Sindhi - The Gospel of Nicodemus formerly called The Acts of Pontius Pilate

‫نيڪوديمس جي انجيل‪ ،‬اڳ ۾ سڏيو ويندو آهي ‪The Acts of Pontius‬‬ ‫‪Pilate‬‬ ‫باب ‪1‬‬ ‫عيسي بابت پالطس وٽ ويا ۽ مٿس گھڻا بڇڙا الزام لڳا‪.‬‬ ‫‪1‬حنا‪ ،‬قائفا‪ ،‬سماس‪ ،‬داتام‪ ،‬گملي ايل‪ ،‬يھوداہ‪ ،‬الوي‪ ،‬نفتاليم‪ ،‬اليگزينڊر‪ ،‬سائرس ۽ ٻيا يھودي‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي يوسف جو پٽ آھي جيڪو ڪاريگر آھي‪ ،‬مريم جي زمين مان پيدا ٿيو آھي ۽ پاڻ کي خدا جو فرزند ۽ بادشاھہ قرار ڏئي ٿو‪ .‬۽ نه رڳو ايترو‪ ،‬پر سبت جي ڏينھن کي‬ ‫‪َ 2‬وقَا َل‪” :‬اسان کي پڪ آھي ته‬ ‫ٰ‬ ‫ٽوڙڻ جي ڪوشش ڪري ٿو‪ ،‬۽ اسان جي ابن ڏاڏن جي قانونن کي‪.‬‬ ‫‪3‬پالطس جواب ڏنو؛ اھو ڇا آھي جيڪو اھو اعالن ڪري ٿو؟ ۽ اهو ڇا آهي جنهن کي هو ٽوڙڻ جي ڪوشش ڪري ٿو؟‬ ‫‪ 4‬يھودين کيس چيو تہ ”اسان وٽ ھڪڙو شريعت آھي‪ ،‬جيڪو سبت جي ڏينھن شفا ڏيڻ کان منع ڪري ٿو‪ .‬پر ھو ان ڏينھن منڊا ۽ ٻوڙن‪ ،‬مفلوج‪ ،‬انڌن‪ ،‬ڪوڙھہ جي مرضن ۽ ڀوتن جي مريضن کي بڇڙن‬ ‫طريقن سان شفا ڏيندو آھي‪.‬‬ ‫‪5‬پالطس وراڻيو تہ ”ھو ڪيئن ٿو بڇڙي طريقن سان ائين ڪري؟ انھن جواب ڏنو تہ ھو جادوگر آھي ۽ شيطانن جي سردار جي مدد سان شيطانن کي ڪڍي ٿو‪ .‬۽ پو ِء سڀ شيون سندس تابع ٿي وڃن ٿيون‪.‬‬ ‫‪6‬تڏھن پالطس چيو تہ ”ڀوتن کي ڪڍڻ ناپاڪ روح جو ڪم نہ‪ ،‬پر خدا جي قدرت سان ھلڻ لڳي‪.‬‬ ‫‪ 7‬يھودين پالطس کي جواب ڏنو تہ ”اسين تو کي عرض ٿا ڪريون تہ کيس پنھنجي عدالت ۾ پيش ڪرڻ ال ِء سڏي‪ ،‬پاڻ ٻڌو‪.‬‬ ‫‪8‬تڏھن پالطس ھڪڙي قاصد کي سڏي چيو تہ ”مسيح کي ھتي ڪھڙي َء طرح آندو ويندو؟‬ ‫‪ 9‬پو ِء قاصد ٻاھر نڪتو ۽ مسيح کي سڃاڻي‪ ،‬سندس پوڄا ڪيائين‪ .‬۽ اھو چادر جيڪو ھن جي ھٿ ۾ ھو‪ ،‬سو زمين تي پکيڙيائين‪ ،‬چيائين تہ ”خداوند‪ ،‬ھن تي ھل‪ ،‬اندر وڃ‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو گورنر تو کي سڏي رھيو‬ ‫آھي‪.‬‬ ‫‪10‬جڏھن يھودين کي خبر پئي تہ انھي َء قاصد ڇا ڪيو آھي‪ ،‬تڏھن پالطس کي چيائون تہ ”تون کيس ڇو نہ ڪنھن قاصد جي سڏ ڏني‪ ،‬۽ نہ ڪنھن قاصد جي؟ هن جي پوڄا ڪئي ۽ هن جي هٿ ۾ جيڪا چادر‬ ‫هئي سا هن جي اڳيان زمين تي ڦهالئي‪ ،‬هن کي چيو ته‪ ،‬اي خداوند‪ ،‬گورنر توهان کي سڏي ٿو‪.‬‬ ‫‪ 11‬تڏھن پالطس انھي َء قاصد کي سڏي چيو تہ ”تو ائين ڇو ڪيو؟‬ ‫عيسي کي ھڪڙي گدڙ تي بيھي بيٺو ڏٺو ۽ عبراني َء جا ٻار واڪا ڪري رھيا ھئا تہ ”حسنا‪ ،‬پنھنجي ھٿن ۾ وڻن‬ ‫‪ 12‬قاصد وراڻيو تہ ”جڏھن تو مون کي يروشلم کان سڪندر ڏانھن موڪليو ھو‪ ،‬تڏھن مون‬ ‫ٰ‬ ‫جون ٽاريون کنيون آھن‪.‬‬ ‫‪ 13‬ٻين پنھنجا ڪپڙا رستي ۾ وڇايا ۽ چيائون تہ ”اي آسمان وارا‪ ،‬اسان کي بچا ِء‪ .‬برڪت وارو آھي اھو جيڪو خداوند جي نالي تي اچي ٿو‪.‬‬ ‫‪ 14‬پو ِء يھودين رڙ ڪئي‪ ،‬قاصد جي خالف‪ ،‬۽ چيائون تہ ”عبرانين جي ٻارن عبراني زبان ۾ پنھنجا ساراھہ ڪيا‪ .‬۽ تون‪ ،‬جيڪو يوناني آھين‪ ،‬عبراني کي ڪيئن سمجھي سگھين ٿو؟‬ ‫‪ 15‬قاصد انھن کي جواب ڏنو تہ ”مون يھودين مان ھڪڙي کان پڇيو تہ ”ھي ڇا آھي جو ٻار عبراني زبان ۾ رڙيون ڪن؟‬ ‫معني آھي‪” ،‬اي خداوند‪ ،‬مون کي بچا ِء‪ .‬يا‪ ،‬اي رب‪ ،‬بچاء‪.‬‬ ‫‪ 16‬پو ِء ھن مون کي سمجھايو تہ ”اھي روئي روئي ھوسنا‪ ،‬جنھن جي‬ ‫ٰ‬ ‫‪17‬تڏھن پالطس انھن کي چيو تہ ”اوھين ڇو ٿا گواھي ڏيون ٿا انھن ڳالھين جي جيڪي ٻارن جي چوڻ تي‪ ،‬يعني پنھنجي خاموشي َء سان؟ رسول ڪهڙي غلطي ڪئي آهي؟ ۽ اهي خاموش هئا‪.‬‬ ‫‪18‬پو ِء گورنر قاصد کي چيو تہ ”وڃو ۽ ڪنھن بہ طرح ھن کي اندر آڻڻ جي ڪوشش ڪر‪.‬‬ ‫‪ 19‬پر قاصد اڳتي نڪري ويو ۽ اڳي وانگر ڪيو‪ .‬۽ چيو ته‪ ،‬اي خداوند‪ ،‬اندر اچو‪ ،‬ڇو ته گورنر توهان کي سڏيندو آهي‪.‬‬ ‫عيسي کي سجدو ڪيو‪.‬‬ ‫عيسي انھن جھنڊن وٽان اندر وڃي رھيو ھو‪ ،‬جن جا نشان ھئا‪ ،‬تڏھن انھن جي مٿاھين ڪنڌ جھڪي‬ ‫‪20‬جڏھن‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 21‬تڏھن يھودين وڌيڪ سخت نعريبازي ڪئي‪.‬‬ ‫عيسي کي سجدو ڪن ٿا‪ .‬پر اوھين نشانين جي خالف ڇو ٿا چڙھيو‪ ،‬ڄڻ ته اھي جھڪيون ۽ پوڄا‬ ‫اعلي درجي جا ماڻھو‬ ‫‪ 22‬پر پالطس يھودين کي چيو تہ ”آ ٌء ڄاڻان ٿو تہ اوھان کي اھو پسند نہ ٿو اچي تہ‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫آھن؟‬ ‫‪ 23‬تنھن تي انھن پالطس کي جواب ڏنو تہ ”اسان جھازن کي پاڻ يسوع کي سجدو ڪندي ڏٺو آھي‪.‬‬ ‫‪24‬پو ِء گورنر جھازن کي سڏي کين چيو تہ ”اوھان ائين ڇو ڪيو؟‬ ‫‪ 25‬انھن نشانين پالطس کي چيو تہ ”اسين سڀيئي بي⁠پرست آھيون ۽ مندرن ۾ ديوتائن جي پوڄا ٿا ڪريون‪ .‬۽ اسان کي ان جي پوڄا ڪرڻ بابت ڪيئن سوچڻ گهرجي؟ اسان صرف معيار کي پنهنجي هٿن ۾‬ ‫رکيو ۽ پاڻ کي سجدو ڪيو ۽ ان جي پوڄا ڪئي‪.‬‬ ‫‪ 26‬تڏھن پالطس عبادت⁠خاني جي سردارن کي چيو تہ ”ڇا اوھين پاڻ ڪي مضبوط ماڻھو چونڊي انھن کي معيار تي ھلڻ ڏيو‪ ،‬پو ِء ڏسنداسين تہ اھي وري جھليندا يا نہ‪.‬‬ ‫‪ 27‬تنھنڪري يھودين جي بزرگن ٻارھن ڏاڍا سگھڙ ۽ قابل پوڙھا ماڻھو ڳولھيا ۽ انھن کي مقرر ڪيو ۽ ھو گورنر جي حضور ۾ بيٺا‪.‬‬ ‫عيسي ۽ رسول ھال مان ٻاھر ويا‪.‬‬ ‫”عيسي کي ٻاھر ڪڍو ۽ ڪنھن طرح کيس اندر وٺي اچ‪ .‬۽‬ ‫‪28‬تڏھن پالطس انھي َء قاصد کي چيو تہ‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي جي اندر داخل ٿيڻ وقت اھي معيار نہ کڻن ھا تہ ھو انھن جا مٿا وڍي ڇڏيندو‪.‬‬ ‫‪ 29‬پو ِء پالطس انھن جھازن کي سڏي‪ ،‬جيڪي اڳيئي معيار ٺاھيا ھئا ۽ کين قسم ڏنائين تہ جيڪڏھن‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي حڪم ڏنو تہ ”ٻيھر اندر اچو‪.‬‬ ‫‪30‬پو ِء گورنر‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي ڏاڍي منٿ ڪيائين تہ ”پنھنجي چادر تي چڙھي ان تي چڙھي‪ ،‬پو ِء ھو ان تي چڙھي اندر ويو‪.‬‬ ‫‪ 31‬پو ِء انھي َء قاصد ائين ئي ڪيو جيئن اڳي ڪيو ھو ۽‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي اندر ويو‪ ،‬تڏھن پھرين جھڙي َء طرح جھڪي کيس سجدو ڪيائين‪.‬‬ ‫‪32‬جڏھن‬ ‫ٰ‬ ‫باب ‪2‬‬ ‫‪1‬جڏھن پالطس اھو ڏٺو تڏھن ڊڄي ويو ۽ پنھنجي سيٽ تان اٿي بيٺو‪.‬‬ ‫‪2‬پر جڏھن ھو اٿڻ جو سوچي رھيو ھو‪ ،‬تڏھن سندس زال‪ ،‬جيڪا پري بيٺي ھئي‪ ،‬تنھن ڏانھن موڪليائين تہ ”ان انصافي َء ماڻھو َء سان توکي ڪوبہ واسطو نہ آھي‪ .‬ڇاڪاڻ ته مون هن رات هڪ خواب ۾ هن‬ ‫جي باري ۾ تمام گهڻو ڏک ڪيو آهي‪.‬‬ ‫‪3‬جڏھن يھودين اھو ٻڌو تڏھن پالطس کي چيائون تہ ”ڇا اسان تو کي نہ چيو ھو تہ ”ھو جادوگر آھي؟ ڏس‪ ،‬هن تنهنجي زال کي خواب ڏيکاريو آهي‪.‬‬ ‫عيسي کي سڏي چيو تہ ”تو ٻڌو آھي‪ ،‬جيڪي تنھنجي خالف شاھدي ڏين ٿا‪ ،‬پر ڪو جواب ڪونھي؟‬ ‫‪4‬تڏھن پالطس‬ ‫ٰ‬ ‫‪5‬‬ ‫عيسي وراڻيو تہ ”جيڪڏھن انھن ۾ ڳالھائڻ جي طاقت نہ ھجي ھا تہ اھي ڳالھائي ئي ڪين سگھن ھا‪ .‬پر ڇاڪاڻ ته هر هڪ کي پنهنجي زبان جو حڪم آهي‪ ،‬سٺو ۽ خراب ڳالهائڻ‪ ،‬ان کي ڏسڻ گهرجي‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي جواب ڏنو تہ ”اسان کي ڇا ڏسڻ گھرجي؟‬ ‫‪ 6‬پر يھودين جي بزرگن‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 7‬پھريائين‪ ،‬اسان کي تنھنجي باري ۾ اھا خبر آھي تہ تون زناڪاري جي وسيلي پيدا ٿيو آھين‪ .‬ٻيو‪ ،‬ته تنهنجي ڄمڻ جي حساب سان بيٿلحم ۾ ٻارن کي قتل ڪيو ويو؛ ٽيون‪ ،‬ته تنهنجو پي ُء ۽ ما ُء مريم مصر ۾‬ ‫ڀڄي ويا‪ ،‬ڇاڪاڻ ته اهي پنهنجن ماڻهن تي اعتبار نه ڪري سگهيا هئا‪.‬‬ ‫‪ 8‬يھودين مان جيڪي اتي بيٺا ھئا‪ ،‬تن مان ڪجھ وڌيڪ چڱي َء طرح ڳالھائي رھيا ھئا تہ ”اسين اھو نٿا چئي سگھون تہ ھو زنا جي ڪري پيدا ٿيو ھو‪ .‬پر اسان ڄاڻون ٿا ته هن جي ماء مريم يوسف سان‬ ‫شادي ڪئي هئي‪ ،‬تنهنڪري هو زنا جي ذريعي پيدا نه ٿيو هو‪.‬‬ ‫‪9‬تڏھن پالطس انھن يھودين کي چيو‪ ،‬جن ھن کي زناڪاري جي وسيلي ڄاتو ھوس تہ ”تنھنجو اھا ڳالھہ سچي نہ آھي‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو اھا شاھدي ڏئي ٿي تہ اوھان جي ئي قوم مان ڪير آھي‪.‬‬ ‫‪ 10‬حنا ۽ قائفا پالطس سان ڳالھائيندي چيو تہ ”اھو سڀ ماڻھو سمجھڻ گھرجي‪ ،‬جيڪي چون ٿا تہ ھو زناڪاري جي ڪري پيدا ٿيو آھي ۽ جادوگر آھي‪ .‬پر جيڪي هن کي زنا جي ذريعي پيدا ٿيڻ کان انڪار‬ ‫ڪن ٿا‪ ،‬اهي هن جا پيروڪار ۽ شاگرد آهن‪.‬‬ ‫‪ 11‬پالطس حنا ۽ قائفا کي وراڻيو تہ ”ماڻھو ڪير آھن؟ انھن وراڻيو تہ ”ھي اھي آھن جيڪي مشرڪن جا اوالد آھن ۽ يھودي نہ پر سندس پوئلڳ ٿيا آھن‪.‬‬ ‫‪ 12‬پو ِء ايالزر‪ ،‬اسٽريس‪ ،‬انتونيئس‪ ،‬جيمس‪ ،‬ڪاراس ۽ سموئيل‪ ،‬اسحاق ۽ فينيس‪ ،‬ڪرسپس ۽ اگريپا‪ ،‬حنا ۽ يھوداہ وراڻيو تہ ”اسين مسلمان نہ آھيون‪ ،‬پر يھودين جا ٻار آھيون ۽ سچ ڳالھايون ٿا‪ ،‬۽ جڏھن مريم‬ ‫اتي موجود ھئاسين‪ .‬شادي ڪئي وئي‪.‬‬ ‫‪13‬تڏھن پالطس انھن ٻارھن ماڻھن کي مخاطب ٿيندي چيو‪ ،‬جن اھي ڳالھيون ڪيون ۽ کين چيو تہ ”آ ٌء اوھان کي قيصر جي زندگي َء جو قائل آھيان تہ اوھين سچائي َء سان اقرار ڪريو تہ ڇا ھو زناڪاري َء‬ ‫جي ڪري پيدا ٿيو آھي‪ ،‬۽ اھي ڳالھيون سچيون آھن جيڪي اوھان ٻڌايون آھن‪.‬‬

‫‪ 14‬انھن پالطس کي جواب ڏنو تہ ”اسان وٽ ھڪڙو شريعت آھي‪ ،‬جنھن موجب اسان کي قسم کڻڻ کان منع ٿيل آھي‪ ،‬اھو ھڪڙو گناھہ آھي‪ :‬اھي قيصر جي حياتي َء جو قسم کڻن تہ جيئن اسان چيو آھي‪ ،‬سو‬ ‫ائين نہ آھي‪ ،‬۽ اسين موت تي راضي رھنداسين‪.‬‬ ‫‪15‬پو ِء حنا ۽ قائفا پالطس کي چيو تہ ”اھي ٻارھن ماڻھو نہ مڃيندا جو اسين ڄاڻون ٿا تہ کيس اصل ۾ پيدا ٿيو آھي ۽ ڪانجر آھي‪ ،‬جيتوڻيڪ ھو پاڻ کي خدا جو فرزند ۽ بادشاھہ سمجھي ٿو‪ ،‬تنھنڪري اسين‬ ‫ايترو پري آھيون‪ .‬يقين ڪرڻ کان‪ ،‬جيڪو اسان کي ٻڌڻ کان ڊڄي ٿو‪.‬‬ ‫عيسي پري پري کان ھليو وڃي ۽ کين چيائين تہ‬ ‫‪16‬تڏھن پالطس حڪم ڏنو تہ انھن ٻارھن ماڻھن کان سوا ِء‪ ،‬جن چيو تہ ”آ ٌء زناڪاري جي ڪري پيدا نہ ٿيو آھيان‪ ،‬تنھن کان سوا ِء سڀني کي ٻاھر ھليو وڃي ۽‬ ‫ٰ‬ ‫”يھودين کي يسوع کي مارڻ جو ارادو ڇو آھي؟‬ ‫‪ 17‬تنھن تي انھن وراڻيو تہ ”اھي ناراض آھن‪ ،‬ڇاڪاڻ⁠تہ ھن سبت جي ڏينھن شفا ڏني ھئي‪ .‬پالطس چيو تہ ”ڇا اھي ھن کي چڱي ڪم ال ِء ماريندا؟ انھن کيس چيو ته‪ ،‬ھائو‪ ،‬سائين‪.‬‬ ‫باب ‪3‬‬ ‫‪1‬تڏھن پالطس ڪاوڙ ۾ اچي داالن مان ٻاھر نڪري ويو ۽ يھودين کي چيائين تہ ”آ ٌء سڄي َء دنيا کي شاھدي ٿو ڏيان تہ مون کي انھي َء ماڻھو َء ۾ ڪوبہ ڏوھہ نہ آھي‪.‬‬ ‫‪ 2‬يھودين پالطس کي جواب ڏنو تہ ”جيڪڏھن ھو بڇڙو ماڻھو نہ ھجي ھا تہ کيس تو وٽ نہ آڻيون ھا‪.‬‬ ‫‪ 3‬پالطس انھن کي چيو تہ ”ڇا اوھين ھن کي پڪڙي پنھنجي شريعت سان آزمايو ٿا؟‬ ‫‪ 4‬تنھن تي يھودين چيو تہ ”اسان ال ِء جائز نہ آھي تہ اسين ڪنھن کي بہ ماريون‪.‬‬ ‫‪ 5‬پالطس يھودين کي چيو تہ ”تنھنڪري اھو حڪم اوھان جو آھي‪ ،‬پر مون کي نہ پر مارڻ جو حڪم آھي‪.‬‬ ‫عيسي کي پاڻ وٽ سڏي چيائين تہ ”ڇا تون يھودين جو بادشاھہ آھين؟‬ ‫‪ 6‬ھو وري داالن ۾ ويو ۽‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي پالطس کي چيو تہ ”ھي ڳالھہ تون پنھنجي باري ۾ ٿو چوين يا يھودين تو کي منھنجي باري ۾ ٻڌايو آھي؟‬ ‫‪7‬تنھن تي‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي چيو تہ ”ڇا آ ٌء يھودي آھيان؟ سڄي قوم ۽ يھودين جي حڪمرانن توکي منھنجي حوالي ڪيو آھي‪ .‬تو ڇا ڪيو آهي؟‬ ‫‪ 8‬پالطس جواب ۾‬ ‫ٰ‬ ‫‪9‬‬ ‫عيسي وراڻيو تہ ”منھنجي بادشاھت ھن دنيا جي نہ آھي‪ ،‬جيڪڏھن منھنجي بادشاھت ھن دنيا جي ھجي ھا تہ منھنجا نوڪر وڙھن ھا ۽ آ ٌء يھودين جي حوالي نہ ڪريان ھا‪ .‬پر ھاڻي منھنجي بادشاھت ھتان‬ ‫ٰ‬ ‫جي نه آھي‪.‬‬ ‫عيسي وراڻيو تہ ”تون چوين ٿو تہ آ ٌء بادشاھہ آھيان‪ ،‬انھي َء ال ِء مان پيدا ٿيو آھيان ۽ انھي َء ال ِء آ ٌء دنيا ۾ آيو آھيان‪ .‬۽ انھي َء مقصد ال ِء آ ٌء آيو آھيان‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ سچ‬ ‫‪ 10‬پالطس چيو تہ ”ڇا تون بادشاھہ آھين؟‬ ‫ٰ‬ ‫جي شاھدي ڏيان‪ .‬۽ ھر ڪو جيڪو سچ جو آھي‪ ،‬سو منھنجي آواز کي ٻڌندو‪.‬‬ ‫‪ 11‬پالطس کيس چيو تہ ”سچ ڇا آھي؟‬ ‫‪12‬‬ ‫عيسي چيو تہ ”سچائي آسمان مان آھي‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 13‬پالطس چيو تہ ”تنھنڪري سچ پچ زمين تي نہ آھي‪.‬‬ ‫‪14‬‬ ‫عيسي پالطس کي چيو تہ ”ان ڳالھہ تي يقين ڪر تہ سچ پچ زمين تي انھن ماڻھن ۾ آھي‪ ،‬جن وٽ انصاف جي طاقت ھجي‪ ،‬تڏھن سچائي َء سان حڪومت ڪن ۽ سچائي َء سان انصاف ڪن‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫باب ‪4‬‬ ‫عيسي ۾ ڪوبہ عيب نظر نہ ٿو اچي‪.‬‬ ‫عيسي کي داالن ۾ ڇڏي ٻاھر يھودين وٽ ويو ۽ چيائين تہ ”مون کي‬ ‫‪1‬تڏھن پالطس‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 2‬يھودين ھن کي چيو تہ ”ھن چيو تہ ”آ ٌء خدا جي ھيڪل کي ڊاھي سگھان ٿو ۽ ٽن ڏينھن ۾ ان کي وري ٺاھيندس‪.‬‬ ‫‪ 3‬پالطس انھن کي چيو تہ ”ھي ڪھڙي قسم جو ھيڪل آھي جنھن بابت ھو ڳالھائي ٿو؟‬ ‫‪ 4‬يھودين کيس چيو تہ ”جنھن کي سليمان ڇھتاليھ سال ٺاھيو ھو‪ ،‬تنھن کي ھن چيو تہ ھو ڊاھيندو ۽ ٽن ڏينھن ۾ ٺاھيندو‪.‬‬ ‫‪ 5‬پالطس وري انھن کي چيو تہ ”آ ٌء انھي َء ماڻھو َء جي خون کان بي⁠قصور آھيان‪ .‬ڇا توهان ان کي ڏسندا آهيو‪.‬‬ ‫‪ 6‬يھودين کيس چيو تہ ”ھن جو رت اسان ۽ اسان جي ٻارن تي ھجي‪ .‬تڏھن پالطس بزرگن‪ ،‬شريعت جي عالمن‪ ،‬ڪاھنن ۽ الوي َء کي پاڻ وٽ سڏي چيو تہ ”اھو ڪم نہ ڪريو‪ .‬مون کي توهان جي الزام ۾‬ ‫(هن جي خالف) هن جي بيمار ماڻهن کي شفا ڏيڻ ۽ سبت جي ڀڃڪڙي‪ ،‬موت جي الئق نه مليو آهي‪.‬‬ ‫‪ 7‬ڪاھنن ۽ ليوين پالطس کي جواب ڏنو تہ ”قيصر جي حياتي َء جو قسم‪ ،‬جيڪڏھن ڪو ماڻھو ڪفر جي ڳالھہ ڪري تہ موت جي الئق آھي‪ .‬پر ھن ماڻھو َء خداوند جي خالف ڪفر بڪيو آھي‪.‬‬ ‫عيسي کي سڏي چيائين تہ ”آ ٌء تو کي ڇا ڪريان؟‬ ‫‪8‬پو ِء گورنر وري يھودين کي حڪم ڏنو تہ ھو ھال مان نڪري وڃو‪ .‬۽‬ ‫ٰ‬ ‫‪9‬‬ ‫عيسي کيس جواب ڏنو تہ ”جيئن لکيل آھي تيئن ڪريو‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 10‬پالطس کيس چيو تہ ”ھي ڪيئن لکيل آھي؟‬ ‫‪11‬‬ ‫وسى ۽ نبين منھنجي مصيبت ۽ جيئري ٿيڻ بابت اڳڪٿي ڪئي آھي‪.‬‬ ‫عيسي وراڻيو تہ ” ُم ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 12‬يھودي اھو ٻڌي ڪاوڙيا ۽ پالطس کي چيائون تہ ”تون ھاڻي انھي َء ماڻھو َء جي ڪفر جي ڳالھہ ڇو ٻڌندين؟‬ ‫‪ 13‬تنھن تي پالطس کين چيو تہ ”جيڪڏھن اھي ڳالھيون اوھان کي ڪفر جون ڳالھيون لڳين‪ ،‬تہ پو ِء کيس پڪڙي پنھنجي ڪورٽ ۾ آڻي پنھنجي شريعت موجب آزمايو‪.‬‬ ‫‪ 14‬يھودين پالطس کي جواب ڏنو تہ ”اسان جو شريعت چوي ٿو تہ ھن کي نو ٽيھ دھہ ضرور لڳندا‪ ،‬پر جيڪڏھن انھي َء طريقي کان پو ِء ھو خداوند جي خالف ڪفر بڪندو تہ کيس سنگسار ڪيو ويندو‪.‬‬ ‫‪ 15‬تنھن تي پالطس وراڻيو تہ ”جيڪڏھن ھن جي اھا ڳالھہ ڪفر واري ھئي تہ پو ِء اوھين پنھنجي شريعت موجب کيس آزمايو‪.‬‬ ‫‪ 16‬يھودين پالطس کي چيو تہ ”اسان جي شريعت اسان کي حڪم ڏئي ٿي تہ ڪنھن کي بہ نہ ماريو‪ ،‬اسان جي خواھش آھي تہ کيس صليب تي چاڙھيو وڃي‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ھو صليب جي موت جو حقدار آھي‪.‬‬ ‫‪ 17‬تنھن تي پالطس انھن کي چيو تہ ”اھو مناسب نہ آھي جو ھن کي صليب تي چاڙھيو وڃي‪ ،‬سو رڳو کيس رڳو چھبڪ ھڻي روانو ڪيو وڃي‪.‬‬ ‫‪ 18‬پر جڏھن گورنر اتي موجود ماڻھن ۽ يھودين ڏانھن نھاريو‪ ،‬تڏھن ھن ڪيترن ئي يھودين کي ڳوڙھا ڳاڙيندي ڏٺو ۽ يھودين جي سردار ڪاھنن کي چيائين تہ ”سڀ ماڻھو ھن جي موت جي خواھش نہ ٿا‬ ‫ڪن‪.‬‬ ‫‪ 19‬يھودين جي بزرگن پالطس کي جواب ڏنو تہ ”اسين ۽ سڀ ماڻھو انھي َء مقصد ال ِء ھتي آيا آھيون‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ ھو مري‪.‬‬ ‫‪ 20‬پالطس انھن کي چيو تہ ”ھن کي ڇو مرڻ گھرجي؟‬ ‫‪ 21‬انھن کيس چيو تہ ”ڇاڪاڻ⁠تہ ھو پاڻ کي خدا جو فرزند ۽ بادشاھہ ڪري ٿو‪.‬‬ ‫باب ‪5‬‬ ‫‪ 1‬پر نيڪديمس نالي ھڪڙو يھودي گورنر جي اڳيان بيٺو ۽ چيائين تہ ”اي سڌريل جج‪ ،‬آ ٌء تو کي عرض ٿو ڪريان تہ تون مون کي ڪجھہ ڳالھائڻ جي آزادي ڏي‪.‬‬ ‫‪2‬پالطس کيس چيو تہ ”ڳالھا ِء‪.‬‬ ‫‪ 3‬نيڪديمس چيو تہ ”مون يھودين جي بزرگن‪ ،‬شريعت جي عالمن‪ ،‬ڪاھنن ۽ الوي َء ۽ يھودين جي مڙني ميڙ سان‪ ،‬سندن گڏجاڻي َء ۾ ڳالھايو آھي‪ .‬هن ماڻهو َء سان ڇا ڪندين؟‬ ‫‪ 4‬ھو ھڪڙو ماڻھو آھي جنھن ڪيترائي ڪارآمد ۽ شاندار معجزا ڪيا آھن‪ ،‬جھڙوڪ زمين تي ڪنھن بہ ماڻھو َء اڳي نہ ڪيو آھي ۽ نڪي ڪڏھن ڪم ڪندو‪ .‬هن کي وڃڻ ڏيو‪ ،‬۽ هن کي ڪو به نقصان نه‬ ‫ڏيو‪ .‬جيڪڏھن اھو خدا وٽان اچي‪ ،‬سندس معجزا‪( ،‬سندس معجزاتي عالج) جاري رھندا‪ .‬پر جيڪڏھن ماڻھن کان‪ ،‬اھي بيڪار ٿي ويندا‪.‬‬ ‫موسي‪ ،‬جڏھن کيس خدا جي طرفان مصر موڪليو ويو‪ ،‬تڏھن اھي معجزا ڏيکاريا‪ ،‬جن جو خدا کيس حڪم ڏنو ھو‪ ،‬مصر جي بادشاھہ فرعون جي اڳيان‪ .‬۽ جيتوڻيڪ ان ملڪ جي جادوگرن‪،‬‬ ‫‪ 5‬اھڙي َء طرح‬ ‫ٰ‬ ‫موسي ڪيا هئا‪ ،‬پر پو ِء به اهي سڀ ڪم ڪري نه سگهيا‪ ،‬جيڪي هن ڪيو‪.‬‬ ‫جينس ۽ جمبرس‪ ،‬پنهنجي جادو َء سان اهي ئي معجزا ڪيا‪ ،‬جيڪي‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 6‬۽ جيڪي معجزا جادوگر ڏيکاريا‪ ،‬سي خدا جا نہ ھئا‪ ،‬جيئن اوھين ڄاڻو ٿا‪ ،‬اي عالمو ۽ فريسيو‪ .‬پر جن انھن کي ٺاھيو‪ ،‬اھي ناس ٿي ويا‪ ،‬۽ جن انھن کي مڃيو‪.‬‬ ‫‪ 7‬ھاڻي ھن ماڻھو َء کي وڃڻ ڏيو‪ .‬ڇاال ِء⁠جو اھي معجزا جن ال ِء اوھين مٿس الزام ٿا لڳايو‪ ،‬سي خدا جا آھن‪ .‬۽ هو موت جي الئق نه آهي‪.‬‬ ‫‪8‬تڏھن يھودين نيڪديمس کي چيو تہ ”ڇا تون سندس شاگرد ٿيو آھين ۽ سندس حق ۾ ڳالھيون ٿو ڪرين؟‬ ‫اعلي عهدي تي نه رکيو هو؟‬ ‫‪ 9‬نيڪديمس انھن کي چيو تہ ”ڇا گورنر بہ سندس شاگرد ٿي ويو آھي ۽ سندس ال ِء تقريرون ٿو ڪري؟ ڇا سيزر کيس ان‬ ‫ٰ‬ ‫‪10‬جڏھن يھودين اھو ٻڌو تڏھن ڏڪجي ويا ۽ نڪوديمس تي ڏند ڪرٽيا ۽ چيائونس تہ ”ڇا تون ھن جي تعليم کي سچائي َء سان قبول ڪرين ۽ مسيح سان گڏ ھجي‪.‬‬ ‫‪ 11‬نيڪديمس وراڻيو تہ ”آمين‪ .‬مان هن جي نظريي کي حاصل ڪندس‪ ،‬۽ هن سان منهنجو گهڻو حصو‪ ،‬جيئن توهان چيو آهي‪.‬‬ ‫‪ 12‬پو ِء ھڪڙو ٻيو يھودي اٿي بيٺو ۽ گورنر کان موڪل گھري تہ کيس ڪجھ ڳالھيون ٻڌي‪.‬‬

‫‪ 13‬تنھن تي گورنر چيو تہ ”جيڪو تو وٽ آھي سو ڳالھايو‪.‬‬ ‫‪14‬ھن چيو تہ ”آ ٌء يروشلم ۾ رڍن جي تال َء وٽ اٺيتاليھ ورھين تائين ليٽيو پيو آھيان‪ ،‬وڏي بيماري َء ۾ ڪم ڪندو رھيو آھيان ۽ انھي َء شفا جو انتظار ڪري رھيو آھيان‪ ،‬جيڪو ڪنھن مالئڪ جي اچڻ سان‬ ‫ٿيندو‪ ،‬جيڪو ڪنھن وقت پاڻي َء کي پريشان ڪندو ھو‪ .‬؛ ۽ جيڪو به پاڻي َء جي تڪليف کان پو ِء پهريون ڀيرو اندر داخل ٿيو‪ ،‬ان کي جيڪا به بيماري هئي سا پوري ٿي وئي‪.‬‬ ‫عيسي مون کي اتي ستل ڏٺو‪ ،‬تڏھن مون کي چيائين تہ ”ڇا تون چڱو ڀلو ٿيندين؟ مون جواب ڏنو‪” ،‬سائين‪ ،‬مون وٽ ڪوبہ ماڻھو ڪونھي‪ ،‬جڏھن پاڻي مشڪل ٿئي تہ مون کي تال َء ۾ وجھي‪.‬‬ ‫‪15‬جڏھن‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 16‬ھن مون کي چيو تہ ”اٿ‪ ،‬پنھنجو بسترو کڻ ۽ ھل‪ .‬۽ مان فوري طور تي تندرست ٿي ويس‪ ،‬۽ پنھنجو بسترو کڻي ھلڻ لڳس‪.‬‬ ‫‪17‬تڏھن يھودين پالطس کي چيو تہ ”اي اسان جا خداوند گورنر‪ ،‬کانئس دعا گھرو تہ اھو ڪھڙو ڏينھن ھو‪ ،‬جنھن ڏينھن ھو پنھنجي مرضي َء مان ڇٽجي ويو‪.‬‬ ‫‪ 18‬انھي َء ڪمزور ماڻھو َء جواب ڏنو تہ ”سبت جي ڏينھن ھو‪.‬‬ ‫‪ 19‬يھودين پالطس کي چيو تہ ”ڇا اسان اھو نہ چيو ھو تہ ھن سبت جي ڏينھن شفا ٺاھي ۽ ڀوتن جي سردار جي مدد سان ڀوت ڪڍيو؟‬ ‫عيسي وڃي رھيو ھو‪ ،‬تڏھن مون ٻڌو تہ ميڙ لنگھي رھيو آھي‪ ،‬۽ مون پڇيو‬ ‫‪ 20‬پو ِء ھڪڙو ٻيو يھودي ٻاھر آيو ۽ چيائينس تہ ”آ ٌء انڌو ھوس‪ ،‬آواز ٻڌي سگھان ٿو‪ ،‬پر ڪنھن کي بہ نہ ڏسي سگھيس‪ .‬۽ جيئن‬ ‫ٰ‬ ‫تہ اتي ڇا آھي؟‬ ‫عيسي ابن دائود‪ ،‬مون تي رحم ڪر‪ .‬۽ ھو بيھي رھيو‪ ،‬۽ حڪم ڏنو ته مون کي ھن وٽ آندو وڃي‪ ،‬۽ مون کي چيو‪،‬‬ ‫عيسي اتان لنگھي رھيو آھي‪ ،‬تڏھن مون رڙ ڪري چيو تہ ”اي‬ ‫‪ 21‬انھن مون کي ٻڌايو تہ‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫"تون ڇا ڪندين؟‬ ‫‪ 22‬مون چيو‪ ،‬اي خداوند‪ ،‬مون کي منھنجي نظر ملي‪.‬‬ ‫‪ 23‬ھن مون کي چيو تہ ”ڏسو‪ ،‬پو ِء اھو ئي ڏٺم ۽ سندس پٺيان ھلڻ لڳس‪ ،‬خوش ٿيو ۽ شڪرگذار ٿيو‪.‬‬ ‫‪ 24‬ھڪڙو ٻيو يھودي بہ آيو ۽ چيائين تہ ”آ ٌء ڪوڙھہ جي مرض ۾ مبتال آھيان‪ ،‬سو رڳو پنھنجي چوڻ سان مون کي ڇٽائي چيائين تہ ”آ ٌء ڪندس‪ ،‬تون پاڪ صاف ٿيندين‪ .‬۽ هن وقت مون کي ڪوڙهه جي‬ ‫مرض کان پاڪ ڪيو ويو‪.‬‬ ‫‪ 25‬پو ِء ھڪڙو يھودي ٻاھر آيو ۽ چيائينس تہ ”آ ٌء ٽڙيل ھوس ۽ ھن مون کي پنھنجي ڳالھہ سان سڌو ڪيو‪.‬‬ ‫‪ 26‬پو ِء ويرونيڪا نالي ھڪڙي عورت چيو تہ ”مون کي ٻارھن سالن کان رت جو مسئلو پيو ھو ۽ مون ھن جي ڪپڙن جي ڪنڌ کي ڇھيو ۽ ھاڻي منھنجو رت وهڻ بند ٿي ويو‪.‬‬ ‫‪ 27‬پو ِء يھودين چيو تہ ”اسان جو شريعت آھي تہ عورت کي شاھدي طور اجازت نہ ڏني وڃي‪.‬‬ ‫عيسي کي پنھنجن شاگردن سان گڏ ھڪڙي شادي َء جي دعوت ڏني ھئي ۽ گليل جي شھر قانا ۾ شراب جي کوٽ ھئي‪.‬‬ ‫‪ 28‬انھن ڳالھين کان پو ِء ھڪڙي ٻئي يھودي چيو تہ ”مون‬ ‫ٰ‬ ‫‪29‬جڏھن سڀ شراب پيئجي ويا‪ ،‬تڏھن ھن نوڪرن کي حڪم ڏنو تہ اھي ڇھھ ٿالھ ڀرين جيڪي اُتي پاڻي َء سان آھن‪ ،‬پو ِء انھن انھن کي ڪنڌي َء تائين ڀريو‪ ،‬پو ِء ھن انھن کي برڪت ڏني ۽ پاڻي َء کي شراب ۾‬ ‫بدالئي ڇڏيو ۽ سڀني ماڻھن کي‪ .‬پيتو‪ ،‬هن معجزي تي حيران ٿي ويو‪.‬‬ ‫عيسي کي ڪفرناحوم جي عبادت⁠خاني ۾ تعليم ڏيندي ڏٺو آھي‪ .‬۽ عبادت⁠خاني ۾ ھڪڙو ماڻھو ھو جنھن کي شيطان ھو‪ .‬۽ هن رڙ ڪري چيو‪ ،‬مون کي‬ ‫‪ 30‬پو ِء ھڪڙو يھودي اٿي بيٺو ۽ چيائينس تہ ”مون‬ ‫ٰ‬ ‫اڪيلو ڇڏي ڏيو‪ .‬يسوع ناصري‪ ،‬اسان کي توسان ڇا ڪرڻو آهي؟ ڇا تون اسان کي تباهه ڪرڻ آيو آهين؟ مون کي خبر آهي ته تون خدا جو پاڪ ذات آهين‪.‬‬ ‫عيسي ھن کي ڇينڀي چيو تہ ”چڱو ڪر‪ ،‬ڀوت‪ ،‬انھي َء ماڻھو َء مان نڪري وڃ‪ .‬۽ اھو ھن وقت کانئس ٻاھر نڪري آيو‪ ،‬۽ کيس ڪڏھن به نقصان نه رسيو‪.‬‬ ‫‪ 31‬تنھن تي‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي وٽ آيا‬ ‫عيسي وٽ ھڪڙو وڏو ميڙ آيو‪ ،‬۽ ڪيترائي بيمار ماڻھو‬ ‫‪ 32‬ھڪڙي فريسي ھيٺيون ڳالھيون پڻ چيو‪ .‬مون ڏٺو تہ گليل‪ ،‬يھوديہ‪ ،‬سمنڊ جي ڪناري‪ ،‬اردن جي ڀرپاسي جي ڪيترن ئي ملڪن مان‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫۽ ھن انھن سڀني کي چڱو ڀلو ڪيو‪.‬‬ ‫‪ 33‬مون ناپاڪ ڀوتن کي رڙيون ڪندي ٻڌو ۽ چيو تہ ”تون خدا جو فرزند آھين‪ .‬پو ِء‬ ‫عيسي انھن کي سخت تاڪيد ڪئي تہ کيس ظاھر نہ ڪن‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي ڪفرناحوم ۾ ڏٺو‪ ،‬سو منٿ ڪري عرض ڪيم تہ ”اي خداوند‪ ،‬منھنجو نوڪر فالج جو بيمار گھر ۾ پيو آھي‪.‬‬ ‫‪34‬ھن کان پو ِء ھڪڙي ٻئي ماڻھو َء‪ ،‬جنھن جو نالو سينٽوريو ھو‪ ،‬تنھن چيو تہ ”مون‬ ‫ٰ‬ ‫‪35‬‬ ‫عيسي مون کي چيو تہ ”آ ٌء اچي کيس شفا ڏيندس‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 36‬پر مون چيو تہ ”اي خداوند‪ ،‬آ ٌء ان الئق نہ آھيان جو تون منھنجي ڇت ھيٺ اچين‪ .‬پر رڳو لفظ ڳالھايو‪ ،‬۽ منھنجو نوڪر چڱو ڀلو ٿيندو‪.‬‬ ‫‪37‬‬ ‫عيسي مون کي چيو تہ ”پنھنجي واٽ وڃ‪ .‬۽ جيئن تو ايمان آندو آهي‪ ،‬تيئن ئي تو سان ڪيو وڃي‪ .‬۽ منھنجو نوڪر انھي َء ئي ڪالڪ کان ڇٽجي ويو‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي گليل ۾ آيو آھي‪ ،‬تڏھن مون وڃي کيس منٿ ڪئي تہ ھو منھنجي‬ ‫‪38‬پو ِء ھڪڙي معزز ماڻھو َء چيو تہ ”منھنجو ھڪڙو پٽ ڪفرناحوم ۾ ھو‪ ،‬جيڪو موت جي ڪناري تي پيو ھو‪ .‬۽ جڏھن مون ٻڌو تہ‬ ‫ٰ‬ ‫گھر اچي منھنجي پٽ کي شفا ڏي‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ھو موت جي ڪناري تي آھي‪.‬‬ ‫‪39‬ھن مون کي چيو تہ ”وڃ‪ ،‬تنھنجو پٽ جيئرو آھي‪.‬‬ ‫‪ 40‬۽ منھنجو پٽ انھي َء گھڙي َء کان چڱو ڀلو ٿيو‪.‬‬ ‫‪41‬ان کان سوا ِء يھودين مان ٻيا بہ گھڻا ئي مرد توڙي عورتون رڙيون ڪري چوڻ لڳا تہ ”ھي سچ پچ خدا جو فرزند آھي‪ ،‬جيڪو پنھنجي ڪالم سان ھر طرح جي بيمارين کي شفا ڏيندو آھي ۽ جنھن جي‬ ‫تابعداري ڪري شيطان ئي آھن‪.‬‬ ‫‪ 42‬انھن مان ڪن وري چيو تہ ”ھي قدرت خدا کان سوا ِء ڪنھن کان بہ ٿي نہ سگھي‪.‬‬ ‫‪ 43‬پالطس يھودين کي چيو تہ ”شيطان اوھان جي ڊاڪٽرن جي تابع ڇو نہ آھن؟‬ ‫‪ 44‬انھن مان ڪن چيو تہ ”شيطانن کي تابع ڪرڻ جي طاقت خدا کان سوا ِء ٿي سگھي ٿي‪.‬‬ ‫‪ 45‬پر ٻين پالطس کي چيو تہ ”ھن لعزر کي مئلن مان جياريو آھي‪ ،‬جڏھن کيس قبر ۾ چار ڏينھن ٿيا ھئا‪.‬‬ ‫‪ 46‬گورنر اھو ٻڌي ڏڪندي يھودين جي ميڙ کي چيو تہ ”اوھان کي بي⁠گناھہ جو رت وهائڻ مان ڪھڙو فائدو؟‬ ‫باب ‪6‬‬ ‫”عيسي زناڪاري جي وسيلي پيدا نہ ٿيو آھي‪ ،‬تن کي چيو تہ ”ڇا ڪريان‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ماڻھن ۾ گوڙ مچي ويو آھي‪.‬‬ ‫‪1‬تڏھن پالطس نيڪديمس ۽ پندرھن ماڻھن کي گڏ ڪري‪ ،‬جن چيو تہ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 2‬انھن کيس چيو تہ ”اسان کي خبر نہ آھي‪ .‬انهن کي ڏسڻ ڏيو ته ڪير شور مچائي ٿو‪.‬‬ ‫‪ 3‬پالطس وري ميڙ کي سڏي کين چيو تہ ”اوھان کي خبر آھي تہ اوھان جو دستور آھي تہ عيد فصح تي آ ٌء اوھان ال ِء ھڪڙي قيدي َء کي آزاد ڪريان‪.‬‬ ‫عيسي جيڪو مسيح سڏيو ويندو آھي‪ ،‬جنھن ۾ مون کي موت جي الئق ڪابہ شي ِء نہ ملي‪ .‬تنھنڪري انھن مان ڪھڙي َء‬ ‫‪ 4‬مون وٽ ھڪڙو مشھور قيدي آھي‪ ،‬ھڪڙو قاتل‪ ،‬جنھن کي برابا سڏيو ويندو آھي ۽‬ ‫ٰ‬ ‫کي توھان جو خيال آھي تہ آ ٌء اوھان کي آزاد ڪريان؟‬ ‫‪ 5‬اھي سڀ رڙيون ڪري چون ٿا تہ ”اسان ال ِء برابا کي آزاد ڪر‪.‬‬ ‫عيسي کي ڇا ڪريان‪ ،‬جيڪو مسيح سڏجي ٿو؟‬ ‫‪ 6‬پالطس وراڻيو تہ ”پو ِء آ ٌء انھي َء‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 7‬انھن سڀني جواب ڏنو تہ ”ھن کي صليب تي چاڙھيو وڃي‪.‬‬ ‫‪ 8‬اھي وري رڙ ڪري پالطس کي چيائون تہ ”تون قيصر جو دوست نہ آھين‪ ،‬ڇا تون ھن ماڻھو َء کي ڇڏائيندين؟ ڇاڪاڻ ته هن اعالن ڪيو آهي ته هو خدا جو فرزند ۽ هڪ بادشاهه آهي‪ .‬پر ڇا توهان جو‬ ‫خيال آهي ته هو بادشاهه ٿئي‪ ،‬نه سيزر؟‬ ‫‪9‬تڏھن پالطس ڪاوڙ ۾ اچي کين چيو تہ ”اوھان جي قوم ھميشہ فتني واري رھي آھي ۽ اوھين ھميشہ انھن جي خالف آھيو جن اوھان جي خدمت ڪئي آھي؟‬ ‫‪ 10‬يھودين وراڻيو تہ ”اھي ڪير آھن جن اسان جي خدمت ڪئي آھي؟‬ ‫‪ 11‬پالطس انھن کي جواب ڏنو تہ ”اوھان جو خدا جنھن اوھان کي مصرين جي سخت غالمي َء مان ڇوٽڪارو ڏياريو ۽ اوھان کي ڳاڙھي سمنڊ جي مٿان ائين آندو‪ ،‬ڄڻ اھو خشڪ زمين ھجي‪ ،‬۽ اوھان کي‬ ‫رڻ⁠پٽ ۾ منن ۽ ٻڪرين جو گوشت کارايو ۽ پاڻي ڏنو‪ .‬پٿر مان‪ ،‬۽ آسمان مان توهان کي هڪ قانون ڏنو‪:‬‬ ‫‪ 12‬توھان ھن کي ھر طرح سان مشتعل ڪيو ۽ پنھنجي ال ِء ھڪڙو پگھريل گابي گھريو ۽ ان جي پوڄا ڪئي ۽ ان تي قربان ڪيو ۽ چيو تہ ”اي بني اسرائيل‪ ،‬ھي تنھنجا خدا آھن‪ ،‬جن توکي مصر جي ملڪ‬ ‫مان ڪڍيو‪.‬‬ ‫موسي اوھان جي شفاعت ڪئي‪ ،‬۽ اوھان جي خدا کيس ٻڌو‪ ،‬۽ اوھان جي گناھ کي معاف ڪيو‪.‬‬ ‫‪ 13‬جنھن جي ڪري توھان جو خدا توھان کي برباد ڪرڻ ال ِء تيار ھو‪ .‬پر‬ ‫ٰ‬ ‫موسي ۽ ھارون کي قتل ڪري ڇڏين‪ ،‬جڏھن اھي خيمي ڏانھن ڀڄي ويا‪ ،‬۽ اوھين ھميشہ خدا ۽ سندس نبين تي گاريون ڪندا رھو‪.‬‬ ‫‪ 14‬تنھن کان پو ِء اوھين ڪاوڙجي پيا ۽ اوھان جي نبين‪،‬‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي نہ‪.‬‬ ‫‪ 15‬۽ ھو پنھنجي عدالت جي ڪرسي َء تان اٿي‪ ،‬ٻاھر ھليو وڃي ھا‪ .‬پر يھودين سڀني رڙ ڪري چيو تہ ”اسين قيصر کي بادشاھہ تسليم ڪريون ٿا‪،‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪16‬جڏھن ھن ماڻھو َء جي ڄمڻ سان ئي‪ ،‬ڏاھا ماڻھو آيا ۽ کيس نذرانو پيش ڪيائون‪ .‬اھو ٻڌي ھيروديس ڏاڍو پريشان ٿيو‪ ،‬سو کيس مارائي ڇڏيائين‪.‬‬ ‫‪17‬جڏھن ھن جي پي ُء کي اھا خبر پيئي تہ ھو کيس ۽ پنھنجي ما ُء مريم سان گڏ مصر ڏانھن ڀڄي ويو‪ .‬هيروڊ‪ ،‬جڏهن ٻڌو هو ته هو پيدا ٿيو آهي‪ ،‬هن کي قتل ڪري ڇڏي ها‪ .‬۽ انھي َء مطابق موڪليائين ۽ انھن‬ ‫سڀني ٻارن کي ماري ڇڏيو جيڪي بيت لحم ۾ ھئا ۽ ان جي سڀني ساحلن ۾‪ ،‬ٻن سالن کان گھٽ عمر جا‪.‬‬ ‫عيسي کي چيو تہ ”ڇا تون بادشاھہ آھين؟‬ ‫‪ 18‬جڏھن پالطس اھو ٻڌو تڏھن ڊڄي ويو‪ .‬۽ ماڻھن کي ماٺ ڪرڻ جو حڪم ڏئي‪ ،‬جيڪي شور مچائي رھيا ھئا‪ ،‬تنھن‬ ‫ٰ‬

‫‪19‬سڀني يھودين پالطس کي جواب ڏنو تہ ”ھي اھو ئي ماڻھو آھي جنھن کي ھيروديس مارڻ گھريو ھو‪.‬‬ ‫‪ 20‬تڏھن پالطس پاڻي کڻي ماڻھن جي اڳيان ھٿ ڌوئي چيو تہ ”آ ٌء ھن انصاف واري ماڻھو َء جي خون کان بيزار آھيان‪ .‬توھان ان ڏانھن ڏسو‪.‬‬ ‫‪ 21‬يھودين وراڻيو تہ ”ھن جو رت اسان ۽ اسان جي ٻارن تي ھجي‪.‬‬ ‫عيسي کي پنھنجي اڳيان آڻڻ جو حڪم ڏنو ۽ ھن کي ھنن لفظن ۾ چيائين تہ‬ ‫‪ 22‬تڏھن پالطس‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 23‬توھان جي پنھنجي قوم توھان کي پنھنجي پاڻ کي بادشاھ بڻائڻ جو الزام لڳايو آھي‪ .‬تنھنڪري آءٌ‪ ،‬پيالطس‪ ،‬تو کي سزا ڏيان ٿو‪ ،‬جو اڳئين گورنرن جي قانونن موجب تو کي ڦڙا مارڻ جي سزا ڏين‪ .‬۽ اھو‬ ‫ته توکي پھريائين جڪڙيو ويندو‪ ،‬پو ِء انھي َء جا ِء تي صليب تي چاڙھيو ويندو جتي تون ھاڻي قيدي آھين‪ .‬۽ توسان گڏ ٻه ڏوھاري‪ ،‬جن جا ناال ديمس ۽ گيسٽا آھن‪.‬‬ ‫باب ‪7‬‬ ‫‪1‬پو ِء‬ ‫عيسي ھال مان ٻاھر نڪتو ۽ ٻہ چور ساڻس گڏ ھئا‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪2‬جڏھن اھي انھي َء جا ِء تي پھتا‪ ،‬جنھن کي گلگٿا سڏيندا آھن‪ ،‬تڏھن ھن کان سندس ڪپڙا الھي‪ ،‬کيس چادر ڍڪي‪ ،‬سندس مٿي تي ڪنڊن جو تاج رکيائين‪ ،‬۽ سندس ھٿ ۾ ھڪ ڪچو رکيائين‪.‬‬ ‫‪ 3‬۽ ائين ئي انھن ٻن چورن سان ڪيو‪ ،‬جيڪي ھن سان گڏ صليب تي چاڙھيا ويا ھئا‪ ،‬ڊيمااس سندس ساڄي ھٿ تي ۽ گيسٽاس سندس کاٻي پاسي‪.‬‬ ‫عيسي چيو تہ ”اي بابا! ڇاڪاڻ ته اهي نٿا ڄاڻن ته اهي ڇا ڪندا آهن‪.‬‬ ‫‪ 4‬پر‬ ‫ٰ‬ ‫‪5‬ھنن ھن جا ڪپڙا ورھايا ۽ ھن جي پوشاڪ تي پُراپا لڳا‪.‬‬ ‫‪ 6‬انھي َء مھل ماڻھو اچي بيٺا ۽ يھودين جي سردار ڪاھنن ۽ بزرگن مٿس ٺٺوليون ڪيون ۽ چيائونس تہ ”ھن ٻين کي بچايو‪ ،‬ھاڻي ھاڻي پاڻ کي بچائي سگھي ٿو‪ .‬جيڪڏھن اھو خدا جو فرزند آھي‪ ،‬ھاڻي ھاڻي‬ ‫صليب تان ھيٺ لھي‪.‬‬ ‫‪ 7‬سپاھين بہ مٿس ٺٺوليون ڪيون ۽ سرڪي ۽ گل کڻي کيس پيئڻ ال ِء ڏنائين ۽ چيائونس تہ ”جيڪڏھن تون يھودين جو بادشاھہ آھين تہ پاڻ کي بچائي وٺ‪.‬‬ ‫‪ 8‬پو ِء لونگينس نالي ھڪڙو سپاھي ٻاھر کڻي‪ 1 ،‬ھن جي پاڙ ۾ سوراخ ڪيو‪ ،‬۽ اتي ئي رت ۽ پاڻي نڪري آيو‪.‬‬ ‫‪ 9‬۽ پالطس اھو لقب صليب تي عبراني‪ ،‬الطيني ۽ يوناني اکرن ۾ لکيو‪ ،‬يعني‪ .‬هي يهودين جو بادشاهه آهي‪.‬‬ ‫عيسي کي چيو تہ ”جيڪڏھن تون مسيح آھين تہ پاڻ کي ۽ اسان کي ڇڏا ِء‪.‬‬ ‫عيسي سان گڏ صليب تي چاڙھيو ويو ھو‪ ،‬جنھن جو نالو گيسٽاس ھو‪ ،‬تنھن‬ ‫‪10‬پر انھن ٻن چورن مان‪ ،‬جن کي‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫‪11‬پر جنھن چور کي سندس ساڄي ھٿ تي صليب تي چاڙھيو ويو ھو‪ ،‬جنھن جو نالو ديماس ھو‪ ،‬تنھن جواب ۾ کيس ڇرڪايو ۽ چيائين تہ ”ڇا تون انھي َء خدا کان نہ ٿو ڊڄين‪ ،‬جنھن کي ھن سزا جي سزا ملي‬ ‫آھي؟ اسان کي حقيقت ۾ اسان جي عملن جو حق ۽ انصاف سان نقصان ملي ٿو‪ .‬پر هي يسوع‪ ،‬هن ڪهڙو بڇڙو ڪم ڪيو آهي؟‬ ‫‪ 12‬ھن رڙيون ڪرڻ کان پو ِء‬ ‫عيسي کي چيو تہ ”اي خداوند‪ ،‬جڏھن تون پنھنجي بادشاھت ۾ ايندين‪ ،‬تڏھن مون کي ياد ڪر‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪13‬‬ ‫عيسي وراڻيو تہ ”آ ٌء تو کي سچ ٿو ٻڌايان تہ اڄ تون مون سان گڏ بھشت ۾ ھوندين‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫باب ‪8‬‬ ‫‪ 1‬اھو اٽڪل ڇھون ڪالڪ ھو‪ ،‬۽ سڄي زمين تي اوندھہ ڇانيل ھئي‪ ،‬جيستائين نائين وڳي تائين‪.‬‬ ‫‪2‬جڏھن سج لھي پيو‪ ،‬تڏھن ھيڪل جو پردو مٿي کان ھيٺ تائين ڦاٽي پيو‪ .‬۽ پٿر به ڀڄي ويا‪ ،‬۽ قبرون کوليون ويون‪ ،‬۽ ڪيترن ئي بزرگن جا الش‪ ،‬جيڪي ننڊ ۾ هئا‪ ،‬اٿيا‪.‬‬ ‫عيسي وڏي واڪي رڙ ڪري چيو تہ ”ھيلي‪ ،‬ھلي‪ ،‬لما زبقاني؟ جنهن جي تعبير ڪئي پئي وڃي‪” ،‬منهنجا خدا‪ ،‬منهنجا خدا‪ ،‬تو مون کي ڇو ڇڏيو؟‬ ‫‪ 3‬پو ِء اٽڪل اڌ ڪالڪ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 4‬انھن ڳالھين کان پو ِء‬ ‫عيسي چيو تہ ”اي بابا‪ ،‬آ ٌء پنھنجو روح تنھنجي ھٿ ۾ سونپيان ٿو‪ .‬۽ ائين چوڻ کان پوء‪ ،‬هن روح کي ڇڏي ڏنو‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي ائين رڙ ڪري روح ڇڏي ڏنو‪ ،‬تڏھن خدا جي واکاڻ ڪندي چيائين تہ ”سچ⁠پچ اھو سچو ماڻھو ھو‪.‬‬ ‫‪ 5‬پر صوبيدار جڏھن ڏٺو تہ‬ ‫ٰ‬ ‫‪6‬سڀئي ماڻھو جيڪي اتي بيٺا ھئا‪ ،‬سي اھو ڏسي ڏاڍا پريشان ٿيا‪ .‬۽ جيڪي گذري چڪو هو ان تي غور ڪندي‪ ،‬پنهنجن سينن تي ڌڪيو‪ ،‬۽ پوء يروشلم جي شهر ڏانهن موٽيو‪.‬‬ ‫‪ 7‬صوبيدار گورنر وٽ ويو ۽ جيڪو ڪجھ گذريو سو کيس ٻڌايو‪.‬‬ ‫‪8‬جڏھن ھن اھي سڀ ڳالھيون ٻڌيون‪ ،‬تڏھن کيس ڏاڍو ڏک ٿيو‪.‬‬ ‫‪ 9‬۽ يھودين کي پاڻ وٽ سڏي چيائين تہ ”اوھان سج گرھڻ جو معجزو ڏٺو آھي ۽ ٻيون ڳالھيون جيڪي يسوع جي مرڻ وقت ٿي گذريون آھن؟‬ ‫‪10‬جڏھن يھودين اھو ٻڌو تڏھن گورنر کي چيائون تہ ”سج کي گرھڻ پنھنجي رسم موجب ٿيو‪.‬‬ ‫عيسي جي پٺيان آيون ھيون‪ ،‬سي انھن سڀني ڳالھين کي ڏسنديون رھيون‪.‬‬ ‫‪11‬پر اھي سڀيئي جيڪي مسيح جا ڄاڻو ھئا‪ ،‬سي ھڪ فاصلي تي بيھي رھيا‪ ،‬جھڙي َء طرح اھي عورتون جيڪي گليل کان‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي جو شاگرد ھو‪ ،‬پر يھودين جي خوف کان‪ ،‬يھودين جي ڊپ کان‪ ،‬گورنر وٽ آيو ۽ کيس عرض ڪيائين تہ ”ھن کي موڪل‬ ‫‪ 12‬پو ِء ڏسو ارميٿيا جو ھڪڙو ماڻھو‪ ،‬جنھن جو نالو يوسف ھو‪ ،‬جيڪو پڻ‬ ‫ٰ‬ ‫ڏي تہ ھو کيس ٻاھر وٺي‪ .‬صليب کان عيسي جو جسم‪.‬‬ ‫‪ 13‬۽ گورنر کيس موڪل ڏني‪.‬‬ ‫عيسي کي ڳوڙھن سان صليب تان الھي ڇڏيو ۽ کيس يھودين جي دفن ڪرڻ جي رسم مطابق مصالحن سان‬ ‫‪ 14‬پو ِء نڪوديمس آيو‪ ،‬پاڻ سان گڏ اٽڪل ھڪ سؤ پائونڊ وزن جي ُم َر ۽ ُگرن جو مرکب‪ .‬۽ انھن‬ ‫ٰ‬ ‫ڍڪيل ڪپڙو ڍڪي ڇڏيو‪.‬‬ ‫‪ 15‬۽ کيس ھڪڙي نئين قبر ۾ رکيائين‪ ،‬جيڪا يوسف تعمير ڪئي ھئي‪ ،‬۽ ھڪڙي پٿر مان ٺاھيو ويو‪ ،‬جنھن ۾ ڪڏھن به ڪو ماڻھو رکيل نه ھو‪ .‬۽ انھن قبر جي دروازي ڏانھن ھڪڙو وڏو پٿر اڇاليو‪.‬‬ ‫باب ‪9‬‬ ‫عيسي زنا جي‬ ‫عيسي جي الش کي دفن ڪيو آھي‪ ،‬تڏھن نڪوديمس جي ڳوال ڪرڻ لڳا‪ .‬۽ اھي پندرھن ماڻھو جن گورنر جي اڳيان شاھدي ڏني ھئي ته‬ ‫‪1‬جڏھن ظالم يھودين ٻڌو تہ يوسف منٿ ڪئي آھي ۽‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫ذريعي پيدا نه ٿيو آھي ۽ ٻيا چڱا ماڻھو جن مٿس ڪي سٺا عمل ڪيا آھن‪.‬‬ ‫‪2‬پر جڏھن اھي سڀيئي يھودين جي ڊپ کان لڪي پيا‪ ،‬تڏھن اڪيلي نڪديمس انھن کي پاڻ ڏيکاريو ۽ چيائين تہ ”اھڙا ماڻھو عبادت⁠خاني ۾ ڪيئن ٿا اچن؟‬ ‫‪ 3‬تنھن تي يھودين وراڻيو تہ ”پر تنھنجي انھي َء عبادت⁠خاني ۾ داخل ٿيڻ جي ڪھڙي جرئت آھي‪ ،‬جيڪو مسيح سان گڏ ساٿي ھو؟ توهان جو الڙو هن سان گڏ ٻي دنيا ۾ هجي‪.‬‬ ‫‪ 4‬نيڪديمس وراڻيو تہ ”آمين‪ .‬ائين ٿي سگھي ٿو‪ ،‬ته مان ھن سان گڏ سندس بادشاھت ۾ رھان‪.‬‬ ‫عيسي جو الش گھرندا آھيو؟ ڏس‪ ،‬مون هن کي پنهنجي قبر ۾ رکيو آهي‪ ،‬۽ کيس‬ ‫‪ 5‬اھڙي َء طرح يوسف جڏھن يھودين وٽ آيو‪ ،‬تڏھن انھن کي چيائين تہ ”اوھين مون تي ڇو ناراض ٿيو آھيو جو پالطس جي‬ ‫ٰ‬ ‫صاف ڪپڙي ۾ ويڙهيو آهي‪ ،‬۽ قبر جي دروازي تي هڪ پٿر رکيو آهي‪:‬‬ ‫‪ 6‬مون ھن سان صحيح ڪم ڪيو آھي‪ .‬پر توھان ان انصاف پسند ماڻھو َء سان ناانصافي ڪئي آھي‪ ،‬جنھن کيس صليب تي چاڙھيو‪ ،‬کيس سرڪي پيئڻ ال ِء ڏنو‪ ،‬کيس ڪنڊن سان تاج ڪيو‪ ،‬سندس جسم کي‬ ‫چانورن سان چيريو‪ ،‬۽ پنھنجي خون جو گناھ اوھان تي نازل ڪيو‪.‬‬ ‫‪ 7‬اھو ٻڌي يھودي پريشان ۽ پريشان ٿيا‪ .‬۽ انھن يوسف کي پڪڙيو ۽ حڪم ڏنو ته کيس سبت جي ڏينھن کان اڳ جيل ۾ رکيو وڃي‪ ،‬۽ اتي رھيو جيستائين سبت جو ڏينھن پورو ٿئي‪.‬‬ ‫‪ 8‬انھن کيس چيو تہ ”اعتراف ڪر‪ .‬ڇاال ِء⁠جو ھن وقت اھو جائز نہ آھي جو تو کي ڪو نقصان پھچائي‪ ،‬جيستائين ھفتي جو پھريون ڏينھن اچي‪ .‬پر اسان ڄاڻون ٿا ته توکي دفن ڪرڻ جي الئق نه سمجهيو‬ ‫ويندو‪ .‬پر اسان تنهنجو گوشت هوا جي پکين ۽ زمين جي جانورن کي ڏينداسين‪.‬‬ ‫‪9‬يُوسف وراڻيو تہ ”اھو ڳالھہ مغرور گوليٿ جي ڳالھہ جھڙي آھي‪ ،‬جنھن دائود جي خالف ڳالھائي جيئري خدا کي مالمت ڪيو‪ .‬پر اوهين شريعت جا عالم ۽ ڊاڪٽر ڄاڻو ٿا ته خدا نبي َء جي معرفت فرمائي‬ ‫ٿو ته انتقام منهنجو آهي‪ ،‬۽ مان توهان کي ‪ 1‬برائي جي برابر بدلو ڏيندس جيڪو توهان مون کي ٻڌايو آهي‪.‬‬ ‫‪ 10‬اھو خدا جنھن کي تو صليب تي چاڙھيو آھي‪ ،‬سو مون کي تنھنجي ھٿن مان ڇڏائي سگھي ٿو‪ .‬توهان جي سڀني برائي توهان تي موٽندي‪.‬‬ ‫‪ 11‬ڇاال ِء⁠جو گورنر‪ ،‬جڏھن پنھنجا ھٿ ڌوئي‪ ،‬چيائين تہ ”آ ٌء ھن عادل ماڻھو َء جي رت کان پاڪ آھيان‪ .‬پر توهان جواب ڏنو ۽ رڙ ڪئي‪ ،‬هن جو رت اسان ۽ اسان جي ٻارن تي هجي‪ .‬جيئن توهان چيو آهي‪،‬‬ ‫توهان هميشه الء تباهه ٿي وڃو‪.‬‬ ‫‪ 12‬اھي ڳالھيون ٻڌي يھودين جا بزرگ ڏاڍا ڪاوڙيا‪ .‬۽ يوسف کي پڪڙي هڪ ڪمري ۾ وجهي ڇڏيو‪ ،‬جتي دري نه هئي‪ .‬انهن دروازي کي مضبوط ڪيو‪ ،‬۽ تاال تي مهر لڳائي؛‬ ‫‪ 13‬حنا ۽ قائفا انھي َء تي نگہبان رکيا‪ ،‬۽ ڪاھنن ۽ ليوي َء سان صالح ڪيائون تہ سبت جي ڏينھن کان پو ِء گڏ ٿين‪ ،‬۽ انھن سازش ڪئي تہ يوسف کي ڪھڙي َء طرح ماريو وڃي‪.‬‬ ‫‪14‬جڏھن ھنن اھو ڪم ڪيو‪ ،‬تڏھن حنا ۽ قائفا جي حاڪمن يوسف کي ٻاھر آڻڻ جو حڪم ڏنو‪.‬‬

‫باب ‪10‬‬ ‫‪1‬جڏھن سڀيئي ميڙ اھو ٻڌو تڏھن حيران ٿي ويا ۽ حيران ٿي ويا‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو انھن ساڳي ئي ُمھر ڪمرن جي تالو َء تي لڌي‪ ،‬پر ھو يوسف کي ڳولي نہ سگھيا‪.‬‬ ‫عيسي جي قبر کي سنڀالي رھيو ھو‪.‬‬ ‫‪2‬پو ِء حنا ۽ قائفا ٻاھر نڪري آيا ۽ جڏھن سڀيئي يوسف جي وڃڻ جي تعريف ڪري رھيا ھئا‪ ،‬تڏھن انھن سپاھين مان ھڪڙو ڏٺو‪ ،‬جيڪو‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي جي قبر جي حفاظت ڪري رھيا ھئا‪ ،‬تڏھن زلزلو آيو‪ .‬۽ اسان ڏٺو ته خدا جي هڪ مالئڪ قبر جي پٿر کي هٽائي ڇڏيو ۽ ان تي ويٺو‪.‬‬ ‫‪3‬جڏھن ھو‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 4‬۽ سندس منهن بجلي َء جھڙو ۽ سندس پوشاڪ برف جھڙو ھو‪ .‬۽ اسان خوف جي ڪري مئل ماڻهن وانگر ٿي ويا‪.‬‬ ‫عيسي جي قبر وٽ عورتن کي چوندو ھو تہ ”ڊڄو نہ‪ .‬مون کي خبر آهي ته توهان عيسى کي ڳوليندا آهيو جيڪو صليب تي چاڙهيو ويو هو‪ .‬هو جيئرو ٿيو آهي جيئن هن‬ ‫‪ 5‬۽ اسان ھڪڙي مالئڪ ٻڌو جيڪو‬ ‫ٰ‬ ‫اڳڪٿي ڪئي هئي‪.‬‬ ‫‪ 6‬اچو ۽ اھا جا ِء ڏسو جتي کيس رکيو ويو ھو‪ .‬۽ ھاڻي ھليو وڃ ۽ سندس شاگردن کي چئو تہ ھو مئلن مان جيئرو ٿي اٿيو آھي ۽ توھان کان اڳي گليل ڏانھن ھليو ويندو‪ .‬اتي توهان هن کي ڏسندا جيئن هن توهان‬ ‫کي ٻڌايو‪.‬‬ ‫عيسي جي قبر تي رکيا ھئا‪ ،‬کين سڏي چيو تہ ”ھي عورتون ڪير آھن‪ ،‬جن سان مالئڪ ڳالھايو؟ توهان انهن کي ڇو نه پڪڙيو؟‬ ‫‪ 7‬پو ِء يھودين انھن سڀني سپاھين کي گڏ ڪري جيڪي‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 8‬سپاھين وراڻيو تہ ”اسان کي خبر نہ آھي تہ اھي عورتون ڪنھن جون ھيون‪ .‬ان کان سوا ِء اسان خوف جي ڪري مئل ماڻهو بڻجي ويا آهيون‪ ،‬۽ اسان انهن عورتن کي ڪيئن پڪڙي سگهنداسين؟‬ ‫‪ 9‬يھودين کين چيو تہ ”خداوند جي جيئري جو قسم اسين اوھان کي نہ ٿا مڃيون‪.‬‬ ‫عيسي کي ايترا معجزا ڪندي ڏٺو ۽ ٻڌو ۽ مٿس يقين نہ ڪيو‪ ،‬تہ پو ِء اسان تي ڪيئن اعتبار ڪريو؟ توهان چڱا چئو ٿا‪ ،‬جيئن رب جيئرو آهي‪ ،‬ڇاڪاڻ ته رب‬ ‫‪ 10‬سپاھين يھودين کي وراڻيو تہ ”جڏھن اوھان‬ ‫ٰ‬ ‫واقعي جيئرو آهي‪.‬‬ ‫عيسي جي الش کي ھڪڙي ڪمري ۾ دفن ڪيو ھو‪ ،‬جنھن تي بند ٿيل تاال ھو‪ .‬۽ جڏھن اُن کي کوليو تڏھن کيس اتي نه لڌو‪.‬‬ ‫‪ 11‬اسان ٻڌو آھي ته توھان يوسف کي بند ڪري ڇڏيو آھي‪ ،‬جنھن‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي آڻينداسون‪ ،‬جنھن کي اسان قبر ۾ سنڀاليو ھو‪.‬‬ ‫‪12‬پو ِء ڇا اوھين يوسف آڻيندا آھيو‪ ،‬جنھن کي توھان ڪمري ۾ سنڀاليو ھو‪ ،‬۽ اسين‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي پيدا ڪندا‪ .‬پر يوسف پنهنجي ئي شهر ارميٿيا ۾ آهي‪.‬‬ ‫‪ 13‬يھودين وراڻيو تہ ”اسين يُوسف کي پيدا ڪنداسين‪ ،‬ڇا اوھين‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي گليل ۾‪ ،‬تہ اسان مالئڪ کي ٻڌو آھي تہ عورتن کي خبر پئي آھي‪.‬‬ ‫‪ 14‬سپاھين وراڻيو تہ ”جيڪڏھن يوسف ارميٿيا ۾ ھجي ۽‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي تي ايمان آڻيندا‪.‬‬ ‫‪ 15‬يھودي اھو ٻڌي ڊڄي ويا ۽ پاڻ ۾ چوڻ لڳا تہ ”جيڪڏھن اھي ڳالھيون عام ٿي وڃن تہ پو ِء سڀ ماڻھو‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي جو الش چورائي کڻي ويا‪ .‬۽ جيڪڏھن پيالطس گورنر کي‬ ‫عيسي جا شاگرد آيا‪ ،‬جڏھن اوھين ننڊ ۾ ھئا ۽‬ ‫‪16‬پو ِء انھن وڏي رقم گڏ ڪئي ۽ سپاھين کي ڏنائين تہ ”ڇا اوھين ماڻھن کي چئو ٿا تہ رات جو‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫اھا ڳالھہ ٻڌي‪ ،‬اسين کيس راضي ڪنداسين ۽ اوھان کي تحفظ ڏينداسين‪.‬‬ ‫‪ 17‬تنھن تي سپاھين پئسا وٺي يھودين جي ھدايتن موجب چيو‪ .‬۽ انهن جي رپورٽ ماڻهن ۾ پکڙيل هئي‪.‬‬ ‫‪ 18‬پر فينيس ڪاھن‪ ،‬ايڊا اسڪول جو ماستر ۽ ايجيس نالي ھڪڙو الوي‪ ،‬اھي ٽيئي گليل کان يروشلم ۾ آيا ۽ سردار ڪاھنن ۽ جيڪي عبادت⁠خانن ۾ ھئا تن سڀني کي ٻڌايو تہ ”اي پيغمبر!‬ ‫عيسي‪ ،‬جنھن کي اوھان صليب تي چاڙھيو ھو‪ ،‬تنھن پنھنجي يارھن شاگردن سان ڳالھائيندي ۽ انھن جي وچ ۾ زيتون جبل تي ويھي کين چيو تہ‬ ‫‪19‬اسان ڏٺو آھي تہ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 20‬سڄي دنيا ۾ وڃو‪ ،‬سڀني قومن کي انجيل جي تبليغ ڪريو‪ ،‬انھن کي پيء‪ ،‬پٽ ۽ پاڪ روح جي نالي تي بپتسما ڏيو‪ .‬۽ جيڪو به ايمان آڻيندو ۽ بپتسما وٺندو‪ ،‬بچايو ويندو‪.‬‬ ‫‪21‬جڏھن ھن اھي ڳالھيون پنھنجن شاگردن کي چيو‪ ،‬تڏھن اسان کيس آسمان ڏانھن چڙھندي ڏٺو‪.‬‬ ‫‪22‬جڏھن سردار ڪاھنن‪ ،‬بزرگن ۽ الوي َء اھي ڳالھيون ٻڌيون‪ ،‬تڏھن انھن ٽنھي ماڻھن کي چيو تہ ”بني اسرائيل جي خدا جي واکاڻ ڪريو ۽ سندس آڏو اقرار ڪريو تہ جيڪي اوھين چئو ٿا سو سچ آھي ڇا ۽‬ ‫ٻڌو آھيو؟ ‪.‬‬ ‫عيسي کي پنھنجي شاگردن سان ڳالھائيندي ٻڌو ۽ جيئن اسان کيس آسمان‬ ‫‪ 23‬انھن وراڻيو تہ ”جيئن اسان جي ابن ڏاڏن جي جيئري آھي‪ ،‬ابراھيم جي خدا‪ ،‬اسحاق جي خدا ۽ يعقوب جي خدا جو‪ ،‬جيئن اسان‬ ‫ٰ‬ ‫ڏانھن چڙھندي ڏٺو‪ .‬تنهن ڪري اسان توهان کي سچ ٻڌايو آهي‪.‬‬ ‫عيسي کي ڳالھائيندي ٻڌو ۽ کيس آسمان ڏانھن چڙھندي ڏٺو آھي‪ ،‬تہ پو ِء اسان کي گناھہ ڪرڻ‬ ‫‪ 24‬پو ِء انھن ٽنھي ماڻھن وڌيڪ جواب ڏنو ۽ چيو تہ ”جيڪڏھن اسان کي اھي ڳالھيون نہ ھجن جيڪي اسان‬ ‫ٰ‬ ‫گھرجي‪.‬‬ ‫عيسي بابت ٻڌايون آھن‪.‬‬ ‫‪25‬پو ِء سردار ڪاھن ھڪدم اٿي کڙا ٿيا ۽ شريعت جو ڪتاب ھٿن ۾ کڻي انھن ماڻھن کي چيائونس تہ ”اوھين ھن کان پو ِء اھي ڳالھيون بيان نہ ڪندين جيڪي توھان‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 26‬پو ِء انھن انھن کي تمام گھڻي رقم ڏني ۽ انھن سان گڏ ٻيا ماڻھو موڪليا‪ ،‬جيڪي انھن کي پنھنجي ملڪ ڏانھن وٺي وڃن‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ ھو يروشلم ۾ ڪنھن بہ طرح نہ رھن‪.‬‬ ‫‪ 27‬پو ِء يھودي سڀيئي گڏ ٿيا ۽ ڏاڍي افسوس جي ڳالھہ ڪري چوڻ لڳا تہ ”ھي يروشلم ۾ ڪھڙي عجيب ڳالھہ ٿي آھي؟‬ ‫عيسي جي قبر جي حفاظت ڪري رھيا ھئا‪ ،‬تن جي ڳالھہ تي اسين ڇو يقين ڪريون‪ ،‬تہ ھڪڙي مالئڪ قبر جي دروازي تان پٿر ھٽائي ڇڏيو آھي؟‬ ‫‪28‬پر حنا ۽ قائفا کين تسلي ڏيندي چيو تہ ”جيڪي سپاھي‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي جو الش کڻي ويا‪.‬‬ ‫‪29‬شايد سندس ئي شاگردن کين اھا ڳالھہ ٻڌائي ۽ کين پئسا ڏنا تہ اھي ائين چون ۽ پاڻ ئي‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 30‬انھي َء کان سوا ِء ھن ڳالھہ تي غور ڪريو تہ ڌارين کي ڪوبہ قرض ڏيڻو نہ آھي‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ھنن بہ اسان کان گھڻي رقم ورتي ۽ جيڪي ھدايتون اسان کين ڏنيون آھن سي اسان کي ٻڌايون آھن‪ .‬انهن کي يا‬ ‫ته اسان سان وفادار هجڻ گهرجي‪ ،‬يا عيسى جي شاگردن ڏانهن‪.‬‬ ‫باب ‪11‬‬ ‫عيسي کي پنھنجي شاگردن سان‬ ‫‪ 1‬پو ِء نيڪديمس اٿي کڙو ٿيو ۽ چيائين تہ ”اوھين صحيح ٿا چئو‪ ،‬اي بني اسرائيلو‪ ،‬اوھان ٻڌو آھي تہ انھن ٽن ماڻھن خدا جي شريعت جو قسم کنيو آھي‪ ،‬جن چيو تہ ”اسان‬ ‫ٰ‬ ‫زيتون جي جبل تي ڳالھائيندي ڏٺو آھي‪ .‬هو آسمان ڏانهن وڌي رهيو آهي‪.‬‬ ‫‪ 2‬۽ صحيف اسان کي سيکاري ٿو ته برڪت وارو نبي ايلياه آسمان ڏانهن کنيو ويو‪ .‬۽ الياس کان پڇيو ويو ته نبين جا پٽ‪ ،‬اسان جو پي ُء ايليا ڪٿي آهي؟ ھن انھن کي چيو تہ ھو آسمان ڏانھن کنيو ويو آھي‪.‬‬ ‫‪3‬فَقَا َل َأ ْنبِيَا النَّبِيِّينَ ‪« :‬شايد روح هن کي بني اسرائيل جي جبلن مان ڪنهن ۾ کڻي ويو هجي‪ ،‬اتي اسان کيس ڳولي سگهون ٿا‪ .‬۽ اھي اليشا کي ڳوليندا رھيا‪ ،‬۽ ھو انھن سان گڏ ٽي ڏينھن گھمندو رھيو‪ ،‬پر اھي‬ ‫کيس لھي نہ سگھيا‪.‬‬ ‫عيسي کي کڻي وڃي‪ ،‬۽ اتي کيس لھون ۽ مطمئن ٿي وڃون‪.‬‬ ‫‪ 4‬ھاڻي منھنجي ڳالھہ ٻڌو‪ ،‬اي بني اسرائيلو‪ ،‬۽ اچو تہ ماڻھن کي بني اسرائيل جي جبلن ڏانھن موڪليون‪ ،‬متان اھو روح‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي کي لھي نہ سگھيا‬ ‫عيسي کي ڳولھيو‪ ،‬پر لھي نہ سگھيا‪ ،‬۽ موٽي اچي چيائون تہ ”اسان چوڌاري گھمندا ھئاسين‪ ،‬پر‬ ‫‪ 5‬نيڪديمس جي صالح سڀني ماڻھن کي پسند آئي‪ .‬پو ِء انھن ماڻھن کي موڪليو‪ ،‬جن‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫آھيون‪ ،‬پر اسان کي يوسف کي سندس شھر ارميٿيا ۾ مليو آھي‪.‬‬ ‫‪ 6‬اھو ٻڌي حاڪمن ۽ سڀيئي ماڻھو خوش ٿيا ۽ بني اسرائيل جي خدا جي واکاڻ ڪرڻ لڳا‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو يوسف لڌو ويو‪ ،‬جنھن کي انھن ھڪ ڪمري ۾ بند ڪري ڇڏيو ھو‪ ،‬پر لھي نہ سگھيو‪.‬‬ ‫‪7‬جڏھن انھن ھڪ وڏي ميڙ ٺاھي‪ ،‬تڏھن سردار ڪاھنن چيس تہ ”اسان وٽ ڪھڙي َء طرح آڻينداسين جو يوسف کي ساڻس ڳالھائڻ ال ِء؟‬ ‫‪ 8‬انھن ھڪڙي ڪاغذ جو ٽڪرو کڻي ھن ڏانھن لکيو ۽ چيائين تہ ”سالمت ھجي تو کي ۽ تنھنجي سڄي ڪٽنب کي‪ .‬اسان ڄاڻون ٿا ته اسان خدا ۽ توهان جي خالف ناراض ڪيو آهي‪ .‬پنهنجي ابن ڏاڏن کي‬ ‫اسان سان ملڻ ال ِء راضي ٿيو‪ ،‬ڇو ته جيل مان تنهنجي فرار ٿيڻ تي اسان کي حيرت ٿي هئي‪.‬‬ ‫‪ 9‬اسان کي خبر آھي تہ اھا بدڪاري ھئي جيڪا اسان توھان جي خالف ڪئي ۽ خداوند تنھنجو خيال رکيو ۽ خداوند پاڻ تو کي اسان جي ٺڳي َء کان بچايو‪ .‬سالم هجي تو تي‪ ،‬يوسف‪ ،‬جيڪو سڀني ماڻهن ۾‬ ‫عزت وارو آهي‪.‬‬ ‫‪ 10‬انھن يوسف جا ست ساٿي چونڊي کين چيو تہ ”جڏھن اوھين يوسف وٽ اچو تہ کيس سالم ڪريو ۽ اھو خط کيس ڏيو‪.‬‬ ‫‪ 11‬تنھنڪري اھي ماڻھو جڏھن يوسف وٽ آيا‪ ،‬تڏھن ھن کي سالم ڪيو ۽ اھو خط کيس ڏنائين‪.‬‬ ‫‪12‬جڏھن يُوسف اُن کي پڙھيو‪ ،‬تڏھن چيائين تہ ”سڀاڳو آھي خداوند خدا جي‪ ،‬جنھن مون کي بني اسرائيلن کان ڇوٽڪارو ڏنو‪ ،‬جو اھي منھنجو رت وھائجي نہ سگھيا‪ .‬برڪت وارو خدا آهي‪ ،‬جنهن مون کي‬ ‫پنهنجي پرن هيٺ محفوظ ڪيو آهي‪.‬‬ ‫‪ 13‬يوسف انھن کي چميو ۽ پنھنجي گھر وٺي ويو‪ .‬۽ سڀاڻي تي‪ ،‬يوسف پنھنجي گاديء تي چڙھيو‪ ،‬۽ انھن سان گڏ يروشلم ڏانھن ھليو ويو‪.‬‬ ‫‪14‬جڏھن سڀيئي يھودي اھي ڳالھيون ٻڌيون‪ ،‬تڏھن ساڻس ملڻ ال ِء ٻاھر نڪري آيا ۽ رڙ ڪري چيائونس تہ ”سالمتي ھتي ھتي اچي‪ ،‬بابا يوسف‪.‬‬ ‫‪15‬جنھن تي ھن جواب ڏنو تہ ”خداوند جي طرفان خوشحالي سڀني ماڻھن جي ھجي‪.‬‬ ‫‪ 16‬انھن سڀني کيس چمي ڏني‪ .‬۽ نيڪديمس هن کي پنهنجي گهر وٺي ويو‪ ،‬هڪ وڏي تفريح تيار ڪري‪.‬‬ ‫‪ 17‬پر سڀاڻي تياري َء جو ڏينھن ھو‪ ،‬حناس‪ ،‬ڪيفا ۽ نيڪديمس‪ ،‬يوسف کي چيو تہ ”بني اسرائيل جي خدا جي آڏو اقرار ڪر ۽ اسان کي انھن سڀني سوالن جا جواب ڏي‪ ،‬جيڪي توکان پڇن‪.‬‬ ‫عيسي جي الش کي دفن ڪيو‪ .‬۽ جڏهن اسان توکي ڪمري ۾ بند ڪيو هو‪ ،‬تڏهن به نه ملي سگهياسين‪ .‬۽ اسان ان وقت کان ڊڄي رهيا آهيون‪ ،‬جيستائين توهان جي‬ ‫‪18‬ڇاال ِء⁠جو اسان کي ڏاڍو ڏک ٿيو‪ ،‬جو تو‬ ‫ٰ‬ ‫اسان جي وچ ۾ ظاهر ٿئي‪ .‬تنھنڪري اسان کي خدا جي اڳيان ٻڌا ِء‪ ،‬اھو سڀ ڪجھہ ٿيو آھي‪.‬‬ ‫‪ 19‬پو ِء يوسف وراڻيو تہ ”اوھان مون کي تياري َء جي ڏينھن صبح تائين قيد ۾ رکيو آھي‪.‬‬

‫عيسي کي سج جي روشني َء وانگر ڏٺو ۽ ڊڄي زمين تي ڪري پيو‪.‬‬ ‫‪ 20‬پر جڏھن آ ٌء اڌ رات جو بيٺو ھوس تہ گھر چئن مالئڪن سان گھيريل ھو‪ .‬۽ مون‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي منھنجو ھٿ جھليو‪ ،‬مون کي زمين تان کنيو ۽ پو ِء مون تي ديس ھاريو‪ .‬پر ھن‪ ،‬منھنجو منھن صاف ڪندي‪ ،‬مون کي چمي ڏني‪ ،‬۽ مون کي چيو‪” ،‬ڊڄ نه‪ ،‬يوسف‪ .‬مون کي ڏس‪ ،‬ڇو ته اهو مان‬ ‫‪ 21‬پر‬ ‫ٰ‬ ‫آهيان‪.‬‬ ‫عيسي ناصري آھيان‪ ،‬جنھن جو الش تو دفن ڪيو آھي‪.‬‬ ‫‪ 22‬تڏھن مون ھن ڏانھن نھاري چيو تہ ”ربوني الياس! ھن مون کي جواب ڏنو تہ ”آ ٌء الياس نہ پر‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 23‬مون کيس چيو تہ ”مون کي اھا قبر ڏيکار‪ ،‬جنھن ۾ تو کي دفن ڪيو اٿم‪.‬‬ ‫‪ 24‬پو ِء‬ ‫عيسي ئي آھي‪ ،‬سو‬ ‫عيسي مون کي ھٿ کان وٺي انھي َء جا ِء ڏانھن وٺي ويو‪ ،‬جتي مون کيس رکيو ھو ۽ مون کي ڪپڙا ۽ رومال ڏيکاريا‪ ،‬جيڪي مون سندس مٿي تي رکيا ھئا‪ .‬تڏھن مون ڄاتو تہ اھو‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫سندس پوڄا ڪيم ۽ چيائين تہ ”سڀاڳو آھي اھو جيڪو خداوند جي نالي تي اچي ٿو‪.‬‬ ‫‪25‬‬ ‫عيسي وري مون کي ھٿ کان وٺي اريماٿيا ڏانھن پنھنجي گھر وٺي ويو ۽ چيائين تہ ”سالمت ھجي‪ .‬پر چاليھين ڏينھن تائين پنھنجي گھر مان نڪرو‪ .‬پر مون کي پنھنجي شاگردن ڏانھن وڃڻ گھرجي‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫باب ‪12‬‬ ‫‪1‬جڏھن سردار ڪاھنن اھي سڀ ڳالھيون ٻڌيون‪ ،‬تڏھن حيران ٿي ويا ۽ ُمردن وانگر منھن ڀر ڪري زمين تي ڪري پيا ۽ ھڪٻئي کي رڙ ڪري چوڻ لڳا تہ ”ھي ڪھڙي عجيب نشاني آھي‪ ،‬جيڪا يروشلم ۾‬ ‫ظاھر ٿي آھي؟ اسان عيسى جي پيء ۽ ماء کي ڄاڻون ٿا‪.‬‬ ‫‪ 2‬ھڪڙي الوي چيو تہ ”آ ٌء ھن جي ڪيترن ئي مائٽن کي سڃاڻان ٿو‪ ،‬جيڪي مذھبي ماڻھو آھن‪ ،‬جيڪي بني اسرائيل جي خدا کي ھيڪل ۾‪ ،‬دعا سان گڏ قربانيون ۽ ساڙڻ جون قربانيون چاڙھيندا آھن‪.‬‬ ‫‪3‬جڏھن وڏي سردار ڪاھن شمعون ھن کي ٻانھن ۾ کنيو‪ .‬ھن کيس چيو تہ ”اي خداوند‪ ،‬ھاڻي تون پنھنجي نوڪر کي سالمتي َء سان وڃڻ ڏي‪ ،‬تنھنجي چوڻ موجب‪ .‬ڇاال ِء⁠جو منھنجين اکين تنھنجي ڇوٽڪاري‬ ‫کي ڏٺو آھي‪ ،‬جيڪو تو سڀني ماڻھن جي اڳيان تيار ڪيو آھي‪ :‬غير قومن کي روشن ڪرڻ ال ِء روشني ۽ تنھنجي قوم بني اسرائيل جو شان‪.‬‬ ‫عيسي جي ما ُء مريم کي دعا ڏني ۽ کيس چيو تہ ”آ ٌء تو کي انھي َء ٻار جي باري ۾ ٻڌايان ٿو‪ .‬هو ڪيترن ئي ماڻهن جي زوال ۽ ٻيهر اڀرڻ ال ِء مقرر ڪيو ويو آهي‪ ،‬۽ هڪ نشاني ال ِء‬ ‫‪ 4‬اھڙي َء طرح شمعون‬ ‫ٰ‬ ‫جنهن جي خالف ڳالهايو ويندو‪.‬‬ ‫‪ 5‬ھائو‪ ،‬ھڪڙو تلوار تنھنجي پنھنجي جان ۾ پڻ سوراخ ڪندو‪ ،‬۽ ڪيترن ئي دلين جا خيال پڌرا ڪيا ويندا‪.‬‬ ‫‪ 6‬پو ِء سڀني يھودين چيو تہ ”اچو تہ انھن ٽن ماڻھن ڏانھن موڪليون‪ ،‬جن چيو تہ ھن کيس زيتون جبل تي شاگردن سان ڳالھائيندي ڏٺو آھي‪.‬‬ ‫عيسي پنهنجي شاگردن سان زيتون جي جبل‬ ‫‪7‬انھن کان پو ِء انھن کانئن پڇيو تہ انھن ڇا ڏٺو آھي؟ جنهن هڪدم جواب ڏنو ته‪” ،‬اسرائيل جي خدا جي حضور ۾‪ ،‬اسين پڪ ڄاڻون ٿا ته اسان صاف صاف ڏٺو ته‬ ‫ٰ‬ ‫تي ڳالهائيندو ۽ آسمان ڏانهن مٿي چڙهندو هو‪.‬‬ ‫‪8‬پو ِء حنّاس ۽ قائفا انھن کي جدا جدا ھنڌ وٺي ويا ۽ جدا جدا جاچ ڪيائون‪ .‬جن اتفاق را ِء سان سچ جو اقرار ڪيو ۽ چيو ته‪ ،‬هنن يسوع کي ڏٺو آهي‪.‬‬ ‫‪ 9‬پو ِء حنا ۽ قائفا چيو تہ ”اسان جو شريعت چوي ٿو تہ ”ٻن يا ٽن شاھدن جي وات سان ھر ڳالھہ ثابت ٿيندي‪.‬‬ ‫‪10‬پر اسان ڇا چيو آھي؟ برڪت وارو حنوچ خدا کي راضي ڪيو‪ ،‬۽ خدا جي ڪالم جو ترجمو ڪيو ويو؛ ۽ برڪت وارو موسى جي دفن جي جاء مشهور آهي‪.‬‬ ‫عيسي کي پالطس جي حوالي ڪيو ويو‪ ،‬کيس ڪُوڙا لڳايا ويا‪ ،‬ڪنڊن سان تاج ڏنو ويو‪ ،‬مٿس ٿڪايو ويو‪ ،‬نياڻي سان ڇنڊيو ويو‪ ،‬صليب تي چاڙھيو ويو‪ ،‬صليب تي چاڙھيو ويو‪ ،‬دفن ڪيو ويو ۽‬ ‫‪ 11‬پر‬ ‫ٰ‬ ‫سندس الش عزت وارو يوسف نئين قبر ۾ دفن ڪيو ويو‪ ،‬۽ ھو شاھدي ٿو ڏئي تہ کيس زنده ڏٺو‪.‬‬ ‫‪12‬ان کان سوا ِء انھن ماڻھن اھو بہ بيان ڪيو آھي تہ انھن کيس پنھنجي شاگردن سان زيتون جبل تي ڳالھائيندي ۽ آسمان ڏانھن چڙھندي ڏٺو آھي‪.‬‬ ‫‪ 13‬پو ِء يوسف اٿي بيٺو‪ .‬حناس ۽ ڪيفا کي چيو ته‪" ،‬توهان کي هڪ وڏي تعجب آهي‪ ،‬جيڪو توهان کي ٻڌايو ويو آهي ته عيسى جيئرو آهي‪ ،‬۽ آسمان ڏانهن هليو ويو آهي‪.‬‬ ‫‪14‬ھي َء واقعي حيرت جي ڳالھہ آھي تہ ھو نہ رڳو پاڻ مئلن مان جيئرو ٿي اٿن‪ ،‬پر ٻين کي بہ قبرن مان جياري‪ ،‬جن کي يروشلم ۾ گھڻن ماڻھن ڏٺو آھي‪.‬‬ ‫‪ 15‬۽ ھاڻي مون کي ٿورو ٻڌو‪ :‬اسان سڀيئي برڪت وارو شمعون‪ ،‬وڏي سردار ڪاھن کي ڄاڻو ٿا‪ ،‬جنھن عيسي کي ھيڪل ۾ پنھنجي ٻانھين ۾ ورتو ھو‪.‬‬ ‫‪ 16‬انھي َء ئي شمعون کي ٻه پٽ ھئا‪ ،‬جن جي وفات ۽ تدفين تي اسين سڀ موجود ھئاسين‪.‬‬ ‫‪ 17‬تنھنڪري وڃو ۽ انھن جون قبرون ڏسو‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو اھي کليل آھن ۽ جيئرا ٿي رھيا آھن‪ ،‬۽ ڏسو‪ ،‬اھي ارميٿيا شھر ۾ آھن ۽ عبادت جي ڪمن ۾ گڏ وقت گذارين ٿا‪.‬‬ ‫‪18‬ڪجھہ تہ دعا ۾ پنھنجن آوازن جو آواز ٻڌو آھي‪ ،‬پر اھي ڪنھن سان بہ ڳالھائي نہ سگھندا‪ ،‬بلڪ مئلن وانگر گونگا پيا رھن‪.‬‬ ‫‪19‬پر اچو تہ انھن ڏانھن وڃون ۽ انھن سان پوري عزت ۽ احتياط سان پيش اچو‪ .‬۽ جيڪڏھن اسان انھن کي قسم کڻڻ ال ِء آڻي سگھون ٿا‪ ،‬شايد اھي اسان کي پنھنجي قيامت جا ڪي اسرار ٻڌائيندا‪.‬‬ ‫‪20‬جڏھن يھودين اھو ٻڌو تہ اھي ڏاڍا خوش ٿيا‪.‬‬ ‫‪21‬پو ِء حنا‪ ،‬قائفا‪ ،‬نيڪديمس‪ ،‬يوسف ۽ گمليل‪ ،‬ارميٿيا ڏانھن ويا‪ ،‬پر انھن کي قبرن ۾ نہ لڌو‪ .‬پر شهر جي چوڌاري گھمڻ‪ ،‬انهن کي پنهنجي عقيدت ۾ گوڏن ڀر گوڏن تي پابند ڪيو‪.‬‬ ‫‪22‬پو ِء انھن کي پوري عزت ۽ احترام سان خدا ڏانھن سالم ڪري يروشلم جي عبادت⁠خاني ۾ وٺي آيا ۽ دروازا بند ڪري خداوند جي شريعت جو ڪتاب کڻي ويا‪.‬‬ ‫‪ 23‬۽ اھو انھن کي ھٿن ۾ رکي خدا ‪ Adonai‬۽ بني اسرائيل جي خدا جو قسم کنيو‪ ،‬جيڪو اسان جي ابن ڏاڏن کي شريعت ۽ نبين جي معرفت چيو آھي تہ ”جيڪڏھن اوھين انھي َء تي ايمان آڻيو ٿا جنھن تو کي‬ ‫عيسي آھي‪ ،‬تہ ٻڌا ِء‪ .‬اسان کي جيڪي توهان ڏٺو آهي‪ ،‬۽ توهان کي مئلن مان ڪيئن جيئرو ڪيو ويو آهي‪.‬‬ ‫مئلن مان جياريو‪ ،‬سو‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 24‬شمعون جا ٻہ پٽ چارنس ۽ لينٿيئس اھي ڳالھيون ٻڌي ڏڪڻ لڳا ۽ پريشان ۽ ڪنڌ پيا ڪن‪ .‬۽ ساڳئي وقت آسمان ڏانهن ڏسندي‪ ،‬انهن پنهنجين آڱرين سان صليب جو نشان بنايو‪.‬‬ ‫‪ 25‬پو ِء انھن ھڪدم ڳالھايو ۽ چيو تہ ”اسان مان ھر ھڪ کي ڪجھہ ڪاغذ ڏيو تہ جيڪي اسان ڏٺا آھن سي سڀ اوھان ال ِء لکنداسين‪ .‬۽ اھي ھر ھڪ ويھي رھيا ۽ لکيائين‪،‬‬ ‫باب ‪13‬‬ ‫عيسي ۽ پيءُ‪ ،‬جيڪو خدا آھي‪ ،‬مئلن جو جيئرو ٿيڻ ۽ جيئڻ جو پڻ‪ ،‬اسان کي اجازت ڏي تہ توھان جا راز بيان ڪريون‪ ،‬جيڪي اسان مرڻ کان پو ِء ڏٺا‪ ،‬تنھنجي صليب سان تعلق رکن ٿا‪.‬‬ ‫‪ 1‬اي خداوند‬ ‫ٰ‬ ‫ڇاال ِء⁠جو اسين تنھنجي نالي جو قسم کڻون ٿا‪.‬‬ ‫‪2‬ڇاال ِء⁠جو تو پنھنجن ٻانھن کي انھن ڳجھن ڳالھين جي پڌرائي ڪرڻ کان منع ڪئي آھي‪ ،‬جيڪي دوزخ ۾ تنھنجي خدائي طاقت سان ڪيون ھيون‪.‬‬ ‫‪3‬جڏھن اسان کي پنھنجن ابن ڏاڏن سان گڏ دوزخ جي اونداھين اونداھين ۾ رکيو ويو‪ ،‬تڏھن اوچتو ئي سج جو رنگ سون جھڙو ۽ ھڪڙو واڱڻائي رنگ جي روشني انھي َء جا ِء کي روشن ڪري ٿي‪.‬‬ ‫‪ 4‬ھن وقت‪ ،‬آدم‪ ،‬سڀني ماڻھن جو پيء‪ ،‬سڀني بزرگن ۽ نبين سان گڏ‪ ،‬خوش ٿيو ۽ چيو ته‪ ،‬اھو نور دائمي روشني جو مصنف آھي‪ ،‬جيڪو اسان کي دائمي روشني ڏانھن ترجمو ڪرڻ جو واعدو ڪيو آھي‪.‬‬ ‫‪ 5‬تڏھن يسعياہ نبي َء رڙ ڪري چيو تہ ”ھي ُء پي ُء ۽ فرزند جو نور آھي‪ ،‬منھنجي پيشنگوئي موجب‪ ،‬جڏھن آ ٌء زمين تي جيئرو ھوس‪.‬‬ ‫‪ 6‬زبولون جي ملڪ ۽ اردن جي پار نفتاليم جي ملڪ‪ ،‬ھڪڙو ماڻھو جيڪي اونداھين ۾ ھلندا ھئا‪ ،‬ھڪڙو وڏو روشني ڏٺو‪ .‬۽ انھن ال ِء جيڪي موت جي پاڇي جي عالئقي ۾ رھندا آھن‪ ،‬روشني پيدا ٿي آھي‪ .‬۽‬ ‫ھاڻي اھو آيو آھي‪ ،‬۽ اسان کي روشن ڪيو آھي جيڪو موت ۾ ويٺو آھي‪.‬‬ ‫‪7‬جڏھن اسين سڀيئي انھي َء روشني َء ۾ خوش ٿي رھيا ھئاسين‪ ،‬جيڪا اسان تي چمڪي رھي ھئي‪ ،‬تڏھن اسان جو پي ُء شمعون اسان جي وچ ۾ آيو ۽ سڀني ماڻھن کي مبارڪون ڏيندي چيائين تہ ”خدا جي فرزند‬ ‫عيسي مسيح جي واکاڻ ڪريو‪.‬‬ ‫خداوند‬ ‫ٰ‬ ‫‪8‬جنھن کي مون پنھنجي ٻانھن ۾ کنيو ھو جڏھن ھيڪل ۾ ھڪڙو ننڍڙو ٻار ھو ۽ روح القدس کان متاثر ٿي کيس چيو تہ ”ھاڻي منھنجي اکين تنھنجي ڇوٽڪاري کي ڏٺو آھي‪ ،‬جيڪو تو سڀني ماڻھن جي اڳيان‬ ‫تيار ڪيو آھي‪ ، .‬غير قومن کي روشن ڪرڻ ال ِء روشني ۽ تنھنجي قوم بني اسرائيل جي شان کي‪.‬‬ ‫‪ 9‬سڀيئي بزرگ جيڪي دوزخ جي اونهائي ۾ ھئا‪ ،‬سي اھو ٻڌي وڌيڪ خوش ٿيا‪.‬‬ ‫‪ 10‬ان کان پو ِء ھڪڙو ھڪڙو ٻڍڙي َء جھڙو ٻاھر آيو ۽ سڀني کانئس پڇيو تہ ”تون ڪير آھين؟‬ ‫تعالي جو نبي آھيان‪ ،‬جيڪو سندس اچڻ کان اڳي ھلي رھيو ھو‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ سندس رستو تيار ڪري‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ پنھنجي‬ ‫‪11‬جنھن تي ھن وراڻيو تہ ”آ ٌء رڻ⁠پٽ ۾ رڙ ڪندڙ يوحنا بپتسما ڏيڻ وارو ۽ خدا‬ ‫ٰ‬ ‫قوم کي ڇوٽڪاري جي خبر ڏئي‪ .‬گناهن جي معافي‪.‬‬ ‫عيسي کي مون ڏانھن ايندي ڏٺو‪ ،‬تڏھن پاڪ روح کان متاثر ٿي‪ ،‬مون چيو تہ ”ڏسو خدا جو گھيٽو‪ ،‬اھو ڏسو جيڪو دنيا جا گناھہ کڻي وڃي ٿو‪.‬‬ ‫‪ 12‬آ ٌء يوحنا‪ ،‬جڏھن مون‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 13‬مون کيس اردن دريا َء ۾ بپتسما ڏني ۽ پاڪ روح کي ڪبوتر جي صورت ۾ مٿس لھندي ڏٺم ۽ آسمان مان ھڪڙو آواز ٻڌم تہ ”ھي منھنجو پيارو فرزند آھي‪ ،‬جنھن مان آ ٌء ڏاڍو خوش آھيان‪.‬‬ ‫‪ 14‬۽ ھاڻي جڏھن آ ٌء ھن کان اڳي ھلي رھيو ھوس‪ ،‬تڏھن آ ٌء ھيٺ لھي آيو آھيان تہ اوھان کي سڃاڻان‪ ،‬تہ خدا جو فرزند وري اسان سان ملندو‪ ،‬۽ جيئن اونداھي َء ۽ اونداھي َء ۾ آھيون‪ ،‬جيئن ڏينھن جي چشمي‬ ‫جي شروعات ٿيندي‪ .‬موت جو پاڇو‪.‬‬ ‫باب ‪14‬‬ ‫عيسي کي اردن ۾ بپتسما ڏني ويئي آھي‪ ،‬تڏھن ھن پنھنجي پٽ سيٿ کي سڏي چيو تہ ”اي!‬ ‫‪ 1‬پر جڏھن پھريون ماڻھو اسان جي پي ُء آدم ھي ٻڌو تہ‬ ‫ٰ‬

‫‪ 2‬پنھنجن پٽن‪ ،‬بزرگن ۽ نبين کي ٻڌا ِء‪ ،‬اھي سڀ ڳالھيون‪ ،‬جيڪي تو مائيڪل کان ٻڌيون ھيون‪ ،‬جنھن مھل تو کي بھشت جي دروازن ڏانھن موڪليو ھو‪ ،‬انھي َء ال ِء ته خدا کان دعا گھري ته ھو منھنجي مٿي‬ ‫تي مسح ڪندو جڏھن آ ٌء بيمار ھوندس‪.‬‬ ‫‪ 3‬پو ِء سيٿ‪ ،‬بزرگن ۽ نبين جي ويجھو اچي چيو تہ ”آ ٌء سيٿ‪ ،‬جڏھن بھشت جي دروازن تي خدا کان دعا گھري رھيو ھوس‪ ،‬تڏھن خداوند جو مالئڪ‪ ،‬ميڪائيل مون ڏانھن نمودار ٿي چوي ٿو تہ ”آ ٌء تو ڏانھن‬ ‫خداوند جي طرفان موڪليو ويو آھيان‪ .‬؛ مون کي انساني ادارن جي صدارت الء مقرر ڪيو ويو آهي‪.‬‬ ‫‪ 4‬مان توکي ٻڌايان ٿو سيٿ‪ ،‬ڳوڙها ڳاڙي خدا کان دعا نه ڪر ۽ رحم جي وڻ جي تيل ال ِء هن کان دعا گهرو جنهن سان تنهنجي پي ُء آدم کي سندس مٿي جي سور ال ِء مسح ڪرڻ ال ِء‪.‬‬ ‫‪ 5‬ڇاال ِء⁠جو تون انھي َء کي ڪنھن بہ طرح حاصل ڪري نہ سگھندين جيستائين آخري ڏينھن ۽ وقت‪ ،‬يعني پنج ھزار پنج سؤ سال گذرڻ تائين‪.‬‬ ‫‪ 6‬پو ِء مسيح‪ ،‬خدا جو سڀ کان ٻاجھارو فرزند‪ ،‬زمين تي ايندو‪ ،‬جيڪو آدم جي انساني جسم کي وري جيئرو ڪري‪ ،‬۽ ساڳئي وقت مئلن جا جسم جيئرو ڪرڻ الء‪ ،‬۽ جڏھن ھو ايندو‪ ،‬اھو اردن ۾ بپتسما ڏيندو‪:‬‬ ‫‪ 7‬پو ِء ھو پنھنجي ٻاجھ جي تيل سان انھن سڀني کي مسح ڪندو جيڪي مٿس ايمان آڻيندا‪ .‬۽ سندس رحمت جو تيل ايندڙ نسلن تائين جاري رهندو‪ ،‬انهن ال ِء جيڪي پاڻي ۽ پاڪ روح مان پيدا ٿيندا‪ ،‬دائمي‬ ‫زندگي تائين‪.‬‬ ‫عيسي‪ ،‬زمين تي لھندو‪ ،‬تڏھن ھو اسان جي پي ُء آدم کي بھشت ۾‪ ،‬رحمت جي وڻ سان متعارف ڪرائيندو‪.‬‬ ‫‪ 8‬۽ جڏھن انھي َء وقت خدا جو سڀ کان ٻاجھارو فرزند‪ ،‬مسيح‬ ‫ٰ‬ ‫‪9‬جڏھن سڀني بزرگن ۽ نبين سيٿ کان اھي سڀ ڳالھيون ٻڌيون‪ ،‬تڏھن وڌيڪ خوش ٿيا‪.‬‬ ‫باب ‪15‬‬ ‫‪1‬جڏھن سڀيئي بزرگ خوش ٿي رھيا ھئا‪ ،‬تڏھن شيطان‪ ،‬موت جي سردار ۽ ڪپتان‪ ،‬دوزخ جي سردار کي چيو تہ‬ ‫‪2‬‬ ‫عيسي ناصري َء کي پاڻ وٽ آڻڻ ال ِء تيار ٿيو‪ ،‬جنھن فخر ڪيو ھو تہ ھو خدا جو فرزند آھي‪ ،‬پر موت کان ڊڄندڙ ماڻھو َء چيو تہ ”منھنجي جان موت تائين غمگين آھي‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪3‬ان کان سوا ِء ھن مون کي ۽ ٻين کي گھڻا ئي زخمي ڪيا‪ .‬انهن ال ِء جن کي مون انڌو ۽ لنگڙو ڪيو ۽ جن کي مون ڪيترن ئي شيطانن سان عذاب ڪيو‪ ،‬هن پنهنجي ڪالم سان شفا ڏني‪ .‬ها‪ ،‬۽ جن کي مون‬ ‫تو وٽ مئل آندو آهي‪ ،‬هو زوري َء توکان کسي ٿو‪.‬‬ ‫‪ 4‬انھي َء تي دوزخ جي شهزادي شيطان کي جواب ڏنو تہ ”اھو طاقتور شهزادو ڪير آھي‪ ،‬جيڪو موت کان ڊڄي ٿو؟‬ ‫‪ 5‬ڇاال ِء⁠جو زمين جا سڀ طاقتور ماڻھو منھنجي قدرت جي تابع آھن‪ ،‬جن کي تو پنھنجي قدرت سان تابع ڪيو آھي‪.‬‬ ‫قادرمطلق آھي‪ ،‬۽ ڪوبہ ماڻھو سندس قدرت جي مخالفت ڪري نہ ٿو سگھي‪.‬‬ ‫‪ 6‬پر جيڪڏھن پنھنجي انساني فطرت ۾ ايترو طاقتور آھيو‪ ،‬تہ آ ٌء تو کي سچ ٿو چوان تہ ھو پنھنجي خدائي فطرت ۾‬ ‫ِ‬ ‫‪ 7‬تنھنڪري جڏھن ھن چيو تہ ”موت کان ڊڄو‪ ،‬تڏھن تو کي ڦاسائڻ ال ِء ٺھيو‪ ،‬۽ اھو تو ال ِء ناخوش رھندو ابد تائين‪.‬‬ ‫عيسي ناصري َء کي قبول ڪرڻ کان ڊپ ڇو پيو‪ ،‬جيڪو تنھنجو ۽ منھنجو دشمن آھي؟‬ ‫‪ 8‬تنھن تي شيطان جواب ۾ دوزخ جي سردار کي چيو تہ ”تو ڇو شڪ ڪيو ۽ انھي َء‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 9‬ڇاال ِء⁠جو مون ھن کي آزمايو ۽ پنھنجي پراڻي قوم يھودين کي ھن جي خالف جوش ۽ غضب سان ڀڙڪايو؟‬ ‫‪ 10‬ھن جي تڪليف ال ِء مون ڀڄ کي تيز ڪيو‪ .‬مون گدڙ ۽ سرڪي ماليو‪ ،‬۽ حڪم ڏنائين ته ان کي پيئڻ‪ .‬مون کيس صليب تي چاڙهڻ ال ِء تيار ڪيو‪ ،‬۽ ابيس جي هٿن ۽ پيرن ۾ سوراخ ڪرڻ ال ِء نيل تيار‬ ‫ڪيا‪ .‬۽ هاڻي هن جو موت ويجهو آهي‪ ،‬مان هن کي هتي آڻيندس‪ ،‬توهان جي ۽ منهنجي ٻنهي جي تابع‪.‬‬ ‫‪ 11‬تڏھن دوزخ جي بادشاھہ جواب ۾ چيو تہ ”تون مون کي ھاڻي چيو آھي تہ ھن مون کان مئل زوري َء کسي ورتو آھي‪.‬‬ ‫قادرمطلق خدا انھن کي مون کان‬ ‫‪ 12‬اھي جيڪي ھتي رکيا ويا آھن‪ ،‬جيستائين اھي وري زمين تي جيئرو رھن‪ ،‬انھن کي ھتان ڪڍيو ويو‪ ،‬پنھنجي طاقت سان نه‪ ،‬پر خدا کان دعا گھرڻ جي ڪري‪ ،‬۽ انھن جو‬ ‫ِ‬ ‫کسي ورتو‪.‬‬ ‫عيسي آھي جنھن پنھنجي ڪالم سان مون کان مئل کسي ورتو‪ ،‬سوا ِء خدا جي؟‬ ‫‪13‬پو ِء اھو ڪير آھي جيڪو ناصرت وارو‬ ‫ٰ‬ ‫‪14‬شايد اھو اھو ئي آھي‪ ،‬جنھن لعزر کي چار ڏينھن جي مرڻ کان پو ِء مون کان کسي ورتو ھو‪ ،‬۽ ٻئي بدبودار ۽ سڙيل ھئا‪ ،‬۽ جنھن کي مون وٽ مئل ماڻھو ھو‪ ،‬تنھن ھوندي بہ پنھنجي قدرت سان ھن کي‬ ‫وري جيئرو ڪيو‪. .‬‬ ‫عيسي ناصري‪.‬‬ ‫‪ 15‬تنھن تي شيطان جواب ڏنو تہ ”اھو ئي شخص آھي‪،‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 16‬اھو جڏھن دوزخ جي بادشاھ ٻڌو‪ ،‬تڏھن ھن کي چيائين تہ ”آ ٌء تو کي انھن طاقتن جو قسم ٿو ڏيان‪ ،‬جيڪي تنھنجي ۽ مون ۾ آھن‪ ،‬تہ کيس مون وٽ نہ آڻيندؤ‪.‬‬ ‫‪ 17‬ڇاال ِء⁠جو جڏھن مون ھن جي ڪالم جي طاقت بابت ٻڌو‪ ،‬تڏھن آ ٌء ڊپ کان ڊڄي ويس ۽ منھنجو سمورو ناپاڪ ساٿي ھڪ ئي وقت پريشان ٿي ويو‪.‬‬ ‫‪ 18‬۽ اسان لعزر کي بند ڪرڻ جي قابل نه ٿي سگھيا‪ ،‬پر ھن پاڻ کي ڌڪيو ڏنو ۽ سڀني بڇڙائيء جي نشانين سان‪ ،‬ھو اسان کان فوري طور تي ھليو ويو‪ .‬۽ اها ئي زمين‪ ،‬جنهن ۾ لعزر جو الش رکيل هو‪ ،‬هن‬ ‫کي هن وقت جيئرو ڪڍيو‪.‬‬ ‫قادرمطلق خدا آھي جيڪو اھڙا ڪم ڪري سگھي ٿو‪ ،‬جيڪو پنھنجي بادشاھت ۾ زبردست آھي ۽ پنھنجي انساني فطرت ۾ زبردست آھي‪ ،‬جيڪو ماڻھن جو ڇوٽڪارو‬ ‫‪ 19‬۽ ھاڻي مون کي خبر آھي تہ اھو ئي‬ ‫ِ‬ ‫ڏيندڙ آھي‪.‬‬ ‫‪ 20‬تنھنڪري ھن ماڻھو َء کي ھتي نہ آڻيو‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ھو انھن سڀني کي آزاد ڪندو‪ ،‬جن کي آ ٌء بي ايماني َء جي ڪري جيل ۾ رکندو آھيان‪ ،‬۽ سندن گناھن جي زنجيرن ۾ جڪڙيل ھوندو‪ ،‬۽ کين ھميشہ جي‬ ‫زندگي َء ڏانھن وٺي ويندو‪.‬‬ ‫باب ‪16‬‬ ‫‪1‬جڏھن شيطان ۽ دوزخ جو شهزادو ھڪٻئي سان ڳالھيون ڪري رھيا ھئا‪ ،‬تڏھن اوچتو گجگوڙ ۽ وا ُء جي تيز ھلڻ جھڙو آواز آيو‪” ،‬اي شهزادو‪ ،‬پنھنجا دروازا کوليو‪ .‬۽ اوهين مٿي اٿو‪ ،‬اي دائمي دروازا‪ ،‬۽‬ ‫جالل جو بادشاهه اندر ايندو‪.‬‬ ‫‪ 2‬جڏھن دوزخ جي بادشاھہ اھو ٻڌو‪ ،‬تڏھن شيطان کي چيائين تہ ”مون وٽان ھليو وڃ ۽ منھنجي گھرن مان ھليو وڃ‪ .‬جيڪڏهن تون هڪ طاقتور ويڙهاڪ آهين‪ ،‬ته جالل جي بادشاهه سان جنگ ڪر‪ .‬پر‬ ‫تنهنجو هن سان ڪهڙو واسطو؟‬ ‫‪ 3‬۽ ھن کيس پنھنجي گھرن مان ڪڍي ڇڏيو‪.‬‬ ‫‪ 4‬تنھن تي بادشاھہ پنھنجن بدڪار آفيسرن کي چيو تہ ”ظلم جا پيتل جا دروازا بند ڪريو ۽ انھن کي لوھہ جي سڪن سان تيز ڪريو‪ ،‬۽ دليري َء سان وڙھو‪ ،‬متان اسين قيدي ٿي وڃون‪.‬‬ ‫‪5‬پر جڏھن سڀني ايمان وارن اھو ٻڌو تہ انھن وڏي آواز سان غضب جي وڏي آواز سان دوزخ جي سردار کي چيو تہ ”اي پيغمبر!‬ ‫‪6‬پنھنجا دروازا کوليو تہ جالل جو بادشاھہ اندر اچي‪.‬‬ ‫‪ 7‬۽ خدائي نبي دائود‪ ،‬رڙ ڪري چيو ته‪ ،‬ڇا مون زمين تي سچ پچ اڳڪٿي ڪئي ۽ نه چيو ھو‪ ،‬اي ماڻھو خدا جي واکاڻ ڪندا آھن سندس نيڪي الء‪ ،‬۽ ماڻھن جي ٻارن الء سندس شاندار ڪم الء‪.‬‬ ‫‪8‬ڇاال ِء⁠جو ھن پيتل جا دروازا ٽوڙي ڇڏيا آھن‪ ،‬۽ لوھ جي سڙيل سڙيل سڪن کي ڪٽي ڇڏيو آھي‪ .‬ھن انھن کي انھن جي بڇڙائي َء جي ڪري ورتو آھي‪ ،‬۽ انھن جي بڇڙائي َء جي ڪري اھي ڏکيا آھن‪.‬‬ ‫‪9‬ان کان پو ِء ھڪڙو ٻيو نبي‪ ،‬يعني پاڪ يسعياہ‪ ،‬سڀني بزرگن سان اھڙي َء طرح ڳالھايو تہ ڇا مون اوھان ال ِء صحيح اڳڪٿي نہ ڪئي ھئي جڏھن آ ٌء زمين تي جيئرو ھوس؟‬ ‫‪ 10‬مئل ماڻھو جيئرا ٿيندا‪ ،‬۽ اھي وري جيئرا ٿيندا جيڪي قبرن ۾ آھن‪ ،‬۽ اھي خوش ٿيندا جيڪي زمين تي آھن‪ .‬ڇاڪاڻ ته اوس جيڪو رب جي طرفان آهي انهن ال ِء نجات آڻيندو‪.‬‬ ‫‪ 11‬۽ ٻي جا ِء تي مون چيو تہ ”اي موت‪ ،‬تنھنجي فتح ڪٿي آھي؟ اي موت‪ ،‬تنهنجو ڏنگ ڪٿي آهي؟‬ ‫‪12‬جڏھن سڀني بزرگن يسعياہ جون اھي ڳالھيون ٻڌيون‪ ،‬تڏھن انھن دوزخ جي سردار کي چيو تہ ”ھاڻي پنھنجا دروازا کوليو ۽ پنھنجا لوھ جا سڪا ھليو‪ .‬ڇاال ِء⁠جو تون ھاڻي پابند رھندين‪ ،‬۽ ڪا طاقت نہ آھي‪.‬‬ ‫‪ 13‬پو ِء گجگوڙ جي آواز وانگر ھڪڙو وڏو آواز آيو‪” ،‬اي شهزادو‪ ،‬پنھنجا دروازا کوليو‪ .‬۽ توهان مٿي ڪيو‪ ،‬اي دوزخ جا دروازا‪ ،‬۽ جالل جو بادشاهه اندر داخل ٿيندو‪.‬‬ ‫‪ 14‬جھنم جي بادشاھہ اھو ئي آواز بار بار محسوس ڪندي رڙ ڪئي‪ ،‬ڄڻ ھو بي خبر ھجي‪” ،‬اھو جالل جو بادشاھہ ڪير آھي؟‬ ‫‪ 15‬دائود دوزخ جي سردار کي جواب ڏنو تہ ”آ ٌء انھي َء آواز جا لفظ سمجھان ٿو‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو مون اھي ڳالھيون سندس روح سان ڪيون آھن‪ .‬۽ ھاڻي‪ ،‬جيئن مون مٿي چيو آھي‪ ،‬مان توھان کي چوان ٿو‪ ،‬خداوند‬ ‫مضبوط ۽ طاقتور‪ ،‬خداوند جنگ ۾ طاقتور آھي‪ :‬ھو جالل جو بادشاھ آھي‪ ،‬۽ اھو آسمان ۽ زمين ۾ خداوند آھي‪.‬‬ ‫‪ 16‬ھن ھيٺ ڏٺو آھي تہ قيدين جا رڙيون ٻڌي‪ ،‬۽ انھن کي ڇڏائڻ ال ِء جن کي موت جي سزا ڏني ويئي آھي‪.‬‬ ‫‪ 17‬۽ ھاڻي تون‪ ،‬دوزخ جي گندي ۽ بدبودار شهزادي‪ ،‬پنھنجا دروازا کوليو‪ ،‬ته جالل جو بادشاهه اندر داخل ٿئي‪ .‬ڇو ته اھو آسمان ۽ زمين جو پالڻھار آھي‪.‬‬ ‫‪18‬جڏھن دائود ھي چئي رھيو ھو‪ ،‬تڏھن قادر خداوند ھڪڙو ماڻھو َء جي روپ ۾ ظاھر ٿيو ۽ انھن جاين کي روشن ڪيائين‪ ،‬جيڪي اڳي اونداھين ۾ ھئا‪.‬‬ ‫‪ 19‬۽ زنجيرن کي ٽوڙي ڇڏيو‪ ،‬جيڪي اڳ ۾ ٽوڙي نه سگھندا ھئا‪ .‬۽ پنھنجي ناقابل تسخير طاقت سان انھن جو دورو ڪيو جيڪي اونداھين ۾ ويھي رھيا آھن گناھ جي ڪري ۽ موت جي ڇانو ۾‪.‬‬

‫باب ‪17‬‬ ‫‪ 1‬بي رحم موت ۽ سندس ظالم آفيسر اھي ڳالھيون ٻڌي‪ ،‬پنھنجي ڪيترن ئي بادشاھت ۾ خوف ۾ پکڙجي ويا‪ ،‬جڏھن انھن روشني َء جي روشني ڏٺي‪.‬‬ ‫‪ 2‬۽ مسيح پاڻ اوچتو انھن جي رھائشن ۾ ظاھر ٿيو‪ .‬تنھنڪري اھي رڙ ڪري چيائون تہ ”اسين تو سان جڪڙيل آھيون‪ .‬تون لڳي ٿو ته رب جي اڳيان اسان جي مونجهاري جو ارادو ڪيو‪.‬‬ ‫‪ 3‬تون ڪير آھين‪ ،‬جنھن ۾ فساد جي ڪا نشاني نه آھي‪ ،‬پر اھو روشن ظاھر آھي‪ ،‬جيڪو تنھنجي عظمت جو پورو ثبوت آھي‪ ،‬جنھن جو تون اڃا ڪو نوٽيس نٿو وٺين؟‬ ‫‪ 4‬تون ڪير آهين‪ ،‬ايترو طاقتور ۽ ايترو ضعيف‪ ،‬ايترو وڏو ۽ ايترو ننڍو‪ ،‬ڪير آهين جو ايترو گهٽ ۽ پو ِء به اولين درجي جو سپاهي‪ ،‬جيڪو هڪ عام سپاهي َء وانگر نوڪر جي صورت ۾ حڪم ڏئي‬ ‫سگهي؟‬ ‫‪ 5‬جالل جو بادشاهه‪ ،‬مئل ۽ جيئرو‪ ،‬جيتوڻيڪ هڪ ڀيرو صليب تي ماريو ويو؟‬ ‫‪ 6‬ڪير مئل کي قبر ۾ دفن ڪري‪ ،‬۽ اسان وٽ آرٽ جيئرو نازل ٿيو‪ ،‬۽ تنھنجي موت ۾ سڀ مخلوقات لرزجي ويا‪ ،‬۽ سڀ تارا لڙي ويا‪ ،‬۽ ھاڻي ڇا توھان مئلن ۾ آزاد ٿي ويا آھيو‪ ،‬۽ اسان جي لشڪر کي‬ ‫پريشان ڪيو؟‬ ‫‪7‬تون ڪير آھين‪ ،‬جو انھن قيدين کي آزاد ڪري‪ ،‬جيڪي اصل گناھہ جي زنجيرن ۾ جڪڙيل ھئا‪ ،‬۽ انھن کي پھرين آزادي َء ۾ آڻين؟‬ ‫‪8‬تون ڪير آھين‪ ،‬جيڪو انھن تي ايترو جلوو ۽ خدائي روشني پکڙيل آھين‪ ،‬جيڪي گناھ جي اونداھين ڪري انڌا ٿي ويا آھن؟‬ ‫‪ 9‬اھڙي َء طرح شيطان جا سڀ لشڪر اھڙي ئي خوفناڪي َء سان پڪڙيا ويا ۽ ڏاڍي تابعداري َء سان رڙ ڪري چوڻ لڳا تہ‬ ‫عيسي مسيح‪ ،‬اھو ڪٿان آيو آھين‪ ،‬جو تون ايترو طاقتور ۽ شان وارو ماڻھو آھين‪ ،‬جو ايترو روشن آھين‪ ،‬جو ڪوبہ نشان ئي نہ آھي‪ ،‬۽ ايترو پاڪ آھين جو ڪو ڏوھ ئي نہ آھي؟ ڌرتي َء جي ان هيٺئين‬ ‫‪ 10‬اي‬ ‫ٰ‬ ‫دنيا ال ِء‪ ،‬جيڪا هن وقت تائين اسان جي تابع هئي‪ ،‬۽ جتان اسان کي خراج ملي ٿو‪ ،‬ان کان اڳ ڪڏهن به اسان وٽ اهڙو مئل ماڻهو نه موڪليو ويو آهي‪ ،‬نه وري اهڙو تحفو دوزخ جي شهزادن ڏانهن موڪليو‬ ‫ويو آهي‪.‬‬ ‫‪ 11‬پو ِء تون ڪير آھين‪ ،‬جيڪو ايتري جرئت سان اسان جي گھرن ۾ داخل ٿيو ۽ نه رڳو اسان کي وڏين وڏين سزان جي ڌمڪي ڏيڻ کان ڊڄي‪ ،‬پر ٻين سڀني کي انھن زنجيرن کان بچائڻ جي ڪوشش ڪري‬ ‫ٿو‪ ،‬جن ۾ اسين انھن کي جڪڙيل آھيون؟‬ ‫عيسي آھين‪ ،‬جنھن بابت شيطان ھاڻي اسان جي شهزادي سان ڳالھايو آھي تہ صليب جي موت سان تو کي موت جي طاقت ملندي‪.‬‬ ‫‪12‬شايد تون اھو ئي‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 13‬پو ِء جالل جي بادشاھہ موت کي لتاڙائي‪ ،‬دوزخ جي شهزادي کي پڪڙي‪ ،‬سندس سموري طاقت کان محروم ڪري‪ ،‬اسان جي ڌرتي َء جي پي ُء آدم کي پاڻ سان گڏ وٺي ويو‪.‬‬ ‫باب ‪18‬‬ ‫‪ 1‬پو ِء دوزخ جي شهزادي شيطان کي پڪڙي ورتو ۽ وڏي اشاري سان کيس چيائين تہ ”اي تباهي َء جو شهزادو‪ ،‬بعلزبب جي شڪست ۽ جالوطني َء جو ليکڪ‪ ،‬خدا جي مالئڪن جو طعنہ ۽ سڀني نيڪ ماڻھن‬ ‫کان نفرت ڪندڙ! توکي اهڙي عمل ڪرڻ ال ِء ڪهڙي َء طرف مائل ڪيو؟‬ ‫‪ 2‬تو جالل جي بادشاھه کي صليب تي چاڙھيو‪ ،‬۽ سندس تباھي سان‪ ،‬اسان کي وڏي فائدن جا واعدا ڪيا آھن‪ ،‬پر ھڪڙو بيوقوف وانگر بي خبر آھيو جنھن بابت توھان آھيو‪.‬‬ ‫عيسي ناصري‪ ،‬پنھنجي شاندار ديوتا جي روشني َء سان‪ ،‬اونداھين ۽ موت جي سڀني خوفناڪ طاقتن کي ڀڄائي ٿو‪.‬‬ ‫‪3‬ڇاال ِء⁠جو ھاڻي ڏسو‪،‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 4‬ھن اسان جي قيدين کي مٿي کان ھيٺ تائين ٽوڙي ڇڏيو‪ ،‬سڀني قيدين کي برطرف ڪيو‪ ،‬سڀني قيدين کي آزاد ڪيو‪ ،‬۽ جيڪي اڳي پنھنجي عذابن جي ڪري روئڻ وارا نہ ھئا‪ ،‬تن ھاڻي اسان جي بي عزتي‬ ‫ڪئي آھي‪ ،‬۽ اسين ائين آھيون جو اسان کي شڪست ڏني وڃي‪ .‬انهن جون دعائون‪.‬‬ ‫‪ 5‬اسان جي ظالم حڪمرانن کي تابع ڪيو ويو آهي‪ ،‬۽ انسانن جو ڪو به حصو هاڻي اسان جي تابع نه ڪيو ويو آهي‪ ،‬پر ٻئي طرف‪ ،‬اهي سڀئي اسان جي بي رحميء سان مخالفت ڪن ٿا‪.‬‬ ‫‪6‬جيتوڻيڪ‪ ،‬اڳي‪ ،‬مئل اسان سان بي عزتي ڪرڻ جي جرئت نه ڪئي ھئي‪ ،‬۽ نڪي قيدي ھوندي به‪ ،‬ڪنھن به موقعي تي خوشي َء سان مالئي سگھندا ھئا‪.‬‬ ‫‪ 7‬اي شيطان‪ ،‬تون سڀني بڇڙن جو شهزادو‪ ،‬بدڪارن ۽ الوارثن جو پيءُ‪ ،‬تون ھن استحصال جي ڪوشش ڇو ٿو ڪرين‪ ،‬ڇو ته اسان جا قيدي ھميشه نجات ۽ زندگي َء جي اُميد کان سوا ِء ھئا؟‬ ‫‪8‬پر ھاڻي انھن مان ھڪڙو بہ ڪونھي‪ ،‬نڪي انھن جي منھن تي ڪڏھن بہ ڳوڙھا جھڙو آھي‪.‬‬ ‫‪ 9‬اي شهزادو شيطان‪ ،‬تون دوزخي عالئقن جو وڏو نگهبان‪ ،‬تنهنجا سڀئي فائدا جيڪي تو حرام ٿيل وڻ مان حاصل ڪيا‪ ،‬۽ جنت جو نقصان‪ ،‬تون هاڻي صليب جي ڪاٺ سان وڃائي چڪو آهين‪.‬‬ ‫عيسي مسيح کي صليب تي چاڙھيو‪.‬‬ ‫‪ 10‬۽ تنھنجي خوشي ان وقت ختم ٿي وئي‪ ،‬جڏھن تو صليب تي چاڙھي‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 11‬توهان پنهنجي ۽ منهنجي مفاد جي خالف ڪم ڪيو آهي‪ ،‬جيئن توهان هن وقت انهن وڏن عذابن ۽ المحدود عذابن کي محسوس ڪري رهيا آهيو جيڪي توهان ڀوڳڻ وارا آهيو‪.‬‬ ‫عيسي ناصري َء جي بڇڙن ڏوھن جي جاچ ڪرڻ گھرجي‪ ،‬پو ِء توکي معلوم ٿئي ھا تہ ھو موت جي الئق‬ ‫‪ 12‬اي شيطان‪ ،‬سڀني برائي جو شهزادو‪ ،‬موت جو مصنف ۽ سڀني فخر جو سرچشمو‪ ،‬تو کي پھريائين‬ ‫ٰ‬ ‫ڪونھي ڏوھاري آھي‪.‬‬ ‫‪ 13‬تو ڇو‪ ،‬بنا ڪنهن سبب ۽ انصاف جي‪ ،‬کيس صليب تي چاڙهڻ جو ارادو ڪيو ۽ اسان جي عالئقن ۾ هڪ بيگناهه ۽ صالح ماڻهو َء کي هيٺ الٿو‪ ،‬۽ اهڙي َء طرح سڄي َء دنيا مان سڀني گنهگار‪ ،‬بدڪار ۽‬ ‫بدڪار ماڻهن کي وڃائي ڇڏيو؟‬ ‫‪14‬جڏھن دوزخ جو شهزادو شيطان سان ڳالھائي رھيو ھو‪ ،‬تڏھن جالل جي بادشاھہ بيلزبب کي چيو‪ ،‬دوزخ جي شهزادي‪ ،‬شيطان‪ ،‬اھو شهزادو ھميشه ال ِء تنھنجي راڄ جي تابع رھندو‪ ،‬آدم ۽ سندس صالح پٽن‬ ‫جي ڪمري ۾‪ .‬منهنجو‪.‬‬ ‫باب ‪19‬‬ ‫عيسي پنھنجو ھٿ ڊگھو ڪري چيو تہ ”اوھين سڀيئي منھنجا بزرگو‪ ،‬مون وٽ اچو‪ ،‬جيڪي منھنجي شڪل ۾ پيدا ٿيا آھن‪ ،‬جن کي منع ٿيل ميوي جي وڻ‪ ،‬شيطان ۽ موت جي سزا ڏني وئي آھي‪.‬‬ ‫‪ 1‬تڏھن‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 2‬ھاڻي جيئرو رھو منھنجي صليب جي ڪاٺ سان؛ شيطان‪ ،‬هن دنيا جو شهزادو‪ ،‬غالب ٿي ويو آهي‪ ،‬۽ موت کي فتح ڪيو ويو آهي‪.‬‬ ‫عيسي آدم جي ھٿ تي جھليو ۽ کيس چيو تہ ”سالمت ھجي تو کي ۽ تنھنجي سڄي نيڪ نسل کي‪ ،‬جيڪا منھنجو آھي‪.‬‬ ‫تعالي جي ھٿ ھيٺ گڏ ٿيا ھئا‪ .‬۽ خداوند‬ ‫‪3‬پو ِء ھن وقت سڀيئي بزرگ خدا‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫عيسي جي پيرن تي ڪري پيو ۽ کيس ڳوڙھا ڳاڙيندي‪ ،‬نرم ٻولي ۽ وڏي آواز ۾ چيائين تہ‬ ‫‪4‬پو ِء آدم‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 5‬آ ٌء تو کي ساراھيندس‪ ،‬اي خداوند‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو تو مون کي مٿي کنيو آھي‪ ،‬۽ منھنجي دشمنن کي مون تي خوش ڪرڻ نہ ڏنو آھي‪ .‬اي منهنجا مالڪ‪ ،‬مون تو کي سڏيو‪ ،‬۽ تو مون کي شفا ڏني‪.‬‬ ‫‪ 6‬اي پالڻھار تو منھنجي روح کي قبر مان ڪڍيو آھي‪ .‬تو مون کي جيئرو رکيو آھي‪ ،‬انھي َء ال ِء ته مان ھيٺ ڪڏھن نه وڃان‪.‬‬ ‫‪ 7‬اي سڀيئي خدا جا خدا جا گيت ڳايو‪ ،‬۽ سندس پاڪائي جي ياد ۾ شڪرگذار ٿيو‪ .‬ڇاڪاڻ ته هن جو غضب هڪ لمحي ال ِء رهي ٿو‪ .‬هن جي حق ۾ زندگي آهي‪.‬‬ ‫عيسي جي پيرن تي سجدو ڪري ھڪڙي آواز سان چيو تہ ”تون آيو آھين‪ ،‬اي دنيا جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ‪ ،‬۽ حقيقت ۾ اھي سڀ شيون پوريون ڪيائين‪ ،‬جن جي اڳڪٿي تو شريعت‬ ‫‪ 8‬اھڙي َء طرح سڀني بزرگن‬ ‫ٰ‬ ‫۽ پنھنجي پاڪ نبين جي ڪري ڪئي ھئي‪.‬‬ ‫‪ 9‬تو پنھنجي صليب جي وسيلي جيئرن کي ڇوٽڪارو ڏياريو آھي‪ ،‬۽ اسان وٽ ھيٺ لھي آيا آھيو‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ صليب جي موت سان تون اسان کي دوزخ کان ڇوٽڪارو ڏيارين ۽ پنھنجي طاقت سان موت‬ ‫کان‪.‬‬ ‫‪ 10‬اي خداوند‪ ،‬جيئن تو آسمان ۾ پنھنجي جالل جا نشان رکيا آھن‪ ،‬۽ پنھنجي ڇوٽڪاري جي نشاني قائم ڪئي آھي‪ ،‬حتي پنھنجي صليب کي زمين تي! تنهن ڪري‪ ،‬اي منهنجا مالڪ‪ ،‬دوزخ ۾ پنهنجي صليب‬ ‫جي فتح جي نشاني قائم ڪر‪ ،‬ته موت کي وڌيڪ ڪم نه ڪيو وڃي‪.‬‬ ‫‪ 11‬پو ِء خداوند پنھنجو ھٿ ڊگھو ڪري صليب جو نشان ٺاھي آدم ۽ سندس سڀني بزرگن تي‪.‬‬ ‫‪ 12‬۽ آدم کي پنھنجي ساڄي ھٿ کان وٺي جھنم مان مٿي چڙھي ويو‪ ،‬۽ خدا جي سڀني بزرگن کي سندس پٺيان لڳو‪.‬‬ ‫‪13‬پو ِء شاھي نبي دائود دليري َء سان رڙ ڪري چيو تہ ”اي خداوند ال ِء ھڪڙو نئون گيت ڳايو‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ھن عجيب ڪم ڪيا آھن‪ .‬سندس ساڄي هٿ ۽ سندس پاڪ بازو کيس فتح حاصل ڪري چڪو آهي‪.‬‬ ‫‪ 14‬خداوند پنھنجي ڇوٽڪاري کي ظاھر ڪيو آھي‪ ،‬ھن پنھنجي صداقت کي پڌرو ڪيو آھي غير قومن جي نظر ۾‪.‬‬ ‫‪ 15‬فَقَا َل مِنَ الصَّالِ ِحينَ ‪« :‬هَ َذا هُ َو ْال َع ِظ ِيم َسبِيالً‪ ،‬آمين‪ُ ،‬س ْبحَانَ الرَّبِّ ‪.‬‬ ‫‪ 16‬ان کان پو ِء حبڪوڪ نبي َء ‪ 3‬رڙ ڪري چيو تہ ”تون پنھنجي قوم جي ڇوٽڪاري ال ِء نڪتي آھين‪ ،‬جيتوڻيڪ پنھنجي قوم جي ڇوٽڪاري ال ِء‪.‬‬ ‫‪ 17‬۽ سڀني ايمان وارن چيو تہ ”سڀاڳو آھي اھو جيڪو خداوند جي نالي تي اچي ٿو‪ .‬ڇاڪاڻ ته رب اسان کي روشن ڪيو آهي‪ .‬هي اسان جو خدا آهي هميشه ال ِء‪ .‬اھو اسان تي ھميشه تائين راڄ ڪندو‪ ،‬آمين‪.‬‬ ‫‪ 18‬اھڙي َء طرح سڀني نبين سندس ساراھہ جون پاڪ ڳالھيون ڪيون ۽ خداوند جي پٺيان ھلڻ لڳا‪.‬‬

‫باب ‪20‬‬ ‫‪ 1‬پو ِء خداوند آدم کي ھٿ سان جھلي کيس وڏي مالئڪ ميڪائيل جي حوالي ڪيو‪ .‬۽ انھن کي بھشت ۾ وٺي ويو‪ ،‬رحم ۽ شان سان ڀريل؛‬ ‫‪ 2‬۽ ٻه ڏاڍا پراڻا ماڻھو ساڻن مليا‪ ،‬۽ انھن بزرگن کان پڇيو تہ ”اوھين ڪير آھيو‪ ،‬جيڪي اڃا تائين اسان سان گڏ دوزخ ۾ نہ رھيا آھن ۽ اوھان جا الش بھشت ۾ رکيا ويا آھن؟‬ ‫‪ 3‬انھن مان ھڪڙي جواب ۾ چيو تہ ”آ ٌء حنوڪ آھيان‪ ،‬جنھن جو ترجمو خدا جي ڪالم سان ڪيو ويو آھي‪ ،‬۽ اھو ماڻھو جيڪو مون سان گڏ آھي‪ ،‬سو الياس ٽشبي آھي‪ ،‬جنھن جو ترجمو ٻرندڙ رٿ ۾ ھو‪.‬‬ ‫‪ 4‬اسان ھن وقت تائين ھتي رھيا آھيون ۽ موت جو ذائقو نہ چکيو آھيون‪ ،‬پر ھاڻي اسين مسيح دجال جي اچڻ تي‪ ،‬خدا جي نشانين ۽ معجزن سان هٿياربند ٿي‪ ،‬ساڻس جنگ ۾ شريڪ ٿيڻ ۽ يروشلم ۾ ھن جي‬ ‫هٿان قتل ٿيڻ تي‪ ،‬واپس اچڻ وارا آھيون‪ .‬ساڍا ٽن ڏينهن کان پو ِء وري جيئرو ڪڪرن ۾ کنيو ويندو‪.‬‬ ‫‪5‬جڏھن پاڪ حنوڪ ۽ الياس اھي ڳالھيون ڪري رھيا ھئا‪ ،‬تڏھن اتي ھڪڙو ٻيو ماڻھو آيو‪ ،‬جيڪو ھڪڙي بدنصيب شڪل ۾ صليب جو نشان پنھنجي ڪلھن تي کڻي آيو‪.‬‬ ‫‪6‬جڏھن سڀني ايمان وارن ھن کي ڏٺو‪ ،‬تڏھن چيائون تہ ”تون ڪير آھين؟ ڇاال ِء⁠جو تنھنجو روپ چور وانگر آھي‪ .‬۽ تون پنھنجي ڪلھن تي صليب ڇو کڻندي آھين؟‬ ‫‪ 7‬تنھن تي ھن جواب ڏنو تہ ”اوھين صحيح ٿا چئو‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو آ ٌء چور ھوس‪ ،‬جنھن زمين تي ھر قسم جا بڇڙا ڪم ڪيا‪.‬‬ ‫عيسي جي صليب تي چاڙهڻ وقت ٿيا‪.‬‬ ‫‪ 8‬۽ يھودين مون کي عيسي سان گڏ صليب تي چاڙھيو‪ .‬۽ مون حيرت انگيز شين جو مشاهدو ڪيو جيڪي مخلوقات ۾ خداوند‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 9‬۽ مون هن کي سڀني شين جو خالق ۽ غالب بادشاهه مڃيو‪ .‬۽ مون کيس عرض ڪيو‪” ،‬اي خداوند‪ ،‬مون کي ياد ڪر‪ ،‬جڏھن تون پنھنجي بادشاھت ۾ ايندين‪.‬‬ ‫‪ 10‬ھن ھن وقت منھنجي دعا قبول ڪئي ۽ مون کي چيو تہ ”آ ٌء تو کي سچ ٿو ٻڌايان تہ اڄ تون مون سان گڏ بھشت ۾ ھوندين‪.‬‬ ‫‪ 11‬۽ ھن مون کي صليب جي ھي َء نشاني ڏيندي چيو تہ ”ھي کڻ ۽ بھشت ڏانھن وڃ‪ .‬۽ جيڪڏھن اھو مالئڪ جيڪو بھشت جو نگہبان آھي تو کي داخل نه ڪري‪ ،‬کيس صليب جي نشاني ڏيکاري‪ ،‬۽ کيس‬ ‫عيسي مسيح جيڪو ھاڻي صليب تي چاڙھيو ويو آھي‪ ،‬تنھن مون کي ھتي تو وٽ موڪليو آھي‪.‬‬ ‫چئو‪:‬‬ ‫ٰ‬ ‫‪12‬جڏھن مون اھو ڪم ڪيو ۽ انھي َء مالئڪ کي‪ ،‬جيڪو بھشت جو نگہبان آھي‪ ،‬اھي سڀ ڳالھيون ٻڌايائين‪ ،‬۽ ھن اھي سڀ ڳالھيون ٻڌي‪ ،‬انھي َء وقت دروازا کولي‪ ،‬مون کي متعارف ڪرايو ۽ مون کي‬ ‫بھشت ۾ ساڄي پاسي رکيائين‪.‬‬ ‫عيسي مسيح جا پاڪ ۽ نيڪ ٻانھا آھن‪ ،‬جن کي صليب تي چاڙھيو ويو ھو‪.‬‬ ‫‪13‬ھن چيو تہ ”ھتي ٿوري دير ترسو‪ ،‬جيستائين سڀني ماڻھن جو پي ُء آدم‪ ،‬پنھنجي سڀني پٽن سميت اندر داخل ٿئي‪ ،‬جيڪي‬ ‫ٰ‬ ‫قادرمطلق خدا‪ ،‬ھميشہ جي ڀالئي جو پي ُء ۽ ٻاجھارو پيءُ‪ ،‬جنھن انھن تي احسان ڪيو‬ ‫‪14‬جڏھن انھن چور کان اھو سمورو احوال ٻڌو‪ ،‬تڏھن سڀيئي بزرگ ھڪڙي آواز سان چوڻ لڳا تہ ”سڀاڳو آھي‪ ،‬اي‬ ‫ِ‬ ‫آھي‪ ،‬جيڪي گناھگار ھئا‪ .‬۽ انهن کي جنت جي رحمت ۾ آندو آهي‪ ،‬۽ انهن کي پنهنجي عظيم ۽ روحاني رزقن جي وچ ۾‪ ،‬روحاني ۽ مقدس زندگي ۾ رکيو آهي‪ .‬آمين‪.‬‬ ‫باب ‪21‬‬ ‫‪ 1‬اھي خدائي ۽ مقدس اسرار آھن‪ ،‬جيڪي اسان ڏٺا ۽ ٻڌا آھن‪ .‬مان‪ ،‬چارينس ۽ لينٿيئس کي خدا جي ٻين اسرار کي بيان ڪرڻ جي اجازت نه آهي‪ ،‬جيئن آرڪي فرشتي مائيڪل اسان کي حڪم ڏنو هو‪،‬‬ ‫عيسي مسيح جي جيئري ٿيڻ جو اعالن ڪندا رھندؤ‪ ،‬ڇاال ِء⁠جو ھن اوھان کي پاڻ سان گڏ مئلن مان جيئرو ڪيو آھي‪.‬‬ ‫‪2‬ھي َء چيو تہ ”اوھين منھنجي ڀائرن سان گڏ يروشلم ڏانھن ھليو ۽ دعائون ڪندا رھندؤ ۽‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 3‬۽ اوھين ڪنھن بہ ماڻھو َء سان نہ ڳالھايو‪ ،‬پر گونگو ٿي ويھي رھو‪ ،‬جيستائين اھو وقت اچي جڏھن خداوند اوھان کي پنھنجي الوہيت جا اسرار ٻڌائڻ جي اجازت ڏيندو‪.‬‬ ‫‪ 4‬وڏي مالئڪ ميڪائيل اسان کي حڪم ڏنو تہ اُردن کان ٻاھر ھڪڙي شاندار ۽ ٿلهي ملڪ ڏانھن وڃو‪ ،‬جتي اسان سان گڏ مسيح جي جيئري ٿيڻ جو ثبوت ڏيڻ ال ِء ڪيترائي ماڻھو مئلن مان جيئرا ٿي اٿن‪.‬‬ ‫‪ 5‬ڇاال ِء⁠جو اسان کي مئلن مان رڳو ٽي ڏينھن مليا آھن‪ ،‬جيڪي اسان جي ما ُء⁠پيءُ سان گڏ پنھنجي خداوند جي عيد فصح جي ملھائڻ ال ِء ۽ مسيح خداوند جي شاھدي ڏيڻ ال ِء اٿيا آھن ۽ اسان کي اردن جي‬ ‫پاڪ دريا َء ۾ بپتسما ڏني ويئي آھي‪ .‬۽ هاڻي اهي ڪنهن کي به نظر نه ٿا اچن‪.‬‬ ‫‪ 6‬اھو ايترو آھي جيترو خدا اسان کي توھان سان تعلق رکڻ جي اجازت ڏني آھي‪ .‬تنھنڪري اوھين سندس تعريف ۽ عزت ڪريو‪ ،‬۽ توبه ڪريو‪ ،‬۽ اھو اوھان تي رحم ڪندو‪ .‬سالمتي ھجي توھان کي خداوند‬ ‫عيسي مسيح جي طرفان‪ ،‬۽ اسان سڀني جي ڇوٽڪاري ڏيندڙ‪ .‬آ ِمي ْ​ْن آ ِمي ْ​ْن آ ِميْن ‪.‬‬ ‫خدا‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 7‬پو ِء جڏھن ھنن لکڻ ختم ڪيو ۽ ٻن الڳ الڳ ڪاغذن ۾ لکجي ويا‪ ،‬تڏھن چارينس جيڪي ڪجھہ لکيو سو حناس‪ ،‬ڪيفا ۽ گمليل جي ھٿن ۾ ڏنو‪.‬‬ ‫‪ 8‬ساڳي َء طرح لينٿيس جيڪي لکيو ھو سو نيڪديمس ۽ جوزف جي ھٿن ۾ ڏنو‪ .‬۽ فوري طور تي اهي سفيد شڪل ۾ تبديل ٿي ويا ۽ وڌيڪ نه ڏٺو ويو‪.‬‬ ‫‪9‬پر انھن جيڪي ڪجھہ لکيو ھو‪ ،‬سو بلڪل صحيح ثابت ٿيو‪ ،‬جنھن ۾ ھڪڙو اکر ٻئي کان وڌيڪ يا گھٽ نہ ھو‪.‬‬ ‫عيسي جي برڪت‬ ‫‪10‬جڏھن يھودين جي مڙني جماعت چارينس ۽ لينٿيئس جا اھي سڀ عجيب الڳاپا ٻڌا‪ ،‬تڏھن ھڪٻئي کي چوڻ لڳا تہ ”سچ⁠پچ اھي سڀ شيون خدا جي طرفان ڪيون ويون آھن‪ ،‬۽ خداوند‬ ‫ٰ‬ ‫ھميشہ ھميشہ تائين ھجي‪ ،‬آمين‪.‬‬ ‫‪ 11‬اھي وڏي َء پريشاني َء‪ ،‬ڊپ ۽ ڏڪڻي َء سان گھمڻ ڦرڻ لڳا ۽ پنھنجن سينن تي وار ڪري ھر ڪو پنھنجي گھر ڏانھن ھليو ويو‪.‬‬ ‫عيسي جي باري ۾ ٻڌايون ھيون‪ ،‬سي اتي ئي يوسف ۽ نيڪديمس گورنر کي ٻڌايون‪.‬‬ ‫‪12‬پر اھي سڀ ڳالھيون جيڪي يھودين پنھنجن عبادت⁠خانن ۾‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 13‬۽ پالطس اھي سڀ معامال لکيا ۽ اھي سڀ احوال پنھنجي گھر جي سرڪاري رڪارڊ ۾ رکيا‪.‬‬ ‫باب ‪22‬‬ ‫‪ 1‬انھن ڳالھين کان پو ِء پالطس يھودين جي ھيڪل ۾ ويو ۽ سڀني حاڪمن‪ ،‬شريعت جي عالمن ۽ شريعت جي عالمن کي گڏ ڪري انھن سان گڏ ھيڪل جي ھڪڙي عبادتخاني ۾ ويو‪.‬‬ ‫‪2‬سڀني دروازن کي بند ڪرڻ جو حڪم ڏئي کين چيو تہ ”مون ٻڌو آھي تہ ھن ھيڪل ۾ اوھان وٽ ھڪڙو وڏو ڪتاب آھي‪ .‬تنھنڪري آ ٌء توھان کي گھران ٿو‪ ،‬تہ اھو منھنجي اڳيان پيش ڪيو وڃي‪.‬‬ ‫‪3‬جڏھن اھو وڏو ڪتاب آندو ويو‪ ،‬جنھن کي ھيڪل جي چئن وزيرن سون ۽ قيمتي پٿرن سان سينگاريو ھو‪ ،‬تڏھن پالطس انھن سڀني کي چيو تہ ”آ ٌء اوھان کي اوھان جي ابن ڏاڏن جي خدا جو قسم ٿو ٻڌايان‪،‬‬ ‫جنھن ھيڪل کي ٺاھيو ۽ حڪم ڏنو ھو‪ .‬تعمير ڪيو ويو‪ ،‬ته توهان مون کان سچ نه لڪايو‪.‬‬ ‫عيسي بابت ڪا شي ِء ملي آھي‪ ،‬جنھن کي اوھان صليب تي‬ ‫‪ 4‬اوھان کي خبر آھي اھي سڀ شيون جيڪي انھي َء ڪتاب ۾ لکيل آھن‪ .‬تنھنڪري ھاڻي مون کي ٻڌا ِء‪ ،‬جيڪڏھن اوھان کي صحيفن ۾ انھي َء‬ ‫ٰ‬ ‫چاڙھيو ھو‪ ،‬۽ ھو دنيا جي ڪھڙي وقت آيو ھوندو‪ ،‬مون کي ڏيکاريو‪.‬‬ ‫‪5‬پو ِء حنا ۽ قائفا قسم کڻي‪ ،‬باقي جيڪي ساڻن گڏ ھئا‪ ،‬تن سڀني کي چيپل مان ٻاھر وڃڻ جو حڪم ڏنائون‪.‬‬ ‫‪6‬ھنن ھيڪل ۽ گرجا گھر جا دروازا بند ڪري پيالطس کي چيو تہ ”اي جج‪ ،‬تو اسان کي ھن ھيڪل جي اڏاوت جو قسم کنيو آھي‪ ،‬انھي َء ال ِء تہ تو کي بيان ڪريون‪ ،‬جيڪو سچ ۽ صحيح آھي‪.‬‬ ‫عيسي کي صليب تي چاڙھي ڪوڪا ھڻڻ کان پو ِء‪ ،‬اھو نہ ڄاڻندا ھئاسين تہ ھو خدا جو فرزند آھي‪ ،‬پر فرض ڪيوسين تہ ھن ڪنھن جادو َء جي مدد سان پنھنجو معجزو ڪيو آھي‪ ،‬تنھنڪري‬ ‫‪ 7‬جڏھن اسين‬ ‫ٰ‬ ‫ھن ھيڪل ۾ ھڪ وڏي گڏجاڻي گھرائي‪.‬‬ ‫عيسي کي سندس مرڻ کان پو ِء جيئرو ڏٺو آھي ۽ ھن کي‬ ‫عيسي جي ڪيل معجزن بابت پاڻ ۾ بحث ڪري رھيا ھئاسين‪ ،‬تڏھن اسان کي پنھنجي ملڪ جا ڪيترائي شاھد مليا‪ ،‬جن ٻڌايو تہ ھنن‬ ‫‪8‬جڏھن اسين‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫پنھنجي شاگردن سان ڳالھائيندي ٻڌو ۽ ڏٺو‪ .‬ھو آسمانن جي اوچائي ڏانھن چڙھي ٿو‪ ،‬۽ انھن ۾ داخل ٿئي ٿو‪.‬‬ ‫عيسي مئلن ۾ ڪيون آھن‪ ،‬جن جو اسان جي ھٿن ۾ لکيل لکيل آھي‪.‬‬ ‫عيسي مئلن مان جيئرا ڪيا‪ ،‬جن اسان کي ڪيتريون ئي عجيب ڳالھيون ٻڌايون آھن‪ ،‬جيڪي‬ ‫‪ 9‬۽ اسان ٻه شاھد ڏٺا‪ ،‬جن جا الش‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 10‬۽ اسان جو دستور آھي تہ ھر سال ھن مقدس ڪتاب کي گڏجاڻي َء ۾ کوليون ۽ اتي خدا جي مشوري جي ڳوال ڪريون‪.‬‬ ‫‪ 11‬۽ اسان کي ستر ڪتابن مان پھرين ڪتاب ۾ مليا‪ ،‬جتي مائيڪل مالئڪ آدم جي ٽئين پٽ پھرين انسان سان ڳالھائي رھيو آھي‪ ،‬اھو بيان آھي ته پنج ھزار پنج سؤ سالن کان پو ِء مسيح خدا جو سڀ کان پيارو‬ ‫فرزند زمين تي آيو‪.‬‬ ‫موسي سان ڳالھايو ھو‪” ،‬تون شاھدي جو صندوق ٺاھيندين‪ .‬ٻه هٿ ساڍا ان جي ڊگھائي ۽ ويڪر ساڍا هٿ ۽ اوچائي ساڍا ٽي هٿ‪.‬‬ ‫‪ 12‬۽ اسان وڌيڪ غور ڪيو‪ ،‬ته شايد اھو ئي بني اسرائيل جو خدا ھو جنھن‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 13‬پراڻي عهد نامي جي صندوق جي اڏاوت ال ِء انھن ساڍا پنج ھٿن جي ڪري‪ ،‬اسان سمجھيو ۽ ڄاڻون ٿا ته پنج ھزار ورھين ۾‪ ،‬يسوع مسيح ھڪڙو الش واري صندوق يا خيمي ۾ اچڻو آھي‪ .‬؛‬ ‫‪ 14‬اھڙي َء طرح اسان جا لکيل ڪتاب شاھدي ڏين ٿا تہ ھو خدا جو فرزند ۽ خداوند ۽ بني اسرائيل جو بادشاھہ آھي‪.‬‬ ‫‪ 15‬۽ ڇاڪاڻ⁠تہ ھن جي مصيبت کان پوء‪ ،‬اسان جا سردار ڪاھن انھن نشانين تي حيران ٿي ويا جيڪي ھن جي وسيلي ٺاھيا ويا ھئا‪ ،‬تنھنڪري اسان اھو ڪتاب کوليو تہ جيئن يوسف ۽ مريم جي نسل تائين‬ ‫سڀني نسلن جي ڳوال ڪريون‪ ،‬جيڪو سمجھي ٿو ته ھو مسيح جي ما ُء آھي‪ .‬دائود جو ٻج؛‬ ‫‪ 16‬۽ اسان کي پيدا ڪرڻ جو حساب مليو‪ ،‬۽ جنھن وقت ھن آسمان ۽ زمين کي بڻايو ۽ پھريون ماڻھو آدم کي‪ ،‬۽ ان کان وٺي ٻوڏ تائين‪ ،‬ٻه ھزار‪ ،‬ٻه سؤ ٻارھن سال ھئا‪.‬‬ ‫موسي کان وٺي دائود بادشاهه تائين‪ ،‬پنج سئو ڏهه‪.‬‬ ‫موسي تائين‪ ،‬چار سؤ ٽيھہ‪ .‬۽‬ ‫‪ 17‬۽ ٻوڏ کان ابراھيم تائين‪ ،‬نو سئو ٻارھن‪ .‬۽ ابراھيم کان‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫‪ 18‬۽ دائود کان وٺي بابل جي قيد تائين‪ ،‬پنج سؤ سال‪ .‬۽ بابل جي قيد کان وٺي مسيح جي اوتار تائين‪ ،‬چار سو سال‪.‬‬ ‫‪ 19‬سڀني جو مجموعو پنج هزار ۽ اڌ (هڪ هزار) آهي‪.‬‬ ‫قادرمطلق خدا آھي‪ .‬آمين‪.‬‬ ‫۽‬ ‫سچو‬ ‫۽‬ ‫فرزند‬ ‫جو‬ ‫خدا‬ ‫مسيح‬ ‫عيسي‬ ‫ئي‬ ‫سو‬ ‫ھڻايا‪،‬‬ ‫ڪوڪا‬ ‫چاڙھي‬ ‫عيسي‪ ،‬جنھن کي اسان صليب تي‬ ‫‪ 20‬پو ِء ظاھر آھي تہ‬ ‫ٰ‬ ‫ٰ‬ ‫ِ‬