Инҷили Ниқӯдимус, ки қаблан «Аъмоли Понтий Пилат» ном дошт БОБИ 1 1 Ҳанон ва Қаёфо ва Суммас ва Датам, Ҷамалиил, Яҳудо, Левӣ, Нафтолим, Искандар, Куруш ва дигар яҳудиён назди Пилотус дар бораи Исо рафтанд ва Ӯро ба бисёр ҷиноятҳои бад айбдор карданд. 2 Ва гуфт: «Мо итминон дорем, ки Исо писари Юсуфи дуредгар аст, замини зодаи Марям аст ва худро Писари Худо ва подшоҳ эълон мекунад; ва на танҳо ҳамин тавр, балки кӯшиш мекунад, ки рӯзи шанбе ва қонунҳои падарони моро вайрон кунад. 3 Пилотус ҷавоб дод; Он чӣ ӯ эълон мекунад? ва он чиро, ки ӯ мехоҳад пароканда кунад? 4 Яҳудиён ба ӯ гуфтанд: «Мо шариат дорем, ки дар рӯзи шанбе табобат карданро манъ мекунад; балки лангон ва каронро, фалаҷ, кӯрон, махавиён ва девонро дар он рӯз бо усулҳои бад шифо мебахшад. 5 Пилотус дар ҷавоб гуфт: «Чӣ тавр ӯ бо усулҳои бад ин корро карда метавонад? Дар ҷавоб гуфтанд: «Ӯ ҷодугар аст ва девҳоро ба воситаи мири девҳо берун мекунад; ва ҳамин тавр ҳама чиз ба Ӯ итоат мекунад. 6 Он гоҳ Пилотус гуфт: «Аз афташ берун кардани девҳо кори рӯҳи палид нест, балки аз қудрати Худост. 7 Яҳудиён ба Пилотус ҷавоб доданд: «Ҷазрат аз ту илтимос мекунем, ки ӯро ба додгоҳи худ даъват кун ва худат ба ӯ гӯш диҳ». 8 Он гоҳ Пилотус қосидеро ҷеғ зада, ба Ӯ гуфт: «Бо кадом роҳ Масеҳ ба ин ҷо оварда мешавад? 9 Он гоҳ фаришта берун рафт ва Масеҳро шинохт ва ба Ӯ саҷда кард; Ва ҷомаеро, ки дар даст дошт, бар замин густурда, гуфт: «Худовандо! Бар ин роҳ рав ва дохил шав, зеро ҳоким туро даъват мекунад». 10 Вақте ки яҳудиён диданд, ки ин чи кор карда буд, ба Пилотус хитоб карда, гуфтанд: «Чаро ту ӯро ба воситаи мӯза даъват накардӣ, на ба воситаи фаришта? ба вай саҷда кард ва ҷомаеро, ки дар даст дошт, пеши Ӯ бар замин густурда, ба ӯ гуфт: «Худовандо! ҳоким туро даъват мекунад». 11 Пилотус қосидро ҷеғ зада, гуфт: «Чаро чунин кардӣ? 12 Фаришта дар ҷавоб гуфт: «Вақте ки маро аз Ерусалим назди Искандар фиристодӣ, ман Исоро дидам, ки дар сурати паст бар хари мода нишастааст, ва писарони ибриён фарьёд заданд: «Ҳӯшано, шохаҳои дарахтонро дар дастони худ дошта». 13 Дигарон ҷомаҳои худро дар роҳ густурда, гуфтанд: «Моро наҷот деҳ, эй дар осмон; Хушо касе ки ба исми Худованд меояд. 14 Он гоҳ яҳудиён ба муқобили фаришта фарьёд зада, гуфтанд: «Банӣ-Ибриён ба забони ибронӣ таъриф мекарданд; ва ту, ки юнонӣ ҳастӣ, забони ибриро чӣ гуна фаҳмидӣ? 15 Фаришта дар ҷавоби онҳо гуфт: «Ман аз яке аз яҳудиён пурсидам ва гуфтам: «Ин чист, ки кӯдакон ба забони ибронӣ фарьёд мезананд? 16 Ва Ӯ инро ба ман фаҳмонда, гуфт: «Онҳо фарьёд мезананд, ки Ҳусанно, ки таъбири он аст, ки "Эй Худованд! Маро наҷот деҳ"! ё Худовандо, наҷот диҳед. 17 Пилотус ба онҳо гуфт: «Чаро худатон ба суханони кӯдакон, яъне бо хомӯшии худ шаҳодат медиҳед? Фиристода дар чӣ гуноҳе кардааст? Ва онҳо хомӯш монданд. 18 Он гоҳ ҳоким ба фаришта гуфт: «Бирав ва бо ҳар роҳе саъй кун, ки ӯро биёрад». 19 Аммо қосид берун рафта, мисли пештара амал кард; ва гуфт: «Худовандо! даромад, зеро ки ҳоким туро даъват мекунад». 20 Ва ҳангоме ки Исо аз паҳлӯи милисаҳо, ки байракҳоро мебардоранд, ворид мешуд, болояш хам шуда, ба Исо саҷда мекарданд. 21 Дар ин бора яҳудиён бо ҷидду ҷаҳд ба прапорщикҳо фарёд заданд.
22 Аммо Пилотус ба яҳудиён гуфт: «Медонам, ба шумо писанд нест, ки болои байрақҳо аз худашон ба Исо саҷда карда, саҷда мекунанд; Аммо чаро шумо бар зидди мишзорҳо фарёд мезанед, ки гӯё онҳо саҷда карда, саҷда кардаанд? 23 Онҳо ба Пилотус ҷавоб доданд: «Мо дидем, ки сарбозон ба Исо саҷда мекунанд ва саҷда мекунанд». 24 Он гоҳ ҳоким милисаҳоро даъват карда, ба онҳо гуфт: «Чаро чунин кардед? 25 Пилотус ба Пилотус гуфтанд: «Мо ҳама бутпарастем ва дар маъбадҳо худоёнро ибодат мекунем; ва чӣ гуна мо бояд дар бораи парастиши Ӯ фикр кунем? Мо танҳо меъёрҳоро дар дасти худ доштем ва онҳо саҷда карданд ва ба ӯ саҷда карданд. 26 Он гоҳ Пилотус ба сардорони куништ гуфт: «Шумо худатон мардони зӯроварро интихоб кунед, ва бигзор онҳо меъёрҳоро риоя кунанд, ва мо мебинем, ки оё онҳо хам мешаванд». 27 Пас, пирони яҳудиён дувоздаҳ пирамарди тавонотарин ва тавонотаринро ҷустуҷӯ карда, аз онҳо байрақҳоро нигоҳ доштанд ва дар ҳузури ҳоким истоданд. 28 Он гоҳ Пилотус ба фаришта гуфт: «Исоро берун кун ва бо ягон роҳ Ӯро боз даровар». Ва Исо ва фаришта аз толор баромаданд. 29 Пилотус милисаҳоро, ки пештар ин миқдорро бардошта буданд, ҷеғ зада, ба онҳо қасам хӯрд, ки агар онҳо, вақте ки Исо пештар ба дарун даромад, ин миқдорро риоя намекарданд, сари онҳоро хоҳад бурид. 30 Он гоҳ ҳоким ба Исо фармуд, ки боз дарояд. 31 Ва қосид он чи пештар карда буд, ба ҷо овард ва аз Исо бисёр илтимос кард, ки ҷомааш барояд ва бар он роҳ равад, ва ӯ бар он қадам зада, дохил шуд. 32 Ва ҳангоме ки Исо ба хона даромад, байрақҳо мисли пештара саҷда карда, ба Ӯ саҷда карданд. БОБИ 2 1 Пилотус инро дида, тарсид ва аз ҷой бархостан мехост. 2 Аммо ҳангоме ки ӯ фикр мекард, ки бархезад, зани худаш, ки аз дур истода буд, кас фиристода, гуфт: «Ту бо он одами одил коре нест? зеро ки ман дар рӯъё дар ин шаб дар ҳаққи ӯ уқубати зиёд кашидам. 3 Вақте ки яҳудиён инро шуниданд, ба Пилотус гуфтанд: «Оё ба ту нагуфтаем, ки Ӯ фоҳиша аст? Инак, вай занатро хоб дидааст. 4 Пилотус Исоро ҷеғ зада, гуфт: «Оё шунидаӣ, ки онҳо бар зидди ту чӣ шаҳодат медиҳанд, вале ҳеҷ ҷавоб намедиҳад? 5 Исо дар ҷавоб гуфт: «Агар онҳо қудрати сухан намедоштанд, сухан ронда наметавонистанд; лекин азбаски ҳар кас фармони забони худро дорад, ки некӣ ва бад гуфтанро дорад, бигзор вай ба он нигоҳ кунад. 6 Аммо пирони яҳудиён ба Исо ҷавоб дода, гуфтанд: «Ба чӣ назар кунем? 7 Пеш аз ҳама, мо дар бораи ту медонем, ки ту аз зино таваллуд шудаӣ; дуюм, ки ба сабаби таваллуди ту тифлон дар Байт-Лаҳм кушта шуданд; сеюм, ки падар ва модарат Марьям ба Миср гурехтанд, зеро ба қавми худ бовар карда натавонистанд. 8 Баъзе аз яҳудиён, ки дар он ҷо истода буданд, ба таври мусбат мегуфтанд: «Мо наметавонем бигӯем, ки Ӯ аз зино таваллуд шудааст; лекин мо медонем, ки модараш Марям бо Юсуф издивоҷ карда буд ва бинобар ин ӯ аз зино таваллуд нашудааст. 9 Он гоҳ Пилотус ба яҳудиён, ки тасдиқ карданд, ки Ӯ аз зино таваллуд шудааст, гуфт: «Ин сухани шумо дуруст нест, зеро ки издивоҷе буд, зеро онҳо шаҳодат медиҳанд, ки аз қавми шумо ҳастанд». 10 Ҳано ва Қаёфо ба Пилотус гуфтанд: «Ҳамаи ин мардуми зиёдеро бояд ҳисоб кард, ки фарёд мезананд, ки Ӯ аз зино таваллуд шудааст ва фоҳиша аст; лекин онҳое ки аз зино таваллуд шудани Ӯро инкор мекунанд, пайравони дини Ӯ ва шогирдони Ӯ мебошанд. 11 Пилотус ба Ҳано ва Қаёфо ҷавоб дод: «Таснигарон кистанд? Дар ҷавоб гуфтанд: «Онҳо фарзандони бутпарастон ҳастанд ва на яҳудӣ, балки пайрави Ӯ ҳастанд». 12 Он гоҳ ҷавоб доданд Элъозор, ва Астериюс, ва Антониюс, ва Яъқуб, Карас ва Самуил, Исҳоқ ва Финӣ, Криспус ва Агриппа, Ҳанон ва Яҳудо: «Мо насибе нестем, балки фарзандони яҳудиён ҳастем, ва рост мегӯем ва дар вақти Марям ҳузур доштем. издивоҷ карда буд.