Driedimensionaal
Digitale nomaden “Wij werken aan experimentele technologie. Het raakt aan virtual reality. De beelden die de camera registreert worden vergeleken met vrij toegankelijke databanken van bijvoorbeeld reisorganisatie TripAdvisor of Google Earth,” zegt Adamov. “Het ontwikkelen van algoritmes is daarbij belangrijk, net als kunstmatige intelligentie.” Inmiddels werken in het kantoor nabij het verwaarloosde centrale busstation van Tel Aviv acht fulltimers. Er is een miljoen dollar door Israëlische investeerders in Fringefy gestoken, maar het geld gaat hard. Capabel personeel is schaars, en vooral duur. Israëlische programmeurs die het experimentele werk bij Fringefy aankunnen verdienen makkelijk tienduizend euro per maand. Steeds vaker worden ze al vroeg
FOTO: AMIR ADAMOVFRINGEFY
V
oor een man die zo drukbezet is, oogt Amir Adamov opvallend fris op de vroege maandagmorgen dat ik hem tref in Tel Aviv. Thuis heeft hij drie kleine kinderen, in de weekenden dient hij als reservist in de luchtmacht, en maandelijks vliegt hij voor werk een week naar San Franciso. Dat zijn lange uren in de lucht. Maar vliegen ligt Adamov wel. Tijdens zijn acht jaar durende carrière als IDF-helikopterpiloot kwam hij op het idee dat de basis zou vormen voor de vooruitstrevende techniek die hij nu ontwikkelt en verkoopt. In legerhelikopters krijgen piloten via camerabeelden in real time informatie over de gebouwen waar ze over vliegen, of die ze moeten beschieten. De technologie maakt gebruik van beeldherkenning. Adamov, die tegenwoordig reddingsmissies vliegt, bracht dit idee naar de grond. Met de camera’s die iedereen tegenwoordig in zijn telefoon, horloge of zelfs bril heeft, moeten gebouwen in de stad ook te herkennen zijn vanaf de straat, is het idee. Twee jaar geleden begon hij het bedrijf Fringefy met zijn partners Assif Ziv en Stav Yagev, net als hij oud-officieren in de IDF. De vroege versie werkt al, zo laat een filmpje uit San Francisco zien. Door met de camera van de telefoon op de omgeving te richten doemt in enkele seconden gedetailleerde informatie op. Aan een pleintje zitten een zaak voor broodjes en koffie, ernaast een beschermd monument van grijs baksteen, aan de andere kant van de rotonde een winkel; de openingstijden en het telefoonnummer verschijnen rechtsonder in het scherm. De werkelijkheid lijkt wel een computerspel.
Team van Fringefy
Silicon Wadi
‘Het salaris is het probleem niet, voor geschikte mensen betaal ik alles’
weggeplukt door reuzen als Google of Intel. “Het salaris is het probleem niet, voor geschikte mensen betaal ik alles. Maar zulk gekwalificeerd personeel moet hier willen werken, dat is het belangrijkste.” Op die manier is onlangs de Nederlandse softwareprogrammeur Tom Aizenberg aangenomen. Aizenberg, die zijn werk in principe overal kan doen waar een stabiele internetverbinding is, woont in Amsterdam, maar heeft familie in Israël en had zin in een buitenlands avontuur. Hij blijft voor drie maanden, maar Adamov hoopt hem langer vast te houden. Hij staat niet alleen in zijn jacht op ‘digitale nomaden’, zoals mensen als Aizenberg worden genoemd. Vorige week werd een wet aangenomen waarmee buitenlandse, niet-Joodse techneuten een werkvisum in Israël kunnen krijgen om de schaarste op deze arbeidsmarkt te verhelpen. Zelfs als het lukt om het juiste personeel te vinden, blijven de uitdagingen groot. Het werkterrein van Fringefy is experimenteel, maar niet onontgonnen. Google en Facebook investeren zelf ook fors in beeldherkenningstechnieken en virtual reality. Deze multinationals beschikken over zo’n grote oorlogskas dat iedere competitie snel kan worden opgekocht. Adamov knikt en lacht even: “Ik houd wel van een gokje.” ■
JAN FRANKE 28 |
7607_silicon-wadi.indd 1
7
6 NOVE MBE R 2015
04-11-15 12:14