Titus BAB 1 1 Paulus, abdi Allah, rasul Isa Al Masih, numutkeun iman umat pilihan Allah, sareng ngaku kana bebeneran anu saluyu sareng ibadah; 2 Dina harepan hirup langgeng, anu geus dijangjikeun ku Allah, anu teu bisa bohong, saméméh mimiti dunya; 3 Tapi dina mangsa-mangsa anu tangtu geus nembongkeun pangandika-Na ku cara ngawawar, anu geus dipasrahkeun ka kuring nurutkeun parentah Allah, Jurusalamet urang; 4 Ka Titus, anak kaula sorangan anu percaya kana iman umum: Rahmat, rahmat, jeung katengtreman, ti Allah Rama jeung Gusti Yesus Kristus, Juru Salamet urang. 5 Ku sabab eta, Kami ninggalkeun maneh di Kreta, supaya maneh ngatur naon-naon anu dipikabutuh, sarta ngangkat para kokolot di unggal kota, sakumaha anu ku Kami geus ditunjuk. 6 Upama aya nu teu boga cacad, salaki pamajikan hiji, boga anak satia, teu dituding rieut atawa bandel. 7 Pikeun uskup kudu teu cacad, salaku steward Allah; teu boga kahayang sorangan, teu geura-giru ambek, teu dibikeun ka anggur, teu striker, teu dibikeun ka untung kotor; 8 Tapi mikanyaah ka silaturahmi, mikanyaah ka jalma hade, soleh, adil, suci, sedeng; 9 Panceg kana pangandika anu satia, sakumaha anu geus diajarkeun, supaya ku doktrin anu bener bisa ngajurung jeung ngayakinkeun jalma-jalma anu balangsak. 10 Sabab loba jelema anu bajingan, tukang omong kosong, jeung tukang nipu, utamana jalma-jalma anu sunat. 11 Anu sungutna kudu dicekel, anu ngarusak saeusi imah, ngajarkeun hal-hal anu henteu pantes, demi untung anu kotor. 12 Salah sahijina, malah nabi sorangan, ngomong, "Urang Kreta teh sok tukang bohong, sato galak, beuteungna kembung." 13 Ieu saksi teh bener. Ku sabab kitu, tegor aranjeunna sharply, ambéh maranéhanana bisa cageur dina iman; 14 Moal ngaregepkeun kana dongeng-dongeng urang Yahudi, jeung parentah-parentah manusa, anu baralik tina bebeneran. 15 Pikeun jalma anu suci, sagala hal anu suci; tapi malah pikiran jeung nurani maranéhanana najis. 16 Maranehna ngaku yen nyaho ka Allah; tapi dina karya maranéhanana mungkir manéhna, keur abominable, jeung henteu patuh, jeung ka unggal karya alus reprobate. BAB 2 1 Tapi anjeun nyarioskeun hal-hal anu janten ajaran anu leres: 2 Sing sepuh, sing alim, sing bageur, sing bageur, sing bageur dina iman, dina kanyaah, dina kasabaran. 3 Awéwé-awéwé anu sepuh ogé, sing paripolahna kudu kasucian, ulah bohong, ulah loba anggur, guru-guru kana halhal anu hadé; 4 Sangkan maranéhna bisa ngajar awéwé ngora sangkan sadar, nyaah ka salaki, nyaah ka budakna, 5 Sing wijaksana, beresih, ngajaga di imah, hade, nurut ka salaki sorangan, supaya pangandika Allah ulah dihina. 6 Para nonoman kitu deui naroskeun sangkan sing ati-ati. 7 Dina sagala hal, témbongkeun diri anjeun kana pola gawé anu hadé: dina doktrin nunjukkeun kabeneran, gravitasi, ikhlas, 8 Ucapan anu alus, anu teu bisa dihukum; sing saha anu sabalikna bisa jadi isin, teu boga hal jahat ngomong ngeunaan anjeun.
9 Pajajaran kudu nurut ka dununganana, jeung nyenangkeun dirina dina sagala hal; teu ngajawab deui; 10 Ulah nyiksa, tapi nembongkeun sagala kasatiaan; supaya maranehna bisa ngahias doktrin Allah Jurusalamet urang dina sagala hal. 11 Sabab sih kurnia Allah anu mawa kasalametan geus nembongan ka sakabeh jalma. 12 Ngajarkeun urang yen, mungkir kadorakaan jeung hawa nafsu duniawi, urang kudu soberly, soberly, jeung Allah, di dunya kiwari; 13 Kami ngarep-ngarep pangharepan anu bagja, sareng nembongan kamulyaan Allah anu agung sareng Jurusalamet urang Yesus Kristus; 14 Anu masihan dirina pikeun urang, pikeun nebus urang tina sagala kajahatan, sareng nyucikeun pikeun dirina janten umat anu khusus, anu getol kana padamelan anu hadé. 15 Hal-hal ieu ucapkeun, naroskeun, sareng tegorkeun kalayan sagala kakawasaan. Hayu euweuh lalaki hina thee. BAB 3 1 Emutkeun maranehna supaya tunduk ka kapala-kapala jeung kakuasaan, tunduk ka para hakim, siap-siap kana sagala pagawean anu hade, 2 Ulah ngomong jahat ka sasaha, ulah tukang tawuran, tapi lemah lembut; 3 Pikeun urang sorangan oge kadang-kadang bodo, henteu patuh, katipu, ngawula rupa-rupa napsu jeung pleasures, hirup dina niat jahat jeung dengki, hate, jeung hate ka batur. 4 Tapi sanggeus éta kahadean jeung asih Allah Jurusalamet urang ka manusa, mucunghul. 5 Henteu ku lampah kabeneran anu ku urang parantos dilakukeun, tapi ku rahmat-Na anjeunna nyalametkeun urang, ku cara ngumbah regenerasi, sareng pembaharuan tina Roh Suci; 6 Anu dilimpahkeun ka urang ku jalan Yesus Kristus, Jurusalamet urang; 7 Sing dibenerkeun ku rahmat-Na, urang kudu dijadikeun ahli waris nurutkeun harepan hirup langgeng. 8 Ieu pidato anu satia, sareng hal-hal ieu abdi hoyong anjeun negeskeun terus-terusan, supados jalma-jalma anu percaya ka Allah tiasa ati-ati pikeun ngajaga padamelan anu hadé. Halhal ieu saé sareng nguntungkeun pikeun lalaki. 9 Tapi hindarkeun patarosan anu bodo, sareng silsilah, sareng pasea, sareng pasea ngeunaan hukum; keur maranehna unprofitable jeung sia. 10 Jalma anu bid'ah sanggeus nalingakeun kahiji jeung kadua, nolak; 11 Nyaho yen jelema kitu teh geus dibalikeun, jeung dosana, dihukum ku dirina sorangan. 12 Lamun Kami rek ngutus Artemas atawa Tikikus ka maneh, sing getol datang ka Kami ka Nikopolis. 13 Bawa Zenas, ahli hukum jeung Apolos dina lalampahanana, sing ati-ati, supaya maranehna teu aya anu kakurangan. 14 Jeung hayu urang ogé diajar ngajaga karya alus keur kaperluan diperlukeun, ngarah teu hasil. 15 Sadayana anu aya sareng abdi salut ka anjeun. Salam ka aranjeunna anu mikanyaah urang dina iman. Rahmat marengan anjeun sadayana. Amin. (Ieu diserat ka Titus, diangkat jadi uskup kahiji gereja urang Kreta, ti Nikopolis Makedonia.)