French Institute in Thessaloniki, her original intuition that dates back to the beginnings of the 1990s: she works in a way that causes drawing to function as the representation of real behaviours, but this time in the interior of a three-dimensional space.

Το σχέδιο τότε θα ήταν εν κινήσει και απρόοπτο γιατί θα εξαρτιόταν από καταστάσεις μέσα στο χώρο ανεξάρτητες από την απόφαση του καλλιτέχνη και θα ήταν επίσης ένα εν δυνάμει σχέδιο, ανοιχτό σε πολλαπλότητες από δυνατότητες ενδεχόμενες να πραγματοποιηθούν. Θα ήταν ένα σχέδιο μη-προσωπικό και μη-εκφραστικό. Αυτή ήταν η ιδέα που την απασχολούσε μετά το τέλος των σπουδών της στη σχολή καλών τεχνών της Θεσσαλονίκης και την προσανατόλιζε στην αναζήτηση του κατάλληλου συστήματος το οποίο θα καθιέρωνε την εγκατάσταση περιγραμμάτων, γραμμών, δομών, που δεν θα δρούσαν πια με την κλασική έννοια του διαχωρισμού και της διακοπής σε σχέση προς το άλλο (: είναι η διακοπή ενός πεδίου από τη γραμμή που αποδίδει ειδική ταυτότητα σε κάθε μια από τις μορφές τις οποίες προκαλεί από την μια και από την άλλη πλευρά της), αλλά που αντίθετα, θα ήταν σχέδια ακρι-

As such, drawing would be moving and unanticipated because it would depend on situations in space free of the artist’s choice and would also be a potential drawing, open to manifold influences from possibilities that could potentially be realised. It would be non-personal and non-expressive drawing.

This was the idea that occupied her at the end of her studies at the Thessaloniki School of Fine Arts and led her to seek the appropriate system which would establish the installation of outlines, lines, structures that would no longer perform in the classic sense of separation and interruption in relation to the other (: the interruption of an expanse by a line that ascribes a special identity to each of the forms it provokes on either side), but which would, on the contrary, be drawings containing precise and clear information. These drawings, constantly moving in relation to the real movements in the interior of the three-dimensional space to which they refer, would have the qual-

[ 19 ]

βούς και καθαρής πληροφόρησης. Αυτά τα σχέδια συνεχώς μετακινούμενα σε συνάρτηση προς τις πραγματικές κινήσεις στο εσωτερικό του τρισδιάστατου χώρου στον οποίο αναφέρονται και παραπέμπουν, θα είχαν την ιδιότητα να γνωστοποιούν για την πραγματικότητα ακριβώς τη στιγμή που εκείνη διεξάγεται και να πληροφορούν για το τι συμβαίνει αλλού -επίσης, για την αυθεντικότητα των γεγονότων: θα είναι προσανατολισμοί, μετακινήσεις και επιστροφές, δισταγμοί, ομαδικές η ατομικές κινήσεις, ως καθαρές πληροφορίες απογυμνωμένες από κάθε ειδική τους παράσταση και ταυτότητα, ως μαρτυρίες επισημαίνουσες την πρόσληψη της δράσης, ταυτόχρονα με τη δράση. Η ιδέα της Ιωάννας ήταν ότι η ζωγραφική εργάζεται με τη μνήμη: η ζωγραφική πράξη δεν συμπίπτει με το γεγονός, αλλά διαφυλάσσει το ίχνος του και επισημοποιεί την καθυστέρηση. Σε αντίθεση προς τη ζωγραφική οθόνη που ζει την καθυστέρηση σε κατάσταση μνήμης, διαχωρίζοντας το βίωμα από την απομνημόνευσή του, η ηλεκτρονική οθόνη έχει την ιδιότητα να είναι ένας ταχυδρόμος ο οποίος θα λειτουργούσε ως η πρόσληψη χωρίς μνήμη ή ως η πρόσληψη στην καθαρή της κατάσταση, χωρίς καταχώρηση. Αυτή η αμεσότητα, αυτός ο ταυτοχρονισμός της πρόσληψης και του αντικειμένου της, την ώρα που συμβαίνουν, προσέλκυσαν την Ιωάννα στην αντίληψη και στην αναζήτηση της λειτουργίας της καθαρής πληροφόρησης, ως καθεαυτής πράξης δημιουργίας. Ήταν η εποχή όπου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, τις αρχές των χρόνων 1990, είχα συνεργαστεί στην προοπτική καλλιτεχνικών εγκαταστάσεων και εκθέσεων στους χώρους του Ινστιτούτου και είχα ενθαρρύνει τότε την Ιωάννα, σ’ αυτό το σχέδιο που είχε συλλάβει, να αποδώσει οπτικά, τις προσλήψεις

ity of alerting us to reality at the exact time it is taking place and inform on what is happening elsewhere – also, on the authenticity of events: they would be orientations, transfers and returns, hesitations, group or individual movements, as clear information, stripped of every special performance and identity, as accounts of the perception of action and simultaneous to it. Ioanna’s idea was that painting works with memory: the act of painting does not coincide with the event, but preserves its trace and formalises the delay. Contrary to the painted screen that experiences the delay in memory mode by separating the experience from its memorization, the digital screen has the quality of being a messenger that would operate as perception without memory or as perception in its purest form, without registering. This immediacy, this synchronisation of perception and its object, at the moment they occur, attracted Ioanna to the perception and search of the function of pure information as the creative act itself.

At the beginning of the 1990s when I had worked on a programme relating to perspective in artistic installations and exhibitions at the French Institute in Thessaloniki I had encouraged Ioanna in the plan she had conceived to render the perceptions of the images from situations of transferal, movement, in the spaces of the building visually. She had realised a large number of preparatory drawings in relation to the programme but the digital application encountered technical problems. For this reason and because of another painting venture which diverted her from her objective, into another field of investigation from the initial problem that preoccupied her (the immediacy of the perception of an action

[ 20 ]

των εικόνων από καταστάσεις μετατοπίσεων, κινητικότητας, στους χώρους του κτηρίου. Είχε πραγματοποιήσει ένα μεγάλο αριθμό από προπαρασκευαστικά σχέδια σχετικά μ’ αυτό το πρόγραμμα, αλλά η ηλεκτρονική εφαρμογή αντιμετώπιζε τεχνικά προβλήματα. Γι αυτό και μέσω ενός ζωγραφικού εγχειρήματος το οποίο την εξέτρεψε από το αντικείμενό της, σε άλλο πεδίο έρευνας από το αρχικό πρόβλημα που την απασχολούσε (την αμεσότητα της πρόσληψης μιας δράσης ως δημιουργίας), η Ιωάννα χρησιμοποίησε τα επόμενα χρόνια την ανάλυση, ως μια συστηματική μέθοδο για την μετατόπιση, από τον ταυτοχρονισμό της πρόσληψης της δράσης με την δράση την ώρα που διαδραματίζεται, στην εμφάνιση της πρόσληψης, αλλά ταυτόχρονα όμως με τις συνιστώσες της. Μ’ αυτό τον τρόπο περνούσε στα προηγηθέντα στάδια της πρόσληψης και από το χώρο και τις δράσεις στο χώρο, περνούσε στην επίπεδη επιφάνεια του ζωγραφικού έργου επάνω στην οποία αναπαρήγαγε παραθετικά, τα διαδοχικά στάδια που συγκρότησαν την πρόσληψη. Η ανάλυση γινόταν ζωγραφική ανάλυση οπισθοχωρώντας όλο και περισσότερο, σε σχέση προς την επιφάνεια: η καλλιτέχνης παρήγαγε μια σύνθεση που διαμελιζόταν στις συνιστώσες της σύνθεσης (τις προηγούμενες καταστάσεις της σύνθεσης) και αυτές διαμελιζόταν στις δικές τους προηγούμενες συνιστώσες κ.ο.κ. Η Ιωάννα ήθελε να αντικαταστήσει τον ταυτοχρονισμό της πρόσληψης της δράσης και της παρουσίας της δράσης την ώρα που γίνεται, με την κατοχύρωση και με την ταυτόχρονη επίδειξη στο ίδιο πεδίο, της κατάληξης ενός λόγου και των σταδίων αυτού του λόγου που οδήγησαν στην κατάληξη. Η ταυτόχρονη παρουσία του λόγου και του αντικειμένου ήταν τυπική του τρόπου της

as creation), over the following years Ioanna used analysis as a systematic method for the shift from the simultaneousness of the perception of an action with the action at the time it occurs, to the appearance of the perception, at the same time as its components. In this way she moved from the previous stages of perception and from the space and the actions in space to the flat surface of the painted work upon which she reproduced comparatively the successive stages that formed the perception. The analysis became painted analysis increasingly retreating in relation to the surface: the artist produced a composition that were dissected into the components of the composition (the previous states of the composition) and these in turn were dissected into their own previous components, etc. Ioanna wanted to replace the simultaneousness of the perception of action and the presence of the action as it happens with the disclosure and simultaneous presentation in the same expanse of the conclusion of a reason and the stages of this reason that lead to the conclusion.

The simultaneous presence of reason and object was typical of her way of thinking: she wanted to limit the distance between the perception and the memory of the perception, since this distance is a delay which she realised while preparing her digital project at the French Institute. Respectively, in her paintings the delay had been minimised because it presupposed, from the start, the analysis and the analysis of the analysis vertically and in depth, in a way that the reasons for a conclusion arising from the verticality of the paintings were immediately perceptible. Then she would place these analyses of the analyses

[ 21 ]

σκέψης της: ήθελε να περιορίσει την απόσταση μεταξύ της πρόσληψης και της μνήμης της πρόσληψης, καθώς η απόσταση είναι μια καθυστέρηση την οποία συνειδητοποίησε όταν προετοίμαζε το ηλεκτρονικό της πρόγραμμα στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Αντίστοιχα, στη ζωγραφική της εργασία η καθυστέρηση θα είχε ελαχιστοποιηθεί γιατί προϋπέθετε εξαρχής την ανάλυση και την ανάλυση της ανάλυσης κάθετα σε βάθος, σε τρόπο ώστε να προσλαμβάνονται άμεσα οι λόγοι μιας κατάληξης προερχόμενης από την καθετότητα του πίνακα. Στη συνέχεια, τοποθετούσε πλάϊ-πλάϊ αυτές τις αναλύσεις των αναλύσεων ακυρώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο τις συνέπειες της ψευδαισθητικής προοπτικής που θα προέκυπτε από την ίδια καθετότητα. Στην πραγματικότητα η Ιωάννα ήθελε να προσδώσει στη ζωγραφική την επιπεδότητα και στο ηλεκτρονικό της πρόγραμμα, το βάθος. Την εργασία χαρακτηρίζουν δύο σαφείς προσανατολισμοί. Στη ζωγραφική είχε συμψηφίσει το προερχόμενο βάθος από τα προηγηθέντα στάδια της πρόσληψης μέσω της ταυτόχρονης παράθεσης αυτών των ίδιων των προηγηθέντων σταδίων, με τα προηγούμενα. Απωθούσε μ’ αυτό τον τρόπο, έδιωχνε το βάθος της επιφάνειας περιορίζοντας το ψευδαισθητικό της αποτέλεσμα. Αντίθετα, στον ηλεκτρονικό της σχεδιασμό δεν υπήρχε παρά μόνο η παρουσία του βάθους, στο οποίο παρέπεμπε η επιπεδότητα της ηλεκτρονικής οθόνης: αυτό το βάθος ήταν ο ίδιος ο πραγματικός χώρος στον οποίο παρέπεμπε η επιπεδότητα και του οποίου οι προηγηθείσες προσλήψεις δεν υπήρχαν πια, αφού οι δράσεις μέσα στο χώρο δεν θα εξαρτιόταν από την απόφαση του καλλιτέχνη που θα είχε αποκαταστήσει τους λόγους τους, αλλά από την απρόοπτη, κάθε φορά, απόφαση άλλων, αποκλείοντας έτσι την επαλήθευση των δικών τους λόγων.

next to each other, thus cancelling the consequences of the illusionary perspective that would occur through their verticality itself. In reality Ioanna wanted to ascribe her painting with flatness and her digital series with depth.

Her work is characterised by two clear orientations. In her painting she had offset the depth arising from the previous stages of the perception via the simultaneous juxta positioning of the preceding stages with the previous ones. In this way she repelled the depth of the surface reducing its illusionary result.

On the contrary, in her digital designs there was nothing more that the presence of depth, alluded to by the flatness of the screen: this depth was itself the real space referred to by the flatness and whose preceding perceptions no longer existed since the actions in space did not depend on the artist’s decision which would have restored their reasons, but on the unexpected, every time, decision of others, thus excluding the verification of her own reasons.

This is the framework of this work, the field of theory. Ioanna worked towards the direction of an analysis device which would apply systems capable of adapting either to the ideal flatness of the painting-object (the apposition of the analyses as a precondition of flatness), or to the undefined depth of space, without the flatness, and to which the intermediate electronic screen referred to as pure information: the search for the exclusion of delay via the perception of the activities from the intermediate electronic tableaux-messenger, perception carrier, at the same time as these were taking place. The fact that these two orientation became the main body of her work was a resolute consequence from the moment she

[ 22 ]

Αυτό είναι το πλαίσιο αυτού του έργου, στο πεδίο της θεωρίας. Η Ιωάννα εργαζόταν προς την κατεύθυνση μιας μηχανής ανάλυσης που θα είχε εγκαταστήσει συστήματα ικανά να προσαρμοστούν είτε στην ιδανική επιπεδότητα του ζωγραφικού πίνακα-αντικείμενο (είναι η παράθεση των αναλύσεων ως προϋπόθεση της επιπεδότητας), είτε στο απροσδιόριστο βάθος του χώρου, χωρίς την επιπεδότητα και στο οποίο παρέπεμπε, ως καθαρή πληροφορία, η ενδιάμεση ηλεκτρονική οθόνη: στην Ιωάννα, ίσχυε η αναζήτηση αποκλεισμού της καθυστέρησης μέσω της πρόσληψης των δραστηριοτήτων από τον ενδιάμεσο ηλεκτρονικό πίνακα-ταχυδρόμο, διανομέα προσλήψεων, την ίδια στιγμή που αυτές διεξάγονται. Το ότι οι δύο αυτοί προσανατολισμοί έγιναν ο κύριος κορμός του έργου της ήταν αποφασιστική συνέπεια από την ώρα που κατόρθωσε να επιλύσει, τα τεχνικά προβλήματα της εγκατάστασης στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Σε σχέση όμως προς τις βασικές έννοιες αυτής της εργασίας: την επιπεδότητα της ζωγραφικής επιφάνειας και το βάθος του πραγματικού χώρου, ετίθετο το ερώτημα του προσδιορισμού των ορίων τους και των σημείων αναφοράς που θα τα προσδιόριζαν: ήταν το ερώτημα των ορίων γιατί η Ιωάννα είχε αντιληφθεί ότι δεν θα ήταν δυνατός ο χειρισμός μιας ηλεκτρονικής οθόνης ως να ήταν ζωγραφική, ως να ήταν ζωγραφικός πίνακας που φέρει τη δική του υλικότητα, ούτε ο χειρισμός του ζωγραφικού έργου ως να ήταν ηλεκτρονική οθόνη που χρησιμεύει μόνο για να μεταφέρει πληροφορίες. Η εγκατάσταση αυτών των δύο συστημάτων θα ανέτρεπε τις βασικές έννοιες της αρχικής της, ζωγραφικής ανάλυσης. Το βάθος του ζωγραφικού πίνακα θα είχε υποκατασταθεί από την έκταση του άμορφου, πραγματικού χώρου

managed to resolve the technical problems of the installation at the French Institute.

In relation to the basic concepts of this work however: the question of the definition of their limits and the reference points that define them arises from the flatness of the painted surface and the depth of real space: the question of limits arose because Ioanna realised that it was not possible to handle an electronic screen as if it was painting, as if it was a canvas that has its own materiality, nor could a painting be handled like an electronic screen useful only for the transmission of information. The installation of these two systems would subvert the basic notions of her initial painting analysis. The depth of the painted canvas would be replaced by the expanses of formless, real space without limits and without reference points, and the painted line, the drawing that separates the surfaces of colours and forms would have been replaced by the expanses of real movements and shifts, in the interior of the expanse. Her way of perceiving the relationships between the expanse of space and the expanses in motion, as the reference points of the expanses is her characteristic of this work and her intuition in relation to the appropriate use of this electronic technique.

Today Ioanna has begun constructing her own path. Through systematic work over many years, whose essence lies in her not taking the traditional uses of the painted definition of space for granted, she has developed her method step-by-step. In place of an adherence of the experience of memory, the method relates to the rendition, the recording itself, of the quality of being the constant wit-

[ 23 ]

χωρίς όρια και χωρίς σημεία αναφοράς και η γραμμή της ζωγραφικής, το σχέδιο που διαχωρίζει τις επιφάνειες των χρωμάτων και των μορφών, θα είχε υποκατασταθεί από τα πεδία των πραγματικών κινήσεων και των μετατοπίσεων, στο εσωτερικό της έκτασης. Αυτός ο τρόπος να αντιλαμβάνεται τις σχέσεις της έκτασης του χώρου και των πεδίων σε κίνηση, ως τα σημεία αναφοράς των εκτάσεων, είναι το δικό της χαρακτηριστικό αυτής της εργασίας και η διαίσθησή της σχετικά με την κατάλληλη χρησιμοποίηση της ηλεκτρονικής τεχνικής.

ness of a work that comes together as it disappears, constantly and every time replaced by its next deletion. In this system of unceasing shouldering of reality, substitution is the work.

Η Ιωάννα σήμερα έχει αρχίσει να κατασκευάζει το δικό της δρόμο. Με συστηματική εργασία πολλών χρόνων, της οποίας το ουσιώδες συνίσταται στο να μη θεωρεί ως δεδομένες τις παραδοσιακές χρήσεις της ζωγραφικής οριοθέτησης του χώρου, αναπτύσσει βήμα-βήμα τη μέθοδό της. Στη θέση της προσκόλλησης της εμπειρίας στη μνήμη, η μέθοδος συνίσταται στην απόδοση, στην ίδια την καταγραφή, της ιδιότητας να είναι ο συνεχής μάρτυρας ενός έργου που συγκροτείται την ίδια στιγμή που εξαφανίζεται, υποκαθιστάμενο συνεχώς και κάθε φορά, από την επόμενη διαγραφή του. Σ’ αυτό το σύστημα της αδιάκοπης επώμισης της πραγματικότητας, η υποκατάσταση είναι το έργο.

[ 24 ]

Translation: Klio Panourgia

"Επαλληλίες 10", 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

"Superimpositions 10", 76x56 cm.,watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2014.

[ 25 ]

"Χωροταξία 1", 150x200 εκ., ακρυλικό, λαδοπαστέλ σε μουσαμά, 2013.

"Χωροταξία 2", 150x200 εκ., ακρυλικό, λαδοπαστέλ σε μουσαμά, 2013.

"Spatial arrangement 1", 150x200 cm., acrilyc, oil pastel on canvas, 2013.

"Spatial arrangement 2", 150x200 cm., acrilyc, oil pastel on canvas, 2013.

[ 26 ]

Emmanuel Mavrommatis

Εμμανουήλ Μαυρομμάτης Σημείωση 1: [Χωροταξία]

Note 1: [Spatial Arrangement]

H κεντρική ιδέα της εργασίας αυτής ήταν η αναζήτηση παραλλαγής μιας σύνθεσης, ήδη εγκατεστημένης αρχικά από την Ασσάνη, της οποίας θα έδιδε στη συνέχεια μια διαφορετική εκδοχή, χάρη στην παρεμβολή περιγραμμάτων που θα απομόνωναν σε μέρη τα στοιχεία της σύνθεσης. Η ιδέα ήταν ότι η σύνθεση δεν είναι αυτονόητη και ότι αφού συγκροτηθεί -ως το πρώτο βήμα, ως η διαίσθηση της εργασίας-, μπορεί εξίσου να διασπαστεί στα μέρη που τη συγκρότησαν. Αυτό ήταν έκτοτε και το αξίωμα της εργασίας της: να θεωρείται ότι η κάθε αρχική συγκρότηση μιας ενότητας επιδέχεται (ή, προκύπτει λειτουργικά) να διασπαστεί και ότι η διάσπαση αυτή είναι το επόμενο στάδιο της λογικής του έργου. ΄Ήταν μια σειρά τεσσάρων ζωγραφικών εργασιών διαστάσεων 200x150 εκ., στα οποία απομόνωσε εικονογραφικά μέρη τους με μαύρα, ισχυρά, σκληρά, γεωμετρικά ή κυκλικά περιγράμματα που αποσύνδεαν τις εικόνες από τον περιβάλλοντα, ζωγραφικό τους χώρο και περιόριζαν την πρόσληψη ενός προοπτικού βάθους. Είχε εκθέσει αυτά τα έργα το 2013, με τη μορφή ενός κουτιού του οποίου οι τέσσερις πλευρές κυκλοφορούσαν τη διαδικασία εξελικτικά και περιφερειακά. Αργότερα δημιουργήθηκαν δύο νέα έργα στα οποία τα σκληρά, μαύρα διαχωριστικά περιγράμματα μεταβλήθηκαν σε απλωμένα, φαρδιά γεωμετρικά πεδία, μαύρα και λευκά, που ισοπέδωναν τις σχέσεις εικονογραφικών και μονόχρωμων περιοχών μεταξύ τους και αναδείκνυαν ένα νέο στοιχείο, σημαντικό προοπτικά για την εργασία: η Ασσάνη κάθισε αυτούς τους συσχετισμούς σε αρχιτεκτονικές κατόψεις, την μόνη πραγματική, λειτουργική απόδοση του χώρου.

The central idea of this work was the search for the variation of a composition, already installed initially by Assani, of which she would later give a different version thanks to the intervention of outlines that would isolate the elements of the composition into sections. The idea was that the composition is not self-evident and that once composed – as the first step, as the intuition of the work – it can similarly be broken into the sections that composed it.

Since then, this was the axiom of her work: to assume that every initial composition of a unity is open to (or can functionally occur) being fragmented and that this fragmentation is the next stage of the work’s logic. It was a series of painted works, measuring 200x150 cm, upon which she isolated iconographic sections using black, strong, hard, geometric or circular outlines that disconnected the images from their surrounding painted space and confined the perception of a perspective depth. She exhibited these works in 2013, in the form of a box whose four sides circulated the process developmentally and peripherally. Later two new works were created in which the hard, black, divisive outlines were altered into stretched, broad geometric expanses, black and white, that flattened the relationships between iconographic and monochrome areas and emphasised a new element, of perspective importance for the work: Assani placed these correlations on architectural floorplans, the only true, functional rendition of space.

[ 27 ]

Translation: Klio Panourgia

"Επαλληλίες και Χωροταξία α.", 77x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

"Superimpositions and Spatial arrangement a.", 77x56 cm., watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2014.

[ 28 ]

"Επαλληλίες και Χωροταξία β΄", 77x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιάσε χαρτί ακουαρέλας, 2015.

"Superimpositions and Spatial arrangement b", 77x56 cm., watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2015.

[ 29 ]

"Aκολουθίες και Παραπομπές 1", 77x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2015.

"Sequences and References 1", 77x56 cm., watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2015.

[ 30 ]

Emmnuel Mavrommatis

Εμμανουήλ Μαυρομμάτης Σημείωση 2: [Επαλληλίες]

Note 2: [Superimpositions]

Οι κατόψεις που ενσωμάτωσε η Ασσάνη στις εργασίες της -ιδιαίτερα στις Χωροταξίες της του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, ήταν μια έμμεση παραπομπή της προγενέστερης σειράς: Επαλληλίες, στις αναζητήσεις της για τη μεταφορά του βάθους (στις Χωροταξίες: του αρχιτεκτονικού χώρου του Ινστιτούτου), στην επίπεδη ηλεκτρονική οθόνη, το υποκατάστατο του επιζωγραφισμένου μουσαμά. Από την ιδέα προέκυψε μια επόμενη παρατήρηση, να χρησιμοποιήσει την αλληλεξάρτηση του βάθους (του προγενέστερου) και της επιφάνειας που το αναδεικνύει (το κάθε φορά: μετά το βάθος) και συνεπώς να επιδείξει το πέρασμα από το προηγούμενο στο επόμενο. Ήταν μια απλή ιδέα δημιουργίας μιας μεθόδου εργασίας και ενός θέματος εργασίας: η μέθοδος εργασίας θα ήταν το θέμα της, δηλαδή το πώς η επιφάνεια αποκαλύπτει το βάθος της και το ενσωματώνει σκάβοντας το βάθος και ανασύροντας τα επάλληλα στρώματα που το σχηματίζουν. Η εργασία στις Επαλληλίες είναι θεωρητική και σχηματίζει τις εικόνες της σε σχέση προς τα στάδια του συλλογισμού της: ο συλλογισμός είναι κεντρομόλος (επικεντρώνεται στην προέλευση της διαδοχής) και αναλυτικός, επειδή διαχωρίζει σε επίπεδα ανάλυσης την κάθε προηγούμενη ανάλυση. Το πώς η κάθε στιγμή της διαδοχής ενσωματώνεται στην επιφάνεια του έργου, υπενθυμίζοντας, αλλά και ακυρώνοντας το βάθος, είναι σχετικό με την αναδιάταξη των στοιχείων κατανομής της επιφάνειας. Η Ιωάννα μετέτρεψε τα διαχωριστικά, μαύρα περιγράμματα στις Χωροταξίες, σε λευκά παραθετικά πεδία, που ενοποιούν τις εικόνες και τις αναλύσεις των προηγούμενων εικόνων τους.

The ground plans incorporated by Ioanna Assani into her works – particularly in her Spatial Arrangements at the French Institute in Thessaloniki, was an indirect reference of the previous series: Superimpositions in her quest for the transference of depth (in Spatial Arrangements of the Institute’s architectural space), to the flat digital screen, the substitute of the painted canvas. A subsequent observation occurred from this idea; to use the interdependence of depth (of the previous) and the surface that highlights it (each time: after the depth) and consequently to present the passage from the previous to the following. It was a simple idea of creating a work method and a work subject: the work method would be her subject; in other words, how the surface reveals its depth and incorporates it by digging into the depth and excavating the successive layers that form it.

Her work in Superimpositions is theoretical and forms the images in relation to the stages of her thinking; the thinking is centripetal (centred on the origin of succession) and analytical, because is divides each previous analysis into levels of analysis. How each moment of the succession is incorporated into the surface of the work, recalling but also annulling depth, is relative to the redeployment of the allocation elements of the surface. In Spatial Arrangements, Ioanna has turned the divisive, black outlines into white comparative areas that unify the images and the analyses of their previous images.

[ 31 ]

Translation: Klio Panourgia

"Επαλληλίες 6", 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

"Superimpositions 6", 76x56 cm., watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2014.

[ 32 ]

Emmanuel Mavrommatis

Εμμανουήλ Μαυρομμάτης

Σημείωση 3: [Ακολουθίες και Παραπομπές]

Note 3: [Sequences and References]

Οι αρχιτεκτονικές κατόψεις σε 9 ζωγραφικά έργα της σειράς Ακολουθίες, έρχονται στη συνέχεια του συλλογισμού των αντιπαραθέσεων των Επαλληλιών, αλλά με μια ειδοποιό διαφορά: ότι η νέα αυτή σειρά δεν έχει πλέον ως αντικείμενο τις προελεύσεις της εικόνας, τον λόγο, την αιτία της, το ανασυρόμενο βάθος της, αλλά συνδέεται απευθείας με τη διαχείριση της επιφάνειας και λειτουργεί εξελικτικά, πυκνώνοντας ή αραιώνοντας τα εκάστοτε στοιχεία που συγκροτούν την εκάστοτε εικόνα. Στις Ακολουθίες η εργασία οργανώνεται ως προς την καθεαυτή επιπεδότητα της επιφάνειας και το βάθος (η μνήμη) γίνεται μέρος της επιφάνειας ως η παραθετική παρουσία εκεί, μιας προέλευσης που δεν είναι πια και που αντικατέστησε την προηγούμενη σχέση προέλευσης (βάθους) και συνέπειας της προέλευσης (επιφάνεια) στις Επαλλήλιες, χάρη στις σχέσεις της επιφάνειας με τον εαυτό της: είναι σχέσεις παραθετικής αραίωσης και πύκνωσης που διαβάζονται επίπεδα και από τις δύο ισότιμες μεταξύ τους κατευθύνσεις, είτε από την πύκνωση προς την αραίωση είτε από την αραίωση προς την πύκνωση. Από την έμφαση στην επιπεδότητα και στις ιδιότητες της λειτουργίας της, η Ιωάννα ανέπτυξε την ισότιμη, επίπεδη μεταχείριση των κενών και των γεμάτων, των λευκών και των εικονογραφημένων πεδίων σε τρόπο ώστε από την εμμονή στην επιφάνεια, να προκύψει λογικά η απουσία του χώρου. Τότε η παραπομπή αντικατέστησε το βάθος ως η νέα ένδειξη χώρου. Οι ενσωματωμένες στην εικόνα επίπεδες αρχιτεκτονικές κατόψεις που τον εννοούν, αντικατέστησαν έξω από την εικόνα, το χώρο που είχε διαγράψει, -μέσα στην εικόνα.

The architectural floor plans in 9 paintings in the Sequences series, come in the wake of the thinking behind the juxtapositions in Superimpositions, but with an distinctive difference: the new series no longer has as its object the origins of the image, its reason, its cause, its retractable depth, but is directly connected to the organization of the surface and functions developmentally, condensing and diluting the elements that compose each picture. In Sequences the work is organised in relation to the flatness of the surface itself and the depth (the memory) becomes part of the surface as the appositive presence there, of an origin that is no longer and was replaced by the previous relationship of origin (depth) and consequence of the origin (surface) in Superimpositions, thanks to the relationships of the surface with itself: these are relationships of developmental dilution and condensation that are read flatly through both equivalent to each other directions, either from condensation towards dilution, or from dilution towards condensation. From the emphasis on flatness and the properties of its function, Ioanna Assani developed the equivalent, flat treatment of voids and fills, of the white and illustrated areas in a way in which the absence of space occurs logically from the preoccupation with the surface. Thus the reference replaced depth as the new indication of space. The flat architectural floor plans incorporated into the image that imply it, replaced, beyond the image, the space it had eliminated -in the image.

[ 33 ]

Translation: Klio Panourgia

"Xωροταξία", Γ. I., σχέδιο Ι, σειρά Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, 40x28 εκ. νερομόλυβο, σινική, ακουαρέλα σε χαρτί, 2015.

"Spatial arrangement", F. I., drawing I, series of French Institute of Thessaloniki, 40x28 cm, Water-pensil, Indian ink, watercolor in paper, 2015.

[ 34 ]

"Επαλληλίες 2", 76x56 εκ., ακουαρέλα, σινική, παστέλ, μαρκαδόρος, νερομόλυβο, ξυλομπογιά σε χαρτί ακουαρέλας, 2014.

"Superimpositions 2", 76x56 cm., watercolor, Indian ink, pastel, marker, water-pencil, colored pencil on watercolor paper, 2014.

[ 35 ]

Aπόσπασμα από το βίντεο "Ανάδυση", της εγκατάστασης "Μνήμη", 2015.

Excerpt from the video "Emergence", from the installation "Memory", 2015.

Απόσπασμα από το βίντεο "Κατάδυση" της εγκατάστασης "Μνήμη", 2015.

Excerpt from the video "Submersion", from the installation "Memory", 2015.

Απόσπασμα από το βίντεο "Συντήρηση", της εγκατάστασης "Μνήμη", 2015.

Excerpt from the video "Preservation", from the installation "Memory", 2015.

Temporary Epilogue

by Emmanuel Mavrommatis:

Προσωρινός Επίλογος του Εμμανουήλ Μαυρομμάτη: Ιστορική Ανακεφαλαίωση

Historical Summary

Οι προοπτικές αυτής της εργασίας φαίνονται σήμερα να διαμορφώνονται προς δύο κύριες κατευθύνσεις. Η πρώτη κατεύθυνση -και ιστορικά, για την Ιωάννα Ασσάνη, η κύρια κατεύθυνση-, αφορά τα συστήματα της ανάλυσης, δηλαδή της ανάδυσης από το βάθος και της αντίστοιχης με την ανάδυση, κατάδυσης, προς το βάθος. Αυτό το σύστημα που επαναφέρει στην πρόσληψη της επιφάνειας τα προηγούμενα συστατικά της συγκρότησης της εικόνας της, συνιστά και τη διατήρηση της μνήμης, -μόνο πως η μνήμη εμφανίζεται να λειτουργεί ως αποθήκευση και συνεπώς ως ζωγραφικό αρχείο και ως το στάδιο μιας περαιτέρω ενσωμάτωσης αυτής της ίδιας σε επόμενες μνήμες, από άλλες προηγούμενες ή μελλοντικές, ταυτόχρονες ή διαδοχικές εικόνες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εργασία της Ιωάννας Ασσάνη συνίσταται προοπτικά σε μια διαρκή σύνθεση από μνήμες, δηλαδή από συνεχώς ενσωματωνόμενες μνήμες σε άλλες μνήμες κ.ο.κ., ώστε να πρόκειται για ένα εν δυνάμει απεριόριστα αναπτυσσόμενο έργο του οποίου το όριο θα ήταν το μη-διακριτό, -η τελική αδυναμία ανάγνωσης ενός αρχείου συσσωρευμένης αποθήκευσης. ΄Ισως αυτή να είναι και η επόμενη εργασία της. Αλλά το ερώτημα παραμένει ως προς τις ηλεκτρονικές εικόνες της Ιωάννας οι οποίες χωρίς αποθήκευση και τη δυνατότητα ανάκλησης της μνήμης, συνιστούν την αδυναμία του αρχείου και αντίστοιχα, την οριακή του καταστροφή, ταυτόχρονα με την εμφάνισή του. Η εργασία εμφανίζεται να λειτουργεί μεταξύ της μνήμης και της ολοκληρωτικής της εξάλειψης.

The perspectives of this work today seem to develop in two main directions. The first direction – and historically, for Ioanna Assani, the main direction – relates to the systems of analysis, in other words to the emersion from the depth and the respective to the emersion, submersion, towards the depth. This system that restores to the perception of the surface the preceding elements of the composition of its image, also constitutes the preservation of memory, - in as much as memory appears to function as storage and consequently as a painted archive and as the stage of its further incorporation into subsequent memories, of other previous or future, simultaneous or successive images. One could say that Ioanna Assani’s work consists prospectively of a continuous composition of memories, of memories constantly incorporated into other memories, etc., so that it becomes a potentially limitlessly developing work whose boundary would be the non-distinctive, - the final inability to read an archive of accumulated storage. Perhaps this will be her next project. The question however remains in relation to Ioanna’s digital images which, without storage and the possibility to recall memory, constitute the archive’s weakness and, respectively, its marginal destruction at the same time as its appearance. The work appears to function between memory and its total obliteration.

[ 37 ]

Translation: Klio Panourgia

"Χρόνος Εντός 3", 32x24 εκ., σινική, μολύβι, μαρκαδόρος, νερομόλυβο σε χαρτί ακουαρέλας, 2014, σχέδια για την ποιητική συλλογή "η εποχή των λέξεων", της Ε. Λιντζαροπούλου, εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2015.

"Time Within 3", 32x24 cm., Indian ink, pencil, marker, water pencil on watercolor paper, 2014, drawings for the poetry collection of Helen Lintzaropoulou,"Season word ", Friends Publications, Athens, 2015

[ 38 ]

Ανδρονίκη Γωγοπούλου

Androniki Gogopoulou

“Ο Χρόνος εντός” Η εικονογράφηση της Ιωάννας Ασσάνη στην Εποχή των λέξεων της Ελένης Λιντζαροπούλου

“Time Within” The illustrations of Ioanna Assani in the Era of Words

by Eleni Lintzaropoulou

Τις τελευταίες σελίδες της ποιητικής συλλογής της Ελένης Λιντζαροπούλου Η Εποχή των λέξεων κοσμούν δέκα πίνακες της Ιωάννας Ασσάνη, οι οποίοι φέρουν τον ευρηματικότατο τίτλο, Χρόνος εντός.

The last pages of Eleni Lintzaropoulou’s collection of poems are adorned by ten paintings

by Ioanna Assani which bear the imaginative title, Time Within.

Ο αναγνώστης-θεατής εντυπωσιάζεται από τη λιτότητα των χρωμάτων των εικαστικών έργων: μαύρο-κόκκινο. Και όταν αρχίζει να μπαίνει στο παιχνίδι της αναζήτησης των συμβολισμών, το υφέρπον πάθος αυτής της διχρωμίας γίνεται ακόμη εντονότερο. Οι γεωμετρικές φόρμες απελευθερώνονται, κυριαρχούν οι άναρχες γραμμές, οι κύκλοι χωρίς αρχή και τέλος περιφέρονται αενάως, οι φιγούρες που μόλις διακρίνονται μας υποβάλλουν σε μια μυστηριακή ατμόσφαιρα. Η πληθωρικότητα των ατάκτως ερριμμένων γραμμών μας συμπαρασύρει σε έναν χείμαρρο συναισθημάτων και προβληματισμών. Τα επαναλαμβανόμενα κυκλικά μοτίβα οδηγούν σε ένα λαβυρινθώδες περιβάλλον, μέσα στο οποίο αποτυπώνεται η βαθύτερη ουσία μιας πραγματικότητας που υποκρύπτεται πίσω από τα σχέδια της εικαστικού. Και στα ποιήματα της συλλογής συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Μέσα από μια αγωνιώδη διείσδυση στις ιδιαίτερες σημασίες των λέξεων αποκρυπτογραφούνται συμβολισμοί, αποκαλύπτονται πανανθρώπινες αξίες. Αν η Ελένη Λιντζαροπούλου συνθέτει το λόγο με λέξεις που βαφτίζονται μέσα σε ένα ιδιαίτε-

The reader-viewer is impressed by the simplicity of the colours of the artworks: blackred. And when one begins the game for the search of symbolisms, the creeping passion of this duotone becomes all the more intense.

The geometric forms are released, anarchic lines dominate, circles without beginning and end perambulate perpetually, barely distinct figures subject us to a mysterious atmosphere.

The exuberance of the disorderly disarray of lines entrains us on a torrent of emotions and questionings. The repetitive cyclical motifs lead to a labyrinthine environment which contains the deeper essence of a reality that hides behind the artist’s drawings. The same is true of the collection of poems. Symbolism are deciphered and universal values are revealed through an agonizing penetration into the particular meanings of words.

If Eleni Lintzaropoulou composes reason with words that are baptised in a particular metaphoric environment, Ioanna Assani geometricizes artistic space, divides it into smaller sections in order to recompose it from the beginning. Through the intentionally confused and unclear, both the artist and the poet

[ 39 ]

"Χρόνος Εντός 7 ", 32x24 εκ., σινική, μολύβι, μαρκαδόρος, νερομόλυβο σε χαρτί ακουαρέλας, 2014, σχέδια για την ποιητική συλλογή "Η εποχή των λέξεων", της Ε. Λιντζαροπούλου, Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2015.

"Time Within 7 ", 32x24 cm., Indian ink, pencil, marker, water pencil on watercolor paper, 2014, drawings for the poetry collection of Helen Lintzaropoulou "Season words", Friends Publications, Athens, 2015.

[ 40 ]

ρο μεταφορικό περιβάλλον, η Ιωάννα Ασσάνη γεωμετρεί τον εικαστικό χώρο, τον επιμερίζει σε μικρότερα τμήματα, για να τον ανασυνθέσει εξαρχής. Η εικαστικός και η ποιήτρια μέσα από το σκόπιμα συγκεχυμένο και ασαφές κατορθώνουν να παρουσιάσουν το πραγματικό πρόσωπο του κόσμου μας. Τώρα / ψευδομάρτυρες μιας / κάλπικης ευτυχίας / αναμετριόμαστε / ολοένα με το παρελθόν, διαπιστώνει η ποιήτρια στη Δαπάνη. Η ποίηση της Ελένης Λιντζαροπούλου μας εισάγει σε φιλοσοφικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς με έναν εντονότατο τρόπο, όχι μόνο με την επιλογή θεμάτων, αλλά και με τη σύζευξη λέξεων ιδιαίτερα φορτισμένων σημασιολογικά. Το ποίημα Αντοχή, αφιερωμένο στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, συγκινεί ιδιαίτερα, καθώς υπενθυμίζει τους κοινωνικούς αγώνες της ηρωίδας με τη γνωστή τραγική εξέλιξη. Με έναν τρόπο εξίσου δραματικό μας εισάγει στην κοινωνική αδικία και η Ιωάννα Ασσάνη μέσα από τον ακρωτηριασμό και την αποσπασματικότητα της ανθρώπινης φιγούρας.

manage to present the true face of the world around us. Now / false witnesses of a / fake happiness / we confront / increasingly the past, the poet notes in Expenditure (Dapani).Eleni Lintzaropoulou’s poetry introduces us to philosophical and social questionings in a most intense way, not only with her selection of subjects but also with the coupling of particularly semantically charged words. The poem Endurance (Antohi), dedicated to Konstantina Kouneva, is particularly moving as it reminds us of the heroine’s social struggles and their well-known tragic outcome. In a similarly dramatic way, Ioanna Assani also introduces us to social injustice through the amputation and fragmentation of the human figure.

Through the annulment of deterministic relationships, Eleni Lintzaropoulou and Ioanna Assani target ideas, questionings, emotions that awaken consciences and activate out positive features.

Η Ελένη Λιντζαροπούλου και η Ιωάννα Ασσάνη, μέσα από την ακύρωση των νομοτελειακών σχέσεων στα θέματά τους, στοχεύουν σε ιδέες, προβληματισμούς, συναισθήματα που αφυπνίζουν συνειδήσεις και ενεργοποιούν τα θετικά μας στοιχεία.

"Χρόνος Εντός 12" "Time Within 12" [ 41 ]

Aποσπάσματα από τα βίντεο της εγκατάστασης "ΜΝΗΜΗ ", 2015 .

Excerpts from the video-installation "MEMORY ", 2015.

[ 42 ]

Ιωάννα Ασσάνη

Ioanna Assani

Βιογραφικά στοιχεία

Curriculum Vitae

Η Ιωάννα Ασσάνη γεννήθηκε στην Αθήνα το Μάρτη του 1963. Από το 1981-1984 μαθήτευσε Ελεύθερο Σχέδιο κοντά στο ζωγράφο Βρασίδα Βλαχόπουλο. Το 1985-1990 σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα της Ζωγραφικής. Το ουσιαστικό βλέμμα στις Τέχνες το διδάχθηκε από τον δάσκαλο της Σχολής, Ιστορικό και Κριτικό Τέχνης, Εμμανουήλ Μαυρομμάτη. Από το 1991 έως και σήμερα διδάσκει ως καθηγήτρια της Εικαστικής Αγωγής στη Β΄/Θμια Εκπαίδευση. Έχει ήδη στο ενεργητικό της πάνω από 20 εισηγήσεις και οργανώσεις εργαστηρίων για το Μαύρο Θέατρο, το Μαθητικό Θέατρο, την Performance και τη Βιντεοτέχνη στην Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων (ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ), στον Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος (Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε) και στην Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων (Π.Ε.Ε.ΠΟ. ΘΕ). Άρθρα περί τέχνης & καλλιτεχνικής εκπαίδευσης έχει δημοσιεύσει στα περιοδικά: Εικαστική Παιδεία, Εκπαίδευση και Θέατρο, Τέχνης Ίχνη. Το 2013 εικονογράφησε την πρώτη ποιητική συλλογή της Ελένης Λιντζαροπούλου “Ο Πίθος των Γυναικών”, από τις Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα και το 2015 την δεύτερη, της ίδιας ποιήτριας, από τις Εκδόσεις των Φίλων, με τίτλο “Η Εποχή των λέξεων”. Ειδικά γι’αυτή ζωγράφισε την σειρά “Χρόνος Εντός”. Είναι Μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου, της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων Ελλάδος, του Δίκτυου Θέατρο στην Εκπαίδευση, του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος, οπου διετέλεσε Γραμματέας από το 2010 έως το 2015 και της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων, στην οποία υπήρξε διοικητικό μέλος για το έτος 2011-12. Έργα της υπάρχουν, στην Πινακοθήκη της Ιερισσού, Χαλκιδική, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης, στην Πινακοθήκη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Θεσ/νίκης, στην Δημοτική Πινακοθήκη Θεσ/νίκης και σε ιδιωτικές συλλογές. Η ποιητική της συλλογή και τα αποσπάσματα του ‘Άγραφου Βιβλίου’ της παρουσιάζονται στο διαδίκτυο -στο Blog Κόκκινη Κορδέλα. Είναι συνεργάτης στο ηλεκτρονικό περιοδικό -για το Βιβλίο και τον Πολιτισμό- Διάστιχο http://diastixo.gr/

Ioanna Assani was born in Athens on March 1963.

From 1981-1984 she studied freehand drawing under the painter Vrasidas Vlahopoulos. She studied painting at the School of Fine Arts in Thessaloniki from 1985-1990, and acquired her substantial outlook on Art by her teacher there, Emmanouel Mavromatis, esteemed Historian and Art Critic.

Ever since 1991 she has been teaching Art at Junior Highschool. She has already organized and presented more than 20 workshops on Black Theater, Student Theater, Performance Art and Video Art for the Hellenic Association of Teachers of Art (HATA), the Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece (AAFANG) and the Panhellenic Association of Teachers of Cultural Affairs (PATCA). She has published articles about art and teaching art at the magazines Art Education, Education and the Theater, Traces of Art. On 2013 she created the illustrations for Eleni Lintzaropoulou’s first collection of poems entitled ‘The Futile Strain of Women’, published by Ekdoseis ton Filon in Athens and on 2015 she also illustrated the second collection by the same poetess entitled ‘The Era of Words’. Ioanna painted especially for her the series ‘The Time Inside’.

She is a member of the Greek Chamber of Fine Arts, of the Hellenic Association of Teachers of Art (HATA), of the Network Theater in Education, of the Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece (AAFANG) where she also served as a secretary from the year 2010 until 2015 and of the Panhellenic Association of Teachers of Cultural Affairs (PATCA), serving as a board member for the latter from 2011-2012.

Her works can be found in the Gallery of Ierissos in Chalkidiki, at the French Institute of Thessaloniki, at the gallery of the Society for Macedonian Studies in Thessaloniki, the Municipal Gallery of Thessaloniki and in private collections.

Her collection of poems and excerpts of what she titles her ‘Unwritten Book’ are presented on the web in her Blog ‘The Red Ribbon’ (http://ioannaassani.blogspot.gr/). She is in active collaboration with the online magazine ‘Diastiho’ about Reading and Culture (http://diastixo.gr/).

[ 43 ]

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΣΥΜΕΤΟΧΕΣ – ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ

PARTICIPATION – ORGANIZATION OF EDUCATIONAL WORKSHOPS

2005 Σχολικό Θέατρο-εμπειρίες και προβληματισμοί, «Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑ», ημερίδα με τίτλο: Οι Τέχνες στα σχολεία Π. Διεύθ. Α/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπ. Κεντρ. Μακεδονίας.

‘9 Μουσικές Ζωγραφιές – η Στιγμή, Η τεχνική του Μαύρου Θεάτρου’, 8ο Σεμινάριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ με τίτλο: Το εργαστήριο θεμέλιο της Εικαστικής σκέψης, Θεσσαλονίκη.

2006 Το δρώμενο ‘9 Μουσικές Ζωγραφιές – η Στιγμή’, 24ο Πανελλήνιο Σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ με τίτλο: Μέθοδοι και πρακτικές Καλλιτεχνικής Παιδείας, ΑΣΚΤ, Αθήνα.

2007 ‘Εικαστικές λύσεις και προτάσεις για μια θεατρική παράσταση’, 9ο Σεμινάριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ με τίτλο: Η διδακτική της Σύνθεσης, Θεσ/νίκη.

2008 ‘Η εικόνα ως αναπόσπαστο μέρος μιας θεατρικής δράσης’, 10ο Σεμινάριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.Ε.Μ, Θεσ/νίκη.

‘Το καλλιτεχνικό βίντεο ως αναπόσπαστο μέρος μιας θεατρικής πράξης’, Πανελλήνιο Συνέδριο ΕN.EK.EM με τίτλο: Διδακτική της Τέχνης και Εργαστηριακές εφαρμογές, ΑΣΚΤ Αθήνα.

‘Η Διαφορετικότητα - Αναφορά σε δύο δράσεις από την παράσταση “Όνειρα Εικονικής Πραγματικότητας”, ημερίδα με τίτλο: Η έννοια της διαπολιτισμικότητας και διαθεματικότητας στα Προγράμματα Καινοτόμων διεθνών δράσεων (μελέτη περίπτωσης eTwinning), συνδιοργάνωση των Σχολικών Συμβούλων Αγγλικής, Καλλιτεχνικών, Πληροφορικής και Μουσικής και της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης Κ. Μακεδονίας, Θεσ/νίκη.

‘Μια Ιστορία σε Μαύρο Θέατρο’, επιμορφωτικό εργαστήριο για τους καθηγητές Α’/θμιας & Β΄/θμιας Εκπαίδευσης στο Συνέδριο Β. Ελλάδος ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Θεσ/νίκη.

2009 ‘O τυφλός κι ο κυνηγός, μια ιστορία σε Μαύρο θέατρο’. Πανελλήνιο συνέδριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Αθήνα.

2010 ‘To όνειρο. Το μαύρο θέατρο και η δημιουργία μουσικοκινητικού δρώμενου’, εργαστήριο στο 1ο Πανελλήνιο συμπόσιο ΠΕΕΠΟΘΕ, Σχολή Μωραΐτη, Αθήνα.

2005 School Theater - experiences and concerns, “DIMITRIA” workshop titled “The Arts in Education” for the Regional Directorate of Primary and Secondary Education of Central Macedonia.

“9 Music Paintings - The Moment, The technique of black theater”, 8th Seminar of the Hellenic Association of Teachers of Art (HATA) in Northern Greece entitled “The workshop-foundation on Fine Arts Thinking”, in Thessaloniki.

2006 The performance “9 Musical Paintings the Moment”, 24th National Seminar of HATA entitled Methods and practices of Art Education, School of Fine Arts, Athens.

2007 “Fine Arts solutions and proposals for a theatrical performance”, 9th Seminar of HATA in Northern Greece entitled “Teaching of Composition”, Thessaloniki.

2008 “The picture as an integral part of a theatrical act” 10th Seminar of HATA in Northern Greece, Thessaloniki.

“The artistic videos as an integral part of a theatrical act”, National Conference of HATA entitled “Teaching of Art and Lab applications”, School of Fine Arts, Athens.

“Diversity - Report on two actions from the play ‘Dreams of Virtual Reality’ workshop entitled “The concept of multiculturalism and cross-curriculum in Programs of Innovative international actions” (eTwinning case study), a collaboration of School Advisers of English, Art, Computer Studies and Music and of the Regional Directorate of Primary and Secondary Education of Central Macedonia in Thessaloniki.

“A Story in Black Theater” training workshop for teachers of Primary and Secondary Education at the Conference of HATA in Northern Greece, Thessaloniki.

2009 “The blind man and the hunter, a story in Black theater”. Hellenic Association of Teachers of Art (HATA) National Convention in Athens.

2010 “The dream. Black theater and the creation of a musical and kinetic act” workshop in the 1st National symposium of the Pan-Hellenic

[ 44 ]

‘Κόσμοι Παράλληλοι’, διαδραστικό εργαστήριο, Ημέρα Σχεδίου ΣΚΕΤΒΕ, συνδιοργάνωση Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Νεολαίας του Δήμου Θεσ/νίκης.

‘Το Όνειρο. Τεχνικές και κατασκευή, δημιουργία θεατρικού Δρώμενου’, επιμορφωτικό εργαστήριο Μαύρου Θεάτρου για τους καθηγητές Α’/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης, ΑΣΚΤ, Αθήνα.

‘Από το Ειδικό έργο στο Συνολικό’, καλλιτεχνικό εργαστήρι ΣΚΕΤΒΕ, Στρατ. ΚΟΔΡΑ, Θεσ/νίκη.

‘Η Στιγμή’, εισήγηση για την ομότιτλη δράση, Συνεδριακό Κέντρο Νάουσας.

2011 ‘To κουστούμι στο Μαύρο Θέατρο’, σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης και επιμορφωτικό εργαστήριο για τους καθηγητές Α΄/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης, Γυμνάσιο Βασιλικών.

‘Εικαστικό Θέατρο - Η εικόνα στη θεατρική πράξη’, εργαστήριο - παρουσίαση αποτελέσματος στο 2ο Πανελλήνιο Συμπόσιο ΠΕΕΠΟΘΕ, Αθήνα.

‘Κόσμοι Παράλληλοι– DNA -η Διαφορετικότητα’, εισήγηση, Εκπ.Μαλλιάρα, Άλιμος.

2012 ‘H Ποιητικότητα της Εικόνας’, εισήγηση και επιμορφωτικό εργαστήριο για τους Καθηγητές Α΄/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης στο τριήμερο σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ.ΕΜ, Θεσ/ νίκη.

2015 ‘Συμμετρίες κι Ασυμμετρίες, η ιδέα της επαλληλίας σε εφαρμογή’, εισήγηση κι επιμορφωτικό εργαστήριο στους Καθηγητές Α΄/θμιας & Β΄/ θμιας Εκπαίδευσης, 17ο σεμινάριο ΕΝ.ΕΚ. ΕΜ, 7ο ΓΕΛ Καλαμαριάς, Θεσ/νίκη.

‘Το art video και η συλλογιστική του πορεία μέσα από το έργο ΟΔΟΙ’, στέγη τεχνών ΣΚΕΤΒΕ, Θεσ/νίκη. ΒΡΑΒΕΙΑ

2005 Β΄ Βραβείο για την performance ‘9 Mουσικές Ζωγραφιές’, στους 11ους Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Αγώνες Σύγχρονου Μαθητικού Θεάτρου.

2006 Β΄ Βραβείο για τη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος του Μ. Ente “Οι κατακόμβες του Μισραίμ”, στους 12ους Πανελλήνιους

Association of Teachers of Cultural Affairs (PATCA), Moraitis School, Athens.

“Parallel Worlds”, interactive workshop, Design Day of the Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece (AAFANG), jointly organized by the Deputy Mayoralty for Culture and Youth of the Municipality of Thessaloniki.

“The dream. Techniques and construction; creating theatrical performances” Black Theater Training workshop for teachers of Primary and Secondary Education, School of Fine Arts, Athens.

“From the Specific to the Comprehensive project” - art workshop of the Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece, Kodra Army Camp, Thessaloniki.

‘The Moment’, presentation for the performance with the same name, Naoussa Convention Center.

2011 “Costumes in Black Theater” - HATA seminar in the Byzantine Museum of Thessaloniki

“Costumes in Black Theater” - training workshop for teachers of Primary and Secondary Education, High School of Vasilika.

‘Visual Arts Theatre - The image in the theatrical act’ workshop - presentation of results at the 2nd National Symposium of PATCA, Athens.

“Parallel Worlds - DNA -the Diversity” presentation, Malliara Schools, Alimos.

2012 “The poetic quality of the image” - presentation and training workshop for teachers of Primary and Secondary Education in the three-day seminar of HATA in Thessaloniki.

2015 “Symmetries and Asymmetries, the idea of Superimposition implemented”, presentation and training workshop for the Teachers of Primary and Secondary Education, 17th seminar of HATA, 7th Senior High School of Kalamaria, Thessaloniki.

“The art video and its reasoning path through the project’ PATHWAYS’”, house of arts of AAFANG, Thessaloniki.

AWARDS

2005 Second Prize for the performance “9 Music Paintings”, in the 11th Pan-Hellenic Art

[ 45 ]

Καλλιτεχνικούς Αγώνες Σύγχρονου Μαθητικού Θεάτρου.

2009 Γ΄ Βραβείο για τη Θ. διασκευή του έργου της P.L Τravers Μary Poppins, “www.

MaryPoppins 11gym.gr”, στους 15ους Πανελλήνιους Καλλιτεχνικούς Αγώνες Σύγχρονου Μαθητικού Θεάτρου. ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

1993 Η΄ΔΗΜΗΤΡΙΑ, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θεσ/νίκη.

1994 Δ.Ε.Π.Κ.Α, Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών.

1995 Λ΄ΔΗΜΗΤΡΙΑ, Πινακοθήκη Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών, Θεσ/νίκη.

2000 Έκθεση Μινιατούρας, ΙΑΝΟΣ, Θεσ/νίκη.

2004 99+1 Εικαστικοί, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Απ.Β1, Λιμάνι Θεσ/νίκης.

2006 111+1. Τρεις ομαδικές εκθέσεις, Ιωάννινα – Αθήνα - Ιερισσός. 1ο Διεθνές Συμπόσιο Τέχνης Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε στην Ιερισσό Χαλκιδικής.

2007 42α ΔΗΜΗΤΡΙΑ, “ΦΩΣ+, Εικαστικές δημιουργίες Εκπαιδευτικών”, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσ/νίκης.

2009 “Διεθνής Mail -Art”, Όχι στη Βία, Ναι στη Δημιουργία, ΣΚΕΤΒΕ, Θεσ/νίκη.

2010 “Έκθεση Μινιατούρας”, Vlassis Gallery, Θεσ/ νίκη.

Δημήτρια 2010, Performance ‘η Μουντζούρα’, ΣΚΕΤΒΕ, Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ και “Τέχνης Αρθρωσις”, ΣΚΕΤΒΕ, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θεσ/νίκη.

CO- ΔΡΑΣΕΙΣ, επιμέλεια έκθεσης και συμμετοχή, ΣΚΕΤΒΕ Στρατόπεδο ΚΟΔΡΑ.

2011 “Η Θεσσαλονίκη της Πολυμορφίας”, Πινακοθήκη Ε.Μ.Σ, Θεσ/νίκη. “Είναι Αυτό Τέχνη?”, Ορίζοντες Γεγονότων, εγκατάσταση ‘Κωδικοί Ανάγνωσης’, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσ/νίκης.

2012 “Η Τέχνη στη Ζωή”, ΣΚΕΤΒΕ, Γιατροί του Κόσμου, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης Φεστιβάλ ΑΝΑΚΑΤΑ 4, ‘Το σπίτι μου’, εγκατάσταση βασισμένη στο ομότιτλο ποίημα, Δήμος Παύλου Μελά, Θεσ/νίκη.

2013 “Σχεδιασμοί και προγράμματα υλοποίησης”, επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, ‘ΟΔΟΙ / Περιγραμμικές διαδρομές και Στάσεις’, artvideo, Gallery Camp, Αθήνα.

Games of Contemporary Student Theatre.

2006 Second Prize for the theatrical adaptation of the novel of M. Ente “The Catacombs of Misraim” in the 12th Pan-Hellenic Art Games of Contemporary Student Theatre.

2009 Third Prize for the Theatrical Adaptation of the work of P.L. Travers “Mary Poppins”, “www.MaryPoppins 11gym.gr”, in the 15th Pan-Hellenic Art Games of Contemporary Student Theatre.

GROUP EXHIBITIONS

1993 “H DIMITRIA”, Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece, Vafopoulio Cultural Center, Thessaloniki.

1994 Municipal Enterprise for Cultural and Social Development, Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece, Archaeological Museum of Serres.

1995 “L DIMITRIA” Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece, Gallery of the Society for Macedonian Studies, Thessaloniki.

2000 “Miniature Exhibition”, Association of Artists of Fine Arts of Northern Greece, IANOS Bookshop, Thessaloniki.

2004 “99 + 1 Artists”, State Museum of Contemporary Art, Warehouse B1, Thessaloniki Port.

2006 “111 + 1”, three group exhibitions: Ioannina - Athens - Ierissos.

1st International Art Symposium of AAFANG, Ierissos Chalkidiki.

2007 42nd DIMITRIA, “Light + Visual Arts Teachers creations”, Municipal Gallery of Thessaloniki.

2009 International Mail -Art, “No to Violence, Yes to Creation”, AAFANG, Thessaloniki.

2010 “Miniature Exhibition”, Vlassis Gallery, Thessaloniki.

“Dimitria 2010” Performance presentation “The Smudge”, AAFANG, at the Gallery of the Society for Macedonian Studies and

“The Arthrosis of Art”, AAFANG, Vafopoulio Cultural Center, Thessaloniki.

“CO- ACTIONS”, Curation of the exhibition and participation in it, AAFANG, Kodra Army Camp, Thessaloniki.

2011 “Diversity in Thessaloniki”, Gallery of the So-

[ 46 ]

Φεστιβάλ”Το Μικρό Παρίσι των Αθηνών”, βιντεοεγκατάσταση: Περιγραμμικές διαδρομές – Στάσεις α΄, β΄’, Δικτύο Athens Art Network, Δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων.

2014 “Mατιά στην Αίγυπτο”, βιντεοεγκατάσταση:’Ιn the Middle’, επιμέλεια Ν. Σφήκας, Villa Bianca, Θεσ/νίκη.

Dialogues / Διάλογοι 1989-1995: Σύγχρονοι Έλληνες και Γάλλοι καλλιτέχνες στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Γαλλικό Ινστιτούτο, Θεσ/νίκη.

“Εντός/Εκτός’, Τέχνη και Τρέλλα”, Βίντεο γιά την έκθεση: ‘Ιχνηλάτης’, επιμέλεια Β. Βαγενού, Βοοze Cooperative, Αθήνα.

“Watercolor International ΙΙ”, επιμέλεια Γ. Πολίτης, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών Θεσ/νίκη. “Η Τέχνη στη Ζωή ΙΙ”, δρώμενο με βίντεο ‘Τεμαχισμός’, ΣΚΕΤΒΕ και Γιατροί του Κόσμου, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης.

2015 “Αυτοβιογραφικά Συστήματα”, βιντεοεγκατάσταση ‘ Όψεις – Views’, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Art Athina. ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2013 “Επεξηγηματικές Εικόνες”, επιμέλεια Έλλη Κοκκίνη-Καπλάνη, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θεσ/νίκη.

2015 “Καμπυλότητες – Curvatures”, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Propaganda Rollin co. Store, Θεσ/νίκη.

“Μεταβάσεις – Transitions”, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης.

ART-VIDEO

2008 The children.

2009 Σημείο Φωτός. Tango Moon and the red riband.

2010 Desert / σε μουσική Νicolas Μartin.

The Stain / βίντεο για την performance ‘η Μουτζούρα’, ΕΜΣ και Βαφοπούλειο Π. Κ.

2011 The travel / σε μουσική του Nicolas Martin.

2012 Αυτό δεν το περίμενα / blog ‘Λογοτεχνικό Σάββατο’ της Veronica Marza.

2013 ΟΔΟΙ - Περιγραμμικές Διαδρομές - Στάσεις / Σχεδιασμοί και συστήματα Υλοποίησης, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης, Gallery Camp, Aθήνα.

ciety for Macedonian Studies (SMS), Thessaloniki.

“Is This Art?”- installation “Codes for Reading”, Horizons Events, Vafopoulio Cultural Center, Thessaloniki.

2012 “Art in Life”, AAFANG and Médecins du Monde, French Institute of Thessaloniki.

“My house” - installation based on the homonymous poem, Festival ANAKATA 4 at the Pavlou Mela Municipality, Thessaloniki.

2013 “ROADS / Contoured routes and Stops”, art-video, “Arrangement and programs of implementation” curated by Emmanuel Mavrommatis, Gallery Camp, Athens.

“Contoured routes - Stops a’, b’”, video installation for the Festival “The Little Paris of Athens”, Athens Art Network, Municipal Gallery of Athens.

2014 “A glance at Egypt”, video installation “ ln the Middle”, curated by N. Sfekas, Villa Bianca, Thessaloniki.

“Dialogues 1989-1995: Modern Greek and French artists at the French Institute of Thessaloniki”, curated by Emmanuel Mavrommatis, French Institute of Thessaloniki.

“Pathfinder”, Video on the report “In / Out, Art and madness”, curated by B. Vagenou, Booze Cooperative, Athens.

“Watercolor International II”, curated by G. Politis, Society for Macedonian Studies, Thessaloniki.

“Segmentation” performance with video, “The Art in Life II”, AAFANG and Médecins du Monde, French Institute, Thessaloniki.

2015 “Autobiographical Systems” video installation “Views”, curated by Emmanuel Mavrommatis, Art Athina 2015.

SOLO EXHIBITIONS

2013 “‘Explanatory Images”, curated by Elli Kokkini-Kaplani, Vafopoulio Cultural Centre, Thessaloniki.

2015 “Curvatures”, curated by Emmanuel Mavrommatis, Propaganda Rollin co. Store, Thessaloniki.

2015 “Transitions”, curated by Emmanuel Mavrommatis, French Institute of Thessaloniki.

[ 47 ]

Χωροταξία / σε μουσική Δημήτρη Αδάμ, Επεξηγηματικές Εικόνες, Βαφοπούλειο Π., Θεσ/ νίκη. Ταυτοποίηση / Prithvi Fine Art and Culture Centre, Delhi.

2014 In the middle / βίντεο ομότιτλης εγκατάστασης, ‘Ματιά στην Αίγυπτο’, επιμέλεια Ν. Σφήκας, Βίλλα Μπιάνκα, Θεσ/νίκη.

Ιχνηλάτης / Εντός/Εκτός εαυτού, επιμέλεια Β. Βαγενού, Βοοze Cooperativa, Aθήνα.

Τεμαχισμός / ‘Η τέχνη στη Ζωή ΙΙ’, Γαλλικό Ινστιτούτο, Θεσ/νίκη.

2015 Καμπυλότητες -Curvatures / βίντεο ομότιτλης εγκατάστασης, επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης,

Propaganda Rolling co. Store, Θεσ/νίκη.

Όψεις – Views / βίντεο ομότιτλης εγκατάστασης, Αυτοβιογραφικά Συστήματα,

επίμελεια Εμ. Μαυρομμάτης, Art-Athina 2015.

Mεταβάσεις – Transitions / βιντεοεγκατάσταση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης,

επιμέλεια Εμ. Μαυρομμάτης. email: ioassani@gmail.com 6946843100 Κομοτινής 3 54655, Ντεπώ, Θεσ/νίκη ioassani.blogspot.gr ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΑΒΔΕΛΑ (Αποσπάσματα) Ο Βασίλης Αβδελάς γεννήθηκε το 1976. Με κύριο μέσο έκφρασης τα συνθεσάιζερς, χρησιμοποιώντας συγχρόνως μια ευρεία παλέττα ήχων -μουσικά ή μη, όργανα- και field recordings (ηχογραφήσεις πεδίου), δημιουργεί μουσική. Γράφει συχνά για εικαστικές εκθέσεις, χοροθεατρικές και άλλες παραστάσεις. Έργα του έχουν μετουσιωθεί σε ολοκληρωμένα concept άλμπουμς, ενώ συμμετέχει ενεργά και σε μουσικά σχήματα όπως: Χείλια Λουλούδια, Ben and The Immigrants κ.α. Ενδεικτικά: 2011 "The beneficial influence of non reality" μουσική για την εικαστική έκθεση της Σπυριδούλας Ζάχου, Reworks festival, Θεσσαλονίκη. 2013 "The end is the beginning" concept άλμπουμ (ανεξάρτητη κυκλοφορία). 2014 ,"Sunhopers", ζωντανή διαδραστική παράσταση, χορός–εικόνα-μουσική, σε συνεργασία με την Σόνια Ντόβα (χορός) και τον Γιώργο Γερασιμίδη (video), Athens Video Art Festival, Τέχνόπολη-Γκάζι, Αθήνα. 2014, "Δις - Αρμονία: Πολιτικός λόγος και μέλος σε ενεστώτα χρόνο", ηχητική απόδοση του βιβλίου του Τζον Σταϊνμπεκ "Τα σταφύλια της οργής", με συνοδεία της δωδεκαμελούς ορχήστρας, "Καμεράτα – Ορχήστρα Φίλων Της Μουσικής", υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Ζωής Ζενιώδη, Ωδείο Αθηνών. bavdel@gmail.com http://soundcloud.com/vasilis-avdelas http://vasilisavdelas.bandcamp.com/ http://www.youtube.com/user/bavdel http://www.facebook.com/bavdel

ART-VIDEO

2008 The children.

2009 Point of Light.

Tango Moon and the red riband.

2010 Desert / music by Nicolas Martin.

The Stain / video for performance “The Smudge”, Society for Macedonian Studies and Vafopoulio Cultural Center.

2011 The travel / music by Nicolas Martin.

2012 I did not expect that / blog “Literary Saturday” of Veronica Marza.

2013 ROADS - Contoured Routes - Stops / Design and systems of implementation, curated by Em. Mavrommatis, Gallery Camp, Athens

Spatial arrangement / music Dimitris Adam Explanatory Pictures, Vafopoulio Cultural Center, Thessaloniki.

Identification / Prithvi Fine Art and Culture Centre, Delhi.

2014 In the middle / video of the installation with the same title, ‘A glance at Egypt’, curated by N. Sfekas, Villa Bianca, Thessaloniki.

Pathfinder / In/ Out of self curated by B. Vagenou, Booze Cooperativa, Athens.

Segmentation / “Art in Life II”, French Institute, Thessaloniki.

2015 Curvatures / video of the installation with the same title, curated by Em. Mavrommatis, Propaganda Rolling co. Store, Thessaloniki.

Views / video of the installation with the same title, Autobiographical Systems, curated

by Em. Mavrommatis, Art-Athina 2015.

Transitions / video installation, the French Institute Thessaloniki, curated by Em. Mavrommatis

Translation: Katerina Kotiou

[ 48 ]

Αποσπάσματα από την βιντεο-εγκατάσταση "ΜΝΗΜΗ ", 2015.

Excerpts from the video-installation "MEMORY ", 2015.

IOAΝΝΑ ΑSSΑΝI

Εxplanator y Images

Sequences and References ‘Arts Centre’ of the Municipality of Athens, at Eleftherias park