Issuu

Dinsdag 11 juni 2013

Vierhonderd keer wandelplezier ĩĢĨĨĢįĨĢįĨ Wat is er nu leuker dan vierhonderd mensen een plezier te doen? Niets, vinden de organisatoren van de Avondvierdaagse van Lekkerkerk. Afgelopen week vond de 35e editie plaats. Marisca Peters, Manuela Peters, Nathalie Snoei en Sandra de Groot vormen met zijn vieren de groep die het wandelsportevenement in goede banen leidt. “Het is gewoon leuk om te doen”, vindt Manuela Peters. “Zeker als je het enthousiasme van de deelnemers ziet. Heerlijk!” De voorbereidingen op de Avondvierdaagse beginnen al driekwart jaar te voren. “Dan moeten we in overleg met de Wandelsportfederatie data vastleggen”, vertelt Nathaly Snoei. “Vanaf januari/februari begint het echte werk. Vrijwilligers vragen bijvoorbeeld en sponsors benaderen. En vervolgens zet je de Avondvierdaagse uit bij de scholen en de verenigingen. We krijgen altijd veel medewerking.” De meeste vrijwilligers worden ingezet als verkeersregelaar. “Daarnaast zijn stempelaars en EHBO’ers nodig en mensen die traktaties uitdelen”, vertelt Marisca Peters. “De vrijwilligers zijn voor een belangrijk deel afkomstig uit onze familie- en vriendenkring”, weet Sandra de Groot. “Voor het mooie zouden we nog wel wat extra krachten kunnen gebruiken. Een mailtje naar avondvierdaagselekkerkerk@hotmail.com is voldoende.” Ook Adrie Peters (de moeder van Marisca) is in ‘het complot’ betrokken. “Ik stempel”, glimlacht ze. “Best gezellig hoor, maar nog leuker vind ik het om buiten actief te zijn.” De eerste wandelaars komen inmiddels binnendruppelen. Adrie mag haar stempel gebruiken. Nathaly Snoei dagdroomt al weer hard op over de volgende editie van het spektakel. “Dan voegen we waarschijnlijk een 15-kilometer tocht aan het programma toe”. ‘Routeplanner’ Sandra de Groot glimlacht al bij voorbaat. “Dan weet ik wat me te doen staat!” De Avondvierdaagse van Lekkerkerk wordt gesponsord door: COOP, Albert Heijn, Rombout Kappers, café-restaurant De Loet, café De Amstelbron, Kluswijs Sluyk, Wisja.net, Partycentrum Amicitia, Maat Kappers, Plein 39, Leon Kok, Sportcafé De Bakwetering en Rabobank Krimpenerwaard.

LEES ONS

‘LIKE’ ONS

VOLG ONS

BEKIJK ONS

accent 11

WWW.HETKONTAKT.NL

Gemis

‘Mensen zagen hem als een soort vertrouwenspersoon’

Mooie herinneringen aan ‘Kees Patat’ Hoe geliefd ‘Kees Patat’ in Lekkerkerk was, werd duidelijk na zijn overlijden op 20 maart jl. Zijn vrouw Marja en zoon René ontlenen er veel steun aan. ĩĨĨĢįĨĢįĨ Kees Roelse overleed volkomen onverwachts in de nacht van dinsdag op woensdag 20 maart. Marja Roelse kan er nog niet over uit. “Ik lag naast hem in bed en hoorde dat -ie raar ademde. Ik vertrouwde het niet en belde 112. Toen de ambulance kwam was Kees al overleden. Ik kan het nog niet bevatten. Hij was nooit ziek, slikte zelfs geen aspirientje en in een tijdsbestek van tien minuten was hij dood. Ik voel het verdriet vrijwel elk moment van de dag. Bij de kleinste dingen. Ik was er altijd voor hem als hij thuis kwam. We hadden het gezellig. Kees was een goede man, sociaal bewogen ook. De klanten van zijn snackbar kunnen het beamen. Sommige van hen vertelden Kees hun hele hebben en houden. Ze wisten dat hunverhaal in goede handen was. Kees kon luisteren en zwijgen. Mensen zagen hem als een soort vertrouwenspersoon” Geliefd Hoe geliefd ‘Kees Patat’ was bleek eens te meer na zijn overlijden. “We werden overstelpt met kaarten, telefoontjes, zelfs brieven en er kwamen heel veel mensen condoleren. Zo lief. Niet alleen naar mij, maar ook in de richting van onze zoon René, die sinds 1999 samen met Kees de snackbar runde.” Na het heengaan van Kees Roelse ging de aan de Poolmanweg in Lekkerkerk gevestigde snackbar een week dicht. “Daarna ben ik er weer gaan staan”, zegt René Roelse. “Dat was emotioneel moeilijk en zwaar, omdat ik al die jaren met pa had samengewerkt. De taakverdeling was helder. Hij stond veel ‘achter’ en had de contacten met de leverancier, ik was vooral van de ‘verkoop’. We werkten heerlijk samen en waren ook vast van plan om dat nog een aantal jaren te blijven doen. En dan ineens is ie er niet meer. Het zal

GZc GdZahZ Zc o^_c bdZYZg BVg_V/ YVc`WVVg kddg VaaZ hiZjc#

tijd kosten om aan die situatie te wennen. Onze klanten hebben me er voor een belangrijk deel doorheen gesleept die eerste periode. Ik wil ze daarvoor enorm bedanken, ook namens mijn moeder en mijn vrouw. We hebben het gewaardeerd en doen dat nog. Het is ook ﬁjn te zien dat deze mensen allemaal klant zijn gebleven.” Rust Kees Roelse begon zijn snackbar zevenentwintig jaar geleden onder de naam ‘t Praethuis. Omdat bezoekers hem steeds vaker aanspraken met de naam ‘Kees Patat’ besloot hij zijn zaak te ‘hernoemen’. “Al kort na de overname van de vorige eigenaar heeft Kees de snackbar ﬂink verbouwd”, gaat zijn vrouw Marja terug in de tijd. “De zaak was zijn lust en zijn leven. Hij

Juf Jessica en haar Alex beleefden vrijdag een stralende trouwdag, waarbij de leerlingen van obs De Schakel in Ouderkerk ze verrasten met een ereboog. FOTO:PR

maakte vaak lange dagen want Kees Patat was zes dagen per week geopend, maar dat deerde hem niet. Wat voor hem prettig was, was dat ik thuis de boel runde. Daar had ie geen omkijken naar. Dat gaf rust.” Minder werken De entree van zoon René in het bedrijf bleek een weldadige werking te hebben op de vrije tijd van diens vader. “Kees kon daardoor wat minder gaan werken en had tegelijkertijd de zekerheid dat er een vertrouwenwekkend persoon in de zaak stond”, weet Marja. “Een en ander had ook een ﬁjne consequentie voor de klanten: onze snackbar was vanaf dat moment zeven dagen per week open.” “Ik was nog zo graag jaren zo doorgegaan samen met pa”, zegt René zacht.

FOTO: JAN TIMMER

“Maar zo mocht het niet zijn. Helaas.” “Ik ben trots op René”, vindt zijn moeder. “Hij heeft de schouders er onder gezet en heeft nu alleen de verantwoordelijkheid. Gelukkig weet hij zich gesteund door zijn medewerkers en de klanten. Wel is de snackbar voortaan nog vijf in plaats van zeven dagen open. Op maandag en dinsdag is René vrij, want hij moet ook van zijn jonge gezin kunnen genieten.” Missen Wat rest blijft het verdriet om een echtgenoot, vader en opa die nog midden in het leven stond en daaruit plotseling op 55-jarige leeftijd werd weggerukt. “We missen hem elke dag”, zegt Marja. René knikt zwijgend. Jan Timmer

Gedoe over kap boom ĤĬĲġĢįĞĨ De gemeente Ouderkerk voelt zich ‘geschoffeerd’ door de Woningstichting Gouderak (WSG). Die liet zonder vergunning de oudste boom van het dorp, een 120 jaar oude plantaan, rooien. De boom stond op de lijst van monumentale bomen. Naar aanleiding van vragen van de PvdA verklaarde wethouder Ria Boere donderdag dat de boom is gekapt op de dag dat het college voornemens was de vergunning te verlenen. Dan was er nog een periode geweest waarin inwoners van Gouderak hadden kunnen protesteren, maar die mogelijkheid is hun nu ontnomen doordat de boom al was gerooid. “Dat is nog het meest kwalijke”, vond de wethouder. Volgens Boere hadden metingen uitgewezen dat de boom niet kon blijven staan. Met de WSG is afgesproken dat er in het nieuw te bouden ‘Hofje van Tom’ een boom van gelijke afmetingen wordt teruggeplaatst. Voor PvdAfractievoorzitter Aris Maat is dat onvoldoende. De gemeenteraad heeft niet voor niets regels afgesproken over hoe om te gaan met monumentale bomen, zei hij. In principe worden die niet gekapt, behalve wanneer dat om redenen van veiligheid of beheer noodzakelijk is, en dan alleen nog na onderzoek door een deskundigen of

de boom echt niet kan blijven staan. Sowieso geldt in Ouderkerk de verplichting om voor bomen die in het openbaar gebied zijn gekapt een gelijkwaardige boom terug te planten. De afspraak met de WSG dat er een boom terugkeert in het gebied is feitelijk geen sanctie. Er moet meer gebeuren, vindt Maat. Herplaatsing Karel van Berk noemt de kwestie rond de boom ‘een storm in een glas water’. Volgens de voorzitter van de WSG is er voor de kap wel degelijk serieus onderzocht of herplaatsing van de boom mogelijk was, “maar dat bleek veel te complex. De kans dat de boom het zou overleven, was heel erg klein. Daarom hebben we er voor gekozen de boom om te zagen en plaatsen daarvoor een nieuwe grote plataan terug.” Van Berk zegt dat de WSG heeft gehandeld ‘in de geest’ van de eerder verleende omgevingsvergunning. “We hebben alle bomen gemarkeerd die weg moesten in verband met de bouw. Deze boom viel daar in eerste instantie volgens tekening buiten. Later bleek bij het exact inmeten van de boom dat -ie toch weg moest. Dit omdat de boom toch op een plek stond waar een woning komt.”