0:26:15
Tassencontrole voorbijgangsters op het Roeterseiland kieperen op verzoek van Folia hun tas om
Shamiem Kishum (40), baliemedewerker Roeterseilandcomplex:
Tekst: Anne Koeleman Foto’s: Fred van Diem
‘Ik heb heel veel handtasjes voor het uitgaan, vooral kleine dingen. Ik stop daar alleen mijn legitimatie in, want die heb je altijd nodig, en mijn portemonnee. En natuurlijk mijn medicijnen, die laat ik nooit thuis. Meer past er niet in, dus mijn telefoon gaat dan gewoon in mijn zak. Meestal koop ik geen dure tassen, ze zijn altijd 15-20 euro. Het is zonde om duurdere handtassen te kopen, want na een maand zie ik toch weer wat anders en dan koop ik zo weer een nieuwe. Dit is echt mijn werktas, hij past zelfs bij mijn uniform! Voor het werk heb ik deze grotere tas nodig, want er moeten ook boeken, roosters en pasjes mee. En verder wil ik altijd een fruitbakje en een saladebakje meenemen, dat kan ik in mijn normale tas niet kwijt. Nee, ik koop mijn eten niet in de Sorbon-kantine, haha.’
Marjolein Assendelft (19), eerstejaars psychologie: ‘Dit is mijn universiteitstas. Ik heb ook een tasje uit Parijs, maar die is te klein om mee te nemen naar college. Mijn tas is van Invito, en het was een investering van 40 euro. Maar het is beter dan rondlopen met een Eastpak van de middelbare school, dat kan echt niet meer! Ik heb altijd mijn flesje water bij me. Verder mijn geld, mobiel, mijn iPod, een collegeblok, agenda, lippenbalsem en een handcrème voor mijn droge handen. In de “geheime” vakjes zitten mijn sleutels en al mijn waardevolle spullen. O, dat had ik niet moeten zeggen, nu weet iedereen het. Ik ga nooit het huis uit zonder een boek, omdat ik altijd en overal wil lezen. Soms gooi ik er zware boeken in en vergeet ze er weer uit te halen. Ik moet deze tas daarom altijd vasthouden aan de lange hengsels, anders hou ik hem niet!’
Folia 23 | 13