do grudnia 2015 roku. Przy analizie treści dostępnych w Internecie posłużono się następującym schematem działań: ▪▪ wyszukiwanie według słów kluczowych (gdzie słowem kluczowym jest nazwa osiedla bądź nazwa rejonu urbanistycznego, w razie potrzeby uzupełniona słowem „Wrocław”) z zastosowaniem powszechnie dostępnych wyszukiwarek lub narzędzi wbudowanych w serwisy społecznościowe; ▪▪ przegląd wyników wyszukiwania w celu selekcji informacji i dokumentów związanych z aktywnością mieszkańców; ▪▪ analiza zawartości informacji i dokumentów mających istotny związek z aktywnością mieszkańców w danym osiedlu (lub jego części). W badaniu, korzystając z definicji MOPS, wyodrębniono przedsięwzięcia, na które składają się prowadzone przez dany podmiot działania rozumiane jako stała lub cykliczna akcja, której przedmiotem jest jedna grupa (np. osoby starsze), zjawisko (np. czas wolny dzieci i młodzieży) albo jednorazowe wydarzenie (np. festyn osiedlowy). Z kolei zidentyfikowane działania pogrupowano w rodzaje aktywności. Przyjęto, że każdy podmiot rozumiany jako organizacja, instytucja, ruch społeczny, grupa obywateli czy inny twór o podobnym charakterze może prowadzić wiele działań, także takich, które można zaklasyfikować do różnych rodzajów aktywności. Przedstawiony schemat wymaga kilku zastrzeżeń. Przede wszystkim, sam fakt istnienia strony internetowej bądź profilu w serwisie społecznościowym można potencjalnie uznać za przejaw aktywności społecznej, ponieważ poprzez wymianę informacji sprzyja on aktywizacji mieszkańców. Jednak dopiero w momencie, gdy staje się katalizatorem rzeczywistych działań dotyczących osiedla i jego mieszkańców, może być uznany za niekwestionowany przejaw aktywności społecznej w mieście. Takie podejście zastosowano przy analizie treści zasobów Internetu. Przy ustalaniu szczegółowej listy działań realizowanych przez dany podmiot kierowano się kolejnością informacji prezentowanych w danym źródle. Przyjęto ograniczenie rozróżnianej liczby rodzajów aktywności do 3 pozycji dla jednego podmiotu. Oznacza to, że „wskaźnik wielofunkcyjności” dla poszczególnych podmiotów przyjmuje następujące wartości: „1”, „2” oraz „3 lub więcej”. Było oczywiste, że rodzaj aktywności wskazany jako pierwszy niekoniecznie w pełni opisuje charakter danego podmiotu (przykładem mogą być parafie, dla których lista podejmowanych działań jest zwykle bardzo długa, ale w badaniu uwzględniono działania należące jedynie do trzech wskazanych jako pierwsze grup aktywności). Takie podejście było podyktowane tym, że w odniesieniu do podmiotów prowadzących „wielofunkcyjną” aktywność bez przeprowadzenia pogłębionych wywiadów indywidualnych nie jest możliwe zidentyfikowanie wiodącego profilu podejmowanej aktywności.
92