Platform Een Wereld te Winnen verslag bijeenkomst 22 februari 2017

Onderwerp Verslag 22 februari

Datum 8 maart 2017

Ons kenmerk

Uw kenmerk

Afdeling Sociaal E-mail eenwereldtewinnen@tilburg.nl Postadres Postbus 90155 5000 LH Tilburg

Leerzame evaluaties ten overstaan van anderen Inspiratie opdoen, van elkaar leren en netwerken. Dat is het doel van de bijeenkomst van het platform ‘Een wereld te winnen op 22 februari. Leden die gemeentelijke subsidie hebben ontvangen voor projecten of programma’s, blikken terug op de eerste resultaten. Dat gebeurt, zoals ze dat inmiddels gewend zijn bij het platform, aan de hand van presentaties.

Tijdens de presentaties lopen de platformleden soms al een klein beetje vooruit op de volgende bijeenkomst van 22 maart. Dan staat de evaluatie van anderhalf jaar 'Een wereld te winnen' op het programma. Ook kunnen de platformleden die dag weer nieuwe subsidieaanvragen pitchen.

Wethouder Mario Jabobs opent de bijeenkomst. “Ik verwacht dat er veel energie los komt vanavond.” Hij is blij dat steeds meer partijen zich aansluiten bij het platform.

Ook hoopt hij bij de volgende ronde subsidieaanvragen meer gezamenlijke ideeën te zien.

Mexicaanse studenten

Doorkiesnummer 013 542 80 67 Fax Bezoekadres Stadhuisplein 130

De eerste presentatie is van Sander van Bussel van Tilburg CowBoys. Hij heeft duidelijk genoten van de Tilburg Guadalajara Social Biënnale in oktober 2016. “Studenten in Mexico, dat is iets bijzonders.”

Het maatschappelijk bewustzijn onder hen is groot. Ze stonden in de rij om één van de 6773 letters van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens op hun lichaam te laten tatoeëren. Een daad die voor hen symboliseert dat ze de wereld willen veranderen.

Ook Maureen Prins van Solar Cinema is onder de indruk van de Mexicaanse studenten. Ze organiseerden niet alleen een filmavond, maar ongevraagd ook een kunstproject voor kinderen in een dorpje waar vers drinkwater geen vanzelfsprekendheid is.

Met Voedsel Wereldwijd blijft Clasien Vermeer van Switch dichter bij huis. Onderdeel van het project was dat leerlingen van de Rooi Pannen een menu samenstelden op basis van een wereldmaaltijd: de hoeveelheid eten waarover ieder mens kan beschikken als voedsel eerlijk verdeeld zou zijn. De leerlingen hadden er zo’n lol in dat ze zelfs een receptenboekje samenstelden. En er kwamen geen 200 maar 260 gasten proeven. Clasiens collega Saskia Peeters vertelt over ToekomstAtelier, een op jongeren gericht programma, met onder meer workshops insecten eten op De Nieuwste School. Minder succesvol was het onderdeel World Challenges: individuele uitdagingen waarmee jongeren bijdragen aan een betere wereld. De voorwaarden bleken iets te strikt.

Dode stad Ruim twintig jaar geleden kwam een einde aan de strijd in Bosnië. Sindsdien zet Centrum voor Europese Samenwerking Portagora zich in het voor het door oorlog verscheurde land. De laatste jaren is de stichting vooral actief in Srebrenica, waar tachtig

procent van de huizen leeg staat. Een groep jongeren - moslims en christenen – besloot niet weg te trekken en er iets van te maken. Met hulp van Portagora wisten ze onder meer een levendige muziekscene op te zetten, een internetcafé, een repetitieruimte voor bands en een festival. “Cultuur is de enige manier om leven terug te brengen in deze dode stad”, zegt Jan van Esch van Portagora. De volgende stap is jongeren te leren ondernemen in de creatieve industrie.

De Stedenband Tilburg-Matagalpa is al ruim dertig jaar actief in Nigaragua. Van de gemeente ontving de stichting subsidie voor een driejarig programma. Coördinator Miranda van der Klaauw benoemt wat goed ging en wat beter kan: "De krediet challenge is nog niet helemaal gelukt." Het idee was dat leerlingen van Tilburgse scholen een minionderneming zouden opzetten waarvan de opbrengst ten goede kwam aan de stichting.

2College Durendael in Oisterwijk doet al wel mee, maar Tilburgse scholen nog niet.

Het microkredietprogramma voor kansarme vrouwen in Matagalpa daarentegen 'loopt als een trein'. Ook de eerste toeristische reis van de Stedenband in januari 2017 was een succes.

KART food check is een project voor en door Tilburgse scholieren dat aandacht vraagt voor fairtrade. "Het werven van nieuwe, actieve jongeren viel best een beetje tegen", zegt Tessa Molenaar, die de Kinder Advies Raad Tilburg (KART) ondersteunt. Dit ondanks een flitsende start van het project op het Pieter Vreedeplein.

Daarom kon slechts één team worden gevormd, in plaats van de bedoelde zes. Dat ging enthousiast aan de slag met onder meer een lijst met betaalbare fairtrade producten. Op nummer één staat de banaan. Aan de hand van de lijst deed het team een food check in kantines, een activiteit die zal worden voortgezet. Alle acties werden gedeeld op social media en kregen soms wel driehonderd likes.

Weggestemd "Ik ben vorig jaar nog weg gestemd door het platform", begint Willemijn Peeters haar presentatie. Desondanks kende het dagelijks gemeentebestuur haar een

projectsubsidie toe. Willemijn heeft een missie: het terugdringen van het plastic afval in oceanen en zeeën. Om daaraan te kunnen bijdragen heeft ze Searious Business opgericht. Ze focust zich op studenten en ondernemers.

"Samen met bedrijven wil ik de plastic kraan een stukje terugdraaien." Een eerste stap richting bewustwording is de plastic scan voor ondernemingen. Ook geeft Willemijn adviezen op maat. Verder heeft ze een label opgericht voor design producten van gerecycled plastic: 276 pieces. Dit staat voor het hoogste aantal stukjes plastic dat in een zeevogel werd gevonden.

Noortje Driessen kennen de platformleden van eerdere presentaties door TilburgSame. Dit keer is de onderwijzeres er niet. "Noortje is nu in Same", zegt David Zijlmans, penningmeester van de stedenband. Ze verblijft voor een jaar in Tanzania, waar ze actief is op één van de scholen die de Stedenband ondersteunt. Een live verbinding met Noortje mislukt, maar David laat zich niet uit het veld slaan. Hij vertelt onder meer over acties op diverse middelbare scholen. Zo zamelde het Theresialyceum 5000 euro in voor microkredieten voor kleine ondernemers in Same. Het revolverende fonds waaruit de leningen worden verstrekt is in alle opzichten een succes. Bedrijfjes in Tanzania staan in de rij en Philips schonk 20.000 euro voor het project.

Het Peerke Dondersfestival heeft een nieuw logo. De beeltenis van de Tilburgse priester, geflankeerd door een knielend zwart jongetje, is aangepast. Het was een typisch voorbeeld van de 'diepgewortelde cultuur van witte superioriteit' waar hoogleraar Gloria Wekker aandacht voor vraagt. Zij sprak in 2016 de Peerke Donderslezing uit. Joyce van der Horst van het Wereldpodium legt uit dat het festival veel meer was dan deze lezing. Zo vertelden twee jonge mensen over hun eigen integratieproces. Ook waren er persoonlijke ontmoetingen met vluchtelingen, net als bij de Wereldse Ontmoetingen die het Wereldpodium organiseert. De laatste twee edities van de Ontmoetingen stonden in het teken van Eritrea en Marokko.

Gouden Peerke Peerke Donders speelt ook een rol in de presentatie van Elima Mount Elgon. Deze stichting financiert projecten in Kenia, onder meer uit de opbrengst van tweedehandskledingwinkel Tante Pollewop. Dit initiatief werd in 2016 beloond met een Gouden Peerke.

Het gaat goed met Tante Pollewop, laat secretaris en penningmeester Ad Waijers weten.

Het aantal kinderen uit arme Tilburgse gezinnen dat dankzij de winkel kon worden gekleed, nam vorig jaar toe met 35 procent. Ook is er een coรถrdinator aangesteld, die druk doende is het netwerk in de stad te vergroten. Daadwerkelijke samenwerking met andere platformleden blijft een lastig punt, stelt Waijers vast. Net als het vinden van basisscholen die betrokken willen worden bij het werk van de stichting. Hij heeft de indruk dat ze (te) veel aanvragen krijgen.

Tilburg fairtrade stad en Tilburg shelter city: twee projecten die niet zijn gepitcht, maar die de gemeente wel financieel ondersteunt. De uitvoering is in handen van respectievelijk Saskia Peeters en Clasien Vermeer van Swtich.

Saksia schetst hoe de Tilburgse inspanningen om fairtrade gemeente te worden, vanaf 2013 drie jaar achtereen werden beloond. Ook gaat ze in op de plannen voor de toekomst.

Clasien vertelt over shelter city, dat tijdelijke onderdak in Tilburg biedt aan mensen die worden bedreigd omdat ze opkomen voor mensenrechten. Een van hen is Christopher, een journalist uit Zuid-Soedan. "Een makkelijke verteller en een welkome gast op bijeenkomsten, maar psychisch had hij het heel zwaar." Ze vond het geweldig om Christopher te begeleiden, maar ook erg arbeidsintensief. Daarom doet ze een oproep aan de zaal om vrijwilliger te worden.

Mensenrechten vormen ook de rode draad in de lezing van Jan van de Venis. Hij keerde ruim tien jaar geleden de commerciële advocatuur de rug toe en begon daarna zijn eigen bedrijf JustLaw. Sindsdien houdt hij zich meer en meer bezig met (internationaal) recht in relatie tot de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties.

"Bij het woord mensenrechten wordt eerder gedacht aan vrijheid van meningsuiting dan aan schone lucht", betoogt de jurist. Toch is er steeds meer internationale aandacht voor rechtszaken die juist gaan om dergelijke basisbehoeften. De Urgendazaak in Nederland was er één. De rechter in dat proces zag een belang voor toekomstige generaties.

Ook Jan komt voor hen op, als waarnemend ombudspersoon voor toekomstige generaties.

Daarnaast probeert hij zoveel mogelijk het motto ‘think global act local’ uit te dragen. Ook breekt hij een lans voor social enterprises, veelal jonge ondernemers die zich bezighouden met goede doelen.

Hij besluit het officiële gedeelte van de bijeenkomst met een statement: "Een betere wereld begint bij, nee, in jezelf." Daarna is het tijd om te netwerken, misschien zelfs plannen te smeden voor toekomstige samenwerking.