Jos Geef me chaos

Jos

Geef me chaos!

Hoewel ik er eigenlijk de leeftijd niet meer voor heb, hou ik erg van een feestje op zijn tijd. En dan niet zo’n Hollandse zit-verjaardag waarbij je glazig rondkijkend kaas en worst moet doorgeven. Of zo’n aangeklede borrel waar je culinair finger food geserveerd krijgt en intelligente gesprekken moet voeren. Nee, ik heb het over een dampende zaal met uitgelaten mensen in verschillende stadia van ontkleding die wild dansen op snoeiharde, duistere techno.

Mijn heimwee naar dit soort nachten wordt met de week heftiger. Op donderdagmiddag begint het al te kriebelen en op zondagavond gaat het over in teleurstelling over weer een gemiste kans.

Ooit las ik de volgende uitspraak van een alcoholist: ‘Ik ben niet zozeer verslaafd aan de alcohol, maar aan de chaos die het meebrengt.’ En hoewel ik geen alcoholist ben, herken ik me in die gedachte. Soms moet ik mijn overgereguleerde en aangeharkte leven een paar uur ondersteboven gooien. Anders word ik gek. Niks is leuker dan je even rondwentelen in een vrolijke teringzooi. ‘Schaamteloos amusement’ noemen wij dat thuis.

Cultuurfilosoof Camille Paglia (ja, ja!) heeft hier uitgebreid over geschreven. Mijn lekker-kort-door-de-bocht-samenvatting gaat als volgt: onze westerse cultuur heeft eigenlijk twee gezichten. Het meest dominant is een rationeel, beschaafd en keurig gezicht. Dit is het masker dat we bijna altijd dragen. Daarnaast hebben we een verborgen, irrationeel, wild, heidens gezicht. Sinds jaar en dag hebben we rituelen, die ons de kans geven eventjes dat chaotische masker te dragen en ons te gedragen als losgeslagen heidenen, zodat we de rest van de tijd gecultiveerde, ongevaarlijke burgers zijn. De oude Grieken en Romeinen hadden hun orgieën en bacchanalen. Wij hebben voetbal, carnaval, Crazyland en Milkshake. Jos Ahlers is naast schrijver, spreker en ondernemer ook voorzitter van COC Kennemerland.

Helaas zit onze innerlijke heiden al bijna twee jaar in lockdown.

En volgens mij zien we daar dagelijks de gevolgen van. Mensen worden depressief. Mensen worden agressief. Mensen gaan rellen. Mensen weigeren nog mee te doen aan de samenleving. Kortom: de beschaving brokkelt af. Immers, we moeten af en toe heidens zijn om beschaafd te kunnen blijven.

Ik heb het gevoel dat de gemiddelde lhbti+-er (en dan heb ik het over mezelf, natuurlijk) nog meer behoefte heeft aan dat bevrijdende gevoel van even geen onderdeel uitmaken van de gereguleerde samenleving dan de gemiddelde hetero. Lhbti+-ers passen zich vaak al meer aan, dus even veilig ontsnappen aan de dominante norm wordt dan nog belangrijker. Nu we het zonder die opluchting moeten doen, valt het leven veel lhbti+-ers (en dan heb ik het nog steeds over mezelf) zwaar. Ik voel me bestolen en ingeperkt, maar kan geen schuldigen aanwijzen.

Op het moment dat deze HRLM Stadsglossy uitkomt, zijn we hopelijk bijna verlost van een tweede deugdzame winter. De dagen worden weer langer en hopelijk lonkt ons een lichtvoetig, wild en heidens voorjaar.

Ik ben er helemaal klaar voor. Maar dat was ik vorig jaar ook.