Vizier nov 2011

Superclubweekend van 23 - 25 september 2011 “Vrijdagmorgen om 09.00 uur klaarstaan" had Dick mij gesommeerd.Ik : "Tot uw orders, schipper". Immers, met een dergelijke aanspreektitel voor een bestuurder van Das Boot kun je pas voldoende je respect tonen.En volle kracht vooruit richting Haps ging het, waar bij benzinepomp/parkeerplaats Lokkant afgesproken was met 2 GS piloten. Natuurlijk waren we er veel te vroeg, wel een heel half uur. En door dat gehaast merkte ik dat mijn beurs slechts 12 euri bevatte.Mijn de dag tevoren gepinde geld plus pinpas plus paspoort mooi op de schoorsteenmantel laten liggen.Maar geen nood. Ome Dick moest dan maar voor Heer Bommel spelen ( geld speelt geen rol voor een heer van stand).

Toen de formatie compleet was ging het vol goede moed zuidwaarts.Na in eerste instantie de snelweg afgesjeesd te hebben werden al vlug de binnenwegen goed doorkruist, daarbij veel weggetjes ingeslagen die eigenlijk alleen voor aanwonenden bestemd zijn. But who cares ?

Ergens in het gastvrije Limberg ook nog op een zonnig terrasje gezeten, waarbij sommigen naast de koffie ook nog een matineuze lunch scoorden.En verder ging het, nog veel meer binnenland.

Net toen ik 't zo langzamerhand welletjes begon te vinden en voor mijn geestesoog beelden opdoemden van apetijtelijke belgische abdijbieren, kwamen wij ter bestemder plekke, Camping Chalet-weekend, StoumontRahier in het inmiddels 467 dagen regeringloze koninkrijk Belgie .Dit adres goed onthouden jongelui.Zowat tegelijk met ons arriveerden Cindy op het groene monster en Marc met de 4-wielige pakezel, waar menige rijnridder al veel plezier aan heeft mogen beleven.Nico was al eerder gekomen en reeds geinstalleerd aan de boorden van een rustiek watertje. Een snelle inspectie van onze 4-persoons caravan, een geijkt type onderkomen inmiddels voor de watjes onder ons, leerde dat dit een prima adres was.Intussen waren Gerrit & Lydia en later ook Edwin aangekomen.Gerrit & Lydia gingen ook op de watjestoer, maar Edwin had slaksgewijs, zijn eigen onderkomen meegesjouwd. Gelukkig had Marc o.m. aan vloeibare proviand gedacht, zodat we niet van dorst hoefden om te komen tijdens het wachten op de eenvoudige, basic maaltijd, die campingbazin Annemarie ons in het vooruitzicht had gesteld.En die bikkerij was dik in orde met genoeg lekkere friet, die naar believen bij te bestellen was.En iedereeen moest zijn consumpties op een persoonlijk beheerd bierviltje administreren.Wat een blind vertrouwen in de rijnridders en gelukkig werd dat vertrouwen niet beschaamd (hoop ik maar).Het werd een goede afsluiting van die vrijdag.

Zaterdag kwamen Ruud Pothoven en Theo van der Heiden, al heel vroeg in de morgen. Dat betekende dat ze al bij nacht en ontij van huis waren gegaan. En dat met die kou ! Na het ontbijt, waarbij de broodhaler abusievelijk kilometers heeft moeten rijden voor die paar croisants en wat bolletjes, werd het tijd voor de gebruikelijke rijnridders toertocht.Prachtig weer begeleide onze toer door de Belgische dreven en bij tijd en wijle werd een vinnige veegpartij door deze en gene niet geschuwd.Op een zonnig terras werd lunchstop gehouden.Al te zonnig wat mij betreft, want de koperen ploert scheen mijn quiche lorraine bijkans van mijn bord af.Maar een pluspunt daarentegen was wel weer de pinautomaat op enkele passen afstands en ome Dick, alias heer Bommel verloste mij uit mijn hachelijke financiele positie.

De toer naar de camping terug was van hetzelfde laken een pak waarbij we en passant nog even langs het circuit van Francorchamps reden, waar racewagens aan het dollen waren.