Het is ondertussen al maart?! Dat wil zeggen dat het KSA-jaar alweer over de helft is, wat gaat het toch snel! Eerst en vooral willen we graag iedereen die naar ons eetfestijn geweest is bedanken! We hopen dat jullie genoten hebben van de burgers en cocktails die we met de leidingsploeg met liefde voor jullie hebben gemaakt en geserveerd Feedback na één van onze evenementen is altijd welkom. Handig om mee te nemen naar volgende edities!
Op Vriendjesdag leerden we wat nieuwe gezichtjes kennen, de Leeuwkes waren met een recordaantal van 35 aanwezig!
Binnenkort, op zaterdag 4 mei, vindt ons volgende evenement plaats En niet zomaar een jaarlijks evenement, nee, we vieren die dag ons Bondsfeest. Hét evenement van het jaar, waarin alle KSA’ers centraal staan. Wat zo ’ n Bondsfeest juist inhoudt? Alle bannen steken samen, met behulp van de leiding een grote show in elkaar
Iedereen haalt z ’ n beste acteerkunsten uit de kast of danst de pannen van het dak met een zelf in elkaar gestoken dansje. Na de voorstelling zal je gegarandeerd met pijn aan buik- en lachspieren buiten wandelen, want de iets oudere bannen spelen de meest hilarische toneeltjes en de kleintjes doen de schattigste dansjes of actjes. De voorbereidingen voor deze avond zijn ondertussen al een hele tijd bezig en we kunnen niet wachten om jullie te verrassen met wat we in petto hebben!!
In deze Tintels staat meer info over het verhaal van ons Bondsfeest, maar ook heel wat praktische zaken voor de weken die eraan vooraf gaan Om alles vlot te laten verlopen, willen we graag goed voorbereid zijn Daarom zullen we naast spelletjes spelen op de zondagen voor Bondsfeest af en toen ook wat oefenen voor ons dansje, toneeltje … Ook in de paasvakantie voorzien we een grote repetitie voor alle bannen. We vragen op voorhand aan te geven wie meedoet aan dit fantastische evenement via de link die jullie in jullie mailbox ontvingen. Op die manier kunnen we goed alle acts afstemmen op het aantal te verdelen rollen. Uiteraard is het geen ramp wanneer je een repetitie of zondagvergadering mist en eens niet mee kan oefenen, of wanneer jullie spijtig genoeg iets anders gepland hebben op 4 mei. We blijven op zondag ook gewoon spelletjes spelen!
Alle andere weken daartussen genieten we van zondagactiviteiten bij steeds warmer weer, zalig! Wij kijken alvast heel erg uit naar dit tweede semester.
Met heel veel zin in de komende maanden, Aan Christus en Vlaand’ren, TROUW!
Knorre en Katrien
31 maart, 7 &14 april: Geen KSA (Paasvakantie)
4 mei: Bondsfeest (Triangel gaat NIET meer door)
19 mei: Zwemvergadering Aquatopia (laatste zondag)
29 juni (onder voorbehoud): Daguitstap
Een Bondsfeest is een opvallend evenement dat slechts eens in de vier jaar plaatsvindt en staat bekend om zijn levendige spektakel. Ter voorbereiding van dit bijzondere gebeuren steken alle bannen in de weken voor de grote show verschillende acts in elkaar. Deze acts variëren van dansen en muzikale optredens tot toneelstukken of andere vormen van uitvoerende kunst. Deze editie gaat over het culinaire avontuur van Willie Wok die zijn derde Michelinster probeert te krijgen. Zal het hem lukken? Kom op 4 mei zelf kijken in Sint Annazaal vzw, Roklijf 2, 9300 Aalst!
BondsfeestKSA Sint-JozefAalst indejaren30
Eens, in een mooie stad in Oost-Vlaanderen, woonden dertig vriendjes genaamd de leeuwkes. Ze hadden allemaal een passie voor avontuur en ontdekking. Dat is waarom ze 2 maand geleden allemaal samen op skireis zijn gegaan, waar ze te maken kregen met een groot ijsmonster Wat een avontuur was dat zeg Ondertussen zijn ze echter al een tijdje terug in het mooie, koude, regenachtige Aalst, waar momenteel niet veel te beleven valt. Tijd voor een nieuw avontuur dus! Na de koude skireis en de regenachtige winter in België hadden ze natuurlijk behoefte aan warmere oorden. Daarvoor hadden ze het perfecte idee: een boottocht naar onbekende oorden om nieuwe dingen te ontdekken. De laatste keer dat de leeuwkes samen op reis gingen dachten ze dat ze oud en volwassen genoeg waren om alleen te vertrekken, en we weten allemaal hoe dat is afgelopen… Daarom vroegen de leeuwkes voor dit nieuwe avontuur toch hun leiders Silke, Charlotte, Wout, Emiel en Sushi mee.
Een weekje later vertrekken de leeuwkes samen met hun leiding met hun zelfgemaakte boot, de 'Dappere Dolfijn', op ontdekkingsreis. Met een luid gejuich en gezang van hun ouders zeilden ze de horizon tegemoet, vastbesloten om het onbekende te verkennen De reis startte vrij goed: maar 3 Leeuwkes en 1 leider werden zeeziek na de eerste dag, dat is minder dan verwacht. De tweede dag werd
het anker voor de eerste keer uitgeworpen en namen de leeuwkes een duikje met hun snorkels. Wat een geluk dat ze allemaal zo goed kunnen zwemmen. Toen ze terug boven kwamen vertelden ze de meest fantastische verhalen over wat ze onder water gezien hadden aan hun leiding. Eentje had bijvoorbeeld een gevecht met een haai gewonnen Nu ja, dat beweerde dit dappere leeuwke toch heel enthousiast… De derde dag haalden ze hun wakeboards boven om achter de boot aan te surfen. Wonderbaarlijk genoeg zijn we geen enkel leeuwke verloren tijdens deze gedurfde activiteit!
De leeuwkes keken al uit naar de activiteit op de vierde dag, maar dan begon er ineens water in de boot te lopen. Wat is dat nu? Zit er een lek in de boot? De leiding ging opzoek naar waar het water vandaan kwam en ze vonden wel degelijk een gat. Voor ze goed en wel konden beginnen met het gat te repareren was de boot al half gezonken, er viel dus niets meer te redden Reddingsvesten werden nog snel bovengehaald en dierbare spullen zoals knuffels werden achtergelaten Daar dreven ze dan, 30 leeuwkes en 5 leiders hand in hand in de grote, open zee. Gelukkig was er in de verte land in zicht. Al zwemmend, of eerder al ploeterend en uitgeput strandden de leeuwkes op een onbewoond eiland. Het eerste wat volgens de leiding moest gebeuren was om een veilig onderkomen te vinden. Gelukkig waren er enkele bomen op het eiland waar ze een soort van schuilplaats konden maken. Terwijl de leiders bezig waren met het verzamelen van takken en bladeren, begonnen de leeuwkes met het zoeken naar voedsel. Sommigen vonden vruchten en bessen, anderen gingen op zoek naar vis in de zee. Na een vermoeiende dag van hard werken, verzamelden ze zich rond een zelfgemaakt kampvuur. Om hunzelf te vermaken begonnen ze enthousiast KSAliedjes te zingen: “Schoon klaart de dag, hoog waait de vlag, wie niet dapper is kan bij ons niet staan, wie niet durven kan moet ten onder gaan. Komt straks de harde strijd, wij zijn bereid!”. Jaja, ze zagen het nog allemaal zitten. Ondanks de tegenslagen waren ze vastbesloten om dit avontuur samen te doorstaan en het beste te maken van hun onverwachte verblijf op dit onbewoonde eiland.
De volgende dag begonnen de leeuwkes hun toch al een beetje te vervelen op zo een eenzaam eiland, daarom organiseerden ze een wedstrijd om ter hoogst kokosnoot gooien. De ene raakte verrassend hoog terwijl de andere eindigde met een kokosnoot op zijn hoofd. Het zag er zo grappig uit dat er zelf nieuwsgierige aapjes kwamen kijken naar het tafereel Een paar potjes akerbal en capture the flag later waren ze toch al goed uitgeput en kon de dag weer afgerond worden.
Op de 3e dag dat ze op het onbewoond eiland zaten hadden de leeuwkes er eigenlijk al genoeg van. Het eiland was niet groot en avontuurlijk genoeg voor hun, daarom wouden ze terug naar huis. Maar hoe moesten ze thuis geraken zonder boot? Ze leeuwkes staken hun slimme hoofden samen om tot een masterplan te komen. Hun leiding was heel benieuwd naar hoe ze dit zouden oplossen, maar de leeuwkes wouden niets verklappen en begonnen gewoon te bouwen. Ze bonden al hun reddingsvesten samen om dit als drijvend platform te gebruiken. Daarna lokten ze 6 waterschildpadden in de val en maakten ze deze vervolgens vast aan hun vlot. Zo konden ze allemaal op het vlot kruipen en de lieve waterschildpadden zouden zo als motor dienen. Hoe kwamen ze toch op dit reuze slimme idee? De vraag was nu nog of het ook effectief ging werken, daar konden ze maar op 1 manier achter komen: testen! En zo vertrokken ze, allemaal lekker knus bij elkaar, op sneltempo terug naar de bewoonde wereld. Na 7 dagen en 7 nachten drijven kwamen ze aan in het mooie Oostende. Na een klein wandeltochtje van 93km (niet zo veel meer als daguitstap op groot kamp), waren ze dan eindelijk terug thuis in Aalst. Ze hebben
Ergens in het verre China ligt een dal. Een adembenemend dal van de Vredesvallei, waar de groene bamboe in de wind danste en de zon haar stralen liefdevol over het land verspreidde, leefde een jonge panda genaamd Siben. Hij was bekend als de legendarische Drakenkrijger, de bewaker van harmonie en vrede, en zijn naam werd gefluisterd met ontzag door de dorpen en heuvels. Siben werd vergezeld door zijn angstaanjagende team DE VURIGE TWEE. Waaronder Laure, een sierlijke tijger met de kracht van een storm, Jozefien een behendige en wijze slang die iemand in 1 seconde kan doden met haar gevaarlijk gif. Onder de begeleiding van meester Pieter, de kung fu meester van Vredesvallei, trainden Siben en zijn vrienden dag en nacht om hun kung fuvaardigheden te perfectioneren en de vallei te beschermen tegen dreigende gevaren.
Op een dag daagde een nieuwe vijand genaamd Chiro op, een groep krijgers die vastbesloten was om chaos en angst te zaaien in Vredesvallei. Met een leger van duistere Panters begonnen ze aan een pad van vernietiging, waarbij ze alles op hun pad verwoestte. Siben en zijn metgezellen wisten dat ze moesten handelen Meester Pieter pakte alles in voor morgen de panters uit te schakelen maar in de avond, terwijl de maan hoog aan de hemel stond en de sterren twinkelden als diamanten, zat meester Pieter in een diepe meditatie. Plotseling werd zijn geest overspoeld door een visioen - een duistere schaduw die Vredesvallei bedreigde, een dreiging die zelfs Siben en zijn angstaanjagende team, DE VURIGE TWEE, niet alleen konden overwinnen.
Geschrokken door wat hij had gezien, wist Pieter dat hij actie moest ondernemen. Hij wendde zich tot de oude geschriften en vond een antwoord in de wijze woorden van de voorouders: "In tijden van nood, zoek naar de kracht van velen." Met deze woorden in gedachten begon Pieter aan een zoektocht door de vallei, op zoek naar nieuwe leerlingen die hij kon trainen om de dreiging te helpen verslaan. Hij doorkruiste de hele vallei, totdat hij uiteindelijk 30 veelbelovende jonge dieren vond, elk met hun eigen unieke talenten en achtergronden.
Ed de sprinkhaan was zo snel als de wind, Emile de giraf had een blik die de horizon kon doorboren, en Mila de kat was net zo behendig als een schaduw in de nacht. Iris de hond had een scherp reukvermogen, Frans de leeuw straalde kracht en moed uit, en Ella-marie de gorilla was een toonbeeld van onverzettelijkheid.
Samen met hen vormden Mil de arend, Albert de wolf, Arthur de kip, Arno de aap, Juliette de pauw, Alexander de neushoorn, Sebastian de koala, Tuur het paard, Juul de vogel, Seppe de kameel en Jetse de gazelle een diverse groep leerlingen, klaar om te worden getraind in de kunst van kung fu.
Pieter leidde hen met geduld en wijsheid, en al snel begonnen de nieuwe leerlingen te bloeien onder zijn begeleiding Samen met Siben, Laure en Jozefien, vormden ze een krachtig team dat klaarstond om Vredesvallei te verdedigen tegen welke dreiging dan ook. En zo ging het avontuur verder, met Siben en zijn uitgebreide team van krijgers die samenwerkten om de vrede en harmonie in Vredesvallei te beschermen, voor altijd
Vele kusjes van jullie leiders xxx
Jozefien, Pieter, Siben en Laure
De Jongknapen op de tijgerboerderij
Op een mooie zonnige lentedag kwamen Felix, Rodan, Knorre en Ankie samen om in het park te gaan picknicken Eenmaal aan de ballonvijver legden ze hun dekentje open en begonnen ze te genieten van de zalmwraps die Felix had gemaakt en de pasta pesto die Ankie had meegebracht. Rodan had zich ontfermd over de drankjes en had Kidibul en Caprisun mee HEERLIJK! Knorre had brownies gebakken als dessert en die waren gewoonweg de beste brownies ooit!
“Die brownies zijn echt zo lekker! De op een na beste die ik ooit heb gegeten!”, zei Rodan. De rest van de leiders fronste en vroeg welke brownies NOG lekkerder waren dan deze “Wel, toen ik 10 jaar was ben ik eens op vakantie geweest naar Amerika”, vertelde Rodan, “Daar zijn we toen naar een kinderboerderij gegaan waar ze brownies verkochten en man die waren bien!”. De andere leiders werden wel heel benieuwd en begonnen te dromen over de heerlijke brownie waar Rodan het over had. “Hey maar wacht eens ” , zei Felix, “Waarom gaan we niet gewoon naar daar? We kunnen de Jongknapen meenemen!”. “YOLO”, zei Knorre en voor ze het wisten zaten ze op het vliegveld met hun volle valiezen. Na 3 uurtjes wachten mochten ze eindelijk boarden, maar er was een probleem. Economy class was overboekt en ze konden niet allemaal samen zitten Ankie besloot haar vrouwtje te staan en na wat discussiëren kwam ze al springend terug.
WE MOGEN ALLEMAAL IN EERSTE KLAS GAAN ZITTEN!”
“NO WAAAY”, riepen de Jongknapen. Iedereen was dolgelukkig en na een half uurtje zat iedereen met heel veel beenruimte en een glaasje virgin mojito klaar om op te stijgen De vlucht duurde wel even en dus sliepen de Jongknapen en hun leiders nog eventjes. Gelukkig deden ze dit, want ze wisten niet wat hen te wachten stond.
Na zo ’ n 10 uur vliegen kwamen ze terecht op Amerikaanse bodem, in de staat Nevada. Daar gingen ze meteen naar de eerste McDonalds die ze konden vinden. Daar smikkelden ze allemaal een dikke Big Mac en een liter cola naar binnen voor ze naar het Hotel vertrokken.
Toen ze bijna aankwamen, zag de omgeving er nogal gek uit. “Zo kan ik mij het hier wel niet herinneren”, zei Rodan. De Jongknapen en hun leiders kwamen toe en zagen een bordje staan met daarop “Animal farm” Heel onschuldig lijkt het, maar dat was het niet. Toen ze eenmaal binnen gingen zagen ze daar inderdaad dieren, maar het waren geen biggetjes of koetjes. Het waren tijgers!!! Iedereen schrok zich een hoedje!
“You’ll have to win a fight against the tigers before you can get out of here!”, klonk er plots. Daar stond een enge man die de deur toesloeg.
Kom ons helpen om te tijgers te verslaan en de brownies te vinden waar Rodan over sprak!
We hebben jullie nodig! Felix, Rodan, Knorre en Ankie
Beste Knapen
Zoals jullie ondertussen weten, is Zeger reeds begonnen aan zijn avontuur in de Verenigde Staten. Jullie zullen hem wel al missen waarschijnlijk … En jullie vragen je misschien af hoe het zover is gekomen? Bij deze scheppen we jullie wat meer duidelijkheid, op basis van de life updates die Zeger ons af en toe toestuurt.
We beginnen bij het begin Het was januari 2024 Zeger studeerde hard (maar net niet hard genoeg …) en besloot na zijn studie Kunstwetenschappen een gewaagde stap te zetten. Hij kreeg de kans om drie maanden te gaan werken op het prachtige Amerikaanse platteland. Met een mix van opwinding en zenuwen vertrok Zeger naar zijn nieuwe avontuur. Hij werd verwelkomd door vriendelijke mensen en adembenemende landschappen Elke ochtend moest hij heeeeeeeel vroeg opstaan, want de boerderij waar hij werkte was niet zo maar EEN boerderij, het was de beste van het land dus de concurrentie was heel hard en er waren andere boerderijen die sabotage pleegden, wat kwam doordat Zeger zijn boerderij een speciaal middeltje had ontwikkeld om hun planten en dieren op spectaculaire wijze te laten groeien.
Zeger wist zelf niet wat het middeltje was maar het was een goudkleurig drankje dat ze zelf maakten van de uitwerpselen van de dieren (heel ecologisch allemaal). Op een dag moest Zeger zoals elke ochtend vroeg opstaan om de koeien te gaan melken, maar toen hij bij de hangar van de koeien aankwam, zag hij een schim. Hij wist het niet zeker, maar het leek alsof ze uit de leeuwkeshangar kwam. Dus Zeger twijfelde geen seconde en liep erachter aan, ze liepen zo snel dat Zeger ze bijna niet kon bijhouden en op het moment dat hij ze bijna had sprong Zeger op een van de schims waardoor de schim zijn voet omsloeg maar daarna verdwenen ze in het
Hij kon het niet geloven dat hij werd ontslagen door de schim maar hij zou het hier niet bij laten. Hij vertrok naar een van zijn beste vriendinnen die toevallig ook een paar jaar geleden ook naar Amerverhuisd om diëten voor te schrijven aan al die mensen die niet van fastfood en andere ongezonde Amerikaanse producten kunnen afblijven Zeger die radeloos was belde aan bij dietitian Katrien om hulp en die wou haar jeugdvriend Zeger meteen helpen. Na dagen werken aan het onderzoek kwamen ze erachter dat de schim verdween in het bos dat naast boerderij Willems waar een zekere Emma (toevallig he?) het familiehoofd is (dit waren de grootste concurrenten van de boerderij van Zeger). Omdat ze bewijs nodig hadden om Zeger zijn onschuld te aan te tonen, gingen ze naar het bos waar Zeger geprobeerd had om de schim te tackelen.
Toen ze aankwamen in het bos konden ze niks vinden, behalve een schoen die was uitgevlogen toen Zeger de schim had getackeld. Hij vond dit genoeg bewijs en ging samen met Katrien naar boerderij Willems om de gemene familie te confronteren Samen met Katrien vertrok hij naar boerderij Willems waar Zeger hen met de schoen confronteerde. De bazen excuseerden zich en Zeger mocht weer elke dag werken en leerde hij nieuwe vaardigheden en maakte onvergetelijke herinneringen Zeger is nu op zijn gemakje van de rust en stilte van het platteland, ver weg van de drukte van de stad.
Hij ontdekte de charme van kleine stadjes en genoot van de lokale cultuur. De Amerikaanse gastvrijheid en warmte maakten het voor Zeger een onvergetelijke ervaring. Binnen een kleine drie maanden keert hij terug naar huis, vol memorabele verhalen en een nieuwe kijk op het leven. Hij liet ons wel weten dat hij ons en jullie al een beetje mist, en dat hij sowieso meegaat op kamp Yoehoeeeeew!!!
Groetjes van jullie Knapenleiding Emma, Zeger, Henri en Katrien
Eens in een klein stadje genaamd Lenteland woonden zeven vrienden. Ze waren allemaal even opgewonden omdat het bijna Pasen was, en ze hadden grootse plannen om het te vieren. Op een zonnige lentedag besloten ze om samen op avontuur te gaan in het Lenteland-bos. Ze pakten hun mandjes en begonnen aan hun zoektocht naar paaseieren. De slimme vogelkenner Nand wees de weg terwijl de anderen vrolijk achter hem aan huppelden. Ze verzamelden wilde bloemen, speelden verstoppertje tussen de bomen en genoten van het prachtige weer.
Plotseling hoorden ze een zacht gepiep. Ze volgden het geluid en ontdekten een schattig nestje met pasgeboren kuikentjes. De vrienden glimlachten van oor tot oor terwijl ze de kuikentjes bewonderden. "Dit is het mooiste wat we ooit hebben gevonden!" riep een van hen opgewonden uit. Terwijl ze verder liepen, stuitten ze op een oude boomstam. Onder de boomstam ontdekten ze een geheime grot vol glinsterende paaseieren. Hun ogen werden zo groot als schoteltjes van verbazing. "Dit moet de schat zijn waar iedereen over praat!" fluisterden ze tegen elkaar.
Maar net toen ze de eieren wilden pakken, hoorden ze een diepe stem achter zich. Het was de Paashaas! Hij lachte vriendelijk en vertelde de vrienden dat de paaseieren speciaal waren voor alle kinderen van Lenteland. "Maar omdat jullie zo ' n goed hart hebben getoond door voor de kuikentjes te zorgen, mogen jullie elk één ei uitkiezen," zei de Paashaas met een knipoog.
De vrienden waren dolblij en kozen elk een prachtig paasei uit. Ze bedankten de Paashaas en keerden terug naar Lenteland, waar ze samen met alle andere kinderen een geweldig paasfeest vierden.
Vanaf die dag wisten ze dat Pasen niet alleen ging over paaseieren, maar ook over vriendschap, zorgzaamheid en avontuur.
Jullie leiders Annelies, Camille, Kato en Porré
Het liefste wat Aspi 07 doet, is namelijk discussiëren. En nu gaat de discussie over de volgende aangelegenheid: het privéweekend van de aspiranten. Het eerste idee kwam van Renée en was eigenlijk het meest geniale plan: “Wat als we nu eens met onze kas een privévliegtuig nemen en landen op Courchevel om daar een weekendje te skiën?!”.
Ja Renée, maar hoe gaan we dat betalen? Econoom Fré berekende even wat we moesten doen: “Laten we onze volledige kas meegeven met Benji naar een casino in Las Vegas en laat hem alles op rood zetten, zo komen we er toch?!”.
Maar Nette rolde eens met haar ogen, hoe enkel zij dat kan en uit die blik konden we al afleiden hoe surrealistisch dit plan leek en gelijk had ze. Als reactie schoot Jef in de aanval: “Ma kom hoe cringe zijn deze super domme ideeën, we gaan gewoon een weekendje naar Dardennen!”. Hierop reageerde Thoma met zijn iet of wat mindere humor: “Jef Dardennen is een film, het zijn de Ardennen”. Een reactie van Jef bleef niet ver weg: “Cringe…”
Om de gemoederen te bedaren, kwam Robin met de wijze woorden: “Leuk idee Jef, maar we gaan al ieder jaar met de KSA op kamp in de Ardennen. Laten we verder zoeken naar een locatie.”. En zo bleef de discussie duren. Tot Thor kwam met een volgend idee: “Waar zijn we ons hart verloren?”. Gevolgd door een lange stilte. Deze stilte werd onderbroken door Thor himself: “Op den Eendracht natuurlijk!
We zetten een americain op in de middencirkel van het stadion en brengen er samen een volledig weekend door om te bounden!”. En op zich was dat een idee waar iedereen zich in kon vinden. Maar haalde Senne terecht aan: “Den Eendracht bestaat binnen 2 maanden wel niet meer hè, door het slechte bestuur. Dus dan wordt dat ook wel moeilijk haalbaar.”
En dan kwamen de gebroeders Niels en Lars met het volgende voorstel: “Wat als we nu eens een tintelsartikel schrijven over onze discussie en raad vragen aan de lezers. Wat we kunnen doen met onze beperkte kas?” En zo geschiedde.
Groetjes Benji, Thoma, Renée, Nette, Fré, Thor Niels, Lars, Senne, Jef en Robin
Pak al je zorgen in je plunjezak
en fluit, fluit, fluit
Aan alle moeilijkheden heb je lak
fluit man en 't is uit
Waarom zou je treuren het helpt je niet vooruit
Dus.. pak al je zorgen in je plunjezak
En fluit, fluit, fluit
