Javanese - The Protevangelion

Protevangelion BAB 1 1 Ing sajarah suku Israèl rolas, kita maca ana wong sing jenengé Yoakim, sing sugih banget, ngladèni pisungsung tikel 1 marang Pangéran Allah, lan wis mutusaké mangkéné, , lan supaya aku bisa nampa sih-rahmat saka Gusti Allah kanggo pangapuraning dosa-dosaku.

2 Nanging nalika riyaya gedhe kagem Pangeran Yehuwah, nalika wong Israel nyaosake pisungsunge, lan Yoakim uga nyaosake pisungsunge, Imam Agung Ruben nglawan dheweke, lan ujar manawa sampeyan ora menehi pisungsung, amarga sampeyan ora nglairake masalah apa wae ing Israel.

3 Bareng Sang Prabu Yoakhim prihatin banget, banjur lunga mrana-mrene kanggo mriksa daftaring taler rolas, apa mung panjenengane kang ora peputra.

4 Nanging nalika dipriksa, dheweke nemokake yen kabeh wong mursid wis nuwuhake keturunan ing Israel.

5 Panjenengané banjur ngéling-éling marang Abraham, leluhuré Abraham, yèn Gusti Allah ing pungkasan umuré wis maringi Iskak, anaké; kang banget susah, lan ora bakal katon dening bojoné.

6 Nanging banjur leren menyang ara-ara samun lan ngadegake tarub ana ing kono, lan pasa patang puluh dina patang puluh bengi, lan kandha ing sajroning ati: 7 Aku ora bakal mudhun mangan utawa ngombe, nganti Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku, bakal mirsani aku, nanging pandonga bakal dadi pangan lan ngombeku.

BAB 2 1 Ing salawas-lawase, Anna, garwane, sedhih lan bingung amarga loro, lan ujar manawa aku bakal sedhih amarga randha lan gabug.

2 Sasampune sampun dumugi riyaya agung kagem Ida Sang Hyang Widi Wasa, Yudit prawannyane mabaos sapuniki: “Sakancan danene anggen semeton nyidayang nandang sangsara?

Riyaya Gusti saiki wis teka, nalika ana wong sing ora sah kanggo nangisi.

3 Mulané tampanana tudung iki sing diwènèhaké déning wong sing gawé barang-barang kuwi, merga aku iki, sing dadi abdi, ora pantes nganggo klambi iki, nanging cocog karo wong sing nduwèni sipat sing luwih dhuwur.

4 Nanging Hana mangsuli, "Wis lungaa, aku ora biasa karo sing kaya ngono. Kajaba iku, Pangeran Yehuwah wus banget ngasorake aku.

5 Kawula sumelang bilih wonten tiyang ingkang nggadhahi rancangan ingkang boten sae, ingkang paring pitedah dhateng panjenengan, saha panjenengan rawuh damel najis kawula klawan dosa kawula.

6 Wangsulané Yudit, abdiné, "Apa sing bakal dakkarepaké marang kowé?"

7 Aku ora bisa njaluk sampeyan laknat sing luwih gedhe tinimbang sampeyan, amarga Gusti Allah wis nutup guwagarbanmu, supaya sampeyan ora dadi ibu ing Israel.

8 Nalika iku Hana kagèt banget, lan nganggo sandhangan mantèné, kira-kira jam telu soré mlaku-mlaku ing keboné.

9 Lan dheweke weruh wit laurel, banjur lungguh ing sangisore wit iku, lan ndedonga marang Gusti, pangandikane: 10 Dhuh Allahipun para leluhur kawula, Paduka mugi karsaa mberkahi kawula saha Paduka mugi karsaa mirsani pandonga kawula, kadosdene Paduka mberkahi guwa-garbanipun Sara, saha Paduka paringi putra Iskak.

BAB 3 1 Nalika dheweke nyawang langit, dheweke weruh susuhe manuk pitik ing laurel,

2 Lan sedhih ing batine, dheweke kandha, "Apa aku iki, sapa sing nglairake aku?" Lan guwa-garba apa sing ngetokaké aku, nganti aku kena ipat-ipat ana ing ngarepé wong Israèl, lan padha nyenyamah lan nyenyamah aku ana ing Pedalemané Allahku: 3 Kawula boten kados kewan-kewan ing bumi, awit kewankewan ingkang wonten ing bumi punika sami bebrayan wonten ing ngarsa Paduka, dhuh Yehuwah! Apa aku, apa aku bisa dibandhingake?

4 Kawula boten kados kewan ingkang kendel, awit kewan ingkang kendel menika ngetokaken woh wonten ing ngarsa Paduka, dhuh Yehuwah! Apa aku, apa aku bisa dibandhingake?

5 Kawula boten saged dipun bandingaken kaliyan toya punika, amargi toya punika kathah wohipun wonten ing ngarsa Paduka, dhuh Yehuwah! Apa aku, apa aku bisa dibandhingake?

6 Aku ora kaya ombaking segara; kanggo iki, manawa lagi anteng, utawa ing gerakan, karo iwak kang ana ing wong-wong mau, memuji marang Panjenengan, dhuh Yehuwah! Apa aku, apa aku bisa dibandhingake?

7 Kawula punika boten saged dipunbandingaken kaliyan bumi, amargi bumi metokaken wohipun, saha memuji dhumateng Paduka, dhuh Yehuwah!

BAB 4 1 Ana malaékaté Pangéran jumeneng ana ing sandhingé lan kandha, ”Han, Hana, Pangéran miyarsakaké pandongamu; sira bakal ngandheg lan nglairake anak, lan turunira bakal kacarita ing salumahing bumi.

2 Wangsulane Hana: “Demi Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku kang gesang, apa wae kang daklahirake, lanang utawa wadon, iku bakal dakpasrahake marang Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku, lan iku bakal ngladeni Panjenengane ing salawase uripe.

3 Lah ana malaékat loro sing katon lan matur marang dheweke, Lah Joachim bojomu teka karo pangonné.

4 Awit ana malaékaté Pangéran uga wis tumedhak lan munjuk: Pangéran Allah sampun miyarsakaken pandonga panjenengan, énggal-énggal lungaa, sabab Hana bojomu bakal ngandheg.

5 Sang Prabu Yoakim tumuli mandhap sarta nimbali pangonpangone sarta ngandika marang aku, wedhus gembel wadon sepuluh kang tanpa cacad lan tanpa cacad, iku bakal kagem Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku.

6 Ingsun gawanen pedhet rolas tanpa cacad, lan pedhet rolas iku kanggo para imam lan para pinituwa.

7 Ingsun gawanen wedhus berok satus, lan wedhus berok satus iku kanggo bangsa kabeh.

8 Sang Prabu Yoachim banjur mandhap karo para pangon, lan Hana ngadeg ing gapura lan weruh Yoakim teka karo para pangon.

9 Wong wadon mau banjur mlayu lan nggantung ing guluné, lan kandha, "Saiki aku ngerti yèn Pangéran mberkahi aku.

10 Lah, aku sing biyèn randha wis ora dadi randha manèh, lan aku sing gabug bakal ngandheg.

BAB 5 1 Ing dina kapisan Sang Prabu Yoachim lereb ana ing omahe, nanging ing dina esuke banjur nyaosake pisungsunge sarta ngandika: 2 Manawa Gusti paring pangapura marang aku, muga-muga piring kang ana ing bathuke imam 1 ndhawuhake.

3 Banjur takon marang piring sing dienggo imam, lan ndeleng, nanging ora ana dosa ing dheweke.

4 Sang Prabu Yoakim tumuli ngandika: “Saiki aku sumurup, manawa Pangeran Yehuwah paring sih-rahmat marang aku, lan sakehe dosaku wis diilangi.

5 Banjur mudhun saka Pedalemané Pangéran sing dibeneraké, banjur mulih menyang omahé.

6 Lan nalika sangang sasi rampung kanggo Hana, dheweke nglairake, lan matur marang bidhan: Apa sing dakkarepake?

7 Wong wadon mau banjur kandha, "Wong wadon."

8 Ana banjur ngandika, "Dina iki Gusti wis ngluhurake nyawaku; lan dheweke diselehake ing amben.

9 Bareng wis rampung dina-dina sesuci, banjur nyusoni bayi mau lan dijenengi Maria.

BAB 6 1 Saben dina bocahé saya kuwat, temah nalika umuré sangang sasi, ibuné ditibakake ing lemah, supaya bisa ngadeg. Bareng wis lumaku sangang undhak-undhakan, banjur marani pangkone ibune.

2 Ibuné banjur dicekel lan dipangandikani: "Demi Pangéran, Allahku, sing urip, kowé ora bakal lumaku manèh ana ing bumi iki, nganti kowé dakgawa menyang Pedalemané Allah."

3 Mulané kamaré didadèkaké panggonan suci, lan ora najis apaapa lan ora najis nyedhaki dhèwèké, nanging ngundang anakanak wadon Israèl sawetara sing ora najis, banjur disingkirké.

4 Nanging nalika bocahé umur setaun, Yoakim nganakaké pésta gedhé lan ngundang para imam, para ahli Torèt, para pinituwa lan wong Israèl kabèh.

5 Sang Prabu Yoachim banjur nyaosake bocah wadon iku marang para pangareping imam, lan padha mberkahi dheweke, pangucape: “Gusti Allahe para leluhur kita mberkahi bocah wadon iki, lan paring asma kang misuwur lan langgeng ing turun-temurun.” Lan kabeh wong mangsuli, "Inggih, Amin."

6 Sawuse mangkono Sang Prabu Yoachim banjur ngaturake kang kaping pindhone marang para imam, sarta padha diberkahi, pangucape: “Dhuh Allah ingkang Mahaluhur, mugi karsaa mirsani prawan punika, mugi karsaa paring berkah ingkang langgeng.”

7 Sawuse mangkono ibune banjur ngunggahake dhadhane, sarta ngidungake kidung kagem Pangeran Yehuwah.

8 Ingsun bakal ngidungake kidung anyar konjuk marang Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku, amarga Panjenengane wus nekani aku, lan ngilangake panyenyatane mungsuhku, lan maringi wohing kaadilane marang aku, supaya saiki bisa dicritakake marang bani Ruben. , sing Anna menehi nyedhot.

9 Bocah mau banjur dikubur ana ing kamar kang wis disucekake, banjur metu ngladeni wong-wong mau.

10 Bareng riyaya wis rampung, wong-wong padha lunga kanthi bungah lan ngluhurake Gusti Allahe Israel.

BAB 7 1 Nanging bocah wadon mau wis saya gedhé, lan nalika umuré rong taun, Yoakim kandha marang Hana: “Ayo padha digawa menyang Pedalemané Allah, supaya kita padha netepi supaos kita marang Pangéran Allah, supaya Panjenengané aja nganti kelakon. nesu marang kita, lan kurban kita ora ditampa.

2 Nanging Anna ngandika, "Ayo padha ngenteni telung taun, supaya dheweke ora ngerti bapakne." Yoachim banjur ngandika, "Ayo padha ngenteni."

3 Bareng bocahe wis umur telung taun, Sang Prabu Yoachim ngandika: “Ayo padha ngundang anak-anak wadon Ibrani kang ora najis, padha njupuka dimar, padha disunakake, supaya bocahe aja nganti bali maneh. pikirane nglawan padalemane Sang Yehuwah.

4 Lan padha nindakake mangkono nganti padha munggah menyang Pedalemané Allah. Imam Agung banjur nampani lan mberkahi dheweke, pangandikane: "Maria, Gusti Allah wus ngluhurake asmamu nganti tekan ing wekasaning jaman, marga saka kowe Pangeran Yehuwah bakal ndhatengake panebuse marang wong Israel.

5 Wong wadon mau banjur dilebokake ing undhak-undhakan katelu saka misbyah, lan Pangeran Yehuwah paring sih-rahmat marang dheweke, lan dheweke nari nganggo sikile, lan kabeh turune Israel tresna marang dheweke.

BAB 8 1 Wong tuwané banjur lunga kanthi gumun lan memuji marang Gusti Allah, amarga bocah wadon mau ora bali.

2 Nanging Maryam tetep ana ing Padaleman Suci kaya manuk dara sing sinau ana ing kono, lan nampa panganan saka tangané malaékat.

3 Bareng wis umur rolas taun, para imam padha nglumpuk ana ing sawijining pradata, sarta padha kandha, "Lah, Maryam wis umur rolas taun; Apa sing kudu kita lakoni karo dheweke, supaya papan sucine Pangeran Yehuwah, Gusti Allah kita, bakal dadi najis?

4 Para imam tumuli padha mangsuli marang Imam Agung Zakharia, "Apa kowe padha ngadeg ana ing misbyah Pangeran Yehuwah lan lumebu ing pasucen lan ngucapake panyuwun tumrap dheweke, lan apa wae sing bakal diwedharake dening Gusti marang kowe, lakonana."

5 Imam Agung banjur lumebu ing papan kang Mahasuci lan njupuk tutup dhadhaning pangadilan 1 ndedonga kanggo dheweke; 6 Lah, Malaékaté Pangéran teka lan ngandika, "Zakarias, Sakarias, lungaa, para randha ing antarané wong-wong padha klumpukna, lan siji-sijine padha nggawa tekené, lan sapa sing bakal diparingaké déning Gusti. pratandha bakal dadi bojoné Maria.

7 Wong-wong padha nguwuh-uwuh ing satanah Yudéa, lan kalasangkané Pangéran diunekake, wong kabèh padha lumayu lan padha ngumpul.

8 Yusuf uga nguncalaké pancingé, banjur methukaké wong-wong mau; Bareng wis padha ketemu, banjur padha sowan ing ngarsane Imam Agung, padha njupuk tongkate.

9 Sawisé Imam Agung nampa tekené, banjur mlebu ing Padaleman Suci arep ndedonga.

10 Bareng wis rampung anggone ndedonga, banjur njupuk kayukayu mau, banjur diedum-edum, nanging ora ana mukjijat sing ditindakake.

11 Tongkat sing pungkasan dicekel déning Yusuf, lah ana manuk dara metu saka teken mau lan mabur ing sirahé Yusuf.

12 Imam Agung banjur ngandika, "Yusuf, kowé iku sing dipilih kanggo njupuk Prawan saka Gusti, kanggo nyimpen dheweke kanggo wong.

13 Nanging Yusuf ora gelem, pangandikané, "Aku iki wis tuwa lan duwé anak, nanging isih enom, lan aku wedi, yèn aku ora bakal dadi nggeguyu ing Israèl."

14 Imam Agung banjur ngandika: Yusuf, wedia marang Pangeran Yehuwah, Gusti Allahmu, lan elinga marang Sang Datan, Korakh lan Abiram, nalika bumi mbuka lan nguntal wong-wong mau, amarga padha mbantah.

15 Mulané, Yusuf, wedia marang Gusti Allah, supaya ora kelakon kaya ngono ing keluargamu.

16 Yusuf banjur wedi, banjur nggawa dheweke menyang omahé, lan Yusuf ngandika marang Maria, Lah, Aku wis njupuk sampeyan saka Pedalemané Gusti, lan saiki aku bakal ninggalake sampeyan ing omahku; Aku kudu mikir babagan perdagangan bangunan. Dèkné Gusti nunggil karo kowé.

BAB 9 1 Ana ing majelis para imam kapangandikakaké, "Ayo padha gawé geber anyar kanggo Padaleman Suci."

2 Imam Agung tumuli ngandika: “Mungguh prawan pitu saka taler Dawud kang tanpa cacad.”

3 Para abdi mau banjur padha mangkat lan nggawa wong-wong mau menyang padalemaning Sang Yehuwah, lan Imam Agung ngandika marang wong-wong mau, saiki padha nguncalna undhi ana ing ngarsaningSun, sapa panunggalanmu kang bakal milit benang emas, sapa biru, sapa abang, sapa kain lena alus. , lan sapa sejatine wungu.

4 Imam Agung banjur ngerti yen Maryam iku saka taler Dawud; lan banjur disebut dheweke, lan wungu sejati tiba ing lot kanggo muter, lan dheweke lunga menyang omahe dhewe.

5 Nanging wiwit nalika iku Imam Agung Zakharia dadi bisu, lan Samuel diselehake ing kamar nganti Zakharia ngandika maneh.

6 Nanging Maria njupuk kain wungu sing sejati, banjur dipintal.

7 Wong wadon mau banjur njupuk kuwali, nuli metu arep nimba banyu, sarta krungu swara kang ngandika marang wong wadon mau: "Salam, dhuh, dhuh, dhuh Gusti, dhuh Gusti nunggil karo kowé." kowe rahayu ana ing antarane wong wadon.

8 Wong wadon mau tumuli nyawang nengen lan ngiwa (kanggo ndeleng) saka ngendi swara iku mau, banjur lumebu ing omahe kanthi gumeter, nuli nyeleh kendhil banyu wungu, banjur lungguh ing palenggahan kanggo nggarap. .

9 Banjur ana malaékaté Pangéran jumeneng ana ing sandhingé Maryam lan ngandika, "Aja wedi, Maryam, awit kowé wis oleh sih-rahmat ana ing ngarsané Allah; 10 Bareng krungu bab iku, wong wadon mau banjur mikir apa tegesé salam iku.

11 Malaékat mau tumuli ngandika marang wong wadon mau: Pangéran nunggil karo kowé, lan kowé bakal ngandheg.

12 Wong wadon mau banjur mangsuli, "Apa! Apa aku bakal ngandheg dening Gusti Allah sing urip, lan nglairake kaya wong wadon liyane?

13 Nanging malaékat mau mangsuli, "Ora, Maria, nanging Roh Suci bakal teka marang kowé, lan kuwasané Kang Mahaluhur bakal ngayomi kowé; 14 Mulané, sing bakal lair saka kowé bakal suci, lan bakal kasebut Putraning Allah kang gesang, lan kowé bakal nyebut asmané Yésus; awit Panjenengané bakal ngluwari umaté saka dosané.

15 Lah, sedulurmu Élisabèt, uga wis mbobot anak lanang nalika wis tuwa.

16 Lan iki wis nem sasi karo dheweke, sing disebut gabug; awit Gusti Allah ora ana sing mokal.

17 Maryam banjur ngandika, "Lah punika abdinipun Gusti! mugi karsaa katindakaken miturut pangandika Paduka.

18 Sawisé gawé kain wunguné, banjur digawa menyang Imam Agung, banjur diberkahi déning Imam Agung, pangandikané, "Maria, Gusti Allah wis ngluhuraké jenengmu, lan kowé bakal kaberkahan ing salawas-lawase donya. .

19 Maryam banjur marani Élisabèt saduluré lan thothok-thothok lawang.

20 Bareng Élisabèt krungu, banjur mlayu mbukak lan mberkahi wong wadon mau, lan matur: "Ing pundi kula punika, bilih ibunipun Gusti kawula rawuh dhateng kula?"

21 Awit lah! sanalika swara salammu nganti tekan ing kupingku, sing ana ing aku mlumpat lan mberkahi kowe.

22 Nanging Maryam ora ngreti marang sakèhing prekara-prekara sing nggumun-nggumunké sing diomongké karo Malaikat Gabriel marang dhèwèké, nuli tumenga ing swarga lan matur: “Gusti! Punapa kawula punika, dene sakehing turun-temurun ing salumahing bumi ngucap kawula rahayu?

23 Nanging sadina-dina ngrasakake awake dhewe saya gedhe, banjur wedi, banjur mulih lan ndhelik saka ing ngarsane wong Israel. Nalika iku mau kabèh kelakon nalika umuré patbelas taun.

BAB 10 1 Bareng wis tekan sasi nenem, Yusuf kondur saka mbangun omah-omah ing sanjabane, kang dadi pakaryane, lan lumebu ing omah iku, nemoni Sang Prawan kang wus gedhe.

2 Sawuse mangkono nuli napuk raine lan matur: “Kados pundi anggen kawula saged mandeng dhateng Pangeran Yehuwah, Gusti Allah kawula?” utawa, apa aku bakal ngomong bab wadon enom iki?

3 Awit saka ing padalemaning Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku, dheweke daktampa prawan, lan aku ora ngreksa dheweke kaya mangkono.

4 Sapa sing ngapusi aku kaya ngono? Sapa sing wis nglakoni piala iki ing omahku, lan ngapusi Prawan saka aku, sing najisake dheweke?

5 Apa sejarahe Adam ora bener ing aku?

6 Awit ing wektu kamulyané, ula teka lan ketemu karo Kawa piyambak, lan ngapusi dheweke.

7 Kaya mengkono uga kelakon marang aku.

8 Yusuf banjur jumeneng saka ing lemah, nimbali wong wadon mau sarta ngandika, "Dhuh, ingkang sampun dipun tampi dening Gusti Allah, punapa dene panjenengan nindakaken ingkang makaten punika?"

9 Yagene kowe kok ngremehake nyawamu, sing wis dididik ana ing papan kang Mahasuci, lan nampa panganmu saka tangane para malaekat?

10 Nanging wong wadon mau kanthi luh, mangsuli, "Aku ora lugu lan ora kenal sapa-sapa."

11 Yusuf banjur ngandika, "Kepriyé kowé kok bisa ngandheg?"

12 Maryam mangsuli, "Demi Gusti Allah kawula ingkang gesang, kula boten mangertos punapa."

13 Yusuf banjur wedi banget, banjur ninggal dheweke, amarga mikir apa sing kudu ditindakake marang dheweke. lan dheweke mikir karo awake dhewe: 14 Manawa aku ndhelikake kadurjanane, aku bakal kaluputan marga saka angger-anggering Pangeran Yehuwah; 15 Lan manawa aku kepethuk wong Israel marang wong Israel, aku wedi, yen dheweke lagi ngandheg dening malaekat, aku kepethuk ngelungake nyawane wong sing ora luput.

16 Mulané apa sing kudu tak lakoni? Aku bakal ngilangi dheweke kanthi pribadi.

17 Bareng wis wengi, ana malaékaté Pangéran ngatingal marang dhèwèké ing sajroning impèn, sarta ngandika: 18 Aja wedi njupuk wong wadon enom iku, kanggo sing ana ing dheweke iku saka Roh Suci; .

19 Lan dheweke bakal mbabarake anak lanang, lan sampeyan bakal ngarani Yesus, amarga dheweke bakal nylametake umate saka dosane.

20 Yusuf banjur tangi saka turu lan ngluhurake Gusti Allahe Israel, sing wis paring sih-rahmat marang dheweke lan ngreksa Sang Prawan.

BAB 11 1 Sawisé mengkono, ahli Torèt Hanas teka lan matur marang Yusuf, "Yagéné awaké dhéwé ora tau weruh kowé wiwit kowé bali?

2 Wangsulané Yusuf, "Amarga ing dina kapisan aku kesel banget, lan ing dina kapisan aku ngaso."

3 Nanging Hanas nolèh lan ngerti yèn prawané wis mbobot.

4 Lan banjur lunga menyang imam lan matur: Yusuf, sing sampeyan percaya banget, iku kaluputan saka tumindak ala, yaiku najisake prawan sing ditampa saka ing Pedalemané Allah, lan omah-omah. dheweke, ora nemokake kanggo wong Israel.

5 Imam banjur ngandika, "Apa Yusuf wis nindakake iki?

6 Wangsulané Hanas, "Yèn kowé ngutus baturmu, mesthi bakal mbobot."

7 Para abdiné banjur padha lunga, lan ketemu kaya sing diomongké.

8 Sakwisé kuwi Yusuf lan Yusuf digawa nang pengadilan, terus imam takon: “Maria, apa sing koktindakké?

9 Yagene kowe kok ngremehake nyawamu lan lali marang Gusti Allahmu, dene kowe wus kagedhekake ana ing papan kang Mahasuci, apa kowe wus nampa panganmu saka ing tangane para malaekat, lan krungu lagu-lagune?

10 Yagene kowe nglakoni mangkono?

11 Atur wangsulane kanthi luh, "Demi Pangeran Yehuwah, Gusti Allahku kang gesang, aku ora lugu ana ing ngarsane, awit aku ora wanuh marang sapa-sapa."

12 Imam banjur ngandika marang Yusuf, "Yagéné kowé nglakoni mangkono?

13 Wangsulané Yusuf, "Demi Pangéran, Allah kawula ingkang gesang, kula mboten nggatosaken dhateng panjenenganipun."

14 Nanging imam ngandika, "Aja goroh, nanging sing bener; Sampeyan wis omah-omah dhewe, lan ora ndhelikake marang wong Israel, lan ngasorake awak ana ing astane Gusti Allah sing kuwat, supaya turunira bakal diberkahi.

15 Yusuf banjur meneng.

16 Imam banjur ngandika marang Yusuf, "Kowé kudu bali menyang Pedalemané Pangéran, prawan sing wis kokgawa saka ing kono."

17 Nanging wong mau nangis kelara-lara, lan imam ngandika, "Aku bakal ngombé banyu saka Pangéran kanggo kowé loro, sing kanggo nyoba, lan kaluputanmu bakal mbukak ing ngarepmu."

18 Imam banjur njupuk banyu lan diombe Yusuf, lan dikirim menyang panggonan sing gunung.

19 Wong-wong mau banjur bali kanthi slamet, lan wong kabèh padha gumun, yèn kaluputané ora ketahuan.

20 Imam banjur ngandika, "Sarehne Pangeran Yehuwah ora mbudidaya dosamu, mula aku uga ora ngukum kowe."

21 Mulané banjur dikongkon lunga.

22 Yusuf banjur ngajak Maryam menyang ing omahé, kanthi bungah lan memuji marang Gusti Allahé Israèl.

BAB 12 1 Ana dhawuh saka Kaisar Augustus, supaya kabeh wong Yahudi sing manggon ing Bètléhèm ing tanah Yudéa kudu dicathet.

2 Wangsulané Yusuf, "Kula badhé ngaturaken pajeki dhateng anak-anak kula.

3 Aku isin yen dheweke dadi bojoku; Lan manawa aku nganggep dheweke minangka anakku, kabeh wong Israel ngerti yen dheweke dudu putriku.

4 Manawa wus tumeka ing wektu kang wus katetepake dening Pangeran Yehuwah, Panjenengane kudu nindakake apa kang dadi karsane.

5 Banjur kuldi dilebokake ing pelana, banjur ditunggangi, lan Yusuf lan Simon ngetutake dheweke, lan tekan ing Bètléhèm ing jarak telung mil.

6 Yusuf banjur minger weruh Maryam sedhih, banjur kandha ing sajroning ati: "Bisa uga Maryam lara amarga lara ing jerone."

7 Nanging nalika Panjenengané minger menèh weruh wong wadon mau ngguyu, banjur ngandika marang wong wadon mau: 8 Maryam, kados pundi anggen kawula nyumurupi sedhih, kadang ngguyu lan bungah wonten ing ngarsa Paduka?

9 Maryam mangsuli marang Panjenengané, "Aku weruh wong loro kanthi mripatku, sing siji nangis lan sedhih, sijiné ngguyu lan bungah."

10 Panjenengané banjur nyabrang dalan manèh, Maryam banjur ngandika marang Yusuf, "Aku mudhuna saka kuldi, amarga barang kang ana ing njeroku dhesek metu."

11 Nanging Yusuf mangsuli, "Kowé arep dakgawa menyang ngendi?" amarga panggonan iku ara-ara samun.

12 Maryam banjur ngandika manèh marang Yusuf, "Tulunga aku mudhun, amarga kang ana ing batinku dhesek banget."

13 Yusuf banjur ngedhunaké wong wadon mau.

14 Banjur ketemu guwa ing kono, banjur diirid lumebu ing kono.

BAB 13 1 Yusuf lan anak-anaké ditinggal ana ing guwa, banjur lunga nggolèki bidhan wong Ibrani ing désa Bètléhèm.

2 Nanging nalika aku lunga, pangandikane Yusuf, aku tumenga ing awang-awang, aku weruh mega padha gumun, lan manukmanuk ing awang-awang padha mandheg ana ing satengahe.

3 Aku nuli tumenga ing bumi, nuli weruh ana meja kang ambruk, lan wong-wong kang padha nyambut gawe padha linggih ing sakubenge, nanging tangane padha ana ing meja, lan ora obah mangan.

4 Wong-wong sing cangkemé ora mangan daging.

5 Wong-wong sing ngangkat tangané munggah ing sirahé ora ditarik mundur.

6 Lan wong-wong sing padha munggah menyang cangkeme ora dilebokake apa-apa; 7 Nanging raine padha madhep munggah.

8 Lan aku weruh wedhus-wedhus padha buyar, nanging wedhuswedhus padha mandheg.

9 Pangon mau banjur ngangkat tangané arep nggebugi wongwong mau, lan tangané terus munggah.

10 Aku banjur ndeleng ing kali, lan weruh bocah-bocah sing cangkeme cedhak karo banyu, banjur ndemek, nanging ora ngombe.

BAB 14 1 Aku banjur weruh wong wadon mudhun saka ing gunung, banjur takon marang aku: "Heh, wong?"

2 Aku banjur kandha marang wong wadon mau: Aku arep takon bidhan Ibrani.

3 Atur wangsulane marang aku: Ana ing ngendi wong wadon kang bakal dilairake?

4 Aku banjur mangsuli, "Ing guwa, lan dheweke wis tunangan karo aku."

5 Bidan banjur ngandika: "Apa iku dudu bojomu?"

6 Wangsulané Yusuf, "Iku Maryam, sing diwulang ing Kamar Suci, ing Pedalemané Allah, lan dheweke dadi milikku, lan dudu bojoku, nanging ngandheg saka Roh Suci."

7 Bidan mau banjur matur: Punapa leres punika?

8 Paring wangsulane, "Ayo, delengen!"

9 Bidan banjur tindak karo dheweke lan ngadeg ing guwa.

10 Ing kono ana mendhung kang padhang ngayomi guwa mau, lan bidhan ngandika: “Ing dina iki nyawaku saya gedhe banget, amarga mripatku ndeleng prakara-prakara kang nggumunake, lan kawilujengan kaparingake marang Israel.

11 Nanging dumadakan mega mau dadi pepadhang ana ing guwa mau, nganti mripate padha ora tega.

12 Nanging cahyané saya suda, nganti bayiné katon, lan nyusoni dhadhané Maryam, ibuné.

13 Bidan mau banjur nguwuh-uwuh, pangandikane: “Inggih mulyanipun dinten punika, dene mripat kula nyumurupi pandelengan ingkang endah punika!

14 Bidan banjur metu saka guwa, lan Salome ketemu karo dheweke.

15 Lan bidhan mau banjur ngandika marang dheweke: Salome, Salome, aku bakal ngandhani kowe bab sing nggumunake, sing dakdeleng.

16 Ana prawan wis nglairake anak, sing ora cocog karo alam.

17 Salome mangsuli, "Demi Pangéran, Gusti Allah kawula ingkang gesang, manawi kula boten nampi bukti ingkang cetha bab prakawis punika, kula boten pitados bilih prawan sampun nglairaken."

18 Salome banjur lumebu, lan bidhané kandha, "Maria, tuduhna awakmu dhéwé, amarga ana padudon gedhé bab kowé."

19 Salome banjur marem.

20 Nanging tangané dadi garing lan nggresah banget.

21 Lan ngandika, "Cilaka aku, amarga saka pialaku; awit aku wis nggodha Gusti Allah sing urip, lan tanganku siap ucul.

22 Salome banjur nyenyuwun marang Sang Yehuwah, pangandikane: “Dhuh Allahipun para leluhur kawula, Paduka mugi karsaa elinga dhateng kawula, awit kawula punika tedhak turunipun Abraham, Iskak lan Yakub.

23 Aku aja nganti dadi cacad ana ing antarané wong Israèl, nanging wangsulana marang wong tuwaku.

24 Dhuh Pangéran, Paduka mirsa, bilih kawula sampun nindakaken kathah pakaryan amal atas asma Paduka, saha sampun nampi ganjaran kawula saking Paduka.

25 Nalika iku Malaékaté Pangéran jumeneng ana ing sacedhaké Salome sarta ngandika, "Pangéran Allah wus miyarsakaké pandongamu, tulungenna tanganmu marang bocahé lan gentènana, lan kanthi mangkono kowé bakal bali."

26 Salome kanthi bungah banget, nuli marani bocahé lan kandha, "Aku bakal ndemek wongé."

27 Lan dheweke arep nyembah marang dheweke, amarga dheweke ujar: "Iki ratu agung sing lair ing Israel."

28 Sakwat Salome waras.

29 Bidan mau banjur metu saka ing guwa, amarga diparengake dening Gusti Allah.

30 Lan lah! Salome tumuli ana swara mangkéné, "Aja nyritakaké bab-bab kang aneh sing kokdeleng, nganti bocahé tekan Yérusalèm."

31 Mulané Salome uga lunga, sing disenengi karo Gusti Allah.

BAB 15 1 Yusuf lagi nyiap-nyiap arep lunga, merga ing Bètléhèm ing Bètléhèm ana kerusuhan gedhé, awit ana wong wicaksana saka Wétan.

2 Sapa sing kandha, ”Ratuné wong Yahudi kuwi lair ing ngendi?

Amarga aku wis padha ndeleng lintange ing sisih wétan, mula aku padha teka arep nyembah marang Panjenengane.

3 Bareng Hérodès mireng kang mangkono iku, kagèt banget, banjur kongkonan utusan marani para pandhita lan para imam, lan takon marang wong-wong mau ana ing gedhong kutha.

4 Lan ngandika marang wong-wong mau, Ing ngendi sampeyan wis ditulis bab Sang Kristus Sang Prabu, utawa ngendi bakal lair?

5 Banjur padha matur marang Panjenengané, "Ing Bètléhèm ing tanah Yudéa; Awit mangkene pangandikane mangkene: Kowe Betlehem ing tanah Yehuda, kowe iku dudu wong cilik ing antarane para panggedhene Yehuda, amarga saka ing kowe bakal ana panguwasa, kang bakal mrentah umatingSun Israel.

6 Sawisé ngongkon para pangareping imam lunga, Yésus takon marang wong-wong sing ana ing gedhongé kutha, banjur dipangandikani, "Apa sing kok deleng ing bab ratu sing wis miyos?"

7 Wong-wong mau padha mangsuli, "Aku padha weruh lintang gedhe kang luar biasa sumunar ana ing antarane lintang-lintang ing langit, lan mancorong kabeh lintang-lintang liyane, nganti ora katon, lan kanthi mangkono aku ngerti yen ana ratu gedhe wis miyos ing Israel, mulane kita teka kanggo nyembah marang.

8 Hérodès banjur ngandika marang wong-wong mau, "Padha mrana lan priksanen kanthi tenanan; Lan nèk kowé ketemu bocahé, kabarké marang aku, supaya aku uga teka lan nyembah marang Dèkné.

9 Wong-wong wicaksana banjur padha mangkat, lan lah, lintang kang padha dideleng ana ing sisih wetan iku lumaku ana ing ngarepe, nganti tumeka ing sadhuwure guwa, panggonane Sang Bayi karo Maryam kang ibu.

10 Banjur padha ngetokaké gandum saka bandhané, lan nyaosaké emas lan menyan lan mur marang Panjenengané.

11 Lan nalika dielingake ing impen dening malaekat, supaya padha ora bali menyang Hérodès liwat Yudéa, padha bali menyang negara dhewe liwat dalan liyane.

BAB 16 1 Bareng Sang Prabu Hérodès pirsa, yèn Panjenengané dipoyoki déning para pandhita mau, banjur duka banget, banjur dhawuh marang wong sawatara, supaya matèni sakèhé bocah ing Bètléhèm, kang umuré rong taun mudhun.

2 Nanging Maryam krungu nèk bocah-bocah mau bakal dipatèni, mulané wedi banget, mulané terus digawa nang nggoné bayi lan dibungkus nganggo lampin, disèlèhké ing kandhang sapi, awit ora ana panggonan kanggo wong-wong kuwi ing omah.

3 Élisabèt uga krungu nèk Yohanes sing anaké wis arep digolèki, banjur digawa munggah ing pagunungan lan nggolèki panggonan kanggo ndhelikaké dhèwèké.

4 Lan ora ana panggonan rahasia sing bisa ditemokake.

5 Wong wadon mau banjur nggresah ing sajroning ati, sarta kandha, "Dhuh gununging Gusti, tampanana ibu ingkang ngandheg!"

6 Élisabèt ora bisa munggah.

7 Lan sanalika gunung iku dibagi lan nampa wong-wong mau.

8 Banjur ana malaékaté Pangéran ngatingal marang wong-wong mau, arep ngreksa wong-wong mau.

9 Nanging Hérodès nggolèki Yohanes lan ngutus para abdi marang Zakharia nalika ngladèni ing misbyah, lan takon marang Panjenengané, "Ana ing ngendi Panjenengan ndhelikake putramu?"

10 Wangsulané wong-wong mau, "Aku iki peladèné Gusti Allah lan peladèn ing misbyah; carane aku kudu ngerti ngendi anakku?

11 Para abdiné banjur padha bali lan nyritakaké kabèh mau marang Hérodès. lan banjur nepsu, lan ngandika, "Apa iki putrane ora kaya ratu ing Israel?"

12 Mulané banjur kongkonan manèh para abdiné marang Zakharia, pangandikané, "Kandhanana satemene anakmu ana ing ngendi, amarga kowé ngerti yèn nyawamu ana ing tanganku."

13 Para abdiné banjur padha mangkat lan nyritakaké kabèh mau: 14 Nanging Zakharia mangsuli marang wong-wong mau, "Aku iki martir kanggo Gusti Allah, lan yen dheweke ngwutahake getihku, Gusti bakal nampa nyawaku."

15 Sakliyané kuwi, kowé ngerti nèk kowé ngwutahake getih sing ora salah.

16 Nanging Zakharia dipatèni ana ing lawangé Padaleman Suci lan misbyah, lan ing tembok pemisahan; 17 Nanging wong Israèl ora ngerti kapan dhèwèké dipatèni.

18 Ing wayah salam, para imam padha mlebu ing Padaleman Suci, nanging Zakharia ora manggihi wong-wong mau lan mberkahi.

19 Nanging wong-wong mau isih padha ngentèni marang wongwong mau.

20 Lan nalika padha ketemu dheweke ora suwe teka, salah siji saka wong-wong mau banjur mlebu ing papan suci, sing ana ing misbyah, lan weruh getih gumlethak ing lemah.

21 Bareng ana swara saka ing swarga kang ngandika, "Zakarias wis dipatèni, lan getihé ora bakal disirnakaké, nganti sing males getihé teka."

22 Nanging nalika krungu iki, dheweke wedi, banjur metu lan ngandhani para imam apa sing dideleng lan dirungokake; lan kabeh padha mlebu, lan weruh kasunyatan.

23 Payoning Padaleman Suci banjur suwuk, saka ndhuwur tekan ngisor.

24 Wong-wong mau ora bisa nemu layoné, nanging mung getih sing digawé atos kaya watu.

25 Wong-wong mau banjur padha klèru lan nyritakaké yèn Zakharia wis dipatèni, lan sakehing taler Israèl krungu bab iku, banjur padha nangisi lan ngadhuh-adhuh telung dina.

26 Para imam banjur padha rembugan bab wong kang bakal nggentosi panjenengane.

27 Siméon lan para imam liyané padha nguncali undhi, temah Siméon padha ngundhi.

28 Awit Roh Sutyi wis diyakinké nèk dhèwèké ora bakal mati, nganti dhèwèké weruh Kristus rawuh dadi manungsa.