Oudelijke mythes: feitoff ic t i e ? Ze hebben ons wat wijsgemaakt!

Er zijn ook fabeltjes die binnen families zeer gekend zijn, enerzijds om kattenkwaad te voorkomen, anderzijds uit traditie. Wij vroegen ons af welke (opmerkelijke) verhalen de leerkrachten en leerlingen van Hemelvaart werden wijsgemaakt. Hieronder kan je er alvast een aantal lezen!

“Bij ons thuis maakten onze ouders mijn zus en mij wijs dat je nooit met je mes mocht draaien aan tafel. Als je dit toch deed, dreef je het geluk het huis uit. Zowel mijn zus als ik geloofden dit heel sterk en gingen hier zo hard in op dat we bij andere mensen thuis iedereen erop wezen dat ze niet met hun mes mochten draaien. Later breidden we dit verhaal nog uit naar bijvoorbeeld ‘niet met je telefoon draaien aan tafel’. Ook nu nog zal je me niet betrappen op het laten ronddraaien van voorwerpen aan tafel.”

MEVR. SOFIE VERHILLE

“Mijn opa had vroeger een mooi, oud tuinhuis. Telkens als ik op bezoek ging, lag er iets lekkers zoals chocolade. Volgens mijn opa woonden in het tuinhuis kleine kaboutertjes en als ik altijd flink zou zijn, zou ik ze ooit een keer mogen ontmoeten.”

ALANA WELVAERT 5HWB

“Ieder jaar rond Pasen verkleedde de directeur van mijn lagere school zich als paashaas. In dit pak liep hij tijdens de lessen langs de ramen van de klaslokalen. Op deze manier probeerde men de leerlingen ervan te overtuigen dat de paashaas daadwerkelijk bestond.”

GANESHA DELPORTE 2K&C

“Vroeger maakte mijn papa mijn zus en mij vaak dingen wijs, soms om ons te doen luisteren, maar ook om ons bang te maken. Toen we met takken naar het recyclagepark gingen, vertelde hij eens dat in de machine waar je de takken in gooit een monster zit dat de takken opeet en verbrandt. Toen ik klein was, geloofde ik dit onvoorwaardelijk. Het gevolg was dat ik nooit meer meewilde. Misschien was dit dus niet zo’n slimme zet van mijn papa.”

CASPER VERMEEREN 5WWG

“Als mijn mama eten klaargemaakt had dat mijn zus en ik niet lekker vonden, pakte ze haar telefoon en deed ze alsof ze met Berend Brokkenpap aan het bellen was. Ze liet ons geloven dat Berend Brokkenpap het eten gemaakt had en vertelde hem zogezegd dat we het niet lekker vonden. Omdat we Berend Brokkenpap niet wilden beledigen, aten we flink alles op.”

MAXENCE DESMET 5WWI

“Niets leuker dan bij een vriendinnetje gaan spelen, maar mijn ouders lieten ons niet altijd zomaar gaan. Als het te laat op de dag was, of als we langs verlaten wegjes moesten, maakten ze ons soms bang met het verhaal dat de korenpietjes ons zouden pakken.”

MEVR. CARINE CARTON

“Ik geloofde vroeger dat chocomelk kwam van koeien met bruine vlekken en Fristi van koeien met roze vlekken.”

DYMIAN DUGARDEIN 6BI

“Niets zo verleidelijk op een zomerse dag als een ijsje van de ijskar. Alleen: als kind kreeg je niet altijd je zin. Om gezeur of een scène te voorkomen, verzonnen mijn ouders een ingenieus verhaaltje: als het muziekje van de ijskar speelt, is het ijs op.” CHARLIZE

“Als de lucht roze kleurt, dan is Sinterklaas in Spanje lekkere koekjes aan het bakken.”

MEREL SOETAERT 6HWI EN SIENNA TYTGAT 6HWB

“Als je scheel kijkt als de wind waait, dan zal je voor de rest van je leven scheel blijven kijken.”

LUCCA DEPOORTER 6WWG

“Toen ik 5 jaar oud was, kon ik nogal een deugniet zijn. Ik deed vaak wat mijn ouders me verboden om te doen. Mijn mama en papa dreigden dat ze het aan Sinterklaas zouden vertellen, maar ik, de wijsneus die ik was, geloofde dit helemaal niet en deed lustig verder. Ten einde raad maakten mijn ouders me dan maar wijs dat ze een sneltoets op het telefoontoestel hadden (het sterretje) dat rechtstreeks naar Sinterklaas kon bellen. Ze duwden ook effectief op dat knopje en ik hoorde aan de andere kant van de lijn iemand “Hallo, met Sinterklaas” antwoorden. Ik wist toen nog niet dat dit eigenlijk mijn opa was die het spelletje meespeelde, maar ik heb me sindsdien wel voorbeeldig gedragen …”

MEVR. JOLINE VANKEIRSBILCK

Kinderen kan je gemakkelijk iets wijsmaken: ze geloven alles wat je ze vertelt. Vandaar ook dat er zoveel verschillende fabeltjes bestaan. Ze gaan over alledaagse dingen: van het bestek op tafel tot de waaiende wind. Maar waarom vertellen we elkaar eigenlijk zulke verhaaltjes? Misschien omdat onze voorouders dat ook deden, of misschien omdat het gewoon leuk is om elkaar dingen wijs te maken.

Hoe dan ook, we mogen zeggen dat het menselijk brein heel creatief kan zijn. En al zijn we misschien geen kleine kindjes meer, een beetje fantasie kan toch geen kwaad?

TEKST: MARIA MIHUT 5WWG EN ISAURA VANHOUTTE 6GL

TEKENING: MIEKE DEBAERE LEERKRACHT