Суддзі
РАЗДЗЕЛ1
1ПаслясмерціІсусаНавінаспыталісясыныІзраілевыя ўГоспада,кажучы:хтознаспершыпойдзена Хананэяў,кабваявацьзімі?
2ІсказаўГасподзь:«НяхайпойдзеЮда;вось,Яаддаў зямлюўягорукі»
3ІсказаўЮдаСымону,братусвайму:«Увайдзіса мноюўмойлёс,ібудземзмагаццазХананейцамі,ія таксамаўвайдузтабоюўтвойлёс»Іпайшоўзім Сымон
4ІпайшоўЮда,іаддаўГасподзьХананейцаўі Пэрэзеяўурукііхнія,іяныпабілізіхуВэзэкудзесяць тысяччалавек.
5ІзнайшліяныАдоні-ВэзэкаўВэзэку,іваявалізім,і пабіліХананейцаўіПэрэзеяў
6АлеАдоні-Везекуцёк;іяныпагналісязаім,ізлавілі яго,іадсекліямувялікіяпальцынарукахінанагах
7ІсказаўАдонівезек:семдзесятцароўзадсечанымі пальцамінарукахінагахзбіраліежупадмаімсталом; якрабіўя,такімнеБогадплаціўІпрывяліягоў Ерусалім,іёнтампамёр
8СыныЮдываявалісупрацьЕрусалімаіўзяліяго,і пабіліягомечам,ігорадпадпаліліагнём
9ПаслягэтагасыныЮдыпайшліваявацьз Хананейцамі,якіяжыліўгарахінапоўднііўдаліне.
10ІпайшоўЮдасупроцьХананейцаў,якіяжыліў Хэўроне(аімяХэўронабылоранейКір'ят-Арба),і забіліяныШэшая,АхіманаіТалмая.
11ІадтульёнпайшоўсупроцьжыхароўДэвіра;аімя ДэвіраранейбылоКір'ят-Сэфер
12ІсказаўХалеў:хторазбіваеКірыяф-Сэферівозьме яго,тамуаддамАхсу,дачкумаю,зажонку
13ІўзяўягоОтнііл,сынКеназа,малодшагабрата Халева,ітойаддаўямузажонкуАхсу,дачкусваю.
14Істалася,каліянапрыйшладаяго,штонамовілаяго папрасіцьубацькіяеполе.Ізышлаяназасла,іХалеў сказаўёй:чаготыхочаш?
15Ісказалаянаяму:даймнедабраславеньне,ботыдаў мнезямлюпаўднёвую,даймнеікрыніцывадыІдаў ёйХалеўкрыніцыверхніяікрыніцыніжнія.
16ІсыныКенеяніна,цесцяМайсеевага,пайшліз горадаПальмаўзсынаміЮдыўпустынюЮды,якая ляжыцьнапоўдзеньадАрада,іпайшлііпасяліліся сяроднароду
17ІпайшоўЮдазСымонам,братамсваім,іпабілі Хананейцаў,якіяжыліўЦэфаце,іцалкамзнішчыліяго ІназвалігорадтойХорма
18ІўзяўЮдаГазузмежаміяе,іАскалонзмежаміяго, іЭкронзмежаміяго
19ІГасподзьбыўзЮдэяй,іЁнвыгнаўжыхароўгары, аленемогвыгнацьжыхароўдаліны,боўіхбылі жалезныякалясніцы.
20ІаддаліХэўронХалеву,якказаўМайсей,іён выгнаўадтультрохсыноўАнакавых.
21ІсыныВеньямінаневыгналіЕвусеяў,якіяжыліў Ерусаліме;іЕвусеіжывуцьзсынаміВеньямінаў Ерусалімеідагэтуль.
22ІдомЯзэпатаксамапайшоўсупрацьБэтыля,і
24Іўбачылівыведнікічалавека,яківыходзіўзгорада,і сказаліяму:пакажынамуваходугорад,імызробім табеміласэрнасць
25Ікаліёнпаказаўімуваходугорад,яныпабілігорад мечам,ачалавекатагоіўсюягосям'юадпусцілі.
26ІпайшоўтойчалавекузямлюХэтэяў,іпабудаваў горад,іназваўягоЛузГэтаназваягоідагэтуль
27МанасіяневыгнаўжыхароўБэт-Шанаігарадоў ягоных,ніТаанахаігарадоўягоных,ніжыхароўДораі гарадоўягоных,ніжыхароўІўлеамаігарадоўягоных, ніжыхароўМегіддаігарадоўягоных;іХананейцы засталісяжыцьугэтайзямлі
28КаліІзраільузмацніўся,ёнзрабіўХананейцаў данінай,аленевыгнаўіхцалкам.
29ЯфрэмтаксаманевыгнаўХананейцаў,якіяжыліў Газэры;іХананейцыжыліўГазэрысяродіх
30АніЗавулонневыгнаўжыхароўКітрона,ані жыхароўНагалола;іХананейцыпасялілісясяродіхі сталіімданнікамі.
31АсірневыгнаўжыхароўАхаіжыхароўСідона, АхлаваіАхзіва,Хэлбы,АфікаіРэхова
32АлеАсіравыяжылісяродХананейцаў,жыхароў зямлітой,боневыгналііх.
33НефталімневыгнаўжыхароўБэтсэмешаіжыхароў Бэтаната,ажыўсяродХананэяў,жыхароўтойзямлі; аднакжыхарыБэтсэмешаіБэтанатасталіімданнікамі
34АмарэівыціснулісыноўДанавыхугару,боне дазваляліімспускаццаўдаліну.
35АмарэйцыжжылінагарыХерэсуАялонеіў Шаалбіме,алерукадомаЯзэпавагапераважыла,іяны сталіплацельшчыкамідані.
36АмяжаАмарэйцаўбылаадузвышшаАкрабім,ад Скалыівышэй
РАЗДЗЕЛ2
1ІпрыйшоўанёлГасподнізГалгалаўБохімісказаў: ЯвывеўвасзЕгіптаіпрывёўвасузямлю,якуюЯ кляўсябацькамвашым,ісказаўЯ:«Непарушу запаветуМайгозвамівавек».
2Інезаключайцеспрымірэнствазжыхарамігэтай зямлі;выразбурыцеіхніяахвярнікі;алевыне паслухалісяголасуМайго.Чамувыгэтазрабілі?
3ТамуЯісказаў:непраганюіхадвас,іяныбудуць вамякцерніўбаках,абагііхніяпасткайвам 4Істалася,каліанёлГасподнісказаўгэтыясловыўсім сынамІзраілевым,штонародузняўголассвойі заплакаў
5ІназвалітоемесцаБохім,іпрынеслітамахвяру Госпаду
Суддзі
9ІпахаваліягоўмежахягоспадчыныўТымнатХарэсе,нагарыЯфрэмавай,напоўначадпагоркаГааш.
10Іўсёгэтапакаленнесабраласязбацькамісваімі;і паўсталапасляіхіншаепакаленне,якоеневедала Госпадаіспраў,якіяЁнучыніўдляІзраіля.
11ІсыныІзраілевыярабілізлоўвачахГоспадаі служыліВаалам
12ІяныпакінуліГоспадаБогабацькоўсваіх,Які вывеўіхззямліЕгіпецкай,іпайшлізаіншымібагамі, багамінародаў,якіябыліваколіх,іпакланялісяім,і раздражняліГоспада
13ІяныпакінуліГоспадаіпачаліслужыцьВаалуі Астартам.
14ІзапаліўсягнеўГоспаданаІзраіля,іЁнаддаўіху рукіграбіцеляў,якіярабавалііх,іпрадаўіхурукі ворагаўіхніхнавакольных,такштоянынемаглібольш стаяцьперадворагамісваімі
15Кудыяныніішлі,рукаГасподняябыласупрацьіх назло,якказаўГасподзьіяккляўсяімГасподзь;іяны былівельміўцісканыя
16АлеГасподзьставіўімсуддзяў,якіяратавалііхз руктых,шторабавалііх.
17Алеянынеслухалісясваіхсудзьдзяў,аблудна хадзілізаіншымібагамііпакланялісяім;яныхутка ўхілялісяадшляху,якімхадзілііхніябацькі, слухаючысязапаведзяўГасподніх;алеянынерабілі так
18ІкаліГасподзьставіўімсуддзяў,тадыГасподзьбыў зсуддзёйівыбаўляўіхзрукворагаўіхніхваўседні суддзі,боГасподзьшкадаваўпраіхніястогныз-затых, хтопрыгнятаўіхіцкаваўіх.
19Істалася,калісудзьдзяпамёр,штоянызноўпачалі разбэшчваццабольшзабацькоўсваіх,ідучызаіншымі багамі,кабслужыцьіміпакланяццаім;яныне адставаліадсваіхучынкаўіадсвайгоўпартагашляху 20ІзагарэўсягнеўГоспаданаІзраіля,іЁнсказаў:за тое,штогэтынародпарушыўзапаветМой,якіЯ заключыўзбацькамііхнімі,інеслухаўсяголасуМайго, 21Ятаксаманебудубольшвыганяцьадіхніводнагаз народаў,якіхпакінуўІсусНавін,каліпамёр: 22кабпразіхЯвыпрабаваўІзраіля,цібудуцьяны трымаццашляхуГасподнягаіхадзіцьпаім,як трымалісяягобацькііхнія,ціне.
23ТамуГасподзьпакінуўтыянароды,невыгнаўіх паспешліваінеаддаўіхурукіІсусаНавіна
РАЗДЗЕЛ3
1Гэтатыянароды,якіхпакінуўГасподзь,каб выпрабавацьіміІзраіля,усіхІзраільцян,якіяневедалі ўсіхвойнаўХанаанскіх,
2ТолькікабведаліпакаленнісыноўІзраілевых,каб навучыцьіхвайне,хоцьбытых,хторанейнічогане ведаўпраяе;
3гэтазначыць,пяцьуладароўФілістымлян,іўсе Хананейцы,іСіданяне,іХівеі,якіяжылінагарыЛіван, адгарыБаал-ХермондаўваходуўХамат.
4ІяныпавінныбылівыпрабоўвацьіміІзраіль,каб даведацца,цібудуцьяныслухаццазапаведзяўГоспада, якіяЁннаказаўбацькаміхнімпразМайсея. 5ІжылісыныІзраілевыясяродХананейцаў,Хэтэяў,
6Іяныбралііхніхдачоксабезажонак,іаддавалісваіх
7ІсыныІзраілевыярабілізлоўвачахГоспада,і
8ТамузагарэўсягнеўГоспаданаІзраіля,іЁнаддаўіх урукіХушанрысатаіма,цараМесапатамійскага;і служылісыныІзраілевыяХушанрысатаімувосемгадоў 9ІкалісыныІзраілевыязакрычалідаГоспада, ГасподзьпаставіўсынамІзраілевымвызваліцеля,які вызваліўіх,Отнііла,сынаКеназа,малодшагабрата Халева
10ІсышоўнаягоДухГасподні,іёнсудзіўІзраіля,і выйшаўнавайну;іаддаўГасподзьурукіягоныя Хушанрысатаіма,цараМесапатамійскага;ірукаягоная адолелаХушанрысатаіма
11Ізямлямеласпакойсоракгадоў.ІпамёрОтнііл,сын Кеназа
12ІсыныІзраілевыязноўрабілізлоўвачахГоспада;і ўмацаваўГасподзьЭглона,цараМаавіцкага,супраць Ізраілязатое,штоянырабілізлоўвачахГоспада 13ІсабраўёнваколсябесыноўАмонаіАмаліка,і пайшоў,іпабіўІзраіля,іавалодаўгорадамПальмаў.
14ІслужылісыныІзраілевыяЭглону,царуМаава, васямнаццацьгадоў
15АлекалісыныІзраілевыязакрычалідаГоспада, Гасподзьпаставіўімвызваліцеля,Аогда,сынаГеры, веніяміцяніна,чалавекаляўшуна;іпразягосыны ІзраілевыяпаслалідарункіЭглону,царуМаавіцкаму. 16Аодзрабіўсабекінжалздвумалязамі,даўжынёйу локаць,іпадпярэзаўягопадвопраткайнаправым сцягне.
17ІпрынёсёндарункіЭглону,царуМаавіцкаму;а Эглонбыўчалавеквельмітоўсты
18Ікаліёнскончыўпрапаноўвацьдарункі,ёнадпусціў тых,хтопрынёсдарункі
19Асамёнвярнуўсяадкаменяломняў,штобылікаля Галгала,ісказаў:«Умянеёсцьдацябетаемнаеслова, цару»Тойсказаў:«Маўчы»Іўсе,хтостаяўкаляяго, адышліадяго
20ІпрыйшоўдаягоАод,аёнсядзеўулетнімпакоі,які быўтолькіўягоІсказаўАод:«Умянеёсцьсловаад Богадацябе»Іўстаўзмесцасвайго
21ІпрацягнуўАодлевуюруку,іўзяўкінжалзправага сцягнасвайго,іўсадзіўягосабеўжывот
22Ідзяржактаксамаўвайшоўзалязом,ітлушч зачыніўсяваколляза,такштоённемогвыцягнуць нажазягонагажывата,іпылвыпаў
23ТадыАодвыйшаўпразганкі,зачыніўзасабой дзверыгасцёўніізамкнуўіх
24Каліёнвыйшаў,прыйшліягослугіі,убачыўшы, штодзверыгасцёўнізамкнёныя,сказалі:«Ён,вядома, накрываеногіўсваімлетнімпакоі».
25Іянычакалі,пакульімнесталасорамна;івось,ён неадчыніўдзвярэйгасцёўні;тамуяныўзяліключі адчынілііх;івось,гаспадаріхупаўмёртвыназямлю 26Аодуцёк,пакульянымарудзілі,іпрайшоў
27Істалася,каліёнпрыйшоў,штозатрубіўутрубуна
пайшлізаім,іперайшліпераправупразЯрданда Маава,інедазволілінікомуперайсці.
29ІпабіліяныўтойчасМаавіцянкалядзесяцітысяч чалавек,усіхмоцныхіадважных,ініводзіннеўцёк.
30ІўпакораныбыўМааўутойдзеньпадрукуІзраіля,і зямлямеласпакойвосемдзесятгадоў
31ПасляягобыўШамгар,сынАнатаў,якізабіў шэсцьсотчалавекфілістымлянваловымражномі вызваліўІзраіля
РАЗДЗЕЛ4
1ІсыныІзраілевыязноўрабілізлоўвачахГоспада, каліпамёрАод
2ІаддаўіхГасподзьурукіЯвіна,цараХанаанскага, яківаладарыўуХацоры;правадыромвойскаягонага быўСісара,якіжыўуХарашэцеЯзычніцкім
3ІзакрычалісыныІзраілевыядаГоспада,боўяго былодзевяцьсотжалезныхкалясніц,іёндваццаць гадоўмоцнапрыгнятаўсыноўІзраілевых
4ІДэвора,прарочыца,жонкаЛапідота,судзілаІзраіль утойчас.
5ІжылаянападпальмайДэворыпаміжРамайі ВэтылемнагарыЯфрэмавай;ісыныІзраілевыя прыходзілідаяенасуд.
6ІпаслалаянаіпаклікалаВарака,сынаАвінаама,з Кедэшнафталі,ісказалаяму:ціжнезагадаўГасподзь БогІзраілеў,кажучы:ідзііпадыдзідагарыФавор,і вазьмізсабойдзесяцьтысяччалавекзсыноў НэфталімаісыноўЗавулона?
7ІЯпрывядудацябе,даракіКішон,Сісару, правадыравойскаЯвінавага,зягонымікалясніцаміі мноствамягоным,іаддамягоўрукітвае
8ІсказаўёйВарак:«Калітыпойдзешсамною,дык пайду;акалітынепойдзешсамною,дыкнепайду»
9Янасказала:«Яабавязковапайдузтабою,але падарожжа,уякоетыпойдзеш,небудзетабенаславу, боГасподзьаддасцьСісаруўрукіжанчыны»Іўстала ДэвораіпайшлазВаракамуКедэс
10ІпаклікаўВаракЗавулонаіНэфталімаўКедэс;і пайшоўсам,ідзесяцьтысяччалавекішлідаяго;і Дэворапайшлазім
11ХеберКенеянін,зсыноўХавава,цесцяМайсеевага, аддзяліўсяадКенеяўіпаставіўнамёткаляраўніны Цаанаім,штокаляКедэса
12ІпаведаміліСісару,штоВарак,сынАвінаама, пайшоўнагаруТавор
13ІсабраўСісараўсесваекалясніцы,дзевяцьсот жалезныхкалясніц,іўвесьнарод,якібыўзім,з ХарашэтаЯзычніцкагадаракіКішон
14ІсказалаДэвораВараку:«Устань,богэтатойдзень, уякіГасподзьаддаўСісеруўрукітвае;ціжне Гасподзьвыйшаўперадтабою?»Вараксышоўзгары Фавор,ізаімдзесяцьтысяччалавек
15ІпрывёўГасподзьузамяшаннеСісаруіўсеягоныя калясніцыіўсёягонаевойскавастрыёммячаперад Варакам,такштоСісарасышоўзкалясніцыіўцёк пехатою
16Варакпагнаўсязакалясніцаміізавойскамда ХарашэтаЯзычніцкага,іўсёвойскаСісаравазагінула адмеча,інезасталосяніводнагачалавека
17АлеСісараўцёкпешшуўнамётЯілі,жонкіХэвера Кенеяніна,бопаміжЯвінам,царомХасорскім,ідомам ХэвераКенеянінабыўмір 18ІвыйшлаЯільнасустрачСісарыісказалаяму: «Зайдзі,гаспадарумой,зайдзідамяне,небойся».Іён зайшоўдаяеўнамёт,іянанакрылаягоплашчом 19Ісказаўёй:«Даймнекрыхувадынапіцца,боя смагу».Янаадкрыламехзмалаком,далаямунапіццаі накрылаяго
20Ісказаўёй:станькаляўваходуўнамёт,ікаліхто прыйдзеіспытаеццаўцябе,кажучы:«Ціёсцьтут хто?»,тыскажы:«Не»
21ТадыЯіль,жонкаХэбера,узялацвікзнамёта,узяла ўрукумалатокіціхападышладаяго,іўбілацвіку скроніягоныя,іўвалілаягоўзямлю;боёнмоцнаспаў ібыўстомлены,іпамёр.
22Івось,ВаракгнаўсязаСісарайЯільвыйшлаяму насустрачісказалаяму:«Ідзі,япакажутабечалавека, якогатышукаеш».Іўвайшоўёнуяенамёт,івось, Сісараляжыцьмёртвы,іцвікбыўускроняхягоных 23ІўпакорыўБогтагодняЯвіна,цараХанаанскага, перадсынаміІзраілевымі.
24ІрукасыноўІзраілевыхмацнелаіперамагалаЯвіна, цараХанаанскага,пакульянынезнішчыліЯвіна,цара Ханаанскага.
РАЗДЗЕЛ5
1ТадыДэвораіВарак,сынАвінаама,спяваліўтой дзень,кажучы:
2ХваліцеГоспадазапомстуІзраілю,калінарод добраахвотнаахвяраваўсябе
3Слухайце,цары,уважліваслухайце,князі:я,ябуду спявацьГоспаду,будуспявацьхвалуГоспадуБогу Ізраілеваму
4Госпадзе,каліТывыходзіўзСэіра,каліТыішоўз поляЭдомскага,зямлядрыжала,інебакапала,іхмары капаліваду
5ГорыраставаліадабліччаГоспада,наватСінайад абліччаГоспадаБогаІзраілевага.
6УдніШамгара,сынаАнатавага,удніЯэлі,дарогі быліпустыя,іпадарожнікіхадзіліпаабходныхдарогах 7Жыхарывёсакперасталі,перасталіжыцьуІзраілі, пакульнепаўсталая,Дэвора,пакульнепаўсталамаці ўІзраілі
8Янывыбраліновыхбагоў;тадыпачаласявайнаў брамах:цібачылішчытцідзідуўсаракатысячІзраіля? 9МаёсэрцадакіраўнікоўІзраіля,якіядобраахвотна ахвяравалісябесяроднародаБлагаслаўляйцеГоспада 10Гаварыце,вы,штоедзеценабелыхасёлах,што сядзіцеўсудзеіходзіцедарогай
11Тыя,хтовыратаваныадшумулучнікаўумесцах,
Суддзі
14АдЯфрэмапайшоўкораньіхсупрацьАмалікіцян; пасляцябе,Веньямін,сяродтвайгонарода;адМахіра сышлікіраўнікі,іадЗавулонатыя,штотрымаюцьпяро пісца.
15ІкнязіІсахаравыябылізДэворай,ІсахаріВарак;ён быўпасланыпехатоюўдалінуУРувімавыхпалкоў былівялікіянамеры
16Чамутысядзішсяродавечыхкашар,слухаючы бляяннестаткаў?БоўаддзяленняхРувімабылівялікія сэрцы,якіятурбаваліся
17ГілеадзастаўсязаЯрданам;чамужДанзастаўсяна караблях?Асірзастаўсянабераземораіспыніўсяў сваіхпраломах.
18ЗавулоніНэфталібылінародам,якірызыкаваў жыццёмсваімажнодасмерцінаўзвышшахполя
19Іпрыйшліцарыіпабіліся,іпабілісязцарамі ХанаанскіміўТаанахукаляводаўМегідо;янынеўзялі ніякагапрыбыткуадсрэбра 20Янызмагалісязнябёсаў;зоркінасваіхшляхах змагалісязСісарай
21РакаКішонзмылаіх,старажытнаярака,ракаКішон Душамая,тыпатапталасілу.
22Тадыкапытыконейбылізламаныяадскачкоў,ад скачкоўіхніхмагутных
23ПракляніцеМероз,сказаўанёлГасподні, горкапракляніцежыхароўяго,боянынепрыйшліна дапамогуГоспаду,надапамогуГоспадусупроць моцных.
24БлагаслаўлёнаясяроджанчынЯіль,жонкаХевера Кенеяніна,хайбудзеянаблагаслаўлёнаясяроджанчын унамёце.
25Ёнпапрасіўвады,іянадалаямумалака;яна прынесламаслаўпышнаймісцы
26Янапрацягнуларукусваюдацвіка,аправуюруку дамалаткарабочага;імалаткомударылаСісару, адсеклаямугалаву,прабіўшыіразбіўшыскроні ягоныя.
27Даногяеёнпакланіўся,упаў,лёг:даногяеён пакланіўся,упаў:дзепакланіўся,тамупаўмёртвы
28МаціСісарыглядзелаўакноізакрычалапразкраты: «Чамутакдоўганепрыязджаеягокалясніца?Чаму стаяцьколыягокалясніц?»
29Мудрыядамыадказваліёй,янасамасабеадказвала, 30Ціжнеспяшалісяяны,ціжнепадзяліліздабычу?
Кожнамумужчынупааднойдзяўчынеціпадзвюх?
Сісаруздабычурозныхколераў,здабычу рознакаляровайвышыўкі,рознакаляровуювышыўкуз абодвухбакоў,нашыютых,штозахопліваюць здабычу?
31ХайзагінуцьусеворагіТвае,Госпадзе;атыя,хто любіцьЯго,хайбудуцьяксонца,каліяноўзыходзіцьу сваёйсіле.Ізямлямеласпакойсоракгадоў. РАЗДЗЕЛ6
1ІсыныІзраілевыярабілізлоўвачахГоспада,іаддаў іхГасподзьурукіМадыяніцянаўнасемгадоў. 2ІрукаМадыяніцянаўузмацніласянадІзраілем,і сыныІзраілевыязрабілісабепячорыіўмацаваныя месцыўгарахз-заМадыяніцянаў.
3ІкаліІзраільпасеяў,прыйшліМадыяніцяне,і Амалікіцяне,іжыхарыўсходу,наватяныпайшлі супрацьіх;
4Іяныразмясцілісясупрацьіхлагерамізнішчылі ўраджайзямлідасамайГазы,інепакінуліІзраілю ніякайежы:ніавечак,нівалоў,ніаслоў
5Бояныпрыйшлісасваімістаткаміінамётамі,і прыйшліяныўтакойколькасці,яксаранча;боімі вярблюдаміхнімнебылоліку;іяныўвайшліўзямлю, кабспустошыцьяе
6ІІзраільвельмізбяднеўз-заМадыяніцян,ісыны ІзраілевыязакрычалідаГоспада
7Істалася,калісыныІзраілевыязакрычалідаГоспада з-заМадыяніцянаў,
8штоГасподзьпаслаўпрарокадасыноўІзраілевых, якісказаўім:таккажаГасподзьБогІзраілеў:Явывеў васзЕгіптаівывеўвасздомурабства;
9ІЯвыбавіўвасзрукЕгіпцянізрукусіх прыгнятальнікаўвашых,іпрагнаўіхадвас,ідаўваміх зямлю;
10ІсказаўЯвам:ЯГасподзь,Богваш;небойцеся багоўАмарэйцаў,узямліякіхвыжывяце;алевыне паслухалісяголасуМайго
11ІпрыйшоўанёлГасподніісеўпаддубам,якібыўу Офры,штоналежаўЁасу,сынуАвіезэру;асынягоны Гедэонмалаціўпшаніцуўчавільні,кабсхавацьяеад мадыяніцян
12Із'явіўсяямуанёлГасподніісказаўяму:Гасподзьз табою,мужмоцныіадважны
13ІсказаўямуГедэон:«О,Госпадземой!калі Гасподзьзнамі,дыкчамужусёгэтазнаміздарылася? ІдзеўсеЯгоныяцуды,праякіярасказвалінамбацькі нашыя,кажучы:«ціжневывеўнасГасподзьзЕгіпта?» АцяперГасподзьпакінуўнасіаддаўнасурукі мадыяніцянаў»
14ІзірнуўнаягоГасподзьісказаў:ідзізгэтайсілай тваёй,ітывыратуешІзраілязрукіМадыяніцянаў.Ціж неЯпаслаўцябе?
15ІсказаўЯму:«Госпадземой!чыммневыратаваць Ізраіля?Вось,родмойбедныўМанасіі,іясамымалы ўдомебацькімайго»
16ІсказаўямуГасподзь:«Ябудузтабою,ітыпаб'еш Мадыяніцянаў,якаднагочалавека».
17ІсказаўЯму:каліязнайшоўласкуўвачахТваіх, дыкпакажымнезнак,штоТыгаворышсамною 18Неадыходзьадсюль,пакульянепрыйдудацябеі непрынясударункумайгоінепрапануюяготабеЁн сказаў:«Язастануся,пакультыневернешся».
19Гедэонпайшоўіпрыгатаваўказьляняіпрэсныя ляпёшкізэфымукі;мясапаклаўукош,абулёнуналіў угаршчок,іпрынёсдаЯгопаддуб,іпрапанаваў
23ІсказаўямуГасподзь:міртабе,небойся,тыне памрэш.
24ТадыГедэонпабудаваўтамахвярнікГоспадуі назваўяго:ЯговаШалом;ёнусёяшчэзнаходзіццаў ОфрыАвіезэрскайідагэтульзнаходзіцца.
25Істаласяўтуюжноч,штоГасподзьсказаўяму: вазьмімаладогацяляцікабацькітвайго,другога цяляцікасямігадовага,іразбурыахвярнікВаала,якіў бацькітвайго,іссячыгай,якікаляяго
26ІпабудуйахвярнікГоспаду,Богутвайму,на вяршынігэтайскалы,напрызначаныммесцы,івазьмі другогацяляцііпрынясіцэласпаленненадровахзгаю, якітыссячэш.
27ТадыГедэонузяўдзесяцьчалавексасваіхслугі зрабіўтак,яксказаўямуГасподзьІ,баючысядома бацькісвайгоіжыхароўгорада,ённемогзрабіць гэтагаўдзень,тамузрабіўгэтаўначы 28Іўсталіжыхарыгорадараніцай,івось,ахвярнік Вааларазбураны,ігай,якібыўкаляяго,ссечаны,і другогацяляцінапрынесеныўахвярунапабудаваным ахвярніку
29Ісказаліяныадзінаднаму:«Хтогэтазрабіў?»Іяны распыталііспыталі,ісказалі:«Гедэон,сынЁаса,зрабіў
30ТадыжыхарыгорадасказаліЁасу:«Вывядзісына твайго,кабёнпамёр,боёнразбурыўахвярнікВаалаі ссекгай,якібыўкаляяго»
31ІсказаўЁасусім,хтостаяўсупрацьяго:цібудзеце вызаступаццазаВаала?цівыратуецеяго?Хтобудзе заступаццазаяго,хайбудзеаддадзенымёртвайда раніцы;каліёнбог,хайзаступаеццазасябе,боадзін разбурыўягоныахвярнік
32ТамуўтойдзеньённазваўягоЕраваалам,сказаўшы: «ХайВаалсудзіццазім,боёнразбурыўягоны ахвярнік»
33Тадысабралісяўсемадыяніцянеіамалікіцянеі жыхарыўсходу,перайшлііразбілітабарудаліне Ізрэельскай
34АлеДухГасподнісышоўнаГедэона,іёнзатрубіўу трубу;ісабраўсязаімАвіезер.
35ІпаслаўёнпаслоўпаўсімколеМанасііным,іўсе сабралісязаім;іпаслаўёнпаслоўдаАсіра,іда Завулона,ідаНэфталіма,іянывыйшлінасустрачім.
36ІсказаўГедэонБогу:каліТывыратуешІзраіля маёюрукою,якТысказаў,
37Вось,япасцелюнагумновоўну;ікалірасабудзе толькінавоўне,анаўсёйзямліастатняйсухо,дыкя даведаюся,штоТывыратуешІзраілярукоюмаёю,як Тысказаў
38Такісталася:ёнустаўрананадругідзень,згарнуў воўнуівыціснуўзяерасупоўнуюміскувады
39ІсказаўГедэонБогу:«Няхайнезагарыццагнеў Твойнамяне,іяскажутолькіадзінраз;дазвольмне паспрабавацьтолькігэтыраззвоўнай:хайбудзесуха толькінавоўне,анаўсёйзямліхайбудзераса» 40ІзрабіўБогтакутуюноч,ботольківоўнабыло суха,анаўсёйзямлібылараса.
РАЗДЗЕЛ7
1ТадыЕраваал,гэтазначыцьГедэон,іўвесьнарод,які быўзім,усталіранараніцайіразбілітабаркаля
крыніцыХарод;такштотабармадыяніцянбыўна поўначадіх,каляпагоркаМарэ,удаліне.
2ІсказаўГасподзьГедэону:«Народу,якізтабою,
3Дыквось,абвясціўвушынароду:«Хтобаіццаі палахлівы,няхайвернеццаіпойдзераназгары Галаад»Івярнуласязнародудваццацьдзветысячы,а засталосядзесяцьтысяч
4ІсказаўГасподзьГедэону:«Усёяшчэзанадташмат народу;прывядзііхдавады,ітамЯвыпрабуюіхдля цябе;іпракагоЯскажутабе:«хайпойдзезтабою», тойпойдзезтабою;апракагоЯскажутабе:«хайне пойдзезтабою»,тойнепойдзе
5Іпрывёўённароддавады.ІсказаўГасподзьГедэону: кожнага,хтобудзелапатацьвадуязыкомсваім,як лапатаесабака,тагопастаўасобна;таксамаікожнага, хтосхіляеццанакаленісвае,кабпіць.
6Атых,штолапаталі,падносячырукударота,было трыстачалавек;аўвесьастатнінародсхіліўсянакалені, кабпіцьваду.
7ІсказаўГасподзьГедэону:трымастамімужчынамі, якіяхліпалі,ЯвыратуювасіаддамМадыяніцянаўу руківашыя;аўсеастатніянародыняхайідуцькожныў сваёмесца
8ІўзяўнародурукісваеежуітрубысваеІпаслаўён усіхастатніхІзраільцян,кожнагаўсвойнамёт,атыя трыстачалавекпакінуўусябе;авойскаМадыямскае былопадімудаліне
9Істаласяўтуюжноч,штоГасподзьсказаўяму: устань,ідзіўтабар,боЯаддаўягоўрукітвае
10Акалітыбаішсяісці,дыкідзіўтабартыіФура, слугатвой.
11Ітыпачуеш,штояныкажуць,ітадыўмацуюцца рукітвае,кабісціўтабарТадыёнсышоўзФурай, слугоюсваім,давонкавагабокуўзброеныхлюдзей, якіябыліўтабары
12Амадыяніцянеіамалікіцянеіўсежыхарыўсходу ляжаліўдаліне,яксаранча,памностве;івярблюдам іхнімнебылоліку,якпяскулямора,памностве 13ІкаліпрыйшоўГедэон,вось,адзінчалавек расказваўсонсваймусябруіказаў:«Мнеснілася:вось, аладкаячменнагахлебакаціласяўтабарМадыямскі,і дакаціласяданамёта,іўдарылаяго,такштоёнупаў,і перакулілаяго,такштонамётляжаў».
14Іадказаўямутаварышісказаў:гэтатолькімеч Гедэона,сынаЁаса,Ізраільцяніна,боўрукіягоныя аддаўБогМадыяніцянаўіўсёвойска
15КаліГедэонпачуўрасказпрасоніяготлумачэнне, пакланіўсяівярнуўсяўтабарІзраільскі,ісказаў: уставайце,боГасподзьаддаўувашыярукітабар Мадыямскі
16Іпадзяліўёнтрыстачалавекнатрыатрады,ідаўу рукукожнамучалавекутрубу,іпустыязбаны,іў
Суддзі
19Гедэоністочалавек,якіябылізім,выйшліда вонкавагабокулагеранапачаткусярэдняйварты;яны толькіштопаставіліварту,ізатрубіліўтрубы,іразбілі збаны,якіябыліўіхруках.
20Ітрыатрадызатрубіліўтрубы,іразбілізбаны,і трымаліўлевайруцэлямпы,аўправайтрубы,каб трубіцьімі,ікрычалі:мечГоспадаіГедэона!
21Ікожныстаяўнасваіммесцываколлагера;іўсё войскапабегла,ікрычала,іўцякло
22Ітрыстачалавекзатрубіліўтрубы,іГасподзь павярнуўмечаднагосупрацьдругогапаўсімтабары;і ўцяклотабаруБэтшытуўЦарэруідамяжыАвельМэхолы,даТабата.
23ІсабралісяІзраільцянеззямліНэфталімавай,із зямліАсіравай,ізусёйзямліМанасіінай,іпагналісяза мадыяніцянамі.
24ІпаслаўГедэонганцоўпаўсёйгарыЯфрэмавай, кажучы:«Сыдзіцесупроцьмадыяніцяніперабярыце перадімівадудаБэтварыіЯрдана».Тадысабраліся ўсежыхарыЯфрэмавыяіперабралівадудаБэтварыі Ярдана
25Іянысхапілідвухкнязёўмадыяніцян,АрываіЗіва,і забіліАрыванаскалеАрыва,аЗівазабілікаля вінаграднагачавілаЗіва,іпераследвалімадыяніцян,і прынеслігаловыАрываіЗіваГедэонузаЯрдан.
РАЗДЗЕЛ8
1ІсказаліямужыхарыЯфрэмавыя:«Чамутытак зрабіўзнамі,штонепаклікаўнас,каліішоўваявацьз Мадыяніцянамі?»Іянырэзкадакараліяго.
2Ісказаўім:штоязрабіўтакога,яквы?Ціжнелепшы зборвінаградуўЯфрэма,чымзборвінаградуў Авіезера?
3БогаддаўувашыярукікнязёўМадыямскіх,Арываі Зіва,іштоямогзрабіцьтакое,яквы?Тадысціхіхгнеў наяго,каліёнсказаўгэта.
4ІпрыйшоўГедэондаЯрданаіперайшоўягосамі трыстачалавек,якіябылізім,іяныбылістомленыя, алепераследвалііх.
5ІсказаўёнжыхарамСукота:«Дайце,каліласка, боханыхлебалюдзям,якіяідуцьзамною,бояны стаміліся,аяпераследуюЗэвэяіСалмана,цароў Мадыямскіх»
6ІсказалікнязіСукота:«ЦіжужорукаЗэвэяі Салманаўтваіхруках,кабмыдаліхлебвойску твайму?»
7ІсказаўГедэон:«КаліГасподзьаддасцьЗэвэяі Салманаўрукімае,тадыяразарвувашуплоцьцернем пустыннымібагноем»
8ІпайшоўёнадтульуПенуэліказаўімтоежсамае;і жыхарыПенуэлаадказаліямугэтакжа,якадказаліяму жыхарыСукота
9ІсказаўёнтаксамажыхарамПенуэла,кажучы:«Калі явярнусяўміры,яразбуругэтуювежу»
10ЗэвэйіСалманбыліўКаркоры,ізімііхніявойскі, каляпятнаццацітысяччалавек,усе,штозасталісяз усіхвойскаўсыноўусходу;бозагінуластодваццаць тысяччалавек,штоагалілімеч
11ІпайшоўГедэоншляхамтых,штожыліўнамётах наўсходадНобыіЁгбэгі,іразбіўтабар,ботабарбыў
13ІвярнуўсязбітвыГедэон,сынЁаса,даўзыходу сонца, 14ІсхапіўюнаказжыхароўСукотаіраспытаўяго;і тойапісаўямукнязёўСукотаістарэйшыняго, семдзесятсемчалавек.
15ІпрыйшоўёндажыхароўСукотаісказаў:«Вось ЗэвахіСалман,якімівыдакаралімяне,кажучы:хіба рукіЗэвахаіСалманаўжоўтваіхруках,кабмыдавалі хлебтваімстомленымлюдзям?»
16Іўзяўёнстарэйшынгорада,іцернепустыннае,і бадзякі,івучыўіміжыхароўСукота
17ІёнразбурыўвежуПенуэлаізабіўжыхароўгорада 18ІсказаўёнЗэвэюіСалману:«Якіялюдзібылітыя, якіхвызабілінаФаворы?»Іяныадказалі:«Яныбылі такія,якты;кожнызіхбыўпадобныдацарскіх дзяцей».
19Ісказаўён:«Гэтабылімаебраты,сынымаёймаці; жывыГасподзь!калібвыпакінулііхжывымі,ябне забіўвас».
20ІсказаўёнЕферу,першынцусвайму:«Устаньізабі іх»Алеюнакнедастаўмеча,бобаяўся,бобыўяшчэ малады.
21ТадыЗэвэхіСалмансказалі:«Устаньтыінападай нанас,боякічалавек,такаяісілаягоная»Іўстаў Гедэон,ізабіўЗэвэхаіСалмана,ізабраўупрыгожанні, якіябылінашыяхіхніхвярблюдаў
22ІсказаліІзраільцянеГедэону:«Валадарайнаднамі тыісынтвойісынсынатвайго,ботывыратаваўнасз рукіМадыяніцянаў»
23ІсказаўімГедэон:«Нябудувалодацьвамінія,ні сынмойнебудзевалодацьвамі;Гасподзьбудзе валодацьвамі»
24ІсказаўімГедэон:«Яхачуўваспрасіцьаднаго:каб выкожныдалімнепазавушніцысаздабычысваёй,бо ўіхбылізалатыязавушніцы,бояныбыліізмаільцяне» 25Іяныадказалі:«Мыахвотнааддамо»Іяны расцягнулівопратку,ікожныпакінуўтудызавушніцы саздабычысваёй
26Авагазалатыхзавушніц,якіяёнпрасіў,была тысячасямсотсікляўзолата,акрамяўпрыгожанняў, аброжкаўіпурпуровайвопраткі,якіябылінацарах Мадыямскіх,іакрамяланцужкоў,якіябылінашыях іхніхвярблюдаў.
27ІзрабіўзгэтагаГедэонэфодіпаклаўягоўсваім горадзе,уОфры;іўсеІзраільцянехадзілітуды, блудуючызаім,ігэтасталасеткайдляГедэонаідля ягодома
28ТакбыўпакораныМадыямперадсынамі Ізраілевымі,іяныбольшнепаднялігалавысваёй.І
33Істалася,яктолькіГедэонпамёр,штосыны Ізраілевыязноўпачаліблуднахадзіцьсьледамза ВааламіізрабілісабебогамВаалбэрыта
34ІсыныІзраілевыянеўспомніліГоспадаБогасвайго, Яківыбавіўіхзрукусіхворагаўіхніхнавакольных.
35ІнезрабіліяныласкідомуЕраваала,гэтазначыць Гедэона,паводлеўсёйтойдабрыні,якуюёнзрабіў Ізраілю.
РАЗДЗЕЛ9
1ІпайшоўАвімелех,сынЕраваала,уСіхемдабратоў мацісваёйігаварыўзіміізусёйсям'ёйдомабацькі мацісваёй,кажучы:
2Скажыце,каліласка,усімжыхарамСіхема:штолепш длявас,цікабусесыныЕраваала,семдзесятдуш, панавалінадвамі,цікабпанаваўадзін?Іпамятайце, штоЯвашакосцьівашаплоць
3Ібратымаціягонайказаліпраягоўсімжыхарам Сіхемаўсегэтыясловы,ісхілілісясэрцыіхніяда Авімелеха,боказалі:ённашбрат
4ІдаліямусемдзесятсрэбранікаўздомаБаалберыта,і Авімелехнаняўнаіхлегкадумныхілегкадумных людзей,якіяпайшлізаім
5ІпайшоўёнудомбацькісвайгоўОфруізабіў братоўсваіх,сыноўЕраваалавых,семдзесятдуш,на аднымкаменіЗастаўсятолькіЁтам,малодшысын Ераваалавы,боёнсхаваўся.
6ІсабралісяўсежыхарыСіхемаіўвесьдомМіло,і пайшлі,іпаставіліАвімелехацаромкалядаліныслупа, штоўСіхеме.
7ІкаліянырасказалігэтаЁатаму,ёнпайшоўістаўна вяршынігарыГарызім,іўзвысіўголассвой,ізакрычаў, ісказаўім:паслухайцемяне,жыхарыСіхема,іБог пачуевас
8Аднойчыпайшлідрэвыпамазацьнадсабойцараі сказаліаліўкавамудрэву:«Царавайнаднамі».
9Алеаліўкасказалаім:«Ціжмнепакінуцьтлушчмой, якімшануюцьБогаілюдзей,іпайсціўзвышаццанад дрэвамі?»
10Ідрэвысказалісмакоўніцы:«Ідзітыіваладарайнад намі»
11Алесмакоўніцасказалаім:«Ціжмнепакінуць салодкасцьмаюідобрыплодмойіпайсціганарыцца дрэвамі?»
12Тадыдрэвысказалівінаграднайлазе:«Ідзітыі валадарайнаднамі»
13Івінаграднаялазасказалаім:ціжмнепакінуцьвіно маё,якоевесяліцьБогаілюдзей,іпайсцібагацецьпа дрэвах?
14Тадыўседрэвысказаліцярноўніку:«Ідзітыі валадарайнаднамі».
15Ісказаўцярноўнікдрэвам:калівысапраўды памазваецемянецаромнадсабой,дыкпрыйдзіцеі пакладзецеспадзяваннеўценімаім;акаліне,дыкхай выйдзеагоньзцярноўнікуізнішчыцькедрыЛіванскія 16Дыквось,калівызрабіліпраўдуішчыра, паставіўшыАвімэлэхацаром,ікалівыдобраабышліся зЕравааламідомамягоным,ізрабілізімпаводле заслугірукягоных, 17(Бобацькамойзмагаўсязавас,рызыкаваўжыццём
19Калівысёньняпраўдзіваішчыраабыходзілісяз Еравааламідомамягоным,дыкрадуйцесяза Авімэлэха,іхайёнрадуеццазавас 20Акаліне,дыкхайвыйдзеагоньзАвімелехаізжарэ жыхароўСіхемаідомМіло;іхайвыйдзеагоньз жыхароўСіхемаіздомаМілоізжарэАвімелеха 21ІўцёкЁтам,іўцёк,іпайшоўуБээр,іпасяліўсятам, баючысяАвімелеха,братасвайго
22КаліАвімелехваладарыўнадІзраілемтрыгады, 23ІпаслаўБогзлогадухапаміжАвімелехамі жыхараміСіхема,іжыхарыСіхемавераломна абышлісязАвімелехам.
24кабжорсткасць,учыненаянадсямідзесяццюсынамі Ераваала,прыйшла,ікроўіхняяўпаланаАвімелеха, братаіхняга,якізабіўіх,інажыхароўСіхема,якія дапамагаліямузабівацьбратоўягоных
25ІжыхарыСіхемапаставілісупрацьягозасадуна вяршыняхгорірабаваліўсіх,хтопраходзіўмімаіхпа тойдарозеІпрагэтапаведаміліАвімелеху
26ІпрыйшоўГаал,сынЭвэдаў,збратамісваіміі пайшоўуСіхем;іжыхарыСіхемапаверыліяму.
27Івыйшліяныўполе,ізбіраліўраджайу вінаграднікахсваіх,ічавілівінаград,івесяліліся,і ўвайшліўдомбогасвайго,іелі,іпілі,іпракліналі Авімелеха
28ІсказаўГаал,сынЭведаў:хтотакіАвімелехіхто такіСіхем,кабмыслужыліяму?ціжённесын Ераваала,аЗэвулнаглядчыкягоны?служыце людзямХамора,бацькіСіхемавага;бочамумы павінныслужыцьяму?
29О,калібгэтынародбыўпадмаёйрукой,ябадкінуў АвімелехаІсказаўёнАвімелеху:павялічсваёвойскаі выходзь.
30ІпачуўЗэвул,кіраўнікгорада,словыГаала,сына Эвэда,іраззлаваўся
31ІпаслаўёнпаслоўдаАвімэлэхатаемнасказаць: «Вось,Гаал,сынЭвэдаў,ібратыягоныяпрыйшліў Сіхем,івось,яныўмацоўваюцьгорадсупрацьцябе»
32Дыквось,устаньуначытыілюдзі,якіязтабою,і пастаўзасадуўполі
33Араніцай,яктолькіўзыдзесонца,устаньранаі нападайнагорад;івось,ёнілюдзі,якіязім,выйдуць супрацьцябе,тадырабізімі,штознойдзешпрыгодай 34ІўстаўАвімелехіўвесьнарод,якібыўзім,уначыі паставілізасадукаляСіхемачатырмаатрадамі
35ІвыйшаўГаал,сынЭведаў,істаўляўваходуў гарадскуюбрамуАвімелехілюдзі,якіябылізім, усталіззасады.
36ІкаліГаалубачыўнарод,ёнсказаўЗэвулу: «Глядзіце,народспускаеццазвяршынігор»ІЗэвул
37ІзноўзагаварыўГаалісказаў:«Глядзіце,народ
39ІвыйшаўГаалпераджыхараміСіхемаібіўсяз Авімелехам.
40Авімелехпагнаўсязаім,ітойуцёкадяго,імногія быліпаваленыіпараненыянаватдаўваходуўбраму.
41АвімелехпасяліўсяўАруме,аЗэвулвыгнаўГаалаі братоўягоных,кабянынежыліўСіхеме
42Надругідзеньвыйшаўнародуполеіпаведамілі Авімелеху.
43Іўзяўённарод,падзяліўіхнатрыатрадыіпаставіў узасадзеўполіІўбачыў,штонародвыйшаўзгорада Іпаўстаўённаіхіпабіўіх
44Авімелехіатрад,якібыўзім,кінулісянапераді сталіляўваходуўгарадскуюбраму;адваіншыя атрадынапалінаўсіхлюдзей,якіябыліўполі,ізабілі іх
45ІАвімелехувесьтойдзеньзмагаўсязгорадам,іўзяў горад,ізабіўлюдзей,якіябыліўім,іразбурыўгорад,і засеяўягосольлю
46ІкаліпачулігэтаўсежыхарывежыСіхемскай,яны ўвайшліўкрэпасцьдомабогаБэрыта
47ІАвімелехупаведамілі,штосабралісяўсежыхары вежыСіхемскай.
48ІпайшоўАвімелехнагаруСалмон,саміўвесь народ,якібыўзім;іўзяўАвімелехсякеруўрукусваю, іссекгалінуздрэў,іўзяўяе,іпаклаўнаплечысвае,і сказаўнароду,якібыўзім:тое,штовыбачылі,штоя рабіў,хутчэйрабіцетак,якя
49Іўвесьнародтаксамассеккожнысваегаліны,і пайшлізаАвімелехам,іпаклалііхукрэпасць,і падпалілікрэпасцьагнём;ізагінуліўсежыхарывежы Сіхемскай,калятысячымужчыніжанчын.
50ТадыАвімелехпайшоўуТэбец,размясціўся табарамкаляТэбцаіўзяўяго
51Алеўгорадзебыламоцнаявежа,ітудыўцякліўсе мужчыныіжанчыны,іўсежыхарыгорада,ізамкнулі яезасабой,іпаднялісянаверхвежы
52ІАвімелехпадышоўдавежыізмагаўсязёй,і падступіўдаўваходуўвежу,кабспаліцьяеагнём
53Іаднажанчынакінулаабломакжорнавагакаменяна галавуАвімелеха,кабпраламацьямучэрап.
54Тадыёнхуткапаклікаўюнака,збраяносцасвайго,і сказаўяму:«Дастаньсвоймечізабімяне,кабне сказаліпрамяне:«жанчыназабілаяго».Іюнакягоны праткнуўяго,іёнпамёр
55ІўбачыліІзраільцяне,штоАвімелехпамёр,іпайшлі кожныўсваёмесца.
56ТакБогаддаўАвімелехузавіну,якуюёнучыніў бацькусвайму,забіўшысемдзесятбратоўсваіх.
57ІўсёзложыхароўСіхемаабярнуўБогнаіхгаловы,і прыйшлонаіхпраклёнЁатама,сынаЕраваалавага
1ПасляАвімелехапаўстаўнаабаронуІзраіляТола, сынФуі,сынаДода,чалавекзплемяІсахарава;іён пасяліўсяўШамірынагарыЯфрэмавай
2ІсудзіўёнІзраілядваццацьтрыгады,іпамёр,ібыў пахаваныўШаміры
3ПасляягопаўстаўЯір,Галаадыцянін,ісудзіўІзраіля дваццацьдвагады.
4Ібылоўяготрыццацьсыноў,якіяездзілінатрыццаці
сёньняшнягадняназываюццаселішчаміЯіра,штоў зямліГалаадскай.
5ІпамёрЯір,іпахаваліягоўКамоне 6ІсыныІзраілевыязноўрабілізлоўвачахГоспадаі служыліВааламіАстартам,ібагамСірыі,ібагам Сідона,ібагамМаава,ібагамсыноўАмонавых,і багамФілістымлян,іпакінуліГоспадаінеслужылі Яму.
7ІразгневаўсяГоспаднаІзраіля,іЁнаддаўіхурукі ФілістымляніўрукіАманіцянаў
8Іўтымгодзеяныпрыгняталіімучылісыноў ІзраілевыхвасямнаццацьгадоўусіхсыноўІзраілевых, якіябыліпатойбокЯрданаўзямліАмарэйскай,штоў Галаадзе
9ААманіцянеперайшліЯрдан,кабваявацьізЮдай,і зВеньямінам,іздомамЯфрэма;іІзраільбыўвельмі ўціснуты
10ІзакрычалісыныІзраілевыядаГоспада,кажучы: мызграшыліперадТабой,бопакінуліБоганашагаі пачаліслужыцьВаалам
11ІсказаўГасподзьсынамІзраілевым:ціжнеЯ выбавіўвасадЕгіпцян,іадАмарэйцаў,іадАманіцян,і адФілістымлян?
12Сіданяне,АмалікіцянеіМааніцянепрыгняталівас,і выклікалідаМяне,іЯвыбавіўвасзрукіхніх.
13АлевыпакінуліМянеіслужылііншымбагам;таму Ябольшневыбаўлювас
14Ідзіцеіклічыцедабагоў,якіхвывыбралі;хайяны выратуюцьвасучасвашайскрухі
15ІсказалісыныІзраілевыяГоспаду:«Мызграшылі; учынізнаміўсё,штоТабезаўгодна;тольківызвалінас сёння»
16Іяныадкінулізасяроддзясвайгочужыхбагоўі пачаліслужыцьГоспаду;ідушаягонаязасмуціласяза пакутыІзраіля
17ТадысабралісяАманіцянеіразмясцілісятабараму Галаадзе.ІсабралісясыныІзраілевыяіразмясціліся табарамуМасіфе
18ІсказалінародікнязіГалаадскіяадзінаднаму:хто пачневаявацьзсынаміАмонавымі?Ёнбудзе кіраўнікомусіхжыхароўГалаада
РАЗДЗЕЛ11
1ІфтайГалаадыцянінбыўчалавекадважныімоцны, сынраспусніцы;адГілеаданарадзіўсяІфтай.
2ІжонкаГалаадаванарадзілаямусыноў;івыраслі сыныжонкіягонай,івыгналіІфтая,кажучыяму:тыне будзешспадчыннікамудомебацькінашага,ботысын іншайжанчыны
3ТадыІфтаўцёкадсваіхбратоўіпасяліўсяўзямлі Тоў;ісабралісядаІфтаялюдзімарныяівыйшлізім. 4Істаласязцягамчасу,штоАманіцянепачалівайну супрацьІзраіля
5Істалася,штокаліАманіцянепачалівайнусупраць Ізраіля,старэйшыныГалаадскіяпайшліўзяцьІфтаяз
6ІсказаліяныІфтаю:«Ідзіібудзьнашымправадыром,
Суддзі
8ІсказалістарэйшыныГалаадскіяІфтаю:«Тамумы цяперзноўзвяртаемсядацябе,кабтыпайшоўзнаміі ваяваўзАманіцянаміібыўнамзаправадыранадусімі жыхараміГалаада».
9ІсказаўІфтайстарэйшынамГалаадскім:калівы вернецемяне,кабваявацьзАманіцянамі,іГасподзь аддасцьіхмне,цібудуяўвасзаправадыра?
10ІсказалістарэйшыныГалаадскіяІфтаю:Гасподзь хайбудзесведкайпаміжнамі,калімынезробім паводлетваіхслоў
11ІпайшоўІфтайсастарэйшынаміГалаадскімі,і народпаставіўягонадсабойначальнікаміправадыром ІІфтайпрамовіўусесловысваеперадГоспадаму Масіфе
12ІпаслаўІфтахпаслоўдацараАманіцянсказаць: «Штотабедамяне,штотыпрыйшоўсупрацьмяне ваявацьумаёйзямлі?»
13ІадказаўцарАмоніцянаўпасламІфтая:Ізраіль,калі выходзіўзЕгіпта,захапіўмаюзямлюадАрнонада ЯвокаідаЯрдана;дыквось,вярнімнегэтыяземлі мірна
14ІзноўпаслаўІфтахпаслоўдацарасыноўАмонавых, 15Ісказаўяму:«ТаккажаІфтай:Ізраільнезахапіў зямліМааваізямліАмонавых;
16АлекаліІзраільвыйшаўзЕгіптаіпрайшоўпраз пустынюдаЧырвонагамораіпрыйшоўуКадэс;
17ІпаслаўІзраільпаслоўдацараЭдомскагасказаць: «Дазвольмнепрайсціпразтваюзямлю».Алецар ЭдомскінепаслухаўсяІпаслаліяныдацара Маавіцкага,алеённезгадзіўсяІІзраільзастаўсяў Кадэсе.
18Іпайшліяныпразпустыню,іабышлізямлю ЭдомскуюізямлюМаавіцкую,іпрыйшлінаўсходні бокзямліМаавіцкай,іразбілітабарпатойбокАрнона, аленеўваходзіліўмежыМаава,боАрнонбыўмяжа Маава
19ІпаслаўІзраільпаслоўдаСігона,цараАмарэйскага, цараЕсэвонскага,ісказаўямуІзраіль:дазвольнам прайсціпразтваюзямлюўмаёмесца
20АлеСігоннедаверыўсяІзраілюпрайсціпразягоныя межы;ісабраўСігонувесьсвойнарод,іразмясціўся табарамуЯацы,іваяваўзІзраілем
21ІаддаўГасподзьБогІзраілеўСігонаіўвесьнарод ягоныўрукіІзраіля,іяныпабілііх;іІзраільвалодаў усёйзямлёйАмарэяў,жыхароўтойкраіны
22ІянывалодаліўсімімежаміАмарэйцаўадАрнона даЯвокаіадпустынідаЯрдана
23Дыквось,Гасподзь,БогІзраілеў,выгнаўАмарэяўад абліччанародуСвайгоІзраіля,атыхочашвалодацьімі?
24Ціжневалодаештытым,штодаетабеўвалоданне Хамос,богтвой?Дыкусіх,кагопраганяеГасподзь,Бог наш,аднас,тыміівалодаем.
25ЦіжтычымсьцілепшызаВалака,сынаСэпфора, цараМаава?Цісварыўсяёнкалі-небудзьзІзраілем,ці ваяваўёнзімі?
26КаліІзраільжыўуХэшбонеіўзалежныхадяго гарадах,уАраэрыіўзалежныхадягогарадахіваўсіх гарадах,штопаблізуАрнона,трыстагадоў,чамужвы невярнулііхзагэтычас?
27Дыквось,янезграшыўперадтабою,атымне вінаваты,штоваюешсупрацьмянеГасподзьСудзьдзя
хайбудзесудзіцьсёньняпаміжсынаміІзраіляісынамі Амонавымі.
28АлецарсыноўАмонавыхнепаслухаўсяслоўІфтая, якіятойпаслаўдаяго.
29ІсышоўДухГасподнінаІфтая,іёнпрайшоўГілеад іМанасію,іпрайшоўМіцпуГілеадскую,азМіцпы ГілеадскайпайшоўдаАмоніцян
30ІдаўІфтайабяцаннеГоспаду,кажучы:каліТы сапраўдыаддасіАманіцянурукімае,
31Дыкштовыйдзездзвярэйдомамайгонасустрач мне,каліявярнусязмірамадАманіцян,будзеГоспаду, іяпрынясугэтанацэласпаленне
32ІпайшоўІфтайдаАманіцян,кабваявацьзімі,і Гасподзьаддаўіхурукіягоныя
33ІпабіўіхадАроэрадаМініта,дваццацьгарадоў,і дадалінывінаграднікаўвельмівялікайразгромнай паразайТакбыліАманіцянеўпакоранысынаміІзраіля 34ІпрыйшоўІфтайуМасіфуўсвойдом,івось,дачка ягонаявыйшланасустрачямузтымпанаміітанцамі; янабылаўягоадзіная;акрамяяеўягонебылонісына, нідачкі
35Ікаліёнубачыўяе,разадраўвопраткунасабеі сказаў:«Гормне,дачкамая!тывельміпрыніжыла мяне,ітыадназтых,хтобянтэжыцьмяне;бояадкрыў вуснымаеперадГоспадамінемагуадступіцца».
36Ісказалаянаяму:«Ойчамой!калітыадкрыўвусны тваеперадГоспадам,дыкзрабісамнойтое,што выйшлазвуснаўтваіх,боГасподзьадпомсціўзацябе ворагамтваім,сынамАмонавым»
37Ісказалаянабацькусвайму:зрабімневосьшто: пакіньмяненадвамесяцы,кабяпахадзілапагарахі аплакаладзявоцтвасваёяімаесяброўкі
38Ісказаўён:«Ідзі»ІадпусціўяенадвамесяцыЯна пайшлазсяброўкамісваімііаплакваладзявоцтвасваё ўгарах
39Праздвамесяцыянавярнуласядабацькісвайго,іён выканаўзёйабяцаннесваё,якоедаў;іянаневедала мужаІбылогэтазвычаемуІзраілі, 40штодочкіІзраілевыяштогодхадзіліаплакваць дачкуІфтаяГалаадыцяніначатырыдніўгодзе.
РАЗДЗЕЛ12
1ІсабралісяжыхарыЯфрэмавыя,іпайшлінапоўнач,і сказаліІфтаю:чамутыпайшоўваявацьзАманіцянаміі непаклікаўнасзсабой?мыспалімтвойдомагнём.
2ІсказаўімІфтах:«Яімойнародбыліўвялікай сварцызАманіцянамі,іяпаклікаўвас,алевыне выратавалімянезрукіхніх»
3Ікаліяўбачыў,штовынератуецемяне,ярызыкаваў жыццёмсваіміпайшоўсупроцьАманіцян,іГасподзь аддаўіхурукімае.Навоштажвыпрыйшлідамяне сённяваявацьсамною?
4ТадыІфтасабраўусіхжыхароўГалаадаіваяваўз Яфрэмам;іжыхарыГалаадапабіліЯфрэма,босказалі: «Вы,Галаадцы,уцекачыЯфрэмасяродЯфрэмаі
5ІГалаадыцянезахапіліпераправыпразЯрданперад
6Тадысказаліяму:«СкажыШыбалет»Ёнсказаў Сібалет,бонемогправільнавымавіцьгэтаеслова. ТадыянысхапіліягоізабілікаляЯрданскайракіІ загінулаўтойчасЯфрэмлянсоракдзветысячы.
7ІсудзіўІфтайІзраіляшэсцьгадоў.ТадыпамёрІфтай Галаадыцянінібыўпахаваныўаднымзгарадоў Галаада
8ПасляягосудзіўІзраіляІсцанзВіфлеема.
9Ібылоўяготрыццацьсыноўітрыццацьдачок,якіх ёнадправіўзамяжу,ітрыццацьдачокузяўз-замяжы длясваіхсыноўІсудзіўёнІзраілясемгадоў
10ТадыпамёрІсцанібыўпахаваныўВіфлееме
11ПасляягосудзіўІзраіляЭлон,завулоніцянін,і судзіўІзраілядзесяцьгадоў
12ІпамёрЭлонЗавулон,іпахаваліягоўАялоне,у краінеЗавулонавай.
13ПасляягосудзіўІзраільАўдон,сынГілела, Піратанянін
14Уягобылосораксыноўітрыццацьпляменнікаў, якіяездзілінасямідзесяцімаладыхаслах;іёнсудзіў Ізраілявосемгадоў
15ІпамёрАўдон,сынГілела,Піратанянін,ібыў пахаваныўПіратанеўзямліЯфрэмавай,нагары Амалікіцянскай
РАЗДЗЕЛ13
1ІсыныІзраілевыязноўрабілізлоўвачахГоспада,і аддаўіхГасподзьурукіФілістымляннасоракгадоў
2ІбыўадзінчалавекзЦоры,зплемяДанавага,імем Маной;іжонкаягобылабясплоднаяіненараджала.
3Із'явіўсяанёлГасподніжанчынеісказаўёй:«Вось, тыбясплоднаяінеродзіш;алезачнешінародзіш сына».
4Дыквось,сцеражыся,непівінаісікераўінееш нічоганячыстага
5Бовось,тызачнешінародзішсына,ібрытване дакранеццадагалавыягонай,боадсамагаўлоннягэтае дзіцябудзеназарэемБожым,іёнпачневызваляць ІзраілязрукіФілістымлян.
6Іпрыйшлажанчынаірасказаламужусвайму,кажучы: чалавекБожыпрыходзіўдамяне,ітварягоныбыў,як тваранёлаБожага,вельмістрашны;алеянеспыталася ўяго,адкульён,іённесказаўмнесвайгоімя
7Алеёнсказаўмне:«Вось,тызачнешінародзішсына; іцяпернепівінаісікераўінеешнічоганячыстага,бо дзіцябудзеназарэемБожымадулоннядаднясмерці сваёй».
8ТадыМанойпамаліўсяГоспадуісказаў:«Госпадзе мой!няхайчалавекБожы,якогаТыпаслаў,зноў прыйдзеданасінавучыцьнас,штонамрабіцьздзіцем, якоенародзіцца».
9ІпачуўБогголасМаноя,іанёлБожызноўпрыйшоў дажанчыны,каліянасядзелаўполі;алеМаноя,мужа яе,небылозёй
10Жанчынапаспяшалася,пабеглаіпаведаміламужу свайму,кажучыяму:«Вось,з'явіўсямнечалавек,які прыходзіўдамяненаднях» 11ІўстаўМаной,іпайшоўзажонкайсваёй,іпрыйшоў датагочалавека,ісказаўяму:цітытойчалавек,які гаварыўзгэтайжанчынай?Ёнсказаў:я
12ІсказаўМаной:«НяхайспраўдзяццатваесловыЯк
13ІсказаўанёлГасподніМаною:«Няхайяна сцеражэццаўсяго,штоЯсказаўгэтайжанчыне». 14Янанепавіннаесцінічога,шторасцезвінаграднай лазы,івіна,ісікерухайнеп'е,інічоганячыстагахай неесць;усё,штоЯзагадаўёй,няхайвыконвае
15ІсказаўМанойанёлуГасподняму:«Дазвольнам затрымацьцябе,пакульнепрыгатуемтабеказьляня» 16ІсказаўанёлГасподніМаною:«Калітызатрымаеш мяне,янебудуесцітвайгохлеба;акалітыпрынясеш цэласпаленне,прынясіягоГоспаду»БоМанойне ведаў,штоёнанёлГасподні.
17ІсказаўМанойанёлуГасподняму:яктваёімя?каб мыўшанаваліцябе,каліспраўдзяццасловытвае 18ІсказаўямуанёлГасподні:«Чамутыпытаешсяпра імяМаё,каліянотаемнае?»
19ІўзяўМанойказьлянязхлебнымпрынашэньнемі прынёсягоГоспадунаскале;іанёлзрабіўцуд;і Манойіжонкаягобачылігэта
20Каліполымяпачалопадымаццаадахвярнікаданеба, анёлГасподніўзняўсяўполыміахвярніка.Манойі жонкаягоная,убачыўшыгэта,упалітварамназямлю 21АлеанёлГасподнібольшнез’яўляўсяМаноюі жонцыягонай.ТадыМанойпазнаў,штогэтаанёл Гасподні
22ІсказаўМанойжонцысваёй:«Мыабавязкова памром,бобачыліБога».
23Алежонкаягосказалаяму:калібГасподзьхацеў забіцьнас,дыкнепрыняўбызрукнашых цэласпаленняіхлебнагапрынашэння,інепаказаўбы намусягогэтага,інесказаўбынамтакогаўгэтычас
24ІжанчынанарадзіласынаіназвалаягоімемСамсон Іраслодзіця,ідабраславіўягоГасподзь.
25ІДухГасподніпачаўчасамдзейнічацьнаіму табарыДана,паміжЦорайіЭштаолам
РАЗДЗЕЛ14
1ІпайшоўСамсонуТымнату,іўбачыўуТымнаце жанчынуздачокФілістымлян
2Іпайшоўён,ірасказаўбацькусваймуімацісваёй,і сказаў:ябачыўуТымнацежанчынуздачок Філістымлян;вазьміцеяемнезажонку
3Тадыбацькаягоныімаціягонаясказаліяму:«Ці нямажанчынысяроддочакбратоўтваіхісяродусяго майгонарода,штотыідзешузяцьжонкузнеабрэзаных Філістымлян?»ІсказаўСамсонбацькусвайму:«Вазьмі яемне,боянамнепадабаецца»
4Алебацькаягоныімаціягонаяневедалі,штогэтаад Госпада,штоёншукаепрычынысупроцьФілістымлян; боўтойчасФілістымлянепанавалінадІзраілем. 5ІспусціўсяСамсон,ібацькаягоны,імаціягонаяў
Суддзі
8Празнейкічасёнвярнуўся,кабузяцьяе,ізайшоў паглядзецьнатрупльва,івось,утрупельваройпчолі мёд
9Іўзяўёнягоўрукісваеіпайшоўесці.Івярнуўсяда бацькісвайгоімацісвайго,ідаўім,іяныелі;алене сказаўім,штоўзяўмёдзтрупальва
10Іпайшоўбацькаягоныдажанчыны,іСамсон зладзіўтамбанкет,ботакзвычайнарабіліюнакі.
11Ікаліяныўбачыліяго,топрывялізсабойтрыццаць чалавек,кабяныбылізім
12ІсказаўімСамсон:«Загадаюявамзагадку;калівы зможацеадгадацьяемнезасемдзёнсвятаіадгадаеце, дыкядамвамтрыццацьпрасцінітрыццацьзменных вопратак»
13Акалівынеможацемнеадгадаць,дыкдайцемне трыццацьпрасцінітрыццацьзменныхвопратак.І сказаліяму:«Загадайсваюзагадку,імыпачуемяе»
14Ісказаўім:«Зтаго,хтоесць,выйшлаежа,ізтаго, хтомоцна,выйшласалодкасць».Іянынемаглі разгадацьзагадкузатрыдні
15Істаласянасёмыдзень,штоянысказаліжонцы Самсонавай:«Угаварымужасвайго,кабёнадгадаўнам загадку,кабмынеспаліліцябеідомбацькітвайго агнёмЦіжвыпаклікалінасузяцьтое,штоўнас ёсць?»
16ІжонкаСамсонаплакалаперадіміказала:«Ты ненавідзішмянеінекахаешмяне;тызагадаўзагадку сынаммайгонародаінеразгадаўяемне».Іёнсказаў ёй:«Вось,янеразгадаўяебацькумаймуімацімаёй,а табераскажу?»
17Іплакалаянаперадімсемдзён,пакуль працягваласяіхсвята;істаласянасёмыдзень,штоён адкрыўёйзагадку,боянамоцнанаягоналяцелаІяна адказалазагадкусынамсвайгонарода.
18Ісказаліямужыхарыгораданасёмыдзеньперад захадамсонца:штосаладзейшаезамёд,ішто мацнейшаезальва?Іёнсказаўім:калібвынеаралі маёйцялушкай,вынеадгадалібмаёйзагадкі
19ІсышоўнаягоДухГасподні,іёнпайшоўуАскалон, ізабіўтамтрыццацьчалавек,іўзяўіхздабычу,ідаў зменнуювопраткутым,хторазгадаўзагадкуІ запаліўсягнеўягоны,іёнпайшоўудомбацькісвайго 20АлежонкуСамсонааддалізаягосябра,зякімён быўсябрам
РАЗДЗЕЛ15
1НеўзабавепасляжнівапшаніцыСамсоннаведаўсваю жонку,прынёсшыказьляня,ісказаў:«Яўвайдуда жонкімаёйупакой»Алебацькаяенедазволіўяму ўвайсці
2Ісказаўбацькаяе:«Ясапраўдыдумаў,штотывельмі ненавідзішяе,тамуіаддаўяетваймусяброўцыЦіж непрыгажэйшаязаяемалодшаясястраяе?Вазьміяе заместяе»
3ІсказаўСамсонпраіх:«Цяперябудубольш невінаватыперадФілістымлянамі,хоцьіраблюімзло». 4ІпайшоўСамсонізлавіўтрысталісоў,іўзяў вогненныягалавелі,ізвязаўіххвостзхвастом,іпаклаў вогненнуюгалавелюпаміждвумахвастамі.
5І,падпаліўшыгалаве,ёнкінуўіхназбожжа Філістымлян,іспаліўіпалачкі,ізбожжа,івінаграднікі, іаліўкі
6ТадыФілістымлянесказалі:«Хтогэтазрабіў?»Іяны адказалі:«Самсон,зяцьфімніцяніна,боёнузяўяго жонкуіаддаўяесваймусябру»ІпайшліФілістымляне іспаліліяеібацькуяеагнём
7ІсказаўімСамсон:«Хоцьвыізрабілігэта,яўсёж адпомшчузавас,ітадыяперастану»
8Іпабіўёніхпасцёгнахіпасцёгнахвялікай разгромнайломкай;ісышоўіпасяліўсянавяршыні скалыЭтам
9ТадыФілістымлянепайшлііразбілітабаруЮдэі,і распаўсюдзілісяўЛехі
10ІсказалілюдзіЮдэі:«Чамувыпрыйшлісупраць нас?»Іадказаліяны:«МыпрыйшлізвязацьСамсона, кабзрабіцьзімтоежсамае,штоёнзрабіўзнамі»
11ТадытрытысячычалавекзЮдэіпайшліна вяршынюскалыЭтамісказаліСамсону:«Ціжтыне ведаеш,штоФілістымляненашыяпана?Штоты зрабіўнам?»Іёнсказаўім:«Якянызрабілімне,такія зрабіўім».
12Ісказаліяныяму:«Мыпрыйшлізвязацьцябеі аддацьцябеўрукіФілістымлян»ІсказаўімСамсон: «Пакляніцесямне,штовысаміненападеценамяне».
13Ісказаліяныяму:«Не,мызвяжамцябемоцнаі
звязаліягодзвюмановымівяроўкамііпадняліягоса скалы
14ІкаліёнпрыйшоўдаЛехі,Філістымлянезакрычалі супрацьяго.ІсышоўнаягоДухГасподні,івяроўкі, якіябылінарукахягоных,сталіяклён,абпалены агнём,ікайданыягоныяспалізрукягоных
15Ізнайшоўённовуюасінуюсківіцу,працягнуўруку сваю,узяўяеізабіўёютысячучалавек
16ІсказаўСамсон:сківіцайасла,кучызакучамі, сківіцайаслазабіўятысячучалавек.
17Істалося,каліёнскончыўгаварыць,штокінуў сківіцузрукісваёйіназваўтоемесцаРамат-Лехі
18ІадчуўёнмоцнуюсмагуіпаклікаўГоспада,кажучы: ТыдаўгэтаевялікаевыратаваннеўрукірабаТвайго;а цяперціпамруяадсмагіітраплюўрукінеабрэзаных?
19АлеБограскалоўзападзінуўсківіцы,івыцяклазяе вада;ікаліённапіўся,вярнуўсядухягоны,іёнажыў; тамуённазваўгэтаемесцаЭн-Гакорэ,штоўЛехіі дагэтуль.
20ІсудзіўёнІзраіляўдніФілістымляндваццацьгадоў РАЗДЗЕЛ16
1ТадыСамсонпайшоўуГазуіўбачыўтамраспусніцу іўвайшоўдаяе.
2ІпаведаміліжыхарамГазы,кажучы:«Самсон прыйшоўсюды»Іяныабступіліяго,ічакаліягоўсю
«Ранаю,якразвіднее,мызаб'емяго»
5ІпадышлідаяеўладарыФілістымлянісказаліёй: «Угаварыягоідаведайся,учымвялікаясілаягоная,і якнамадолецьяго,кабзвязацьягоіўпакорыцьягоІ мыдамотабекожнызнаспатысячустосрэбранікаў».
6ІсказалаДалілаСамсону:«Скажымне,каліласка,у чымвялікаятваясілаічымцябезвязаць,кабцябе ўпакорыць»
7ІсказаўёйСамсон:каліянызвяжуцьмянесямю зялёныміцяцівамі,якіяніколінесушыліся,дыкя зраблюсяслабымібуду,якіншычалавек
8ТадыўладарыФілістымлянпрынесліёйсемзялёных цяціваў,якіяяшчэневысахлі,іяназвязалаягоімі 9Ібыліўзасадзелюдзі,якіячакалізёюўпакоі.Іяна сказалаяму:«Філістыльляненацябе,Самсоне!»Іён парваўкайданы,якрвеццанітказпакудзі,калі дакранаеццадаагню,тамусілаягонаябыланевядомая. 10ІсказалаДалілаСамсону:«Вось,тыпадмануўмяне ісказаўмненяпраўду;цяперскажымне,чымцябе можназвязаць».
11Ісказаўёнёй:«Калімянемоцназвяжуцьновымі вяроўкамі,якімініколінекарысталіся,дыкязраблюся слабымібудуякіншычалавек».
12Дэлілаўзялановыявяроўкі,звязалаягоіміісказала яму:«Філістыльлянеідуцьнацябе,Самсоне!»Аў пакоістаялізасады.Іёнпарваўіхсасваіхрук,якнітку.
13ІсказалаДалілаСамсону:«Дагэтультыпадманваў мянеіказаўмненяпраўду;скажымне,чымцябеможна звязаць».Іёнсказаўёй:«Калітыўпляцешсемкос маёйгалавыўпавуцінне»
14Іянапрыбілаягошпількайісказалаяму: «Філістымлянеідуцьнацябе,Самсоне!»Іёнпрачнуўся саснусвайгоіпайшоўзшпількайадбэлькіізтканінай 15Ісказалаянаяму:«Яктыможашказаць:«Якахаю цябе»,калісэрцатваёнесамной?Тыўжотрыразы падманваўмянеінесказаўмне,учымвялікаясіла твая»
16Істалася,штоянаштодняпрыціскалаягосваімі словамііўціскалаяго,такштодушаягонаясмяротна знясілілася;
17.Ёнадкрыўёйусёсэрцасваёісказаўёй:«Брытване краналасягалавымаёй,бояназарэйБожыадулоння мацімаёй;калімянепаголяць,дыксіламаяадыдзеад мяне,іязраблюсяслабымібуду,якусеастатнія людзі»
18ІкаліДалілаўбачыла,штоёнадкрыўёйусёсваё сэрца,паслалапаклікацьуладароўФілістымскіх, кажучы:«Прыйдзіцеінагэтыраз,боёнадкрыўмне ўсёсваёсэрца».ТадыўладарыФілістымскіяпрыйшлі даяеіпрынеслігрошыўрукахсваіх 19Іўсыпілаягонакаленяхсваіх,іпаклікалачалавека, ізагадалаямупагаліцьсемкосзгалавыягонай,і пачаламучыцьяго,ісілаягонаяпакінулаяго. 20Ісказалаяна:«Філістыльляненацябе,Самсоне!»І прачнуўсяёнсаснусвайгоісказаў:«Выйду,якіраней, іабтрасуся»Аённеведаў,штоГасподзьадступіўсяад яго
21Алефілістымлянесхапіліяго,выкалоліямувочыі завяліягоўГазу,ізакаваліягоўмедныякайданы,іён малоўутурме
22Аднакваласынагалавеягозноўпачаліадрастаць паслятаго,якёнбыўпаголены
23ТадысабралісяўладарыФілістымлян,кабпрынесці
24Ікалінародубачыўяго,ёнпраславіўсвайгобога,бо казаў:«Богнашаддаўурукінашыявораганашагаі спусташальніканашайкраіны,якізабіўмногіхзнас»
25Ікаліразвесялілісясэрцыіхнія,янысказалі: паклічцеСамсона,кабёнпацешыўнасІпаклікалі Самсоназтурмы,іёнпацешыўіх,іпаставіліягопаміж слупамі
26ІсказаўСамсонхлопчыку,якітрымаўягозаруку: «Пазвольмнеабмацацьслупы,наякіхстаіцьдом,і абаперцісянаіх»
27Домбыўпоўнымужчыніжанчын,іўсеўладары Філістымлянбылітам;анадахубылокалятрохтысяч мужчыніжанчын,якіяназіралі,якСамсонжарціў 28ІпаклікаўСамсонГоспадаісказаў:ГоспадзеБожа! успомнімянеіўмацуймянетолькігэтымразам,Божа, кабяадразуадпомсціўФілістымлянамзамаедвавочы 29ІСамсонухапіўсязадвасярэдніяслупы,наякіх стаяўдомінаякіхёнбыўумацаваны,заадзінправай рукой,азадругілевай 30ІсказаўСамсон:«ХайяпамрузФілістымлянамі»І пакланіўсяёнзусёйсілысваёй,ідомупаўнакнязёўі наўвесьнарод,якібыўуімІзагінулых,якіхёнзабіў прысмерцісваёй,былобольш,чымтых,якіхёнзабіў прыжыццісваім.
31Тадысышліягобратыіўвесьдомбацькіягонага,і ўзяліяго,іпрынесліяго,іпахаваліягопаміжЦорайі Эштаолам,умагілеМаноя,бацькіягонага.Ісудзіўён Ізраільдваццацьгадоў
РАЗДЗЕЛ17
1ІбыўчалавекзгарыЯфрэмавай,імяякогабылоМіха 2Ісказаўёнмацісваёй:«Тысячасотсрэбраныхсрэбраў, якіяўцябеўзялі,заякіятыпракліналаіказалаўвушы мае,восьсрэбраўмяне;яўзялаяго»Ісказаламаці ягоная:«ДабраславёнытыўГоспада,сынемой». 3ІвярнуўёнмацісваёйтысячустосікляўсрэбраМаці сказала:«ЯцалкампрысвяцілагэтаесрэбраГоспадуз руксваіхдлясынамайго,кабзрабіцьвыразанагаі літагабалвана;дыквось,явяртаюяготабе»
4Івярнуўёнгрошымацісваёй;імаціягонаяўзяла дзвесцесрэбранікаўіаддалаіхліцейніку,якізрабіўзіх разьбяногаілітогабалвана;іяныбыліўдомеМіхі 5АМіхамеўдомбагоў.Ёнзрабіўефодітэрафім,і асвяціўаднагосасваіхсыноў,якістаўуягосвятаром 6УтыядніўІзраілянебылоцара,алекожнырабіўтое, штоямуздаваласясправядлівым
7ІбыўтаммаладычалавекзВіфлеемаЮдэйскага,з родуЮдавага,якібыўлевітам,іпасяліўсятам 8ІвыйшаўчалавекзгорадаВіфлеемаЮдэйскага,каб пажыць,дзезнойдзесабемесца;іпадарозепрыйшоў
Суддзі
срэбраныхшэкеляўугод,іадзенне,іежутваю»І ўвайшоўлявіт.
11ІЛевітзгадзіўсяжыцьзтымчалавекам,імалады чалавекбыўуягоякадзінзсыноўягоных.
12ІМіхаасвяціўлевіта,істаўюнакягонымсвятаромі жыўудомеМіхі
13ІсказаўМіха:«Цяперяведаю,штоГасподзь зробіцьмнедабро,боўмянеёсцьЛевітзасвятара».
РАЗДЗЕЛ18
1УтыяднінебылоцараўІзраіля,іўтыядніплемя Данашукаласабеспадчыны,кабжыцьуёй,бодатаго днянеўсяспадчынаіхняядасталасяімсяродплямёнаў Ізраілевых
2ІпаслалісыныДанавыясасваёйсям'іпяцьчалавекз сваіхмежаў,людзейадважных,зЦорыізЭштаола,каб агледзецьзямлюідаследавацьяе;ісказаліім:«Ідзіце, даследуйцезямлю».ЯныпрыйшлінагаруЯфрэмавую, дадомаМіхі,іначавалітам
3КаліяныбылікалядомаМіхі,яныпазналіголас маладогалявітаі,зайшоўшытуды,сказаліяму:хто цябесюдыпрывёў?іштотыробішугэтыммесцы?і штоўцябетут?
4Ісказаўім:«ТакітакзрабіўсамноюМіха:наняў мяне,іястаўягонымсвятаром»
5Ісказаліяныяму:«СпытайсяўБога,кабмыведалі, цібудзепаспяховымнашшлях,якіммыідзем».
6Ісказаўімсвятар:Ідзіцезмірам;перадГоспадамваш шлях,якімвыідзяце
7ТадыпяцёрамужчынпайшлііпрыйшліўЛаіс,і ўбачылілюдзей,якіябыліўім,штояныжывуць бесклапотна,паводлезвычаюсіданян,спакойнаі бяспечна;інебылоўкраінекіраўніка,якімогбы пасароміцьіхучым-небудзь;іяныбылідалёкаад сіданянінемелініякайсправынізкім
8ІпрыйшліяныдабратоўсваіхуЦоруіЭштаол,і сказаліімбратыіхнія:штовыкажаце?
9Ісказаліяны:устаньце,імыпойдземсупрацьіх,бо мыбачылізямлю,івось,янавельмідобрая;авыўсё яшчэ?немарудзьцеісцііўвайсці,кабвалодацьзямлёй 10Калівыпойдзеце,выпрыйдзецеданарода бяспечнагаідазямлішырокай,боБогаддаўяеў вашыярукі,дамесца,дзеняманястачыніўчым,што ёсцьназямлі
11ІвыйшліадтульзплемяДанавага,зЦорыіз Эштаола,шэсцьсотчалавек,узброеныхвайсковай зброяй.
12ІпайшліяныіразбілітабаруКірыят-ЯрымеўЮдэі; тамуіназываюцьтоемесцаМаханэ-Данда сёньняшнягадня;вось,янозаКірыят-Ярымам 13ІпрайшліяныадтульдагарыЯфрэмавайіпрыйшлі дадомаМіхі
14Тадыпяцёрачалавек,якіяхадзіліаглядацьзямлю Лаіс,сказалісваімбратам:«Ціведаецевы,штоўгэтых дамахёсцьефод,тэрафім,выразаныбалванілітыідал? Дыквось,падумайце,штовамрабіць».
15Іпавярнулісяянытуды,іпрыйшліўдоммаладога лявіта,удомМіхі,іпрывіталіяго
16АшэсцьсотчалавекзсыноўДанавых,узброеных баявойзброяй,стаялікаляўваходуўбраму
17Іпайшліпяцьчалавек,якіяхадзіліаглядацьзямлю,і ўвайшлітуды,іўзяліразьбяногаідала,іефод,ітэрафім, ілітогаідалаАсвятарстаўляўваходуўбрамуз шасцюстамічалавек,узброеныхваеннайзброяй.
18ІяныўвайшліўдомМіхііўзяліразьбяногаідала, ефод,тэрафімілітогаідалаТадысвятарсказаўім:што выробіце?
19Ісказаліяму:«Маўчы,пакладзірукутваюнавусны тваеіідзізнамі,ібудзьнамбацькамісвятаромЦі лепштабебыцьсвятаромудомеаднагочалавека,ці быцьсвятаромуплемяіродзеўІзраілі?»
20Іўзрадаваласясэрцасвятара,іёнузяўефод,тэрафім ібалвана,іпайшоўсяродлюдзей.
21Іпавярнулісяяныіпайшлі,іпаставіліперадсабой малых,быдлаікаляску
22ІкаліяныадышлідалёкааддомаМіхі,людзі,якія быліўдамахпобачздомамМіхі,сабралісяразамі дагналісыноўДанавых
23ІянызакрычалідасыноўДанавых.Атыя павярнулісяісказаліМіху:«Штозтабой,штотыідзеш зтакімнатоўпам?»
24Ісказаўён:«Вызабралімаіхбагоў,якіхязрабіў,і святара,іпайшлі;штоўмянеяшчэёсць?Іштогэтавы кажацемне:«Штозтабой?»
25ІсказаліямусыныДанавыя:«Няхайнечуваць сяроднаствайгоголасу,кабненапалінацябе раз'юшаныялюдзі,ітынезагінуўразамзжыццём сваёйсям'і».
26ІпайшлісыныДанавыясваёйдарогайАМіха, убачыўшы,штоянымацнейшыязаяго,павярнуўсяі вярнуўсяўсвойдом.
27Іўзяліянырэчы,якіязрабіўМіха,ісвятара,якібыў уяго,іпайшліўЛаісданарода,якіжыўубяспецыі бяспецы,іпабілііхмечам,агорадспаліліагнём.
28Інебылонікога,хтобвыратаваўіх,богорадбыў далёкаадСідона,іянынемелідачыненнянізкім;ён быўудаліне,штокаляБэт-Рэхова.Іяныпабудавалі горадіпасялілісяўім
29ІназвалігорадДан,паіменібацькісвайгоДана,які нарадзіўсяўІзраіля;аднакспачаткуімягорадабыло Лаіс
30ІпаставілісыныДанавыябалвана;аЁнатан,сын Гершома,сынаМанасіінага,ёнісыныягоныябылі святараміўплемяДанавададняперасяленнязямлі 31ІяныставіліўсяберазьбяногабалванаМіхі,якога ёнзрабіў,увесьтойчас,калідомБожыбыўуСіломе. РАЗДЗЕЛ19
1Істаласяўтыядні,каліўІзраілянебылоцара,адзін ЛевітжыўнасхілегарыЯфрэмавайіўзяўсабе наложніцузВіфлеемаЮдэйскага.
2Іягоналожніцазблудзілазім,іпайшлаадягоўдом
Суддзі
5Начацвёртыдзеньяныўсталіранараніцай,іёнустаў, кабісці.Ісказаўбацькадзяўчынызяцюсвайму: «Падсілісэрцасваёкавалкамхлеба,апотымідзі»
6Іселіяны,іелііпіліабодваразам,бобацька дзяўчынысказаўчалавеку:«Заначуй,іхайбудзевесела сэрцатваё»
7Ікалічалавекустаў,кабісці,цесцьягоныўгаварыў яго,іёнзноўзаначаваўтам.
8Іўстаўёнранараніцайнапятыдзень,кабісціІ сказаўбацькадзяўчыны:«Суцешсваёсэрца»Іяны засталісядапоўдня,із'елііхабодвух 9Іўстаўчалавек,кабісці,ён,ягоналожніцаіягослуга, цесцьягоны,бацьканявесты,ісказаўяму:«Вось,дзень хіліццадавечара;прашуцябе,начуй;вось,дзень схіляеццадаканца;начуйтут,кабразвесяліццасэрца тваё;азаўтраранаўставайіідзідадому».
10Алечалавекнезахацеўзаначаваць,аўстаўіпайшоў, іпрыйшоўдаЕвуса,гэтазначыцьЕрусаліма;зімбыло дванаўючаныяаслы,іналожніцаягонаябылазім.
11КаліяныбылікаляЕвуса,дзеньужосхіліўсяда канца,ісказаўслугагаспадарусвайму:«Хадзі,зойдзем угэтыгорадЕвусеяўіначуемуім».
12Ісказаўямугаспадарягоны:мынезайдземсюды,у горадчужынцаў,якіянезсыноўІзраілевых;мы пяройдземдаГівы.
13Ісказаўёнслузесвайму:«Хадзі,імыпадыдземда аднагозгэтыхмесцаўізаначуемуГівеіальбоўРаме» 14Іяныпайшлісваёйдарогай,ісонцазайшлонадімі, каліяныбылікаляГівы,штоналежыцьВеньямінаваму 15Іянызайшлітуды,кабпайсцііначавацьуГівеІ, ўвайшоўшы,ёнсеўнавуліцыгорада,бонебыло чалавека,якібпрыняўіхусвойдомнаначлег 16Івось,адзінстарыпрыйшоўзполяўвечарызпрацы сваёй,якоетаксамабылозгарыЯфрэмавай,іпасяліўся ўГіве;алюдзітагомесцабылівеніяміцяне 17І,узняўшывочысвае,убачыўнавуліцыгорада падарожніка.Ісказаўстары:Кудытыідзешіадкуль прыходзіш?
18Ісказаўяму:«МыідземзВіфлеемаЮдэйскагада схілугарыЯфрэмавай,адтулья;іяхадзіўуВіфлеем Юдэйскі,ацяперідуўдомГасподні,іняманікога,хто бпрыняўмянеўсвойдом»
19.Ёсцьісалома,ікормдлянашыхаслоў,іхлеб,івіно длямяне,ідляслужанкітваёй,ідляюнака,якізтваімі слугамі:ніўчымняманястачы
20Ісказаўстары:«Міртабе;алеўсятваяпатрэба няхайляжыцьнамне;толькіненачуйнавуліцы»
21Іўвёўягоўсвойдомідаўкормуаслам;іяны абмыліногі,елііпілі
22Каліянывесяліліся,вось,жыхарыгорада, некаторыязнягоднікаў,аблажылідоміпачалістукаць удзверы,ісказалігаспадарудома,старому,кажучы: «Вывядзічалавека,якіўвайшоўутвойдом,кабмы пазналіяго»
23Івыйшаўдаіхгаспадардомаісказаўім:«Не,браты мае,нерабіцегэтагаліха;калігэтычалавекувайшоўу мойдом,нерабіцегэтайглупства».
24Восьмаядачка,дзяўчына,іўягоналожніца;цяперя выведуіх,іўпакорцеіх,ірабіцезімі,штовам заўгодна;алезгэтымчалавекамнерабіцетакой брыдоты
25Алелюдзінехацеліягослухаць;тадычалавекузяў сваюналожніцуівывеўяедаіх;іяныпазналіяеі здзекавалісязяеўсюночдараніцы;акаліпачало світаць,адпусціліяе.
26Іпрыйшлажанчынанасвітанні,іўпалакалядзвярэй доматагочалавека,уякогабыўгаспадаряе,іляжала тамдасвітання
27Іўстаўгаспадаряераніцай,адчыніўдзверыдомаі выйшаў,кабісцісваёйдарогайІвось,жанчына, наложніцаягоная,ляжыцькалядзвярэйдома,ірукіяе напарозе
28Ісказаўёнёй:«Устань,пойдзем»Аленіхтоне адказаў.Тадычалавекпасадзіўяенаасла,ічалавек устаўіпайшоўусваёмесца
29І,увайшоўшыўсвойдом,ёнузяўнож,схапіўсваю наложніцуірассекяеразамзкосткамінадванаццаць частак,іпаслаўяеваўсемежыІзраіля
30Іўсе,хтобачыўгэта,казалі:«Няманічогападобнага датаго,штобылоіневідацьзтагодня,яксыны ІзраілевыявыйшліззямліЕгіпецкай,ідагэтагадня Разважцепрагэта,парайцесяікажыцесваё меркаванне».
РАЗДЗЕЛ20
1ІвыйшліўсесыныІзраілевыя,ісабраласяўсё сходства,якадзінчалавек,адДанадаВірсавііізямля Галаадская,даГоспадаўМасіфу.
2ІсабралісянасходзенародаБожаганачальнікіўсяго народа,усіхплямёнаўІзраілевых,чатырыстатысяч пехацінцаў,якіяагалялімечы.
3СыныВеньямінапачулі,штосыныІзраілевыяпайшлі ўМасіфуТадысыныІзраілевыясказалі:раскажыце нам,якгэтаябязбожнасцьсталася?
4ІадказаўЛевіт,мужзабітайжанчыны,ісказаў:«Я прыйшоўуГівуВеньямінавую,яімаяналожніца,каб начаваць».
5ІпаўсталінамянежыхарыГівыіаблажылідомвакол мянеўначы,ідумалізабіцьмяне,амаюналожніцу згвалтавалітак,штоянапамерла.
6Іяўзяўсваюналожніцу,рассекяенакавалкііпаслаў яепаўсёйзямліспадчыныІзраіля,бояныўчынілі распустуіглупстваўІзраілі.
7Вось,выўсесыныІзраілевыя;дайцетутсваюпараду ікансультацыю
8Іўвесьнародустаў,якадзінчалавек,ісказаў:ніхтоз наснепойдзеўсвойнамётініхтознасневернеццаў свойдом.
9АцяпервосьштомызробімзГівай:пойдземнаяепа жэрабю;
10Івозьмемпадзесяцьчалавексастазусіхплямёнаў Ізраілевых,іпастозтысячы,іпатысячыздзесяці тысяч,кабпрынесціежудлянарода,кабяны,калі
Суддзі
сыныВеньямінанепаслухалісяголасубратоўсваіх, сыноўІзраілевых.
14АсыныВеньямінасабралісязгарадоўуГіву,каб ісціваявацьзсынаміІзраілевымі.
15ІналічылітадызгарадоўсыноўВеньямінадваццаць шэсцьтысяччалавек,якіяагалялімеч,акрамяжыхароў Гівы,якіхналічылісемсотадборныхмужчын 16Сяродусягогэтаганародабылосемсотадборных мужчын,ляўшуноў;кожнызіхмогкідацькамяніз прашчынаадлегласцьуваласянывалінепрамахвацца 17АІзраільцян,акрамяВеньяміна,былоналічана чатырыстатысяччалавек,якіяагалялімеч;усеяны былівоіны.
18ІўсталісыныІзраілевыя,іпайшліўдомБожы,і пыталісяўБога,ісказалі:хтознаспершыпойдзена бітвузсынаміВеньяміна?ІсказаўГасподзь:Юда пойдзепершы
19ІўсталісыныІзраілевыяраніцайіразмясціліся лагерамкаляГівы.
20ІвыйшліІзраільцяненавайнусупрацьВеньяміна,і выстраілісяІзраільцяне,кабзмагаццазіміўГіве
21ІвыйшлісыныВеньяміназГівыіпаклаліўтой дзеньдваццацьдзьветысячычалавекІзраільцянна зямлю
22Іпадбадзёрыўсянарод,сыныІзраілевыя,ізноў выстраіўсяўбаявыпарадакнатыммесцы,дзе выстраіўсяўпершыдзень
23ІпайшлісыныІзраілевыяіплакаліперадГоспадам давечара,іпыталісяўГоспада,кажучы:ціісцімне зноўваявацьзсынаміВеньяміна,братамайго?Ісказаў Гасподзь:ідзіцесупроцьяго.
24ІпадышлісыныІзраілевыядасыноўВеньямінана другідзень
25ІвыйшаўВеньямінсупрацьіхзГівынадругідзеньі зноўпаваліўназямлюсыноўІзраілевыхвасямнаццаць тысяччалавек,якіяагалілімеч
26ТадыўсесыныІзраілевыяіўвесьнародпайшліі прыйшліўдомБожы,іплакалі,ісядзелітамперад Госпадам,іпасцілісяўтойдзеньдавечара,іпрыносілі цэласпаленніімірныяахвярыперадГоспадам.
27ІспыталісясыныІзраілевыяўГоспада,бокаўчэг запаветуБожагабыўтамутыядні, 28ІФінеес,сынЭлеазара,сынаАарона,стаяўперадім утыядні,кажучы:цімнеяшчэвыйсцінавайнуз сынаміВеньяміна,братамайго,ціспыніцца?Ісказаў Гасподзь:ідзі,бозаўтраЯаддаміхурукітвае.
29ІпаставіўІзраільзасадуваколГівы
30ІпайшлісыныІзраілевыясупроцьсыноў ВеньямінаваганатрэцідзеньівыстраілісякаляГівы, якіўіншыядні
31ІвыйшлісыныВеньямінавыясупроцьнародуі адышліадгорада;іпачаліяныбіцьнародізабіваць,як іраней,надарогах,зякіхаднаідзедадомаБожага,а другаядаГівыўполі,калятрыццацічалавекІзраільцян 32ІсказалісыныВеньяміна:яныпабітыянамі,які ранейАлесыныІзраілевыясказалі:давайцеўцячэмі адцягнеміхадгораданадарогі.
33ІўсеІзраільцянеўсталісасвайгомесцаівыстраіліся ўБаал-Тамары;ізасадаІзраільскаявыйшласасвайго месца,злугоўГівы.
34ІпрыйшлідаГівыдзесяцьтысячадборныхмужчын
35ІпабіўГасподзьВеньямінаперадІзраілем,ісыны Ізраілевыязнішчыліўтойдзеньдваццацьпяцьтысяч сточалавекВеньяміна;усеяныагалілімеч
36ІўбачылісыныВеньяміна,штояныразбітыя,бо ІзраільцянесаступілімесцасынамВеньяміна,бо спадзявалісяназасаду,якуюяныпаставілікаляГівы
37ІзасадапаспяшаласяікінуласянаГіву;ізасада падступілаіпабілаўвесьгорадвастрыёммяча
38Ібылаўмоўленасцьпаміжізраільцянаміізасадай, кабяныпаднялізгорадавялікаеполымяідым.
39КаліІзраільцянеадступіліўбітве,Веньямінпачаў пабівацьізабівацьІзраільцянкалятрыццацічалавек, бояныказалі:«Янысапраўдыпабітыянамі,яку першайбітве»
40Алекаліполымяпачалопадымаццазгорадаслупом дыму,веніяміцянеазірнуліся,івось,полымягорада паднялосяданеба
41Ікаліізраільцяневярнуліся,Веньямінжахнуўся,бо ўбачыў,штонаіхнапалабяда.
42ІпавярнулісяяныадІзраільцяндапустыні,алебітва дагналаіх,ітых,хтовыходзіўзгарадоў,янызнішчылі сяродіх.
43Іяныакружылівеніяміцянзусіхбакоў,пагналісяза іміілёгказатапталііхнасупрацьГівынаўсходсонца 44ІзагінулазВеньямінавасямнаццацьтысяччалавек; усеяныбылілюдзіадважныя
45Іпавярнулісяяныіўцякліўпустынюдаскалы Рымон,ісабралізіхнадарогахпяцьтысяччалавек,і гналісязаімідаГідома,ізабілізіхдзветысячы чалавек
46Іўсіх,хтозагінуўутойдзеньзсыноўВеньяміна, былодваццацьпяцьтысяччалавек,якіяагалялімеч; усеяныбылілюдзіадважныя
47Алешэсцьсотчалавекпавярнулісяіўцякліў пустынюдаскалыРымон,іпражыліўскалеРымон чатырымесяцы
48Ізноўізраільцянепавярнулісядасыноў Веньямінавыхіпабілііхмечам,якжыхароўкожнага горада,такіжывёлу,іўсё,штотрапляласяпадруку;і ўсегарады,кудыяныпрыходзілі,яныспаліліагнём. РАЗДЗЕЛ21
1ІпаклялісяІзраільцянеўМасіфе,кажучы:ніхтознас непавіненаддавацьдачкісваёйВеньямінузажонку. 2ІпрыйшоўнародудомБожыізаставаўсятамда вечараперадБогам,іўзвысіліголассвой,ігорка плакалі;
3ісказаў:ГоспадзеБожаІзраілеў!чамугэтасталасяў Ізраілі,штосёньняўІзраілянямааднагоплемя? 4Істаласянадругідзень,штонародустаўрана,і
6ІпашкадавалісыныІзраілевыязаВеньяміна,брата свайго,ісказалі:«Сённяадноплемяадсечанаад Ізраіля»
7Якжанамзрабіцьзтымі,хтозастаўся,кабзнайсці жонак?МыжпаклялісяГоспадам,штонебудзем давацьімжонакзнашыхдачок
8Ісказаліяны:хтозплямёнаўІзраілевыхнепрыйшоў даГоспадаўМасіфу?Івось,ніхтозЯвісаГалаадскага непрыйшоўулагернасход
9Болюдзібыліпералічаныя,івось,тамнебылонікога зжыхароўЯвісаГалаадскага
10Іпаслалатудысуполкадванаццацьтысячадважных мужчынізагадалаім,кажучы:ідзіцеіпабіцежыхароў ЯвісаГалаадскагавастрыёммяча,іжанчынідзяцей
11Івосьштовыпавіннызрабіць:выцалкамзнішчыце кожнагамужчынуікожнуюжанчыну,якіяпераспаліз мужчынам
12ІзнайшліянысяроджыхароўЯвісаГалаадскага чатырыстамаладыхдзяўчат,якіянеспазналімужчыны інепераспалізмужчынам,іпрывялііхутабаруСілом, штоўзямліХанаанскай
13Іпаслалаўсясуполкагаварыцьзсынамі Веньямінавымі,якіябыліўскалеРымон,ізаклікацьіх даміру
14ІвярнуўсяВеньямінутойчас;ідаліімжонак,якіх пакінуліжывымізжанчынЯвісаГалаадскага;алеі гэтагаімнехапіла
15ІпашкадаваўнародзаВеньяміна,боГасподзьзрабіў праломуплямёнахІзраілевых
16Тадыстарэйшынысуполкісказалі:«Якнамзнайсці жонакдлятых,хтозастаўся,каліжанчынызнішчаныў Веньяміна?»
17Ісказаліяны:«Трэбапакінуцьспадчынутым,хто застанеццазсыноўВеньяміна,кабнебылознішчана племязІзраіля»
18Алемынеможамдацьімжонакзнашыхдачок,бо сыныІзраілевыяпакляліся,кажучы:пракляты,хто дасцьжонкуВеньяміну
19Ісказаліяны:вось,штогодбываесвятаГасподняеў Сіломе,умесцы,якоезнаходзіццанапоўначадБэтыля, наўсходаддарогі,штовядзезБэтыляўСіхем,іна поўдзеньадЛевоны
20ІзагадаліянысынамВеньяміна,кажучы:«Ідзіцеі пастаўцезасадуўвінаградніках;
21Іпаглядзіце,івось,калідочкіСіломскіявыйдуць танцавацьтанцы,дыквыйдзіцезвінаграднікаўі вазьміцесабекожныжонкуздочакСіломскіхіідзіцеў зямлюВеньямінавую.
22Ікалібацькііхніяальбобратыіхніяпрыйдуцьда насскардзіцца,мыскажамім:«Зрабіцеімлітасцьдзеля нас,бомынепакінулікожнамужонкуўвайне,бовы недаліімутойчас,івыбудзецевінаватыя».
23ІзрабілітаксыныВеньяміна,іўзялісабежонак паводлелікусвайго,зтых,штотанцавалі,якіхяны злавілі;іпайшлі,івярнулісяўсвойнадзел,іаднавілі гарады,іпасялілісяўіх
24ІпайшліадтульсыныІзраілевыяўтойчас,кожныў сваёплемяіўсваюсям'ю,іпайшліадтулькожныў свойнадзел
25УтыядніўІзраілянебылоцара:кожнырабіўтое, штоямуздаваласясправядлівым