6 minute read

Jos Ahlers

De Wil Wou Wel

Advertisement

Eind augustus 2019 sloot Café Wilsons aan het Wilsonsplein voorgoed de deuren. 41 jaar lang was het een onmisbaar onderdeel van gay Haarlem, totdat de Wilsons ineens best misbaar bleek te zijn.

Voor wie er nog nooit is geweest: ‘de Wil’ bevond zich in een donker hoekje van het Wilsonsplein. De inrichting deed denken aan een atoomschuilkelder met feestverlichting. De muziek varieerde van Imca Marina tot harde techno en de clientèle was een moeilijk te beschrijven allegaartje. Aan de bar zaten altijd een paar oudjes die zich aan de bar vastklampten als zeeanemonen aan een koraalrif. Daarvoor stond meestal een clubje lawaaierige drinkers die vooral veel lol hadden met elkaar. En er hing ook altijd wel iemand aan de paaldanspaal die midden op de dansvloer stond.

De Wil was wat wij thuis een ‘sneuveltent’ noemen. Zo’n horecagelegenheid waar je nooit de avond begint, maar juist de avond (lees: nacht of ochtend) eindigt. De keren dat ik me niet kan herinneren hoe ik uit de Wil naar huis ben gekomen zijn talloos. Soms zelfs met de jas van iemand anders aan. Of juist zonder jas. En regelmatig zonder te betalen, zodat je de volgende dag terug moest om het goed te maken. En natuurlijk weer niet weten hoe je thuisgekomen was.

En dan de feesten. Legendarisch waren de schuimparties. Ooit door toenmalige eigenaar Ray geïntroduceerd. Als er één kroeg niet geschikt was voor een schuimparty dan was het de Wil. Voor Ray en zijn team des te meer reden het juist wel te doen. De hele zaak werd volgepompt met anderhalve meter schuim. Het was goor, gek, geil en gestoord. Omdat Ray ook op de kosten moest letten, had hij het goedkoopste schuim gekocht. Het resultaat was dat we allemaal nog dagen vergingen van de jeuk. En we vervelden op plekken waar je niet wil vervellen.

Het eerste decennium van deze eeuw moesten we minimaal twee keer per week naar de Wil. Niet gaan was geen optie. Daarna stokte het. Zomaar. Dat had niet alleen te maken met het vertrek van Ray. Misschien waren we moe. Of overvoerd. De laatste eigenaren (vanaf Roland tot Rick en Rocco) hebben er alles aangedaan om de boel aan de gang te houden, maar de magie was verdwenen. Horecatenten hebben dat soms.

New York had Studio 54. Amsterdam had de iT. En wij hadden de Wil. Een plek waar (bijna) alles kon en waar iedereen welkom was. Soms moest je je een beetje invechten, maar als je was opgenomen in de familie wilde je nooit meer weg. Er wordt tegenwoordig veel gesproken over ‘safe spaces’; plekken waar strenge regels gelden die ervoor moeten zorgen dat iedereen zichzelf kan zijn. De Wil was een safe space voordat de term bestond. En zonder regels. We waren juist allergisch voor regels. We kwamen naar de Wil om te ontsnappen aan alle regels.

Als je zonder je enkels te breken het toegangstrapje afkwam, was je veilig en thuis.

Voor mij was de Wil een onmisbaar onderdeel van mijn opvoeding tot trotse gay man. Het doet me pijn dat het ons maar niet lukt in Haarlem iets dergelijks te creëren voor jonge lhbti+-ers.

De Haarlemse wethouder David Geluk vindt na de oorlog dat het tijd is om mensen bij elkaar te brengen. Hij zoekt negentig Bloemendalers die allen bereid zijn om duizend gulden in te leggen voor de bouw van een amfitheater met omliggend park. In 1948 opent David het park en theater, en deze worden door de gemeenschap geschonken aan de gemeente Bloemendaal.

Vijfenzeventig jaar later is Caprera nog steeds een van Nederlands meest geliefde buitenpodia.

Lode van Piggelen staat sinds 2019 aan het roer van Caprera. “De eerste vraag die mensen hebben bij een openluchttheater is wat ik ga doen als het regent”, vertelt hij grappend. Voordat hij algemeen directeur in Bloemendaal wordt, woont hij met zijn gezin op Terschelling. Hij heeft zich voorgenomen dat wanneer hij weer aan wal komt, hij graag op een plek wil werken zoals het Amsterdamse Bostheater. De combinatie tussen theater en natuur spreekt hem namelijk enorm aan. “Ik raakte in gesprek met iemand die mij Caprera tipte, wetende dat zij op dat moment een interim-directeur hadden.” Lode was gelijk verkocht. Niet alleen door de prachtige omgeving, maar ook door het concept van Caprera. “Elke dag is hier een feest.”

Omarmd Door De Natuur

Caprera wil graag het Carré van de openluchttheaters zijn. In Nederland is er een aantal te vinden, maar volgens Lode niet allemaal van hetzelfde niveau. “We hebben door het land heen een stuk of zeven theaters die veel bezoekers trekken”, legt in het licht”, vertelt hij enthousiast. “Dat het theater in de natuur ligt, is natuurlijk al speciaal, maar wanneer het gaat schemeren en vervolgens donker wordt, is het een prachtig aanzicht.” Volgens Lode is het alsof de menigte wordt omarmd door de natuur. “Het is ineens een knus privé-concert.”

Buurtfeest

aan een systeem waar we bezoekers tips geven voor een vergelijkbare artiest.” Door het aanbod zo breed mogelijk te houden, wil Caprera ervoor zorgen dat iedereen een show naar keuze kan kiezen.

Jubileumconcert

hij uit. “We zorgen ervoor dat de optredens passen bij ons publiek.”

Wanneer grote namen zoals Bløf en HAEVN komen optreden, merkt Lode dat er interesse is vanuit het hele land, maar ook zeker van toeristen. Zo vertelt hij dat recentelijk een Zwitsers gezelschap speciaal naar Caprera kwam voor een optreden. Dat komt volgens hem door de allure van Caprera die ontstaat tijdens de shows. Hij zegt dat het ‘Capreragevoel’ niet te omschrijven is, maar hij waagt toch de gok. “De optredens beginnen altijd

Het is voor Lode belangrijk dat het dagelijks verzorgen van een feest verloopt volgens de wens van zowel de artiest als de bezoeker. Er wordt daarom ook veel waarde gehecht aan hun meningen. Naast het boeken van grote namen is het volgens hem ook belangrijk om het publiek te voorzien van lokale optredens. “We willen een aanbod hebben dat bij de omgeving past, maar ook bijvoorbeeld bij de jeugd.” De optredens van Veldhuis en Kemper beschrijft hij als een buurtfeest waar iedereen bij betrokken wordt. “We willen niet dat bezoekers het gevoel krijgen dat het hele land over hen heen dendert.”

Succes kan soms tegen je werken, en dat merkt Lode ook. Zo was het concert van de Nederlandse singer-songwriter Flemming binnen zeven minuten uitverkocht, een nieuw record. “Mensen hebben soms het gevoel dat alles bij ons uitverkocht is, maar dat is lang niet altijd het geval”, drukt hij op het hart. “Het klopt dat grote namen vaak snel uitverkocht zijn, maar we werken momenteel

Tijdens het jubileum zal de bezoeker dit jaar extra optredens kunnen verwachten. Naast het gebruikelijke programma zullen er ook meer evenementen, zoals Het Lichtfestival, plaatsvinden. “In 2019 hadden we ongeveer zeventig optredens, en dat is dit jaar uitgegroeid naar honderdacht”, zegt de trotse directeur. Naast een overvol programma zal er op 2 september ook nog een jubileumconcert plaatsvinden. “We zijn momenteel bezig met de voorbereidingen, maar ik kan alvast zeggen dat het een hele bijzondere avond zal worden.”

De toekomst ziet Lode vol vertrouwen tegemoet. “We hebben een heel gemotiveerde en gezonde organisatie waar we veel mee kunnen.” Momenteel staat de verbouwing van het horecapaviljoen op de planning. Aangezien Caprera gelegen is in een Natura 2000-gebied, is het even spannend om alle vergunningen rond te krijgen, maar de ingeleverde plannen voor het paviljoen zijn wel al goedgekeurd door de gemeente. “We willen het over een jaar of twee helemaal af hebben”, zegt hij. “Ik verheug me er enorm op.”

Binnen Zonder Kloppen

Café ’t Kantoor heeft maar liefst

12 Bieren op de tap

12 Wereldwijnen

Een ruim assortiment jenevers en malt whisky’s Heerlijke happa’s

Dat alles op een oergezellig en warm terras!

Inspirerend vergaderen en werken

• Het Seinwezen: duurzaam verbouwd industrieel erfgoed.

• Voor ruime flex-werkplekken en bijzondere vergaderzalen.

• Ongedwongen zakelijkheid dichtbij Haarlem CS.

• Broedplaats van sociale innovatie in de buurt.

Seinwezen.nl

Inspirerend erfgoed aan het spoor

Bloemenpracht

Stel je eigen duurzame boeket samen met de vilten bloemen van Sjaal met Verhaal. Ze zijn kleurrijk, uniek en handgemaakt. En met de verkoop creëert Sjaal met Verhaal werk voor inmiddels meer dan duizend vrouwen in Nepal. Economisch zelfstandig kunnen zijn heeft een enorme positieve impact op hun leven en dat van hun kinderen. Deze missie staat altijd voorop en dat maakt Sjaal met Verhaal een ‘Social Enterprise’: een onderneming die het maken van winst niet als doel heeft, maar als middel ziet voor het bijdragen aan een betere wereld.

Op Reis En Ik Neem Mee

Voor velen is duurzaamheid de voornaamste reden voor het gebruik van zeep in vaste vorm. Door de vaste vorm is het namelijk mogelijk om de zeep milieuvriendelijker te verpakken en plastic verpakkingen zijn in dit geval overbodig. Ook is zeep in vaste vorm duurzamer in gebruik dan vloeibare zeep. Een shampoo-bar staat bijvoorbeeld gelijk tot 3 flessen vloeibare shampoo.

Misschien echter niet het eerste wat in je opkomt als je denkt aan de voordelen van vaste zeep, maar het is zeker een enorm voordeel: zeep in vaste vorm neem je gemakkelijk mee op reis. Als je reist per vliegtuig heb je te maken met restricties omtrent het vervoeren van vloeistoffen. Met het meenemen van shampoo en douchegel zit je al snel aan veel meer vloeibare producten dan dat je mee mag nemen in je handbagage. En er is nog een extra voordeel: je producten zullen niet gaan lekken! Hoe vervelend is het wel niet als je eindelijk op bestemming aankomt en het blijkt dat je zomerse outfits onder de douchegel zitten! Dat voorkom je door zeep in vaste vorm mee te nemen.

Terras

In de zomer betrekt Jansje de prachtige verstilde binnentuin bij de lunchroom. Een heerlijke plek midden in het centrum van Haarlem, waar je kunt genieten van de verrassende lunchgerechten en huisgemaakte taarten. Alles gemaakt met de mooiste producten van dichtbij en met een enorme dosis liefde. En dat proef je!

This article is from: