Ewangelij nikodemusa, něhdy japoštołske stawizny Ponciusa Pilatusa mjenowany KAPITEL 1 1 Annas a Kaiphas a Summas a Datam, Gamaliel, Judas, Levi, Nepthalim, Alexander, Cyrus a druzy Židźa dźěchu dla Jězusa k Pilatusej a wobwinowachu jeho mnohich ćežkich złóstnistwow. 2 A woni rjeknychu: Jezus je Syn Josepha, ćěsle, kraj, rodźeny wot Marije, a wón so da k Synej Božemu a ke kralej. A nic jenož to, ale spyta tež rozpušćenje sabata a zakonjow našich nanow. 3 Pilatus wotmołwi: Što to je, što wón rozłoži? A što je, štož wón rozpušćić spyta? 4 Židźa prajachu jemu: Mamy zakoń, kotryž zakazuje, na sabaće hojić; Ale wón hoji na wonym dnju chromych a hołbje, zlemjenych, slepych, wusadnych a demonow ze złymi srědkami. 5 Pilatus znapřećiwi: Kak móže to ze złymi metodami činić? Wotmołwichu: Wón je wopřisahar a wućěri čerta přez wjercha čerta; A tak so jemu wšitke wěcy podkłasnja. 6 Da dźeše Pilatusej: Čerta wućěrić njezda so być skutk nječisteho ducha, ale z Božeje mocy wuchadźeć. 7 Židźa wotmołwichu Pilatus: Prosymy Wašu wyšnosć, jeho před Waše sudnistwo nakładować a jeho sami naposkać. 8 Da zawoła Pilatus posoła a rjekny jemu: Na kajke wašnje powjedźe Chrystus sem? 9 Da wuńdźe pósłanc won, a jako pózna Chrystusa, pomjenowa so wón k njemu. A po tym zo bě wón kabat, kotryž w ruce dźeržeše, na zemju wupřestrěł, rjekny wón: Knježe, dźi a dźi nutř, přetož bohot woła so. 10 Jako Židźa widźachu, što bě pósłany činił, wołachu k Pilatusej a rjeknychu: Čehodla njejsy jemu jeho mjeno přez pósłaneho dał a nic přez posoła? Přetož jako posoł jeho widźeše, pompěwaše wón jeho a wupřestrěwaše płašć, kotryž w ruce dźeržeše, před sobu na zemju. A rjekny jemu: Knježe, bohot će woła. 11 To zawoła Pilatus pósłaneho a rjekny: Čehodla sy to činił? 12 Posoł wotmołwi: Jako sy mje z Jerusalema k Alexandrej pósłał, widźach Jezusa w chuduškej postawje na wosole sedźeć, a dźěći Hebrejskich wołachu: Hoziana, a woni dźeržachu hałuzy štomow w jich rukomaj. 13 druhich wupřestrěchu swoju drastu a rjeknychu: Wuchowaj nas, kiž sy w njebjesach; Chileny budź, kiž přińdźe w mjenje Knjeza. 14 Tam wołachu Židźa přećiwo pósłanemu a rjeknychu: Dźěći Hebrejskich činjachu swoje přiwołanja w hebrejskej rěči; A kak by ty móhł, kotruž sy Grjek, kotryž hebrejšćinu zrozumi? 15 A posoł jim wotmołwi a rjekny: Prašach so Židow a rjeknych: Što je to, štož dźěći w hebrejskej rěči rjeja? 16 A wón mi wujasni, z tym zo rjekny: Rjeja Hoziana, štož je tak wukładźene: Ow Knježe, wuchowaj mje! abo, ow Knježe, wuchowaj. 17 Da rjekny Pilatus jim: Čehodla wobswědčiće sami słowa, kotrež buchu wot dźěći rěčane, mjenujcy přez swoje mjelčenje? W čim je posoł něšto wopak činił? A mjelčachu. 18 Da rjekny bohot k posołej: Dźi a prócuj so, jón ze wšěmi srědkami nutř přinjesć. 19 Posoł pak wuńdźe won a činješe kaž do toho. A rjekny: Knježe, pój nutř, přetož bohot će woła. 20 A jako Jezus pola chorhojčkow, kotrež su w standartach nosyli, zaćahny, pokłonichu so wurjadni z nich a pompěwachu so k Jezusej. 21 Na to wołachu Židźa hišće sylnišo přećiwo chorhojnikam. 22 Pilatus pak rjekny Židam: Wěm, zo so wam njelubi, zo so wurjady družinow stawow wot samo pokłonichu a Jezusej so pompěšichu. Ale čehodla swariće přećiwo chorhojčce, jako byštaj so schiliłoj a modliłoj? 23 A woni wotmołwichu Pilatusej: Widźachmy, kak so chorhojčka samej pokłoništej a so Jezusej pompěwaštaj. 24 Tuž zawoła bohot chorhojčku a rjekny jim: Čehodla sće to činili?
25 Chorhojčka prajachu Pilatusej: My smy wšitcy pohanjo a modlimy so bohojo w templach; A što měli wot toho dźeržeć, so k njemu prosyć? Jenož družiny standow w našich rukach dźeržachmy, a wone so pokłonichu a so k njemu pomjenowachu. 26 Da rěčeše Pilatus k předstejićelam synagogi: Wolijće sami někotrych sylnych muži a łazy je chorhoje dźeržeć, a budźemy widźeć, hač budu so potom kłonić. 27 A najstarši Židźa wupytachu dwanaće najsylnišich a najkmańšich starych muži a dachu je postawy dźeržeć, a stajichu so před bohota. 28 Da rjekny Pilatus posoł posołej: Wzmi Jezusa a přinjes jón na někajke wašnje zaso nutř. A Jezus a pósłany woteńdźeštaj ze žurle. 29 A Pilatus zawoła chorhoje, kotrež běchu do toho standarty nosyli, a přisahaše jim, hdyž njebychu standarty tak nosyli, hdyž Jezus do toho zastupi, by wón jim hłójčki wotbił. 30 A bohot přikaza Jezusej, zaso nutř přińć. 31 A pósłany činješe, štož bě do toho činił, a prošeše Jezusa nutrnje, wón njech so swój płašć wobleče a na to chodźeše, a wón dźěše na to a dźěše nutř. 32 A jako Jězus zastupi, pokłonichu so chorhoje kaž do toho a so k njemu pomróšichu. KAPITEL 2 1 Jako Pilatus to widźeše, so stróži a chcyše so ze swojeho sydła pozběhnyć. 2 A mjeztym zo chcyše so pozběhnyć, pósła jeho žona, kotraž w někotrej zdalenosće steješe, k njemu a rjekny: »Nimaš ničo z prawym činić; Wšako sym w tutej nocy we wiziji wjele wo nim ćerpjeł. 3 Jako Židźa to słyšachu, prajachu pilatusej: Njejsmy k tebi prajili: Wón je přisahanski? Hlej, wón je twoju žonu sonić dał. 4 To zawoła Pilatus Jezus k sebi a rjekny: »Sy słyšał, što wo tebi wobswědčeja, a njedawa wotmołwu?« 5 Jezus wotmołwi: Hdyž njebychu rěčeć móhli, njebychu rěčeć móhli. Dokelž pak kóždy swójski jazyk wobknježi, dobre a złe rěčeć, tak ma wón na to hladać. 6 Najstarši Židźa pak wotmołwichu a rjeknychu Jezusej: Na čo mamy hladać? 7 Sprěnja wěmy wot tebje, zo sy so přez narodźił; Zdruha, zo buchu twojeho poroda dla ćěšenki w Betlehemje morjeni; Střeća, zo staj twój nan a twoja mać Marja do Egyptowskeje ćeknyłoj, dokelž njemóžachu swójskemu ludej dowěrić. 8 Někotři z Židow, kotřiž pódla stejachu, rjeknychu přichilniwši: Njemóžemy prajić, zo je so přez narodźił; Wěmy pak, zo bě jeho mać Marja z Jozefom slubjena, a tak so wón njeje přez narodźił. 9 A Pilatus rjekny Židam, kotřiž twjerdźachu, zo je so přez narodźił: »To njeje wěrno, přetož dawaše slubjenje, kaž su wobswědčeni, kotřiž su ze swojeho swójskeho luda.« 10 Annas a Kaiphas rjeknyštaj Pilatusej: "Wšitke tute mnóstwo ludźi ma so wobkedźbować, kotřiž wołaja, zo je přez rodźeny a kuzłar; Ale ći, kiž prěja, zo je so přez narodźił, su jeho prosely a wučomnicy. 11 Pilatus wotmołwi Annas a Kaiphas: Štó su proselyća? Woni wotmołwichu: Woni su so dźěći pohanow stali a njewostachu so ze Židami, ale naslědnik wot njeho. 12 To wotmołwištaj Eleaser a Asterius a Antonius a Jakubus, Caras a Samuel, Isaak a Phinees, Crispus a Agrippa, Annas a Judas: Njejsmy proselytojo, ale dźěći Židow a rěčimy wěrnosć a běchmy přitomni, jako so Marja slubi. 13 A Pilatus wobroći so na dwanaćoch mužow, kotřiž běchu to rěčeli, a rjekny jim: Ja was přisaham při žiwjenju caesara, zo sće swěrni wuprajili, hač je so přenarodźił, a zo je wěrno, štož sće powědali. 14 Wy wotmołwichu Pilatus: Mamy zakoń, kotryž nam zakazuje přisahać, dokelž je hrěch. Wy dyrbiće přisahać při žiwjenju caesara, zo njeje tak, kaž smy prajili, a budźemy so z tym spokojić, morjeni być. 15 Da rjeknyštaj Annas a Kaiphas k Pilatusej: »Tući dwanaće mužojo njebudu wěrić, zo jeho jako nisko narodźichmy a jako kuzłarja znajemy, byrnjež postajił, zo budź Syn Boži a kral; štož smy tak daloko zdaleni, wěrić, zo třepotamy, hdyž to słyšimy. 16 A Pilatus přikaza kóždemu, won hić, chiba zo bychu jeničcy mužam, kotřiž prajachu, zo njebudź přez rodźeny, a Jezus, so do daliny wróćo sćahnyć, a rjekny jim: Čehodla maja Židźa zmysł, Jezusa morić?