En toen werd alles anders - Kennemer Lyceum by HUMINT Solutions

Verhalen van senioren over veranderingen, verzameld door leerlingen

Verhalen van senioren over veranderingen, verzameld door leerlingen van het Kennemer Lyceum. van het Kennemer Lyceum.

DOOR: MIA, SEPP, JULES & ABEL

Jaap de Mol van Otterloo

‘EMOTIES OVER ANGST’ ‘EMOTIES OVER ANGST’

Jaap de Mol van Otterloo (86) moest als jongetje uit Badhoevedorp op jonge leeftijd met een zusje en een broer naar Texel Daar werden ze gescheiden en naar verschillende gezinnen gestuurd om goed bij te kunnen sterken. Eindelijk kreeg hij wat aandacht. Normaal is hij namelijk met 7 broers en 2 zussen niet het middelpunt van de aandacht Tegenwoordig is dat wel anders: met zijn energie komt hij binnen als een zonnetje, een stralend middelpunt.

Op 5-jarige leeftijd kwam hij binnen in een nieuw gezin in Texel

Hier werd hij gelijk met open armen ontvangen De meeste mensen vinden een jaar lang weg van je ouders en familie zijn, en meedraaien in een ander gezin, een hel Maar Jaap vond het een van de beste tijden van zijn jeugd

Hij vertelde dat hij met eten werd overspoeld Het was een groot verschil met thuis, waar hij zijn bonen moest tellen, anders pakten zijn broers alles af. Ook met kerstavond werd hij verwend met grote cadeaus en veel eten

Maar er waren ook nadelen, want de Duitsers zaten er ook Toen de Russen binnenvielen om hen te bevrijden, werd er hard gevochten

De oorlog duurde op Texel zelfs 10 dagen langer dan in heel

Nederland. Jaap vertelt: ‘Als op straat de kogels langs mijn hoofd vlogen, liep ik normaal naar huis alsof het de normaalste zaak was Maar als ik dan thuiskwam en ik zag mijn verzorgmoeder huilend aan tafel zitten, stortte ik in.’

Toen de Duitsers bijna uit Texel waren verdreven door de Russen, wat eigenlijk Georgiërs waren onder de Sovjets, gingen de Duitsers de bunkers rondom Den Burg in. Ze schoten op alles. Zelf woonde

Jaap dichtbij Den Burg. En dat zou veel mensen angst opleveren, maar zelf vond hij het eigenlijk wel gaaf

Het enige moment dat Jaap angst voelde, was wanneer zijn verzorgmoeder huilde.

Als Jaap erop terugkijkt, vertelt hij ons dat het maar een standaard oorlogsverhaal is

Hij was jong en zag de echte gevaren niet goed in Maar dat is maar goed ook, hij kon niet eens een negatief punt noemen En dat zegt genoeg over zijn persoonlijkheid. Tegenwoordig is hij namelijk nog steeds altijd positief. Hij sport nog veel en houdt van zeilen Zelf heeft hij 4 kinderen: 3 jongens en 1 meisje Hij woont nu in Bloemendaal en heeft zijn hele leven in de technische sector gewerkt, namelijk bij de Rioolwaterzuiveringsinrichting.

Dit was het prachtige verhaal van Jaap de Mol van Otterloo en ik denk dat we wel zeker kunnen zeggen dat dit geen standaard oorlogsverhaal is.

DOOR: DERK, LARS, RIJK & TIM

Albert Royaards

‘IK

ZOU VECHTEN VOOR MIJN EIGEN LAND’

Bert Schreuder, 70 jaar oud, heeft tot nu toe een mooi leven gehad

Hij is opgegroeid in Zaandam Als kind had hij veel ambities en wilde hij van alles doen, maar dat was niet altijd mogelijk.

Hij heeft in het leger gezeten, op de communicatieafdeling, maar wilde daar eigenlijk mee stoppen om een muziekopleiding te volgen en muziekdocent te worden

Dat kon in eerste instantie nog niet, waardoor hij tot laat in de avond moest werken om extra vrije dagen te verdienen Toch kon hij in die tijd al een beetje beginnen met muziek Uiteindelijk is het hem gelukt om zijn droom na te jagen: hij werd muziekdocent. Berts ouders zijn opgegroeid op het boerenland

Zij hebben de oorlog bewust meegemaakt Tijdens de oorlog hadden de ouders van Berts moeder onderduikers op de boerderij. Gelukkig zijn die nooit gevonden. De broer van Berts opa had echter minder geluk

Toen enkele NSB’ers onverwachts langskwamen voor een controle, werd de radio gevonden en die stond op de Engelse zender

Dat was genoeg reden om opa’s broer mee te nemen. Hij is nooit meer teruggekomen. Zelf heeft Bert dit niet meegemaakt, want hij is tien jaar na de oorlog geboren

Toch zegt hij nu: ‘Ik zou vechten voor mijn eigen land’ In de jaren ‘70 was er nog dienstplicht, dus hij moest in het leger, waar hij op de communicatieafdeling werkte.

Hij werkte extra uren om vrije dagen te sparen, waardoor hij zijn muziekopleiding eerder kon starten

Na het leger begon Bert dan ook alsnog aan een muziekopleiding toen hij 22 was. Het was een late start, maar het is hem toch gelukt

Na zijn opleiding is hij in een zangkoor voor klassieke muziek gegaan en gaf later ook les

Hij had zelf ook een boerderij waar hij onderduikers verborg

In dat koor ontmoette hij zijn huidige vrouw. Hij was toen 34 jaar, zij was 19. Dat is een flink leeftijdsverschil, maar voor hen maakte dat niets uit

Albert heeft ongeveer 20 jaar in Singapore gewoond, en hij heeft hier niet stilgezeten Hij heeft een bedrijf gestart dat banken hielp met het bijhouden van de kredieten van de klanten. Van de 600 banken in Singapore hielp hij er 50, alles liep perfect voor Albert.

Tot er een rijke Nederlandse zakenman zijn kant op stapte

Hij vertelde hem dat hij kon helpen, hij had namelijk een manier waarop hij de klanten kon helpen en hogere fees kon laten betalen. Albert vond dit een goed idee, dus hij ging akkoord met zijn aanbod Alles ging goed, tot de zakenman financiële problemen kreeg. De klanten moesten nu meer betalen dan ze hadden, dus werd Albert opgescheept met een levensveranderende keuze: of hij stapte uit de business en verloor geen geld, of hij ging de klanten helpen zodat ze niet straatarm werden.

Hij koos voor de tweede optie. Dit betekende wel dat hij alles waar hij voor gewerkt had, opnieuw moest doen, maar dat maakte voor hem niet uit ‘Ik kan nu in de spiegel kijken en tegen mezelf zeggen dat ik een goede keuze heb gemaakt.’

Albert vond het interview zo leuk dat hij niet wilde stoppen, hij stelde ook nog vragen aan ons omdat hij echt geïnteresseerd was Albert heeft met zijn verhaal ons laten zien dat, hoe slecht je het ook hebt, als je doorzet, je er wel komt. Kortom, het leven van Albert Royaards heeft de hele wereld gezien

DOOR: MILAN, MAC, ARNE & PIETER

Inkie Flohil

‘HOE KINDEREN ALLES KUNNEN VERANDEREN ’

Inkie Flohil is 69 jaar, is geboren in Aerdenhout en woont nu in Bloemendaal Inkie start de ochtend rustig en tennist verder ook veel

Ze heeft 3 kinderen en inmiddels al 9 kleinkinderen. Onze eerste indruk

van Inkie was een vrolijke en open vrouw die van een gezellig gesprekje houdt Inkie haar hobby’s zijn tennissen, leuke dingen doen met vrienden/familie, reizen, boeken lezen en lekker chillen

Elke dag geeft ze in de middag bijlessen in coacht ze kinderen.

Inkie was een lastig meisje tijdens haar middelbare schooltijd

Ze zat op het Kennemer Lyceum en was niet gefocust op school. Ze begon op het vwo en stroomde na een korte tijd af naar de havo. Nadat ze het jaar daarna weer bijna bleef zitten, namen haar ouders de beslissing om haar naar kostschool te sturen in Zwitserland Uiteindelijk is ze afgestudeerd in Nederland.

Dit was geen geplande zwangerschap en zorgde ervoor dat alles anders werd Inkie hoorde te gaan studeren, feesten en een gezellig leven te leiden, maar dit ging dus niet als gepland.

Ze had het heel zwaar en werd deels depressief, maar ze wou het kind toch graag krijgen Na 3 jaar kreeg Inkie ook nog eens een tweeling Het bevallen was heel zwaar voor haar, waardoor ze 6 weken in het ziekenhuis had gelegen.

Na dit alles is Inkie verhuisd naar Duitsland en moest daar weer helemaal opnieuw beginnen

Na terug te verhuizen naar Nederland is Inkie op 28-jarige leeftijd, ondanks al dit gedoe en deze grote verandering, toch nog gaan studeren om school goed af te maken en later te gaan werken

Na haar studie is Inkie orthopedagoog geworden en heeft hier veel vreugde mee gevonden.

Op 21-jarige leeftijd werd Inkie al moeder, met een man van 10 jaar ouder

‘ALS JE BLIJFT ZITTEN IS DAT NIET ERG, ALS JE

MAAR JE BEST BLIJFT DOEN.’

HENNIS

MARCO

Marco Hennis

‘HET

VERSCHIL TUSSEN RIJK EN ARM’

Marco Hennis, 70 jaar

Ik werkte als diplomaat

Dat betekent dat je in heel veel verschillende landen werkt en woont De mooiste plek waar ik verbleef, was Istanbul. Ik had daar een heel groot huis met een balzaal, het had een kerkje op het terrein en een heel mooi uitzicht Omdat je in zoveel verschillende landen woont met vaak andere culturen, is het leven afwisselend en wordt het steeds weer anders. Ik heb ook gewerkt in Joegoslavië en Afghanistan, in oorlogsgebied.

Als je mensen concreet kunt helpen, dan is dat echt heel belangrijk

In Bosnië was na de oorlog veel verwoest Na de oorlog was ik daar als diplomaat betrokken bij de wederopbouw. Nederland gaf veel geld aan mensen die geen huis meer hadden omdat die kapotgeschoten waren Er was in het land na de oorlog veel armoede en iedereen was alles kwijt Omdat ik hun taal sprak, vond ik het fijn om met mensen te kunnen communiceren, want daardoor kon ik echt de mensen snappen. Ik leerde wat hun perspectief was, en zij vertelden mij hoe ze zich voelden na de bombardering

Het is mooi om op die manier iets te betekenen voor andere mensen. Het was vreselijk om te zien hoe mensen in paniek waren.

Ik heb natuurlijk ook vaak met slachtoffers gepraat en herinner mij nog steeds hun hele trieste verhalen Een voorbeeld daarvan is een oudere vrouw, een oma, die alles kwijt was behalve een etui met allemaal foto’s van haar familie en andere belangrijke momenten in haar leven

Gelukkig deed ik dit werk niet alleen, want in mijn 40 jaar werken als diplomaat heb ik fijne collega’s gehad die mij echt hebben geholpen Tijdens mijn werk voelde ik me altijd veilig bij hen

Ik ben nu gepensioneerd en ik breng veel tijd door met vrienden en broers. Mijn hobby’s zijn schilderen en tekenen, waar ik mezelf mee bezig kan houden en mee kan vermaken

Het gesprek werd afgesloten doordat hij ons vragen ging stellen Hij was geïnteresseerd in welke klas we zaten en wat onze hobby’s waren Hij zei dat hij het erg leuk vond om met ons te praten en te horen wat wij allemaal deden. De les die hij ons leerde was: ‘Als je blijft zitten is dat niet erg, als je maar je best blijft doen’

Wij willen als groepje Marco Hennis heel erg bedanken voor dit inspirerende verhaal.

DOOR: LIES, JOEP, JAM

DERDA & ELLA

Hennie Spierdijk

‘VAN OVERSTROMING TOT OPSTAAN’

Hennie Spierdijk van 86 jaar is bij de nonnen grootgebracht, maar inmiddels niet meer katholiek

Ze komt uit Den Haag en verhuist al haar hele leven voor haar mans beroep, iets wat toen heel gewoon voor haar was, maar achteraf gezien zou ze dat niet meer doen

Hennie is een zelfstandige en actieve vrouw, die van wandelen houdt Nu woont ze sinds kort in Bloemendaal, dichtbij haar familieleden, waar ze lekker in de natuur haar hobby kan uitoefenen.

Zo wandelt ze graag door de bossen van Bloemendaal Toen Hennie in Valkenburg woonde, heeft ze vier jaar geleden de overstroming overleefd.

Dit is haar verhaal.

‘De school was uit om tienen, maar ik was altijd zeker veel later thuis’, glimlachte ze geheimzinnig

De docent van de avondschool had gezegd dat ze maar naast een van de jongens uit haar klas moest gaan zitten, zodat hij zich niet de hele tijd hoefde om te draaien.

Hennie had niet veel stabiliteit wat haar woonsituatie betreft Haar man was namelijk ingenieur en moest bij elk nieuw project verhuizen. Daardoor zijn haar zoon en dochter opgegroeid in België. Ook heeft ze in Ierland gewoond en op veel verschillende plekken in Nederland

Toen ze in Valkenburg woonde, vond de overstroming plaats.

Hennie komt uit een gezin van acht kinderen, waarvan zij de derde oudste is Na de nonnenschool begon ze op haar vijftiende overdag met werken en volgde 's avonds de avondschool van zeven tot tien. Op de nonnenschool zaten alleen meisjes natuurlijk, dat was op de avondschool wel anders

Dit kwam door ernstige neerslag in Duitsland Ze vertelde dat ze niet wist wat ze moest doen en dat al het licht uit stond Het water stond zo hoog dat ze uit haar huis moest zwemmen. Gelukkig waren er mensen die haar konden helpen. Ze werd gebracht naar een soort opvanghuis voor oudere mensen

Hier mocht ze schuilen

Er waren veel zieke mensen op bed in dat huis Deze mensen hadden ondanks de noodsituatie soms heel specifieke wensen Zo vroeg er een van hen om koffie, terwijl er zich buiten een ramp afspeelde, en raakte zij gepikeerd omdat ze het niet kreeg van de verzorging.

Ondanks alle tegenslagen bleef Hennie veerkrachtig

De overstroming liet diepe sporen na, zowel fysiek als emotioneel, maar ze wist zich erdoorheen te slaan. Inmiddels heeft ze haar draai gevonden in Bloemendaal, omringd door haar familie en de natuur.

Helaas is Hennie na de overstroming erg ziek geworden, dit was waarschijnlijk door een bacterie die in het water zat. Hierdoor verbleef ze zes weken in een opvanghuis en kon niet meer lopen Ze heeft er nog een jaar last van gehad

Ze wandelt veel en heeft zich ingeschreven bij de jeu-deboulesclub

DOOR: ZINZI, ELLA, LEXI, UMERAN & ISA

Joost Hoffscholte

‘GEEF

Joost Hoffscholte (82) mag dan wel oud zijn, maar dat kun je zeker nog niet zien Meneer Hoffscholte heeft een mooi leven gehad en heeft veel mooie momenten meegemaakt

Hij woont nu in Aalsmeer met zijn vrouw en leidt een gelukkig leven. Maar zijn leven kende ook veel tegenslagen, maar ondanks dat blijft hij positief in het leven staan en gaf hij nooit op

Joost is geboren in de Tweede Wereldoorlog en was 2,5 jaar oud toen de oorlog eindelijk voorbij was.

Hij woonde toen in Amsterdam met zijn ouders en andere mensen, waardoor ze met zijn twaalven in één huis woonden. Ook liet zijn vader mensen onderduiken in zijn bedrijf, maar helaas kwamen de Duitsers daarachter en hebben ze allemaal spullen ingenomen van het bedrijf

Na de oorlog is het gezin van Joost verhuisd naar Bloemendaal en is hij daar vervolgens opgegroeid. Toen belandde hij op een katholiekchristelijke school

Hij deed gymnasium, maar is blijven zitten in de 4e klas Daardoor werd hij naar een kostschool gestuurd

Dat was een groot keerpunt in zijn leven, hij zag daar tegenop

Het bleek daar uiteindelijk toch niet zo erg te zijn als hij dacht. Omdat hij op een christelijke kostschool zat, moesten ze op kerstavond gaan zingen in een koor

Toen hij terugreed naar huis, samen met zijn zusje in de auto, kreeg hij een ernstig ongeluk. Zijn auto slipte door het ijs op de weg, en hij lag 10 dagen in coma Dat was onder andere een groot keerpunt in zijn leven Maar ondanks dat gaf hij nooit op.

Joost Hoffscholte kreeg, toen hij 19 was, een oproep tot dienstplicht om in het leger te werken Na twee jaar was hij klaar met in het leger te gaan en begon hij medicijnen te studeren. Dat vond hij uiteindelijk toch niet leuk genoeg. Hij besloot een beroepentest te doen, en daar kwam burgemeester uit Dat leek hem wel leuk en besloot het te proberen

Hij vond het heel erg leuk en deed het 30 jaar lang Tijdens zijn studie rechten heeft hij zijn vrouw ontmoet, die helaas stierf op 28jarige leeftijd Dat was onder andere een heel groot keerpunt in zijn leven. Twee jaar later heeft hij zijn huidige vrouw ontmoet op een feest, dat was liefde op het eerste gezicht De kinderwens was groot en ze kregen hun eerste zoon

Ze wilden meer kinderen, maar het lukte niet meer. Ze besloten een kind te adopteren uit Brazilië.

Tijdens dat traject werd zijn vrouw opeens wel zwanger

Ondanks dat Joost in zijn leven veel tegenslagen heeft gehad, besloot hij nooit op te geven

Die boodschap heeft hij aan ons meegegeven, wat ons persoonlijk heeft geïnspireerd, omdat wij ook soms momenten hebben dat het lastig is en daarvoor is Joost een voorbeeld voor ons Joost was heel erg enthousiast en vond het interview heel erg leuk Nu in zijn dagelijks leven spendeert hij veel tijd met zijn kleinkinderen en tennist hij wekelijks. ‘Geef nooit op!’

DOOR: JASMIJN, MINA, SOFIA, MILA & FAY

Marianne Vaneker

‘WEES

NIET AFHANKELIJK VAN EEN ANDER’

Dit is hoe de 75-jarige Marianne Vaneker in haar leven staat

Ze houdt van wandelen met haar man en leuke dingen doen met haar kleinkinderen Ze is geboren en getogen in Santpoort-Noord en is later met haar man daar ook getrouwd. Daarna is ze naar

Spijkenisse verhuisd en heeft daar drie kinderen gekregen Ze heeft in totaal 40 jaar in verschillende ziekenhuizen gewerkt en heel veel diverse opleidingen afgerond.

Ze was dus een echte doorzetter en geeft niet graag op!

Marianne heeft zelf de oorlog niet meegemaakt, maar wel de gevolgen daarvan, zoals: ze is heel arm opgegroeid en woonde in hetzelfde huis als haar opa en oma.

Ze had een leuke jeugd, maar er was niet veel te doen in SantpoortNoord, vertelde ze Daarom ging ze vaak met haar vriendinnen naar Haarlem om leuke dingen te doen.

Ze had een leuke groep met vrienden met wie ze vaak afsprak.

Een keer, toen ze bij haar in de woonkamer op de grond zat, vertelde ze over een wandeltocht die ze ging maken in de bergen Johannes, de man met wie ze later ook trouwde, vroeg of hij mee mocht op de wandeltocht. Eerst wilde Marianne dit eigenlijk niet, en dat zei ze ook, maar ze had ook gezegd dat hij zich gewoon kon inschrijven, en dat deed hij ook

De hele wandeltocht hebben ze samen gelopen en ze begonnen elkaar steeds leuker te vinden.

De bruiloft stond een poosje later al gepland, maar ze mochten nog niet samenwonen, want ze was katholiek en dan mag dat pas na de bruiloft. Ze wilden gaan samenwonen, maar wisten niet waar Ze besloten om te verhuizen naar Spijkenisse Ze kochten daar een mooi huis, en woonden daar later met haar drie kinderen: Hanneke, Marije en Ferdinand.

Ze ging daar verder met haar baan als analist en later als echocardiografist Ze vond het leuk, maar het was saai in Spijkenisse en er was niks te doen, dus na vier jaar besloten ze te verhuizen naar Vlaardingen, naar een nieuwbouwwijk met mooie huizen.

‘Daar was meer te doen’, volgens

Marianne Ze leefden daar 35 jaar en besloten na haar pensioen weer te verhuizen naar haar ‘droomstad’ Haarlem.

Tot slot leefde ze een blij, gelukkig en energiek leven in Haarlem met haar man en vriendinnen van vroeger, waarmee ze nog een boekenclub heeft. Elke zes weken kwamen ze bij elkaar om de boeken te bespreken die ze hadden gelezen Ze vond het leuk als mensen het niet eens waren met het boek, waardoor het gesprek langer door ging en echt de diepte inging.

Uiteindelijk vertelde ze dat ze een wijze les voor ons had, en dat was: ‘Wees niet afhankelijk van een ander in een relatie’ Marianne vertelde dat ze heel veel heeft gehad aan deze zin in haar leven en dat dit haar door het leven heeft geholpen in haar moeilijke tijden.

DOOR: JESSE, NORA & FREDERIQUE

'WEES NIET

AFHANKELIJK VAN EEN

ANDER IN EEN RELATIE.’

MARIANNE VANEKER

Marianne Kuijper

‘MET PENSIOEN ZIJN IS GEWELDIG!’

Marianne Kuijper is 67 jaar oud en met pensioen, dat vindt ze geweldig Ze heeft daardoor alle tijd van de wereld om met vrienden af te spreken, haar kleinkinderen te zien en dingen te doen die ze leuk vindt. In haar vrije tijd leest ze veel en ze houdt van sporten, met name fitness Haar twee parkieten heten

Timo en Zippie

Toen veranderde alles

Toen Marianne 29 was, kreeg ze haar eerste kind. Er ging een nieuwe wereld voor haar open, zowel positief als negatief De eerste twee jaar als moeder waren lastig voor haar. Ze stopte met werken omdat er allemaal nieuwe verantwoordelijkheden bij kwamen kijken en niet alles liep zoals verwacht Ze woonden in een niet al te ruime flat en ze was vaak heel moe Het was voor Marianne een uitdagende periode, waar ze veel heeft geleerd over het moederschap. Ze heeft een goede band met haar kinderen en dat maakte deze uitdaging de moeite waard

Na de eerste twee jaar werd het steeds makkelijker om haar kinderen te verzorgen

Ze heeft onwijs veel van haar kinderen geleerd en vond het geweldig om haar kinderen te zien ontwikkelen. Ze begon weer met werken toen haar jongste kind 2 jaar was en de laatste 8 jaar van haar werkzame leven heeft ze als secretaresse in een verzorgingstehuis in Heemskerk gewerkt.

Met plezier kijkt Marianne terug op haar zes maanden in Australië Ze was haar 2e baan als secretaresse begonnen en na 3,5 jaar was ze op zoek naar avontuur. Marianne wilde ergens naartoe waar alles nieuw voor haar was, dus kwam ze bij Australië Ze nam contact op met haar oud-collega die in Australië woonde Via hem heeft ze daar een tijdelijke huurwoning gekregen en is daarna zelf een kamer gaan zoeken. Ze heeft een geweldige tijd in Australië gehad

Toen wij met Marianne begonnen te praten, zagen we gelijk dat ze heel vriendelijk is en veel te vertellen had Wij hebben heel veel met haar gepraat en erg veel geleerd over van alles.

Marianne heeft veel plezier gehad om alles te vertellen aan ons en wij luisterden graag naar haar

Wij vonden Marianne een erg bijzondere vrouw

DOOR: PIETER, OTTO, JAIRO, ISABETH & ILSE

Nicolette Veen

‘ELKE DAG KONINGSDAG’

Hoe denk je dat het leven eruitziet, van een energiek leven naar een leven-of-dood-situatie? Daar kan

Nicolette Veen alles van vertellen

Ze wordt binnenkort 60 jaar oud

Ze woont momenteel in Haarlem met haar man en twee geliefde honden. Ze is ook naar andere plekken gereisd en heeft zelfs in het buitenland gewoond Nicolette heeft vier kinderen die allemaal uit huis zijn

Nicolette heeft een heel internationaal leven. Ze heeft voor een lange tijd in Oman gewoond, waar ook haar derde kind is geboren Ze is ook voor zes weken in Japan geweest en ze is nog naar veel meer plekken gereisd voor langere periodes.

Nicolette is economiedocent op het

Kennemer Lyceum Ze kreeg te horen dat ze goed kon coachen bij hockeywedstrijden, omdat haar kinderen op hockey zitten.

Ze dacht dat het een goed idee was en ging haar tweede masteropleiding doen om docent te worden Ze ging solliciteren op het Kennemer en werd daar docent

Acht jaar geleden, na de meivakantie, was het weer tijd om te werken Nicolette was zeer opvallend moe Ze is naar de dokter gegaan om te controleren of er iets aan de hand was, en het bleek dat ze lymfeklierkanker had. Vanaf dat moment werd alles anders.

Door haar ziekbed is Nicolette anders naar het leven gaan kijken

Haar gezondheid verliezen en de vele behandelingen die ze moest ondergaan, hebben haar een nieuwe waardering voor het leven gegeven In het ziekenhuis zat ze in isolatie en mocht ze de ramen niet openen; ze miste de frisse lucht ontzettend. Ze heeft hiervan geleerd dat we de kleine dingen in het leven moeten waarderen, zoals het openzetten van het raam

Inmiddels is Nicolette weer gezond en daar geniet ze enorm van Het was voor haar wel eerst een uitdaging om weer een normaal leven te leiden. ‘Elke dag was een soort Koningsdag, alles voelde erg druk en kwam op me af’

Bert Schreuder

‘EEN

ZAKENMAN DIE DE HELE WERELD OVER GING’