Podobne zastrzeżenia dotyczące kompletności danych można zgłaszać w odniesieniu do wielu innych dziedzin, nie tylko w odniesieniu do charakterystyk demograficznych. W konsekwencji, niezależnie od tego, czy dane do badań pozyskiwane były z zewnętrznych źródeł, czy też zbierane w ramach prowadzonego badania, należy założyć, że są one do pewnego stopnia niekompletne, jednak uzyskanie dokładniejszych danych jest obecnie niemożliwe. Poszczególne rezultaty analizy funkcjonalnej osiedli Wrocławia, zawsze będą uzupełnione o aspekt metodologiczny, co pozwoli je ocenić w aspekcie rodzaju danych, które posłużyły do ich przeprowadzenia. Badanie miało na celu analizę funkcjonowania osiedli, zatem wybór systemu odniesienia musiał oczywiście uwzględniać relacje poszczególnych podziałów z poszczególnymi obszarami mieszkaniowymi i możliwie najpełniej opisywać ich charakterystyki. Z tego względu zdecydowano się w miarę możliwości dane prezentować w układzie jednostek (rejonów) urbanistycznych (77), ponieważ są one najbardziej zgodne z podziałem na osiedla, a jednocześnie dają dostęp do informacji dokładniejszych, niż gdyby stosować bardziej ogólny podział na osiedla zgodny z uchwałą Rady Miasta. W trakcie prowadzenia badań okazało się, że niekiedy trzeba było podział ten nieznacznie modyfikować, jednak generalnie okazał się on bardzo użyteczny. Niezależnie jednak od istniejących podziałów w badaniu uznano za szczególnie ważne odniesienie do fizycznej, zagospodarowanej przestrzeni. Wynikało to z przekonania, że realna struktura przestrzenna musi wpływać zarówno na funkcjonowanie osiedli, jak i na rzeczywiste relacje mieszkańców z użytkowanym terytorium. Dlatego też szczególnie starannej analizie poddano przestrzenne struktury osiedli, identyfikując 8 typów morfologicznych. Zdefiniowanie 8 typów morfologicznych nie zostało dokonane a priori, a wynikało z dokładnej analizy struktur terytorialnych występujących w mieście i próby ich klasyfikacji. Charakterystyka poszczególnych typów oraz przykłady osiedli zaliczonych do każdej z kategorii przedstawione są na stronach 32-47, na końcu tego rozdziału. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że pomimo podobieństwa charakterystyk osiedli zaliczonych do określonych typów morfologicznych obserwuje się także pewne ich zróżnicowanie w ramach tychże typów, szczególnie związane z pewną kompletnością wyposażenia osiedla oraz występowania zidentyfikowanych typowych elementów. Dla przykładu do osiedli kameralnych zaliczono Sępolno i Muchobór Wielki. Ważną cechą wspólną obu osiedli jest to, że w ich ramach spotkać można różne formy zabudowy mieszkaniowej, a dodatkowo, że zabudowa wielorodzinna przemieszana jest z jednorodzinną. Sępolno ma znacznie bogatszy program funkcjonalny niż Muchobór Wielki,
28