Poezi

Poezi

Agim Desku

Agim Desku, lindi më.25.o8.1957 në Siqevë, Kk.Klinë. Shkollimin fillore e kreu në Ujmirë, gjimnazin në Klinë dhe SHLP në degën e Gjuhës shqipe në Gjakovë, për të vazhdur në Prishtinë. Qysh fëmijë e ngacmonin shpirtin e tij poetik figurat kombëtare, që dhanë shumë për çeshtjen e atdheut, andaj nga ky aspekt edhe filloj të shkruaj vargje poetike duke bashkëpunuar me shumë gazeta dhe revista që dalin në Kosovë,Tiranë dhe gazetën ”Dielli,” në Amerikë , ku poezitë e tij gjëjnë hapësirë, por edhe komente te shumta nga lexuesi dhe kritika letrare.

Vepra të autorit: Pëshpëritje drite Poezi për të rritur,1995 Kënga e Pranverës (poezi për fëmijë) ,1996, Në cilin varg mbes Dua të pi verë Çamërie (shtypur nën përkujdesjen e poetes dhe redaktores Fatime Kulli në Tiranë, më 2011,dalur nga shypi me 16 korrik 2011, dhe me 28 korrik ju bë promovimi i parë në Dajt, për nder te Festës se Plisit).

Vepra të autorit:

Pëshpëritje drite Poezi për të rritur,1995 Kënga e Pranverës (poezi për fëmijë) ,1996, Në cilin varg mbes Dua të pi verë Çamërie (shtypur nën përkujdesjen e poetes dhe redaktores Fatime Kulli në Tiranë, më 2011,dalur nga shypi me 16 korrik 2011, dhe me 28 korrik ju bë promovimi i parë në Dajt, për nder te Festës se Plisit).

Po në këtë muaj, Gusht 2011 mori pjesë në konkursin letrar të organizuar nga "Të Rinjtë e Çamërisë", ku u shpërblye me çmimin e parë, për poezinë, “Çamëria” , ndërsa po me 1 Tetor 2011 në sallën e Ministrisë se Kultures në Tiranë, i bëhet edhe promovimi i dytë, ku për librin folën shumë poetë, kritikë, gazetarë, emmra të njohur te kulturës shqiptare, siç ishin potët: Kozeta

Zavalani, Rajmonda Moisiu , Bajazit Cahani, Hyqmet Hasko, Pëllumb Gorica, Sejdi Berisha, Ramiz Muja, dhe vargjet u recituan nga artistët e popullit,e madhja Margareta Xhepa, Agim Xheka etj .

Gjithashtu në bashkëpunim me Drejtorinë e Kulturës së Pejës,dhe poetë ve e shkrimtarëve nga Durrësi, në prag te festës se Flamurit, së bashku edhe me dy poetë Durrësak, Velo Cvarku e Venka Capa, ku u promovua edhe libri “Dua të pi verë Çamërie” , Nëntor, 2011.

Edhe në kuadër te Njëqind Vjetorit të Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë,u organizuar nga Rrjeti i Gruas shqiptare, ku isha i ftuar për të prezentue librin “Dua të pi verë Çamërie “ dhe në Kongresin e këtij Asocacioni, që kishte për qëllim çeshtjen e pazgjidhur çame, që u mbajt më.24, Nëntor.2012 në Vlorë, ku librin dhe shkrimet për Çamërinë i prezentoi, Kryetarja , Znj Lida Rragami, e cila me këtë rast akordoi dhe Mirënjohjen, “Përsonalitet i Vitit 2012” Ndërsa në Pejë, erdhi edhe çmimi “POET NDERI ”, si pjesëmarrës në Konkursin e dytë letrar që u organizua nga “ Të Rinjtë e Çamërisë”, për poezinë, “Vargu im protestë”, dhe poezia ”Kosova”.

The Pyramid I became the Pyramid of Cheops tonight It is hanging on the wall of my soul

We ride camels and souls, together we go Our kisses quench the thirst of Sahara’s storms.

The burning sun beautifully shines, like my sun beside me Sometimes we wash our eyes in each-others tears, where for long The traveling lovers and this world’s crazies used to rest and drink Calming the thirst for the love of their mistress.

What a miracle, tonight the pyramid talks, the fairy tales of thousand and one nights The sleepless nights when they used to toast with antic wine.

Tonight I became the knight of my love, tote her in shoulder, in soul, and together walk With my heart, clean her path from the sand and loneliness of long years, a century tonight, all night our loves shine in kisses, the lips feed the souls Take them and walk together in the blue palaces, how beautiful they look together.

Piramida Jam bërë sonte Piramida e Keopsit Pranë më rri në murin tim prej shpirti Udhëtojmë me deve, herë marrim shpirtin të ecim bashkë Puthjet na shuajnë etjen e furtunave të Saharës Është dielli përvelues sa bukur shkëlqen sikur dielli im që kam në krah.

Nganjëherë lajmë sytë me lotin e njeri_ tjetrit që për sa vite është bërë burim ujiëu ku pinin udhëtarët e dashurive e të krisurit e kësaj bote, këtu pushonin e pinin, E shuanin etjen për mall,që kishin për princeshat e tyre.

Sa bukur sonte më flet Piramida, më tregon përrallat e njëmijë e një nëtëve.

Të atyre nëtëve pa gjum kur ngritnin vetëm dolli me verë antike.

Sonte jam bërë kalorësi i mikes sime, e mbartë në supe, në shpirt e shetit bashkë me zemrën time.

Ia pastroj rrugën nga rëra e nga vetmia e shumë viteve sa një shekull.

Sonte edhe natën bëjnë dritë dashuritë tona plot puthje, buzët ushqejnë edhe shpirtin e marrin më vete e shetisin pallateve ngjyrë blu,Sa bukur duken bashkë.

Ache for the wine of Cameri …Each day With Gods agitate, Bite myself Sucking snake blood.

My country brought with me At times on earth or sky.

Stepped down Dante’s purgatory Raised into the myth of Muj and Halil Where the fairies suckle Adem, the leader.

In Rosafat fret with Zeus, Where I found the sord of Skenderbe, written in Albanian, Two thousand years before Christ.

Walked in Dyrrah To meet Homer, in daylight with beacons on.

Wine to sip in Cameri And kiss my grandkids.

Give heed to my heart As it slowly fails each day, For my Cam brothers Wander in each line!

Why in the 21st century, My love is hanging in time’s crampons?

Why can’t I feel your beauties, Cameri, Legitimate time I want to start In my brothers graves, Lost in storm and rain?!

Their spirits rise from the graves Greet me in tears: Welcome in ancestors’ homeland

In cellar nice wine is saved, Let’s drink for Cameri!

Dua të pi verë Çamërie ...Për ditë grindem me perënditë, kafshoja veten, thithja gjak gjarpri.

Atdheun e mora me vete, herë në tokë e herë në qiell.

Zbrita Purgatorit të Dantes u ngrita legjendave të Mujës e Halilit aty ku zanat i dhanë gji të pijë bacë Ademit.

Në Rozafat u grinda edhe me Zeusin, kur e gjeta shpatën e Skënderbeut, të shkruar me shkronja shqipe, dymijë vjet para Krishtit.

Kalova andej Dyrrahut të takoja Homerin, ditën me fenerë.

Edhe pak verë të pi në Çamëri, t’i puth mbesat e nipat e mi.

Dëgjoj zemrën time të mpaket çdo ditë nga pak, për vëllezërit e mi çamë pikëpyetje ngre në çdo varg!

Pse në shekullin e njëzet e një dashuria ime rri varur n’çengel t’kohës?

Pse s’i ndiej bukuritë e tua Çamëri, dhe të fillojë epoka e ligjshmërisë tek varret e vëllezërve të mi, që janë tretur nëpër shi e stuhi...?!

Hija e tyre çohet nga varret, me lot më përshëndesin: -Hajde bujrum në kullën e të parëve, në qilar kam ruajtur verë të mirë, ta pimë për Çamërinë! .....................

If you go If you go Take my tear with you Leave me, Sitting alone In a burning candle’s company It’s not rain, not tear But a power Over us Like “I love you” word newly said Between us If you go Take my window The most beautiful one The only light of my eye if you go Fly high

Over the seas, oceans Far way From the reach of tsunamis From pain and plight From sinking loves With my ending Darling You stay over me Like a newly -blown “I love you “word In my lips Like a sea wave suffering Turned dread In thirst Without a drop of rain Without rain tear dread.

If you go today You will miss my scent But just save for me A little symphony The only consolation For your getaway If you leave tonight Leave the twilight here As a memory I want to see the face of the Moon If tonight Can glitter like me in agony

Ç'farë nuk është thënë këtë mbrëmje (titulli) Çfarë nuk është thënë këtë mbrëmje Sonte lexoj diçka të bukur mes rreshtave Ëndrrën e syve tuaj që është bërë pikturë Varur në mur si lirikë e mbrëmjeve me hënë Edhe në mes shpirtit tim e varur sikur flet më mua.

Sa e bukur kjo ëndërr edhe pse nuk i dua më ëndërrat Sonte rri zgjuar e flas me këtë pikturë

Të varur në mur dhe në shpirtin tim Të dytë flasim bashkë vargut tim.

Që Ti, ma bën hyjnor,e ku më gjën këtë frymëzim E më falë fjalë që shpejtojnë zemrën e mbyllin spitale E hapin lulishte me lloje aromash si dashuritë hyjnore Që edhe zoti vetë një ditë, secilin e bekon dhe uratë i jep.

Ndërsa ne të dyve na dërgon në parajs aty ku fillojnë puthjet Aty ku të kërkoja me vite e ja se si na gjeti përendia Sonte jemi të bekuarit e zotit ,pa mëkate të kësaj bote Sonte e gjetëm dashurinë e vetme ,ëndrrën e kërkuar vite e vite.

Nëpër secilin varg poeti,nëpër secilën shpirt të Tij Dhe në këtë mbrëmje asgje nuk është thenë për TY Të gjitha fjalët e bukura janë zënë mes veti Secila lufton me vetën për vargun e poetit.

Në dyluftim kanë marr shpirtin e tij, Ëndrrën dhe dashurinë e vargut Kanë edhe frymëzimin Tënd mike, Kanë dashurinë e parë që e ruanjnë kujtim.

Për secilin varg që e shkruajnë me shpirt e zemër Se sonte jam poeti YT,jam vargu yt, Që poetin e mbyet kjo ëndërr Dhe nuk i do më ëndërrat,do ti djegë.

Një ditë në zjarrin e puthjeve Sonte mbeti vetëm frymëzimi ynë Bashkë me poetin që rri zgjuar këtë mbrëmje

Nën tingujt e këngës sate e të ndriqimit të hënës.

Që di të ndriqon vetëm dashurinë e parë Që rri vetëm afër zemrës sate Dhe vulos bashkë me secilin varg Me shkronja ari,eh sa bukur shkruhet emri Yt. Emri,Yll,ka shumë ,në qiell janë Janë sa dashuria ime që ndjej për ty mikja ime Si zjarre që presin cunamet te shuajnë flakën e ndjenjave tuja Dhe ja që edhe vijë të rri dritareve të pasqyrës sate.

I zgjuar deri në mengjesin e ardhshëm pranveror Që lulet presin të qelin si dikur buzëqeshjeve tona Kur unë e ti u këndonim idilave Të atyre pejsazheve të bukurive përrallore.

Dhe ja erdhi mrekullia e ime që vetëm zoti di të krijojë Një dritë në fund të dritarës sime.

Che cosa non e detto questa sera Stasera leggo qualcosa di bello tra i versi il sogno degli occhi tuoi che e fatto come un quadro appeso al muro come lirica delle sere con la luna e in mezzo dell' anima mia,appeso come se dormisse con me che bello! questo sogno, anche se non amo piu'i sogni stasera resto sveglio e parlo con questo quadro appeso al muro e nell anima mia.

Insieme parliamo nei miei versi che tu gli fai divini, dove trovi l'inspirazione e mi hai donato le parole che salvano ilcuore e chiudono gli ospedali e aprono i giardini con tante arome come gli amori divini che anche il Dio stesso un giorno ad ognuno benedisce invece a noi due ci manda in paradiso li' dove cominciano i baci li' ti cercavo negli anni,vieni ed ecco come ci si trova il signore.

Stasera siamo dei benedetti dal signore senza i peccati di questo mondo. stasera abbiamo trovato l'unico amore,cerchato in anni interi tra ogni verso del poeta,tra ogni sua anima e in questa sera niente per te non e' detto tutte le belle parole hanno litigato tra di loro ognuna lotta con se stessa nel verso del poeta in un duello hanno preso la sua anima,il sogno e l'amore dei versi hanno anche la tua inspirazione ,amica hanno il primo amore che custodiscono come ricordo per ogni verso che scrivono con anima e cuore se stasera sono il tuo poeta ,sono il tuo verso che questo sogno soffoca il poeta e non vuole piu' i sogni , gli brucera' un giorno nel fuoco dei baci stasera e' rimasta solo la nostra inspirazione insieme al poeta che sta' sveglio in questa sera sotto i suoni della tua canzone e il splendore della luna che ti fa brillare,solo con il primo amore che sta' solo vicino il tuo cuore e che timbra insieme ogni verso con lettere d'oro,come si scrive bene il tuo nome

il nome Stella.....ha,molti, nel cielo sono, sono quanto amore che sento per te amica mia come i fuochi che aspetano i Tsunami che spengono il fuoco dei tuoi sentimenti ed ecco che vengo a stare nelle finestre dell' tuo specchio, sveglio ,fino alla nuova mattina della primavera, che i fiori aspetano di sbocciare come una volta nei nostri sorrisi, quando tu ed io cantavamo agli idoli di quei paesaggi delle bellezze favolose ed ecco e' arrivata la mia meraviglia che solo il Dio creo'.

Una luce in fondo della mia finestra.

LA CANZONE DEL SILENZIO

Da dove arriva questo canto Da quale inspirazione arriva dimmi tu, a te chiedo amica.

Tutti e due siamo vicino allo specchio aspetiamo che arrivano le parole ascoltiamo il silenzio insieme a Mc Cartin tutti e tre cantiamo

e i versi vano con te Il mondo gira atorno a me io scrivo la tua poesia.

Leggo cosa mi dice il cuore.

A volte divento il re di questo regno che mi occupa e mi catena il pensiero mi affonda nei Tsunami di Niagara mi immergo per un attimo nel mio Valedrini cercando ancora i sogni no,non voglio che si perdono sono le uniche che mi portano i tuoi ricordi.

L'amore passionale del mio cuore che non sa andare da questo mondo ma sta' con me ,in ogni verso ,mi parla mi sorride, e mi bacia da lontano e' tuo questo verso o il mio non lo so lo so da tanti anni aspetavo questo verso vivo.

E una canzone del silenzio che si ascolta in Aveny della Pari.

Le sere nel tuo giardino quello dell' anima a volta dei sogni mi perdoni amica,voglio ancora i miei sogni ti prego un sogno pieno di baci,che mi bruciano come il fuoco E mi manda nell' inferno di Dante li' dove aspetto e mi inchino io, il principe dell mondo inchiodato in mille chiodi,solo di essere stato testardo.

Perche' l'amavo solo te,perche da tanti anni ti aspetavo perche'non sapevo di odiare l'amore

perche' sono diventato il piu' pazzo di questo mondo dei versi che sono il tuo piu' fedele inspirazione. " Che non muore senza questo sogno.

Lo so andai lontano,mi mandavano i Tsunami nella tua anima mi trovo di fronte al tuo amore l'abbraccio della mia lacrima ,quando vicina mi sei stata non lo sapevo e' un tempo che arriva con me e sei andata quando ho fame quando ho sete qual' e' la felicita', qual'e' il mondo di questa sera Che solo ascolta in silenzio e mi prende vicino mi abbraccia il mio ricordo che bella e la vita con te che angelo diventi stasera stasera indosi un abito nuziale ti vesto con il mio sorriso e ti dono ogni verso che scrivo stasera lo sai anche tu ,di essere l'inspirazione del silenzio e senti il mio raconto che lo prendo per un po' stasera paragono il tuo nome con la Doruntina di ogni tempo che va insieme ai nostri ricordi.