Protevangjelioni KAPITULLI 1 1 Në historinë e dymbëdhjetë fiseve të Izraelit, ne lexojmë se ishte një njeri i quajtur Joakim, i cili, duke qenë shumë i pasur, i bëri oferta të dyfishta Zotit Perëndi, duke vendosur këtë vendim: pasuria ime do të jetë për të mirën e gjithë popullit. , dhe që të gjej mëshirë nga Zoti Perëndi për faljen e mëkateve të mia. 2 Por në një festë të madhe të Zotit, kur bijtë e Izraelit ofruan dhuratat e tyre dhe Joakimi gjithashtu ofroi të tijën, kryeprifti Ruben e kundërshtoi, duke thënë se nuk është e lejueshme për ty të bësh dhuratat e tua, sepse nuk ke lindi ndonjë problem në Izrael. 3 Por Joakimi, i shqetësuar shumë, shkoi të konsultohej me regjistrat e dymbëdhjetë fiseve, për të parë nëse ai ishte i vetmi që nuk kishte lindur asnjë problem. 4 Por, pasi u pyet, ai zbuloi se të gjithë të drejtët kishin ngritur farën në Izrael: 5 Atëherë ai kujtoi patriarkun Abraham, duke thënë se Perëndia i kishte dhënë në fund të jetës së tij birin e tij Isakun; për të cilën ai ishte jashtëzakonisht i shqetësuar dhe nuk do të shihej nga gruaja e tij: 6Por u tërhoq në shkretëtirë, ngre aty çadrën e tij dhe agjëroi dyzet ditë e dyzet net, duke thënë me vete: 7 Unë nuk do të zbres as për të ngrënë as për të pirë, deri sa Zoti, Perëndia im, të më shikojë nga poshtë, por lutja do të jetë ushqimi dhe pija ime. KAPITULLI 2 1 Ndërkaq, gruaja e tij, Ana, ishte e pikëlluar dhe e hutuar për një arsye të dyfishtë dhe tha se unë do të mbaj zi për vejërinë dhe shterpësinë time. 2 Atëherë iu afrua një festë e madhe për Zotin dhe shërbëtorja e saj Judith i tha: "Deri kur do ta mundosh kështu shpirtin tënd?". Festa e Zotit ka ardhur tani, kur është e paligjshme të mbajë zi. 3 Merre, pra, këtë kapuç që të është dhënë nga një që bën gjëra të tilla, sepse nuk është e përshtatshme që unë që jam shërbëtor ta vesh, por i shkon shumë një personi me karakterin tënd më të madh. 4 Por Ana iu përgjigj: "Largohu nga unë, nuk jam mësuar me gjëra të tilla; përveç kësaj, Zoti më ka përulur shumë. 5 Kam frikë se ty ta ka dhënë ndonjë njeri i keq dhe ti ke ardhur të më ndotësh me mëkatin tim. 6 Atëherë shërbëtorja e saj Judith u përgjigj: "Çfarë të keqe të dëshiroj kur nuk do të më dëgjosh?". 7 Nuk mund të të uroj një mallkim më të madh se sa je, sepse Perëndia të ka mbyllur barkun, që të mos jesh nënë në Izrael. 8 Në këtë rast, Ana ishte shumë e shqetësuar dhe, e veshur me rrobat e dasmës, shkoi rreth orës tre të pasdites për të ecur në kopshtin e saj. 9 Dhe ajo pa një pemë dafine, u ul poshtë saj dhe iu lut Zotit, duke thënë: 10 O Perëndi i etërve të mi, më beko dhe pranoje lutjen time ashtu siç bekove barkun e Sarës dhe i dhe një djalë Isak. KAPITULLI 3 1 Dhe, ndërsa shikonte drejt qiellit, pa një fole harabeli në dafina, 2 Dhe, duke vajtuar me vete, tha: "Mjerë unë, kush më lindi?". Dhe çfarë barku më lindi që të jem i mallkuar para bijve të
Izraelit dhe që të më fyenin dhe të përqeshin në tempullin e Perëndisë tim. Mjerë unë, me çfarë mund të krahasohem? 3 Unë nuk mund të krahasohem me kafshët e tokës, sepse edhe kafshët e tokës janë frytdhënëse para teje, o Zot! Mjerë unë, me çfarë mund të krahasohem? 4 Unë nuk mund të krahasohem me kafshët e egra, sepse edhe kafshët e egra janë pjellore përpara teje, o Zot! Mjerë unë, me çfarë jam unë i krahasueshëm? 5 Unë nuk mund të krahasohem me këto ujëra, sepse edhe ujërat janë të frytshëm përpara teje, o Zot! Mjerë unë, me çfarë mund të krahasohem? 6 Unë nuk mund të krahasohem me valët e detit; sepse këta, qofshin të qetë ose në lëvizje, me peshqit që janë në to, të lavdërojnë, o Zot! Mjerë unë, me çfarë mund të krahasohem? 7 Unë nuk mund të krahasohem me tokën, sepse toka prodhon frytet e saj dhe të lëvdon, o Zot. KAPITULLI 4 1 Atëherë një engjëll i Zotit iu afrua dhe tha: "Ana, Anna, Zoti e dëgjoi lutjen tënde; ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh dhe për pasardhësit e tu do të flitet në mbarë botën. 2 Dhe Ana u përgjigj: "Ashtu siç është e vërtetë që Zoti, Perëndia im, rron, çdo gjë që të nxjerr, qoftë mashkull apo femër, do t'ia kushtoj Zotit, Perëndisë tim, dhe do t'i shërbejë atij në gjërat e shenjta gjatë gjithë jetës së saj". 3 Dhe ja, u shfaqën dy engjëj që i thanë asaj: Ja, burri yt Joakimi po vjen me barinjtë e tij. 4 Sepse një engjëll i Zotit zbriti tek ai dhe i tha: "Zoti Perëndi e dëgjoi lutjen tënde, nxito dhe shko që këtej, sepse ja, gruaja jote Ana do të mbetet shtatzënë". 5 Pastaj Joakimi zbriti dhe thirri barinjtë e tij, duke thënë se më sillni këtu dhjetë qengja pa njolla dhe të meta, dhe ato do të jenë për Zotin, Perëndinë tim. 6 Më sillni dymbëdhjetë viça pa të meta, dhe dymbëdhjetë viçat do të jenë për priftërinjtë dhe pleqtë. 7 Më sillni edhe njëqind cjep, dhe njëqind dhi do të jenë për tërë popullin. 8 Dhe Joakimi zbriti me barinjtë, dhe Ana u ndal te porta dhe pa Joakimin duke ardhur me barinjtë. 9 Dhe ajo vrapoi, iu var në qafë dhe tha: "Tani e di që Zoti më ka bekuar shumë. 10 Sepse vini re, unë që isha e ve nuk jam më e ve dhe unë që isha shterpë do të mbetem shtatzënë. KAPITULLI 5 1 Ditën e parë Joakimi qëndroi në shtëpinë e tij, por të nesërmen solli ofertat e tij dhe tha: 2 Në qoftë se Zoti është i dhembshëm për mua, le ta shfaqë pjatën që është mbi ballin e priftit. 3 Ai u konsultua me pjatën që kishte veshur prifti dhe e pa; dhe ja, mëkati nuk u gjet tek ai. 4 Joakimi tha: "Tani e di që Zoti është i dhembshëm për mua dhe më ka hequr të gjitha mëkatet". 5 Dhe ai zbriti i shfajësuar nga tempulli i Zotit dhe shkoi në shtëpinë e tij. 6 Kur i plotësuan nëntë muajt e Anës, ajo lindi dhe i tha mamisë: "Çfarë kam sjellë?". 7 Dhe ajo i tha asaj, një vajzë. 8 Atëherë Ana tha: "Zoti ma ka madhëruar sot shpirtin; dhe ajo e shtriu në shtrat. 9 Dhe kur u plotësuan ditët e pastrimit të saj, ajo i dha qumësht fëmijës dhe e quajti Mari. KAPITULLI 6