Breinpower
OKTOBER 2015
VRAAG HET ONS PANEL In de rubriek ‘Vraag het ons panel’ zullen verpleegkundig specialist GGZ Harold Wenning en seksuoloog Gea Bijzitter van Denk basis-GGZ antwoord geven op vragen die lezers anoniem kunnen stellen. Heeft u een vraag voor ons panel? En wilt u graag tips van een professional? U kunt uw vraag per mail sturen naar pr@ggzfriesland.nl. De redactie zal uw vraag vertrouwelijk behandelen en doorsturen naar ons panel.
Gea Bijzitter
Harold Wenning
Hallo Harold,
Hallo Gea, Ik ben Anja, 43 jaar en getrouwd met Ber t. De afgelopen jaren hebben wij er alles aan gedaan om zwanger te worden. Helaas zonder resultaat. Onlangs heb ik de keuze gemaakt dat ik niet langer bezig kan en wil zijn met zwanger raken. Daarom slik ik nu de pil. Maar ik heb helemaal geen zin meer in seks en voel mij somber. Ik begin me zelfs te ergeren aan alles wat met seksualiteit te maken heeft. Ber t zegt er wel klaar mee te zijn en wil vooral ‘ongecompliceerde seks’. Nu krijg ik het gevoel dat we elk op een andere planeet zitten. Hoe kan hij na al die stress meer zin hebben in seks dan in een goed gesprek of een knuffel met mij? Anja
Beste Anja, Een onvervulde kinderwens heeft vaak een enorme impact op relaties (niet alleen die met je partner), het toekomstperspectief en seksualiteit. Wanneer je met lege handen achterblijft, is er heel wat om mee te dealen. Behalve dat hormonen uit de pil van invloed kunnen zijn op het seksueel verlangen, heb je een emotionele stap gezet om niet langer bezig te willen zijn met zwanger worden. Door de pil dwing je jezelf om een nieuwe fase in te gaan, waarin hoop plaats kan maken voor rouw. Een rouwproces maakt vrijwel iedereen minder gevoelig voor seksuele prikkels. Mannen reageren over het algemeen anders op moeilijkheden en verwerken verdriet op hun eigen manier. Dit betekent niet dat zij het allemaal minder erg vinden. Ik adviseer je jezelf de tijd te geven om te rouwen en alle emoties die hierbij een rol spelen probeert te aanvaarden. Dat klinkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar hierbij is het in elk geval belangrijk dat je de emoties niet gaat onderdrukken, want dan komen ze dubbel en dwars terug en duurt het rouwproces onnodig lang. Waar heb jij nu het meest behoefte aan? Dat jullie behoeften op dit moment verschillen is onvermijdelijk en niet erg. Praten kan ook met vriendinnen of andere naasten. Hiermee geef je hen ook de kans om rekening met je te houden. Zo zorg je goed voor je verdriet en wordt de kans alleen maar groter dat je seksualiteit straks - net als Bert - als iets positiefs kunt ervaren in moeilijke tijden.
Alle goeds! Gea
De laatste tijd is het erg druk op het werk en ik merk dat mijn hoofd vol blijft zitten als ik thuis kom. Daardoor kan ik moeilijk ontspannen, reageer ik snel geïrriteerd op anderen en slaap ik slechter. Heb ik een burn-out? En wat kan ik doen om me weer prettig te voelen? Goder t
Beste Godert, Goed dat je mailt, want ik kan me voorstellen dat jij je zorgen maakt. Als je dergelijke klachten hebt, voelt dat niet fijn en als ze te lang aanhouden kan dat leiden tot ernstigere problemen. Bij een burn-out is de balans tussen draaglast en draagkracht verstoord. Het kan zijn dat je te zwaar wordt belast, bijvoorbeeld door een hoge werkdruk in combinatie met spanningen/zorgen thuis. Of dat je draagkracht is afgenomen door bijvoorbeeld een lichamelijke aandoening of onvoldoende nachtrust. Je hebt als het ware chronische stress en kunt je onvoldoende aanpassen aan de veranderende omstandigheden. Als deze balans te lang verstoord is, kan dat leiden tot een gevoel van extreme vermoeidheid, een veranderende houding ten opzichte van anderen (vaak negatief of minderwaardig) en het gevoel minder te presteren ten opzichte van eerder. In je vraag geef je al aan dat het erg druk is op je werk. Het lukt je niet om goed om te gaan met deze druk waardoor je blijft piekeren en daardoor ga je weer slechter slapen. Door een verminderde nachtrust reageer je geïrriteerd op anderen. Je lichaam en geest geven je allerlei alarmsignalen, die je zeker niet moet negeren! Wees blij dat je alarmbellen goed functioneren. Het vergt wat meer onderzoek om de diagnose burn-out te stellen, maar alertheid is zeker geboden. Tijd voor actie. Het is nu van belang dat je goed bij jezelf nagaat of je de draaglast kunt aanpassen (bijvoorbeeld een gesprek op je werk of met de bedrijfsarts) of je draagkracht kunt vergroten (bijvoorbeeld sporten, yoga, assertiviteitstraining). Je kunt vast beginnen met het oppakken van activiteiten die je eerder ook ontspanning gaven en het schrappen van activiteiten die je energie kosten. Probeer te bedenken dat je niet alles tegelijk en perfect hoeft te doen. Praten met je omgeving kan je hierbij helpen. Voor meer handige tips kun je kijken op de website van denk: www.denk.nl of op de site www.mentaalvitaal.nl. Als de klachten aanhouden of in ernst toenemen, is het goed om ze te bespreken met je huisarts, maar kijk als eerste kritisch naar jezelf en neem het heft in handen voor je eigen gezondheid. Succes, Harold wenning
11