The Spaghetti Song

Sinindihan ko ang kandila, Maliit na ningas ang nagpailaw. Dala ang ispageti at balita Sa bagong himlayan ni Ate sa ibabaw.

Sapagkat pati ang bala Ay kailan ma’y ‘di mas matalas Sa tingga ng lapis At ‘di mabubura ng pulbura Ang, sa mga papel, ay nakamarka

Itong mga lata ng pintura Ay ‘di matatapon, matutumba Ng mga asul na kalasag nila

Ang ating sama-samang inukit Sa mga tulay, pader, at kalsada Ay ‘di kukupas, ‘di mabubura

Kaya hanggang sa buwan ng Disyembre Pluma at pinsel ay tangan-tangan Dahil tuloy ang pang aalipin ng estado Walang paskong ginugunita ang mga berdugo