1 Թագավորներ ԳԼՈՒԽ 1 1 Դավիթ թագավորը ծերացել էր ու տարիքն առել։ Նրան հագուստով էին ծածկում, բայց նա չէր տաքանում։ 2 Նրա ծառաները նրան ասացին. «Թող մեր տէր արքայի համար մի կոյս աղջիկ որոնեն, որ նա կանգնի արքայի առաջ, հոգ տանի նրա մասին և պառկի քո գրկում, որպեսզի մեր տէր արքայը տաքանա»։ 3 Եվ նրանք գեղեցիկ աղջիկ փնտրեցին Իսրայելի բոլոր սահմաններում և գտան սունամացի Աբիսակին ու նրան բերեցին թագավորի մոտ։ 4 Աղջիկը շատ գեղեցիկ էր, սիրում էր թագավորին ու ծառայում նրան, բայց թագավորը չէր ճանաչում նրան։ 5 Ադոնիան՝ Ագիթի որդին, հպարտացավ՝ ասելով. «Ես թագավոր կլինեմ»։ Նա իր համար կառքեր ու ձիավորներ պատրաստեց և հիսուն մարդ՝ նրա առջևից վազելու համար։ 6 Եվ նրա հայրը երբեք նրան չէր նեղացրել՝ ասելով. «Ինչո՞ւ ես այդպես արել»։ Նա նույնպես շատ գեղեցիկ մարդ էր, և նրա մայրը նրան ծնեց Աբիսողոմից հետո։ 7 Նա խորհրդակցեց Շարուհեայի որդի Հովաբի և Աբիաթար քահանայի հետ, և նրանք, Ադոնիայի հետևից գնալով, օգնեցին նրան։ 8 Բայց Սադոկ քահանան, Հովիադայի որդի Բանեան, Նաթան մարգարեն, Սեմեյը, Ռեյը եւ Դավթի զորավորները Ադոնիայի հետ չէին։ 9 Ադոնիան ոչխարներ, եզներ ու գիրուկ անասուններ մորթեց Զոելեթի քարի մոտ, որը Ենրոգելի մոտ է, և կանչեց իր բոլոր եղբայրներին՝ թագավորի որդիներին, և Հուդայի բոլոր մարդկանց՝ թագավորի ծառաներին։ 10 Բայց Նաթան մարգարեին, Բանեային, զորավորներին և իր եղբայր Սողոմոնին չկանչեց։ 11 Նաթանը Սողոմոնի մոր՝ Բերսաբեի հետ խոսեց՝ ասելով. «Չե՞ս լսել, որ Ադոնիան՝ Ագիթի որդի Դավթը, թագավոր է դարձել, և մեր տերը՝ Դավիթը, չգիտի դա»։ 12 Արդ, արի՛, աղաչում եմ, թույլ տուր քեզ մի խորհուրդ տամ, որ փրկես քո կյանքը եւ քո որդի Սողոմոնի կյանքը։ 13 Գնա մտիր Դաւիթ արքայի մօտ եւ ասա նրան. «Չէ՞ որ դու, տէր իմ արքայ, երդում արեցիր քո աղախնին՝ ասելով. «Քո որդի Սողոմոնը պիտի թագավորի ինձնից յետոյ եւ նա պիտի նստի իմ աթոռին»։ Ապա ինչո՞ւ է Ադոնիան թագավորում։ 14 Ահա, մինչ դու դեռ խոսում ես այնտեղ թագավորի հետ, ես էլ կմտնեմ քո հետևից և կհաստատեմ քո խոսքերը։ 15 Բերսաբեն մտավ թագավորի մոտ՝ սենեակը։ Թագավորը շատ ծեր էր, և սունամացի Աբիսակը ծառայում էր թագավորին։ 16 Բերսաբեն խոնարհվեց ու երկրպագեց թագավորին։ Թագավորը հարցրեց. «Ի՞նչ ես ուզում»։ 17 Եվ նա ասաց նրան. «Տե՛ր իմ, դու երդվեցիր քո Տեր Աստծով քո աղախնին՝ ասելով. «Քո որդի Սողոմոնը կթագավորի ինձանից հետո, և նա կնստի իմ գահին»։ 18 Եվ ահա Ադոնիան թագավոր է դարձել, և հիմա, տե՛ր իմ թագավոր, դու դա չգիտես։ 19 Նա շատ եզներ, գիրուկ անասուններ ու ոչխարներ է մորթել եւ կանչել է արքայի բոլոր որդիներին,
Աբիաթար քահանային եւ Յովաբին՝ զօրքի հրամանատարին, բայց քո ծառա Սողոմոնին չի կանչել։ 20 Եվ դու, տե՛ր իմ, ո՛վ թագավոր, ամբողջ Իսրայելի աչքերը քեզ վրա են, որպեսզի դու նրանց ասես, թե ով պիտի նստի իմ տեր թագավորի գահին նրանից հետո։ 21 Հակառակ դեպքում, երբ իմ տերը՝ թագավորը, ննջի իր հայրերի հետ, ես և իմ որդի Սողոմոնը մեղավոր կհամարվենք։ 22 Եվ ահա, մինչ նա դեռ խոսում էր թագավորի հետ, մտավ Նաթան մարգարեն։ 23 Եվ թագավորին պատմեցին՝ ասելով. «Ահա Նաթան մարգարեն»։ Եվ երբ նա մտավ թագավորի մոտ, դեմքը մինչև գետին խոնարհեց թագավորի առաջ։ 24 Նաթանն ասաց. «Տե՛ր իմ, թագավոր, դու՞ ասացիր, որ Ադոնիան թագավորի ինձանից հետո և նստի իմ գահին»։ 25 Որովհետեւ այսօր նա իջել է եւ շատ եզներ, գիրուկ անասուններ ու ոչխարներ է մորթել, եւ կանչել է արքայի բոլոր որդիներին, զօրքի իշխաններին եւ Աբիաթար քահանային, եւ ահա նրանք ուտում ու խմում են նրա առաջ եւ ասում. Կեցցե՛ Ադոնիա արքայ։ 26 Բայց ինձ՝ քո ծառային, Սադոկ քահանային, Հովիադայի որդի Բանեային եւ քո Սողոմոն ծառային, նա չի կանչել։ 27 Այս բանը իմ տէր արքայի՞ կողմից է արվել, իսկ դու չե՞ս հայտնել քո ծառային, թե ո՞վ պիտի նստի իմ տէր արքայի գահին նրանից հետո։ 28 Դավիթ թագավորը պատասխանեց ու ասաց. «Կանչեք ինձ Բերսաբեին»։ Նա էլ եկավ թագավորի մոտ ու կանգնեց թագավորի առաջ։ 29 Եվ թագավորը երդվեց ու ասաց. «Կենդանի է Տերը, որ իմ հոգին փրկեց ամեն նեղությունից, 30 Ինչպէս որ երդում տուի քեզ Տէրով՝ Իսրայելի Աստուծով, ասելով. «Քո որդին՝ Սողոմոնը, պիտի թագավորի ինձնից յետոյ, եւ նա պիտի նստի իմ աթոռին իմ փոխարէն», այդպէս էլ անելու եմ այսօր։ 31 Բերսաբեն դեմքով դեպի գետին խոնարհվեց, երկրպագեց թագավորին ու ասաց. «Իմ տերը՝ Դավիթ թագավորը, թող հավիտյան ապրի»։ 32 Դավիթ թագավորն ասաց. «Կանչե՛ք ինձ Սադոկ քահանային, Նաթան մարգարեին և Հովիադայի որդի Բանեային»։ Եվ նրանք եկան թագավորի առաջ։ 33 Թագավորն ասաց նրանց. «Վերցրեք ձեզ հետ ձեր տիրոջ ծառաներին, նստեցրեք իմ որդի Սողոմոնին իմ ջորիի վրա և իջեցրեք նրան Գեհոն։ 34 Եւ Սադոկ քահանան եւ Նաթան մարգարէն նորան այնտեղ օծեն Իսրայէլի վերայ թագաւոր։ Փող հնչեցրէք եւ ասեցէք՝ Կեցցէ Սողոմոն արքան։ 35 Ապա դուք նրա հետևից բարձրացեք, որպեսզի նա գա ու նստի իմ գահին, որովհետև նա կլինի թագավոր իմ փոխարեն։ Ես նրան իշխան եմ նշանակել Իսրայելի և Հուդայի վրա։ 36 Եվ Հովիադայի որդի Բանեան պատասխանեց թագավորին՝ ասելով. «Ամեն։ Իմ տեր թագավորի Տեր Աստվածն էլ այսպես է ասում»։ 37 Ինչպես որ Տերը եղել է իմ տեր թագավորի հետ, այնպես էլ լինի Սողոմոնի հետ, և նրա գահը մեծացնի իմ տեր թագավոր Դավթի գահից։ 38 Սադոկ քահանան, Նաթան մարգարեն, Հովիադայի որդի Բանեան, քերեթացիներն ու փելեթացիները իջան, նստեցրին Սողոմոնին Դավիթ թագավորի ջորու վրա և տարան Գեհոն։